Boekje sanne p. 5-15
-
Upload
ton-keuning -
Category
Documents
-
view
224 -
download
2
description
Transcript of Boekje sanne p. 5-15
5
Ontmoet je passie in Smallingerland
Vanaf het begin bewaard In een onverwachtsheid
raakte zij de juiste snaar.
In een ontroerdheid
draaide iedereen zich om naar haar.
Daar zat het meisje met de harp.
Niemand kende haar,
maar haar stem
kwam als een engel
uit het Fryske doarp.
Verkiezing 6 juni 2013
6
Een gekleurd verleden, in een wandeling van het hedenIk liep door Drachten
dacht wel eens wat kleur te willen zien,
maar straten liepen leeg
grijs spoelde, als de fonteintjes
die de Lawei verwateren, de kleur weg;
het oranje van Koninginnedag werd vaal
en het oranje van het EK had geen verhaal.
Ik liep maar,
de bushaltes joegen me weg
een eenzaam terrein op
waar oude mannen tegen de hekken leunden
en kwijlden over bouwvakkers
alsof ze er zelf altijd een hadden willen zijn
of dromen ze, over een prachtig Raadhuisplein.
Ik liep
en daar ging een lichtje gloeien
Drachten leek op te bloeien
het deed me aan alsof ze haar make-up doos
alleen op haar voorhoofd poederde
in mijn hoofd hoorde ik torens van een oorlog luiden
dit is de enige straat
waar Drachten haar make-up stralen laat
een straat met mensen van nu,
maar in de herinnering van lang geleden.
7
In de omarming van mijn lopen
van de kleuren op de kozijnen
droomde ik niet over Drachtster pleinen
of over vaag verkleurde fonteinen,
maar over het vooruit leven
in het herhalen van die herinnering
als in de kleuren van huiskamer 13
consequent
alsof je Van Doesburg zelf bent.
Huiskamerconcert Papegaaienbuurt - 15 juli 2012
8
De burgemeester en de gemeentedichterTjeerd van Bekkum,
ze zag hem eens lopen
op twee benen in een rustig tempo
denkend aan het Smallingerland.
Dag meneer, ze groette hem
hij zei hallo.
Maar beide verzonken in twee werelden
waartussen een brug wordt gespannen
van het land van dromen.
En later -
Heb je het al gehoord,
gezien misschien
of gelezen in de krant
Breeduit stond het er in,
zelfs meerdere keren.
Nee, zei ze;
ze is te dromerig
voor heel veel dingen
voor begrip van politiek
voor inzicht in getallen
in het betalen van belasting
of lintjes knippen
en glimlachen bij een of ander belangrijk ding.
Hoe afwezig ook, alleen is ze niet
ze is alleen te dromerig.
9
Tjeerd van Bekkum,
klikte met ons land,
aan de wandel met als rugzak
een droom die als thuiskomen voelt,
of als loten uit de loterij.
Hij past tussen
commissarissen, notarissen,
ambtenaren, afgevaardigden,
wethouders, en zelfs ouders.
De personificatie van De Kroon op Smallingerland
open oren, open ogen
gericht op tijdeloosheid en dynamiek.
Zij las boeken van Willem Elsschot, waarin hij schreef:
“Tussen droom en daad staan wetten in de weg”
Tjeerd wandelt op de weg van wetten
en zij, zij wandelde weg
met Elsschot onder de arm, ze wilde alleen zijn
en rustig overdenken
wie een gemeentedichter nou eigenlijk is.
Hij maakt van droom daad
en zij van daad droom,
daarom is hij de burgemeester
en zij de gemeentedichter.
Installatie nieuwe burgemeester – 13 september 2012
10
Verzonden vanuit de toekomst - dit is niet de bedoeling -
Zij, die slechts weet hadden
van hun rug.
Duurzame dingen kun je lange tijd gebruiken.
Ze gaan niet snel kapot en worden niet snel lelijk.
Zij, ruggengraten, bevonden zichzelf het mooist
zij bonden de oogkleppen om,
om hun eigen schoonheid te koesteren
hun boegbeeld bevond zich ver begraven
in het diepste van de bovenste grond.
Leven in het moment
een spreuk die geen tijd kende
maar nu is het anders,
want altijd bevat geen tijd
Duurzame dingen kun je lange tijd gebruiken.
Ze gaan niet snel kapot en worden niet snel lelijk.
Luisteren deden zij niet
maar moet je nu eens horen
naar onze kermende stemmen
onze rauwe kelen
en onze open ruggen.
Duurzame dingen kun je lange tijd gebruiken.
Ze gaan niet snel kapot en worden niet snel lelijk.
11
Wij zijn lelijk geworden
wij zijn kapot gebroken
wij gaan niet meer mee
niet voor die lange tijd
die de Van Dale in 2012 voorschreef
ook al waren de Maya’s meer van; 2012
het einde van alle tijd.
Duurzame dingen kun je lange tijd gebruiken.
Ze gaan niet snel kapot en worden niet snel lelijk.
Niets zijn wij meer
niets zullen wij nog worden
omdat zij, die rug,
in het centrum van de stenen
1,2,3
omkeerden
en wegrenden
op hun snelste benen.
Duurzaamheidsbeurs - 22 september 2012
12
13
Cultuur, to the boneEr vallen gaten
in het openen van allerlei deuren
sleutels zijn hun sleutelgaten kwijt
en de deurbellen geven geen geluid.
Het is een chaos
in het voeren van een gesprek,
je weet niet tegen wie je het hebt.
Overal over de vloer
andere lichaamsdelen verspreid
je eigen kun je niet vinden,
maar bij het zien van zoveel keus
denk je -
ach, zo’n nieuwe arm staat me vast,
of een mooiere neus.
Je bouwt jezelf een nieuwer lichaam
met meer functies en meer aanwezigheid.
En dan,
als het startschot wordt gegeven,
begin je te bewegen
een nieuw seizoen roept je lichaam tot leven.
Opening culturele seizoen - 30 september 2012
14
15
Het voetstukDochter,
Dochter jou nemen we als boegbeeld
prachtig gehuld in de vouwen van marmer
koelwit ogen je blikken
en je zacht gevijlde handen rusten voor een keer.
Dochter, we zetten je op een voetstuk
in plaats van tweede in de rij
ben je een stralend beeld
geboren uit onbreekbaarheid.
Dochter die leeft voor andermans
maar leg je manteltje toch af
trap je rode schoenen uit
en neem zelf eens plaats.
Kom zitten op je voetstuk:
Vandaag staat de dochter in het licht
glimlachend en wuivend
waardering sprekend van haar gezicht.
Dag van de Mantelzorg – 10 november 2012