Bilinmeyen Çukurlar

YazarFidan Çobanoğlu Kaplan

Çizerler Zeycan Güleç - Zeynep Güleç

Bilinmeyen ÇubuklarÇubuklar

YazarFidan Çobanoğlu Kaplan

ÇizerZeycan Güleç - Zeynep Güleç

EditörYunus Bekir Yurdakul

Grafik TasarımAhmet Duman

Top Yayıncılık Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limitet ŞirketiDr. Faik Muhittin Adam Cad. No. : 38/Z -1 Konak İZMİR - www.top.com.trTelefon: 0232 425 79 63 - 445 91 12 Belgegeçer: 0232 489 37 37

ISBN: 978 - 605 - 4634 - 80 - 4Sertifika No: 12172

İzmir, 15 Nisan 2016

Baskı: Özden Ofset Matbaacılık Ambalaj San. Koll. Şti.Sertifika No: 15666

© Her hakkı saklıdır veTop Yayıncılık Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limitet Şirketi’ne aittir.

Yazıları ve resimleri başka bir esere aynen veya değiştirilerek alınamaz ve yayımlanamaz.

Bandrol Uygulamasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin

5. maddesinin ikinci fıkrası çerçevesinde bandrol taşıması zorunlu değildir.

2

2

O sabah güneşin dokunmadığı çiçek, ısıt-madığı yaprak kalmamıştı. Hava öyle aydın-lıktı ki Tınmaz bir an önce dışarı çıkıp oynamak istiyordu.

“Bugün tatil! Küçükkovan ve Morçiçek’le istediğim kadar oynayabilirim.” diye sevini-yordu. Orman sakinlerini, “Güzel geçsin günü-nüz!” diyerek selamlıyor, neşeyle uçuyordu.

3

3

Küçükkovan’ın evine geldiğinde antenleri kıpır kıpır-dı. “En çok çiçeği kim koklayacak oyununu oynayalım, dediğimde kimbilir nasıl sevinecekler. Onlar kadar sevmiyorum bu oyunu, ama olsun, bugün onlar için oynayacağım.” diye mırıldandı Tınmaz.

4

İşte Küçükkovan’ın sevimli evi.

Tık tık tık…

Kapıyı Küçükkovan‘ın annesi açtı. Tınmaz, Küçükko-van’ın sabah erkenden pikniğe gittiğini öğrenince ne diyeceğini şaşırdı.

“Pikniğe gitti, öyle mi!” diye söylenerek Morçiçek’in evine doğru uçmaya başladı. Her kanat çırpışında “Bana neden haber vermedi?” diye kızıyordu Küçük-kovan’a.

“Eminim Morçiçek de çok şaşıracak. Şimdi sadece ikimiz oynayacağız. İki kişilik oyun bulmak çok zor. Ama olsun, biz buluruz.” diyerek uçuyor, çevresindeki-leri selamlamaya devam ediyordu.

5

Soluk soluğaydı. Morçiçek’e, Küçükkovan’ın kendilerinden habersiz pikniğe gittiğini anlatmak için sabırsızlanıyordu.

İşte Morçiçek’in şen evi.

Tık tık tık…

Kapıyı Morçiçek’in annesi açtı.

“Morçiçek pikniğe gitti.” deyince Tınmaz dondu kaldı.

6

“Demek birlikte pikniğe gittiler! Bana haber verme-diler, öyle mi! Ben ne yapacağımı biliyorum! İkisine de küseceğim! Ama ama... Ama onlarla oynamayı çok seviyorum. Hem onlar benim en iyi arkadaşlarım, nasıl küserim?” diye mızmızlanırken aklına geldi.

“Erken kalkamam. Pikniğe gideceğime biraz daha uyurum!” diyen o değil miydi annesine? Arkadaşları ısrarla “Sen de gel Tınmaz, çok eğleneceğiz.” deme-mişler miydi?

Sevinçle bağırdı:

– Yaşasın! Morçiçek’e de Küçükkovan’a da küsme-yeceğim öyleyse…

7

Güneş batmadan karıncaların evleri tertemiz oldu. Arılar da mutluydu, karıncalar da... En çok Tınmaz gülümsüyor, yerinde duramıyordu. Morçiçek ve Küçükkovan’la oynamak için sabırsızlanıyordu. Bal şehrine dönerken heyecanla sordu:

31

Bal şehrindeki en… en… en… İsterseniz

Tınmaz’ın nasıl bir arı olduğuna kitabı

okuduktan sonra siz karar verin.

Tınmaz

Bal şehrinin kraliçesi

Kraliçe Arı

Tınmaz’ın annesi

Sıcaksüt

Tınmaz’ınarkadaşı

Tınmaz’ınarkadaşı

Küçükkovan

Morçiçek

“Ateşböcekleri, yıldızlar kadar çoktular sanki. Yolun iki yanına dizilip ortalığı aydınlattılar. Tınmaz çok heyecanlıydı. İlk kez yüzlerce arı bir arada uçuyordu ve geceydi...“Tınmaz ve diğer arılar gecenin bir yarısı nereye gidiyor ola-bilir? Bir de Tınmaz’a arıların en tembeli diyorlar. Tembel olsa gece yarısı uykusuz kalıp onca yolu uçabilir miydi?

TınmazGece HıçkırığıBilinmeyen ÇukurlarBal ŞansıZor ÖdevBal Dolu BalonlarNeşeli VızıltılarTehlikeli ÇiçekKaybolan Mektup

9 7 8 6 0 5 4 6 3 4 8 0 4

ISBN 978-605-4634-80-4