De moord op Hannah Hoogendoorn€¦ · DE MOORD OP HANNAH HOOGENDOORN – MAART 2018 2 Ook wordt de...

De moord op

Hannah

Hoogendoorn

Roshano

Dewnarain

Oscar

Zwagers

Eva

Stok

DE MOORD OP HANNAH HOOGENDOORN – MAART 2018 1

De moord op Hannah

Hoogendoorn

Opdracht 0.2 Verstoorde rust van Vlotterhout

a. De mensen die nu het meest in aanmerking komen als dader zijn:

• Rachel Janssen

• Tobar Yoska

• Robert Vink

• Egbert Sanders

• Jolien Sanders

• René Claassens

• Merel Schooneveld

• Roger de Jager

Dit baseren we op het feit dat op de kleding van Rachel Janssen, Tobar Yoska en Robert Vink

vlekken zijn gevonden die op bloed lijken.

Op de kleding van Egbert Sanders, Jolien Sanders, René Claassens, Merel Schooneveld, Roger de

Jager en Rachel Janssen is een witachtig poeder gevonden dat lijkt op het witachtige poeder dat

op de kleding van Hannah Hoogendoorn gevonden is.

Op dit moment wordt Rachel Janssen als dader verdacht, omdat op haar kleding ‘bloedvlekken’

zaten én een witachtig poeder.

b. Als eerst worden de gevonden vingerafdrukken onderzocht. Er wordt gekeken of de

vingerafdrukken die op het blikje, het bankje, het waterflesje, het bebloede mes, de kapotte ruit en

de deurpost van de schuur zijn gevonden, overeenkomen met een vingerafdruk van de

betrokkenen.

Daarna wordt er gekeken of het witachtige poeder dat op de kleding van de betrokkenen is

gevonden overeenkomt met het witachtige poeder dat op het slachtoffer gevonden is.

Als derde wordt onderzocht of het bodemmonster van de schoenzolen van het slachtoffer

overeenkomt met het bodemmonster van de PD. Als dit niet het geval is zou het slachtoffer

gedumpt kunnen zijn. Ook worden de schoenzolen van de betrokkenen onderzocht.

Door middel van een experiment wordt geprobeerd om te achterhalen of de dader gerend,

gelopen, of gejogd heeft. Naar aanleiding van deze gegevens kan de lengte van de dader ook

bepaald worden.

Daarna worden de kogels onderzocht. De afstand tussen de schutter en het slachtoffer en de

hoogte van het geweer kan achterhaalt worden met behulp van een experiment waarbij een

gewicht op een blikje valt.


Ook wordt de inkt van de vijf stiften en de inkt op de dreigbrief en de kaart onderzocht. Dit wordt

gedaan met chromatografie. Met dit experiment kan bepaald worden wie de kaart en de

dreigbrief geschreven heeft.

Daarnaast worden de vlekken die erg op bloed lijken onderzocht. Er word luminol gebruikt om

erachter te komen of het echt bloedvlekken zijn.

En als klap op de vuurpijl wordt er een DNA test gedaan, voor het DNA dat in de bosjes op de

hoed is gevonden.

0.4 Motieven

Naam Relatie en beroep Verstandhouding

met slachtoffer

Alibi Bijzonderheden

Egbert

Sanders

Buurtbewoner,

Fruitkwekerij

Niet veel contact

met slachtoffer

gehad.

“Arrogant, niet

echt hartelijk.”

Heeft

slachtoffer

gevonden toen

hij opzoek ging

naar zijn

geweer.

Heeft geen

geweerschoten

gehoord omdat

er vaker

gejaagd wordt.

Jolien

Sanders-van

Opdam

Buurtbewoner,

Fruitkwekerij

Niet veel contact

met slachtoffer.

De hele dag in

en om het huis

gerommeld

vanwege de

vakantie.

Wist niet dat

zoon illegaal

vuurwerk bezat.

Lars Sanders Buurtbewoner,

Fruitkwekerij

Kende het

slachtoffer

nauwelijks

Kan niet

zeggen waar

hij is geweest.

Heeft een

illegaal

vuurwerkhandel.

René

Claassens

Buurtbewoner,

Varkenshouderij

“Een nette buur.

Soms een beetje

uit de hoogte. Een

kranig oud mens,

echt een hele

trotse zelfstandige

vrouw.”

De slager was

op bezoek om

afspraken te

maken over de

nieuwe lading

varkens.

Vertrouwd de

jeugd van

tegenwoordig

niet meer.

Mieke

Helder

Buurtbewoner,

Varkenshouderij

“Een nette buur.

Soms een beetje

uit de hoogte. Een

kranig oud mens,

echt een hele

trotse zelfstandige

vrouw.”

De slager was

op bezoek om

afspraken te

maken over de

nieuwe lading

varkens.

Ruit van de stal

ingegooid en

vuurwerk

afgestoken.

Rachel

Janssen

Buurtbewoner,

Potplantenkwekerij

Kennen het

slachtoffer niet

goed maar haar

kleindochter wel.

’s Ochtends

oliebollen

gebakken en

Merel kwam

langs.

Ruzie over de

composthoop.

Katie

Schipper

Buurtbewoner,

Potplantenkwekerij

Kennen het

slachtoffer niet

goed maar haar

kleindochter wel.

’s Ochtends

oliebollen

gebakken en

Merel kwam

langs.

Ruzie over de

composthoop.


Merel

Schooneveld

Kleindochter van

Hannah

Hoogendoorn

Kleindochter van

slachtoffer. “Het

was een lieve

oude dame.”

’s Ochtends

oliebollen

gegeten bij

Rachel en

Katie. Daarna

langs bij oma

die niet thuis

was dus weer

terug naar

Arnhem

gereden.

René Claassens

was op bezoek.

En hadden een

gesprek over

het wangedrag

van de jeugd.

Huub

Henselmans

Makelaar 1 keer met het

slachtoffer

gesproken. Verder

kent hij haar niet.

Geen alibi. Wil een

vakantiepark

bouwen. En

heeft in zijn

eentje de buurt

bekeken.

Tobar Yoska Dakloze Kent het

slachtoffer niet. Hij

wilde wel geld

aan haar vragen.

Op straat. Angstig en

verward.

Roger de

Jager

Vriend van Lars

Sanders

Kende het

slachtoffer

nauwelijks.

Kan niet

zeggen waar

hij is geweest.

Heeft een

illegaal

vuurwerkhandel.

Robert Vink Slager Heeft het

slachtoffer nooit

ontmoet.

Was op bezoek

bij de familie

Claassens.

Denkt dat de

naam van de

vrouw van René,

Jolien is.


0.5 Tijd van overlijden

De gegevens die we hebben:

• De lichaamstemperatuur was om 17:25, 33,7 graden Celsius.

• De lijkstijfheid was zich al aan het ontwikkelen.

• De livor mortis was al licht zichtbaar.

• Het waaide.

• De omgevingstemperatuur was 5 graden Celsius.

Gemiddeld koelt een lichaam na overlijden 1 graad per uur af. De lichaamstemperatuur van een

levend mens is ongeveer 37 graden. Dit betekend dus dat het lichaam ongeveer 3,3 graden

afgekoeld is. Het lijk zal er dus ongeveer 3 uur hebben gelegen. Natuurlijk moeten we ook rekening

houden met de omgevingstemperatuur en de wind. Waarschijnlijk is het lichaam sneller afgekoeld

en zal het er dus korter liggen, tussen de 2 en 3 uur.

De lijkstijfheid was al aan het ontwikkelen. Na 6 uur is de lijkstijfheid voltooid. Hieruit kunnen we

concluderen dat het lijk niet langer dan 6 uur op de PD gelegen heeft.

Livor mortis is na één tot twee uur al licht zichtbaar. Dit was ook het geval op het lichaam van het

slachtoffer. Het lijk ligt, aan de vlekken te zien, dus niet langer dan 2 uur.

Al deze gegevens samen laten zien dat het lichaam hoogstwaarschijnlijk tussen de 2 en 3 uur op

de PD heeft gelegen. Dit betekend dat het misdrijf ’s middags heeft plaats gevonden, tussen 14:25

en 15:25.


Vingerafdrukken

1.1 Drie andere manieren waardoor vingerafdrukken zichtbaar kunnen

worden:

• Door je vingertoppen te bedekken in poeder (make-up, talkpoeder) en vervolgens een

voorwerp met je vingers aan te raken.

• Wanneer je iets vets hebt gegeten (denk aan chips) en vervolgens een voorwerp met je

vingers aanraakt. Door met je vingers door je haren te gaan. Er komt dan een extra laagje

vet op je vingers. Dit wordt dan overgedragen aan het voorwerp.

• Door je vingers op een roestend metaal te plaatsen.

1.2 Vingerafdrukken zichtbaar maken

Op het eerste gezicht zijn vingerafdrukken niet zichtbaar. Ze moeten eerst zichtbaar gemaakt

worden. Dit kan op verschillende wijzen. In dit experiment werd onderzocht hoe een vingerafdruk

het beste zichtbaar gemaakt kan worden. Specifiek gaat het hier om het poeder dat wordt

gebruikt en de betreffende ondergrond. De onderzoeksvraag luidt:

Op welke ondergrond is welk poeder het meest geschikt om de vingerafdrukken zichtbaar te

maken?

PLAN VAN AANPAK

Benodigdheden

• Doekjes

• Make-upkwastjes

• Drie voorwerpen (gebruikt zijn de volgende voorwerpen:

een objectglaasje, een blokje wit hout en zwart plexiglas)

• Verschillende soorten poeder (gebruikt zijn de stoffen

poedersuiker, talkpoeder, krijt, koolstofpoeder,

aluminiumpoeder en blusher rouge)’

Werkwijze

• Allereerst werden de voorwerpen goed schoongemaakt.

Hierna werden ze niet meer aangeraakt met blote handen (ter preventie van dat er

ongewenste vingerafdrukken op komen)

• Vervolgens werd met een duim een vingerafdruk op elk voorwerp gezet.

• Hierna werd een kwast in een willekeurig gekozen poeder gestoken, zodat er een kleine

hoeveelheid van het poeder aan de kwast zat. Vervolgens werd er zeer voorzichtig met de

kwast over de ondergrond gestreken, zodat de vingerafdruk zichtbaar werd. Het is

belangrijk dat het overtollige poeder direct wordt weggeblazen of weggeveegd.

• De ondergrond werd na afloop goed schoon gemaakt en de proef werd herhaald met

een ander poeder.


WAARNEMINGEN EN RESULTATEN

In de nevenstaande afbeelding zijn de waarnemingen op het object-

en het plexiglas te zijn. De afbeelding is iets bewerkt. Op deze manier

zijn de vingerafdrukken beter te zien. De gebruikte stof op het

objectglas is aluminiumpoeder. Dit was overigens ook de best

zichtbare stof op het objectglas. De vingerafdruk is, zoals te zien op de

afbeelding, goed te zien.

De bovenste twee vingerafdrukken op het plexiglas zijn zichtbaar

gemaakt met talkpoeder. Deze vingerafdrukken zijn zeer goed

zichtbaar. De onderste vingerafdruk is zichtbaar gemaakt met

krijtpoeder. De vingerafdruk is redelijk zichtbaar, maar bevat minder

details dan de vingerafdruk, zichtbaar gemaakt met talkpoeder.

Op het witte blok (niet op de afbeelding) zijn ook een aantal stoffen geprobeerd, namelijk make-

up poeder, koolstof poeder en aluminiumpoeder. Dit waren de enige stoffen die niet wit gekleurd

waren. Het best werkende poeder was koolstofpoeder. In tegenstelling tot de andere stoffen, bleef

dit poeder kleven aan het blok. Ook contrasteerde het zwarte poeder goed tegen de witte

achtergrond, waardoor de vingerafdrukken goed zichtbaar waren.

CONCLUSIE

De onderzoeksvraag luidde:

Op welke ondergrond is welk poeder het meest geschikt om de vingerafdrukken zichtbaar te

maken?

Het meest geschikte poeder om vingerafdrukken op het witte blokje zichtbaar te maken is

koolstofpoeder. Dit blijft goed kleven op de ondergrond en contrasteert goed met de witte kleur

van de ondergrond.

Het meest geschikte poeder om de vingerafdrukken op het zwarte plexiglas zichtbaar te maken is

talkpoeder. Er is hiermee veel detail te zien in de vingerafdruk. Ook zorgt de witte kleur van het

poeder voor een goed contrast met de zwarte ondergrond.

Het meest geschikte poeder om de vingerafdrukken op het transparante objectglaasje zichtbaar

te maken is aluminiumpoeder. De afdruk was hierdoor goed te zien en het poeder bleef kleven op

de ondergrond.


1.8 dactyloscopische punten

Op de plaats delict zijn een aantal vingerafdrukken gevonden. Ons onderzoeksteam kreeg de

opdracht om de vingerafdruk, geïdentificeerd als VINGER01 (en als controle voor een ander team

VINGER02) , te onderzoeken. Wanneer een vingerafdruk is gevonden, is niet gelijk duidelijk van wie

de vingerafdruk is. De vingerafdruk wordt dan eerst beschreven, waarna er een vingerpatroon van

gemaakt wordt. Dit vingerpatroon wordt in de database vergeleken met de (mogelijke)

eigenaren.

De onderzoeksvraag luidt:

“Aan wie behoren de gevonden vingerafdrukken op de plaats delict? (VINGER01 en VINGER02)”

PLAN VAN AANPAK

Benodigdheden

• Vergrootglas

• Vingerafdrukken van de verdachte

• Vingerafdrukken op de PD

Werkwijze

• Allereerst werd gekeken naar de hoofdpatronen in de

vingerafdruk. De dactyloscopische punten werden

aangewezen, en hiermee werd een vingerpatroon gemaakt.

• Vervolgens werd bedacht of de vingerafdruk afkomstig zou

kunnen zijn van een bepaalde vinger.

• Nu werd er nagegaan van wie de vingerafdruk is. Hierbij werd

gekeken naar het vingerpatroon en de dactyloscopische

punten.

CONCLUSIE

Na gekeken te hebben naar alle vingers gevonden op de PD, is de conclusie getrokken dat

VINGER01 van H.C.Hoogedoorn is. Dit is het slachtoffer. Het betreft haar rechterduim. VINGER02 is

van M.E.Schooneveld. Het betreft haar rechterduim.

Figuur 1 Vingerpatroon

VINGER02


1.9 Algemeen onderzoek

Er zijn verschillende forensische teams bezig geweest om de vingerafdrukken te identificeren. Zo is

een samenwerking ontstaan. Ons team heeft dus niet alle vingerafdrukken geïdentificeerd. Om

een beeld te geven van alle gevonden vingerafdrukken en om hier vervolgens een conclusie uit te

trekken, zijn in het onderstaande overzicht alle vingerafdrukken op een rijtje gezet.

Vinger# Plaats van vinden Eigenaar Vinder

VINGER01 Bankje op de PD Hannah

Hoogendoorn

Duim Rechts

VINGER02 Leeg waterflesje in de prullenbak op de

PD

Merel

Schooneveld

Duim Rechts

VINGER03 Leeg frisdrankblikje in de prullenbak op

de PD

Roger de Jager Duim Links

VINGER04 Mes in de auto van Robert Vink Robert Vink Duim Rechts

VINGER05 Kapotte ruit van de varkensstal van

René Claassens

Lars Sanders Middelvinger

Links

VINGER06 Deurpost schuur achter de PD Jolien Sanders Duim rechts

VINGER07 Zwarte stift in de handtas van Hannah

Hoogendoorn

René Claassens Duim Rechts

Niet elke vingerafdruk is van belang. Ook niet elke vingerafdruk houdt verband met de dader. Wel

zijn er conclusies te trekken over het verloop van de moord. Hannah Hoogendoorn heeft het

bankje dus wel aangeraakt. Waarschijnlijk heeft ze hier gezeten. De gevonden voetafdrukken

gaan ook van het bankje naar het de plek waar Hannah ligt. Waarschijnlijk is ze dus niet verplaatst,

maar is dit de plek waar ze vermoord is. Het chromatografie-onderzoek wijst uit dat STIFT05 de stift is

waarmee de dreigbrief geschreven is. Deze is aangeraakt door René Claassens. In alle

waarschijnlijkheid, heeft hij deze dus geschreven.

De sporen in de prullenbak zijn niet zo van belang. Er zijn verder geen sporen waarin een

waterflesje of frisdrankblikje naar boven komen.

Dat Robert Vink een mes in zijn auto heeft, is niet heel bijzonder. Bij de moord is geen mes van pas

geweest. Heel verdacht is dit spoort dus niet.

Echter wel verdacht zijn de sporen van Lars- en Jolien Sanders. Dit zijn man en vrouw, die beide in

de lijst van verdachten staan. Wat deze sporen betekenen voor het verdere onderzoek is nog niet

te zeggen. Wel zullen ze extra in de gaten worden gehouden.


Grondsporen

3.3 Gedumpt?

In dit experiment wordt gekeken of het slachtoffer op de PD geweest is. Als de grond onder haar

zolen overeenkomt met de grond van de PD weten we dat het misdrijf daar heeft plaats

gevonden. Als de grond niet overeenkomt met de PD, is de kans groot dat het slachtoffer

gedumpt is. De schoenzolen van de betrokkenen worden ook onderzocht om te kijken of zij op de

PD geweest zijn.

• BODEM01: Egbert Sanders

• BODEM02: Jolien Sanders-van Opdam

• BODEM03: Lars Sanders

• BODEM04: René Claassens

• BODEM05: Mieke Helder

• BODEM06: Katie Schipper

• BODEM07: Merel Schooneveld

• BODEM08: Huub Henselmans

• BODEM09: Tobar Yoska

• BODEM10: Roger de Jager

• BODEM11: Hannah Hoogendoorn

• BODEM12: Plaats Delict

PLAN VAN AANPAK

Benodigdheden

• 100 g van de grondmonsters van de voetzolen, afkomstig van de verdachten (Bodem01 tot

Bodem10)

• 100 g van het grondmonster van de zolen van het slachtoffer (BODEM11)

• 100 g van het grondmonster van de PD (BODEM12)

• pH-meter

• Opstelling om de geleidbaarheid te meten

• Vergrootglas

• 100 mL maatcilinder

• Filtreerpapier (met een diameter van 12,5 cm)

• Gedestilleerd water in bekerglas

• 250 mL bekerglazen

• 400 mL bekerglas

• 50 mL bekerglas voor gedestilleerd water

• Lepels

• Trechters

• Weegschaal en papier voor het afwegen


Werkwijze

• Ten eerste worden de grondmonsters verdeeld zodat niet iedereen allen monsters moet

analyseren.

• Maak een schets of een foto van de droge grond.

• Weeg 25 gram van het bodemmonster af en schep dit in het 250 mL bekerglas.

• Meet 75 mL gedestilleerd water af en giet dit bij de 25 gram grond in het 250 mL bekerglas.

• Roer het mengsel goed met de lepel. Doe dit om de 3 minuten, 15 minuten lang.

• Na het roeren moet het mengsel 5 minuten bezinken.

• Giet de bovenstaande vloeistof over in een 100 mL maatcilinder met behulp van een filter en

trechter.

• Bepaal de hoeveelheid water die door de grond is geabsorbeerd.

• Giet de gefiltreerde vloeistof in een medicijnenbekertje en meet de pH van het grondmonster.

• Meet de geleidbaarheid van het grondmonster.


Bodem x pH Soortelijke

geleidbaarheid (µ/cm)

Geabsorbeerd

water (ml/50g)

Uiterlijk grond (beschrijving)

Bodem01 6,8

1600 54mL Nat en dik

Bodem02 8,7 85 47 mL Droog en klonterig

Bodem03 6,8 1500 57 mL Donkerbruin, korrelige

structuur, zeer droog, bevat

kleine takjes

Bodem04 9,7 2100 66 mL Wortels

Bodem05 6,7 4510 63 mL Fijnzand en stukjes

Bodem06 4,6 4400 39 mL Droog en korrelig

Bodem07 7,0 950 69 mL Grote brokken

Bodem08 6,9 1500 66 mL Zwart, zitten takjes in, heel

licht gewicht, heel vezelig

Bodem09 8,9 1000 57 mL Zwart, korrelige structuur,

zeer droog, bevat kleine

takjes

Bodem10 6,8 1950 62 mL Veel takjes, klonten en fijn

zand

BODEM11 7,8 1700 32 mL Stoffig, kleine korreltjes,

kleine takjes, haar worteltjes

Bodem 12

(PD)

6,9 2000 64 mL Grof, bollen zand


CONCLUSIE

Om de vraag te beantwoorden of Hannah Hoogendoorn, het slachtoffer, op de Plaats Delict is

geweest moeten BODEM11 en BODEM12 met elkaar vergeleken worden.

• Het verschil in pH tussen de twee grondmonster is 0,9.

• Het verschil in soortelijke geleidbaarheid tussen de twee grondmonsters is 300.

• Het verschil in geabsorbeerd water tussen de twee grondmonsters is 32 mL.

• Ook het uiterlijke verschil is groot. BODEM11 is stoffig, bestaat uit kleine korreltjes, takjes en

worteltjes, terwijl BODEM12 uit grove bollen zand bestaat.

Uit deze gegevens kan opgemaakt worden dat het slachtoffer gedumpt is.

Toch denken we dat dit niet het geval is vanwege de vorming van livor mortis. Als een persoon

overlijdt trekt het bloed uit de huid weg waardoor deze vaalbleek en slap wordt. De rode

bloedcellen zakken naar de laagstgelegen lichaamsdelen en plakken daar aan elkaar vast. Hier

ontstaan paarse lijkvlekken, livor mortis. De verkleuring begint na ongeveer één tot twee uur en is

na acht tot tien uur compleet. livor mortis ontstaat dus alleen als het lijk voor een lange tijd ligt en

niet verplaatst of omgedraaid is.

Omdat deze lijkvlekken aan de buikzijde van het slachtoffer gevormd zijn kan daar de conclusie

uitgetrokken worden dat ze al enige tijd onaangeraakt op haar buik ligt. Ze kan dus niet gedumpt

zijn anders waren deze vlekken niet gevormd.

Hoewel de meetgegevens aantonen dat het slachtoffer gedumpt is, hebben wij nog onze twijfels.

Waarschijnlijk is er sprake van een meetfout geweest. Toch houden we de gegevens in ons

achterhoofd.

Verder kan uit de tabel opgemaakt worden dat Bodem08 en Bodem10 sterk overeenkomen met

de het grondmonster van de PD. Dit betekent dat dat Roger de Jager en Huub Henselmans hoogst

waarschijnlijk op de PD zijn geweest. Deze twee verdachten gaan we nu nog meer in de gaten

houden.


3.4 Lopen of rennen?

Op de plaats delict zijn voetstappen gevonden. Er is vastgesteld dat het om twee voetsporen

gaat, dus om twee verschillende personen. VOET01 is van het slachtoffer. Van wie VOET02 is, wordt

in dit onderzoek bepaald. Het is zeer waarschijnlijk dat deze voetsporen van de dader zijn. Het is

duidelijk dat er moeite is gedaan, de voetsporen weg te vegen. Er is daarom ook geen duidelijke

afdruk van mogelijk. Wel zijn de voetsporen gefotografeerd. In dit onderzoek wordt nagegaan of

de mogelijke dader een man of vrouw is, hoe snel de hij of zij liep en de lengte van de mogelijke

dader.

PLAN VAN AANPAK

Benodigdheden • Looptraject van 50 meter

• Stopwatch

Werkwijze

1. Voor dit onderzoek zijn drie jongens en drie meisjes aangesteld, om het looptraject te belopen.

De proefpersonen hebben allemaal verschillende lengtes.

2. De proefpersonen beginnen net voor de startlijn te lopen, joggen of rennen. Hij of zij loopt dus

drie keer: de eerste keer lopend, de tweede keer joggend en de derde keer rennend.

3. Een ander persoon houdt vervolgens de tijd bij, hoelang de proefpersoon erover doet om aan

de andere kant van het looptraject te komen. Ook worden zijn of haar stappen geteld.

Let op! De proefpersonen moeten proberen zo constant mogelijk te lopen!



Lopen

Geslacht lengte (m) Tijd (s) Aantal stappen Snelheid (m/s) Stapgrootte (m)

M 1,92 20,29 51 2,46 0,98

M 1,82 37,61 64 1,33 0,78

M 1,68 28,60 59 1,75 0,85

V 1,77 32,00 58 1,56 0,86

V 1,79 36,65 71 1,36 0,70

V 1,70 32,63 60 1,53 0,83

V 1,69 32,33 68 1,55 0,74

Joggen

Geslacht Lengte (m) Tijd (s) Aantal stappen Snelheid (m/s) Stapgrootte (m)

M 1,92 16,92 39 2,96 1,28

M 1,82 14,51 37 3,45 1,35

M 1,68 10,85 38 4,61 1,32

V 1,77 15,60 41 3,21 1,22

V 1,79 16,64 46 3,00 1,09

V 1,70 13,16 36 3,80 1,39

V 1,69 15,52 43 3,22 1,16

Rennen

Geslacht Lengte (m) Tijd (s) Aantal stappen Snelheid (m/s) Stapgrootte (m)

M 1,92 8,79 26 5,69 1,92

M 1,82 10,92 26 4,58 1,92

M 1,68 7,75 29 6,45 1,72

V 1,77 12 30 4,17 1,67

V 1,79 9,43 33 5,30 1,52

V 1,70 8,61 25 5,81 2,00

V 1,69 8,49 35 5,89 1,43

CONCLUSIE

De afstand tussen de voetstappen van de mogelijke dader (stapgrootte) is 1,00 m. Als dit getal

vergeleken wordt met de bovenstaande gegevens, kan er een voorspelling gedaan worden van

de lichamelijke bouw van de mogelijke dader. De verdachte rende waarschijnlijk niet. Daar is de

stapgrootte te klein voor.

De kans is groter dat de verdachte net niet aan het lopen, maar ook net niet aan het joggen was.

De verdachte is dan mogelijk:

• Een man van iets langer dan 1,90 m. De verdachte moet dan gelopen hebben.

• Een vrouw van ongeveer 1,75 m. De verdachte moet dan gejogd en/of gelopen hebben.


Stofeigenschappen

4.10 Stoffen onderscheiden

Op het lichaam van Hannah Hoogedoorn (slachtoffer) is een witachtig poeder gevonden. Het

onderzoeken van het poeder brengt de politie een stapje dichterbij het vinden van de dader. Op

een aantal verdachten is ook een witpoeder aangetroffen. Dit waren 6 monsters van 5

verschillende stoffen. Deze zijn al onderzocht door de analist. De stoffen zijn als volgt:

STOF01 Na2CO3

Soda

STOF02 NaCl Keukenzout

STOF03 C6H12O6 Poedersuiker

STOF04 CaCO3 Krijt

STOF05 C6H12O6 Poedersuiker

STOF06 NH4Cl Salmiak

Dit experiment wijst uit welk van de vijf gevonden stoffen overeenkomt met de stof gevonden op

Hannah Hoogedoorn.

PLAN VAN AANPAK

Benodigdheden

• De gevonden stoffen (soda, keukenzout, poedersuiker, krijt en salmiak)

• De onbekende stof

• Water

• Reageerbuisjes

• PH-papier

• Soortelijke geleidbaarheidsmeter

Werkwijze

Bij dit onderzoek gaat het erom dat je verschillende proefjes doet met de stoffen, om hun

stofeigenschappen te noteren en hiermee de stoffen te identificeren. Er zijn vijf onderzoekjes, die

voor elke stof moeten worden uitgevoerd.

• Het is belangrijk dat de stoffen eerst worden beschreven. Als dit gedaan is, kan het

reageerbuisje voor de helft gevuld worden met water. Kijk hierbij goed of de stof oplost.

• Druppel een beetje van de oplossing op het PH-papier. Als het gele papier blauw kleurt, is er

sprake van een zure stof. Als het paarse papier rood kleurt, is er sprake van een basische stof.

• Giet een beetje van de oplossing over in een ander reageerbuisje. Doe hier vervolgens azijn bij.

De toevoeging van azijn, zal een reactie veroorzaken. Bij elke stof is de reactie verschillend. Het

is daarom een goede indicator om te kijken welke stoffen overeenkomen.

• Met de soortelijke geleidbaarheidsmeter wordt gemeten wat de soortelijke geleidbaarheid van

een stof is. Een lage soortelijke geleidbaarheid geeft aan dat de stof nauwelijks tot geen stroom

geleidt. Een hoge soortelijke geleidbaarheid geeft aan dat de stof juist wel stroom geleidt.


RESULTATEN

STOF# PH Lost op in

water

Reactie met azijn Soortelijke

geleidbaarheid

(μS/cm)

STOF01 Basisch Ja x x

STOF02 Neutraal tot

basisch

Ja Kleine bubbeltjes ontstaan, deze

blijven kleven aan de rand. Verder

geen reactie

5100-5200

STOF03 Neutraal Ja Idem 34-88

STOF04 Neutraal Ja Er ontstaat gas, dit is te horen. Er

kleven grote bubbeltjes aan het

glas.

x

STOF05 Neutraal Ja Dezelfde reactie als bij STOF02 en

03 treedt op.

34-88

STOF06 Zuur Ja x x

STOFX Neutraal Ja Dezelfde reactie als bij STOF02 en

03 treedt op.

34-88

CONCLUSIE

De stof op Hannah Hoogendoorn is poedersuiker. Als alle stappen doorgelopen worden, vallen er

telkens stoffen af. STOF01 en STOF06 zijn niet neutraal, als STOFX. Deze kunnen dus worden

uitgesloten. De reactie van STOF04 met azijn komt niet overeen met de reactie die STOFX toont.

STOF04 kan dus worden uitgesloten. De laatste die uitgesloten kan worden, is STOF02 de soortelijke

geleidbaarheid hiervan, komt niet overeen met STOFX. De twee stoffen die nog overblijven, zijn dus

STOF03 en STOF05, die allebei poedersuiker zijn.

4.11 Verdachte(r)

Rachel Janssen en Merel Schooneveld zijn beide in aanraking geweest met de stof poedersuiker.

Rachel Janssen is in het onderzoek al een aantal keer voorbij gekomen. Dat zij nu ook sporen van

de stof, die óók op Hannah is gevonden, op haar kleren heeft, maakt haar extra verdacht. Ook

Merel is nu extra verdacht. Zij heeft immers ook een vingerafdruk op de PD achtergelaten. Merel en

Rachel Janssen hebben samen oliebollen gegeten, wat de oorzaak is van de poedersuiker op hun

kleren.

Waarom Hannah Hoogendoorn poedersuiker op haar kleding had, is niet duidelijk. Mogelijk heeft

ze zelf oliebollen met poedersuiker gegeten. Mogelijk is dit overgedragen door Merel of Rachel.


4.12 100% zeker

In forensische laboratoria is ook niet altijd met 100% zekerheid te zeggen of een meting klopt. De

beste manieren om toch de meest zekere stofidentificatie te verkrijgen zijn onder andere:

• Het toepassen van neerslagreacties. Hierbij worden twee goed oplosbare elektrolyten aan

elkaar toegevoegd, waarnaar er een slecht oplosbaar zout zal ontstaan. Dit slecht oplosbare

zout, is de indicator van de stof waarmee je te maken hebt.

• Men kan doormiddel van een elektronenmicroscoop naar het molecuul kijken. Dan is écht

100% zeker om welke stof het gaat.

• Het toepassen van verschillende scheidingsreacties. Hierbij kan gekeken worden uit welke

moleculen een stof ontstaat, of het zuiver is en aan de hand van de stofeigenschappen die

tijdens de scheidingsexperimenten naar boven komen, is een vrij zekere uitspraak te doen, over

welke stof het gaat.


Chromatografie

5.3 De inkt op de kaart en dreigbrief

Op de PD zijn een dreigbrief en een kaart gevonden. Bij de verdachten zijn stiften aangetroffen,

waarmee de dreigbrief en de kaart mogelijk getekend en geschreven zijn. In dit onderzoek wordt

doormiddel van papierchromatografie onderzocht welke stift is gebruikt om de dreigbrief en de

kaart te maken.

PLAN VAN AANPAK

Benodigdheden

• Twee bekerglazen

• Water (als loopvloeistof)

• Potlood

• Geodriehoek

• 2 chromatografiepapieren (12 cm breed)

• STIFT01 t/m STIFT05

• De inkt afkomstig van de kaart en de dreigbrief

Werkwijze

1. Zet op 1 cm hoogte een lichte potloodstreep op de chromatografiepapieren.

2. Zet op het ene papier 4 stipjes met de stiften 01 t/m 04. Zet op het andere papier een stip met

STIFT05 en de inkt uit van de driegbrief en kaart. Zet de stippen op de getekende lijn, zover

mogelijk uit elkaar. Maak de stippen niet te groot.

3. Plaats de chromatografiepapieren in de twee bekerglazen, die tot 0,5 cm gevuld zijn met

water.

4. Laat de inkt ongeveer een half uur uitlopen.

WAARNEMINGEN

STIFT01 t/m STIFT03 en de inkt van de kaart zijn allemaal uitgelopen. Ze toonden allemaal dezelfde

kleuren, in dezelfde volgorde: groen, blauw, lichtpaars, donkerpaars en bruin.

STIFT05 en de inkt van de dreigbrief zijn niet wel uitgelopen, maar toonden geen kleurenpatroon.

De stippen waren allemaal even groot, met een diameter van ongeveer 0,1 cm.


RESULTATEN (5.4)

Uitloop (cm) STIFT01 STIFT02 STIFT03 STIFT04 STIFT05 Kaart Dreigbrief

Uitloop 8,0 7,7 7,4 7,5 5,6 5,2 5,3

Groen 1,6 1,8 3,8 0,0 0,0 1,8 0,0

Blauw 3,4 3,9 5,8 0,0 0,0 2,8 0,0

Lichtpaars 7,3 6,8 7,3 0,0 0,0 3,7 0,0

Donkerpaars 8,0 7,7 7,4 0,0 0,0 4,6 0,0

Bruin X X 1 X X 1,0 0,0

RF-waarden STIFT01 STIFT02 STIFT03 STIFT04 STIFT05 Kaart Dreigbrief

Groen 0,20 0,23 0,51 0 0 0,35 0

Blauw 0,43 2,17 1,53 0 0 1,56 0

Lichtpaars 0,91 1,74 1,26 0 0 1,32 0

Donkerpaars 1,00 1,13 1,01 0 0 1,24 0

Bruin X X 0,13 X X 0,22 0

b. Om je onderzoeksresultaten zo accuraat mogelijk te maken, is het doen van verschillende

metingen de meest voor de hand liggende optie. Door het doen van verschillende metingen, om

hier vervolgens het gemiddelde van te berekenen, worden waardes gevonden, die het dichtst bij

de waarheid liggen. Ook is een andere loopvloeistof een optie. Verdunningen van ethanol en

ammonia zijn hiervoor geschikte kandidaten. Dit is uit een andere chromatografie-onderzoek naar

voren gekomen.

CONCLUSIE (5.5/5.6)

Te zien is dat de kaart en de dreigbrief met geen enkele stift precies overeenkomen. Dit is niet zo

vreemd. Het zijn grove metingen. Bovendien heeft het ene chromatografiepapier een langere

uitlooptijd gehad, dan de andere. Er moet dus uit worden gegaan van de stift die ongeveer

overeenkomt met de inkt op de dreigbrief en kaart.

De inkt van dreigbrief toonde geen enkel kleurenpatroon. De inkt toonde een uitloop van 5,6 cm.

Dit komt het meest in de buurt bij STIFT04. Het is dus zeer waarschijnlijk dat de dreigbrief geschreven

is met STIFT04.

De inkt van de kaart toonde wel een kleurenpatroon, met een kleur die geen enkele stift behalve

STIFT03, toonde namelijk bruin. Ook komen de RF waarden redelijk overeen. De kaart is dus

getekend met STIFT03.

De eigenaren van de stiften, zouden mogelijk betrokken zijn in de moord op Hannah

Hoogendoorn. STIFT04 is gebruikt om de dreigbrief mee te schrijven. Hier is tevens een vingerafdruk

op gevonden.


Vervorming

6.8 De afstand van de kogel

a. De kogel, gevonden in het lichaam van Hannah, zit op een afstand van 1,20 m ten opzichte van

haar voeten. De kogel is loodrecht het lichaam binnengedrongen. De enige manier waarop dat

kan, is als het pistool loodrecht, op 1,20 m hoogte is afgevuurd. De kogel is dus op 1,20 m hoogte

afgeschoten. Dit is ongeveer op heuphoogte. Er zijn dus twee mogelijkheden:

• De schutter heeft het wapen hurkend afgevuurd. De schutter heeft dan op schouderlengte

geschoten Men kan er dan van uit gaan dat het een ervaren schutter is.

• De schutter heeft het wapen staand afgevuurd. De schutter is dan mogelijk onervaren.

b. Er zijn een aantal factoren die bevestigen dat de kogel van dichtbij is afgeschoten. Op de PD

stoppen de voetsporen van de dader op 3,18 m van het slachtoffer. (Hannah heeft drie

voetstappen achtergelaten, met een stapgrootte van 1,06 m. 1,06*3 = 3,18 m) Het is dus

aannemelijk dat de dader vanaf deze afstand heeft geschoten. Bovendien is de kogel zeer diep

het lichaam van Hannah binnengedrongen (17,7 cm). Een kaliber .22 heeft een zeer grote

schietafstand. De dader moest dus wel dichtbij hebben gestaan, om de kogel zo diep door haar

lichaam te krijgen.

6.9 Conclusies

Er zijn een aantal conclusies getrokken, bij het behandelen van handboek 6. Dit zijn de volgende:

• De schutter heeft het wapen op ongeveer 1,20 m hoogte afgevuurd.

• De schutter stond ongeveer 3,18 m van het slachtoffer, toen hij het wapen heef afgevuurd.

Er kunnen in principe geen uitspraken gedaan worden, over wie nu extra verdacht is. Zowel

ervaren, als onervaren schutters kunnen de moord hebben gepleegd. Uitsluitsel van verdachten is

dus niet mogelijk.


Bloed… of niet?

Luminolreactie

In dit experiment werd de aanwezigheid van bloed op de kleding van de verdachten

aangetoond. Dit werd gedaan aan de hand van een mengsel van luminol, waterstofperoxide en

natronloog. De kledingstukken zijn van de volgende personen:

• Kledingstuk met VLEK01: Rachel Janssen

• Kledingstuk met VLEK02: Tobar Yoska

• Kledingstuk met VLEK03: Robert Vink

PLAN VAN AANPAK

Benodigdheden

• Druppelpipet

• Luminoloplossing

• Donkere ruimte

• De bevlekte kledingstukken

Werkwijze

• Allereerst is het belangrijk te weten wanneer bloed geïndiceerd wordt. Wanneer er bloed

aanwezig is op het kledingstuk, zal de luminoloplossing reageren met het bloed, waardoor

hij blauw opgloeit.

• Druppel een aantal druppels van de luminoloplossing op de kledingstukken. Zorg er wel

voor dat het hele kledingstuk bedenkt is met de oplossing.

• Wanneer het kledingstuk blauw oplicht, is er een kans dat er bloed aanwezig is op het

kledingstuk. Luminol gaat namelijk ook een reactie aan met stoffen als bleek, speeksel en

sperma.


Bij het druppelen op de kledingstukken met de VLEK01 en VLEK03 ontstond een helder blauw licht.

VLEK01 ontstond uit meerdere kleine vlekjes. Het totale oppervlak was niet al te groot. VLEK02

bestond uit twee grote overlappende vlekken. VLEK03 was haast identiek aan VLEK01. Alle vlekken

waren rood gekleurd.

CONCLUSIE

Op VLEK01 en VLEK03 is een kans op de aanwezigheid van bloed aanwezig.


7.3 vragen bij de luminolproef

a. Het kledingstuk van Rachel Janssen en Robert Vink lichtten helder, blauw op. Op deze

kledingstukken is de kans op bloed dus aanwezig.

b. De vlekken kunnen ook afkomstig zijn van een andere stof. Alle organische materialen (sperma,

speeksel, urine, etc.) lichten op onder invloed van Luminol. Gezien de kleur van de vlekken, is de

kans groot dat de vlekken wel afkomstig zijn van bloed.

c. Tobar Yoska is in ieder geval niet dichtbij het slachtoffer gekomen, toen het slachtoffer vermoord

werd. Het is dus zeer onwaarschijnlijk dat Tobar Yoska de dader is. Toch wordt dit uit volledig

uitgesloten. De kogel is vanaf een afstand afgeschoten, de dader hoeft dus geen bloedspetters op

zijn kleding hebben. De andere twee verdachten, Rachel Janssen en Robert Vink, zijn nu extra

verdacht. In het verdere verloop van het onderzoek zullen zij extra in de gaten worden gehouden.

Een zekere uitspraak, over dat zij de daders zijn, is echter niet mogelijk.


DNA

8.15 Wat is DNA?

DNA is draagt erfelijke eigenschappen en zit in bijna elk lichaamscel. Het bestaat uit lange ketens,

die aan elkaar verbonden zijn met een dubbele spiraal. Elke bouwsteen van een keten is met een

ander bouwketen verbonden.

Het DNA bestaat uit vier bouwstenen, namelijk A, T, C en G. De bouwstenen vormen samen met

eiwitten chromosomen, waar je 46 van hebt. Je hebt 22 autosomale chromosoomparen en 1

geslachtschromosoompaar.

98% van het DNA is “niet-coderend”. Hierin zitten short tandem repeats, die bij elk persoon erg

verschilt. Een short tandem repeat (STR) wordt gebruikt bij de DNAonderzoeken. De plaats van een

STR wordt de locus genoemd. De locus wordt op beide chromosomen van een chromosoompaar

bekeken. Het aantal keer dat een STR wordt herhaald, heet het DNA-kenmerk of een allel. Het

DNA-kenmerk wordt met een cijfer weergegeven, dat staat voor het aantal keer dat de STR zich

heeft herhaald.

Het DNA-kenmerk wordt op beide chromosomen van een chromosoompaar bepaald en hierdoor

heeft elk chromosoompaar twee DNA-kenmerken. Dit wordt weergegeven met pieken. Als een

locus twee pieken heeft, dan zijn de DNA-kenmerken verschillend. Als er één piek is, dan is het

DNA-kenmerk gelijk.

Het DNA wordt uit de celkeren gehaald. Dit DNA wordt vermeerderd met een Polymerase Chain

Reaction (PCR). Na het onderzoeken van het DNA wordt een DNA-profiel gemaakt en deze wordt

vergeleken met andere DNA-profielen. De kans dat iemand hetzelfde wordt door het NFI vermeld

als één op één op miljard of kleiner.

Als het DNA-profiel overeenkomst hoeft het nog niet te betekenen dat diegene de dader is,

aangezien een DNA-profiel hetzelfde kan zijn, ook is die extreem zeldzaam. Gevonden DNA levert

niet altijd het volledig profiel op. Het DNA kan deels gebroken zijn. Hierdoor zijn er minder loci

waarop de DNA-kenmerken van bepaald kunnen worden.

Bij een mengsel van cellen van andere personen, ligt het DNA door elkaar heen. Hierdoor moeten

de forensisch onderzoekers eerst bepalen van hoeveel personen de cellen zijn. Echter is dit niet

altijd te bepalen. Als er een DNA-profiel is, wordt deze vaak vergeleken met de Nederlandse DNA-

databank. Hierin moet het goed worden opgeslagen, om te voorkomen dat de kwaliteit afneemt.

Naast de autosomale chromosoomparen wordt ook het geslachtschromosoompaar onderzocht.

De mannelijke wordt van vader op zoon door gebracht. Naast DNA in de celkern zijn er ook nog

mitochondriën, die buiten de celkern zitten en de energie van een cel produceren. Deze worden

doorgegeven van moeder op dochter en zoon. Deze mitochondriën zijn handig, omdat ze veel

minder snel afbreken dan DNA in de celkern.


Ook zit het in tegenstelling tot normaal DNA wel in haren. De Y-chromosomen en de mitochondriën

worden vaak gebruikt in verwantschapsonderzoeken. Echter kunnen deze twee soorten DNA

alleen als aanvullend bewijs worden gebruikt, aangezien het over veel verschillende generaties is

doorgegeven en voor veel mensen hetzelfde is.

8.24 DNA in de familie

a. De familie Sanders bestaat uit Egbert, Jolien en Lars Sanders. Wat mij opvalt, is dat het DNA van

Egbert en Jolien compleet verschillend zijn, maar dat het DNA van Lars is opgebouwd uit het DNA

van Egbert en Jolien. Bij elke locus is de ene helft afkomstig van zijn vader en de andere helft van

zijn moeder. Welke helft dit telkens is, verschilt.

b. Het DNA van Merel Schooneveld en Hannah Hoogendoorn toont enige gelijkenissen. Dit zijn

genoeg gelijkenissen om van verwantschap te spreken. Dit is zo gek nog niet, aangezien Merel de

kleindochter is van Hannah.

c. Iemands uiterlijk is niet volledig te bepalen door DNA. Hierbij spelen andere factoren namelijk

ook een rol. Sommige uiterlijke eigenschappen, met name erfelijke eigenschappen, zijn wel in het

DNA opgenomen. Denk hierbij aan oogkleur en haarkleur. Echter is door het DNA-profiel af te

lezen, vrij weinig te zeggen over uiterlijke kenmerken. Deze zitten namelijk opgeslagen in genen.

Het DNA-profiel brengt niets over de genen naar voren.

8.25 DNA01

a. Frequentie onvolledig DNA-profiel: 0,058 * 0,00029 * 0,0328 = 0,000000551696 %

Locus DNA-kenmerk in spoor Frequentie DNA-kenmerken

D2S1338

D31358

FGA

D8S1179

TH01 7 / 9 5,8 %

VWA 19 / 20 0,29 %

D16S539

D18S51

D19S433

D21S11 28 / 32,2 3,28 %

XY

b. In Nederland wonen ongeveer 17,0 miljoen mensen.

17000000 * 0,00000000551696 = 0,09378832 mensen. Dit getal is zo klein, dat men ervan uit kan

gaan, dat niemand in Nederland dit onvolledige profiel heeft.

c. Het DNA van Merel Schooneveld komt overeen met DNA01.


8.26 DNA02

a. Een DNA-profiel in de vorm te zien in figuur 8R, noemt men een piekenpatroon.

b. Het DNA-profiel is afkomstig van slechts twee personen. Het DNA is van twee mannen. De X en

de Y piek, zijn namelijk even hoog. Verder zijn er tien andere loci te zien, per loci zijn er meerdere

pieken te zien. Ook dit betekent dat het DNA van meerdere personen is.

c. De persoon is een man. Hij twee pieken, namelijk een X en een Y.

d. Het hoofdprofiel is 11 / 10. Het nevenprofiel is 12 / 13.

e. De pieken zijn hier niet even groot. Je weet dus moeilijker of je te maken hebt met een hoofd- of

nevenprofiel. Het hoofdprofiel is in dit geval 13 / 14. Het nevenprofiel is 13 / 15.

f.

Locus DNA-kenmerk in

spoor

(hoofdprofiel)

DNA-kenmerk in

spoor

(nevenprofiel)

D2S1338 17 / 18 Niet zeker

D31358 16 / 16 15 / 17

FGA 21 / 23 22 / 24

D8S1179 13 / 14 13 / 15

TH01 9 / 9,3 9 / 9

VWA 16 / 16 17 / 18

D16S539 10 / 11 12 / 13

D18S51 15 / 17 13 / 16

D19S433 13 / 13 12 / 13

D21S11 29 / 31,2 33,2 / 33,2

XY X / Y X / Y

g. Deze zal hoger zijn. Des te meer loci bekend zijn, des te hoger de bewijswaarde zal liggen.

h. Het hoofdprofiel komt met 100 % overeen met het DNA-profiel van Huub. Het nevenprofiel komt

het 100 % overeen met het DNA-profiel van Tobar.


8.27 Conclusie

a. De hoed is door twee mensen aangeraakt. Tobar en Huub. Waarschijnlijk is de hoed eigendom

van Huub. De hoed is besmeurt met zijn DNA, terwijl dat van Tobar er een beetje op zit. Tobar zou

de hoed van Huub gestolen kunnen hebben, en in de bosjes hebben gegooid. Ook zou Huub de

hoed kunnen hebben laten vallen, waarna Tobar de hoed heeft opgedaan. Huub is naar voren

gekomen in heel veel onderzoeken, wat Huub nu hoofdverdachte maakt.

b. Dat er een hoed is gevonden, hoeft niet te betekenen dat de eigenaar van deze hoed de

moord heeft gepleegd. Dat is een overhaaste aanname. Het is namelijk niet bekend hoe de hoed

in de bosjes terecht is gekomen!

De moord op Hannah Hoogendoorn€¦ · DE MOORD OP HANNAH HOOGENDOORN – MAART 2018 2 Ook wordt de...

Documents

Transcript of De moord op Hannah Hoogendoorn€¦ · DE MOORD OP HANNAH HOOGENDOORN – MAART 2018 2 Ook wordt de...