ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ

ΑΡΗΣ ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ

ΕΡΜΗΣ ΕΣΤΙΑ

ΑΡΤΕΜΙΣ ΑΘΗΝΑ ΗΦΑΙΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑ

ΔΙΑΣ ΗΡΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ

Οι δώδεκα Θεοί του Ολύμπου ήταν οι κύριοι θεοί της Ελληνικής Μυθολογίας που κατοικούσαν στην κορυφή του Ολύμπου. Οι Ολύμπιοι θεοί κέρδισαν την εξουσία νικώντας τους Τιτάνες στην Τιτανομαχία. Το δωδεκάθεο είναι έννοια που σχηματίστηκε από δυτικούς λόγιους τον 16ο-17ο αιώνα και έχει εμφανιστεί με διάφορες συνθέσεις ανάμεσα σε 14 θεούς.

ΘΕΟΣ ΔΙΑΣΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: ΓΟΝΕΙΣ: Κρόνος, Ρέα.

ΑΔΕΛΦΙΑ: Ποσειδών, Πλούτων, Ήρα, Δήμητρα, Εστία. ΣΥΖΥΓΟΣ: ΉραΠΑΙΔΙΑ: Άρης, Ελευθερία, Ήβη, Ήφαιστος

ΣΥΜΒΟΛΑ: Κεραυνός, Αετός, Βελανιδιά

Ο Δίας ή Ζευς σύμφωνα με την αρχαία ελληνική θεογονία είναι ο "Πατέρας των θεών και των ανθρώπων" που κυβερνά τους Θεούς του Ολύμπου. Αυτός είναι ο θεός του ουρανού και του κεραυνού στην ελληνική μυθολογία. Στο μαντείο της Δωδώνης, σύζυγος του αναφέρεται η Διώνη και όχι η Ήρα . Είναι γνωστός για τις ερωτικές περιπέτειες του. Αυτό οδήγησε σε πολλούς ευσεβείς και ηρωικούς απογόνους. Ο Δίας υπήρξε ανέκαθεν μετεωρολογικός θεός, ελεγκτής της αστραπής, του κεραυνού και της βροχής. Ήταν ο δυνατότερος και σπουδαιότερος όλων των μυθολογικών όντων και θεών. Ο Κρόνος ,πατέρας του Δία, κατάπινε τα παιδιά του για να μην τον ανατρέψουν από το θρόνο. Όταν ο Δίας ήταν έτοιμος να γεννηθεί, η Ρέα παρέδωσε στον Κρόνο μια πέτρα τυλιγμένη στα σπάργανα, την οποία κατάπιε και έτσι τον έσωσε. Ο Δίας μετά την ενηλικίωση του ανάγκασε τον Κρόνο να ξεράσει πρώτα την πέτρα και στη συνέχεια τα αδέλφια του, με την αντίστροφη σειρά της κατάποσης. Μαζί με τα αδέλφια του, με τους Γίγαντες, τους Κύκλωπες και τους Εκατόγχειρες ανέτρεψε τον Κρόνο και τους άλλους Τιτάνες στον αγώνα που ονομάστηκε Τιτανομαχία.

ΘΕΑ ΗΡΑΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: ΓΟΝΕΙΣ: Κρόνος, Ρέα.

ΑΔΕΛΦΙΑ: Ποσειδών, Πλούτων, Ήρα, Δήμητρα, Εστία. ΣΥΖΥΓΟΣ: Δίας

ΣΥΜΒΟΛΑ: Ρόδι, Παγώνι, Κούκος

. Ήταν η θεά του γάμου και προστάτιδα των γυναικών. Ζήλευε τον άνδρα της Δία για τις απιστίες του προς αυτήν και πολλές φορές εκδικήθηκε τις γυναίκες με τις οποίες την απατούσε ο Δίας. Όταν ο Δίας τη ζήτησε σε γάμο εκείνη αρνήθηκε. Τρελός από έρωτα για την αδερφή του, ο Δίας δεν παραιτήθηκε από τους σκοπούς του. Μια βροχερή, χειμωνιάτικη μέρα, καθώς η θεά περπατούσε στο δάσος, ο Δίας μεταμορφώθηκε σε κούκο και έπεσε στα πόδια της ανυποψίαστης Ήρας. Η θεά λυπήθηκε το μισοπαγωμένο πλασματάκι. Έσκυψε, το πήρε στην αγκαλιά της, το χάιδεψε και το ζέστανε στους παρθενικούς της κόρφους. Τότε ο βασιλιάς των θεών πήρε την πραγματική του μορφή. Επιβλητικός και πανίσχυρος εξουδετέρωσε και τις τελευταίες αντιστάσεις της θεάς. Η Ήρα νικήθηκε, υποτάχτηκε, έγινε για πάντα δική του, αφού πρώτα εξασφάλισε «υπόσχεση γάμου». Οι ναοί προς τιμήν της Ήρας είχαν το όνομα Ηραίον. Το πιο σημαντικό Ηραίον στον Ελλαδικό χώρο είναι το Ηραίον της Σάμου.

ΘΕΟΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: ΓΟΝΕΙΣ: Κρόνος, Ρέα.

ΑΔΕΛΦΙΑ: Δίας, Άδης

ΣΥΜΒΟΛΑ: Τρίαινα, ψάρι, άλογο ή ταύρος

Ο θεός της στεριάς και της θάλασσας (και για αυτό ονομάζονταν και Πελαγαίος), των ποταμών των πηγών και των πόσιμων νερών. Κατοικούσε πότε στον Όλυμπο και πότε στο παλάτι του στα βάθη της θάλασσας, όπου ζούσε και η γυναίκα του, η Νηρηίδα  Αμφιτρίτη. Κατά μια εκδοχή μεγάλωσε στη Ρόδο όπου, μετά την ένωσή τους με την Αλία, γεννήθηκαν έξι γιοι και μια κόρη, η Ρόδη, που έδωσε το όνομά της στο νησί. Ήταν πατέρας ακόμα του Θησέα, αλλά και του Προκρούστη. Θεωρούνταν ακόμα εξημερωτής του πρώτου αλόγου αλλά και γεννήτορας του μυθικού αλόγου Πήγασου. Ως θεός της θάλασσας, ο Ποσειδώνας ταξίδευε με το χρυσό άρμα του πάνω στα κύματα, που άνοιγαν χαρούμενα στο πέρασμά του, ενώ γύρω του έπαιζαν δελφίνια. Με την τρίαινά του μπορούσε τόσο να δημιουργεί τρικυμίες όσο και να ηρεμεί τα νερά. Τιμούνταν και με ιπποδρομίες.

ΘΕΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: ΓΟΝΕΙΣ: ,

ΑΔΕΛΦΙΑ:

ΣΥΜΒΟΛΑ:Είναι η θεά του έρωτα και της ομορφιάς. Τα Κύθηρα θεωρούνται το νησί της Ουράνιας Αφροδίτης, όπου και υπήρχε το πρώτο ιερό της στον Ελλαδικό χώρο. Ήταν σύζυγος του Ηφαίστου, αλλά περιγράφεται ως ερωμένη του Άρη, με τον οποίο φέρεται ότι απέκτησε τον Έρωτα, τον Δείμο και τον Φόβο .

ΘΕΑ ΑΘΗΝΑΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: ΓΟΝΕΙΣ: Δίας, Μήτις

ΑΔΕΛΦΙΑ:

ΣΥΜΒΟΛΑ: Περικεφαλαία, ασπίδα

Η θεά της σοφίας, της στρατηγικής και του πολέμου. Ο Δίας ύστερα από προφητεία έμαθε ότι η Μήτις θα γεννούσε παιδί το οποίο θα ανέτρεπε από την εξουσία τον πατέρα του, οπότε την κατάπιε ενώ ήταν έγκυος στην Αθηνά. Αργότερα, ο Δίας άρχισε να υποφέρει από πονοκεφάλους και κάλεσε τον Ήφαιστο να τον βοηθήσει. Τότε ο Ήφαιστος με ένα μεγάλο σφυρί χτύπησε το κεφάλι του Δία και πετάχτηκε η Αθηνά πάνοπλη, φορώντας περικεφαλαία και κρατώντας μια ασπίδα. Βλέποντας τον Δία, τα πέταξε στα πόδια του, δείγμα αναγνώρισής του ως υπέρτατου θεού.

Βασίλισσα των βουνών και των δασών, θεά του κυνηγιού, προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων.Η γέννηση της στο νησί Ορτυγία όπου, είχε καταφύγει η έγκυος Λητώ προκειμένου να κρυφτεί και να προφυλαχτεί από τη μανία της νόμιμης συζύγου του Δία, της Ήρας. Εκεί ήρθε στο φως η Άρτεμις και λίγο αργότερα ο αδελφός της Απόλλωνας.Από τις πρώτες κιόλας ώρες της γέννησής της η Άρτεμη παίρνει πρωτοβουλίες. Αν και νεογέννητο βρέφος, βοηθά την εξουθενωμένη μητέρα της να ξεγεννήσει και το δεύτερο της παιδί, τον Απόλλωνα, και ταυτίζεται με τον τρόπο αυτόν με την Ειλείθυια, δηλαδή μαμή, και άρα τη θεά του τοκετού. Πανέμορφη και πανέξυπνη, από τα τρία της χρόνια είχε συγκεκριμένες απαιτήσεις, που αφορούσαν την ενδυμασία της, τον εξοπλισμό της και την ακολουθία της στην πιο αγαπημένη της ενασχόληση, το κυνήγι. Ήταν παιδί που ήξερε τι ήθελε και πραγματικά σταθερό και άκαμπτο στις αποφάσεις του.Ο Δίας τη θαύμαζε για την επιμονή της και, λόγω της ευστροφίας της, της έτρεφε πολύ μεγάλη αγάπη. Η Άρτεμη ζήτησε σαν δώρο από τον πατέρα της την αιώνια αγνότητα και παρθενία. Πιστή και σταθερή σ' ότι ζητούσε και τη δέσμευε, δε σπίλωσε ποτέ ούτε το ήθος της ούτε και τον χαρακτήρα της. Σοβαρή και περήφανη, διατήρησε την αγνότητά της. Αφοσιωμένη στο κυνήγι και τη φύση, επέβαλε αυστηρότητα και απαίτησε την αθωότητα και την παρθενικότητα όχι μόνο του εαυτού της, αλλά και των Νυμφών που την περιστοίχιζαν.Η Άρτεμη ήταν θεά αμείλικτη που ποτέ σχεδόν δε συγχωρούσε. Οποιαδήποτε παρατυπία σε βάρος της, οποιαδήποτε παρέκκλιση από τα πιστεύω της και τις αρχές της, άξιζε την τιμωρία. Τα θανατηφόρα της βέλη στόχευαν διαρκώς θνητούς, θεούς και ήρωες που παρέβλεπαν την ύπαρξή της ή αμελούσαν τις αρχές και τη λατρεία της.

ΘΕΑ ΑΡΤΕΜΙΣΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: ΓΟΝΕΙΣ: Λητώ, Δίας

ΑΔΕΛΦΙΑ: Απόλλωνας

ΣΥΜΒΟΛΑ: Τόξο, βέλη

Ήταν ο θεός της φωτιάς του ουρανού και της γης και οποιασδήποτε διεργασίας ή τέχνης με αυτήν, όπως της χαλκουργίας και κυρίως της μεταλλουργίας. Σύμφωνα με περιγραφές φέρεται άσχημος και παραμορφωμένος, τόσο που η ίδια η μητέρα του, η Ήρα, τον πέταξε από τον Όλυμπο από τη ντροπή της. Ο θεός-βρέφος έπεσε στη θάλασσα, όπου μόλις μεγάλωσε, έστησε αμέσως το πρώτο του σιδηρουργείο στον βυθό του Αιγαίου, σφυρηλατώντας εκεί όμορφα αντικείμενα.

Θεότητα της καλλιέργειας δηλαδή της γεωργίας, αλλά και της ελεύθερης βλάστησης, του εδάφους και της γονιμότητας αυτού συνέπεια των οποίων ήταν να θεωρείται και προστάτιδα του γάμου και της μητρότητας των ανθρώπων. Ήταν απόμακρη και ακατάδεκτη. ο Δίας, μεταμορφώθηκε σε ταύρο για να ζευγαρώσει μαζί της. Μετανιωμένος για την πράξη του ευνούχισε ένα κριάρι και άφησε τα όργανά του στην αγκαλιά της Δήμητρας ως ένδειξη μεταμέλειας. Εκείνη δέχτηκε τη συγγνώμη του και μερικούς μήνες μετά γέννησε τη μονάκριβη κόρη της Περσεφόνη.

ΗΦΑΙΣΤΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΑ

ΑΡΗΣ

ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ

Ο Άρης είναι ο Έλληνας θεός του πολέμου. Στους μύθους ο Άρης εμφανίζεται πολεμοχαρής και προκλητικός και εκπροσωπεί την παρορμητική φύση του πολέμου. Συντριπτικός, ακόρεστος στη μάχη, καταστροφικός, και ο άνθρωπος-σφαγέας. Στην Ιλιάδα, ο πατέρας του ο Δίας τον λέει ότι είναι ο πιο μισητός θεός σε αυτόν. Εξαιτίας της ιδιαίτερης πολεμοχαρούς φύσης του αρκετοί συγγραφείς του 19ου αιώνα ισχυρίστηκαν ότι ήταν ξένος θεός, καθώς θεωρούσαν ότι η ελληνική φαντασία αποκλείεται να δημιούργησε έναν τόσο άγριο θεό.

Θεός του φωτός, της ποίησης και της μουσικής. Γιος του Δία και της Λητώς. Μόλις γεννήθηκε στη Δήλο, ένα χρυσό φως πλημμύρισε το νησί. Θεωρείται ο θεός που η ματιά του φωτίζει τους θνητούς και παρατηρεί τα πάντα. Ο Απόλλωνας τρεφόταν με νέκταρ και αμβροσία και έγινε τόσο όμορφος, που ο πατέρας του, ο Δίας, τον ονόμασε θεό του φωτός.Ο Φοίβος (λαμπρός), όπως λέγανε τον Απόλλωνα, οδηγούσε κάθε πρωί το άρμα του Ήλιου και φώτιζε τον κόσμο. Εκείνος έμαθε στους ανθρώπους την τέχνη της μουσικής, του τραγουδιού και της ποίησης.

ΕΡΜΗΣ

ΕΣΤΙΑ Είναι η θεά της εστίας, της οικιακής ζωής και της οικογένειας, η οποία λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία στο σπιτικό, αλλά δεν είχε δημόσια λατρεία. Αρχικά εντασσόταν στους Δώδεκα Ολύμπιους, αλλά αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Διόνυσο. Έπειτα, φρόντιζε την ιερή φωτιά στον Όλυμπο. Οι βωμοί της περιελάμβαναν κάθε οικογενειακή εστία.

Πρόκειται ίσως για τoν πιο συμπαθητικό θεό, καθώς συνδυάζειπολύ έντονα τα ανθρώπινα με τα θεϊκά στοιχεία, αλλά και γιατί θεωρείται ο πρώτος δάσκαλος του ανθρώπινου γένους. Εκείνος είναι που εισήγαγε τα γράμματα και τις επιστήμες στην ανθρωπότητα, δίδαξε τη χρήση της διάνοιας και πολλοί μύθοι αποδίδουν σε αυτόν τη μετάδοση της γνώσης της φωτιάς στους ανθρώπους. Ταυτόχρονα είναιπροστάτης του εμπορίου, των θυσιαστικών τελετών και της μαγείας. Εκφράζει την ταχύτητα, την ευλυγισία, τη μεταβλητότητα.

Η αρχαία αυτή θρησκεία, διέγραψε μία εντυπωσιακή τροχιά στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ξεκινώντας από το ακαθόριστο δέος του πρωτόγονου ανθρώπου που προσπαθεί να δαμάσει τη γύρω φύση, συνέχισε στη συλλογική λατρεία για την προστασία της πόλης και κατέληξε σ μια αντίληψη ηθικής και δικαιοσύνης στον κοινωνικό βίο, που ξεπερνούσε τους ωραίους μύθους. Οι αρχαίοι Έλληνες έδωσαν στους θεούς, όχι μόνο ανθρώπινη μορφή αλλά και ιδιότητες, ακόμα και ανθρώπινες αδυναμίες.Δίνοντας στους Ολύμπιους θεούς μορφή και σύμβολα, έδωσαν την δυνατότητα αναγνώρισης και προσέγγισης από όλους.