ÇRREGULLIMET E

USHQYERJESAnoreKsia, Bulimia, BED

DCA( DISTURBO DEL COMPORTAMENTO ALIMENTARE)

Ushqimi ne kohe Pershkrimi i shqetesimit te sjelljes se

ushqimit E ardhmja ? Terapia

Bukuria e viteve 700

Ushqyerja

USHQIM KENAQESI

VUAJTJE KENAQESI(Emotional eating) (Binge)

Shqetesimet kryesore qe lidhen me ushqyerjen:

Anoreksia nervoze Bulimia nervoze BED

Anoreksia Nervoze

“humbja e oreksit”

Anoressia Nervosa Refuzimi te mbash nje peshe minimale te

pranueshme(inferiore all’85% peso minimo previsto) BMI<=16

Frika intensive per te shtuar ne peshe

Shqetesimi i imazhit te trupit

Amenorrea (mungesa e 3 cikleve menstruale)

Anoressia Nervosa

Tipi kufizues subjekti nuk paraqet nje ushqyerje te rregullt shpesh provon veten te vjelle

TIPO BULIMICO-PURGATIVO il soggetto presenta frequenti episodi di abbuffate compulsive o condotte di eliminazione (ad es. vomito autoindotto, uso inappropriato di lassativi diuretici o enteroclismi)

Epidemiologia Prevalenza: 0,5- 4% nelle adolescenti Esordio: di solito tra i13 e i 20 anni; spesso

associato a eventi stressanti della vita il rapporto maschi- femmine è di 1: 10-20 più comune nelle professioni che richiedono la

magrezza ad esempio modelle, ballerine e nei paesi industrializzati

Eziologjia (Complessa)

Faktoret gjenetik:histori familiare pozitive ndaj depresionit,varesi ndaj alkolit dhe crregullime te te ushqyerit.Mosfunksionimi i serotonines, ipoleptinemia, ulja e BDNF

Faktoret ambiental: Ngjarjet socio-kulturore, stresuese dhe traumatike, faktorët perinatale dhe familjare. Ndjenjat e inferioritetit, paaftësisë, vetmisë dhe turpi.Shqetesimi per ushqimin dhe peshën janë zëvendësuar me shqetësimet normale të adoleshencës. Ndjenjë e dobët e pavarësisë dhe individualitetit.

Zhvillimi dhe pronjoza

40% sherohet, il 30% permirsohet dhe 30% perkeqesohet

Vdekja 5-18%

Bulimia nervoze

“ Fame da bue”

Bulimia nervoze Ngrenia e shpejt dhe nje sasie te madhe

ushqimi per nje kohe te shkurter te brenda 2 oreve.

Mungesa e kontrollit gjate te ngrenit. Sjellje te papershtatshme per te parandaluar

shtimin ne peshe si pershembull vjellja e provokuar,perdorimi i diuretikeve,mos ngrenia e vakteve te ushqimit etj..

Bulimia nervosa Me nxjerrje te ushqimitVjellje te provokuar, perdorimi i diuretikeve

Me mos nxjerrje te ushqimi personi ka perdorur rregullisht sjellje te tjera te

pa pershtatshme si pershembull mos ngrenia e vakteve te ushqimit dhe ushtrimi fizik i tepruar

Epidemiologjia Perhapja : 1-3% tek te rinjte femra

Mosha : zakonisht nga 16,5 dhe 18 vjec

Raporti meshkuj – femra eshte 1:10

Eziologjia Faktoret gjenetik : ulja e aktivitetit te

serotonines dhe noradrenalines.Shume vuajne nga depresioni,ka nje histori familjare depresive dhe obeziteti

Faktoret ambiental:Pacienti ka tendenze te jete perfeksionist dhe i orientuar drejt suksesit.Konfliktet familjare ,refuzimi dhe braktisja jane shkaqet me kryesore te anoreksise nervoze.Tendenza drejt impulsivitetit dhe ndjeshmerise emotive.Stresi dhe depresioni jane shume te shpeshta. Rreziku per vetvrasje.Abuzimi me sostanzat rreth 1 e 3 e pacienteve vjellin neper dyqane.

Zhvillimi dhe pronjoza

Zhvillimi i semundjes eshte kronik

Binge Eating Disorder

BEDÇrregullimi i ushqyerjes se pakontrolluar

Çrregullime te ngrenies Binge appendice diagnostica del DSM IV

Episode te vazhdueshme te ushqyerjes (ne 2 ore nje sasi te madhe ushqimesh)

Ndjesi e humbjes se kontrollit ne pjesen me te madhe te episodeve

Shfaqen 3 prej karakteristikave: -te hash shume shpesh ushqim -te hash aq shume sa te ndjesh dhimbje nga mbingopja

-vuajtje psikologjikepas ngrenies

Perjetimet dhe sjelljet e lidhura me humbjen e kontrollit mbi ushqyerjen paraqesin elementin karakteristik te sindromes

Epidemiologjia Perhapja : 2-5% te popullsise se

pergjithshme 30% e obezve shtrohen ne struktura te

specializuara Mosha :zakonisht midis 15-19 vjec; Raporti meshkuj-femra eshte 2/3 familiarità per obesità più elevata

Terapia DCA Nderhyrje multidisiplinare Psicologjike

Psikiatrike Dietologjike

Primum non nocereIdentificare i pazienti che non aiutiamo e né danneggiamoPermettere ai pazienti che sono in via di miglioramento spontaneo di guarire senza il nostro intervento Vandereycken (1987)