DÜZLEM İÇİ YANAL YÜK ALTINDAKİ TEK KATLI VE TEK AÇIKLIKLI … · 2017-10-04 · 4....
Transcript of DÜZLEM İÇİ YANAL YÜK ALTINDAKİ TEK KATLI VE TEK AÇIKLIKLI … · 2017-10-04 · 4....
4. Uluslararası Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
11-13 Ekim 2017 – ANADOLU ÜNİVERSİTESİ – ESKİŞEHİR
DÜZLEM İÇİ YANAL YÜK ALTINDAKİ TEK KATLI VE TEK AÇIKLIKLI
BİR ÇERÇEVENİN LS-DYNA İLE SİMÜLASYON ÇALIŞMASI
M.M. Erdem1, M. Büyük
2, M. Bikçe
3
1 Araş. Gör., İnşaat Müh. Bölümü, İskenderun Teknik Üniversitesi, Hatay
2 Yrd. Doç. Dr., Mühendislik ve Doğa Bilimleri Fakültesi, Sabancı Üniversitesi, İstanbul
3 Doç. Dr., İnşaat Müh. Bölümü, İskenderun Teknik Üniversitesi, Hatay
Email: [email protected]
ÖZET:
Sonlu eleman analizleri, laboratuvar deney sonuçları dikkate alınarak analitik modelin kalibre edilmesinde
yaygın olarak kullanılmaktadır. Analitik simülasyonlar yapısal davranışı öngörme, zaman, maliyet ve zorlukları
giderme açısından araştırmacılara büyük kolaylık sağlamaktadır. LS-DYNA sonlu elemanlar simülasyon
programı çoğunlukla çarpışma analiz ve simülasyonlarında yaygın olarak kullanılmasına rağmen, geniş malzeme
kütüphanesi ile betonarme çerçeve deneylerinin simülasyonunda da etkin olarak kullanılabilecek umut vadeden
bir program olduğu öncü çalışmalardan anlaşılmaktadır. Bu çalışmada, daha önce deneysel çalışmaları
tamamlanmış, detayları ve sonuçları literatürde sunulmuş olan bir kat ve bir açıklıklı dolgu duvarsız bir çerçeve
LS-DYNA sonlu eleman programında modellenerek programın etkinliği incelenmiştir. Modellenen çerçeveye
daha önceden yapılmış olan deneysel çalışmaya bağlı kalarak düzlem içi monotonik yanal deplasman
uygulanmıştır. Simülasyon ve laboratuvar deneyi sonuçlarından elde edilen yük – deplasman grafikleri
karşılaştırılmış ve literatürdeki sonuçlarla oldukça uyumlu olduğu gözlenmiştir.
ANAHTAR KELİMELER: Sonlu Elemanlar Simülasyonu, LS-DYNA, Betonarme Çerçeve
SIMULATION STUDY OF A ONE BAY – ONE STORY REINFORCED
CONCRETE FRAME UNDER IN-PLANE LATERAL LOAD
ABSTRACT:
Finite element analyses have commonly used to calibrate the analytical models by taking into consideration the
results of the laboratory experiments. Analytical simulations provide convenience to researchers in terms of
predicting the structural behavior, cost, time, overcoming the difficulties. Althought LS- DYNA finite element
analysis software has been commonly used in analyses and simulations of crash tests, through its wide material
library, former studies indicate that it can be used effectively for simulations of reinforced concrete frame
experiments. In this study, one bay - one story reinforced concrete bare frame whose results were presented and
whose experimental studies were completed before was examined the effective of LS-DYNA finite element
software. In plane monotonic lateral displacements were applied the reinforced concrete model as in the
experimental study in literature. Lateral load- displacement curves obtained from simulation and experimental
study was compared, and the compatibiliy of experimental and simulation results was monitored.
KEYWORDS: Finite Element Simulation, LS-DYNA, Reinforced Concrete Frame
4. Uluslararası Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
11-13 Ekim 2017 – ANADOLU ÜNİVERSİTESİ – ESKİŞEHİR
1. GİRİŞ
Sonlu eleman simülasyonları inşaat mühendisliği uygulamalarında önemli roller üstlenmektedir. Yapı
tasarımında kullanımının yanında laboratuvar çalışmalarında da araştırmacıların kullandığı önemli araçlardan
biridir. Laboratuvar çalışmaları yapılan deneylerin büyüklüğüne göre araştırmacılara yüksek maliyetler
getirebilmektedir. Dolayısıyla deneysel çalışmaların maliyetlerinin büyüklüğü ve zorluğu araştırmacıların
imkanlarını ve yapabileceği çalışmaları sınırlamaktadır. Bu noktada simülasyon çalışmaları araştırmacılara
büyük kolaylıklar getirmektedir. Örneğin tek katlı ve tek açıklıklı bir çerçeve üzerinde yapılan deneysel bir
çalışmadan elde edilen verilerle kalibre edilen bir sayısal model, çok katlı ve çok açıklıklı yapının davranışı ön
görmeye imkan sağlayabilmektedir.
Bilgisayar simülasyonları ile yapılan çalışmalar literatürde oldukça yer bulmaktadır (Mohebkhah vd. 2008; Dere
2017; Dall’Asta vd. 2017; Doran vd. 2016). Bu çalışmada (Mehrabi vd. 1996) tarafından deneysel çalışmaları
tamamlanmış olan tek katlı ve tek açıklıklı bir çerçeve referans alınmış, simülasyon çalışması bu çerçeve
üzerinden yürütülmüştür. Bu kapsamda referans alınan çerçeve LS-DYNA doğrusal olmayan sonlu eleman
simülasyon programı ile üç boyutlu olarak modellenmiştir. Sayısal modeldeki betonun malzeme özellikleri
tanımlanırken (Jiang ve Zhao 2015) tarafından yapılan kalibrasyon çalışmasından faydalanılmıştır. (Jiang ve
Zhao 2015) tarafından çeşitli eleman boyutları için kalibre edilen C30 beton sınıfına ait malzeme parametreleri,
bu çalışma kapsamında hazırlanan betonarme çerçeve modeli için optimize edilmiştir. Beton malzeme modelinin
optimizasyonunun sonucunda elde edilen malzeme parametreleri sunulmuş, (Mehrabi vd. 1996) tarafından
yapılan deneysel çalışmadaki referans alınan çerçeveye ait yük – deplasman grafiği ile simülasyon sonuçları
karşılaştırılmıştır.
2. SİMÜLASYON ÇALIŞMASI
2.1. Doğrulaması yapılan deneysel çalışma
Referans alınan deneysel çalışma (Mehrabi vd. 1996) tarafından tamamlanmıştır. Çalışmada dolgu duvarların
betonarme çerçevelerin davranışına etkisinin incelenmesi amacıyla 0.67 ve 0.48 yükseklik - açıklık oranına sahip
olan iki tip zayıf çerçeve ve 0.67 yükseklik - açıklık oranına sahip güçlü çerçeveler hazırlanmıştır. Güçlü
çerçeveler üzerinde boşluklu ve boşluksuz dolgu duvar bloklarıyla; zayıf çerçeveler üzerinde ise hem dolgu
duvarsız olarak, hem de boşluklu ve boşluksuz beton duvar blokları ile yanal yükleme deneyleri yapılmıştır.
Şimdiki çalışmada ise referans alınan çalışmada “numune 1” olarak adlandırılan 0.67 yükseklik – açıklık oranına
sahip dolgu duvarsız zayıf çerçeve kullanılmıştır. Bu çerçevenin boyutları ve donatı detayları Şekil 1’de
gösterilmiştir.
(Mehrabi vd. 1996) tarafından yapılan deneysel çalışmada referans alınan dolgu duvarsız çerçevenin her bir
kolonuna 73.4 kN sabit eksenel yük uygulanmıştır Çerçeveye uygulanan yanal kuvvet ise kiriş doğrultusunda
yerleştirilen deplasman kontrollü aktüatör ile, monotonik yanal deplasman olarak kiriş uçlarından verilmiştir. Bu
deneyin sonucunda çerçevede meydana gelen hasarlar ortaya çıkarılmış, yanal yük – deplasman grafiği
oluşturulmuştur. Bu çerçeveden elde edilen yanal yük – deplasman grafiği Şekil 2’de gösterilmiştir.
4. Uluslararası Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
11-13 Ekim 2017 – ANADOLU ÜNİVERSİTESİ – ESKİŞEHİR
Şekil 1 Çerçevenin detayları (Mehrabi vd. 1996)
Şekil 2. Referans alınan çerçeveye ait yanal yük – deplasman grafiği (Mehrabi vd. 1996)
4. Uluslararası Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
11-13 Ekim 2017 – ANADOLU ÜNİVERSİTESİ – ESKİŞEHİR
2.2. Modelleme Çalışması
Önceki bölümde bilgileri verilen dolgu duvarsız çerçevenin yanal yükleme deneyi sonlu eleman simülasyon
programı LS-DYNA ile simüle edilmiştir. Bu amaçla, referans alınan çerçevenin bilgisayar ortamında üç boyutlu
sonlu eleman modeli oluşturulmuştur (Şekil 3).
Şekil 3 Çerçevenin sonlu eleman modeli
Deneysel çalışmada kolonlar betonarme bir taban döşemesi üzerine inşa edilmiştir (Mehrabi vd. 1996). Ancak
sonlu eleman çözüm sürelerini kısaltılması ve referans alınan çalışmada taban döşemesindeki hasar durumu ile
ilgili bir bilginin olmaması gerekçeleriyle sonlu eleman modelinde kolonların altındaki betonarme taban
döşemesi modellenmemiş, kolonların alt uçları ankastre olarak mesnetlenmiştir. Donatı ve beton arasındaki
bağlantı ise düğüm noktalarının çakıştırılması ile sağlanmıştır.
Oluşturulan çerçeve modeli 10832 katı, 3452 çubuk elemandan oluşmaktadır. Ayrıca eksenel ve yanal
yüklemelerin yapıldığı kolon ve kiriş uçlarında kabuk elemanlardan oluşan çelik plakalar kullanılmıştır.
Kolonların eksenel yükleri üst uçlarına tanımlanan kütleler ile tanımlanmıştır. Yanal deplasmanlar ise kirişlerin
uçlarındaki plakaların üzerindeki düğüm noktalarına “BOUNDARY_PRESCRIBED_MOTION_SET” kartı ile
tanımlanmıştır.
2.3 Malzeme Modeli ve Optimizasyon Parametreleri
Çerçeve modelinde donatı çeliği için elastik ve plastik bölgelerdeki davranışı tanımlamaya olanak sağlayan
“MAT_PLASTIC_KINEMATIC (MAT 003)” malzeme modeli kullanılmıştır. Betonun davranışını tanımlamak
için ise “MAT_SCHWER_MURRAY _CAP_MODEL (MAT 145)” kullanılmıştır (Hallquist 2006). Bu
malzeme modeli betonun çekme, basınç ve kesme etkileri altında gösterdiği farklı davranışları ve birim şekil
değiştirmelere bağlı olarak rijitliğin azalmasını tanımlamaya imkân tanımaktadır. Malzeme kartına ait görüntü
şekil 4’te görülmektedir.
Beton malzeme modelinin parametrelerinin elde edilmesinde (Jiang ve Zhao 2015) tarafından yapılan
çalışmadan faydalanılmıştır. Referans alınan çerçeve betonunun mekanik özelliklerinden yalnızca basınç
dayanımı mevcuttur. Bu nedenle betonun davranışını idare eden diğer parametreleri (elastisite modülü, birim
alan için basınç ve çekme kırılma enerjileri) belirlemek için bir optimizasyon çalışmasına ihtiyaç duyulmuştur.
Ancak poisson oranı 0.18, çekme dayanımı ise (CEB-FIP 1993)’da belirtilen maksimum ve minimum çekme
dayanımının ortalaması olarak varsayılmıştır.
4. Uluslararası Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
11-13 Ekim 2017 – ANADOLU ÜNİVERSİTESİ – ESKİŞEHİR
Şekil 4. Schwer-Murray Cap Model malzeme kartı
Optimizasyon çalışmasında elastisite modülü ve birim alan için çekme kırılma enerjisinin değiştiği aralıklarının
belirlenmesinde (CEB-FIP 1993)’dan faydalanılmıştır. Çekme kırılma enerjisi denklem 1 ile hesaplanmaktadır.
Ancak bu denklemle elde edilen çekme kırılma enerjisi için ± %30 tolerans verilmiştir.
𝐺𝐹 = 𝐺𝐹𝑜 × (𝑓𝑐𝑚
10 𝑀𝑃𝑎)
0.7 (1)
Denklemde 𝑓𝑐𝑚 ortalama basınç dayanımı; 𝐺𝐹𝑜 ise kırılma enerjisinin baz değeri olarak ifade edilmiştir. Bu
değer maksimum agrega boyutuna bağlı olarak değişmektedir. Farklı agrega boyutları için kırılma enerjisinin
baz değerleri tablo 1’de sunulmuştur.
Tablo 1. kırılma enerjisinin baz değeri
Max Agrega Boyutu (mm) 𝐺𝐹𝑜 (Nmm/mm2)
8 0.025
16 0.030
32 0.058
Çekme kırılma enerjisinin minimum değeri 𝐺𝐹𝑜 = 0.025 için hesaplanan 𝐺𝐹’nin %30 eksiği 0.03846
Nmm/mm2; maksimum değeri ise 𝐺𝐹𝑜 = 0.058 için hesaplanan 𝐺𝐹’nin %30 fazlası 0.16571 Nmm/mm2 olarak
kabul edilmiştir (CEB-FIP 1993).
4. Uluslararası Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
11-13 Ekim 2017 – ANADOLU ÜNİVERSİTESİ – ESKİŞEHİR
Elastisite modülü belirli bir basınç dayanımı için denklem 2’ye göre hesaplanmaktadır. Burada, 𝐸𝑐 28 günlük
betonun elastisite modülünü göstermektedir.
𝐸𝑐 = 2.15 × 104𝑀𝑃𝑎 × (𝑓𝑐𝑚
10 𝑀𝑃𝑎)
1/3 (2)
Ancak bu değer kuvarsitik agregalar için geçerlidir. Denklem 2 ile elde edilen 𝐸𝑐, bazalt ve yoğun kireç taşı
agregalar için 1.2, kireç taşı agregalar için 0.9, kumtaşı agregalar için 0.7 ile çarpılmalıdır (CEB-FIP 1993). Bu
denkleme göre 31281.58 MPa olarak hesaplanan 𝐸𝑐 yukarıdaki belirtilen katsayılarla çarpılarak 21897.1 –
37537.9 MPa aralığında olduğu görülmüştür.
Betonun basınç kırılma enerjisi (𝐺𝐹𝑐𝑢) literatürde bazı çalışmalarda deneysel olarak bulunmuştur (Jamet vd.
1984; Wischers 1978; Dahl 1992). Bu çalışmalardan elde edilen basınç kırılma enerjileri arasında büyük
farklılıklar bulunduğundan, bu parametre optimizasyon çalışması sırasında ortaya çıkarılmıştır.
4. SONUÇ
Bu çalışmada tek katlı tek açıklıklı duvarsız bir çerçevenin yanal yükleme deneyi bilgisayar ortamında
modellenip simüle edilmiştir. Aynı çerçeveden deneysel olarak elde edilmiş olan yanal yük – deplasman grafiği
ile simülasyondan elde edilen yanal yük - deplasman grafiğinin uyumlu olmasını sağlamak için betonun
davranışını etkileyen parametrelerin aralıkları ortaya çıkararak bu parametre aralıklarında optimizasyon
çalışması yürütülmüştür. Optimizasyon çalışması sonucunda elde edilen yük deplasman grafiği Şekil 5’te,
simülasyon görüntüleri şekil 6’da bu sonuca ait malzeme parametreleri ise tablo 2’de sunulmuştur.
Şekil 5. Deneysel ve simülasyon çalışmasından elde edilen yanal yük – deplasman grafiği
0
20
40
60
80
100
120
0 10 20 30 40 50
Yan
al Y
ük
(kN
)
Öteleme (mm)
Mehrabi vd. 1996
Ls-Dyna
4. Uluslararası Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
11-13 Ekim 2017 – ANADOLU ÜNİVERSİTESİ – ESKİŞEHİR
Tablo 2. Optimizasyon çalışmasından elde edilen malzeme parametreleri
E (MPa) 35000
𝐺𝐹𝑐𝑢 (Nmm/mm2) 1100
𝐺𝐹 (Nmm/mm2) 0.06
Şekil 6. Betonarme çerçevenin simülasyon görüntüsü a) simülasyon öncesi, b) simülasyon sonrası
Bu çalışma ile tek katlı ve tek açıklıklı bir çerçevenin doğrusal olmayan LS-DYNA sonlu eleman simülasyon
programıyla doğrulaması yapılmıştır. Sonraki aşamalarda çerçeve dolgu duvarlı olarak modellenecek, ve
deneysel çalışma ile karşılaştırılacaktır. Çerçevenin dolgu duvarlı halinin modellemesi devam etmektedir.
KAYNAKLAR
Committee Euro-International du Beton (CEB-FIP). (1993). CEB-FIP Model Code 1990, Thomas Telford,
London, United Kingdom.
Dahl, K.K.B. (1992). Uniaxial stress–strain curves for normal and high strength concrete, Afdelingen for
Bærende Konstruktioner, Danmarks Tekniske Højskole.
Dall’Asta, A., Leoni, G., Morelli, F., Salvatore, W., Zona, A. (2017). An innovative seismic-resistant steel frame
with reinforced concrete infill walls. Engineering Structures, 141, pp.144–158. Erişim linki:
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0141029617308581 [Accessed April 6, 2017].
Dere, Y. (2017). Assessing a Retrofitting Method for Existing RC Buildings with Low Seismic Capacity in
Turkey. Journal of Performance of Constructed Facilities, 31(2).
Doran, B., Köksal, H. O., Aktan, S., Ulukaya, S., Oktay, D., Yüzer, N. (2016). In-Plane Shear Behavior of
Traditional Masonry Walls. International Journal of Architectural Heritage, 11(2), pp.278–291. Erişim
linki: https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/15583058.2016.1207114 [Accessed April 6, 2017].
Hallquist, J. (2006). LS-DYNA® theory manual, Erişim linki:
http://www.dynasupport.com/manuals/additional/ls-dyna-theory-manual-2005-beta/at_download/file.
Jamet, P., Millard, A., Nahas, G. (1984). Triaxial behaviour of a micro-concrete complete stress-strain curves for
confining pressures ranging from 0 to 100 MPa. In Proceedings RILEM/CEB Symposium on “Concrete
Under Multiaxial Conditions.” Toulouse.
a b
4. Uluslararası Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı
11-13 Ekim 2017 – ANADOLU ÜNİVERSİTESİ – ESKİŞEHİR
Jiang, H., Zhao, J. (2015). Calibration of the continuous surface cap model for concrete. Finite Elements in
Analysis and Design, 97, pp.1–19.
Mehrabi, A.B., Shing, P. B., Schuller, M.P.,Noland, J.L. (1996). Experimental Evaluation of Masonry-Infilled
RC Frames. Journal of Structural Engineering, 122(3), pp.228–237. Erişim linki:
http://ascelibrary.org/doi/abs/10.1061/(ASCE)0733-9445(1996)122:3(228).
Mohebkhah, A., Tasnimi, A.A., Moghadam, H.A., (2008). Nonlinear analysis of masonry-infilled steel frames
with openings using discrete element method. Journal of Constructional Steel Research, 64(12), pp.1463–
1472.
Wischers, G. (1978). Aufnahme und Auswirkungen von Druckbeanspruchungen auf Beton, Betontechn Berichtee
19:31–56.