Dziecko utracone
-
Upload
psychoterapia-domaradzki -
Category
Healthcare
-
view
101 -
download
0
Transcript of Dziecko utracone
Jak przetrwać traumę po stracie dziecka?-śmierć dziecka-poronienie-aborcja
Piotr Domaradzki15.10.2016 dzień dziecka utraconego.Wykład wygłoszony w Bielsku – Białej w parafii św. Józefa.
Różne formy straty dziecka•Śmierć dziecka, które już z nami żyło
przez kilka minut lub kilka dni, wczesna śmierć dziecka.
•Poronienie jako śmierć dziecka w okresie płodowym
•Aborcja - zabicie dziecka jako skutek braku wsparcia i licznych stresorów
Typowa reakcja otoczenia na traumęPoronien
ieWyparci
e
Wstyd
Unikanie
Śmierć wczesna
Wyparcie
Unikanie
Aborcja
Tajemnica
Wyparcie
Unikanie
Wstyd
TRAUMA
Poronienie
Wczesna śmierćAborcja
Następstwa traumyBezpośred
nieBól
Żal
Konflikty wewnętrzne
Odroczone w czasie
Powtórne przeżywanie
Unikanie
Objawy dodatkowe
Trauma
Skutki bezpośredn
ie
Brak wsparcia
Następstwa odroczone
Adaptacja lub
zaburzona adaptacja
Wsparcie
Adaptacja
Odroczone następstwa traumyprzeżywa
nieNawracające wspomnienia,
sny
Objawy rocznicowe
Intensywne reakcje na
wyzwalacze
unikanie
Wypieranie i zachowania
unikowe
Zaburzenie relacji, obcość,
Anhedonia
objawy
Zaburzenia snu, problemy z
koncentracją
Rozdrażnienie, depresja, lękliwość
Nadużywanie, uzależnienie
Pytania od osób, które doświadczyły straty dziecka
1. W jaki sposób krok po kroku przechodzić kryzys związany ze stratą dziecka (myślę tutaj o pewnym procesie: pozwolenie sobie na tzw. „złe” emocje: gniew, złość, wściekłość)
2. Jak nie zadręczać się poczuciem winy za zaistniałą sytuację?
3. Jak najbliższa rodzina może wspierać osobę po stracie?
4. Czy warto sięgać do książek, Internetu żeby odnaleźć na postawione pytania odpowiedzi?
Pytania od osób, które doświadczyły straty dziecka5. Czy dobrze iść na psychoterapię?6. Czy dobrze nadać imię zmarłemu
dziecku(kwestia nagrobka)?7. Czy mówić żyjącym dzieciom z rodziny o
Siostrzyczce lub Braciszku w Niebie?8. Czy naturalna jest tęsknota do
utraconych dzieci pomimo upływających lat i przebytych terapii?
W jaki sposób krok po kroku przechodzić kryzys związany ze stratą dziecka •Szukać wsparcia w rodzinie i wśród
najbliższych w przeżywaniu żałoby•Mówić o doświadczeniu straty•Robić miejsce na żałobę i wyrażanie żalu•Nazywać wszystkie pojawiające się
uczucia, nie ma uczuć dobrych ani złych•Personalizować dziecko, nadawać imię•Sprawić pogrzeb (może być symboliczny)•Domykać proces żałoby
Etapy żałoby po stracie dziecka •Zaprzeczanie, Wyparcie•Poczucie winy , gniew, bunt ( dlaczego ,
kto zawinił?)•Targowanie się, składanie obietnic Bogu
(regres do myślenia magicznego)•Depresja•Akceptacja i adaptacja do życia
Jak nie zadręczać się poczuciem winy za zaistniałą sytuację?•Poczucie winy pojawia się naturalnie jako
następstwo traumy.•Komunikowanie poczucia winy i uznawanie
go jako zjawisko przejściowe•Znaleźć prawdziwe wsparcie, a nie
pocieszycieli•Racjonalizować poczucie winy w obecności
osób wspierających•Pokora - uznać, że nie potrafimy tyle, o ile
się oskarżamy. •Zaufanie do Boga z którym tylko
współpracujemy w akcie stwórczym
Jak nie zadręczać się poczuciem winy za zaistniałą sytuację?Poczucie winy jako następstwo rzeczywistych zaniedbań lub wyrządzonych krzywd:
•Dążenie do pojednania np. napisanie listu•Symboliczne zadośćuczynienie np.: praca
w hospicjum •Często osoba nie potrafi poradzić sobie
bez terapii
Jak najbliższa rodzina może wspierać osobę po stracie?•Towarzyszyć •Dopytywać•Być, czasem w kilka osób•Nie ma stanu, że ktoś się zanadto nad
sobą lituje•Rodzina powinna znać etapy żałoby i nie
przyspieszać jej zakończenia•Pokazywać cierpiącym, że zakończenie
żałoby nie jest wyrazem braku miłości do dziecka utraconego, tylko akceptacją stanu faktycznego
Specyficzne potrzeby osoby doświadczającej straty dziecka. Towarzyszenie
Towarzyszenie powinno odbywać się z zachowaniem świadomości potrzeb rodziców w sytuacji straty dziecka:•Potrzeba uznania przez otoczenie rodziców,
że ich cierpienie jest prawdziwe i dotkliwe.•Potrzeba poczucia wartości. Uzyskania od
środowiska informacji zwrotnej o znaczeniu wartości rodzica jak i utraconego dziecka w systemie rodzinnym i społecznym.
Specyficzne potrzeby osoby doświadczającej straty dziecka. Towarzyszenie
•Potrzeba odkrycia/nadania sensu swojej aktualnej egzystencji.
•Potrzeba odzyskania nadziei/przekonania, że stan emocjonalny, w którym się znajduje jest przejściowy i skończy się w przewidywalnej perspektywie czasowej.
Czy warto sięgać do książek, Internetu żeby odnaleźć na postawione pytania odpowiedzi?•Literatura i dedykowane strony
internetowe gdzie wypowiadają się profesjonaliści mogą być niewątpliwie wsparciem.
•Zagrożenie płynie od blogów i artykułów prasowych pisanych na zasadzie zwierzeń. Niosą one zagrożenie modelowania nieprawidłowych wzorców adaptacyjnych
Kiedy iść na psychoterapię?•Psychoterapia jest potrzebna w sytuacji
pojawienia się odroczonych w czasie następstw traumy.
•Kiedy jest słabe wsparcie w środowisku i rodzinie
•Kiedy pomimo dobrego wsparcia osoba zatrzymała się na którymś z etapów żałoby, lub żałobę przeżyła w kilka dni.
Czy dobrze nadać imię zmarłemu dziecku(kwestia nagrobka)?•Zmarłe dzieci powinny mieć imiona
nadane przez rodziców•Wspomnienia o zmarłych dzieciach
również tych przed narodzeniem powinno się odbywać przy użyciu ich imion
•Nagrobek jest kwestią indywidualnej wrażliwości i potrzeb danej rodziny.
Czy dobrze nadać imię zmarłemu dziecku(kwestia nagrobka)?
Funkcje nagrobka:•Pamięć o zmarłym•Upamiętnienie zakończenia życia i więzi
żyjących ze zmarłym•Domknięcie relacji przez osoby żyjące z
osobą zmarłą; trwały znak przejścia do aktualnych relacji życiowych
Czy mówić żyjącym dzieciom z rodziny o Siostrzyczce lub Braciszku w Niebie?•Obecność w świadomości rodziny poczętych a
nie urodzonych dzieci lub wcześniej zmarłych jest tak samo ważna jak obecność w świadomości rodziny zmarłej babci czy dziadka.
•Dlatego ważne jest nadawanie imion dzieciom które się nie urodziły.
•Rozmowy z pozostałymi dziećmi o śmierci poczętego rodzeństwa muszą być dostosowane do zdolności percepcyjnych dziecka. Tu pomagają nagrobki czy inne symboliczne postawy na cmentarzu.
Czy naturalna jest tęsknota do utraconych dzieci pomimo upływających lat i przebytych terapii?•Zdrowo pojęta tęsknota, to znaczy taka,
która nie dezorganizuje życia, ani nie koncentruje myśli głównie wokół utraconego dziecka, jest naturalna.
•Konsultować z terapeutą należy kiedy myśl o nieżyjącym dziecku jest uporczywie nawracająca, np.. w okolicach świąt czy rocznic.
Aborcja i co dalej?•Nie traktuj swojego cierpienia jako kary
za grzech, czy rodzaju pokuty, zgłoś się na terapię.
•Kolejne spowiadanie się z tej samej aborcji nie leczy, a pogłębia tramę, kształtuje obraz Boga jako tego który nie może wybaczyć, albo jego wybaczenie jest zależne od naszej ekspijacji.
•Zobacz jak do tego doszło, że dziecko zostało zabite przed narodzeniem.
Aborcja i co dalej?•Uświadom sobie kto jeszcze jest
współodpowiedzialny z twojego otoczenia za tą aborcję. Rozważ czy możesz im powiedzieć o swoim cierpieniu i o tym, że potrzebujesz pomocy.
•Sięgnij po psychoterapię u terapeutów, którzy uznają zjawisko syndromu postaborcyjnego.
•Znajdziesz takich terapeutów na stronie www.nest-terapia.eu
Dziękuję za uwagę
Piotr Domaradzkiwww.psychoterapia-domaradzki.pl