Maria i Andrzej OchalscyDom Aukcyjny OKNA SZTUKIMilanówek, ul. Grodeckiego 17

DO

M A

UKC

YJNY

OKN

ASZTU

KIA

UKC

JA 44

(194)31

maja

2016

WARSZAWA, 31 V 2016

okl_416x270s3_44_194_96str.qxd 5/10/16 8:10 AM Page 1

okl_416x270s3_44_194_96str.qxd 5/10/16 8:10 AM Page 2

katalog dost´pny w internecie:www.oknasztuki.pl

fotografia cyfrowa – Agata Cio∏ek (tel. 22 822 73 74)

opracowanie graficzne – ALFA T¸UMACZENIA i DTPD. Stukach i V. Stukach Spó∏ka Jawna – 601 156 866

bli˝sze informacje, dokumentacja, ekspertyzy,zamówienia pocztowe, telefoniczne i mailowe

05-822 Milanówek, ul. Grodeckiego 17tel. 503 122 535, (22) 755 83 11

e-mail: mariaochalska@wp.pl

konto: Dzie∏a Sztuki, Maria Ochalska74 9291 0001 0088 2635 3000 0010

Wydawca: Maria Ochalska, Dzie∏a Sztuki, Dom Aukcyjny OKNA SZTUKI

we wtorek, 31 maja 2016o godzinie 19.00

w Bibliotece Narodowej w Warszawie

Al. Niepodleg∏oÊci 213,

w Sali im. Za∏uskich,

wejÊcie A (od strony parku)

Wystawa przedaukcyjna w dniu aukcji od godziny 13.00

Maria i Andrzej OchalscyDom Aukcyjny OKNA SZTUKI

Aukcja 44 (194)Malarstwo, grafika,rysunek, rzemios∏o artystyczne

Trzy drzeworytyMariiHISZPA¡SKIEJ-NEUMANN (1917 Warszawa –1980 tam˝e)z kolekcji Wac∏awa Józefa Za-wadzkiego, z dedykacjami dlaniego i najbli˝szych.

1 „DYSPUTA MARCHOLTAZE SCHO¸ASTYKAMI”, 1954drzeworyt, 21 x 15,5 cm, sygnowa-ny i datowany o∏ówkiem pod rycinàl.d. „Hiszpaƒska Neumann”, p.d.„1954”, poÊrodku tytu∏ pracy.Dedykacja: „Kochanej Zofijcez mnóstwem najlepszych ˝yczeƒi najserdeczniejszych uca∏owaƒod myszy i ca∏ej mysiej rodzi-ny 15. V. 1954”.Ilustracja do sztuki R. Brand-staettera Wojna ˝aków z panami.

400

1

2

4

2 KORWETA, 1949drzeworyt na bibu∏ce, 12,5 x 19 cm,sygnowana i datowana pod klockiem,o∏ówkiem l.d. „Mysz”, p.d. „1949”.PoÊrodku dedykacja: „Kaczorko-wi i Józkowi ze Êlicznym mysipi-skiem”.

400

3 „NOWA RUDA”, 1951drzeworyt na bibu∏ce, 13 x 19 cm,sygnowany pod klockiem o∏ówkieml.d. „Mysz 1951 Nowa Ruda(drzeworyt)”.Dedykacja: „Kochanemu Józkowiz najserdeczniejszymi ˝yczeniamiMysz z rodzinà”. Artystka znana jest najbardziejjako graficzka, ilustratorka ksià-˝ek – zilustrowa∏a lub wykona∏aprojekty ok∏adek do ok. 70 tytu-∏ów, m.in. „Testament wielki”Villona, „Z∏ota legenda”, „Legen-dy o królu Arturze”, „Wojna ˝a-ków z panami” Brandstaettera.Równolegle tworzy∏a grafik´warsztatowà. Jej prace wykona-ne w pierwszych latach po woj-nie nawiàzujà do prze˝yçobozowych. Póêniej pojawia si´architektura miejska (Sando-mierz, Nowa Ruda, ZamoÊç), lu-dzie, dzieci, sceny historyczne.Cz´sto u˝ywa∏a pseudonimu„mysz”.

500

3

5

4 Jan RUBCZAK(1884 Stanis∏awów– 1942 zamordowany przezNiemców w oboziekoncentracyjnym Auschwitz)FARAw KAZIMIERZU nad WIS¸Ñakwarela, 31 x 41 cm w Êwietlepasse-partout, sygnowana l.d.„Jan Rubczak”Motywy kazimierskie odnajduje-my w innych pracach artysty, jakchoçby Spichlerz w Kazimierzunad Wis∏à, 1909, akwafortaz akwatintà.

4 400

6

5 HelenaZAREMBA CYBISOWA(1911 Równe– 1986 Warszawa)„BAZAR NA POLNEJ”olej na tekturze, 40 x 50 cm,sygnowany l.d.„H.Zaremba Cybisowa”.

Malarka; pejza˝e, sceny rodzajo-we, martwe natury. Studiaw ASP w Warszawie w l. 1931-1935. Podró˝e do Francji i Nie-miec, po wojnie – do W∏och,Grecji, Hiszpanii. Od 1946 asy-stentka, z czasem profesorw warszawskiej ASP. Przed wojnàwystawia∏a w Salonach IPS,po wojnie w Zach´cie, krakow-skim TPSP; tak˝e w Berlinie,Wiedniu, Chicago. Obrazyw Muzeach Narodowych w War-szawie, Poznaniu, Szczecinie,w Muz. im. Wyczó∏kowskiegow Bydgoszczy.

5 000

7

Jean Pierre Marie JAZET(1788 Pary˝ – 1871 tam˝e)wed∏ug rysunkówCarle’a VERNETA(1758 Bordeaux – 1836 Pary˝)mezzotinty, 40 x 50 cm, sygnowanepod p∏ytà: „C-le Vernet, Dél.”i „Jazet Sculp.”

6 „LA COURSE (Gonitwa)”

1 100

8 „LE DÉPART (Start)”

1 100

Z cyklu „Course de chevaux ∫ Ro-me” (1827). Carle Vernet uzna-wany by∏ wówczas za najlepsze-go malarza koni. Jazet cieszy∏ si´s∏awà pierwszego sztycharza weFrancji.

7 „PRÉPARATIFS D’UNE COURSE(Przygotowania do wyÊcigu)”

1 100

6

8

7

8

9

9 Alfons KARPI¡SKI(1875 Rozwadów – 1961 Kraków)RÓ˚E w WAZONIEolej na tekturze, 29 x 50 cm,sygnowany p.d. „a. Karpiƒski”.TwórczoÊç tego artysty znakomi-cie wpisuje si´ w sztuk´ m∏odo-polskich salonów i buduarów.Karpiƒski ca∏e ˝ycie malowa∏pi´kne kobiety, damy, aktorki,modelki. By∏ bardzo cenionymportrecistà, ale równie wielkàpopularnoÊcià cieszy∏y si´ jegomartwe natury, a szczególniekwiaty. Karpiƒskiego cechujepod wzgl´dem stylistycznymprostota i elegancja oraz niezwy-k∏a jednorodnoÊç. Mimo licznychnowych stylów i tendencjiw sztuce wspó∏czesnej pozosta∏wierny klimatowi malarstwaM∏odej Polski.

11 000

10 Jan WYDRA(1902 Ciecierzyn k. Lublina– 1937 Otwock)MARTWA NATURA z FIO¸KIEMALPEJSKIM i DRAPERIÑolej na p∏ótnie, 76 x 60 cm,sygnowany l.d. „Jan Wydra”

Studia artystyczne odby∏ w la-tach 1923-1928 w warszawskiejSzkole Sztuk Pi´knych pod kierun-kiem Tadeusza Pruszkowskiegoi W∏adys∏awa Skoczylasa. W 1925wstàpi∏ do ugrupowania BractwoÊw. ¸ukasza wzorowanego na Êre-dniowiecznym cechu rzemieÊlni-czym. Bra∏ udzia∏ w organizowanychprzez jego cz∏onków plenerachw Kazimierzu Dolnym oraz wewszystkich krajowych ekspozycjach:w Towarzystwie Zach´ty Sztuk Pi´k-nych (1928, 1929, 1932), InstytuciePropagandy Sztuki (1933) w War-szawie, Miejskiej Galerii Sztukiw ¸odzi (1929) i Bydgoszczy (1929)oraz Towarzystwie Przyjació∏ SztukPi´knych w Krakowie (1930).Na Powszechnej Wystawie Krajowejw Poznaniu (1929) otrzyma∏ srebrnymedal. Uczestniczy∏ ponadto w wy-stawach w Kopenhadze (1930),Carnegie Institute w Pittsburghu(1930) i The Art Institute w Chicago(1931), Musée Rath w Genewie(1931) oraz w XIX Biennalew Wenecji (1934).

Martwe natury w twórczoÊci artystysà wielkà rzadkoÊcià.

9 500

9

10

11

12 Antoni UNIECHOWSKI NA WENECKIMNABRZE˚U, 1947piórko, tusz na papierze, 21 x 29,5 cm, sygno-wany i datowany monogramem „AU 1947”.

600

13 Antoni UNIECHOWSKI„KANDYD UCZTUJEw WENECJIz SZEÂCIOMA KRÓLAMI”, 1947piórko, tusz na papierze, 21 x 29,5 cm, sygno-wany i datowany monogramem „AU 1947”.Lata powojenne to okres wielkiego zapo-trzebowania na nowe wydawnictwa i ilu-stracj´ ksià˝kowà. Wybitny wydawcaówczesnej „Wiedzy”, Wac∏aw Zawadzkizaproponowa∏ Antoniemu Uniechowskie-mu ilustrowanie Lutni Puszkina w opra-cowaniu Tuwima, a nast´pnie KandydaWoltera (kilkadziesiàt rysunków do Kan-dyda zachowa∏o si´, znajdujà si´ obecniew Muzeum Literatury w Warszawie).

600

11 Antoni UNIECHOWSKI(1903 Wilno– 1976 Warszawa)CANALE GRANDE, 1947piórko, tusz na papierze,21 x 29,5 cm, sygnowany i datowany mono-gramem „AU 1947”.

600

TRZY projekty ilustracji do KandydaWoltera w wydawnictwie „Wiedza”:

11

12

13

12

14 Antoni UNIECHOWSKI OGRODNICZKIpiórko, tusz na papierze,21 x 29,5 cm, niesygnowany.

600

15 Antoni UNIECHOWSKI W DRODZENA POJEDYNEK, 1947piórko, tusz na papierze,21 x 29,5 cm, sygnowany i datowa-ny monogramem „AU 1947”.

600

16 Antoni UNIECHOWSKI NA PERONIE, 1947piórko, tusz na papierze,21 x 29,5 cm, sygnowany i datowa-ny monogramem „AU 1947”.Znakomity rysownik, ilustratori grafik. Studia artystyczne(1924-1929) w warszawskiejAkademii Sztuk Pi´knych. Zdoby∏wielkà popularnoÊç widokamistarej Warszawy i ilustracjamiz ˝ycia jej mieszkaƒców. Wyró˝-nia je lekkoÊç kreski, dowcip, sty-lizatorska wirtuozeria.W latach 1945-1956 zwiàzanyby∏ z tygodnikiem „Przekrój”. Ilu-strowa∏ klasyk´ polskiej i obcejliteratury. Zajmowa∏ si´ tak˝escenografià teatralnà, telewizyjnài filmowà, projektowa∏ plakaty.

600

14

15

16

13

Prezentowane rysunki Antoniego Uniechow-skiego pochodzà z kolekcji wybitnego war-szawskiego wydawcy i kolecjonera Wac∏awaJózefa ZAWADZKIEGO (1899 – 1978), biblio-fila, dzia∏acza PPS i KOR.

17 Wac∏aw BIELAWSKI(1906 Warszawa – po 1939)SANNA w LESIE, 1931olej na p∏ótnie, 63 x 95 cm,sygnowany i datowany l.d. „Wac∏awBielawski 1931”.Studiowa∏ malarstwo w war-szawskiej Szkole Sztuk Pi´knychu K. Tichego i T. Pruszkowskiegow latach 1923-1933. Jako stu-dent otrzymywa∏ liczne nagrody.Od 1928 roku wystawia∏ w To-warzystwie Zach´ty Sztuk Pi´k-nych w Warszawie, dwukrotnienagrodzony, w roku 1928i 1930. Malowa∏ g∏ównie pejza-˝e i portrety. By∏ cz∏onkiem gru-py artystycznej „Rzut”. Dwa jegoobrazy znajdujà si´ w zbiorachMuzeum Narodowego w War-szawie.

4 500

14

18 Wiktor KORECKI(1890 Kamieniec Podolski– 1980 Milanówek)POTOK LEÂNY ZIMÑ,przed 1939 r. olej na tekturze, 67 x 99,5 cm,sygnowany l.d. „Wiktor Korecki”.Przedwojenne prace artysty sàrzadkoÊcià na rynku antykwa-rycznym. W powstaniu warszaw-skim sp∏on´∏a pracowniamalarza z wi´kszoÊcià jego do-robku.

16 000

15

19 Witold DEDERKO(1906 Siedlce– 1988 Warszawa)„JOLA ZE STARÓWKI”,ok. 1965guma warszawska, 11 x 8 cm,sygnowana o∏ówkiem p.d. monogra-mem „WD”, na odwrocie autorskienapisy: sygnatura i tytu∏ pracy.Fotografik, aktor, pedagog, teo-retyk fotografii. By∏ potomkiemznanych fotografików – synemMariana Dederko, który opraco-wa∏ techniki fotogumy i fotonitu,a wnukiem Sotera Dederko.Uczy∏ si´ w pracowni swego ojcaMariana, prowadzi∏ z nim spó∏k´autorskà, która dzia∏a∏ado 1930 r. i krótko po 1945.Od roku 1925 bra∏ aktywnyudzia∏ w wystawach fotograficz-nych. W latach trzydziestych pra-cowa∏ jako przedstawiciel firmyKodak w Polsce, reporter,od 1929 r. by∏ kierownikiem re-porta˝u w Polskiej Agencji Tele-graficznej. Wielokrotnienagradzany.

500

16

20 Witold DEDERKO„RATUSZ w POZNANIU”, 1964guma warszawska, 9 x 7,5 cm,sygnowana i datowana „W64”,na odwrocie autorskie napisy: sygna-tura i tytu∏ pracy.

500

17

21 Jacek MALCZEWSKI(1854 Radom – 1929 Kraków)KOBIETA NA TLE GAJU, 1917olej na tekturze, 100 x 71 cm,sygnowany i datowany p.d.„1917 /J. Malczewski”.Ekspertyza El˝biety Charaziƒskiej.

„Przez artystyczne ˝ycie JackaMalczewskiego przewin´∏y si´trzy bliskie jego sercu kobiety.Pierwsza by∏a mi∏oÊcià m∏odzieƒ-czà; dwie nast´pne pojawi∏y si´ju˝ w jego ˝yciu dojrza∏ym– skrajnie odmienne, pochodzà-ce z ró˝nych Êrodowisk: ˝ona– Maria z Gralewskich i wielolet-nia muza Maria Balowa. Szcze-gólna wi´ê ∏àczy∏a tak˝e malarzaz Michalinà Janoszankà (1884– 1952), wielkà admiratorkà jegotwórczoÊci, a zarazem zaufanàpowiernicà i wieloletnià model-kà. [...] Równolatka i kole˝ankajego córki, Julii, a tak˝e malarkai pisarka zafascynowana osobo-woÊcià i talentem Jacka, któryby∏ dla niej [...] jednym z naj-wi´kszych wspó∏czesnych Pola-ków, pieÊniarzy ojczyzny. [...]Pozna∏a go, b´dàc jeszcze dziec-kiem, w czasie zar´czyn jej wujaKaniewskiego z siostrà MariiMalczewskiej, a nast´pnie wzra-sta∏a w atmosferze kultu dla ar-tysty – przesiadywa∏aw kolejnych jego pracowniach,obserwujàc jak mistrz maluje;s∏ucha∏a jego zwierzeƒ nawetna temat jego pierwszej mi∏oÊcido Wandy Karczewskiej; niemalcodziennie bywa∏a w kolejnychmieszkaniach Malczewskich, to-warzyszy∏a Jackowi w wypra-wach do teatru. Na pewno te˝pod jego wp∏ywem podj´∏a na-uk´ na Wy˝szych Kursach dlaKobiet im. Adriana Baranieckie-go, a nast´pnie studia na akade-mii wiedeƒskiej; korzysta∏a te˝ zewskazówek malarskich mistrza.W 1931 roku opublikowa∏a nie-zwykle emocjonalnie napisanàksià˝k´ Wielki Tercjarz – mojewspomnienie o Jacku Malczew-skim.

Po rozstaniu Malczewskiegoz Marià Balowà, Janoszanka by∏ajego d∏ugoletnià modelkà. Jej ry-sy majà liczne Polonie, Pytie, Ni-ke, g∏owy anio∏ów, malowanepo 1914 roku. By∏a te˝ wielo-krotnie portretowana przez arty-st´: najpierw jako dzieckow ogrodzie na Zwierzyƒcu, po-tem ju˝ jako kobieta dojrza∏a.Jednym z najpi´kniejszych jej wi-zerunków jest intrygujàcy portretz 1916 roku – m∏odej, dorodnejkobiety w bia∏ej szacie ukazanejna tle bujnego parku” (StefaniaKrzysztofowicz-Kozakowska,Jacek Malczewski, ˝ycie i twór-czoÊç, Wydawnictwo Kluszczyƒ-ski, Kraków s. 35-36).

W 1917 roku Malczewski malujejeszcze cztery podobne kompo-zycje z Michalinà Janoszankà ja-ko modelkà. Dwie z nichznajdujà si´ w zbiorach publicz-nych (Muzeum Podlaskie w Bia-∏ymstoku), dwie sà w∏asnoÊciàprywatnà. Ró˝nià si´ u∏o˝eniemsplecionych ràk modelki i frag-mentami tego samego gaju ja-rz´binowego. Od pozosta∏ychtrzech kompozycji nasz obrazró˝ni si´ jeszcze fantazyjnymszalem uk∏adajàcym si´ w skrzy-d∏a. Prezentowany obraz nie by∏ do-tychczas znany. Nabyty w la-tach 50. w warszawskiej Desiena Starówce pozostawa∏ przezca∏y czas w r´kach tej samej ro-dziny. Por. reprodukcja na s. 36cytowanej ksià˝ki oraz ok∏adkakatalogu aukcji UNICUMz 17 marca 1991 r.

290 000

18

19

22 Wac∏aw BIELAWSKI(1906 Warszawa – po 1939)ZAGRODAz ˚URAWIEMi KRZY˚EM, 1931olej na p∏ótnie, 66,5 x 96,5 cm,sygnowany i datowany p.d.„Wac∏aw Bielawski 1931”

6 000

20

23 Jan KRZYSZKOWSKI(1893 Kraków– 1944 MyÊlenice))ZABUDOWANIA WIEJSKIEZE STUDNIÑolej na tekturze, 48 x 68 cm,sygnowany l.d. (trudno czytelne):„JKrzyszkowski”.Malarz i pedagog, uczeƒ kra-kowskiej ASP. W latach 1914-1918 s∏u˝y∏ w Legionach.Po I wojnie pracowa∏ jakonauczyciel w Krakowie i MyÊleni-cach. By∏ cz∏onkiem krakowskie-go oddzia∏u ZZPAPi wiceprezesem Zwiàzku Legioni-stów. Najcz´Êciej malowa∏ pejza-˝e, zw∏aszcza z okolic MyÊlenic.

3 600

21

24 Tadeusz AJDUKIEWICZ(1852 Wieliczka– 1916 Kraków)W¢DROWIEC – SCENAALEGORYCZNA, 1893tusz, akwarela na tekturze,36 x 25 cm, sygnowany i datowanyl.d. „Tadeusz Ajdukiewicz 893”.By∏ artystà zwiàzanym z mecena-tem arystokracji i dworów panu-jàcych; w tych kr´gach zrobi∏prawdziwà karier´, a jego obrazypodoba∏y si´ powszechnie.Nauk´ malarstwa rozpoczà∏w 1868 roku u W∏adys∏awa¸uszczkiewicza w krakowskiejSzkole Sztuk Pi´knych. Nast´p-nie, dzi´ki stypendiom, studio-wa∏ przez rok w AkademiiWiedeƒskiej, a w latach 1875-76w Monachium u Otto Seitza

i Alexandra Wagnera oraz w pra-cowni Józefa Brandta. Poczàtko-wo malowa∏ na kresowychdworach. W 1877 roku wyjecha∏do Pary˝a, a nast´pnie odby∏ po-dró˝ artystycznà do krajów Bli-skiego Wschodu. Oko∏o 1882roku przeniós∏ si´ do Wiednia,gdzie otrzyma∏ pracowni´po zmar∏ym Hansie Makarcie.Pracowa∏ wówczas g∏ównie dladworu cesarskiego. Malowa∏ tak-˝e dla dworów w Sofii, Londy-nie, Konstantynopolu,Bukareszcie i Petersburgu.

3 200

26 Józef CHE¸MO¡SKI(1849 Boczki pod ¸owiczem– 1914 Kuklówka k. GrodziskaMaz.)W WAGONIE III KLASYw ROSJI, 1887tusz lawowany, gwasz na papierzenaklejonym na tektur´,25,6 x 39 cm, sygnowany i datowa-ny p.d. „J. CHE¸MO¡SKI”,pod rysunkiem p.d. autorski (?) na-pis o∏ówkiem:” Intérieur d’Une [!]Wagon Russe [!] de III Classe”. Na odwrocie naklejone orzecze-nie dr. Kazimierza Buczkowskie-go, zaprzysi´˝onego bieg∏egosàdowego, potwierdzajàce au-torstwo Józefa Che∏moƒskiego:wystawione w Krako-wie 4. VI.1940 r.

Prac´ zaopiniowa∏ równie˝ Tade-usz Matuszczak w 2007 r. (opi-nia nie za∏àczona).Rysunek wykonany zosta∏ jakoilustracja dla „Le Monde Illustré”– paryskiego tygodnika, z którymChe∏moƒski, podczas swego po-bytu w Pary˝u, wspó∏pracowa∏od poczàtku 1884, tworzàc ry-sunki ilustrujàce ró˝ne bie˝àcewydarzenia. Wspó∏praca trwa∏ajeszcze przez trzy lata po powro-cie do kraju wiosnà 1887. Oma-wiany rysunek powsta∏w koƒcu 1887 i by∏ reproduko-wany (w wersji drzeworytniczej)w „Le Monde Illustré”, nr 1615z dnia 10 marca 1888, na stro-nie 153. Reprodukcj´ podpisano:Russie. Intérieur d’un wagon pen-dant l’hiver. (Dessin de M. Chel-monski, notre correspondant áVarsovie). Rysunek by∏ eksponowanyna „Wystawie Dzie∏ Józefa Che∏-moƒskiego” w TowarzystwiePrzyjació∏ Sztuk Pi´knych weLwowie w roku 1907, jednejz najwi´kszych wystaw ukazujà-cych twórczoÊç artysty jeszczeza jego ˝ycia (patrz: Katalog wy-stawy s. 5, nr 15; wystawionyp.t. W wagonie III klasy w Rosyi,w∏. prywatna).

25 000

22

26

25 Franciszek KOSTRZEWSKI(1826 Warszawa– 1911 tam˝e)STA Y BYWALEC, 1886akwarela, 21,5 x 13,5 cm w Êwietlepasse-partout, sygnowana l.d.„FKostrz 86”.Malarz, a przede wszystkimautor setek rysunków oraz ilu-stracji prasowych, dzi´ki którymby∏ s∏usznie uwa˝any za najwy-bitniejszego kronikarza ˝yciaspo∏ecznego Warszawy. Przezponad pó∏ wieku wspó∏pracowa∏z „Tygodnikiem Illustrowanym”oraz wieloma czasopismami lite-rackimi i satyrycznymi. Przedsta-wiany rysunek mia∏ zapewnetakie przeznaczenie.

2 600

25

23

27 Mieczys∏aw FILIPKIEWICZ(1891 Kraków – 1951 tam˝e)„PEJZA˚ z MSZANY DOLNEJ”olej na tekturze, 50 x 69,5 cm,sygnowany p.d. „Mieczys∏aw Filip-kiewicz”, na odwrocie, obcà r´kà:autor i tytu∏ obrazu.M∏odszy brat malarza Stefana,studiowa∏ w krakowskiej Akade-mii Sztuk Pi´knych u Stanis∏awaD´bickiego, Józefa Pankiewicza,Teodora Axentowicza i WojciechaWeissa w latach 1910 do 1923,z szeÊcioletnià przerwà. Uprawia∏malarstwo pejza˝owe, malowa∏widoki górskie, morskie, czasamimartwe natury i kompozycjefiguralne. Od 1925 roku wysta-wia∏ w Towarzystwie Przyjació∏Sztuk Pi´knych w Krakowie.

5 000

24

28 Stanis∏aw KAMOCKI(1875 Warszawa– 1944 Zakopane)„W KUèNICACH”olej na p∏ótnie dublowanym,73 x 93,5 cm, sygnowany l.d.„St.Kamocki”, na odwrocie kartkaautorska z tytu∏em i technikà.

16 000

25

29 W∏adys∏aw JAROCKI(1879 Podhajczyki na Ukrainie– 1965 Kraków)W DRODZE DO KOÂCIO¸A,ok. 1910olej na tekturze, 13 x 22 cm, sygno-wany l.d. „W∏ad. Jarocki”.

„SpuÊcizna artystyczna Jarockie-go kojarzy si´ w historii polskiejsztuki z obrazami wsi, barwnychch∏opskich obyczajów i rytua∏ówz terenu Huculszczyzny i Podha-la. Folklorystyczne motywy przy-ciàga∏y uwag´ artysty ju˝w okresie studiów politechnicz-nych. Podczas pobytów w Char-kowie, gubernii Kurskiej,na Krymie i Kaukazie, gdzie po-dejmowa∏ prace zarobkowe jakoarchitekt, Jarocki szkicowa∏ epi-zody z ˝ycia wsi. W 1904 sp´dzi∏wraz z Fryderykiem Pautschemi Kazimierzem Sichulskim szeÊçmiesi´cy w Tatarowie nad Pru-tem malujàc wizerunki Hucu∏ówi ich religijne obrz´dy. Do tej te-matyki powraca∏ póêniej wielo-krotnie, m.in. przebywajàcw 1910 na Pokuciu, w Woroch-cie i Mikuliczynie” (Irena Kosow-ska).

3 600

26

30 W∏adys∏aw JAROCKIHUCULIw ZIMOWYNIEDZIELNY PORANEKolej na tekturze, 19,5 x 28,8 cm,sygnowany l.d. „W∏ad. Jarocki”.„Jarocki podchodzi∏ do Hucu∏ówz ciekawoÊcià etnografa i wra˝li-woÊcià artysty, nie zadowala∏ si´powierzchownà egzotykà ludo-woÊci, w jego pracach czuje si´szacunek dla prostych ludzii szczere zainteresowanie ich ˝y-ciem. Komponuje swe obrazy jakreporterskie fotografie obycza-jów i rytua∏ów, cz´sto zresztà tow∏aÊnie jego w∏asne fotografiestanowi∏y pierwowzory do obra-zów i litografii” (Zofia Weiss-Ko-nopczyna).

5 000

27

31 Józef RAPACKI(1871 Warszawa– 1929 Olszanka k. ˚yrardowa)STUDIUM PORTRETOWEHANDLARZA˚YDOWSKIEGO, 1899rysunek czarnà kredkà na tektu-rze, 61 x 46 cm, sygnowany p.d.„Józef Rapacki 1899”, WczeÊnie rozpoczà∏ nauk´ ma-larstwa w Klasie Rysunkowej, na-miastce uczelni artystycznej,którà utworzono na miejsce zli-kwidowanej po Powstaniu Stycz-niowym Szko∏y Sztuk Pi´knych.Prowadzi∏ jà Wojciech Gerson,pedagog wyznajàcy zdrowe za-sady – nie nakazywa∏ swymuczniom niczego kopiowaç, alepoprzez studia natury dopraco-wywaç si´ w∏asnego stylu i do-Êwiadczenia. W KlasieRysunkowej niewiele tworzonoscen historycznych ze wzgl´duna cenzur´ politycznà. Malowa-no przede wszystkim krajobrazyi sceny rodzajowe. W tym Êrodo-wisku Rapacki ju˝ jako czterna-stoletni ch∏opiec zas∏ynà∏ swymipejza˝ami.Wystawia∏ wiele:od poczàtku swej dzia∏alnoÊci ar-tystycznej (od ok. 1888 roku)w Salonie Aleksandra Krywultai w Towarzystwie Zach´ty SztukPi´knych w Warszawie. Z Zach´-tà zwiàzany by∏ do koƒca ˝ycia,uczestniczàc w licznych wysta-wach, uzyskujàc nagrody i wy-ró˝nienia; od 1922 rokuwystawia∏ tam z grupà„Pro Arte”, której by∏ cz∏onkiem.Kilkakrotnie bra∏ udzia∏ w wysta-wach Towarzystwa Sztuk Pi´k-nych w Krakowie, posy∏a∏ te˝prace na wystawy okolicznoÊcio-we w innych miastach polskich(m.in. w Wilnie, Lwowie) orazza granic´.

3 500

28

32 Ignacy HIRSZFANG(1892 Tomaszów Maz.– 1943 zamordowany przezNiemców w obozie koncentra-cyjnym Auschwitz)HANDLARZ DROBIEM, 1934olej na tekturze, 88 x 37,5 cm,sygnowany i datowany p.d.„I. Hirszfang /Kraków 1934”,na odwrocie zatarte napisy, m.in.„Hirszfang”. Studiowa∏ w ASP w Krakowiew pracowniach Jacka Malczew-skiego (1912-1914), WojciechaWeissa (1913-1914) i TeodoraAxentowicza (1918-1919). Praw-dopodobnie kontynuowa∏ studiaw Pary˝u. Nast´pnie zamieszka∏w ¸odzi. W 1922, obok m.in.Wincentego (Icchaka) Braunera,Karola Hillera, Witolda Wandur-skiego wszed∏ w sk∏ad efeme-rycznej polsko-˝ydowskiej grupy„Srebrny Wóz”. W 1926 zosta∏cz∏onkiem „Grupy ¸odzian” (któ-ra szybko zmieni∏a nazw´na Stowarzyszenie „Start”), rów-nie˝ skupiajàcej artystów pol-skich i ˝ydowskich. Wystawia∏ ze„Startem” w ¸odzi (1926 i 1929)i w Krakowie (1930). Uczestni-czy∏ w wielu innych wystawachzbiorowych, zarówno ogólno-polskich, jak prezentujàcych ˝y-dowskie Êrodowiska artystyczne.W pierwszej po∏owie lat 20.na jego twórczoÊci odbi∏y si´wp∏ywy ekspresjonizmu, kubi-zmu i sztuki polskich formistów,na co wskazujà syntetyczne, zryt-mizowane formy wczesnychprac. W latach póêniejszych ob-razy sta∏y si´ bardziej realistycz-ne, klasycyzujàce. Podczaskilkuletniego pobytu w Pary˝ui po∏udniowej Francji na prze∏o-mie lat. 20. i 30. (1925-1937)nawiàza∏ kontakt z kr´giem mi´-dzynarodowej École de Paris, cozaowocowa∏o przyj´ciem pew-nych cech stylistycznych postim-presjonizmu i sztuki Cézanne’a.Poza malarstwem tworzy∏ wielerysunków tuszem, sangwinàoraz pastele.

15 000

33 Fryderyk PAUTSCH(1877 Delatyn k. Stanis∏awowa– 1950 Kraków)HUCULIolej na p∏ótnie, 90 x 118,5 cm,sygnowany l.d. „Fr. Pautsch”. Studia w Akademii krakowskiej,m. in. u Leona Wyczó∏kowskie-go, w l. 1900-1906. Dzi´ki sty-pendium studiowa∏ te˝w paryskiej Académie Julian.Mieszka∏ we Lwowie. By∏ profe-sorem szkó∏ artystycznych weWroc∏awiu (1912-1919, z prze-rwà na lata, które sp´dzi∏na froncie dokumentujàc dzia∏a-nia wojenne), w Poznaniu(1919-1925) i Krakowie (1925-1950). TwórczoÊç jego ulega∏aciàg∏ym przemianom, lecz za-wsze cechowa∏y jà dynamizm,ekspresja i rozmach kompozycji.

„Malowa∏ przede wszystkim sce-ny rodzajowe o tematyce hucul-skiej, ale traktowane bezulegania ludowej malowniczoÊcii dos∏ownoÊci [...]. Nie cofa∏ si´nawet przed wzmacniajàcymiekspresj´ przerysowaniamii wr´cz brutalnà deformacjà.Malowane z rozmachem, gma-twaninà linii i silnie skontrasto-wanych plam barwnych,z zastosowaniem ostrych opozy-cji Êwiat∏ocieniowych – ujawniajàsi∏´ jego temperamentu malar-skiego” (Hanna Kubaszewska,S∏ownik artystów polskich...,t. VI). Malowa∏ tak˝e portrety,pejza˝e znad Czeremoszu, po-dejmowa∏ tematy historyczne,tworzy∏ kompozycje o podtek-stach religijnych [por. poz. 49].

18 000

30

34 Jerzy POTRZEBOWSKI(1921 Sandomierz– 1974 Kraków)W STADNINIE, 1948olej na tekturze, 35,5 x 78 cm,sygnowany i datowany p.d. „JerzyPotrzebowski”; l.d. rok oraz „Min-dzielowo [?]”.

W czasie wojny dzia∏acz konspi-racyjny i wi´zieƒ obozów kon-centracyjnych w Buchenwaldi Auschwitz (1943-1945) – stu-dia malarskie odby∏ w la-tach 1945-1950 w ASPw Krakowie pod kierunkiem Fry-deryka Pautscha, Ignacego Pieƒ-kowskiego, ZygmuntaRadnickiego i Czes∏awa Rzepiƒ-skiego. Stale mieszka∏ i pracowa∏w Krakowie. Formalnie i tema-tycznie nawiàzywa∏ do realistycz-nego malarstwaprze∏omu XIX i XX w., malujàcnastrojowe pejza˝e, portrety(w tym liczne portrety dzieci),kwiaty, sceny rodzajowe i batali-styczne. Znane sà jego obrazyprzedstawiajàce wyjazdy i po-wroty z polowania, sanny i za-prz´gi. Inspiracje znajdowa∏w literaturze, malujàc scenyz Trylogii Sienkiewicza (Kmicicw obronie Jana Kazimierza)– i w poezji (cykl Zaczarowa-na doro˝ka). Uczestniczy∏ w licz-nych wystawach, m.in. GrupyZach´ta, mia∏ te˝ pokazy indywi-dualne – w Warszawie, Krako-wie, Poznaniu, Katowicach.W 1965 nawiàza∏ kontakt z Boh-nams Art Gallery w Sztokholmie,a jego prace zacz´∏y pojawiaç si´tak˝e na wystawach zagranicz-nych – w Wiedniu, Sztokholmie,Londynie, Nowym Jorku.

8 000

31

32

35 Zygmunt NARKIEWICZ(1898 Moskwa– 1988 Warszawa)MARTWA NATURA KWIATOWAWE WN¢TRZU olej na tekturze, 54 x 68 cm,sygnowany p.d. „Z. Narkiewicz”.Studia w warszawskiej ASP w la-tach 1923-1928 w pracowniT. Pruszkowskiego. Malowa∏martwe natury, pejza˝e, upra-wia∏ sztuk´ sakralnà.

3 000

36 Alfons KARPI¡SKI(1875 Rozwadów– 1961 Kraków)˚Ó TE KWIATY w WAZONIEpastel, 42 x 39 cm, sygnowany p.d.„a. Karpiƒski”.

11 000

33

37 Francesco BARTOLOZZI(1727 Florencja– 1815 Lizbona),wed∏ugWilliama HAMILTONA(1751 Londyn – 1801 tam˝e)„SZEKSPIR: WIECZÓR TRZECHKRÓLI /Twelfth Night/”, 1797 technika punktowana barwna,45 x 60 cm, rycina sygnowanapod p∏ytà „Painted by W. HamiltonR. A.” oraz „Engraved by F. Barto-lozzzi R. A.”. Wydawca: J.&J. Boy-dell. Z cyklu Boydell's Sheakespeare--Galerie – arcydzie∏ sztycharstwaangielskiego XVIII wieku.

Francesco Bartolozzi – jedenz najwybitniejszych grafi-ków XVIII w. – wynalazca techni-ki punktowanej. Kszta∏ci∏ si´w Wenecji, ale wielkà karier´zrobi∏ w Londynie, gdzie przeby-wa∏ w l. 1764-1805.

Tekst ze sceny 1. aktu piàtego, przyto-czony pod rycinà (w przek∏adzie Stani-s∏awa Dygata):

Oliwia„Wzywam ci´, ksià˝e,na Êwi´toÊç kap∏aƒstwa, ByÊ opowiedzia∏ (choç chcielibyÊmy d∏u˝ejSekret zachowaç, teraz okolicznoÊçZmusza go odkryç), co si´ wydarzy∏oDzisiaj pomi´dzy mnà a tym m∏odzieƒcem.

KsiàdzWieczysty kontrakt, wià˝àcy dwa serca, Ràk umocniony uÊciskiem wzajemnym, A poÊwiadczony Êwi´tym poca∏unkiemi utwierdzony wymianà obràczek.Ca∏y obrzàdek owego uk∏aduBy∏ obecnoÊcià mà piecz´towany”.

1 800

34

38 Thomas BURKE(1749 Dublin – 1815 Londyn),wed∏ugWilliama HAMILTONA„SZEKSPIR: CYMBELIN”,przed 1800technika punktowana barw-na, 45 x 60 cm, rycina sygnowanapod p∏ytà „Painted by W. HamiltonR. A.” oraz „Engraved by ThomasBurke”. Napisy wydawcy [J. Boy-dell] zatarte.Ze s∏ynnego cyklu Boydell's Sha-kespeare-Galerie – arcydzie∏ szty-charstwaangielskiego XVIII wieku.Thomas Burke – uczeƒ J. Dixonai F. Bartolozziego, doprowadzi∏do perfekcji technik´ barwnychodbitek punktowanych.

Tekst ze sceny 2. aktu pierwszego,przytoczony pod rycinà (w przekladzieZofii Siwickiej):

Postumus„... NoÊ to na mojà pamiàtk´: okowyMi∏oÊci, które sam wk∏adam na r´k´Najpi´kniejszego wi´ênia.

Wk∏ada jej bransoletk´ na rami´.

ImogenaO bogowie!Kiedy˝ ujrzymy si´ znowu?

Wchodzi Cymbelin i panowie.

PostumusOch! Król!”.

1 400

35

39

39 Józef CZAJKOWSKI(1872 Warszawa– 1947 tam˝e)KOPANIE ZIEMNIAKÓWolej na tekturze, 8,5 x 19 cm,sygnowany p.d. „Józef Czajkowski”.Brat malarza Stanis∏awa Czaj-kowskiego. Studiowa∏ w Mona-chium, Wiedniu, Pary˝ui Krakowie. Malowa∏ g∏ówniepejza˝e, portrety i sceny rodzajo-we. Tworzy∏ m.in. w stylu secesji.Wyk∏ada∏ w akademii krakow-skiej, na Wydziale Sztuk Pi´knychUniwersytetu Stefana Batoregow Wilnie i w warszawskiej ASP.Jeden z za∏o˝ycieli TowarzystwaPolska Sztuka Stosowana, Warsz-tatów Krakowskich oraz Spó∏-dzielni Artystów ¸AD.

3 000

41 Stanis∏aw BORYSOWSKI(1901 Lwów – 1988 Sopot)WIEJSKA ZAGRODApastel na kartonie, 28 x 41,5 cm,sygnowany l.d. „St. Borysowski”.Absolwent krakowskiej ASP,nast´pnie u Pankiewiczaw paryskiej filii tej uczelni.W okresie mi´dzywojennym bra∏udzia∏ w presti˝owychwystawach sztuki polskiej, m.in.w Galerii Tretiakowskiej, naBiennale weneckim (1934),w Carnegie Institutew Pittsburgu. Po wojniewyk∏ada∏ na uczelniachartystycznych w Toruniui Gdaƒsku.

2 800

36

40 Boles∏aw NAWROCKI(1877 ¸ódê – 1946 Pabianice)„SPOTKANIE”, 1891olej na desce, 6,3 x 9,7 cm,sygnowany l.d. monogramem „BN”,na odwrocie autorskie: „Boles∏awNawrocki /Spotkanie 891”.W latach 1895-1897 studiowa∏w Akademii Sztuk Pi´knychw Monachium, a nast´pniew pracowni L.Wyczó∏kowskiegow ASP w Krakowie. Studia kon-tynuowa∏ w Pary˝u w AcadémieJulian i Académie Colarossi.W 1908 r. uczy∏ malarstwaw Szkole Sztuk Pi´knychu K. Biedrzyckiego i W. Przybyl-skiego w ¸odzi, a w 1909 pro-wadzi∏ w∏asnà szko∏´ malarstwaw ¸odzi. Malowa∏ sceny rodzajo-we, historyczne, motywy Pary˝a,pejza˝e, portrety, motywy z ¸o-dzi i Pabianic.

2 500

40

41

37

42 Jerzy MIERZEJEWSKI(1917 Kraków– 2012 Warszawa)„MASKA”(AUTOPORTRETz MASKÑ), 1969olej na p∏ótnie, 62 x 61 cm, sygno-wany i datowany p.d. „JerzyMierzejewski 1969”; na odwrocie„201” – numer w katalogu dzie∏ ar-tysty oraz na kroÊnie autorska me-tryczka obrazu.

„Obrazy Mierzejewskiego sà jak-by przes∏oni´te lekko zakurzony-mi, rozb∏´kitnionymi szybami. Toza sprawà powidokowych barw.Obrazy wydobyte ze wzrokowejpami´ci, w których zachowa∏osi´ tylko co najistotniejsze. Sàna tyle silne, ˝e stojà jeszczepo stronie ˝ycia, lecz odnosimywra˝enie, ˝e lada moment za-cznie si´ w nich proces starzenia,˝e kontury rozmyjà si´, a one sa-me zapadnà si´ w ciemnoÊç. TaciemnoÊç, którà przywo∏ujà, któ-ra jakby niewidzialnie je spowija,to jest w∏aÊnie owa tajemnica...”(Maciej Mazurek, 2004).

12 000

38

43 Stanis∏aw ÂLIWI¡SKI (1893 Warszawa– 1940 tam˝e)AUTOPORTRET, lata 20. XX w.pastel, 42 x 46 cm, niesygnowany.Ze spuÊcizny po artyÊcie.Ceniony scenograf i malarz,od 1913 roku zwiàzanyz Teatrem Polskim w Warszawie.W 1919 roku wstàpi∏ do krakow-skiej Akademii Sztuk Pi´knych;studiowa∏ pod kierunkiem JózefaMehoffera otrzymujàc wyró˝nie-nie za rysunek i perspektyw´.Jako ochotnik bra∏ udzia∏ w woj-nie 1920 roku.Wystawia∏ po raz pierwszyw 1924 w salonie Cz. Garliƒskie-go w Warszawie. W 1936 rokuobchodzi∏ jubileusz dwudziesto-pi´ciolecia twórczoÊci i z tej oka-zji urzàdzono mu wystaw´w warszawskiej Zach´cie.

1 800

39

46 Stanis∏aw BORYSOWSKI (1901 Lwów – 1988 Sopot)PEJZA˚ z BORYS¸AWIAolej na p∏ótnie, 50 x 64 cm,sygnowany l.d. „St. Borysowski”.

5 500

44 Stanis∏aw KAMOCKI(1875 Warszawa– 1944 Zakopane)„ZAGRODA”olej na sklejce, 25,5 x 34,5 cm, nie-sygnowany, na odwrocie naklejonakartka „Stanis∏aw Kamocki/Zagro-da”.„Stanis∏aw Kamocki [...] by∏ naj-zdolniejszym i najbardziej lubia-nym uczniem JanaStanis∏awskiego, który do koƒcaswej artystycznej kariery pozosta∏wierny Mistrzowi; nale˝a∏do grona plenerystów zwanychpo∏awiaczami Êwiat∏a” (StefaniaKrzysztofowicz-Kozakowska).

3 500

45 AleksanderAUGUSTYNOWICZ(1865 Iskrzynia w pow. kro-Ênieƒskim – 1944 Warszawa)DREWNIANA CERKIEWKA, 1921akwarela na kartonie,30,5 x 37, 5 cm, sygnowana i dato-wana p.d. „Augustynowicz 1921”.Po ukoƒczeniu studiów w krakow-skiej Akademii (m.in. u Jana Ma-tejki) m∏ody malarz wyjecha∏do Monachium, nast´pnie kilka-krotnie odwiedza∏ W∏ochy. Po wy-buchu I wojny ÊwiatowejAugustynowicz opuÊci∏ Lwówudajàc si´ do Zakopanego. Sied-mioletni pobyt w górach zaowo-cowa∏ przede wszystkimimponujàcà pod wzgl´dem ilo-Êciowym (ponad 1000 obrazów)i poziomu artystycznego seriàakwarel przedstawiajàcych górskifolklor i krajobraz. W 1921 rokuAugustynowicz przeniós∏ si´do Poznania. Przeprowadzka z Za-kopanego przynios∏a du˝e zmianyw twórczoÊci artysty, który w stoli-cy Wielkopolski powróci∏ g∏ówniedo malowania portretów.

2 600

44

40

46

45

41

47 Jerzy DESSELBERGER(1931 ¸ódê – 2013 Warszawa)MARTWA NATURAz KSIÑ˚KAMIi KA¸AMARZEM, 1950olej na p∏ycie, 25 x 32,5 cm, sygno-wany i datowany p.d. „Desselber-ger 1950” (dalej nieczytelnie) orazna odwrocie, na p∏ycie„JDesselberger”. Grafik, malarz. Studiowa∏ w kra-kowskiej ASP (dyplom 1957).Zajmowa∏ sie grafikà oraz ilustra-cjà ksià˝kowà, ale s∏aw´ przynio-s∏o mu projektowanie znaczkówpocztowych – w Polscei w Szwecji. Obrazy olejne tegomistrza grafiki miniaturowej sàrzadkoÊcià antykwarycznà.

900

42

48 Andrzej MIERZEJEWSKI(1915 Zakopane– 1982 Warszawa)MARTWA NATURAz P¢DZLAMI, 1950olej na p∏ótnie, 68 x 53 cm,na odwrocie, na kroÊnie „AndrzejMIERZEJEWSKI 1950” orazna p∏ótnie „389” (numer w katalogupracownianym artysty).Z pracowni artysty.

Andrzej Mierzejewski tak mówi∏o swoim malarstwie: „Wspo-mnienia, jak wiadomo, w ˝yciutwórczym odgrywajà olbrzymiàrol´. MyÊl, wra˝liwoÊç, Êwiat we-wn´trzny, wizja Êwiata widziane-go poprzez w∏asnà osobowoÊçi znalezienie j´zyka plastycznegodla wyra˝enia go – sà to sprawysumienia. Trzeba pozostaç wier-nym sobie. Nie iÊç na ust´pstwa

i kompromisy. Zajmowa∏em si´w ˝yciu wieloma rzeczamii umiem wiele rzeczy. MalowaçzaÊ umiem tylko jeden obraz.Siebie”.

7 500

43

49 Fryderyk PAUTSCH(1877 Delatyn k. Stanis∏awowa– 1950 Kraków)MACIERZY¡STWOolej na tekturze, 37 x 28,5 cm,sygnowany l.d. „Fr. Pautsch”.

5 400

44

50 Roman KOCHANOWSKI(1857 Kraków– 1945 Freiburg, Bawaria)PORTRET CH¸OPKIw BIA¸EJ CHUSTCEolej na p∏ótnie naklejonym na de-sk´, 40 x 29,5 cm, sygnowany p.d.monogramem „RK”, na odwrocieu góry, obcà r´kà „p∏ótno naklejonena desk´ mahoniowà” oraz „RomanKochanowski”.Studia malarskie rozpoczà∏w Krakowie – poczàtkowow prywatnej pracowni M. Cer-cha, w latach 1873-1875w Szkole Sztuk Pi´knychu W. ¸uszczkiewicza i H. Grabiƒ-skiego. Przez nast´pne dwa latauczy∏ si´ jeszcze na wydziale pej-za˝u w Akademii wiedeƒskiej,a w r. 1881 przeniós∏ si´ do Mo-nachium, gdzie mia∏ w∏asnà pra-cowni´. Ze wzgl´dówrodzinnych na sta∏e zamieszka∏w Monachium. Cz´sto przyje˝-d˝a∏ do Krakowa, bywa∏ w Po-znaƒskiem, odby∏ podró˝po Galicji i Podolu rysujàc krajo-brazy i widoki miast, m.in. Trem-bowli, Tarnopola, Wieliczki, którenast´pnie wesz∏y w sk∏ad albu-mu wydanego w Wiedniu(1898). Nale˝a∏ do monachijskie-go Kunstverein i Künstlergenos-senschaft, bra∏ udzia∏ w wieluwystawach w Niemczech,w Wiedniu i w Londynie; przesy-∏a∏ prace tak˝e na pokazy krajo-we. Malowa∏ przede wszystkimpejza˝e, z rzadka kwiaty i studiaportretowe. Mistrz ma∏ej formyi rysunku.

12 000

45

51 Tytus CZY˚EWSKI(1880 Przyszowa k. Limanowej– 1945 Kraków)MIASTECZKOz KOÂCIO¸EM,2. po∏. lat 30. olej na p∏ótnie, 40 x 48 cm,sygnowany l.d. „Tytus Czy˝ewski”.

Malarz i teoretyk sztuki; poetai dramatopisarz; cz∏onek „Formi-stów” – pierwszej polskiej grupyawangardowej lat 20.; kolorysta.Studiowa∏ w krakowskiej ASPu J. Mehoffera i L. Wyczó∏kow-skiego. Podczas pobytu w Pary˝upozna∏ sztuk´ Cézanne`a i pozo-stawa∏ pod jej wp∏ywem. Póê-niejsze wyjazdy do Pary˝azaowocowa∏y przyswojeniemsztuki kubistów. Wspólniez L. Chwistkiem i K. Winkleremredagowa∏ pismo „FormiÊci”.Wspó∏tworzy∏ w Krakowie klubyfuturystyczne. Pociàg do awan-gardy ujawni∏ si´ u artysty ju˝w 1915 r., kiedy podjà∏ prób´prze∏amania kanonu malarstwajako dwuwymiarowego obrazu,tworzàc z drewna i tektury pracewielop∏aszczyznowe.

Maksymalnie upraszcza∏ i geo-metryzowa∏ formy, czerpa∏ z pol-skiego folkloru i sztuki naiwnej.W latach 20-tych by∏ pod wp∏y-wem sztuki hiszpaƒskiej. „W cià-gu lat 1922-1929 wypracowa∏w∏asny styl malarski, który sta∏si´ przeciwieƒstwem formizmu.[...] Malowa∏ sporo pejza˝y, np.Krajobraz z Rudek, Dworekw Gr´baninie [...]. W r. 1937 go-Êci∏ w WiÊniowej u Jana Myciel-skiego, gdzie wykona∏ kilkamartwych natur oraz krajobra-zy...” (T. Dobrowolski, Nowoczesnemalarstwo polskie, t. III).

8 000

46

52 Jan WODY¡SKI(1903 Jas∏o – 1988 Warszawa)„ZAMEK w ¸AGOWIE”, 1949olej na tekturze, 36,5 x 40,5 cm,sygnowany l.d. „¸agów 49”, p.d.„Wodyƒski”.na odwrocie kartka z WystawyDorocznej Z. Z. P. A. P. okr´ggdaƒski i z „DESY” Warszawa,ul. Foksal 21.Uczeƒ Tadeusza Pruszkowskiegow Szkole Sztuk Pi´knych, Wojcie-cha Weissa w Akademii Krakow-skiej i – ponownie w Warszawie– F. Szcz´snego Kowarskiego,z którym zwiàza∏ si´ na d∏u˝ej,zostajàc w 1937 r. asystentemw jego pracowni. Wspó∏tworzy∏

wraz z nim grup´ Pryzmat,z którà wystawia∏. Ca∏y przedwo-jenny dorobek straci∏ w Powsta-niu. „TwórczoÊç JanaWodyƒskiego mocno wpisanajest w kràg polskiego koloryzmu.[...]. Kolor, synteza form, precy-zyjne operowanie p∏aszczyznami,dyscyplina kompozycji...[stawiajàgo] w rz´dzie wybitnych polskichmalarzy wspó∏czesnych” (AnnaPrugar-MyÊlik).

3 000

47

54 Jerzy MIERZEJEWSKITATRY – WIDOK OD SZLEM-BARKU, lata 50-te XX w.akwarela, 36 x 50,5 cm, sygnowa-na p.d. „JMierzejewski”.Z pracowni artysty.

3 000

53 Jerzy MIERZEJEWSKI(1917 Kraków– 2012 Warszawa)SZLEMBARK, lata 50-te XX w.akwarela na kartonie,38 x 52,5 cm, sygnowana p.d.„JMierzejewski”.Z pracowni artysty.

3 000

48

55 Jacek SEMPOLI¡SKI(1927 Warszawa –2012 tam˝e)¸ÑKA, l. 70. XX w. olej na p∏ótnie, 88,5 x 118 cm,niesygnowany

„Krajobraz to w doÊwiadczeniu Sem-poliƒskiego jeden z najwa˝niejszychelementów. Przez dzisiejszà krytyk´wydaje si´ jednak traktowany niecopo macoszemu. A przecie˝ w perspek-tywie polskiego malarstwa drugiej po-∏owy ubieg∏ego wieku trudno pominàçtak wyjàtkowe obrazy, jak ¸àkaz 1968 roku czy Pejza˝ z ¸àcka z 1979[...]. Krajobraz to temat pierwszy. Jakmówi∏ malarz, temat jeszcze z okresustudiów – oznaczajàcy etap bezpoÊred-niego zwiàzku z obserwowanà naturà.Nale˝àce do tej grupy prace to w∏aÊniekrajobrazy i martwe natury. Krajobraz– dodawa∏ Sempoliƒski – by∏ od po-czàtku (…) najbardziej bulwersujàcymmnie tematem artystycznym” (Ma∏go-rzata Kitowska-¸ysiak).

32 000

49

56 Otton EdwardBORZEMSKI(czynny w l. 1926 – 1938)„G¸AZY w CH¸APOWIE”, 1929olej na tekturze, 18 x 24 cm, sygno-wany p.d. „OE. [splecione] Borzem-ski”; na odwrocie o∏ówkiem autorskienapisy z danymi o obrazie oraz kart-ka wystawowa z Zach´ty, r´czniewype∏niona.Malarz, pejza˝ysta czynny w la-tach 1926-1938. Pierwsza indy-widualna wystawa Borzemskiegomia∏a miejsce w Zach´ciew marcu 1929. Do 1930 rokumieszka∏ w Warszawie. W la-tach 1931-1937 dzia∏a∏ we Lwo-wie. Nast´pnie przeniós∏ si´do W∏och ko∏o Warszawy,a od 1938 roku ponownie za-mieszka∏ w Warszawie. Jego ob-razy pojawiajà si´ sporadyczniena polskich aukcjach dzie∏ sztuki.Najcz´Êciej sà to pejza˝e, malo-wane szerokimi, Êmia∏ymi pocià-gni´ciami p´dzla.

2 200

50

57 Artur KLAR(1895 Lwów– 1942 zamordowany przezNiemców w obozie w Be∏˝cu)„WODOSPAD”, 1931olej na p∏ótnie, 47 x 68,5 cm, sygno-wany p.d. „Klar”, na kroÊnie kartkawystawowa TPSP we Lwowiez 1931 r. Uczeƒ Weissa i Kamockiego,wielokrotnie w czasie studiów(1918-1923) nagradzany, m.in.za pejza˝. Mieszka∏ we Lwowie,mia∏ tam szeÊç wystaw indywi-dualnych w l. 1922-1936, wysta-wia∏ tak˝e w Wiedniu i Pary˝u.

6 000

51

58 Antoni ZALESKI(1824 – 1885)PASEK ROZPOCZYNA TA¡CEu PANI KASZTELANOWEJ.ILUSTRACJA DO „PAMI¢TNI-KÓW” J. Ch. PASKA, 1849litografia, sygnowana z lewej:„Pierwotwór Ant: Zaleskiego,Obyw: Ptu. Trockiego”. Po prawej:„F. Grenier lith. Imp. Lemercier r. deSeine 57. Paris”.Pod grafikà, poÊrodku: „OBRAZY Z.PAMI¢TNIKÓW J. C. PASKA. / W ta-niec tedy poszli, k∏aniali mu si´a ów ˝egna∏ owem Krzy˝ykiem etc.etc. / Dédié ∫ Madame la Comtes-se Branicki née Comtesse Potocka./par l’Éditeur J. K. Wilczyƒski”.Nad ryc.: Album de Wilna.2°Série 3° Liv., pod. ryc.: „N° 26”

Bibliografia: J. Jaworska, AlbumWileƒskie [w:] Rocznik MuzeumNarodowego w Warszawie.Warszawa 1976, t. XX, s. 284,poz. 79.

D∏u˝szy fragment z Pami´tnikówdotyczàcy tej sceny:„JaÊnie Wielmo˝na MoÊcia Panii Dobrodziejko, albo to WaÊç mu-zyki nie masz, ˝e nieweso∏o? Od-powie: Sà, MÊci Panie, ale strunza co nie majà kupiç. Rzecze: Wo-∏aj ich do mnie, Brzeski, i siàgado kieszeni, co miecz trzyma∏,owemu ch∏opcu, da∏ im 3 czer-wone z∏ote; dopiero przyszlii grali. W taniec tedy poszli, k∏a-niali mu si´, a ów ˝egna∏ owymkrzy˝ykiem a pi∏”.

2 800

52

59 Antoni ZALESKIPOJEDYNEK PASKAz JASI¡SKIM.ILUSTRACJA DO „PAMI¢TNIKÓW”J. Ch. PASKA, 1849litografia, sygnowana z lewej: „PierwotwórAnt:Zaleskiego, ob:P tu. Trockiego”. Po prawej:„Bayot lith.Imp. par. Lemercier, ∫ Paris”.Pod grafikà, poÊrodku: „OBRAZY Z. PAMI¢T-NIKÓW J. C. PASKA. POIEDYNEK Z JASI¡-SKIM / „Przytnie na mnie pot´˝nie, a˝ mniezadr˝a∏a szabla w garÊci, wytrzyma∏em za-mach. / Ci´liÊmy si´ z dziesi´ç razy: nic aniiemu ani mnie. Mówi´: dosyç tego PanieMarcinie. etc./ Dédié ∫ Mr Adolphe Knothé,Docteur en Médecine et Chirurgie /par l’Édi-teur J.K.Wilczyƒski.”Nad ryc.: „Album de Wilna. 2° Série 4°Liv.”,pod ryc.: „N° 38”.Bibliografia: J. Jaworska, Album Wileƒskie[w:] Rocznik Muzeum Narodowego w War-szawie. Warszawa 1976, t. XX, s. 293,poz. 91.

2 800

53

60 Alfred TERLECKI(1883 Warszawa– 1973 Kraków)„KRAKÓW z DACHU AKADEMIISZTUK PI¢KNYCH”, 1942olej na sklejce, 35,5 x 49,5 cm,sygnowany i datowany p.d. „AlfredTerlecki. 1942”Autorskie napisy na odwrocie.

2 800

61 Adam SETKOWICZ(1876 Kraków – 1945 tam˝e)WIDOK WAWELU JESIENIÑakwarela, 36 x 34,5 cm w Êwietlepasse-partout, sygnowana l.d.„A. Setkowicz”.

2 500

54

61

60

62 Rafa∏ MALCZEWSKI(1892 Kraków– 1965 Montreal)PEJZA˚z PO¸UDNIA FRANCJI, 1930akwarela, 26,5 x 39,5 cm w Êwietlepasse-partout, sygnowana l.d. „Rafa∏Malczewski”.

W koƒcu stycznia 1930 r. Rafa∏Malczewski wyje˝d˝a z rodzinàna po∏udnie Francji; zamierzaliosiàÊç tam na d∏u˝szy czas, arty-sta sprzeda∏ nawet will´ w Zako-panem. W Juan-le-Pins, miejscus∏ynnym póêniej z obecnoÊci Pi-cassa, maluje kilka obrazów olej-nych: trzy zachowa∏y si´, m.in.w Muzeum Sztuki w ¸odzi, trzyzagin´∏y, znamy je tylko z czar-nobia∏ych reprodukcji. Znane sàte˝ nieliczne akwarele, jak tu wy-stawiona; jeszcze inna: reprodu-kowana na s. 296 ksià˝ki Jaceki Rafa∏ Malczewscy (red. ZofiaKatarzyna Posiada∏a, Radom2014). Pobyt skoƒczy∏ si´ niespo-dziewanie szybko. Malczewskiprzegra∏ znacznà sum´ pieni´dzyw kasynie w Monte Carlo i mu-sia∏ prosiç przyjació∏ o wsparcie,by wróciç do kraju. (Zob. DorotaFolga-Januszewska, Rafa∏Malczewski i mit Zakopanego,2006).

4 500

55

63 Micha∏ DOBRIAKTWARZE,l. 30-te XX w.olej na p∏ótnie, 41 x 36 cm,niesygnowany.Z pracowni artysty.

64 Tadeusz GRONOWSKI(1894 Warszawa– 1990 tam˝e)ALEGORIA WIOSNY, 1929tempera, gwasz na kartonie,120 x 99 cm,sygnowana i datowana po prawej„gronowski /1929”.

8 500

„Wnikliwy obserwator, artystao szczególnej umiej´tnoÊci pa-trzenia, obdarza swoje obrazyraz wyciszonym kolorytem, toznowu barwami intensywnymi,zdecydowanymi ale nigdy ostry-mi, agresywnymi. Znakomicieoperuje Êwiat∏em i tym co nazy-wamy doskona∏ym warsztatemmalarskim. W bogatym dorobkuartysty [...] dominujà portrety,przede wszystkim kobiet, b´dàceswoistym studium psychologicz-nym” (Judyta Dymkowska-Fran-cuz).

4 800

63

56

57

65

66

58

Otto AXER – Projekty scenograficzne do filmu KAZIMIERZ WIELKI, 1974

65 STROJE KORONACYJNE KRÓLAKAZIMIERZAtempera na kartonie, 50,5 x 70 cm,datowana p.d. „7 VI. 74” orazsygnowana prostokàtnà pieczàtkàartysty „OTTO AXER”; d∏ugopisem„KAZIMIERZ koronacyjny”.

1 000

66 „KORONACJA –KSIÑ˚¢TA PIASTOWSCY”tempera na kartonie, 50,5 x 70 cm,datowana p.d. „8. VI. 74” orazsygnowana prostokàtnà pieczàtkàartysty „OTTO AXER”; d∏ugopisemtytu∏ pracy.

1 000

67 STROJE KOBIECEtempera na kartonie, 50,5 x 70 cm,datowana p.d. „22 VI 74” orazsygnowana prostokàtnà pieczàtkàartysty „OTTO AXER”; d∏ugopisemnapisy: „Klara Zach” i „AldonaAnna”.

1 000

67

59

Otto AXER(1906 PrzemyÊl– 1983 Warszawa)

Scenograf, malarz, pedagog.W latach 1924-1930 studiowa∏w krakowskiej ASP, w latach1930-1931 by∏ stypendystàw Pary˝u. Jako scenograf teatral-ny zadebiutowa∏ w 1932 r.i do 1939 zwiàzany by∏ z teatra-mi we Lwowie i w ¸odzi.

Po wojnie wspó∏pracowa∏ z Te-atrem Wojska Polskiego w ¸odzi(1946-1949), nast´pnie by∏ sce-nografem Teatru Polskiegow Warszawie (1949-1973).Uprawia∏ malarstwo, grafik´, ilu-stracj´ ksià˝kowà.

68 Aleksander RAFA¸OWSKI(1894 Warszawa– 1981 tam˝e)ZIMA w GÓRACH, l. 30-teolej na p∏ótnie, 51,5 x 68 cm,sygnowany l.d. „A.Rafa∏owski”.

Malarz i scenograf, reprezentantawangardy lat 20. XX w. Studiaw latach 1913-1914w krakowskiej Akademii SztukPi´knych pod kierunkiem JackaMalczewskiego i 1915-1922w warszawskiej Szkole SztukPi´knych u EdwardaTrojanowskiego. W l. 1922-1923w pracowni AlexandraArchipenki w Berlinie. By∏ cz∏onkiem-za∏o˝ycielemawangardowej Grupy Kubistów,Konstruktywistów i Suprematy-stów „Blok” (1924-1926 razemze Strzemiƒskim i Kobro) orazugrupowania, które rozszerzy∏oza∏o˝enia programowe „Bloku”– „Praesens” (1926-1929). Mia∏szereg wystaw indywidualnych,m.in. w Instytucie PropagandySztuki w Warszawie(1926, 1928, 1929, 1937),Galerie Sacrée du Printempsw Pary˝u (1927) i Teatro Moder-no w Rzymie (1929). Prezento-wa∏ swà twórczoÊç za granicà,m.in. w Berlinie (1923), Nowym

Jorku (1926), Pary˝u(1928, 1929), Brukseli (1928),Hadze i Amsterdamie (1929)oraz Pekinie (1952).

Indywidualny j´zyk malarskiRafa∏owskiego zawiera w sobieprzetworzonà lekcj´ awangardyberliƒskiej i paryskiej. Rytmicznaorganizacja powierzchni obrazu,uporzàdkowanie form, budowalogicznie zamkni´tych zespo∏ów– to wyznaczniki jego twórczoÊciz lat dwudziestych. Prze∏om latdwudziestych i trzydziestychprzynosi zasadniczy zwrotw zainteresowaniach artysty:fascynacj´ szarà codziennoÊcià,swoisty antyestetyzm, próbyznalezienia malarskiegoodpowiednika melancholijnejpoezji ruder, krzywychparkanów, ma∏omiasteczkowychpodwórek.

6 000

60

69 Roman BRATKOWSKI(1869 – 1954)ZIMOWY NOKTURN, 1938olej na tekturze, 43 x 50 cm,sygnowany i datowany p.d.„R. Bratkowski 1938”.Malarz, pejza˝ysta. Studia w Kra-kowie, Akademii wiedeƒskieji Monachium w prywatnej szkoleAntona Azbégo. Wystawia∏w lwowskim i krakowskim Towa-rzystwie Przyjació∏ Sztuk Pi´k-nych i warszawskiej Zach´cie.Lata mi´dzywojenne sp´dzi∏na Capri, gdzie by∏ dyrektoremMuzeum Jana Styki.

3 600

61

70 Odo DOBROWOLSKI(1883 Czerniowce– 1917 Kijów)KOÂCIÓ¸ Âw. MIKO¸AJANA MALEJ STRANIEw PRADZE, 1910akwarela, gwasz, 56 x 38,5 cm,sygnowana i datowana p.d.„Odo Dobrowolski 910”.„Dobrowolski upodoba∏ sobiewidoki miejskie. Bry∏y zabudowystajà si´ w jego obrazach bytamiautonomicznymi, ˝yjà w∏asnym˝yciem, obok którego p∏ynà nie-pozorne stru˝ki ludzkich losów.Jego wizja miast jest urzekajàcopi´kna. Z muzycznà precyzjà od-daje rytmy architektonicznychbry∏, z bry∏ tych konstruuje ideal-nie wywa˝one kompozycje.[...].Pos´pna, a zarazem przepi´knawizja zimowego miasta to szczy-towe osiàgni´cie Dobrowolskie-go. Paryskie i lwowskie obrazyby∏y za ˝ycia malarza, i sà tak˝edziÊ, najbardziej poszukiwanymidzie∏ami Dobrowolskiego. Jed-

nak pojedyncze prace lub nawetd∏u˝sze serie tematyczne z jegoobfitej twórczoÊci dowodzà, ˝eby∏ artystà wszechstronnym(W∏odzimierz Kalicki)”.

5 200

71 Stefania DYBOSKA(1890 – przed 1966)„SKA¸KA”akwaforta podmalowana akwarelà,20,5 x 28 cm na arkuszu 29 x 40,5 cm,sygnowana o∏ówkiem pod p∏ytà l.d.„Ska∏ka”, p.d. „S. Dyboska”.Malarka i graficzka. Studiowa∏aw Krakowie, Wiedniu i Grazu;specjalizowa∏a si´ w grafice(akwaforta i akwatinta), przed-stawiajàc niemal wy∏àcznie za-bytki architektoniczne Krakowai innych miast. Debiutowa∏ana Salonie Jesiennym TPSPw 1925; od 1933 by∏a cz∏on-kiem Zwiàzku Polskich ArtystówGrafików.

600

71

63

72 Jan BOHUSZEWICZ(1878 Osowiec – 1935 SantaMargherita Ligure, Wlochy)„MORZE w NERVI”, 1913olej na tekturze, 22 x 32 cm,sygnowany i datowany l.d.„Jan Bohuszewicz 913”;na odwrocie autorska naklejkaz danymi o obrazie.By∏ uczniem Józefa Rapackiegow Warszawie. Uczestnik rewolu-cji 1905 roku, przebywa∏ nast´p-nie w Zakopanem, póêniejprzeniós∏ si´ do W∏och. Stalemieszka∏ w Genui. W roku 1920by∏ w Polsce i wystawia∏ w war-szawskiej Zach´cie. W 1922 mia∏wystaw´ w „Association France--Pologne” w Pary˝u. By∏ przede wszystkim pejza˝ystà.Najcz´Êciej malowa∏ widoki w∏o-skie, w tym porty i motywyarchitektoniczne. Malowa∏ te˝krajobrazy z Polski i Francji, kwia-ty i plenerowe studia postaci ko-biecych. Wi´ksze zespo∏yobrazów artysty znajdujà w zbio-rach Muzeum Narodowegow Warszawie i Muzeum Okr´go-wego w Siedlcach.

1 800

64

73 Stanis∏aw BIECHO¡SKI(czynny w l. 30-tych XX w.)FALE MORSKIEolej na tekturze, 45,5 x 73 cm,sygnowany l.d. „St. Biechoƒski”.Malarz zwiàzany z lwowskimÊrodowiskiem artystycznym,gdzie w latach 1933 i 1936uczestniczy∏ w wystawach zbio-rowych w TPSP. W 1959 w Mu-zeum Malczewskiegow Radomiu mia∏a miejsce wy-stawa jego obrazów tatrzaƒ-skich.

2 200

65

74 Edward MESJASZ(1929 Lipno– 2007 Cz´stochowa)JÓZEF PI¸SUDSKINA KASZTANCE, 1991olej na p∏ótnie, 46 x 33,5 cm,sygnowany i datowany l.d.„EMesjasz 1991”.Absolutorium w Akademii SztukPi´knych w Krakowie uzyska∏w 1954 roku. By∏ uczniem Jerze-go Kossaka, co pog∏´bi∏o jegozainteresowanie tematykà histo-rycznà. Mia∏ kilkanaÊcie wystawindywidualnych, m.in. w Mu-zeum Okr´gowym w Cz´stocho-wie (1978) oraz w kanadyjskimMuzeum Wojny w Ottawie(1972). Realista, kontynuatortradycji Kossaków. Batalista i kro-nikarz wrzeÊnia 1939 r., spadko-bierca romantycznej u∏aƒskiejlegendy Rzeczypospolitej.

1 800

66

76 W∏adys∏aw KarolSZERNER(1870 – 1936)LISOWCZYKolej na p∏ótnie, 38,5 x 31 cm, sygno-wany p. d. „W∏adys∏aw Szerner”.Syn malarza W∏adys∏awa. W wie-ku 18 lat by∏ ju˝ studentemmonachijskiej akademii (m.in.u Hertericha, Hackla i Dieza).Du˝o wystawia∏ w Polsce, g∏ów-nie w Krakowie i we Lwowie,a od 1894 roku w warszawskiejZach´cie. Malowa∏ konie, jeêdê-ców, motywy huculskie.

18 000

67

77 Tadeusz NARTOWSKI(1892 Zr´by KoÊcielne– 1971 Szczecin)PEJZA˚ z OÂNIE˚ONYMITATRAMI NA HORYZONCIEakwarela na kartonie, 34 x 29 cm,sygnowana l.d. „TNartowski”.Ukoƒczy∏ warszawskà ASP, by∏studentem F. Ruszczyca, K. Sta-browskiego, K. Krzy˝anowskiego.Od 1927 roku wiele podró˝o-wa∏, m.in. do W∏och, Francji, An-glii, Niemiec, Hiszpanii. Malowa∏– g∏ównie akwarelà – pejza˝e,widoki miejskie oraz obrazy o te-matyce marynistycznej.By∏ bieg∏ym akwarelistà cenio-

nym za rysunek i subtelnà mo-dulacj´ kolorystycznà. Od 1912roku wystawia∏ regularnie w Za-ch´cie oraz warszawskich Salo-nach Gutnajera i Garliƒskiego,tak˝e w Krakowie, Lublinie,Gdyni. W 1935 roku mia∏ wysta-w´ w Berlinie. TwórczoÊç Nartowskiego by∏awielokrotnie nagradzana, m.in.otrzyma∏ bràzowy i z∏oty medalTZSP w latach 1927 i 1933.

1 500

68

78 Alfred TERLECKI(1883 Warszawa– 1973 Kraków)SZA¸ASY NA HALIGÑSIENICOWEJ ZIMÑolej na tekturze, 35 x 50 cm,sygnowany p.d.„ALFRED TERLECKI”.Studiowa∏ w krakowskiej ASPw latach 1906-1917 pod kierun-kiem Leona Wyczó∏kowskiegoi Józefa Mehoffera. By∏ znanàpostacià w kulturalnym i arty-stycznym Êrodowisku Zakopane-go. Chodzi∏ na wspinaczkipo Tatrach, jeêdzi∏ na nartach,prowadzi∏ kursy narciarskie,w l. 1916-1919 uczestniczy∏ jakoochotnik w kilku wyprawach ra-tunkowych TOPR. Znaczna cz´Êçobfitej twórczoÊci artysty poÊwi´-cona jest krajobrazowi Tatr i Pod-

hala. Cz´sto uwiecznia∏ te samemiejsca w ró˝nych porach roku(por. aukcja 43 OKNA SZTUKI,poz. 27). Malowa∏ te˝ portretyosób zwiàzanych z Tatrami.

3 600

69

80 W∏adys∏aw ˚URAWSKIAMORY ARLEKINA, lata 30.drzeworyt, 22 x 19,5 cm, sygnowa-ny p.d. na klocku „W. ˚urawski”.Zainteresowanie ˚urawskiegodrzeworytem rozkwit∏o w ca∏ejpe∏ni w latach 30. XX w., gdyju˝ otrzymywa∏ nagrody na licz-nych wystawach krajowychi mi´dzynarodowych. W∏àczy∏ si´te˝ w nurt propagowanej m.in.przez W. Skoczylasa idei sztukinarodowej.

1 500

79 W∏adys∏aw ˚URAWSKI(1888 Stryj – 1963 Mielec)KARNAWA¸, lata 30.drzeworyt, 22 x 19,5 cm, sygnowa-ny na klocku l.d. „W. ˚urawski”.Malarz, grafik, pedagog. Studio-wa∏ w krakowskiej Akademiiu Pankiewicza i Weissa. Wystawyindywidualne we Lwowie (1929)i Lublinie (1957).

1 500

70

81 W∏adys∏aw ˚URAWSKI KONCERT NAD WODÑ, lata 30.drzeworyt, 28 x 25,5 cm, sygnowa-ny na klocku l.d. „W. ˚urawski”.

1 500

82 W∏adys∏aw ˚URAWSKI „TORPEDA”, lata 30.drzeworyt, 21 x 17 cm na arku-szu 25 x 20 cm, sygnowany na kloc-ku monogramem „˚W”.„Forma ˚urawskiego jest dyna-miczna i sugestywna, choç niewolna od wp∏ywów (…) Jest onajakimÊ konglomeratem remini-scencji sielankowych drzewory-tów Wàsowicza, naiwnych sfor-mu∏owaƒ sztuki ludowej i epic-kich rytmów Skoczylasa…” (Ma-ria Groƒska, Nowoczesny drzewo-ryt polski…, Wroc∏aw 1971).

1 200

71

83 Stefan DOMARADZKI(1897 Ni˝nyj Nowgorod– 1983 Nanoly pod Pary˝em)PEJZA˚ z DROGÑ; W ZIELENI,ok. 1920olej na tekturze, 24 x 37,5 cm,sygnowany l.d. „S. Domaradzki”.

Pejza˝ysta, malarz nieco zapo-znany, o wielkim dorobku twór-czym. Urodzony w Rosji – ojciecmia∏ tam posad´ – sp´dzi∏ dzie-ciƒstwo w ¸om˝yƒskiem; gdymia∏ 12 lat, rodzina przenios∏asie do po∏udniowej Francji, gdziezaczà∏ kszta∏ciç si´ w malarstwie.Gimnazjum skoƒczy∏ w 1916 r.w Moskwie, po czym wstàpi∏do Szko∏y Sztuk Pi´knych, uczàcsi´ pod kierunkiem Stanis∏awa˚ukowskiego. W l. 1918-1921kszta∏ci∏ si´ w pracowni Maluti-na. Po powrocie do Polski stu-diowa∏ w warszawskiej SzkoleSztuk Pi´knych u Karola Tichego(od 1922 roku). Wystawia∏wczeÊnie: w Cannes (1914), Mo-skwie (1920), od 1925 wielo-krotnie w Zach´cie. W 1939 r.uczestniczy∏ w wystawie sztukiwspó∏czesnej w Gallery of Scien-ce Art w Nowym Jorku. Po woj-nie osiad∏ we Francji, skàdprzeniós∏ si´ ponownie do USA.

3 000

72

84 Stefan FILIPKIEWICZ(1879 Tarnów– 1944 zamordowany przezNiemców w obozie koncentra-cyjnym Mauthausen)S¸ONECZNIKIolej na tekturze, 11,5 x 20 cm,sygnowany p.d. „Stefan Filipkie-wicz”.

W latach 1900-1908 studiowa∏w krakowskiej Akademii SztukPi´knych u Józefa Mehoffera, Le-ona Wyczó∏kowskiego, JózefaPankiewicza i Jana Stanis∏awskie-go. Ju˝ w czasie studiów bra∏udzia∏ w wystawach krakowskie-go TPSP, póêniej uczestniczy∏w wielu wystawach krajowychi zagranicznych. By∏ przedewszystkim pejza˝ystà, uznawa-nym za jednego z najwybitniej-szych kontynuatorówStanis∏awskiego i jego szko∏y pej-za˝u. Zajmowa∏ si´ grafikà, ilu-stracjà, projektowaniemplakatów i medali. Od ro-ku 1908 by∏ cz∏onkiem Towarzy-stwa Artystów Polskich „Sztuka”.Uczestnik wielu wystaw; w 1929roku otrzyma∏ z∏oty medalna Powszechnej Wystawie Krajo-wej w Poznaniu, w 1933 rokunagrod´ Polskiej Akademii Umie-j´tnoÊci za ca∏okszta∏t twórczo-Êci. W latach 1914-1917 s∏u˝y∏w Legionach, w czasie drugiejwojny Êwiatowej dzia∏a∏ w kon-spiracji.

2 800

73

85 Olga CIEÂLAK(ur. 1980) „SUCHE KWIATY”, 2007olej na p∏ótnie, 74 x 81 cm,sygnowany i datowany p.d. „OlgaCieÊlak 07”, na odwrocie autorskie„Olga CieÊlak 2007 Suche kwiaty”.

3 000

74

86 Monika ˚EROMSKA(1913 Florencja– 2001 Warszawa)MARTWA NATURAz BUKIETEM KWIATÓWi OBRANYM JAB¸KIEMolej na p∏ótnie, 43 x 35,5 cm,sygnowany p.d. „˚eromska”.Malarka, pisarka, autorka obszer-nych pami´tników. Córka Stefana˚eromskiego. Studiowa∏a w war-szawskiej ASP w latach trzydzie-stych. Portrecistka, pejza˝ystka,autorka martwych natur kwiato-wych.

4 000

75

87 Zygmunt NARKIEWICZ(1898 Moskwa– 1988 Warszawa)PEJZA˚ ZE SNOPKAMIolej na kartonie, 39 x 49 cm,sygnowany p.d. „Z. Narkiewicz”.

1 800

76

88 Mieczys∏aw FILIPKIEWICZ(1891 Kraków – 1951 tam˝e)SOSNY NA POLANIE, 1938akwarela na kartonie, 54 x 42 cm,sygnowana i datowana l.d.„Mieczys∏aw Filipkiewicz 1938”.M∏odszy brat malarza Stefana,studiowa∏ w krakowskiej Akade-mii Sztuk Pi´knych u Stanis∏awaD´bickiego, Józefa Pankiewicza,Teodora Axentowicza i WojciechaWeissa w latach 1910 do 1923,z szeÊcioletnià przerwà. Uprawia∏malarstwo pejza˝owe, malowa∏widoki górskie, morskie, czasami

martwe natury i kompozycjefiguralne. Od 1925 roku wysta-wia∏ w Towarzystwie Przyjació∏Sztuk Pi´knych w Krakowie.

2 600

77

89 Aleksander SO TAN(1903 Chersoƒ, Rosja– 1994 Warszawa) „FRAGMENT PLACUZAMKOWEGO. WARSZAWA”autolitografia, 41 x 32,5 cm [wy-miary arkusza], sygnowana p.d.o∏ówkiem pod kamieniem„A. So∏tan”; poÊrodku tytu∏ grafiki,po prawej „Épr[euve] d’artiste II”– druga odbitka artysty.

600

78

90 Aleksander SO TAN„POWRÓT”, 1946Z TEKI„WARSZAWA ROK 1939-1944”autolitografia, 61 x 43 cm(wymiary arkusza), sygnowanai datowana o∏ówkiem pod kamieniem„A. So∏tan 1946 r.”.Odr´czna dedykacja dla JózefaZawadzkiego z 3 XII 1946 r.Z kolekcji Wac∏awa JózefaZawadzkiego.

Studiowa∏ w latach 1927-1936w warszawskiej Szkole SztukPi´knych (od 1932 ASP) pod kie-runkiem W∏adys∏awa Skoczylasai Leona Wyczó∏kowskiego (grafi-ka) oraz Tadeusza Pruszkowskie-go (malarstwo), u któregouzyska∏ dyplom w 1937.W 1936 wszed∏ w sk∏ad „GrupyCzwartej” – najm∏odszegoz ugrupowaƒ za∏o˝onych przezwychowanków Tadeusza Prusz-kowskiego. Nale˝a∏ te˝ do grupygrafików „Czerƒ i Biel” (1936-1939). Tworzy∏ g∏ównie w tech-nice litografii, zajmowa∏ si´ te˝grafikà u˝ytkowà, projektujàcuk∏ady graficzne i ok∏adki ksià-˝ek, etykiety, opakowania itp.

700

79

92 Józef KazimierzBUDKIEWICZ(1841 Kijów – 1895 tam˝e)PEJZA˚ ZE SZTAFA˚EM, 1886olej na p∏ótnie, 25 x 34 cm, sygno-wany monogramem p.d. „J. B. K.”,oraz podwójnie na odwrocie: „JózefBudkiewicz 1886” (na p∏ótnie)i „Józef Budkiewicz” (na kroÊnie).Studia w petersburskiej ASPw latach 1866-1873. Przyjaêni∏si´ z Henrykiem Siemiradzkim;w okresie studiów kilkakrotniewyró˝niany srebrnym medalem.Odby∏ wiele podró˝y po Europie.Byç mo˝e prezentowany pejza˝jest Êladem jednej z takich po-dró˝y.

3 600

91 Jaros∏aw StefanSTUPNICKI(1895 Drohobycz – 1942 za-mordowany przez Niemcóww obozie w Be∏˝cu)LEÂNICZÓWKAolej na tekturze, 35 x 29,5 cm,sygnowany p.d „St. Stupnicki”.Nauczyciel biologii w gimnazjumim. Króla W∏adys∏awa Jagie∏∏yw Drohobyczu. Malarz samouk,przyjaciel Brunona Schulza.

„Chodzi∏ w sztywnym ko∏nierzy-ku z muszkà i mówi∏ h zamiast r,tak jak Schulz. Pi´knie rysowa∏na tablicy ka˝dà roÊlin´ i ka˝de-go owada, stara∏ si´ nam za-szczepiç podziw i szacunek dla˝ycia. Malowa∏ krajobrazy, jegoakwarele wisia∏y na korytarzach”(Henryk Grynberg, Drohobycz,Drohobycz, 2012). Wspomi-na Stupnickiego tak˝e AndrzejChciuk w Ziemi ksi´˝ycowej(1972): „Rusin, safandu∏a, conas nauczy∏ kochaç polskà przy-rod´”.

Rysunki Stefana Stupnickiego re-produkowano w ksià˝ceM. MÊciwujskiego Z dziejówDrohobycza, Drohobycz 1939.

1 600

91

80

93 J.F./C.SCHNEIDERKAMIENNY MONUMENTw OGRODZIEROMANTYCZNYM, 1816akwarela, piórko, tusz, o∏ówek,11,5 x 18,5 cm, sygnowany i dato-wany p.d. „J.F./C. SCHNEIDER”,l.d. „Bialla / 1816.” Byç mo˝e autorem jest niemieckipejza˝ysta i portrecista JohannCasper Schneider (1753-1839). Na pierwszoplanowym kamieniunapis o∏ówkiem (póêniejszy?):

„Memento mory/ Patrz/ Gregorypod /Kamieniem / le˝y cz∏owiek/chory”.Pochodzi zapewne ze szkicowni-ka lub pami´tnika; stanowi ilu-stracj´ fragmentu ogrodu z tzw.scenà melancholijnà – typowymprzyk∏adem ma∏ej architekturyogrodowej z kamiennym monu-mentem przypominajàcym ka-mieƒ nagrobny.

Miejsca te komponowano tak,by sk∏ania∏y do zadumy, refleksji,myÊli o Êmierci i przemijaniu. Sy-tuowano je w zacisznych zaka-markach ogrodów.

480

92

93

81

95 Antoni KIERPAL(1898 ¸ódê – 1960 tam˝e)PEJZA˚ z RZEKÑolej na tekturze, 6,5 x 14,3 cm,sygnowany l.d. „A. Kierpal”, na od-wrocie szkice o∏ówkiem. Od 1920 przez dwa lata studio-wa∏ malarstwo Êcienne w Paƒ-stwowej Szkole SztukZdobniczych i Przemys∏u Arty-stycznego. W 1922 po razpierwszy pojecha∏ na Hel, abymalowaç w plenerze. Od 1926do 1930 pobiera∏ prywatne lek-cje u Maurycego Tr´bacza, któryskierowa∏ go na kontynuacj´ na-uki do Monachium. W 1934 za-∏o˝y∏ na Helu Salon Sztuki, któryistnia∏ do wybuchu II wojnyÊwiatowej. Cz´Êç twórczoÊci An-toniego Kierpala znajduje si´w Muzeum Narodowymw Szczecinie.

1 000

ch´cie od 1911 roku. W 1912 r.bra∏ udzia∏ w wystawie Krajo-braz polski, zorganizowanejprzez Towarzystwo Krajoznaw-cze w Warszawie. Malowa∏przede wszystkim pejza˝e i kwia-ty. Projektowa∏ tak˝e scenografiedla teatrów warszawskich (m.in.do sztuk Aleksandra Fredry i Ju-liusza S∏owackiego) oraz wyko-nywa∏ projekty witra˝y dlakrakowskiej pracowni S. G. ˚e-leƒskiego.

1 600

94 Antoni E. DZIERZBICKI(1887 – 1959 Warszawa)PEJZA˚ ZIMOWY, 1912akwarela, tempera na kartonie na-klejonym na tektur´, 24 x 30 cm,sygnowana i datowana l.d. mono-gramem „A. D. 912”.Malarz i scenograf. Nauk´ malar-stwa rozpoczà∏ w warszawskiejKlasie Rysunkowej; na dalsze stu-dia wyjecha∏ do Pary˝a i Mona-chium, gdzie ju˝ w czasiestudiów, w 1908 roku otrzyma∏odznaczenie na jednej z wystaw.Wystawia∏ w warszawskiej Za-

94

95

82

Jezioro w okolicach Brac∏awia,obecnie na terytorium Bia∏orusi.

Malarz, legionista, polityk. UczeƒAkademii Petersburskiej (w pra-cowni Jana Ciàgliƒskiego). W la-tach 1900-1903 studiowa∏u Malczewskiego, Mehofferai Axentowicza w krakowskiejASP. Wspó∏za∏o˝yciel „ZielonegoBalonika”, portrecista krakow-skiej bohemy. Malowa∏ te˝ pej-za˝e, sceny rodzajowe,kompozycje symboliczne. Nie-wiele prac ocala∏o. Pracowniew Zakopanem i Warszawie sp∏o-n´∏y w czasie II wojny.

2 600

96 Jan SKOTNICKI(1876 Bobrowniki– 1968 Podkowa LeÊna)„JEZIORO DRYWAJTY”, 1937olej na sklejce, 33,5 x 38,5 cm,sygnowany p.d. „Jan Skotnicki”,na odwrocie napisy autorskie i kart-ka z wystawy Grupy Artystów„Zach´ta”.

96

83

97 Jerzy STAJUDA(1936 Falenica – 1992 Warsza-wa)„15 II”, 1957 [?]akwarela na papierze, 13 5 x 15 cmna arkuszu 21 x 30 cm, sygnowa-na o∏ówkiem p.d. „J. Stajuda” i tu-szem znak „E” (po∏àczony z Eodwróconym); na odwrocie okràg∏apieczàtka „Jerzy Stajuda fecit”; tak-˝e o∏ówkiem „MASP [MuzeumAkademii Sztuk Pi´knych]dep. 376/57” i piórem „Kasia Wie-rzejska”.

1 000

98 Jerzy STAJUDA„16 II”, 1957 [?]akwarela na papierze, 13 x 15,5 cmna arkuszu 21 x 30 cm, sygnowa-na o∏ówkiem p.d. „Jerzy Stajuda”i tuszem znak „E” (po∏àczony z Eodwróconym).

1 000

Architekt, rysownik, malarz, krytykartystyczny. Publikowa∏ przedewszystkim we „Wspó∏czesnoÊci”(1960-1967), „Miesi´czniku Literac-kim” oraz miesi´czniku „Ty i ja”. Ja-ko malarz debiutowa∏ w 1957 r. Stu-dia akwarelowe by∏y najcz´Êciej eta-pem przygotowawczym do kompo-zycji malarskich. Artysta nie przyk∏ada∏ wagi do chro-nologii swoich prac. W katalogu wy-stawy w Muzeum Sztuki w ¸odzi(grudzieƒ 1988) pisa∏: „Cyfryna akwarelach i rysunkach to datydzienne, znaczki – odpowiadajà se-riom (i w przybli˝eniu datom rocz-nym). Wiele prac ma warianty, ze-stawienie sensownego spisu katalo-gowego przerasta mojà wyobraêni´.Niech˝e wystarczy wskazówka, ˝erysunki czarnym tuszem i ma∏eakwarele sà na ogó∏ starsze, rysunkio∏ówkiem i akwarele du˝e – now-sze”. Za swego mistrza uwa˝a∏ Artura Na-chta-Samborskiego; czerpa∏ tak˝e in-spiracje z twórczoÊci Paula Klee. „Jego sztuka pozosta∏a ca∏kowicieautonomiczna, ignorujàca aktualnemody. [...]. Zarówno akwarelowe,jak olejne prace Stajudy robià wra˝e-nie tajemniczych, wizyjnych strukturprzestrzennych...” (Ma∏gorzata Ki-towska-¸ysiak).

99 Marian SZPAKOWSKI(1926 Zaleszczyki– 1983 Zielona Góra)„KOMPOZYCJA PN2”, 1962

linoryt barwny, 87,5 x 64 cmna arkuszu 96 x 71 cm, sygnowanyo∏ówkiem pod p∏ytà p.d. „MarianSzpakowski”; l.d. tytu∏, technikai rok powstania.Studiowa∏ w krakowskiej ASPw pracowni Hanny Rudzkiej-Cybi-sowej. W 1954 r., zaraz po otrzy-maniu dyplomu przyjecha∏do Zielonej Góry. Z jego inicjaty-wy powsta∏a grupa „Kràg”, sku-piajàca przedstawicieli Êrodowisktwórczych Krakowa, Wroc∏awia,Zielonej Góry oraz polskich mala-rzy emigracyjnych z Londynu.Wystawia∏ m.in. w warszawskiejGalerii Krzywego Ko∏a i Zach´cie,a tak˝e za granicà – w Drian Gal-lery w Londynie, Galerii La Four-mieré w Zurichu. Pracew zbiorach Muzeów Narodo-wych w Warszawie, Krakowie,Poznaniu, Wroc∏awiu i Gdaƒsku.Najwi´ksza kolekcja w MuzeumZiemi Lubuskiej w Zielonej Górze.

„Formami czystej geometrii po-s∏ugiwa∏ si´ Marian Szpakowskiz Zielonej Góry w swoich steryl-nie czystych, prostych, prawiemonochromatycznych odciskachz blaszanych matryc” (Irena Jaki-mowicz, Pi´ç wieków grafiki pol-skiej, Warszawa 1997).

1 000

97 98

84

99

85

100 Stanis∏aw LIPI¡SKI(1840 Olizarów na Wo∏yniu– 1883 Kraków)OPOWIEÂCI BABUNI,l. 70-te XIX w.marmur (p∏askorzeêba),28,5 x 21 cm, sygnowana[na sto∏eczku] „LIPI¡SKI”.„Mistrzem kierunku romantycz-nego” i „Grottgerem rzeêby” na-zywali go wspó∏czeÊni krytycy.Uczeƒ Konstantego Heglaw warszawskiej Szkole SztukPi´knych, odby∏ podró˝e arty-styczne do Francji i W∏och. Bra∏udzia∏ w powstaniu stycznio-wym, powróci∏ z zes∏aniado Krakowa w 1869 r. W l. 1870-1871 mieszka∏ weFlorencji, gdzie przebywa∏ wów-czas Teofil Lenartowicz. PoetapoÊwi´ci∏ wiersz rzeêbie Lipiƒ-skiego T sknota (1871); stara∏ si´te˝ dla niego o zamówieniena marmurowe popiersie Roma-na Zmorskiego, piszàc do wdo-wy: rzeêbiarz Polak, Sybirak,zdolny bardzo pod moim okiem[mo˝e je] wykonaç... Lipiƒski jestrzeêbiarz ca∏à g´bà, robi przeÊlicz-nie, a wykaƒcza jak tu ˝aden weW∏oszech (S∏ownik artystów pol-skich..., t. V). Z nast´pnego rokupochodzi Opuszczona, rzeêba wy-stawiona na Wystawie Âwiato-wej w Wiedniu (1873)i na Salonie paryskim (1877).Dwie tu wymienione, jak niemalwszystkie rzeêby artysty, za-gin´∏y.

RzadkoÊç antykwaryczna.

4 000

86

87

101 Anton LISZT(czynny w latach 1828 – 1868)ZEGAR PODRÓ˚NY – KARECIAK,Wiedeƒ, ok. 1830 – 1840wysokoÊç 12 cm,na podstawie 8 x 5,5 cm.Mosi´˝na, prostokàtna obudowaz wydzielonym coko∏em na czte-rech nó˝kach, grawerowa-na z ornamentem o motywachfloralnych, z trzema fazowanymiszklanymi panelami, przez którewidaç mechanizm. Prostokàtna,emaliowana tarcza z cyframirzymskimi sygnowana „AntonLiszt /in Wien”. Mechanizmsprawny, spr´˝ynowy, 8-dniowy,bicie kwadransowe, z funkcjàbudzika; nakr´cany na kluczyk.Ruchoma ràczka. Na podstawiewygrawerowany numer„26878”.

Do∏àczony skórzany futera∏w dobrym stanie, z oryginalnymizawiasami i zapi´ciem.

Niewielka reperacja emalii powy-˝ej tarczy.

14 000

102 Johann Conrad DAHRENTALERZ OZDOBNY, Rendsburg,1757-1761 cyna kuta, rytowana, Êrednicako∏nierza 33 cm, lustra 23 cm.Du˝y cynowy talerz o lekko nachylonymko∏nierzu. Lustro talerza zdobione w kutàdekoracj´ owoców pigwy, winogron, wi-Êni. Sygnowany na ko∏nierzu trzema puncamiwarsztatu konwisarskiego J. C. Dahrena,konwisarza z Rendsburga (Schleswig-Holstein),czynnego od 1757 do koƒcalat 80. Po obu stronach sygnatur ryte,trudno czytelne napisy oraz data „1761”.Stan zachowania dobry. Nieznaczne wgi´-cia ko∏nierza. Niewielkie p´kni´cia lustra,stare reperacje.

Literatura: Erwin Hintze, Die deutschenZinngießer, Bd. 3, Norddeutsche Zinn-gießer, 1964, s. 342.

Z kolekcji Wac∏awa Józefa Zawadzkiego.

2 200

103 PODGRZEWACZ,Polska, XIX/XX w.4-elementowy podgrzewaczdo jajek, zwieƒczony pe∏nopla-stycznà figurkà ptaszka z roz-postartymi skrzyd∏ami,stojàcego na gnieêdzie.Korpus owoidalny, giloszowany,wsparty na trzech esowatych, profilo-wanych nó˝kach. Wn´trze z rucho-mym wk∏adem metalowymna 3 jajka. Plater na mosiàdzu,wysokoÊç 24,5 cm, sygnowanypod podstawà, w owalu:„K. K¢DZIERSKI / W WAR-SZAWIE”, poni˝ej wybite numery„1370”.

2 400

102

103

88

104 MONOGRAMISTA „SD”,Francja, 2 po∏. XIX w.POCA¸UNEKbràz patynowany, wysokoÊç 20 cm,na okràg∏ej podstawie marmurowejo wysokoÊci 9,5 cm i Êrednicy 18 cm,sygnowany rytym monogramem arty-sty „SD”, tak˝e „LO” i sygnaturagizerni (trudno czytelna):„.... FONDEUR”.

7 000

89

105 ÂWI¢TY HIERONIM,Niemcy [?],2 po∏. XVII w. t∏ok metalowy kuty w cienkiej blasze,srebro z∏ocone, owalny, 9 x 6,3 cm.Element kompozycji dekoracyjnejumieszczanej w polu zwierciad∏aoprawy typu medalionowego. Âw. Hieronim (347-420), doktorKoÊcio∏a jest patronem archeolo-gów, archiwistów, biblistów,bibliotekarzy i t∏umaczy. Jegonajwi´kszym dokonaniem jestt∏umaczenie na ∏acin´ tekstuPisma Âwi´tego z j´zyków orygi-nalnych, greckiego i hebrajskie-go. Przek∏ad ten znany jest jakoWulgata. Ikonografia ukazujenajcz´Êciej Êw. Hieronima jakowielkiego pokutnika w d∏ugiejszacie albo obna˝onego starca,w przepasce na biodrach, wy-cieƒczonego postami, lub w po-stawie siedzàcej przy pulpicie.Atrybutami Âwi´tego sà: czasz-ka, go∏´bica, kamienie, klepsy-dra, ksi´ga, lew u stóp.

1 200

106 WAZON FAJANSOWYtypu „chinoiserie”,ok. 1770 – 1780fajans r´cznie malowany, wysokoÊç37,5 cm, wylew obci´ty do formycylindrycznej (pierwotnie mia∏ form´szerokiego, wywini´tego kielicha),sygnowany na podstawie „Varsovie”Manufaktur´ fajansu na tere-nach Belwederu w Warszawieza∏o˝y∏ w 1770 r. król Stanis∏awAugust. Wyrabiano tam dekora-cyjne wielkie wazony i luksusowezastawy sto∏owe kryte szkliwemcynowym i malowane farbaminaszkliwnymi. Kszta∏ty naczyƒi dekoracje wzorowano g∏ówniena porcelanie chiƒskiej i japoƒ-skiej, przetwarzajàc wschodniemotywy w guÊcie rokoka. Wazo-ny z wczeÊniejszego okresu pro-dukcji by∏y bia∏okremowe,zdobione delikatnymi girlandamii rozrzuconymi na powierzchninaczynia p´kami kwiatów, moty-lami i ptakami w stylu rokoko,wzorem porcelany saskiej i wie-deƒskiej.

Szybko jednak w dekoracji fajan-sów belwederskich przewa˝y∏ymotywy wschodnie: stylizowanebarwne kwiaty, ptaki rajskie i ba-˝anty, scenki z Chiƒczykamii Chinkami, motywy chiƒskiej ar-chitektury. Najbardziej charakte-rystyczne dla Belwederu by∏ywazony gruszkowate z cylin-drycznà szyjà i wazony o korpu-sie kulistym lub gruszkowatymna nodze w kszta∏cie kielicha od-wróconego, z szyjà równie˝w kszta∏cie kielicha o szerokim,wywini´tym wylewie.Produkcja manufaktury w Belwe-derze by∏a przeznaczona g∏ów-nie dla Stanis∏awa Augusta,do dekoracji wn´trz królewskichrezydencji i na cenne podarunki.Najs∏ynniejszym dzie∏em manu-faktury by∏ serwis zwany su∏taƒ-skim, ofiarowany su∏tanowiAbdul Hamidowi I w 1777 r.,wzorowany na porcelanie japoƒ-skiej, z∏o˝ony ze 160 sztuk na-czyƒ. Cz´Êç z nich zachowa∏a si´w muzeum Topkapi Saraiw Stambule, niektóre sztukipróbne w Muzeum Narodowymw Krakowie i w Warszawie.

Fajanse belwederskie odznacza∏ysi´ wysokim poziomem arty-stycznym pod wzgl´dem formy,ze smakiem komponowanej de-koracji o starannym rysunkui ciep∏ej gamie barwnej, nato-miast technicznie by∏y bardzoniedoskona∏e – tym samymnietrwa∏e. Nieop∏acalnoÊç pro-dukcji oraz konkurencja ceramikiangielskiej i fajansów warszaw-skiej manufaktury Wolffa dopro-wadzi∏y do zamkni´ciakrólewskiej manufakturyw 1783 r.

Niezwyk∏a rzadkoÊç antykwarycz-na. Po raz pierwszy na aukcjach.

175 000

90

KRÓLEWSKA FABRYKA FARFUROWA W BELWEDERZE

91

1. Przedmiotem aukcji sà dzie∏a sztuki i obiektykolekcjonerskie powierzone przez Klientów orazstanowiàce w∏asnoÊç Domu Aukcyjnego.

2. Dom Aukcyjny podejmuje si´ sprzeda˝y, w imieniuW∏aÊcicieli, obiektów b´dàcych ich rzeczywistà w∏a-snoÊcià, nie obj´tych post´powaniem sàdowymi skarbowym, wolnych od zaj´cia i zastawu oraz ja-kichkolwiek praw osób trzecich.

3. Dom Aukcyjny podaje w katalogu cen´ wywo∏ania,rozpoczynajàcà licytacj´.

4. Aukcja jest prowadzona zgodnie z polskimi przepisamiprawnymi przez upowa˝nionà osob´ – Aukcjonera.Postàpienie w licytacji okreÊla Aukcjoner.

5. Aukcjoner ma prawo dowolnego rozdzielania lub∏àczenia obiektów oraz ich wycofania z licytacji bezpodania przyczyn.

6. Opisy zawarte w katalogu aukcji mogà byç uzupe∏nionelub zmienione przez Aukcjonera lub osob´ przez niegowskazanà przed rozpocz´ciem licytacji.

7. W licytacji biorà udzia∏ wy∏àcznie osoby, które wp∏aci∏ywadium i posiadajà numer licytacyjny. Odbiór numerulicytacyjnego jest równoznaczny z zaakceptowaniemregulaminu aukcji. Dom Aukcyjny mo˝e nie przyznaçprawa udzia∏u w licytacji bez podania przyczyny.

8. WysokoÊç wadium jest ka˝dorazowo okreÊlana przez or-ganizatora. Wadium jest wliczane w kwot´ wylicytowa-nà, a w przypadku niedokonania ˝adnego zakupu– zwracane.

9. Osoby nie mogàce osobiÊcie wziàç udzia∏u w aukcji,a pragnàce dokonaç zakupu, mogà to uczyniç za poÊred-nictwem organizatora, telefonicznie lub korespondencyj-nie. W tym celu, w dniach poprzedzajàcych aukcj´nale˝y wp∏aciç wadium w wysokoÊci 10% ceny wywo∏aw-czej oraz podaç oferowanà cen´ – limit (nie dotyczy to li-cytacji telefonicznej), który pozostaje informacjà ÊciÊlepoufnà. Przedstawiciel organizatora licytuje w imieniuKlienta do ceny nie wy˝szej ni˝ zg∏oszona. Zg∏oszenieudzia∏u w aukcji za poÊrednictwem organizatora zo-bowiàzuje zamawiajàcego do kupna obiektu co naj-mniej po cenie wywo∏ania.

W przypadku zg∏oszenia wi´cej ni˝ jednej oferty kupna,organizator reprezentowaç b´dzie Klienta, któryzaoferowa∏ najwy˝szy limit i mo˝e rozpoczàç licytacj´ odkwoty wy˝szej ni˝ cena wywo∏ania.

10. Zakoƒczenie licytacji danego obiektu nast´puje w mo-mencie uderzenia m∏otkiem przez Aukcjonera i jestrównoznaczne z zawarciem umowy kupna-sprzeda˝y.

11. Nabywcà staje si´ osoba oferujàca najwy˝szà cen´ –wyjàwszy, gdy dzieje si´ to w sytuacji sporu. Aukcjonerma prawo spór rozwiàzaç lub ponownie zaoferowaçobiekt.

12. Aukcjoner mo˝e zaoferowaç niektóre obiekty po cenieni˝szej ni˝ wywo∏awcza. W takim przypadku zawieranajest transakcja warunkowa, która dochodzi do skutkupo zaakceptowaniu wylicytowanej ceny przez w∏aÊcicielaprzedmiotu.

13. Nabywca jest zobowiàzany do zap∏aty ca∏ej kwotywylicytowanej bezpoÊrednio po zakoƒczeniu aukcji. Napoczet ceny zalicza si´ wadium.

Do ceny wylicytowanej zostanie doliczona op∏ataw wysokoÊci 15%.

W przypadku, gdy nabywca nie zap∏aci ca∏ej kwoty, jestzobowiàzany bezpoÊrednio po zakoƒczeniu aukcjipodpisaç umow´ kupna-sprzeda˝y podajàc swojepersonalia. Dane osobiste Nabywcy pozostajà dowy∏àcznej wiadomoÊci Domu Aukcyjnego.

14. Ca∏oÊç nale˝noÊci za kupione obiekty winna byç zap∏a-cona gotówkà lub przelewem, nie póêniej ni˝ w ciàgusiedmiu dni od daty aukcji. Je˝eli wp∏ata nie nastàpiw wymaganym czasie, Dom Aukcyjny ma prawo anulo-waç kontrakt i obcià˝yç Nabywc´ wszelkimi kosztamiwynik∏ymi z tego tytu∏u.

15. Prawo w∏asnoÊci zakupionego dzie∏a przechodzi naNabywc´ w momencie dokonania ca∏ej wp∏aty.

16. Odbiór wylicytowanych przedmiotów winien nastàpiçbezpoÊrednio po wp∏aceniu nale˝noÊci. W innych przy-padkach przechowywanie i dostarczanie przedmiotówodbywa si´ na koszt i ryzyko Nabywcy.

17. Organizator gwarantuje autentycznoÊç oraz zgodnoÊçze stanem faktycznym innych istotnych cech przedmio-tów opisanych w katalogu. Gdyby jednak opis nie odpo-wiada∏ stanowi faktycznemu, nabywca mo˝e w ciàgu 14dni od daty aukcji zwróciç przedmiot. Zakwestionowa-nie opisu katalogowego musi byç udokumentowanewiarygodnymi ekspertyzami.

18. Organizator nie ponosi odpowiedzialnoÊci za wady fi-zyczne i prawne kupionych przedmiotów. Wszelkiemo˝liwe reklamacje b´dà rozpatrywane zgodnie z prze-pisami prawa polskiego.

Dom Aukcyjny przypomina:

– zgodnie z obowiàzujàcymi przepisami gromadzimy dane osoboweKlientów dokonujàcych transakcji o wartoÊci powy˝ej 15 000 euro;

– zgodnie z Ustawà o muzeach z 21.XI.1996, muzea rejestrowe majàprawo pierwokupu obiektów bezpoÊrednio na aukcji za kwot´wylicytowanà. Takie prawo majà tak˝e Biblioteka Narodowai Biblioteka Jagielloƒska.

WARUNKI KUPNA i SPRZEDA˚Y

AJDUKIEWICZ Tadeusz 24AUGUSTYNOWICZAleksander 45AXER Otto 65-67BARTOLOZZI Francesco 37BIECHO¡SKI Stanis∏aw 73BIELAWSKI Wac∏aw 17, 22BOHUSZEWICZ Jan 72BORYSOWSKI Stanis∏aw 41, 46BORZEMSKI Otton Edward 56BRATKOWSKI Roman 69BUDKIEWICZJózef Kazimierz 92BURKE Thomas 38CHE¸MO¡SKI Józef 26CIEÂLAK Olga 85CZAJKOWSKI Józef 39CZY˚EWSKI Tytus 51DAHREN Johann Conrad 102DEDERKO Witold 19, 20DESSELBERGER Jerzy 47DOBRIAK Micha∏ 63DOBROWOLSKI Odo 70DOMARADZKI Stefan 83DYBOSKA Stefania 71DZIERZBICKI Antoni E. 94FILIPKIEWICZMieczys∏aw 27, 88

FILIPKIEWICZ Stefan 84GRONOWSKI Tadeusz 64HIRSZFANG Ignacy 32HISZPA¡SKA-NEUMANNMaria 1-3JAROCKI W∏adys∏aw 29, 30JAZET Jean Pierre Marie 6-8KAMOCKI Stanis∏aw 28, 44KARPI¡SKI Alfons 9, 36KLAR Artur 57KOCHANOWSKI Roman 50KORECKI Wiktor 18KOSTRZEWSKI Franciszek 25KRZYSZKOWSKI Jan 23LIPI¡SKI Stanis∏aw 100LISZT Anton 101MALCZEWSKI Jacek 21MALCZEWSKI Rafa∏ 62MESJASZ Edward 74MIERZEJEWSKI Andrzej 48MIERZEJEWSKI Jerzy 42, 53, 54MONOGRAMISTA „SD” 104NARKIEWICZ Zygmunt 35, 87NARTOWSKI Tadeusz 77NAWROCKI Boles∏aw 40PAUTSCH Fryderyk 33, 49POTRZEBOWSKI Jerzy 34RAFA¸OWSKI Aleksander 68

RAPACKI Józef 31RUBCZAK Jan 4SCHNEIDER J.F./C. 93SEMPOLI¡SKI Jacek 55SETKOWICZ Adam 61SKOTNICKI Jan 96SO TAN Aleksander 89, 90STAJUDA Jerzy 97, 98STUPNICKI Jaros∏aw Stefan 91SZERNER W∏adys∏aw Karol 76SZPAKOWSKI Marian 99ÂLIWI¡SKI Stanis∏aw 43TERLECKI Alfred 60, 78UNIECHOWSKI Antoni 11-16WODY¡SKI Jan 52WYDRA Jan 10ZALESKI Antoni 58, 59ZAREMBA CYBISOWAHelena 5˚EROMSKA Monika 86˚URAWSKI W∏adys∏aw 79-82

orazKRÓLEWSKA FABRYKAFARFUROWA w BELWEDERZE –Wazon 106

INDEKS AUTORÓW i DZIE¸

okl_416x270s3_44_194_96str.qxd 5/10/16 8:10 AM Page 2

Maria i Andrzej OchalscyDom Aukcyjny OKNA SZTUKIMilanówek, ul. Grodeckiego 17

DO

M A

UKC

YJNY

OKN

ASZTU

KIA

UKC

JA 44

(194)31

maja

2016

WARSZAWA, 31 V 2016

okl_416x270s3_44_194_96str.qxd 5/10/16 8:10 AM Page 1