a, F. £ Q. S.Dißertatio Juridica

De

TRADITIONE.. / ■ ■ ■■

QuamSuffragantc ConfuItiiT. Facult. Juridica,

In Illuitri Academia Upfalienii,

Prsefide,Viro Confultiilimo

Dn. DANIELESOLANDRO.

J. U. D. ac Jur. Patr. & Rom. ProfeiE Reg. & Ord·Faculf. Jurid. h. t. Decano,

S. R. S. M.

Public© examini modeile fubjicit,BENED. REINH. ANTONSSON,

PVermelanduf»

In Auditor. Gurtav. Maj. D. XXV. Aürilis.Aani MDCCLXXVIII.

b. a. m. Γ.

UPSALI^,Typis Edmannianis.

KONGL. MAJ:TsTROMAN och LAGMAN

H0gädle och Vidt Lagfarne Herren,

HERR REINHOLDANTONSSON,

Min Günstige Herr FARBRODER.

Iag fåfängt gor forfok, at tolka hjertats röft:Vid Lutans forfta flag, defs matta ljud lig röjer.Min kånfel liflig år, min hela fjål förnöjer;Men ord jag icke har, iom fvara mot mitt bréft.Min vålfård alltid omt af Farbror onikad blifvit:Dess ynneft ingen gråns, Dess nit ej mål fig fkrifvit.Hur vördar icke jag det ädelmod mig ikjedt:Den ifver helgad år, hvaraf mitt rokvårk brinner,I denna ljufva drift, jag ftilla glädje finner:Min Farbrors huldhet har det offret fig beredt.Mitt yrke år, att gå den ftig till dygd och åra,Som Farbrors råd och dåd mig muntrat till att lära.

En ringa fkånk jag ger i deifa korta blad:De enda vårdet få, om de, med mig, behaga:Min Farbror tåckes dem benäget emottaga;Det gor, att jag ån mer arbetar nogd och glad.Jag Himlen bedja (kall, att Han min Farbror hågnar;Så har i detta Vål jag åmne, fom mig fågnar.

Min Günstige Herr FARBRODERS

AUrn vdmjukefle tjenartBENGT REINH. ANTONSSON.

VIROMaxime Reverendo atque PrjEcl akjssimo,

Dno Mag BENEDICTOANTONSSON,

ad Lyceum Carolstadiense S. S. Theologie LECTORI

Dexterrimo»Hammaroeensium PASTORI Vigilantissimo ,

PRAEPOSITO GravissimOjPatruo Optimo, AEternum Colendo.

J^xcipias, Patrue Benigniifime,, enixe. obteftor,* con-fveta humanitäre leviifimum hoc: munufculum, quo

non quidem maxima Tua in me collata beneficia com·

penfare, fed animum publice teftari tantum cupio vene-

rabundum, Tui favoris Angularis nuIlo> non temporefuturum memorem. Conftans & florentiilima Tua No-

biliiiimaeque Familiae proiperitas: femper in votis mihierit atque delictis, ad cineres usque omni,, qua par eil,,veneratione permanfuro

Maxime Reverend^: Nominis; Tur:

Cultori humillitno

BENED.. REINH. ANTONSSON:.

viroAmpmssimo atque Nobilissimo

DOMINO

OLAVO ANTONSSON,Regii Judicii Aulici ADSESSORI Consultissimo ,

Officin. Ferr. Patrono Adcuratissimo,Parenti Indulgentissimo.

Quam precibus mihi feriis publice teflandi expetivt anfam,^jpua Te, Parens Optime, pietate colam, atque innu-merabilia Paterni amoris documenta agnojcam, f/too jamlattior arriperem, digna] mihi Jupjpeterent verba,meutern erga Te maxime Jubmiffam declarare pojjem.

to a me praeflari non poffit, humillimus rogo, to ρa·gallas ·, inflar pignoris venerabundi maxime juxta atque gra-tißimi animi, benigno digneris excipere vultu. Meum erit,pro perpetua omni flore cumulata tua felicitate vota nun-

Cupare calidißima, z# primis cum Tua vita incolumita~te Pignorum cari(pinorum ■> atque adeo mea, quam certifpmecontineatur pvofperitas. Sis itaque Jofpes vigeasque, 7to<?roptime, quo adhuc fuißi amplexus, eodem pojihac fo-veas adfeilu

Induegentissimi Nominis Tui

Filittm ohtdimtijjtmumbened. reinh. antonsson.

φ

Φ Ο ö

Ζλ /λ

§. I.

Cum eum in finem Res Publicse potiflimum(inc inflicutie, ut juribus fuis & commo»dis quisque confociatorum tuto fruaturs

neque adeo vim externam fea hofiilem, aut inju·rias malorum civiurn perpetuo* quemadmodum inflatu plerumque fit naturali, extimefcere neceflumhabeat: mirum non eft, quod de jufta 8c fru&uoiajurium adqnifitione & amplificatione determinanda& defendenda Legislatores femper funt föfiicici;Maxirae vero jus dominii Tantum apud omnesgentes moratiores habetur, cum fine opibus, eo-rumque jufta & libera dispofitione nulla civilisconfervari poflit felicitas. Hinc de adquirendo re*rum dominio non philofophig tantum moralisScriptores operofitis pafiim egerunt: fed Leges quo·que Policicas cujuscumque gentis plurimas fanxereeautiones, ad vim & fraudem impediendam ad-commodatas* Sic in Jure Romano, mukis uciquenorainibus Jurisprudentiae ftudiofis comendando,

A nihil

2 De Traditionc.

nihil fere eil frequentius, quam ut dominii tum adqui¬rendi, tum defendendi, fubiidia praefcribantur. Prseci·pue vero in Inßitutionum Lib. II. 4de rerum divifione& adquirendo earum dominio agitur, quemadmodumetiam in fL totus tltulus, ejusdem argumend, hancmateriam prorfus eleganter & nervofe perfcribit.In Codice FRIDER1CIANQ paffim idem tra&aturargumentum: in primis vero Cap. L jf. L J. B. enu-merantur dominii adquirendi dtuli translativi, quan-do vel hereditate, vel permutadone, vel emtionevenditione, vel donatione, vel oppignoratione, fe-cundum ieges, parantur pradia & aedificia, tum urba¬na, tum ruftica. Cum enim, occupatis jam rebus ple-risque, modus adquirendi primus feu originarius, quirerum nullius dominio fubje&arum occupatione iiveadpreheniione condnetur, rarius locum habeat, pa-£lis plerumque (ive contra&ibus rerum dominiatransferuntur: per vulgatum illud : quod meum eßTabsque fatto meor alterins fieri nequit, Huc vero

fpe&at etiam traditio, quam brevi diflertatione,fpeciminis juridici loco, explicare apud animum con-ftitui. Tuam vero, L. B. humanitatem & cenfurarnbenigniorem omni, qua par eil, veneratione expetOi.

ILTraditio, in foro Juriåko non idem valet, at-

que

Ώβ 1 Τß di ΐi OfiS. 3

que in hifloricis^ ubi tradi fa&a feu res geftas aSeripcoribus aut narrantibus dicimus: & in Theolo·gicis, ubi traditionen patrum notant narrationes abantiquiori tempore per manus quafi traditas. Derebus enim jufte tradendis folliciti funt legum in·terpretes, atque ideo traditionem, Sveth: öfverlä·tande, generatim definiunt per translationem reipojfefjionis. Quemadmodum illa proprie in com-muni fermone tradere alicui dicimur, quae de ma¬nu hl manurn tranfeunt, Sveth: bfverlemna ndgotmed varm hand, quocumque, tandem fcopo illudfiat: ita apud Jure confultos etiam adeo late fumi-tur, ut quamcumque rei Upojjejjionis translationemin alium denotec, five titulo jufto & ad domini¬um transferendum hahili fach fuerit, five talis inhac a£fcione habilitas defideretur. Haec autem ge-neralis traditio nuda adpellatur, &, niii alia adfue-rint rerum momenta, fere nullum juris pratat ei-fe&um* Cfr. C. ΧΙΠ. §♦!♦ H. B. Re&e omnino dixe-ris: confenfum fimpliciter facere contrafiutn, ita ila-tuente Jure Natural!; verum tarnen hoc ipfumnusquam prohibet, quo minus prudens LegislatorCivilis in illorum quoque fulcimentum folletnnita-tes quasdam Juri Connato, inftar ejusdem jute in·terpretationis, addiderit. Strifiiori autem fignifica·

A 2 tu

4 De Traditione.tu traditio, ut alter adquirendi modus, refpe&urninii, jufium involvit dominii transferendi titulumyJen caußm ad dominium transferendum habilemyatque ad hunc in primis jura refpiciunt, tamquama&um, quo a domino res & pofleffio ex jufla cau-fa, linde dominia legitime transferri folent, in t-liom accipientem tranik: atque haec quidem tradi¬tio, qux inter contrahentes de rerum dominio ubi-que obtinet, ad iingula contraöuum genera adplica-tur, fervata tarnen rerum, qux transferuntur, in-dole diverfa, utpote qua modum quoque traden»di nonnunquam variaf.

§. Iii.Etenirn vel in rebus ipfis transferendis, ve!

m juribus alii cuipiam concedendis, veriantur ho»rum domini, quando rem aut pofTeffionem tradunt.Per rem vero, iuridice confideraram, intelligitur 0·mne idy quod Jui natura habile ejly ut poffit in bo-nis ejfe, υ. L, 5. pr. de verk fignif adeoque perfo-nis contradiftingvi folet. Res interim, quae ufuiiUHt, de quibus jam quasritur, non ejusdem funtnatura^ Quamobrem in longe plurimas diviiio-nes quafi fecantur. Nobis, pro ratione inftituti, u-nam vel alteram adtuiifle Yufficiat. Hinc res, qua?item in commercium veniunt, vei Ttiobiles funt,

quae^

De Traåitione,

quse, ab uno in alium locum tranöatae, variumdomino prydare poflunt ufum: vel immobiles,quse quidem non omnem mocum plane excludunt,fed, uno tarnen Icco periiftentes, pofiidentium in»ferviunt ufibus. Mobiliuni quidem rerum traditiomaxime propria eft, ubi dominus vel rem, pa£loquocumque jam alienatam, alii, qui jam novus eildominus, iua manu porrigit, quod in mercibus,quse flatim auferri poßunt, & a novo poflefföreadfervari incipiunt, ufu venire adfolet: vel certe

permittit, ut rem, quocumque jufto titulo adquifi-tam, co transierat poiTeiTor, ubi in iuos eam proarbitrio convertere poterit ufus» Res autem im¬mobiles proprio & per loci mutationem tradi ne»

queunt; fed tradi tarnen per analogiam &}uridicoi'enfu dicuntur, quando novus dominus in easdemiibere difponendas inducitur, aut ad ufum earun-dem fuo arbitrio determinandum certo temporis ar·ticulo adrnittitur, quemadmodum in praediis ac ae-dificiis alienatis fieri, quotidiana docet experientia*Quod ii autem controveriia fit rei ercifcundae, ven-

ditse, 8z fic deinceps, iive immobilis fit,. fi-ve mo-

bilis, Leges noilrx paßirn adcuraie ftatuuntatque de«terminant, quemadmodum traditio, pro re naca5efFe&ui detur, Cfr, C. XL /. /. /. 3. j. 6, J. B.

h % C„ L

6 De Traditione.

C. I. §♦ 3. Η. B. C. V. §. §. 5. 6. &c. U. B. velper immiffionem Sveth. införfel, vel aliam execu-tionis fpeciem.

i. IV.Aliter vero res corporales, tum mobiles, tum

immobiles, de quibus jam breviter egimus, novotraduntur pofieflbri: aliter i&m, quas res incorpori·les vocari folent, & legitima quadam agendi, velbonis fruendi poteftate abfolvuntur, ad dium träns-eunt dominum. Rerum enim corporearum traditioatfus efi verus ^ qui novae tribuit pofleffioni ini-dum, unde etiam haec traditio vera dici fölet: tra¬ditio autem jurium non circa res immediate verfa-tur, nec a£fcu quodam fmgulari efficitur; fed jurisquodam interpretamento fingitur/ unde fffa quo-que, ad mentern Legum Romanarum, vocatur. Vt·ra autem traditoni bac non eo feniu opponitur,quafi faifa prorfus föret atque inanis, nec in fequidquam veri contineret: cfr. Domini Ad. DEnandri Diff. Sjette Fortfåttningen af StröddaBefoarade Lagfrågor: nam- vera adquirentis u*furpatione aliquamdiu continuata, & vera transfe-ferentis patientia feu permiflione nititur, & acce-dente in primis ordinatione Legis Communis, ve¬rum & validum producit effe&um. Sed a&us ta

mer

De Tr a ditione. f-

men heic transferendi verus non eil, feil determi¬natus , verum fi&ione quadam legis interveniffe po«nitur. Sic variae res, per iongioris temporis tra¬ft um adquiri folenc, ubi pro re nata, vel prafori-ptio adeft legitima, quae & tnemorialis dicitur, velußtcapio, quae praßriptionis immemorialis plerum«que nomen gerit, perpetuam tandem fruendi pot*eftatem ufurpanti conciüat. Sic jus repetendi pecu-nias, aut alias res mutuo datas amittitur ab eo, quidederat, & per confequens, jus easdem retinendidebitori adquiritur, fi debitum intra annos viginti,ore vel fcriptis, non fuerit poftulatum, ad menccmBrocardici: non faäurn habetur pro faflo, quotiesquis aliquid facere debuit: adeoque patientia ab u«na parte, & ufus ab altera, loco funt traditionis.Jura vero non minus, quam cetera, qua; poffiden«tur, bona, per pofTeffionem & ufurpationem tam-diu, nemine impugnante, continuatam, ut nemojam originem hujus dominii repetere memoria pos¬fit, firma evadunt atque inconcufla, v. Q IX. Jf. 12,.H. B. C. XV. /. I. J. B.

§* V.Ut in pafiis hominum,* dominia transferen·

tium & recipientium, liberis, traditio fuum habet:fundamentum: ita libera tradentis, juxta atque;

accl·-

$ De Traditione*

acciplentis voluntate, fatis dilucide utriraqae decla*rata, valor ejus maxime nititur. e. g. Si domusvendita, per &eS ßluv, id quod JCt. G AJUS laci-ne reddit per vim divinamy v. L. 25. §. 6. iE de

Joe. condt aliofve varios eafus igne conflagra verit,ita ut traditio iieri nequeat; non tarnen ideo con-tractus emtionis penitus evanefeit. Sed h«c de-mum in foro valet traditio, Ten verum & (labiledominium recipienti parit, quae & juftum fequiturtransferendi titulum, et ab illis inilituta fuerit &aeeepeata, qui ad contratluin ejusmodi ineundum,tum per naturam, tum per legum praeferipta, fue-rint habiles & idoneb Sic rem alienam alceri quipaeifeens tradit, dominium neutiquam transfert,quia titulus feil modus adquirendi determinatus ta¬lis non adeft, qui per fecuritatem dominiorum,

quse hanc tuetur, legis fan&ionem adpro«bari poffit, v, C. C. XII. H.B. XL1X. M. B. Ve*rus autem dominus rem fuam euivis & quocum-qué titulo habendam tradere poteft, modonon inhabilis ut, & a£lus hic eidem legum au&o«ritate interdi£fcus. Sic pupillus contra&um emtio*nis venditionis, aut permutationis prsediorum fuo*rum non valide inftituiCj v. C. IV. /. 7. J. B.Ncque uxor, patrimonii licet partieeps & in com*

muni-

De Traditionen 9

munionem bonorum legitimis introdu&a nuptiis,rem quampiam, invito marito, licite vendit, v. C,1. jf. 8. Η. B. niii in eam venditionis neceflitatemfuerit addu&a, cujus mentio & venia fit in C. XI./. 6. G. B. Multoque minus is rem valide in aliumdominum transfert, qui exftantiori quopiam natu¬ra vitio ad ejusmodi attum rite fufcipiendum eilineptus, ut mente captus, vel capite vacuus, v.C. IV. Jf. 7. J. B. cfr. C. XXXll. /. /. Μ. B.Neque rem aut pofleffionem ab alio, quantumvishabili, traditam reci'piendo femper valide adquirit,feu in fuum transmittic dominium, qui vei fuis nondum frui bonis per aetatem valet, v. C. XIX. jf. I.A. B. niii tutor ipfius nomine acceptaverit, aut res

jufto titulo tradita, in pupilli cefierit emolumen·tum: vel jus adquirendi in civitate, juftis ex caulis,amifrt, cfr. C. C. VI. /. jf. /. 2. 3. VII. /. /. /. 2.

//. B. I. /. .j. M. PoiTe autem quemque, fe-cundum juris parcemiam, quod quis per alium fe'city ipfe feciffe cenfetury non minus per alium,quam per fe, rem fuam alterius dominio permit-tere, & pariter rem ab alio legitime traditam per

B pro·

ΙΟ De Trailitione.

procuratorem valide adquiri ab eo, qui trnnslatumin fe dominium recipit, ipfa negotii hujus docetindoles, idemque natura mandati legibus declarataconfirmat, v. C XVII. /. /. /. 2. K B. G XV.R. B. C. XVIII. /. 2. H.

§. VLTraditur autem poffeffio non ipfa modo re a~

lienata & alterius arbitrio permifia, fed interdumetiam Jymbolo quodam adhibito, unde conftat, remhoc figno reprsefentatam alieno jam fubmitti domi-nio. Sic, e. g. claves asdium exprefia permiffioneemtori traditiE, domum eidem patere, ejusdemqueufibus reli£fcam eiTe teftantur, quamvis ipfum pro-cul abfuerit sedificium, nec nifi poft aliquod: tem-pus adeundum. Quin etiam ubi venditor vel do¬nator inftrumentum, quo jus ejus continetur, åke¬ri legitime acceptanti tradit, translatio dominii du»bia non eft, quamvis hxc traditio tantum fit fym-bolica. Ut enim confenfus mutuus, fufficienter u-

trimque declaratus, paftum naturaliter abfolvit: ita;obfervatis, quae legibus civilibus ftabilitas funt, fol-lemnitatibus, ad dominium novum auspicandum

qua-

De Traditionen rit

qualecumque Jegitimae confenfionis fignum fufficic*Idcoque nihil jam adtinet dicere de fi&a LegumRomanarum traditione, quae vel long£ manus, velbrevis manus, vel fytnholica erat: ίϊ veromavis non«nullorum Juris confultorum dichotornias, rem itaexpofueris: traditio eil vei fymbolica9 vel non Jy?n«bolica\ hccc autem vei long,<e manus vel brevis ma-7ms. De fymbolica interim apud Noilrates ab ulti-mis retro temporibus cfr. Diflert. DOM. PRZESI«DIS de Probat. fpeciatwn duor. tefl. See, p. 38,

§. VILQuamvis traditio rei & pofleflionis ipfum jus

dominii non tribuat, Ted confenfu contrahentiumjam translatum eife iignificat, & primordia non

numqtiam liberae difpofftionis conftituat; fuis ta¬rnen efFeüibus non eil deflituta. Licet enim re&e

dicatur, rem fuo perire domino, & per ipfumconfenfum t ransferentis declaratum & aeeeptumadquirens dominus jam exiflat; fit' tarnen inter-dum, ut, accedente vel au&oritate legis, fi quisin culpa vel mora fuerit, vel pa£lo iingulari con«crahencium,, dominus ante tradirionem ab hoc pe-

B 2. ric'ulo)

I% De Traditions.

riculo fit imrnunis. Sic quamvis rem fuam, fiveemtam, five alio quovis titulo rite adquifitam cu*flodire pofteflor debeat; nihil tarnen prohibet, quominus prior dominus rem alicui yenditam fuo pe·riculo fervandam iufcipiat, donec emtor iilam in¬trä certum tempus ad fuos lares transtulerit, iuas·que cuftodiae fubjecerit» Mercibus autem coem·

tis, atque in quantitate confiftentibus, quae quidemantequam auferuntur, ponderari, meniurari aut nu-

merari debent, venditor curam et confervationem,donec illud fa&um fuerit, impendere jubetur, v. C.I. jf. 7. Η. B.

Quod ad rem alienam, utpote qua alteri, inplurimis contra&uum fpeciebus, certo modo atquerefpe&u cedi & tradi poffit, nihil nunc dixero:alius forte Commilitonum opera in hoc fpeciali ar-gumento exponendo verfabitur: id tan tum ver-bo monuiiTe heic loci fat erit, ubicumque de jurein re transferendo agitur, rem alienam non pofieobje£tum contra&uum efle.

$· VIII,Praterea ex di&is jam colligi poterit, ad ju-

ftam

D e Traditioner* 13

ihm reruna in commercium venientium, h. e.

quae a fingulis poffideri queunt, adquifitionem,Sveth. Laga fang, legitimas modos Πv c titulos tid-quirertdi, & traditionem vel proprie vel improprie-talem frequirU ad traditionem autem generatim con»fideratam qnatuor in primis pertinere momenta:

primum, ut rem tradens ipfe poßideatt dein, ut vo»lüntas adßt transferendi: tum, ut res torporalis,juri etiam inneχα, tradatnr, & denique, ut caufa-ßt habilis. e. g* emtio venditio.

Plura quidem in hoc, quod' traÖavi, argumcn-to in medium proferri pofle non diffiteor: hac au»tem paucula quia fini fufficere videntur propoiito,qui eil, ut ea, quse generatim de traditione dicen*da ίϊηε, exponerem; fpecialiora alia aliis occaiioneenodanda relinquenti, nuncupatis finccris pro flo-rente & perpetua Patrice felicitate votis, hifce mi*·hi erit fubit ftendunv

5V D» G*.

& # £# #

φ φ