dla redaktorów i korektorów - Portal Academicon · 2018. 6. 12. · w) redaktor merytoryczny...
Transcript of dla redaktorów i korektorów - Portal Academicon · 2018. 6. 12. · w) redaktor merytoryczny...
Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
wersja beta 1.2.2.
© by Wydawnictwo Academicon
2 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
Spis treści
1. Zasady ogólne 3
2. Proces wydawniczy w Wydawnictwie Naukowym Academicon 4
3. Ogólne definicje etapów procesu wydawniczego 5
4. Zlecanie prac 6
5. Zasady pracy 6
6. Redakcja merytoryczna 8
7. Redakcja techniczna (adiustacja) 10
8. Korekty 10
9. Superrewizja i sprawdzanie egzemplarza sygnalnego 11
10. Rodzaje poprawek i sposoby ich oznaczania 12
11. Tempo pracy 13
12. Dokumentacja pracy 13
13. Weryfikacja i ocena pracy 13
14. Struktura folderów 14
15. System Redmine 15
16. Menedżer plików z modułem połączeń FTP 17
17. Adobe Reader XI 30
18. Bibliografia i netografia 30
3Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
1. ZASADY OGÓLNE
1. Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów (IWred) określa zasady
pracy w Wydawnictwie Naukowym Academicon (WNA) dla współpracowników
zewnętrznych (redaktorów lub korektorów). Współpracownik zewnętrzny ma
obowiązek zapoznania się z IWred i stosowania się do jej zaleceń. Przyjęcie
zlecenia od WNA jest równoznaczne z akceptacją zasad wyrażonych w IWred
(w wersji przedłożonej współpracownikowi przy zlecaniu) i deklaracją stoso-
wania się do nich.
2. WNA specjalizuje się w publikacjach naukowych. Wydajemy lub opracowujemy
także książki specjalistyczne, popularnonaukowe i dydaktyczne.
3. Od współpracującego z nami redaktora lub korektora oczekujemy:
a) Tekstów wolnych od błędów.
Nie określamy tym samym, ile korekt ma obowiązek wykonać redaktor,
by osiągnąć taki efekt, choć bazujemy na opisanym w dalszej części tego
dokumentu modelu procesu wydawniczego. Ponadto nasz współpracownik
zewnętrzny musi liczyć się z permanentną weryfikacją swojej pracy.
b) Kompetencji, zaangażowania i terminowości.
c) Systematycznej pracy.
Niedopuszczalne jest zwlekanie z rozpoczęciem prac, a pod koniec terminu
realizacji zlecenia pośpieszne opracowanie dużej porcji materiału.
d) Opanowania narzędzi i zasad współpracy.
Współpracownik winien sprawnie posługiwać się: systemem Redmine, pro-
gramem MS Word w zakresie wymaganym do opracowania redakcyjnego,
programem Adobe Reader XI w zakresie wymaganym do korekty, progra-
mem Total Commander w zakresie zarządzania folderami i nawiązywania
połączenia z serwem FTP.
e) Odnotowywania na bieżąco efektów swojej pracy w programie Redmine.
Instrukcję pozwalającą na wypełnienie poniższej zasady (np. wpisanie, ile
stron redaktor zredagował danego dnia) zawieramy w dalszej części tego
dokumentu.
f) Respektowania motta WNA „otwarte edytorstwo”.
Atutem naszego wydawnictwa jest, że każda faza procesu wydawniczego
jest transparentna dla autora (autorów lub redaktora naukowego). Dla
4 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
redaktora lub korektora oznacza to kontakt z autorem poszerzony w sto-
sunku do tradycyjnego zapoznania się z korektą autorską o przedstawienie
autorowi pliku książki po redakcji oraz po pierwszej korekcie, a także do
ustosunkowywania się do uwag autorskich na wszystkich etapach opraco-
wania redakcyjnego.
4. Oferujemy wyliczane indywidualnie w zależności od poziomu trudności,
objętości i terminu zlecanego tekstu stawki za pracę. Dzieje się to w trakcie
rozmowy lub wymiany korespondencji z kierownikiem wydawnictwa. Premiu-
jemy szybkość połączoną z jakością.
5. Oferujemy pomoc merytoryczną i techniczną (dostęp do publikacji, np. stan-
dardów APA1, dostęp do wewnętrznej wikipedii, konsultacje z kierownikiem
redakcji lub specjalistą DTP).
6. Dodatkowo nagradzani będą redaktorzy, którzy – w trakcie współpracy – wnio-
są wkład w poprawę procedur wydawniczych, w tym w niniejszą Instrukcję.
2. PROCES WYDAWNICZY W WYDAWNICTWIE NAUKOWYM ACADEMICON
1. Proces wydawniczy w WNA dzieli się na opracowanie redakcyjne, ogół prac
mających na celu wyeliminowanie z tekstu usterek merytorycznych, języko-
wych i technicznych oraz dostosowanie tekstu do norm wydawniczych (etapy:
redakcja merytoryczna, redakcja techniczna – adiustacja, korekty – autorska,
pierwsza, druga i kolejne), oraz opracowanie komputerowe, ogół prac mających
na celu nadanie tekstowi odpowiedniej formy, która zostanie odwzorowana
za pomocą konkretnego sposobu jego publikacji: w wydrukowanej książce
lub opracowanym formacie e-booka (etapy: komputerowe skład i łamanie
tekstu, nanoszenie korekt).
2. Każdy etap procesu wydawniczego jest odwzorowany w strukturze folderów
[zob. par. 14], w których gromadzone są postępy pracy i efekty każdego z eta-
pów, oraz w systemie Redmine [zob. par. 15].
1 J. Harasimczuk, J. Cieciuch, Podstawowe standardy edytorskie naukowych tekstów psychologicznych w języku polskim na podstawie reguł w systemie APA, LiberiLibri, Warszawa 2012. Pozycja dostępna na portalu Academicon: http://academicon.pl/serwisy/psychologia/publikacje/podstawowe-standardy-edytorskie-naukowych-tekstow-psychologicznych-w [dostęp: 28.10.2013].
5Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
3. OGÓLNE DEFINICJE ETAPÓW PROCESU WYDAWNICZEGO
1. Redakcja merytoryczna to opracowanie tekstu w jego warstwie rzeczowej
(treściowej, merytorycznej, przedmiotowej) oraz formalno-językowej (logicznej,
gramatycznej, ortograficznej, interpunkcyjnej, frazeologicznej, kompozycyjno-
-stylistycznej). Jest wykonywana w ścisłej współpracy z autorem, pod jego kontrolą.
2. Redakcja techniczna (adiustacja) to opracowanie tekstu mające na celu
ustalenie jego formy typograficznej w postaci makiety (layoutu) publikacji.
Ponieważ ta forma winna uwzględniać treść tekstu (to, o czym on jest), adiusta-
cja jest wykonywana w ścisłej współpracy z redaktorem merytorycznym, ale
także z osobą łamiącą tekst.
3. Skład komputerowy to takie wprowadzenie tekstu do edytora, by była moż-
liwa edycja tekstu.
4. Łamanie komputerowe to zespół czynności polegających na nadaniu teksto-
wi odpowiedniej formy za pomocą programu komputerowego na podstawie
makiety opracowanej w trakcie redakcji technicznej. W jego obręb wchodzi
nanoszenie korekt.
5. Korekta autorska to wykonywany przez autora etap kontrolny opracowania
publikacji kładący nacisk na poprawność merytoryczną oraz językową.
6. Korekta pierwsza to zespół czynności składający się ze sprawdzenia naniesie-
nia redakcji merytorycznej, wdrożenia redakcji technicznej, podziału tekstu na
strony i wiersze (sprawdzenie dzielenia wyrazów i zapisów na końcu wiersza)
oraz przeczytaniu całości tekstu pod kątem wyłapania niezauważonych na
wcześniejszym etapie błędów (przede wszystkim w warstwie poprawności
językowej tekstu – sprawdzanie poprawności stylistycznej, ortograficznej
i interpunkcyjnej tekstu). Redaktor uwzględnia korektę autorską.
7. Korekta druga i kolejne to sprawdzanie naniesienia poprzednich korekt wy-
konywane do skutku – aż do osiągnięcia tekstu wolnego od błędów.
6 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
8. Superrewizja to sprawdzenie PDF-a przed drukiem.
9. Sprawdzenie egzemplarza sygnalnego to kontrola wydrukowanego egzem-
plarza książki pod kątem merytorycznym i technicznym (przekartowanie jej
uważnie strona po stronie), w razie konieczności zweryfikowanie podmienia-
nych stron, a także przekazanie takich informacji do wydawnictwa.
4. ZLECANIE PRAC
1. Informację o zleceniu przekazują kierownik redakcji lub wydawnictwa Acade-
micon drogą telefoniczną lub/i mailową.
2. WNA może zlecać danej osobie jeden lub więcej etapów procesu wydawni-
czego (np. redakcję merytoryczną wraz z adiustacją).
3. Współpracownik ma prawo obejrzeć próbki tekstu przed zleceniem w celu
określenia warunków zlecenia (stawki, terminu).
4. Po ustaleniu szczegółów i przyjęciu zlecenia pracownik wydawnictwa przeka-
zuje redaktorowi lub korektorowi materiał w postaci plików elektronicznych.
5. ZASADY PRACY
1. Standardowy model obiegu prac:
a) przekazanie materiału do WNA,
b) WNA przekazuje materiał do recenzji,
c) recenzent przesyła recenzję do WNA,
d) WNA zleca redakcję merytoryczną,
e) redaktor merytoryczny przekazuje do WNA opracowany tekst,
f) WNA przekazuje opracowanie merytoryczne do korekty autorskiej,
g) autor odsyła do WNA tekst po korekcie autorskiej,
h) WNA przekazuje korektę autorską do redaktora merytorycznego z prośbą
o sprawdzenie i ustosunkowanie się do ingerencji autora,
i) redaktor merytoryczny odsyła sprawdzony tekst do WNA,
j) WNA przekazuje tekst do łamania,
k) złamany tekst jest przekazywany do redakcji technicznej (adiustacji),
7Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
l) adiustator odsyła tekst do WNA,
m) WNA przekazuje tekst do korekty,
n) korektor przekazuje tekst do WNA wraz z recenzją pracy redaktora,
o) WNA przekazuje tekst do redakcji merytorycznej,
p) redaktor merytoryczny przekazuje tekst do WNA wraz z odpowiedzią na
recenzję i oceną pracy korektora,
q) WNA przekazuje tekst do drugiej korekty,
r) korektor przekazuje tekst do WNA,
s) WNA przekazuje tekst do superrewizji,
t) redaktor merytoryczny odsyła tekst do WNA po superrewizji,
u) WNA przekazuje tekst do drukarni lub do opracowania e-booka,
v) WNA przekazuje egzemplarz sygnalny redaktorowi merytorycznemu do
sprawdzenia,
w) redaktor merytoryczny akceptuje książkę do druku całego nakładu lub do
publikacji w Internecie.
2. Pierwsze przykazanie redaktora i korektora, w nawiązaniu do przysięgi Hipo-
kratesa, brzmi: nie szkodzić! Jeśli redaktor lub korektor nie jest pewny tego,
czy i jak należy daną poprawkę wprowadzić, to nie wprowadza jej, a w razie
potrzeby problem konsultuje z Wydawnictwem lub autorem.
3. Należy też zachować ograniczoną ufność we własne poczucie pewności co do
znajomości zasad opracowania i wyczucia językowego. Najdrobniejsze nawet
wątpliwości rozwiewać za pomocą publikacji normatywnych (słowniki, opra-
cowania zasad, uchwały Rady Języka Polskiego, opinie językowe RJP, porady
specjalistów, poradniki specjalistyczne, normy wydawnicze).
4. Należy pamiętać, że ogół prac wydawniczych, w tym prace redakcyjno-korektor-
skie, powinny pełnić rolę służebną wobec meritum tekstu. „Kapłanem” meritum
jest autor. Inni uczestnicy procesu wydawniczego winni pomagać autorowi, który
„kontaktując się z meritum, niesie orędzie do czytelników”. Stąd wynika m.in.
obowiązek ostrożności przed wprowadzaniem do tekstu zmian merytorycz-
nych w formie poprawek, zamiast w formie komentarzy [zob. par. 10, pkt. 1–4].
5. Współpracownik zewnętrzny pracuje zdalnie, wykorzystując do pracy własne
zasoby sprzętowe i programowe.
6. Redakcję merytoryczną tekstu zapisanego w formacie doc lub docx współ-
pracownik wykonuje w programie MS Word (wykorzystanie w tym celu innych
edytorów tekstu musi być konsultowane z WNA) w trybie rejestrowania zmian,
8 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
pytania do autora i zmiany merytoryczne umieszcza najczęściej w postaci
komentarzy.
7. Uwagi dotyczące redakcji technicznej formułuje się – w zależności od sytuacji
– w programie MS Word lub wraz z pierwszą korektą.
8. Pierwszą korektę i kolejne wykonuje się na pliku pdf za pomocą programu
Adobe Reader XI [zob. par. 16].
9. Współpracownik zewnętrzny odnotowuje na bieżąco, najlepiej codziennie,
efekty swojej pracy w systemie Redmine. W tym celu należy za każdym ra-
zem podać numer strony, do której tekst został opracowany, oraz umieścić
na serwerze plik z efektami danego etapu pracy.
6. REDAKCJA MERYTORYCZNA
1. Redakcja merytoryczna obejmuje:
a) weryfikację kompletności materiału, uzupełnianie brakujących składników
tekstu (jeżeli są nieliczne i niewielkie). Jeżeli braki są znaczne, np. brak
nazw wydawnictw w części artykułów w książce zbiorowej, brak materiałów
informacyjno-pomocniczych (tłumaczeń streszczeń, spisów czy indeksów),
redaktor sygnalizuje konieczność poczynienia uzupełnień autorowi. Punkt
ten obejmuje też ustalenie treści okładki oraz stron tytułowych w poro-
zumieniu z autorem i pracownikiem wydawnictwa oraz sprawdzenie tych
materiałów,
b) dostosowanie publikacji do wzorca serii wydawniczej lub czasopisma, jeżeli
publikacja jest w serii, jest wydawnictwem ciągłym lub wielotomowym,
c) jeżeli trzeba, dostosowanie publikacji do standardów tekstów naukowych
danej dziedziny (np. formy bezosobowe czy zasady stosowania liczebników
w systemie APA),
d) weryfikację kompozycji i, jeżeli trzeba, poprawę konstrukcji tekstu, w tym
podziału na: części, rozdziały, podrozdziały, paragrafy, akapity, przypisy
rzeczowe, leksykalne i bibliograficzne itp.,
e) weryfikację numeracji wewnętrznej struktury tekstu (poprawność zasto-
sowania numeracji wielorzędowej cyfrowej lub cyfrowo-literowej),
f) kontrolę logicznego i rzeczowego toku wywodu, poprawę niejasności
i wieloznaczności, usuwanie powtórzeń, porządkowanie składników tekstu,
9Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
g) poprawę błędów merytorycznych, stylistycznych, ortograficznych i inter-
punkcyjnych.
h) ujednolicanie składników tekstu, w tym sposobów zapisu: nazw, dat, skrótów
(lub decyzji o nieskracaniu np. słowa „rok” czy „wiek”) w tekście głównym
i bibliografii, cytatów, elementów spisów materiałów uzupełniających,
bibliografii i przypisów bibliograficznych w całej pracy, ujednolicanie ich
wyróżnień typograficznych. Na ten punkt zwracamy szczególną uwagę
przy redagowaniu prac zborowych,
i) jeżeli numeracja przypisów bibliograficznych od jednego w każdym roz-
dziale jest tylko pozorna, a zapis jest ciągły – uporządkowanie zapisów
(powtórzenie pełnych zapisów, kiedy tytuł pojawia się po raz pierwszy),
j) sprawdzenie, czy odsyłacze w tekście głównym (w systemie bibliografii
„autor – rok” lub w systemie APA) znajdują pokrycie w bibliografii,
k) sprawdzenie bibliografii i przypisów bibliograficznych w katalogach biblio-
tecznych przez Internet [zob. par. ]. W wypadkach wątpliwych (i nielicznych)
– redaktor zaznacza konieczność weryfikacji jako prośbę do autora.
l) nie sprawdza się cytatów z podstawami. Poprawność cytatów gwarantuje
autor. Jeśli redaktor ma podejrzenie, że cytat nie jest wierny, formułuje
w komentarzu prośbę do autora o sprawdzenie.
m) nie sprawdza się merytorycznie tekstów obcojęzycznych, w tym (pod kątem
weryfikacji tłumaczenia) streszczeń i spisów treści. Wyjątkiem mogą być
obcojęzyczne zapisy bibliograficzne albo zagadnienia redakcji technicznej,
n) przedstawienie autorowi pliku książki po redakcji merytorycznej oraz
weryfikacja pliku po przejrzeniu go przez autora, a przed oddaniem
do składu i łamania. Autor ma możliwość odrzucenia poprawek, których
nie uzna za właściwe, redaktor weryfikuje zatem, czy zmiany odrzucone
przez autora nie zaburzą przyjętych ujednoliceń. Redaktor czuwa nad
konsekwencją zaproponowanych przez autora rozwiązań.
2. Należy zachować szczególną ostrożność we wprowadzaniu lub sugerowaniu
zmian merytorycznych. Ingerencja merytoryczna winna być poprzedzona
dogłębnym namysłem. W szczególności należy się zastanowić, czy określo-
na poprawka (nawet sprawiająca wrażenie niemerytorycznej) zmienia sens
wypowiedzi. Jeśli istnieje podejrzenie, że zmienia, należy się powstrzymać
od jej wprowadzania albo – jeśli zmiana według redaktora ulepsza tekst (np.
precyzuje, dookreśla) – zasugerować ją w komentarzu do autora.
10 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
7. REDAKCJA TECHNICZNA (ADIUSTACJA)
1. Redaktor ma obowiązek oceny przedstawionej przez składacza i wydawnictwo
makiety publikacji, ewentualnie głos doradczy w trakcie jej projektowania.
2. Powinien mieć na uwadze kontrolę:
a) formalnej i technicznej budowy całej publikacji (odpowiednie ułożenie
poszczególnych jej elementów: kart tytułowych, spisu treści, przedmowy,
wstępu, tekstu głównego, zakończenia, bibliografii itd.),
b) formatu pracy, układu stron, kolumn i łamów, marginesów, paginacji,
c) formy (kroju, odmiany i stopnia pisma) tytułów i śródtytułów oraz ich roz-
mieszczenia względem innych elementów tekstu; akapitów zwyczajnych
oraz cytowań, przypisów, wypunktowań,
d) formy i rozmieszczenia tabel, tablic, ramek, wykresów, rycin, ilustracji,
wzorów oraz sposobu ich oznaczania,
e) wszystkich innych niemerytorycznych czynności związanych z opracowa-
niem tekstu.
3. Korekty techniczne winny być oznaczane za pomocą poprawek lub komen-
tarzy (np. „Do Łamiącego: Proszę o wyróżnienie cytatu”, „Do Autora: Proszę
o wskazanie miejsc w tekście, w których pobliżu należy wstawić załączone
ilustracje”).
4. Ze względów związanych z terminem wykonania prac WNA może zlecać re-
dakcję merytoryczną i adiustację jednej osobie.
8. KOREKTY
1. Korekta pierwsza obejmuje:
a) zapoznanie się z korektą autorską oraz ustosunkowania się do niej (w for-
mie odpowiedzi na komentarze w pdfie lub tradycyjnego listu), zwłaszcza
jeżeli jakieś decyzje autora uważa za niekorzystne dla publikacji,
b) sprawdzenie naniesienia/konsekwencji zmian czynionych podczas redakcji
merytorycznej,
c) sprawdzenie wdrożenia redakcji technicznej – zgodność realizacji z makie-
tą, poprawność i funkcjonalność projektu typograficznego, w tym m.in.:
11Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
jednolity układ stron działowych, rozdziałowych, zawierających śródty-
tuły; jednakową wielkość opuszczeń na stronach rozdziałowych, formy
wszystkich rodzajów materiałów w książce, np. brzmienie skróconych
pagin itd.,
d) sprawdzenie podziału tekstu na strony i wiersze: sprawdzenie dzielenia wy-
razów, zapisów na końcu wiersza, ze szczególnym uwzględnieniem błędów
składu, podciągnięcia przypisów na stronach szpicowych itd.,
e) przeczytaniu całości pod kątem wyłapania błędów niezauważonych na wcze-
śniejszym etapie opracowania (przede wszystkim w warstwie poprawności
językowej tekstu – sprawdzanie poprawności stylistycznej, ortograficznej
i interpunkcyjnej tekstu). Przede wszystkim poprawki konieczne.
2. Korekta druga i kolejne obejmują sprawdzenie naniesień korekt wcześniej-
szych – aż do osiągnięcia tekstu wolnego od błędów.
9. SUPERREWIZJA I SPRAWDZANIE EGZEMPLARZA SYGNALNEGO
1. Superrewizja obejmuje sprawdzenie poprawności merytorycznej i popraw-
ności składu całej publikacji. Przeglądając strona pro stronie pdf, od początku
do końca, raz jeszcze sprawdza się w szczególności
a) brzmienie tekstów na okładce i stronach tytułowych, kompletność ele-
mentów koniecznych,
b) spis treści, czyli zgodność brzmienia tytułów oraz pagin w spisie treści
z tytułami i numerami stron na stronach działowych, rozdziałowych i ze
śródtytułami,
c) poprawność makiety, obecność i poprawność pagin żywych,
d) układ publikacji, brak zbędnych stron wakatowych.
2. Sprawdzenie egzemplarza sygnalnego obejmuje w zasadzie te same czyn-
ności co przy superrewizji, tylko że kartkuje się wydrukowany egzemplarz
książki. Jeżeli redaktor nie ma uwag do egzemplarza sygnalnego, przekazuje
taką informację kierownikowi wydawnictwa lub redakcji, który, jeżeli nie ma
uwag, „zwalnia nakład”. Jeżeli występuje konieczność poprawienia czegoś,
redaktor wskazuje strony z błędami, po czym weryfikuje pdfy.
12 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
3. Zastrzegamy, że w wypadku zastrzeżeń autora lub np. dodatkowego zamó-
wienia e-booka może wystąpić konieczność czytania erratowego.
4. Przygotowanie drugiego wydania poprawionego stanowi już odrębne zlecenie.
10. RODZAJE POPRAWEK I SPOSOBY ICH OZNACZANIA
1. Odróżniamy poprawki/korekty od komentarzy. Te pierwsze to bezpośrednie
polecenia dokonania zmian w tekście. Domyślnie kierowane są do wprowa-
dzającego poprawki (najczęściej łamiącego tekst). Mają najczęściej postać
oznaczeń w samym tekście (skreśleń, zastąpień, wstawień, przesunięć itd.).
2. Komentarze to wypowiedzi mające na celu konsultację napotkanego problemu.
Mogą być skierowane do różnych uczestników procesu wydawniczego (autora,
redaktora merytorycznego, adiustatora, korektora, łamiącego tekst, redakcji
WNA, grafika, tłumacza itd.). Należy je oznaczać, poprzedzając wypowiedź
„adresem”, np. „Do Autora:” lub „Do Aut.:”, „Do Redaktora merytorycznego:”
lub „Do Red.:”, „Do Adiustatora:” lub „Do Adi.:”, „Do redakcji WNA:” lub „Do
Red.WNA:” itd. Ze względów grzecznościowych używamy na oznaczenie
funkcji adresata wielkiej litery i nie formułujemy wypowiedzi imperatywnych.
3. Poprawki merytoryczne należy odróżniać od poprawek niemerytorycznych.
W następstwie tych pierwszych zmienia się sens korygowanego wyrażenia,
zaś po wprowadzeniu tych drugich – nie zmienia się sens wyrażenia, a jedynie
jego forma językowa lub typograficzna.
4. Poprawki merytoryczne wprowadzamy najczęściej w postaci komentarzy do
autora, zaś niemerytoryczne – najczęściej w postaci poprawek.
5. Wśród poprawek niemerytorycznych odróżniamy poprawki konieczne od po-
prawek doskonalących. Należy zachować szczególną ostrożność we wprowa-
dzaniu tych drugich, gdyż są one często mylone z poprawkami merytorycznymi.
6. Poprawką konieczną tekstu nazywamy taką poprawkę, bez której tekst na-
ruszałby zasadę (ortograficzną, interpunkcyjną, stylistyczną) poprawnej pi-
sowni w języku polskim lub istotną zasadę typograficzną (wykaz takich zasad
można znaleźć np. w książkach: Roberta Chwałowskiego, Typografia typowej
książki, Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2002; Adam Wolański, Edycja tekstów.
Praktyczny poradnik, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008).
13Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
7. Poprawką doskonalącą tekstu nazywamy poprawkę, która – nie zmieniając
sensu tekstu – sprawia, że tekst jest łatwiej zrozumiały, lepszy stylistycznie
lub estetycznie (unikanie powtórzeń słów i powielania tych samych konstrukcji
gramatycznych w sąsiedztwie, urozmaicenie słownictwa itp.).
11. TEMPO PRACY
1. Zależy nam na czasie, ale przede wszystkim na jakości opracowanych publi-
kacji, w związku z tym nie określamy dziennej normy wyznaczającej liczbę
zredagowanych czy skorektowanych stron. Ponieważ jednak zakładamy, ze
pracujemy z osobami terminowymi i słownymi, ufamy, że współpracownik
sam, zapoznawszy się z materiałem, odpowiednio do swego tempa planuje
pracę i nie zostawia wszystkiego na ostatnią chwilę, czy np. na dwa dni przed
terminem odesłania pracy.
12. DOKUMENTACJA PRACY
1. Ufamy, ale i weryfikujemy. W zasadach ogólnych wskazaliśmy systematyczność
oraz respektowanie motta wydawnictwa jako podstawowe wymogi współ-
pracy. Jeżeli współpracownik nie pracuje systematycznie ani nie odnotowuje
efektów swojej pracy w programie Redmine, pracownicy wydawnictwa naj-
pierw przypominają i zwracają mu uwagę, w skrajnych wypadkach może dojść
do zerwania współpracy.
13. WERYFIKACJA I OCENA PRACY
1. Jakość pracy współpracownika jest poddawana wyrywkowej lub całościowej
kontroli przez pracownika WNA oraz innego współpracownika zewnętrznego
(redaktor recenzuje korektora, a korektor – redakora).
2. Efektem kontroli jest recenzja dokonywana według przygotowanego przez
WNA formularza, w której wskazane są popełnione błędy według ich wagi
oraz ogólna opinia.
14 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
3. Redaktor/korektor otrzymuje do wglądu recenzję i może się do niej ustosunkować.
4. Wysoka jakość pracy, potwierdzona dobrymi recenzjami, będzie podstawą de-
cyzji o stałym zlecaniu danemu współpracownikowi tekstów do opracowania
(potwierdzonej umową ramową na wykonywanie opracowania) oraz – o ile
budżet publikacji na to pozwoli – podwyższenia stawki za opracowanie.
5. Niska jakość pracy, potwierdzona złymi recenzjami, będzie skutkowała ze-
rwaniem współpracy.
6. W przypadku, gdy niska jakość pracy zmusi WNA do zaangażowania kolejnej osoby
do opracowania tego samego materiału, wyjściowa, umówiona stawka zostanie
uszczuplona o koszty zaangażowania tej osoby. Inaczej mówiąc, WNA ani autor/zle-
ceniodawca nie będzie ponosić konsekwencji finansowych pracy o niskiej jakości.
14. STRUKTURA FOLDERÓW
1. Etapy procesu wydawniczego odwzorowywane są w strukturze folderów,
w których zapisujemy postępy prac.
2. Folder główny książki o nazwie „Komentarz do prawa podatkowego” winien
być nazwany: „Komentarz do prawa podatkowego”.
3. W nim znajduje się następująca struktura folderów:
a) Oryginał – to folder, w którym umieszczamy otrzymane teksty bez żadnych
ingerencji.
b) Recenzja – to folder na teksty wysłane do recenzji i otrzymane po zrecen-
zowaniu.
c) Redakcja – w tym folderze umieszczamy teksty do redakcji i po redakcji.
d) Łamanie – to folder na pliki przeznaczone do łamania oraz na teksty już
złamane.
e) Korekta – folder na teksty przeznaczone do korekty oraz teksty po korekcie.
f) druk – w tym folderze umieszczamy PDF-y gotowe do druku.
g) e-book – w tym folderze umieszczamy publikację dostosowaną do odczytu
z urządzeń elektronicznych.
4. Z powyższej struktury redaktor otrzymuje do opracowania foldery: „Oryginał” i „Re-
dakcja” wraz z ich zawartością. Oto struktura podfolderów w folderze „Redakcja”:
a) Do redakcji
b) Po redakcji
15Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
c) Do autora
d) Od autora
e) Do 2redakcji
f) Po 2redakcji
Itd.
5. Z powyższej struktury korektor otrzymuje do opracowania foldery: „Oryginał”,
„Redakcja” i „Korekta” wraz z ich zawartością. Oto struktura podfolderów
w folderze „Korekta”:
g) Do 1korekty
h) Po 1korekcie
i) Do autora
j) Od autora
k) Do 2korekty
l) Po 2korekcie
Itd.
6. Redaktor w trakcie redagowania, a korektor w trakcie wykonywania korekty zapi-
sują pliki w folderach o tych nazwach (odpowiednio: „Po redakcji” i „Po korekcie”).
W związku z tym, że preferujemy dzienny system pracy, należy w tych folderach
tworzyć katalogi oznaczone datą w formacie: RRRR_MM_DD, w nich zapisywać
pliki. Np. w folderze po korekcie. Przykład: jeśli 11.06.2018 roku zostanie na-
niesiona do pliku korekta, to należy utworzyć katalog 2018_06_11 w folderze
„Po korekcie”, a więc ścieżka dostępu do pliku będzie wyglądała następująco: /
homes/NazwaKonta/NazwaKsiążki/05_korekt/05b_po_1korekcie/2018_06_11.
15. SYSTEM REDMINE
1. Kierownik wydawnictwa zakłada współpracownikowi zewnętrznemu konto
w internetowym systemie Redmine. Dostęp do konta jest chroniony przez
przydzielony każemy użytkownikowi: login i hasło. Danych tych nie należy
przekazywać osobom trzecim. Adres strony logowania: http://redmine.academicon.
pl/login
2. Do założenia konta wymagany jest używany adres e-mail. Ze względu na wiele
zastosowań i niezawodność preferujemy konta Gmail. Można je założyć tutaj:
https://mail.google.com/
16 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
3. Przy konkretnym zleceniu tworzony jest projekt, w którym uczestniczą pracow-
nicy wydawnictwa oraz współpracownik. Dla redakcji merytorycznej, składu oraz
korekty zakłada się – w ramach owego projektu – nowe zagadnienia (przeważnie
zadania), oznaczone osobnym numerem (np. #1276) i przypisane do osób za nie
odpowiedzialnych. Określa się w nim termin oddania pracy i priorytet zadania.
4. W zagadnieniu, przez aktualizowanie go (przycisk „Uaktualnij”), współpracownik
codziennie odnotowuje (słownie i procentowo) efekty swojej pracy, załączając plik
i wpisując dodatkowe informacje związane z czasem pracy. Np. jeżeli pierwszego
dnia redaktor zredagował 25 stron, wpisuje w zadaniu „redakcja” informację, że
przeczytał publikację do s. 25; odnotowuje, ile czasu zajęła mu praca i jaki procent
całości zadania to stanowi. Ponadto umieszcza ścieżkę do pliku, który umieszcza w
odpowiednim katalogu na serwerze FTP Academicon. Oto szczegółowa instrukcja:
a) Po kliknięciu przycisku „Aktualizuj” u dołu danego zagadnienia pojawia
się pole „Uaktualnij”. W sekcji „Zmień właściwości”, w polu „Przypisany
do” widnieje nazwisko osoby, do której przypisane zostało zadanie. Po
zakończeniu opracowania lub w przypadku pytania, na które wymagana
jest odpowiedź pracownika WNA, zmienia się nazwisko osoby, do której
zadanie ma być dalej przekierowane.
b) W tej samej sekcji uzupełnia się pole „% wykonane” (jaki procent całości
zadania stanowi efekt pracy z danego dnia).
c) W sekcji „Dziennik” w polu „Przepracowany czas” wpisuje stosowną liczbę prze-
pracowanych godzin. Wpisanie 1 = 1 godzina, 0,5 = 30 min., 0,25 = 15 min. itd.
d) W tej samej sekcji w polu „Aktywność” wybiera z listy rozwijalnej opcje
„Redakcja” lub „Korekta”.
e) W tej samej sekcji w polu „Komentarz” wpisuje się np. „Oprac. do s. 25”.
f) W sekcji „Notatki”, jeżeli pierwszego dnia redaktor zredagował 25 stron,
wpisuje, że przeczytał publikację do s. 25 (można wpisać to samo co w polu
„Komentarz”, czyli „Oprac. do s. 25”. Tutaj też należy wskazać, w którym
miejscu na serwerze FTP zlokalizowany jest zredagowany (na danym etapie)
plik. Na temat tworzenia folderów dla zredagowanych / skorygowanych
plików zob. rozdz. 14, pkt 6. Przykład wskazania, gdzie jest zapisany plik po
zredagowaniu w dniu 11.06.2018: /homes/NazwaKonta/NazwaKsiążki/03_
redakcja/03b_po_redakcji/2018_06_11. W tej sekcji można też formułować
problemy wymagające konsultacji z pracownikami wydawnictwa.
g) Poniżej wybiera przycisk „Wyślij”.
17Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
5. Poprzez aktualizowanie zagadnienia współpracownik może także zadać py-
tanie lub poprosić o konsultacje inną osobę pracującą przy danym projekcie.
6. System Redmine wysyła współpracownikowi (wszystkim osobom włączonym
do projekty) na pocztę elektroniczną powiadomienia o aktualizacji zagadnienia.
16. MENEDŻER PLIKÓW Z MODUŁEM POŁĄCZEŃ FTP
1. Do zarządzania strukturą folderów oraz nawiązywania połączenia z serwerem
FTP wydawnictwa należy używać dowolnego menedżera plików. Polecamy
bezpłatne programy:
a) Double Commander (można pobrać ze strony: https://sourceforge.net/p/do-
ublecmd/wiki/Download/) – Windows, Linux, Mac OS X,
b) FreeCommander (można pobrać ze strony: http://freecommander.com/pl/pobierz-
pliki/) – Windows.
2. Najpopularniejszym, acz płatnym programem jest Total Commander. Można
go pobrać bezpłatnie ze strony producenta: http://totalcmd.pl/.
3. Konfigurowanie połączenia FTP w programie Double Commander.
a) Klikamy przycisk „Otwórz listę VFS” lub wybieramy w menu górnego
Polecenia > Otwórz listę VFS.
18 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
b) W jednym z paneli programu powinny wyświetlić się typy połączeń: FTP
i Sieć. Dwa razy klikamy w połączenie FTP.
c) W tym samym panelu programu powinny wyświetlić się dwa sposoby po-
łączeń: Dodaj połączenie i Szybkie połączenie. Dwa razy klikamy w Dodaj
połączenie.
19Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
d) Otworzy się okno dialogowe „FTP”. Należy wypełnić pola: „Nazwa połącze-
nia”, „Hosta (port)”, „Nazwa użytkownika”, „Hasło” wg poniższych wskazówek.
e) W polu „Nazwa połączenia” należy wpisać: WNA.
f) W polu „Hosta (port)”: 46.21.213.6
20 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
g) W polu „Nazwa użytkownika”: <wpisujemy login konta na serwerze FTP
przekazane przez WNA>.
h) W polu „Hasło”: <wpisujemy hasło do konta na serwerze FPT przekazane
przez WNA>.
i) Upewniamy się, że zaznaczona jest opcja „Użyj trybu pasywnego do trans-
feru (jak w przeglądarce WWW)”.
21Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
j) Klikamy przycisk „OK” u dołu okna dialogowego „FTP”.
k) W jednym z paneli programu powinna wyświetlić się trzecia forma połą-
czenia – WNA. Dwa razy klikamy w połączenie WNA.
l) W tym samym panelu programu wyświetlił się folder home. Należy go
otworzyć, aby pokazały się foldery z wszystkimi pracami znajdującymi się
na koncie osobistym współpracownika utworzonym na serwerze FTP WNA.
22 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
4. Konfigurowanie połączenia FTP w programie Free Commander.
a) Wybieramy z menu górnego Narzędzia, a następnie polecenie Nowe po-
łączenie FTP.
b) Otworzy się okno dialogowe „Połączenie FTP”. Należy wypełnić pola: „Nazwa”,
„Adres Hosta”, „Nazwa użytkownika”, „Hasło” wg poniższych wskazówek.
23Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
c) W polu „Nazwa” należy wpisać: WNA.
d) W polu „Adres Hosta”: 46.21.213.6
e) W polu „Nazwa użytkownika”: <wpisujemy login konta na serwerze FTP
przekazane przez WNA>.
24 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
f) W polu „Hasło”: <wpisujemy hasło do konta na serwerze FPT przekazane
przez WNA>.
g) Klikamy przycisk „OK”, a następnie przycisk „Połącz” u dołu okna dialo-
gowego „Połączenie FTP”.
25Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
h) W jednym z paneli programu powinna wyświetlić się forma połączenia
WNA.ftp. Dwa razy klikamy w połączenie.
i) W tym samym panelu programu wyświetlił się folder home. Należy go
otworzyć, aby pokazały się foldery z wszystkimi pracami znajdującymi się
na koncie osobistym współpracownika utworzonym na serwerze FTP WNA.
5. Konfigurowanie połączenia z serwerem FTP w Total Commander:
a) Klikamy przycisk FTP znajdujący się w pasku ikonek poniżej menu głów-
nego programu.
26 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
b) Otworzy się okno dialogowe „Połącz z serwerem FTP”, w którym wybie-
ramy przycisk „Nowe połączenie”.
c) Otworzy się okno dialogowe „FTP: szczegóły połączenia”. Należy wypełnić
pola: „Sesja”, „Nazwa hosta (port)”, „Użytkownik”, „Hasło” wg poniższych
wskazówek.
d) W polu „Sesja” należy wpisać: WNA.
27Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
e) W polu „Nazwa hosta (port)”: 46.21.213.6
f) W polu „Użytkownik”: <wpisujemy login konta na serwerze FTP przekazane
przez WNA>.
g) W polu „Hasło”: <wpisujemy hasło do konta na serwerze FPT przekazane
przez WNA>.
h) Upewniamy się, że zaznaczona jest opcja „Użyj trybu pasywnego do trans-
feru (jak w przeglądarce WWW)”.
28 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
i) Klikamy przycisk „OK” u dołu okna dialogowego „FTP: szczegóły połączenia”.
j) W oknie dialogowym „Połącz z serwerem FTP” na liście połączeń znajdu-
jących się pod napisem „Połącz z:” widnieje teraz ikonka połączenia wraz
z nazwą „WNA”.
29Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
k) Zaznaczamy tę nazwę, a następnie klikamy przycisk „Połącz”, by uzyskać
połączenie.
l) W jednym z paneli (prawym lub lewym) programu wyświetlił się folder
home. Należy go otworzyć, aby pokazały się foldery z wszystkimi pracami
znajdującymi się na koncie osobistym współpracownika utworzonym na
serwerze FTP WNA.
6. Zakładamy, że każdy współpracownik potrafi wykonywać takie operacje, jak:
tworzenie, kopiowanie oraz usuwanie folderów i plików. W programie Total
Commander wykonuje się je w aktywnym panelu programu (aby uaktywnić
panel, należy kliknąć kursor myszy w jego obrębie). Służą do tego przyciski
znajdujące się u dołu okna programu: „F5 kopiuj”, „F7 UtwKat” oraz „F8 Usuń”
(F5, F7 i F8 to skróty klawiaturowe tych operacji).
30 Wydawnictwo Academicon • Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów
17. ADOBE READER XI
1. Opracowania tekstu w formacie pdf należy dokonywać za pomocą programu
Adobe Reader XI, który można pobrać bezpłatnie ze strony internetowej:
http://www.adobe.com/pl/products/reader.html
2. Tekst należy korygować za pomocą funkcji „Adnotacje”, która znajduje się
w zakładce „Komentarz”. Stosujemy wszystkie dostępne tam opcje korekty,
odpowiadające funkcjom znaków korektorskich:
a) Wstaw tekst od kursora
b) Dodaj notatkę, aby zastąpić tekst
c) Przekreślenie
d) Zastąp
e) Podkreślenie
f) Dodaj notatkę do tekstu
g) Dodaj notatkę
h) Podświetl tekst
i) Dodaj komentarz tekstowy
j) Dołącz plik
k) Stempel
18. BIBLIOGRAFIA I NETOGRAFIA
1. Publikacje książkowe, których treść każdy współpracownik winien znać:
a) Chwałowski Robert, Typografia typowej książki, Gliwice: Wydawnictwo
Helion, 2002.
b) Harasimczuk J., Cieciuch J., Podstawowe standardy edytorskie naukowych
tekstów psychologicznych w języku polskim na podstawie reguł w systemie
APA, LiberiLibri, Warszawa 2012. Pozycja dostępna na portalu Academi-
con: http://academicon.pl/serwisy/psychologia/publikacje/podstawowe-
-standardy-edytorskie-naukowych-tekstow-psychologicznych-w [dostęp:
28.10.2013].
31Instrukcja wydawnicza dla redaktorów i korektorów • Wydawnictwo Academicon
c) Pisownia słownictwa religijnego, red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Tarnów:
Wydawnictwo Biblos, 2011.
d) Wolański Adam, Edycja tekstów. Praktyczny poradnik, Warszawa: Wydaw-
nictwo Naukowe PWN, 2008.
2. Linki do przydatnych stron internetowych:
a) Rada Języka Polskiego: http://www.rjp.pan.pl/
b) Słownik Języka Polskiego: http://sjp.pl/
c) Wielki Słownik Języka Polskiego: http://www.wsjp.pl/
d) Dzielenie wyrazów online: http://www.ushuaia.pl/hyphen/
e) Poradnia językowa PWN: http://poradnia.pwn.pl/
f) Zasady pisowni i interpunkcji PWN: http://so.pwn.pl/
3. Bazy bibliograficzne
a) katalog KARO: http://karo.umk.pl/Karo/ (Umożliwia spersonalizowanie
swojego konta i bez konieczności każdorazowego powtarzania zaznaczeń
bibliotek, zezwala na przeszukanie katalogów bibliotek polskich, szczególnie
polecam biblioteki uniwersyteckie i bibliotekę narodową, której rekordy
można uznać za miarodajne.)
b) katalog KVK: http://www.ubka.uni-karlsruhe.de/kvk.html (Umożliwia
zaznaczenie wybranych bibliotek, krajów, źródeł elektronicznych i insty-
tucji handlujących książkami, daje możliwość sprawdzenia wydań, tytułów
tomów, wyszukiwanie jest zaawansowane pod kątem możliwości danych
do wpisania.)
c) katalog NUKAT: http://www.nukat.edu.pl/cgi-bin/gw_2013_2/chamele-
on?skin=reader&lang=pl (można ustawić sobie w opcji szukaj tytuł czasopi-
sma, wyświetla się lista bibliotek, w których dany tytuł jest, i podstawowe
dane dotyczące czasopisma, wybierając bibliotekę, wyświetla się zasób
biblioteki, gdzie możemy odczytać numerację, tom, rocznik i rok wydania
w zależności od tytułu).