- ( CONFIDENTIAL DOCUMENTS

Ton van D.

- ( CONFIDENTIAL DOCUMENTS

Ton van D. werd net na de Tweede wereldoorlog geboren in Rotterdam. In de jaren-70

was hij directeur van Triton Cleaning Service BV. Hij was actief als koppelbaas en zou

één van de grootste in het Rotterdamse havengebied zijn geweest.

In de herfst van 1983 werd hij op 37-jarige leeftijd veroordeeld tot 2 jaar cel voor

valsheid in geschrifte.

In de gevangenis zou hij Ronald van E. hebben leren kennen. Na zijn vrijlating zou hij

de leider zijn geworden van een organisatie die zich had gespecialiseerd in de productie

en distributie van XTC.

De organisatie had een schijnbaar legale bovenbouw ontworpen voor het witwassen van

het drugsgeld.

Zo waren er meerdere BV's opgericht die zich met allerlei zaken bezighielden, van

sekslijnen en een lingeriegroothandel tot Oost-Duitse treinwagons en onroerend goed in

Griekenland. Van D. zou zich bezig hebben gehouden met het sponsoren in de

kickbokswereld.

Op vrijdag 14 februari 1992 werd hij gearresteerd en veroordeeld. Op 22 juni 1992

meldden zich twee agenten bij de gevangenis, die Van D. meenamen voor verhoor. Hij

verdween spoorloos.

Van D. zelf zegt dat hij niet is bevrijdt, maar dat de twee agenten hem hebben laten

ontsnappen om zo achter de locatie van de laboratoria te komen. Op 17 augustus 1993

werd hij in Antwerpen in België opnieuw gearresteerd en twee weken later werd hij aan

Nederland uitgeleverd. Niet veel later werd hij veroordeeld tot 10 jaar celstraf.

In het proces tegen Ton van D. en Ronald van E. hadden de advocaten het idee dat er

gebruik was gemaakt van omstreden opsporingsmethoden.

Een oud-IRT-commissaris werd tijdens het hoger beroep proces op 8 februari 1994

opgeroepen als getuige. Hij verklaarde tot driemaal toe dat er inderdaad omstreden

opsporingsmethoden waren gebruikt.

Op 11 februari 1994 ontkende hij dit echter. "Ik moet me hebben vergist. Dat verbaast

mijzelf ook. Gemiddeld gesproken mag ik over het functioneren van mijn geheugen niet

mopperen'.

De verdediging beticht de commissaris daarop van meineed, maar zover wil het hof niet

gaan. Ze nemen genoegen met de uitleg van de commissaris dat hij door kreeg dat hij

zich had vergist na een gesprek met een oud-collega van het IRT.

- ( CONFIDENTIAL DOCUMENTS

Tijdens de rechtszaak tegen Van D. verklaarde een ex-PTT’er dat de telefoon van Van

D. was afgeluisterd door justitie zonder een benodigde machtiging van de rechter-

commissaris.

Zijn verklaring werd door de rechtbank en de officier van justitie echter als

ongeloofwaardig beschouwd en de man werd meineed ten laste gelegd, waarvoor hij ter

zitting direct werd aangehouden.

Op 5 november 1992 werd 10 jaar cel geëist tegen Ton van D.. Hij werd door de officier

van justitie gezien als de leider van de organisatie.

Op 20 november werd Van D. conform de eis tot 10 jaar veroordeeld. Ook gelastte de

rechtbank dat hij ruim 72 miljoen gulden aan de staat moest betalen. Als hij dat bedrag

niet zou betalen kon hem een wettelijk maximum van zes maanden vervangende

hechtenis worden opgelegd.

De advocaat van Van D. tekende beroep aan tegen de uitspraak.

In januari 1994 verklaarde de advocaat van Van D. dat de politie Van D. zelf had

vrijgelaten om via hem een medeverdachte op te sporen. Volgens de advocaat was die

‘onaanvaardbare opsporingsmethode’ de reden voor de ontbinding van het IRT Noord-

Holland/Utrecht.

Op 10 augustus 1994 werd Van D. door de rechtbank in Amsterdam op 46-jarige leeftijd

veroordeeld tot een celstraf van 6 jaar. Er was 5 jaar geëist.

Ronald van E. werd op 26 december 1999 voor zijn woning aan de Minervalaan in

Amsterdam door het hoofd geschoten. Hij raakte invalide en zou sindsdien in een

rolstoel zitten.

Direct na de aanslag zou Ton van D. beveiliging voor Van E. hebben geregeld. Van D.

zou een groep Rotterdammers naar het VU-ziekenhuis in Amsterdam hebben gestuurd

om te voorkomen dat de daders van de aanslag hun werk zouden komen afmaken.

Van D. legde een aantal dagen na de aanslag een verklaring af tegenover Amsterdamse

rechercheurs. Hij verklaarde dat hij dat zowel hijzelf als Van E. geld hadden

geïnvesteerd bij Willem Endstra.

Vlak nadat Van D. was gearresteerd zou Endstra hem hebben bedonderd en had Van D.

hem niet meer vertrouwd. Van D. verklaarde op dat moment dat hij geen idee had wie

er achter de aanslag op Van E. zat, maar dat het vermoedelijk iemand was van wie

Ronald van E. nog geld zou krijgen.

- ( CONFIDENTIAL DOCUMENTS

Eén van de Rotterdammers die Van D. naar het ziekenhuis had gestuurd zou in een

telefoongesprek hebben gezegd dat Endstra en Holleeder

doodgeschoten moesten worden.

Een dag na het afleggen van de verklaring en het telefoongesprek werd Van D.

door Sam Klepper al ter verantwoording geroepen. Klepper had toen al een kopie van

het proces verbaal met de verklaring van Van D..

Van D. en Klepper zouden elkaar hebben ontmoet in een Chinees restaurant in

Amsterdam en Klepper zou Van D. hebben verteld dat hij grote belangen had bij

Endstra en dat het voor hem niet gunstig zou zijn als Endstra iets zou overkomen.

In maart 2000 zouden Klepper en Van D. een overeenkomst hebben gesloten.

Rond 2007 zou Van D. zichzelf als 'gepensioneerd' beschouwen.

Van D. zou hebben verklaard dat Willem Holleeder samen met Sam Klepper probeerde

de miljoenen van Willem Endstra naar zich toe te trekken.

Bron; Maffiapage.nl