inleiding Hoi, ik ben Casper. Dit is mijn blad. Het is gevuld met onderwerpen die me interesseren. Dit blad zal dan ook vooral gaan over Films en Tv maar misschien ook een beetje over muziek, games en comics. Ik hoop dat jullie dit blad leuk vinden om te lezen!

Boks,

Casper

-2-

Inhoud De 2012 fall preview -4- Muse: 2nd law -9- 2012 tot nu toe: Een top 5 -10- Recensie: Savages -14- Recensie: Dredd 3D -15- De 5 beste gamemomenten -17-

-3-

coverview

-4-

D E 2 0 1 2 FA L L P R E V I E WWe zijn alweer over de helft van 2012 heen dus het wordt eens tijd om vooruit te kijken naar wat er tot het eind van het jaar uitkomt.

Na een hoop financieel gezeik is Bond, James Bond weer terug in Skyfall! Daniel Craig pakt zijn rol als 007 weer op. Het andere herkenbare gezicht dat we weer zien isJudi Dench als M. De cast wordt aangevuld door Ralph Fiennes (Voldemort, dit keer heeft hij wel een neus) als een MI6 agent, Javier Bardem (No country for old men) als de Bond Villian en Naomie Harris (Pirates of the ca-ribean) als de bondgirl. Een terugkerende rol heeft Q, dit keer gespeelt door Ben Whishaw (Perfume: The story of a murderer), die Bond weer van de nodige snufjes mag voorzien. Ondertussen zijn de 1e recenties al binnen. Deze cast wordt geregiseerd door Sam Mendes (Ameri-can Beauty) Op Rotten Tomatoes scoort Skyfall een hele dikke 97%. Dit klinkt als een hele mooie terugkomer na de supergoede Casino Royale en het teleurstellen-de Quantum of Solace. Ik als groot Bond fan kandan ook niet wachten tot ik deze film vanaf 31 oktober in de bioscoop mag bekijken!

skyfallPeter Jackson (King Kong, The Lovely Bones) is terug! Door hetzelfde gezeik waardoor Skyfall was uitgesteld krijgen wij nu de regiseur van de originele Lord of the rings trilogy terug voor deze nieuwe trilogy. Oorspronkelijk zou namelijk Guillermo del toro (Pan’s labyrinth) deze serie gaan regisseren maar door het constante uitstel besloot Del Toro aan andere films te gaan werken. Dat maakt mij niet uit want nu is de oorspronkelijke ver-taler van Tolkien’s werk weer terug. Dit keer is de hoofdrol weg gelegt voor Frodo’s oom, Bilbo (Martin Freeman, The office UK), die meegenomen wordt op een avontuur door de terugkerende Gandalf (Ian Mckellen, X-men). Zoals het hoort reizen er nog meer mensen met ze mee. Nou ja.. Mensen? In dit geval zijn het 13 dwergen. Oorspronkelijk zou het verhaal van The Hobbit verteld worden in 2 delen maar een aantal maanden terug heeft Jackson aangekondigt dat het toch weer een trilogy gaat worden aangezien hij teveel verhaal te vertellen had voor 2 films. Ook voor deze film zou ik gelijk op 12 december in de bioscoop zitten.

The Hobbit: An unexpected journey

Ik ben en blijf een groot Disney fan. Ook ben ik een fanatiek gamer. Daarom kijk ik dan ook extra uit naar Wreck-it Ralph. De nieuwste Disney film die draait om Ralph (John C. Reilly, Step Brothers) dieniet meer de bad guy wil zijn in het computerspel waar hij in thuishoort. Hij besluit om op reis te gaan naar Hero’s Duty om een held te worden. Echter brengt hij zo de inwoners van zijn game in gevaar.Zonder bad guy hebben de inwoners van het flatgebouw, wat Ralph in het spel probeert te slopen, en Felix (Jack McBrayer, 30 Rock), de held van de game, namelijk niks om te doen en is het spel niet leuk meer! Ze worden dan ook bedreigt met het ergste wat je als gamepersonage kan gebeuren. De stekker kan uit je arcadekast getrokken worden! Terwijl Ralph op zijn persoonli-jke missie is om een held te woorden is Felix op zijn missie om Ralph terug naar het spel te krijgen. Wat deze film voor mij extra interessant maakt zijn de cameo’s van gamepersonages die in de film verwerkt zitten. Zo Zijn er cameo’s van Bowser,Sonic, de spookjes van Pac-man en nog vele anderen. Deze film ga ik dan ook gelijk kijken wanneer ik een bioscoop vindt waar ze de originele versie draaien. Dit zal na 12 december zijn.

WRECK- IT RALPH

-5-

argo

Django unchained

LooperArgo, de nieuwe film geregiseert door en in de hoofdrol met Ben Affleck (The Town, Gone Baby Gone) draait vanaf 8 november in de nederlandse bioscopen. Gebas-seert op het waar gebeurde verhaal van een aantal Amerikanen die zich verscho-len houden in een ambassade in Iran. De CIA begint een missie om deze mensen te redden. Aan het hoofd van deze missie staat Affleck’s Tony Mendez die een plan verzint om zich, met de hulp van anderen, als filmcrew af te reizen naar Iran om deze onschuldige mensen uit dit oorlogsgebied te halen. Mendez moet echte Hollywood sterren benaderen om dit plan echt te laten lijken. En daar komt de rest van de cast om de hoek kijken. Opvallend is dat Affleck niet voor filmsterren heeft gekozen maar voor de sterren van de beeldbuis. De 2 grootste rollen na Affleck, afgaande op de trailers, zijn voor John Goodman (Rosaenne,Community) en held Bryan Cranston (Mal-colm in the middle, Breaking bad). Al he-lemaal door de aanwezigheid van Cranston wil ik deze film zo snel mogelijk zien!

Looper, het hersenspinsel van Schrijver en Regiseur Rian Johnson draait al in de Amerikaanse bioscopen en daar is hij critisch zeer goed ontvangen. Op Rotten Tomatoes scoort deze film op het moment een hele dikke 93%. Dat is mooi want het verhaal van Looper lijkt mij een heel vet en uniek verhaal. De hoofdpersoon van Looper is Joe(Joseph Gordon levitt, Inception, The Dark Knight rises). Joe heeft een nogal bijzonder beroep nam\elijk dat van een looper. Een looper is een huurmoordenaar voor de mafia, maar niet zomaar de mafia, de mafia van de toekomst! 40 jaar in de toekomst wel te verstaan. In die 40 jaar is de technologie flink vooruitgegaan waardoor het onmogelijk is om nog iemand te vermoorden. Heeft de mafia even mazzel dat tijdreizen ook uitgevonden is. Dus wanneer de mafia van iemand af wil sturen zij deze persoon terug in de tijd waar een Looper hem dan opwacht. Joe wacht op een dag tot zijn volgende slachtoffer aankomt, hij verschijnt en Joe ziet een bekend iemand. Zo bekend dat hij het zelf is. De 40 jaar oudere versie van Joe (Gespeeld door Bruce Willis) is ontslagen door de maffia en dat betekent maar een ding. De dood. De jonge Joe zet, hoe verwarrend het ook voor hem is, de jacht in op oude Joe. Gebasseerd op de trailer gaat dat voor heel wat spektakel op leveren. Looper draait vanaf 29 november in de Nederlandse bioscopen en ik zorg dat ik bij de eerste voorstelling in de bioscoop zit!

Na Inglorious Bastards blijft Quentin Tarentino (Pulp Fiction, Reservoir Dogs) in het verleden hangen. Dit keer speelt hij echter wel op eigen grond. Django Unchained is een Spaghetti Western! Na het zien van de trailers is het alweer duidelijk dat dit een echte Tarentino film is. Geweldige one-liners en goed gecaste acteurs. Een aantal van deze acteurs zijn Jamie Foxx (Ray) als slaaf Django. Christoph Waltz ( Inglorious Bastards, The Green Hornet) speelt een tandarts/Bounty Hunter die Django bevrijd en samen gaan ze achter de plantagehouder aan die Django’s wijf als slaaf gebruikt. Deze plantagehoud-er wordt gespeelt door Leonardo diCaprio (Inception, Shutter Island) en is dus ook de bad guy van deze film. Als het weer een typische Tarentino film is wordt het een leuk bioscoop bezoek wanneer deze 17 Januari in de nederlandse bioscopen verschijnt

-6-

This is 40

Lincoln

Killing them softly

Judd Apatow (The 40 year old virgin, Knocked up), maker van topcomedie sinds de jaren 90 is weer terug met een nieuwe film. Dit keer een Spin-off, of een Sort-of sequel zoals hij het noemt, van Knocked up uit 2007. In de hoofrol zijn dit keer Pete (Paul Rudd, Parks and recreation, I love you man) en Debby (Leslie Mann). De zus en schoonbro-er van het personage van Catherine Heigl uit Knocked up. Heigl zit overgens niet in deze film (Gelukkig..). Aan de trailer te zien wordt dit weer een grappige Feel good film. In de traler zien we ook Jason Segel (How I Met Your Mother, The Muppets) en Megan Foxx (Friends with kids, Jennifer’s Body ) langskomen. Of zij een grote rol in de film gaan spelen is nog maar de vraag want Apatow staat er om bekent dat hij pas in de montage-ruimte bepaalt wat de film wordt. Nou zou hij Segel er niet zo snel uitknippen, aangezien Apatow meerdere films van Segel ge-produceerd heeft maar Foxx zal denk ik een heel ander verhaal zijn. Ik vindt haar over het algemeen al niet zon geweldige actrice dus het is nog maar te zien of ze genoeg heeft gedaan in de film om de bioscoopversie te halen. Hoe dan ook , 21 februari zal This Is 40 hier in de bioscoop te zien zijn en ik ga hem zeker checken!

Tony Soprano en Lt. Aldo Raine als huurmoordenaars samen in een film. Sign Me In! Jaja, James Gandolfini (The Sopranos,The man who wasn’t there) en Brad Pitt (Inglorious Bas-tards, Se7en) zitten samen in de door Andrew Dominik (The assasination of the Jesse James by the coward Robert Ford, Chopper) geregiseerde film. Ook komen Ray Liotta (Goodfellas, Hanni-bal) en Richard Jenkins (Cabin in the woods, Burn after reading) in deze film langs. Nadat 2 jongens een illigaal casino overvallen worden de huurmoorde-naars gespeeld door Gandolfini en Pitt ingehuurt om het geld terug te krij-gen en af te rekenen met de jongens. Beide huurmoordenaren hebben echter een andere manier van werken en er ontstaat een conflict tussen de twee over hoe ze hun missie moeten uitvo-eren. Gandolfini’s moordenaar doet het liever grof en ruw en van dichtbij terwijl Pitt’s huurmoordenaar het rustig en met beleid vanaf een afstand doet, oftewel Killing them softly. Toch heb ik geen idee wat ik van deze film moet ver-wachten. Het kan nog allebei de kanten op gaan met deze film dus dat gaat een verrasing worden wanneer ik binnen-kort te tijd heb om deze film te checken want hij draait nu al!

Nadat Spielberg (Jaws, E.T.) vorig jaar terug in de tijd ging naar de 2e wereldoorlog gaat hij nu terug naar de ameri-kaanse burgeroorlog tijdens de laatste paar weken van het leven van de 16e president van de Verenigde Staten. De film is gebasseerd op de Biografie van Abraham Lincoln, gespeeld door Damian day-lewis (There will be blood, Gangs of New York), dus feitelijk zou het allemaal correct moeten zijn. Een aantal journalisten hebben al een ruwe versie gezien en die zijn zeer positief. Over de performance van Lewis maar ook over Tommy Lee Jones (No Country for Old men, Men In Black) die Thaddeus Stevens speelt. Als ik de trailers bekijk wordt het ook duidelijk dat Spielberg na vorig jaar met Warhorse een meesterwerk afgelevert te hebben, het dit jaar weer gaat flikken.

-7-

MUSE2ND LAW

Muse is na drie jaar stilte eindelijk terug met een nieuw album. De band met de gitaar en zang van Matthew Bellamy, het bass-spel van Chris Wolstenhome en de drums van Domi-nic Howard hebben het album weer vol gepomt met wat ze het best doen. Vette gitaarsolo´s, goede lyrics en.....Dubstep!?

Door:Pierre Oitmann

De overduidelijke invloeden van Queen zijn nog steeds aanwezig (onder meer in koortjes en in de opbouw van num-mers), maar ook veel andere voorbeelden dringen door tot dit zesde album van het trio rondom Matthew Bellamy. Het eerder genoemde Radiohead weerklinkt helder in Animals en Explorers, twee van de beste nummers. Maar Muse haalt de mosterd ook elders. Zo is de invloed van U2 onmisken-baar in (met name) Big Freeze, Kashmir van Led Zeppelin wordt handig omgebouwd tot openingsnummer Supremacy, Panic Station is hoe Red Hot Chili Peppers had geklonken met Bellamy als frontman en dan is er nog het op Skrillex en Nero geënte dubstepnummer.

Muse komt met veel ideeën op tafel, maar niet overal met het gehoopte resultaat. De twee door bassist Chris Wolstenholme geschreven nummers zijn erg verras-send, waarbij Liquid State enigszins teruggrijpt op het vroege werk van de band. Pas in het slotnummer bereikt Muse weer zijn volle potentie, maar dat was het wachten meer dan waard.

Al ten tijde van de albums Absolution en Black Holes And Revelations had Muse zijn eigen sound geperfectioneerd; grootst, dreigend en soms complex in struc-turen, hoewel het liedje nooit uit het oog verliezend (zoals bij de progressievelin-gen van Radiohead nog wel eens gebeurde in hun meest experimentele ge-luidscollages). En op The Resistance deed Muse er gewoon nog een schepje bovenop. Af en toe minder avontuurlijk voor wie experimenteerdrang prefereert boven pretentieuze progpop, maar ook in deze opzet bleek het eindresultaat zonder meer geslaagd. Op The 2nd Law is het minder duidelijk wat Muse nu eigenlijk wil.

-9-

top 5

-10-

2012 TOT NU TOE5. Ted

Op 5 staat het regie-debut van Seth McFarlane, de maker van onder andere Family Guy en American Dad. Ted is ook echt ge-maakt voor de doelgroep van deze 2 series. Zeer droge humor, (soms obscure) pop cultuur verwijzingen en een flinterdun verhaal zijn de elementen van deze series en dit is ook waar de structuur van Ted opgemaakt van is. Ted gaat over John Bennet (Mark Wahlberg) die als klein kind wenst dat zijn ted-dybeer leeft. Als een wonder komt de teddybeer tot leven en John en Ted zijn voor het rest van het leven beste vrienden. Echter een goede 20 jaar later heeft John een relatie en is Ted een stoner die vooral in de weg loopt. Dit zorgt echter voor de beste humor en ik heb me dan ook helemaal kapot gelachen tijdens mijn bioscoopbezoek. Ted is dan ook de beste comedie van 2012 tot nu toe.

Deze low-budget super’helden’film staat op nummer 4 omdat hij mij blij verrast heeft. Nieuw-komer Josh Trank heeft hiereen geweldige film afgeleverd die door het found-footage principe te gebruiken een film die normaal een hoog budget nodig heeft nu voor een fractie van de prijs kunnen fil-men. En dit is er geen eens aan af te zien. Chronicle gaat over 3 vriendendie een neergestorte meteoriet vinden die hun krachten geven. Ze komen er al snel achter dat ze deze krachten kunnen trainen. Een van de jongens is echter al zijn hele leven gepest door klasgenot

en en familie en keert zich al snel tegen de wereld. De film eindigt dan ook in een vette showdown waar helemaal niet aan af te zien is dat dit een low-budget film is.

Deze adaptatie van de Hunger Games zou de opvolger van Twi-light moeten worden. Het is echter al een hele opluchting dat dit een paar miljoen keer beter is dan de bak stront die men The Twilight Saga noemt. Nee, The Hunger Games is een topfilm met een top-performance van Jennifer Lawrence in de hoofdrol als Katniss Everdeen. En ja, dat is een ontzettende kutnaam. Maar ja, voor mij part had ze Jambak McK-roket geheten, dat doet niet af aan het personage wat Lawrance, onder begeleiding van regiseur Gary Ross, hier neerzet. Al is de film een beetje langdradig, toch is hier een leuke, goed uitgewerkte en vermakelijke film neergezet die ik graag nog meerdere malen terug ga kijken.

Op nummer 2 staat Cabin In The Woods. De film is geregisseerd door Drew Goddard. Hij heeft deze film geschreven met zijn oude Buffy, The Vampire Slayer baas Joss Whedon. Dat het door twee van de mensen achter Buffy geschreven is, is ook wel te merken. De dialoog is grappig en rolt makkelijk over de tong van de acteurs. Wanneer de film start lijkt het ook weer op een horrorfilm die de grootste cliches gebruikt. Je merkt het al wanneer we de person-ages ontmoeten. De blonde schone, de stoere sportkerel, de stoner en

5 . T e d

4 . C H R O N I C L E

3. The Hunger Games

2. Cabin in the woods

-11-

het meisjes waarvan het overduidelijk is dat zij als laatste overblijft om dan misschien wel of misschien niet te ontsnappen. Ze stappen met zijn allen in een camper om op weg te gaan naar, je raad het al, een hutje in het bos. Het overduidelijke horrorscenario is begonnen! Dit veranderd echter al snel wanneer de film overgaat naar een andere scene waar we 2 mannen volgen door een gigantisch complex. Al snel blijkt het dat deze mannen de touwtjes in handen hebben in wat er gebeurt met onze camper-reizigers en ze bewust naar het huisje toesturen. Wat volgt is een ode aan de horror-film die ik absoluut niet wil verpesten door de rest van het plot te vertellen. Ga deze film absoluut kijken. Hij is het echt waard!

The Avengers, wat moet ik daar nou eens over zeggen. Hij is zo goed dat woorden het niet eer aan doem om het te beschrijven. Alleen de woor-den die in het script staan doen dat. Maarja, Joss Whedon (He! Daar is ie weer! ) heeft het hem gewoon geflikt! Het is hem gewoon gelukt om The

1. The Avengers

Avengers bij elkaar te krijgen en het zoog niet! Er kon zoveel fout gaan dat het bijna een wonder is dat deze film zo goed is als hij is. Het is Joss Whedon, Kevin Feige (Marvel-produc-er) en de andere regiseurs gewoon gelukt om de continuïteit van comics naar het grote scherm te vertallen. Maar, zelfs zonder al de vorige films (iron man 1-2, Incredible Hulk, Thor, Captain America) is The Avengers nog een goede en begrijpelijke film. Er zijn wat details die voor kijkers van alle films meteen duidelijk zijn, maar Whedon heeft een duidelijk script af-geleverd wat ook de nieuwkomers niet doet wegkeren van deze film. Over het script gesproken: Ja, het verhaal is simpel maar daar gaat het niet om. De dialoog is geweldig met awesome one-liners en zeer vette momenten zoals Iron man Vs. Thor, “Puny god!” (Meer hoef ik niet te zeggen toch?), en dat geweldige 1,5 minuut durende shot waarin je iedereen een voor een in actie ziet is al helemaal een puur nerd-gasm. Het is ook niet voor niets dat ik deze film 3 keer in de bioscoop heb gezien en al 2 keer thuis heb gekeken. Dat vertaalt zich eigenlijk automatisch in een nummer 1 plek vindt ik dus ja, hier staat hij dan. De beste film van 2012 tot nu toe.

Geen Dark Knight Rises?Mensen die mij goed kennen weten misschien wel dat The Dark Knight mijn favoriete film is. (Alhoewel dat nu misschien wel The Avengers is.) Zij zijn dan misschien ook verbaasd om te zien dat Nolan’s laatste Batman film hier niet staat. En ja, hij staat hier niet en dat heeft een hele goede reden. Hij was gewoon niet goed genoeg. Ik kan mijn vinger nog steeds niet precies op de zere plek leggen maar The Dark Knight was zo goed dat ik die elke dag wel kan kijken (Heb hem iets van 12 keer gezien). In het jaar dat hij uitkwam heb ik hem minsten 3 keer gezien en dat wou ik toen ook. Bij Rises heb ik totaal niet de neiging om de film nog een keer te zien.

-12-

savagesDe film begint in de stijl van Sunset Boulevard. We zien de blonde O in het zwart-wit voorbij komen, terwijl haar hese stem in voice-over mededeelt dat zij het verhaal misschien vertelt, maar dat dit niet betekent dat zij nog leeft. We gaan daarna terug in de tijd en zien hoe O een heerlijk leventje leidt. Ze deelt het bed met twee mannen, de voormalige Navy Seal Chon en de boeddhist Ben. De twee mannen zijn beste vrienden en runnen samen een succesvolle cannabisbusiness. Allen zijn op de hoogte van de driehoeksverhouding en daarmee helemaal akkoord. Het lijkt alsof het leven niet idyllischer kan, maar daar komt op wrede wijze een einde aan. Ben en Chon worden onder druk gezet om voor het Mexicaanse drugskartel te werken, maar hebben daar geen oren naar. Het kartel weet wat de zwakke plek van beide mannen is en ontvoert O. Vanaf dat moment barst het geweld van alle kanten los.

Na de openingsscène komt Savages wat moeilijk op gang. Maar zodra O wordt ontvoerd, verandert de film in een intense, brute thriller die je telkens weet te verrassen. Net als bij Stones vroegere films gaat alles gepaard met ontzettend veel geweld en seksuele lading. Tegen het einde zakt dat jammer genoeg weer wat in, maar het onverwachte einde (of liever gezegd twee eindes) maakt veel goed. Van de cast vallen de jonge man-nelijke acteurs een beetje tegen. Voor Kitsch is dat de zoveelste tegenvaller op rij. Na de hoofdrol te hebben gespeeld in twee dure flops (John Carter en Battleship) kan hij een goede film gebruiken. Maar zijn acteerwerk is (net als dat van Aaron Taylor Johnson) een beetje houterig. Blake Lively is wel helemaal op haar plek als O. Lively laat hiermee defini-tief zien de overstap te kunnen maken van het kleine scherm (waar zij al jaren bekend is door

de serie Gossip Girl) naar de grote producties van Hollywood. Toch zijn de leukste filmrollen weggelegd voor de oudgedien-den. Salma Hayek is geweldig als de leider van het Mexicaanse kartel die geen enkele moeite heeft om beslissingen over leven en dood te nemen. Benicio del Toro is creepy als haar rechter-hand die niets leuker vindt dan iemand onthoofden en John Travolta levert als de corrupte DEA-agent een van zijn beste acteerprestaties uit zijn recente carrière.

Oliver Stone laat met Savages de wereld van politiek achter zich en gaat terug naar zijn Natural Born Killers-dagen. Savages is vanwege de grillige spanningsopbouw nog niet helemaal van zijn oude niveau, maar voor de liefhebbers van zijn vroegere werk meer dan de moeite waard.

Het is een tijd geleden dat Oliver Stone een brute actiefilm afleverde. De laatste jaren maakte hij documentaires, de biopic W. en het vervolg op Wall Street. Maar Stone is met Savages weer terug van weggeweest.

-14-

Dredd 3DHet eerste wat opvalt aan Dredd is hoe rauw en grimmig het toekomst-beeld van regisseur Travis is. In een postapocalyptische toekomst leeft de bevolking dicht op elkaar in mega-steden, met misdaadcijfers zo hoog als de wolkenkrabbers. Alles is vies, de mensen lopen in vodden en de armoede is bijna tastbaar. Voor humor is maar weinig ruimte en de grappen die gemaakt worden, gaan vaak ten koste van een arme ziel die zich aan de verkeerde kant van Dredds wapen bevindt.

Urban speelt de titelrol met gepaste autoriteit. Zijn helm gaat niet af, maar Urbans kaaklijn heeft charisma genoeg. Met weinig woorden maar veel daden maakt hij van Dredd een vastberaden en niet te stoppen kracht. Zo vormt hij een mooi duo met Thirlby als de onervaren Judge Anderson. Terwijl Dredd het geweld puur fysiek te lijf gaat, gebruikt Anderson meer haar gevoel en - als helderziende letterlijk - haar hersenen. Het levert een mooie wisselwerking op tussen de twee tegenpolen, en Urban en

Thirlby weten de vertrouwensband die zich langzaam maar onuitgesproken tussen de twee ontwikkelt, goed over te brengen.

Tegenover zich ziet het duo misdaad-koningin Ma-Ma, een gewelddadig loeder dat Lena Headeys Game of Thrones-personage Cersei Lan-nister tot een onschuldig school-meisje reduceert. Ma-Ma handelt in een drug genaamd Slo-Mo, die de perceptie van tijd van de gebruiker doet vertragen, wat een paar mooie 3D-scènes oplevert. In een setting die doet denken aan het eerder dit jaar verschenen The Raid, komen de twee judges ingesloten te zitten in Ma-Ma’s domein, flatgebouw Peach Trees. Dit resulteert in een niets en niemand ontziend kat-en-muisspel, waarbij beide partijen geen enkel geweld schuwen. De actiescènes zijn talrijk, keihard, en simpel maar effectief in elkaar gezet. Er wordt niet op een lijk meer of minder gekeken en het bloed vloeit vaak rijkelijk. Het geweld is af en toe zelfs behoorlijk expliciet. Dredd heeft een sfeer die wel wat weg heeft

van een actiefilm uit de jaren tachtig en het is die no-nonsense aanpak die de film zo vermakelijk maakt.

Een minpuntje is dat het verhaal wel erg rechtlijnig is. Net als het titelpersonage is het script overtu-igd van zijn eigen gelijk en alleen maar geïnteresseerd in het omleg-gen van zoveel mogelijk overtred-ers. Dit laat weinig ruimte voor de satirische toon van de strip. Scènes die het verhaal hadden kunnen nuanceren, zoals de inmenging van een groep omgekochte judges, zijn snel weer voorbij en voegen weinig toe. Hierdoor onderscheidt Dredd zich ondanks zijn stripachtergrond nauwelijks van soortgelijke actief-ilms. Gelukkig pretendeert hij ook niet meer te zijn. Liefhebbers van keiharde actie zullen met Dredd dan ook geramd zitten.

Na Spider-Man is Judge Dredd de tweede stripfiguur die dit jaar een herstart krijgt. De eerste verfilming uit 1995 met Sylvester Stallone in de titelrol was zowel kritisch als finan-cieel geen succes. Zal Dredd met Karl Urban onder de helm het dit keer beter doen?

-15-

De 5 beste gamemomentenGamen blijft een van mijn favoriete bezigheiden. Veel mensen snappen niet wat er leuk is aan gamen. Het zijn vaak de momenten die je de rest van je leven blijft onthouden die gamen meer maken dan alleen simpel tijd verdrijf. Hier zijn de 5 momenten die ik altijd zal blijven onthouden.

5. Je allereerste...Wie was jou eerste keer? Voor mij was het Totodille. Dit blauwe water krokodil-letje was mijn allereerste pokemon. Anderen waren misschien wel een generatie eerder en hadden Charman-der, bulbasaur of squirtle. Echter, durf ik met vrij veel zekerheid te zeggen dat voor veel jongens uit de jaren 90 dit een heel belangrijk moment was. Hun eerste eigen pokemon kiezen. Natuurlijk ging het niet alleen om de pokemon, maar ook om de gameboy die ik speciaal voor Pokemon Crystal had gekocht. Een hele wereld ging voor me open. Ik kon gamen waar ik wou. In de auto, stiekem s’nachts in mijn bed en op het school-plein. Het schoolplein waar je met je andere vriendjes die ook een gameboy hadden via kabeltjes tegen elkaar kon vechten en pokemon kon uitwisselen. Al deze ervaringen bij elkaar maakt het kiezen van je 1e pokemon dat het

onderaand deze top 5 staat.

4. De vogelverschrikker.Batman Arkham Asylum was echt eentopgame. Het script, de setting en de vil-lians waren allemaal top notch. Een vil-lian die extra opviel, naast de Joker, was de Scarecrow. Door zijn nachtmerrie gas te gebruiken liet hij Batman aka. Bruce Wayne het ergste moment uit zijn leven herleven. Het ene moment liep Batman rustig door de gang van het verlaten asylum, het volgende moment regende het ineens, IN de gang. Dan komt er ook nog eens donder bij en na een felle flits is Batman weer ineens de jonge bruce wayne die door Crime Alley loopt. Een paar meter verderop liggen zijn ouders.Vermoord. De jonge Bruce zakt door zijn knieën door de horror die hij ziet waarna hij er door Scarecrow keihard nog dieper ingetrokken wordt door naar een nachtmerrie dimensie gesleurt te

worden. Dit moment is zo sterk doordat alles meewerkt. De sfeer, de muziek, het goed geschreven script. Al om al een verdiende 4e plek.

3. It’s been a long, long time.Dit zijn de 1e woorden die Glad0s, de genocidale robot uit de portalreeks, spreekt nadat je haar per ongeluk weer tot leven brengt. De reden waarom dit moment zo goed werkt is wat er aan vooraf ging. In het 1e portal deel probeerde deze robot je, nadat ze je een goede 4 uur had gekleineert, te vermoorden. Nou klinkt dat niet heel gek voor een genocidale robot maar dat wist je toen nog niet en ze beloofde je nog wel cake! Je ontsnaptte op het nippertje aan de dood en wist Glad0s uit te schakelen waarna je dacht te ontsnappen. Maar niet dus... Net als je buiten staat is er een explosie, je raakt bewusteloos en wordt weer naar binnen

“I’ve been *really* busy being dead. You know, after you *murdered* me!”-Glad0s

-17-

gesleept. Onbepaalde tijd later wordt je wakker in hetzelfde complex waar je juist uit ontsnapt was. Het is alleen in verval geraakt en overwoekert met onkruid. Het is duidelijk dat iets langer geslapen hebt dan een weekendje. Met de hulp van de robot Wheatley probeer je te ontsnappen maar in plaats van de stroom voor de hal naar de uitgang aan te zetten, zet je alle stroom aan. Dus ook die van Glad0s. Glados wordt wakker en spreekt de wor-den uit de titel. Ze ziet je staan en met de meeste haat in de stem die een robot kan hebben zegt ze: “Oh, it’s you.”. Ik heb het idee dat dit niet zo vet overkomt als dat het werkelijk is dus ik raad je dan ook ten zeerste aan om portal 1 en 2 te spelen om het zelf te ervaren!

2. Eindelijk frisse lucht! Toch?In Fallout 3 wordt je geboren in Vault 101. Een Vault is een gigantische atoom-bunker waar mensen introkken vlak voor-dat de bommen vielen. Normaal gespro-ken zouden de mensen na 20 jaar de Vault uitgaan. Echter zitten de mensen in Vault 101 al 60 jaar vast. Na een oproer breek je vrij en mag je de Vault verlaten. Voor je rolt een gigantische kluisdeur aan de kant en een fel licht schijnt naar bin-nen. Terwijl je langzaam aan het ligt went zie je steeds meer. Verschroeide houten huizen, een driewieler van een kind die

verlaten op de weg staat. Als laatste verschijnen in de verte de ruines van een platgebombadeerd Washington D.C. Een beeld om nooit meer te vergeten.

1. Rapture.Je zit rustig in een vliegtuig een siga-retje te roken. (Het is de jaren 60, dus het mag) Je kijkt uit het raam en ziet wat misschien wel het laatste is wat je kan zien. De vliegtuig moter die in brand staat. Een felle flits en dan niks... Totdat je wakker wordt in het water. Met het beetje lucht wat nog in je longen zit lukt het je om naar het oppervlak te zwem-men. Om je heen drijven brandende wrakstukken van het vliegtuig. Je denkt even verdoemd te zijn totdat je in de verte een vuurtoren ziet. Je zwemt er heen omdat je geen enkele andere optie hebt. Bij de Toren aangekomen kan je in plaats van naar boven alleen maar naar beneden. Gek, maar je loopt toch maar door. Al snel tref je een soort bol aan met een deur. Je stapt erin en trekt aan de hendel. De deur valt achter je dicht en je voelt dat je zakt. Er begint een filmpje te spelen en een stem spreekt je toe: “I am Andrew Ryan, and I’m here to ask you a question. Is a man not entitled to the sweat of his brow? ‘No!’ says the man in Washington, ‘It belongs to the poor.’ ‘No!’ says the man in the Vatican, ‘It belongs to

“I chose something different. I chose the impossible. I chose... Rapture.”

God.’ ‘No!’ says the man in Moscow, ‘It belongs to everyone.’ I rejected those answers; instead, I chose something different. I chose the impossible. I chose... Rapture, a city where the artist would not fear the censor, where the scientist would not be bound by petty morality, Where the great would not be constrained by the small! And with the sweat of your brow, Rapture can become your city as well.”

Het scherm schuift omhoog, je ziet dat je je weer onderwater bevindt. De bol was een onderzeeër. De onderzeeër glijdt langs een paar rotsen omhoog en dan zie je het. Rapture, de stad waar Ryan over sprak, duikt op van achter de rotsen. Een gigantische stad die op de zeebodem staat. Een zeer indruk-wekkend beeld ook al speelt het zich af in een spel. Dit beeld vindt ik zo indrukwekkend dat het hier verdiend op nummer 1 staat.

-18-