Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty...
Transcript of Anatomia prawidłowa człowieka Wykłady – przedmioty...
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Anatomia prawidłowa człowieka
KOD ECTS: 120-26-10-A6
PUNKTY ECTS: 6 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR :I/1 i 2 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
30 Ćwiczenia – liczba godzin
60
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
znajomość biologii na poziomie
szkoły średniej
Język wykładowy Forma zaliczenia egzamin
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie i opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu anatomii
człowieka.
III. Forma zajęć: Wykład kursowy (Wk), Ćwiczenia laboratoryjne (L), Ćwiczenie audotytoryjne (A).
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Kości kończyny górnej i dolnej.
Wk2 Czaszka. Kręgosłup, kręgi, żebra.
Wk3 Stawy kończyny górnej i dolnej
Wk4 Mięśnie kończyny górnej
Wk5 Mięśnie kończyny dolnej
Wk6 Mięśnie klatki piersiowej i ściany brzucha.
Wk7 Układ nerwowy- podział, budowa mózgowia.
Wk8 Budowa serca.
Wk9 Naczynia krwionośne.
Wk10 Drogi oddechowe i płuca.
Wk11 Układ pokarmowy, przewód pokarmowy.
Wk12 Układ pokarmowy, narządy gruczołowe.
Wk13 Układ dokrewny. Powłoka ciała.
Wk14 Narząd wzroku, Narząd słuchu i równowagi.
Wk15 Układ płciowy.
Nr Temat ćwiczeń
A1 Zapoznanie z przedmiotem, plan pracy i regulamin zaliczenia, piśmiennictwo.
L2 Schemat budowy ciała. Pojęcie narządu i układu.
L3 Osie, płaszczyzny. Sposoby obrazowania w anatomii.
A4 Budowa ogólna kości, rodzaje kości.
A5 Zasada budowy szkieletu. Kości jako element podporowy i dynamiczny.
L6 Kości kończyny górnej – praktyczna znajomość.
L7 Kości kończyny dolnej - praktyczna znajomość.
L8 Punkty anatomiczne kości – obrazowanie rentgenowskie.
L9 Budowa klatki piersiowej, żebra.
L10 Budowa czaszki.
A11 Rodzaje połączeń kości.
A12 Biomechanika połączeń. Podział stawów.
A13 Budowa ogólna stawu.
L14 Stawy kończyny górnej.
L15 Stawy kończyny dolnej.
L16 Połączenia kręgosłupa.
L17 Połączenia klatki piersiowej.
A18 Ogólna budowa i podział mięśni. Mechanika mięśni. Pojęcie grup mięśniowych, taśmy
mięśniowe, mięsnie synergistyczne i antagonistyczne.
L19 Mięśnie kończyny górnej, przyczepy i funkcje - praktyczna znajomość.
L20 Mięśnie kończyny dolnej, przyczepy i funkcje - praktyczna znajomość.
L21 Punkty orientacyjne na kończynach, położenie i przebieg mięśni, przyczepy mięśni.
A22 Więzadła i mięśnie -stabilizatory i ograniczniki ruchu.
L23 Mięśnie klatki piersiowej i brzucha, rozcięgna mięśniowe.
L24 Topografia mięśni grzbietu.
A25 Ośrodkowy układ nerwowy- budowa rdzenia kręgowego, drogi rdzeniowe,
A26 Sploty nerwowe.
A27 Nerwy rdzeniowe, nerwy obwodowe kończyn. Unerwienie segmentarne i obwodowe.
A28 Nerwy czaszkowe.
L29 Poziomy uszkodzeń układu nerwowego, uszkodzenie nerwów.
A30 Układ nerwowy autonomiczny.
A31 Mięśnie twarzy - ćwiczenia na modelach.
A32 Mięśnie szyi.
A33 Budowa i topografia przepony.
A34 Mięsnie krocza.
L35 Topografia naczyń krwionośnych- znajomość praktyczna.
L36 Topografia narządów klatki piersiowej.
L37 Granice płuc i mechanika klatki piersiowej.
A38 Duży i mały krwiobieg. Krążenie płodowe. Układ chłonny.
L39 Topografia narządów wewnętrznych jamy brzusznej.
L40 Topografia narządów miednicy.
A41 Charakterystyka i położenie narządów dokrewnych.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. A. Michajlik i W. Ramotowski - Anatomia i fizjologia człowieka. PZWL, Warszawa, 2003.
2. A. Krechowiecki, F. Czerwiński. -Zarys anatomii człowieka. PZWL, Warszawa, 2004.
3. F. Netter- Atlas anatomii człowieka. Urban& Partner, Wrocław, 2008.
Literatura uzupełniająca: 1. J. Sokołowska-Pituchowa –Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa, 2006.
2. R. Putz, R. Past , – Atlas anatomii człowieka Soboty- II tomy. Urban& Partner, Wrocław, 2006.
3. W. Kahle-Podręczny atlas anatomii człowieka. III tomy. Wyd.Med. Słowiński, Verlag, 1998.
4. P. MacKinnon – Oksfordzki podręcznik anatomii czynnościowej III tomy. PZWL, Warszawa, 1997
5. Z. Ignasiak.- Anatomia układu ruchu. Urban& Partner, Wrocław, 2007.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 Użyć i rozumieć nomenklaturę
anatomiczną. Poprawnie opisać budowę
anatomiczną człowieka. Definiować
narządy i układy człowieka.
K_W07 OM1_W01
OM1_W02
02 Wyjaśnić szczegóły budowy i
funkcjonowania: szkieletu, aparatu
ruchu, układów i narządów człowieka.
K_W08 OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
03 Analizować punkty i części anatomiczne
kości, mięśni i narządów wewnętrznych.
K_U04 OM1_U01
OM1_U02
Zaprezentować położenie narządów
wewnętrznych. Wykorzystywać opis
anatomiczny do analizy budowy ciała
człowieka.
OM1_U05
OM1_U08
OM1_U09
04 Rozumie potrzebę stałego uaktualniania
swojej wiedzy z zakresu nauk
podstawowych oraz medycznych.
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
OM1_K01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F2 – sprawdzian pisemny
F3 – sprawdzian praktyczny
F5 – udział w dyskusji
P1 – egzamin pisemny- SSQ.
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10,
Wk11, Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, A25, A 26, A27, A28.
F1, F2, F3, P1.
02 L2, A4, L9, L10, A11, A12, A13, L14, L15, L16, L17, A18,
L29, A30, A31, A32, A33, A34, A38.
F1, F2, F3, P1.
03 L3, A5, L6, L7, L8, L19, L20, L21, A22, L23, L24, L 35, L36, L
37, L39, L40.
F1, F3, P1.
04 A1, A38, A41 F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ……………………………………………………………………..30 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych …………………………………………………... 35 h
− udział w zajęciach laboratoryjnych …………………………………………………….. 25 h
− konsultacje ………………………………………………………………………………...4 h
− egzamin pisemny ............................................................................................................. ... 2 h
RAZEM: 96 h
2. Samodzielna praca studenta:
- przygotowanie do ćwiczeń………………………………………………………………… 30 h.
− przygotowanie do kolokwiów ……………………………………………………………10 h
− przygotowanie do egzaminu pisemnego z przedmiotu:…………………………………. 15 h
RAZEM: 55 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 151 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 6 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1
− udział w zajęciach laboratoryjnych - 25 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr n. med. Janusz Godlewski
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Antropologia
KOD ECTS: 147-26-10-A15
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: I/1 lub 2 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin
15
Wymagania wstępne/zaliczone
przedmioty poprzedzające: biologia medyczna, anatomia
prawidłowa człowieka
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z rozwojem rodowym człowieka, ze zróżnicowaniem wewnątrzgatunkowym oraz wybranymi
problemami rozwoju osobniczego. Analiza uwarunkowań fizycznej aktywności człowieka, zmian
morfofunkcjonalnych zachodzących w organizmie ludzkim pod wpływem różnych form aktywności
fizycznej.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk 1 Antropologia jako nauka o ewolucji właściwości biologicznych i kulturowych człowieka.
Formy kultury fizycznej - wychowanie fizyczne, sport, rekreacja ruchowa, rehabilitacja
ruchowa.
Wk 2 Antropologia filogenetyczna – ewolucja gatunku Homo sapiens (antropogeneza), czynniki
hominizacji. Filogenetyczne zmiany motoryczności człowieka.
Wk 3 Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe człowieka – przegląd wybranych klasyfikacji
rasowych. Antropologiczne aspekty zdolności ruchowych przedstawicieli różnych odmian i
ras.
Wk 4 Biotyp człowieka – wybrane systemy somatotypologiczne.
Wk 5 Etapy ontogenezy. Czynniki rozwoju osobniczego- determinanty, stymulatory i
modyfikatory rozwoju.
Środowiskowe uwarunkowania rozwoju.
Wk 6 Antropologia populacyjna – zmienność morfologiczna człowieka.
Wk 7 Antropologia populacyjna – zmienność fizjologiczna człowieka.
Wk 8 Uwarunkowania morfologiczne aktywności ruchowej. Aktywność ruchowa jako czynnik
prawidłowego stylu i trybu życia.
Nr Temat ćwiczenia
P1 Metody badań antropologicznych – przyrządy pomiarowe, punkty antropometryczne, karta
badań antropometrycznych.
P2 Metody badań antropologicznych - antroposkopia (kefaloskopia i somatoskopia).
P3 Pomiary antropometryczne.
P4 Wskaźniki antropologiczne – wybrane wskaźniki głowy i wskaźniki somatyczne
P5 Określanie typu budowy ciała metodą Kretschmera
P6 Określanie typu budowy ciała metodą Wankego
P7 Szacowanie masy tkanki tłuszczowej i tkanek aktywnych. Należyta masa ciała.
P8 Zastosowanie metod antropometrycznych dla potrzeb fizjoterapii.
V. Literatura
Literatura podstawowa: Charzewski J. (red.). Antropologia. Wyd. Dydaktyczne AWF Warszawa, 2004.
Wolański N. Rozwój biologiczny człowieka. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 006.
Drozdowski Z. Antropometria w wychowaniu fizycznym. Wyd. AWF Poznań, 1998.
Gołąb S., Chrzanowska M. (red.). Przewodnik do ćwiczeń z antropologii. Wyd. AWF Kraków, 2007.
Iwanek B., Rogowska E. Antropologia. Materiały do ćwiczeń. Wyd. AWFiS , Gdańsk, 2006.
Literatura uzupełniająca:
Juśkiewicz-Swaczyna B. Pochodzenie i ewolucja człowieka. Materiały dydaktyczne. Szkice Humanistyczne
t. X, vol. 21, str.180-189. OSW im. J. Rusieckiego, Olsztyn, 2010.
Siniarska A., Tomczyk J. Skrypt do ćwiczeń z antropologii. Wyd. Wszechnicy Mazurskiej, 2005.
Drozdowski Z. Antropologia a kultura fizyczna. Wyd. AWF Poznań, 1996.
Drozdowski Z. Antropologia sportowa. Wyd. AWF Poznań, 1984.
Chip Walter. Kciuki, paluchy i łzy oraz inne cechy, które czynią nas ludźmi. Dom Wydawniczy
"Rebis", Poznań, 2008.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować etapy ontogenezy człowieka
wymienić czynniki rozwoju osobniczego i
określić ich wpływ na rozwój fizyczny
K_W01 OM1_W01
02 opisać proces kształtowania się cech
motorycznych człowieka w aspekcie
filogenetycznym i ontogenetycznym
K_W01 OM1_W01
03 zdefiniować pojęcie kultury fizycznej,
podstawowe różnice między wychowaniem
fizycznym, sportem, rekreacją ruchową i
rehabilitacją ruchową
K_W32 OM1_W10; OM1_W09
04 wyjaśnić zróżnicowanie morfologiczne i
fizjologiczne człowieka
K_W02 OM1_W01; OM1_W02
05 wymienić podstawowe przyrządy pomiarowe i
potrafi zastosować podstawowe techniki
pomiarów antropometrycznych do oceny
rozwoju fizycznego i dla potrzeb fizjoterapii
K_W11
K_U04
K_U07
K_U14
OM1_W03; OM1_W07;OM1_W10
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U05;
OM1_U08; OM1_U09
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U05
OM1_U05; OM1_U02; OM1_U08
06 interpretować wyniki przeprowadzonych
badań antropometrycznych i ocenić ich
przydatność dla potrzeb fizjoterapii
K_U15 OM1_U05; OM1_U06; OM1_U07;
OM1_U08; OM1_U10
07 samodzielnie wykonywać pomiary
antropometryczne i właściwie organizować
pracę własną na zajęciach
K_K10 OM1_K04; OM1_K02; OM1_K03;
OM1_K05; OM1_K06; OM1_K07
VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny
F7 – kontrola karty pomiarów
P2 – zaliczenie pisemne - rozwiązywanie zadań problemowych
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk4; Wk5; Wk8; P2
02 Wk2; Wk8; P2
03 Wk1; P2
04 Wk3; Wk4; Wk6; Wk7; P4; P5; P6; P7 F7, P2
05 Wk1; P1; P2; P3; F2, F7
06 P5; P6; P7; P8 P2
07 P1; P2; P3; P4 F7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ........................................................................................................................15 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych .. ....................................................................................... .....15 h
− konsultacje .........................................................................................................................................1 h
RAZEM: 31 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwium……………. ................................................................... ............................. 5 h
− przygotowanie prezentacji ppt. …………………………………………………………………………….5 h
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego z zakresu wykładów ………………………………………....... 10 h
RAZEM: 20 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 51 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,6
- udział w ćwiczeniach praktycznych .. .............................................................................15 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna
Mgr Aleksandra Kolwicz
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Biofizyka
KOD ECTS: 132-26-10-A4
PUNKTY ECTS:2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: 1/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15 Ćwiczenia – liczba godzin
15 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: znajomość fizyki na poziomie
szkoły średniej Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Nabycie przez studentów umiejętność opisu i interpretacji podstawowych wielkości fizycznych. Poznanie
właściwości fizycznych tkanek; opisu i interpretacji zjawisk fizycznych zachodzących w organizmie
człowieka, wpływu na organizm zewnętrznych czynników fizycznych (temperatury, ciśnienia, pól
elektromagnetycznych, prądów, fal dźwiękowych, promieniowania elektromagnetycznego i jonizującego.
Wykłady mają na celu ukazać studentom jedności między zjawiskami fizycznymi zachodzącymi w
otaczającym nas świecie i organizmie człowieka. Ukazanie wpływu różnych czynników fizycznych na
organizm człowieka ( np. ciśnienia, naprężenia, temperatury, prądu elektrycznego, pól
elektromagnetycznych, promieniowania laserowego i in. ukazanych w treściach programowych).
Ćwiczenia laboratoryjne mają na celu praktyczne (przez uczestnictwo w bezpośrednich pomiarach i
przeprowadzonych doświadczeniach laboratoryjnych) zapoznanie studentów ze zjawiskami zachodzącymi w
organizmie żywym: z transportem masy, pędu (zjawisko lepkości) i transportem ciepła, rozchodzeniem się
fal mechanicznych i in. Poznanie sposobów wyznaczenia podstawowych wielkości fizycznych
charakteryzujących te zjawiska. Ćwiczenia te pozwalają na bezpośrednią dyskusję ze studentami o
zjawiskach biofizycznych, w trakcie wykonywania przez nich doświadczeń, pozwalają na samodzielną
interpretację otrzymanych wyników doświadczalnych przez opracowanie i wyciągnie wniosków z
otrzymanych wyników. Obejmują również opracowanie kilku referatów mających na celu wyrobienie przez
studenta umiejętności samodzielnego opracowywania zagadnień biofizycznych.
III. Forma zajęć: wykład informacyjny (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L) i audytoryjne (A)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Definicja podstawowych wielkości fizycznych (np. siły, ciężaru, pędu, gęstości, ciężaru
właściwego, ciśnienia, naprężeń ) i opis dynamiki układu (modelowanie matematyczne). Wpływ
podwyższonego i obniżonego ciśnienia na organizm człowieka. Odkształcenia: skręcanie,
zginanie, złamanie. Prawo Hooke’a. Rozciąganie i ściskanie tkanek. Pomiar naprężeń w kościach
podczas prób wytrzymałościowych.
Wk2 Wstęp do opisu praw transportu: masy, pędu i energii. Ogólne równanie transportu. 1. Transport
masy - zjawisko dyfuzji i osmozy. 2. Transport pędu: elementy mechaniki płynów – biofizyka
układu krążenia. Zjawisko lepkości. Lepkość krwi. Kinematyka, kinetyka, mechanika płynów.
Zjawisko napięcia powierzchniowego. Obliczanie oporów areodynamicznych oraz parametrów
przepływu.
Wk3 Podstawy bioenergetyki i termokinetyki. Sposoby rozchodzenia się ciepła. Bilans cieplny.
Zjawisko transportu energii. Rodzaje energii. Energia wewnętrzna, entalpia i entropia.
I i II zasada termodynamiki. Transport energii w organizmie żywym.
Wk4 Drgania harmoniczne. Ruch falowy. Fale mechaniczne – głosowe (akustyczne). Zakresy
słyszalności fal głosowych. Pomiary słyszenia wybranych częstotliwości. Ultradźwięki i
infradźwięki.
Wk5 Sposoby wytwarzania ultradźwięków. Wpływ ultradźwięków i infradźwięków na organizm
człowieka. Pole elektryczne, magnetyczne i prąd. Obwody prądu stałego. Praca i moc prądu
elektrycznego.
Wk6 Oddziaływanie prądu elektrycznego i pól elektromagnetycznych na organizm człowieka.
Właściwości elektryczne komórki – przewodnictwo i potencjały elektryczne w układzie
nerwowym. Pomiar oporności ciała człowieka. Fale elektromagnetyczne (rodzaje fal, zakresy i
zastosowanie) i ich wpływ na organizm człowieka. Światło jako fala elektromagnetyczna i foton
Wk7 Podstawowe zagadnienia z zakresu optyki falowej. Zjawisko interferencji i polaryzacji światła.
Zjawisko absorpcji światła. Biofizyka procesu widzenia. Zjawiska związane z akcją laserową
(fluorescencja, emisja spontaniczna i wymuszona). Działanie laserów.
Wk8 Charakterystyka promieniowania laserowego. Podstawy cybernetyki.
Nr Temat ćwiczenia
A1 Definicje podstawowych wielkości fizycznych. Omówienie sposobów wyznaczania gęstości ciał.-
audytoryjne (1h)
L2 Wyznaczenie gęstości ciał stałych i cieczy (3 h)
L3 Wyznaczanie bezwzględnego współczynnika lepkości metodą Stokesa. (3 h)
L4 Wyznaczanie ciepła właściwego ciał stałych. (3 h)
L5 Wyznaczanie długości oraz częstotliwości fali głosowej metodą rezonansu. Obliczanie
częstotliwości fal elektromagnetycznych. (3 h)
A6 Charakterystyka promieniowania laserowego. Obliczanie dawek. Ćwiczenie zaliczeniowe. (2 h)
Uwaga: na ćwiczeniach laboratoryjnych liczebność grup nie więcej niż 16 osób.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Pilawski A. Podstawy biofizyki. Podręcznik dla studentów medycyny. Zakład Wydawnictw Lekarskich,
Warszawa, 1985.
2. Jaroszyk F. Biofizyka. Podręcznik dla studentów. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2002.
3. Grajek H. Przewodnik do ćwiczeń laboratoryjnych z biofizyki. OSW im. J. Rusieckiego, Olsztyn 2010
Literatura uzupełniająca: 1. Bobrowski Cz. Fizyka - krótki kurs. WNT Warszawa, 1998
2. Skorko M. Fizyka. PWN, Warszawa, 1976
3. Jóźwiak Z. Bnartosz G. Biofizyka. PWN, Warszawa, 2008
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 scharakteryzować procesy fizyczne
zachodzące w organizmie ludzkim, opisać
prawa fizyczne i biofizyczne oraz
biofizyczne mechanizmy funkcjonowania
organizmu
K_W03 OM1_W01
OM1_W02
OM1_W07
02 objaśnić mechanizmy działania czynników
fizykalnych (prądów, ultradźwięków,
światła) stosowanych w zabiegach z zakresu
K_W25 OM1_W07
OM1_W01
03 wykorzystywać podstawowe metody i
techniki fizyczne do oceny rozwoju
fizycznego i diagnostyki (stosowanie fal
elektromagnetycznych, prądów, fal
akustycznych w terapii)
K_U04
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U08
OM1_U09
04 rozumie potrzebę stałego uaktualniania
swojej wiedzy z zakresu nauk
podstawowych oraz medycznych
K_K01
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny (wykonanie ćwiczenia + sprawozdanie)
F4 – kolokwium
F6 – prezentacja (referat)
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk7, A1, L2-L6 F4, F6
02 Wk4-Wk7 F4, F3, F6
03 Wk3-Wk7, L5, A6 F3, F6
04 Wk7, Wk8, A6 F6
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ...............15 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................................................................ ............................11 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych........................................................................................... .... 4 h
− konsultacje ............................................................................. ......................................................... 1 h
RAZEM: 31 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ...........12 h
− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń ............................................................................................ ......4 h
− przygotowanie do kolokwiów z ćwiczeń i wykładów ........................................................... .......... 12 h
RAZEM: 28 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 59 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,5
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych/ ...........................................................................................12 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Prof. dr hab. Hanna Grajek
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Biologia medyczna
KOD ECTS: 120-26-10-A2
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin
20
Wymagania wstępne/zaliczone
przedmioty poprzedzające: znajomość biologii na poziomie
szkoły średniej
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z budową i czynnościami życiowymi na poziomie komórkowym
oraz organizmalnym.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Komórka – podstawowa jednostka funkcjonalna organizmu człowieka. Czynności
życiowe na poziomie komórkowym.
Wk2 Budowa i funkcje organelli komórkowych.
Wk3 Kariokinezy i ich rola biologiczna. Kontrola cyklu komórkowego. Programowana
śmierć komórki – apoptoza.
Wk4 Podstawy genetyki molekularnej - etapy realizacji informacji genetycznej w komórce.
Mutacje.
Wk5 Prawa dziedziczenia. Wybrane problemy z zakresu genetyki człowieka.
Wk6 Klasyfikacja i charakterystyka tkanek.
Wk7 Budowa tkankowa i funkcje wybranych narządów człowieka.
Wk8 Wybrane zagadnienia z embriologii – gametogeneza, rozwój zarodkowy i płodowy.
Nr Temat ćwiczenia
L1 Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami zaliczenia. Metody badań
biologicznych. Technika obserwacji mikroskopowych. Różnorodność budowy komórek
– obserwacje mikroskopowe. Podstawowe czynności życiowe na poziomie
komórkowym.
L2 Zasady transportu błonowego. Procesy transportu przez błony cytoplazmatyczne
(dyfuzja prosta, transport bierny, transport aktywny) i ich rola w czynnościach
życiowych na poziomie komórkowym. Transport z udziałem błon cytoplazmatycznych
(transport pęcherzykowy) jako podstawowy mechanizm wchłaniania i wydzielania.
L3 Cykl życiowy komórki - fazy cyklu komórkowego, podziały komórkowe i ich
biologiczna rola. Molekularny mechanizm zatrzymania cyklu komórkowego w wyniku
uszkodzenia DNA. Zjawisko apoptozy i nekrozy.
A4 Molekularne podstawy dziedziczenia. Etapy realizacji informacji genetycznej na
poziomie komórkowym.
A5 Podstawy genetyki człowieka - powstawanie i dziedziczenie wybranych wad
genetycznych człowieka. Rola badań cytogenetycznych w medycynie (komórki
macierzyste, strategia klonowania terapeutycznego, nowotwory jako skutek
nagromadzenia się mutacji, genetyczne uwarunkowania nowotworów).
L6 Budowa tkankowa organizmu człowieka - obserwacje mikroskopowe tkanki
nabłonkowej i łącznej.
L7 Budowa tkankowa organizmu człowieka - obserwacje mikroskopowe tkanki
mięśniowej i nerwowej.
L8 Anatomia mikroskopowa skóry. Histologiczna budowa naczyń krwionośnych.
L9 Anatomia mikroskopowa układu rozrodczego.
L10 Podsumowanie wiadomości. Zaliczenie praktyczne – rozpoznawanie tkanek na
podstawie preparatów mikroskopowych.
V. Literatura
Literatura podstawowa: Bal J. (red.). Biologia molekularna w medycynie: elementy genetyki klinicznej. Wydawnictwo Naukowe
PWN, Warszawa, 2013.
Alberts B. (red). Podstawy biologii komórki. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 2009
Jarygin W. Biologia. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych. PZWL, Warszawa, 2004.
Auguściak-Duma et al. Medical biology. Wyd. Koliber, Lublin, 2009.
Fletcher H.L., Hickey G.I., Winter P.C. Genetyka. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa, 2010
Zabel M (red.). Histologia: podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii. Elsevier Urban &
Partner, Wrocław, 2010. Sawicki W. Histologia. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa, 2008.
Galewicz W (red.). Początki ludzkiego życia. Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych
UNIVERSITAS, Kraków, 2010.
Literatura uzupełniająca: Konieczny L., Roterman I., Spólnik P. Biologia systemów: strategia działania organizmu żywego. Wyd.
Nauk. PWN, Warszawa, 2010.
Cichocki T. Litwin J.A., Mirecka J. Kompendium histologii. Wyd. UJ, Kraków 2009.
Baum E. Komórki macierzyste jako bioetyczny problem współczesnej medycyny. Wyd. Nauk. Uniwersytetu
Medycznego im. Karola Marcinkowskiego, Poznań 2010. Passarge E. (red.). Genetyka: ilustrowany
przewodnik. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2004.
Jaworek J., Czupryna A. (red.). Biologia medyczna a zdrowie człowieka. Uniwersyteckie Wydawnictwo
Medyczne Vesalius, Kraków, 2007.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować budowę mikroskopową oraz
właściwości i funkcje komórek, tkanek i
narządów człowieka;
K_W06 OM1_W01
OM1_W02
02 wyjaśnić istotę podstawowych procesów
życiowych zachodzących na poziomie
komórkowym (odżywianie, oddychanie,
wzrost, ruch, rozmnażanie, starzenie się,
śmierć);
K_W02
K_W04
OM1_W01, OM1_W02
OM1_W01, OM1_W02,
OM1_W03
03 przedstawić podstawową charakterystykę
etapów embriogenezy człowieka;
K_W01 OM1_W01
04 prowadzić obserwacje mikroskopowe
komórek, tkanek, narządów;
K_U07 OM1_U01, OM1_U02, OM1_U05
05 wykazać się zrozumieniem potrzeby
uaktualniania swojej wiedzy z zakresu nauk o
człowieku poprzez przygotowanie i
prezentację zagadnień z zakresu zastosowania
badań biologicznych w medycynie
K_K01
K_U26
OM1_K01, OM1_K02, OM1_K01
OM1_U12, OM1_U13, OM1_U06
VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F2 – sprawdzian pisemny
F3 – sprawdzian praktyczny
F5 – udział w dyskusji
F6 – prezentacja
P2 – zaliczenie pisemne - rozwiązywanie zadań problemowych
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk6, Wk7, L1, L6, L7, L8, L9, L10 F1, P2
02 Wk1,Wk2,Wk3,Wk4,Wk5, L1, L2, L3, A4, A5 F2, F6, F5, P2
03 Wk8, L9 F2, P2
04 L1, L2, L3, L6, L7, L8, L9, L10 F3, F6, F5, P2
05 L3, A4, A5 F6, F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ........................................................................................................................15 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................................ ....16 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych........................................................................................... .... 4 h
− konsultacje ...................................................................................................... ...................................2 h
RAZEM: 37 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........5 h
− przygotowanie do sprawdzianów ..................................................................................................10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ..................................................................................7 h
− zebranie materiałów i przygotowanie prezentacji ppt ..................................................................... 5 h
RAZEM: 27 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 64 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,0
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,92
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ...........................................................................16 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ..................................................................7 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Edukacja zdrowotna
KOD ECTS: 120-26-10-O6
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU
do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I-III PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Uzyskanie wiedzy z zakresu edukacji zdrowotnej promującej zdrowy styl
życia (całożyciową troskę o zdrowie). Określenie czynników kształtujących zachowania ważne dla zdrowia,
zarówno jego formy sprzyjające, jak i związane z ryzykiem zdrowotnym.
III. Forma zajęć: wykład informacyjny (Wk)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Pojęcie zdrowia w kontekście filozoficznym, religijnym, kulturowym i społecznym.
Wk2 Priorytety w naszym życiu a zdrowie.
Wk3
Wk4
Społeczeństwo wobec zagrożeń cywilizacyjnych
Wk5
WK6
Wk7
Obszary edukacji zdrowotnej.
Wk8 Rola nauczyciela wychowania fizycznego, fizjoterapeuty oraz animatora turystyki i
rekreacji w edukacji zdrowotnej.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Gawęcki J., Hryniewiecki L., (red.), Podstawy nauk o żywieniu, Warszawa 1998.
2. Bielawski P. (red.), AIDS & Ty, Warszawa 1993.
3. Drabik J., Aktywność fizyczna w edukacji zdrowotnej społeczeństwa, cz. I, Gdańsk 1995.
4. Heszen- Niejodek I., Sęk H., Psychologia zdrowia, Warszawa 1997.
5. Moneta Malewska M., Narkotyki w szkole i w domu. Zagrożenie, Warszawa 1995.
6. Promocja zdrowia nauki społeczne i medycyna, kwartalniki 1999-2009, Warszawa.
7. Sygit M., Wychowanie zdrowotne, Szczecin 1997.
Literatura uzupełniająca: 1. Celejowa I., Klucz do zdrowego żywienia. W nowym stuleciu żyjemy długo i zdrowo, Warszawa 2001.
2. Kuński H., Trening zdrowotny osób dorosłych, Warszawa 2003.
3. Makowska B., Przygotowanie nauczycieli do prowadzenia edukacji zdrowotnej z zreformowanej szkole.
[W:] B. Woynarowska, M. Kapica (red.), Teoretyczne podstawy edukacji zdrowotnej. Stan
i oczekiwania, Warszawa 2001.
4. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne, miesięczniki 2000-2009, Warszawa..
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 posługiwać się podstawowymi pojęciami z
zakresu edukacji zdrowotnej oraz dokonać
wyjaśnień terminologicznych.
K_W20
OM1_W03,OM1_W04,
OM1_W05,OM1_W06,
02 wyjaśnić związek pomiędzy stylem życia a
zdrowiem.
K_W21
OM1_W06, OM1_W02,
OM1_W03, OM1_W07
03 przygotować pracę pisemną dotyczącą roli
edukacji zdrowotnej, świadomych wyborów
oraz działań sprzyjających zdrowiu
K_U25 OM1_U11, OM1_U13,
OM1_U06
04 wykorzystać wiedzę z edukacji zdrowotnej
w rozwiązywaniu problemów związanych z
pracą fizjoterapeuty
K_K16 OM1_K06, OM1_K02,
OM1_K03, OM1_K05,
OM1_K07
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) P2 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób
oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 P2
02 Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 P2
03 Wk3, Wk4 P2
04 Wk8 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach................................................................................ .........................................15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
− samodzielne studiowanie literatury .......................................................................................... .........5 h
− przygotowanie do zaliczenia z przedmiotu (test pisemny)................................................................ 5 h
RAZEM: 10 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 26 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS = 1 pkt ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Jerzy Urniaż, prof. OSW
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Etyka zawodowa
KOD ECTS: 129-26-10-C2
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW :studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia Iº OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
Brak
Język wykładowy Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Wyposażenia studentów w wiedzę niezbędną do trafnego identyfikowania i rozwiązywania dylematów moralnych z
jakimi przyjdzie im się zetknąć w przyszłej pracy zawodowej.
III. Forma zajęć: Wykład informacyjny, wykład konwersatoryjny (Wk).
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Etyka jako nauka. - Opisowy a normatywny charakter etyki.
- Moralność jako przedmiot etyki.
- Moralność a prawo stanowione i obyczaj.
- Psychologia i socjologia moralności. Wk2 Pojęcie dobra jako wartości moralnej.
- Poglądy na pochodzenie i sposób istnienia wartości moralnych.
- Dobro moralne w różnych systemach normatywnych.
- Istota konfliktu moralnego. Wk3 Normy i oceny moralne.
- Typologia norm moralnych.
- Ocena moralna i rodzaje sankcji moralnych.
- Wzorce moralne. Wk4 Etyka zawodowa a etyka ogólna.
- Pojęcie zawodu zaufania społecznego.
- Kodeks zawodowy. Wk5 Historia etyki lekarskiej.
- Przysięga Hipokratesa.
- Dzieje etyki lekarskiej w Polsce.
- Doświadczenia II Wojny Światowej. Wk6 Kodeks Etyczny Fizjoterapeuty.
- Ogólne zasady etyki fizjoterapeuty: zasada dobroczynności, nieszkodzenia,
autonomii pacjenta i solidarności.
- Analiza dokumentu. Wk7 Obowiązek udzielania pomocy.
- Ramy moralne i prawne.
- Zgoda i brak zgody pacjenta. Wk8 Prawa pacjenta. Relacje
- Karta praw pacjenta.
- Godność lekarza i fizjoterapeuty.
Wk9 Tajemnica zawodowa. - Zakres obowiązywania, wyjątki.
Wk10 Ryzyko diagnostyczne. - Błąd lekarski.
Wk11 Fizjoterapeuta a współpracownicy i uczniowie. - Solidarność zawodowa.
- Fizjoterapeuta jako nauczyciel. Wk12 Fizjoterapeuta a zdrowie publiczne.
- Postępowanie w obliczu niedomogów środków i sprzętu.
- Dopuszczalne formy protestu zawodowego. Wk13 Dobre obyczaje w praktyce prywatnej.
- Granice konkurencji zawodowej.
- Reklama a manipulacja. Wk14 Wymóg podnoszenia wiedzy i umiejętności.
- Etyczny wymiar prowadzonych badań naukowych. Wk15 Bioetyka.
- Etyczne problemy biogenezy i bioterapii.
- Tanatologia.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
− Brzeziński T., Etyka lekarska, PZWL, Warszawa 2002.
− Gillon R., Etyka lekarska. Problemy filozoficzne, PZWL, Warszawa 1997.
− Olejnik S., Etyka lekarska, Unia, Katowice 1995.
− Hołówka J., Etyka w działaniu, Prószyński i Ska, Warszawa 2001.
− Gubiński A., Kodeks Etyki Lekarskiej. Komentarz, Wyd. NIL, Warszawa 1995.
Literatura uzupełniająca: 1. Przewodnik po etyce, red. Singer P., Warszawa 2000.
2. Tulibacki W., Etyka i nauki biologiczne, ART, Olsztyn 1994.
3. Tyburski W., Wachowiak A., Wiśniewski R., Historia filozofii i etyki. Do współczesności. Źródła i
komentarze, Toruń 2002.
4. Jedynak S., Z teorii i historii etyki, KiW, Warszawa 1983.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot
potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów obszarowych
01 ma świadomość istnienia wartości
oraz norm moralnych odnoszących
się do życia i zdrowia
człowieka.
K_W15
K_W18
OM1_W04, OM1_W03, OM1_W05, OM1_W08,
OM1_W10
OM1_W05, OM1_W04
02 wskazuje i wyjaśnia zasady etyczne
obowiązujące w pracy z pacjentem.
K_W29 OM1_W08, OM1_W04, OM1_W05
03 potrafi dokonać właściwego wyboru
w sytuacji konfliktu moralnego.
K_U13
K_U21
OM1_U04, OM1_U10
OM1_U07, OM1_U06, OM1_U08, OM1_U11
04 postępuje zgodnie z zasadami
Kodeksu Fizjoterapeuty, przestrzega
tajemnicy dotyczącej stanu pacjenta
oraz przebiegu fizjoterapii oraz
wszelkich praw pacjenta
K_K14
K_K06
K_K07
K_K08
K_K15
OM1_K05, OM1_K03, OM1_K04, OM1_K07,
OM1_K09
OM1_K03, OM1_K02, OM1_K05, OM1_K06,
OM1_K07, OM1_K08
OM1_K03, OM1_K05, OM1_K06
OM1_K03, OM1_K05
OM1_K05, OM1_K03
05 przyjmuje odpowiedzialność za
decyzje i działanie
K_K12 OM1_K04, OM1_K02, OM1_K03, OM1_K05,
OM1_K06, OM1_K07, OM1_K08
06 dba o podnoszenie swojej wiedzy i
umiejętności.
K_K01 OM1_K01, OM1_K02
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F5 – udział w dyskusji
P3 – zaliczenie ustne
P7 – esej/analiza tekstu
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1 do Wk6, Wk15 F5, P3, P7
02 Wk7, Wk8, Wk9, Wk14 F5, P3, P7
03 Wk2, Wk12, Wk13 F5, P3, P7
04 Wk6, Wk9, Wk14 F5, P3, P7
05 Wk7, Wk10, Wk12 F5, P3, P7
06 Wk11, Wk12 F5, P3, P7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ................................................................ ......................................................... 15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do sprawdzianu ................................................................................................ .......5 h
− przygotowanie pracy zaliczeniowej……………………………………………………………….5 h
RAZEM: 10 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 26 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Dr Bogusław Pliszka
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Etykieta
KOD ECTS: 159-26-10-O2
PUNKTY ECTS: 0,25 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: I stopnia OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 5
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/
zaliczenie
przedmiotów
poprzedzających: brak
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie/egzamin
zaliczenie polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu:
Celem wykładów jest zapoznanie studentów z normami współżycia społecznego i zachowania się w różnych
sytuacjach oraz zagadnieniami dotyczącymi procedencji i znajomości dobrych obyczajów. Omówione
zostaną podstawowe zasady etykiety w relacjach interpersonalnych.
III. Forma zajęć: Wykład problemowy (Wp)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wp1 Image – znak czasów.
Wp2 Etyczne wyznaczniki zachowań człowieka.
Wp3 Savoir – vivre w relacjach zawodowych.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Kamińska – Radomska I. Etykieta biznesu czyli międzynarodowy język kurtuazji, Warszawa 2003
2. Krajski S. Savoir vivre jako sztuka życia. Warszawa 2010.
3. Pernal E. Taktownie, profesjonalnie, elegancko czyli etykieta w biznesie, Gdańsk 2000
4. Tautz-Wiessner G. Savoir – vivre w życiu zawodowym, Wrocław 2000
Literatura uzupełniająca: 1. Brzozowski M.; Sztuka bycia i obycia, Warszawa 2006.
2. Bonneau E. Wielka księga dobrych manier. Warszawa 2012.
3. Grzeczność nasza i obca, red. Małgorzata Marcjanik, Warszawa 2005.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu
etykiety i zastosować w zależności od
sytuacji komunikacyjnej;
K_W19 OM1_W05; OM1_W04;
OM1_W08; OM1_W03
02 odpowiednio zachować się (przestrzegając
norm i reguł, unikając gaf i nietaktów);
K_K07
K_K08
OM1_K03; OM1_K05;
OM1_K06
OM1_K03; OM1_K03;
OM1_K05
03 komunikować się z innymi przestrzegając
zasad kultury języka.
K_U08 OM1_U03; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U10
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): test pisemny (P1)
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wp1, Wp2 P1
02 Wp3 P1
03 Wp3 P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 5
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1
RAZEM: 6 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego: ......................................................................................... 1 h
RAZEM: 1 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 7,5 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 0,25 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,2 pkt. ECTS,
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,05 pkt. ECTS.
X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail): Barbara Królikowska – Wunderlich
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Fizjologia człowieka
KOD ECTS: 120-26-10-A7
PUNKTY ECTS: 5
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU; obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
30 Ćwiczenia – liczba godzin 45 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Biologia medyczna, Anatomia
prawidłowa człowieka, Podstawy
biochemii, Antropologia
Język wykładowy Forma zaliczenia egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: tematyka przedmiotu obejmuje podstawy wybranych zagadnień z fizjologii
człowieka. Treści wykładów i ćwiczeń ukierunkowane są namówienie podstawowych praw fizjologicznych
człowieka, reakcjami fizjologicznymi organizmu w różnych warunkach środowiska zewnętrznego, w
zależności od płci i wieku oraz wybranych zagadnień z patofizjologii człowieka.
Celem ćwiczeń jest zapoznanie studentów z mechanizmami funkcjonowania organizmu człowieka na
poziomie komórkowym i systemowym, praktyczne poznanie metod i technik badawczych stosowanych do
oceny wybranych funkcji organizmu, zdobycie umiejętności samodzielnego wykonania wybranych testów
diagnostycznych oraz interpretacji uzyskanych wyników.
III. Forma zajęć: wykład informacyjny (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Wprowadzenie do fizjologii. Podstawowe mechanizmy integracji i regulacji procesów
fizjologicznych organizmu.
Wk2 Układ nerwowy. Czynności komórek nerwowych
Wk3 Układ nerwowy. Czucie i ruch. Odruchy.
Wk4 Układ nerwowy. Nerwowa kontrola postawy ciała i czynności motorycznych.
Wk5 Czynności mózgowia. Fizjologia wyższych czynności psychicznych. Procesy uczenia się i
zapamiętywania.
Wk6 Układ mięśniowy.
Wk7 Kontrola środowiska wewnętrznego. Wydzielanie wewnętrzne.
Wk8 Kontrola środowiska wewnętrznego. Czynność gruczołów dokrewnych. Cz. 2
Wk9 Układ krwiotwórczy. Funkcje krwi.
Wk10 Układ sercowo-naczyniowy.
Wk11 Oddychanie zewnętrzne. Nerwowa i chemiczna regulacja oddychania. Oddychanie wewnętrzne.
Przemiana materii.
Wk12 Układ trawienny. Odżywianie. Regulacja bilansu energetycznego. Otyłość i niedożywienie.
Wk13 Płyny i elektrolity ustrojowe. Czynność nerek. Regulacja bilansu wodno – elektrolitowego
organizmu.
Wk14 Równowaga kwasowo-zasadowa. Termoregulacja.
Wk15 Fizjologia rozrodu
Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia 3-godz.)
A1 Sprawy organizacyjne. Układ nerwowy. Oznaczanie pobudliwości odruchowej metodą Turcka.
Zjawiska pobudzania i hamowania w układzie nerwowym. Hamowanie odruchów zginania –
doświadczenie Sieczenowa. Odruchowa kontrola napięcia mięśniowego. Doświadczenie
Brondgeesta. Wpływ strychniny na pobudliwość OUN. Rola neuronów hamujących.
L2 Układ nerwowy. Odruchy rdzeniowe u człowieka.
Odruch kolanowy z mięśnia czworogłowego uda. Odruch zginania mięśnia dwugłowego
ramienia. Odruch ze ścięgna Achillesa. Odruch podeszwowy Babińskiego. Odruch źreniczny.
Układ równowagi i jego rola w regulacji napięcia mięśniowego w utrzymaniu postawy ciała
(próba Romberga, doświadczenie Barany’ego). Badanie odruchu przedsionkowowo-ocznego
(oczopląs obrotowy i poobrotowy). Badanie czucia skórnego (dotyku, bólu, temperatury).
Badanie czucia dyskryminacji przestrzennej bodźca (czucie umiejscowienia, próg odległości
dotykowej). Badanie zmysłu słuchu. Badanie zdolności lokalizacji źródła dźwięku u człowieka.
Określanie progu słuchowego zegarkiem, szeptem i mową potoczną.
A3 Układ mięśniowy. Zjawiska bioelektryczne w mięśniach. Skurcz wtórorzędny. Bioelektryczne
potencjały czynnościowe mięśnia szkieletowego. Zjawisko zmęczenia mięśnia i jego
fizjologiczne podstawy. Zapis zmęczenia mięśnia szkieletowego przy drażnieniu pośrednim i
bezpośrednim.
L4 Krew. Wybrane metody badań hematologicznych. Oznaczanie 16 podstawowych wskaźników
hematologicznych we krwi krążącej człowieka (badanie własnej krwi). Zapoznanie się z
przeciętnymi wartościami wskaźnika hematokrytowego u człowieka.
Omówienie powiązań zawartości hemoglobiny we krwi z liczbą i objętością krwinek
czerwonych. Mechanizmy hemostatyczne: badanie czasu krwawienia i czasu krzepnięcia krwi.
A5 Układ krążenia. Struktura i funkcja układu bodźcoprzewodzącego serca. Elektrofizjologia
komórek układu bodźcoprzewodzącego serca. Potencjały czynnościowe komórek mięśnia
sercowego. Elektrokardiografia (EKG). Sprzężenie elektromechaniczne w komórkach mięśnia
serca. Modulujący wpływ autonomicznego układu nerwowego (współczulnego i
przywspółczulnego) na układ bodźcoprzewodzący mięśnia sercowego człowieka. Regulacja
funkcji mięśnia sercowego przez odruch z baroreceptorów tętniczych, chemoreceptorów
tętniczych i receptorów czuciowych mięśnia sercowego. Praca mechaniczna mięśnia
sercowego. Objętość wyrzutowa serca, pojemność minutowa serca, wzajemne zależności w
czasie spoczynku i wysiłku.
A6 Układ krążenia. Obserwacja prądów czynnościowych serca. Badanie układu przewodzącego
serca za pomocą przewiązek Stanniusa. Wpływ adrenaliny i acetylocholiny na pracę
serca. Wpływ drażnienia nerwu błędnego na czynność serca. Wpływ jonów wapnia i
potasu na pracę serca. Wpływ obniżonej i podwyższonej temperatury na pracę serca.
L7 Układ krążenia. Rejestracja potencjałów czynnościowych serca – elektrokardiografia (EKG).
Osłuchiwanie serca. Tony serca. Pomiar częstości skurczów serca i ciśnienia tętniczego krwi w
różnych warunkach. Badanie autonomicznej regulacji układu krążenia. Badanie odruchów z
baroreceptorów wysokociśnieniowych. Ocena sprawności antygrawitacyjnych mechanizmów
kompensacyjnych. Próba ortostatyczna wg Cramptona i modyfikacja próby ortostatycznej wg
Malareckiego.
L8 Układ oddychania. Obserwacja ruchów oddechowych klatki piersiowej człowieka podczas
czytania, śmiechu, kaszlu, picia wody - obserwacja intensywności i amplitudy ruchów klatki
piersiowej w zależności od czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Wykazanie roli
elementów sprężystych płuc oraz przepony w oddychaniu. Obserwacja mechanizmu wdechu i
wydechu na uproszczonym modelu klatki piersiowej (model Dondersa).
L9 Układ oddychania. Badanie spirometryczne. Spirometria statyczna i dynamiczna.
A10 Układ oddychania. Objętości i pojemności oddechowe. Obliczanie wartości podstawowych
wskaźników sprawności funkcjonalnej płuc: pojemności życiowej (VC); funkcjonalnej
pojemności rezydualnej (FRC); wentylacji minutowej (VE).
L11 Komponenty tkankowe ciała. Pomiary masy i komponentów tkankowych ciała metodą BIA.
Ocena proporcji komponentów tkankowych ciała na podstawie BMI. Nadwaga i otyłość.
Ocena wpływu komponentów tkankowych ciała na obciążenie fizjologiczne organizmu
człowieka. Ocena zagrożeń dla zdrowia wynikających z nieprawidłowych proporcji
komponentów tkankowych ciała.
A12 Podstawowa przemiana materii. Obliczanie podstawowej przemiany materii metodą
kalorymetryczną. MET. Obliczanie podstawowej przemiany materii i MET na podstawie
komponentów tkankowych ciała.
A13 Wykorzystanie wiedzy z zakresu fizjologii człowieka w prewencji zaburzeń metabolicznych,
zaburzeń równowagi, chorób układu krążenia A14
A15 Zaliczenie ćwiczeń.
V. Literatura
Literatura podstawowa: Ganong W. F. Fizjologia. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2007
Górski J. (red.). Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL
2006.
Konturek S., Brzozowski T. Fizjologia człowieka. Fizjologia ogólna, krew i mięśnie. Tom I. Kraków,
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2003.
Konturek S. Fizjologia człowieka. Układ krążenia. Tom II. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu
Jagiellońskiego 2003.
Konturek S. Fizjologia człowieka. Oddychanie, czynności nerek, równowaga kwasowo-zasadowa, płyny
ustrojowe. Tom III. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2001.
Konturek S. Fizjologia człowieka. Neurofizjologia. Tom IV. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu
Jagiellońskiego 1998.
Longstaff A. Neurobiologia – krótkie wykłady. Warszawa, PWN 2002.
Traczyk W. Z. Fizjologia człowieka w zarysie. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2005
Traczyk W. Z. (red.). Diagnostyka czynnościowa człowieka. Fizjologia stosowana. Warszawa,
Wydawnictwo Lekarskie PZWL 1999.
Literatura uzupełniająca
Halicka-Ambroziak D., Jusiak R., Martyn A., Opaszowski B., Szarska I., Tyszkiewicz M., Wit B.
Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii dla studentów wychowania fizycznego. Warszawa, AWF 2001.
Hansen J. T., Koeppen B.M. Atlas fizjologii człowieka Nettera. Wrocław, Wydawnictwo Medyczne Urban
& Partner 2005.
Jaskólski A, Jaskólska A. Podstawy fizjologii wysiłku fizycznego z zarysem fizjologii człowieka. Wrocław,
AWF 2006.
Kozłowski S., Nazar K. Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL
1999.
Kowalski J., Kosiorowski A., Radwan L. (red.). Ocena czynności płuc w chorobach układu oddechowego.
Warszawa, Borgis Wydawnictwo Medyczne 2004.
Malarecki I., Wit B., Martyn A., Opaszowski B., Buśko K. Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii wysiłku
fizycznego. Warszawa, AWF 1997.
Ronikier A. Diagnostyka czynnościowa osób niepełnosprawnych. Warszawa, AWF 1997.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 opisać podstawowe procesy biochemiczne i
metaboliczne na poziomie narządowym i
ustrojowym, w tym zjawiska regulacji
hormonalnej oraz ich zmiany pod wpływem
różnych czynników środowiskowych i w
efekcie niektórych schorzeń.
K_W02
K_W04
K_W07
OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
02 scharakteryzować podstawowe reakcje
fizjologiczne zachodzące w ustroju pod
wpływem zewnętrznych czynników
fizycznych w zależności od płci i wieku.
K_W03 OM1_W01
OM1_W02
OM1_W07
03 scharakteryzować podstawowe procesy
związane z funkcjonowaniem układu
nerwowego i narządów zmysłów oraz
sterowaniem ruchami dowolnymi człowieka.
K_W08 OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
04 wykorzystywać podstawowe metody,
techniki pomiarów oraz wykorzystywać i
obsługiwać podstawową aparaturę i
sprzęt do badań funkcjonalnych do oceny
stanu zdrowia człowieka.
K_U04
K_U07
OM1_U01, OM1_U02
OM1_U05, OM1_U08
OM1_U09, OM1_U01
OM1_U02, OM1_U05
05 interpretować wyniki podstawowych
badań stosowanych w diagnostyce
funkcjonalnej do oceny stanu zdrowia i
możliwości zastosowania podstawowych
metod terapeutycznych.
K_U15 OM1_U05
OM1_U06
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U10
06 przygotować i przedstawić prezentację
zagadnień z zakresu fizjologii człowieka,
niezbędnych do optymalizacji procesu
rehabilitacji pacjenta, co potwierdza
zrozumienie potrzeby pogłębiania i
uaktualniania swojej wiedzy
K_U26
K_K01
OM1_U12
OM1_U13
OM1_U06
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F2 – sprawdzian pisemny
F3 – sprawdzian praktyczny
F5 – udział w dyskusji
F6 – prezentacja
P2 – egzamin pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr
efektu
Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk6, Wk7, Wk8, Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, A3, A5,
A6, L7, A10, L11, A12, S13, S14
F1, F2, P2
02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, Wk11,
Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, A1, L2, A3, A5, A6, L7, S13, S14
F1, F2, P2
03 Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, A1, L2, A3, S13, S14 F1, F2, P2
04 L2, L4, A5, L7, L9, L11 F1, F3
05 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5,Wk6, Wk7, Wk8, Wk8, Wk9, Wk10,
Wk11, Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, L2, L4, A5, L7, L9, L11, S13,
S14
F1, F2, F5
06 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5,Wk6, Wk7, Wk8, Wk8, Wk9, Wk10,
Wk11, Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, A1, L2, A3, L4, A5, A6, L7,
L8, L9, A10, L11, A12, A13, A14
F5, F6
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .................................................................................................... ............... 30 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................................ .... 18 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ............................................................................................. . 27 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... ...1 h
− egzamin pisemny ................................................................................................................................ 2 h
RAZEM: 78 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .......15 h
− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń ..................................................................................... ....... 15 h
− przygotowanie do kolokwium .................................................................................................. ... 10 h
− przygotowanie do egzaminu................................................................................... ................... 10 h
RAZEM: 50 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 128 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 5 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,7
- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych .. ....................................................... ......................18 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Dr Tomasz Boraczyński
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Fizjoterapia ogólna
KOD ECTS: 126-26-10-B1
PUNKTY ECTS: 3 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia IO OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 30
Ćwiczenia – liczba godzin
30 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Przyswojenie wiedzy z zakresu podstawowych pojęć, metod
diagnostycznych oraz terapeutycznych stosowanych w fizjoterapii.
III. Forma zajęć: Wk - wykład kursowy (informacyjny), A - ćwiczenia audytoryjne,
W – warsztaty, S - seminarium
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 - Historia rozwoju rehabilitacji w Polsce i na świecie. Medycyna i kultura fizyczna
w starożytnych: Chinach, Grecji, Rzymie. Okres średniowiecza. Narodziny fizjoterapii
w Anglii i Francji. Szwedzka gimnastyka lecznicza. Rozwój metod
fizjoterapeutycznych- najwybitniejsi przedstawiciele. Rozwój rehabilitacji w Polsce.
Twórcy polskiej współczesnej rehabilitacji leczniczej.
Wk2 - Podstawowe pojęcia fizjoterapii. Etymologia i definicja słowa: rehabilitacja,
fizjoterapia. Działy rehabilitacji. Rehabilitacja medyczna, społeczna, zawodowa. Cele
i zadania poszczególnych działów rehabilitacji. Podstawowe składowe rehabilitacji
leczniczej. Znaczenie fizjoterapii w rehabilitacji medycznej.
- Organizacja rehabilitacji i fizjoterapii. Rehabilitacja szpitalna, ambulatoryjna
i domowa oraz w uzdrowisku i ośrodku rehabilitacyjnym. Obozy i turnusy
rehabilitacyjne.
Wk3 - Problematyka niepełnosprawności – podstawowe pojęcia i definicje.
Kalectwo. Inwalidztwo. Niepełnosprawność. Kryteria definicji niepełnosprawności
(def. WHO, ONZ). Wymiar czasowy niepełnosprawności (okresowy, trwały). Rodzaje
niepełnosprawności (obniżona sprawność: ruchowa, sensoryczna, intelektualna,
funkcjonowania społecznego, komunikowania się, psychofizyczna). Stopnie
niepełnosprawności (znaczna, umiarkowana, lekka).
Wk4 Klasyfikacja niepełnosprawności.
Uszkodzenia- zaburzenia. Definicja i klasyfikacja uszkodzeń.
Ograniczenia. Definicja, kryteria podziału oraz stopnie ciężkości ograniczeń (0°-6°).
Upośledzenia. Klasyfikacja upośledzeń. Inwalidztwo. Dysfunkcje i ich rodzaje.
Niepełnosprawność we współczesnym świecie. Przyczyny niepełnosprawności. Dane
epidemiologiczne w Polsce i na świecie. Niepełnosprawność u dzieci.
Wk5 Fizjologiczne podstawy fizjoterapii
Nerwowe mechanizmy czynności ruchowych. Torowanie. Hamowanie. Odruchy.
Sterowanie ruchami człowieka. Edukacja ruchowa, integracja sensomotoryczna.
Wk6 Fizjopatologiczne podstawy fizjoterapii
Fizjopatologia. Czynniki chorobotwórcze. Przebieg choroby. Rokowanie
Wyrównywanie ubytków funkcjonalnych. Adaptacja. Regeneracja. Kompensacja. Rola
aktywności ruchowej jako czynnika stymulacji, adaptacji, kompensacji i korektywy.
Czynniki, warunki i środki rozwoju aktywności ruchowej.
Wk7 Efektywność rehabilitacji. Plastyczność ośrodkowego układu nerwowego.
Plastyczność pamięciowa, rozwojowa, kompensacyjna. Jak poprawić plastyczność
mózgu? Potencjał rehabilitacyjny.
Wk8 Metodyczne podstawy fizjoterapii. Cele i zadania fizjoterapii. Programowanie
rehabilitacji.
Podstawowe ogniwa programowania rehabilitacji i fizjoterapii - diagnoza, prognoza,
ordynacja, kontrola uzyskiwanych wyników. Cele rehabilitacji leczniczej: naczelny,
ogólny, etapowe, szczegółowe. Elementy programowania rehabilitacji. Aspekt
funkcjonalny planowania rehabilitacji. Zadania fizjoterapeuty. Prakseologiczny model
przebiegu rehabilitacji. Ogólne zasady fizjoterapii.
Wk9 Ogólna metodyka rehabilitacji i taktyka postępowania fizjoterapeutycznego.
Ogólne zasady doboru form, środków i metod fizjoterapii. Fizjoterapia jako element
rehabilitacji kompleksowej
Wk10 Rodzaje diagnostyki rehabilitacyjnej. Metody oceny stanu chorych. Ocena stanu
funkcjonalnego, dokumentacja tego stanu i zabiegów fizjoterapeutycznych. Badanie
podmiotowe i przedmiotowe. Składowe badania czynnościowego w kinezyterapii.
Wk11 Systematyka fizjoterapii. Zasadnicze kryteria podziałowe i podział ćwiczeń
leczniczych. Cel ćwiczeń leczniczych. Cele i zadania kinezyterapii. Formy
kinezyterapii. Metody kinezyterapii. Zasięg oddziaływania ćwiczeń leczniczych. Cel
ćwiczeń leczniczych
Wk12 Systematyka fizjoterapii. Zasadnicze kryteria podziałowe i podział zabiegów
fizykalnych. Rodzaj zastosowanej energii. Rodzaj działających czynników fizykalnych.
Cel zastosowanych zabiegów.
Wk13 Badania diagnostyczne i funkcjonalne w weryfikacji i modyfikacji programów
rehabilitacji oraz kontroli ich wyników. Ocena sprawności fizycznej. Dokumentacja
w fizjoterapii.
Wk14 Etyka zawodowa fizjoterapeuty kompetencje oraz odpowiedzialność moralna
i prawna. Podstawowe kryteria etyczne. Zasady szczegółowe. Prawa i obowiązki
fizjoterapeutów w Polsce i na świecie.
Wk15 Holistyczne oraz zespołowe podejście do terapii pacjentów z wybranymi
jednostkami chorobowymi.
Nr Temat ćwiczenia
A1 Część organizacyjna. Zapoznanie studentów z formą organizacyjną ćwiczeń oraz
sposobem oceny wyników nauczania.
Fizjoterapia w systemie nauk. Podstawowe pojęcia i definicje w fizjoterapii.
Interdyscyplinarność rehabilitacji medycznej. Związek rehabilitacji z naukami
medycznymi humanistycznymi i o kulturze fizycznej. Cele i zadania fizjoterapii.
Kształcenie fizjoterapeutów w Polsce i na świecie. Podstawowe działy fizjoterapii.
Podstawowe testy diagnostyczne skolioz.
A2 Polski model rehabilitacji. Zrozumienie i interpretacja poszczególnych zasad oraz ich
odniesienie w praktycznych aspektach fizjoterapii (dyskusja).
Organizacja rehabilitacji w Polsce. Kształcenie specjalistów na potrzeby rehabilitacji.
System organizacji bazy rehabilitacyjnej w Polsce (poziomy referencyjności w
rehabilitacji). Nadzór specjalistyczny w rehabilitacji medycznej.
Zespół rehabilitacyjny. Cele i zadania poszczególnych członków zespołu
rehabilitacyjnego. Optymalny skład zespołu rehabilitacyjnego w usprawnianiu
pacjentów w przykładowych jednostkach chorobowych i grupach wiekowych. Rola
specjalisty w rehabilitacji medycznej i fizjoterapii.
Rehabilitacja szpitalna, ambulatoryjna i domowa oraz w sanatorium i ośrodku
rehabilitacyjnym. Obozy i turnusy rehabilitacyjne. Podstawowe zabiegi
fizjoterapeutyczne stosowane w sanatorium.
W3 Wymiary niepełnosprawności: biologiczny, społeczny, kulturowy.
- Integracja i reintegracja osób niepełnosprawnych. Formy integracji. Postawy
otoczenia wobec osób niepełnosprawnych. Czynniki rozwoju rehabilitacji. Bariery
utrudniające rozwój fizjoterapii.
- Kształcenie osób niepełnosprawnych i możliwości ich zatrudnienia. Ergonomiczne
rozwiązania w rehabilitacji zawodowej. Rehabilitacja zawodowa osób z różnymi
rodzajami niepełnosprawności.
- Przewodnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz dostosowania stanowiska
pracy.
A4 Przeprowadzanie wywiadu. Zasady przeprowadzania wywiadu. Składowe wywiadu.
Specyfika wywiadu w różnych jednostkach chorobowych. Dokumentacja medyczna.
Ocena stanu funkcjonalnego pacjenta, dokumentacja tego stanu i zabiegów
fizjoterapeutycznych.
Etyka zawodowa fizjoterapeuty, kompetencje oraz odpowiedzialność moralna
i prawna. Dylematy etyczne fizjoterapeutów oraz podstawowe zasady BHP.
A5 Wpływ ćwiczeń na organizm człowieka. Problematyka wysiłków fizycznych. Wpływ
lokalny i globalny. Wysiłki statyczne i dynamiczne. Zagadnienia zmęczenia. Wpływ
ćwiczeń fizycznych na aparat kostno-stawowy, mięśniowy, układ nerwowy, oddechowy
i krążenia. Następstwa unieruchomienia dla funkcji organizmu.
Wpływ zmniejszonej aktywności ruchowej na ustrój człowieka (hipokinezja,
akinezja). Zmiany spowodowane unieruchomieniem lokalnym oraz bezczynnością
ogólną. Następstwa bezczynności ruchowej.
Ocena funkcjonalna chodu i innych form lokomocji pacjentów niepełnosprawnych.
W6 Wpływ czynników fizykalnych na ustrój człowieka Czynniki fizyczne: mechaniczne,
kinetyczne, czynniki termiczne (niska i wysoka temperatura), czynniki fotochemiczne,
elektrochemiczne, elektrokinetyczne, czynniki o działaniu złożonym. Odczyn
miejscowy, odczyn ogólny.
Niekorzystny wpływ czynników fizykalnych na ustrój człowieka: w
światłolecznictwie, ciepłolecznictwie, elektroterapia, ultradźwięki, ćwiczenia fizyczne.
Ból. Charakterystyka jakościowa bólu. Klasyfikacja bólu. Charakterystyka i ocena bólu.
Ból przewlekły. Leczenie bólu.
A7 Wyrównywanie ubytków funkcjonalnych. Przykłady adaptacji, regeneracja,
kompensacji. Wydolność i sprawność fizyczna. Potencjał rehabilitacyjny.
Testy oceniające wydolność fizyczną. Dyskusja dotycząca modyfikacji testów dla osób
niepełnosprawnych.
A8 Analiza przebiegu rehabilitacji leczniczej wybranych pacjentów w oparciu o
studium przypadku. Opracowania studentów na podstawie dostarczonych materiałów-
referaty. Dyskusja, podsumowanie, przyjęcie wspólnych wniosków.
A9 Praca z czasopismem naukowym. Krótka prezentacja artykułu wybranego ze
specjalistycznego czasopisma na temat oceny efektywności leczenia z wykorzystaniem
fizjoterapii. Indywidualne referaty. Czasopisma: Fizjoterapia; Fizjoterapia Polska;
Ortopedia, Traumatologia, Rehabilitacja; Rehabilitacja Medyczna.
W10 Metody kinezyterapeutyczne. Krótka charakterystyka wybranych metod
fizjoterapeutycznych. Cele założenia, podstawy metodyczne, oczekiwane efekty
terapeutyczne. Metody reedukacji nerwowo-mięśniowej. Inne metody
kinezyterapeutyczne.
W11 Testy funkcjonalne stosowane w fizjoterapii – dobór odpowiedniego testu, trafność
oceny, przydatność i znaczenie dla doboru środków fizjoterapii oraz kontroli wyników
rehabilitacji.
Testy specyficzne dla różnych metod fizjoterapii. Testy specyficzne dla różnych
schorzeń i dysfunkcji. Wykorzystanie aparatury diagnostyczno-pomiarowej
w diagnostyce funkcjonalnej – prezentacja i interpretacja wyników, przydatność
i znaczenie różnych badań aparaturowych dla doboru środków fizjoterapii oraz kontroli
wyników rehabilitacji. W12 Charakterystyka osoby niepełnosprawnej poprzez diagnozowanie funkcji
fizycznych, umysłowych, emocjonalnych i socjalnych. Skale i testy funkcjonalne.
Testy
i kwestionariusze psychologiczne określające stan umysłowy osoby niepełnosprawnej.
Praca w grupach z kwestionariuszami.
Testy funkcjonalne stosowane w fizjoterapii – dobór odpowiedniego testu,
trafność oceny, przydatność i znaczenie dla doboru środków fizjoterapii oraz
kontroli wyników rehabilitacji.
Testy specyficzne dla różnych metod fizjoterapii. Testy specyficzne dla
różnych schorzeń i dysfunkcji. Wykorzystanie aparatury diagnostyczno-
pomiarowej w diagnostyce funkcjonalnej – prezentacja i interpretacja wyników,
przydatność i znaczenie różnych badań aparaturowych dla doboru środków
fizjoterapii oraz kontroli wyników rehabilitacji.
S13 Aspekty psychologiczne w rehabilitacji. Specyfika rehabilitacji w geriatrii i pediatrii.
Osobowość pacjenta. Uzasadnienie rehabilitacji psychicznej z punktu widzenia
specyfiki choroby. Choroba jako wartość i przeszkoda. Lęk i depresja.
Formy oddziaływań psychologicznych w procesie rehabilitacji osób
niepełnosprawnych. Informacja jako forma terapii. Psychoterapia w praktyce
rehabilitacyjnej. Niektóre metody terapii behawioralnej.
W14 Testy funkcjonalne do badania kończyny górnej i dolnej.
W15 Testy funkcjonalne do badania kręgosłupa. Zaliczenie.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Marciniak W., Szulc A., Ortopedia i rehabilitacja, tom 1 i 2, PZWL, Warszawa 2003
2. Wrzosek Z., Bolanowski J., Rehabilitacja, Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we
Wrocławiu, Wrocław 2008
3. Stryła W., Pogorzała A., Rehabilitacja medyczna, Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego,
Poznań, 2013
4. Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż., Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty,
2009, Wydawnictwo Medyczne Górnicki
5. Górski J., Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. Red.. Wyd. 2 zm. i uzup. Warszawa 2006.
6. Kasprzak W., Mańkowska A., Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, 2010, PZWL
7. Kenyon J., Kenyon K., Kompendium fizjoterapii, 2007, Urban & Partner
8. Kiwerski J. (red.), Rehabilitacja medyczna, 2007, PZWL
9. Kochański J.W. Wademecum Fizykoterapii; Wyższa Szkoła Fizjoterapii Wrocław 2003
10. Kochański J.W; Kompendium Balneoterapii; Wyższa Szkoła Fizjoterapii, Wrocław 2000
11. Kwolek A., Rehabilitacja medyczna t.1 i 2; Wrocław 2004, Urban & Partner
12. Milanowska K., Kinezyterapia, 2008, PZWL
13. Nowotny J., Podstawy fizjoterapii tom 1 i 3. Podstawy teoretyczne i wybrane aspekty praktyczne,
2007, Kasper
14. Rakowska-Muskat M., Codzienność bez bólu, Wydawnictwo: Centrum Autoterapii Humanus,
Zakopane 2011
15. Reed A. Ward J. Low, Robertson V., red. Łukowicz M., Fizykoterapia. Aspekty kliniczne i
biofizyczne, 2009, Urban & Partner
16. Rosławski A., Skolimowski T., Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych
2009, PZWL
17. Stokes M., red. Kwolek A., Lennon S., Fizjoterapia w rehabilitacji neurologicznej, 2009, Urban &
Partner
18. Ward A.B., Barnes M.P., red. Opara J., Podręcznik rehabilitacji medycznej, 2008, Urban & Partner
19. Wilk K.E., red. Dziak A., Brotzman S.B., Rehabilitacja ortopedyczna. Tom 1, 2
2008, Urban & Partner
20. Zembaty A. (2000) Fizjoterapia. PZWL Warszawa
Literatura uzupełniająca:
1. Buckup K. Testy kliniczne w badaniu stawów, kości i mięśni, red. wyd. pol. Tadeusz Gaździk,
Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, wyd.3
2. Chaitow L., DeLany J. Manualna terapia nerwowo-mięśniowa. Przypadki kliniczne, Elsevier
Urban & Partner, 2009
3. Chaitow L., Fritz S., Masaż leczniczy. Badanie i leczenie mięśniowo-powięziowych punktów
spustowych Elsevier Urban & Partner, 2009
4. Kaltenborn Freddy M. Manualne mobilizacje stawów kończyn, [tłum.] Mirosław Dębski,
Wydawnictwo Rolewski, Toruń 1999, wyd.3
5. Levit K., Leczenie manualne zaburzeń czynności narządu ruchu, PZWL Warszawa, 1984
6. Sadowska L. Neurokinezjologiczna diagnostyka i terapia dzieci z zaburzeniami rozwoju
psychoruchowego, AWF Wrocław, Wrocław 2001, wyd.2
7. Wołyńska – Ślężyńska A. (2000) Zmiany wydolności fizycznej osób po zabiegach
kardiochirurgicznych pod wpływem ćwiczeń ruchowych. AWF Wrocław.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 potrafi wymienić i scharakteryzować metody oceny
stanu narządu ruchu człowieka dla wyjaśnienia
zaburzeń ich struktury i funkcji
K_W09
K_W11
OM1_W01
OM1_W02
OM1_W03
02 wymienić i opisać narzędzia diagnostyczne (skale i
testy funkcjonalne) i metody oceny pacjenta dla
potrzeb fizjoterapii
K_W12
K_W15
OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
03 wskazać metody oceny zaburzeń strukturalnych i
funkcjonalnych wywołanych chorobą lub urazem
oraz podstawowe reakcje człowieka na chorobę
K_W19 OM1_W03
OM1_W02
OM1_W04
OM1_W05
04 zna zasady prawne obowiązujące w placówkach
zajmujących się rehabilitacją osób
niepełnosprawnych, w kontekście prawa cywilnego,
prawa pracy, BHP,
wskazuje i wyjaśnia zasady etyczne obowiązujące w
pracy z pacjentem
K_W28
K_W29
OM1_W08
OM1_W04
OM1_W05
OM1_W10
05 posiada wiedzę z zakresu historii rehabilitacji i
fizjoterapii w Polsce i na świecie, wskazuje i
wyjaśnia umiejscowienie fizjoterapii w krajowych
strukturach ochrony zdrowia,
definiuje i wyjaśnia podstawowe pojęcia z zakresu
rehabilitacji medycznej i fizjoterapii, zna
podstawową terminologię w języku obcym
K_W31
K_W30
OM1_W10
OM1_W04
OM1_W09
06 stosuje zasady i normy etyczne w podejmowanej
działalności, dostrzega i analizuje dylematy
etyczne
K_U13 OM1_U04
OM1_U10
07 rozumie potrzebę stałego uaktualniania swojej
wiedzy z zakresu nauk podstawowych oraz
medycznych
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
OM1_K01
08 okazuje zrozumienie dla problemów
wynikających z niepełnosprawności, kalectwa
czy przewlekłej choroby
K_K07 OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny
F4 – kolokwium
F6 – prezentacja
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób
oceny
01 A2, W3, A4,W6,W10,W12,W13,W14; Wk 8,9,10 F3, F4, P1
02 A2,W3,W10,W12,S13,W14,W15; Wk 8,9,10 F6, P1
03 W3, A2,W12,S13,W14,W15; Wk 4, 5, 8, 9, 10 F6, P1
04 A2,W3; Wk 3, 14 F3, P1
05 A1, A2; Wk 1,2,3,11,12 F4, P1
06 A2, W3; Wk 3, 14 F3, P1
07 A8, A9, W14, W15; Wk 7, 13 F6, P1
08 W3, A2, A7, A9; Wk 3, 6, 14 F3, F4, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
- udział w wykładach ...................................................................................................... 30 h
- udział w ćwiczeniach audytoryjnych .................. ......................................................... 16 h
- udział w ćwiczeniach warsztatowych .................. .........................................................14 h
- konsultacje ...................................................................................................................... 3 h
- egzamin …………………………………………………………………………….….. 2 h
RAZEM: 65 h
2. Samodzielna praca studenta
- przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................ 10h.
- przygotowanie do kolokwiów ....................................................................... 6h.
- przygotowanie do egzaminu pisemnego......................................................... ..10h
RAZEM: 26 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 91 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,33
- udział w ćwiczeniach warsztatowych .................. .............................................. ...........10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Prof. dr hab. Wanda Stryła
Dr Ewa Rydzewska
mgr Anna Malwina Kamelska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Gry i zabawy osób niepełnosprawnych
KOD ECTS: 162-26-10-D2
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: D
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin Ćwiczenia – liczba godzin
15
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
Kształcenie ruchowe i
metodyka nauczania,
warsztaty psychologiczne
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Celem przedmiotu jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie studentów do prowadzenia gier i zabaw w
grupach integracyjnych: umiejętność doboru gier, zabaw i ćwiczeń, pisania konspektów lekcyjnych,
stosowanie odpowiednich form, metod i środków dydaktycznych.
III. Forma zajęć: ćwiczenia audytoryjne (A), ćwiczenia treningowe (T), konwersatoria (Kw)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczeń
A1 Tematyka niepełnosprawności, jej rodzaje.
T2 Pozycje wyjściowe do ćwiczeń oraz rodzaje przyborów możliwych do wykorzystanie w
grach i zabawach integracyjnych.
T3 Rodzaje gier i zabaw osób upośledzonych umysłowo.
T4 Rodzaje gier i zabaw osób z wadami wzroku.
T5 Rodzaje gier i zabaw osób z wadami słuchu.
T6 Rodzaje gier i zabaw dla osób z niepełnosprawnością.
T7 Rodzaje gier i zabaw dla osób starszych.
A8 Utrwalenie zdobytych wiadomości w formie praktycznej i teoretycznej.
Kw9 Dyskusja na temat niepełnosprawności, student wczuwa się w rolę niepełnosprawnego.
T10 Samodzielne planowanie zajęć ruchowych dla osób niepełnosprawnych.
T11 Samodzielne prowadzenie gier i zabaw dla wybranych grup z niepełnosprawnością.
T12 Samodzielne prowadzenie gier i zabaw dla wybranych grup z niepełnosprawnością.
T13 Samodzielne prowadzenie gier i zabaw dla wybranych grup z niepełnosprawnością.
T14 Samodzielne prowadzenie gier i zabaw dla wybranych grup z niepełnosprawnością.
Kw15 Podsumowanie przedmiotu w formie dyskusji.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Gawlik K., Walaszczyk A.. Gry i zabawy ruchowe w szkołach specjalnych, AWF Katowice, Katowice
2002
2. Karásková V. Zabawy ruchowe, GWP, Gdańsk 2007
3. Owczarek S., Bondarowicz M. Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej, WSiP, Warzsawa 1997
4. Bronikowski M. i in. Wychowanie fizyczne poprzez gry i zabawy ruchowe, AWF Poznań, Poznań 2007
5. Bogdanowicz M. Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dzieci, WSiP, Warszawa
1996
Literatura uzupełniająca: 1. Janikowska-Siatka M. i in. Zabawy i gry ruchowe na lekcjach WF i festynach sportowo-rekreacyjnych,
WSiP, Warszawa 1999
2. Mielczuk M., Staniszewski T. Stare i nowe gry drużynowe, TELBIT, Warszawa 1999
3. Bronikowski M. i in. Wychowanie fizyczne poprzez gry i zabawy ruchowe, AWF Poznań, Poznań 2007
4. Bondarowicz M., Owczarek S, Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej, AWF, Warszawa, 1997
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 wskazać i objaśnić podstawy edukacji
zdrowotnej, promocji zdrowia oraz
profilaktyki niepełnosprawności
K_W20 OM1_W06
OM1_W03
OM1_W04
OM1_W05
02 prawidłowo dobierać różne formy
aktywności fizycznej dla osób
niepełnosprawnych
K_W22 OM1_W06
OM1_W03
OM1_W07
03 wykorzystywać różne formy aktywności
fizycznej w nauczaniu ruchów oraz
planowaniu i kontrolowaniu procesu
opanowywania umiejętności ruchowych u
osób niepełnosprawnych
K_U02 OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U07
04 rozpoznawać i interpretować podstawowe
problemy psychologiczne osoby
niepełnosprawnej funkcjonującej w
społeczeństwie
K_U11 OM1_U04
OM1_U03
OM1_U05
05 okazywać zrozumienie dla problemów
wynikających z niepełnosprawności,
kalectwa czy przewlekłej choroby
K_K07 OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
06 brać odpowiedzialność za pracę własną K_K11 OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
07 okazać zrozumienie dla problemów
wynikających z niepełnosprawności,
kalectwa czy przewlekłej choroby
K_K07 OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny
F5 – udział w dyskusji
F7 – ocena pracy studenta - arkusz obserwacji
P2 – zaliczenie pisemne – interpretacja tekstu (wykonanie plakatu)
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 A1, A8, Kw9 F5
02 T2, T3, T4, T5, T6, T7 F3
03 T2, T3, T4, T5, T6, T7, KW9 F3
04 A8, Kw9, T10 F5
05 A1, Kw9 F5
06 T10, T11, T12, T13, T14 F3, P2
07 Kw9 F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych i konwersatoriach................................................................ 4 h
− udział w ćwiczeniach treningowych .................. ........................................................................ ... 11h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 1h
RAZEM: 16h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................ .................................5h
− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń ............................................................................................ ...1h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................5h
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego....................................................................................... 4 h
RAZEM: 15h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 31h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5 punktów ECTS,
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 punktów ECTS.
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,5
− udział w ćwiczeniach treningowych .................. ........................................................................ ... 11h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ..................................................................................5h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
mgr Karolina Białobrzewska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Obóz szkoleniowo-rekreacyjny
KOD ECTS: 161-01-10-D5
PUNKTY ECTS: 3,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: D
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 6
Ćwiczenia – liczba godzin
64
Wymagania wstępne: KR i
MNR, Wychowanie fizyczne
(pływanie)
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Celem głównym obozu szkoleniowo-rekreacyjnego (letniego) jest zapoznanie studentów kierunku
fizjoterapii z różnymi turystyczno - rekreacyjnymi formami aktywności ruchowej, które można wykorzystać
w pracy rehabilitacyjnej z pacjentem oraz osobami niepełnosprawnymi z różnymi dysfunkcjami
zdrowotnymi.
Rekreacja i turystyka osób niepełnosprawnych spełnia istotną rolę w tworzeniu możliwości zaspokajania
potrzeb aktywności fizycznej, przywracania wiary we własne siły, korzystania z bogatych zasobów natury,
kontaktu z przyrodą, jako czynników mogących korzystnie wpływać na dobre samopoczucie i zdrowie
pacjentów.
Zadania przedmiotu: szkoleniowe i organizacyjne Zadania szkoleniowe obozu letniego:
- zapoznanie z techniką i metodyką nauczania poszczególnych dyscyplin sportowych realizowanych na
obozie, przygotowanie do samodzielnego organizowania i prowadzenia różnych turystyczno –
rekreacyjnych form zajęć ruchowych z wykorzystaniem środowiska naturalnego,
a szczególnie akwenu wodnego oraz rozbudzanie zainteresowań do uprawiania zwłaszcza sportów
wodnych: atletyki terenowej, gier terenowych i obozownictwa, turystyki kajakowej, turystyki rowerowej,
pływania i ratownictwa wodnego na akwenach otwartych, żeglarstwa jachtowego
i żeglarstwa deskowego.
Zadania organizacyjne obozu:
a). pokazanie studentom wzorowo zorganizowanego i przeprowadzonego obozu z zajęciami
na akwenach wodnych,
b). umiejętności organizacji obozów rekreacyjnych dla młodzieży i osób dorosłych, w tym osób
niepełnosprawnych,
c). udział w apelach, służbach na terenie obozu: dyżurach i wachtach, szczególnie w porcie żeglarskim,
d). przygotowanie do samodzielnego organizowania i prowadzenia imprez sportowych,
rekreacyjnych i turystycznych w okresie letnim zwłaszcza nad wodą dla osób z różnymi
dysfunkcjami zdrowotnymi,
e). wyrabianie u studentów świadomej dyscypliny oraz przestrzegania regulaminów,
instrukcji i zarządzeń.
III. Forma zajęć:
Obóz szkoleniowy (Ob), wykład informacyjny (Wk), ćwiczenia treningowe (T)
Tla (atletyka terenowa, gry terenowe i obozownictwo),
Tk (turystyka kajakowa),
Tż (żeglarstwo jachtowe),
Tp ( pływanie i ratownictwo wodne),
Tr ( turystyka rowerowa),
Tw (żeglarstwo deskowe).
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1,Wk2 Zasady bezpieczeństwa podczas wypoczynku i pływania na wodach otwartych.
Odpowiedzialność prawna ratownika. Zasady udzielania pierwszej pomocy przed
medycznej. Reanimacja.
Organizacja i zasady wytyczania kąpielisk na wodach otwartych.
Wk3, WK4, Historia i rozwój żeglarstwa jachtowego w Polsce i na świecie.
Podstawy teorii z żeglarstwa.
Wiadomości o jachtach żaglowych – budowa jachtu.
Teoria manewrowania jachtem żaglowym.
Manewry główne, manewr alarmowy ,, człowiek za burtą ”.
Wk5,Wk6 Historia i rozwój żeglarstwa deskowego w Polsce i na świecie.
Podstawy teorii z windsurfingu.
Rozwój sprzętu, klasy desek i ich przeznaczenie.
Manewry główne.
Nr Temat ćwiczenia
Ob1,Ob2 Spotkanie organizacyjno-techniczne w sprawie organizacji i realizowania oraz
bezpieczeństwa na obozie rekreacyjno- szkoleniowym.
Ob3,Ob4 Realizacja określonej wersji Triatlonu.
Tla1,Tla2 Kształtowanie ogólnej sprawności fizycznej przy wykorzystaniu specyfiki terenowej
danego miejsca w formie zajęć atletyki terenowej. Orientowania się w terenie,
poruszania się w zmiennym i różnie ukształtowanym terenie.
Tla3,Tla4
Tla5,Tla6
Zasady bezpieczeństwa podczas prowadzenia gier i zabaw terenowych w różnych
warunkach terenowych i atmosferycznych.
Właściwy dobór gier i zabaw terenowych do zajęć w zależności od specyfiki i formy
organizacyjnej letniego wypoczynku oraz możliwości uczestników tzn. sprawności
fizycznej i kondycyjnej, wieku, warunków ukształtowania terenu i rejonu i położenia
geograficznego. Prowadzenie gier i zabaw terenowych przez studentów.
Tla7,Tla8 Organizacja zajęć w terenie ze szczególnym uwzględnieniem różnych gier
i zabaw terenowych.
Tla9,Tla10 Organizowanie czasu wolnego z wykorzystaniem walorów środowiska naturalnego w
ramach propagowania turystyki krajoznawczej ( w ramach obozownictwa poznanie
podstawowych zasad i umiejętności organizowania turystyki pieszej). Doskonalenia
spostrzegawczości, orientacji, obserwacji, maskowania, rozbijanie obozów,
przygotowywanie noclegów. Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami
problematyki ekologii środowiska naturalnego.
Tk11,Tk12 Zasady bezpieczeństwa w czasie zajęć z kajakarstwa i w czasie spływów kajakowych.
Wodowanie kajaka. Zasady i sposoby wsiadania do kajaka z wody i pomostu oraz
wysiadania przy pomoście i z brzegu. Dopływanie kajakiem do pomostu oraz różnego
rodzaju brzegów naturalnych. Pozycja kajakarza w kajaku. Chwyt wiosła. Technika
wiosłowania. Fazy pracy wiosła w wodzie. Start
i hamowanie.
Tk13,Tk14 Zabawy i ćwiczenia doskonalące umiejętność manewrowania kajakiem. Wykonanie
zbiórki grupą kajakarzy: tratwa i gwiazda. Manewrowanie kajakiem po określonych
torach. Sposoby trzymania kajaka na określonym kursie.
Tk15,Tk16 Manewrowanie kajakiem. Wybrane elementy ratownictwa. Wiosłowanie na stojąco i
klęcząco, wysiadanie na dziób i rufę kajaka, zamiana miejsc w kajaku, kontrolowana
wywrotka z kajakiem, wchodzenie do kajaka z wody. Nauka pływania na fali i przy
bocznym wietrze.
Tk17,Tk18 Wycieczka – zasady pływania w szyku, wzajemna asekuracja, rola i zadania
przewodnika i zamykającego.
Organizacja imprezy sportowo – rekreacyjnej.
Tk19,Tk20 Zaliczenie toru kajakowego na czas, wykazanie się podstawowymi umiejętnościami
manewrowania kajakiem.
Tż21,Tż22 Zasady bezpieczeństwa podczas zajęć z żeglarstwa jachtowego.
Praca załogi na jachcie w porcie i na wodzie w czasie żeglugi. Komendy żeglarskie.
Klarowanie jachtu do odejścia – klar postojowy i portowy.
Tż23,Tż24 Węzły żeglarskie Ćwiczenia przygotowawcze do manewrów głównych. Manewry
główne: zwrot na wiatr i zwrot z wiatrem. Manewr odejścia od nabrzeża i dojście do
nabrzeża. Wędrówka żeglarska po jeziorze.
Tż25,Tż26 Węzły żeglarskie. Doskonalenie manewrów głównych: zwroty na wiatr i zwroty z
wiatrem. Manewr odejścia od nabrzeża i dojście do nabrzeża. Manewr alarmowy ,,
człowiek za burtą ”. Ratownictwo jachtowe: zasady zachowania się po wywrotce jachtu
mieczowego. Wędrówka żeglarska po jeziorze.
Tż27,Tż28 Węzły żeglarskie - zaliczenie. Doskonalenie manewrów głównych: zwroty na wiatr i
zwroty z wiatrem. Manewr alarmowy ,, człowiek za burtą ”. Ratownictwo jachtowe:
zasady zachowania się po wywrotce jachtu mieczowego. Wędrówka żeglarska po
jeziorze.
Tż29,Tż30 Zaliczenie zajęć: podstawy budowy jachtu, podstawy teorii i praktyki żeglowania,
Mini regaty żeglarskie.
Tp31,Tp32 Zasady bezpieczeństwa na zajęciach z pływania. Pływanie w zakresie podstawowym
trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie. Doskonalenie umiejętności
pływania: ćwiczenia oddechowe w wodzie, ćwiczenia wypornościowe, ruchy ramion
oraz nóg w poszczególnych stylach pływackich.
Tp33,Tp34 Pływanie w zakresie podstawowym trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie.
Podstawowe elementy ratownictwa wodnego: nauczanie uwalniania się od chwytów
tonącego, doskonalenie technik pływania stosowanych
w ratownictwie. Skoki ratownicze. Nauczanie techniki holowania tonącego.
Tp35,Tp36 Pływanie w zakresie podstawowym trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie.
Podstawowe elementy ratownictwa wodnego: posługiwanie się sprzętem ratunkowym,
rzuty kołem i rzutką ratowniczą do tonącego
Tp37,Tp38 Pływanie w zakresie podstawowym trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie.
Podstawowe elementy ratownictwa wodnego: prowadzenie akcji indywidualnej.
Podejmowanie i przenoszenie ratowanego na brzeg. Reanimacja – ćwiczenia
praktyczne.
Tp39,Tp40 Pływanie długodystansowe na akwenie otwartym, określone dystanse z
zabezpieczeniem.
Tr41,Tr42 Zasady bezpieczeństwa na zajęciach z turystyki rowerowej. Podstawowe przepisy ruchu
drogowego dla rowerzysty.
Praktyczna znajomość budowy i konserwacji sprzętu rowerowego.
Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na
celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym
i różnie ukształtowanym terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej
trasie.
Tr43,Tr44 Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na
celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym
i różnie ukształtowanym terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej
trasie, dokonywanie obserwacji terenowych, poznanie ciekawych i charakterystycznych
miejsc krajobrazowych i zabytków kultury danego regionu – wędrówka rowerowa.
Tr45,Tr46 Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na
celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym
i różnie ukształtowanym terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej
trasie, dokonywanie obserwacji terenowych, poznanie ciekawych i charakterystycznych
miejsc krajobrazowych i zabytków kultury danego regionu – wycieczka rowerowa.
Tr47,Tr48 Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na
celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym
i różnie ukształtowanym terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej
trasie, dokonywanie obserwacji terenowych, poznanie ciekawych i charakterystycznych
miejsc krajobrazowych i zabytków kultury danego regionu – wycieczka rowerowa.
Wykorzystanie elementów ochrony środowiska naturalnego w zadaniach do
zrealizowania.
Tr49,Tr50 Zaliczenie rowerowego toru na czas. Wykazanie się umiejętnościami manewrowania
rowerem w różnych sytuacjach rowerowego toru przeszkód .
Tw51,Tw52 Zasady bezpieczeństwa w czasie zajęć z żeglarstwa deskowego. Praktyczne zapoznanie
z budową deski i pędnika. Przygotowanie sprzętu do zajęć.
Ćwiczenia równoważne na desce w formie zabawowej, zadaniowej i ze
współćwiczącym.
Tw53,Tw54 Nauka podstawowych węzłów, taklowania pędnika i jego wynoszenie na wodę. Nauka
startu. Ostrzenie i odpadanie za pomocą żagla.
Tw55,Tw56 Ostrzenie i odpadanie za pomocą żagla. Pływanie wszystkimi kursami względem
wiatru. Zwrot na wiatr i zwrot z wiatrem w formie podstawowej.
Tw57,Tw58 Ostrzenie i odpadanie za pomocą żagla. Pływanie wszystkimi kursami względem
wiatru. Zwrot na wiatr i zwrot z wiatrem w formie podstawowej.
Tw59,Tw60 Zaliczenie praktyczne zajęć - przepłynięcie wyznaczonego toru przy zachowaniu
poprawnej techniki, udział w mini regatach.
V. Literatura
Literatura podstawowa: I. Gry terenowe z elementami atletyki terenowej i obozownictwa:
1. Bondarowicz M., Zabawy i gry terenowe. Wychowanie fizyczne i Zdrowie 1993, Nr 2.
2. Borowiecki S., Klimowa M., Gry i zabawy na koloniach i zimowiskach. I.W. CRZS, Warszawa
1976.
3. Cendrowski Z., Wakacje na sportowo-Propozycje ćwiczeń, zawodów i innych pożytecznych
zajęć ruchowych przydatnych dla organizatorów obozów, kolonii i innych form aktywnego
wypoczynku. ZG SZS. Agencja Promo- Lider, Warszawa 1998.
II. Turystyka kajakowa:
1. Kiełb M., Vademecum turysty kajakarza. Sport i Turystyka. Warszawa 1971.
2. Kowalski J., Kajakarstwo i wioślarstwo. Sport i Turystyka. Warszawa 1976.
3. Drabik J., Kajakarstwo na wesoło. W F i HS 1985, nr 4
4. Opiela A., Sadowski G., Kajakarstwo dla wszystkich. WF i Z 2007, nr 4.
III. Pływanie i ratownictwo wodne:
1. Czabański B., Fiłon M., Zatoń K., Elementy teorii pływania. Wyd. AWF Wrocław, 2003.
2.Gwiaździński T., Ratownictwo wodne bez tajemnic. Sport i Turystyka. Warszawa 1985.
3. Skalski W., Wademekum ratownika wodnego. Wyd. Stowarzyszenie Instytut Kociewski,
Skarszewy 2011.
4. Sych M., Atlas podstawowych zabiegów reanimacyjnych. PZWL. Warszawa 1982.
5. Witkowski M., Pływanie i udzielanie pomocy tonącemu. WS i T Warszawa 1985.
6. Ziółkowska R ., Baturo L., Dobrzeniecki J., Roszczyńska D., Pływanie i ratownictwo wodne.
AWF Gdańsk 1984.
IV. Żeglarstwo deskowe:
1. Kołacz T., ABC Żeglarstwa deskowego. Interster. Yachting S.A., Warszawa 1986.
2. Jankowiak P., Żeglowanie na desce . Sport i Turystyka. Wyd. II. Warszawa 1988.
3. Wirga Z., Windsurfing dla wszystkich. KAW Poznań 1988.
V. Żeglarstwo jachtowe
1. Chodnikiewicz Z., Metodyka nauczania żeglarstwa. Sport i Turystyka. Warszawa 1977.
2. Dziewulski J., Wiadomości o jachtach żaglowych. Alma – Press. Warszawa 1995..
3. Panicz A., Zarys teorii żeglowania i manewrowania jachtem. Główna Komisja Szkolenia PZŻ.
Warszawa 1988.
4. Pawelec J., Locja śródlądowa. Sport i Turystyka. Warszaw1988.
5. Przewodnik dla żeglarzy jachtowych. Oprac. zb. AWF Warszawa 1989.
6. Red. Wiadomości o żeglarstwie na stopień żeglarza jachtowego. Oprac. zb. Wyd. WOZŻ
Warszawa 1981.
7. Wysocki S., Żeglarstwo – żeglarza jachtowy. Sport i Turystyka. Warszawa 1989.
VI. Turystyka rowerowa:
1. Buczyński A., Mazury i Suwalszczyzna. Przewodnik rowerowy. Wyd. Pascal, 2008.
2. Buczyński A., Czub K., Kłaczkow M., Muszczynko R., Na rowerze. Mazury, Warmia
Suwalszczyzna. Wyd. Pascal 2006.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 wyjaśnić podstawowe pojęcia z zakresu uczenia się i
nauczania dyscyplin sportów, które realizowane są w
turystyczno-rekreacyjnych formach aktywności
fizycznej na obozie letnim w zakresie
poszczególnych przedmiotów.
Zna technikę wykonania, asekuracji i metodykę
nauczania w zakresie atletyki terenowej, gier
terenowych, turystyki rowerowej oraz zajęć
prowadzonych z wykorzystaniem akwenu wodnego:
pływania i ratownictwa wodnego, turystyki
kajakowej, żeglarstwa jachtowego i deskowego oraz
zasady bezpiecznego organizowania tych sportów w
formie zajęć edukacyjnych, zawodów i imprez
sportowo-rekreacyjnych.
K_W16
K_W23
OM1_W04
OM1_W06
OM1_W10
OM1_W07
OM1_W04
OM1_W06
02 wymienić podstawowe zasady bezpiecznej
organizacji turystyczno-rekreacyjnych form zajęć
ruchowych z atletyki terenowej, gier terenowych,
obozownictwa, turystyki rowerowej oraz zajęć
prowadzonych z wykorzystaniem akwenu wodnego:
pływania i ratownictwa wodnego, turystyki
kajakowej, żeglarstwa jachtowego i deskowego.
K_W28 OM1_W08
OM1_W10
03 wyjaśnić podstawy edukacji zdrowotnej, promocji
zdrowia oraz profilaktyki niepełnosprawności w
turystyczno-rekreacyjnych formach aktywności
fizycznej, które można zaproponować osobom
zdrowym i niepełnosprawnym.
K_W33
K_W20
OM1_W06
OM1_W07
OM1_W10
OM1_W06
OM1_W03
OM1_W04
OM1_W05
04 nabywa umiejętności w zakresie różnych form
aktywności ruchowej przydatne do wykorzystania w
nauczaniu ruchów oraz planowaniu i kontrolowaniu
opanowywania umiejętności ruchowych przez
pacjentów.
K_U02 OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U07
05 dobierać metody nauczania, formy organizacyjne
oraz środki dydaktyczne podczas zajęć ruchowych z
atletyki terenowej, gier terenowych, obozownictwa,
turystyki rowerowej oraz zajęć prowadzonych z
wykorzystaniem akwenu wodnego: pływania i
ratownictwa wodnego, turystyki kajakowej,
żeglarstwa jachtowego i deskowego, w zależności od
warunków, celu, wieku i możliwości uczestników.
K_U24 OM1_U01
OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U10
06 angażuje się w pracę na rzecz środowiska lokalnego,
np.: dyżury na przystani, dyżury obozowe grup oraz
organizowanie ognisk i przedstawień prezentujących
poszczególne grupy obozowe na wesoło.
K_K10 OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
07 korzystać z różnych form sportu i aktywności
fizycznej oraz rozwija własne upodobania sportowe
z dyscyplin poznanych na obozie, uczestniczy w
życiu sportowym przyczyniając się do wprowadzenia
jednostek i grup środowiskowych w kulturę sportu.
K_K19
K_K20
OM1_K09
OM1_K01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F2 – sprawdzian pisemny
F3 – sprawdzian praktyczny
F5 – udział w dyskusji
F7 – konspekt zajęć
F7 – ocena prowadzącego obóz
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr
efektu
Forma zajęć Sposób oceny
01 Ob1,2,Wk1-6,Tla1-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50,
Tw51-60
F2, F3
02 Ob1,2,Wk1-6, Tla1-10, Tk11- 20,
Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50,
Tw51-60
F1, F2, F3, F5
03 Tla1-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50, Tw51-60 F1, F2, F5
04 Tla1-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50, Tw51-60 F3
05 Ob1,Ob2,Ob3, Ob4,Tla3-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-
50, Tw51-60
F1, F5,F7
06 Ob1,Ob2,Tla1-10 F7
07 Ob3,Ob4, Tk19,Tk20,
Tż29,Tż30,Tp39,Tp40,Tr49,Tr50,
Tw59,Tw60
F5,F7
Warunek zaliczenia poszczególnych przedmiotu:
1. Atletyka terenowa, gry i zabawy terenowe, obozownictwo: − aktywny udział we wszystkich zajęciach,
− uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,
− uzyskanie pozytywnej oceny końcowej z przedmiotu jako średniej ocen cząstkowych.
2. Turystyka kajakowa − aktywny udział we wszystkich zajęciach,
− uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,
- przepłynięcie kajakiem toru manewrowego w określonym limicie czasu.
3. Pływanie i ratownictwo wodne
− aktywny udział we wszystkich zajęciach,
- uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,
− przepłynięcie dystansu 1000 metrów,
− holowanie tonącego na dystansie 25 metrów,
− przeprowadzenie akcji reanimacyjnej.
4. Żeglarstwo deskowe
- aktywny udział we wszystkich zajęciach,,
− uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach
− pływanie półwiatrami,
− przepłynięcie wyznaczonego toru przy zachowaniu poprawnej techniki.
5. Żeglarstwo jachtowe
- aktywny udział we wszystkich zajęciach,
- uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach:
− znajomość podstawowych manewrów,
− asystowanie sternikowi przy podstawowych manewrach,
− podstawowa znajomość budowy jachtu,
− znajomość podstawowych węzłów żeglarskich,
− praca załogi na jachcie.
6. Turystyka rowerowa − aktywny udział we wszystkich zajęciach,
− uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,
− umiejętność zorganizowania rajdu rowerowego,
- zaliczenie wyznaczonego toru przeszkód, jako sprawdzianu techniki jazdy na rowerze.
B. Warunki zaliczenia obozu: Warunkiem zaliczenia obozu rekreacyjnego jest
- obligatoryjny udział w zajęciach praktycznych i teoretycznych,
- uzyskanie pozytywnej oceny na zaliczeniu końcowym ze wszystkich realizowanych
na obozie przedmiotów,
- zaliczenie testu z wiadomości dotyczących treści wykładów,
- udział w różnych formach życia obozowego – dyżury grup, pełnienie wacht na przystani
żeglarskiej, organizacja obozowego przedstawienia i prezentacji poszczególnych grup,
- zaliczenie określonej wersji Triatlonu na ocenę pozytywną.
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 6 h
− udział w ćwiczeniach treningowych .... ...................................................................................... ....64 h
− konsultacje ............................................................................................. ............................................4 h
RAZEM: 74 h
2. Samodzielna praca studenta
5. przygotowanie do zajęć ..................................................................................................... ........ .........5 h
6. przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................... .10 h
RAZEM: 15 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM : 89 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3 punktów ECTS,
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 punktów ECTS.
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 3,5
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Jarosław Marcinkowski
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Patologia ogólna
KOD ECTS: 120-26-10-A8
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin
-
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
anatomia prawidłowa
człowieka, biologia medyczna,
fizjologia człowieka
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Umiejętność opisu i interpretacji podstawowych pojęć z zakresu patologii
ogólnej i głównych zmian patofizjologicznych w stopniu ułatwiającym zrozumienie problematyki zmian
patologicznych w różnych schorzeniach; wykorzystywania wiedzy z zakresu patologii ogólnej w stosowaniu
różnych zabiegów fizjoterapeutycznych.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Ogólny pogląd na zdrowie i chorobę. Homeostaza. Choroba jako zaburzenie regulacji
funkcji.
Wk2 Pojęcie etiologii. Czynniki chorobotwórcze wewnętrzne i zewnętrzne. Choroby
psychosomatyczne. Choroba czynnościowa i organiczna.
Wk3 Czynniki chorobotwórcze zewnątrzpochodne
Wk4 Czynniki chorobotwórcze. Cd.
Wk5 Zapalenie
Wk6 Etiopatogeneza gorączki
Wk7 Etiopatogeneza procesu nowotworowego.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Maśliński S., Ryżewski J. Patofizjologia. PZWL. Warszawa 1992
2. Wróblewski T., Miechowiecka N. Patologia. Podręcznik dla szkół medycznych. PZWL. Warszawa 1993
Wyższa Szkoła Fizjoterapii
3. Wójtowicz S. Patofizjologia ogólna dla studentów Wydziału Wychowania Fizycznego kierunku
rehabilitacji ruchowej. Wydawnictwo AWF. Kraków 1991 nr 115
4. Horst A. Fizjologia patologiczna- podręcznik dla studentów medycyny. PZWL. Warszawa 1986
5. Groniowski J. Patomorfologia- podręcznik dla studentów medycyny. PZWL. Warszawa 1981
Literatura uzupełniająca: 1. Kruś S. Patologia. Podręcznik dla licencjackich studiów medycznych. Warszawa 2006
2. Stevens A., Lowe J. Patologia. Lublin 2004
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować zmiany patologiczne w
wybranych schorzeniach oraz zaburzeniach
strukturalnych wywołanych chorobą,
urazem lub inną formą niepełnosprawności -
choroby psychosomatyczne, choroby
czynnościowe i organiczne, etiopatogenezę
procesu nowotworowego, rodzaje nowotworów.
K_W14 OM1_W03, OM1_W02
02 zdefiniować czynniki chorobotwórcze
zewnątrzpochodne, zna wykładniki stanu
zapalnego, potrafi określić rolę układu
immunologicznego w procesie zapalnym;
definiuje mechanizm powstawania gorączki
K_W14
OM1_W03, OM1_W02
03 interpretować wyniki podstawowych badań
klinicznych
K_U15 OM1_U05, OM1_U06,
OM1_U07, OM1_U08,
OM1_U10
04 wykazać się świadomością własnych ograniczeń
i wie, kiedy należy zasięgnąć opinii lekarza,
stawiając dobro pacjenta na pierwszym miejscu
(na przykładzie postępowania z pacjentem z
cukrzycą, chorobą wieńcową, itp.)
K_K03
K_K06
OM1_K02, OM1_K03,
OM1_K01, OM1_K04,
OM1_K05, OM1_K06
OM1_K03, OM1_K02,
OM1_K05, OM1_K06,
OM1_K07, OM1_K08
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) P1 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, P1
02 Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 P1
03 Wk1, Wk3, Wk4 P1
04 Wk1-Wk7 P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ........................................................................... .............................................. 15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego.. ……………………..………………………………… 15 h
RAZEM: 15 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 31 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr n. med. Sławomir Piotrowski
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Pedagogiczne aspekty fizjoterapii
KOD ECTS: 059-26-10-A5
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I /1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin
15
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
Brak
Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z czynnikami determinującymi rozwój nauki a zwłaszcza
pedagogiki. Wskazanie na zmiany w praktyce edukacyjnej i zmiany zachodzące w edukacyjnych potrzebach
współczesnego człowieka. Wskazanie podstawowych kategorii pojęciowych służących opisywaniu i
rozpoznawaniu sytuacji edukacyjnych. Wskazanie wielowarstwowych elementów środowiska
wychowawczego i jego wpływów na zintegrowane funkcjonowanie relacji pacjent – fizjoterapeuta, rodzina
pacjenta, szkoła.
Wskazanie potencjalnych zagrożeń mających miejsce w procesie socjalizacji. Zapoznanie z formą
kształcenia integracyjnego, zjawiskiem włączania i wykluczania osób niepełnosprawnych. Kształtowanie
wrażliwości na popularne trendy w kulturze współczesnej mające wpływ na rozwój człowieka.
III. Forma zajęć:
Wykład kursowy (Wk), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Pedagogika jako nauka, wielość języków pedagogiki w kontekście jej tożsamości.
Wk2 Główne nurty i kierunki w pedagogice
Wk3 Zadania, treści procesu wychowania, różne formy wychowania(moralne, fizyczne ect)
Wk4 Fizjoterapeuta jako osoba nauczająca w kontekście procesu nauczania
Wk5 Potrzeby edukacyjne młodzieży i jej współczesny wizerunek w kontekście profilaktyki
niepełnosprawności.
Wk6 Osoba fizjoterapeuty jako edukatora a przyczyny niepowodzeń szkolnych.
Wk7 Trzy poziomy profilaktyki: rodzina, szkoła, grupa rówieśnicza a zjawiska włączania i
wykluczania osób z niepełnosprawnością.
Nr Temat ćwiczenia
A1 Przedmiot i funkcje pedagogiki. Wybrane współczesne prądy i kierunki pedagogiczne
A2 Proces wychowania. Wychowanie naturalne a wychowanie instytucjonalne, transmisja
kulturowa jako istota wychowania, zmiana spojrzenia na osobę niepełnosprawną
A3 Proces socjalizacji. Środowisko wychowawcze jego rola i elementy.
A4 Metody wychowania, ich wady i zalety w kontekście zmieniającej się rzeczywistości.
A5 Kultura popularna jako element środowiska wychowawczego, wpływ mediów i reklamy
na tożsamość człowieka.
A 6 Rodzina jej funkcje i wpływ na wychowanie. Osoba z niepełnosprawnością w rodzinie.
Typy relacji opiekuńczych.
A7,8 Pedagogiczna i socjologiczna rola oceny. Agresja i przemoc w szkole.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1.Kwieciński Z., Śliwerski B. (red), Pedagogika podręcznik akademicki, T1i2, Wydawnictwo Naukowe
PWN , Warszawa 2003
2. Jaworska T., Leppert R. (red), Wprowadzenie do pedagogiki, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków
2001
3.Hejnicka - Bezwińska, (red), Pedagogika ogólna, Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne, Warszawa
2008
Literatura uzupełniająca: 1. Kunowski Z., Podstawy współczesnej pedagogiki, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1997
2. Meighan R., Socjologia edukacji, UMK, Toruń 1994
3. Klus – Stańska D., Nowicka M., Bezpieczeństwo dzieci, Oficyna Wydawnicza Impuls ,Kraków 1999
4.Melosik Z. (red), Ciało i zdrowie w społeczeństwie konsumpcji, UMK, Toruń- Poznań 1999
5. Lipowska – Teutsch A.., Rodzina a przemoc, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995
6. M. Nowak, A. Gaweł, Zdrowie – wartość – edukacja, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2007
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 wyjaśnić podstawowe pojęcia z zakresu
pedagogiki i wykorzystać je w kontekście
zawodu fizjoterapeuty jako osoby
nauczającej oraz wykazać znaczenie tej
wiedzy w praktyce zawodowej
K_W16
K_U11
K_K01
OM1_W04, M1_W06,
OM1_W10
OM1_U04,OM1_U03,
OM1_U05
OM1_K01,OM1_K02,
02 wyjaśnić cele edukacji zdrowotnej i
wyodrębnić w procesie edukacji procesy
związane z profilaktyką niepełnosprawności
i zagrożeniami społecznymi
K_W20
K_U11
OM1_W06, M1_W03,
OM1_W04, M1_W05
OM1_U04, M1_U03,
OM1_U05
03 zna różne formy wychowania i ich
przemiany w kontekście transmisji
kulturowej, definiuje różnice między
wychowaniem fizycznym, sportem a
rehabilitacją ruchową
K_W32
OM1_W10, M1_W09
04 dostrzec indywidualne problemy osoby
niepełnosprawnej w sytuacjach
edukacyjnych oraz okazać zrozumienie dla
problemów wynikających z
niepełnosprawności oraz tolerancję dla
zachowań wynikających z wieku pacjenta,
różnych uwarunkowań społecznych i
kulturowych
K_U11
K_K07
K_K08
OM1_U04, M1_U03,
OM1_U05
OM1_K03,OM1_K05,
OM1_K06
OM1_K03, OM1_K05
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny
P2 – zaliczenie - praca pisemna
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1,Wk2,Wk3,A1, A2, A3, F2, P2
02 Wk4,Wk5,Wk6,Wk7,A6, F2, P2
03 Wk3,A2,A4,A5,A6, F2, P2
04 Wk5,Wk6,Wk7A5,A6,A7,A8, P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ................................................................. ............................................15 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ................................................................................. 15 h
− konsultacje..............................................................................................................................2 h
RAZEM: 32 h
2. Samodzielna praca studenta
7. przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ..10 h
8. wykonanie pracy pisemnej zaliczającej przedmiot .................................................................10 h
RAZEM: 20 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 52 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Małgorzata Sakowicz
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Podstawy biochemii
KOD ECTS: 136-26-10-A3
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15
Ćwiczenia – liczba godzin
15
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
znajomość chemii i biologii na
poziomie szkoły średniej
Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zrozumienie podstaw energetycznego i biochemicznego funkcjonowania
organizmu człowieka, poprzez poznanie integracji szlaków metabolicznych, ich regulacji, działania i funkcji
enzymów.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), seminarium (S)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Molekularne podstawy ewolucji życia na Ziemi i kształtowanie się mechanizmów
biochemicznych funkcjonowania organizmu człowieka. Kataboliczne i anaboliczne
szlaki metaboliczne służące wyprodukowaniu energii z pokarmów i syntezie związków
budulcowych organizmu człowieka.
Wk2 Enzymy, koenzymy, kofaktory i witaminy.
Wk3 Charakterystyka szlaków katabolicznych: katabolizm białek i kwasów nukleinowych.
Cykl mocznikowy.
Wk4 Charakterystyka szlaków katabolicznych: katabolizm lipidów i polisacharydów.
Wk5 Charakterystyka szlaków anabolicznych: biosynteza aminokwasów. Cykl Cori.
Wk6 Charakterystyka szlaków anabolicznych: biosynteza glukozy i jej pochodnych,
biosynteza kwasów tłuszczowych i ich pochodnych.
Wk7 Regulacja metabolizmu: enzymatyczna, za pomocą sygnałów metabolicznych, kanałów
jonowych, hormonów. Transport błonowy: biochemiczne funkcje błony komórkowej.
Metabolizm wyspecjalizowanych tkanek.
Wk8 Rola wody, buforów i wolnych rodników w organizmie człowieka.
Nr Temat ćwiczenia
L1 Enzymy proteolityczne – hydroliza pepsynowa białka, wykrywanie białek,
aminokwasów, peptydów, denaturacja i koagulacja białka.
L 2 Enzymy amylolityczne – hydroliza amylazą skrobi, wykrywanie cukrów nie- i
redukujących, wpływ temperatury na aktywność enzymu, kinetyka działania enzymu,
wykrywanie skrobi.
L 3 Enzymy lipolityczne – hydroliza tłuszczu preparatem lipolitycznym, wykrywanie
kwasów tłuszczowych, glicerolu, działanie żółci na tłuszcze.
S 4 Ćwiczenie seminaryjne – charakterystyka budowy i działania enzymów.
S 5 Ćwiczenie seminaryjne – integracja procesów metabolicznych.
S 6 Ćwiczenie seminaryjne - résumé przedzaliczeniowe
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1.Bańkowski E., Biochemia (Podręcznik dla studentów uczelni medycznych), Elsevier Urban & Partner,
Wrocław, 2009.
2. Hames B. D., Hooper N. M., Biochemia (Krótkie wykłady), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa,
2002.
3. Bereta J., Koj A., Zarys biochemii, Wydawnictwo „EJB”, Kraków, 2009.
Literatura uzupełniająca: 1. Angielski S., Jakubowski Z., Dominiczak M. H., Biochemia kliniczna, Wydawnictwo PERSEUSZ, Sopot,
2007.
2. Gaw A., Murphy M. J., Cowan R. A., O’ Reilly D., St., J., Steward M., J., Shephared J., Clinical
Biochemistry, Elsevier, Churchill Livingstone, 2008.
3. Kłyszejko-Stefanowicz L., Ćwiczenia z biochemii, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 1999.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 przedstawić molekularne podstawy życia na
Ziemi
K_W02,
K_W04
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W03
02 scharakteryzować kataboliczne i anaboliczne
szlaki metaboliczne
K_W02,
K_W04
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W03
03 opisać podstawowe mechanizmy regulacji
metabolizmu komórkowego
K_W02,
K_W04
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W03
04 wyjaśnić rolę wody i buforów w organizmie
człowieka w oparciu o doświadczenia
laboratoryjne
K_U07 OM1_U01; OM1_U02
OM1_U05
05 zinterpretować działanie wolnych rodników i
ich udział w procesie powstawania chorób i
starzenia się organizmu człowieka
K_W02,
K_W04
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W03
06 uzasadnić rolę najnowszej wiedzy z zakresu
biochemii w naukach medycznych, o
zdrowiu i kulturze fizycznej
K_U26
K_K01
OM1_U12, OM1_U13,
OM1_U06
OM1_K01, OM1_K02,
OM1_K01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F2 – sprawdzian pisemny
F5 – udział w dyskusji
P2 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, L1, L2, L3, L4 F1, F2, F5, P2
02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, L1, L2, L3, S4 F1, F2, P2
03 Wk7 F2, P2
04 Wk10 F2
05 Wk10 F2, P2
06 Wk9, S5,S6 F1, F2, P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach………………………………….. 15 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................. ....... 9 h
− udział w ćwiczeniach seminaryjnych ............................ 6 h
− konsultacje ................................................................... 2 h
RAZEM: 32 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ....................................................................... 6h
− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń ........................................................ 5h
− przygotowanie do kolokwiów .................................................................. 8h
− przygotowanie do zaliczenia ..................................................................... 6 h
RAZEM: 25h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 57h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,36
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........... ....... 9 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Prof. dr hab. Henryk Kostyra
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Podstawy ekonomii
KOD ECTS: 143-26-10-O9
PUNKTY ECTS:1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I-III PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin
- Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zdobycie przez studenta wiedzy na temat podstawowych zasad i mechanizmów funkcjonowania rynku,
przedsiębiorstwa oraz gospodarki jako całości.
III. Forma zajęć: Wykład kursowy (informacyjny) Wk
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Wprowadzenie do ekonomii. Mechanizm rynkowy
Wk2 Rola państwa w kształtowaniu systemu ochrony zdrowia w Polsce
Wk3 Dochód narodowy jako miernik rozwoju ekonomicznego i jakości życia
Wk4 Determinanty dochodu narodowego a zachowania uczestników rynku
Wk5 Budżet państwa a finansowanie systemu ochrony zdrowia
Wk6 Pieniądz i polityka pieniężna jako narzędzie oddziaływania państwa na gospodarkę
Wk7 Bezrobocie i inflacja a zachowania konsumentów i przedsiębiorstw
Wk8 Cykl koniunkturalny i jego skutki dla polityki ekonomicznej państwa
V. Literatura
Literatura podstawowa: − Nojszewska E., Podstawy ekonomii, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2010.
− Podstawy ekonomii, red. naukowa E. Kwiatkowski, R. Milewski, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 2007.
Literatura uzupełniająca: 9. Makro i mikroekonomia. Podstawowe problemy, red. S. Marciniak, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 2007.
10. Czarny B., Wstęp do ekonomii, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2006.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
01 zna i rozumie uwarunkowania
środowiskowe, ekonomiczne wpływające na
stan zdrowia populacji
K_W18 OM1_W05
OM1_W04
02 zna i rozumie uwarunkowania ekonomiczne,
organizacyjne i prawne w ochronie zdrowia
K_W35 OM1_W12
OM1_W08
OM1_W05
OM1_W09
03 rozumie znaczenie podstawowej wiedzy z
zakresu ekonomii w prawidłowym
planowaniu własnej działalności
gospodarczej
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
VII. Sposoby oceny: P – podsumowująca P1 - test pisemny z pytaniem otwartym
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk5, Wk6 P1
02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8 P1
03 Wk1, Wk2, Wk4, Wk5 P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ......................................................................................................................... 15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do testu ...................................................................................................... ............ 12 h
RAZEM: 12 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 26 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Rafał Warżała
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Podstawy prawa
KOD ECTS: 100-26-10-O5
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: STATUS PRZEDMIOTU:
do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia pierwszego stopnia OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I-III PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15
Ćwiczenia – liczba godzin
-
Wymagania wstępne:
podstawowe informacje z
zakresu wiedzy o społeczeństwie
ze szkoły średniej
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii.
II. Cele i zadania przedmiotu: Zaznajomienie studentów z podstawowymi kategoriami z zakresu prawa,
źródłami prawa, zasadami uniwersalnymi oraz systemem organów tworzących, stosujących i kontrolujących
prawo. Zwrócenie uwagi na prawne aspekty wykonywania zawodów medycznych i związaną z tym kwestię
odpowiedzialności prawnej, a także na prawo do ochrony zdrowia i prawa pacjenta w szerszym kontekście
praw człowieka.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
W01 Prawo jako zjawisko społeczne. Podstawowe kategorie prawne.
W02 Źródła prawa. Konstytucja jako nadrzędny akt prawny i wyznacznik ustroju
państwa.
W03 Uniwersalne zasady prawa. Prawo a inne regulatory zachowań.
W04 System organów tworzących i stosujących prawo oraz gwarantujących
praworządność.
W05
W06
W07
W08
Prawa i wolności człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem prawa do ochrony
zdrowia i praw pacjenta.
Odpowiedzialność osób wykonujących zawody medyczne i zakładów opieki
zdrowotnej.
Podstawy prawne wykonywania zawodów medycznych.
Formy prawne wykonywania zawodów medycznych.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Karkowska D., Prawa pacjenta, Warszawa 2004.
2. Nestorowicz M., Prawo medyczne, Toruń 2007.
3. Zimna T., Zawieranie umów na świadczenia medyczne, 2004.
4. Żebrowski W., Teoria współczesnych systemów politycznych, Olsztyn 2009.
5. Żebrowski W., Konstytucja jako nadrzędny akt prawny i wyznacznik systemu politycznego, „Szkice
Humanistyczne” 2008, t. 8, nr 3, s. 129-137.
6. Chauvin T., Stawecki T., Winczorek P., Wstęp do prawoznawstwa, Wyd. 7, Warszawa 2012.
Literatura uzupełniająca: 1. Kompendium wiedzy o Unii Europejskiej, red. E. Małuszyńska, B. Gruchman, Warszawa 2007.
2. Filar M. i in., Odpowiedzialność lekarzy i zakładów opieki zdrowotnej, Warszawa 2005.
3. Paździoch S., Prawo zdrowia publicznego – zarys problematyki, Kraków 2004.
4. Sieńko A., Prawo ochrony zdrowia, Kraków 2006.
5. Zielińska E., Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty, Warszawa 2008.
6. Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. 1991, nr 91, poz. 408 z późn.
zm.).
7. Muras M., Podstawy prawa, Warszawa 2008.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 Zna podstawy prawa, procedurę
ustawodawczą oraz hierarchię źródeł prawa;
wie jakie zasady prawne obowiązują w
placówkach zajmujących się rehabilitacją
osób chorych i niepełnosprawnych, zna
prawne uwarunkowania prowadzenia
własnej działalności, rozumie kwestie
prawnej odpowiedzialności z tytułu
wykonywanego zawodu.
K_W28,
K_W35
M1_W08, M1_W10
M1_W05, M1_W09,
M1_W12
02 Potrafi wskazać uniwersalne zasady prawa,
inne niż prawo regulatory zachowań,
rozróżniać akty prawne i z nich korzystać
oraz posłużyć się zdobytą wiedzą w
zawodowym doświadczeniu, z zachowaniem
norm moralnych obowiązujących w
reprezentowanej grupie zawodowej.
K_U13 M1_U04, M1_U10
03 Rozumie potrzebę poszanowania porządku
prawnego, w tym praw pacjenta, oraz
uwzględniania uwarunkowań prawnych
podczas realizacji zarówno zadań
indywidualnych, jak i zespołowych.
K_K06, K_K15 M1_K02, M1_K03,
M1_K05, M1_K06,
M1_K07, M1_K08
VII. Sposoby oceny: (F – formująca; P – podsumowująca)
P3 – zaliczenie ustne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk4, Wk6, Wk7,
Wk8
P3
02 Wk2, Wk3, Wk5, Wk7 P3
03 Wk2, Wk5, Wk6 P3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .................................................................................................................15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ................1 h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
− przedmiot kończy się zaliczeniem - przygotowanie do zaliczenia ustnego przedmiotu: 12 h
RAZEM: 12 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 28 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS = 1 ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5 punktów ECTS,
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 punktów ECTS.
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu: prof. dr hab. Waldemar Żebrowski.
XI. Pieczęć i podpis Dziekana
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Podstawy psychologii
KOD ECTS: 144-26-10-A1
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin
15 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie studentów z ogólną wiedzą z zakresu psychologii naukowej,
dotyczącą w szczególności jej historii, koncepcji psychologicznych człowieka oraz różnic
indywidualnych. Student powinien umieć wymienić i scharakteryzować główne kierunki w psychologii,
jak również podać zagadnienia z obszaru różnic indywidualnych, z uwzględnieniem wpływu czynników
środowiskowych i genetycznych na rozwój ontogenetyczny człowieka.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Przedmiot, metoda i cel psychologii jako nauki empirycznej. Metody stosowane w
praktyce badań psychologicznych.
Wk2 Psychologia introspekcyjna i początki naukowej psychologii.
Psychoanaliza: geneza, istota i znaczenie nurtu dla rozwoju psychologii.
Wk3 Psychologia behawioralna jako nowe spojrzenie na psychikę człowieka. Psychologia
poznawcza: geneza, istota i znaczenie nurtu dla rozwoju badań nad psychiką człowieka.
Wk4 Psychologia humanistyczna, jako czwarta siła w nurcie psychologicznych koncepcji
człowieka. Próba rozstrzygnięcia o trafności omówionych paradygmatów.
Wk5 Temperament i osobowość: rys historyczny zagadnienia; koncepcje temperamentu: I.
Pawłowa,E. Kretschmera, J. Strelaua; Początki badań lingwistycznych nad
osobowością; koncepcje cech osobowości na przykładzie teorii H. J. Eysencka, R.
Cattella oraz P. Costy i R. McCrae.
Wk6 Zagadnienie inteligencji i upośledzenia umysłowego. Teorie Inteligencji: Ch.
Spearman’a, F. Vernona, R. Cattella, L. Thurstona; Teorie Inteligencji: J. Guilforda,
teoria rozwoju inteligencji J. Piageta, koncepcja inteligencji emocjonalnej D. Golemana.
Wk7 Psychologia rehabilitacji: psychospołeczne aspekty funkcjonowania osób z wybranymi
rodzajami niepełnosprawności.
Nr Temat ćwiczenia
A1 Przedmiot, metoda i cel psychologii jako nauki empirycznej oraz metody stosowane w
praktyce badań psychologicznych. Główne nurty w psychologii – podejście
psychodynamiczne, behawioralne i humanistyczne.
A2 Psychologia zachowania – praktyczne wskazówki w kształtowaniu zachowania w
kontekście praw warunkowania klasycznego i instrumentalnego.
A3 Czym jest temperament i osobowość? – wybrane koncepcje i metody badania
osobowości. Prezentacja FCZ-KT – Kwestionariusz Temperamentu oraz EPQ-R –
Kwestionariusz Osobowości Eysencka.
A4 Psychologia procesów poznawczych i emocjonalno-motywacyjnych. Znaczenie w
postrzeganiu własnej choroby i radzeniu sobie z niepełnosprawnością.
A5 Psychologiczne koncepcje stresu. Choroba i niepełnosprawność jako stresory.
Psychologiczne konsekwencje choroby i niepełnosprawnosci.
A6 Psychologia w procesie rehabilitacji.
A7 Studium przypadku. Próba opisu reakcji na i sposobów radzenia sobie z
niepełnosprawnością/ chorobą przewlekłą w kontekście poznanych koncepcji
psychologicznego funkcjonowania człowieka.
Test pisemny.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Trzecieniecka_Green A. (red.). Psychologia. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych.
Universitas, Kraków, 2012.
2. Doliński, D., Strelau, J., (red). Psychologia. Podręcznik akademicki, Tom I, II. GWP, Gdańsk, 2008.
3. Strelau, J., (red). Psychologia. Podręcznik Akademicki, TOM I, II, III. GWP, Gdańsk, 2007.
Literatura uzupełniająca: 1. Pervin, L. A., Oliver, P. J. Psychologia osobowości. GWP, Gdańsk, 2002.
2. Gasiul, H. Teorie emocji i motywacji. WUKSW, Warszawa, 2007.
3. Oleś, P. Wprowadzenie do psychologii osobowości. Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa,
2005.
4. Zimbardo, P., G., Gerrig R., J. Psychologia i życie. Wydanie nowe. PWN, Warszawa, 2006.
5. Kowalik S. psychologia rehabilitacji. WAiP, Warszawa, 2007.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot
potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 zdefiniować przedmiot, metodę i cel
psychologii naukowej jak również
posiada wiedzę na temat podstawowych
koncepcji psychologicznych człowieka,
K_W15
OM1_W04; OM1_W03;OM1_W05;
OM1_W08; OM1_W10
02 scharakteryzować psychospołeczne
aspekty funkcjonowania osób z różnymi
rodzajami niepełnosprawności, opisać
podstawowe reakcje na chorobę oraz
sytuacje problemowe w opiece nad
pacjentem
K_W15
K_W19
OM1_W04; OM1_W03;OM1_W05;
OM1_W08; OM1_W10
OM1_W05; OM1_W04; OM1_W08;
OM1_W03
03 dokonać wstępnej diagnozy kondycji
psychospołecznej podopiecznego oraz
sprawnie komunikuje się z zespołem
współpracowników.
K_U11
K_U10
OM1_U04; OM1_U03; OM1_U05
OM1_U03; OM1_U04; OM1_U05
OM1_U07; OM1_U10
04 wykorzystać w praktyce zagadnienia z
zakresu różnic indywidualnych oraz
psychospołecznego funkcjonowania
osób niepełnosprawnych.
K_K07
K_K16
OM1_K03; OM1_K05; OM1_K06
OM1_K06; OM1_K02; OM1_K03;
OM1_K05; OM1_K07
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F5 – udział w dyskusji
F7 – praca pisemna – studium przypadku
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób
oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, A1, A2, A3, A4, F5, P1
02 Wk6, Wk7, A4, A5, A6, A7 F5, F7, P1
03 Wk1, Wk5, Wk6, A1, A5, A6, A7 F5, F7, P1
04 Wk5, Wk6, Wk7, A5, A6, A7 F5, F7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ....................................................................................................15h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ...........................................................................15 h
− konsultacje ......................................................................................................................2h
RAZEM: 32
2. Samodzielna praca studenta
11. przygotowanie do ćwiczeń............................................................................................ 6 h
12. przygotowanie studium przypadku ...............................................................................10h
13. przygotowanie do zaliczenia pisemnego (test)..................................... ………………10h
RAZEM: 26 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 58 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe):
mgr Karol Suszczewicz
mgr Joanna Roszak
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Podstawy socjologii z elementami socjologii zdrowia
KOD ECTS: 142-26-10-B4
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I-III PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin
15 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów w podstawowymi pojęciami z zakresu socjologii. Omówienie podstawowych koncepcji
teoretycznych w socjologii. Zapoznanie z pojęciami socjologicznymi. Wskazanie na procesy społeczne i ich
związki z funkcjonowaniem człowieka w obszarach zdrowia i choroby. Przedstawienie społeczno – kulturowych
wyznaczników zachowań w zdrowiu i chorobie.
III. Forma zajęć:
Wykład kursowy -Wk, ćwiczenia audytoryjne -A
IV. Treści programowe:
Nr Temat wykładu
Wk1 Powstanie socjologii jako nauki
Wk2 Główne założenia podstawowych teorii socjologicznych
Wk3 Pojęcie struktury społecznej. Klasy i warstwy społeczne.
Wk4 Teorie dewiacji społecznej- etiologiczne i reakcji społecznych
Wk5 Grupy społeczne, rodzina jako specyficzna grupa społeczna
Wk6 Socjologiczne teorie zdrowia i choroby
Wk7,8 Społeczne podstawy zdrowia; zdrowie a klasa społeczna, zdrowie a płeć, zdrowie a rasa
Nr Temat ćwiczenia
A 1 Przedmiot i funkcje socjologii jako nauki
A 2 Proces socjalizacji i jego rodzaje, osobowość społeczna
A 3 Grupa społeczna i jej rodzaje, subkultury młodzieżowe
A 4 Funkcje rodziny i ich zmiany, rodzaje rodzin, rodzina we współczesnym świecie.
Wsparcie rodzinno – społeczne jako czynnik wspierający proces zdrowienia.
A 5 Interakcje społeczne, kontrola społeczna
A 6 Stratyfikacje społeczne a stan zdrowia, stratyfikacja etniczna i płciowa, płeć jako
czynnik zróżnicowania społecznego, mniejszości etniczne, uprzedzenia, dyskryminacja.
Wpływ choroby na położenie społeczne.
A 7 Rola społeczna, społeczno – kulturowe wyznaczniki ról zawodowych w medycynie.
A 8 Rodzaje instytucji społecznych – instytucje medyczne
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1.Szacka B., Wprowadzenie do socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2003
2. Giddens A. ,Socjologia, PWN, Warszawa 2004
3. Tobiasz – Adamczyk B., Wybrane elementy socjologii zdrowia i choroby, Impuls, Kraków 2000
4. Turner J., Socjologia. Koncepcje i jej zastosowanie, Zysk i spółka, Poznań 1998
Literatura uzupełniająca: 1. Berger P. Zaproszenie do socjologii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999
2.Sztompka P., Socjologia. Analiza społeczna, Znak, Kraków 2003
3.Sokołowska M. Socjologia medycyny, PZWL, Warszawa 1986
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 rozróżnić i wyjaśnić podstawowe pojęcia z
zakresu socjologii i socjologii zdrowia,
relacje pomiędzy zdrowiem a
funkcjonowaniem społeczeństwa, orientuje
się w podstawowych teoriach
socjologicznych
K_W15
OM1_W04, OM1_W03, OM1_W05,
OM1_W08, OM1_W10,
02 wskazać przyczyny zróżnicowania
społecznego, zaburzeń występujących w
relacjach społecznych i rodzinnych.
Wskazać i objaśnić kulturowe oraz religijne
normy i tradycje różnych społeczności.
K_W12
K_W18
OM1_W03, OM1_W02, OM1_W04,
OM1_W05,
OM1_W05, OM1_W04
03 interpretować zjawiska społeczne w
kategoriach socjologicznych
K_U11
OM1_U04, OM1_U03, OM1_U05
04 okazać zrozumienie dla problemów
wynikających z choroby,
niepełnosprawności
K_K07 OM1_K03, OM1_K05, OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F7 - wykonanie recenzji filmu lub książki podejmującej tematykę socjologiczną
P1 – test pisemny, połączony z pytaniem otwartym
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2,Wk4, Wk6, Wk7, Wk8, A1, A2, A5,
A6, A7, A8
F7, P1
02 Wk3, Wk4, Wk5, A2, A4, A6 F7, P1
03 Wk3,Wk4, A1,A3,A4,A5,A6,A8 F7, P1
04 A4, A6, A7 F7, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............15h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych .......................................................................................... 15h
− konsultacje ................................................................................................................ ....................1h
RAZEM: 31h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ........8 h
− opracowanie recenzji ........................................................................... ......................................... 7 h
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego..................................................................................... 10h
RAZEM: 25 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu
mgr Małgorzata Sakowicz
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Praktyki zawodowe – praktyka asystencka
KOD ECTS: 126-26-10-D9
PUNKTY ECTS: 4 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: D
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0
OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/2
PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Praktyka kliniczna – liczba godzin 80 Praktyka w pracowni kinezyterapii – liczba godzin 40
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Praktyczne zapoznanie z zadaniami dotyczącymi pracy fizjoterapeuty.
III. Forma zajęć: Praktyki studenckie (Pr)
IV. Treści programowe:
Nr Tematyka praktyki asystenckiej
Pr1 Zapoznanie z organizacją pracy w zakładach opieki zdrowotnej (oddział, poradnia,
przychodnia).
Pr2 Poznanie wyposażenia gabinetu fizykoterapii, kinezyterapii, masażu leczniczego.
Pr3 Poznanie zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas wykonywania zabiegów.
Pr4 Uczestnictwo w posiedzeniach (zebraniach) zespołu terapeutycznego.
Pr5 Poznanie zasad rehabilitacji indywidualnej i zespołowej.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż., Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty, 2009,
Wydawnictwo Medyczne Górnicki
2. Kochański J.W. Wademecum Fizykoterapii; Wyższa Szkoła Fizjoterapii Wrocław 2003
3. Kiwerski J. (red.), Rehabilitacja medyczna, 2007, PZWL
Literatura uzupełniająca: 1. Kenyon J., Kenyon K., Kompendium fizjoterapii, 2007, Urban & Partner
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot
potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów obszarowych
01 wymienić i opisać narzędzia
diagnostyczne i metody oceny
pacjenta dla potrzeb fizjoterapii
K_W11 OM1_W03, OM1_W07, OM1_W10
02 wprowadzić dane i uzyskane
informacje oraz opis efektów
K_U22 OM1_U06, OM1_U08, OM1_U09
zabiegów do dokumentacji pacjenta
03 prowadzić dokumentację
pacjentów, zakładu fizjoterapii oraz
inną w zakresie fizjoterapii
K_U23 OM1_U09, OM1_U08, OM1_U06
04 akceptuje opinie członków zespołu
i innych specjalistów
K_K05 OM1_K02, OM1_K03, OM1_K04,
OM1_K05, OM1_K06
05 stosuje zasady etyczne
obowiązujące w Kodeksie
Fizjoterapeuty
K_U13
K_K14
OM1_U04, OM1_U10
OMI_K03, OMI_K04, OMI_K05,
OMI_K07, OMI_K09
06 realizuje zadania stosując zasady
BHP obowiązujące w placówkach
ochrony zdrowia
K_K18 OMI_K07, OMI_K03, OMI_K04
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F3 – sprawdzian praktyczny
F1 – odpowiedz ustna
P5 – ocena opiekuna praktyki
P6 – samoocena (ankieta na zakończenie praktyki)
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Pr1, Pr2, Pr4, Pr5 F1, P5, P6
02 Pr1, Pr4, Pr5 F3, P5, P6
03 Pr1, Pr4, Pr5 F3, P5, P6
04 Pr4, Pr5 F3, P5, P6
05 Pr4, Pr5 F3, P5, P6
06 Pr3 F3, P5, P6
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
- udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................120 h
RAZEM: 120 h
2. Samodzielna praca studenta
- prowadzenie dzienniczka praktyki ............................................................................................. ..... .. 5 h
- przygotowanie do zaliczenia ..............................................................................................................10 h
RAZEM: 15 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 135 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 4 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 4 - udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................120 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Dr Leonard Januszko
Mgr Jolanta Kapla
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Przysposobienie biblioteczne
KOD ECTS:154-26-10-O4
PUNKTY ECTS: 0,25 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR:I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin 2
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: 14. Przygotowanie studentów do korzystania z uczelnianego systemu biblioteczno-informacyjnego
15. Przygotowanie studentów do samodzielności w poszukiwaniu wiedzy niezbędnej w procesie
studiowania
16. Wskazanie na różnorodność źródeł wiedzy i informacji i zasady korzystania, sposoby wyszukiwania
literatury
17. Zapoznanie z innymi instytucjami w środowisku lokalnym, udostępniającymi dokumenty
piśmiennicze
III. Forma zajęć:
Ćwiczenia audytoryjne (A), warsztaty (W)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczenia
A1 Konieczność ustawicznego kształcenia. Uczenie się a studiowanie – ukazanie różnic.
Źródła wiedzy w studiowaniu. Rola biblioteki w uczelnianych procesach dydaktyczno-
naukowych. Regulamin biblioteczny, podstawowe zasady zachowania w bibliotece.
Zasady wypożyczania książek. Zasady korzystania ze zbiorów w czytelni. Zasady
korzystania z komputerów i internetu. Inne usługi biblioteki. Podstawowe zasady
ochrony własności intelektualnej.
W2 Warsztat informacyjny – katalogi i kartoteki. Posługiwanie się katalogiem on-line. Inne
instytucje w środowisku lokalnym gromadzące i udostępniające dokumenty –
korzystanie z katalogów on-line innych bibliotek. Elektroniczne bazy danych. Zapisanie
do biblioteki.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Regulamin biblioteki – dokument wewnętrzny
2. Instrukcja korzystania z katalogu on-line w systemie Libra 2000
Literatura uzupełniająca
-
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 korzystać z uczelnianego systemu
biblioteczno-informacyjnego
K_U25
K_U18
OM1_U11
OM1_U13
OM1_U06
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U12
02 wyjaśnić podstawowe zasady prawa
autorskiego i ochrony własności
intelektualnej
K_W34 OMI_W11
OMI_W08
03 opanował obsługę komputera w zakresie
korzystania z katalogów on-line i baz danych
K_U18 OM1_U06
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U11
OM1_U12
04 korzystać z różnorodnych źródeł wiedzy i
informacji
K_U25 OM1_U11
OM1_U13
OM1_U06
05 rozumie potrzebę stałego uaktualniania
swojej wiedzy
K_K01 OM1_K01
OM1_K02
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F5 – udział w dyskusji, F3 – sprawdzian praktyczny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 A1, W2 F3
02 A1 F5
03 W2 F3
04 A1, W2 F5, F3
05 A1 F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach praktycznych ................................................................................ 2 h
− konsultacje ................................................................................................................. .......1 h
RAZEM: 3 h
2. Samodzielna praca studenta
przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………. ..........3 h
RAZEM: 3.h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 6 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 0,25 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,125
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,125
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): Elżbieta Budnik
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Technologia informacyjna
KOD ECTS:113-26-10-O1
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
30 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie na ocenę polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: przygotowanie studentów do posługiwania się technologią informacyjną w zakresie
korzystania z komputerów i komunikacji oraz do stosowania tej technologii w poznawaniu innych dziedzin.
III. Forma zajęć: ćwiczenia laboratoryjne - komputerowe (L)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczenia
L1 Podstawy technik informatycznych i użytkowanie komputerów.
L2 Przetwarzanie tekstów MS Word – style, element składowe dokumentu (tabele, autokształty,
równania).
L3 Przetwarzanie tekstów MS Word – tworzenie konspektu, przypisy, narzędzia do sprawdzania
pisowni i gramatyki, szablony).
L4 Przetwarzanie tekstów MS Word – recenzowanie dokumentów, korespondencja seryjna.
L5 Przetwarzanie tekstów MS Word – pola specjalne, hiperłącza, zakładki, odwołania, formularze.
L6 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – podstawy.
L7 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – operacje.
L8 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – funkcje.
L9 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – formanty.
L10 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – wykresy i tabele przestawne.
L11 Grafika menedżerska i prezentacyjna MS PowerPoint.
L12 Bazy danych jako magazyn informacji.
L13 Usługi w sieciach informatycznych. Naukowe bazy danych. Aspekty humanistyczne, etyczno-
prawne i społeczne w dostępie do TI i w korzystaniu z tej technologii.
L14 Sprawdzian praktyczny z MS Word.
L15 Sprawdzian praktyczny z MS Excel.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Tomaszewska-Adamarek A. ABC Word 2007 PL. ISBN: 978-83-246-1039-6, Wydawnictwo Helion 2007
2. Walkenbach J. Excel 2007 Pl. Biblia. ISBN 978-83-246-1021-1, Wydawnictwo Helion 2007
3. Zimek R. PowerPoint 2007 PL. Ćwiczenia ISBN: 978-83-246-1052-5, Wydawnictwo Helion 2007
Literatura uzupełniająca: 1. Wróblewski P. ABC komputera. Wydanie VI. ISBN: 978-83-246-1064-8, Wydawnictwo Helion 2007
2. Mendral D. Szeliga M. ABC systemu Windows Vista PL. ISBN: 978-83-246-0812-6, Wydawnictwo Helion 2007
3. Usługi w sieciach informatycznych. Wojciechowski A. Wydawnictwo Naukowe PWN SA 2007
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 Posługiwać się terminologią dotyczącą
użytkowania komputerów, wykorzystać funkcje
porządkujące środowisko pracy każdego
użytkownika komputera w celu zwiększenia
efektywności jego wykorzystania. Umie
zarządzać oknami aplikacji, plikami, folderami, a
także procesami instalacji i deinstalcji
oprogramowania oraz urządzeń peryferyjnych
komputera
K_W34 OM1_W11, OM1_W08
02 poprawnie używać komputera do tworzenia,
edycji, formatowania, przechowywania i
drukowania dokumentów. Stosować się do zasad
edycji tekstu, umiejętność pracy z dużymi
dokumentami, w tym respektowanie zasad
pisania prac naukowych.
K_U18
K_U25
K_U26
OM1_U06,OM1_U08, OM1_U09,
OM1_U11, OM1_U12
OM1_U11,OM1_U13,OM1_U06,
OM1_U11, OM1_U12
OM1_U12, OM1_U13, OM1_U06
03 wykorzystać oprogramowanie MS Excel do
przeprowadzania powtarzalnych obliczeń:
przygotowania budżetów, opracowywania
prognoz, sporządzania wykresów i raportów
finansowych.
K_U18 OM1_U06,OM1_U08, OM1_U09,
OM1_U11, OM1_U12
04 Przygotować i przedstawić prezentację
multimedialną wykonaną w PowerPoincie z
uwzględnieniem podstawowych zasad tzw.
„prezentacji dla prelegenta”.
K_U18
K_U25
K_U26
OM1_U06,OM1_U08, OM1_U09,
OM1_U11, OM1_U12
OM1_U11,OM1_U13,OM1_U06,
OM1_U11, OM1_U12
OM1_U12, OM1_U13, OM1_U06
05 Wykorzystać zasoby ogólnoświatowej sieci
komputerowej do pozyskiwania informacji i
szybkiego komunikowania się z innymi
użytkownikami komputerów.
K_U26 OM1_U12, OM1_U13, OM1_U06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 L1 F3
02 L2, L3, L4, L5 F3
03 L6, L7, L8, L9, L10 F3
04 L11 F3
05 L12, L13 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ………. ...........................................................................30 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 2 h
RAZEM: 32 h
2. Samodzielna praca studenta
18. przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........15 h
19. opracowanie i przygotowanie prezentacji w PowerPoint….............................................................7 h
20. przygotowanie do sprawdzianów................................................................................................ .... 8 h
RAZEM: 30 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 62 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ………. ...........................................................................30 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
mgr Waldemar Andrzejczyk
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT: Turystyka i rekreacja osób niepełnosprawnych
KOD ECTS: 162-26-10-D1
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: D
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
15
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
Kształcenie ruchowe i
metodyka nauczania ruchu,
Warsztaty psychologiczne
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu turystyki i rekreacji. Przygotowanie studentów
do planowania i organizowania turystyki dla osób niepełnosprawnych. Zapoznanie studentów z zasadami i
metodami prowadzenia zajęć rekreacyjnych z osobami z różnym rodzajem niepełnosprawności.
III. Forma zajęć:
Ćwiczenia audytoryjne (A), Ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczeń
A1/P1 Istota i zasady usług turystycznych i sportowych osób niepełnosprawnych: podstawowe
definicje i pojęcia
A2/P2 Możliwości uprawiania turystyki przez osoby niepełnosprawne
A3/P3 Sporty wodne w turystyce i rekreacji osób niepełnosprawnych
P4 Rodzaje i organizacja turnusów rehabilitacyjnych i innych form aktywności osób
niepełnosprawnych
A5 Dostępność obiektów sportowych, rekreacyjnych i turystycznych do potrzeb osób z
różnymi rodzajami niepełnosprawności.
A6 Podstawowe przepisy i akty prawne regulujące funkcjonowanie osób
niepełnosprawnych w Polsce
A7 Programy i dofinansowania inicjatyw w zakresie sportu, turystyki i rekreacji osób
niepełnosprawnych
A8 Podsumowanie wiadomości z zakresu turystyki i rekreacji osób niepełnosprawnych
V. Literatura
Literatura podstawowa: − Bifron. Funkcjonowanie PFRON w systemie rehabilitacji społecznej i zawodowej. PFRON
Warszawa, 2004.
− Błądek Z. Hotele bez barier. Albus Poznań, 2003.
− Górniak K.: Sport dla wszystkich- rekreacja i turystyka osób niepełnosprawnych. Wyd. KFSF,
Warszawa, 2001.
− Łobożewicz T. Turystyka i rekreacja ludzi niepełnosprawnych. Warszawa, 2000.
− Mikulski J. Niepełnosprawni u wrót Zjednoczonej Europy. Praca zbiorowa pod red. Henryka
Waszkiewicza .P.T.W.K w Rzeszowie, 2003.
Literatura uzupełniająca: − Błądek Z., Gałkowski A.E. Udostępnienie obiektów hotelarskich dla osób niepełnosprawnych.
UKFiT. Warszawa, 1997.
− Dudek B. Turystyka ludzi niepełnosprawnych. U.K.FiT Warszawa, 1991.
− Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Pełnomocnik Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych,
2000.
− Standardy w zakresie organizacji turnusów rehabilitacyjnych przy udziale środków Państwowego
Funduszu Osób Niepełnosprawnych oraz kierowanie osób niepełnosprawnych do uczestnictwa w
tych turnusach.
− Sport niepełnosprawnych w Polsce, PZSN’’Start’’, 2003.
− Skalska T. Ochrona turystów niepełnosprawnych w Polsce na tle rozwiązań stosowanych w
wybranych państwach Unii Europejskiej, W; ‘’Unia Europejska a przyszłość polskiej turystyki’’.
Warszawa; SGH, 2003, s. 255-279
− Pilawska A.,Pilawski A., Petrynski W.: Zarys teorii i metodyki rekreacji ruchowej. Wyd. GWSH,
Katowice, 2003.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 wskazać i objaśnić podstawy edukacji
zdrowotnej, promocji zdrowia oraz
profilaktyki niepełnosprawności
K_W20 OM1_W06
OM1_W03
OM1_W04
OM1_W05
02 zna problematykę dyscyplin sportowych i
potrafi prawidłowo dobierać różne formy
aktywności fizycznej dla osób zdrowych i
dotkniętych niepełnosprawnością
K_W22
K_W33
OM1_W06
OM1_W03
OM1_W07
OM1_W10
03 wykorzystywać różne formy aktywności
fizycznej w nauczaniu ruchów oraz
planowaniu i kontrolowaniu procesu
opanowywania umiejętności ruchowych u
osób niepełnosprawnych
K_U02 OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U07
04 rozpoznawać i interpretować podstawowe
problemy psychologiczne osoby
niepełnosprawnej funkcjonującej w
społeczeństwie
K_U11 OM1_U04
OM1_U03
OM1_U05
05 okazywać zrozumienie dla problemów
wynikających z niepełnosprawności,
kalectwa czy przewlekłej choroby,
przestrzega właściwych relacji z pacjentem,
z rodziną pacjenta, z najbliższym otoczeniem
i społeczeństwem
K_K07
K_K13
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06 OM1_K08
06 angażuje się w pracę na rzecz osób
niepełnosprawnych, potrafi działać np. w
wolontariacie, akcjach użytecznych
społecznie i potrafi brać odpowiedzialność
za pracę własną
K_K09
K_K11
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
07 korzysta z różnych form sportu i aktywności
fizycznej
K_K19 OM1_K09
VII. Sposoby oceny: (F – formująca; P – podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F5 – udział w dyskusji
F6 – prezentacja - plakat stworzony na podstawie tekstu specjalistycznego z dziedziny Turystyki i rekreacji
osób niepełnosprawnych
F7- stworzenie planu turnusu rehabilitacyjnego dla osób z różnym poziomem niepełnosprawności
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 A1, A8 F1, F5, F6, F7
02 A2, A8 F1, F5, F6, F7
03 A3, A8 F1, F5, F6, F7
04 A6, A8 F1, F5, F6, F7
05 A7, A8 F1, F5, F6, F7
06 A4, A8 F1, F5, F7
07 A5, A8 F1, F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych .......................................................................................... .. 15 h
− konsultacje ......................................................................................................... ............................. 1h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
21. przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........7h
22. przygotowanie do zaliczenia ustnego…........................................................................................ 8 h
RAZEM: 15h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 31h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5 punktów ECTS,
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 punktów ECTS.
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): Grzegorz Prokopowicz
Karolina Białobrzewska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
Cykl kształcenia 2013-2016
PRZEDMIOT:
Warsztaty psychologiczne umiejętności interpersonalnych
KOD ECTS: 144-26-10-C9
PUNKTY ECTS: 1,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0
OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I-III PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
20 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu:
Edukacja zdolności komunikacyjnych:
zdobycie wiedzy o komunikacji interpersonalnej
doskonalenie własnych umiejętności interpersonalnych, wzmacnianie poczucia własnej
skuteczności w sytuacjach społecznych, budowanie pozytywnej samooceny
poznanie swojej roli zawodowej w relacjach interpersonalnych wymagającej umiejętności
efektywnego funkcjonowania w sytuacjach społecznych
poznanie swoich kompetencji niezbędnych do realizacji zadań zawodowych, asertywność w
relacjach z innymi, reakcja na krytykę, umiejętność zarządzania własnymi emocjami
2. Zautomatyzowanie umiejętności, zintegrowanie z innymi kompetencjami, przećwiczenie,
zapewnienie informacji zwrotnych.
3. Nabycie umiejętności nawiązania kontaktu z pacjentem i reprezentowania siebie w roli
zawodowej.
III. Forma zajęć: warsztaty (W)
IV. Treści programowe:
Nr Temat ćwiczenia
W 1 Integracja grupy, ocena samego siebie, moje zalety i wady, wgląd w siebie.
W 2 Prezentacja pojęć (kompetencje społeczne, umiejętności komunikacyjne, kompetencje
miękkie).Zdolności i umiejętności, sztuka nawiązywania kontaktu, asertywność,
komunikacja niewerbalna i jej znaczenie w kontakcie.
W 3 Komunikacja interpersonalna – zdefiniowanie trudności w zaspokajaniu potrzeb
pacjenta, umiejętności komunikacyjne -aktywne słuchanie, przebieg komunikacji jedno-
i dwustronnej, bariery komunikacyjne).
W 4 Dalsze usprawnianie skuteczności interpersonalnej. Ćwiczenie danej umiejętności przy
pomocy metod aktywnych.
W 5 Symulacja sytuacji, nabywanie nowych doświadczeń i umiejętności w sytuacjach
ćwiczeniowych. Dostarczanie informacji zwrotnych.
W 6 Nakłanianie do wypróbowania umiejętności grania roli przez ćwiczących z
uwzględnieniem uzyskanych informacji zwrotnych.
W 7 Rozpoznawanie indywidualnych predyspozycji – ćwiczenia w małych grupach,
określanie własnych granic psychologicznych w kontakcie z pacjentem.
W 8 Symulacja realnych zdarzeń z jakimi mogą spotkać się studenci w pracy zawodowej
(sztuka nawiązania kontaktu, podmiotowe traktowanie pacjenta).
W 9 Autorefleksja, rozpoznawanie swojego wzorca komunikacyjnego.
W 10 Omówienie korzyści płynących z nabytych umiejętności, praktyczne wypracowanie
schematów komunikowania i postępowania.
V. Literatura
Literatura podstawowa: − Bocheńska-Włostowska K. Akademia umiejętności interpersonalnych, Oficyna Wydawnicza Impuls,
Kraków 2009
− Hartley P. Komunikacja w grupie, Wyd. Zysk i Spółka, Poznań 2002
− Majewska-Gałęziak A.(red): Metoda warsztatowa w kształceniu umiejętności interpersonalnych. Praca
zbiorowa.1998
− Smółka P. Jak skutecznie szkolić umiejętności interpersonalne, w:Kaczmarek, A. Kucharski, M. Stencel
(red).Komunikowanie się. Problemy i perspektywy. Wydawnictwo UMCS.Lublin2006
− Thomson P. Sposoby komunikacji interpersonalnej, Wyd. Zysk i Spółka, Poznań 1998
− Thorsten B. Zabawy ułatwiające nawiązywanie kontaktów. Jedność, Kielce 2002
Literatura uzupełniająca: 1. Jakubowska U, Wokół pojęcia „kompetencja społeczna”- ujęcie komunikacyjne. Przegląd
Psychologiczny,39,29-40.
2. Strelau J, Psychologia różnic indywidualnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar,2002
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów obszarowych
01 komunikować się z pacjentem i jego rodziną,
opisuje przebieg i organizację spotkań z
pacjentem, potrafi przewidzieć potencjalne
trudności, jest otwarty na potrzeby pacjenta i
przeciwdziała sytuacjom problemowym
K_U08
K_K03
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U10
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
02 interpretować komunikaty niewerbalne
pacjenta, oceniać postęp lub jego brak w
przebiegu usprawniania, jest zorientowany
na efekt i otwarty na poszukiwanie pomocy
ekspertów
K_K03
K_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
03 zachować krytycyzm w ocenie własnych
działań i w wyrażaniu opinii dotyczących
osób współpracujących z pacjentem, dąży do
analizy przypadku i nazywa działania
wymagające weryfikacji, umiejętnie je
komunikuje
K_K03
K_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
04 okazuje zrozumienie dla subiektywnie
trudnych sytuacji pacjenta, komunikuje
swoje oczekiwania z szacunkiem dla
odmienności lub niepełnosprawności osoby
chorej,
K_K07
K_K08
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F5 – udział w dyskusji
F6 – prezentacja
F7 - inny tj. informacja zwrotna
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 W1, W2, W3, W4, W5, W6 F5,F7
02 W5, W6,W7 F5,F6,F7
03 W7, W8, W9, W10 F5,F7
04 W3,W4,W8 F5,F6,F7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............20 h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
23. przygotowanie do ćwiczeń .............................................................. ...............................................10h
24. przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ...........10
RAZEM: 20 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 41 h
1 punkt ECTS = 25-30h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,7
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8
− udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............20 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Irena Mysakowska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)