Dichtbij februari 2015

dichtbij februari 2015 | 1

dichtbijIK GELOOF ÉCHT DAT WIJ NODIG ZIJN

FRANK VAN MASSENHOVE: DE BABYBOOMERS MOETEN HUN MOND BEGINNEN HOUDEN

Dossier IS CUPIDO ACTIEF OP JOUW WERKPLEK?

JAN VAN DER HEYDEN:

Verschijnt 5 keer per jaarfeb - apr - jun - okt - dec6de jaargang

FEBRUARI 2015 #26

EXCLUSIEF

15-30% KORTING

OP TICKETS VOOR

WALIBI, BELLEWAERDE EN AQUALIBI

2 | dichtbij februari 2015

INI N H O U D

04

KORT-TELEX

19

TOCH DICHTBIJ DE CONGOLEZEN EN IK

28

IN BEELD IK BEN DE INFOFOON

21

AAN HET WOORD FRANK VAN MASSENHOVE

dichtbij februari 2015

Jurgen Quintyn

DE VOORPROEVER

proefde deze Dichtbij al voor.JURGEN QUINTYN is medewerker ondersteunend personeel in Bovenbouw Emmaus in Aalter. Als antenne is hij er ook het

lokale aanspreekpunt voor Dichtbij.

07

ANDERS BEKEKEN PINGUÏN ZONDER WOORDEN

15

DOSSIERCUPIDO OP DE WERKVLOER

08

VASTE STEK JAN VAN DER HEYDEN


EE D I TO

CC O LO FO N

Was er deze week iets dat je heeft geraakt? Wil je graag eens je mening geven over actuele dingen die jouw werk fijn of moeilijk maken? 1 adres: [email protected]

Dirk is 36 jaar, geïnterneerd, en verblijft in een psychi-atrisch ziekenhuis. Hij wil alleen wonen met de nodige psychiatrische begeleiding aan huis en kreeg hiervoor een positieve beslissing van de Commissie ter Bescher-ming van de Maatschappij. Zijn justitieassistent en begeleiders zochten enkele maanden intensief naar een geschikte vorm van hulpverlening, maar dat leverde onvoldoende perspectief. En zo werd hij aangemeld bij het schakelteam. We namen contact op met de begeleiding van Dirk. Wat is zijn situatie? Welke psychische kwetsbaarheid heeft hij precies? Hoe is zijn evolutie en hoe staat Dirk in het leven? Nu kan de zoektocht beginnen. Het schakelteam stapt naar verschillende mobiele diensten toe, om het dossier van Dirk te bespreken. De verwachtingen van Dirk, zijn begeleiders en de justitieassistent worden verduidelijkt en we bekijken welke vragen en noden de mobiele diensten hebben. Een mobiel team vraagt samenwerking met een psychiatrisch ziekenhuis, ter on-dersteuning tijdens crisismomenten, om een eventuele begeleiding te kunnen starten. Uiteindelijk organiseren we een zorgoverleg met de betrokken partners. Er worden duidelijke afspraken gemaakt. Zowel de partners als Dirk verklaren zich akkoord. Nu kan hij alleen gaan wonen. We zijn een schakel geweest tussen hem en de hulpverlening.

Groetjes, Mieke en Saskia

De Federale Overheidsdienst Volksgezondheid heeft voorzien in de oprichting van ‘schakelteams internering’. Ondersteuning van het schakelteam kan gevraagd worden wanneer moeilijkheden worden ervaren bij het uitbouwen van een zorgtraject van een geïnterneerde cliënt. Het schakelteam kan informatie en advies bieden rond inter-nering, forensische thema’s en netwerk. Bij elke vraag wordt, in over-leg met de verwijzer, bekeken welke ondersteuning het schakelteam kan bieden.

OVER DIRK

*om privacy redenen is de naam Dirk in bovenstaande tekst fictief

Dichtbij is een uitgave van de v.z.w. Provincialaat der Broeders van Liefde. De Broeders van Liefde zijn een congregatie en organisatie die de begeleiding en de verzorging opneemt voor kinderen, jongeren en volwassenen, in de sectoren onderwijs, verzorgingsinstellingen (geestelijke gezondheidszorg en ouderenzorg), sociale economie, welzijn (orthopedagogische zorg en kinderdagverblijven) en buitengewoon onderwijs. | Redactieraad: Lieven Claeys, Katrien Debreuck, Jan Decoene, Luc de Kezel, Mattias Devriendt, Filip D’Hooghe, Karen Godfrin, Br. Luc Lemmens, Raf Missorten, Annelies Naert (redactiesecretariaat), Veerle Neyt, Rik Ouvry, Jacques Van Daele, Edwin Vercruysse, Liesbet Werbrouck, Kristof Lataire. | Hoofdredacteur: Lieven Claeys | Verantwoordelijke uitgever: Koen Oosterlinck - Stropstraat 119 - 9000 Gent | Abonnement: Dichtbij verschijnt 5 keer per jaar en is gratis voor alle medewerkers van de Broeders van Liefde. Wilt u een abonnement? Neem dan contact op met het redactiesecretariaat. Oplage: 12.400 ex. | Redactiesecretariaat: Annelies Naert, Stropstraat 119, B-9000 Gent T 09 241 19 98, [email protected] | Vormgeving: Filip Erkens & Migov Taisia | Druk: Perka

www.dichtbijmagazine.be | www.facebook.com/dichtbijmagazine dichtbij februari 2015 | 1

dichtbijIK GELOOF ÉCHT DAT WIJ NODIG ZIJN

FRANK VAN MASSENHOVE: DE BABYBOOMERS MOETEN HUN MOND BEGINNEN HOUDEN

DossierIS CUPIDO ACTIEF OP JOUW WERKPLEK?

IK GELOOF ÉCHTJAN VAN DER HEYDEN:

Verschijnt 5 keer per jaarfeb - apr - jun - okt - dec6de jaargang

FEBRUARI 2015 #26

EXCLUSIEF

15-30% KORTING

OP TICKETS VOOR

WALIBI, BELLEWAERDE EN AQUALIBI

Dossier

15-30% KORTING

Wie zijn?MIEKE GOYENS & SASKIA DZIERGWA

Mieke en Saskia zijn medewerkers in het Schakel- team Internering voor Vlaams-Brabant en Neder landstalig Brussel.


KK O R T KoningspaarIN DE PSYCHIATRIE

Hoog bezoek in psychiatrisch centrum Sint-Jan-Baptist in Zelzate! Koning Filip en koningin Mathilde gingen er langs in het kader van hun traditionele kerstbezoek. Ze kregen uitleg over de werking van het centrum en namen uitgebreid de tijd om de medewerkers, de patiënten, de bezoekers en de fans te begroeten. ’s Middags aten ze, samen met de dagelijkse gasten, in het sociaal restaurant Het Slakkenhuisje. Witloof in hesp met kaassaus en puree, klaargemaakt door de kookploeg van Elien Taets. “In de keuken

staan cliënten uit het arbeids-centrum. Ze proberen hier werk-ervaring op te doen.” Het bezoek van het vorstenpaar was de kers op de taart van een geslaagd feestjaar voor 150 jaar P.C. Sint-Jan-Baptist.

Ingo Verheye, stafmedewerker in het Vormingscentrum Guislain in Gent, is volop aan het trainen. Zijn doel? Maar liefst 1.000 ki-lometer fietsen in 4 dagen voor Kom op tegen Kanker. “Lotte, het dochtertje van een goede vriend, heeft leukemie”, vertelt hij. “Dat nieuws sloeg in als een bom. Ik wilde mijn steentje bijdragen en als dat kan door te fietsen, dan doe ik dat. Daarom probeer ik 5.000 euro te verzamelen via sponsoring. Dat geld gaat naar kankeronderzoek."

1.000

Frank Bahnmuller

Ingo Verheye

Wat zijn ze in de Sint-Eduardusbasisschool in Merksem trots op hun meester Kurt! Hij is laureaat voor de titel van ‘Boekenmeester 2015’, een verkiezing van boek.be. De prijs wil waardering schenken aan leerkrach-ten die een concrete en dagelijkse inzet aan de dag leggen voor leesbe-vordering en het werken met kinderboeken in de klas. “Onze meester Kurt schrok zich een hoedje toen hij gecontacteerd werd met de melding dat hij dit jaar genomineerd is”, vertelt directeur Piet Bellens. “Wij met z’n allen natuurlijk heel fier! En hij verdient die nominatie! Al vele jaren is meester Kurt echt een ongelofelijke promotor van jeugdliteratuur en moedigt hij zijn kinderen aan om stapels leuke boeken uit te zoe-ken en te verslinden. Top zou zijn wanneer hij op 20 mei als laureaat uit de bus zou komen, maar wij zijn nu toch al heel blij met deze nominatie."

Kurt BOEKENMEESTER

Meer info op www.dichtbijmagazine.be

De collega’s in P.C. Sint-Jan-Baptist kregen de kans om het koningspaar te begroeten.

Ingo neemt deel aan de 1.000 kilometer van Kom op tegen Kanker, van 14 tot 17 mei.

Meester Kurt probeert zijn passie voor boeken over te brengen op zijn leerlingen.


Ewan ONTMOET DE PAUS

Het is niet iedereen gegeven, een persoonlijke ontmoeting met de paus. Ewan Claeyssens, pedagogisch begeleider zorg GOK-SES voor het lager onderwijs, slaagde erin om zelfs een paar minuten met de man te praten. “Ik gaf hem wat informatie mee over de organisatie, over de stich-ter van de Broeders van Liefde en over de Zuidactie”, vertelt Ewan. “De paus is een enorm aimabel man, met veel charisma. Ik was best wel zenuwachtig, maar al-les is prima verlopen. Hij zegende een aantal kaartjes, die ik bij ge-legenheid zal overhandigen aan elk van onze scholen.”

Va

tica

an

Ben De Staercke, leerkracht economie in Viso Cor Mariae in Brakel, daagde 5 laatstejaars uit om in contact te geraken met een Belgische toponderne-mer en één dag in zijn of haar kielzog mee te gaan. Dat ze alle 5 in dat opzet zouden slagen, had Ben niet verwacht. Ze mochten een dag meedraaien aan de top van Schoenen Torfs, Arcelor Mittal Benelux, Samsonite Benelux, Apha Card en Dreamland/Dreambaby. “Ik zag ze groeien in het project, zich vastbijten en initiatief nemen. Hun spontaan en onbegrensd enthousiasme motiveert me als leerkracht”, vertelt Ben.

Johan Verstraeten, coördinator van vzw De Vliering over het aanwerven van ervaringsdeskundigen in de geestelijke gezondheidszorg.

Het kan zinvol zijn om als professional te zeggen: ‘Ik weet het ook niet. We zullen samen een oplossing moeten zoeken’.

TT E L E X

KIOSKNa Gent is nu ook in Antwerpen de intersectorale kiosk opgestart. Daar-in worden medewerkers uit de ver-schillende voorzieningen in die regio samengebracht om over de sectoren onderwijs, geestelijke gezondheids-zorg en welzijn heen expertise te delen over verschillende thema’s. Zo weet je meteen wie je binnen de ei-gen organisatie kan aanspreken over bijvoorbeeld gesprekstechnieken.

TIME-OUT“Wanneer we een leerling om een of andere reden uit de klas halen, moeten we die in de gang zetten”, zegt directeur Wendy Verheyen van BuSO De Regenboog in Lier. Daar komt verandering in, want de school won 10.000 euro van de BNP Paribas Fortis Foundation om een time-out-zone in te richten.

IN ‘T BRONSGROENTalea is geboren, een spin-off bedrijf van de sociale economie-onderne-ming De Winning in Lummen. Het is een pionier in duurzaam bedrijfs-groen. Talea specialiseert zich in het ontwerp, de aanleg en het onderhoud van onderhoudsvriendelijke, afvalar-me en biodiverse bedrijventerreinen. Een stuk van de winst zal dienen om de sociale doelen van De Winning te ondersteunen.

LAATSTE BROEDERBr. Bavo heeft als laatste broeder het kasteel in Kruibeke verlaten. Na 14 jaar komt er op die manier een einde aan de aanwezigheid van Broeders van Liefde op het domein. “We hopen dat dit prachtige domein toegankelijk blijft voor de jeugd en festivals”, zei Br. Bavo daarover in de krant. De ge-meente krijgt nu een jaar tijd om een voorstel in te dienen voor een nieuwe bestemming.

De paus maakte enkele minuten tijd vrij voor een praatje met Ewan Claeyssens.

Bram, Fien, Flore, Dorien en Sylvie verbaasden leerkracht Ben (vlnr.) door zijn uitdaging tot een goed einde te brengen.

Ben STUURT LEERLINGEN NAAR TOP VAN BEDRIJVEN


Het 14 hectare groene domein van de Broeders van Liefde in Sint- Maria-Aalter heeft een nieuwe bestemming. Sinds januari spreken we niet meer over ‘Internationaal Noviciaat’, maar over ‘Menas’. Het domein wordt ter beschikking gesteld als gastenverblijf met 41 individuele kamers. Daar-naast zijn er 6 zalen, een grote kapel en een ontspanningsruimte. Een maaltijd kan je in zelfkook of via de cateringformule nemen in het res-taurant. Ideaal dus voor bezinningsdagen of om je in alle rust eens met je team terug te trekken. Tijdens de zomer- en de kerstvakantie staat Menas ter beschikking van vzw Bloemenstad, de vereniging van jonge vrijwilligers die kampen, vakanties en vrijetijdsactiviteiten organiseren voor kinderen, jongeren en volwassenen met een verstandelijke beperking uit diverse voorzieningen van de Broeders van Liefde. De rest van het jaar staat het gastenverblijf ter beschikking voor activiteiten met een verstillend, verdie-pend en/of verbindend karakter, met of zonder overnachting.

Info en reservaties: [email protected], 09/325.00.54

Menas OPENT DE DEUREN

De facebookpagina van Dichtbij vind je door te zoeken op

‘dichtbijmagazine’.

intussen op

q De collega’s in Viso Cor Mariae hebben uitzicht op een nieuwbouw. Letterlijk en figuurlijk. De eerste steen is gelegd, in aanwezigheid van onder meer Vlaams minister Hilde Crevits, federaal vice-premier Alexander De Croo en minister van staat Herman De Croo. Een filmpje is te vinden op www.facebook.com/broedersvanliefde.

w De aanslagen in Parijs lieten niemand onberoerd. In het Sint-Laurensinstituut in Zelzate ging godsdienstleerkracht Koen Dewulf samen met zijn leerlingen aan de slag. Ze schreven hun eigen protestlied. Je kan het terugvinden op de facebookpagina van Dichtbij.

e Ook de overheid gebruikt sociale media actief om allerlei campagnes op te zetten. Op de facebookpagina ‘fit in je hoofd: doe de test’ vind je opdrachten en tips die je helpen je mentale veerkracht te versterken. Zoek op ‘fit in je hoofd’.

r Basisschool De Kei in Lierde maakte een supertof filmpje. “We werkten met de hele school aan een lipdub op ons zelfgemaakte schoollied. Alle leerlingen deden mee!”, vertelt leerkracht Leen Priem. Het filmpje kan je bekijken op www.basisschooldekei.be

Kristof Lataire | Bram Markey

In het kasteel kunnen de bezoekers kennismaken met de lokale broedergemeenschap of twee unieke zorggemeenschappen.

Een record voor de Zuidactie: maar liefst 200 collega’s uit de organisatie Broeders van Liefde woonden de aftrap bij van de actie Allons-y pour Kiki in basisschool Emmaüs in Aalter! Alle info over de Zuidactie op www.zuidactie.be en bij je lokale promotor.


PinguïnZONDER WOORDEN

Je kan me tegenkomen op straat, als pinguïn of als pluchen beest. Met mijn oud-collega Hannes Goffin breng ik straattheater voor jong en oud. Ik ontmoette Hannes in ons ziekenhuis. We deden beiden ervaring op in improvisatietheater en vonden elkaar in een kunstproject voor volwassenen met een mentale beperking. Sindsdien zijn we Duo Abbraccio.

We spelen mét mensen, en niet enkel vóór mensen. Die intense interactie met het publiek is waar ik zo van hou en improvisatie is daarin cruciaal. Bij onze walking acts ligt de klemtoon helemaal op het maken van contact met kijkers en passanten. Wat dan gebeurt, is telkens anders en nauwelijks te plannen. We triggeren mensen om heel even uit hun dage-lijkse vorm te stappen.

Ideeën bruisen, soms letterlijk. Zo is onze familievoorstelling ontspro-ten tijdens een brainstormsessie in de jacuzzi van een Duits hotel, in afwachting van ons optreden op een straattheaterfestival. Andere acts maken we ‘op bestelling’, zoals een act met twee gekke professoren voor de promotie van techniek in een lagere school. Maar de meeste ideeën ontstaan gewoon tijdens lange autoritten.

We komen op bijzondere plekken en ontmoeten bijzondere mensen. Tijdens een festival in het Duitse Landshut hadden we zo een intense interactie met een jonge vrouw, die verrassend genoeg geen afscheid van ons kon nemen. Ze leek niet te kun-nen afronden en bleef de hele act in onze buurt hangen. Alsof ze verliefd was op 2 pinguïns.

Wie is?PIETER ELIAS

Pieter is 34 en hij is muziekthe-rapeut in Fioretti, de kinderafdeling van P.C. Dr. Guislain in Gent. Muziek beheerst zijn leven (percussie, ac-cordeon, alleen of in groep). Hij steekt veel tijd in zijn prille gezinnetje en probeert op vrije da-gen te golfsurfen. Duo Abbraccio (www.duoabbrac-cio.be) heeft naast straattheater ook een familie- en een schoolvoorstel-ling in de aanbieding.

Zonder woorden kan je soms meer vertellen. De afwezigheid van taal is een krachtig medium. Daarom zijn onze acts overwegend non-verbaal. Er ontstaat een intieme wereld waarin ik even vergeet wie ik ben. Daar geniet ik van. Tegelijk werkt het voor mij meditatief en bevrijdt het mijn geest van alle verplichtingen, waarden of verlangens.

ABANDERS BEKEKEN


VSVASTE STEKJan Van der HeydenIK GELOOF ÉCHT DAT WIJ NODIG ZIJN

“Wie gelooft er dat die meneer hier een reportage komt maken

over mij omdat ik vroeger een goede voetballer was?”, vraagt

Jan Van der Heyden van O.C. Sint-Jozef aan de 10 kinderen van

zijn leefgroep. Ze zitten te smikkelen en te smullen van hun

middagmaal. 9 steken hun hand op. “Allemaal beetgenomen!”,

lacht hij en schept dan gyros, aardappelen en een groen

blaadje in een bord. “Humor, levensvreugde uitstralen en een

positieve ingesteldheid: we mogen niet vergeten dat ons oud

recept nog altijd werkt.”

“Het is echt een schitterende opvoe-der”, laat Nicolas Vandeweerd, onze collega op het Provincialaat, ons nog weten voor we naar O.C. Sint-Jozef in Gent vertrekken om met Jan Van der Heyden te praten. Aangekomen in zijn leefgroep ‘Zonnebloem - team Bloemenweide’ is het stil. Alle kinde-ren zijn naar de klassen en Jan wacht ons rustig op. Kortgeknipt, geruit hemdje en een jaar of 50, maar fris als geen ander praat hij vol geestdrift

| Mattias Devriendt

Het evenwicht tussen groepsgericht werken en zorgindividuele aanpak is vandaag de grootste uitdaging voor opvoeders.

over zijn job. “Kijk, ik werk hier al sinds 1986 met kinderen van 6 tot 13 jaar die een licht mentale beperking hebben of gedrags- en emotionele stoornissen vertonen en elke dag zie ik hoe zij nieuwe dingen leren. Dat is fantastisch. Het gezicht van een kind dat leert fietsen en voor de eerste keer in zijn leven zelf met de fiets een tochtje kan maken op straat: onbetaalbaar.”


Pur sangDe 10 kinderen in Jans leefgroep hebben vaak een moeilijke thuissitu-atie. “Dat zorgt bij velen onder hen voor faalangst, frustraties, een laag zelfbeeld of karakteriële problemen. Hier moeten ze rust, nabijheid, struc-tuur en veiligheid vinden. Het moet een plek zijn waar ze vooral graag zijn, zodat ik hun mogelijkheden kan ontdekken en zij kunnen groeien. Zo nemen ze stapje voor stapje meer ver-antwoordelijkheid op, waardoor hun draagkracht vergroot en hun toleran-tie naar andere kinderen toeneemt. Het is geweldig om dat te kunnen begeleiden.” Tussendoor nemen we even foto’s op de speelplaats. Het valt op hoe Jan alle collega’s bij de voornaam aanspreekt en hen een goedemorgen wenst. “Ik durf zeggen dat ik van iedereen in de hele voorziening de voornaam en de functie ken en weet hoe ze hier terecht gekomen zijn. Ik vind het belangrijk en tegelijk gewoon leuk om mijn collega’s persoonlijk te kennen.” De échte kennismaking met Jan moet dan nog plaatsvinden. Hoe hij straalt als een paar kinderen naar hem toe lopen, hem vastnemen of in zijn armen springen. Hoe hij met hen omgaat, hen terechtwijst als het nodig is, hun fantasie prikkelt met grapjes. Hoe hij hen kind laat zijn en tegelijk doet groeien. Een opvoeder pur sang.

80%We gaan weer naar binnen en zo los als hij tussen de kinderen was, zo ernstig kan hij over zijn beroep spreken. “Als opvoeder moet ik van-daag veel meer competenties hebben dan vroeger. De vormingsmomenten overladen vaak het weekprogramma en hoewel ze interessante invalshoe-ken tonen, beletten ze mij om 100% met zorg bezig te zijn. Bovendien focussen vormingen zich te veel op hoe we kinderen individueel moeten aanpakken, terwijl ik er als opvoeder vaak alleen voor sta en dus voor 80% groepsgericht werk. Dat evenwicht tussen groepsgericht werken en een

Wat is?Sint-Jozef

1930

4

Het O.C. Sint-Jozef in Gent geeft onderwijs en zorg op maat voor kinderen en jongeren met lichte, matige, zware mentale stoornissen en/of gedrags- en emotionele beperkingen (van het autismespectrum) en met eventuele bijkomende motori-sche en sensoriële stoornissen. In 1930 werd het huidige hoofd-gebouw opgetrokken.

Op 10 april 1944 vallen Ameri-kaanse bommen op het instituut die bedoeld zijn voor een vor-mingsstation in Merelbeke. De rechtervleugel van het hoofd-gebouw wordt door 4 bommen van 500 tot 1000 kg getroffen en is helemaal verwoest. Gelukkig gebeurt het tijdens de paasva-kantie waardoor er 'slechts' 5 slachtoffers vallen.

Wandel even binnen in O.C. Sint-Jozef door het filmpje op www.dichtbijmagazine.be te checken.

Dichtbij TV

Soms loop ik nog altijd fluitend door de gang.

Jan Van der Heyden: “Het effect van contextbegeleiding voor mijn doelgroep is overschat”

Wie is?JAN VAN DER HEYDEN Jan is al bijna 30 jaar aan de slag als opvoeder en later hoofdopvoe-der in Multifunctioneel Centrum Sint-Jozef in Gent. Hij is gehuwd met Kateleen en vader van Liesl (23), Laura (21) en Jonas (17). Hij bakt heel graag broodjes, mastellen, sandwiches of boterkoe-ken en geniet … als al het lekkers ligt te glimmen op de bakplaten. Hij vindt in sport zijn uitlaatklep. De halve marathon is het hoofddoel. "Ik hoop dit jaar weer eens een ma-rathon te kunnen lopen, er staan er 6 op de teller."

zorgindividuele aanpak is vandaag de grootste uitdaging voor opvoeders.”

Onbegonnen werk?Kinderen zijn lastig, ze krijgen allerlei etiketten, ontsporen op school of zijn onhandelbaar thuis. Is er een verschil met vroeger, vragen we ons af. “Mijn leefgroep is vandaag een beetje kleiner dan 20 jaar geleden. In plaats van 12 kinderen van wie 3 met een zware problematiek, zitten er nu nog 10, van wie evenveel met een zware problematiek, aangevuld met 7 kinderen van wie de zorgvraag wat is toegenomen. Maar we gaan nu vooral veel dieper in op de individuele pro-blemen van elk kind en we breiden onze zorg ook uit naar de thuissi-tuatie.” Als we het goed begrijpen, moet Jan dus de kinderen individueel opvolgen, de groep sturen én tegelij-kertijd ook de thuissituatie van elk kind opvolgen. Is dat geen onbegon-nen werk? “Het pakket is inderdaad veel zwaarder geworden. Maar we

doen ons best. Via die huisbezoeken kunnen we de context van het kind beter inschatten en proberen we ook de ouders te begeleiden.”

Perspectief 2020Dat staat ook allemaal in de nota ‘Perspectief 2020’ van Vlaams minis-ter van Welzijn Jo Vandeurzen die sterk inzet op mobiele begeleiding en op het ‘versterken’ van ouders, maar Jan is over die zogenaamde ‘context-begeleiding’ veeleer sceptisch. “Het is een nobel doel, maar het effect voor mijn doelgroep is overschat. Er zit volgens mij een verdoken vorm van besparing in, want een kind dat mobiel begeleid wordt, is goedkoper dan een kind dat permanent in een voorziening verblijft. Trouwens, de ouders van kinderen in mijn leef-groep, hebben als kind soms zelf in mijn leefgroep gezeten. Voor die mensen met een licht mentale beper-king is het gewoon erg moeilijk om verbanden te leggen en inzichten te verwerven. Ik geloof daarom écht dat wij nodig zijn. Binnenkort zal men bijvoorbeeld zelf geld krijgen van de overheid om zorg ‘in te kopen’. Ik vraag mij af of die mensen voldoende inzicht hebben om dat geld voor de juiste zorg te gebruiken.” Jan klinkt niet gefrustreerd, integen-deel. Hij benadert wat hij zegt op een volwassen maar kritische manier. Naast opvoeder is hij immers ook hoofdopvoeder. “Ik wil mijn verant-woordelijkheid opnemen en op een kritische manier het beleid mee vorm-geven. Alleen zo kan ik mijn ervaring doorgeven. Ik doe dat vooral heel enthousiast en vind het fantastisch hoe onze zorg de voorbije decennia veranderd en op veel vlakken ook ver-beterd is. En toegegeven, soms loop ik nog altijd fluitend door de gang. Hoe zalig is deze job!”



De kist op de foto werd vroeger meegenomen door broeders die op missie gingen in het buitenland.

Vandaag staat ze symbool voor hoe medewerkers die missie willen belichamen en uitdragen in hun

dagelijks werk.

Hier stellen we geen vragen. Om-dat het er niet toe doet waar, wanneer en op

welke manier de mensen die we opvangen hun be-smetting hebben opgelopen. Omdat iedereen hier ge-

lijk is. Omdat hun persoon belangrijker is dan hun ziekte. We veroordelen niemand. HIV kan iedereen overkomen. Samen runnen we dit huishouden. De vrijwilligers staan de patiënten bij en omgekeerd. Iedereen doet waar hij of zij toe in staat is: aardappelen schillen, poetsen, afwassen, de die-ren voederen, … Gewone dingen. Gewone mensen. We zijn één familie, een warme thuis. We geven liefde en krijgen een intense vriendschap terug. Die verbondenheid stuwt me voort.Ik ben verpleegkundige, maar misschien meer nog dan de medische zorgen is het een luisterend oor waar het om draait. De patiënten kunnen hier op verhaal komen, op hun eigen tempo, op hun eigen manier. Zonder stigma. Slagen of niet slagen is niet het belangrijkste. Het gaat om vooruitgaan. Stap voor stap. Het proces is het doel. Elk stap-je is waardevol, wat de betekenis ook is. Iemand haalt de familiebanden weer aan, kan zijn plaats weer innemen in de samenleving of heeft vrede met zijn situatie en neemt in alle rust waardig afscheid. Als ik droom dan stel ik me voor hoe HIV en aids uit de

wereld gebannen zijn. Daarom bezoek ik scholen en ver-enigingen in het hele land. Het is belangrijk dat jonge mensen zich bewust zijn van de gevaren én van de fou-tieve veronderstellingen. We moeten durven praten en taboes doorbreken.

Broeder Flor Carrette is de coördinator van Effeta. Effeta betekent in het Aramees “Open je” en heeft als boodschap: “Je hoort er weer bij”. Het opvangtehuis voor aidspatiënten in Ronse is niet gesubsidieerd en uniek in zijn soort in ons land.

Annelies Naert | Fil ip Erkens

GEWONE MENSENDE PIONIER


MIJN PAUWMOMENT

Koen Van de Moortel

Ballonnen, liedjes, dikke zoenen en een luid applaus. Dat is wat élke jarige krijgt in de basisschool Sint-Paulus, afdeling Smidsestraat, in Gent. “Elke jarige mag ook een wens doen en ik wenste dat er meer liefde was voor elkaar op school en in de wereld”, vertelt Juf Marian van klas 5B die die dag ook jarig was. Na het wekelijkse ‘pauwmoment’ op vrijdag, waarop bijzondere projecten, leuke initiatieven en de jarigen van de week gevierd worden, feestte haar klas nog even verder …


GESPOT


DG

Guido De Geyter Kelly Van Ouytsel

Mijn naam is Guido. Ik maak deel uit van de Begeleidings-commissie Ethiek Geeste-

lijke Gezondheidszorg Broeders van Liefde. We formuleren adviezen over controversiële onderwerpen of indivi-duele casussen in de zorg waarop de werkvloer niet altijd meteen een dui-delijk of eensgezind antwoord heeft. Het christelijke gedachtegoed op mens, samenleving en zorg is een be-langrijke inspiratiebron. Als Christen herkent men de medemens fundamen-teel als een naaste, een broeder voor wie men alleen het beste kan voorheb-ben. Het is boeiend en dynamiserend om af en toe bij dit morele appèl stil te staan. Het maakt dat ik als zorgver-lener nog beter te weten kom wat het betekent om het goede te doen. Het is een luxe te mogen vergaderen en mee te denken met een allegaartje van art-sen, verpleegkundigen, psychologen, pastores, therapeuten en maatschap-pelijk werkers zonder dat we tegen een ‘strakke’ deadline aankijken. Hier krijgt Quality Time haast onbegrensd de voorrang op Money Time.

Ik ben Kelly, lid van de Visiegroep Welzijn en Buitengewoon Onder-wijs. Samen met collega’s uit an-

dere voorzieningen en scholen sleutel ik aan ethische adviezen over thema’s die de werkvloer beheersen: Hoe gaat een GON-begeleider op een verant-woorde manier om met alle informa-tie die hij te horen krijgt? Hoe kunnen nieuwe media een plaats krijgen bin-nen een voorziening? Onze adviezen reiken handvaten aan om samen te reflecteren over een goede aanpak. Elke school of voorziening kiest een vertegenwoordiger voor de Visie-groep. Ieders stem is belangrijk. In een open sfeer geven we feedback op elkaars stellingen. Zo groeit elk ad-vies. Gemiddeld spenderen we vier tot zes samenkomsten per advies. Het is vaak ‘stilvallen’ in een overdrukke werkweek. Er wordt tijd gemaakt om woorden te wikken en te wegen, om precies datgene te filteren wat belang-rijk is. Het is fijn om wat langer stil te staan bij wat we dag in dag uit doen, en waarom we zo te werk gaan.

QUALITY TIME STILVALLEN

KELLY VAN OUYTSEL (33) is GON-coördinator en leerlingbegeleidster van jongeren met een GES+-statuut in de secundaire scholen Sint-Ferdinand in Lummen. Ze is een gepassioneerde hobbykok en vrijwilliger bij D’Oranje Giraffen, een vzw die extra schwung wil brengen in het culturele leven in Diest.

De ethische adviezen en visieteksten kan je vinden op: www.broedersvanliefde.be

GUIDO DE GEYTER (59) is afdelingshoofd in het P.C. Dr. Guislain op een crisis- en opname-unit voor mensen met een psychose. Hij is een fa-milieman en zijn grootste hobby’s zijn tuinieren, in de natuur vertoeven en af en toe een gedicht of haiku schrijven.

Lees zijn volledige tekst op: www.dichtbijmagazine.be

| Guido De Geyter & Kelly Van Ouytsel

25 jaar

commissies ethiek25 jaar

commissies ethiek

CupidoCupido


CupidoCupidoEen slow op het personeelsfeest, een paar ondeugende e-mails, voetjevrijen

onder het bureau en een kus in het kopielokaal. In een wip kan je op het werk

een nieuwe partner vinden. 50% van de vrouwen en 60% van de mannen ziet

een kantoorromance misschien wel zitten. (bron: jobat) Maar vaak is het niet

zo simpel. Mensen raken ontgoocheld in de liefde of hun relatie zorgt voor

problemen op de werkvloer. Brothers

of Charity of Brothers of Love? In deze

Valentijnsperiode zocht Dichtbij uit hoe

het zit met cupido bij de Broeders van

Liefde.

DDOSSIER

Matt ias Devriendt | Fi l ip Erkens

op het werkop het werk


Wie is?STEFAAN LIEVENS

Stefaan is psycholoog en erege-woon hoogleraar aan de Universiteit van Gent. Samen met Sabine Ver-meiren schreef hij het boek ‘Van in

team naar intiem’ (2014) waarin hij met theorie en ge-tuigenissen het the-ma werk romances en kantoor affaires ‘bloot’legt.

Uitgeverij Academia Press, Eekhout 2, 9000 Gent. € 20

“Natuurlijk! Op zich is het goed nieuws, alleen zorgt cupido ook vaak voor ontgoochelingen. Bepaalde factoren bemoeilijken ook de relatie en vragen dat de werkgever maatregelen treft. Als een werknemer een relatie begint met zijn baas, dan wordt het rolmodel van die baas doorkruist. Bij een evaluatie is hij of zij rechter en partij en collega’s kijken met argus-ogen naar beslissingen die hij of zij neemt in het voor- of nadeel van de partner. Vergelijk het met een leer-kracht die les geeft aan zijn eigen zoon of dochter. In dergelijke gevallen is het gewoon beter om één van beiden over te plaatsen en vaak wordt dan gekozen voor de ‘hoogste in rang’.”

Stel: twee collega’s flirten met elkaar en er wordt geroddeld over hen. Hoe pakt de leidinggevende dat best aan? “Niets belet om te vragen of er iets gaande is, maar het is altijd beter als je mensen kan confronteren met feiten. Bepaalde resultaten die niet gehaald worden, lange middagpauzes, te laat komen, onenigheden met andere mensen van het team, een gestresseer-de of afwezige houding. Dat zijn prima insteken om een gesprek te beginnen. Vaak zien we echter dat mensen die een relatie beginnen net beter preste-ren omdat ze graag komen werken en zich willen bewijzen ten opzichte van hun partner. Dat kan het team zelfs ten goede komen.”

Is het dan vooral een kwestie van geval per geval te bekijken?“Ik zeg altijd: Je kan gemakkelijker een bedrijfsgeheim bewaren dan een wer-kromance verbergen. Bezint daarom eer

ge begint, volg je hart en gebruik je verstand. En als het zover is, stap dan als koppel zelf naar de leidinggevende en kom uit voor de relatie. Dat is nog altijd de meest efficiënte manier om roddels de kop in te drukken en bovendien is het ook de meest volwassen manier om om te gaan met je partner en om je colle-ga’s duidelijkheid te geven. Samen met je leidinggevende kan je dan, indien nodig, zoeken naar oplossingen of maatregelen zoals overplaatsing. Maar het kan ook positief ingevuld worden. Uurroosters kunnen bijvoorbeeld op elkaar afgesteld worden.”

Wij hebben grote ziekenhuizen, maar ook zeer kleine schooltjes. Zie je daarin verschillen?“In grote bedrijven is er meer keuze natuurlijk (lacht). Vaak zijn er meer mogelijkheden om één van beiden naar een ander team, campus of afde-ling over te plaatsen. In kleine school-tjes is dat moeilijker, maar ook daar kan je ervoor zorgen dat het koppel bijvoorbeeld niet samen in het derde leerjaar les geeft. Overplaatsing mag wel geen wijziging van loon, functie of werkrooster tot gevolg hebben zonder instemming van de werknemer.”

Als er echt een probleem is, kan men een medewerker dan ontslaan omdat hij of zij een relatie heeft met een collega?“Neen. Een werknemer heeft recht op de bescherming van zijn privé-leven, ook op de werkvloer. In een arbeidsovereen-komst of -reglement een verbod opleg-gen, mag dus niet. Je kan iemand wel ontslaan omdat hij of zij fouten maakt in zijn job of zich onprofessioneel gedraagt. Er zijn dus voldoende ‘dekmantels’ om een ontslag toe te dekken, maar meestal wordt alles zo goed mogelijk in dialoog en in der minne geregeld. En maar goed ook. Werkgevers kunnen maar beter proberen om die nieuwe ‘vibe’ bij hun werknemers om te buigen tot positieve resultaten. Een werkgever wil toch geen goede werkkracht verliezen?”

Klopt het dat er vandaag meer relaties ontstaan op het werk dan vroeger? “Ja. Er zijn meer vrouwen op de arbeidsmarkt, er zijn meer singles, het internet geeft aan werknemers tal van mogelijkheden om (ongemerkt) te communiceren, er wordt meer in team aan projecten gewerkt en de moraal is ook veranderd. We kunnen ons amper voorstellen dat een scheiding of iemands geaardheid redenen voor een ontslag zijn. Maar hoewel cupido op elke werkvloer actief is, willen werk-gevers ook niet de indruk wekken dat ze een ‘levend hoerenkot’ zijn.”

Je stelt in je boek: Bedrijfsleiders zijn het eens: een ideale werkplek is er een zonder affaires. Moeten we niet blij zijn als twee mensen de liefde van hun leven vinden op het werk?

IK NOEM MIJN PARTNERPoeske

Je kan gemakkelijker een bedrijfsgeheim bewaren dan een werkromance verbergen.


HINDERLIJKE OF REMMENDE FACTOREN

DE CIJFERS

• Minstens één van beiden is gehuwd of heeft kinderen

• Er is een groot leeftijdsverschil

• Eén van beide is chef van de andere of heeft geen vast contract

• Beiden werken in een kleine school of voorziening die weinig mogelijkheden tot overplaatsing heeft

• Er is binnen het bedrijf nog een derde (of een vierde of een vijfde) betrokkene bij de romance

• Een medewerker met student(e), met één van de ouders, met een patiënt(e), met een leverancier.

• 56% was al eens verliefd op een collega

• 48% bezweek voor de charmes van een collega

maar deed dat niet op het bureau

• 32% van de relaties blijft geheim

• 15% vond zijn partner via het werk

• 56% van de leidinggevenden kiest om 1 iemand van

een koppel over te plaatsen

• 80% vindt een relatie tussen werknemer en

leidinggevende niet kunnen

Bronnen: Jobat | ‘Van in team naar intiem’, S.Lievens

“In het begin van mijn loopbaan werkte ik als directie in het psychiatrisch centrum Sint-Amandus in Beernem. Als ik me goed herinner, waren er op dat moment maar liefst 44 koppels. Dat zorgde eigenlijk best voor een familiale sfeer en grote verbondenheid, zeker omdat er naast echtpa-ren ook nog broers, zussen, moeders of vaders werkzaam waren. Uiteraard zijn er daar ook nadelen aan verbonden. Het beïnvloedt soms de objectiviteit van beslissingen of be-oordelingen op het werk en bij ernstige echtelijke proble-men zijn er meteen 2 collega’s of zelfs 3 bij betrokken. Maar eigenlijk waren er weinig problemen. De koppels werkten in principe nooit samen op 1 afdeling en als organisatie adviseren we dat vandaag nog altijd, zeker als de ene lei-dinggevende is van de andere. Dan wordt best in dialoog naar een oplossing gezocht, wat meestal een overplaatsing is binnen de voorziening, school of groep. Andere algeme-ne regels zijn vaak moeilijk te bepalen omdat elk koppel anders is en er dus best geval per geval gekeken wordt of er maatregelen nodig zijn. Met relaties op het werk ben je gewoon best voorzichtig, want je hebt snel de perceptie tegen. Ieder dient zijn verantwoordelijkheid op te nemen. Er is ook het risico van grensoverschrijdend gedrag tussen medewerkers. Maar we hebben daarvoor aandacht, zowel preventief als reactief en de preventieadviseur en vertrou-wenspersoon spelen daarin een belangrijke rol. Persoon-lijk vind ik het goed dat mijn vrouw niet op dezelfde plek werkt. Zo kan ik werk en privé toch wat gescheiden houden en nemen we eventuele werkgerelateerde zorgen niet al te veel mee naar huis en omgekeerd. Al blijft het natuurlijk fijn ook daar soms een luisterend oor te vinden.”

Wie is?KOEN OOSTERLINCK

Koen is 48, getrouwd en heeft 3 kinderen. Als gedelegeerd bestuur-der van de Broeders van Liefde is hij de geschikte man om de visie van de organisatie te verwoorden over dit thema.

STANDPUNT VAN DE ORGANISATIE?

IK NOEM MIJN PARTNER

Meiske

PAUL GOOSSENS (56)is zorgleerkracht in basisschool Sint-Paulus in Drongen en is getrouwd met Kathleen die in de gelijknamige basisschool werkt in centrum Gent.

Deegrol“Ik werk hier al 35 jaar en heb al veel vrouwen zien passeren (lacht). Neen, serieus nu. Het is niet onlogisch dat 2 mensen elkaar leren kennen op het werk. Kathleen en ik ontmoetten elkaar op deze school. We zijn daarover in ge-sprek gegaan met de directie, die zeer menselijk was. Zij waren het met ons eens dat het beter was dat we niet op dezelfde werkplek les gaven. Natuur-lijk is het fijn als je partner hetzelfde beroep uitoefent en dezelfde vakanties en uurroosters heeft, maar toch ben ik geen voorstander van koppels die op dezelfde plek aan de slag zijn. Ener-zijds leven discussies op school dik-wijls verder thuis en anderzijds gebeurt het dat huiselijke onenigheden een weerslag hebben op hoe je met elkaar omgaat tijdens de schooluren. Niet dat ik de deegrol meenam naar school, maar het is niet altijd simpel om werk en privé te scheiden. Bovendien word je sowieso als een duo gezien: ‘Wat collega’s tegen de één zeggen, zal de ander thuis ook wel te horen krijgen’. Ik vind het nu een verrijking dat mijn vrouw op een andere school werkt. We horen nieuwe dingen van elkaar, kun-nen met wat meer afstand naar elkaar luisteren en elkaar nieuwe inzichten geven. Dat is boeiend.”

Schat“Bij ons op school was de regel: ‘2 collega’s mogen een koppel worden, maar als slechts 1 van de 2 in de school werkt, dan mag de partner niet aangeworven worden’. Dat vind ik best een vreemde regel, en uiteinde-lijk is hij bij ons ook niet toegepast. Wij zijn allebei leerkracht lager onderwijs en heb-ben elkaar leren kennen in de hogeschool. Ik kon meteen aan de slag in basisschool Hartelust in Tessenderlo en mijn vriend Olaf kon in opdracht van onze school deel-tijds ‘Onderwijs aan huis’ geven. Na nog 2 vervangingsopdrachten, werd hij daarna zorgleerkracht. Hij is dus stukje bij beetje in onze school ‘binnengerold’. Nu staat hij in het 5de leerjaar en ik in het 3de. Olaf had het gewoon heel goed gedaan en onze di-rectie wilde hem houden. Het bestuur van Broeders van Liefde heeft het licht dan ook op groen gezet. Toegegeven, in het begin was het wat wennen. We moesten ‘professi-oneel’ met elkaar omgaan en aan dat woord moesten we dus ook een invulling geven. Thuis zeggen we bijvoorbeeld ‘schat’, maar op school vermijden we dat (lacht). Ach, bij koppels die dezelfde werkplek delen, hangt veel af van de persoonlijkheid van die mensen. Het is moeilijk om een regel in te stellen voor alle koppels, want bij som-migen vormt dat geen probleem en heeft de directie twee goede werkkrachten, terwijl anderen een team ontwrichten, roddelen, problemen van thuis meebrengen naar het werk of zich onprofessioneel gedragen. Het is een kwestie van vertrouwen. En ja, we rijden samen naar school, maar dat doen collega’s toch ook?”


SjoeWIJ NOEMEN ONZE PARTNERS

SchatjeIK NOEM MIJN PARTNERSchat“Eigenlijk heb ik nog een vrouw, want in mijn vrije tijd voer ik met mijn collega-leerkracht Katy toneelstukken op, waarin zij ‘mijn vrouw’ speelt (lacht). Ook daarin zijn relationele thema’s altijd een bron van inspiratie.”

LIESL JANSSENS (26) & OLAF VRANCKX (25) zijn allebei leerkracht in basisschool Hartelust in Tessenderlo. Thuis genieten ze vooral van de ‘gewone dingen’.


Katje

Coup de foudre

“Op de cluster kinderen jeugdpsychi-atrie van Asster werken heel wat jonge mensen. Het is logisch dat Cupido wel eens langskomt en een ‘coup de foudre’ veroorzaakt. Omdat er daar op zieken-huisniveau niet echt een geschreven regel of procedure rond is, bekijken we elke situatie ad hoc en zoeken we in overleg de beste oplossing. Tot nu toe hebben wij vooral ervaring met kop-peltjes die nadien groeien in een lang-durige relatie. Wij zijn blij dat onze medewerkers dat steeds onmiddellijk open met ons gecommuniceerd hebben. Zij begrijpen dan ook dat zoiets geen evidentie is voor de werkvloer en dat er consequenties aan verbonden zijn. In onze cluster hebben wij het voordeel dat er 5 leefgroepen zijn die elk hun eigen team en aansturing hebben. Koppels binnen dezelfde leefgroep kunnen voor ons niet op basis van het principe van gezonde scheiding van werk en privé. Ze worden dan ook in onderling overleg zo snel als mogelijk uit elkaar gehaald. Bijkomend zijn leefgroepoverstijgende weekendregelingen en verlofperiodes geen evidentie. Wij proberen daar zo-veel als mogelijk rekening mee te hou-den maar er zijn grenzen. Als cluster hebben we hier tot nu toe geen grote problemen mee gehad en hebben alles steeds in dialoog kunnen aanpakken. Maar … we hebben nu de afspraak met Cupido gemaakt om zijn pijlen best clus-teroverstijgend te schieten … ”

KRIS LEMMENS, BRIAN NICASI & ISABELLE CEULEMANTS werken als zorgcoördinator/afdelingshoofden op de cluster kinderen jeugdpsychiatrie in Asster, Sint-Truiden.


TDTOCH DICHTBIJ

EN IK DE CONGOLEZEN

ZUIDACTIE 2015 ‘ALLONS-Y POUR KIKI’

Boudewijn Van Hyfte is zo

iemand die geen afscheid

kan nemen van de Broeders

van Liefde. Hij was nog niet

helemaal met pensioen of hij

trok al naar Congo, als vrijwil-

liger voor Fracarita Belgium,

de NGO van de Broeders van

Liefde. Volgde hij vroeger de

bouwdossiers van de scholen

in Vlaanderen op, dan doet hij

dat nu in de Derde Wereld.

Gebeten door het Zuiden“Al toen ik toegepaste economie studeerde, was ik gebeten door het Zuiden”, vertelt Boudewijn. “De schuldenlast van de Derde Wereld hield me enorm bezig. Later wou ik daar iets mee doen en ik stichtte de Oxfam Wereldwinkel in Waarschoot, waarin ik nog altijd actief ben. Tij-dens mijn loopbaan heb ik altijd met grote interesse de Zuidacties van de Broeders van Liefde gevolgd. Toen ik met pensioen ging, was er net een Zuidactie voor de uitbouw van een technische school in Sri Lanka. Ik heb meteen beslist dat ik geen cadeaus wou, maar dat men iets kon schenken aan die Zuidactie. Van het één kwam het ander.”

Kwaliteit in erbarmelijke omstandigheden“Als vrijwilliger kwam ik in Congo terecht. Daar doen de Broeders van Liefde prachtig werk voor de armen. In Kabinda bezocht ik een enorme scholengroep en ik was er onder de indruk van de kwaliteit van onder-wijs. Elk talent krijgt er een kans! Maar evengoed was ik onder de indruk van de erbarmelijke staat van de schoolgebouwen en het ontbreken van zowat elk didactisch materiaal.”

Geen blanco cheque“Wat me meteen opviel, was de gedre-venheid van het personeel. Ze zaten niet in zak en as. Ze wilden vooruit en deelden met mij hun dromen om de school stap voor stap uit te bouwen. Dat willen ze zelf doen, met onze steun. We hielpen hen al in de techni-sche school de afdeling schrijnwerke-rij en metselen weer op te starten. Die leerlingen bouwden daarna met hun leerkrachten eigenhandig hun school op. Wat een enthousiasme! Nu willen ze de lagere school aanpakken. Dus daar gaan dit jaar alle inspanningen van de Zuidactie naartoe.”

Wat me meteen opviel was de gedrevenheid van het

personeel. Zij dromen van een nieuwe school!

Meer weten over de scholengroep in Kabinda en de Zuidactie? Neem dan de informatie door die op je werkplek wordt verspreid over de campagne 2015 “Allons-y pour Kiki”. Of neem een kijkje op: www.fracarita-belgium.org www.zuidactie.be

Wie is?BOUDEWIJN VAN HYFTE Boudewijn is 62 en heeft een lan-ge loopbaan in het Sint-Laurensin-stituut in Zelzate en op de centrale diensten in Gent achter de rug. Hij is vrijwilliger voor Fracarita Belgium, de NGO van de Broeders van Liefde. Hij heeft een boontje voor de school in Kabinda, Congo, het pro-ject van de Zuidactie 2015.

Zuidactie Broeders van Liefde

Meer info over de school in Kabinda:

www.fracarita-belgium.org

ontw

erp:

AN

DERZ

, eve

rgem

Allonsy.affiche.indd 1

5/01/15 16:55

Jan Decoene & Machteld Van Den Noortgate | Boudewijn Van Hyfte


IMIN MEMORIAM

Br. André Pass ° 1940 † 2014

Vrij onverwacht overleed Broeder André Pass, na een leven van dienstbaarheid in de gemeen-schap. Hij startte in de keuken van het P.C. Dr. Guislain in Gent. Het zou de aanvang worden van een wandeling doorheen de Vlaamse huizen in Leuven, Sint-Truiden, Brugge, Temse, Gent en Brakel. Overal mocht hij de pollepel zwaaien. Tussendoor hielp hij af en toe in Rome in de keuken. Br. André was een eenvoudi-ge broeder die heel eenvoudig redeneerde, maar trouw was aan de basisprincipes waarop hij zijn leven had georiënteerd. Naast zijn keuken waren ook de tuin en de zorg voor de duiven zijn geliefde bezigheden, en zo maakte hij vele vrienden. In Brakel was hij dan ook een bekend figuur, bekend om zijn lach en zijn medeleven in lief en leed. De laatste jaren liet zijn gezondheid het geregeld afweten en met een zwak hart moest hij zijn leven aanpassen. Maar hij bleef trouw aan zijn opdracht en samen met Br. Kamiel en de zusters die tijdelijk in ons klooster van Brakel verbleven, en met een innige band met de aangesloten leden, toonde Br. André hoe hij op een eenvoudige wijze Broeder van Liefde kon zijn.

Br. André Pass is overleden op 10 september 2014.

Carine Schurmans ° 1958 † 2014

De collega’s van dagbehandeling De Lier 4 uit het psychiatrisch ziekenhuis Asster in Sint-Truiden rouwen om het verlies van hun collega Carine Schurmans. Carine overleed op weg naar het werk met de fiets. Haar collega’s schreven haar nog een brief: “Onbesproken, zonder woorden was je weg. Als collega laat je ons zoveel na. Je steeds blinkende ogen, je glimlach, je luisterend oor, je enthousiasme, je verbondenheid, je eenvoud, je hart van goud. Je zorgzaamheid overtrof belangeloos werelddelen, talen en culturen. Hoe minder de kansen van je medemens, hoe groter jouw hart werd. Wat missen we je. Het valt ons zwaar. Ook de mensen voor wie jij je dagelijks inzette, zijn dank-baar. Zij drukken het als volgt uit: Het opnemen en het dagelijks waar-maken van therapie met en voor ons, is lang niet iedereen gegeven. Je kwam op onze weg naar herstel. Je was er voor ons met al je kennis, heel veel geduld en grote genegen-heid. Door je relativeringsvermogen en onvoorwaardelijk vertrouwen in de medemens, in elk van ons, slaagde je er in het beste in ons naar boven te halen.”

Carine Schurmans is overleden op 8 december 2014.

Br. Ghislain Haelterman° 1938 † 2014

Br. Ghislain is de laatste maanden van zijn leven door een zware lijdensperiode moeten gaan. Hij wist dat hij niet meer beter zou worden en aanvaardde dat bewon-derenswaardig. Als jonge broeder was het zijn droom om missionaris te worden, en na zijn studies aan de normaalschool en een jaartje Sint-Jozef mocht hij naar Afrika vertrekken. Hij was onder meer leerkracht, overste en directeur in Butare, Lusambo en Zuid-Afrika. In Kananga bouwde hij het centra-le huis voor Congo uit. Br. Ghislain was een missionaris ‘nieuwe stijl’ die inzag dat de toekomst lag in het geven van de verantwoorde-lijkheid aan de lokale broeders. Later werd hij nog generale assistent, secretaris-generaal en overste van de kloostergemeen-schap in Brakel. Wie met Br. Ghis-lain heeft mogen leven, heeft hem leren kennen als een consequente religieus, zonder compromissen. Als overste was hij rechtlijnig en bekommerd en als leraar primeer-de de deskundigheid en de inzet voor het vak. Trouw en gehoor-zaamheid waren voor Br. Ghislain geen ijdele woorden, en met een evidentie aanvaardde hij nieuwe opdrachten.

Br. Ghislain Haelterman is overleden op 9 november 2014.


DE BABYBOOMERS MOETEN HUN MOND BEGINNEN HOUDEN

Frank Van Massenhove

AAN HET WOORD

De ambtenaar. Hij vertoeft ergens in Brussel op een

stoffig kantoor, werkt van 9 tot 5 en kijkt zijn collega

vragend aan als je hem aanspreekt. Herkenbaar?

Yes. Maar het contrast tussen dit cliché en de 1.300

ambtenaren die onder Frank Van Massenhove,

voorzitter van de Federale Overheidsdienst (FOD)

Sociale Zekerheid, werken is groot. “Vandaag heeft

niemand hier nog een eigen bureau. Mensen beslissen

zelf waar en wanneer ze wat doen.” Resultaat? De FOD

Sociale Zekerheid behandelt vandaag meer dossiers in

kortere tijd met een pak minder mensen en is één van

de aantrekkelijkste werkgevers van het land. Hoog tijd

om dat eens van dichtbij te gaan beluisteren.

Mattias Devriendt | James Arthur & Matt ias Devriendt


Frank Van Massenhove wilde dit interview niet nalezen. “Dat hoeft niet, ik vertrouw erop…” Het is de rode draad doorheen het gesprek in de Finance Tower in Brussel-Noord. Coole zeteltjes en hippe hoekjes, kamerbrede foto’s van medewerkers en een bord met onuitspreekbare namen van vergaderruimtes die allemaal ‘samen’ betekenen in een andere taal. “Dat is om de bezoekers een beetje beet te nemen, want wij hebben hier eigenlijk geen ‘vergader-ruimtes’. Mensen kunnen gewoon een plekje uitzoeken”, legt Frank Van Massenhove uit. Het ziet er allemaal heel trendy uit, maar hij doet er heel gewoon over. “We spelen niet in op een trend, maar op een behoefte die al lang leeft. Mensen waren altijd al ongelukkig dat ze van nine to five moesten werken omdat de belangrijk-ste dingen in hun leven precies dan plaatsvonden en zij er niet bij konden zijn. Ze moesten bij wijze van spreken tegen hun kind zeggen: je mag van de trap vallen, maar niet tussen 9 en 5. En ze legden zich daarbij neer, ‘want de baas heeft gestudeerd en ik ben maar een gewone mens’. Frank Van Massenhove werkt vandaag in een organisatie waar 75% van de mede-werkers hogere studies heeft gedaan. “Als ik tegen die mensen zeg dat ze eigenlijk niets te zeggen hebben,

stappen ze op. Ze willen een job die ze graag doen en ze vinden hun familie en vrienden belangrijker dan hun werk. Een werkgever die daar niet bij stilstaat, maakt grote fouten. Daarom moeten leidinggevenden zich de vraag stellen: Beperk ik mijn mensen in wat zij willen doen de rest van hun leven door de wijze waarop ik mijn organisatie organiseer? In de toekomst zal de manier waarop orga-nisaties en bedrijven met die vraag omgaan, bepalen of mensen voor hen willen werken, want schaarste zal ervoor zorgen dat het de werknemer is die kan kiezen.”

dichtbij: Dat is allemaal mooi, maar in een school of ziekenhuis is het toch onmogelijk om mensen thuis te laten werken?“Dit is geen verhaal over thuiswerk, maar wel over slim organiseren, met als belangrijkste kenmerk dat de manier van organiseren niet opgelegd wordt van bovenaf. Er bestaat niet zoiets als 'een manier' om een zie-kenhuis of een school te organiseren. Dat hangt van de medewerkers ter plaatse af. Maar misschien is dit een inspirerend voorbeeld: in iedere pro-vincie hebben we een centrum dat de tegemoetkoming regelt voor mensen met een beperking. Concreet ontvan-gen onze medewerkers hen in hun

bureau om hun dossier te bespreken. Maar waarom zou een dokter die zijn attesten moet schrijven, niet aan de ingang kunnen zitten? Waarom moet diegene die de afspraken vastlegt in het centrum aanwezig zijn? Vooraf dachten wij dat er net zoals in een ziekenhuis of school niet veel orga-nisatorische mogelijkheden waren, maar vandaag hebben wij tien centra die allemaal anders werken. Sommi-gen beslisten om altijd op vaste uren te werken omdat ze het leuk vinden om samen te zijn. Anderen zijn nog maar 60% van de tijd fysiek aanwe-zig. Kijk, dát is voor ons de essentie. Laat de mensen zichzelf organiseren, maar wees zeer duidelijk over de doelstellingen die ze moeten halen. Weet je, vroeger hadden onze mensen geen duidelijke taakomschrijvingen en geen doelstellingen. En daardoor werd er ook niet gezegd: fantastisch, je haalt ze!”

dichtbij: Wie bepaalt die doelstellingen eigenlijk? “De medewerkers zelf. Wij zeggen bij-voorbeeld: jullie dienst moet zorgen voor die en die taken of moet x aantal dossiers doen, waarna de mensen samen bekijken hoe ze dat werk het best kunnen verdelen en organise-ren. Als de chef akkoord gaat, laat hij alles los. Zij die hun doelstelling niet bereiken, begint hij te coachen. Als iemand in een echtscheiding zit of zich niet goed voelt, kan het nodig zijn dat hij de taakverdeling van de groep bijstuurt. Als iemand gewoon nooit zijn doelstellingen haalt, dan wordt die ontslagen, want hij laat zijn collega’s in de steek. Wij zijn echt geen zachte organisatie voor luiaards.

Bazen moeten niet de slimste of de oudste zijn, maar luisteren en talent herkennen.

Frank Van Massenhove: “De geestelijke gezondheidszorg gaat enorm vooruit, terwijl de overheid blijft stilstaan.”


Maar in de praktijk is 99% hier op zijn gemak omdat ze weten dat ze hun doelstellingen zullen halen en fluitend naar hun evaluatie kunnen gaan. Wij hoeven hen niet op te jagen.”

Ontbijtdichtbij: Hoe kan je als organisatie een bepaalde verandering doorvoeren? “Alles begint bij de top, maar het ei-genaardige is dat die top zich minder en minder moet bemoeien naarma-te het proces vordert. Als ik in het buitenland, in een boek of tijdens een lezing inspiratie op doe, dan zeg ik achteraf tegen medewerkers: ‘lees dat eens’, ‘ga daar eens kijken’ of ‘praat hier eens over met elkaar’, maar ik leg geen systemen op. Mensen moeten zelf instaan voor innovatie en als baas neem ik de verantwoorde-lijkheid op als het fout gaat, zodat ze zich vrij voelen. Aan bedrijfsleiders kan ik dus alleen maar zeggen: heb vertrouwen in je mensen en luister naar iedereen behalve naar de chefs, want die zeggen zelden wat er écht verkeerd loopt. Basismedewerkers aan de praat krijgen is natuurlijk niet simpel, want ze zijn vaak geremd als de baas met hen spreekt. Tijdens mijn eerste zes jaar lootte ik daarom elke 14 dagen een groepje mensen uit om met mij te ontbijten. In die verga-deringen was er maar 1 vraag: wat maakt je gelukkig of ongelukkig?”

dichtbij: Hoe selecteer jij tussen al je mensen goeie chefs? “Onze bazen moeten niet de slim-ste zijn of nog erger ‘zij die er al het langst werken’. Neen. Ze moeten een paar dingen goed kunnen: luisteren, met mensen omgaan, talent herken-nen en hun medewerkers op een leuke manier triggeren om het beter te doen. Als iemand twee jaar met een project bezig is, moet zijn chef zeggen: ‘Prima, eigenlijk speel jij daarmee. Verveel je je niet? Wil je niet iets anders doen? Vind je die of die opleiding interessant? Is er iets in je

privé-leven waardoor het interessant zou zijn om je werk anders te orga-niseren?’ Er zijn 10 criteria waarop chefs geëvalueerd worden door hún bazen én door hun eigen medewer-kers. En dat is soms hard, want als iemand het niet goed doet, is hij geen baas meer.”

dichtbij: En door wie word jij geëvalueerd? “Door de minister, maar in de praktijk is dat bullshit want hij weet niet wat ik doe. Dus word ik geëvalueerd door mijn eigen mensen. Zij vullen een vragenlijst van 566 vragen in over mij. Heeft je baas voldoende inte-resse in jou? Kan je met problemen bij hem of haar terecht? Treedt hij op als er een minder goede sfeer is? Zegt hij tegen iedereen goeiedag? Omdat er zoveel antwoorden zijn, ontstaan er coherente tendensen en zijn er duidelijke werkpunten. Over mij werd in het begin gezegd dat ik te

weinig ‘toegankelijk’ was. Afspraken verliepen via secretaresses, ik was in vergaderingen of zat in mijn bureau. Vandaag heeft niemand nog een eigen bureau en bovendien heb ik toen beslist om formeel zeer afwezig te zijn, maar informeel zeer aanwezig.

dichtbij: Wat bedoel je precies met ‘formeel afwezig zijn’? “Een baas zit vaak in vergaderingen omwille van zijn titel. Omdat hij de beslissingen neemt, denkt men dat hij de slimste is. Mensen zijn door zijn aanwezigheid geremd, en zo ver-mindert de kans op goede ideeën die je organisatie veranderen. Ik kan elke manager aanraden weg te blijven uit vergaderingen waar hij of zij niet echt nodig is. Als 1 iemand altijd over alles zijn zeg moet doen, waarom zouden mensen dan nog nieuwe ideeën ontwikkelen? Ze beseffen dat het toch altijd van die ene persoon afhangt. Opnieuw: evalueer de vooropgestelde doelstellingen, maar laat de men-sen zelf beslissen hoe ze die zullen waarmaken.”

dichtbij: Hoe denk jij dat de werkvloer er binnen 30 of 40 jaar zal uitzien? “Ik ben er zeker van dat het aantal chefs enorm zal afnemen. Mensen zullen het zeer vanzelfsprekend vinden dat ze in groep naar oplossin-gen zoeken. Kijk naar de Braziliaanse olieproducent Semco SA. Daar wordt de winst verdeeld, bepalen mensen wanneer ze werken en zelfs hoeveel ze verdienen. Ze hebben toegang tot alle informatie en beseffen dat hun loon concurrentieel moet zijn ten opzichte van de markt. Laat mensen niet gewoon uitvoerende werkne-mers zijn, maar echte leden van de organisatie.”

Vaste benoemingen dichtbij: De vaste benoemingen in onderwijs worden steeds meer in vraag gesteld. Wat vind jij daarvan? “Het klinkt misschien raar, maar

Wie is?FRANK

VAN MASSENHOVE Frank is 61 en woont in centrum Gent en bezoekt dikwijls het Museum Dr. Guislain. Hij gaat graag op reis naar Azië om de spiritualiteit van het boed-dhisme op te zoeken. Hij is een fan van schilder Marc Rothko en nodigt iedereen uit om het werk van de filosoof John Rawls te lezen.


15%

KORTING

30%

KORTING

ik ben absoluut voorstander. Meer zelfs, ik wil de benoemingen in mijn organisatie nog uitbreiden op voorwaarde dat we mensen na twee slechte evaluaties kunnen ontslaan. Kijk, er is een schitterend doctoraat geschreven over de vraag ‘In welke omgeving ontstaat innovatie?’. Blijkt dat jobzekerheid één van de belang-rijkste redenen is. Als werknemers die zekerheid niet hebben, proberen ze vooral fouten te vermijden en worden ze onopvallend.”

dichtbij: Er is veel te doen rond het idee ‘basisinkomen voor iedereen’ (alle overheidsuitkeringen worden vervangen door een vast bedrag ongeacht of iemand al dan niet werkt, nvdr.). Zou dat niet eenzelfde rustgevende effect creëren bij mensen, waardoor innovatie en ondernemerschap ontstaan? “Dat klopt. Als ik naar mezelf kijk, hoef ik eigenlijk niet meer te werken, maar net daarom heb ik er nog meer goesting in. Ik ben dus absoluut akkoord met het principe. Het probleem is dat het bedrag dat nodig is om die rust bij mensen te creëren, bijvoorbeeld €1.500, volgens mensen zoals Paul De Grauwe, onbetaalbaar is. En ik heb nogal veel vertrouwen in die man. (lacht).”

dichtbij: Rust geven aan mensen. Dat klinkt mooi, maar zo eenvoudig is het niet. Je hebt zelf een depressie gehad en een beroep gedaan op geestelijke gezondheidszorg. Hoe waren je ervaringen? “Ik had pech en kwam bij een heel slechte psychiater terecht, maar ik zou zeker weer psychologische steun zoeken. Ik ken jullie organisatie Broeders van Liefde en jullie doen schitterend werk. Als we vandaag terugdenken aan de werkwijze of de theorieën van 20 of 30 jaar geleden, dan stellen we vast dat de sector gees-telijke gezondheidszorg bijvoorbeeld enorm vooruitgegaan is. Tegelijk is onze overheid blijven stilstaan, denk maar aan hoe ze een deel van de

geïnterneerden gewoon aan hun lot overlaat. Er zijn dus enorme uitdagin-gen, want veel mensen zullen nooit rust vinden.”

Vrijwilligersdichtbij: De regering bespaart vandaag overal, ook in onderwijs en zorg. Voel je die besparingen in jouw departement? “Politici moeten nadenken over hoe men de staat organiseert en keuzes maken. Dat gebeurt nu niet. Men laat gewoon elk departement evenveel be-sparen. Van een gemakkelijkheidsop-lossing gesproken! Na de aanslag op Charlie Hebdo in Parijs moest er plots geïnvesteerd worden in veiligheid ter-wijl men voordien besloten had dat er op politie en leger evenveel bespaard moest worden als op de controle van aparte toiletingangen voor manne-lijke en vrouwelijke werknemers. Dat vind ik zever. Serieus besparen is durven zeggen dat het controleren van die aparte toiletten nu even niet belangrijk is. Zo kan ik honderden dingen opsommen. Het grote verschil is dat de huidige regering zo veel bespaart dat we ons werk niet meer kunnen doen. -20% op werkingskos-ten, -23% op innovatie: het 25 jaar oude IT-systeem om mensen met een beperking uit te betalen, zal ik niet kunnen vervangen.”

dichtbij: Zouden politici niet beter het totale bedrag dat bespaard moet worden, meedelen aan hun departementen en de uitvoering van die besparingen in jullie handen leggen? Misschien moeten zij ook wat meer ‘coach’ worden in

plaats van ‘slimme baas’? “Precies. Men weet niet eens hoeveel ambtenaren er in totaal zijn (lacht). Politici kunnen niet alles weten en moeten dus nederiger zijn. Ze moeten vertrouwen hebben in ons en ons evalueren, maar als wij er onderling niet uit geraken, mogen zij beslissen. Kijk, FOD Sociale Zekerheid heeft door onze vernieuwingen al enorm veel bespaard. En toch moeten we evenveel besparen als de rest. Het is als zeggen tegen iemand van 60kg en iemand van 100kg dat ze allebei 30 kg moeten afvallen. Dat slaat op niets.”

dichtbij: Dus moet je zelf in de politiek gaan…“Als ik in de politiek ga, is het om te regeren. Want schreeuwen van aan de zijlijn, doe ik nu ook. Maar ik kan van geen enkele partij meer dan 30% van de standpunten onderschrijven. Ik geloof gewoon niet in die ideolo-gische oplossingen uit de 19de eeuw. Politiek moet nederig en pragmatisch zijn en misschien is ze dat binnen 40 jaar. Dan zal ik er nog eens over nadenken (lacht).”

dichtbij: Wat verwacht je van jonge mensen? “Mijn materialistische generatie met onze ouderwetse wij-zij idee-en heeft vanalles naar de knoppen geholpen. Denk maar aan het milieu. Mensen van mijn leeftijd moeten dus hun mond beginnen houden. Jonge mensen zijn namelijk vaak niet geïnteresseerd in ons oordeel, maar wel in onze ervaring. Daar ligt onze taak. Ik verwacht dus heel veel van jonge mensen. Maar wat precies, weet ik ook niet. Ik weet alleen dat ze ons hiërarchisch systeem niet mogen kopiëren. En als ik dan toch een raad mag geven: ga eens kijken naar vrij-willigers die zich dag en nacht gratis inzetten. Wat drijft hen? Dat fasci-neert mij. Mijn droom is dat mensen naar hier komen alsof ze zich willen aansluiten bij een vzw en aan het einde van de maand zeggen: ‘Tiens, ik word er nog voor betaald ook’.”

Ik ben gefascineerd door de drive van vrijwilligers.


15%

KORTING

30%

KORTING

BELLEWAERDE!

VOOR 40€ MET 2 NAAR DE SAUNA

WALIBI BELGIUM AQUALIBI

Als medewerker van Broeders van Liefde betaal je slechts € 26,00 in plaats van € 31 (incl. btw) per ticket,

geldig voor volwassenen en kinderen vanaf 1 meter (kinderen onder 1 meter zijn gratis). De tickets zijn geldig op een dag naar keuze tijdens het seizoen 2015 (tot einde herfstvakantie) en dienen online besteld te worden (zie onder). Het pretparkseizoen vangt aan op zaterdag 4 april en sluit zijn deuren op 8 november.

• € 26 ipv € 31 voor volwassenen en kinderen > 1m

Meer info op www.dichtbijmagazine.beDankzij Dichtbij krijg je 30% korting op tickets voor Aqualibi en 15% op tickets voor Walibi. De tickets zijn geldig op een dag naar keuze tijdens het seizoen 2015. Walibi opent op zaterdag 4 april en sluit zijn deuren op 8 november. Aqualibi is het hele jaar door open.

Walibi Belgium

• € 28,50 ipv € 35,00 voor volwassenen en kinderen > 1 m

• Kinderen < 1 m hebben gratis toegang

Aqualibi

• € 14 ipv € 20 voor iedereen > 1 m 20 (kinderen tussen 1 m en 1 m2 0 betalen € 5, kinderen < 1 m zijn gratis).


Met zijn tweeën naar de sauna, vaak puur genieten. En het wordt nog leuker als je daarbij ook van een fikse korting

kan genieten! Als personeelslid van de Broeders van Liefde kan je voortaan met 2 naar de sauna in één van de complexen van de groep Thermen en Beauty, aan het voordeeltarief van € 40 (bv. in Villa Aqua in Oostende betaal je normaal € 56). Daar bovenop krijg je nog een korting van 10% op alle massages, gelaats- en lichaamsbehandelin-gen, met uitzondering van manicure, pedicure en epilatie. Het enige wat je moet doen, is je personeelskaart tonen aan de ingang.

Hoe ga je te werk?• Surf vanaf 1 maart naar www.tickets-for-parks.be• Selecteer je taal en het park waarvoor je tickets wil bestellen.• Geef daarna volgende promocode in: BVL2015• Werk je bestelling verder af.

De betaling van de tickets gebeurt via creditcard of bancontact. Van zodra de bestelling is ingevoerd, kan je je tickets afprinten.

Hoe ga je te werk?• Surf vanaf 1 maart naar

www.tickets-for-parks.be• Selecteer je taal en het park waarvoor je

tickets wil bestellen.• Geef daarna volgende promocode in:

BVL2015• Werk je bestelling verder af.

De betaling van de tickets gebeurt via creditcard of bancontact. Van zodra de bestelling is ingevoerd, kan je je tickets afprinten.

VTVAN ALLE MARKTEN THUIS

30%

KORTING

Dit zijn de centra waar je korting geniet:• Thermen mineraal – Rijmenam • Het Vijfde Seizoen – Westerlo • Fitopia – Edegem• Thermen Londerzeel – Londerzeel• Villa Aqua – Oostende• Thermen Dilbeek – Dilbeek• Thermen Katara – Belsele


“Eindelijk kunnen we naar buiten

kijken!”, “Wat een grote verandering!”,

“Groter dan verwacht!”: De ‘ooohs’ en de

‘waauws’ zijn niet van de lucht wanneer

de collega’s van kinderdagverblijf

Zwalmnestje in Brakel voor het eerst

een kijkje mogen nemen op de werf van

hun nieuwbouw. Open ruimtes, een

ruim terras voor de kleintjes, kleurrijke

tegels en alle moderne faciliteiten. “Dit

zal zoveel beter zijn voor onze kindjes!”,

klinkt het.

ETE TC E T E R A

Claudine Haustraete werkt al 31 jaar op dezelfde plek. “Het zal raar doen om te verhuizen, maar tegelijk kijk ik er enorm naar uit”, vertelt ze. “Het is een ware metamorfose als je weet in welke omstandigheden het Zwalmnestje zich nu bevindt. Over de indeling is goed nagedacht en de kindjes hebben meer ruim-te. Ik ben verkocht!”

Katleen Herregods Ook Katleen Herregods is al 35 jaar een vertrouwd gezicht in het Zwalmnest-je. “Ik popel om te mogen verhuizen”, reageert ze. “Onze baby’tjes kunnen in de oude gebouwen niet naar buiten kijken en hebben geen terras. Hier hebben ze een ruim zicht op Brakel en zullen ze in luxe vertoeven.”

Betty Denijs Betty Denijs kijkt haar ogen uit. Ze staat al 18 jaar in voor de schoonmaak. “Ik loop de hele tijd weg en weer, van het ene gebouw naar het andere. En ’s avonds is het vaak pikdonker. Let op, dat gaat ook, maar in deze nieuwbouw zal het veel aan-genamer zijn. Voor mij kan het niet beter. Dat het maar snel Pasen is!”

Cindy Van de Walle Cindy Van de Walle is in de wolken. “Het overtreft mijn verwachtingen. Alles is gloednieuw en er is veel meer licht. We zullen dichter bij de kindjes staan en beter toezicht kunnen houden. Ik denk niet dat we lang zullen moeten aanpassen (lacht).”

EEN NIEUW

nestjeOp veel plekken binnen de orga-nisatie Broeders van Liefde zijn bouwwerken aan de gang of staan ze op stapel. Verouderde ruim-tes worden aangepakt, te kleine scholen uitgebreid. Ook kinder-dagverblijf Zwalmnestje vertoeft in erbarmelijke omstandigheden. “Vandaag is het kinderdagverblijf gehuisvest in twee oude, versleten gebouwen”, vertelt verantwoor-delijke Sandra Van Hove. “De ouders moeten een gammele, oude speelplaats op. De baby’tjes hebben geen zicht op de omge-ving. Al meer dan 10 jaar is ons

beloofd dat dat tijdelijk zou zijn. Nu is het eindelijk zover: in april verhuizen we met zijn allen naar een gloednieuw gebouw. We kijken er enorm naar uit.”

Verkocht!Rond Pasen helpen alle 15 medewerkers met de verhuis en de inrichting van de nieuwe leefruimtes. “We willen uitbreiden van 41 naar 56 bedjes”, vertelt Sandra. “En van 3 naar 4 leefgroe-pen. We bekijken nog hoe we dat praktisch gaan invullen.”

WedstrijdWedstrijd

| Annelies Naert


WedstrijdWedstrijd

FRANSE WIJNKLASSIEKERS

2 COMPLETE TUINSETS!Verlang je naar de lente? Dichtbij droomt mee… Twee medewerkers van Broeders van Liefde kunnen een gloednieuwe tuinset winnen, dankzij Luxorgarden. Je maakt kans op een tafel van 150 op 90 centimeter en 4 bijhorende stoelen, ter waarde van 499 euro. De winnaars kunnen hun tuinsets afhalen op speci-fieke verkoopdagen die in april, mei en juni worden georganiseerd in heel Vlaanderen. Niet gewonnen? Van april tot juni krijg je 25% korting op tuinmeubelen.

Alle info op www.dichbijmagazine.be www.dichtbijmagazine.be.

Voor één medewerker van Broeders van Liefde liggen de beste wijnen uit Frankrijk te wachten. Met de Vivabox Franse wijnklassiekers t.w.v. 47,95 euro kan je zelf eerst 4 wijnen proeven, om daarna je cadeaubon bij Delhaize in te ruilen voor 2 flessen van de wijnen van je keuze.

Stuur het antwoord op de volgende drie vragen naar [email protected] én vermeld je voorkeurprijs + werkplek + nummer van je personeelskaart. Deelnemen kan ook via het wedstrijdformulier op www.dichtbijmagazine.be.

Niet gewonnen? Als medewerker van de Broeders van Liefde kan je genieten van tal van personeelsacties. Meer info op p.25 of op onze website www.dichtbijmagazine.be.

FAIR TRADE- PAKKETVoor wie houdt van zwarte thee, bio-koffie, chocolade, cashewnoten en Zuid-Afrikaanse wijn, hebben we goed nieuws: 1 collega wint een fair trade-pakket dat al dat lekkers verzamelt. Een Vietnamees schaaltje krijg je er bovenop!

Speel mee!

Veel succes!

q Wat is de hobby van Pieter Elias?w Wanneer verhuist kinderdagverblijf Zwalmnestje?e Waar werkt Frank Van Massenhove?

VU

Mo

erman

s Rin

a Sw

eigers N

oo

rd 8

, 91

40 T

emse

VU

Mo

erman

s Rin

a Sw

eigers N

oo

rd 8

, 91

40

Tem

se

GROOTHANDEL TUINMEUBELEN - VERKOOP AAN PARTICULIEREN

Kwaliteitsvolle tuinmeubelen: aluminium, rvs, teak en wicker

Zaterdag & Zondag 18 & 19 april van 13.00 – 18.00 Kon. Albert I Laan 84, 8200 Brugge (showroom, My Car.be)

25 & 26 april van 13.00 – 18.00 Kuurnsesteenweg 107, 8500 Kortrijk (showroom, Peugeot)

2 & 3 mei van 13.00 – 18.00 Jan De Malschelaan 7, 9140 Temse (showroom, Nissan)

9 & 10 mei van 13.00 – 18.00 Kortrijksesteenweg 182, 9830 Sint-Martens-Latem ( showroom Renault)

16 & 17 mei van 13.00 – 18.00 Kareelstraat 2, 9300 Aalst (showroom, Opel)

23 & 24 mei van 13.00 – 18.00 Noorderlaan 93-95, 2030 Antwerpen (showroom, Nissan)

30 & 31 mei van 13.00 – 18.00 Steenweg op Gierle 355, 2300 Turnhout (CAC Mercedes-Benz)

6 & 7 juni van 13.00 – 18.00 Brusselsesteenweg 74, 3020 Herent (showroom Daf, Walton)

13 & 14 juni van 13.00 – 18.00 Steenweg 125, 3570 Alken (showroom, Ballet-Punie)

Extra personeelsvoordeel: 25% korting op alle meubelen, enkel op vertoon van personeelsbadge/-kaart of deze uitnodiging

Verkoop enkel op bovenstaande data - betaling cash of bankcheque - levering aan huis mogelijk €90 - *netto prijs - showroommodellen -40%

Tafel

150x90cm

+ 4 stoelen

€375*

VU

Mo

erman

s Rin

a Sw

eigers N

oo

rd 8

, 91

40 T

emse

VU

Mo

erman

s Rin

a Sw

eigers N

oo

rd 8

, 91

40

Tem

se

GROOTHANDEL TUINMEUBELEN - VERKOOP AAN PARTICULIEREN

Kwaliteitsvolle tuinmeubelen: aluminium, rvs, teak en wicker

Zaterdag & Zondag 18 & 19 april van 13.00 – 18.00 Kon. Albert I Laan 84, 8200 Brugge (showroom, My Car.be)

25 & 26 april van 13.00 – 18.00 Kuurnsesteenweg 107, 8500 Kortrijk (showroom, Peugeot)

2 & 3 mei van 13.00 – 18.00 Jan De Malschelaan 7, 9140 Temse (showroom, Nissan)

9 & 10 mei van 13.00 – 18.00 Kortrijksesteenweg 182, 9830 Sint-Martens-Latem ( showroom Renault)

16 & 17 mei van 13.00 – 18.00 Kareelstraat 2, 9300 Aalst (showroom, Opel)

23 & 24 mei van 13.00 – 18.00 Noorderlaan 93-95, 2030 Antwerpen (showroom, Nissan)

30 & 31 mei van 13.00 – 18.00 Steenweg op Gierle 355, 2300 Turnhout (CAC Mercedes-Benz)

6 & 7 juni van 13.00 – 18.00 Brusselsesteenweg 74, 3020 Herent (showroom Daf, Walton)

13 & 14 juni van 13.00 – 18.00 Steenweg 125, 3570 Alken (showroom, Ballet-Punie)

Extra personeelsvoordeel: 25% korting op alle meubelen, enkel op vertoon van personeelsbadge/-kaart of deze uitnodiging

Verkoop enkel op bovenstaande data - betaling cash of bankcheque - levering aan huis mogelijk €90 - *netto prijs - showroommodellen -40%

Tafel

150x90cm

+ 4 stoelen

€375*


IK BEN DE INFOFOONViviane Dewaelens (60) is vrijwilliger bij INFOFOON, een project van woonzorgcentrum Sint-Alexius in Tienen. Thuiswonende ouderen die nood hebben aan sociaal contact, belt ze regelmatig op. Of ze bellen haar zelf, voor een babbeltje of voor ondersteuning bij concrete problemen. “Het is belangrijk dat ouderen niet geïsoleerd geraken, en praten doet soms wonderen”, vertelt Viviane.

Bart Moens

IN BEELD

Elke mens met wie ik in contact kom, is apart, enig en speciaal.

Elk heeft zijn eigen levenservaring en geschiedenis en het is ontzettend boeiend en leerrijk om dat allemaal

te mogen aanhoren.

“

”

Dichtbij februari 2015

Documents

Transcript of Dichtbij februari 2015