Dochters Boul Boul 05-12-2012 18:06 Pagina I

Dochters Boul Boul 05-12-2012 18:06 Pagina II

Dochters Boul Boul 05-12-2012 18:06 Pagina III

Dochters Boul Boul 05-12-2012 18:06 Pagina IV

De dochters van sjeik Boul-Boul

Dochters Boul Boul 05-12-2012 18:06 Pagina 1

Marjon Hoffman

De dochters vansjeik Boul-Boul

met tekeningen van Annet Schaap

Uitgeverij Ploegsma Amsterdam


Voor mijn lieve ouders Ronald en Djoeke

Kijk ook op:www.ploegsma.nl

www.marjonhoffman.com

isbn 978 90 216 1549 3 / nur 282/283 / avi 9Derde druk 2010

© Tekst: Marjon Hoffman 2005© Illustraties: Annet Schaap 2005

Vormgeving omslag: Steef LieftingFoto auteur: Mark Sassen

© Deze uitgave: Uitgeverij Ploegsma bv, Amsterdam 2005

Alle rechten voorbehouden.

Uitgeverij Ploegsma drukt haar boeken op papier met het fsc-keurmerk. Zo helpen we waardevolle oerbossen te behouden.


Inhoud

Wie is wie? 6Het drama van de baby 9

Een beetje verwend 14De dochters van sjeik Boul-Boul 19

Alle kleren van de regenboog 24Verdacht 28

Nee is nee! 33De weddenschap 38

Inpakken… 43…En wegwezen! 49Daar zijn we dan 52

Buitenspelen 58Queenswood 62

Wennen in Londen 67De sjeik moet naar buiten 72

In de supermarkt 77Gluren 82

Een uurtje Harrods 87Gedoe 92

De roddelpers 96Terug naar huis 102

Dag honderd 106


Wie is wie?

Narous (spreek uit: Naroes)Jongste dochter van de sjeik. Al die rijkdom

hoeft van haar niet zo nodig.

SixOudste dochter van de sjeik. Dol op paard-

rijden, snoepen en rijk zijn.

Sjeik Boul-Boul (spreek uit: Boel-Boel)Schatrijke en koopzieke sjeik.

YasminDe vrouw van de sjeik. Voormalig fotomodel van pantykousen, vindt het vreselijk dat haar

man alles koopt wat los- en vastzit.

Sharif (spreek uit: Sjarief )Hoogste bediende en vertrouweling van de

sjeik. Iedereen doet wat hij zegt.

6


Opa Bir en oma JackieOuders van Yasmin, wonen in

Londen.

PhilipButler van de sjeik in Londen.

7


Het drama van de baby

‘Midden in de woestijn, in het grootste paleis van Dubai, werd eenjongetje geboren.

Zijn ouders noemden hem Boul-Boul, wat nachtegaal betekentin het Arabisch.

Maar het geluid dat Boul-Boul maakte, had niets te maken metde betoverende zang van een nachtegaal.

Vanaf het moment dat hij geboren werd, kon hij niet stoppenmet huilen. Het was niet om aan te horen en de vader van Boul-Boul, sjeik Raja, werd er knettergek van. Dagenlang liep hij metzijn handen op zijn oren te klagen over het gekrijs van zijn zoon. Enna een week zorgde de sjeik ervoor dat de kleine Boul-Boul aan deandere kant van het paleis kwam te liggen. Pas wanneer de babystil was, mocht hij weer terug verhuizen.

De sjeik had een oliebron. Hij was machtig en had zo veel gelddat hij alle inwoners van Europa miljonair zou kunnen maken. Hijwas dik en humeurig, en had weinig geduld met andere mensen.Zijn vrouw Latifa was mooi en heel slank. Ze had lang haar dat zemeestal in een vlecht droeg, en ze liep elke dag een uur heen en eenuur terug naar de kamer van Boul-Boul aan de andere kant van hetpaleis. En elke dag als ze die lange wandeling maakte, hoopte zedat Boul-Boul stil zou zijn zodat ze hem op de terugweg mee zoukunnen nemen naar zijn vader.

Sjeik Raja en Latifa hadden alles wat ze zich maar konden wen-sen: een immens groot paleis, een landgoed, zo groot als de provin-cie Utrecht en – ook al huilde hij de hele tijd – een prachtige zoon.Ze hadden grote plannen voor de toekomst van Boul-Boul en kon-den niet wachten om hem te zien opgroeien tot een knappe en ster-ke man.

9


Ze konden toen nog niet vermoeden dat die dag nooit komenzou…

Op een nacht, toen iedereen in het paleis diep lag te slapen, hoor-de men tot ver buiten het landgoed van de sjeik een harde klap. Hetpersoneel in het paleis besefte dat er iets heel ergs was gebeurd.Sjeik Raja en Latifa waren in hun slaap verrast door het plafonddat naar beneden was gekomen. Ze waren op slag dood.

Overal lag puin en binnen was het één grote chaos. Iedereenschreeuwde en gilde door elkaar. Een aantal personeelsleden haast-te zich naar de andere kant van het paleis om te kijken hoe het metde baby was. Ze waren er in twintig minuten.

Daar lag hij dan. Helemaal alleen en abrupt gestopt met huilen:Boul-Boul, het rijkste jongetje ter wereld…

En dat was dus jullie vader.’Yasmin kijkt naar haar twee dochters die ademloos zitten

te luisteren naar het verhaal over de tijd dat hun vader nogeen baby was.

Ze zitten met zijn drieën in een hele berg kussens. Narous,van negen, ligt onderuitgezakt met haar handen onder haarhoofd. Haar zus Six, van tien, zit tegen Yasmin aan met haarduim in haar mond. Yasmin neemt even pauze tijdens hetverhaal, het is ook zo warm. Overdag is het zelfs in de scha-duw te warm om te bewegen. Daarom zitten ze ook hier, inde lievelingskamer van Narous. De kussenkamer noemen zehem, want overal liggen zachte kussens in allerlei verschil-lende vormen en kleuren. Hier kun je heerlijk liggen, zittenof spelen. Als Yasmin vertelt over vroeger zitten ze meestalhier, maar ook wel eens zomaar, om lekker te niksen.

Six kauwt ergens op. Ze heeft altijd snoep bij zich en haalthet overal vandaan. In haar kamer staat snoep, in de zakkenvan al haar kleren, in haar eigen limousine, overal liggenspekkies, lolly’s, kauwgomballen en koek. En ook al is ze nu

10


zo dik dat ze bijna uit al haar paardrijbroeken scheurt, zeblijft maar doorsnoepen.

Yasmin wappert met het uiteinde van haar sjaal langs haargezicht en maakt niet de indruk dat ze snel verder zal gaanmet het verhaal. Narous vindt het niet erg, ze weet allang hoehet verdergaat. Alle plafonds werden vervangen, want zewaren allemaal van puur goud en dat was veel te zwaar en te

11


gevaarlijk. En alle personeelsleden kwamen bij elkaar omover baby Boul-Boul te vergaderen. Ze zaten aan een langetafel te wachten op Sharif, want hij was de enige die wist water met haar vader gebeuren moest.

Sharif. Narous heeft hem altijd al indrukwekkend gevon-den, met zijn katachtige ogen, zijn grijze haar en zijn lichtgebruinde huid. Zo lang ze zich kan herinneren is Sharif hetbelangrijkste personeelslid van haar vader. Wanneer Shariflangsloopt, krijgt Narous kippenvel op haar armen, want zeziet hem alleen als er problemen zijn op het paleis. Narousmerkt het meteen als hij eraan komt: mensen in het paleisworden nerveus, ze stoppen met praten en concentreren zichalleen nog maar op hun werk.

Sharif heeft een kunstvoet overgehouden aan het ongelukvan sjeik Raja. Als hij loopt tikt zijn voet op het marmer,maar niemand haalt het in zijn hoofd daar grapjes over temaken.

En Sharif zorgt er niet alleen voor dat het personeel zijnwerk goed doet, hij beheert ook de sleutels van alle vertrek-ken. Narous heeft wel eens gehoord dat hij behalve haarouders de enige is met een sleutel van de zwaarbewaaktekluis.

‘Mam, Sharif heeft toch ook de sleutel van de kluis?’Yasmin knikt. ‘Ja, en in die kluis lag het boek van jullie

opa, waarin stond wat er met baby Boul-Boul gebeurenmoest.’

‘Op bladzijde 515!’ zegt Six trots.Yasmin knikt. ‘Op bladzijde 515 stond dat Boul-Boul de

nieuwe sjeik werd. Sharif zou verantwoordelijk zijn tot jullievader groot genoeg was om zelf beslissingen te nemen. Hijmoest erop toezien dat Boul-Boul met liefde werd grootge-bracht en dat al zijn wensen in vervulling zouden gaan.

12


Iedereen in het paleis was natuurlijk dolgelukkig en begon tejuichen en te klappen, want ze waren blij dat ze hun banenmochten houden. Ze wisten niet dat die ene regel: al zijn wen-sen in vervulling laten gaan, met gouden letters in het boekgeschreven stond.’

13


Een beetje verwend

‘En toen?’ vraagt Six met volle mond.Yasmin glimlacht, ze weet dat Six dit gedeelte van het ver-

haal het allermooiste vindt. Ze legt een extra kussen in haarrug, en Narous en Six kruipen lekker dicht tegen haar aan.

‘Ach, jullie vader, het was zo’n verwend jongetje. Vanaf dedag dat hij kon wijzen werd hij een grote nachtmerrie voorhet personeel. Paarden, auto’s, olifanten en vliegtuigen, zewerden allemaal naar het landgoed gehaald. Hij was welklein, maar hij had algauw door dat hij alles kreeg waar hijom vroeg, en het personeel verlangde terug naar de tijd dathij nog lekker in zijn wiegje lag te slapen. De wensen vanBoul-Boul waren amper bij te houden, maar Sharif hoefdezich gelukkig geen zorgen te maken over geld, want dat waser genoeg. Het was gewoon onmogelijk om al dat geld in eenmensenleven op te maken. De kleine sjeik had, naast de olie-bron, zalen vol goud dat over was van de oude plafonds uithet paleis en hij had ook nog eens onvoorstelbaar veel geldop verschillende bankrekeningen.

Sharif zorgde dat er overal genoeg personeel rondliep omBoul-Boul zijn zin te kunnen geven. En tegen de tijd dat Boul-Boul zes jaar oud was, was de hofhouding verdubbeld en hetpaleis twee keer zo groot. Waar je keek was het goud dat erblonk en alles glom en glinsterde. De marmeren vloeren, dekranen, de tafels en de stoelen, overal stond “Sjeik Boul-Boul” in gegraveerd, geschilderd of genaaid.

Hij was door en door verwend en kon het personeelbehoorlijk opjutten. Zo zeurde hij een tijdlang om een gou-den fiets, bezet met diamantjes. Aangezien er in de winkel

14


niet zulke kinderfietsen te koop waren, moest deze fiets spe-ciaal voor hem worden gemaakt en dat was allemaal hand-werk. Er moesten topedelsmeden aan te pas komen om dediamantjes zo in het goud te versmelten dat Boul-Boul zicher niet aan zou kunnen bezeren. Boul-Boul vroeg elke dag aanSharif of zijn gouden fiets al klaar was en elke keer als Sharifantwoordde dat het nog eventjes zou duren, werd sjeik Boul-Boul bozer en begon hij te stampvoeten en te krijsen. Maartoen zijn fiets na drie dagen en nachten doorwerken eindelijkklaar was en Sharif hem aan sjeik Boul-Boul gaf, keek hij erniet meer naar om en zeurde hij weer om iets anders onmo-gelijks.’

Narous kan niet begrijpen dat haar vader zo onuitstaanbaarwas. Die fiets is prachtig, hij staat bij Six op de kamer en ze


hebben er regelmatig mee door het paleis gefietst.Six neemt haar vader niks kwalijk. Ze vindt het heerlijk dat

haar vader zo veel geld uitgeeft aan luxe, daar houdt ze zelfook erg van. ‘Papa was de eerste baby op de wereld met eeneigen limousine, hè?’ vraagt Six en steekt haar duim weer inhaar mond.

Yasmin zucht. ‘Ja, je vader liet zich er elke dag in rondrij-den. Er zaten spelcomputers in, tapijt, televisie en een vrie-zer vol waterijsjes. Jullie vader luisterde naar niemand endeed de hele dag waar hij zelf zin in had. De enige die methem in discussie ging, was Sharif.

Sharif vond het helemaal niet leuk dat Boul-Boul zo verve-lend was, maar eigenlijk had hij ook wel medelijden methem. Boul-Boul kon er ook niets aan doen dat hij zo jongsjeik was geworden. Sharif voelde zich verantwoordelijkvoor Boul-Boul en probeerde hem te interesseren voor din-gen die andere kinderen van zijn leeftijd ook deden.

Ook leerde hij Boul-Boul lezen en schrijven. Maar Boul-Boul deed niets voor niets. Leren lezen en schrijven kostteSharif twee zwembaden en een manege.’

Six gaat rechtop zitten en haalt haar duim uit haar mond.‘En dat is zeker de manege waar nu mijn paarden staan, hèmam?’

Yasmin knikt. ‘Dat is inderdaad dezelfde manege.’Narous is ongeduldig. Ze wil niet over paarden praten, ze

wil dat haar moeder verdergaat met het verhaal. Ze kan hetzich trouwens niet voorstellen dat haar vader als klein jon-getje zo brutaal durfde te zijn tegen iemand als Sharif. Zijdurft hem zelf niet eens aan te kijken!

Yasmin veegt de zweetdruppeltjes van haar voorhoofd envertelt verder. ‘Tegen de tijd dat jullie vader achttien werd,kreeg hij opeens interesse in zijn uiterlijk en werden er tiennieuwe mensen ingehuurd. Twee voor zijn voeten, twee voor

16


zijn handen, twee voor zijn haar en vier voor zijn handge-maakte kleding. Boul-Boul had zelfs mensen in dienst dievoor hem de wereld rondvlogen op zoek naar de bijzonderstestoffen. Hoe moeilijker de stof te krijgen was, des te lieverwilde hij hem hebben. En zijn naaisters maakten overuren.

Maar jullie vader gaf nooit iemand van het personeel eencompliment. Hij mopperde over alles en bij het zien van eenpluisje op een van zijn vliegtuigen kon hij de hele dag cha-grijnig zijn.

Hij was gek op zijn verzameling vliegtuigen en vond hetprachtig om onder de gouden poorten van zijn eigen vlieg-

17


veld door te rijden: Sjeik Boul-Boul Airport, had hij hetgenoemd. Er stonden vijf Boeings, negen straaljagers, twee-enveertig helikopters en nog zeventig kleinere vliegtuigjes.Elke dag controleerde hij ze, hoewel hij er zelf nooit meevloog.

’s Middags winkelde hij door in tijdschriften te bladeren.Zodra hij een plaatje zag met een sieraad, een bijzonder meu-belstuk of iets anders kostbaars, merkte Sharif meteen dat desjeik het wilde hebben. Als sjeik Boul-Boul in zijn handenwreef en daarna over zijn buik, wist Sharif dat er weer iets inhuis moest worden gehaald.’

‘En toen had hij alle kostbare dingen in Dubai gekocht,hè?’ zegt Six trots.

‘Inderdaad,’ zegt Yasmin. ‘Maar daarna had hij nog steedsniet genoeg en dus kreeg hij interesse in het buitenland.Urenlang bladerde hij in Europese tijdschriften, en wanneerhij iets zag wat hij graag wilde hebben, werd ook dit directvoor hem geregeld.’

18


De dochters van sjeik Boul-Boul

Nu komt het mooiste stuk van het verhaal, vindt Narous.‘Op een dag zat hij weer een beetje te bladeren, toen hij een

meisje zag. Het meisje was model voor pantykousjes en sjeikBoul-Boul kon zijn ogen niet meer van haar afhouden.’ Trotskijkt Yasmin naar haar twee dochters. ‘En dat meisje was ikdus. Hij zat uren naar mijn foto te staren en wilde alles overme weten: waar ik woonde, hoe ik heette, wat mijn lieve-lingsbloemen waren… Sharif deed erg zijn best en ontdektedat ik de dochter was van een Arabische vader en een Engelsemoeder. Hij kwam erachter dat ik Yasmin Elizabeth heette enhij kwam er zelfs achter dat ik heel erg van roze rozen hield.Toen Sharif alles wat hij wist aan Boul-Boul verteld had,besloot Boul-Boul dat hij mij ten huwelijk wilde vragen.

Sharif vond dit geen goed idee, omdat ik hem nog hele-maal niet kende. Dan was de kans groot dat ik nee zou zeg-gen. Sharif dacht dat het beter was om eerst rustig te begin-nen met een kaart of iets dergelijks, en dan kon hij mijdaarna wel een keer ontmoeten om elkaar beter te leren ken-nen.

Dat vond jullie vader niet leuk om te horen, maar hij ver-trouwde Sharif inmiddels genoeg om naar hem te luisteren.Hij stelde voor om mij roze rozen te sturen, en dat vondSharif wél een goed idee. En vanaf die dag stuurde sjeikBoul-Boul mij elke dag duizend roze rozen, met aan elkeroos een briefje met zijn telefoonnummer erop. Ik vond hetwel spannend, elke dag rozen van een geheime aanbidder,maar na twee weken had ik zo veel rozen en briefjes in mijnhuis, dat ik er bijna niet meer kon lopen. Ik besloot te bellen

19


naar het nummer op een van de veertienduizend briefjes.’Yasmin staart dromerig voor zich uit.‘En toen, mama?’ vraagt Narous.‘Toen kreeg ik Sharif aan de telefoon. Hij vertelde dat zijn

baas, sjeik Boul-Boul van Dubai, me de mooiste vrouw vonddie hij ooit had gezien. Hij wilde me heel graag ontmoeten ennodigde me uit op het paleis. Hij zou alles betalen en datging bij hem heel ver. Ik zou een creditcard krijgen zonderlimiet om alles mee te kopen wat ik maar wou. Verder zou hijzijn beste privé-vliegtuig sturen om mij op te halen. Ik vondhet wel een vreemd verhaal, de sjeik van Dubai die mij wildeontmoeten, maar tegelijkertijd ook spannend, dus besloot ikja te zeggen. En zo kwam het dat ik naar Boul-Boul Airportvloog om jullie vader te ontmoeten.

Hij was aardiger dan hij ooit was geweest. Het begon al bijde aankomst. Hij had een rode loper laten uitleggen met in

20


Dochters Boul Boul 05-12-2012 18:06 Pagina I · 2013-06-10 · Op een nacht, toen iedereen in het...

Documents

Transcript of Dochters Boul Boul 05-12-2012 18:06 Pagina I · 2013-06-10 · Op een nacht, toen iedereen in het...