An Action Plan for the Development of a Scientific ... · τροχαία, η σεξουαλική...

Action Researcher in Education, τεφχοσ 8, Απρίλιοσ 2018

32

ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΤΜΜΕΣΟΦΙΚΟΤ ΔΙΑΛΟΓΟΤ «Λέμε ΟΦΙ σε ό,τι μας ρυπαίνει

σε ό,τι μας πεθαίνει ΝΑΙ στη ζωή»:

Ένα χέδιο Δράσης για την ανάπτυξη μιας Επιστημονικής Οργάνωσης

Δρ. Xρύσα Σερεζάκη, υντονίστρια του Επιστημονικού Δικτύου Εκπαίδευσης Ενηλίκων Κρήτης

(ΕΔΕΕΚ) & Εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης

The PARTICIPATORY DIALOGUE CAMPAIGN "We Say NO to What

Pollutes and Dies Us …we say YES to Life":

An Action Plan for the Development of a Scientific Organization

Dr. Chrysa Terezaki, Coordinator of the Scientific Network for Adult Education in Crete & Teacher in

elementary school

Abstract

The study concerns the six-month planning of a Community Work Plan - Action Plan, at the level of the

development of a non-profit Scientific Organization, the Network for the Adult Education in Crete

(SNAE.C). This Plan - Action Plan has a specific direction, based on the principles and practices of the

Adult Education and the Life Long Learning as the structural principles of the Organization. The above

principles support the practice of its Campaign-Development Plan in terms of resources in general and

specifically in terms of human resources recruitment. The initiative starts when the members of the

Organization (Volunteer Staff and Volunteer Coordinating Council) are awakened by the sudden death of

a member of the Organization, a volunteer physician, and they decide to take action. The vision of their

lost partner becomes the basis for the motto of the campaign titled “Community Action Now (C.A.N)!

We say NO to what pollutes and dies us ... YES to life”. Moreover issues (such as Smoking, Alcohol,

Sexual Abuse of Weak people, Abuse of Animals, Food Chain Pollution and Climate Change) in

combination with the Adult Education and the Culture in the Community they had been the basic

backbone of the Project; a plan that, both in theoretical and practical terms, it concerns Citizens

Education-Sensitization in Volunteering and Citizenship, while it directly has been emerged from the

Organization's Relationship with Civil Society.

Keywords: Learning Community, Adult Education, Community Culture, Volunteering, Civil Society,

Empowerment


33

Περίληψη

Η μελέτη αφορά στον εξάμηνο σχεδιασμό ενός κοινοτικού πλάνου εργασίας-σχεδίου Δράσης, σε επίπεδο

ανάπτυξης μιας μη κερδοσκοπικής επιστημονικής οργάνωσης, του Επιστημονικού Δικτύου Εκπαίδευσης

Ενηλίκων Κρήτης (ΕΔΕΕΚ). Σο Πλάνο αυτό-χέδιο Δράσης έχει συγκεκριμένη κατεύθυνση, βάσει των

αρχών και των πρακτικών της Εκπαίδευσης Ενηλίκων και της Δια Βίου Μάθησης ως δομικές αρχές της

Οργάνωσης, γεγονός που υπαγορεύει και την πρακτική του χεδίου εκστρατείας-ανάπτυξής της σε επίπεδο

πόρων και προσέλκυσης ανθρώπινου δυναμικού. Η πρωτοβουλία ξεκινά όταν τα μέλη της Οργάνωσης

(τελέχη-εθελοντές και υντονιστικό υμβούλιο-εθελοντές) αφυπνίζονται από τον αιφνίδιο θάνατο στελέχους

της Οργάνωσης, εθελοντή ιατρού, κι αποφασίζουν να αναλάβουν Δράση. Η οραματική πρόταση του

συνεργάτη τους κατά την τελευταία ολομέλεια της Ομάδας Αυτομόρφωσης-Κοινότητας Μάθησης και

Πρακτικής στην οποία μετείχε ήταν το έρεισμα για την καμπάνια με μότο το «We C.A.N! Λέμε ΟΦΙ σε ό,τι

μας ρυπαίνει και ό,τι μας πεθαίνει… ΝΑΙ στη ζωή», ενώ ζητήματα όπως ‘Σο κάπνισμα’, ‘το αλκοόλ- τα

τροχαία’, ‘η σεξουαλική κακοποίηση των ανηλίκων και η κακοποίηση των ζώων’, ‘η ρύπανση/ μόλυνση της διατροφικής

αλυσίδας’ και ‘η κλιματική αλλαγή’ αποτέλεσαν μαζί με την Εκπαίδευση Ενηλίκων και τον Πολιτισμό στην

Κοινότητα το τρίπτυχο της Μεθοδολογικής προσέγγισης του χεδίου Δράσης. Ένα σχέδιο που, τόσο σε

θεωρητικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο πρακτικής εφαρμογής δεν έπαψε να αφορά στην Εκπαίδευση-

Ευαισθητοποίηση των Πολιτών στον Εθελοντισμό και στην Πολιτειότητα, καθώς αναδύθηκε απευθείας από

τη χέση της Οργάνωσης με την Κοινωνία των Πολιτών.

Λέξεις κλειδιά: Επιστημονική μη κερδοσκοπική Οργάνωση, Κοινότητα Μάθησης, Εκπαίδευση Ενηλίκων,

Πολιτισμός, Εθελοντισμός, Κοινωνία Πολιτών, Ενδυνάμωση

1. ΕΙΑΓΩΓΗ

Η καμπάνια με βασικό μότο «We C.A.N! Λέμε ΟΦΙ σε ό,τι μας ρυπαίνει και ό,τι μας πεθαίνει…ΝΑΙ στη

ζωή», απετέλεσε μια πραγματική ανάγκη μετά τη διαδικασία αποτίμησης άλλου κοινοτικού σχεδίου δράσης

της Οργάνωσης. Η κριτική συνειδητοποίηση των ίδιων των μελών της Οργάνωσης ότι το ΕΔΕΕΚ μπορεί και

πρέπει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο για την καλλιέργεια συνείδησης στη βάση της τοπικής κοινότητας για

την αλλαγή νοοτροπίας απέναντι σε κρίσιμα ζητήματα που αφορούν στον ενιαίο χαρακτήρα του φυσικού κι

ανθρωπογενούς περιβάλλοντος για την Τγεία του τόπου. Η εκπαιδευτική Οργάνωση (που προσδιορίζει το

«πώς» της μάθησης) συμπράττει, με τον Ιατρικό ύλλογο Φανίων-ΙΦ (που προσδιορίζει γενικά το «τι» της

μάθησης) και την Πανελλήνια Ένωση Πολιτιστικών υλλόγων Κρήτης-ΠΕΠΤ (που προσδιορίζει το μέσο

για την μάθηση-επικοινωνία) ώστε να διεισδύσει στα λαϊκά πληθυσμιακά στρώματα των περιαστικών δήμων

του Ν. Φανίων με σκοπό να προετοιμάσει το κεντρικό γεγονός-καμπάνια στον κεντρικό Δήμο. Ψστόσο η

βασική εκπαίδευση στην επαρχία και η επένδυση χρόνου εκεί από την Οργάνωση αποδεικνύεται και η πλέον

προσοδοφόρα πηγή πόρων της, αφού οι περισσότεροι πόροι (υλικοί και ανθρώπινοι) συγκεντρώνονται και


34

συσπειρώνονται περιφερειακά με αποτέλεσμα: α)η Εκπαίδευση Ενηλίκων να αποδίδει τους καρπούς της, β) οι

πολίτες να συμμετέχουν δυναμικά κι ενεργά στις δράσεις της Οργάνωσης, γ) τα στελέχη της Οργάνωσης να

αναπτύσσονται-εκπαιδεύονται περαιτέρω και να δεσμεύονται αποφασιστικά για την επιτυχία της καμπάνιας

στον κεντρικό Δήμο. Παράλληλα, η πολιτιστική δομή αλλά και η επιστημονική δομή ενισχύουν και

εμπλουτίζουν το ανθρώπινο δυναμικό της Οργάνωσης, ενώ η διατομεακή συνεργασία ευθύνεται τόσο για τις

οικονομίες κλίμακας που σημειώνονται, όσο και για τις περαιτέρω συνέργειες και συμμαχίες με την τοπική

αυτοδιοίκηση με αποτέλεσμα οι βασικές δράσεις της καμπάνιας να εντάσσονται στον αυτοδιοικητικό

προγραμματισμό και έτσι να ελαχιστοποιείται το όποιο κόστος για την Οργάνωση. Ακολουθούν οι

συμπληρωματικές δράσεις της Οργάνωσης με ενισχυμένη την ταυτότητά της (brand name) λόγω των δράσεων

της καμπάνιας, ωσότου επιτυγχάνεται η συγκέντρωση-συσπείρωση των πόρων, υλικών κι ανθρώπινων, που

απαιτούνται για την υλοποίηση του οράματος-κεντρικού σκοπού της Οργάνωσης. Σο είδος των πόρων (υλικών

και ανθρώπινων) αλλά και το ζήτημα της αξιοποίησής τους συνάδουν απόλυτα με την δεοντολογία της

Οργάνωσης ενισχύοντας τον Εθελοντικό της χαρακτήρα ως συγκριτικό πλεονέκτημά της, αφού υπακούει εξ

ολοκλήρου στη φιλοσοφία της Οργάνωσης για ενδυνάμωση των πολιτών της τοπικής κοινότητας σε ζητήματα

που τους απασχολούν.

Η καμπάνια στην πραγματικότητα απετέλεσε ένα «μαθησιακό ταξίδι» για όλους τους συμμετέχοντες και τους

συνεργάτες (μεμονωμένα άτομα και ομάδες/δομές) και σίγουρα η υλοποίησή της καταγράφηκε ως μία

αυτοτελής μαθησιακή διαδικασία μετά από ένα πολύ σοβαρό στρατηγικό εγχείρημα. Εντούτοις η καμπάνια

δεν θα μπορούσε ποτέ να είχε υλοποιηθεί δίχως τον οραματισμό του αείμνηστου γιατρού Μιχάλη Μπονατάκη

για αφύπνιση «διά» της Εκπαίδευσης Ενηλίκων στη βάση της κοινωνίας των πολιτών, μέσω του ΕΔΕΕΚ και

της συναίνεσης του Ιατρικού υλλόγου Φανίων και της Παγκρήτιας Ένωσης Πολιτιστικών υλλόγων στο να

γίνει διαδημοτικά-διατομεακά το παραπάνω όραμα πράξη. το παραπάνω έργο συνέδραμε η τοπική

αυτοδιοίκηση του Ν. Φανίων (Δήμοι και Περιφερειακή Ενότητα) ως χορηγοί, κυρίως όμως οι πολίτες που

κατέκλεισαν με τη συμμετοχή τους την καμπάνια δίνοντας μηνύματα αισιοδοξίας ότι πράγματι «we C.A.N»

(community action now). Σίποτε, ωστόσο, δεν θα είχε ευοδωθεί εάν οι εθελοντές της Οργάνωσης -τακτικά κι

έκτακτα μέλη- δεν είχαν πιστέψει στην αξία του κεντρικού προβληματισμού της καμπάνιας, δηλαδή στην

σπουδαιότητα της κριτικής συνειδητοποίησης και στον αγώνα κατά της άγνοιας. Σίποτα δεν θα είχε

πραγματοποιηθεί εάν τα άτομα δεν είχαν ονειρευτεί την ανάγκη για μια περισσότερο σχεσιακή τοπική

κοινότητα, για προσωπικούς και κοινωνικούς μετασχηματισμούς και για τον λόγο αυτό εάν δεν είχαν

δαπανήσει-επενδύσει, καταληκτικά, ατελείωτες ανθρωποώρες στην Οργάνωση και στα αναπτυξιακά της

σχέδια.

2. ΑΝΑΚΟΠΗΗ ΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΥΙΑ

Η ανάπτυξη των ΜΚΟ καθώς και τα ζητήματα έμμεσης και άμεσης χρηματοδότησής τους (NGOs

Fundraising) ίσως να μην είναι ένα θέμα που το συναντά κανείς εύκολα στην ελληνική βιβλιογραφία,


35

ενδεχομένως γιατί γενικά τα ζητήματα του τρίτου τομέα στη χώρα έχουν ακόμη να διανύσουν πολύ δρόμο,

τόσο ακαδημαϊκά όσο και σε επίπεδο πρακτικής εφαρμογής και τανάπαλι. Ψστόσο, η μελέτη της ξένης

βιβλιογραφία δίνει αρκετό φως και κατανόηση. το πλαίσιο της παρούσας εργασίας η επισκόπηση της

βιβλιογραφίας αφορά σε σύγχρονες μελέτες σχετικά με ζητήματα συνεργασίας ΜΚΟ μεταξύ τους, όμως και

με την πολιτεία αλλά και την κοινωνία των πολιτών (civil society) (Tabbaa, Leach, March, 2013; Garcia,

Gonzalez, Riera, 2012), ζητήματα οργανωσιακής κουλτούρας και στρατηγικής, όπως η διατομεακή

συνεργασία μεταξύ μη κερδοσκοπικού τομέα και άλλων τομέων (πχ του τομέα των επιχειρήσεων) και το

στρατηγικό management, καθώς και την οργανωσιακή βιωσιμότητα (organizational sustainability) (Tabbaa,

Leach, March, 2013΄; Waikayi, Fearon, Morris, McLaughlin, 2012). Επίσης ζητήματα σχετικά με τη

διαδικασία και τα μέσα του management που σχετίζονται με την υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών ή την

υιοθέτηση καινοτόμων στρατηγικών εκτιμητικών (προ) οπτικών (Kenix, 2008; Lopez, 2012; Brands, Elam,

2013; Nah, Saxton, 2012; Waters, 2011). Άλλα ζητήματα που απασχολούν είναι ζητήματα προσέλκυσης κι

ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού των οργανώσεων (Waikayi, Fearon, Morris, McLaughlin, 2012; Roth,

Ho, Hung, 2007), καθώς και τρόποι σωστού προγραμματισμού αλλά και αξιοποίησης πρακτικών επικοινωνίας

και προώθησης του οργανωσιακού μηνύματος (Roth, Ho, Hung, 2007; Goering, Conor, Nagelhout,

Steinberg, 2011; Garcia, Gonzalez, Riera, 2012). Σα παραπάνω ζητήματα γίνονται σε κάθε περίπτωση ορατά

υπό το πρίσμα της δημοκρατικής-συμμετοχικής σε oργανωσιακή βάση διαδικασίας, είτε αυτή αφορά στην

ενδυνάμωση-ανάπτυξη της κοινότητας-Οργάνωσης, είτε της κοινότητας-Κοινωνίας μέσω του έργου της

Οργάνωσης (Alinsky, 1946, Αrgyris, Schon, 1978; Wenger, 1998; Wenger, McDermott, Snyder, 2002). Mια

βάση-τομή με το πεδίο της Κοινοτικής Εργασίας που με τη σειρά του γεφυρώνεται με τρόπο φυσικό με το

επιστημονικό πεδίο της Εκπαίδευσης Ενηλίκων (Freire, 1977; Shor,, 1992; Frey, 1998; Martin, 1999;

Thompson, 2002; Tερεζάκη, 2012). Έναν χώρο κατεξοχήν αρμόδιο σε ζητήματα μεθοδολογίας ενήλικης

εκπαίδευσης (κυρίως ως προς το „τι‟ και το „πώς‟ της μάθησης), μιας μάθησης εμπειρικής, δυνητικά κριτικής,

στοχαστικής-μετασχηματιστικής (ατομικά και κοινωνικά) (Freire, 1977; Dirkx, 1997; Μezirow et.al, 2006;

Belenky -Standon, 2006; Jarvis, 2009).

3. Ο ΚΟΠΟ ΚΑΙ ΟΙ ΣΟΦΟΙ ΣΗ ΕΚΣΡΑΣΕΙΑ

Ο σκοπός της καμπάνιας υιοθετείται επί της ουσίας από ένα κρίσιμο σώμα εθελοντών-εκπαιδευτών του τόπου,

μελών της Οργάνωσης, οι οποίοι οραματίζονται την διοργάνωση της 1ης υνδιάσκεψης Πόλης για τον

Εθελοντισμό και την Κοινοτική Δράση με την συμμετοχή ατόμων εκπροσώπων ομάδων φορέων και δομών

στην πόλη των Φανίων για τη δημιουργία μίας ευρύτερης δικτυακής -αναφορικά με τον Εθελοντισμό- δομής

στον τόπο. το παραπάνω πλαίσιο επιδιώκεται η στήριξη του ΕΔΕΕΚ ως Εμψυχωτή Υορέα τόσο

διοικητικά-συντονιστικά, όσο και διευκολυντικά-συντονιστικά σε σχέση με τις υλικοτεχνικές και κτιριακές

υποδομές της διοργάνωσης [http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/150 (14/6/17)].

http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/150


36

Απώτερος γενικός στόχος η κοινοτική ενδυνάμωση-κριτική συνειδητοποίηση των πολιτών και η εκπαίδευση

των στελεχών ομάδων και οργανώσεων που καθημερινά ασχολούνται με το έργο του εθελοντισμού σε

δεξιότητες όπως:

Η διάγνωση της ικανότητας των στελεχών των ομάδων οργανώσεων και δομών για ετοιμότητα σε

σύγχρονες μακροοικονομικές και μικροοικονομικές προκλήσεις,

Η κατανόηση της ηγεσίας ως φυσικό χαρακτηριστικό των ατόμων από όποιο πόστο ή θέση στις

οργανώσεις που υπηρετούν,

Η συνειδητοποίηση του κοινωνικού κεφαλαίου -«εμπιστοσύνη»,

Η κατανόηση του βαθμού προσωπικής ετοιμότητας-ικανότητας για αλλαγή και ανάληψης

πρωτοβουλίας για τον σχεδιασμό σχεδίων δράσης,

Η δημιουργία ενός ευρύτερου δικτύου εθελοντών-συνεργατών η σχέση των οποίων θα διαρκέσει-

ευδοκιμήσει με την λήξη της καμπάνιας και της 1ης υνδιάσκεψης Πόλης.

Ειδικός σκοπός της εκστρατείας «We C.A.N! Λέμε ΟΦΙ σε ό,τι μας ρυπαίνει και ό,τι μας πεθαίνει…ΝΑΙ

στη ζωή» που εξυπηρετεί τον απώτερο στόχο είναι η ενημέρωση-ευαισθητοποίηση και η κριτική

συνειδητοποίηση από τους πολίτες Ζητημάτων – Αιχμών όπως: ‘Σο κάπνισμα’, ‘το αλκοόλ- τα τροχαία’, ‘η

κακοποίηση των ανηλίκων’, ‘η ρύπανση/ μόλυνση της διατροφικής αλυσίδας’ και ‘η κλιματική αλλαγή’ που ταλανίζουν

την σύγχρονη κοινότητα. Παράλληλα με τον ειδικό σκοπό της εκστρατείας, την αφύπνιση, συλλειτουργεί ο

διττός, αναπόσπαστος και συμπληρωματικός στόχος της βιωσιμότητας (sustainability) της Οργάνωσης

μέσω: α) της προσέλκυσης και παραμονής εθελοντών (recruitment-detainment) και β) της εξασφάλισης υλικών

πόρων για την υλοποίηση της 1ης υνδιάσκεψης Πόλης για μέλη φορέων και οργανώσεων αναφορικά με τον

Εθελοντισμό και την κοινοτική ενδυνάμωση στον τόπο (Tabbaa, Leach, March, 2013; Lopez, 2012). Όμως

και οι στόχοι της δια-Δημοτικής συνεργασίας (cross-Municipal collaboration) και της δια-υλλογικής

υνεργασίας μεταξύ πολιτιστικών δομών (cross-Cultural Union collaboration) -συνήθως ανταγωνιστικών

μεταξύ τους- απασχολούν την Οργάνωση.

ε κάθε περίπτωση οι επιμέρους στόχοι της Εκστρατείας συνάδουν απόλυτα με τις αρχές που διέπουν τη

δομική λειτουργία της ίδιας της Οργάνωσης κι αφορούν την «Εκπαίδευση Ενηλίκων», τον «Πολιτισμό-

εθελοντισμό» και την ίδια την «Κοινότητα-δικτύωση» (www.cretaadulteduc.gr; Hunsaker, 2010, 68-60).

Μέσω της εκπαίδευσης των εθελοντών (μελών και στελεχών πρωταρχικά της ίδιας της Οργάνωσης), αλλά και

των πολιτών, στον Εθελοντισμό, τη υνεργασία και την Πολιτειότητα δημιουργείται ουσιαστικά μια

Καμπάνια-χέδιο Δράσης «διαδικασίας». Ένα πιθανό μοντέλο διαδικασίας (process model) «με» τους

ανθρώπους όπου τα άτομα, από τη μια, καθίστανται υπεύθυνα ως προς τα ζητήματα αιχμής, ενώ ταυτόχρονα

καθίστανται ενδυναμωμένα λόγω της άσκησής τους στον εθελοντικό οργανωσιακό σχεδιασμό -σε όποια

ομάδα κι αν συμμετέχουν- από την άλλη (Waikayi, Fearon, Morris, McLaughlin, 2012).

http://www.cretaadulteduc.gr/


37

H ικανοποίηση των εν λόγω μακροπρόθεσμων σκοπών και στόχων αφορά στην σταδιακή κι επίσης

μακροπρόθεσμη δράση των εθελοντών της Οργάνωσης και των κατοίκων της κοινότητας σε δύο (2) χωρικά

επίπεδα: α) εκείνο της επαρχίας-περιαστικών δήμων και β) εκείνο του αστικού κέντρου-πρωτεύουσας του

νομού. Με την ολοκλήρωση του αρχικού πιλοτικού χεδίου-Καμπάνιας (Ν. Φανίων), την αποτίμηση και τον

ανασχεδιασμό του, η Οργάνωση δυνητικά μπορεί να δραστηριοποιηθεί και στους λοιπούς τρεις νομούς της

Περιφέρειας Κρήτης.

Ο προγραμματισμός του έργου ακολουθεί τρεις (3) φάσεις προγραμματισμού: «φάση της προετοιμασίας της

κύριας καμπάνιας» (ευαισθητοποίηση της επαρχίας), «κύρια καμπάνια» (σε επίπεδο πρωτεύουσας του Νομού-

πόλη των Φανίων) και «φάση της επεξεργασίας» (που ακολουθεί την κύρια καμπάνια κι αφορά στην αποτίμηση

της δράσης, τον ανασχεδιασμό και την πιθανότητα γενίκευσής της και στους άλλους τρεις νομούς της

Περιφέρειας (Brands, Elam, 2013).

Προστιθέμενη αξία του έργου η εκπαίδευση των στελεχών και των μελών του υντονιστικού υμβουλίου και ο

μετασχηματισμός τους από περιστασιακά στελέχη σε στελέχη περισσότερο συνειδητοποιημένα κι

εξοικειωμένα με βασικές έννοιες και πρακτικές αναφορικά με την τρατηγική Κατεύθυνση της Οργάνωσης, το

χέδιο Οργάνωσης και την υμμετοχική/Μετασχηματιστική Ηγεσία για την παρέμβαση στην ευρύτερη

Κοινότητα (Tερεζάκη, Ανδρεάδου, 2012; Θεοφιλίδης, 2012; ταθόπουλος, 2000)

4. Η ΥΙΛΟΟΥΙΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟ ΣΗ ΟΡΓΑΝΩΗ ΣΗΝ ΚΟΙΝΟΣΗΣΑ

Σο Όραμα και η Αποστολή της Κοινωνικής Οργάνωσης «ΕΔΕΕΚ» διαφαίνεται στην ιδρυτική της διακήρυξη

ως πρωτοβουλία των μελών της (bottom up) για την προώθηση της φιλοσοφίας και των αρχών της

Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Σαυτόχρονα, επιδιώκει να συμβάλλει στη συνοχή και στην ανάπτυξη της τοπικής

κοινωνίας (Δια Βίου Μάθηση, ν.3369/05) μέσω της Διατομεακής συνεργασίας (Tabbaa, Leach, March, 2013),

της Κοινοτικής Εκπαίδευσης (Martin, 1999; Thompson, 2002) και της ενίσχυσης – συστηματοποίησης του

Εθελοντισμού στην κοινότητα (Waikayi, Fearon, Morris, McLaughlin, 2012). Έτσι, αναδεικνύεται ο

κοινωνικός-κοινοτικός χαρακτήρας της Οργάνωσης, δηλαδή, το σαφές διακριτικό στοιχείο της σε σχέση με

αντίστοιχες άλλες. Καταστατικά (άρθ. 2.9) τονίζεται η αναγκαιότητα «διεύρυνσης» του Δικτύου στην

κατεύθυνση της εθελοντικής δράσης των τακτικών μελών/στελεχών του ως πολιτισμικών εμψυχωτών πλάι «σε»

και «μαζί με» μέλη από ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες (Freire, 1977; Μartin, 1999). Πέρα από την πρόδηλη

αναγκαιότητα μετασχηματισμού των στελεχών της από «εκπαιδευτές» σε «φορείς της αλλαγής»-«εμψυχωτές»

(MacBeath, 2007, 11-15), η Οργάνωση προσβλέπει σε οργανωσιακή αλλαγή του τυπικού «μη κερδοσκοπικού

ωματείου» σε «Κοινότητα Μάθησης-Πρακτικής» (Learning Community/Community of Practice) (Wenger,

1998). Έτσι διατυπώνεται επί της ουσίας μια μακροπρόθεσμη στρατηγική με έμφαση στην κοινοτική

Πριν την βαςική

καμπάνια Καμπάνια πόλησ Μετά την καμπάνια


38

εκπαίδευση κι ενδυνάμωση με απώτερο στόχο την ικανοποίηση της ανάγκης για κριτική συνειδητοποίηση,

ατομική και κοινωνική/κοινοτική αλλαγή (Αlinsky 1946; Freire, 1977; Warren, 1965; Mezirow, et.al, 2006).

Σο καταστατικό όραμα της Οργάνωσης για την Πόλη που Μαθαίνει (Life Long Learning City)

(http://learningcities.uil.unesco.org/home), ως εκ τούτου, δεν αφορά στη δια βίου μάθηση, ως επιτομή της

καπιταλιστικής επιταγής, αλλά στη μάθηση σε ολόκληρο το βίο ως κοινωνική διαδικασία (social process),

δυνατότητα συμμετοχής (participation)-διασύνδεσης (connection)-διαπραγμάτευσης (negotiation), ως

ικανότητας των πολιτών και ως αποτελεσματικότητα των δομών (Senge, 1990; Argyris, 1992) σε μια Πόλη

Μανθάνοντα Οργανισμό (Plumb, Leverman, McGray, 2007). Έναν διευρυμένο οργανισμό που σκόπιμα

καλλιεργεί με τέτοιο τρόπο τη δημόσια σφαίρα κατανόησης (public sphere) των πολιτών του, επιδιώκοντας

κοινωνική αλλαγή μέσω της εκπαίδευσης και αυτομόρφωσης στο πλαίσιο της εμπρόθετης δημοκρατίας

(Bourdieu, Passeron, 1977; Kenix, 2008). Ψς προς τα εξωτερικά συστήματα, η Οργάνωση δρα με βάση την

αρχή της συμπερίληψης (inclusive model) κι απευθύνεται σε οποιονδήποτε φορέα ή πολίτη που επιδιώκει την

ενεργό πολιτειότητα. Ψς προς τη διαδικασία, πρόκειται για μια δια ζώσης και εξ αποστάσεως δικτύωση, στο

πλαίσιο μιας διευρυμένης δημιουργικής και συνεκτικής μαθησιακής κοινότητας με βάση το πεδίο της

Εκπαίδευσης Ενηλίκων και της Σέχνης στην Εκπαίδευση μέσω του συμμετοχικού σχεδιασμού του συνόλου

των πολιτών (Leung, 2009, 39, 693-709; Wenger , 1998; Thompson, 2002; Christakis-Fowler, 2009).

5. Η ΕΚΣΡΑΣΕΙΑ

5.1 Η Υιλοσοφία & οι τόχοι

Με το Project «We C.A.N! Λέμε ΟΦΙ σε ό,τι μας ρυπαίνει και ό,τι μας πεθαίνει…ΝΑΙ στη ζωή» δηλώνεται

με σαφήνεια το μήνυμα όσον αφορά στην ανάγκη για επιβίωση, ενώ το υπόρρητο κομμάτι „Community

Action Now‟ δηλώνεται έμμεσα εμφατικά μέσα από το ρήμα CAN σε α πληθυντικό πρόσωπο. Έτσι

διατυπώνεται σαφώς η „ικανότητα‟ όμως και η „ενότητα‟ ενώ το μότο υπαινίσσεται την επίτευξη επιπλέον

στόχων της Καμπάνιας, πέρα των δεδηλωμένων προς τους πολίτες (συμπληρωματικών στόχων της

Οργάνωσης). Σαυτόχρονα επιτρέπει την προσωπική νοηματοδότηση βάσει των ενήλικων εμπειριών και το

προσωπικό „στοίχημα‟ για αλλαγή (από τις προβληματικές καταστάσεις προς τα νέα οράματα). ύμφωνα με

την σκοποθεσία και τη στοχοθεσία της Εκστρατείας της Οργάνωσης το ζητούμενο εδώ είναι μέσω της

ευαισθητοποίησης-ενδυνάμωσης των πολιτών σε σημαντικά ζητήματα της ζωής τους να αυξηθεί η επίγνωσή

τους (awareness) αλλά και να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητα της Οργάνωσης σε επίπεδο πόρων. Σαυτόχρονα,

μέσω της Εκστρατείας επιχειρείται, καταληκτικά, η δια-δημοτική και δια-συλλογική συνεργασία για τη

συνοχή και την ανάπτυξη επιμέρους δομών αλλά και για τη συνοχή και την ανάπτυξη μιας πόλης που μαθαίνει

να δημιουργεί διά βίου.

(http:/learningcities.uil.unesco.org/home


39

Σο χέδιο Δράσης-«Εκστρατεία» αποτελείται από έξι διαφορετικά υποέργα. Πέντε (5) περιαστικά 2ήμερα-

Γεγονότα Προετοιμασίας κι ένα (1) τελικό κεντρικό 3ήμερο-Κεντρικό Γεγονός στο οποίο καταλήγουν τα

πέντε προηγούμενα.

5.1.1 Πριν την βασική καμπάνια-πριν το 3ήμερο Κεντρικό Γεγονός στην πρωτεύουσα του Νομού

Κάθε περιαστικό 2ήμερο με τη σειρά του χαρακτηρίζεται από τον Πολιτιστικό και τον Εκπαιδευτικό άξονα,

υπεύθυνοι για τους οποίους είναι: για τον μεν Πολιτιστικό άξονα η Παγκρήτια Ένωση Πολιτιστικών

υλλόγων, για τον, δε, Εκπαιδευτικό το ΕΔΕΕΚ σε συνεργασία με τον Ιατρικό ύλλογο. Σην πλήρη ευθύνη

και το συντονισμό του έργου συνολικά έχει το ΕΔΕΕΚ, ενώ ο εκάστοτε Δήμος μετέχει επικουρικά, εφόσον το

επιθυμεί, στο εγχείρημα, συμβάλλοντας με την χορηγία σε πρώτη φάση με την παραγωγή του ενημερωτικού

φυλλαδίου και δυνητικά εντάσσοντας τη δράση σε πρόγραμμα εκδηλώσεων στο πλαίσιό του.

5.1.1.1 Η πρόσβαση στην κοινότητα

Η συνεργασία της Οργάνωσης με τον Ιατρικό ύλλογο και την Πολιτιστική Ένωση αποτελεί εμπρόθετη

δράση, καθώς πέρα από τη δυνατότητα παραχώρησης χώρου και υλικοτεχνικής υποδομής, μέσω της

συνέργειας αποκτά εύκολη πρόσβαση στη βάση της κοινότητας (community based action) και συγκεκριμένα

σε ένα μεγάλο πληθυσμό-στόχο με κοινές ανάγκες και τεράστιο εύρος βάσει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών

των μελών του. Επιπλέον και κάποιων κοινών χαρακτηριστικών όπως η γαλούχηση μέσω της παράδοσης για

τις αξίες, το ήθος/ανθρωπιά (ethos) και το κοινό συμφέρον για την επίλυση των κρίσιμων ζητημάτων με

εγνωσμένη την ανάγκη για ενδυνάμωση του κοινωνικού κεφαλαίου, ενημέρωση-κριτική συνειδητοποίηση και

„αλλαγή‟1 (ειδικά στην επαρχία) (Goering, Conor, Nagelhout, Steinberg, 2011; Βourdieu, Passeron, 1977;

Freire, 1977)

Για την Οργάνωση που στις απώτερές της βλέψεις έχει τον εκδημοκρατισμό της κοινωνικής σφαίρας, την

κοινοτική ενδυνάμωση και το λύσιμο της σιωπής των ατόμων, η παρούσα ευκαιρία για ενασχόληση με τα

«κοινά αποδεκτά ζητήματα» που απασχολούν τον τόπο (πολίτες και τοπική αυτοδιοίκηση), έτσι όπως

(ακίνδυνα για την πολιτεία) τίθενται από την επιστημονική Οργάνωση (σε συνεργασία και με άλλους

εξειδικευμένους επιστημονικούς φορείς πχ Ιατρικός ύλλογος, KE.ΠΡΟ, Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπ/σης,

ΚΧΤ) αποτελεί τη βάση έναρξης ενός ουσιαστικού-συμμετοχικού διαλόγου2 πάνω σε θεμελιώδεις αρχές κι

αξίες της Οργάνωσης «με» τους πολίτες (Βrands, Elam, 2013). ύμφωνα με το εκλιπόν μέλος (άνθρωπος

κύρους και ήθους της ιατρικής κοινότητας, μέλος παραδοσιακού συλλόγου και μέλος της κοινότητας

ΕΔΕΕΚ) θα αποτελούσε κρίσιμης σημασίας γεγονός η ανάδειξη της ολιστικής ματιάς του ανθρωπογενούς και

φυσικού περιβάλλοντος για την ολιστική αντιμετώπιση των ζητημάτων. Κι αυτό μόνο μια εξειδικευμένη

επιστημονική οργάνωση με όπλο της το Δημοκρατικό Διάλογο θα μπορούσε και έπρεπε να το

1 Πολλοί θάνατοι νζων ςτουσ δρόμουσ του νηςιοφ οφείλονται ςτην άλογη χρήςη αλκοόλ (παραδοςιακή τςικουδιά κλπ)

2 Οςζιαζηικού ηόζο λόγω πεπιεσομένος (ηι), όμωρ και λόγω ηπόπος-μεθοδολογίαρ διεξαγωγήρ ηος διαλόγος (πώρ). Εδώ ο

λόγορ για ηιρ ενεπγηηικέρ κι εναλλακηικέρ μεθόδοςρ ηηρ Εκπαίδεςζηρ Ενηλίκων και ηηρ κοινοηικήρ ενδςνάμωζηρ

(εξοικείωζη με community guide tools) (ΙCMM, 2008/2012).


40

«επικοινωνήσει» μέσω του πολιτισμού που η ίδια αντιτάσσει στην τοπική κοινότητα ξεκινώντας από τη βάση

της :

«Σο ΕΔΕΕΚ, συνεπώς, μπορεί στη συνέχεια να εκφράσει την προοδευτική συλλογική συνείδηση του τόπου μας

συμβάλλοντας στην ανάδειξη των αιτίων που προκαλούν την συνεχή αύξηση των πρόωρων θανάτων και χρόνιων νόσων

στην ΚΡΗΣΗ του 2016. Ερευνούμε και αναδεικνύουμε πως επιδρά η υποβάθμιση του ανθρωπογενούς και φυσικού

περιβάλλοντος στην υγεία μας…»(Μ. Μπονατάκης, 2016)

Ενός διαλόγου που δυνητικά αφορά στην έναρξη της Μελέτης της Κοινότητάς για καταγραφή και

μακροσχεδιασμό (εκπαιδευτικό-ερευνητικό) σε επίπεδο κοινοτικής ενδυνάμωσης και δημοκρατικής αγωγής

του πολίτη. Παράλληλα, ανάδειξης της κοινωνίας των πολιτών (Alinsky, 1946; Freire, 1977; Sadan, 1997;

Schutz, Sandy, 2011; Zuber-Skerit, Teare, 2013).

O Πολιτιστικός άξονας αφορά στο ψυχαγωγικό μέρος των 2ήμερων εκδηλώσεων, ενώ ο Eκπαιδευτικός άξονας

εστιάζει στην ενημέρωση-ευαισθητοποίηση αλλά κι εκπαίδευση των πολιτών με απώτερο στόχο τη σταδιακή

διεύρυνση του σώματος των εθελοντών του αλλά και της ανανέωσης των στελεχών της Οργάνωσης (Waikayi,

Fearon, Morris, McLaughlin, 2012). την συνέχεια δημιουργείται ένα πλάνο δράσης στο πλαίσιο των δύο

παραπάνω αξόνων, ενώ από την εφαρμογή των προγραμματισμένων -από τις αρχικές και συμπράττουσες

οργανώσεις- δράσεων και δραστηριοτήτων στην πράξη αναδύεται κι ένας τρίτος άξονας ως βασικό ζητούμενο

της Εκστρατείας, η κοινωνικο-πολιτιστική-πολιτική δράση (Freire 1977) ατόμων-πολιτών ή δομών-φορέων

ποικιλοτρόπως (ανάληψη πρωτοβουλίας στις προγραμματισμένες δράσεις, δημιουργία νέων και συμμετοχή

τους -στον επόμενο Δήμο/σταθμό- στο πλαίσιο της Εκστρατείας).

Kαθώς η Δράση-Εκστρατεία επεκτείνεται στους πέντε περιαστικούς δήμους, οι πόροι της Οργάνωσης και το

κεφάλαιο γνώσης των εθελοντών της αυξάνεται σταδιακά. Η δύναμη-δυναμική που απαιτείται για την συνέχεια,

στον καταληκτικό κεντρικό Δήμο, αντλείται από το Όραμα της Αποστολής «We CAN say NO!» αλλά και

από τα εσωτερικά κίνητρα των ατόμων που αφορούν στις αξίες τους εκπεφρασμένες από τα μότο “Άνθρωποι

Κοντά” και “στη Μνήμη του η Δύναμή μας!!!”. Αξίες βασισμένες στις ανθρώπινες σχέσεις και στον

Ανθρωπισμό εντός της Οργάνωσής -Μαθησιακής τους κοινότητας (Wenger, 1998; Waikayi, Fearon, Morris,

McLaughlin, 2012; Brands, Elam, 2013, https://en.wikipedia.org/wiki/Values_education, 14-08-2016).

Σην ίδια στιγμή προστίθεται σημαντικό σώμα νέας γνώσης (μεταξύ των μελών), καθώς ολοένα και

προσέρχονται νέα μέλη στην Οργάνωση. ημειώνεται έτσι η ανακεφαλαιοποίηση του πλούτου των ιδεών μέσω

της νέας δυναμικής της Ομάδας με τρόπο που εμπνέει την αποφασιστικότητα, την πίστη και την ετοιμότητα

για την διεξαγωγή του Κεντρικού Γεγονότος, την 1η υνδιάσκεψη Πόλης για τον Εθελοντισμό και την

Κοινοτική Ενδυνάμωση - 3ήμερη Εκστρατείας We Say NO! “COMMUNITY ACTION NOW” !!! στην

πρωτεύουσα.

5.1.2 Φρονοδιάγραμμα της Δράσης-Εκστρατείας της Επαρχίας

https://en.wikipedia.org/wiki/Values_education


41

ύμφωνα με τα παραπάνω η σταδιακή διεύρυνση των εμπλεκόμενων μελών της Οργάνωσης (Y-Υ-Π)3 γίνεται

σε κάθε φάση του χρονοδιαγράμματος του Έργου (πριν το διήμερο-κατά το διήμερο-μετά το διήμερο) σε

κάθε έναν δήμο ξεχωριστά (κύκλος εμπειρίας-δράσης), ενώ η εμπειρία κάθε Δήμου συγκεντρώνεται στην

ολομέλεια της Οργάνωσης ανατροφοδοτείται ανασχεδιάζεται και διευρύνεται στελεχιακά συνδράμοντας στον

επόμενο περιαστικό Δήμο (νέος κύκλος δράσης-εμπειρίας) (Kolb, 1984; Kατσαρού, Σσάφος, 2003; Βrands,

Elam, 2013). Εδώ σημειώνεται η άρρητη/άδηλη4,αναδυόμενη από την κοινοτική βάση, η τριμερής

συνεργασία του Επιστημονικού με τον Πολιτισμικό και τον Αυτοδιοικητικό τομέα.

5.2 Καμπάνια Πόλης-Πρωτεύουσας Νομού

τη φάση της υλοποίησης του κεντρικού Γεγονότος (3 ημέρου των Φανίων) η Εκστρατεία και το όραμά της

έχουν πλέον υιοθετηθεί επίσημα και από τους έξι (6) Δήμους του Νομού (περιαστικούς και αστικό), αλλά και

από την Περιφέρεια Κρήτης-Περιφερειακή Ενότητα, οι οποίοι συνδράμουν σε χώρους διεξαγωγής των

Δράσεών της, σε θέματα υλικοτεχνικής υποδομής και στη φιλοξενία προσκεκλημένων εισηγητών/εκπροσώπων

εθνικών φορέων. την καμπάνια εμπλέκονται τοπικοί κι εθνικοί φορείς που συνδράμουν-συμπράττουν

εθελοντικά στην υλοποίηση του έργου. Κρίσιμης σημασίας γεγονότα -σε όρους κοινοτικού σχεδιασμού και

ενήλικης εκπαίδευσης- αποτελούν τα εργαστήρια «υμμετοχικού Διαλόγου με την κοινωνία των πολιτών» στο

πλαίσιο της υνδιάσκεψης Πόλης [http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/153 (14/6/17)] αλλά και

οι ακτιβιστικές δράσεις με τους πολίτες στην κοινότητα [http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/155

(14/6/17)]

Έτσι η Εκπαιδευτική Δράση του «υμμετοχικού Διαλόγου με τους πολίτες» πλαισιώνεται από εικαστικές-

περιβαλλοντικές-αθλητικές, δραστηριότητες, ατομικές και ομαδικές, που στο σύνολό τους αναδεικνύουν τον

ολιστικό χαρακτήρα του εγχειρήματος (Τγεία Ανθρωπογενούς & Υυσικού Περιβάλλοντος), καθιστώντας το

„υμμετοχικό Διάλογο-χεδιασμό‟ ως έρεισμα της προσοχής της Κοινωνίας των Πολιτών.

3 Όπου Υ (1, 2,3 4, 5): Στελζχη και μζλη τησ Οργάνωςησ που ενεργοποιοφνται ςτην αντίςτοιχη κοινότητα.

Όπου Φ (1,2,3,4,5,): Στελζχη και μζλη τησ Πολιτιςτικήσ Οργάνωςησ που ενεπλάκηςαν ςτο Σχζδιο τησ Εκςτρατείασ. Όπου Π (1,2,3,4,5) Πολίτεσ που μεμονωμζνα κι εθελοντικά επιθυμοφν να λάβουν μζροσ ςτο Σχζδιο τησ Εκςτρατείασ 4 Κι αςηό γιαηί έκαζηορ Δήμορ οςζιαζηικά παπακολοςθεί, μεηέσει πποαιπεηικά ωρ απωγόρ και πποζκεκλημένορ, όσι όμωρ

ωρ ζςνδιοπγανωηήρ. Η Πολιηεία παπακολοςθεί, οςζιαζηικά, ηην ανάδςζη ηηρ Κοινωνίαρ ηων Πολιηών (civil society

emergence), ηην ‘είζοδο ηος ανεπίζημος ζηο επίζημο’ και δεν μποπεί από ηο να αποθαζίζει ζηη ζςνέσεια εάν θα ηην

ζηηπίξει-εκθπάζει (Γιαννήρ, 2001; Garcia, Gonzalez, Riera, 2012 ).




42

[http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/135 (14-11-2016), http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=992

(30-08-2016)]

5.2.1 Επίσημες και Ανεπίσημες Δράσεις Εκστρατείας στην Πόλη των Φανίων

Οι Δράσεις χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες. Οι επίσημες δράσεις – πόλης που αφορούν στην

ικανοποίηση αναγκών της κοινότητας και οι ανεπίσημές /συμπληρωματικές δράσεις-πόλης που αφορούν στις

ανάγκες της Οργάνωσης.

τις επίσημες, σε συνεργασία με την Οργάνωση ΕΔΕΕΚ, τον Ιατρικό ύλλογο και την Ένωση Πολιτιστικών

Κρήτης, συμμετέχουν τώρα κι άλλες ομάδες κι εθελοντικές οργανώσεις τοπικής κι εθνικής εμβέλειας (Γιατροί

χωρίς σύνορα, Greenpeace, ΚΕΘΕΑ, ΔΗΠΕΘΕ, ΑΦ κλπ) που με τη σειρά τους στηρίζουν τη δράση λόγω

και του στρατηγικού τους management (Tabbaa, Leach, March, 2013). Οι δράσεις αυτές συντονίζονται από

διευρυμένη υντονιστική Ομάδα Δράσης εκπροσώπων δομών, υπό την Προεδρεία της Οργάνωσης, ενώ

στηρίζονται οικονομικά από την τοπική αυτοδιοίκηση στο σύνολό της (το σύνολο των έξι Δήμων του Νομού

και της Περιφέρειας Κρήτης), που λόγω του στρατηγικού της management- διασφαλίζει τη δυνατότητα

πρόσβασης στη γνώση στο σύνολο των πολιτών.

Οι ανεπίσημες δράσεις-πόλης που διοργανώνονται στο ίδιο χρονικό πλαίσιο μεμονωμένα από την Οργάνωση

ΕΔΕΕΚ, επί τοις ουσίας, προβάλουν την ικανότητα της Οργάνωσης να δημιουργεί καινοτόμο έργο σε

επίπεδο καλλιέργειας ανθρωπίνων χέσεων και Δικτύωσης (Christakis, Fowel, 2009; Σερεζάκη, 2010) μέσω

του πολιτιστικού αγαθού, ενώ μέσω αυτών ενισχύεται ουσιαστικά και προβάλλεται το καινοτόμο για τον τόπο

εγχείρημα της δικτύωσης-διασύνδεσης διαφορετικών τομέων και δομών με οχήματα την διαδημοτική

Καμπάνια και την υνδιάσκεψη Πόλης που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τον ημιδομημένο-

δημοκρατικό διάλογο με την κοινωνία των πολιτών.

Σόσο οι επίσημες, όσο και οι ανεπίσημες δράσεις της υνδιάσκεψης Πόλης στο πλαίσιο του 3ου

Επιστημονικού υνεδρίου της Οργάνωσης (http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/150) είναι

εξαιρετικής σημασίας, καθώς μέσω αυτών δίνεται η δυνατότητα «ευαισθητοποίησης-γνώσης-κατανόησης-

συμμετοχής-ενδυνάμωσης» στην κοινότητα, με κερδισμένους όλους τους συμμετέχοντες (μεμονωμένους

πολίτες, φορείς, ομάδες και δομές) (Garcia, Gonzalez, Riera, 2012; Tabbaa, Leach, March, 2013;

http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=473, 14-8-2016; http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=481, 14-8-2016).

5.2.2 Πλάνο Εκστρατείας: Η σπειροειδής διάταξη του χεδίου και Υάσεις Δράσης

τον παρακάτω πίνακα ξεδιπλώνονται η προετοιμασία, η υλοποίηση και η αποτίμηση-ανασχεδιασμός των

δράσεων της Οργάνωσης στην πρωτεύουσα του πιλοτικού Δήμου, ενώ με τον πίνακα αυτό επιχειρείται το να


http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=992





43

καταστεί σαφής η σπειροειδή διάταξη του εγχειρήματος σε κύκλους δράσης-κύκλους εμπειρίας οι οποίοι με

τη σειρά τους οδηγούν σε νέους κύκλους εμπειρίας έρευνας και δράσης που συνομιλούν μεταξύ τους στο

πλαίσιο του ευρύτερου τρατηγικού Οργανωσιακού χεδίου.

Περίοδοι δράσης Πριν το 3ημερο

προετοιμασία διοργάνωση

Κατά το 3ήμερο

(υλοποίηση)

Μετά το 3ήμερο

(Αποτίμηση-ανασχεδιασμός)

Ημέρες 1η μέρα 2η μέρα 3η μέρα

Καμπάνια Κεντρικού/Αστικού Δήμου

ΕΠΙΗΜΕ

ΔΡΑΕΙ

ΔΗΜΟΤ

(ανάγκες

Δήμου

-Κοινότητας)

1. υγκρότηση

Μικτής

υντονιστικής

Ομάδας Δράσης

(ΜΟΔ)

2. Πρόσκληση

Κριτικού φίλου-

Εξ Παρατηρητή

(Προετοιμασία

Έρευνας Δράσης )

3. Δημιουργία Κεντρικού Πλάνου Δράσεων 3ημέρου 4. Επιμερισμός Έργου/9 Ομάδες Εργασίας με υντονιστή Εκάστη 5. Δημιουργία Επιμέρους πλάνου Δράσεων ομάδων 6. Δημιουργία Λιστών Εγγραφής- Επικοινωνία με συμμετέχοντες 7. Διαφήμιση 8. Έλεγχος Φώρων/υλικοτεχνική υποδομή-σήμανση 9.Επιβεβαίωση Catering

Ομάδες

Έργου

Εθελοντών

Δράσεων

Ημέρας

(έλεγχος χώρων,

ήμανση,

Εγγραφές,

Καλωσόρισμα-

Τπόδειξη

Φώρων,

Ενημερωτικά

Υυλλάδια,

Επίλυση

Αποριών κλπ

Ομάδες

Έργου

Εθελοντών

Δράσεων

Ημέρας


ήμανση,

Εγγραφές,


Τπόδειξη

Φώρων,


Υυλλάδια,

Επίλυση


Ομάδες

Έργου

Εθελοντών

Δράσεων

Ημέρας


ήμανση,

Εγγραφές,


Τπόδειξη

Φώρων,


Υυλλάδια,

Επίλυση


A. Ποσοτική- Εξωτερική Αξιολόγηση (Επεξεργασία Ερωτηματολογίων υμμετεχόντων)

B. Ποιοτική- Εσωτερική (αυτο)Αξιολόγηση

Ολομέλεια Μ..Ο.Δ

1. Αποτίμηση έργου

Επιμέρους

Ομάδων έργου

(αποτελεσματικότητα:

-των δράσεων

-ενεργητικής συμμετοχής

- της Διαφημιστικής

Καμπάνιας

-χρονοδιαγράμματος των

Εκδηλώσεων

-έργου των ομάδων

εργασίας διοργανωτών

-του Προγράμματος -της διαδικασίας εγγραφών

2. Εορτασμός ολομέλειας

για την ολοκλήρωση του

έργου-Απονομή τίτλων

υμμετοχής

3 . Επιστροφή στις

ομάδες έργου-Action

Πριν την καμπάνια

https://www.google.gr/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&ved=0ahUKEwj9sKHCodzOAhUF7RQKHZYGBn8QjRwIBw&url=http://www.keyword-suggestions.com/YWJvdXQgYWN0aW9uIHJlc2VhcmNo/&psig=AFQjCNErUZPP2o-AD9VPf7JOXw8FlPywhA&ust=1472203617417654&cad=rjt





44

research (συγγραφή

Περιπτωσιολογικής

Μελέτης τους)

.4 Oλομέλεια Κ.Ο.Δ: συμμετοχική Action research

.5 Ανακοίνωση Μελέτης

στην επιστημονική

κοινότητα

6. Διαδήλωση σε συνεργασία με τις οικολογικές υγείας κλπ οργανώσεις & επίδοση των πορισμάτων της καμπάνιας στην Περ/κή Ενότητα Φανίων

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕ

ΔΡΑΕΙ

ΕΔΕΕΚ

(ανάγκες

Οργάνωσης)

1. υγκρότηση

υντονιστικής

Ομάδας Δράσης

(ΟΔ)

2. Πρόσκληση

Κριτικού φίλου-

Εξ Παρατηρητή

(Προετοιμασία

Έρευνας Δράσης)

3. Δημιουργία

Κεντρικού

Πλάνου

Δράσεων &

Εξεύρεσης πόρων

3ημέρου

4. Επιμερισμός

Έργου/9 Ομάδες

Εργασίας με

υντονιστή

Εκάστη


Επιμέρους πλάνου

Ομάδες

Έργου

Εθελοντών

Δράσεων

Ημέρας


ήμανση,

Εγγραφές,


Τπόδειξη

Φώρων,


Υυλλάδια,

Επίλυση


Ομάδες

Έργου

Εθελοντών

Δράσεων

Ημέρας


ήμανση,

Εγγραφές,


Τπόδειξη

Φώρων,


Υυλλάδια,

Επίλυση


Ομάδες

Έργου

Εθελοντών

Δράσεων

Ημέρας


ήμανση,

Εγγραφές,


Τπόδειξη

Φώρων,


Υυλλάδια,

Επίλυση


A. Ποσοτική-

Εξωτερική

Αξιολόγηση

(Επεξεργασία

Ερωτηματολογίων

υμμετεχόντων)

B. Ποιοτική-

Εσωτερική

(αυτό)Αξιολόγηση

Ολομέλεια ΟΔ

1. Αποτίμηση έργου

Επιμέρους

Ομάδων έργου

(αποτελεσματικότητα:

-των δράσεων

-της εξεύρεσης πόρων

-ενεργητικής συμμετοχής


45

Δράσεων ομάδων


Λιστών

Εγγραφής-

Επικοινωνία

με συμμετέχοντες

7. Διαφήμιση

8. Έλεγχος

Φώρων/υλικοτεχνική

υποδομή-σήμανση

9.Επιβεβαίωση

Catering

- της Διαφημιστικής

Καμπάνιας

-χρονοδιαγράμματος των

Εκδηλώσεων

-έργου των ομάδων

εργασίας διοργανωτών

-του Προγράμματος

-της διαδικασίας εγγραφών

2. Εορτασμός ολομέλειας

για την ολοκλήρωση του

έργου-Απονομή τίτλων

υμμετοχής

3 . Επιστροφή στις

ομάδες έργου-Action

research (συγγραφή

Περιπτωσιολογικής

Μελέτης τους)

4. Oλομέλεια ΚΟΔ:

συμμετοχική Action

research

5. Ανακοίνωση Μελέτης

στην επιστημονική

κοινότητα

6.Κατάθεση Αιτήματος

την δημιουργία

Δικτύου Εθελοντικών

Ομάδων και Οργανώσεων


46

Καθώς και μητρώου

Εθελοντών του τόπου

5.2.3 To Πλάνο και οι Διεργασίες υγκρότησης Ομάδων Δράσης-Αξιολόγησης του χεδίου

Σο Πλάνο (Action Plan) της Εκστρατείας για την Οργάνωση-υντονιστή σηματοδοτεί ένα πλήθος δράσεων

προετοιμασίας, υλοποίησης κι επεξεργασίας (αποτίμηση-ανασχεδιασμός), φαινομενικά ξέχωρων μεταξύ τους,

που στο σύνολό τους όμως συνθέτουν μία νέα ολότητα κατανόησης και δράσης (κύκλο εμπειρίας) (Κolb,

1984). Η διαδικασία αφορά στην συμμετοχική δράση για κοινωνική αλλαγή, στην Πολιτιστική δράση-

Εκπαίδευση Ενηλίκων-Δια Βίου Μάθηση, στην συμμετοχική-επιμεριστική-μετασχηματιστική ηγεσία (Freire,

1977; Sadan, 1997; Shutz, Sandy 2011; Ζuber-Skerritt, Teare, 2013; Σερεζάκη, Ανδρεάδου, 2012).

Σαυτόχρονα, η διαδικασία Αξιολόγησης του χεδίου Δράσης –(Πλάνου Εκστρατείας), όπως και με τις

περιαστικές δράσεις (2ημερα επαρχίας) έτσι και τώρα και με τον κεντρικό Δήμο, αποτελεί αναπόσπαστο

μέρος του χεδίου κι αφορά σε ενδιάμεση (διαμορφωτική) αλλά και τελική αξιολόγηση με την ολοκλήρωση

υποέργων ή ολόκληρου του έργου, ανάλογα. Είναι, δε στη φάση αυτή, εσωτερική5 ποιοτική και ποσοτική. Ψς

προς την ποιοτική διάσταση αυτή στηρίζεται στον αναστοχασμό, αφορά στην αποτίμηση των διοργανωτών

(υμβουλίου, στελεχών, συνεργατών) κι επιχειρεί μια προσέγγιση τύπου έρευνας-δράσης (ημερολόγια,

παρατήρηση, συνέντευξη) (Altricher, Posch, Somekh, 2001; Δακοπούλου, κ.ά 2012; Brands, Elam, 2013). Η

ποσοτική διάσταση αφορά στην ανάλυση δεδομένων που έχουν συλλεχθεί με ερωτηματολόγιο που

συμπληρώνουν οι συμμετέχοντες πολίτες.

Για την επίβλεψη, το συντονισμό και την καθοδήγηση του έργου και της διαδικασίας συγκροτούνται δύο

ομάδες δράσης από πλευράς της Οργάνωσης-Εμψυχωτή. Η Μικτή υντονιστική Ομάδα Δράσης (Μ..Ο.Δ)

και η υντονιστική Ομάδα Δράσης της Οργάνωσης (.Ο.Δ).

Η Μ..Ο.Δ που αφορά στις κεντρικές εκδηλώσεις πόλης της εκστρατείας συγκαλείται σε τακτά χρονικά

διαστήματα, πριν το 3ήμερο, καθώς εννέα (9) ομάδες εργασίας6 (με εκπροσώπους από ποικίλους φορείς,

ομάδες, δομές) προχωρούν στην υλοποίηση του έργου τους. το πλαίσιό της οι επιμέρους ομάδες

παρουσιάζουν το επιμέρους σχέδιο δράσης του -ζητώντας και τη ματιά των λοιπών συνεργατών (διυποκειμενική

ματιά) (Oxfam-Canada, 2005; Θεοδωρόπουλος, 1997; Brookfield, 2007). την ολομέλεια επιλύονται

ζητήματα που δεν μπόρεσαν να επιλυθούν στις ομάδες έργου, ενώ ανακοινώνονται καλές πρακτικές και για τις

5 Εςωτερική, με δεδομζνο ότι η ςυνζργεια με το οικείο Πανεπιςτήμιο τησ περιοχήσ αφορά ςτη διενζργεια τησ ποςοτικήσ

ζρευνασ για την αποτελεςματικότητα τησ Καμπάνιασ και διεξάγεται από μζλη του Πανεπιςτημίου-Μζλη τησ Οργάνωςησ. Σε ό,τι αφορά ςτην ποιοτική ζρευνα αυτή είναι προδήλωσ εςωτερική. 6 Οι εννζα ομάδεσ εργαςίασ αποτελοφμενεσ από τζςςερα μζλη εκάςτη είναι οι εξήσ: 1. Ομάδα Παιδιών και Νζων, 2.

Ομάδα Μουςικήσ Εκδήλωςησ, 3. Ομάδα Συμμετοχικοφ Διαλόγου, 4. Ομάδα τουρνουά Σκάκι, 5. Ομάδα Ενηλίκων-Δια Βίου Μάθηςησ, 6. Ομάδα Chania Run& Plant, 7. Ομάδα Προςκεκλημζνων Ειςηγητών, 8. Ομάδα reCycling-reUSE, 9. Ομάδα ανάδειξησ Portfolio Πολιτιςτικών Συλλόγων (οι ςφλλογοι καλοφνται να αναδείξουν το φυςικό και ανθρωπογενζσ περιβάλλον. Επιτρζπεται η ςυνεργαςία τουσ και με φορείσ που οι ίδιοι θα θελήςουν να ςυνεργαςτοφν)


47

λοιπές ομάδες σε ζητήματα όπως: επικοινωνία με συνεργάτες φορείς ή χορηγούς, εξοικονόμηση πόρων,

ολοκληρωμένη διαφημιστική καμπάνια-διακίνηση της πληροφορίας (στόμα με στόμα, λίστες αποδεκτών,

facebook/twitter/istagramm, ΜΜΕ, κ.ά), χώροι εκδηλώσεων. Από την Ολομέλεια τροφοδοτείται το

υντονιστικό υμβούλιο και η Γραμματεία της Οργάνωσης και με τη σειρά τους φροντίζουν για την

ενιαιοποίηση σε κεντρικό πλάνο της Εκστρατείας -υπό μορφή πολιτικής της Οργάνωσης-, η οποία εκπέμπεται

στης συνέχεια προς τα έξω συστήματα (Iατρίδης, 2005; Μακρυδημήτρης, 2013, 279-290; MWRC, 2012). Με

ανάλογο τρόπο λειτουργεί και η υντονιστική Ομάδα Δράσης της Οργάνωσης (.Ο.Δ) που αποτελείται από

μέλη της Οργάνωσης και εκπρόσωπο της Πολιτιστικής Ένωσης αναφορικά με τις παράλληλες δράσεις της

εκστρατείας. Ψστόσο διακρίνεται από μια πιο απλή διοργανωτική δομή λόγω του μικρότερου αριθμού

δράσεων. Εντούτοις η .Ο.Δ επωμίζεται την ευθύνη εξεύρεσης πόρων και για το λόγο αυτό οι ομάδες έργου

της δημιουργούν πέρα από το χρονοδιάγραμμα δράσεων και το πλάνο συντονισμού των φορέων

αυτοδιοίκησης αναφορικά με τις ευθύνες τους ως προς την συνδιοργάνωση -χορηγίες χώρων, υλικών, φιλοξενία

προσκεκλημένων εισηγητών κ.ά (Oxfam Canada 2005) .

5.2.3.1 Ο ρόλος των εθελοντών της καμπάνιας

Σο ζήτημα της συμμετοχής-ενεργοποίησης και του ρόλου των εθελοντών αποτελεί ξεχωριστό ζήτημα κι

άπτεται την ευθύνης της Οργάνωσης η οποία συνδράμει στο όλο ζήτημα και με τον απαιτούμενο αριθμό των

συντονιστών-εθελοντών και με την εξειδίκευση σε τομείς ευθύνης. Γεγονός που επιτυγχάνεται βάσει της

πολιτικής προσέλκυσης και ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού της που στηρίζεται σε τρεις (3) κεντρικούς

άξονες: α) στη συμμετοχή των εθελοντών σε όλες τις φάσεις του στρατηγικού σχεδίου (ζητήματα

συμμετοχικής ηγεσίας) (Roth, Ho, Hung, 2007), β) στον εναλλακτικό τρόπο αμοιβής και αναγνώρισης του

έργου τους (κινητοποίηση μέσω εσωτερικών και μακροπρόθεσμων κινήτρων) (Waikayi, Fearon, Morris,

McLaughlin, 2012) και γ) στον εξειδικευμένο επιστημονικό χαρακτήρα της Οργάνωσης λόγω του οποίου

στελέχη του συνόλου των αυτοδιοικητικών-εκπαιδευτικών-πολιτιστικών δομών του τόπου εγγράφονται ως

μέλη. Και άρα απευθείας ευθυγραμμίζονται καταστατικά με τους σκοπούς και τους στόχους της Οργάνωσης,

αποδεχόμενοι μια υποτυπώδη, όμως ουσιαστικά προσδιορισμένη, «κατεύθυνση» της Δράσης της Οργάνωσης

στο τρίπτυχο: Εθελοντισμός-Ανθρωπισμός-Διατομεακή υνεργασία (Σερεζάκη, 2010).

Οι παραπάνω τρεις κεντρικοί άξονες λειτουργίας της Οργάνωσης προσδιορίζουν το τρίπτυχο της

σχεδιαστικής διαδικασίας βάσει της οποίας προσδιορίζονται ο ρόλος και η δράση των Εθελοντών της

Οργάνωσης σε ένα πνεύμα συνέργειας των τριών επιπέδων γνώσης κι ευθύνης των εθελοντών μεταξύ τους

(Roth, Ηο, Hung, 2007). Ειδικότερα:

α) τα Μέλη Δ αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη χάραξη κεντρικών προ-αξόνων συζήτησης (για την Δράση-

Καμπάνια) με τα στελέχη και τους εκπροσώπους των συνεργατών οργανώσεων, ανοίγουν δρόμους και κανάλια

επικοινωνίας με τις συνεργαζόμενες ομάδες και οργανώσεις και τα εξωτερικά συστήματα, αναλαμβάνουν


48

διεξάγουν τις τακτικές κι έκτακτες συντονιστικές συναντήσεις για τον προγραμματισμό του έργου, επιβλέπουν

συν-εργαζόμενοι με στελέχη της Καμπάνιας/Οργάνωσης επιμέρους τομείς ευθύνης, διευκολύνουν τα στελέχη

με δεδομένα, στοιχεία κλπ για το έργο τους, προβλέπουν/φροντίζουν για την εκπαίδευση των στελεχών και

την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του όποιου έργου της Οργάνωσης (οικονομικού/money και

επίγνωσης/awareness), λογοδοσία προς τα στελέχη και τα μέλη .

β) τα στελέχη της Οργάνωσης σχεδιάζουν μαζί με τα μέλη του Δ και μέλη εκπροσώπους άλλων οργανώσεων

το πλάνο δράσης έχοντας λάβει υπόψη τις απόψεις απλών-έκτακτων μελών των οργανώσεων (διερεύνηση

αναγκών κοινότητας), προσέλκυση κι ανάπτυξη έκτακτων μελών, ανάληψη διεξαγωγής έργου σε καθορισμένους

τομείς ευθύνης (δημιουργία λιστών συνεργατών, επιμερισμός έργου επικοινωνίας με εκπροσώπους ομάδων-

οργανώσεων και με προσκεκλημένους εισηγητές, διαμόρφωση κι έλεγχος χώρων διεξαγωγής έργου, τακτικές

κι έκτακτες συναντήσεις σε υποομάδες με άλλα τακτικά κι έκτακτα μέλη συνεργάτες για εκτίμηση της

κατάστασης, επιμερισμό των δράσεων κι ανασχεδιασμό του έργου (συνερευνητές δράσης), επιμέρους

συζητήσεις και λογοδοσία μαζί και με τα μέλη Δ.

γ) Σα έκτακτα μέλη της Οργάνωσης συζητούν με τα στελέχη της Οργάνωσης πάνω σε άξονες

προγραμματισμού υποέργων του ευρύτερου έργου, αναλαμβάνουν ρόλους διεκπεραιωτικούς σε μικρά και

συγκεκριμένα έργα βάσει των ενδιαφερόντων και των δυνατοτήτων τους με μέντορες στελέχη της Οργάνωσης,

μετέχουν (μέσω εκπροσώπων τους) στις συλλογικές συζητήσεις (συσκέψεις στελεχών και Δ) σε ολομέλειες

της Οργάνωσης και καταθέτουν τις προτάσεις τους, λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές-ανάληψη πρωτοβουλίας

προς στους αποδέκτες των δράσεων (στόμα με στόμα διάδοση της πληροφορίας, προσέλκυση συμμετεχόντων

κλπ, εμφάνιση στα ΜΜΕ κ.ά) αλλά και ως πληθυσμός στόχος-δυνητικά ως τακτικά μέλη και συνερευνητές

δράσης της Οργάνωσης.

5.2.4 Διασφάλιση Ποιότητας

Ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα απαιτεί συνέργειες και συνεργασίες, τόσο μέσα στο εσωτερικό περιβάλλον της

Οργάνωσης, όσο και στο πλαίσιο των υστημάτων του εξωτερικού της περιβάλλοντος (Iατρίδης, 2005;

Μακρυδημήτρης, 2013, 279-290). Ψστόσο τα παραπάνω έχουν εξασφαλιστεί κι αφορούν στους συνεργάτες,

τους εθελοντές, τους χώρους δράσης, την υλικοτεχνική υποδομή, τη διαφήμιση και την αξιολόγηση

(διαμορφωτική και τελική).

Με δεδομένο ότι οι επίσημες δράσεις της καμπάνιας υλοποιούνται σε συνεργασία με τους Δήμους και την

Περιφερειακή Ενότητα του Νομού, ζητήματα που δεν άπτονται του έμψυχου δυναμικού των εθελοντών της

εκστρατείας, έχουν επιλυθεί μέσω της δια τομεακής συνεργασίας που εγγυάται με την εμπειρία του ο

εμψυχωτής/ενορχηστρωτής φορέας ΕΔΕΕΚ ως εξειδικευμένη στη Δικτύωση τοπική επιστημονική Οργάνωση

(Bεργίδης, 2010; http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/136, 14-08-2016). Κι αυτό γιατί όλοι οι

Δήμοι, όμως και οι λοιποί συνδιοργανωτές ή συνεργάτες αλλά και χορηγοί συναινούν στην κατεύθυνση της



49

κοινής εργασίας, όμως και της ξέχωρης δράσης που συντρέχει στην κοινή. Ζητήματα προβολής, διαφήμισης,

συνεντεύξεων στα ΜΜΕ έχουν επιλυθεί, καθώς ο καθένας φορέας ή ένωση-ομάδα μπορεί να αναδεικνύει το

«μέρος» της συμβάλλοντας στο «όλον»-εκστρατεία. το πλαίσιο αυτό λειτουργούν οι οικονομίες κλίμακας, η

στόμα με στόμα και η ηλεκτρονική διακίνηση της πληροφορίας (Smith, 2012; Waikayi, Fearon, Morris,

McLaughlin, 2012; Lopez, 2012), καθώς και η διαφήμιση μέσω «προτύπου και πεδίου». Έτσι, άλλοτε

αξιοποιούνται οι τεχνικές της „έκπληξης‟ και του „ξαφνιάσματος‟ (αξιοποίηση του τυχαίου) από ομάδες

εθελοντών που έρχονται σε απευθείας επαφή με πληθυσμιακές ομάδες (πχ. παιχνίδια σε κεντρικά σημεία της

πόλης όπως δρόμους και πλατείες ως εναλλακτική διαφήμιση-πρόσκληση σε θεατρική παράσταση) κι άλλοτε η

κοινοποίηση αφορά σε δράσεις προετοιμασίας μιας κεντρικότερης δράσης, αποτελώντας αναπόσπαστο μέρος

της7. Η επιβεβλημένη συνθήκη της „ελεύθερης πρόσβασης‟ του κοινού στις επίσημες δράσεις της Εκστρατείας

αλλά και η on going αξιολόγηση του χεδίου (διαμορφωτική και τελική, εσωτερική, αναστοχασμός, έρευνα

δράσης), εγγυάται για το σύνολο των μερών και των μελών συνεργατών την αποτελεσματικότητα πολιτικών

εθελοντικού στρατηγικού μάνατζμεντ (Tabbaa, Leach, March, 2013) . Καταληκτικά, ωστόσο, αυτό που

διασφαλίζει την ποιότητα της καμπάνιας είναι η πίστη των μελών της Οργάνωσης εθελοντών, στελεχών και

υντονιστικού υμβουλίου στον θεμελιώδη αξιακό κορμό της Οργάνωσης και της καμπάνιας από τον οποίο

προκύπτει και η κοινωνική καινοτομία.

5.2.5 Η Πρωτοτυπία της Εκστρατείας

Η πρωτοτυπία της εκστρατείας έγκειται γενικά: α) στον καθορισμό των τοπικών κοινωνικών ζητημάτων

(Shutz, Sandy, 2011), β) στην ανάπτυξη του κοινωνικού κεφαλαίου μέσα στην κοινότητα των πολιτών (Alinsky,

1946; Kenix, 2008; Βourdieu, Passeronn, 1977), και γ) στη δυνατότητα εκπαίδευσης /προοικονόμηση

πιθανών κοινοτικών οργανώσεων ως συνεργατών (Μezirow, 2006; Garcia, Gonzalez, Riera, 2012; Tabbaa,

Leach, March, 2013).

Επιπλέον η πρωτοτυπία της Εκστρατείας αγγίζει τα όρια της μεθοδολογικής εκπαιδευτικής καινοτομίας.

Ειδικότερα η Σέχνη και ο Πολιτισμός εισέρχονται στην κοινοτική εκπαίδευση, καθώς αφενός μεν ο «λαϊκός

πολιτισμός» αξιοποιείται ως όχημα (κατά τη φάση της προετοιμασίας στους περιαστικούς δήμους) για την

μετάβαση-διερμηνεία του εμπειρικού παραδοσιακού βιώματος των πολιτών κατά την καθημερινή κοινοτική

πράξη-δράση (Freire, 1977; Garcia, Gonzalez, Riera, 2012), αφετέρου, δε, η έννοια του συμμετοχικού

σχεδιασμού τώρα ανασύρεται-εκμαιεύεται μέσω της θεατρικής και της κινησιολογικής δράσης κι αποκτά

εμπρόθετο χαρακτήρα. Έναν χαρακτήρα που εκτείνεται πέρα από την κινησιολογική λογική, στην συν-

κινησιακή-συναισθηματική σφαίρα και διαισθητική λογική ενεργοποιώντας το σύνολο των νοητικών

7 Ενδεικηικά, οι εκπαιδεςηικέρ δπάζειρ ζηο 2ήμεπο ηηρ επαπσίαρ αποηελούν δείγμα ηος ηπόπος επγαζίαρ ζηην κενηπική

δπάζη ηος 3ημέπος ηων Χανίων «Σςμμεηοσικόρ Σσεδιαζμόρ με ηοςρ πολίηερ».

http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/135 (14-08-2016), http://www.cretalive.gr/crete/biomatiko-seminario-gia-thn-

technh-kai-ton-politismo (14-08-2016)

http://www.cretalive.gr/crete/biomatiko-seminario-gia-thn-technh-kai-ton-politismo



50

δυνατοτήτων των ατόμων ως νους-σώμα για την ανάληψη Πρωτοβουλίας-Δράσης (Πουρκός, 1997; Frey,

1998; Σερεζάκη, 2012).

Επίσης, η εκστρατεία ακολουθεί μία συνεργατική προσέγγιση κοινοτικής βάσης που ισορροπεί την διοικητική

αντινομία του τύπου «τόση καθοδήγηση όση χρειάζεται» -από τα μέλη του υντονιστικού υμβουλίου της

Οργάνωσης και τα στελέχη- με το «όση ελευθερία όση είναι εφικτή» από τα έκτακτα μέλη-εθελοντές της

Οργάνωσης/ Διατομεακής υντονιστικής Ομάδας Δράσης. Μια προσέγγιση που καταληκτικά αποσκοπεί

στην κοινωνική παρέμβαση μέσω της ενεργοποίησης από τα κάτω μιας ανενεργής κοινοτικής κι εκπαιδευτικής

δομής (ΚΔΒΜ, ΚΕΚΑΠΕ) και της πρωτοβουλίας της ίδιας της κοινωνίας των πολιτών. Έτσι άτομα συχνά

«παρατηρητές της ζωής» (ευάλωτες κοινωνικές ομάδες-ΕΚΟ) έχουν τη δυνατότητα να ορίσουν την ίδια τους

τη ζωή, παίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο όχι μόνο επί της θεατρικής σκηνής ως επιμορφούμενοι

(συμπερίληψη-συνεκπαίδευση) αλλά και ως εθελοντές-εκπαιδευτές (ίσες ευκαιρίες εργασιακής πρόσβασης) στο

πλαίσιο της κοινοτικής εκπαίδευσης κι ενδυνάμωσης του τόπου (Αθανασίου, Μπαλντούκας, Παναούρα, 2014).

ΕΠΙΛΟΓΟ

Ο σχεδιασμός, η υλοποίηση και η αποτίμηση της παρούσας Εκστρατείας αποτελεί την ουσία του στρατηγικού

συμμετοχικού σχεδιασμού και το απόσταγμα μιας κοινοτικής πρωτοβουλίας που, ναι μεν, διευκολύνεται από

την Οργάνωση, όμως, δεν παύει να αποτελεί μια κριτικά απελευθερωτική δράση στην κοινότητα, η οποία

επιτρέπει σ‟ όλα τα μέλη και τις οργανώσεις που ενεπλάκησαν στις υποδράσεις της να βιώσουν την

δυνατότητα-ικανότητα έκφρασης (Martin, 1999) και της ανάληψης πρωτοβουλίας μαζί με συνεργάτες-

εθελοντές μοιραζόμενοι ένα πρώτο κοινό σχέδιο-Όραμα. Εκείνο της κριτικής αμφισβήτησης των παραδοχών

τους που μαζί άρχισαν να συνδημιουργούν.

Για τούτο το λόγο και η σημαντικότητα της Παρέμβασης. Γιατί επιτρέπει, παράλληλα με το βίωμα και την

δοκιμή των προσωπικών ορίων με τρόπο ελκυστικό, τη συνειδητοποίηση για την αναγκαιότητα για

ενεργοποίηση ανενεργών εκπαιδευτικών και πολιτισμικών δομών ξεχασμένων από την ίδια την Πολιτεία. Μια

Πολιτεία που συχνά αγνοεί (στην καλύτερη περίπτωση ασυνείδητα) το δυναμικό, τις ανάγκες, τις δυνατότητες

και τα οράματα της κοινωνίας των πολιτών, ενώ ακόμη συχνότερα παραγνωρίζει τη δυναμική των χέσεων, τη

συνέργεια και τη διασύνδεση μεταξύ μεμονωμένων πολιτών, φορέων, ομάδων και δομών απεμπολώντας την

συνοχή και την ανάπτυξη του τόπου διά βίου μέσω του διοικητικού συγκεντρωτισμού, την ανταγωνιστικότητα-

αλληλοεπικάλυψη του έργου απομονωμένων μεταξύ τους δομών, την παράκαμψη της διαδικασίας λογοδοσίας-

αξιολόγησης του όποιου -ανύπαρκτου- στρατηγικού σχεδίου.

Bιβλιογραφία

Αθανασίου, Α., Μπαλτούκας, Α., Παναούρα, Ρ.(2014). Εγχειρίδιο προς Εκπαιδευτές Ενηλίκων. Λευκωσία:

Frederic University, available on line ,

file:///C:/Users/Φρύσα/Desktop/BBT/2014_06_26_handbook_greek.pdf (ανάκτηση: 14-

08-2016)


51

Alinsky, S. (1946). Reveille for Radicals, New York: Vintage.

Altricher, H., Posch, P., Somekh, B. (2001). Oι εκπαιδευτικοί ερευνούν το έργο τους. Αθήνα: Μεταίχμιο.

Argyris, C. & Schon, D.A. (1978). Organizational Learning: Α theory of action perspective. Reading, MA:

Addison-Wesley.

Argyris, C. (1992). Organizational Learning, Massachusettes: Blackwell.

Βelenky, Μ., Stanton, Α. (2006). Ανισότητα ανάπτυξη και χεσιακή γνώση, στο: Mezirow, J. κ.ά. (επιμ.). Η

Μετασχηματίζουσα Μάθηση, Αθήνα: Μεταίχμιο.

Βεργίδης, Δ., (2010). Πρωτοβουλία μιας μικρής ομάδας ανθρώπων με μεγάλες προοπτικές. Δυο ερωτήματα, μια απάντηση και μία πρόταση. το: Εκπαίδευση και Πολιτισμός στην Κοινότητα, τ.0 ΕΔΕΕΚ, Φανιά 03/03/2010 http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=54, 14-08-2016

Bourdieu, P.& Passeron, J.C. (1977). Reproduction in Education, Society and Culture, London: Sage Publications.

Brands, K. & Elam, D. (2013). Addressing fundraising Challenges of a Nonprofit Organization.. Caused

by Financial Uncertainly Using an Appreciative Inquiry. South Asian Journal of Business

Management Cases, 2(2) 163-176.

Brookfield, S. (2007). Σhe skillful teacher. San Francisco: Jossey Bass.

Γιαννής, Ν. (2001). Κοινωνία των Πολιτών και Νεολαία. Αθήνα: Παπαζήσης.

Christakis, N., & Fowel, J. (2009). υνδεδεμένοι, Αθήνα: ΚATOPTRO.

Δακοπούλου, Α., Καλογρίδη, ., Σερεζάκη, Φ., (2012). Ο αναστοχασμός στην επιμόρφωση των

εκπαιδευτικών. Ένα παράδειγμα από το Μείζον Πρόγραμμα Επιμόρφωσης, στο: Εκπαίδευση

Ενηλίκων και Πολιτισμός στην Κοινότητα, τ.7 http://cretaadulteduc.gr/blog/?author=88893 (14-

08-2016)

Dirkx, J. (1997). Nurturing Soul in Adult Education. Adult Education Quarterly, 74, 79-87.

Freire, P., (1977). Πολιτιστική δράση για την κατάκτηση της ελευθερίας, Αθήνα: Καστανιώτης.

Frey, Κ., (1986, 1998). Η Μέθοδος Project, Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.

Garcia, R. M., Gonzalez, L., Riera, R. (2012). The Evolution of National Fundraising Campaigns in Spain:

Νοnprofit Organizations Between the State and Emerging Civil Society Fundraising. Nonprofit

& Voluntary Sector Quarterly, 40(2), 302-323.

Goering, E., Conor, M. U., Nagelhout, E. Steinberg, R. (2011). Persuasion in Fundraising Letters: An

Interdisciplinary Study. Nonprofit & Voluntary Sector Quarterly, 40(2), 228-246.

Hunsaker, J. (2010). Fundraising and Values. When You Say „No‟ to Money. Journal of Cases in Educational

Leadership, 13(1), 48-60.

Θεοδωρόπουλος, Ι. Ε. (1997). Με άλλα μάτια. χεδίασμα Φιλοσοφικής Παιδαγωγικής, Αθήνα: Γρηγόρης.

Θεοφιλίδης, X. (2012). χολική Ηγεσία και Διοίκηση, Αθήνα: Γρηγόρης.

Ιατρίδης, Δ. (2005). Οργανισμοί Κοινωνικής φροντίδας, Αθήνα: Ελληνικά γράμματα.

Jarvis, P. (2009). Μαθαίνοντας τι σημαίνει να είμαι άτομο στην κοινωνία. το K. Illeris (Επιμ.) ύγχρονες

Θεωρίες Μάθησης, Αθήνα: Μεταίχμιο.


http://cretaadulteduc.gr/blog/?author=88893


52

Κατσαρού, Ε. & Σσάφος, Β. (2003). Από την Έρευνα στη Διδασκαλία, Αθήνα: αββάλας.

Kenix, J. L. (2008). Nonprofit Organizations‟ Perceptions and Uses of the Internet. Television & New

Media, 9(5), 407-428.

Κolb, D. (1984/2014). Experiential Learning, U.S.A: Pearson Educations.

Leung, Z. (2009). Knowledge Management in Social Work: Types and Progress of Knowledge Sharing in

Social Service Organizations, British Journal of Social Work, 39, 693-709.

Lopez, Z. F. (2012). The use of social networking as a means of Fundraising analysis of Unicef‟s Internet

Based Donation Tool , https://www.theseus.fi/handle/10024/39287 (14-08-2016)

MacBeath, J. (2007). Leadership as a subversive activity, Journal of Educational Administration, 45 (3), 242-

264.

Μακρυδημήτρης, Α. (2013). Προσεγγίσεις στη Θεωρία των Οργανώσεων, Θεσσαλονίκη: ΑΚΚΟΤΛΑ.

Martin, I. (1999). Lifelong Learning for Democracy: Stretching the Discourse of Citizenship, Scottish Journal

of Adult and Continuing Education, 5(2) 89-103.

Mezirow, J. (2006), Μετασχηματίζουσα μάθηση, Αθήνα: Μεταίχμιο.

MWRC (2012), Event Management Tool Kit: Plan, Deliver & Evaluate a Successful Event,

http://filebrew.com/detail/fnghfnghyvznfrzovynarzcnggvtn.html (14-08-2016)

Nah, S., Saxton, D. G. (2012). Modeling the Adoption and use of social media by nonprofit organizations.

New Media& Society, 15, 294-313.

Oxfam-Canada (2005). An Oxfam water engineer's tool kit, available on line:

http://my2.ewb.ca/site_media/static/library/files/1161/oxfam-canada-fundraising-

toolkit.pdf (14-08-2016)

Plumb, D., Leverman, A. & McGray, R. (2007). The learning city in a „planet of slums‟, Studies in Continuing

Education, 29 (1), 37-50.

Πουρκός, Μ., (1997). Ο ρόλος του Πλαισίου στην ανθρώπινη Επικοινωνία και την Κοινωνικο-Ηθική Μάθηση. Αθήνα:

Gutenberg.

Roth, S., Ho, M., Hung, P. (2007). Fundraising Planning Worksheet. A Tool for Creating your Annual

Fundraising Plan. Available on line:

http://www.fundraising123.org/files/KleinNP911_Fund_Plan_Worksheet.pdf (14-08-2016).

Sadan, E. (1997). Empowerment and Community Planning, Jerusalim: Hebrew University.

Senge P. (1990). The fifth discipline: The art and practice of the learning organization.

New York: Doubleday Currency.

Shor, I. (1992). Empowering Education. Chicago and London: The University of Chicago Press.

Shutz, A., Sandy, M. (2011). Collective Action for Social Change, New York: Palgrave Macmillan.

Smith, C.S. (2012). The Scope of NGOs and Development Programme: Application to problems of

Multidimensional Poverty. Public Administration and Development, 32 (4-5), 357-370.

https://www.theseus.fi/handle/10024/39287

http://filebrew.com/detail/fnghfnghyvznfrzovynarzcnggvtn.html

http://my2.ewb.ca/site_media/static/library/files/1161/oxfam-canada-fundraising-toolkit.pdf

http://my2.ewb.ca/site_media/static/library/files/1161/oxfam-canada-fundraising-toolkit.pdf

http://www.fundraising123.org/files/KleinNP911_Fund_Plan_Worksheet.pdf


53

ταθόπουλος, Π., Α. (2000). Κοινοτική Εργασία. Αθήνα: ΠΑΠΑΖΗΗ.

Tabbaa, O., Leach, D., March, J. (2013). Collaboration between Nonprofit Business Sectors: A Framework

to guide Strategy Development for Nonprofit Organizations, International Journal of Voluntary

and Nonprofit Organizations, 25 (3), 627-678.

Tερεζάκη, Φ. (2010). Για μια Δημιουργική και υνεκτική Μαθησιακή Κοινότητα. EΔΕΕ.Κ: Μια πρόταση

για τη Διαύνδεση των εκπαιδευτικών/πολιτισμικών Εμψυχωτών, Εκπαίδευση Ενηλίκων και

Πολιτισμός στην Κοινότητα, τ.1, http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=177 (7-11-2016)

Σερεζάκη, Φ. (2012). Η εφαρμογή του Project ως ενεργητική διδακτική πρόταση στην αρχική και στην ενήλικη

εκπαίδευση. Διδακτορική διατριβή, ΕΑΠ, χολή Ανθρωπιστικών Επιστημών, Σμήμα πουδές

στην Εκπαίδευση, Πάτρα.

Σερεζάκη, Φ., Ανδρεάδου, Φ. (2012). υμμετέχω είμαι Ενεργός/ή: Ένα Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Ενηλίκων και

υμμετοχικής Εκπαιδευτικής Ηγεσίας. ΕΔΕΕΚ , Φανιά.

Thompson, J. (2002). Community Education and Neighborhood Renewal. London: NIACE.

Warren, R. (1965). Studying Your Community. New York: First free Press Paperback edition.

Waters, D.R. (2011). Increasing Fundraising Efficiency through Evaluation. Applying Communication

Theory to NPOS Donor Relationship. Nonprofit & Voluntary Sector Quarterly, 40(3) 458-475.

Waikayi, L., Fearon, C., Morris, L., McLaughlin, H. (2012). Volunteer Management: Αn exploratory case

study within the British Red Cross. Management Decision, 50 (3), 349-367.

Wenger, E. (1998). Communities of Practice: Learning, Meaning and Identity. Cambridge: Cambridge University

Press.

Wenger, E., McDermott, R., Snyder, W. (2002). Communities of practice. Boston Massachusetts: Harvard

Business School Press.

Ζuber-Skeritt, O., Teare., R. (2013). Learning and Development for a better World. Rotterdam: Sense Publishers.

Δικτυακοί τόποι

www.cretaadulteduc.gr, (14/-8/2016)

http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/4, (14-08-2016)

http://learningcities.uil.unesco.org/home (14-08-2016)

https://en.wikipedia.org/wiki/Values_education, (14-08-2016)

http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/135 (14-11-2016)

http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=473, (14-8-2016)

http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=481, (14-8-2016)

https://christostsantis.com/2016/06/03/%ce%ac%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%bf%c

e%b9-%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%ac/ (14-8-2016)




http://www.cretaadulteduc.gr/


http://learningcities.uil.unesco.org/home

https://en.wikipedia.org/wiki/Values_education




https://christostsantis.com/2016/06/03/%ce%ac%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%ac/

https://christostsantis.com/2016/06/03/%ce%ac%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%ac/


54

http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/136, 14-08-2016)

http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/130 (14-08-2016),

http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/131 (14-08-2016).


http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=481, (12/10/12) http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=177, (09/08/2010)

http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=476 12/10/12)

http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/74 (14-8-2016) http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=473 (14-08-2016) https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10209776239300017&id=1152555768, 30-07-2016)

http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/135 (14-08-2016)

http://www.cretalive.gr/crete/biomatiko-seminario-gia-thn-technh-kai-ton-politismo (14-08-2016)

http://cretaadulteduc.gr/blog/?p=992 (30-08-2016) http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/153 (14/6/17)

http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/155 (14/6/17)

http://www.cretaadulteduc.gr/cms/?q=node/150 (14/6/17)










https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10209776239300017&id=1152555768







An Action Plan for the Development of a Scientific ... · τροχαία, η σεξουαλική...

Documents

Transcript of An Action Plan for the Development of a Scientific ... · τροχαία, η σεξουαλική...