Aangesloten bij de eav

NIEUWSBRIEFdriemaandelijks (juli-aug-sep)2012 - jrg. 28 - nr. 3

www.ecvnet.beinfo@e-c-v.be

Heerser over hemel en aarde

De waarde van het koninkrijk

Waarom roept Jezus weerstand op? 2

Onze christelijke visie communiceren . . . . . . . . . . . 4

Pastorale modellen - deel 5 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

Uit het bestuur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7

Liturgieën doorheen de tijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8

God is aan het werk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9

Jubileumviering de helpende hand 10

Wat God in Europa doet - Griekenland . . . . . . . . . . . 11

Preekje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12

SOS Vlaanderen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13

Heel je leven . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15

W

Jacques Rommel

Sti

chte

nd

art

ike

l

Jezus! Dzjiezes! Tsjees! Voor christenen de naam aller namen, voor anderen een uiting van irri-tatie en ongenoegen. Voor gelovi-gen het voorwerp van verering en liefde, voor ongelovigen een luis in de pels, of in bijbelse termen: een steen des aanstoots. Waarom toch roept de persoon van Jezus Christus zoveel weerstand op bij wie Hem niet kennen?

Sommige van de uitspraken die Hij deed, vielen niet bij iedereen in goede aarde. Ik ben de Weg, de Waarheid, het Leven. Want iedereen die de wil van God doet, die is mijn broer en zuster en moeder. Men kon hem niet betrappen op ook maar één verkeerde uitspraak of handeling, maar toch ondervond hij ook bij leven overal tegenstand. De reden is eenvoudig. Zijn bewering dat

‘Hij de Zoon van God was’, werd niet aanvaard. Zijn gezag over de sabbat, over de natuur, over ziekte, over de-monen, over de dood zelf, bewezen dat hij van God kwam, dat hij de Zoon van God was. De boze geesten riepen het uit, maar zijn dorpsgenoten wezen hem af, ondanks afdoende bewijs. Mc6:1-3. Zijn familie wees hem af: Mc3:20 e.v. De schriftgeleerden en Farizeeërs wezen hem af. Pilatus liet hem kruisigen en allen riepen ‘Weg met Hem!’Jezus predikt de meest hoogstaande ethische normen, die evenwel regel-recht ingaan tegen onze menselijke am-bities en zondige aanvechtingen (wat ook al het geval was voor de wet van Mozes). Neem uw kruis op en volg Mij. Wie Mij wil volgen, verloochent zichzelf. Waar uw schat is, zal uw hart zijn. Verzamel u geen schatten op aarde. Gelukkig wie nederig van hart zijn. Gelukkig wie van-wege de gerechtigheid vervolgd worden. Gelukkig zijn jullie wanneer ze je omwille van mij uitschelden, vervolgen en van al-lerlei kwaad betichten. Als je rechteroog je op de verkeerde weg brengt, ruk het dan uit en werp het weg. Iedereen is het erover eens dat de bergrede het meest hoogstaande ethische manifest ooit op schrift gezet, is, maar niet iedereen heeft zin om er naar te leven. Het legt ons zon-dige hart bloot en dat is niet leuk.

Jezus is de enige Weg naar God, de enige Weg tot behoud, de enige Weg tot vergeving van zonden. Wat vervelend dat er maar één weg is! Bovendien moet je ‘wedergeboren’ worden, wat in feite betekent dat je Jezus aanneemt als Heer, leidsman, gids, baas over je leven. Je stelt jezelf ondergeschikt aan Hem als slaaf, dienaar én als voetveeg van anderen, want dat komt er ook nog eens bij. We

zoeken zo graag onze eigen weg! Jezus wijst er ook op dat de weg om Hem te volgen niet zonder risico is. Je stelt jezelf ondergeschikt aan Hem en aan zijn wil, het is een smalle weg die tegen je natuur ingaat. Onderdanig, nederig, gehoor-zaam, het zijn niet echt modewoorden. Er zijn talloze profetieën die voorspel-len dat Jezus Christus in eeuwigheid zal heersen over hemel en aarde, en dat hij letterlijk terug zal keren naar deze aarde op het moment dat de wereldwij-de opstand tegen Hem en tegen al wat goed is, op zijn hevigst zal zijn. Hij zal

korte metten maken met de antichrist, die wél op bijval zal kunnen rekenen. Elke knie zal voor Hem moeten buigen. Hoewel we aan vele dingen merken (ook in kunst: film, literatuur, muziek) dat er een groot bewustzijn leeft rond de Apo-calyps en tweede komst, worden deze dingen in het belachelijke getrokken en/of genegeerd. We lezen dat op het einde van het duizendjarige rijk er nog een opstand zal uitbreken om een einde te maken aan zijn heerschappij. De duivel leert het nooit. Jammer genoeg ook een groot deel van de mensheid niet. Ziende zijn ze blind.

WaarOm rOEPt JEzUS WEErStanD OP?

2

Iedereen is het erover eens dat de bergrede het meest

hoogstaande ethische manifest ooit op schrift gezet, is,

maar niet iedereen heeft zin om er naar te leven.

indekerk.be

Deze portaalsite geeft een overzicht van vorming en onderwijs georganiseerd door de evangelische denominaties ECV, VEG en BEZ en bevriende organisaties. Zo hopen we gelovigen die op zoek zijn naar bijbelgetrouwe bijscholing vlotter tot bij de gewenste cursus, conferentie of materialen te brengen.

CIn vorig nummer: “Hindernissen uit de weg ruimen”

Acceptabele argumenteringHeel belangrijk bij het ventileren van onze christelijke visie is hoe we ze onderbou-wen. Als we Bijbelverzen of dogmatische argumenten gebruiken, worden we al snel geklasseerd in de gedachten van onze gesprekspartner. De mentale deur gaat dicht voor we kunnen binnengaan. De argumenten die we gebruiken moeten aanvaardbaar zijn voor iedereen, welke wereldvisie hij of zij er ook op na houdt. We moeten onze overtuigingen niet onder stoelen of banken steken, maar we zullen anderen nooit overtuigen met argumen-ten die gebaseerd zijn op een geloof dat zij niet delen. Dus kunnen we beter – in de traditie van de christelijke apologeten – aantonen dat de christelijke visie voor iedereen de beste is, niet “omdat God het zegt”, maar omdat iedereen kan ont-dekken dat Gods oplossingen de beste zijn voor iedereen. Dat betekent wel dat we ons huiswerk moeten maken, zodat we zelf ontdekken waarom Gods weg de beste is.

TaalgebruikChristenen gebruiken nog steeds termen die bij seculiere mensen sectair of buiten-aards overkomen. Nog vaker gebruiken we termen die ze wel kennen, maar waar-aan ze een totaal andere betekenis geven. Denk aan termen zoals gerechtigheid, zonde of gemeenschap. We spreken soms een sacraal taaltje dat anderen afstoot. Als we effectief willen communiceren, moe-ten we de taal hanteren van degenen die we willen bereiken. Het is daarbij beter om voorbeelden of verhalen te gebrui-ken dan theologische uiteenzettingen. Dat spreekt vanzelf en toch staan onze christelijke evangelisatiebladen en flyers vaak vol met termen zoals genade, bloed, gered, enz. zonder ze te verduidelijken. We moeten niet vergeten dat de meeste mensen nooit in de Bijbel lezen. Hoe meer de kerk vervreemdt van de samenleving, hoe langer die woordenlijst wordt.

Je gesprekspartners begrijpen en respecterenWe kunnen heel wat leren van de Al-facursus, een mooi instrument voor evangelisatie, maar ook een goed

voorbeeld van communicatie. Het bou-wen van communicatiebruggen staat hier immers centraal. De cursus biedt volop gelegenheid om op een ongedwon-gen, niet bedreigende manier te discussi-eren en vragen te stellen. De gesprekken verwijzen naar relevante verhalen zonder dat voorkennis noodzakelijk is. Kijk ter illustratie eens naar deze twee adverten-tiespotjes van Alfa. http://www.youtube.com/watch?v=IGI3z9YXW9A en http://www.youtube.com/watch?v=50FS8BzgqWM&feature=related De media zijn vaak cynisch als het gaat om christelijke com-municatie, maar het bruggen bouwen van Alfa heeft al tot heel goede reacties geleid.

Slimme boodschappenIn Zwitserland was er enkele jaren geleden een overheidscampagne ter promotie van veilige seks. Overal hingen affiches met een foto van een cirkel. Als je beter keek, zag je dat het de doorsnede van een con-doom was. De mensen van de Zwitserse Evangelische Alliantie dachten diep na over een mogelijke reactie. Enkele dagen later waren overal affiches te zien met een foto van een cirkel. Wie aandachtig keek

OnzE CHrIStELIJKE VISIE COmmUnICErEn

Kris Vleugels, voorzitter C’axent, vice-president ECPM

(deel2)

Sti

chte

nd

art

ike

l

zag dat het een trouwring was.

Door hetzelfde beeld te gebruiken met een ander voorwerp, werd de boodschap bijzonder sterk overgebracht: niet het condoom, maar trouw in je relatie is het antwoord. De seculiere media gaven ex-tra publiciteit aan deze christelijke, maar scherpzinnige campagne met een een-voudige, maar vitale boodschap.

Levens, taal en gemeenschappelijke belangenNog in Zwitserland heeft de Micah Chal-lenge campagne “Stop Armoede” brug-gen gebouwd naar een groep politici en NGO’s die voordien alles wat met evan-gelischen te maken had, de rug hadden toegekeerd. Micah Challenge toonde Gods hart voor de armen en Zijn oproep voor gerechtigheid, door de levens van deze christenen, in het helpen van de ar-men, in een taal die deze politici en NGO’s verstonden. Sommige van de vooroorde-len verdwenen en deuren gingen open. Er kwam invloed, financiële steun en samen-werking.

Vieren, niet discussiëren De Marriage Week is een positieve ma-nier om de bredere samenleving te hel-pen om het huwelijk te waarderen. In een tijd dat christenen steeds vaker terecht komen in een verbaal slagveld wanneer ze hun mening geven over relaties, gezin of seksualiteit, slaagt MW erin om com-municatiebruggen te bouwen. Hoewel na-tionale MW campagnes door christenen geïnitieerd en ondersteund worden, is het steeds de strategie om zoveel mogelijk mensen, die ervan overtuigd zijn dat het huwelijk belangrijk is, te verenigen. Ook niet-gelovigen zien immers dat het huwe-lijk gekoesterd moet worden omdat het

mensen gelukkig maakt en het beste is voor kinderen en voor de bredere samen-leving. Een van de boodschappen van MW is dat de meeste mensen verlangen naar een gelukkig, levenslang huwelijk. Dat is een simpele waarheid. Wanneer daarop de nadruk wordt gelegd, verdwijnen de discussies en wordt er gevierd.

Meer informative op http://www.marria-ge-weekinternational.com

Onvoorwaardelijke liefdeIk heb zelf een bijzondere ervaring gehad toen ik in mijn communicatie de liefde van Christus liet spreken over verschil van me-ning. Die liefde kan immers de onmoge-lijkste obstakels doen verdwijnen.

In 2005 was ik medeoprichter en Vlaams woordvoerder van Actie voor het Gezin, de beweging die ontstond als reactie te-gen het wetsvoorstel voor adoptie door homoparen. Vaak werd me het vuur aan de schenen gelegd door journalisten van kranten, radio en televisie. Maar nooit hebben ze me homofobe uitspraken kun-nen ontlokken. Het ging zelfs zover dat ik op de websites van de homolobby “adop-tiefobe” werd genoemd omdat ze wisten dat homofobe niet het juiste adjectief was.

Ik was toen ook voorzitter van de ACW-afdeling van mijn woonplaats, Bilzen. In die tijd was Jeroen V. de vrijgestelde be-geleider van ACW Limburg voor de afde-ling in Bilzen. Op een dag zag hij me op televisie en meteen ging hij naar de pro-vinciale secretaris van de beweging met de mededeling dat hij onmogelijk met mij kon samenwerken. Hij bleek praktiserend homoseksueel te zijn en beschouwde mij als een homohater. Dat kon niet anders, vond hij, vermits ik een boegbeeld was van Actie voor het Gezin. Ik kreeg dus een telefoontje van de provinciale secretaris die zei dat hij er alle vertrouwen in had dat ik dit zou oplossen. Ik besloot Jeroen bij me thuis uit te nodigen voor een gesprek-je. Hij kwam en verwachtte een discussie. Hij had zich erop voorbereid. Hij dacht immers dat ik een extremistische anti-homo activist was. Ik vroeg hem of hij me ooit ergens een homofobe uitspraak had horen doen. Hij gaf toe van niet. Toen heb ik hem gezegd dat ik christen ben en dat

dit betekent dat ik hou van mensen, ook van homo’s. Ik vertelde hem dat ik hem respecteer en liefheb en dat ik mij geen haar beter voel dan hij. Maar ik veegde onze verschillen niet onder de mat. “We zijn het over een aantal dingen niet eens met elkaar en dat is niet eenvoudig, maar God zegt mij dat ik ook van iemand moet houden met wie ik het niet eens ben. En – echt waar – ik hou van harte van jou als persoon. Als wij erin slagen om samen te werken, dan kunnen we iets laten zien dat vele mensen niet voor mogelijk houden: dat vriendschap sterker is dan verschil van mening. Wil je die uitdaging aangaan?” Je-roen was er stil van geworden. Hij had dit niet verwacht. Hij had gedacht dat ik hem zou proberen te overtuigen hoe fout hij zat. In de week daarna meldde hij zich bij het provinciaal secretariaat en zei dat hij perfect met mij kon samenwerken, dat er niets aan de hand was. Enige tijd later zat hij zelfs in het publiek achter mijn tegen-standers in het TV programma “Recht van Antwoord”, maar in de pauze babbelden we als vrienden met elkaar, tot ergernis van de redactie, die liefst partijen ziet die elkaar verbaal te lijf gaan omdat ze boos zijn op elkaar. Door dit voorval zijn ver-schillende mensen uit de omgeving van Jeroen en mezelf mijn mening over ho-moadoptie ernstig gaan nemen en som-migen hebben hun mening zelfs herzien. Daarvóór zagen ze alle tegenstanders als homohaters, maar de waarheid bleek an-ders.

ConclusieHet Evangelie is goed nieuws en dat moeten we vertellen. Te vaak ziet de wereld het Evangelie als slecht nieuws. Soms hebben we het gewoon verkeerd gecommuniceerd. Soms doet de waar-heid mensen zich ongemakkelijk voe-len. Maar door ons goed voor te berei-den en bruggen te slaan en onze taal zorgvuldig te kiezen, maar ook ons publiek te respecteren en lief te heb-ben, kan echte communicatie moge-lijk worden. Dat heeft niets te maken met compromissen. We horen niet te zwijgen of onze mening aan te passen, maar we kunnen spreken met liefde. Christus opent deuren. De liefde van Christus bouwt bruggen.

Waarom worstelen wij christenen met het communiceren van onze visie op de samenleving? Waarom begrijpen niet-christenen ons niet of luisteren ze zelfs niet (meer)?

Daar zijn vele redenen voor te vinden, maar het staat vast dat we te weinig nadenken over de manier waarop we onze boodschap proberen over te brengen. Ons taalgebruik, onze toon, de timing of onze argumenten, kunnen er volledig naast zitten.

Jezus was echter een meesterlijk communicator, ongeacht de situatie, het onderwerp of het publiek. De Europese Evangelische Alliantie vroeg me om hierover een visie uit te werken. De uiteenzetting die hier volgt, geeft een aantal praktische ideeën en voorbeelden om in je achterhoofd te houden... (Het is het eerste deel van een drieluik). De volledige tekst vind je (in het Engels) op www.worldea.org/news/3926

4 5

TZij stonden op en keerden meteen terug naar Jeruzalem

Lucas 24:33

Pastoraat en hoop

Hoe diep mensen ook in de put zitten en hoe zwaar de problemen op hen drukken, ieder-een wil ergens een lichtpunt zien, iets van hoop voelen. Dat geldt wanneer je bij een de-fect je auto naar de garage brengt of je licha-melijke klachten aan je arts uitlegt maar dat is evenzeer waar in een pastoraal gesprek: het probleem is misschien ernstig maar we kunnen er iets aan doen. Ik denk dat dit één van de sterkste punten van het pastoraat is: mensen hoop geven, hen uitzicht bieden, samen de zin van iets ontdekken, ervaren dat elke zonde vergeven kan worden en je altijd opnieuw kunt beginnen. Het samen schetsen van een hoopvol perspectief trekt mensen naar de toekomst toe en geeft hen de moed om nieuwe stappen te zetten.

De EmmaüsgangersNadat ze Jezus herkend hadden, gingen ze niet bij het open haardvuur zitten om genie-tend van een heerlijk glas wijn na te praten over de bijzondere ontmoeting van deze dag. Nee, ze stonden onmiddellijk op en gingen terug naar Jeruzalem. Jeruzalem, dat enkele uren daarvoor nog in hun beleving verbon-den was met verdriet, pijn en wanhoop. Nu verlangden ze ernaar om juist daar te zijn en het blijde nieuws van Jezus’ verrijzenis te vertellen. Doordat ze Jezus herkend hadden, wisten ze dat het nog niet voorbij was, maar dat het avontuur waarvoor Jezus hen had ge-roepen, nog steeds doorging. Alles wat ze de afgelopen jaren hadden meegemaakt, bleek niet zinloos. Nieuwe hoop doorgloeide hun hart en bracht hen terug naar Jeruzalem, want daar moest het verhaal immers verder gaan.

BewegingPastoraat leidt er toe dat mensen weer in beweging komen. Mensen die hoop krijgen, pakken de draad van het leven weer op. Sterker nog, ze gaan nieuwe dingen onder-nemen. Een ontmoeting met Jezus roept iets nieuws bij ons wakker, we zien onvermoede mogelijkheden, krijgen oog voor een nieuwe levenstaak, gaan op zoek naar onze levens-missie en krijgen hoop op verandering van tot nu uitzichtloze problemen zoals finan-ciële beperkingen of ziekte. Pastoraat moet net als prediking leiden tot beweging. In de hulpverlening zijn we blij als we mensen zo-ver kunnen krijgen dat hun problemen hen niet boven het hoofd groeien en ze in staat zijn om zelf leiding over hun leven nemen. In pastoraat gaat het om veel meer. Paulus zegt dat God ons bedoeld heeft voor de glo-rie, de verheerlijking (Rom 8:30). We mogen niet rusten voordat we iets van deze glorie terugvinden in de levens van de mensen die we begeleiden.

Vrucht dragenEen aspect van deze verheerlijking is de be-lofte dat wij vrucht zullen dragen (Joh.15:5,8 en16). Vrucht dragen betekent: het beste uit ons leven mag zich vermenigvuldigen in de levens van anderen. Dan blijkt dat we niet tevergeefs hebben geleefd en dat we heb-ben mogen doorgeven wat we ontvingen. Pastoraat mag niet eindigen in wat meer gerustheid of een geluksgevoel. Pastoraat is bedoeld om op weg te gaan naar ande-ren: oude verbindingen worden hersteld en nieuwe verbindingen worden gelegd. Met anderen het goede nieuws delen om hen zo weer in beweging te zetten.

GemeenschapTeleurstelling, verdriet en mislukking bren-gen ons in het isolement. Zelfs al gaan we nog met anderen om, we zullen onze diep-

ste noden vaak verzwijgen. Niemand staat immers open voor een klaagverhaal. Pijn, verdriet en rouw dienen immers zo snel mo-gelijk verwerkt te zijn. Lijden brengt altijd eenzaamheid. Het pastoraal gesprek is een eerste stap om deze eenzaamheid te door-breken. De pastorale begeleiding bereikt echter pas zijn voltooiing als de band met de gemeenschap weer hersteld wordt. Moeilijk wordt het als er teleurstelling naar andere gelovigen is. Hoe herstel je het contact zon-der dat je partij kiest? Hoe daag je mensen uit om de gemeenschap weer te zoeken als de plaats waar men, vanuit de ervaring met Jezus zijn unieke plaats terug mag innemen? Het heeft geen enkele zin om mensen weer terug in de kerk te krijgen of aan bemidde-ling te doen als men niet eerst een (nieuwe) ontmoeting met de opgestane Heer heeft gehad. Alleen vanuit de gemeenschap met de Heer, ervaart men zich als geliefd en waar-devol en kan men zich op een nieuwe manier verbinden met hen door wie men zich voor-heen gekwetst voelde.

De rol van de pastorOok de relatie tussen pastor en pastorant doorloopt een ontwikkeling. In het begin is het een proces van zoeken en zich voor-zichtig verbinden. Later, nadat wederzijds vertrouwen is opgebouwd, ontstaat een intensief samen worstelen en zoeken, om uiteindelijk te eindigen in loslaten. Mis-schien is dat wel het moeilijkste: de ander weer vol vertrouwen laten gaan. Pastoraat is een tijdje met iemand optrekken, maar de ander is nooit ons eigendom. Je mandaat om de ander te mogen leiden en te helpen is maar tijdelijk. God gaat uiteindelijk met ie-dere mens een unieke weg die wij als pastor niet kunnen of mogen uitstippelen. Loslaten is overgeven, vertrouwen dat God het goede werk zal voortzetten en voltooien.

Pa

sto

raa

l a

rtik

el

Info

rme

ren

d a

rtik

el

Pastorale modellen (V)

B

UIt HEt BEStUUr

Gerrit Houtman, www.bethesda.be

Wat Elke Jeugdwerker moet WetenIn Houthalen en Boom wordt dit najaar de cursus ‘WEJMW’ voor jongerenwer-kers georganiseerd. Ervaren docenten en jongerenwerkers introduceren aanko-mende jeugdwerkers in de ambacht van het jeugdwerk. Het bestuur heeft op haar vergaderingen al enkele keren de wens uitgesproken dat een nieuwe generatie ruimte zou krijgen in onze gemeenten. Het toerusten van jongeren tot sterke leiders is daarin een belangrijke schakel.

Indekerk onlineHonderden gelovigen hebben de laatste jaren kunnen genieten van de vorming die hen werd aangeboden via de ETS en andere vormingsprojecten. Nu wordt de toegangelijkheid naar deze vormingen aanzienlijk verhoogd. Het bestuur gaf mee groen licht om samen met de VEG en de BEZ de gemeenschappelijke vor-mingsactiviteiten een gezicht te geven op het internet: Indekerk. In de vorige nieuwsbrief kon u kennismaken met het hoe en waarom van Indekerk. Ondertus-sen staat de site online en de reacties zijn lovend. Alles op één plek terug te vinden met een minimum aan geklik. Bezoek vooral de agenda waar u per maand een overzicht krijgt van alle conferenties en cursussen van dat moment. Onder de

categorie ‘Materialen’ hopen we het ko-mende jaar tal van interessante artikelen, verslagen en mediabestanden onder te brengen. Wanneer u suggesties hebt om de site nog beter te maken, laat het ons gerust weten.

tandem en JubileumAls u 01 november nog niet hebt ge-markeerd in uw agenda, aarzel niet lan-ger. Honderden uitnodigingen vlogen de deur uit en bij deze: ook u bent van harte welkom! Als het goed is, ontving u van de verdeler van deze nieuwsbrief ook een uitnodiging voor het jubileum van de ECV, VEG en Breeze? Vraag er in ieder geval naar. Via Indekerk.be kunt u zich aanmelden (klik door naar ‘Vlaamse Familiedag’ onder conferenties).

TANDEM vervangt de vierde en laatste nieuwsbrief van dit jaar en wordt daar-mee een speciale editie in samenwerking met de VEG. U kunt TANDEM ook nabe-stellen om als relatiegeschenk te gebrui-ken of om op strategische plaatsen bij u in de buurt te verdelen (wachtkamers, gemeentehuis, dienstencentra’s,…).

Discipelschap en Evangelisatie

De VTO-werkgroep (Vorming, Training en Onderwijs) zat niet stil. Naast het lanceren van Indekerk, staan er nieuwe cursussen in de startblokken. Naast de

vertrouwde ETS, Be.EQUIPped worden er twee nieuwe cursussen, die het be-stuur wenst aan te bevelen, gelanceerd: Discipelschap en Evangelisatiecursus. Surf opnieuw naar Indekerk.be voor meer info.

nieuwe voorzitter Federale SynodeVanaf 1 september wordt de 52-jarige Geert Lorein de nieuwe voorzitter van de Federale Synode van Protestantse en Evangelische Kerken in België. Hij volgt Francis Renneboog op, die om gezond-heidsredenen zijn mandaat vervroegd neerlegt. Dr. Lorein is deeltijds leraar La-tijn in het middelbaar onderwijs en deel-tijds hoofddocent ‘Oude Testament’ aan de Evangelische Theologische Faculteit van Heverlee. Op 6 oktober wordt offi-cieel afscheid genomen van Francis Ren-neboog in de Staatsbladstraat in Brussel. Lorein zal er officieel worden aangesteld. Het bestuur wenst hem alle zegen toe in deze belangrijke bediening van belan-genbehartiging.

DiversenSinds kort werd een Dagelijks bestuur opgericht om de dagelijkse werkzaam-heden die onder de bevoegdheid van de Raad van bestuur vallen, efficiënter op te volgen. Oktober is opnieuw de maand waar de oudsten per provincie samen-komen om met elkaar na te denken over de gemeente, haar uitdagingen en zege-ningen. Dit mondt uit in de algemene lei-dersvergadering van 17 november waar naartoe alle oudsten en verantwoordelij-ken van de ECV (e100) worden uitgeno-digd. Bid dat deze vergaderingen mogen bijdragen tot het ontwikkelen van visie voor het Koninkrijk.

Wat stond er oa op de agenda van onze laatste raad van bestuur? Jeugd-werk in onze gemeenten, het oprichten van een dagelijks bestuur, de voor-zittersverkiezing van de Federale Synode, de bespreking van de giften uit de ECV-gemeenten, de aankomende leidersvergadering, Indekerk, discipelschap, het jubileum en TANDEM. Enkele van deze topics komen hieronder aan bod. Als u regelmatig op de hoogte wilt blijven van wat er zich in en rondom de ECV afspeelt, stuur een mail naar filipdecavel@gmail en schrijf je in voor de digitale nieuwsbrief (4 x jaar).

6 7

Filip De Cavel, coördinator ECV

tErUG naar DE tOEKOmSt

Info

rme

ren

d a

rtik

el

stic

hte

nd

art

ike

l

Gelovigen in de 21ste eeuw staan voor de grote uitdaging om in een postmoderne of zelfs post-postmo-derne cultuur de grote heilsdaden

van God op een eigentijdse en waarachtige manier over te brengen

aan de mensen rondom hen.

De waarde van het koninkrijk

EUrOPESE LItUrGIE DOOrHEEn DE tIJD GOD IS aan HEt WErK

Raymond R. Hausoul Sjaak van Leijenhorst - www.gaveveste.be

L G8 9

De christelijke liturgie heeft in Eu-ropa altijd al een belangrijke plaats ingenomen. Op een beknopte manier willen we enkele aspecten daaruit toelichten. Doel is de bijzon-derheid van de christelijke aanbid-ding in Europa, maar ook de sterk-tes en zwaktes ervan te ontdekken.

De middeleeuwenTot aan de negende eeuw werd de chris-telijke muziek vooral door de melodie gedragen. Later zou hierin een drastische verandering komen. De eerste impuls kwam uit Frankrijk en werd bekend onder de naam organum. Frankrijk was al lange-re tijd befaamd om haar muzikale kwali-teiten. Het koor van de Abdij St. Martial in Limoges ontwikkelde bijvoorbeeld een nieuwe koorvorm. Door het koor in twee-en te delen en de ene groep enkele noten lager dan de andere te laten zingen, werd een ongekend effect gecreëerd. Hiervoor was het nog niet nodig geschreven mu-ziek te gebruiken.

Tijdens de vlotte bouw van de Gotische Notre-Dame in Parijs werkten meerdere componisten aan de nieuwe muziek-school van deze kathedraal en werd het organum verder uitgewerkt. Door de ontdekking van de polyfonie werd het mogelijk om meerdere melodieën tege-lijk weer te geven. De polyfonie maakte de Europese melodie uniek.

De tijd van de ReformatieIn de tijd van de Reformatie had de kerk te kampen met meerdere moeilijkheden in verband met christelijke muziek. Een van de grootste problemen was dat het publiek de christelijke teksten niet meer verstond, aangezien het Latijn niet meer

algemeen gekend was onder het volk. Daardoor was de eucharistie een privilege geworden. Alleen de priester kon zijn vol-ledige vreugde beleven.

De Reformatie bracht hier een nieuwe op-wekking tot stand. Hoewel Maarten Luther nieuwe muzikale liederen met eigentijdse teksten voor de gelovigen schreef, kozen anderen, zoals Johannes Calvijn, er radicaal voor om de muziekinstrumenten buiten de kerk te plaatsen en uitsluitend Bijbelse teksten toe te staan. In de eredienst kwam daardoor het accent op een Bijbelse sim-pliciteit te liggen. Daarin had koor, noch muziekinstrument, geschreven liturgie of symbool een plaats. De enige liederen die werden gezongen, waren de Psalmen die elke maand volledig aan bod kwamen. Daarnaast werd jaarlijks het Oude Testa-ment doorgelezen; het Nieuwe Testament twee keer per jaar. Sedertdien, tot op he-den, worden in sommige calvinistisch-protestantse kerken enkel de Psalmen ge-zongen. Maar vanuit de heilsgeschiedenis is het logisch dat de Psalmen de meest es-sentiële, nieuwtestamentische zegeningen die we als gelovigen mogen genieten, niet vermelden. Daarom is het belangrijk dat de gemeente niet enkel aan de Psalmen vasthoudt. Dat zou er immers toe leiden dat ze hun voorrechten en zegeningen als nieuwtestamentische gelovigen te weinig kennen. We denken bijvoorbeeld aan het rusten in het volbrachte werk van Christus, de eenmaking met de verheerlijkte hemel-se Heer, het eeuwige leven, het zoonschap van de gelovigen en de gaven en werkingen van de Geest.

De latere tijdDoor de prediking in de achttiende eeuw, waarin de broers John (1703-1791) en Charles Wesley (1707-1788), de nadruk

leggen op de persoonlijke keuze tegen-over God, komt in de christelijke muziek meer ruimte voor actieve deelname aan de aanbidding.

Vanaf de late negentiende eeuw zien we vanuit de evangelische hoek een frisse wind doorheen de christelijke muziek waaien. De liederen worden breed ontwik-keld en nodigen de gemeente meer uit om aan de aanbidding deel te nemen. Deze ontwikkelingen binnen de evangelische

beweging, werpen ook hun vruchten af in de traditioneel protestantse en katholieke kerken. Daar valt op dat er meer openheid komt om samen te participeren in de ere-dienst. Een nadeel van deze ontwikkeling is dat in de twintigste eeuw veel christelijke liederen gelijkaardig beginnen te klinken, vooral vanaf de tweede helft van de twin-tigste eeuw.

Misschien is daarom nu de tijd aangebro-ken om als gemeente Gods, nieuw leven in de liederen te blazen. Juist gelovigen in de 21ste eeuw staan voor de grote uitda-ging om in een postmoderne of zelfs post-postmoderne cultuur de grote heilsdaden van God op een eigentijdse en waarachti-ge manier over te brengen aan de mensen rondom hen. Dat is een geweldige uitda-ging die muzikanten in Gods koninkrijk mogen vastgrijpen.

Heusden-Zolder/Houthalen – Anne Vloebergs: “Het was een hoge taal- en cultuurdrempel waar ik over heen moest. Maar het is zo gemakke-lijk om met deze (jonge) asielzoekers contact te leggen. Ze staan zo open. Ik ben echt verbaasd over hun moed en opgewektheid.”

Nadat in het najaar 2011 in Houthalen de cursus Kerk & Vluchteling werd gege-ven door Gave Veste, zijn verschillende mensen, waaronder Anne Vloebergs, Godelieve Moons, Jettie Kouwen, Da-vid Roman, Nadia Bochfraati, Antonio D’Arpino, Henk Gelling en Beryl Stevens (van de ECV-gemeente Houthalen) en Lisette Willekens (van de ECV-gemeente Koersel) met asielzoekers uit de centra Heusden-Zolder (95) en Houthalen (ca. 500) op zeer diverse manieren aan de slag gegaan. Theo en Marleen Rutten (van de ECV-gemeente Ham) waren al eerder met kinderwerk en het begeleiden van vluchtelingen begonnen.

Hoe begon het in Heusden-Zolder?Lisette Willekens: “In december kregen we een rondleiding in het asielzoekers-centrum Heusden-Zolder. Ze waren op zoek naar vrijwilligers voor diverse ac-tiviteiten. Na een kennismaking zijn er zo’n zes van ons als vrijwilliger aan de slag gegaan met o.a. huiswerkbegelei-ding, helpen organiseren van kinder- en

tieneractiviteiten, mee openhouden van een 2e handskledijwinkel, etc. We kon-den eerst vrijblijvend enkele activiteiten proeven om te ontdekken of dat ons lag. De leiding van het centrum was heel blij met de helpende handen.”

Goed onthaal Anne: “De jonge asielzoekers zijn zo ont-vankelijk en dankbaar. Ze zijn echt blij met elke persoonlijke blijk van aandacht en interesse. Zowel het personeel als de bewoners vragen mij waarom ik daar ben, wat ik geloof, of ik naar de kerk ga, enz. Zo kan ik op persoonlijke wijze ver-tellen en laten zien wie Jezus is. Onlangs ben ik met de jeugdwerking van onze kerk naar het centrum gegaan en heb-ben we met ongeveer 25 mensen met verschillende culturele en religieuze ach-tergronden, samen gesport en gespeeld.”

Gods Woord vindt ingang in HouthalenIn Houthalen ontstond het contact met asielzoekers doordat een ex-moslim zelf op zoek was naar een kerk. Henk Gelling: “In januari kreeg ik opeens een telefoon-tje van een Irakees. We haalden hem op om bij ons thuis wat tijd door te brengen. Daarop hebben David Roman en ik hem bezocht in het centrum. Zo kregen we ook contact met andere bewoners.”

Henk, David en Antonio D’Arpino heb-ben nu meerdere keren per week contact met een groep asielzoekers uit Irak, Sy-rië, Bangladesh, Nigeria, Sierra Leone en Benin.

David: “Elke week komen ze bij ons thuis. Meestal gaat dit gepaard met een heer-lijke maaltijd, een spelletje spelen, een film kijken of een gezellig uitje. Het zijn

heel gezellige en gezegende avonden. We hebben goede gesprekken met hen. Inmiddels zijn twee Irakese jongens tot geloof gekomen. Ze zijn voor mij echt broers geworden in onze Here Jezus!”

Henk: “Wekelijks komen we bij elkaar voor bijbelstudie, die wordt vertaald in al-lerlei talen. Er komen moslims en christe-nen. Laatst vroegen ze of zij ook mochten bidden. Ik vond dat prachtig. Zo hebben we samen gebeden met een jongen uit Sierra Leone, Nigeria en Bangladesh.

Voor de jongen uit Bangladesh was het de eerste keer dat hij bad. Hij groeide op in een islamitisch gezin. Nadat zijn vader was overleden, kwam hij op 5-ja-rige leeftijd op een christelijke school terecht. We vroegen hem: ‘Wat kan je je nog herinneren van die school? Met een grote glimlach vertelde hij: ‘Kerst, want dan kreeg ik allerlei geschenken.’ Van daaruit konden we gaan spreken over de echte kerstboodschap. Deze man is nu christen.”

Antonio: “Er is ook contact met een Armeense vrouw. Met behulp van een tolk mocht ik haar het christelijk geloof uitleggen. Zij heeft haar leven aan Jezus gegeven.”

Gave Veste helpt de christelijke ge-meenten om samen met vluchtelingen Christus te volgen. Gave Veste geeft voorlichting, cursussen en begelei-ding aan kerken, om vanuit de kerken christelijk werk onder asielzoekers te helpen opzetten.

COLOFOn ECV nIEUWSBrIEF

De Nieuwsbrief ver schijnt rond

de 3e - 6e - 9e en 12e maand van het jaar.

rEDaCtIE Fabiola Catrysse, Raymond Hausoul, Johan Leroy, Willy Maesen, Jacques Rommel, Koen Schelstraete.

Eindredactie Raymond Hausoul, Elverdingsestraat 31, Ieper

DtP Jehtron, info@jehtron.be www.jehtron.be

Website: www.ecvnet.be

Abonnement op de ECV Nieuwsbrief, niet aan-gesloten bij een evangelische christengemeen-te: 10 euro incl. verzendkosten.in

form

ere

nd

art

ike

l

Info

rme

ren

d a

rtik

el

JUBILEUmVIErInG DE HELPEnDE HanD

Griekenland

Een enorm mooi land, maar in grote financiële, materiële, sociale en poli-tieke nood. De grootste nood ligt ech-ter in de geestelijke armoede: massa’s mensen die Jezus niet kennen als hun persoonlijke Heiland en Heer.Dit land staat elke dag centraal in het nieuws; staat het ook in het mid-delpunt van onze voorbede? Dat zou geen overbodige luxe zijn.

Griekenland is het eerste Europees land dat de blijde boodschap van het evange-lie ontvangt (lees Handelingen 16). Dus niet alleen de bakermat van beschaving maar ook een springplank voor de ver-spreiding van het goede nieuws over ons continent. Vandaag is de situatie drama-tisch veranderd. Op een bevolking van rond de 11 miljoen inwoners, zijn maar 40.000 evangelische christenen. Beide getallen zijn schattingen, want concrete gegevens zijn niet beschikbaar. Voort-durend komen mensen Griekenland binnen en verlaten het land weer. Daar-naast leven er naar schatting een half miljoen Albanezen; zij zoeken een beter leven in dat buurland. Velen van hen zijn moslims. Hun geloofsovertuiging is sterk toegenomen door de emigratie.

In Griekenland is de orthodoxe kerk min of meer de baas, naast de regering. Het is een deel van de identiteit van een Griek om orthodox te zijn. Deze staatskerk verzet zich tegen alle vormen van evan-gelieverkondiging. Het is er moeilijk voor de kleine evangelische en charismatische groepen om zich te handhaven, laat staan zich te vestigen. Het is dan ook niet een-voudig om zicht te krijgen op het aantal gemeenten of gelovigen. Vanuit de Eu-ropese Unie is er een toenemende druk voor ‘vrijheid van godsdienst’ wat op het

praktische vlak nog sterker wordt geac-centueerd door de spontaan ontstane geloofsgemeenschappen van de buiten-landers. Ze brengen hun geloof mee, kan je zeggen. Jammer genoeg heeft dat geen merkbare invloed op de autochtone be-volking. Toch gaan van de Grieken maar een zeer klein percentage naar de kerk.

Het evangelisatiewerk, veelal door buitenlandse initiatieven, richt zich bijna uitsluitend op de migranten uit Albanië, Afrika en Azië. Dat is soms opmerkelijk zegenrijk zoals het getuigenis van een kortverbandteam van Greater European Mission (GEM) beschrijft: “Het inspirerende verhaal van Gods kracht gaat over Kamal, een Noord-Afrikaanse man. Met één van onze team-leden kon hij zijn getuigenis delen. Hij is een man van vrede (waar Jezus over sprak in Luk. 10). Hij heeft veel con-necties met lotgenoten. Kamal heeft Jezus aanvaard en wil nu graag dit goe-de nieuws aan zijn familie en vrienden vertellen. Ons team probeert Kamal zo goed mogelijk te vormen door discipel-schapstraining om hem op die taak voor te bereiden. Hij heeft reeds twee andere personen tot Christus gebracht. Hij leidt hen nu op om anderen te winnen.

Er zijn twee kleine Bijbelscholen in Griekenland maar de studenten komen meestal uit het buitenland. Greater Eu-ropean Mission (GEM) stichtte een Bij-belschool in 1975 in de omgeving van Athene, maar er is geen strategisch plan voor gemeentestichting of het evangeli-seren van het land.

Een nieuwe opening?De recente ontwikkelingen hebben de bevolking geschokt, het gemakzuchtige

leventje met zijn zogenaamde voordelen is in elkaar gezakt als een kaartenhuis. De zekerheden zijn weggeslagen. Waar is er hoop? Waar is er toekomst?Is dit niet de tijd voor de verkondiging van Gods genade, vergeving en nieuw leven door en in Christus?Daarom, wanneer u weer iets hoort over Griekenland, bid het gebed dat Jezus ons opdroeg in Math. 9:36-38 “Toen Hij (Je-zus) de schare zag, werd Hij met ontfer-ming over hen bewogen, daar ze voortge-jaagd en afgemat waren, als schapen die geen herder hebben. Toen zei Hij tot zijn discipelen: De oogst is wel groot, maar arbeiders zijn er weinig, bidt daarom de Heer van de oogst, dat Hij arbeiders uit-zendt in de oogst”.

Wat GOD In EUrOPa DOEt

J GWe blijven God aan het werk zien onder immi-granten in Europa door ons ’50 in 5 initiatief’ (in 50 steden discipelschapsbewegingen starten in de komende 5 jaar)

www.gemission.org

tijdens de Gentse Feesten tot bij het Sint-Lievenscollege geraken, was geen sinecure maar de motivatie was erg groot. De evangelische welzijnsschakel waarvan mijn vader mee de stuwende kracht is, vierde met een intergemeentelijke eredienst haar 10-jarig bestaan. terwijl de grote kapel volliep, zette een jongerenband de toon met een prachtig lied. “Iedereen zoekt naar liefde, trouw die nooit teleur-stelt; geef Uw genade, Heer. Iedereen zoekt vergeving, de goedheid van een redder; de hoop van de volken.”

10 11

Hierdoor geïnspireerd, zetten vrijwilligers uit diverse evangelische kerken zich al ja-ren belangeloos in voor armoedebestrij-ding. Een aantal Gentse gezinnen in nood krijgen na een intakegesprek voedselpak-ketten, aangevuld met toiletartikelen, schoonmaakproducten, kledij en huisraad.

Voorzitter Cornelis Geelhoed typeerde deze doelgroep met de Gentse slogan nie neuten nie pleuje (‘niet praten, maar doen’). Voor wie in kansarmoede ver-keert, is het leven vaak een gevecht. De Helpende Hand wil dan ondersteuning bieden. Niet opgeven, we komen naast jou staan. Dat gebeurt niet alleen met goederen maar ook met raad op vlak van gezondheid, huisvesting, inburgering, rechtspraak en relaties. Daarnaast neemt de Helpende Hand initiatieven om haar contacten te betrekken bij ontspannings-activiteiten (lees hierover het getuigenis onderaan dit artikel).

Op het rijtje voorbehouden plaatsen zat ondermeer Lieven De Pril, schrijver van Ik ben iemand/niemand, een boek over armoede in Vlaanderen. Toen ervarings-deskundige Caro Bridts het woord nam, kreeg ik al snel de krop in de keel. Nu is ze adviseur armoede en sociale uitsluiting maar tot haar 30ste was haar leven een hel. Vooraleer de bloemetjes werden uit-gedeeld, nam mijn vader het publiek mee

naar het evangelie om te laten zien hoe Jezus Christus met ontferming bewogen was. Na afloop was er nog een familiepick-nick in het Baudelopark. Wat een ochtend én vooral wat een project. Dikke proficiat!

Vier mensen zijn de voorbije jaren door de Helpende Hand tot geloof gekomen en gaan nu naar diverse evangelische ker-ken. Dit getuigenis is van een jonge alleen-staande vrouw: “Eigenlijk moest ik van de internist voor minstens 6 maand naar de psycholoog voor therapie om mij te helpen het verleden en het heden te verwerken. Maar ik wou dit niet, ik zag dit niet zitten en kon het ook niet betalen. Nu hoeft het niet meer want ik heb mijn psycholoog gevonden: Hij heet Jezus Christus en Hij is God. Door de Bijbel geloof ik terug! Ik voel mij mentaal zo veel beter. Zelfs mijn vrien-den en familie zien het aan mij. Misschien zal mijn lichamelijke pijn ook nog beteren. Ik besef wel dat mijn ziektes niet gaan ver-dwijnen, maar ik weet nu wel dat Hij zal helpen door de pijn te verzachten zodat ik weer meer zal kunnen. Dank u Cornelis & Neeltje, Johan & Lut, Marina, Lutgarde, Dirk, Mark en zoveel anderen om mij bij jullie binnen te laten en mij opnieuw de weg te tonen, de juiste weg. Dit is allemaal begonnen door één enkel kerstfeestje in de Evangelisch Kerk Bourgoyen. Toen ik bij jullie aan tafel mocht komen zitten, omdat ik anders weer eens helemaal al-

leen thuis zat op kerstavond, ervoer ik op-nieuw liefde, echte warmte, genegenheid, vriendelijkheid, openheid van mensen die ik nog nooit had gezien. Jullie hebben mij soms zonder één woord te zeggen gelukkig gemaakt en mij zo terug stilletjes weer “op weg” geholpen. Terug op weg naar God. Ik ben die avond als een “ander mens”, als een “gelukkig mens” naar huis gegaan.

Koen Schelstraete Johan Lukasse, voorzitter van www.ecmi.org

Website Helpende Handhttp://dehelpendehand.wordpress.co

Gebedspunten

Sti

chte

nd

art

ike

l

Gemeenten behorende tot de ECV mogen al sinds hun ontstaan rekenen op de hulp van heel wat broeders en zusters die tijd apart kunnen zetten voor een gavengerichte bediening. We brengen ze graag voor het voetlicht zodat u gericht voor hen kunt blijven bidden.

Pete en JoannaPete en Joanna werden opnieuw grootouders! Tweemaal kort na elkaar. Een kleindochter (zie hieronder bij Pieter en Paula) en een kleinzoon. Met Pete en Joanna kunnen we danken voor hun rijkgevulde bediening. Huwelijkspastoraat, kampwerking en gemeentewerk nemen de meeste tijd in beslag. Bid voor de evangelisatieprojecten die op het programma staan in de gemeente. De gemeente ervaart namelijk openheid in de RVT’s om aangepaste diensten te verzorgen.

Pieter en PaulaPieter en Paula verwelkomden een derde spruit in het gezin: Caleb en Jakob hebben er een zusje bij, Louise Rae! Dank de Heer voor dit prachtig geschenk. Bid voor Pieter en het team van verantwoordelijken in Koersel waarin er komend werkjaar wat verschuivingen zijn.

Koen en EstherKoens bediening is er één van luisteren en pastorale betrokkenheid. Hij zal het komende jaar een cursus ‘Bemiddeling’ volgen. Bid dat hij hierin verder bekwaamd mag worden.

martin en LydiaMartin twittert er op los en hoe! Met gevatte oneliners bouwt hij een arsenaal op van door-denkers die zo hun weg vinden naar Facebook en Twitter. Bidt dat deze geestelijke parel-tjes hun weg zullen vinden naar de harten en gedachten van de vele lezers.

Guido en marianneBlijf aub bidden voor Marianne die met haar gezondheid worstelt. Guido blijft intens be-trokken op twee terreinen: onderwijs en belangenbehartiging. Beiden vragen de nodige aandacht in voorbereiding en opvolging. Bid voor Guido dat hij met plezier en de vereiste aandacht deze belangrijke taken zal blijven opvolgen.

Luc en nicoleBid voor de gezondheid van Lucs vrouw, Nicole. Bij haar werd de ziekte van Alzheimer vastgesteld. Luc is betrokken bij de cursus “Evangelisatie en getuigen”. Deze start eind september ‘12. Wilt u bidden voor Luc en de cursisten dat het een vruchtbare en boeiende cursus mag worden. Tenslotte mag u bidden voor al de mensen die de nazorgstudies in Peer volgen. Zij komen heel trouw naar de studies. De meesten gaan ook al naar de zon-dagmorgensamenkomst. In oktober is een doopdienst gepland.

rosario en anitaZwartberg, de thuisgemeente van Rosario en Anita, viert dit jaar haar 30-jarig bestaan. Daarnaast is Rosario ook betrokken bij de begeleiding van de gemeente in het zoeken en aanstellen van oudsten. Bid dat dit proces goed mag verlopen.

Mt13:44-46 beschrijft de pa-rabels van de schat en van de parel. Beide parabels tonen de kostbare waarde van het Gods-rijk. Iemand vindt een kostbaar-heid en verkoopt alles wat hij heeft om deze kostbaarheid te bemachtigen. Bij de akkerschat gebeurt die vondst uit louter toeval. Bij de parel vindt een be-wuste zoektocht plaats.

De akkerschatHoewel in de parabel het koninkrijk aan de schat gelijkgesteld wordt, denken an-deren bij de schat aan de gemeente of aan het trouwe Israël dat als kostbaarste bezit voor God op deze aarde deels verborgen is (Ex19:5; Ps135:4). De mens is dan een type van de Heer Jezus die alles geeft voor zijn geliefde gemeente of zijn uitverkoren volk. Niet de man, maar de schat staat symbool voor het Godsrijk. Het is als een schat in een akker verborgen. Zoals velen langs die verborgen schat lopen, rennen miljoenen mensen langs de schat van Gods koninkrijk. Een persoon vond dit konink-

rijk echter bij toeval, verborg het en kocht daarom de akker.

De vinder is zeer verblijd over zijn schat en geeft er alles voor om deze op een recht-matige manier te ontvangen. In de latere Talmoed vindt een lijvige discussie plaats over de vraag of de vinder van een schat ook erkend moet worden als rechtma-tige eigenaar van die schat. De conclusie is dat de vinder als de rechtmatige eigenaar wordt gezien. Over de omgang met dit soortsituaties, rezen veel meningsverschil-len onder het volk. Om deze te vermijden, kiest de persoon ervoor de hele akker te kopen. Alles wat hij bezit, geeft hij weg om de aankoop te kunnen realiseren. De parabel herinnert aan de uitspraak van de Heer Jezus: ‘Zo kan dan ieder van jullie die niet alles wat hij heeft, achterlaat, geen dis-cipel van Mij zijn’ (Lc14:33). Ook Paulus toont deze grondhouding: ‘Sterker nog, alles beschouw ik als verlies. Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft im-mers alles. Omwille van Hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval wegge-gooid’ (Fp3:8).

Het is normaal dat de rechtvaardigen za-

ken op aarde ontberen omwille van het ko-ninkrijk. Ongezonde beroepen, methoden, vriendschappen en vele andere zaken die niet samen gaan met Gods rijk, verwerpen zij om zijn koninkrijk te mogen ontvangen. ‘You should put all one’s eggs in one bas-ket‘ of zoals Emil Brunner schrijft: ‘Man muß nämlich alles auf eine Karte setzen‘. Je moet er volledig voor gaan. Dat is de reden waarom velen het [koninkrijk] in de etalage laten staan en de uitnodiging tot het gastmaal niet aannemen of zich ervoor verontschuldigen.’ De keuze voor de Koning en zijn koninkrijk zal zichtbare gevolgen hebben in je leven. Het koninkrijk Gods is geen bezit zoals elk ander bezit. Het bezit is van veel hogere waarde dan al het andere in de wereld. In de meeste gevallen staat het zelfs radicaal tegenover de waardevolle dingen van de wereld. John Ryle schrijft dan ook scherp: ‘Als iemand niets wil verliezen voor Christus, moeten we bedroefd concluderen dat deze per-soon niet de genade van God heeft.’ Het koninkrijk is het meest kostbare dat een rechtvaardige op deze aarde kan vinden. Toch laten velen zich de rijkdom van het koninkrijk ontglippen door zich op aarde in beslag te laten nemen door secundaire zaken.

De parelVeel uitleggers stellen het koninkrijk ge-lijk aan de parel. In de parabel wordt het koninkrijk echter gepersonifieerd als de koopman die de parels zoekt. Vond in de vorige parabel een mens het koninkrijk als schat, dan vindt nu het koninkrijk als koop-man een parel – wat die parel ook moge zijn in de verdere uitleg ervan. Uitleggers die het koninkrijk toch gelijkstellen aan de parel, volgen in wezen dezelfde uitleg als bij de vorige parabel. Het enige verschil is dat daar de persoon het koninkrijk bij

PrEEKJE

De waarde van het koninkrijkRaymond R. Hausoul

toeval ontdekt, terwijl het nu bewust wordt gezocht. De parabel gaat dan over mensen die God van harte zoeken zoals de Emmaüs-gangers, de Ethiopische eunuch, Cornelius, Lydia en de gelovigen in Berea. De moeilijk-heid hierbij is echter dat de parabel het ko-ninkrijk gelijkstelt aan de koopman en niet aan de parel.

Deze koopman wist wat hij zocht. Hij bezat smaak en onderscheidingsvermogen voor wat waardevol was. Parels waren destijds waardevoller dan goud. Lollia Paulina, de vrouw van keizer Caligula, droeg diverse parels om haar hoofd en nek, in haar haar en oren en aan haar vingers. Elke koopman wist dat parels een goede prijs op de marktplaats opbrachten.

Sommigen denken bij de parel concreet aan de gemeente. De Koning geeft alles om deze te bemachtigen. Warren Wiersbe schrijft: ‘Een parel groeit geleidelijk en de gemeente groeit geleidelijk, doordat de Geest zondaren overtuigt en verandert. Niemand ziet hoe de parel ontstaat, want deze is verborgen in de oesterschelp in het water. Niemand ziet de groei van Christus’ gemeente in de wereld. De gemeente is nu onder de volken (het water verwijst in de Bijbel naar de volken; Dn7:1-3; Op13:1; 17:15) en op een dag zal haar heerlijkheid worden geopenbaard.’ William MacDonald vult aan: ‘Net zoals de parel zich in de schelp vormde door pijnlijke prikkels, ontstond de gemeente door de ver-wondingen en smarten van onze Verlosser.’ Een nadeel hierbij is dat deze auteur vergeet dat het koninkrijk niet gelijk aan, maar veel ruimer is dan Gods gemeente. Ook de recht-vaardigen die in de eindtijd geen deel uitma-ken van de gemeente horen bij dat koninkrijk (Mt25:31-46). De kostbare parel verwijst dus in het algemeen naar alle ware zonen van het koninkrijk.

Het koninkrijk gaat er volledig voor om die parel te bemachtigen. God de Zoon geeft zichzelf en komt ons tegemoet. Niet alleen ontledigde Hij zichzelf om de rechtvaardigen te verlossen, maar Hij gaf als mens en Mes-sias op aarde alles op wat Hem toekwam. Hij gaf zijn koninklijke rechten, zijn leven, ja alles prijs om deze rechtvaardigen vrij te kopen. Dat is de Heer die wij mogen dienen en voor wie wij alles mogen geven op aarde om in zijn koninkrijk te leven.

SOS VLaanDErEn

P

Filip De Cavel

ostbare w

12 13

Sti

chte

nd

art

ike

l

HEEL JE LEVEn …

Deze nieuwe website (www.eo.nl/heeljeleven) is een initiatief van de Evangelische Omroep en werd in augustus gelanceerd. Een hand-reiking naar een zoekende wereld. Ze beoogt een handreiking te zijn naar een zoekende wereld.

Reeds vele jaren biedt de EO via haar website gratis onderwijs aan. Het gaat over cursussen als: Wie was Jezus eigenlijk? Waarom Jezus? Op zoek naar … ? Leven na onrecht, red je relatie, e.a. Geïnteresseerden konden zich steeds gratis voor zo’n cursus opgeven en werden hierin begeleid door vrijwilligers. In Vlaanderen zijn momenteel zo’n 20 vrij-willigers actief; waaronder 3 ECV-ers uit de gemeenten Beerse en Gent. De andere vrijwilligers komen hoofdzakelijk uit VEG-middens.

De komst van de website ‘Heel je leven’ schept nieuwe mogelijkheden voor elke ge-meente. Wanneer een zoekende medemens uitkijkt naar een gemeente in zijn buurt, dan wordt hij automatisch geleid naar de dichtst-bijzijnde gemeente waar een vrijwilliger be-schikbaar is. Deze gemeenten worden door de EO als partnerkerken beschouwd, een ex-tra tool dus om door de zoekende medemens gevonden te worden.

Misschien wil ook uw gemeente participe-ren. Misschien wenst ook u als vrijwilliger beschikbaar te zijn om mensen te helpen in hun zoektocht naar de ene waarheid. Hoeveel tijd u hierin kunt of wenst te investeren, kunt u zelf vrij bepalen. Misschien hebt u 1 uur/week beschikbaar of 1 avond; het kan een wereld van verschil maken voor die ene zoe-kende medemens.

Mag ik u uitnodigen om alvast een kijkje te nemen op www.eo.nl/heeljeleven ? Wenst u meer te weten over vrijwilligerswerk? Dan

kunt u terecht op http://portal.sliderocket.com/AYWTV/Module-e-learning-2.0

Mocht u na het bekijken van deze presentatie interesse hebben, neem dan zeker contact met mij op (kristof.vermaut@gmail.com). Om alvast te laten zien dat je als e-coach echt een verschil kunt maken, volgt hieronder het getuigenis dat onlangs in Visie is verschenen:

Mijn leven dat er aan de oppervlakte vrij normaal uitzag, was een verhaal van drugs, pijnlijke relaties, stress, schulden en zoeken naar doel in dit leven. Toch was er, door alle drama heen, altijd een rode draad van respect voor wie mij geschapen had. Al had ik er geen naam voor, het motiveerde mij telkens op-nieuw om te breken met ‘foute’ dingen. Het leven was te mooi, te waardevol en te ontzag-wekkend om te leven op het foute pad.

Na verloop van tijd veranderde deze vrolijke levenslust. Ik voelde me schuldig over al die sloten waarin ik gelopen was. Maar ook was ik kwaad op het universum. Ik had altijd met hart en ziel gevochten om op het goede pad te blijven en ook geprobeerd anderen hierin te inspireren. Toch, ondanks mijn goede bedoelingen, bleven er altijd problemen op mijn bord vallen. Ik begon ernstig te twijfelen aan het bestaan van een God. Word ik wel gehoord door God? Word ik wel gezien? Is er überhaupt wel een God?

Ik stond op het punt om het hele idee van God op te geven. Toen kwam er een lichtje. Ergens in mijn achterhoofd had ik een beeld van een programma waarin Gordon op zoek was naar God. Ik denk dat ik ooit een voorstukje heb gezien. Via Google kwam ik terecht bij het programma ‘Op zoek naar God’. Het inspi-reerde mij en ik zag dat de EO eenzelfde soort cursus aanbood. Ik had een behoorlijke dosis scepsis, maar mijn nieuwsgierigheid won. Ik besloot God nog een kans te geven en met

open hart de cursus te volgen.

Met het christelijk geloof had ik niet veel. Al stond ik wel open voor God, Jezus vond ik maar niks. Ik heb deze cursus ook niet ge-volgd met de intentie christen te worden. Ik wilde simpelweg contact maken met God en beter begrijpen wie of wat Hij was. De cur-sus laat je hierin heel vrij. Hij vraagt je niet christen te worden, duwt je niet in bepaalde dogma’s. Hij nodigt je uit zelf op zoek te gaan.

Ik was gekoppeld aan een coach, die gedul-dig antwoord gaf op mijn vele vragen. Ze gaf troost en verwijzingen in de bijbel die heel toepasselijk waren. Ze liet me zien dat het prima is kwaad te zijn of twijfel te hebben. Ik vond het heel fijn dat ze niet bang was voor al mijn gevoelens en ik kon uiten of vragen wat ik wilde. Ze liet mij vrij in mijn inzichten en gaf daar haar mening op, wat voor mij vaak weer een impuls was verder te gaan op mijn zoektocht.

In de loop van de cursus ontstond bij mij, tot mijn eigen verbazing, toch nieuwsgierigheid naar Jezus. Wie was deze Man? In plaats van de tv aan te zetten, las ik de bijbel. Als ik film keek, was het ‘The gospel of John’. Ik was onder de indruk van Jezus. Zijn uitspraken intrigreerden mij. Zijn verhaal was er één van wijsheid en vrede.

Toen was daar een breekpunt. In een conflict kwam plotseling de vraag: Wat zou Jezus doen? Hoe zou Hij dit oplossen? Hoe kan Jezus in al zijn lijden aan het kruis, toch ver-gevensgezind en vol compassie zijn? Dus ik dacht: “Jezus, ze zeggen dat Jij de weg naar God bent, dus ik richt me nu tot Jou. Help mij. Ik weet niet meer wat ik moet doen.” Die-zelfde dag ontving ik onbenoembare steun van mijn vader en kwam er een inzicht uit de hemel vallen, waardoor ik nu met rust en vrij-L heid naar de situatie kan kijken. Na twee jaar

worstelen met negatieve emoties, had ik in één klap vrede. Dit was voor mij geen toeval.

Ik ben in deze cursus gedoken met een open hart. Ik heb God gevonden, maar zie ook dat God nooit is weggeweest. Ik heb Jezus gevon-den en zie nu dat Hij de Weg is naar God. Het voelt een beetje als volgt: Ik heb aangeklopt op de grote deur van het universum en Jezus heeft open gedaan.

Ik sta aan het begin van mijn reis en heb nog een hoop te leren over het christendom en hoe ik deze nieuwe inzichten een plek wil geven in mijn leven. Mijn coach had me vrijblijvend gevraagd een kerkdienst bij te wonen. Ik vond dat ontzettend leuk. De liederen die ik in de kerk hoorde en wat er in de Bijbel staat, spreken tot mij. Ik verlang ernaar meer te weten over het christendom.

Deze cursus heeft mijn relatie met God ver-

breed en verdiept. Mijn respect voor dat universum of onnoembare heeft voor mij nu handen en voeten gekregen. Mijn reis zet zich voort met een nieuw licht in mij en een 100% vertrouwen dat God mij zal leiden.

Ik kan de cursus aan iedereen aanraden. ‘Zoekt en gij zult vinden.’

De schrijfster is inmiddels gedoopt en is aan-gesloten bij een kerk.

14 15

De nieuwe interactieve website waar zoekende mensen, gemeenten en hulpverleners elkaar kunnen ontmoeten.

Een gewaardeerd tijdschrift slaat nooit of te nimmer een editie over. Toch zijn we dat me de ECV Nieuwsbrief van plan. Deze keer geen schrijvers gevonden? Jawel en u krijgt zelfs behoorlijk meer te lezen dan anders. Hoe dat mogelijk is? De VEG is dit jaar 50 geworden en de ECV 40. Daarom pakken beide evangelische kerkengroepen uit met een gezamenlijk jubileumnummer. Tandem wordt een magazine om van te watertanden. Maar liefst 28 pagina’s over het ontstaan van VEG en ECV, onze plaats in de samenleving, diverse jon-gerenwerkingen, het Bijbelonderwijs in onze gemeenten en nog zoveel meer. Geniet dus over enkele weken van deze uniek uitgave. En in maart 2013 ontvangt u weer uw oude en vertrouwde ECV Nieuwsbrief. Tot dan!

Tandem

stripverhaal

vera

ntw

oord

elijk

e ui

tgev

er: R

aym

ond

Hau

soul

, Iep

er