chimereschimeresthe neuron stimulating zine

τεύχος 007 [190605] – διανέμεται χωρίς αντίτιμοwww.chimeres.gr

ΤΟ ΚΑΛΟ-ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΟ ΘΕΛΩ-ΤΟ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΟ ΠΡΕΠΕΙ-ΤΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙΤΟ ΜΠΟΡΩ-ΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΤΙ ΑΞΙΖΕΙ-ΤΙ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ

ΤΟ ΗΘΟΣ-Η ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ Η ΧΑΡΑ-Η ΛΥΠΗ ΤΟ ΦΩΣ-ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙΗ ΖΩΗ-Ο ΘΑΝΑΤΟΣ Η ΝΙΚΗ-Η ΗΤΤΑ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ-Ο ΑΕΡΑΣ

Η ΖΕΣΤΗ-ΤΟ ΚΡΥΟ Η ΗΜΕΡΑ-Η ΝΥΧΤΑ ΤΟ ΓΕΛΙΟ-ΤΟ ΚΛΑΜΑΟ ΗΛΙΟΣ-Η ΒΡΟΧΗ Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ-Η ΑΜΝΗΣΙΑ Η ΚΡΑΥΓΗ-Η ΣΙΩΠΗ

Η ΛΟΓΙΚΗ-Η ΤΡΕΛΑ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ-Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ Η ΑΓΑΠΗ-ΤΟ ΜΙΣΟΣΗ ΚΑΡΔΙΑ-Η ΠΕΤΡΑ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-Η ΑΔΙΚΙΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ-ΤΟ ΨΕΜΑ

Η ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ-Η ΒΙΑ Η ΗΣΥΧΙΑ-Η ΦΑΣΑΡΙΑ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ-Η ΦΤΩΧΙΑΤΟ ΩΡΑΙΟ-ΤΟ ΑΣΧΗΜΟ Ο ΒΟΡΡΑΣ-Ο ΝΟΤΟΣ ΤΟ ΟΠΛΟ-ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Η ΑΝΑΤΟΛΗ-Η ΔΥΣΗ Η ΘΕΩΡΙΑ-Η ΠΡΑΞΗ Η ΑΦΟΡΜΗ-Η ΑΙΤΙΑΗ ΕΥΤΥΧΙΑ-Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ

identity ii

chimeres: the neuron stimulation zine [ideas; articles; viruses; senses; stupidity; madness;

painkillers; little green people; interviews; mad writers; madder readers; brainpollution; literature; science; music; movies; philosophy; irony; humor; disclosure;mind games; feedback; communication; creativity; contradiction; destruction;pleasure; self torture; math equations; quantum determinations; comics; prophecies;questioning answers; answering questions; experiments; psychoanalysis practice;non-lobotomized brains;]

discover it: web [www.chimeres.gr]

feel free to reproduce them; feel free to communicate; feel free to contribute:mail: [mail@chimeres.gr] web: [www.chimeres.gr/mail.php]

indexτο ημερολόγιο ενός τρελού – [comzeradd]water is my dada – [june de bonde]χωρίς τίτλο – [fun.da.mental]οικονομική εφορία – [lost]p. dick – [baphomet]στη σκιά του θεού και του θανάτου – [stamen_feson]απορώ.φύση – [inosiro]cine-γρίφος – [sumarai!fat]εικαστικές τέχνες και ψώνια ψευτοκαλλιτέχνες – [cham.kor.]ζωή όπως θόρυβος – [garden in black]ταύτιση – [gimiris]lost bodies – [cham.kor.]ζωή μου – [εμπρηστής]λογοτεχνικό ιντερλούδιο – [e. sue]για εκείνη – [arrowblue]τα πάντα εκτός από αγάπη – [stamen_feson]περί τέχνης – [baphomet]ευρωπαϊκή ολοκλήρωση – [comzeradd]αφιερωμένο – [fun.da.mental]greek cult – [samurai!fat]το φως μέσα στη νύχτα – [cham.kor.]water is my dada – [june de bonde]οι όμορφες ειδήσεις, όμορφα καίγονται

iiiivvviviiixxxixiixivxvxviixviiixxxxiixxiiixxviixxixxxxiixxxivxxxvixxxviixxxvii

«caminante no hay camino, el camino se hace al andar.»

[ σκέψεις εξωφύλλου: cham. kor. ]

so-called editorial iii

το ημερολόγιο ενός τρελού[comzeradd]

Κοιτάζω γύρω μου και βλέπωτα μάτια των περαστικών.Βλέπω ορμή φυλακισμένηπίσω απ’ το προσωπείο της καθημερινότητας.

Βλέπω χίμαιρες έτοιμες να ξεπηδήσουν,να τυλίξουν, να γκρεμίσουν, να ουρλιάξουν.Ώσπου να μην μείνει τίποταπου να μην διαποτιστεί απ’ την μέθη τους.

Πώς το είπε κάποιος:«Προκειμένου να μη τυφλωθούμεκοιτάζοντας την έκλειψη ηλίου χωρίς γυαλιά,απλώς τον περιμένουμε να βγει απ’ τη δύση.»

Μα η έκλειψη τυφλώνει μόνο τα μάτια,όχι την όραση.Μακάρια η τύφλωση,γιατί θα βρούμε πιο εύκολα το δρόμο μας.

(Όταν ξυπνήσουμεανάμεσα στους νεκρούς,φοβάμαι πως θα ‘ναι αργά.)

ΥΓ. Επιτίθεσαι στον κόσμο αυτόνή αποτελείς κομμάτι του;

«Τελικά, τα πάντα βρίσκονται εκτός,τα πάντα, ακόμα κι εμείς οι ίδιοι: έξωστον κόσμο, ανάμεσα στους άλλους.Δεν πρόκειται, λοιπόν, ν'ανακαλύψουμε τους εαυτούς μας κιεγώ δεν ξέρω σε ποιο ερημητήριο. Θατους ανακαλύ-ψουμε στο δρόμο, μέσαστην πολιτεία, ανάμεσα στο πλήθος,σαν ένα πράγμα ανάμεσα σταπράγματα, σαν άνθρωπο ανάμεσαστους ανθρώπους.»- j.p. sartre

science fiction iv

water is my dada[june de bonde]

- Θαρρείς πως η κλίση των υψηλών ιδιοσυγκρασιών είναι πάντα ένα βαθμό πιο πάνω από τηνπραγματικότητα, στο να εξηγεί τα πάντα με κακιά συνείδηση, στο να πιστεύει ότι ποτέ τίποτεδεν οφείλεται στην τύχη, κι οτιδήποτε κακό συμβαίνει, είναι εξαιτίας μιας κακιάς συνειδητήςθέλησης, έξυπνης και προμελετημένης.

Κάτι που οι ψυχίατροι δεν πιστεύουν ποτέ.

Κάτι που οι ευφυίες πιστεύουν πάντα.

Μ’ ευχαρίστηση επαναλάμβανα μικρές φράσεις: τι παίζετε? «Γιόγκα τους είπα».«ο διάβολος βρίσκει δουλειά για τα τεμπέλικα χέρια». Για τα δικά μου έβρισκε αρκετά συχνά,δόξα το θεό.

- Το ξέρω πως ο πόλεμος είναι φριχτός, αλλά πρέπει να φτάνει κανείς ως το τέλος.- Μα δεν τελειώνει ποτέ. Ένας πόλεμος δεν τελειώνει ποτέ.- Θα τελειώσει κάποτε, έτσι δεν είναι? Ο ***** κούνησε το κεφάλι. - Ο πόλεμος δεν κερδίζεται από τη νίκη.- Είμαστε πολύ νέοι για να ξέρουμε τα πάντα, απάντησε ο ******** και μετά μπήκε στηντεμποκάψουλα και αναχώρησε για την βιοθήκη 44 στο λες τόντες.

Όλα έχουν ομορφιά σε αυτόν τον πλανήτη, αλλά δεν την βλέπουν όλοι.Ολ Λο ολ οο ολ.*%&$%@@@$ολιιι..^%### Ήταν η τελευταία του φράση πριν τον αποσυνδέσουν από το κεντρικό σύστημα για πάντα.

confessions v

χωρίς τίτλο[fun.da.mental]

Είναι ένα απ’ αυτά τα βράδια - το μυαλό μου είναι γεμάτο από σκέψεις σκοτεινές καιταραγμένες, έχω νεύρα και δεν με χωράει ο τόπος - τα’ χω με όλους και με όλα, αλλά και μεκανέναν και με τίποτα ταυτόχρονα - είπαμε. είναι ένα απ’ αυτά τα βράδια.

Στα αφτιά μου οι ήχοι από το soundtrack μιας δραματικής ταινίας που δεν έχει γυριστείακόμα - θα μπορούσα να’ μαι ο πρωταγωνιστής που, καθισμένος σε μια καρέκλα, με τα πόδιαπάνω στο γραφείο, να γράφω τις σκέψεις μου σ’ ένα τετράδιο που ’ναι γεμάτο άσχετεςπληροφορίες και σημειώσεις διαφόρων μαθημάτων κάποιας σχολής που ποτέ δεν τέλειωσα -στο cd player ν’ ακούγεται ορχηστρική μουσική, θλιμμένη και ατμοσφαιρική, να καπνίζωστριφτά τσιγάρα και παράλληλα ο σκηνοθέτης να παρεμβάλλει σκηνές από διάφορα γεγονόταπου με σημάδεψαν και στιγμιότυπα της καθημερινότητάς μου που βρίσκονται όλα στο κεφάλιμου, παλεύοντας το ένα με το άλλο, για το ποιο θα ’ναι αυτό τελικά που θα υπερισχύσει καιθα πλημμυρίσει εξ ολοκλήρου το μυαλό μου.

Πώς θα μπορούσε να συνεχιστεί η σκηνή άραγε; Πώς θα μπορούσε να διακοπεί;

Θα μπορούσε το πλάνο να αλλάξει βίαια και απροσδόκητα κι εγώ να εξαφανιστώ- ξαφνικάμπορεί ο υποτιθέμενος σκηνοθέτης να δείξει κάποιο άλλο πρόσωπο ή πρόσωπα, ένα τοπίο, ένασπίτι, ένα αυτοκίνητο που τρέχει στην εθνική οδό, έναν υπάλληλο που χτυπάει την κάρταεργασίας του, ένα όπλο, ένα κερί που τρεμοπαίζει, έναν αναπτήρα που πέφτει απ’ την τσέπηκάποιου που τρέχει να προλάβει το λεωφορείο, ένα ηλιοβασίλεμα σε μια παραλία, ένατσούρμο πιτσιρίκια που παίζουν και γελούν δυνατά ή ένα κορίτσι που στέκεται λίγα μέτραπίσω μου σ’ έναν άδειο δρόμο και που είναι ο έρωτας που ψάχνω σ’ όλη τη ζωή μου..

Άραγε, τι θα γίνει στη συνέχεια; τι λέει το σενάριο; θα περιμένω να τελειώσει η ταινία γιανα μάθω - αναγκαστικά, δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς.

stories vi

οικονομική εφορία[lost]

Να το λοιπόν, στην αφή, παρόλα τα γάντια που φοράω, το κρύο μάρμαρο του περβαζιού.Τα ρινίσματα του σιδήρου θα χαθούν στο σκοτάδι. Οι μπάρες σε λίγο θα ακουμπάνε στο

χώμα, ένα χώμα με λιγοστές και αραιές τούφες από μολόχες και αγριόχορτα, ίσως και στο ίδιοσημείο που τις είχανε αφήσει οι σιδεράδες πριν από πολλά χρόνια.

- Πάντως εγώ κυρ πέτρο δεν νομίζω ότι θα τα βάλουνε πάνω πριν σκουριάσουν.- Χεσ’ τα κι άστα, καλύτερα να μη τα βάλουν καθόλου. Δεν φτάνει που μας έκοψε τον ήλιο

αυτό το τέρας, του ‘βαλαν αυτό το σκατόχρωμα που βάζουν σ’ όλα τα δημόσια κτίρια, 500κιλά νερό, 1 κιλό ώχρα και λίγο ροζάκι μέσα, βάζουνε τώρα και σιδεριές στα παράθυρα μητους κλέψει κανένας αυτά που μας κλέβουνε. Τράβα μέσα τώρα και σκούπισε τις τρίχες απ’ τοπάτωμα, άλλαξε και το οινόπνευμα απ’ τις τσατσάρες, μπας και πιάσουμε καμιά πεντάρα. Θα‘μαστε από τους πρώτους πελάτες μια κι είμαστε και γείτονες.

- Κάγκελα;- Καλά ρε, τους μαλάκες κι αν θέλει κανένας να τους πληρώσει όσο είναι κλειστοί, από που

θα μπει;

- Εκατό χρόνια να τα ‘χουν ανοιχτά τα παράθυρα εδώ μέσα αποκλείεται να ξεμυρίσει. Φτουσου ρε πούστη, μπόχα, κρατικίλα, θα ξεράσω.

- Τι ήθελες ρε μαλάκα, να ρίξουνε “γκλέιντ” επειδή θα ‘ρθουμε εμείς;- Ποντίκια ρε πούστη μου. Και πάρτυ να κάνεις εδώ μέσα θα στουκάρουν όλοι.Το φως βαλτώνει και απορροφάται χωρίς σαφή όρια, ανακρίνει το σκοτάδι και αυτό ξερνάει

τις μορφές των πραγμάτων, παράξενη ζωή, γεμάτη ήχους, σιωπηλή ζωή για τα αυτιά τουςπου τα προστατεύει η κουκούλα. Το συρματόπλεγμα του γκισέ, παλιά δίχτυα που ‘χουν τιςρίζες τους μέσα στην άμμο. Βαριές κινήσεις θολώνουν τον ορίζοντα και με υπομονετικήδουλειά αποκαλύπτουν τη φθορά του χρόνου πάνω στα γραφεία, τους ανεμιστήρες τηςοροφής και τις γεμάτες μυγόσκατα λάμπες του “bauhaus”.

Πόσο δύσκολο να ξεχωρίσεις το γυαλί και τον πηλό από το βράχο; Θα χτυπήσω με τομαχαίρι μου να με ακούσουν και οι άλλοι. Έχουμε ακόμα 10 λεπτά μπαγιάτικου αέρα μετά θαφερμάρω τη σημαδούρα να μη βγαίνει πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, και να μαςπάρει χαμπάρι κανένα μάτι.

- Αυτό το γαμημένο το λουκέτο τι σκατά το θέλανε;- Για να μας κουράζουνε μάγκα μου και μετά σου λέει εργονομικές κατασκευές.- Σιγά σιγά μάγκες, προσεκτικά, προλαβαίνουμε, θα κάτσουμε πέντε λεπτά έξω και μετά θα

ξαναβουτήξουμε για τα τελευταία, θα πω και στον καράφλα να ετοιμάσει την τούρτα και τιςσαμπάνιες αν δεν τύχει καμιά στραβή, θα ‘ναι τα καλύτερα γενέθλιά μου.

- Και τους άλλους φακέλους πάρε, τους έφεξε τους μαλάκες.- Θα πρέπει να σκάψουμε πολύ προσεκτικά γύρω-γύρω να μη τα σπάσουμε.- Τα κεράκια τα ‘φερες μαζί σου- Ελπίζω να μην έχει ευκοίλια.- Ένας διευθυντής θα ‘πρεπε οπωσδήποτε να κλειδώνει το γραφείο του.- Μάγκα μου, πρώτη φορά τα κάνω πάνω σε γραφείο διευθυντή με τον κώστα να φωτίζει

τον κώλο μου. Δεν χορταίνω να κοιτάω τα αρχίδια μου που φεγγίζουν από το φακό.- Χρόνια πολλά μάγκα μου.Σαν μεγάλη χαρτοσακούλα που ακολουθεί το ρεύμα, έτσι σιωπηλά και στο δικό του κόσμο

κινείται ένα σαλάχι.

(caffeine)

bookmakers viii

philip dick«ονειρεύονται τα ανδροειδή ηλεκτρικά πρόβατα;»[baphomet]

Ο philip dick γεννήθηκε στο σικάγο το 1928 και πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωήςτου στην καλιφόρνια. Πριν αρχίσει τη συγγραφή των ιδιόμορφων βιβλίων του,παρακολούθησε στο κολέγιο του μπέρκλεϋ για ένα χρόνο μαθήματα ιστορίας και φιλολογίας.Στη συνέχεια άνοιξε ένα κατάστημα που πουλούσε μουσικούς δίσκους, για να μεταπηδήσεικατόπιν στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, όπου για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα,παρουσίαζε μια εκπομπή με πρόγραμμα κλασσικής μουσικής.

Σε ηλικία 24 ετών αποφασίζει να δοκιμάσει την τύχη του στο γράψιμο. Όνταςπολυγραφότατος, θα προλάβει μέχρι τον πρόωρο θάνατό του, στις 3 Μαρτίου του 1982 ναμας παραδώσει 36 μυθιστορήματα και 5 συλλογές διηγημάτων. Χαρακτηριστικά παραθέτωκάποια απ’ αυτά:

o Ο άνθρωπος στο ψηλό κάστρο (1962)o Τα τρία στίγματα του πάλμερ έλντριντς (1964)o Δρ. μπλάντμανεϊ (1965)o Ονειρεύονται τα ανδροειδή ηλεκτρικά πρόβατα; (1968)o Ούμπικ (1969)o Κυλήστε δάκρυά μου, είπε ο αστυνομικός (1974)o Βάλις (1981)o Η θεϊκή εισβολή (1982)o Η μεταμόρφωση του τίμοθυ άρτσερ (1983)

Το “ονειρεύονται τα ανδροειδή ηλεκτρικά πρόβατα;” ή όπως είναι ίσως πιο γνωστό τομυθιστόρημα ως “το ηλεκτρικό πρόβατο”, καθώς αποδόθηκε κινηματογραφικά με τον τίτλο“blade runner” μας ταξιδεύει σε μία γη, που βρίσκεται στα πρόθυρα της εγκατάλειψης.

Μετά από έναν καταστροφικό πόλεμο στον πλανήτη, όπου κανείς δε θυμάται πια γιατί είχεγίνει και ποιος είχε νικήσει, αν είχε νικήσει κανείς· οι άνθρωποι μεταναστεύουν σε πιοφιλόξενα πια οικοσυστήματα. Ο οηε έχει κάνει εύκολη τη μετανάστευση και δύσκολη, αν όχιαδύνατη, την παραμονή. Το ύστατο κίνητρο της αλλαγής πλανήτη είναι το ανδροειδές-υπηρέτης όπου αποτελεί το καρότο της όλης υπόθεσης, ενώ οι ραδιενεργές βροχές που θαπρέπει να αντιμετωπίσουν οι ταξιδιώτες είναι το ραβδί:

Το να χασομερά κανείς στη Γη σήμαινε πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ξαφνικάβιολογικά απαράδεκτος, απειλή για την αρχαϊκή κληρονομικότητα της φυλής. Μετά τονχαρακτηρισμό του σαν ιδιαίτερου, ένας πολίτης, ακόμα κι αν δεχόταν τη στείρωση,αποκλειόταν από την ιστορία. Σταματούσε, ουσιαστικά, να αποτελεί μέρος της ανθρωπότητας.Κι όμως, εδώ κι εκεί υπήρχαν άνθρωποι που αρνούνταν να μεταναστεύσουν· αυτό, ακόμα καιγια τους ίδιους, ήταν ένας παραλογισμός που τους έφερνε σε αμηχανία.

Βρισκόμαστε σ’ ένα μέλλον όπου οι άνθρωποι παρακολουθούν με μανία ένα και μόνοπρόγραμμα στην τηλεόραση, τον «φίλιο φίλτατο και τους φίλτατους φίλους του» το οποίοπροβάλλεται επί 24ώρου βάσεως και το οποίο, τουλάχιστον θεωρητικά, μεταδίδεται ζωντανά.Η μόνη τους φαινομενική, αν όχι πλασματική, διέξοδο είναι το συναισθηματικό όργανοπένφηλντ με το οποίο έχουν όλοι προμηθευτεί:

«-Πάρε το 888, είπε ο ρικ καθώς ζεσταινόταν η συσκευή. «Επιθυμία να δεις τηλεόραση,ό,τι κι αν έχει».

«Δεν έχω διάθεση να πάρω τίποτα τώρα», είπε η ίραν.«Τότε πάρε το 3», της είπε.

bookmakers ix

«Δεν θέλω να πάρω αυτό που διεγείρει τον εγκεφαλικό μου φλοιό έτσι που να θέλω ναπάρω κάτι. Αν δε θέλω να πάρω κάτι, δε θέλω να το πάρω αυτό για ένα λόγο παραπάνω,γιατί τότε θα θέλω να πάρω κάτι, και το να θέλω να πάρω είναι αυτή τη στιγμή η πιο ξένηδιάθεση που μπορώ να φανταστώ· θέλω απλώς να κάτσω εδώ στο κρεβάτι και να κοιτάζω τοπάτωμα.»

Σ’ έναν τέτοιο κόσμο ζει ο πρωταγωνιστής μας, που θα μπορούσαμε κάλλιστα να τονπαρομοιάσουμε μ’ έναν σύγχρονο κυνηγό επικηρυγμένων. Τι θα ήταν ωστόσο πιο “λογικό” γιαέναν τέτοιο κόσμο όπου οι διαφορές μεταξύ ανθρώπων και ανθρωποειδών δεν εντοπίζονταιπαρά μόνο με ειδικά τεστ, από το να θεωρείται σαν στόχος πραγμάτωσης και ηθικήςολοκλήρωσης η απόκτηση ενός πραγματικού ζώου ή έστω στην χειρότερη περίπτωση έστω καιηλεκτρονικού…!

Ο διάλογος που ακολουθεί είναι από τους πλέον χαρακτηριστικούς του μυθιστορήματοςκαι καταδεικνύει σε μεγάλο ποσοστό το όλο κλίμα που επικρατεί:

«Ορίστε, κύριε», του είπε πρόθυμα ένας καινούργιος, κομψοντυμένος πωλητής, καθώςστεκόταν κοιτάζοντας μ’ ανοιχτό στόμα και ένα λαμπερό, πράο ύφος τα εκθέματα. «Βλέπετετίποτα που σας αρέσει;»

Ο ρικ είπε «Βλέπω πολλά που μου αρέσουν. Οι τιμές είναι που με ανησυχούν».«Πείτε μας τη συμφωνία που θέλετε να κάνετε», είπε ο πωλητής. «Τι θέλετε να πάρετε

σπίτι σας και πως θέλετε να το πληρώσετε. Θα δώσουμε την προσφορά σας στον διευθυντήπωλήσεων και θα πάρουμε το οκέυ».

«Έχω τρεις χήνες μετρητά». Η υπηρεσία του, στο τέλος της ημέρας, του είχε πληρώσειτις επικηρύξεις. «Πόσο έχει», ρώτησε, «αυτή η οικογένεια κουνελιών εκεί πέρα;»

«Κύριε, αν έχετε τρεις χιλιάδες προκαταβολή, μπορώ να σας δώσω κάτι πολύ καλύτεροαπό ένα ζευγάρι κουνέλια. Τι θα λέγατε για μια γίδα;»

«Δεν μου πολυαρέσουν οι γίδες», είπε ο ρικ.«Μπορώ να σας ρωτήσω αν φτάσατε σ’ ένα νέο οικονομικό επίπεδο;»«Δεν κουβαλάω συνήθως μαζί μου τρεις χιλιάδες», παραδέχτηκε ο ρικ.«Το φαντάστηκα, κύριε, όταν αναφέρατε τα κουνέλια. Το πρόβλημα με τα κουνέλια,

κύριε, είναι ότι όλοι έχουν. Θα ήθελα να σας δω να μπαίνετε στην τάξη της γίδας, όπουπιστεύω πως ανήκετε. Ειλικρινά σας βλέπω σαν άνθρωπο της γίδας».

«Τι πλεονεκτήματα έχουν οι γίδες;»Ο πωλητής είπε. «Το ξεχωριστό πλεονέκτημα μιας γίδας είναι πως μπορεί να μάθει να

κουτουλάει όποιον προσπαθεί να την κλέψει».«Όχι όμως αν την πυροβολήσουν με υπνωτική σφαίρα και την πάρουν μ’ ένα σκοινί από

ένα χόβερκαρ», είπε ο ρικ.

Οι ήρωες του dick δεν είναι εξιδανικευμένοι. Δεν είναι ούτε οι πιο όμορφοι ούτε οι πιοπλούσιοι. Δεν έχουν τις καλύτερες δουλειές, δεν έχουν τα ταχύτερα αμάξια μήτε τις πιοεμφανίσιμες γυναίκες. Ίσως εκεί να έγκειται και ένα μέρος της επιτυχίας τους. Οι ήρωες τουείναι άνθρωποι της καθημερινότητας μας. Με τις δυσκολίες τους, τα προβλήματά τους και τιςανησυχίες τους. Είναι χαρακτήρες που ζουν ανάμεσα μας, μεταφέροντας τις εμπειρίες τουςαλλά και την τρέλα τους. Άλλοτε μικρή και άλλοτε μεγάλη, μια τρέλα που πηγάζει από πολύβαθιά και περιμένει κάποιον ή κάτι για να της δώσει μια διαφυγή, έστω και μια έξοδοςκινδύνου, της είναι αρκετή. Και τότε…ο ήρωας κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη και δεντον αναγνωρίζει πια. Όλα όσα ήξερε, όλα όσα πίστευε, καταρρέουν, δεν υφίστανται πια. Αλλάμήπως όλοι μας δεν έχουμε περάσει κάποια στιγμή της ζωής μας από αυτό το στάδιο;

Αλήθεια το θυμάστε...?

Υ.Γ. Καλή Ανάγνωση.

poetic moods x

στη σκιά του θεού και του θανάτου[stamen_feson]

Γεννιέμαι. Η ίδια μου η γέννηση στον τοίχο θα με στήσειΓιατί είναι η ζωή μια αδύναμη και ασθενική αιώραΜα εγώ το ξέρω από την αρχή πως κάποια ώραΤο φαγωμένο της σκοινί θα με γκρεμίσει

Σκέφτηκα. Έπειτα ένιωσα απέραντη οδύνηΓια αυτόν που έλεγαν πως ήταν ο θεόςΜα εδώ και χρόνια κείτεται στα μάτια μου νεκρόςΑνίκανος να αναστηθει για να με κρίνει

∞

απορώ.φύση[inosiro]

1.ολότελα κλεισμένος, ζει αδιάκοπα καταγράφει στον ίδιο του τον εαυτό2.είναι φυλακισμένος άλογη=ροή3.τριγύρω από το εγώ φωτεινή αλήθεια το ίδιο του το παρελθόν ταχύτητα φοβερή4.μένει αθέλητα στη σκιά με σκοπό μοναδικό5.με άχρωμες ιδέες τρέφει το μυαλό του, μήπως; υπάρχει κάτι στη δομή που βιώνει τιςστιγμές6.υπολογίζει και πλέκει με σκοπό7.η ζωή είναι αναγραμματισμός ο θάνατος είναι8.ρίγη τον διαπερνά* ξυπνώντας βρήκε ευχαριστημένος *τον εαυτό του μοναδικό9.το κέντρο του στεφανιού άυλο και άμορφο δυστυχώς μαθαίνει10.είναι κάτι το τέλος με χωρίς σκοπό τον βρίσκει11.ξέρει την διαδικασία(!) ήρθε να δει την αλλαγή

quiz xi

cine-γρίφος[samurai!fat]

Συμπλήρωσε τα κουτάκια και βρες τον γρίφο των μυθικών τεράτων

Σε κάθε κουτάκι αντιστοιχεί το πρώτο γράμμα της λύσης. Αν η λύση για το πρώτο κουτάκιείναι cinema τότε το c είναι το σωστό γράμμα με το οποίο πρέπει να συμπληρωθεί. Αφούσυμπληρωθούν τα κουτάκια βρες τον γρίφο στο κάτω μέρος.

1ο κουτάκι α► ndrei……μεγάλος ρώσος σκηνοθέτης2ο κουτάκι τον σκηνοθέτησε ο ► zhang yimou το 20023ο κουτάκι east of…..► του elia kazan4o κουτάκι κινηματογραφικό κίνημα στη γαλλία►5ο κουτάκι τον υποδύθηκε ο ► alejandro jodorowsky στην ομώνυμη ταινία του 19706ο κουτάκι τριλογία του ► lars von trier7o κουτάκι ► fernando ……έγινε γνωστός από τις ταινίες του luis bunuel8ο κουτάκι η ταινία της χρονιάς του 2004 (κορεάτικης προέλευσης)►9ο κουτάκι έχει γράψει μουσική για ταινίες του ► fellini και όχι μόνο10οκουτάκι ταινία του ► sam peckinpah με τον dustin hoffman11οκουτάκι το όνομα του αμερικανού της παρέας των ► monty python12οκουτάκι σοκαριστική ταινία του ► gaspar noe13οκουτάκι σπουδαίος ηθοποιός ► toshiro…..14οκουτάκι γνωστή διάσημη νύφη►15οκουτάκι σκηνοθέτησε τις μεγάλες προσδοκίες ► david……16οκουτάκι ► master of suspense το ψευδώνυμο του (σκηνοθέτης)17οκουτάκι ……..at the opera. ► Θρίλερ του dario argento18οκουτάκι έργο του ► kar wai wong με την εκπληκτική maggie cheung19ο κουτάκι ► la…….δημιουργία του michelangelo antonioni20ο κουτάκι μεγάλος γάλλος δημιουργός των ► breathless και alphaville21ο κουτάκι ταινία του κώστα γαβρά►22ο κουτάκι εκπληκτική η ερμηνεία της στο ► possession του andrzej zulawski23ο κουτάκι κλασική ταινία του ► f.w. murnau24ο κουτάκι πανέμορφη γαλλίδα ηθοποιός με ελληνικές ρίζες. Έπαιξε και την ωραία ► καβγατζού.

▬ ▬ ▬ ▬ ▬ ▬ ▬ ▬

review xii

εικαστικές τέχνες και ψώνια ψευτοκαλλιτέχνες[cham.kor.]

Αφορμή για το άρθρο αυτό είναι η 4η διαδημοτική έκθεση εικαστικών τεχνών δυτικής αττικής,που πραγματοποιήθηκε στο εκθεσιακό κέντρο του δήμου περιστερίου (άλσος) από τις 18 μέχριτις 27 Μαΐου, την οποία επισκέφτηκα 2 ημέρες. Σύμφωνα με αξιόπιστες και ανεξάρτητες πηγέςμου, η φετινή ήταν κατώτερη από την περσινή έκθεση. Σημειώνω ότι δεν παραβρέθηκα οίδιος στην περσινή. Η φετινή κατωτερότητα δεν έχει να κάνει τόσο με την διοργάνωση, ηοποία σε γενικές γραμμές ήταν καλή - με εξαίρεση κάτι ανούσιους και βαρετούς λόγους τωνεπισήμων στην έναρξη της έκθεσης - (απορώ αν ακόμα και αυτοί οι ίδιοι οι ομιλητές άκουγαντι έλεγαν…) και κάποιες άλλες “λεπτομέρειες” που για μένα δεν είναι απλές λεπτομέρειες μασημαντικές παραλήψεις. Τέλος πάντων. Αυτό που ενόχλησε, είναι ότι κάποιοι συμμετέχοντεςοι οποίοι αυτοαποκαλούνται “καλλιτέχνες” ρίχνουν απίστευτα το επίπεδο όλης της έκθεσης μετα ψευτοδημιουργήματά τους.

Και άντε να δεχτώ ότι σε μερικά εκθέματα είναι καθαρά θέμα γούστου και υποκειμενική ηκαλαισθησία και η αξία τους. Τι να πω όμως για τα βιογραφικά – τερατουργήματα - ορισμένωνψευτοκαλλιτεχνών τα οποία είχε κανείς την ευκαιρία - τρόπος του λέγειν - να διαβάσει στοβιβλιαράκι που είχε εκδώσει ο αναπτυξιακός σύνδεσμος δυτικής αττικής? Το ψέμα, ηυποκρισία, η παρρησία, ο ναρκισσισμός πήγαιναν σύννεφο από τις “ταλεντάρες” που μερικοίκαι μερικές το μόνο που δεν έγραψαν είναι τι δώρο τους έκανε η νονά τους στις πασχαλινέςεορτές στα μαθητικά τους χρόνια. Άσε που μερικοί και μερικές έγραφαν ότι κατέχουναπίστευτες γνώσεις, εμπειρίες κτλ. Από εδώ και στο εξής όταν βλέπω ένα ντοκιμαντέρ στηνt.v., θα το γράφω κι εγώ στο βιογραφικό μου με την διαφορά ότι θα το παραποιώ κι εγώλιγουλάκι… θα γράφω ότι συμμετείχα και εγώ και θα το πασάρω ως σεμινάριο!!! Έλα μωρέ,ποιος θα το καταλάβει??? Ήμαρτον ρε, αρκετά!

ΡΕ ΣΕΙΣ ΧΑΡΑΜΙΖΕΣΤΕ ΕΔΩ. ΤΟ ΛΟΥΒΡΟ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΔΕΙΟ ΚΑΙ ΣΑΣΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΟ ΤΙΜΗΣΕΤΕ… ΟΞΩ ΒΡΕ…

Υ.Γ. Είμαι υπέρ της έκθεσης, μακάρι να γινόντουσαν πιο τακτικά τέτοιες εκδηλώσεις γιατί μαςλείπουν. Παρακαλώ τους κυρίους του α.σ.δ.α. να είναι πιο προσεχτικοί με τα τυχάρπαστα“ψώνια” που επιδιώκουν με θεμιτά και αθέμιτα μέσα να κάνουν promotion της δήθενκαλλιτεχνίας τους μέσω της έκθεσης.

ORIGAMIΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΓΝΩΣΤΗ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗΔΙΠΛΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ ΧΩΡΙΣ ΚΟΛΛΑ.

(origamiprojects@hotmail.com)

noise xiv

ζωή όπως θόρυβος...[garden in black]

Κάθε θόρυβος που παράγεται γύρω μας έχει μία πηγή δημιουργίας και μία διαδρομήδιάδοσης μέχρι να φτάσει στο αυτί μας (δέκτης) και έτσι να μας προκαλέσει αυτό τοανεπιθύμητο αποτέλεσμα.

Ο μόνος τρόπος για να καταφέρουμε να μειώσουμε τον θόρυβο, όταν αυτός έχει ήδηπαραχθεί, είναι να γίνει έλεγχος στη διαδρομή διάδοσης, εκεί παίζονται όλα!

Στη ζωή μας πολλά άσχημα (θόρυβοι) έχουν συμβεί και θα συμβούν. Η διαδρομήδιάδοσης που θα ακολουθήσουν μέχρι να φτάσουν στη καρδιά μας είναι αυτή που θακαθορίσει και το τελικό αποτέλεσμα της επιρροής αυτών των «κακών» (θορύβων) μέσα μας.

Αύγουστος, ζέστη και όλα να παίζονται πίσω από μία πόρτα. Όλα τα συναισθήματα τωντελευταίων ετών πρόλαβαν να στριμωχτούν, μέσα σε λίγα λεπτά, πίσω από εκείνη τη πόρτα.Θόρυβος! Τα αυτιά μου βουίζουν, ένα κλειδί πέφτει κάτω και ακούγεται σαν όλες τιςφιλαρμονικές μαζί. Θόρυβος! Θόρυβοι!! Τους άφησα εκεί, έφυγα... δε γαμιούνται! Δε μουκαίγεται καρφί πλέον...

Κοντά ένα χρόνο μετά και πόσο όμορφοι μου ξανακούγονται τώρα όλοι αυτοί οι θόρυβοι.Μου ζεσταίνουν τη καρδιά... Ευχαριστώ! Σας μισώ!!

prison xv

ταύτιση[gimiris]

Ανάμεσα στο τίποτα και το όλοΕγκλωβισμένοι

σαν μέσα σε επικοινωνούντα ομόκεντρα κυκλικά τείχημας πιάνουν τον κώλο

όλο και πιο σφιχτάαυγά το πάσχα βάφουμε

το δρόμο ανεξίτηλαμε αίμα

Εγκλωβισμένοισαν κόκκοι άμμου μέσα σε κλεψύδραμε χρώματα υγρά από τις σάρκες μας

με πινέλα τα δάχτυλα μαςσυνθέτουμε κηλίδες σκέψεις

σαν σε πέτρινο τείχοςπλάι σε στοιχισμένες κάθετες γραμμές

στο είναι επάνω δεν είναιγράφω

Εγκλωβισμένοισαν σταγόνες αίματος μέσα σε κλεψύδρα

αφήνουμε βαθύ στίγμαστο πέτρινο τοίχωμα

εγώΕγκλωβισμένοι

σαν ανάμεσα σε ματωμένους καθρέφτεςστην αρχή και στο τέλος

ταυτιζόμενα επικοινωνούντα πλαίσιαπέτρινες κλεψύδρεςύπαρξη κι ανυπαρξία

στο κέντρομε αίμα γράφω εγώ

στο κέντρούπαρξη κι ανυπαρξίαπέτρινες κλεψύδρες

ταυτιζόμενα επικοινωνούντα πλαίσιαστην αρχή και στο τέλος

σαν ανάμεσα σε ματωμένους καθρέφτεςΕγκλωβισμένοι

εγώστο πέτρινο τοίχωμα

αφήνουμε βαθύ στίγμασαν σταγόνες αίματος μέσα σε κλεψύδρα

→

prison xvi

→Εγκλωβισμένοι

γράφωστο δεν είναι επάνω είναι

πλάι σε στοιχισμένες κάθετες γραμμέςσαν σε πέτρινο τείχος

συνθέτουμε κηλίδες σκέψειςμε πινέλα τα δάχτυλα μας

με χρώματα υγρά από τις σάρκες μαςσαν κόκκοι άμμου μέσα σε κλεψύδρα

Εγκλωβισμένοιμε αίμα

το δρόμο ανεξίτηλααυγά το πάσχα βάφουμε

όλο και πιο σφιχτάμας πιάνουν τον κώλο

σαν μέσα σε επικοινωνούντα ομόκεντρα κυκλικά τείχηΕγκλωβισμένοι

Ανάμεσα στο τίποτα και το όλο

ΜΑΘΕΤΕ ΚΑΙ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΤΕ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΚΕΡΑΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣWORKSHOP 0F CERAMIC ART

extra xvii

lost bodies[cham.kor.]

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ UNDERGROUND ΖΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Κυκλοφορούν πολλοί μύθοι, γύρω από την ζωή, την πορεία, τους ανθρώπους πουαποτελούν τους lost bodies. Θα παραθέσω και εγώ τον δικό μου με την διαφορά όμως πωςοτιδήποτε αναληθές γράψω, δεν θα γίνει σκόπιμα, αλλά επειδή θα έχω μπερδέψει τι μου είπεο θάνος για τους lost bodies.

Οι lost bodies είναι ο θάνος και ο αντώνης. Ο θάνος τραγουδάει και γράφει τους στίχους, οαντώνης την μουσική. Ο αντώνης εδώ και πολύ καιρό τώρα, βρίσκεται στην ρόδο, μόνιμα.Παρόλα αυτά, αυτό δεν αποτέλεσε τροχοπέδη για την εξέλιξη τους. Συνεργάζονται άψογα καιεκ του μακρόθεν. Ο θάνος μετά από διάφορες περιπέτειες (...) εξακολουθεί να μένει στηνκαλλιθέα. Τρίτο μέλος έγινε ένας ακόμα θάνος, ο οποίος έπαιζε ντράμς μα αποχώρησε από τοσχήμα, και τώρα ασχολείται με το θέατρο. Σε ένα live τους, θα έχεις την δυνατότητα να δειςεκτός από τον θάνο, τον γιώργο στις κιθάρες και να συμμετέχει στα φωνητικά, τον χάρη ναπαίζει ντράμς, τον μιχάλη μπάσο (πρώην μέλος από τους έρεβος), τον άλλο τον μιχάληκιθάρα και την cult πλέον ερμηνεία του ως “εξομολογούμενος” και τον θοδωρή στα πλήκτρα,στον υπολογιστή και στο cult πλέον τρομπόνι...

Το νερό μπήκε στο αυλάκι και είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση να σας πληροφορήσω πωςσύντομα θα είναι πραγματικότητα κάτι που και οι φίλοι των lost bodies θα ξετρελαθούν, μακαι όσοι δεν τους ξέρουν θα μπορούν να μάθουν για αυτούς... μη μη μη μη μη με πιέζεις σουλέω δεν θα σου πω ακόμα τίποτα... υπομονή.

To 2008 οι lost bodies κλείνουν 20 χρόνια ζωής και αναμένεται εκείνη την χρονιά να ανέβειεπιτέλους το υπερθέαμα που όλοι εμείς οι φίλοι και ακροατές τους περιμένουμε!!!

Ο θάνος είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Βασικά, ότι και να πω για τον θάνο είναιπραγματικά πολύ λίγο. Δεν θα αναφέρω τίποτα περισσότερο λοιπόν καθώς θα χρειαζόμουνπολλές σελίδες να γράφω για τον χαρακτήρα, την ζωή, τις γνώσεις, τα ταλέντα του κτλ καιπάλι φοβάμαι πως δεν θα τα έγραφα όλα. Απλά και μόνο θα πω πως το πόσο χαρισματικός,αληθινός, ζεστός και με την αληθινή και ουσιαστική σημασία της λέξης “άνθρωπος” είναι, οκαθένας μπορεί να το καταλάβει από το πρώτο βλέμμα που θα σου ρίξει. Πριν λίγο καιρόενώθηκε με τα δεσμά του γάμου με την εξίσου καταπληκτική celina – οι sepultura κατάγονταιαπό την ίδια πόλη της βραζιλίας με την celina – η οποία έχει και αυτή την δική της συμμετοχήαναφορικά στον χώρο της μουσικής (los borrachos - echoes).

Τέλος, απλά αναφέρω ένα όνομα και όσοι καταλάβουν... κατάλαβαν... Λούση...(LUCI LUCI COOL LUCI LUCI COOOL!)

ΥΓ. Μυρτώ, το κομμάτι σου αγγίζει πολλούς ανθρώπους που συχνά-πυκνά νοιώθουν καιβιώνουν το ψέμα και την υποκρισία των υπολοίπων, μα ξέρεις κάτι? Η πορεία και ο δρόμοςμας είναι προς το φως και όσοι μας το στερούν προσωρινά, ακόμα και η σκιά τους είναι τόσοάσχημη, όσο και η πικρή αλήθεια-απορία πως «τίποτα αληθινό» δεν υπάρχει τέλος πάντων?

thoughts xviii

ζωή μου[εμπρηστής]

Σαν καταλάβεις τι νιώθειςΤη δόλια ζωή σου τη σπρώχνειςΚαι σαν το χρόνο γυρίσειςΣκέψεις θολές οι αναμνήσεις

Την ψάχνεις τη καταδιώκειςΚαι φεύγεις μαζί της ταξίδιΠαρτίδα αιώνιων ζωώνΝα παίζεις μαζί της παιχνίδι

Το στρώμα σου έχει σαπίσειΜα το σώμα εκεί θα γυρίσειΘα ψάξει να βρει που είναι το λάθοςΜα θα μείνει μόνο το πάθος

Χαίρεσαι μ’ αυτό που ’σαι τώραΚαι λες πως πέρασε η μπόραΜα σαν τα χρόνια περάσουνΊδιες οι πληγές θα σου μοιάσουν

Ζωή μου κάνε παιχνίδιΚαι πάρε μαζί σου ότι πάρειςΠέρασμα χρόνων μη μείνειςΜη πάψεις ποτέ να μου δίνεις

όταν οι λέξεις παράγουν συχνότητα

Πόσες Φορές Μαγικά Πέρασες Από Την Πύλη Πόσες Χόρεψες ΧαϊδευτικάΠάνω Στο Χώμα Που Μας Ενώνει Και Την Απαρτίζει Γλυκιά Ζωή Είσαι ΚαρπόςΣε Φτύνουν Και Ανθίζεις Φτιάχνομαι Μέλισσα Κάθε Στιγμή Που Χύνεσαι ΜέλιΔώστε Μου Άνθη Για Να Στολιστώ Κεντήστε Κορδέλες Με Λουλουδωτά ΘέλωΒουτώντας Στην Αρχή Να Τις Αγγίξω Με Το Στέρνο Πανέμορφη Μου ΜεΕξασθενείς Ρουφώ Τον Ήλιο Για Δυνάμεις Καρδιοχτυπάς Με ΜουσικήΑποσιωπώντας Τη Φωνή Μου Ανακαλύπτεις Αγκαλιές Με Περισφίγγεις ΣτηΣτοργή Σου Μητέρα Φύση Και Ζωή Όλοι Για Σένα Μάχονται Και ΠολεμούνεΌλοι Συμμαχητές Για Το Στεφάνι Της Ελιάς Σου Κι Αν Τα Γόνατα Δεν ΜεΚρατούν Θα Γίνω Φίδι Και Θα Σε Περιτυλίξω Θα Κρεμαστώ Απ’ ΤηΣυναίσθηση Που Διασκορπίζουν Τα Κλαριά Σου Θα Γίνω Άνοιξη Μ’ ΑέραΚαλοκαιριαστό Με Φύλλα Παπαρούνας Θα Με Ανασχηματίσω Θα ΜεΠροσαρμόσω Στον Καινούριο Σου Σπαστό Ρυθμό Τι Κι Aν Ήμουν ΧτυπημένοςΘα Σ’ Ακολουθήσω Πόσα Όνειρα Μου Έδειξες Με Σκιές Για Να Κερδίσω ΤοΠείσμα Ευγνωμονώ Κάθε Είδος Ζωής Κάθε Πλανήτη Που ‘Ναι Γη ΜαςΚαινούρια Άγαρμπη Προκλητική Φαντάζεις Νέα Μου Ζωή

κάρλος και ανίτα(«κέρνοκ ο πειρατής», 1830)[eugene sue]

...Αυτή η φριχτή ταραχή, αυτός ο πυρετόςπου καταβροχθίζει... Είναι ο έρωτας...o.p.

Aver la morte innanzi gli occhi per me.πετράρχης

Η γλυκιά επίδραση των νότιων κλιμάτων ήταν ακόμη αισθητή ενώ το τρικάταρτο σανπάμπλο βρισκόταν στο ύψος του στενού του γιβλατάρ. Σπρωγμένο από ένα ελαφρό αεράκι, μ'όλα τα πανιά του ανοιγμένα, από τους κόντρα-παπαφίγκους μέχρι τους φλόκους τουπουντελιού, ερχόταν από το περού και πήγαινε κατά τη λισαβόνα υπό αγγλική σημαία,αγνοώντας τη διακοπή των σχέσεων γαλλίας και αγγλίας.

Στο διαμέρισμα του καπετάνιου έμειναν ο δον κάρλος τοσκάνο κι η γυναίκα του, πλούσιοιπραματευτάδες απ' τη λίμα, που είχαν ναυλώσει το σαν πάμπλο στο καλάο.

Δεν αναγνώριζες πια την καμπίνα του καραβιού ύστερα από την τόση πολυτέλεια και τηνκομψότητα που είχε αραδιάσει εκεί ο κάρλος. Στους γκρίζους άδειους τείχους απλωνόταν έναπλούσιο παραπέτο που χώριζε πάνω από τα παράθυρα και ξανάπεφτε όλο πτυχώσεις καικυματισμούς. Το δάπεδο ήταν σκεπασμένο με ψάθες της λίμα πλεγμένες από λεπτό άσπροάχυρο, και πλαισιωμένες από μεγάλα σχέδια με χρώματα χτυπητά. Μακριά κασόνια απόστιλπνό ακαζού γεμάτα καμέλιες, μεξικάνικα γιασεμιά και κάκτους με παχιά φύλλα. Σ' έναωραίο κλουβί από ξύλο λεμονιάς, περιτριγυρισμένο μ' ένα ελαφρό ασήμι δικτυωτό,φτερούγιζαν τροπικά πουλιά με πράσινο κεφάλι, πορφυρά φτερά με χρυσαφιές ανταύγειες, κιόμορφες πορτορικάνικες παπαγαλίνες καταγάλανες, με πορτοκαλί λοφίο κι ένα μαύρο ράμφοςσαν τον έβενο.

Ο αέρας ήταν χλιαρός κι ευωδιαστός, ο ουρανός καθάριος, η θάλασσα θαυμάσια, και δίχωςτο ελαφρύ σκαμπανέβασμα του καραβιού απ' τη φουσκοθαλασσιά, θα πίστευε κανείς πωςβρισκόταν στη στεριά.

Καθισμένος σ' ένα πλούσιο ντιβάνι, ο κάρλος χαμογελούσε στη γυναίκα του, που κράταγεακόμη μια κιθάρα στο χέρι.

-Μπράβο, μπράβο, ανίτα μου!, φώναξε, κανείς δεν τραγούδησε ποτέ καλύτερα τον έρωτα.-Γιατί κανείς δεν τον ένιωσε ποτέ καλύτερα, άγγελε μου.-Ναι, και για πάντα, είπε ο κάρλος-Για τη ζωή μας όλη, είπε η ανίτα.Και τα χείλη τους έσμιξαν, κι εκείνος την έσφιξε περίπαθα στη αγκαλιά του.

Πέφτοντας στα πόδια τους η κιθάρα έβγαλε μια συγχορδία γλυκιά και αρμονική σαν τοναπόηχο ενός εκκλησιαστικού οργάνου.

Ο κάρλος κοίταζε τη γυναίκα του μ' ένα βλέμμα που πάει κατευθείαν στην καρδιά, που σεκάνει να σκιρτάς από έρωτα, που σε πονάει...

Κι εκείνη, γοητευμένη απ' αυτή τη δυνατή και φλογερή ματιά, μουρμούρισε κλείνονταςβαριά τα μάτια της:

-Έλεος!... Έλεος... γλυκέ μου κάρλος!Ύστερα, ενώνοντας τα χέρια, γλίστρησε μαλακά στα πόδια του στηρίζοντας το κεφάλι της

στα γόνατά του, έτσι που τα μακριά και μαύρα μαλλιά της σχημάτιζαν θαρρείς ένα πέπλο στοχλωμό της πρόσωπο και μόνο στα μάτια της έλαμπαν ανάμεσα τους σαν ένα αστέρι καταμεσήςτου σκοτεινιασμένου ουρανού.

-Κι όλα αυτά για μένα, σκεφτόταν ο κάρλος, μονάχα για μένα στον κόσμο, και παντοτινά!Γιατί θα γεράσουμε μαζί· ρυτίδες θ' αυλακώσουν κι αυτό το δροσερό και βελουδένιοπρόσωπο· κι αυτά τα εβένινα δαχτυλίδια θα γίνουν ασημένιες μπούκλες – είπε περνώντας τοχέρι του στη μενεξένια κόμη της ανίτας – και, γερόντισσα, γερόντισσα γιαγιά, θα ξαπλώσειένα ωραίο φθινοπωριάτικο βράδυ ανάμεσα στα εγγόνια της, κι οι τελευταίες της λέξεις θα'ναι: “Έρχομαι να σε συναντήσω, γλυκέ μου κάρλος”. Ναι! Βέβαια, γιατί θα 'μαι νεκρός πριναπ' αυτήν... Αλλά από τώρα μέχρι τότε, τι μέλλον! Τι όμορφες μέρες! Νέοι και δυνατοί,πλούσιοι, ευτυχισμένοι, με συνείδηση καθαρή και με την ανάμνηση κάποιων καλών πράξεων,θα ξαναδούμε την ωραία μας ανδαλουσία, την κόρδοβα και την αλάμπρα της, τα χρυσαφένιαμωσαϊκά,τα διάτρητά της πόρτικα, την αέρινη αρχιτεκτονική της, την ωραία μας έπαυλη με ταδροσερά και μυρωμένα πορτοκαλοδάση και τις δεξαμενές από λευκό μάρμαρο όπου ησυχάζειένα λαγαρό νερό.

-Κι ο πατέρας μου... και το σπίτι που γεννήθηκα... και οι πράσινες περσίδες που τόσοσυχνά ανασήκωνα όταν περνούσες, κι η παλιά εκκλησία του αι-γιάννη, κει που για πρώτηφορά, ενώ προσευχόμουν, τα χείλη σου μουρμούρισαν στ' αυτί μου: “Ανίτα μου, σ'αγαπώ!...”. -Και δες πως με προστατεύει η παναγιά! Τη στιγμή που μου 'λεγες: “Σ' αγαπώ”της είχα μόλις ζητήσει την αγάπη σου, κάνοντας στη δέσποινα μας ένα τάμα, συνέχισε ηανίτα, γιατί ο σύζυγος της είχε καταλήξει να σκέφτεται μεγαλόφωνα. -Άκουσε, γλυκέ μουκάρλος, αναστέναξε. -Ορκίσου μου, άγγελε μου, ότι σε είκοσι χρόνια θα κάνουμε καινούριοτάμα στη δέσποινα μας, σαν ένδειξη ευγνωμοσύνης γιατί ευλόγησε την ένωση μας.

-Σ' τ' ορκίζομαι, ψυχή της ψυχής μου! Γιατί σε είκοσι χρόνια θα σφύζουμε ακόμη απόνιότη, έρωτα κι ευτυχία.

-Ω, ναι, το μέλλον μας χαμογελάει, είναι τόσο διάφανο που...Δεν μπόρεσε να τελιώσει, γιατί μια αλυσόδετη σφαίρα μπήκε σφυρίζοντας απ' την πρύμνη,

της τσάκισε το κεφάλι, έκοψε τον κάρλος στα δύο κι έσπασε τα κιβώτια με τα λουλούδια καιτο κλουβί.

Τι ευτυχία για τα τροπικά πουλιά και τις παπαγαλίνες που το 'σκασαν απ' τα παράθυραφτερουγίζοντας χαρούμενα!

dedicated xxii

για εκείνη[arrowblue]

Έξω φώτα μα στο σπίτι σκοτάδιΠόσο μου λείπει και απόψε το βράδυΚαι ο πόνος μου είναι βουβόςΠνίγεται…Αναζητώ τη μορφή τηςΜα εξαφανίζεται

Της ζωής μου οι γρύλιες θα μείνουν κλειστέςΘυμάμαι τα λόγια που μου ‘πε εχτέςΣτη καρδιά μαχαιριέςΟι σκέψεις σίδερα γίνονται καιμ’ εγκλωβίζουνΣε ένα κελί παγωμένοΤι άλλο πια να περιμένω…Μονάχα εκείνη

Μα πόσο πόνεσα εγώ και πόσο εκείνηΑναρωτήθηκα…Και μες στη ζάλη απ’ το ποτόΝα βρω απάντηση σ’ αυτόΕυχήθηκαΤα μάτια μου με δάκρυα θολώνουνΟι τύψεις φονιάδες γίνονται και μεσκοτώνουνΖητάω συγχώρεση

Μια πράξη μου τη πρόδωσεΚαι η χαρά θέση στη λύπηκαι στον πόνο έδωσεΘεέ μου φταίω εγώΌμως ορκίζομαι ότι την αγαπώ

Δεν είναι αργά το ξέρειΘεέ μου ας άπλωνε το χέριΧάνομαι μες το ποτόΑς με τραβούσε κοντά τηςΚι ας έσβηνα στην αγκαλιά; ΤηςΑν ήταν το τίμημα αυτό

Στον κόσμο μονάχος να μείνωΣημασία δε δίνωΑρκεί να την αγαπώ

Θεέ μου αν γίνονται θαύματασου ζητώ μόνο αυτό

Ζητάω εκείνηΓιατί η καρδιά μου μετάΑδύναμη πιαΠαλμούς δε θα δίνει

Θεέ μουΠάρε τη στεναχώρια της πίσωΘέλω τα μάτια πριν κλείσωΝα την ονειρευτώΝα γελά να χαίρεται να μ’ αγαπάΝα ξέρει πως ότι και αν ζητάμπορώ να το πράξωΝέα πορεία να χαράξωΓια ’κείνη…Για μαςΣτόχος της ζωής μου?Να μ’ αγαπάς

suicide xxiii

τα πάντα εκτός από αγάπη[stamen_feson]

6 μάη 2005 ώρα 23:15 ηλεκτρικός σταθμός καλλιθέας

Γιατί να φτάσουμε ως εδώ? Ρωτώ και ξαναρωτώ τον εαυτό μου και απάντηση φυσικά δενπαίρνω. Εδώ και 5 λεπτά είμαι στη γεφυρούλα του ηλεκτρικού και περιμένω να περάσει ένατρένο. Και μόλις περάσει εγώ ο Κώστας Θλιβερός μόλις 34 ετών θα θεωρούμαι πια παρελθόν.Δεν νομίζω να στεναχωρηθεί και κανένας για αυτό κι η απόφαση μου γίνεται ακόμα πιοεύκολη. Όλα εναντίον μου. Ούτε ένας άνθρωπος στο σταθμό να με δει για να με αποτρέψει.Ότι πρέπει για αυτοκτονία.

- Ειρήνη, ειρήνη (ψιθυρίζω διαρκώς και κλαίω) κάνοντας τις τελευταίες μου σκέψεις (έναύστατο φλας μπακ) πριν έρθει το τρένο

Με την ειρήνη γνωρίστηκα πριν από 10 χρόνια περίπου. Ήταν ένα ιδιότυπο πάρτυγενεθλίων ενός πολύ καλού κοινού φίλου και των δυο μας. Σχεδόν από τη πρώτη στιγμή καιύστερα από μια σχετικά σύντομη κουβέντα μαζί της αυτή η γυναίκα μου έκανε τεράστιαεντύπωση. Δεν με εντυπωσίασε τόσο η εμφάνιση της όσο το ότι είχα βρει επιτέλους ένανάνθρωπο να γουστάρει και να αισθάνεται τα ίδια πράγματα με μένα (όλα αυτά βέβαια και μετο κρυφό φόβο ότι μπορεί να μας λέει πίπες αυτό το βράδυ ποιος ξέρει για ποιο λόγο)

Εν αντιθέσει με μένα που εντυπωσιάστηκα αμέσως με την ειρήνη και παρά την ομοφωνίατων απόψεων μας εκείνο το βράδυ για όλες τις μεγάλες ιδέες της ζωής (με πρώτη καικαλύτερη τη πίστη μας στη παντοτινή αγάπη) η ειρήνη έδειξε να μη με συμπαθεί. Ότανμάλιστα την επομένη της πρώτης μας συνάντησης ρώτησα το κοινό μας φίλο αν του είπε ότιτης άρεσε κάποιος ή αν είπε τίποτα για μένα εκείνος απάντησε

- Κάτι μου είπε για κείνον με το σκουλαρίκι και το τατουάζ στο μπράτσο αν ξέρω τοκινητό του και που μένει. Όσο για σένα σε χαρακτήρισε τέλεια γραφική φιγούρα δε ξέρω γιατίαλλά έχω την αίσθηση ότι δε σε συμπάθησε ιδιαίτερα.

Εγώ παρά το ότι ήμουν εμφανώς απογοητευμένος από αυτά που άκουσα αποφάσισα ότιαξίζει να το παλέψω. Έτσι πήρα το τηλέφωνο της ειρήνης από το φίλο μου και την ίδια μέρακιόλας της τηλεφώνησα. Αρχικώς αρνήθηκε ακόμα και να συναντηθούμε αλλά έπειτα από μιαβδομάδα ισχυρών πιέσεων δέχτηκε. Τα πράγματα στη πρώτη μας συνάντηση δε πήγαν καιτόσο καλά. Βασικά όχι απλώς δε πήγαν καλά αλλά μου είπε ότι δεν υπάρχει λόγος για να ταξαναπούμε. Εγώ δε μάσησα συνέχισα τις προσπάθειες - οι φίλοι μου βέβαια είχαν άλλη άποψηλέγοντας μου ότι αξίζω τουλάχιστον όσον αφορά την εμφάνιση μου κάτι καλύτερο - και οκαιρός περνούσε. Είχαν ήδη περάσει 9 μήνες και η ειρήνη ευγενέστατη αλλά χωρίς να μουαφήνει ποτέ περιθώριο ελπίδας μου είχε πει τουλάχιστον 10 φορές «δεν υπάρχει περίπτωσηνα γίνει κάτι μεταξύ μας».

Κάπου εκεί κάτι άλλαξε στη συμπεριφορά της ειρήνης. Μάλλον γοητευμένη από το ότι τηδιεκδικούσα με την ίδια ένταση τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και σε μια στιγμή αδυναμίας(φαντάζομαι) είπε το μεγάλο “ναι” .Η ειρήνη ήταν επιτέλους δική μου.

Οι πρώτοι μήνες της σχέσης μας πέρασαν και εγώ είχα καταφέρει με τη συμπεριφορά μουμια τεράστια στροφή στην άποψη της ειρήνης για μένα. Από τέλεια γραφική φιγούρα μετά απόμισό χρόνο μαζί κατάφερα να ακούσω «δε μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Δεν νοείτε ζωήμακριά σου». Βέβαια εγώ σίγουρος για τα δικά μου συναισθήματα φοβόμουν μήπως η ειρήνηέχει μπερδέψει λίγο τα δικά της μήπως δε μ’ αγαπάει μήπως κάποια στιγμή με βαρεθεί.Άλλωστε όλοι στη ζωή μας έχουμε πει «δε μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα» αλλά ο χρόνος που

→

suicide xxiv

→είναι η μεγαλύτερη απόδειξη αυτών που λέμε σε τούτο εδώ το μάταιο κόσμο που ζούμε (καισε λίγο εγώ θα τον χαιρετήσω) άλλα δείχνει συνήθως.

Τελικά με την ειρήνη μετά από 6 περίπου χρόνια σχέσης που πέρασαν πολύ όμορφα καιγρήγορα αποφασίσαμε να παντρευτούμε. Ακόμη και μετά το γάμο και με την ειρήνη να δείχνειπιο ερωτευμένη από ποτέ μαζί μου εγώ συνέχισα να φοβάμαι πως κάποια στιγμή θα βαρεθεί.Γιατί καλή η ιδεολογία περί παντοτινής αγάπης αλλά «μόνο για τον εαυτό σου μπορείς ναείσαι σίγουρος» έλεγα στους φίλους μου, που τους θεωρούσα και λίγο αποτυχημένους στιςσχέσεις τους γιατί ποτέ δε μπόρεσαν κατ’ εμέ να φτάσουν αυτά τα υψηλά ιδανικά και τιςμεγάλες ιδέες περί παντοτινής αγάπης που είχα εγώ με την ειρήνη. Αυτοί προτιμούσαν νααπατούν κρυφά τις γυναίκες τους και αυτή ήταν η όλη τους ιδεολογία.

Μα τι θόρυβος είναι αυτός? Α! Έρχεται το τρένο. Όχι δε θα πέσω ακόμα. Τώρα πουξεκίνησα πρέπει να συνεχίσω, να θυμηθώ μέχρι τέλους. Άλλα 5-10 λεπτά μου μείνανε.Πεθαίνω αργότερα.

Εκεί που όλα κυλούσαν ομαλά με την ειρήνη και ετοιμαζόμασταν να αρχίσουμε τιςπροσπάθειες να αποκτήσουμε και απόγονο κάτι άλλαξε στη σχέση μας. Αλλά το περίεργο είναιότι η αλλαγή δεν έγινε στην ειρήνη αλλά μέσα μου. Σταδιακά μεν βασανιστικά δε. Είχααρχίσει να βαριέμαι την ειρήνη και τον έγγαμο βίο. Προσπάθησα να συνέλθω μάταια όμως.Που πήγαν οι ιδέες σου? Ρωτούσα τον εαυτό μου και αμέσως σκεφτόμουν ότι η ίδια μου ηιδεολογία με καταπίεζε πλέον. Μέσα σε ένα χρόνο είχα αλλάξει τελείως. Η ειρήνη τα έβλεπεόλα αυτά και προσπαθούσε με όλη της την αγάπη να με συνεφέρει.

Μέχρι τότε δεν είχα απατήσει ποτέ τη γυναίκα μου. Μπορεί το τελευταίο καιρό να μουπέρναγε από το μυαλό αλλά δε γινόταν τίποτα μάλλον επειδή δεν έβρισκα τίποτα. Ώσπου έναπρωί γνώρισα την άννα. Η άννα ήταν η 20χρονη ανιψιά της ειρήνης που ήρθε από τηνεπαρχία και μέχρι να έβρισκε κάποιο σπίτι της προκοπής να νοικιάσει θα έμενε μαζί μας.Νομίζω ότι την ερωτεύτηκα αμέσως. Σκεφτόμουν τότε ότι αν την ειρήνη τη κυνηγούσα έναχρόνο, με την ίδια ένταση θα μπορούσα να κάνω το ίδιο με την Άννα για μια ζωή.

Εκείνο το καιρό (από την άφιξη της άννας και μετά) παρακαλούσα το θεό (πουπαρεπιμπτώντος πίστευα πάντα πολύ λίγο) να γυρίσω μια μέρα από τη δουλεία και η ειρήνημε πολύ σοβαρό ύφος να μου πει «Κώστα έπαψα να σ’ αγαπάω πια. Θέλω να χωρίσουμε.Αγαπάω έναν άλλον.» Εγώ θα το έπαιζα θιγμένος θα χωρίζαμε θα πέρναγε λίγος καιρός καιμετά θα μπορούσα να εκμυστηρευτώ τον έρωτα μου στην άννα. Που και που σκεπτόμουν πουπήγαν τα πιστεύω μου και η ιδεολογία μου αλλά γρήγορα γρήγορα τα ξέχναγα σκεπτόμενοςότι η παντοτινή αγάπη υπάρχει αλλά είναι με την άννα.

Έτσι όταν ένα βράδυ αρχές του περσινού φλεβάρη γυρνώντας από τη δουλειά είδα τηνειρήνη με πολύ σοβαρό ύφος να μου λέει ότι πρέπει να τα πούμε, απλώς χαμογέλασα πλατιά.Αλλά τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενα

- Κώστα είμαι έγκυος. Νομίζω ότι τώρα τελευταία δε μ’ αγαπάς το ίδιο αλλά η τύχη μαςέφερε αυτό το παιδί για να ξαναγίνει η σχέση μας όπως ήταν.

Αυτή η στιγμή με την ειρήνη να μου λέει ότι είναι έγκυος, μέχρι τότε σίγουρα ήταν ηχειρότερη της ζωής μου (βέβαια αν συνέβαινε δύο χρόνια νωρίτερα σίγουρα θα ήταν ηευτυχέστερη της ζωής μου)

Παρά το ότι θα γινόμουν πατέρας ξεπέρασα γρήγορα και αυτό το σοκ. Άρχισα πλέον ναμην ενδιαφέρομαι καθόλου για τη γυναίκα μου ούτε φυσικά και για το παιδί που θα έφερνεστο κόσμο. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να βρω ένα τρόπο να εκμυστηρευτώ τον έρωτα μουστην άννα με την ελπίδα ότι και αυτή θα με θέλει το ίδιο και θα καταφέρουμε να φύγουμε μετη δύναμη της αγάπης μας μακριά από όλους και από όλα. Νομίζω ότι η άννα είχε καταλάβειπόσο πολύ τη θέλω, το ίδιο και η γυναίκα μου αν και ποτέ δε μου είπε τίποτα. Μια μέρα και

suicide xxv

ενώ η ειρήνη έλειπε η άννα ήρθε και μου είπε-Μεθαύριο φεύγω. Νομίζω ότι θα ήθελες να το ξέρεις. Βρήκα σπίτι τελικά, θέλω όμως να

ξέρεις ότι αυτούς τους μήνες που πέρασα εδώ τους πέρασα πολύ όμορφα και αυτό κυρίωςχάρη σε ‘σένα.

Μου ’ρθε να βάλω τα κλάματα. Βασικά ο μόνος λόγος που δεν τα έβαλα ήταν επειδή ηάννα ήρθε γρήγορα κοντά μου και πήγε να με φιλήσει στο μάγουλο. Τότε δεν άντεξα άλλο καιόλο αυτό το πάθος μηνών επέφερε μια μεγάλη έκρηξη. Την αγκάλιασα και τη φίλησα στοστόμα παρά το γεγονός ότι ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι θα αντιδράσει. Όμως δεν αντέδρασε.Με φίλησε και αυτή με το ίδιο πάθος και ενώ μπορούσε να έρθει η γυναίκα μου από στιγμή σεστιγμή μέσα σε 2 λεπτά είχαμε γδυθεί και τη γαμούσα στο κρεβάτι που όλα αυτά τα χρόνιαέκανα έρωτα με την ειρήνη. Στο κρεβάτι που συνέλαβε το παιδί μας. Τελειώσαμε χαρούμενοιπου δεν ήρθε η ειρήνη σπίτι και δε μας έπιασε. Ντυθήκαμε γρήγορα γρήγορα και χωρίς ναπούμε τίποτα η άννα πήγε στο δωμάτιο της. Η χαρά γρήγορα μετατράπηκε σε απέραντηοδύνη για το κακό που έκανα στη γυναίκα μου και στο αγέννητο παιδί μου. Ξαφνικά ένιωσαμια αηδία για τις πράξεις μου και ένα μίσος για την άννα λες και με ανάγκασε αυτή να τακάνω όλα αυτά. Σκεφτόμουν ότι μόλις έρθει η γυναίκα μου απλώς θα την αγκαλιάσω και θατη φιλήσω και ύστερα δε θα της πω τίποτα. Μπορεί να μη την αγαπούσα πια αλλά τελικά δεναγαπούσα ούτε την άννα. Η διαφορά ήταν ότι εκείνη τη στιγμή την ειρήνη τη λυπόμουν ενώτην άννα τη μισούσα.

Η ώρα περνούσε και η ειρήνη δεν εμφανιζόταν σπίτι. Είχα αρχίσει να ανησυχώ και αυτήμου η ανησυχία έγινε φόβος όταν η ώρα πήγε 11. Η άννα άρχισε να κλαίει και εγώ το μόνοπου έκανα ήταν να πηγαίνω πέρα δώθε μέσα στο σπίτι. Κάποια στιγμή ενώ η ώρα είχε πάει 12παρά και εγώ σκεφτόμουν να τηλεφωνήσω στην αστυνομία πρόσεξα σε ένα κομοδίνο δίπλαστην εξώπορτα μια κόλλα χαρτί διπλωμένη στα δύο. Την άνοιξα και διάβασα «σας είδα. Στοκρεβάτι μας με την άννα. Εγώ πάντως θα σ’ αγαπώ για πάντα. Αντίο.» Πριν προλάβω καλάκαλά να καταλάβω τι γίνεται χτύπησε το τηλέφωνο του σπιτιού. Ήταν από το αστυνομικότμήμα της καλλιθέας. Μου είπαν ότι η ειρήνη είχε αυτοκτονήσει πέφτοντας στις γραμμές τουτρένου. Ήταν ακριβώς πριν ένα χρόνο. Από τότε και μετά νομίζω ότι είμαι ένας ζωντανόςνεκρός. Κανείς δεν έμαθε ποτέ εκτός από εμένα και την άννα γιατί αυτοκτόνησε η ειρήνη καιμάλιστα στο τέταρτο μήνα της εγκυμοσύνης της. Η άννα ξαναγύρισε πίσω στο χωριό τηςπαρατώντας τις σπουδές της και εγώ κατάφερα έστω και με δυσκολία να ανακαλύψω τηναλήθεια των συναισθημάτων μου.

Έχω τελικά μέσα μου σε μεγάλο βαθμό όλα τα συναισθήματα εκτός από την αγάπη [μίσος,θυμός, ζήλια, συμπάθεια, οίκτο].Τα πάντα εκτός από αγάπη. Ποτέ μου δεν αγάπησα τηνειρήνη. Φυσικά ποτέ δεν αγάπησα και την άννα. Ποτέ δεν αγάπησα κανέναν ούτε καν τονεαυτό μου. Πιστεύω στη παντοτινή αγάπη αλλά στη παντοτινή αγάπη που θα νιώσουν οι άλλοιγια μένα. Οι ιδέες μου είναι βαθυστόχαστες και τα ιδανικά μου πολύ υψηλά μέχρι να έρθουνσε σύγκρουση με τη καλοπέραση μου. Όλο αυτό το καιρό σκεφτόμουν αξίζει ένας τέτοιοςάνθρωπος να ζει? Ας πεθάνω γρήγορα πριν προδώσω και άλλους. Έτσι και αλλιώς η θλίψη γιατο κακό που προξένησα μου προκαλεί άσβεστο μίσος για τον εαυτό μου. Καημένη ειρήνη.Στην επέτειο ενός χρόνου από το θάνατο σου θα πεθάνω τώρα και εγώ με τον ίδιο τρόπο στοίδιο μέρος έτσι για εξιλέωση. Έρχεται το τρένο. Αντίο ζωή.

- (μια γυναικεία φωνή) Όχι κύριε μη το κάνετε αυτό.

Ο κώστας τρόμαξε και το τρένο έφυγε. Γύρισε νευριασμένος με αυτή τη φωνή που δεντον άφησε να πέσει και είδε μια πανέμορφη κοπέλα 25 χρονών περίπου να τον παρακαλάεινα μη πέσει. Αυτό ήταν ερωτεύτηκε. Ποτέ δεν είναι αργά για τη παντοτινή αγάπη σκέφτηκεκαι έπιασε τη κουβέντα στη κοπέλα.

Αδιόρθωτος – επικίνδυνος.

(what’s in a man’s mind?)

art xxvii

περί τέχνης[baphomet]

Ο ορισμός της τέχνης είναι δύσκολος, γιατί η έννοια καλύπτει ποικίλους τομείς τηςανθρώπινης δράσης. Δανειζόμενος ωστόσο την άποψη του κ. βάρναλη θα έλεγα ότι η τέχνηείναι ανθρώπινο, κοινωνικό για την ακρίβεια, δημιούργημα με σκοπούς και δράση, πουυπόκειται σε μια ακατάπαυστη εξελισσόμενη τεχνική και δέχεται κρίση αξίας ανάλογα μ’ έναορισμένο κάθε τόσο ιδανικό του ωραίου, που αλλάζει κατά τους καιρούς και τους τόπους…Σύμφωνα λοιπόν με τον παραπάνω ορισμό, οι μορφές της τέχνης διακρίνονται σε πλαστικές(εικαστικές) ή τέχνες του χώρου (ζωγραφική, γλυπτική, αρχιτεκτονική) και σε ακουστικές ήτέχνες του χρόνου (μουσική, ποίηση, θέατρο, κινηματογράφος).

Η τέχνη γεννήθηκε από την βασική ανάγκη του ανθρώπου να εκφραστεί από τα πρώταακόμα στάδια του πολιτισμού του, προσπαθώντας έτσι να ερμηνεύσει τα θρησκευτικά,κοινωνικά, οικονομικά, ηθικό-πολιτικά αλλά και τα αισθητικά ερεθίσματα που δεχόταν.Καλλιεργεί με τον τρόπο αυτό την ανθρώπινη αισθητική, το καλό γούστο, εφόσον τοδημιούργημα του αποτελεί έκφραση του κάλλους και της αρμονίας. Γαληνεύει την ψυχή του,ξεκουράζει το πνεύμα, βοηθά στην συναισθηματική εκτόνωση τόσο του καλλιτέχνη όσο καιτου κοινού, καθώς τον παρηγορεί δίνοντας του θέληση και ελπίδα να συνεχίσει.Ευαισθητοποιεί τον άνθρωπο, οδηγεί στην πνευματική του ανάταση περιορίζοντας τα ζωώδηένστικτα και τις υλιστικές του τάσεις.

Μέσω της τέχνης ο άνθρωπος διαπαιδαγωγεί, μεταδίδει αξίες και ιδανικά κρατώντας σεεγρήγορση τη σκέψη και το συναίσθημα. Δεν είναι τυχαίο που στην αρχαιότητα ηπαιδαγωγική επίδραση του θεάτρου είχε αναγνωριστεί από την ίδια την πολιτεία με τον θεσμότων θεωρικών. Με τον τρόπο αυτό μεταδίδονται μηνύματα στον άνθρωπο, πολύ πιο άμεσααπό οποιαδήποτε κοινωνικοπολιτική θεωρία, επιδρώντας συγκινησιακά και αγγίζοντας τονψυχικό του κόσμο. Η προσφορά τέλος της τέχνης, έγκειται και στο γεγονός ότι διαιωνίζει τηνανθρώπινη παρουσία μέσα στο χώρο και στο χρόνο συντελώντας έτσι στο να παρακαμφθεί οθάνατος και η λήθη.

Η τέχνη δημιουργείται από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο. Παίρνει τα ερεθίσματά τηςαπό τις ποικίλες εκδηλώσεις της ζωής, αλλά και της φύσης. Αντλεί θέματα από το περιβάλλονφυσικό ή τεχνητό, από τα δυνατά αισθήματα, από τις ιδέες, από τα δεινά του πολέμου και τηνανάπαυλα της ειρήνης, από τα σημαντικά, αλλά και τα ασήμαντα της καθημερινής μας ζωής.Η τεχνοτροπία, το θεματολόγιο, η μορφή, τα υλικά αλλάζουν από εποχή σε εποχή, από λαό σελαό και προσαρμόζονται στις δυνατότητες, στην προβληματική και στις προοπτικές τουεκάστοτε πολιτισμού. Ο στόχος όμως και το μήνυμα είναι πάντα ο ίδιος ο άνθρωπος.Η τέχνη δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά μια κοινωνική λειτουργία. Το δόγμα η τέχνη για τηντέχνη, όταν εφαρμόζεται, αφαιρεί αυτή τη διάθεση και ακρωτηριάζει τον καλλιτέχνη. Οδημιουργός που αρνείται τα ερεθίσματα έμπνευσης από τη ζωή δεν είναι πια δημιουργός. Σ’αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει μήνυμα, ούτε επαφή με τον άνθρωπο, αλλά απλώς έναςμονήρης καλλιτέχνης και μια στείρα κατασκευή. Η τέχνη για την τέχνη είναι στις μέρες μαςμια τόσο παράδοξη σκέψη όσο και ο πλούτος για τον πλούτο, η επιστήμη για την επιστήμηκτλ. Όλες οι δραστηριότητες έχουν σκοπό τον άνθρωπο γενικότερα, αλλιώς θα μείνουνστείρες και μονόπλευρες απασχολήσεις. Η τέχνη είναι μια αναπαράσταση της ίδιας της ζωής·μια αναπαράσταση όμως κατά την υποκειμενική άποψη του καλλιτέχνη, ο οποίος γίνεταιερμηνευτής της ζωής όπως είναι ή όπως θα ήθελε να είναι. Λειτουργεί δηλαδή σαν φίλτροεπεξεργασίας και ανάπλασης των δεδομένων της. →

art xxviii

→Εξαιτίας λοιπόν της σημασίας και της απήχησης της τέχνης στην καθημερινή ζωή του

ανθρώπου είναι συχνά τα κρούσματα προσπαθειών εκμετάλλευσής της από τα εκάστοτεθρησκευτικά, κοινωνικά και πολιτικά κέντρα εξουσιών. Ο καλλιτέχνης βέβαια είναι μέλος μιαςκοινωνίας όπου αναπόφευκτα, φέρει μέσα του βιώματα, εμπειρίες, απόψεις τα οποία εκφράζειμέσα από τα δημιουργήματά του. Ο υγιής άνθρωπος δεν είναι α-πολιτικό ον· αλλά παίρνειθέση δίπλα στον συμπολίτη του για τα προβλήματα που τον απασχολούν.

Όταν όμως ο δημιουργός παύει να λειτουργεί αυτόνομα· όταν η τέχνη γίνεται μέσοχειραγώγησης και εκμετάλλευσης διαφόρων σκοπιμοτήτων, τότε το νόημά της εκφυλίζεται καιη ίδια εκχυδαΐζετε. Ο φόβος δεν ελευθερώνει, αλλά δεσμεύει την τέχνη και τα δημιουργήματάτης που σ’ αυτήν την περίπτωση αποτελούν κενά κατασκευάσματα παρά αβίαστη και ειλικρινήέκφραση ζωής. Σε κάθε περίπτωση που η καλλιτεχνική δημιουργία γίνεται κατά παραγγελίακαι κάτω από τον αυστηρό έλεγχο της λογοκρισίας, χάνει το νόημα, την πηγαιότητα και τηναλήθεια της. Μετατρέπεται με τον τρόπο αυτόν σε μονομερή δημιουργία, σε αποκύημαπεριορισμένων πνευματικών και καλλιτεχνικών οριζόντων.

Η σημερινή εποχή, με την ποικιλομορφία, τα έντονα προβλήματα, τις ραγδαίες εξελίξειςκαι τις ακραίες αντιδράσεις, αποτελεί αληθινή πρόκληση για την τέχνη. Ο καλλιτέχνης έχεικάθε δυνατότητα να εκμεταλλευτεί το πλήθος των εμπειριών, τον πλούτο των ερεθισμάτων,την ανεξάντλητη ποικιλία των υλικών. Η τεχνολογία του προσφέρει το υπόβαθρο ναπειραματιστεί με νέες φόρμες και νέα μέσα κατασκευής.

Εντούτοις, η επαφή του κοινού με την τέχνη γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Ο έντονοςρυθμός, τα προβλήματα της ζωής, η αδιαφορία, η βιασύνη, η έλλειψη πνευματικήςκαλλιέργειας έχουν σαν αποτέλεσμα την αποξένωση του ανθρώπου από την τέχνη. Από τηνάλλη πλευρά η ίδια η τέχνη παρουσιάζει μια πόλωση. Στο ένα άκρο βρίσκονται οι καλλιτέχνεςπου επιζητούν την ποιότητα. Τα δημιουργήματά τους σύνθετα και αφηρημένα, βασισμένα σενέους πειραματισμούς και τεχνοτροπίες, προβάλουν μορφές που απευθύνονται μόνο στουςλίγους που διαθέτουν κάποια αισθητική παιδεία. Αφήνουν όμως απόσταση από το ευρύτεροκοινό, το οποίο αδυνατεί να τους κατανοήσει.

Σ’ αυτήν την αδυναμία βασική γενεσιουργός αιτία είναι η εμπορευματοποίηση τηςσύγχρονης ζωής, η οποία ελέγχει την τέχνη που βρίσκεται στο άλλο άκρο της πόλωσης. Αυτήη “τέχνη” αποτελεί προϊόν απλοϊκό, εύπεπτο και απροβλημάτιστο που μεγάλες εταιρίεςμουσικές και κινηματογραφικές ως επί το πλείστον, φροντίζουν να προσφέρουνωραιοποιημένο στο κοινό. Αυτά όμως τα κατασκευάσματα καταστρέφουν τόσο την κριτική,όσο και την αισθητική σκέψη του ανθρώπου· την υποβιβάζουν και φροντίζουν να την κρατούνσε χαμηλό επίπεδο, ενώ οι ίδιες θησαυρίζουν. Δεν ενδιαφέρει πια η ποιότητα μα το κέρδος τηςποσότητας.

Η τέχνη στις μέρες μας, μεταφράζεται σε χρήμα και όχι σε μέσο πνευματικής ανύψωσης.Κι αυτή η ερμηνεία της “τέχνης” συχνά υιοθετείται και από τους ίδιους τους “καλλιτέχνες”.Ατάλαντα ή και ταλαντούχα είδωλα δεν διστάζουν να θυσιάσουν την τέχνη στο βωμό μιαςγενναιόδωρης αμοιβής. Σε όλο αυτό το σκηνικό συμβάλλουν και οι πολιτικές σκοπιμότητεςπου πυκνά συχνά επηρεάζουν την καλλιτεχνική δημιουργία, επιδιώκοντας τη στασιμότητα καιτον αποπροσανατολισμό του κοινού…

Επαγρυπνείτε !

reportage xxix

ευρωπαϊκή ολοκλήρωση[comzeradd]

Υπήρχε μια εποχή που το πολιτικό νόημα της λέξης ολοκλήρωση, είχε αρνητική χροιά (βλ.ολοκληρωτικά καθεστώτα). Οι καιροί αλλάζουν (μάλλον) και σήμερα, η ίδια πολιτικήπρακτική, προβάλλεται ως θετική για την πορεία των χωρών-μελών της ευρωπαϊκής ένωσης.Στις χώρες τις ευρώπης λειτουργεί ένα σύστημα αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Οι λαοί,συγνώμη οι πολίτες, επιλέγουν τους αντιπροσώπους τους, οι οποίοι συγκεντρώνονται πίσωαπό έδρανα για να πάρουν τις αποφάσεις. Αυτό είναι το πρώτο επίπεδο ολοκλήρωσης. Οιαντιπρόσωποι επέλεξαν τους αντιπροσώπους τους, οι οποίοι πίσω από γραφεία συνέταξαν τηνευρωπαϊκή συνθήκη (γνωστή ως ευρωσύνταγμα). Αυτό είναι το δεύτερο επίπεδοολοκλήρωσης. Παρακάτω ακολουθούν κάποια καίρια σημεία (highlights) αυτού τουπονήματος:

1. Η οικονομία της ελεύθερης (ανταγωνιστικής) αγοράς ορίζεται ως το οικονομικό σύστηματων μελών της ένωσης. (Η “εξαγωγή” του σε άλλες χώρες είναι δυνατή) Ενώ ορίζονται καιοι γνωστές τέσσερις ελευθερίες που ισχύουν κι απ’ τη συνθήκη του μάαστριχτ.

«Η ένωση εργάζεται για τη βιώσιμη ανάπτυξη της ευρώπης με γνώμονα την ισόρροπηοικονομική ανάπτυξη και τη σταθερότητα των τιμών, την άκρως ανταγωνιστική κοινωνικήοικονομία της αγοράς (...)» - άρθρο I-3, §3

«Η ένωση εγγυάται στο εσωτερικό της την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, υπηρεσιών,εμπορευμάτων και κεφαλαίων (...)» - άρθρο I-4, §1

«την προώθηση της ενσωμάτωσης όλων των χωρών στην παγκόσμια οικονομία (...)» -άρθρο III-293, §2ε

«(...) Τα κράτη μέλη και η ένωση δρουν σύμφωνα με την αρχή της ανοιχτής οικονομίαςτης αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό (...)» - άρθρο III-178

2. Τα επίπεδα της ολοκλήρωσης όσο ανεβαίνουν καθιστούν αδύνατο τον έλεγχο τωναποφάσεων. Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και το συμβούλιο (αρχηγοί κρατών) έχουν κυρίωςσυμβουλευτικό χαρακτήρα στις εισηγήσεις της επιτροπής, η οποία είναι αυτή που τελικάαποφασίζει. Υπενθυμίζω πως η επιτροπή (commission) αποτελείται από επιτρόπους(περίπου ένας από κάθε χώρα), που διορίζονται απ’ τις κυβερνήσεις ως αντιπρόσωποι τους(δεύτερο επίπεδο ολοκλήρωσης). Ομοίως ο υπουργός εξωτερικών είναι ο αντιπρόσωποςτων κυβερνήσεων για θέματα εξωτερικής πολιτικής, ενώ το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανήκειμάλλον σε απειροστό επίπεδο ολοκλήρωσης, καθώς πρόκειται για τους αντιπροσώπους,των διορισμένων απ’ τους αντιπροσώπους μας, δικαστές!

«Εκτός περιπτώσεων (...), οι νομοθετικές πράξεις της ένωσης μπορούν να εκδίδονταιμόνο βάσει προτάσεως της επιτροπής (...)» - άρθρο I-26, §2

reportage xxx

→«Η επιτροπή ασκεί τα καθήκοντα της με πλήρη ανεξαρτησία. Με της επιφύλαξη του

άρθρου I-28, §2 (υπουργός εξωτερικών της ένωσης), τα μέλη της επιτροπής δεν επιζητούν,ούτε δέχονται υποδείξεις από κυβερνήσεις, θεσμικά όργανα, άλλα όργανα ή οργανισμούς.(...)» άρθρο I-26, §7

3. Πολλή συζήτηση τον τελευταίο καιρό για το αν το εθνικό δίκαιο υπερισχύει τουευρωπαϊκού. Η θέση του ευρωσυντάγματος είναι προς την κατεύθυνση τουολοκληρωτισμού, συγνώμη της ολοκλήρωσης.

«Το σύνταγμα και οι κανόνες που θεσπίζονται από τα θεσμικά όργανα της ένωσης στοπλαίσιο της άσκησης των αρμοδιοτήτων που της απονέμονται υπερισχύουν του δικαίου τωνκρατών μελών» - άρθρο I-6

«Όταν το σύνταγμα απονέμει στην ένωση αποκλειστική αρμοδιότητα σε συγκεκριμένοτομέα, μόνον η ένωση δύναται να νομοθετεί και να εκδίδει νομικά δεσμευτικές πράξεις» -άρθρο I-12, §1

«Η ένωση έχει αποκλειστική αρμοδιότητα στους τομείς: τελωνειακή ένωση, θέσπισηκανόνων ανταγωνισμού για την εσωτερική αγορά, νομισματική πολιτική για τις χώρες τουευρώ, κοινή εμπορική πολιτική, διεθνείς συμφωνίες.» - άρθρο I-13, §1-2

4. Το δόγμα του προληπτικού πολέμου, που μάθαμε απ' τους νεοσυντηρητικούς τηςουάσινγτον, εξάχθηκε και προς την ένωση. Επίσης προβλέπεται και η επέμβαση στοεσωτερικό μιας χώρας, αν δεχτεί επίθεση (χωρίς να ξεκαθαρίζεται αν ο εχθρός θα είναιεξωτερικός ή εσωτερικός) ή αν υπάρχει δράση “τρομοκρατών”, αφήνοντας περιθώριο καιγια εσωτερικούς “τρομοκράτες” (ο νοών νοείτω).

«Η κοινή πολιτική ασφάλειας (...) εξασφαλίζει στην ένωση επιχειρησιακή ικανότητα,βασισμένη σε μη στρατιωτικά και στρατιωτικά μέσα, (...) για αποστολές εκτός της ένωσηςπροκειμένου να διασφαλίζει τη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη των συγκρούσεων καιτην ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας. (...)» - άρθρο I-41, §1

«Σε περίπτωση κατά την οποία κράτος μέλος δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφος του, ταάλλα κράτη οφείλουν να του παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που έχουνστη διάθεση τους. (...)» - άρθρο I-41, §7

«(...)τη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη των συγκρούσεων και την ενίσχυση τηςδιεθνούς ασφάλειας (...)» - άρθρο III-292, §2γ

«Οι αποστολές, (...) κατά τις οποίες η ένωση μπορεί να κάνει χρήση στρατιωτικών και μηστρατιωτικών μέσων, περιλαμβάνουν τις κοινές δράσεις αφοπλισμού, τις ανθρωπιστικέςαποστολές και αποστολές διάσωσης, τις αποστολές με στόχο την παροχή συμβουλών καιαρωγής επί στρατιωτικών θεμάτων, τις αποστολές πρόληψης των συγκρούσεων και διατή-ρησης της ειρήνης, τις αποστολές μάχιμων δυνάμεων που αναλαμβάνονται για τη διαχεί-

reportage xxxi

ριση των κρίσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται οι αποστολές αποκατάστασης της ειρήνης καιοι επιχειρήσεις σταθεροποίησης μετά το πέρας των συγκρούσεων. Όλες οι αποστολές αυτέςμπορούν να συμβάλλουν στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, μεταξύ άλλων με τηνυποστήριξη τρίτων χωρών για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στο έδαφός τους.» -άρθρο III-309, §1

Επισυνάπτεται η είδηση της χρονιάς, όπως δημοσιεύτηκε στις ελληνικές εφημερίδες:

«Πανελλαδική έρευνα με κεντρικό θέμα της το ευρωσύνταγμα, πραγματοποιήθηκε στιςαρχές του ιούνη. Στην ερώτηση, “πιστεύετε ότι έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα και στηνελλάδα;”, η συντριπτική πλειοψηφία της τάξης του 82,8% απάντησε “ναι”, το 14,2%απάντησε “όχι”, ενώ ένα 3% “δε γνωρίζω / δεν απαντώ”. Στο ερώτημα δε, “αν γινόταν τηνεπόμενη κυριακή δημοψήφισμα στην ελλάδα για το ευρωσύνταγμα, τι θα ψηφίζατε;”, το40,7% απάντησε πως θα το καταψήφιζε. Το 30,5% θα ήταν “υπέρ”, το 25,7% δεν έχειαποφασίσει ακόμα και το 3,2% δεν απάντησε. Το 44,3% των ερωτηθέντων ισχυρίζεται πωςένιωσε ικανοποίηση για το “όχι” των γάλλων.»

Το 40.7% των ελλήνων δήλωσε αντίθετο με το ευρωσύνταγμα, αλλά το 90% τωναντιπροσώπων μας το υπερψήφισε. Ομοίως στην ολλανδία, τα 2/3 των ψηφοφόρων τοκαταψήφισαν, ενώ τα 2/3 των αντιπροσώπων τους έχουν δηλώσει υποστηρικτές τουευρωσυντάγματος. Μήπως υπάρχει κάποια δυσλειτουργία στη δημοκρατία;

FANZINESNET FREE CAMPING…πευκοδάσος λίμνης καϊάφα δήμου ζαχάρως, 15-17 ιουλίου 20053η συνάντηση ανεξάρτητων-εναλλακτικών εντύπων και fanzines

Θα είναι μια τριήμερη συνάντηση για να γνωριστούν μεταξύ τους οιεκδότες των εν λόγω περιοδικών, να συναντηθούν ξανά όσοι ήδηγνωρίζονται, αλλά και μια ευκαιρία να τους γνωρίσουν οι αναγνώστεςτους και όσοι ενδιαφέρονται για τα fanzines. Η πρόσκληση είναιανοιχτή και δεν υπάρχει οικονομικό αντίτιμο στη συμμετοχή. Μπορεί οκαθένας, που αγαπά τα περιοδικά αυτά, να πάρει τη σκηνή του καινα έρθει να κατασκηνώσει μαζί μας στο πανέμορφο πευκοδάσος.

Για περισσότερρες πληροφορίες: -http://www.fanzinesnet.com -fanzinesnet@yahoo.com

aggressiveness xxxii

αφιερωμένο[fun.da.mental][σκίτσο: κούλης]

...είσαι με την πλάτη στον τοίχο κι ενώ σε εξωθούν σε βίαιες αντιδράσεις, σε βγάζουν έξω απ’τα ρούχα σου, σ’ έχουν στη γωνία και σου λένε τις μεγαλύτερες μαλακίες που θα μπορούσεςνα σκεφτείς... εσύ τι κάνεις; πώς αντιδράς; αντιδράς ή κάνεις τον μαλάκα και βαράςπροσοχή; πνίγεις τον εγωισμό σου στο καλούπι του σωστού και ευγενικού ανθρώπου (τουμαλάκα) ή τους αρχίζεις στις βρισιές και στα μπινελίκια; θα μου πεις τώρα αυτός δεν είναισωστός τρόπος, θα υπάρχει κι άλλη λύση, πιο πολιτισμένη... συμφωνώ: πέφτεις με όλη σουτη δύναμη, με όλη την οργή που σε ξεχειλίζει πάνω στα μούτρα του χοντρομαλάκα που’ χειςαπέναντί σου και τον σακατεύεις, μέχρι τη στιγμή που κάποιοι πιο δυνατοί από σένα θα’ ρθουνκαι θα ανταποδώσουν, εις διπλούν ίσως, αλλά αυτό δεν θα’ χει καμία σημασία - τουλάχιστονθα’ χεις προλάβει να ξεσπάσεις, θα’ χεις προλάβει να ανοίξεις τη μύτη του γουρουνιού που ’χετο θράσος να σε εξευτελίσει, θεωρώντας τον εαυτό του ανώτερο από ‘σένα μακάρι ναμπορούσα να ’μαι ένας απ’ αυτούς!

πάντα ήμουν το θύμα - όχι πια τους στέλνω μήνυμα :

“είστε όλοι μαλάκες κι από μένα θα το βρείτε…”

ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΑΤΕΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ

ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ

cinemascope xxxiv

greek cult[samurai!fat]

Η ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου τα τελευταία χρόνια έχει χωριστεί σε δύοεποχές. Στην εποχή του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και στην εποχή του νέουελληνικού κινηματογράφου. Με τον όρο παλιός ελληνικός κινηματογράφος όλοικαταλαβαίνουμε σε ποια χρονολογική περίοδο και σε ποιες ταινίες αναφερόμαστε αλλά με τονόρο νέος ελληνικός κινηματογράφος υπάρχει μια μεγάλη αδικία για τις ταινίες πουδημιουργήθηκαν την δεκαετία του 80 αφού δεν συμπεριλαμβάνονται στον ν.ε.κ., ο οποίοςαφορά ταινίες του πρόσφατου παρελθόντος και ότι παρουσιάζεται στις μέρες μας. Κάποιοιμάλλον ηθελημένα θέλουν να ξεχάσουν εκείνη την εποχή και κλασικές-cult ελληνικές ταινίεςσυγκρίνονται με τις άθλιες βιντεοταινίες που ήρθαν με την επανάσταση των βίντεο και τωνβίντεο κλαμπ στην ελλάδα.

Με τον όρο π.ε.κ. πολλές φορές μπαίνει μπροστά και το επίθετο «καλός» και τείνει ναείμαστε και πάλι εμείς οι έλληνες πρωτοπόροι αφού πουθενά στον κόσμο δεν αναφέρεται οκλασικός αμερικάνικος κινηματογράφος ως ο «καλός» αμερικάνικος κινηματογράφος ή οευρωπαϊκός ως ο «καλός» ευρωπαϊκός κινηματογράφος. Λέτε ο δικός μας «καλός» παλιόςελληνικός κινηματογράφος να συγκρίνεται με τον αμερικάνικο ή τον ευρωπαϊκό? Δεν τοπιστεύω. Μας αρέσουν κάποιες ταινίες, μεγαλώσαμε με αυτές αλλά μέχρι εκεί. Η αλήθειαπάντως είναι ότι υπήρχαν πολλά και φοβερά ταλέντα που χάθηκαν στα στενά πολιτισμικά καιπολιτιστικά πλαίσια της σύγχρονης ελλάδας. Έπρεπε να υπάρχει ο μεγάλος έλληναςσκηνοθέτης νίκος κούνδουρος για να δούμε πόσο μεγάλος ηθοποιός ήταν ο ντίνος ηλιόπουλοςστον «δράκο»? Μάλλον ναι. Για τον ν.ε.κ. όμως τι να πεις? Χάλια χάλια χάλια… και όσο πάμετα πράγματα γίνονται χειρότερα. Οι έλληνες δημιουργοί φωνάζουν για υποστήριξη από τοελληνικό κοινό. Εμείς τι φταίμε όμως? Κάθε φορά απογοήτευση. Άντε να δούμε το delivery. Τιέφταιγα να μου χαλάσει τη μέρα… Ταινία ήταν αυτό το πράγμα? Σταματήστε εσείς όλοι οικαταξιωμένοι έλληνες σκηνοθέτες να κάνετε ταινίες. Δώστε τα λεφτά σε νέα παιδιά μήπωςκάτι αλλάξει. Υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις όπως ο κωνσταντίνος γιάνναρης με τον όμηρότου, μια ταινία πολιτική και παγκόσμια.

Καιρός να ανακαλύψουμε την δεκαετία του 80 που όλοι πιστεύω ότι γνωρίζουμε, καιρόςνα της δώσουμε την κατάλληλη προσοχή και αξία. Και κάποια μέρα οι διανομείς στην ελλάδαθα έπρεπε να δουν με σοβαρότητα και συνέπεια την δεκαετία του cult και να επανεκδώσουνόλες αυτές τις ταινίες σε νέες κόπιες και σε ψηφιακό δίσκο. Ακολουθεί μια σύντομη περιγραφήστην πορεία του greek cult.

Μεγάλος δημιουργός και ίσως ο πιο δυνατός εκπρόσωπος του ελληνικού cult είναι οκώστας καραγιάννης. Δημιουργός των χούλιγκαν κάτω τα χέρια από τα νιάτα (1983) καιδράκος το πρόσωπο της ημέρας (1983). Στο ρόλο του δράκου ο φοβερός βλάσης μπονάτσος.Οι μεγαλύτερες επιτυχίες όμως του καραγιάννη που έχουν γίνει γνωστές και στο εξωτερικόείναι το έγκλημα στο καβούρι (1974) και τανγκό 2001 (1973). Ειδικά το τανγκό 2001 είναιένα από τα λίγα ελληνικά αριστουργήματα!! Με τον λάκη κομνηνό, κλασική cult φιγούρα, καιτον τραγουδιστή δάκη σε μια μοναδική ερμηνεία. Μια ταινία που πρέπει πια να θεωρείταικλασσική αφού έχει ξεπεράσει τα όρια του cult.

cinemascope xxxv

Άλλος σπουδαίος σκηνοθέτης είναι ο γιάννης δαλιανίδης που δούλεψε σε πολλά του έργαμε τους αγαπημένους του ελληνικού κοινού σταμάτη γαρδέλη και πάνο μιχαλόπουλο.Σημαντικές του ταινίες αποτελούν τα τσακάλια (1981), η στροφή (1982) και επικίνδυνοι μιαδιαμαρτυρία (1983).

Cult δημιουργός υπήρξε και ο γνωστός νίκος φώσκολος. Αξιόλογες δημιουργίες του είναι ηέξοδος κινδύνου (1980), τα άγρια νιάτα (1982) και θύρα 7 - η μεγάλη στιγμή.

Άλλες καλές ταινίες που εύκολα θα αναζητήσετε είναι η κόντρα (1983) του βαγγέλησερντάρη και αγόρια στην πορνεία (1985) του όμηρου ευστρατιάδη.

Οι πιο γνωστές ταινίες και αυτές που έχουν αγαπηθεί περισσότερο τα τελευταία χρόνιαείναι οι φυλακές ανηλίκων, το πρώτο μέρος του μεγάλου ντίμη δαδήρα και το δεύτερο μέροςτου γιώργου μυλωνά ο οποίος υπογράφει το σενάριο και στα δυο μέρη.

Και η ελλάδα έχει τον δικό της charles bronson, τον εκδικητή γιάννη βόγλη στο πανικόςστα σχολεία (1981) του ντίμη δαδήρα σε σενάριο του γιώργου μυλωνά, νέου προέδρου στοφεστιβάλ θεσσαλονίκης.

Υπέρ-cult δημιουργίες το ρεμάλι της αθήνας (1985) με τον cult παλαιστή απόστολοσουγκλάκο, καθώς και ο στραγγαλιστής της συγγρού και τα καθάρματα.

Αγαπημένος ηθοποιός και ο διονύσης ξανθός, ο θρυλικός «στέφος» στον γύρο τουθανάτου (1983) του ερρίκου θαλασσινού. Αξιόλογες ταινίες με τον διονύση ξανθό είναι οάγγελος και το ζιγκολό της αθήνας.

Cult–Ηοrror δημιουργός και ο νίκος μαστοράκης με το γνωστό και ακραίο island of death.Πρωταγωνιστεί η πιο κακιά ελληνική φιγούρα, ο νίκος τσαχιρίδης.

Συνεχιστής της δεκαετίας του 80 και πολλά υποσχόμενος είναι ο σκηνοθέτης φωκίωναςμπόγρης με δημιουργίες όπως τα ρεμάλια (2002) και η επιστροφή των καθαρμάτων (2003).

Στο προσωπικό μου top3 ελλήνων σκηνοθετών μαζί με τον νίκο κούνδουρο, κώστακαραγιάννη είναι και ο νίκος νικολαϊδης. Όλη η φιλμογραφία του είναι εξαιρετική. ΕυρυδίκηΒ.Α 2037, τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα, γλυκιά συμμορία, singapore sling. Και ο νίκοςνικολαϊδης έχει ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα καθώς οι ταινίες του είναι αρκετά γνωστές στοεξωτερικό.

Ανακαλύψτε αυτές τις ταινίες, ξαναδείτε αυτά τα μικρά ή μεγάλα ελληνικά αριστου-ργήματα. Αξίζουν μια δεύτερη, τρίτη παρακολούθηση αφού σίγουρα οι πιο πολλοί τα γνωρί-ζουν και τα έχουν παρακολουθήσει σε μικρότερη ηλικία. Καλοκαιράκι, ότι πρέπει για να ταξαναθυμηθούμε. Και όπως θα έλεγε και ο σταμάτης γαρδέλης: «Με θυμάσαι ρε πούστη?»!!

singing xxxvi

το φως μέσα στη νύχτα[cham.kor.]

Γοερή φωνή βουβή, λυγμός η λύπη γίνεται θυμόςοπλίζει το φυλλοκάρδιείναι η αρχή του τραγουδιούτης μελωδίαςπου θα βγει από τα χείλη που τρέμουνδίχως το λάδι και το μυρωδικόθα μαζευτεί η αξιοπρέπεια που την έκαναν κουρέλι που την κατάντησαν αρχή και φινάλε για ασέλγειαθέλουν να με λένε τρελό ήθέλουν να υποτάσσομαινα καθαρίζω με την γλώσσα τονβωμότης διαστροφής και της μικρότητας τους. Τα αισθήματα χείμαρροςακόμα και τώρααπό το πλατύσκαλο της παράκρουσηςένα άλμα με χωρίζει από την αγκαλιά του ήλιουκοίτα με! Περπατάω επάνω στο νερόαπό τα αδέξια χέρια μου βγάζω λουλούδιατο στόμα μου λέει σοφίες μακαρισμούς προφητείες η ψυχή μου θέλει να γελάσειπου δεν αντέχει άλλο όταν φτάσω όταν το μυαλό μου καθαρίσειθα έχω την πολυτέλεια να φρικάρω με το σίγουρονα είμαι σίγουρος με το απρόοπτο. Κρατάω την νύχτα στο χέρι μου και την κάνω χίλιακομματάκια. Η πόρτα στο πάτωμα άνοιξε και το πόδι μου κρέμεται από το ταβάνι. Θα σου πωένα αστείο και θα γελάσουμε μαζί. Το μάτι μου γυαλίζει, το δικό σου πήρε φωτιά. Σκέφτεσαιότι σκέφτομαι?

science fiction xxxvii

water is my dada[june de bonde]

«Κάποια από αυτές τις ημέρες θα σηκωθώ από την θέση μου και θα πάρω αυτή που μουανήκει.», μου είπε και έφυγε τρέχοντας προς την μεριά του δρόμου.Δεν θα μπορούσα να συζητήσω τίποτα άλλο με την ***** , γιατί ήταν ήδη πολύ αργά.

33:60:06Η ώρα είχε φτάσει και είχε μεταφερθεί στο δωμάτιο μόλις το 45% από την ***, κάτι που μεανησυχούσε όσο περνούσαν τα νανολεπτά. Δεν καταλαβαίνω γιατί ήμουνα υπεύθυνος εγώγια αυτήν την διαδικασία.. «Όταν θα σε καλούνε θα πηγαίνεις», μου ερχόντουσαν στο μυαλότα λόγια του φίλου μου ******** χωρίς να τα ξαναεξετάσω, αποφάσισα να πάω.

35:08:50Επέμεινα στο θέμα του κυκλοτράφικινγκ στο συμβούλιο της κοινότητας και ας με θεωρούσανρομαντικό και αφελή, εγώ ήξερα ότι τελικά θα γυρίσει το θέμα σε μια θετική προσέγγιση προςτις ομάδες του κόκκινου κύκλου. Θα μπορούσαν να πολεμούν οι 4 κύκλοι εώς ότου θαεπέλθει η σύγκλιση^. Δεν μπορώ να μπλέξω σε τέτοια κατάσταση με τίποτα, τουλάχιστον όχιτώρα.

40:40:91Είμαι φυλακισμένος στην κοινότητα. Αυτό έπρεπε να εξηγήσω στην κ**** , αλλά ήταναδύνατο να βάλω τις σκέψεις μου σε σειρά.

area51 xxxviii

οι όμορφες ειδήσεις, όμορφα καίγονται

προσωπικά δεδομένα – "ναι" στη μετάβαση προσωπικών δεδομένων όσων ταξιδεύουν προς τιςηπα είπε η αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων. Τα στοιχεία που θα μεταβιβάζονται απότις αεροπορικές εταιρίες αφορούν και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, μεταξύ άλλων, τιςθρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, την υγεία ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό τουατόμου και θα υπάρχει δυνατότητα κοινοποίησης τους σε άλλες εσωτερικές ή κρατικές αρχέςάλλων χωρών, οι οποίες είναι αρμόδιες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

πηγή: εφημερίδα "το ποντίκι"

φοβού τους φύλακες – Τεράστια αναστάτωση σε γαλλία και ακτή ελεφαντοστού έχειπροκαλέσει μια ληστεία τράπεζας. Δώδεκα γάλλοι στρατιώτες, μέλη ειρηνευτικής δύναμης τουοηε στο αφρικάνικο κράτος, που είχαν ως αποστολή τους να προστατεύουν το υποκατάστηματης κεντρικής τράπεζας της δυτικής αφρικής, κατέληξαν να το ληστέψουν μόνοι τους με λεία100 χιλιάδες ευρώ. Οι στρατιώτες που είχαν εντολή να αποτρέψουν τους ντόπιους ληστέςμεταφέρθηκαν στη γαλλία, όπου και θα δικαστούν.

πηγή: εφημερίδα “ελευθεροτυπία”

ελληνικό σέρβις – Γραμμή ανακατασκευής οχημάτων του ιράκ επιθυμούν να στήσουν στηνελλάδα οι ηπα. Εργοστασιακές γραμμές ανακατασκευής έως και 5.000 βαρέων φορτηγών καιειδικών οχημάτων που βρίσκονται στο θέατρο των επιχειρήσεων του περσικού κόλπουεπιθυμεί να στήσει στην ελλάδα η ουάσινγκτον. Το πρόγραμμα επιδιώκεται να αρχίσει εντόςτου 2005. Για τον σκοπό αυτό βρίσκεται ήδη στην ελλάδα τετραμελής επιτροπή υψηλόβαθμωναξιωματούχων του στρατού και των αμυντικών βιομηχανιών των ηπα. Μέχρι τέλους ιουνίουτο ελληνικό υπουργείο άμυνας θα πρέπει να έχει κάνει την οικονομική του προσφορά. Από τημέχρι τώρα έρευνα των ηπα φαίνεται ότι η ελλάδα πλεονεκτεί, καθώς η αίγυπτος και τοκουβέιτ δεν φέρεται να έκαναν «ενθαρρυντικές προτάσεις», ενώ η ιταλία ενδεχομένως ναυστερεί λόγω απόστασης και μικρότερης εμπειρίας.

πηγή: in.gr

μια διαφορετική διαδήλωση – Μία εντελώς διαφορετική διαδήλωση πραγματοποιήθηκε στηνπρωτεύουσα του περού. Δεκάδες ανήλικα παιδιά κατέβηκαν στους δρόμους, ζητώντας από τιςαρχές να τους επιτρέψουν να «εργάζονται». «Δουλεύουμε από ανάγκη. Η οικονομικήκατάσταση μας αναγκάζει να βοηθήσουμε τους γονείς μας» είπε ένας 15χρονος Περουβιανόςπου εργάζεται στο δρόμο, πουλώντας ψωμί και πλένοντας αυτοκίνητα. Ο ίδιος είπε ότι τοκάνει από την ηλικία των 5 ετών. Κρατώντας πανό, τα παιδιά και οι έφηβοι διαδήλωσαν έξωαπό την έδρα της κοινότητας των άνδεων - την οποία αποτελούν η κολομβία, η βενεζουέλα, οισημερινός και το περού. Εκεί συνεδρίαζαν οι υφυπουργοί εργασίας με στόχο την προώθησησχεδίου για την εξάλειψη της παιδικής εργασίας. Η διεθνής οργάνωση εργασίας τωνηνωμένων εθνών εκτιμά ότι περίπου 2 εκατ. παιδιά στη νότια αμερική και την καραϊβική«εργάζονται» ως μικροπωλητές, καθαρίζουν αυτοκίνητα ή κατασκευάζουν τούβλα.

πηγή: πρακτορείο “reuters”

το internet στην ελλάδα – κατά μέσο όρο στην ε.ε. το 47% δηλώνουν ότι το 2004χρησιμοποίησαν το Itnernet. Στην ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό φτάνει μόλις το 20%. Απότην άποψη αυτή η ελλάδα έρχεται στην τελευταία θέση του πίνακα των κρατών-μελών τηςε.ε., μετά την ουγγαρία (28%), τη λιθουανία, την πολωνία και την πορτογαλία (29%). Στηνπρώτη θέση έρχεται η σουηδία (82%), η δανία (76%) και η φιλανδία (70%).

πηγή: eurostat

identity xxxix

chimeres: the neuron stimulation zine [ ]

discover it:[ ] βιβλιοπωλείο πρωτοπορία (γραβιάς 3-5, αθήνα)[ ] βιβλιοπωλείο solaris (μποτάση 6, εξάρχεια)[ ] βιβλιοπωλείο λεμόνι (ηρακλειδών 22, θησείο)[ ] βιβλιοπωλείο βαβέλ (ζωοδ. πηγής & λόντου 1, αθήνα)[ ] μικρό-cafe (αιμ. βεάκη 36, περιστέρι)[ ] intro (κ. βάρναλη 30, περιστέρι)[ ] και με την κλασική μέθοδο χέρι με χέρι

contribute, send your own chimeres:διαρκής πρό(σ)κληση για αποστολή άρθρων, επί παντός επιστητού, στο περιοδικό γιαδημοσίευση σε μελλοντικά τεύχη.[ ] mail@chimeres.gr[ ] www.chimeres.gr/form.php

copyleft:η αναδημοσίευση τμήματος ή ολόκληρου άρθρου απ’ το περιοδικό, όχι απλώς επιτρέπεται,αλλά επιδιώκεται.

«οδοιπόρε δεν υπάρχει δρόμος, ο δρόμος ανοίγεται βαδίζοντας.»