Allthai School | document book #1

2

ขอขอบพระคุณผู้จ่ายแป๊ะเจี๊ยะสนับสนุนโรงเรียนให้เกิดขึ้น

3

คุณไพบูลย์ พิมลา

และทุกท่านที่ไม่ประสงค์จะออกนาม

4

ขอขอบพระคุณนักเรียนผู้ร่วมเรียนรู้ไปพร้อมกับเรา

6

ผังการเล่นเป็นคุณครูในวันเปิดเทอม

7

• กันต์พงศ์ ทวีสุข

• กิตติคุณ ศิริสังข์สุชล

• กัญญ์วรา ธาราวด ี

ฉัตรชัย พุ่มพวง

• ชวิชญ์ มายอด

• ณัฐนรี โกสุม

• ณัฐภัทร เหลืองรุ่งทิพย์

• เปรมปพัทธ ผลิตผลการพิมพ์

• พัชชา ชัยมงคลทรัพย ์

พณิดา รัตรสาร

• ภัทรเศก จิรบวรวิสุทธิ์

• ภูมิ หนูทอง

• รพีรุจ เที่ยงธรรม

• วิศัลย์ศยา ลอยไสว

• ศุภณัฐ สุริย์ฉาย

• สุธาวี โชติรัตนศักดิ์

• อนุราด ซิงห์ ดินซา

โปสเตอร์ : ณัฐภัทร เหลืองรุ่งทิพย์

โลโก้,แผนที่ : กัญญ์วรา ธาราวดี

ภาพถ่ายผลงาน : S T R I D E R (ชวิชญ์ มายอด)

รวม Statement : ณัฐนรี โกสุม

อาหาร : พัชชา ชัยมงคลทรัพย์

พณิดา รัตรสาร

ณัฐนรี โกสุม

ศุภณัฐ สุริย์ฉาย

โสตทัศน์ : อนุราด ซิงห์ ดินห์ซา

ประสานงาน : วิภาพรรณ วงษ์สว่าง

เปรมปพัทธ ผลิตผลการพิมพ์

ศิลปิน คุณครู (นักเกรียน)

8

โรงเรียนอัลไต?

เราเป็นคนหนึ่งหรือเปล่าที่กลัวครูสมัยเรียน ? เราเป็น

คนหนึ่งหรือเปล่าท่ีมีความคิดเห็นมากมายเก่ียวกับระบบ

การศึกษา แต่ก็ทนเดินตามเส้นทางจนจบออกมา … พร้อม

กับความว่างเปล่า ? และเราในฐานะนักเรียน จะทำาอย่าง

ไรกับประสบการณ์หรือความคิดเห็นที่เราได้พบ จะค้นพบ

เสียงของตัวเองได้อย่างไร ? และเมื่อพบเสียงนั้นแล้ว เรา

จะใช้วิธีใดในการเปล่งเสียงของตัวเอง?

จริงๆโรงเรียนอัลไตเริ่มจากกลุ่มเพื่อนๆ นักเรียนนักศึกษา

(และนักลาออกจากการศึกษา) ที่รู้สึกว่าชีวิตในวัย 19 - 20

กว่าๆ น่าจะได้ทำาอะไรสักอย่างที่ทำาให้ชีวิตได้เรียนรู้มาก

กว่าการทำางานหรือการทำาการบ้าน

9

ดังนั้น การก่อร่างสร้างโรงเรียนอัลไตวิทยาคม เราจึงพยายามใช้วิธีที่สนับสนุนให้นัก

เกรียนทุกคนมีอิสระในการสร้างสรรค์อย่างถึงที่สุด โดยนักเกรียน, คุณครู, ศิลปิน (แล้ว

แต่จะเรียกกัน) สามารถเลือกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับ “การศึกษา” ในเรื่องใดก็ได้ ผ่านวิธี

การแบบใดก็ได้ โดยปราศการการกำาหนดขอบเขตหรือมาตรฐานจากพื้นที่ส่วนกลาง และ

ปราศการการกำาหนดแนวความคิดจากแหล่งทุนผ่านกระบวนการ Crowd-Funding โดย

ให้มหาชนที่อยากเห็นงานนี้เกิดขึ้นร่วมจ่ายแป๊ะเจี๊ยะสถาปนาโรงเรียน และให้ผู้ชมมีส่วน

ร่วมในฐานะนักเรียน ที่รับรู้และร่วมรังสรรค์กิจกรรมในงานแต่ละชิ้น

โรงเรียนอัลไตวิทยาคมจึงเป็นโครงการศิลปเกรียน ที่คิดว่าสื่อศิลปะเป็นรูปแบบหนึ่ง

ในการสำารวจและแสดงออกซึ่งเรื่องราวหรือคุณค่าความหมายในชีวิต เราเปิดโอกาสให้

ผู้ชมและผู้สร้างผลงานได้สำารวจ “เรื่องราว” ที่เราทุกคนต่างประสบในสถานะนักเรียน

และร่วมค้นหาวิธีการเปล่งเสียง ผ่านกระบวนการความคิดสร้างสรรค์ไปพร้อมๆกัน ผ่าน

1 วัน ของโรงเรียนอัลไตฯ

10

T H E P I E C E S

11

ผลงานในโรงเรียนอัลไต

12 Allthai School . Project Statement

โรงเรียนอัลไตวิทยาคม allthaischool.wordpress.com

13

เป็นกิจกรรมชักชวนและเปิดโอกาสให้ผู้เข้าร่วมได้

สำารวจสิทธิโอกาสพิเศษโดยกำาเนิดที่แตกต่าง รวมถึง

เชื้อชาติ ภูมิลำาเนา แหล่งกำาเนิดและถิ่นฐานที่เติบโต

ฐานะทางสังคม เพศสภาพ เพศวิถี ศรัทธาและความ

เชื่อ กายภาพ ความสนใจและวิถีการเรียนรู้ และวัยวุฒิ

เพื่อนำาไปสู่การตระหนักรู้ว่าความแตกต่างและความ

หลากหลายของมนุษย์มีผลต่อประสบการณ์และความ

รู้สึกของปัจเจกที่เคยหรืออยู่ระบบการศึกษาอย่างไร

ด้วยการสังเกต การสนทนาแลกเปลี่ยนประสบการณ์

เพราะคุณคือนักเรียนพิเศษที่เหนือกว่าVery Important Students

interactive experience

กันตพงศ ทวีสุข

Kanpong Thaweesuk

ก่อตั้งศูนย์การศึกษาต่อต่างประเทศก้อปันกัน

เพื่อสร้างความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับ community

college ในอเมริกา มีความสนใจในการทำางานเพื่อส่ง

เสริมการเรียนรู้และพัฒนาคนโดยเฉพาะเยาวชน

ความยุติธรรมและความเท่าเทียมในสังคม

และพหุวัฒนธรรม (Multiculturalism)

เคยทำาหน้าที่เป็นนักเรียนที่ปรึกษา สำาหรับนักเรียน

นานาชาติ (International Peer Mentor)

และประธานสภานักเรียน (Student Body President)

ในระหว่างที่ศึกษาอยู่ที่ Shoreline Community

College รัฐ Washington อเมริกา

[email protected]

15

“ ยางลบก้อนนั้นที่กระดอนลงพื้นแล้วหายไปตลอดกาล

ไ ม่ มี สั จ จ ะ ข้ อ ใ ด อ ธิ บ า ย ไ ด้ เ ล ย ”

ความป่วยไข้ทางจิตวิญญาณของศตวรรตที่21

ความทุรนทุราย– ไม่อาจแน่ใจในความเป็นจริง

ป๊อบปูล่าร์คัลเจอร์

โลกาพิวัฒน์

โลกหมุนเร็วเกินไป

สิ่งหนึ่งถูกพิสูจน์ว่าถูก อีกไม่นานก็ผิด

และอีกชั่วหนึ่งก็ถูกขึ้นใหม่

“ คำ า ถ า ม เ กิ ด ขึ้ น ไ ว ก ว่ า คำ า ต อ บ ”

ยางลบตกพื้น สะเทือนถึงดวงดาว(Rubberfly Effect)

Live Performance

“That rubber which its flying, dropping, and

bouncing never brought it back to one’s forever,

And neither truth nor morality could proof or

explain.”

Spiritual illness in 21st

Suffering – lack of confident in reality.

Popular Culture

Globalization

World spins increasingly.

Right is proving its right, then wrong,

then it’s right again.

“Then one answering, brings million doubt”

กิตติคุณ ศิริสังขสุชล (อ๊าท)

ผู้ช่วย: อัญชิสา ประวัติโยธิน (อีฟ)

Kittikhun Sirisungsuchol (Art)

Assistant : Anchisa Prawatyotin (Yves)

17

“ปากกาแดงนี่มันสุดยอดไปเลย!”

- เด็กๆ กล่าว

“That red pen is fluffin’ awesome !”

- Children said

แดงเจ๋(The Red)

Installation Art



Kittikhun Sirisungsuchol (Art)

Assistant : Anchisa Prawatyotin (Yves)

19

ระยะห่างระหว่างหัวโขน

“นักเรียน” – “อาจารย์”

กำาหนดค่าได้

ตัวแปรอนันต์นอกนั้นแต่งเติม

ระยะห่าง

มาก– น้อย

เข่าทั้งสองที่สั่นระรัว

เพ้อฝันเกินไป

เหนื่อยเกินไปแล้ว, ความยุติธรรม

พยายามได้ดีแล้วล่ะ

(ฉันจะบอกเธออย่างไรดีนะว่าที่สู้อยู่มันสูญเปล่า…)

ฝนตกระหว่างขา(Rain between knees)

Installation Art

Distance between both hats

“Student” – “Teacher”

specified.

But abundantly variable paints and adjusts.

distance

more – less

both knees, severely trembler

Fucking Idealistic, people.

too tired, Justice

that fine job you trying, good job

(How I could tell you ?, that worthless fighting …)


คิด เขียน แสดง ถ่ายทอด และเล่าเรื่อง

ปัจจุบันพักสภาพนักศึกษาเป็นเวลาหนึ่งปีเพื่อไขว่คว้าแรงจูงใจในการดำารงชีวิต พร้อมทั้งมีอาการทางจิตเล็กน้อย

และได้รับการรักษาอย่างสม่ำาเสมอสนใจเรื่องความสัมพันธ์บนฐานของจิตใจมนุษย์ ปัญหาเชิงจิตวิทยาครอบครัว

และความสัมพันธ์

อ่านหนังสือน้อย ไม่ชอบพูดจาวิชาการ ไม่ฝักใฝ่ ศึกษา หรือต่อสู้เพื่ออุดมการณ์ใดๆ

จึงนิยามตามปัจจุบันสมัยได้ว่าเป็นคนไม่ฉลาด ขี้ขลาด และไม่คูล

ชอบกินของทอด ผักสด ชอบตุ้กตาน่ารักๆ นิ่มๆ และอาหารคุณภาพตำ่า

[email protected] | +6686-347-1768


21

เป็นข้อสอบที่ตั้งคำาถามต่อรัฐฯ ซึ่งเป็นผู้ออกแบบ

หลักสูตรและระบบการศึกษา ที่พยายามหล่อหลอมให้

เราเป็นเด็กดี(ของรัฐ) ข้อสอบนี้เป็นการทบทวนยำ้าเตือน

กันและกัน ระหว่างตัวศิลปินกับผู้ชมที่สร้างสรรค์คำา

ตอบว่า เราผ่านอะไรกันมาบ้าง แล้วตอนนี้เรากำาลังอยู่

ในสังคมแบบไหน ที่กำาลังจะหล่อหลอมให้คนรุ่นหลังเรา

เป็นอะไร อย่างไร และอยากเสนอให้เกิดทางเลือกใหม่

ในการทำาข้อสอบและการตรวจข้อสอบแก่ระบบการ

ศึกษาไทยอย่างเป็นรูปธรรม

ข้อสอบวิชาสังคมไต(All-Thai Society)

Interactive art

(Text and Illustrations)

The Examination of ‘All-Thai’ society asked

the questions to government because the

government designed the national curriculum

and tried to teach young person conform to the

government and called them “good children”.

The Examination repeated and cast up the

artist together with audiences about What we

fought against for ?, What kind of the society

had we lived in ?, What the society’s teaching

the young generation to be and how ? etc. The

examination offered alternative of education

about examination of Thailand.

ฉัตรชัย พุ่มพวง , กัญญวรา ธาราวดี

Chatchai Pumpuang , Kanwara Tharawadee

23

กัญญวรา ธาราวดี

Kanwara Tharawadee

เป็นนักลาออก ประวัติเคยศึกษาคณะวิทย์ เอกฟิสิกส์

หลงไปเรียนเพราะความเลื่อมล้ำาที่กระจายตัวอย่างไม่ทั่วถึงทางการศึกษาไทย

และได้ดิ้นรนเข้ามาเมืองกรุงแสนศิวิไลมาร่ำาเรียนศิลปะที่ศิลปากร

ภาควิชาประยุกตศิลปศึกษา แล้วลาออกอีกเพราะขวนขวายตามหาความฝัน

ซึ่งก็ไม่รู้ว่าคืออะไร แต่ตอนนี้เริ่มฝันถึง'เงิน' ปัจจุบันเรียนอยู่คณะมัณฑนศิลป

ออกแบบนิเทศศิลป มีความสนใจรับงานออกแบบอย่างกระตือรือร้น เพราะโหยหาเงินทอง

[email protected] | https://www.facebook.com/Niabniabs

ฉัตรชัย พุ่มพวง

Chatchai Pumpuang

เป็นนักทัวร์คณะหน้าใหม่ ปัจจุบันศึกษาอยู่ปีหนึ่งคณะจิตรกรรม ฯ

กำาลังหาที่ยึดเหนี่ยวทางการเงินอย่างมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน

เพื่อจะนำามาทำางานศิลปะแบบเต็มเวลา ในอนาคต นอกจากนี้ยังเป็นคอหนังสือและสนใจ

การเมือง กับประวัติศาสตร์เป็นพิเศษ

[email protected] | https://www.facebook.com/pages/Ch/102269256607303

เราอยู่ในสถานการณ์ที่เลือกไม่ได้

แต่เราถูกบังคับให้เลือก

We being in a no choice situation

but we’re controlled to choose.

ทางเลือกแบบไตๆ(All-Thai’s Choice)

Object and Sound

25

ในโลกของการศึกษาเราล้วนถูกสร้างมาให้เราทุกคน

เหมือนกัน เปรียบเสมือนโรงงานขนาดใหญ่ที่มีสาขายิบ

ย่อย พวกเขาหลอมเรา แก้ไข และ เติมแต่งเราตามแบบ

เพื่อที่จะได้แน่ใจว่าพวกเราทุกคนจะได้มาตรฐาน

ตรงตามแบบจากแม่พิมพ์มากที่สุด

ยินดีต้อนรับสู่โลกของพวกเรา เลือกแบบที่คุณชอบซะ

แล้วจงมาเป็นพวกเรา.

In the world of Thai’s education system

everybody has been created in the same

pattern from the same factory. They fixed us

and customize us until we all are same

as their blueprint.

Welcome to world of us, Choose your pattern

and become one of us.

The Pattern : To become one of us. Photography

ชวิชญ มายอด

Chavit Mayotนักศึกษาปีสามคณะนิเทศศาสตร์ ช่างภาพฟรีแลนซ์สายแฟชั่น

จริงๆอยากเป็นคนวาดรูปแต่วาดไม่เก่งเลยขอใช้กล้องเล่าเรื่อง

แทน นอกจากนี้ยังสนใจเป็นพิเศษการเมือง ประวัติศาสตร์

และนักเรียนโรงเรียนหญิงล้วน(เป็นพิเศษ)https://www.facebook.com/bookythestrider

27

ฉันนั่งตั้งคำาถามเกี่ยวกับ ชีวิต อนาคต

สถานที่ เหตุการณ์ ผู้คน

ฉันรับรู้ถึงการมีอยู่ของสรรพสิ่งภายนอก

ฉันกระหายที่จะเรียนรู้

ฉันกระหายที่จะออกไป

“เธอคนที่นั่งริมหน้าต่างน่ะ”

“เธอนั่นแหละ.. มัวเหม่อลอยอะไรอยู่มองกระดานสิ”

I often found myself question about lives,

futures, places, circumstances and people.

I’m aware of the existence

of everything outside.

I’m craved to explore.

I’m craved to get out.

“The one that sit next to the window”

“Why are you keep looking outside?

Pay attention and look at the board.”

Cloud Study Installation

ณัฐนรี โกสุม

Natnaree KosumMM (aka. Red-Tea)

visual communication design student

marking mark

drawing stuff

playing around with [email protected]

https://www.facebook.com/red.is.more



ณัฐภัทร เหลืองรุ่งทิพย

Natthaphat Lueangrungthip

29

เมื่อขอบเขตที่เคยถูกครอบไว้ถูกทำาลายออกมา ลายมือที่เคยมีเส้นประ อันเป็นตัวบ่งบอกถึงลายมือที่ดี ในวันนี้ไม่มี

เส้นนำาทางนั้นอีกแล้ว ลายมือของเราเป็นอย่างไร แล้วตัวเราเป็นอย่างไรบ้าง? การกลับไปเจอสมุดคัดลายมือเก่าในห้อง

เก็บของที่บ้าน ที่ข้างในน้ันมีลายมือชุ่ยๆของผมตอนประถมที่พยายามเขียนให้ตรงเส้นประที่สุด ในตอนนั้นคุณครูไม่

พอใจกับลายมือของผมเลย

ครูได้บอกกับผมประมาณว่า “ เด็กที่ลายมือไม่สวย นั่นแปลว่าไม่มีระเบียบ ไม่ให้เกียรติตัวอักษรไทยของพ่อขุน

รามคำาแหงไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนที่ดีมา มันบ่งบอกไปถึงครอบครัวและโรงเรียนที่เรียน”

พอโตมานึกอีกครั้งก็น่าขำาดี แต่กลับได้ไอเดียบางอย่างที่จะนำามาใช้ในโปรเจคนี้ เมื่อถึงวันที่เรามีเส้นทางเป็นของ

ตัวเองจนลืมเส้นประที่มีคนเคยลากให้ไว้ หากได้ลองย้อนเวลากลับไปเห็นเส้นประอีกครั้งคงได้เห็นและกลับมาคุยกับ

ตัวเองอีกครั้ง

ผมได้จัดทำาชุดคัดลายมือให้เพื่อนและคนรอบตัว44 คนได้ลองคัดลายมือโดยใช้ลายมือของตัวเองในปัจจุบัน แม้คำา

สั่งจะบอกให้คัดลายมือของตัวเอง แต่หลายคนกับไม่มั่นใจในลายมือของตัวเองเมื่อเห็นครั้ง บางคนนั้นมีลายมือที่คล้าย

ต้นแบบ บางคนนั้นมีลายมือที่เป็นลายเส้นของตนเองแต่นั่นไม่ได้แปลว่าเขาไม่มีระเบียบ ไม่ให้เกียรติ หรือไม่ได้รับการ

อบรมสั่งสอนมา การได้สังเกตและพูดคุยกับเพื่อนๆเหล่านั้นอีกครั้ง พบว่ามันทำาให้เขานึกถึงตอนเด็ก นึกถึงลายมือตัว

เองตอนเด็ก ออกนอกกรอบ การนึกถึงความเปลี่ยนแปลงของตัวเองที่ไม่เคยสังเกตเห็น เหมือนได้กลับไปเจอตัวตนวัย

เด็กอีกครั้ง พร้อมกับสร้างกำาลังใจให้ตัวเองในปัจจุบันที่กำาลังเดินอยู่

Hand & MindInstallation



When the extent that cover has been destructed. The handwriting that has been dashed as in-

dicating a good script.Today, on that point is no navigation path. So.. How’s your handwriting, how

are you? I’ve found my old handwritten homework in the storage room.

When I was a young student, I always tried to write like an alphabet sample. But I simply can’t

do it, then my teacher told me that “The Kids that didn’t have a beautiful handwriting that’s

mean they are no respect to King Ram Khamhaeng whose invent Thai Alphabet and it conveys to

your family and schools.

But when I grew up, On the day that we’ve our own path and forgotten how we’ll grown up.

I choose to create this project to remind yourself once more. I’ve made an Alphabet samples

for 44 people around me and told them to write their own handwriting, Almost everyone feels

nervous when they saw the sample lines. There’s a lot of style in their handwriting, Some just the

same as the samples, Some are different and suffer their own style. But it doesn’t mean they’re

not respecting the Thai Alphabet, doesn’t mean that your household or school didn’t teach you

well. After the test I’ve found that it’s remind their self as a child, Thinking of their child’s hand-

writing and Think about the changes of their own that never noticed.It goes back to childhood self

met again with the new energy

that’s made your path stronger.

31

ณัฐภัทร เหลืองรุ่งทิพย

Natthaphat Lueangrungthip

นักเรียนออกแบบ

บางครั้งก็เป็นฟรีแลนซ์ทำากราฟฟิกให้คนอื่น

บางครั้งก็ทำางานส่วนตัวเพื่อตอบสนองความต้องการของ

ตัวเอง

บางครั้งก็ลงไปกราบแท็กซี่ หรือตัดต่อรูปเล่นๆให้เกิด

ประเด็นในสังคม

[email protected]

be.net/np_kd



1 ใน3 ของเด็กไทย อยู่ในกลุ่มเสี่ยง และจำานวนมากไม่สามารถเข้าเรียนได้ ด้วยเหตุผลทาง สถานะ ภาษา

เชื้อชาติ ถิ่นกำาเนิด วิธีคิด และสภาพร่างกาย,เด็กไทย6 ใน10 คนต้องเข้าสู่ตลาดแรงงานก่อนอายุ18 ปี,1 ใน4 คน

ที่เข้าอุดมศึกษาได้ เรียนไม่จบ, 3 ใน4 คนที่จบมหาวิทยาลัย มีเพียง’คนเดียว’ เท่านั้นที่ได้งานทำาตั้งแต่ปีแรก

การได้รับการศึกษา ควรเป็นเรื่องของคนทุกคน หากแต่ระบบที่เป็นอยู่ กลับทำาให้การศึกษาเป็นเรื่องของคน

เพียง3 ใน100 หากเราได้รับการศึกษา ได้เป็นนักเรียน ได้เป็นนักศึกษา แต่กลับไม่ตระหนักถึงคนส่วนใหญ่ที่ไม่ได้มี

โอกาสเช่นเดียวกัน ก็ไม่ต่างจากความพยายามหลับหูหลับตา กดขี่ ข่มเหง และกระทำาชำาเรา

33

เหยียบ(Tread on me)

Installation

One third of Thai children are at risks. Majority of these children do not have access to receive

basic education due to the fact of their differences in status, languages, ethnic, area of their resi-

dences, social beliefs or physical conditions. Six out of ten among of these children have to enter to

labour market before their reach at the age of eighteen. One forth among of these children will be

able to continue to higher education but will not receive the degree, the remaining three students

will be an only one who will get hired within his first year after graduation.

Education should be a basic resources that available and accessible for everyone. But with

the current educational system, very disappointed that 3 percent of the children can have access

to this basic education system.

While you are among of those having the privilege to education system, but ignoring all of

these problems for those who do not have equal access to the education system. This seems to be

your permission to the violation, ignorance, and abuse.

เปรมปพัทธ ผลิตผลการพิมพ

Prempapat Plittapolkranpim

34

เกรียนติบัตร(Absurdificate ) speechless !

35

เปรมปพัทธ ผลิตผลการพิมพ

Prempapat Plittapolkranpim

ภาพยนตร์ศึกษา ปี 3 ม.กรุงเทพ

- [email protected]

- กรรมการชมรม Young Filmmakers of Thailand

ในส่วนการนำาเอากระบวนการทางภาพยนตร์มาพัฒนาศักยภาพชีวิต



บางทีคุณครูให้หนูจำาอะไรก็ไม่รู ้

แต่คุณครูก็บอกให้หนูจำาๆไปเถิด

เดี๋ยวโตขึ้น ก็จะสบายเอง

Sometime my teachers told me to remember

that things, they said if I believe them now,

my tomorrow will be so happier ever after.

นักเรียนทุกคนจงท่องจำา!digital prints

37

พนิดา รัตรสาร PNIDA RATARASAN)

พัชชา ชัยมงคลทรัพย PATCHA CHAIMONGKOLSUB

เป็นบุคคลผู้ชอบวาดรูปและบ้าการ์ตูนและอนิเมชั่น

สนใจงานศิลปะทุกแขนง

ชอบทำางานที่ใช้ความคิดน้อยๆ แต่ได้นอนมากๆ

เป็นพวกบ้าแมว และกินอาหารอร่อยๆ

https://www.facebook.com / theworldofmeppo

https://www.facebook.com / phar026



ข้อสอบหนึ่งวิชาสามัญ(Regular 1 Subject Examination)

Short Film

ภัทรเศก จิรบวรวิสุทธิ์

พีรวัฒน นาวีเจริญ

ธนวิชญ ประสงคพงษชัย

ภาคิน รัตนแสงหิรัญ

ภัทรวัฒน เกิดเชื้อ

ภัทรเศก จิรบวรวิสุทธิ์

นิสิตวิศวฯคอม ปี2 สิ่งมีชีวิตยุ่งๆ

ที่ชอบหาเรื่องให้ยุ่งกว่าเดิม

ฝีมือไม่ค่อยให้แต่ใจรักในการทำาวิดีโอ

ถ่ายรูปและเล่นกีฬาและอื่นๆ

phatrasek jirabovonvisut

peerawat navicharern

thanawit prasongpongchai

pakin rattanasnghirun

pattarawat kerdchua

39

หากลองนึกถึงวันเก่า ๆ สมัยเป็นเด็กนักเรียน ผมเป็น

เด็กที่ค่อนข้างจะไม่ขยันนัก และนั่นทำาให้ผมมีช่วงเวลา

พิเศษอยู่ช่วงเวลานึงที่ผมจะสามารถเอาเศษซากชิ้นส่วน

ความรู้หรือข้อความที่คุณได้ยินได้เห็นมาผ่าน ๆ แต่ละอัน

มาปะติดปะต่อกันเป็นเรื่องราวได้อย่างน่าอัศจรรย์

แน่นอนครับ เวลาทำาข้อสอบ ผมเชื่อว่าทุกคนได้เห็น

ได้สัมผัสสภาพการศึกษาบ้านเรามาพอสมควรและเช่ือว่า

หลายท่านก็ไม่ได้คิดหรือทบทวนเรื่องราวเหล่านั้น อย่าง

จริงจังนัก ไม่ต่างกับผมซึ่งเป็นเด็กที่ไม่ค่อยท่องทวนบท

เรียน ในเมื่อพวกเรามีเวลาน้อยนิด และมีสิ่งที่อยากทำา

มากกว่าอยู่มากมายเหลือเกิน

ดังนั้น งานชิ้นนี้ที่ชื่อว่า“ข้อสอบหนึ่งวิชาสามัญ” จะ

พาคุณมาลองสัมผัสผ่านช่วงเวลาสุดพิเศษของผม ไปกับ

ข้อสอบที่จะพาคุณปะติดปะต่อเรื่องราวต่าง ๆ ของการ

ศึกษาไทยที่คุณได้พบเห็นมาเข้าด้วยกัน ไปด้วยกัน

To be fair, if I’m not exactly seeing myself

as a dedicated student when I look back into

my school years. And that enables me to have

a very magical hours: the time in which I piece

together the remnants, shards and the debris of

all the knowledge may have crossed my mind,

and come up with such impressive answers. Of

course, we’re talking about the exams.

I believe all of you have some experienc-

es with the current educational situation of our

country, more or less. But you tend not to think

much about it, which is no different from me,

the kid who’s not so compelled with reciting

the lessons when we have so little time in our

hands and have better things to do.

So this Piece, the “Regular 1 Subject Ex-

amination,” will take you through my magical

hours. Let us journey, via the set of exam that

has pieced together the shards, the remnants

and the debris of the stories and problems in

Thai education you might have seen, together.



โต๊ะเรียนที่คุ้นเคย ภาพของเพื่อนๆ สถานที่และเหตุการณ์

ต่างๆ บางครั้งสิ่งเหล่านี้เราก็ไม่สามารถเก็บรวบรวมมัน

ไว้ได้อย่างครบถ้วนชัดเจน เป็นเพียงแค่บางส่วนของมัน

เท่านั้น น่าเสียดาย เพราะหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นนั้นล้วน

น่าจดจำา อบอุ่น และชวนให้คิดถึงแม้ว่าบางครั้งจะขมขื่น

ไปบ้างก็ตาม

ผลงานศิลปะการจัดวางชุดนี้ เป็นการตั้งคำาถามถึงความ

สามารถในการกระตุ้นสะเก็ดชิ้นส่วนบางอย่างที่เราเคย

ทิ้งไว้ ด้วยสิ่งเร้าที่ถูกตระเตรียมขึ้นมา

The familiar tables, friends, places and events,

sometimes we can’t keep them entirely to

ourselves; only parts of them that we can. It’s a

pity that many things that happened are

memorable, heartwarming and worth recalling

of, even though it can be painful.

The purpose of this installation art is to provoke

the questioning our ability to recall fragments

of memories that we left behind through these

pre-set up stimulation.

สะเก็ดของความทรงจำา fragments of memories object & sound installation

41

ภูมิ หนูทอง

Poom Nuthong

นักศึกษา ภาควิชาออกแบบผลิตภัณฑ์

มหาวิทยาลัยศิลปากร ชั้นปีที่ 2

ปกติจะแบ่งเวลาว่างมาทำางานศิลปะและศึกษาควบคู่กันไป

งานนี้เป็นงานแรกที่ได้ลงมาทำางานศิลปะเพื่อจัดแสดง

ผลงานที่ผ่านๆ ส่วนใหญ่เป็นทางจิตรกรรม

ภาพประกอบ งานกราฟฟิค

facebook : poom nuthong

[email protected]



ประโยชน์ของหนังสือเรียนตามระเบียบกระทรวงศึกษาธิการ ซึ่งเนื้อหาทันสมัยเหมาะกับการพัฒนาก้าวทันโลกที่

สาม ผมประชาชนอัลไตซึ่งเป็นประเทศโลกที่สี่ คิดว่าควรค่าอย่างยิ่งยวดที่จะนำามาทำาเป็นกระดานหมากHorseอัลไต

เพราะจะวางหนังสือเรียนทิ้งไว้ปลวกก็เดินอ้อมด้วยหนังสือเรียนนั้นเป็นเครื่องมือสร้างชุดความคิดสำาเร็จรูปในระบบ

การศึกษา ให้คำาตอบสำาเร็จแก่เยาวชนว่าสิ่งไหนดีหรือไม่ดีตามขนบคิดของชนชั้นปกครองอัลไต ผลิตเยาวชนที่ทำาตาม

คำาสั่งโดยไม่ขัดขืน ทำาให้คนอัลไตมีตรรกะที่เชื่อมโยงกันไม่เป็นเหตุเป็นผลมะนาว ถ้าแพงก็ปลูกกินเอง แต่อัลไตอากาศ

หนาวปลูกมะนาวไม่ขึ้น ม้าอัลไตจึงกินหญ้าแทน ม้าในหมากHorseอัลไตมีหลากหลายสายพันธุ์ทั้ง พระอาชา ทหารม้า

ม้าSlim และม้าส้มเข้ม เปิดโอกาสให้เยาวชนอัลไตเลือกข้างตามค่านิยมอันดีงามของชาวอัลไต

หมากHORSEอัลไต จึงเป็นพื้นที่จำาลองซึ่งแสดงพฤติกรรมความเป็นมนุษย์ผ่านเกมส์ โดยผู้เล่นทั้ง4ฝั่งควบคุมม้า

แบบหมากรุกไทย ซึ่งสามารถจะเดินหลบกันไม่กินจนจบเกมส์ก็ได้ แต่เมื่อมีสิ่งเร้าเป็นของรางวัล การเดินหมากที่จะกิน

หรือจะเดินหลบผู้เล่นอื่นอีกสามคน จึงเกิดตามจริตของผู้เล่น เป็นความอลหม่านบนหน้ากระดาน

43

The advantage of textbooks released by the Ministry of Education is the impressively up-to-

date content, suitable for catching up with the third world development. As one of the citizens from

Allthai which is the fourth world country, I think that we should turn those textbooks into Allthai

Checkers. Because they are not only useless, they are also basic tools to gradually create instant way

of thinking in education system, provide fixed answers for youths about what to do or not to do for

the sake of the upper class. Moreover, they produce youths with no question, only obey with orders.

This is the reason why Allthai citizen cannot be logical and link their thoughts properly. There are

several kinds of horses in Allthai Checkers, the royal horse, the soldier horse, the Slim horse and the

dark orange horse. All these options are all available for Allthai youths to take sides.

หมากHORSEอัลไต (Allthai Checkers)Playable Object

รพีรุจ เที่ยงธรรม

เปนนักทัวสมหาลัย เรียนปสามมาแล้วสองรอบ

แต่ไม่แนะนำาให้เยาวชนอัลไตเอาเปนเยี่ยงอย่างเพราะ

เสียเวลามาก และคิดว่าเรียนมหาลัยเหมือนทำาเควส

แลกปริญญาอันยาวนานในเกมสที่น่าเบื่อ สนใจใน

ศิลปะconceptual และงานโฆษณา มีเปาหมาย

เปนครีเอทีฟชั้นนำาของกรุงรัตนโกสินทรตอนปลาย

แต่ทะลึ่งมาเรียนเซรามิก

และยังเรียนไม่จบ

https://www.facebook.com/rut.thiengthum

45

เมื่อหลายปีก่อนตอนที่ยังเรียนอยู่มัธยมต้น จู่ๆแม่

ก็ซื้อหนังสือที่ชื่อสังคมปรนัยของสำานักพิมพ์ way มา

ให้อ่าน มีบทนึงในเล่มที่อ่านแล้วรู้สึกกระทบถึงตัว

เอง พูดถึงอุตสาหกรรมการผลิตนักเรียนของระบบ

การศึกษาไทย เรียกได้ว่าน่าจะเป็นตัวจุดฉนวนใน

การผลิตผลงานนัก เรี ยนปลากระป๋อง เลยก็ ว่ า ได้

พูดถึงปลากระป๋อง จะทำาให้เรานึกถึงพวกปลาก

ระป๋องหลายๆยี่ห้อ หลายๆคลาส หลายๆรสชาติที่วาง

ขายในซุปเปอร์ ลองเชื่อมโยงกับการผลิตนักเรียนของ

โรงเรียนไทยดูสิ จริงๆแล้วนักเรียนไทยแต่ละคน แต่ละ

โรงเรียนต่างมีสไตล์และรูปแบบที่แตกต่างกันไปทุกๆคน

มีเอกลักษณ์ในตัว เพียงแต่ว่าเอกลักษณ์ที่นักเรียนแต่ละ

คนเป็นนั้นยังตกอยู่ภายใต้ระบบการศึกษาท่ีมีจุดประสงค์

และจุดมุ่งหมายว่าจะต้องเป็นเด็กดี เรียนเก่ง เกรด

เฉลี่ยสูง สอบเข้าได้ในมหาวิทยาลัยดีๆ จบนอก วุฒิการ

ศึกษาสูง จึงเป็นที่มาของการ DIY นักเรียนปลากระป๋อง

ต่อให้ออกแบบเองได้

คุณก็ตกอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์และระบบที่เค้าวางมาให้อยู่ดี

Several years ago,when I was studying in

secondary school.My mom brought me a book

named “สังคมปรนัย” of Way publishing.There

was a one chapter that made me realised

about Thai’s education industry,because of this

chapter makes me manufacture canned fish

student of AllThai School.

I reminded the canned fish sell in the

supermarket,there are many kinds of them,

many brands,many favours. Let you try to

link this stuff to Thai’s education industry,

actually a lot of Thai students have their own

styles,they’re unique,but in the style they were

is under the education system and purpose that

: Thai students must be a good kids,great kids,-

clever,high grade,study in popular universities

or study abroad and high qualification.

These things is leading you to DIY your own

canned fish student. Even you could create your

own styles, you must be under the rules they

written.

ฉันเป็นนักเรียนปลากระป๋อง I’m a canned ______ fish studentInteractive Workshop

วิศัลยศยา ลอยไสว

Visansaya Loisawai

- เป็นคนปากช่องมาตามฝันที่กรุงเทพ ที่ชื่อเนอสเพราะแม่เป็นพยาบาล

- เรียนออกแบบแต่ทำากราฟิกไม่ค่อยได้ วาดรูปได้ แต่ไม่เก่ง

- ชอบร้องเพลง โดยเฉพาะวงประสานเสียงที่หลงใหลเป็นพิเศษ แต่ก็ไม่เก่งอยู่ดี

- จริงๆแล้วมีความฝันอยากเป็นนักร้องมากกว่านักวาดภาพประกอบ

- มีอยู่แค่นี้ที่ทำาได้ นอกนั้นก็ทำาอย่างอื่นไม่เป็นอีกแล้ว

behance.net/linghokkalom

47

คืนก่อน ( The Night Before )Photography & Installation

ศุภณัฐ สุริยฉาย(ณณท)

Supanat surichai (Non)

เปนนักเรียนออกแบบ

ธรรมดาคนนึงที่เริ่มมา

จากชอบวาดรูปตอน

เด็กๆแล้วก็ทำายาวมา

หลังๆก็สนใจศิลปะแขนง

อื่นไปเรื่อยๆ ชอบหมด

ผลงานที่ผ่านมาไม่มี

อะไรเปนพิเศษส่วนมาก

เปนงานส่วนตัว ทำาอะไร

ที่ตัวเองอยากทำา

[email protected]

.facebook.com/TheHippyiqbul

ภาพชุดนี้คือการสะท้อนถึงภาพ

ความล้มเหลวของระบบการศึกษา

ไทยที่สอนให้เด็กเรียนรู้ในลักษณะของ

การท่องจำา เราใช้เวลากว่า12ปีในการ

จำาข้อมูลต่างๆมากมายไปหมดโดยที่

เราไม่เข้าใจมัน ส่งผลให้เกิดความ

รู้สึกเครียดในการหนังสือที่ไม่ใช่การ

ทบทวนเนื้อหาแต่เป็นการท่องข้อมูล

เพื่อนำาไปสอบในวันถัดไป

ผมจึงให้ภาพแสดงถึงความเครียด

และความไม่พร้อมของตัวนักเรียนที่

ไม่สามารถทนรับกับสภาพชีวิตการ

จำาข้อมูลจำานวนมากในคืนก่อนสอบ

ได้หมด

The story behind these pictures is

about the failure of Thai education

system that make students study

in the wrong way. The system

makes us read too many books

in order to pass the exams on

the following day. Therefore,

these pictures express the stress

and the unready feeling of Thai

students who couldn’t handle

information overload in the night

before the exams.

49

สุธาวี โชติรัตนศักดิิ์

Suthawee Chotrattanasak

นักศึกษา นิเทศศิลปป 2 เคยเรียนแฟชั่นแต่ลาออก

ทุกวันนี้ยังไม่แน่ใจว่าตัดสินใจถูกรึเปล่า

ชอบดูหนัง วาดรูป ดูหนัง วาดรูป..

และก็ดูหนัง วาดรูป

อ่อ..มีเพจด้วยๆ : puenger

(ถ้าตอนนี้เป็นเด็ก) โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร

(When I was......)Interactive Workshop

51

คุณยังจำาได้รึเปล่าว่าตอนป.6 ในชั่วโมงศิลปะ คุณได้

ร่ำาเรียนอะไรบ้าง มันตอบโจทย์ชีวิตประถมปลายที่กำาลัง

จะเข้าสู่วัยหัวเลี้ยวหัวต่ออีกครั้งหน่ึงในชีวิตของคุณรึเปล่า

แล้วตกลงตลอดช่วงเวลาที่คุณเรียน ป.6 คงมีสักครั้งที่คุณ

คงถามตัวเองว่าคุณได้ร่ำาเรียนอะไรกับมันบ้าง งานนี้จะ

ทำาให้คุณกลับไปรำาลึก และ ทบทวน กับวิชาศิลปะในช่วง

เวลาที่สำาคัญที่สุดในชีวิตของคุณอีกครั้ง

วิชาศิลปะ ป.6 “Art subject G.6”

Interactive Experience

Do you still recognized waht you have stadies

in Art subject when you was G.6?.Does it’s

useful to you at that moment?, the moment

you gonna faceing with another turning point

in your life and once inthat time youask to

your self what do you reallylearnt from it?.

This work gonna bring back your memoriesand

reconsider what you have learnt in art subject

on one of those Challenging moment in your

life.

ลาออกจากโรงเรียน

ตั้งแต่อายุ 15

สนใจด้านภาพยนตร์อิสระ

และภาพยนตร์ทดลอง

จึงเริ่มงานทางด้าน

ผลิตภาพยนตร์อิสระ

เพื่อพัฒนาตัวเองโดย

ตั้งเปาไว้ว่าจะเป็นผู้กำากับ

ภาพยนตร์อิสระ

ปัจจุบันทำาอาชีพอิสระ

ด้านภาพยนตร์ส่วนมาก

เป็นภาพยนตร์อิสระ

และ Music Video

ผลงานที่ผ่านมา

ดาวคะนอง

(Feature Film - In Production)

Camera Report,

Production Assistant

น้ำาค้าง - Desktop Error

(Music Video)

Runner

The Haunted House

- Part Time Musicians

(Music Video)

2nd Assistant Director

อนุราต ซิงห ดินดซา

Anaraj Singh Dhindsa

E-mail: [email protected]

Facebook: Anuraj Singh Dhindsa

63

More infoข้อมูลเพิ่มเติม, สนับสนุน

และติดตามกันต่อๆไปที่......

a l l thaischool .wordpress .com

https://www.facebook.com/allthaischool

al lthaischool@gmail .com

Allthai School | document book #1

Documents

Transcript of Allthai School | document book #1