Dziara dla jakuba

5
warsztaty .psd 03/2010 www.psdmag.org/pl 48 program: Photoshop CS4 | poziom: trudny | Pliki na DVD

description

Artykuł Marcina Rubinkowskiego odnośnie projektowania tatuaży w programie Photoshop.

Transcript of Dziara dla jakuba

Page 1: Dziara dla jakuba

wa

rszt

aty

.psd 03/2010 www.psdmag.org/pl48

progra

m: Photo

shop

CS4 | poziom

: trudny | Pliki na

DV

D

Page 2: Dziara dla jakuba

zdjęciAProsimy naszego delikwenta o zdjęcia interesującego nas kawałka ciała (najle-piej z wielu różnych ujęć) oraz o dokładne zdjęcia tatuażu (pod różnymi kątami), który to mamy udoskonalić, ażeby dobrze

wyobrazić sobie przestrzeń roboczą w 3D. Jeżeli zle-ceniodawca posiada już jakiś tatuaż, a my chcieliby-śmy coś z nim zrobić, przemalować czy nadać inny kształt całości, warto nasz pomysł skonsultować ze zna-jomymi z branży tatoo. Dowiemy się wówczas między innymi o tym, iż kolor biały jest najtrudniejszy do kła-dzenia, że na ciemne, czarne cienie nie ma już żad-nych szans - chyba że obecny tatuaż naprawdę jest

1

.psd 03/2010 www.psdmag.org/pl 49

Dziara dla

JakubaWitajcie ponownie. I tym razem nie będziemy się zagłębiać w zaawansowane

opcje Photoshopa, który to potrafi nawet wykonać za nas galerię internetową.

Pojawią się oczywiście szybkie tanie chwyty warte zapamiętania,

ale z reguły będziemy używać pędzla, gumki, zaznaczenia i warstw.

Trzeba zrozumieć, że komputer to tylko narzędzie, ale i aż narzędzie, które może zostać wykorzystane do róż-nych celów i tylko my wyznaczamy granice naszą wyobraźnią.

Na pewnej konkretnej imprezie z ust mojego sta-rego przyjaciela pada tekst: Stary, a może zrobisz mi projekt na dziarę?

Jest to ten rodzaj zlecenia, które musisz przyjąć ze świadomością tego, że ten oto człowiek będzie z tym, co zaprojektujesz, chodził do końca życia, a do tego jest Twoim dobrym znajomym, więc lepiej nie dać przysłowiowej plamy i naprawdę zmalować mu coś, z czym będzie chodził dumnie.

Jeżeli mimo wszystko jesteśmy zdecydowani wyko-nać takowy projekt, warto w tym celu o wszystko wypy-tać raczej po imprezie, unikniemy niedomówień i błę-dów w komunikacji. Po tejże imprezie pamiętałem tylko, że miał to być projekt, na tatuaż który to Jakub już posia-dał na ramieniu (czy jakoś tak). Następnego dnia Jakub z wybranką swego serca odleciał na wyspy brytyjskie i zrozumiałem, że pozostała nam tylko internetowa droga komunikacji. Z tegoż magicznego źródła dowie-działem się w końcu, że projekt ma być na adaptację starego wzoru na skórze do większego tworu.

Bardzo ważnym punktem, według mnie, oczywiście przed wykonaniem projektu tatuażu, jest poznanie

danej osoby, jej charakteru, usposobienia, wypytanie jak osoba ta to wszystko widzi - wraz z zadaniem wielu ukochanych, standardowych pytań. Najgorszą odpo-wiedzią, jaką możemy sobie wyobrazić w tym momen-cie, jest: wymyśl coś - najgorszą w przypadku gdy kogoś nie znamy. Ja Jakuba znam długie lata, znałem go jeszcze przed misją pokojową w Syrii, w której uczestni-czył. Dostałem wolną rękę z zastrzeżeniami: maksymal-nie dwie barwy, pozostawiamy część starego tatuażu. Przy projekcie takim jak ten warto określić także, najle-piej na żywo, zakres przestrzeni, którą powinien tatuaż zajmować. Warto zapamiętać gabaryty postaci, by później bazować na wyobraźni wspomaganej zdję-ciami, nie odwrotnie. Niestety, w moim przypadku nie ma takiej możliwości - Jakub pozostaje na razie na Wyspach i tam też będzie wykonywał zaprojekto-wany tatuaż. Ta ostatnia informacja pogrążyła pomysł analogowego wykonania tegoż przyjacielskiego zle-cenia - przy mniejszych projektach warto wyodrębnić sobie sam tatuaż do poprawy, wydrukować i poba-wić się starym dobrym cienkopisem. Z Jakubem zde-cydowaliśmy się jednak na większy projekt, wiec pro-jektowanie cyfrowe było jak najbardziej wskazane. Bazować będziemy zazwyczaj na wyobraźni, pamięci, jak i na naszych szkicach, ale także możemy liczyć na wyobraźnię tatuującego.

już wiekowy i blednie. Ogólnie rzecz biorąc, dowiemy się, że mało możemy zrobić z czymś, co już jest, oraz że wszystko można przenieść na skórę, jedynie trzeba sobie zdawać sprawę z jej specyfiki oraz z przestrzen-ności bryły ciała ludzkiego.

1

Page 3: Dziara dla jakuba

pieRwsze KResKiZ ugruntowaną wiedzą i wyobraźnią zapeł-nioną widzianymi tatuażami zasiadamy do naszego projektu. Wybieramy fotkę, na któ-rej widzimy najwięcej tatuażu do przeróbki, wrzucamy wybraną fotkę do Photoshopa

- przeciągając z okna na ikonkę PS (np. na pulpicie). W Zakładce Warstwy/Layers ustawiamy nowa pustą warstwę i na niej zaczynamy kreślić. Wybieramy Pędzel klawiszem [B], jeżeli jesteśmy posiadaczami tabletu graficznego, polecam używanie pędzla, którego prze-źroczystość zmienia się wraz z naciskiem piórka, a gaba-ryty pędzla zmieniać na klawiaturze klawiszami [[] i []]. Teraz pobieramy sobie jakieś dwie skrajne barwy, które będziemy podczas pracy przełączać klawiszem [X], pamiętamy równocześnie, że pod [E] mamy Gumkę i zaczynamy sobie kreślić na pustej warstwie, dorysowu-jąc różnorakie motywy do tego, co widzimy w tle. Przez cały czas staramy się pamiętać o w miarę jednolitym kli-macie oraz tematyce naszego tworu. Pamiętamy także, iż to właśnie nasza wyobraźnia jest w tej chwili najcen-niejszym narzędziem.

szyBKie cieNiOwANiePomagamy sobie cieniować, tworząc nową warstwę, w trybie przeźroczystości Ostre światło/Hard light. Malujemy po niej miękkim okrągłym przeźroczystym pędz-lem dużych rozmiarów. Bardzo łatwo w ten

sposób pocieniujemy duży obszar, podkreślając jedy-nie ciemniejsze miejsca i nie stracimy wcześniej wyko-nanych kształtów. Gdy już nas zmęczy malowanie, a ilość pomysłów na rozwinięcie motywów w projek-cie ograniczy się do jednego, tego właśnie, który nas już nawet zdążył zmęczyć, nadchodzi czas na zwe-ryfikowanie naszej pracy, innymi słowy, dajemy sobie chwile relaksu przy herbacie, starając się dostrzec swoje błędy lub elementy, z którymi troszkę przesadzi-liśmy. W moim przypadku musiałem przez cały czas pamiętać o tym, iż projekt miał pokrywać zdecydo-wanie większą powierzchnię ciała niżeli tylko ramię. Starałem się więc sobie pozostawiać w kilku elemen-tach małe furtki do dalszego rozwinięcia projektu na innych partiach ciała.

ResztAPoprawiamy drobne szczegóły oraz poka-zujemy przedwstępny projekt odbiorcy końcowemu, jeżeli klientowi podoba się nasza dotychczasowa praca, wypytu-jemy, które elementy chciałby jeszcze

zmienić albo dodać. Uzbrojeni w dodatkową wie-dzę zabieramy się do obróbki reszty ciała klienta. Jak poprzednio, wrzucamy interesujące nas ujęcia do PS. W moim przypadku jest to ujęcie ramienia i klatki pier-siowej oraz pleców także z interesującym nas ramie-niem. Jak poprzednio, dodajemy po nowej warstwie dla każdego ujęcia oraz warstwę, na której będziemy pracować. Najlepiej umieścić sobie także naszą dotychczasową pracę z ramieniem gdzieś z boku lub nawet wszystkie ujęcia obok siebie. Długo patrzymy, zastanawiamy się, wyobrażamy sobie i przypominamy sobie słowa zainteresowanego, wychylajac kolejny kubek herbaty.

.psd 03/2010 www.psdmag.org/pl50

wa

rszt

aty

2 3

4

2 3

4

Page 4: Dziara dla jakuba

pRzódZabieramy się w końcu do pracy i zaczy-namy od klatki piersiowej, nie zapomina-jąc o tym, iż cały nasz projekt ma stanowić jedną dużą całość. Jak wcześniej, wybie-ramy dwie skrajne barwy i puszczamy

wodze fantazji. Z czasem będziemy wpadać na nowe pomysły, warto wtedy używać dobrodziejstwa w postaci Warstw/Layers, ponieważ nie każdy z naszych pomysłów może okazać się dobry. Co jakiś czas two-rzymy sobie nową warstwę w trybie Ostre światło/Hard light lub Nakładka/Overlay w celu nieszkodliwego pocieniowania poszczególnych elementów. Bardzo łatwo możemy uzyskać efekt wypukłości ciała ludz-kiego względem biomechanicznych wzorów, akcen-tując krawędzie jasnym kolorem, wypukłe elementy natomiast przyciemniając. Pamiętamy o tym, iż jest to projekt tatuażu, gdzie nie do końca musimy się trzy-mać zasady konsekwencji kierunku oświetlenia i wyni-kających z niej konstrukcji cieni.

tyłKonsekwentnie zajmiemy się teraz ple-cami klienta, zaczynamy od odwzoro-wania na tym ujęciu tych elementów, które już wymyśliliśmy i będą widoczne. Nadal aktywnie działa wyobraźnia prze-

strzenna, staramy się łączyć już istniejące motywy z ramienia z nowo-powstałymi. Zgodziliśmy się wspól-nie z Jakubem, iż powinien się pojawić motyw gra-mofonu, a tytuł płyty tam umieszczonej pozostawiłem pod rozwagę zleceniodawcy. Aby podkreślić kon-trasty oraz uwydatnić jasne elementy, scalamy ele-menty tatuażu [Ctrl]+[E] i kopiujemy nasz twór na war-stwach, nakładamy na naszą skopiowaną warstwę w trybie Nakładka/Overlay ok. 60% krycia. Jest to cie-kawa metoda, aczkolwiek niekoniecznie pasująca do każdej sytuacji. Zanim ją wykonamy warto zrobić sobie kopię naszej pracy - zgrupować istotne warstwy [Ctrl]+[G], skopiować je i ukryć - a wszelkie operacje wykonywać na powstałej kopii warstw. Oczywiście tła ze zdjęciem nie ruszamy w żadnym wypadku.

51 .psd 03/2010 www.psdmag.org/pl

DZiara DLa jaKuBa

5

6

6

5

Page 5: Dziara dla jakuba

.psd 03/2010 www.psdmag.org/pl52

wa

rszt

aty

AKceNt KOLORystyczNyOd początku całego projektu walczyłem z Jakubem o kolory, Jakub chciał mieć wszystko czarno-białe, ja starałem się prze-pchnąć plan użycia na zasadzie akcentu jakiegoś innego koloru. Zdecydowałem

się oświetlić na czerwono element na klatce piersio-wej wyglądający jak oko terminatora, które to aż pro-siło się o ten zabieg. W celu wykonania owego zada-nia, stworzyłem nową warstwę w trybie przenikania Nakładka/Overlay ok. 95% krycia, na której jasnym kolorem oświetliłem pożądany obiekt. Następnie z zakładki Warstwy/Layers użyłem efektu Nałożenie koloru/Color overlay oraz ustawiłem Łagodne światło/Soft light i krycie na 65%, wybierając oczywiście odpo-wiednią barwę, w tym wypadku czerwoną. Nie jest to metoda, która pasuje do każdej sytuacji, jednakże warto poznać tę możliwość kolorowania obiektów.

pRzyGOtOwANie dO…Zasadniczo projekt mamy gotowy, teraz musimy go przygotować, tak ażeby oso-bie wykonującej go było najwygodniej. W tym celu skonsultowałem się ponownie ze znajomymi zajmującymi się tatuowaniem

ludzi. Dowiedziałem się m.in. iż rozkładanie na siatce projektu takich gabarytów jest w tym przypadku nie-trafionym pomysłem, gdyż nie mamy możliwości zmie-rzenia klienta i istniejącego tatuażu, więc dokładne wymiarowanie nie wchodzi w grę. Będziemy musieli zaufać umiejętnościom i wyobraźni osoby wykonu-jącej nasz projekt na ciele. Zasugerowano mi tylko, iż przydałaby się możliwość przyjrzenia się dokład-niej wzorowi z bliska. Konsekwentnie do każdego uję-cia wrzucamy nową warstwę nad tłem, wypełniamy - Wiadro z farbą/Paint bucket tool - ją jakimś kolorem różnym od czarni i bieli, gdyż nie chcemy, ażeby jasne elementy przestały być widoczne, ukrywamy klienta, zostawiamy sam wzór tatuażu i zapisujemy w forma-cie JPG w dużej rozdzielczości.

7 8

7

Po ukończeniu projektu wysłyłamy wszystko do Jakuba, z nadzieją, że człowiek tatuujący nasz wzór zaanga-żuje się w tatuaż co najmniej tak jak ja.

Jak widzicie, Photoshop z odrobiną kreatywności potrafi wiele zdziałać, nie liczą się często super funkcje programu tylko sposób, w jaki go wykorzystujemy.

Marcin Rubinkowskiwww.rubinos.pl

8