Advento ven señor xesús.ppt. (1)
-
Upload
nuria-m-nunez-elissetche -
Category
Documents
-
view
100 -
download
2
Transcript of Advento ven señor xesús.ppt. (1)
A que deu a luz a tantos ollos cegos, cando a súa noite escura i luminaba.A que deu seiva nova aos tolleitos e agarimou a area da praia.
A que volveu a nós A que volveu a nós da morte, da morte,
para cambiar a angustia para cambiar a angustia en esperanza, en esperanza,
e a Tomé enraizou e a Tomé enraizou a súa fe dubidosa, a súa fe dubidosa,
cando "tocou" a palma cando "tocou" a palma tradeada...tradeada...
A que sinto nos meus A que sinto nos meus ombreiros cada día:ombreiros cada día:o doce peso da túa man o doce peso da túa man “humana”!“humana”!
I IºIIº
Cada día, Señor, xa é un regalo:Cada día, Señor, xa é un regalo:un regalo a miña vida e a miña alma. un regalo a miña vida e a miña alma.
O que vivín foi fermoso... Faime
sentir que será moito máis
o que me agarda.Hai que deixar...
Deixar? Quero esquecereme de que existe
sequera esa palabra.Deixar a vida? Non! Encontrar a Vida!:
cambiar a noite escura pola alba!
Polo río, cara ao mar, Polo río, cara ao mar, vou na miña barca.vou na miña barca.Non teño remos, Non teño remos,
nin temón, nin vela: nin temón, nin vela: tan só a corrente tan só a corrente
é a que manda.é a que manda.
Ninguén detén o río, Ninguén detén o río, ninguén pode ninguén pode
parar o seu ritmo, parar o seu ritmo, nin durmir as súas nin durmir as súas
augas.augas.
É imposible É imposible pretender facelo;pretender facelo;
como aire entre as como aire entre as mans, que se me mans, que se me
escapa!escapa!
Afastada xa a fonte, cerca o mar:Afastada xa a fonte, cerca o mar:cada vez máis onte, menos mañá. cada vez máis onte, menos mañá. e tranquilo, sabendo que Ti guías,e tranquilo, sabendo que Ti guías,
polo río –cara ao mar- vou na túa barca.polo río –cara ao mar- vou na túa barca.
O mar bravo de onte, case durmido;O sangue roxo e novo... case branco.
A furia das miñas arelas e ambicións,se algunha vez ruxiu, xa está domada!
Estou en paz... contigo? Non o sei.
Comigo, si. Con fe e con esperanza
de que o amor inmenso que te teño
encontrará o Amor con que me amas.
Que importa nada se, ao f inal, a morteé a vida de novo recobrada.
Se, ao cerrarse, os meus ollos ven a túa luz enchéndome de soles a mirada.
Canto aceite, Señor, queda na
aceiteira?
Canta area na beira da miña
praia?
Canto bri l lo nos meus ollos? Canta luz?
Canto sol roxo, canta lúa branca …?
Pregunto e... non me importa a resposta …É por falar contigo.
As palabras quedan no aire... Ti
óelas. É por falar contigo:
alma con alma!
Presíntote máis cerca, máis amigo;estreméceme unha
doce confianza.
Síntome desterrado do
desterro,mais dentro do teu amor, e iso para min
basta!
Cada minuto máis, xa é un
regalo...Ti es a miña
luz, o meu fin e a miña
esperanza.
E por iso, feliz, cara ao
encontro, polo río
-cara ao mar- vou na túa barca …