Соларни ќелии осетливи на боја

За разлика од силициумските овие немаат толкуголеми загуби на енергија,

а имаат скороисти карактеристики. Протокот на електрони се пренесува на

полупроводникот , во овој случај титаниум диоксид и струјата тече. До ова

откритие дошле германски научници уште во 60-тите години од минатиот век , а

денес го усовршуваат британски австралиски и пред се јапонски

истражувачи.Трагајки по алтернативни соларни ќелии тие експериментираат со

шарени површини кои произведуваат струја. При тоа имаат во предвид две работи:

што пголема шарена површина и евтин материјал за изработка на

полупроводникот. Најповолни материјали се титаниум диоксид и цинк- оксид. Но

останува отворено прашањето како постојано да се зголемуваат површините , а

притоа да не завземаат се повеќе простор. Одговоротлежи во пори со големина од

редот на нано величини. Новината се состои вотоа што се раздвојуваат слоевите на

полупроводникот. Тоа значи дека оксидот настанува по пат на електрохемиска

реакција електродите,каде по правило се компактен слој од цинк- оксид. На тоа се

додаваат адитиви ,со штонастанува порозен слој. Овој порозен слој налегнува на

проводната електрода и тоа е се што епотребно за добивање на струја. Обоена

супстанција , жолта, плава или црвена на тенок порозен слој од титаниум диоксид

кој ја обложува електродата.

Силициумските соларни ќелии имаат теоретски максимум од 30%, а до сега

имаатдостигнато 25%. Соларните ќелии осетливи на боја нема да надминат 20%.

Но во предвид се земаат и трошоците на производството. За изработка на соларни

ќелии од силициум потребна е температура од 20000С, што воопшто не е евтин

ниту пак еколошки процес. Тоа е факт кој обично се занемарува кога станува збор

за еколошка компатибилност на соларни ќелии на база на силициум. Секако нема

емисија на јаглерод- диоксид при производство на соларна струја но затоа

трошоците при производството се високи. Една соларна ќелија ќе се отплати после

четири години употреба. Наспроти силициумовите,за производство на соларни

ќелии осетливи на боја потребна е температура од само 650С. За само една година

овие ќелии ќе произведат повеќе енергија отколку што чинело нивното

производство. Издржливоста на овие ќелии истражувачите ја проценуваат на 20

години. Овие соларни ќелии не мора да бидат шарени. Дури и инфрацрвената боја

која не е видлива со голо око , може да произведува струја .Така во иднина ќесе

изработуваат прозирни прозорци како соларни ќелии без оптички недостатоци и

потполно неупадливи.