Boekje sanne p. 5-15

11
5 Ontmoet je passie in Smallingerland Vanaf het begin bewaard In een onverwachtsheid raakte zij de juiste snaar. In een ontroerdheid draaide iedereen zich om naar haar. Daar zat het meisje met de harp. Niemand kende haar, maar haar stem kwam als een engel uit het Fryske doarp. Verkiezing 6 juni 2013

description

Testbestand

Transcript of Boekje sanne p. 5-15

Page 1: Boekje sanne p. 5-15

5

Ontmoet je passie in Smallingerland

Vanaf het begin bewaard In een onverwachtsheid

raakte zij de juiste snaar.

In een ontroerdheid

draaide iedereen zich om naar haar.

Daar zat het meisje met de harp.

Niemand kende haar,

maar haar stem

kwam als een engel

uit het Fryske doarp.

Verkiezing 6 juni 2013

Page 2: Boekje sanne p. 5-15

6

Een gekleurd verleden, in een wandeling van het hedenIk liep door Drachten

dacht wel eens wat kleur te willen zien,

maar straten liepen leeg

grijs spoelde, als de fonteintjes

die de Lawei verwateren, de kleur weg;

het oranje van Koninginnedag werd vaal

en het oranje van het EK had geen verhaal.

Ik liep maar,

de bushaltes joegen me weg

een eenzaam terrein op

waar oude mannen tegen de hekken leunden

en kwijlden over bouwvakkers

alsof ze er zelf altijd een hadden willen zijn

of dromen ze, over een prachtig Raadhuisplein.

Ik liep

en daar ging een lichtje gloeien

Drachten leek op te bloeien

het deed me aan alsof ze haar make-up doos

alleen op haar voorhoofd poederde

in mijn hoofd hoorde ik torens van een oorlog luiden

dit is de enige straat

waar Drachten haar make-up stralen laat

een straat met mensen van nu,

maar in de herinnering van lang geleden.

Page 3: Boekje sanne p. 5-15

7

In de omarming van mijn lopen

van de kleuren op de kozijnen

droomde ik niet over Drachtster pleinen

of over vaag verkleurde fonteinen,

maar over het vooruit leven

in het herhalen van die herinnering

als in de kleuren van huiskamer 13

consequent

alsof je Van Doesburg zelf bent.

Huiskamerconcert Papegaaienbuurt - 15 juli 2012

Page 4: Boekje sanne p. 5-15

8

De burgemeester en de gemeentedichterTjeerd van Bekkum,

ze zag hem eens lopen

op twee benen in een rustig tempo

denkend aan het Smallingerland.

Dag meneer, ze groette hem

hij zei hallo.

Maar beide verzonken in twee werelden

waartussen een brug wordt gespannen

van het land van dromen.

En later -

Heb je het al gehoord,

gezien misschien

of gelezen in de krant

Breeduit stond het er in,

zelfs meerdere keren.

Nee, zei ze;

ze is te dromerig

voor heel veel dingen

voor begrip van politiek

voor inzicht in getallen

in het betalen van belasting

of lintjes knippen

en glimlachen bij een of ander belangrijk ding.

Hoe afwezig ook, alleen is ze niet

ze is alleen te dromerig.

Page 5: Boekje sanne p. 5-15

9

Tjeerd van Bekkum,

klikte met ons land,

aan de wandel met als rugzak

een droom die als thuiskomen voelt,

of als loten uit de loterij.

Hij past tussen

commissarissen, notarissen,

ambtenaren, afgevaardigden,

wethouders, en zelfs ouders.

De personificatie van De Kroon op Smallingerland

open oren, open ogen

gericht op tijdeloosheid en dynamiek.

Zij las boeken van Willem Elsschot, waarin hij schreef:

“Tussen droom en daad staan wetten in de weg”

Tjeerd wandelt op de weg van wetten

en zij, zij wandelde weg

met Elsschot onder de arm, ze wilde alleen zijn

en rustig overdenken

wie een gemeentedichter nou eigenlijk is.

Hij maakt van droom daad

en zij van daad droom,

daarom is hij de burgemeester

en zij de gemeentedichter.

Installatie nieuwe burgemeester – 13 september 2012

Page 6: Boekje sanne p. 5-15

10

Verzonden vanuit de toekomst - dit is niet de bedoeling -

Zij, die slechts weet hadden

van hun rug.

Duurzame dingen kun je lange tijd gebruiken.

Ze gaan niet snel kapot en worden niet snel lelijk.

Zij, ruggengraten, bevonden zichzelf het mooist

zij bonden de oogkleppen om,

om hun eigen schoonheid te koesteren

hun boegbeeld bevond zich ver begraven

in het diepste van de bovenste grond.

Leven in het moment

een spreuk die geen tijd kende

maar nu is het anders,

want altijd bevat geen tijd

Duurzame dingen kun je lange tijd gebruiken.

Ze gaan niet snel kapot en worden niet snel lelijk.

Luisteren deden zij niet

maar moet je nu eens horen

naar onze kermende stemmen

onze rauwe kelen

en onze open ruggen.

Duurzame dingen kun je lange tijd gebruiken.

Ze gaan niet snel kapot en worden niet snel lelijk.

Page 7: Boekje sanne p. 5-15

11

Wij zijn lelijk geworden

wij zijn kapot gebroken

wij gaan niet meer mee

niet voor die lange tijd

die de Van Dale in 2012 voorschreef

ook al waren de Maya’s meer van; 2012

het einde van alle tijd.

Duurzame dingen kun je lange tijd gebruiken.

Ze gaan niet snel kapot en worden niet snel lelijk.

Niets zijn wij meer

niets zullen wij nog worden

omdat zij, die rug,

in het centrum van de stenen

1,2,3

omkeerden

en wegrenden

op hun snelste benen.

Duurzaamheidsbeurs - 22 september 2012

Page 8: Boekje sanne p. 5-15

12

Page 9: Boekje sanne p. 5-15

13

Cultuur, to the boneEr vallen gaten

in het openen van allerlei deuren

sleutels zijn hun sleutelgaten kwijt

en de deurbellen geven geen geluid.

Het is een chaos

in het voeren van een gesprek,

je weet niet tegen wie je het hebt.

Overal over de vloer

andere lichaamsdelen verspreid

je eigen kun je niet vinden,

maar bij het zien van zoveel keus

denk je -

ach, zo’n nieuwe arm staat me vast,

of een mooiere neus.

Je bouwt jezelf een nieuwer lichaam

met meer functies en meer aanwezigheid.

En dan,

als het startschot wordt gegeven,

begin je te bewegen

een nieuw seizoen roept je lichaam tot leven.

Opening culturele seizoen - 30 september 2012

Page 10: Boekje sanne p. 5-15

14

Page 11: Boekje sanne p. 5-15

15

Het voetstukDochter,

Dochter jou nemen we als boegbeeld

prachtig gehuld in de vouwen van marmer

koelwit ogen je blikken

en je zacht gevijlde handen rusten voor een keer.

Dochter, we zetten je op een voetstuk

in plaats van tweede in de rij

ben je een stralend beeld

geboren uit onbreekbaarheid.

Dochter die leeft voor andermans

maar leg je manteltje toch af

trap je rode schoenen uit

en neem zelf eens plaats.

Kom zitten op je voetstuk:

Vandaag staat de dochter in het licht

glimlachend en wuivend

waardering sprekend van haar gezicht.

Dag van de Mantelzorg – 10 november 2012