egzemplarz bezpłatny

BIULETYN PARAFII PW. WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH W NOWYM BRZESKU Nr 09 PAŹDZIERNIK ‘2010)(

Która jesteś jak nad czarnym lasemblask — pogody słonecznej kościół,nagnij pochmurną broń naszą,gdy zaczniemy walczyć miłością.

Krzysztof Kamil Baczyński

21 III 44, Modlitwa do Bogarodzicy (fragm.)

Ró

anie

c-

skar

bn

ieo

dkr

yty

ż

Msze święte w niedziele:

Msze święte w tygodniu:

Nowenna do Matki BożejNieustającej Pomocy:

Nabożeństwo fatimskie

Adoracja NajświętszegoSakramentu

NabożeństwoPierwszego Piątku

Nabożeństwo PierwszejSoboty

Spowiedźpierwszopiątkowa

Spowiedź dla chorychi starszych

BIULETYN PARAFII P.W.WSZYSTKICH ŚWIĘTYCHW NOWYM BRZESKU.

ADRES:

www.NoweBrzesko.info

SKŁAD:

DRUK:

8:00, 10:00, 12:00, 16:00

7:00, 17:00 (IV-IX: 18:00)

każda środa, 17:00(IV-IX: 18:00)

13-go każdego miesiąca(od maja do października)po Mszy popołudniowej

pierwsza niedziela miesiąca,po każdej Mszy

po Mszy św. o godz. 17:00(IV-IX: 18:00)

po Mszy św.o godz. 7:00

rano - przed Mszą Św., popołudniu godzinę przed Mszą

w każdy pierwszy piątekmiesiąca od godziny 8:00odwiedzamy potrzebującychw domach. Prosimy o wcześ-niejsze zgłoszenia takichosób.

Pismo do użytkuwewnętrznego.Redaguje Zespółpod kierownictwemks. Benona Olejnika

ul.. Piłsudskiego 28,32-120 Nowe Brzesko,tel. 0-12 385-20-24biuletyn@NoweBrzesko.info

Biuletyn dostępny jestw internecie na stronie:

Studio eR

Drukarnia Skinder S.C.

KALENDARZ LITURGICZNY26 IX NDZ 26 Niedziela zwykła

3 X NDZ 27 Niedziela zwykła

10 X NDZ 28 Niedziela zwykła

17 X NDZ 29 Niedziela zwykła

24 X NDZ 30 Niedziela zwykła

31 X NDZ 31 Niedziela zwykła1 XI pon Wszystkich Świętych - uroczystość

7 XI NDZ 32 Niedziela zwykła

14 XI NDZ 33 Niedziela zwykła

21 XI NDZ 34 Niedziela zwykła.Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata

28 XI NDZ Pierwsza Niedziela Adwentu

29 IX śro Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała - święto1 X ptk pierwszy piątek miesiąca2 X sob Świętych Aniołów Stróżów – wspomnienie

7 X czw Najświętszej Maryi Panny Różańcowej – wspomnienie

13 X śro Nabożeństwo fatimskie

18 X pon Św. Łukasza, ewangelisty - święto

28 X czw Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza - święto

2 XI wto Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych5 X ptk pierwszy piątek miesiąca

9 XI wto Rocznica poświęcenia Bazyliki Laterańskiej - święto

30 XI wto Św. Andrzeja, Apostoła – święto

Zapraszamy przez cały październik na nabożeństwa różańcowe po Mszach św.popołudniowych. UWAGA! Zmienia się godzina rozpoczęcia Mszy : od 1października zapraszamy na godzinę 17:00. Nabożeństwa różańcowe będą miały miejscepo Mszy popołudniowej o 16:00

w dni powszednieniedzielne

16 października 2010 r. (sobota) zapraszamy na Mszę świętą z okazji zakończenia RokuJubileuszowego 730-lecia lokacji Nowego Brzeska. Eucharystia rozpocznie się o godzinie 10:00.

Po Mszy św. przed Urzędem Gminy w Nowym Brzesku będzie miało miejsce odsłonięciepomnika Bolesława Wstydliwego.

Wszystkich parafian zapraszamy na godzinę 19:00 naostatnie w tym roku nabożeństwo fatimskie. Przypominamy by koniecznie zabrać na nie świece("procesja światła").

13 października (środa)

Zbliża się dzień wizytacji Ks. Biskupa w naszej parafii oraz uroczystość Wszystkich Świętych.Biskup nawiedzi w czasie pobytu w naszej parafii cmentarz grzebalny, modląc się w intencji naszychbliskich zmarłych. W związku z tym bardzo prosimy o uporządkowanie grobów swych bliskich.

W związku z tym, że opłaty za wywóz śmieci z cmentarza ostatnio znacznie wzrosły,proponuję, aby każdy porządkując grób, odpadki takie jak: znicze, plastiki, fole, doniczki zbierał doworków i wraz z innymi odpadkami domowymi oddał zabierającym śmieci z naszych gospodarstw(jeden znaczek na worek kosztuje 4 zł.)

Inne rozwiązaniem może być wprowadzenie opłaty każdego roku po 20 zł od każdego grobuna utrzymanie porządku na cmentarzu.

Proboszcz Parafii Nowe Brzesko

AUDYCJE DLAmałżonków i rodziców

28 IX

ks. Szymon Mucha, s. Augustyna, s. Wioletta– redaktorzy mies. RóżaniecIreneusz Rogala z Różańca Rodziców zaDzieci5 X

ks.dr Władysław Szewczyk12 X

ks. Zbigniew Wądrzyk19 X

Jan Maria Jackowski26X

Janusz Sukiennik2 XI

Elżbieta i Piotr Markowie9 XI

ks.dr Jarosław Szymczak16 XI

ks.dr Andrzej Cieślik23 XI

redaktorzy „Sygnałów Troski”: br. T.Ruciński,oraz s. Estera i s. Maria, loretanki30 XI

ks.Zbigniew Kucharski, asystent krajowy KSM7 XII

ks.dr Romuald Jaworski, psycholog

Różaniec siłą rodziny!

Poetyckie i naukowe określenia rodziny.

Spojrzenie na dekalog przez pryzmatwięzi

Kryteria wychowania.

Radość dojrzewaniado chrześcijańskiej męskości.

Czy wiemy od kogo pochodzimy,kim jesteśmy i dokąd zmierzamy?

Małżeństwo w komunii z Bogiem.

Rodziny niepełne.

Czy praca nade wszystko?

Wychowanie do zaradności.

Zagubiona ufność.

Radio MARYJA 90,6 FMkażdy wtorek, 21:40

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy Parafianie i Przyjaciele!

To było wiele lat temu - pod koniec lat pięćdziesiątych. Mojarodzinna parafia, a w niej piękny neogotycki kościół. Parafia liczyła około12 tysięcy wiernych.

Nie wchodząc w szczegóły i nie mówiąc o przyczynach, w parafiidokonał się rozłam. Znaczna część wiernych przy poparciu służbybezpieczeństwa, pozyskawszy klucze od świątyni przekazała je, a tymsamym świątynię, we władanie innowiercom. Podzieliła się wspólnotaparafialna. Wielu przystało do kościoła polsko katolickiego. Podzieliły sięniestety również rodziny. Np. matka z dwojgiem dzieci pozostaław kościele katolickim, ojciec z dwojgiem kolejnych przeszedł do kościołanarodowego. Wszystko podsycane uprzedzeniami, opierając się na zwyczajnych pomówieniach wyzwalało niesłychaną agresję ujawnionąw czasie i miejscu zupełnie nieprzewidywalnym.

Opiszę tylko jedno zdarzenie.Nie mając kościoła, katolicy na Mszy św. i nabożeństwach gro

madzili się przy przydrożnych kapliczkach, domach prywatnych a nawetna cmentarzu grzebalnym. Chodziłem wtedy chyba do czwartej klasyszkoły podstawowej. Z moim bratem nieśliśmy dwa małe sztandarydo odległej o dwa kilometry kapliczki w Laskach. Przechodziliśmy obokdomu, na którym dwóch panów smarowało dach rozgrzanym lepikiem.Usłyszeliśmy wyzwiska a potem krzyki, że obleją nas tym rozpalonymlepikiem. Byliśmy przerażeni. Uciekaliśmy ze sztandarami co sił w nogach. Teraz myślę, że pewnie by nas tą smołą nie oblali. Wtedy byłemprzekonany, że to uczynią (to tylko maleńki przykład agresywnych zdarzeń, których było bardzo wiele).

Jak już wspomniałem, również na cmentarzu była sprawowanaMsza św. Tam przy maleńkiej kapliczce pod wojskowym namiotem ludziezawierali związki małżeńskie, dzieci otrzymywały sakrament chrztu św.Święcenia kapłańskie otrzymałem też na cmentarnej alejce. Tam również odprawiłem po święceniach Mszę św. prymicyjną, spoglądając naoddaloną o około 400 metrów piękną świątynię. Tak było przez wielelat. Ludzie podejmowali wiele inicjatyw, by świątynię odzyskać.

Czasy się zmieniły. Znacznie zniszczony kościół oddano katolikom. Członkowie kościoła polsko katolickiego, przy znacznym wsparciufinansowym ówczesnych władz, wybudowali w okolicy trzy kościoły.Katolicy również oprócz tego starego kościoła posiadają trzy inne.Przy tym neogotyckim kościele pozostała wspólnota niewiele większaod naszej. Gdy odwiedzam rodzinne strony, z radością zaglądamdo świątyni, w której kiedyś nie mogłem odprawić Mszy św. prymicyjnej.Przez wiele lat katolicy marzyli o tej chwili, kiedy w tej świątyni będąmogli gromadzić się na modlitwie, składać Bogu Najświętszą Ofiarę.

Dzisiaj kościół wygląda pięknie. Staraniem całej parafialnejwspólnoty, w odnowionej świątyni nie tylko myśl ale i serce rwie siędo Boga.

Dlaczego te wspomnienia? Może dlatego, że tak bardzo pragnę,by wspólnota parafii Nowe Brzesko całym sercem zatęskniła za świątyniąpiękną, w której w czasie Mszy św. (czy na osobistej modlitwie) sercebędzie wyrywało się ku Bogu. Wierzę, że wielu rzeczy można dokonać,gdy ludzie – w parafii, rodzinie, pracy – czują się wspólnotą.

Ks. Benon, Wasz proboszcz

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

---

-

--

--

-

--

-

-

-

Raz w miesiącu słyszymy w kościele o zmianach tajemnicróżańca dla Róż Różańcowych. U niektórych osób wraca wtedyjak bumerang pytanie – co to za grupa? Zbliżający się wielkimikrokami październik, miesiąc różańca i Matki Bożej Różańcowej, jest więc dobrą okazją do krótkiej refleksji nad tąszczególną „modlitewną armią” Pana Boga, którą stanowiąbracia i siostry należący do Róż Różańcowych.

Pierwsze wspólnoty różańcowe powstały już w średniowieczu. Wzmianka o pierwszym Bractwie Różańcowym pochodziz 1470 r. i przypomina, że bł. Alanus de Rupe był jej założycielem. Do bractw różańcowych należeli królowie i książęta,wielcy wodzowie i dostojnicy Kościoła. Do Polski modlitwa różańcowa dotarła w średniowieczu. Do Bractwa Różańcowegonależeli m. in. królowie Zygmunt Stary, Stefan Batory, Jan IIISobieski i wybitni wodzowie – Tadeusz Kościuszko i KazimierzPułaski.

Wśród wielkich czcicieli różańca jest papież Leon XIII, autor13 encyklik różańcowych. Pisał on, że różaniec uczy mądregoprzeżywania codzienności w tajemnicach radosnych, swoichcierpień - w tajemnicach bolesnych oraz nastawienie na życieprzyszłe w tajemnicach chwalebnych. Papież Jan Paweł IIpowiedział: „Różaniec to moja ulubiona modlitwa! (...) Wspaniała w jej prostocie i jej głębi. Z głębi serca zachęcamwszystkich do jej odmawiania".

Żywy Różaniec to wspólnota religijna osób świeckich, którecodziennie odmawiają Tajemnice Różańca. Wspólnoty te częstonazywane są Różami. Pierwszą Różę założyła w roku 1826w Lyonie sługa Boża Paulina Maria Jaricot. Wg Pauliny zjednoczenie serc w jedności tajemnic daje Różańcowi szczególnąmoc nawracania grzeszników. Podkreślała ona, że „w takiejpiętnastce, złożonej z ludzi dobrych, przeciętnych oraz innych,którzy mają jedynie dobrą wolę, z „piętnastu węgli”, z którychjeden płonie, trzy lub cztery tlą się zaledwie, a pozostałe sązimne", wkrótce wszystkie razem wybuchną ogniem. I tenogień płonie na całym świecie do dziś.

Rozpoczynając 25 rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł IIw liście apostolskim zatytułowanym „Różaniec Dziewicy Maryi”(„Rosarium Virginis Mariae”) ogłosił Rok Różańca (okresod października 2002 do października 2003 roku). Wtedy teżOjciec Święty wprowadził nową część różańca, tajemniceświatła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezu-sa, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać stre-szczeniem Ewangelii”. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic,a żywe Róże składają się z 20 osób.

Żywy Różaniec oznacza:a. Życie według Ewangelii, która jest fundamentem i źród

łem życia chrześcijańskiego. Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Aniel

skie oraz ewangeliczne Tajemnice naszego odkupienia. Z tegopowodu Różaniec nazywamy streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii.

b. Życie wiarą, nadzieją i miłością, należeć bowiem do Ży-wego Różańca znaczy - wierzyć w istnienie Boga i wierzyć Bogu,który przemawia, ufać Bogu i w Jego dzieło zbawienia orazkochać Boga, a w Bogu i dla Boga ludzi. (...)

c. Żywy Różaniec składa się z ŻYWYCH RÓŻ. Każda Różaskłada się z dwudziestu osób, z których każda odmawia codziennie jeden dziesiątek różańca czyli jedną tajemnicę, połączoną z rozważaniem. W ten sposób odmawiany jest w Różycodziennie cały Różaniec – dwadzieścia tajemnic. Jest to jakbywieniec różany składany u stóp Królowej.

Miesięczna zmiana tajemnic różańcowychRaz w miesiącu (zwykle u nas w parafii odbywa się to

w pierwszą niedzielę miesiąca po Mszy popołudniowej) członkowie Żywego Różańca dokonują zmiany tajemnic różańcowych.

Zmiana tajemnic w kościele następuje po Mszy św. lubpo wieczornym nabożeństwie. Zawsze przewodniczy jej ks.opiekun, który w kilku słowach zachęca do życia chrześcijań-skiego, podaje miesięczną intencję, błogosławi tajemnice przy-niesione przez zelatora do ołtarza, wymienia nazwiska zmarłychw ostatnim miesiącu członków Żywego Różańca, odmawia je-den dziesiątek Różańca i kończy nabożeństwo pieśnią maryjną.

Obowiązki członków Żywego Różańca:- Zasadniczym obowiązkiem jest zapisanie imienia w Księ

dze i odmawianie codziennie jednego dziesiątka różańca.- Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych.- Częste przystępowanie do Sakramentów świętych oraz

udział w procesjach maryjnych.- Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością

apostolską.- Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św.

Dominika.- Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca

oraz w modłach za spokój jego duszy.

Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie: w dniu przyjęcia do Żywego Różańca, Narodzenia PanaJezusa (25 XII), Ofiarowania Pańskiego (2 II), ZwiastowaniaNajświętszej Maryi Pannie (25 III), Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym), WniebowzięciaMatki Bożej (15 VIII), w święto Królowej Różańca świętego(w naszej Parafii w pierwszą niedzielę października) oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII).

Jeśli zatem odmawianie Różańca nie jest dla Ciebie złemkoniecznym, ale daje ukojenie i pokój, a chcesz swoją modlitwąwłączyć się w wielki nurt Kościoła, to włącz się w naszej parafiido Róży Różańcowej.

Ogromne zaproszenie kierujemy także do mężczyzn naszejparafii. Panowie, nie wstydźmy się modlitwy! Załóżmy własną –Męską Różę Różańcową. Niech nie zabraknie nas w szturmowaniu Nieba modlitwą różańcową. Rodziców zapraszam, bymodlili się za swoje dzieci. Stwórzmy więc Różę RóżańcowąRodziców. Nie bójmy się Różańcem przemieniać świat.Serdecznie zachęcam i zapraszam!

Ks. Arkadiusz Karczyński

Wspólnota Żywego RóżańcaWspólnota Żywego RóżańcaWspólnota Żywego RóżańcaBoża „armia modlitwy”

„Wycisz się, idź w góry!Tam znajdziesz Tego, który je stworzył.Tam odnajdziesz siebie,a w sobie tych wszystkich których zostawiłeś w dolinach”

(Romano Cornuto)

ks. Benon

Między niebem a ziemią…

Pod koniec sierpnia o godz. 6:00, wyruszyliśmy autokarem w kierunku Tatr. Celem była Dolina Kościeliska, SanktuariumMatki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach oraz Sanktuarium Matki Bożej Ludźmierskiej „Gaździny Podhala” i znajdująca się tamprzepiękna droga różańcowa.

Dolina Kościeliska należy do największych osobliwościPolskich Tatr. W dolnej i środkowej części otaczają ją turniei skalne grzbiety. Stumetrowe urwiska skalne zbudowane sąz dolomitów i wapieni. Dolina ma około 8 kilometrów dłu-gości i liczne boczne odgałęzienia. Wśród nich należy wy-mienić rozległą Dolinę Miętusią i słynący z niezwykle orygi-nalnej rzeźby skalnej Wąwóz Kraków. Ze względu na zna-czne trudności na szlaku (dosyć wysoką drabinę i łańcuchy)wybrałem się tam tylko z panem Tadeuszem.

Bogata rzeźba skalna dalszej części doliny to wynikerozji Potoku Kościeliskiego. Górne partie ukształtowanezostały przez lodowce. Wielką atrakcją Doliny Kościeliskiejsą też liczne jaskinie. Do największej należy Jaskinia Mroź-na, Mylna czy Smocza Jama. Wędrując Doliną napotykamywiele ciekawych miejsc.

Zatrzymaliśmy się przy Lodowym Źródle (to źródło kra-sowe wyrzucające w ciągu sekundy ok. 245–620 litrów wody o temperaturze ~4-5 C.). Na chwilę odpoczynku zatrzymaliśmysię na rozległej Polanie Pisanej otoczonej malowniczymi skałami o wymyślnych nazwach np. Organy czy Saturn. Kiedyś stałtam budynek, w którym mieścił się bufet turystyczny i punkt GOPR-.u. Oglądaliśmy, oparci o barierki, śpiącego rycerzawykutego w skale. U wylotu doliny Smytniej znajduje się żelazny Krzyż Wincentego Pola, który ustawił go w tym miejscuw roku 1852. Gdy uległ zniszczeniu ustawiono nowy.

Odpoczywaliśmy przy schronisku na Ornaku. Nawet najskromniejsze kanapki w tym miejscu smakują wybornie. Smakutym kanapkom dodało nie tylko górskie powietrze ale wspaniała atmosfera, wzajemna życzliwość i poczucie humoru. Przezcały czas wędrowania przez Dolinę Kościeliską mieliśmy piękną pogodę. Tylko niektórzy, pod koniec wędrówki, moglidoświadczyć zalet górskiego deszczu.

W kościele Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach, każdy modlił się we własnych intencjach. Ja prosiłem Pana Bogao dar rozmiłowania się w modlitwie różańcowej licznych parafian Nowego Brzeska.

Do Ludźmierza dojechaliśmy w deszczu. Gościnnie do „namiotu–kina” zaprosiła nas siostra Urszulanka. Po obejrzeniufilmu o historii figury Matki Bożej, jak równieżo najnowszych wydarzeniach które miałymiejsce w tym Sanktuarium, obdarowanisłoneczną pogodą odmawialiśmy różaniecw intencji naszej parafii, podziwiając prze-piękną Drogę Różańcową. Powstała onadla upamiętnienia wizyty Ojca ŚwiętegoJana Pawła II, który w tym miejscu wrazz góralami odmawiał różaniec.

To nic, że wracając z drogi różańcowejzastaliśmy zamknięte drzwi jadłodajni. PanAleksander, ulegając namowom co odważ-niejszych Pań, zawiózł nas wszystkich na no-wotarski rynek, na najwspanialsze na Pod-halu lody.

Całej grupie liczącej 50 osób gratulujęwytrwałości, dziękuję za chwile modlitwyi wspaniałą atmosferę. I już zapraszam na na-stępną wycieczkę. Jeśli będą chętni i pogodadopisze wybierzemy się w październiku tymrazem w Pieniny. Szczegółowe informacjębędę podawał w bieżących ogłoszeniachparafialnych.

0

W dzisiejszym „Liście do Parafian” pisałem o świątyni w mojejrodzinnej miejscowości.

W tym miejscu pragnę bardzo gorąco jeszcze raz podzię-kować całej wspólnocie parafii Nowe Brzesko za to wszystko,co wspólnie mogliśmy zrobić przy kościele, jak również budu-jąc dom parafialny.

Koszt ostatnich prac czyli wykonanych ławek do naw bocz-nych, dodatkowo 10 ławek bez oparcia, ołtarza, ambonek,foteli, stalli, balustrady wyniósł ponad 60 tysięcy złotych.Dzisiaj chcę podziękować za ofiary złożone (36 tys. zł.od około 25% rodzin z parafii), prosząc również pozostałerodziny o pomoc w spłaceniu reszty należności.

Jestem przekonany, że po wymianie mebli kościelnychznacznie zmienił się wygląd wnętrza naszej świątyni. Obokzamieszczamy kilka zdjęć: wnętrza kościoła i poszczególnychmebli.

ks. Benon Olejnik

NASZA ŚWIĄTYNIAw nowych szatach

-

-

-

-

-

-

-

-

.

Po zdaniu matury w 1972 r. przybył do Kielc, do Wyższego

Seminarium Duchownego, aby tu realizować swoje życiowe

powołanie.

Święcenia kapłańskie biskup Kazimierz przyjął 11 czerwca

1978 w budującym się kościele w Kazimierzy Małej. Święceń

kapłańskich udzielił im bp Jan Jaroszewicz.

Po święceniach kapłańskich ks. Gurda skierowany został

do pracy w parafii pw. św. Jana Apostoła i Ewangelisty w Pińczo-

wie. Kolejnym miejscem pracy była parafia w Bielinach.

Z Bielin ks. Gurda został wysłany na studia do Rzymu.

W Wiecznym Mieście ksiądz Kazimierz przeżył 7 lat. Łączył tam

studia z posługą duszpasterską w parafii św. Anieli Merici w Rzy

mie. Studiował w „Augustinianum” patrologię, czyli naukę o Oj

cach Kościoła. Doktoryzował się na podstawie pracy „Koncepcja

Nadziei w interpretacji psalmu 118 św. Ambrożego”.

Po powrocie ze studiów został wykładowcą Wyższego

Seminarium Duchownego w Kielcach i zamieszkał w Sko

rzeszycach, gdzie przebywali alumni pierwszego i drugiego

rocznika. Alumni pozostałych czterech roczników mieszkali

w Kielcach. Ksiądz Kazimierz wykładał patrologię, uczył języka

łacińskiego i był ojcem duchownym.

Po siedmiu latach pracy w Seminarium ks. Gurda został

mianowany przez biskupa ordynariusza Kazimierza Ryczana

proboszczem w nowo utworzonej parafii pw. św. Józefa Oblu

bieńca NMP w Zagnańsku, nadal wykładając w WSD patrologię.

Po dwóch latach pracy w parafii biskup ordynariusz Kazi

mierz Ryczan mianował ks. Kazimierza Gurdę rektorem Wyż

szego Seminarium Duchownego. Zajął miejsce poprzedniego

rektora ks. Mariana Florczyka (który został biskupem). Ks. Gur

da posługę rektora sprawował przez 6 lat. Wraz ze współpraco

wnikami przygotowywał alumnów do pracy duszpasterskiej

przez modlitwę, studium Pisma Świętego i teologii oraz praktyki

duszpasterskie.

Ks. bp Kazimierz biskupem pomocniczym został mianowany

w grudniu 2004 r. przez papieża Jana Pawła II, a święcenia

otrzymał w bazylice katedralnej w Kielcach 5 lutego 2005 r. Mszy

św. w czasie święceń przewodniczył kard. Franciszek Macharski,

a święceń biskupich udzielił mu biskup ordynariusz Kazimierz

Ryczan.

Jako zawołanie biskupie obrał sobie słowa „Jesu in te

confido” („Jezu ufam Tobie”). Wybór tego zawołania biskupiego

nawiązuje do objawień św. Siostry Faustyny Kowalskiej, dokonał

się w klimacie nauki Jana Pawła II o Bożym Miłosierdziu,

zawartej w encyklice „Bóg bogaty w miłosierdzie”.

Od kilku lat jako biskup pomocniczy diecezji kieleckiej

włącza się wraz z ks. bp. Marianem Florczykiem w duszpasterską

troskę biskupa ordynariusza Kazimierza Ryczana o rozwój życia

duchowego diecezjan.

Warto może też wspomnieć, że tym roku ks. bp Kazimierz

Gurda w ramach wizytacji kanoniczej odwiedził inne pobliskie

parafie: Sierosławice (w sierpniu) oraz Proszowice (w maju)

Ksiądz biskup Kazimierz Gurda

Ksiądz biskup Kazimierz Gurda urodził się 20 sierpnia 1953 r.w Książnicach Wielkich. Po ukończeniu szkoły podstawowejw Książnicach Wielkich przyszły biskup uczęszczał do liceumogólnokształcącego w Proszowicach.

str. 8

KTO TO JEST

MINISTRANT?"Ministrare" (z łaciny) znaczy"służyć". Służymy Bogu w kościele,kiedy przyczyniamy się do tego,aby liturgia była piękna.

Ministrat jest POMOCNIKIEM przy sprawowaniuMszy świętej i podczas innych nabożeństw. Ministrantusługuje księdzu, gdy przygotowywany jest ołtarz i daryofiarne potrzebne do Mszy świętej. Pomaga też po za-kończeniu Mszy świętej.

Ministrant jest tym, który NIESIE ZNAKI. Ministrantniesie pewne określone przedmioty, które są dla liturgiiniezbędne. Są to przedmioty, które dla liturgii mająszczególne znaczenie. One mają ludziom wierzącym cośprzedstawiać i wskazywać na inną rzeczywistość.

Ministrant powinien sam BYĆ ZNAKIEM. Ministrantprzez służbę wskazuje, że każda liturgia i każde nabo-żeństwo nie jest tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całejparafii i wszystkich wiernych. Ministrant służąc pokazuje,że "uczestniczyć w liturgii" to znaczy nie tylko słuchaćczy się przyglądać, ale współdziałać, współtworzyć, czyn-nie się w nią angażować.

A zatem…- chcesz czynniej niż do tej pory przeżywać Mszę św.,- poznawać nowych ludzi, miejsca,- uczestniczyć we wspólnych akcjach i wyjazdachto bycie ministrantem jest dla CIEBIE.

Zapraszamy do naszego grona!Wszelkich dodatkowych informacjiudziela opiekun - ks. Arkadiusz

Zapraszamy też do współpracyrodziców – wasza zachęta, co jest bardzo ważne, dowłączenia się do ministranckiego grona orazwspółuczestniczenie w formacji swych dzieci na pewnobędzie procentowało w teraźniejszym i późniejszym ichżyciu.

str. 9

„Kto śpiewa, ten dwa razy się modli” – któż niezna tego sławetnego przysłowia. Św. Augustynnawet przypomina, że „kto kocha, ten śpiewa”.

Jeśli te dwa zdania nie są Ci obojętne; jeśli śpiew jest Ci miły, a Twójgłos może pomóc innym w modlitwie, to już teraz serdecznie za-praszam właśnie Ciebie do wspólnego śpiewania i posługiwania śpie-wem we wspólnocie Kościoła.Diakonia M”, bo taką nazwę nosi nowa liturgiczna grupa muzyczna,

jest dla osób pragnących śpiewem modlić się i angażować w liturgii,które chcą sprawić, by liturgia nie tylko była jeszcze piękniejsza,ale przez śpiew sprawić, by chwytała mocniej za serce, przyciągałai pozwalała na odpoczynek ducha.Samo słowo diakonia oznacza służbę, posługę. Pierwszym zatem za-łożeniem Diakonii M, jest posługa śpiewem. Jeżeli zatem chceszczynnie włączyć się w przeżywanie liturgii swoim śpiewem, a jesteśw gimnazjum lub szkole ponad gimnazjalnej bądź studiujesz, lubiszi potrafisz śpiewać, nie zwlekaj. Przyjdź! Właśnie Ciebie w „DiakoniiM” potrzeba!Próby Diakonii M odbywają się w każdy piątek od godz. 16.00 w DomuParafialnym. Czekamy na Ciebie i Twój głos.Serdecznie zapraszam!

„

WIZYTACJAkanoniczna

3 października w naszej parafii będzie miała miejsce wizytacjakanoniczna przeprowadzona przez J.E. Ks. Bp. Kazimierza Gurdę.Będzie on celebrował Eucharystię na Mszach św. o godz. 8:00, 10:00oraz 12:00.

Po Mszy św. o godz. 8:00 biskup nawiedzi wraz z wiernymi naszcmentarz grzebalny i wspólnie pomodlimy się w intencji naszychzmarłych.

Po Mszy św. o godz. 10:00 spotka się z wszystkimi, którzynależą do różnych grup - członkami kół różańcowych, chórem para-fialnym, grupą biblijną, ministrantami, scholą, grupą teatralną, oaząi wszystkimi chętnymi.

Na Mszy św. o godz. 12:00 będzie miało miejsce uroczystepoświęcenie nowych mebli w kościele.

Po południu ks. Biskup przeprowadzi rozmowy z księżmi pracu-jącymi w parafii, sprawdzi księgi parafialne. Zapewne zasugeruje,na co w parafii należy zwrócić uwagę i jakie podjąć inicjatywy.

W środę 6 października ks. bp. Kazimierz Gurda odwiedzi szkoływ Nowym Brzesku i Mniszowie, a w naszym parafialnym domu spotkasię z nauczycielami.

Przed wizytacją biskupią do parafii przyjeżdżają przedstawicieleKurii Diecezjalnej, przeprowadzając kontrolę stanu materialnegoparafii, ksiąg parafialnych. Szkołę odwiedza i wizytuje lekcje religiiKs. Wizytator.

Bardzo proszę o uporządkowanie cmentarza, terenu przy koście-le i pomoc przy wszelkich innych pracach.

Diakonia MMODLIĆ SIĘ ŚPIEWEM

Drogi Czytelniku!Staramy się tworzyć pismo które informuje o tym

co działo się w parafii, informuje o planach na najbliż-szy czas, mamy nadzieję, że zaspokaja też w jakiś spo-sób Twe potrzeby duchowe.

Jeśli więc treści z którymi się zapoznałeś uboga-ciły Cię i uważasz, że informacje które docierają doCiebie za pośrednictwem tej gazety są ważne - od-wzajemnij się: wspomóż nasze działania dobrowolnąofiarą. Ofiary te przeznaczone są na pokrycie kosztówpapieru. Można je składać do Skrzynki Redakcyjnejktóra zawieszona jest przy wejściu do kościoła.

Zachęcamy również do wrzucania do Skrzynkiuwag, pytań i propozycji dotyczących zawartościpisma.

Składamy serdeczne podziękowania tymktórzy już włączyli się swoimi ofiarami wewspółtworzenie parafialnego pisma.

ks. Benon Olejnik

ks. Arkadiusz Karczy skiń

ks. Arkadiusz Karczy skiń

Nie jeden raz pewnie już słyszałeś tookreślenie, mimo że w okolicy pustynnychterenów raczej jak na lekarstwo. Jeśli niez pustynią (przynajmniej tą fizyczną), toz czym powinno kojarzyć się to słowo?Czym jest Oaza? Mówi się o niej, jakoo ruchu tzw. posoborowej odnowy Koś-cioła katolickiego. Brzmi bardzo poważnie,ale w Ruchu Światło - Życie jest czasi na powagę, i na odrobinę szaleństwa.

Za twórcę ruchu oazowego uważasię ks. Franciszka Blachnickiego (1921–1987), charyzmatycznego kapłana z Gór-nego Śląska. Bardzo mu zależało na tym,żeby młodzi ludzie dostrzegli w Jezusieautentyczny wzór do naśladowania;by stał się On ich przyjacielem. I właśnieo to chodzi w Oazie – spotkać Jezusabardzo osobiście, niejako twarzą w twarzi mówić o tym innym ludziom. Ot, cała ta-jemnica...

Oaza składa się z kilku części, dla-tego też znaleźć w niej można osobyw bardzo różnym wieku. Oaza Dzieci Bo-

żych (obejmuje dzieci ze szkół podstawo-wych), Oazę Nowej Drogi (gimnazjaliści)i Oazę Żywego Kościoła (licealiści i stu-denci), a także Domowy Kościół (małżeń-stwa i rodziny). Co ważne, do Oazy należątakże osoby duchowne: księża i alumni se-minariów duchownych, bracia i siostry za-konne. Wszystkich ich łączy wiara i chęćpoznawania Boga.

Najważniejsze w oazie są relacje.Pierwszą i najważniejszą jest relacja z Bo-giem. Uczymy się modlić, poprzez lekturęBiblii i przyjmowanie sakramentów odkry-wamy jak Jezus Chrystus jest bliski każde-mu z nas. Budujemy także relacje z drugimczłowiekiem we wspólnocie. W Ruchu za-wiązują się przyjaźnie, ludzie spotykają sięze sobą, wiedzą że mogą na siebie liczyć.Poprzez formację oazową każdy z nas sta-je się Nowym Człowiekiem, zjednoczonymz Bogiem i z braćmi, którego motywemdziałania jest miłość.

Znakiem szczególnym Oazy jest tzw.„foska”. Litery w środku tworzą dwa słowa,

„FOS – światło” w pionie i „ZOE – życie”w poziomie. Gdy spotkasz kogoś z takimznakiem, możesz bez problemu zapytaćosobiście, czym jest ruch oazowy.

Oaza to zatem wspólnotą ludzi –takich jak Ty – którzy chcą pogłębić swojąwiarę i rozwinąć życie duchowe. Jest tumiejsce dla każdego, niezależnie od płci,wieku, wykształcenia... Ci, którzy są w Oa-zie od wielu lat, twierdzą też, że dzięki niejpoznali prawdziwych przyjaciół i znajo-mych, z którymi można "konie kraść". Nie-którzy są żywym dowodem na to, że jeśliszukać dziewczyny bądź chłopaka, to…tylko w Oazie!

Jeśli zatem jest w Tobie pragnieniepogłębiania swojego życia, pogłębianiaducha i spotykania ludzi, którzy myślą po-dobnie, Oaza jest dla Ciebie. Na spotkania„Ruchu Światło-Życie” zapraszam w każdypiątek po Mszy św. wieczornej do domuparafialnego.

Ks. Arkadiusz Karczyński

Misyjne spotkaniew Nowym Brzesku

Upłynął już miesiąc, od kiedy poże-gnaliśmy wędrującą na Jasną Górę PiesząPielgrzymkę Tarnowską. W tym roku wyru-szyli na szlak po raz dwudziesty ósmy.Hasłem tegorocznej pielgrzymki stało sięhasło obecnego roku duszpasterskiego:„Bądźmy świadkami Miłości”. Tradycją sta-ło się już, że tarnowscy pątnicy w NowymBrzesku kończą swój drugi dzień wędrówki(18 sierpnia).

Na terenie naszej parafii szukajągościnnych progów, ludzi którzy przyjmąich pod swój dach na jedną noc. Pielgrzymisą zwykle bardzo utrudzeni, bo dochodzącdo nas pokonują około 40 km. Jest tonajdłuższy etap na ich szlaku do Często-chowy. Chętnie korzystają oferowanych imczęsto u gościnnych gospodarzy ciepłychposiłków i kąpieli – pozwala to im zrege-nerować siły przed kolejnym dniem piel-grzymowania. Wielu z nich wędruje co ro-ku więc nawiązują się serdeczne znajo-mości z gospodarzami. Zdarza się, żemieszkańcy naszej parafii szukają znajo-mych twarzy sprzed roku by znów ichugościć ponownie.

Wieczorem pielgrzymi przerywająswoją krzątaninę i wesołe rozmowy, by po-śpieszyć na wspólną modlitwę zakończo-ną odśpiewaniem Apelu Jasnogórskiego.Obecność pątników w naszych domach

to niezwykłe święto dzielenia się wiarą.Pielgrzymi udowadniają nam, że „wszyst-ko mogę w Tym który mnie umacnia”.My w imię Chrystusa przyjmujemy do swo-ich domów zupełnie obcych ludzi.

Świt nadchodzi zwykle zbyt szybkodla zmęczonych nóg. Pobudka, pakowa-nie, śniadanie, krótkie pożegnanie, kilkażyczliwych słów, oddawanie bagażu,zbiórka... nie ma już czasu na rozczulaniesię nad sobą.

W chłodzie poranka dnia następnegorozpoczęli trzeci dzień „rekolekcji w dro-dze” poświęcony misji ewangelizacji naro-dów. Na nowobrzeskim placu Wolnościodprawiona została koncelebrowana MszaŚwięta dla kilku tysięcy ludzi. Piękne śpie-wy, głębokie modlitwy i ciekawi goście.

W tym roku homilię dla pielgrzymóww Nowym Brzesku wygłosił ksiądz misjo-narz pochodzący z diecezji tarnowskiej,a obecnie pracujący w Republice Środ-kowej Afryki. Mówił o trudnościach jakiemisjonarze napotykają w swojej pracy.W tamtym rejonie Czarnego Lądu wystę-puje wiele bogactw naturalnych, ale ludzieżyją w wielkim materialnym i duchowymubóstwie. Miejscowe zasady współżyciaspołecznego są dla nas Europejczyków zu-pełnie niezrozumiałe, wręcz nieludzkie.W kulturze plemiennej decydujący głos we

wszystkich sprawach, oprócz starszyz-ny wioskowej, ma czarownik. On orzekao winie i o niewinności, decyduje o życiui o śmierci. Misjonarz bardzo interesującoopowiadał, jak wygląda w praktyce życielokalnej wspólnoty.

Oto jeden z przykładów. Kilkuletniedziecko pozostawione nad rzeką bez opie-ki zostało zaatakowane i pożarte przez kaj-mana (stworzenie podobne do krokodyla).Rodzina udała się do chatki czarownika,by powiedział kto ponosi odpowiedzial-ność za śmierć pociechy. On z całą powa-gą oświadczył, że zna nazwiska 40 osóbz wioski, które nocą przemieniają sięw magiczny sposób w kajmany i atakująludzi. Mieszkańcy postanowili więc rozpra-wić się z domniemanymi złoczyńcami.Ci z pomówionych o czary, którzy dowie-dzieli się wcześniej o rzuconym na nichoskarżeniu, mogli ratować się ucieczką,pozostali zostali zabici w odwecie zaśmierć dziecka. Uciekinierzy już nigdy niebędą mogli powrócić w rodzinne strony,z woli plemienia zostali samotnymi wyrzut-kami, banitami. Autorytetu czarownikai jego wyroków nie podważają państwowesądy, ani żadne inne oficjalne władze. Wy-rok śmierci na 40 niewinnych osób nie po-dlegał żadnej dyskusji. Misjonarze chcącbronić słabych narażają się na ataki.

O A Z A

Als

str. 10

Wobec powyższego głoszenie wiary w Jezusa Chrystusajest jakby drugoplanowym działaniem misjonarzy w Afryce.Kultura plemienna, wiara w magię i potęgę demonów sąbardzo silnie zakorzenione w sercach i umysłach mieszkańcówCzarnego Lądu. Nieznajomość podstawowych zasad higieny,uprawy roli, a co dopiero czytania i pisania są powszechne.Pierwszoplanowym zadaniem misjonarzy staje się więccywilizowanie Afryki przez edukację i oświatę zdrowotną.Pełniąc misję humanitarną Europejscy księża zakładająszkoły, ośrodki zdrowia, sierocińce.

Ksiądz misjonarz podsumowując swoje kazanie wygłosiłteż kilka zdań w języku francuskim do grupy Francuzów, którapielgrzymowała z szeregach Diecezji Tarnowskiej.

Na zakończenie Mszy Św. księża-przewodnicy otrzymalidla swoich grup specjalne krzyże, znaki wiary, które zostałypobłogosławione przez dotknięcie relikwiarzem KrzyżaŚwiętego przywiezionym z sanktuarium Grobu Bożego w Mie-chowie przez tamtejszego kustosza.

Po uroczystym błogosławieństwie i rozesłaniu wiernychpielgrzymi serdecznie podziękowali wszystkim gospodarzom.Często zostawiali też w domostwach drobne prezenty,obiecywali modlitwę i ofiarowanie swego trudu pielgrzymiegow intencji goszczących ich rodzin.

Als

„RODZINABOGIEM SILNA”

Dni Kultury Chrześcijańskiej -Proszowice 2010

26 IX 2010 (niedziela)

28 IX 2010 ( torek)

1 X 2010 (piątek)

2 X 2010 ( ob )

3 X 2010 ( iedziela)

10 X 2010 ( iedziela)

Rodzinna Pielgrzymka Rowerowa szlakiem wierzby głowiastejdo Sanktuarium Matki Bożej w Zielenicach.Wyjazd z Rynku o godz. 10:00. Msza św. w Zielenicacho godz. 15:00.

Spektakl w wykonaniu młodzieży z Zespołu Szkół w Proszowi-cach „Rodzina w cieniu Chrystusowego Krzyża".

Procesja różańcowa ulicami miasta „Panie, prosimy, umacniajnasze rodziny” (rozważania tajemnic chwalebnych)

Koncert Michała Bajora „Piosenki Marka Grechuty i JonaszaKofty".

Brat Tadeusz Ruciński „Aniołów nie wychowamy, ale wycho-wujmy z aniołami" - rola wiary w wychowaniu.

ks. prof. Jan Śledzianowski „Wychowanie w duchu wdzię-czności".

w

s ota

N

n

K

K

K

ościół parafialny

Miejski Dom Kultury

ościół parafialny na wszystkich Mszach św.

ościół parafialny na wszystkich Mszach św.

Po co mi wiedza o krajobrazie, którego nie kocham?Czy pokocham go, jeśli go poznam wiele wiadomości o nim?Ale jeśli ktoś zaszczepi mi przeczucie tajemnicy, która jestsercem krajobrazu,wieść o skarbie w nim ukrytym, to ona mi go rozświetli i pojmęgo z pasją odkrywcy.Podobnie z ludźmi.

Na cóż mi opowieść o tłumie, w którym nikt nie jest dlamnie wart głodu, nieprzespanych nocy, płaczu?Ale jedna taka osoba wystarczy, abym w tłumie wpatrywał sięw twarz za twarzą, szukając tej jedynej, którą kocham...Czego nauczy mnie o ludziach ktoś, kto nie kocha w nich Boga?

Ośmieliłem się nieudolnie dopisać scenkę do „MałegoKsięcia”.

Otóż kolejną planetkę, którą odwiedził Mały Książę,wypełniały bez reszty: wielka , czarna tablica i biurko, za któ-rym siedział Nauczyciel.– Dzień dobry – powiedział Mały Książę.– Dzień dobry – powiedział Nauczyciel – siadaj, wyciągaj zeszyti opowiedz mi wszystko, co wiesz o Pepinie Krótkim,molekułach i szkielecie królika...Mały Książę spytał zdziwiony:– To ty tego uczysz?– Tak – odpowiedział Nauczyciel – a dzisiaj nauczymy się o ru-chu jednostajnie przyśpieszonym, o Wojnie Secesyjnej i ra-chunku prawdopodobieństwa...– Ale po co? – spytał jeszcze bardziej zdziwiony mały gość.Na to Nauczyciel:– Po to, byś mógł tego potem uczyć głupszych od siebie.– Aha – powiedział Mały Książę – to czy jest to twoja mądrość?– Nie zadawaj głupich pytań! – uciął Nauczyciel.– Jeśli więc tylu rzeczy uczysz – powiedział Mały Książę – topowiedz, jak mam pokochać Różę i Baranka?Zakłopotany Nauczyciel odparł:– O Róży opanujesz wiedzę z botaniki, o Baranku z zoologii,a o miłości.... o miłości nie ma nic w programie!Na to Mały Książę:– Jeśli nie potrafisz nauczyć mnie najważniejszego, to po co miwiedzieć te wszystkie dziwne rzeczy, o których mówisz? Szkodadla nich życia, a mam go tak mało...

Czasem latami uczymy się mnóstwa rzeczy, aby nie próbowaćnawet pojąć najważniejszej.Czasem kochamy ludzi, zwiedzamy kraje, słuchamy wiado-mości... żeby nie poznać naprawdę choć jednego człowieka…Czasem zdaje się nam, że już poznaliśmy w człowiekuwszystko… żeby tylko nie poznać w nim tętniącego śladuBoga...

więcej opowiadań można znaleźć na blogu- www.BratT.blog.ploraz w archiwach tygodnika „Niedziela” - www.niedziela.pl

brat Tadeusz Ruciński

Brat Tadeusz Ruciński, który będzie głosił konferencje podczas „Dni”w pierwszą niedzielę października, przysłał do bieżącego wydanianaszej gazety parafialnej tekst (obok):

str. 11

MAŁY KSIĄŻĘI NAUCZYCIEL

Przez chrzest do wspólnotyKościoła zostali włączeni:

W imię Boga dozgonną miłość,wierność i uczciwość małżeńskąślubowali sobie:

Do Boga z naszej wspólnotyparafialnej odeszli:

„Każda łaska wymaga od człowieka przyjęcia iwspółpracy. Nie przyjęta albo przyjęta tylkoformalnie, jakby zewnętrznie, bez współpracy,może okazać się bezowocna.

ks. Roman E. Rogowski

Wierność jest przymiotem dojrzałe wiary i dojrzałejmiłości, szczególnie tej małżeńskiej.”

ks. Roman E. Rogo ski

„Życzmy sobie, byśmy kiedyś, w dniu ostatecznym przeżylipodobne spotkanie ze Zmartwychwstałym Panemjak Maria Magdalena i usłyszeli swoje imię, wypowiadanez miłością i w świetle, które nigdy nie gaśnie!”

ks. Roman E. Rogowski

j

w

1 sierpnia 2010

15 sierpnia 2010

21 sierpnia 2010

22 sierpnia 2010

5 września 2010

24 lipca 2010

29 lipca 2010

7 sierpnia 2010

4 września 2010

Krystian, Łukasz Woźniak z MniszowaChrzestni: Justyna Woźniak, Andrzej Duś.

Jakub, Jan Musiał z HebdowaChrzestni: Agata Szura, Daniel Gajos.

Patryk, Andrzej Gudowski z AngliiChrzestni: Katarzyna Miazga , Rafał Wajda..

Antoni, Adam Kudelski z PrzybysławicChrzestni: Karolina Adamczyk, ŁukaszStrzelecki.

Marcel, Grzegorz Styczeń z Nowego BrzeskaChrzestni: Elżbieta Sobczyk, Tomasz Grotek.

Gabriela, Antonina Marzec z Nowego BrzeskaChrzestni: Anna Wawrzaszek, Marcin Srebro.

Julia, Weronika Kaczmarczyk z PrzybysławicChrzestni: Karolina Słaby, Adam Madzia.

Nikodem, Dominik Gołąb z KrakowaChrzestni: Anna Błaszkiewicz, Dariusz Gołąb.

Maja, Małgorzata Adamek z Nowego BrzeskaChrzestni: Alicja Kasprzyk, Artur Krawczyk.

Anna , Barbara Belska z Nowego Brzeska,Paweł, Robert Łopata z Lanckorony.Świadkowie:Anita Deka, Piotr Prokuski.

Eliza, Maria Kordecka z Nwego Brzeska.Jan, Tadeusz Dziura z Mniszowa.Świadkowie: Maria Dydak, Stanisław Miechówka.

Magdalena Oszust z Czarnej Tarnowskiej,Waldemar Sroga z Nowego Brzeska.Świadkowie: Monika Kos,Adam Saltarski.

Marzena, Irena Fularska z Nowego BrzeskaAdam, Krzysztof Komenda z Nowego BrzeskaŚwiadkowie: Magdalena Fularska,Andrzej Komenda.

Monika Gudowska ze SzpitarRafał Wajda z MniszowaŚwiadkowie: Barbara Janiczko, Krzysztof Szczęsny

Agnieszka,Anita Haber ze Szpitar,Jarosław, Marek Makowski z Opatkowic.Świadkowie: Joanna Szopa, Tomasz Duraj.

ś.p. Helena, Anna Brzostek z Krakowaur. 3 stycznia 1930 ; zm. 11 sierpnia 2010

ś.p. Kazimierz Falecki ze Szpitarur. 2 grudnia 1930 ; zm. 28 sierpnia 2010

ś.p. Tadeusz, Franciszek Wołoch ze Szpitarur. 10 października 1951 ; zm. 5 września 2010 r

” „

str. 12

(1 VII 2010 – 15 IX 2010)

Artyku y bie ce które nie ukaza y si drukiems dost pne na naszej stronie : www.NoweBrzesko.info

ł żą ł ęą ę