845

(PAGE 845)

Kapag Nabubuwal ang Lahat

“Ikatlong bahagi ng bayan ang mamamatay sa salot at gutom; isa pang ikatlo angmabubuwal sa tabak; at ang malalabi nama’y pangangalatin sa lahat ng dako at uusigin ko parin ang mga ito at pagbubuntunan ng aking poot.” Ito ang mga salita ng Diyos na sinabi ni Ezekielsa pagkawasak ng Bayang Banal. Magagamit din kaya ito sa kasalukuyang krisis ng Iglesya?

Sa loob ng ilang taon, nawala na sa Iglesya ang kahanga-hangang panlabas na anyo ng mgatemplo at mga seremonya, ang pagkarelihiyoso ng nakararami sa sambayanan, ang katapatanng mga pari nito na nasa lahat ng dako, ang katatagan ng isang pananampalatayang di mapag-alinlanganan at ang pagsunod ng lahat sa Roma. Nabubuwag ang lahat ng ito. Maraming umaasana magbubunga kaagad ang pagpapanibagong sinimulan ng Konsilyo. Ngunit naglalaho sabawat araw ang waring pinakamahalagang magbibigay-katiyakan sa hinaharap.

Magugunita ang iba pang mga salita sa aklat ni Ezekiel: “Hindi ko maipahihintulot nakayo’y maging isang bayang tulad lamang ng iba; kundi sapilitan akong maghahari sa inyo.Titipunin ko kayo mula sa mga bayan at haharapin ko kayo. Sasailalim kayo ng akingkapangyarihan.” Hindi kaya tinatawag ngayon ng Diyos ang mga puwersa ng pagkawasak? AngDiyos kaya ang nagbubuwal sa mga gawa-ng-tao na sa akala naman nati’y siyang Iglesya? Maymaiiwan siyempreng labi gaya ng sabi ni Ezekiel – silang ang pananampalataya’y dinalisay ngpagsubok at mas malayang magagalawan ng Espiritu ng Diyos.

Ang kasasabi ay sapat na para maintindihan ang kahalagahan sa ngayon ng aklat ni Ezekiel.Siya ang saksi ng Diyos sa mga huling taon ng kaharian ng Juda, bagamat nasa piling ng mgaipinatapon sa Babilonia.

Tiyak na magtataka tayo sa lengguwaheng iniuukol niya sa Diyos na laging nagbababala atparang nalulugod pa sa kagipitan at pagdurusa ng kanyang bayan bilang pagbibigay-daan sakanyang galit at selos. Pero puwede kayang mangusap tungkol sa pag-ibig nang hindibinabanggit ang mga salitang selos at karahasan?

May selos at karahasan din sa pagsakop ng Diyos sa mga taong makalaman at makasalanan.Hinahanap ng asawa ang kanyang taksil na maybahay sa piling ng mga mangingibig nito atibinabalik niya sa dahas. Ang may kalabisang pananalita ni Ezekiel ay hindi dapatmakapagpalimot sa atin sa iba pang pahina ng Biblia kung saan ipinahahayag ng Diyos angkanyang karinyo. Pero hindi rin naman natin maisasaisantabi ang mga ito sa pagdadahilangmabait na tatay ang Diyos. Maaaring naranasan na natin sa ating sariling laman ang kapighatianng makasalanang humahamon sa Diyos: tungkulin ni Ezekiel na ibunyag na lahat ang pait ngkasalanan at ipagsigawan ang galit ng Diyos.

EZEKIEL

846EZEKIEL 1Ang Aklat ni Ezekiel

Malamang na isang batang pari si Ezekiel na dinalang bihag sa Kaldea kasama ng sampunglibong ipinatapon makaraan ang unang paglusob sa Jerusalem sa taong 598 (tingnan ang 2 H24:14). Doon siya tinawag ng Diyos gaya ng kanyang ikinukuwento sa atin (kab. 1 at 2).

Ang unang bahagi ng kanyang aklat (kab. 1-24) ay naglalaman ng kanyang mga pahayag nanagbabalita sa ganap na pagkawasak ng kanyang bayan.

Kasunod ng mga propesiya laban sa mga banyagang bansa (kab. 25-32), nasa ikatlongbahagi naman ng aklat ang mga pangako sa mga itinapon. Sapagkat ayaw ng Diyos na mamatayang kanyang bayan.

May alam tayong mga lahing naglaho at mga dayuhang nakalimot sa sariling bayan sapagkatnakakita sila ng trabaho sa ibang bansa. Sa ganito rin sana mamamatay ang sambayanang Judiopagkaraan ng krisis na nagwasak sa Jerusalem. Nang nasa Babilonia sila, sa pagkakadeport saisang mas maunlad na bansa, pinananabikan ng matatanda ang kanilang lupang tinubuan habangwalang iniisip ang mga kabataan kundi samantalahin ang bago nilang kalagayan. Ngunit sakanyang mapanghamong pagtuturo ay patuloy na hinuhubog ni Ezekiel ang konsiyensiya ngmga magsisiuwi sa Judea balang araw para itayo ang bagong kaharian ng Diyos (kab. 33-39).

• 1 Sa ikalimang araw ng ikapat na buwanng ikatatlumpung taon, nasa piling ako ng

mga itinapong nasa baybay ng Ilog Kebar, nangnabuksan ang langit at nakakita ako ng mgapangitain mula sa Diyos.

2 Sa ikalimang buwan ng ikalimang taon ngpagkatapon ni Haring Yoakin, 3 dumating saparing si Ezekiel na anak ni Buzi ang salita niYawe sa pampang ng Kebar sa lupain ng mgaKaldeo.

Doon ako hinagip ng kamay ni Yawe.

Nakita ni Ezekiel ang Luwalhati ni Yawe• 4 Tumingala ako: mula sa hilaga’y

may buhawing may dalang makapal naulap. May sumisiklab na apoy sa loobniyon, na tumatanglaw sa paligid; at mayparang nagniningning na metal naman sagitna ng apoy.

5 Nasa gitna nito ang parang apat nanilalang na magkakasing-anyo. 6 May

apat na mukha at apat na pakpak angbawat isa. 7 Tuwid ang kanilang mga bintiat parang sa guya naman ang kanilangmga paa, makinang na parang tansongpinakintab. 8 At sa ilalim naman ng kani-lang mga pakpak (sa apat na tagiliran),may mga kamay na tulad ng sa tao.

9 Magkakadikit ang kani-kanilang mgapakpak. Hindi sila lumilingon sa kanilangpagsulong sapagkat nakakadiretso silasaanman nakaharap ang kanilang mgamukha. 10 Ganito ang itsura ng kanilangmga mukha: may mukhang tao silangapat pero may mukha rin ng leon sa ga-wing kanan ang bawat isa, at may mukhanaman ng baka sa gawing kaliwa, at maymukha rin ng agila ang bawat isa. 11 Naka-bukang pataas ang kanilang mga pakpak.Ang dalawang pakpak ng bawat isa ay

• 1.1 Nagsisimula ang aklat sa dalawang nagka-kaibang introduksyon. Walang nakaaalam sa kahu-lugan ng “ikatatlumpung taon” sa unang bersikulo;maaaring pagkakamali ito ng kumopya sa orihinal.Dinadala naman tayo ng “ikalimang taon” ni Yoakin sataong 594 bago ipinanganak si Kristo.

Doon ako hinagip ng kamay ni Yawe. Nanganga-hulugan ito na dumanas si Ezekiel ng ekstasis: parabang iniwan niya ang kanyang katawan at mahiwa-gang nakikipagniig sa Diyos ang kanyang espiritu. Maynalalaman siya sa misteryo ng Diyos, tinanggap niyaang kanyang misyon at siya’y nagiging bagong tao.

• 4. Mula sa hilaga’y may buhawi. Nakapanaigkay Ezekiel ang malalakas na imaheng kaalinsabayng mga salita ni Yawe. Muli nating matatagpuan sakabanata 10 ang pangitain tungkol sa Karwahe niYawe. Ipinakikita rito na iniiwan ni Yawe ang Templosa Jerusalem papunta sa Babilonia para manirahan sapiling ng mga itinapon.

May paniwala ang mga tao nang panahong iyon namay kani-kanilang santuwaryo at lugar ang kanilangmga diyos at para bang “nakukulong”ang mga ito samga iyon. Kaya inisip din ng mga Judio na hindimatatagpuan si Yawe sa labas ng Palestina. Malayo sa

1

847 EZEKIEL 1

nakadikit sa pakpak ng kanilang katabi,at nakatakip naman sa sariling katawanang dalawa pang pakpak. 12 Nakapupuntasila kung saan nakaharap ang kanilangmga mukha. Saanman papunta ang es-piritu, pumupunta sila nang hindi lumili-ngon.

13 May makikitang mga bagang nag-niningas na paroo’t paritong parang mgasulo sa pagitan ng mga nilalang na ito.Nagniningning ang apoy at may mga kid-lat na kumikislap mula rito. 14 At para na-mang kidlat na nagsisitakbong paroo’tparito ang mga nilalang.

15 Sa pagmamasid ko sa mga nilalang,may nakita akong gulong sa lupa sa tabing bawat isa sa mga ito. 16 Nagniningningna parang yari sa krisolito ang mga gu-long. Magkakasing-hugis ang apat na gu-long: doble ang bawat isa, dalawang gu-long na pinagkrus. 17 Kaya nakagugulongang mga iyon sa alinman sa apat na di-reksyon nang hindi pumipihit. 18 Napaka-laki, nakakatakot at puno ng mga mataang gilid ng mga gulong.

19 Sa pagsulong ng mga nilalang, su-musulong din ang katabing mga gulong;at sa pagtaas ng mga nilalang mula salupa, tumataas din naman ang mga gu-long.

20 Kayat saanman papunta ang espiritu,doon din pumupunta ang mga nilalang na

kasama namang tumataas ang mga gu-long sapagkat nasa mga gulong ang es-piritu ng mga nilalang. (21 Sa pagsulong,paghinto at pagtaas mula sa lupa ng mganilalang, gayundin ang ginagawa ng mgagulong, sapagkat nasa mga gulong angespiritu ng mga nilalang.)

22 May parang sahig na kristal sa ulunanng mga nilalang, maningning at kahanga-hanga, nakalatag sa kanilang ulunan.23 Sa ilalim niyon, magkakahanay nangtuwid ang nakaunat nilang mga pakpak.(Bawat isa’y may tigalawang pakpak nanakatakip sa katawan.) 24 Sa pagkilosnila, narinig ko ang pagaspas ng kanilangpakpak, tulad ng dagundong ng mgatubig, tulad ng tinig ng Kataas-taasan, ngpagkakagulo ng isang hukbo. Kapaghindi sila kumikilos, ibinababa nila angkanilang mga pakpak.

25 May ingay sa itaas ng sahig sa kani-lang ulunan. 26 May parang batong sapironaman na tila trono sa itaas niyon, atnaroon ang isang parang tao. May nakitaakong kislap tulad ng makinang na tanso,at para siyang nababalot ng apoy. 27 Mulasa parang baywang niya, pataas atpababa, para itong apoy na nagbibigay-ningning sa kanyang paligid, 28 at angnakapalibot na liwanag nama’y parangbahaghari sa ulap pagkaraan ng isangaraw na pag-ulan.

kanilang lupang tinubuan at sa Templong sambahannila sa kanilang Diyos, agad na pinanaigan ng kawa-lang-pag-asa ang mga itinapon sa Babilonia. Sa paki-ramdam nila’y kinalimutan na sila ni Yawe at ang mganaiwan lamang sa kanilang bansa ang makapaki-kinabang sa kanyang kalinga.

Tiyak na dahil dito kaya itinuturo ni Yawe kay Ezekielna bagamat sa templo ng Jerusalem siya nakatira,naroroon din siya sa malayong Babilonia. Kasunod ngkanyang bayan si Yawe at nananahan siya sa kanilangpiling.

Sa isang pangitain, nakakakita si Ezekiel ng apatna nilalang na may apat na mukha at apat napakpak ang bawat isa. Ipinaliliwanag ng pangitain sapamamagitan ng mga imahen ng panahong iyon angkadakilaan ng Diyos. Sa mga palasyo ng mga Kaldeo,may naggagandahang mga estatwa ng mga kagila-gilalas na mga nilalang na tinatawag na “Kerubin”.Pinagsama-sama sa mga ito ang anyo ng pinakamala-

lakas na nilalang: tao, agila, leon at toro. Naging buhayna nilalang sila rito, maliliksi, na nakapaligid at pi-nangangalaan ang misteryo ni Yawe. Ipinakikita ngmagkakrus na mga gulong na pumupunta sa lahat ngdireksiyon ang aksiyon ni Yawe sa buong sanlibutan.Meron silang mga matang nakakakita sa lahat. Ga-gamitin ni Apostol Juan sa Pagbubunyag 4 ang mgalarawan sa pangitaing ito.

May parang sahig na kristal sa ulunan ng mganilalang. Nagpapahiwatig din ng misteryo ni Yaweang bahaghari at ang sahig na parang kristal nakinasasalalayan ng trono. Gayundin ang apoy kungsaan si Yawe lamang ang maaaring mabuhay at ma-tutupok ang lahat ng hindi Diyos.

Isang parang tao. Pagsapit sa kaloob-looban ngDiyos, para nang tao ang pinakahuling larawan sa-pagkat lahat ng kapangyarihan ng Diyos ay galingmismo sa kanyang mahiwagang sarili, na sa larawanniyon nilikha ang tao.

848EZEKIEL 1

Larawan ng Luwalhati ni Yawe angpangitaing ito. Pagkakita ko nito, isinub-sob ko ang aking mukha sa lupa at narinigko ang isang tinig na nagsasalita.

Tinanggap ni Ezekiel ang kanyang misyon1 Sinabi niya sa akin: “Anak ng tao,tumayo ka pagkat nakikipag-usap ako sa

iyo.” 2 Sa kanyang pagsasalita, may espiritungpumasok at nagpatayo sa akin, at narinig kosiyang nakikipag-usap sa akin.

3 Sinabi niya sa akin: “Anak ng tao, sinusugokita sa mga Israelita, sa bayang naghimagsik saakin. Sila at ang kanilang mga magulang aynagkasala sa akin hanggang sa araw na ito.4 Matitigas ang ulo at puso ng mga taong ito – sakanila kita sinusugo ngayon para sabihin sakanila: Ito ang sinasabi ni Yaweng Panginoon.

5 Kaya makinig man o hindi ang rebeldenglahing ito, malalaman nilang may propeta sapiling nila. 6 At ikaw, anak ng tao – huwag kangmatakot sa kanila o sa kanilang mga salita, nasagitna ka man ng tinik at dawag at nabubuhay sapiling ng mga alakdan. Huwag kang matakot sakanilang sasabihin o masindak sa kanila sa-pagkat isang rebeldeng lahi sila. 7 Sabihin mo sakanila ang aking mga salita, makinig man sila ohindi, sapagkat mga rebelde sila. 8 Ngunit pa-kinggan mo, anak ng tao, ang aking sinasabi, athuwag kang maging rebelde gaya ng rebeldenglahing ito. Buksan mo ang iyong bibig, at kaninang ibinibigay ko sa iyo.”

9 Tumingala ako at nakita ko ang isangkamay na nakaunat sa harap ko, mayhawak na nakabilot na libro. Binuksanniya iyon sa harap ko, at mga panaghoy,pagluluksa at pighati ang nakasulat samagkabilang panig nito.

• 1 Sinabi niya sa akin: “Anak ng tao,kanin mo ang inihaharap sa iyo.

Kanin mo ang rolyong ito, lumakad ka atmagsalita sa sambayanan ng Israel.”

2 Binuksan ko ang bibig at ipinakainniya sa akin ang kasulatan. 3 At sinabiniya: “Anak ng tao, kanin mo ito at bu-sugin ang iyong sarili sa nakarolyongaklat na ibinibigay ko.” Kinain ko ’yon, atnalasahan kong sintamis iyon ng pulot-pukyutan sa aking bibig.

4 Sinabi niya: “Anak ng tao, pumuntaka ngayon sa mga Israelita. Sabihin mo sakanila ang aking mga salita. 5-6 Hindi saisang bayang may mahirap at banyagangwika kita sinusugo, kundi sa bayang Is-rael. Ngunit isugo man kita sa maramingbansang may mahirap at banyagang wikana hindi mo maiintindihan, pakikingganka pa nila.

7 Ngunit hindi makikinig sa iyo ang mga

• 3.1 Kanin mo ang rolyong ito. Matalinhaganginilalarawan ng pangitain tungkol sa rolyo ang tawag niYawe na nagbibigay ng misyon kay Ezekiel.

Sinusugo kita sa isang bayang suwail at matigasang ulo. Nahahawig ito sa sinabi na ng iba pang mgapropeta. Nang isugo ni Yawe si Isaias, walang sina-sabing ganito sa kanya kundi ang kabaligtarang bungang kanyang misyon: magmamatigas ang sambayanan.Mas may pag-asa naman sa kaso ni Ezekiel: sinugo siyasa mga rebelde, kaya dapat siyang maging mas mata-tag at malakas kaysa kanila para mabasag ang armorng matigas nilang puso. Ang totoo’y walang tigil namakikipagtalo, makikipaglaban at makikipagdebate siEzekiel. Sasabihin din ni Pablo na ang nag-eebang-helyo ay dapat magturo napapanahon man o hindi (2Tim 4:2), at hindi kailanman dapat masiraan ng loob.

Busugin ang iyong sarili sa nakarolyong aklat naibinibigay ko. Ang propeta’y hindi loro na nag-uulit ngmga salitang inihuhulog mula sa langit: binigyan siyang pandaigdigang pananaw sa mga pangyayari, pag-kaunawa sa kahulugan ng kasaysayan, at pinupuspossiya ng galit, ang galit ng Diyos sa kasalanan. Lahat ngito’y sina-sagisag ng rolyo (ganito ang matatandangaklat) na kinailangan niyang kanin.

Sa loob ng maraming taon, mga hula lamang ngkamatayan ang ibinibigay ni Ezekiel. Ito ang dahilankung bakit ang aklat ay tungkol sa mga kalungkutan atpanaghoy.

Nalasahan kong sintamis iyon ng pulot-pukyu-tan. Kinakain ni Ezekiel ang mga pahayag na ito ngkasawian na parang matamis sa kanya: pumanig angpropeta kay Yawe at ganap niyang tinatanggap angmga plano ng Diyos maging kakila-kilabot man angmga iyon sa tingin ng mga tao. Sa pakikibahagi sa galitni Yawe, napanatili ni Jeremias na maging makataoang kanyang puso at nagdusa siya dahil sa pagdurusang kanyang bayan. Ngunit walang dinanas na pagka-hati ng damdamin si Ezekiel.

Sa halimbawa ng iba’t ibang propeta, ipinakikita saatin ng Biblia kung paanong inihihiwalay ng Salita ngDiyos sa kanilang bayan ang mga mananampalataya(tingnan Mt 10:34). Nadarama ng lahat ng tinawagpara magsalita o manguna sa kapwa ang ganitongproblema. Hindi ang gustong marinig ng bayan angkanilang sinasabi ni hindi sila napadadala sa mgapagtutol ng mga duwag at ng mga maalwan ang buhayna nakikiusap na pabayaan silang mamuhay ayon sagusto nila. Laging mahirap largahan ang seguridad nataglay natin kapag nadarama nating kaayon tayo ng

32

849 EZEKIEL 3

Israelita pagkat ayaw nilang makinig saakin. Suwail silang lahat at matigas angulo. 8 Ngunit pinatitigas ko ngayon angiyong mukha at ang iyong noo tulad ng sakanila. 9 Pinatitigas ko ang iyong noo gayang diyamante na pinakamatigas sa lahatng bato; kaya hindi ka matatakot o madu-duwag sa mga ito na mga mapaghimag-sik lamang.”

10 Sinabi pa niya sa akin: “Anak ng tao,pakinggan mong mabuti at isapuso anglahat ng sinasabi ko sa iyo. 11 At puntahanmo ang mga itinapon na mga kababayanmo, at sabihin sa kanila: ‘Ito ang sinasabini Yaweng Panginoon,’ makinig man sila ohindi.”

12 Itinaas ako ng Espiritu at may narinigakong malakas na sigaw sa likod ko:“Purihin ang Luwalhati ni Yawe sa kinaro-roonan nito!” 13 Narinig ko rin ang pagas-pas ng mga pakpak ng mga nilalang,kaalinsabay ng ugong ng mga gulong –malakas na ingay!

14 Pagkataas at pagkakuha sa akin ngEspiritu, umalis akong may pait at parangnilalagnat ang aking diwa pagkat nabiga-

tan ako sa kamay ni Yawe. 15 Nakaratingako sa Tel Abib, sa mga itinapong nasabaybayin ng Ilog Kebar at pitong arawakong nasa piling nila, parang wala sasarili.Inilagay kitang bantay

• 16 Pagkaraan ng pitong araw, duma-ting sa akin ang salita ni Yawe:

17 “Anak ng tao, ginawa kitang bantaypara sa sambayanang Israel. Tatanggapinmo ang Salita mula sa aking bibig atbabalaan sila sa aking pangalan. 18 Kapagsinabi ko sa tampalasang ‘Tiyak na ma-mamatay ka,’ at hindi mo siya binabalaanpara iwan ang masasama niyang gawaupang maligtas, at mamatay siya dahil sakanyang pagkakasala, ikaw ang papa-panagutin ko sa kanyang pagkamatay.19 Ngunit kung babalaan mo ang tampa-lasan at hindi pa rin siya nagbago, mama-matay siya dahil sa kanyang kasalananngunit maliligtas ka. 20 Kapag tumalikodang taong matuwid sa kanyang pagkama-tuwid at gumawa ng masama, lalagyan kong hadlang ang kanyang daan at mama-matay siya. Pagkat hindi mo siya bina-

lahat. Tinatanggap ng tunay na nananampalataya napumanig sa Diyos at kung minsa’y mag-isang sumasa-lungat sa agos.

• 16. Ang salaysay ng bokasyon ni Ezekiel namababasa natin sa 3:1-15 ay itinutuloy sa 3:22-27.Ngunit pinapatlangan ito ng isang talatang (3:16-21)nagpapahayag ng isa sa mga importanteng diwa ngpangangaral ni Ezekiel: hindi gusto ng Diyos namamatay ang makasalanan kundi ang ito’y magbalik-loob at mabuhay (tingnan ang kabanata 18).

Totoo ngang dumarating sa mga tagapakinig niEzekiel ang kapahamakang hatid ng kanilang mgapagkakamali. Ngunit hindi ito dahilan para masiraanng loob; kahit na iisa lamang ang makaunawa sakanyang kasamaan, hindi mawawalang-saysay angkanyang mga pagsisikap dahil mabibigyang-buhaynito kahit ang sarili man lamang niya.

Ginawa kitang bantay. Tinanggap ng propeta mulasa Diyos ang pagkaunawa, na wala sa iba, sa pagka-kasala sa buhay ng bawat isa at ng lipunan. Siya lamangang nakakakita sa mga panganib na dumarating ayonsa balak ng Diyos na siyang hukom sa kasalanan.Nakikilaban ang propeta hindi lamang sa mga ayawmaniwala kundi pati sa Diyos-Hukom na hinihinganniya ng awa (Ex 32:11; Jer 14:11), gaya ng ginawanina Moises at Jeremias.

At mamatay siya… ikaw ang papapanagutin ko sakanyang pagkamatay. Pananagutan ng tumanggapng pagkaunawa mula sa Diyos: tinanggap niya ito parailigtas ang iba, at hindi siya makapagwawalang-imik.

Kapag tumalikod ang taong matuwid sa kanyangpagkamatuwid. Parang ang lahat ay pare-parehongnagdusa sa krisis na nagwasak sa Juda. Ngunit sinasabini Ezekiel na ang mga pagdurusang ito ng lahat aymaghahatid ng buhay o kamatayan ayon sa marapat sabawat isa. Sapagkat hindi magkasingkahulugan angpagiging buhay o pagiging patay para sa Diyos atpara sa tao (Pag 3:1).

Mas mahusay na isinasalaysay sa 33:1 ang talin-hagang ito ng bantay.

Mapapansin natin ang iba’t ibang detalyeng tag-lay ng propeta (o mananampalataya) sa lahat ngpanahon:

– maging listo, ibig sabihi’y may kakayahangmakita ang iniisip ng Diyos tungkol sa paraan ngpagkilos ng tao, sa pagsasaloob natin ng kanyangsalita;

– lumagay sa itaas ng pader, ibig sabihi’y maka-pangibabaw sa mga problema ng kanyang kapaligiranat huwag bale-walain ang mga iyon para lamangmabuhay nang mas tahimik;

850EZEKIEL 3

balaan, mamamatay siya dahil sa kan-yang pagkakasala. Hindi aalalahanin angmabubuti niyang gawa, at ikaw ang pa-papanagutin ko sa kanyang pagkamatay.21 Ngunit kung binabalaan mo ang taongmatuwid para huwag magkasala, at hindinga siya nagkasala, mabubuhay nga siyadahil nababalaan siya at maliligtas dinang buhay mo.”Napipi si Ezekiel

• 22 Sumaakin ang kamay ni Yawe atsinabi niya: “Tumindig ka at umalis pa-tungo sa kapatagan, doon ako makiki-pag-usap sa iyo.” 23 Pumunta nga ako sakapatagan, at nakatayo roon ang Luwal-hati ni Yawe gaya ng nakita ko sa may IlogKebar. Nagpatirapa ako.

24 Pumasok ang espiritu at itinayo ako.At sinabi niya: “Umalis ka at magkulong saiyong bahay. 25 Ikaw, anak ng tao, ay iga-gapos at hindi ka makalalabas para ma-kihalo sa mga tao. Didikit ang dila mo sangalangala at mapipipi ka. Hindi mo na silamapagsasabihan sa pagiging rebelde nila.

27 Ngunit pag kinausap kita, mabu-buksan ang iyong mga labi at sasabihinmo sa kanila: ‘Ito ang salita ni YawengPanginoon!’ Makinig ang makikinig at tu-manggi naman ang tatanggi dahil lahi silang mga rebelde.”Larong digmaan ni Ezekiel

1 Anak ng tao, kumuha ka ng tisa. Ilagay moiyon sa harap mo at iguhit doon ang lunsod

ng Jerusalem. 2 At magkunwari kang sasala-kayin iyon. Humukay ka ng kanal sa paligid nitoat magtayo ng rampa. Magtayo ka ng mgakampo at maglagay ng trosong pambayo.3 Kumuha ka ng kawaling bakal at ilagay bilangmuog na bakal sa pagitan mo at ng lunsod.Tumingin ka roon. Nilulusob ito, at ikaw anglumulusob. Magiging tanda ito para sa bayan ngIsrael.

4 Humiga ka nang patagilid sa kaliwa upangdalhin ang pagkakasala ng Israel. Dadalhin moang kanilang pagkakasala sa iyong pagkaka-higa. 5 Katumbas na bilang ng mga araw angitinakda ko para sa panahon ng kanilang pag-kakasala. Sandaa’t siyamnapung araw kangmahihiga nang patagilid sa kaliwa para dalhinang kasalanan ng Israel.

6 Pagkatapos ay apatnapung araw ka na-mang mahihiga nang patagilid sa kanan paradalhin ang pagkakasala ng Juda – isang arawpara sa bawat isang taon.

7 At haharap ka sa Jerusalem at iuunat sakanya ang hubad mong bisig at magpoprope-siya ka laban sa lunsod.

8 Igagapos kita upang hindi ka makabilinghanggang matapos ang mga araw ng pagka-kulong mo.

9 Kumuha ka ngayon ng trigo at sebada,abitsuwelas, monggo, batad at espelta. Ilagaymong lahat ang mga ito sa isang sisidlan atgawing tinapay. Iyon ang kakanin mo sa buongpanahong nakahiga ka nang patagilid – san-daa’t siyamnapung araw.

10 Timbangin mo ang pagkaing kakanin mo:dalawang guhit araw-araw. 11 Tatakalin mo rinang iyong inumin: sangkanim ng isang hin ngtubig. 12 Kakanin mo ang iyong pagkain naparang bibingkang sebada. Lutuin mo iyon saharap ng mga tao, na dumi ng tao ang pangga-tong.”

• 22. Narito ang mga propesiya ni Ezekiel saKaldea sa loob ng anim na taon bago naganap angpaglusob at pagbagsak ng Jerusalem.

Pansamantalang napipi si Ezekiel, at pagkatapos aynalumpo naman siya. Nagsisilbing aral ang mahiwa-gang karamdamang ito. Iginigiit ni Ezekiel sa lahat ngparaan na ipinasya na ni Yawe na wasakin angJerusalem sapagkat hindi nagsisi ang mga Israelita athindi naging mas matapat.

Nasa Kaldea si Ezekiel pero ang Jerusalem pa rinang nasa kanyang alaala. Sa mga kabanatang ito,nahahawig sa pagtuturo ni Jeremias nang mga pana-hon ding iyon ang aral ni Ezekiel. Ngunit ibang-ibanaman ang anyo. Nagsalita muna si Jeremias at sakalamang isinulat ang kanyang mga pahayag. Saman-talang nagsusulat naman si Ezekiel sa mas pormal atmaayos na paraan. Sa kasamaang-palad, pagka-

4

minsa’y mabigat at magulo ang dating sa atin ngkanyang estilo, ngunit dapat nating pagnilayan angmahahabang talinhagang ito na puno ng kahanga-hangang mga larawan.

Sa 3:25, waring dumanas si Ezekiel ng mahiwagangpagkalumpo na matalinhaga ang itatagal na panahon:190 araw at 40 pang araw. Hindi natin alam angkahulugan ng mga bilang na ito.

Sa 6:8-10, gaya ng ginawa na ng iba pang mara-ming propeta, sa mga propeta, ibinabalita na ililigtas niYawe ang isang nalabing grupo. Kasusuklaman nilaang sarili dahil sa kanilang mga kasamaan at gawa-ing karumal-dumal. Ang ganitong pahayag ay tatakni Ezekiel at nagpapakitang matapat na magbabalik-loob ang masama; ang masuklam sa sarili dahil sasariling pagkakasala ang siyang naghahatid ng biyayang Diyos.

851 EZEKIEL 613 At sinabi pa ni Yawe: “Kaya kakain ng di-

malinis na tinapay ang bayang Israel sa piling ngmga bansang pagtatabuyan ko sa kanila.”

14 Tumutol ako: “Hindi, Yaweng Panginoon,kailanma’y di ko dinungisan ang aking sarili.Mula pagkabata hanggang ngayon, hindi pa akokumakain ng anumang hayop na natagpuangpatay o nilapa ng mabangis na hayop. Walapang karneng di-malinis na pumasok sa akingbibig.”

15 Sinabi niya: “Kung gayon, pinapayagankitang gumamit ng dumi ng baka sa halip ngdumi ng tao sa pagluluto ng iyong tinapay.” 16 Atnagpatuloy siya: “Anak ng tao, puputulin ko angdating ng pagkain sa Jerusalem. Mababalisasila habang kumakain ng tinapay na tasado, atmasisiraan ng loob habang umiinom ng tubig natinakal. 17 Magkukulang sila sa pagkain at tubig;manlulupaypay sila’t mabubulok dahil sa kani-lang kasamaan.”

Patayan at kamatayan sa Jerusalem1 Anak ng tao, kumuha ka ng matalas natabak at gamiting parang labaha para

ahitin ang iyong buhok at balbas. Kumuha ka ngtimbangan at hatiin ang mga buhok. 2 Sunuginmo ang ikatlong bahagi sa gitna ng lunsodmatapos itong lusubin. Tadtarin mo naman angisa pang ikatlong bahagi sa palibot ng lunsod. Atipatatangay mo sa hangin ang huling ikatlo,habang hinahabol mo ng tabak.

3 Kumuha ka ng ilang hiblang buhok at ipitinsa lupi ng iyong damit. 4 Ihahagis mo rin sa apoyang ilan para masunog ang mga iyon, at saka kamagsasalita laban sa Israel:

5 “Ito ang sinasabi ni Yaweng Panginoon: Iyanang Jerusalem na inilagay ko sa gitna ng mgabansa at mga lupain. 6 Ngunit mas masahol pakaysa mga bansa ang pagsuway niya sa akingmga batas; higit pa sa kanila ang pagtanggi niyasa aking mga utos. Itinakwil niya ang aking mgabatas at sinuway ang aking mga utos.”

7 Kaya sinasabi ni Yawe: “Mas magulo kayokaysa mga bansang nakapaligid sa inyo. Hindininyo sinunod ang aking mga batas, hinditinupad ang aking mga kautusan kundi mgabatas ng mga kalapit-bansa ang inyong sinu-nod. 8 Kaya – sabi ni Yawe – ihaharap kita athahatulan sa harap nila. 9 Parurusahan kita saisang paraang hindi ko pa nagagawa at di nagagawin pa. 10 Lalamunin ng mga magulangang kanilang mga anak, at ng mga anak angkanilang mga magulang. Hahatulan ko kayo atpangangalatin sa lahat ng dako ang malalabi sainyo.”

11 At sinasabi ni Yawe: “Tiyak na buhay ako at

tiyak din na walang awa ko kayong hahagu-pitin, kayong mga lumapastangan sa akingsantuwaryo sa pamamagitan ng inyong mgakasuklam-suklam na bagay. Hindi ako magpa-pakita ng awa.

12 Mamamatay sa salot at gutom ang ikatlongbahagi sa inyo, sa tabak naman ang isa pangikatlong bahagi, at pangangalatin ko sa lahat ngdako at hahabulin ng tabak ang huling ikatlo.13 Maghihiganti ako hanggang mapawi angaking galit, at makikilala nila na akong si Yaweang nangusap sa tindi ng aking pagseselos.

14 Gagawin ko kayong isang tambak na guho,isang katatawanan sa mga kalapit na bansa atsa lahat ng makakakita. 15 Magsisilbi kayongaral, isang babalang maghahatid ng takot samga bansa dahil sa mabigat na parusang ipina-taw ko bunga ng matinding galit ko sa inyo.Akong si Yawe ang nagsabi nito.

16 Papanain ko kayo ng nakamamatay napalaso ng gutom na lilipol sa inyo; patitindihinko ang gutom at aalisin ang tinapay. 17 Gutom atmababangis na hayop ang lilipol sa inyong mgaanak; dadalawin kayo ng salot at pupuntahan ngtabak. Akong si Yawe ang nagsalita.”

1 Ganito dumating sa akin ang salita ngDiyos: 2 “Anak ng tao, bumaling ka sa mga

bundok ng Israel at magpahayag laban sakanila. Sabihin mo:

3 Mga bundok ng Israel, pakinggan ang salitani Yawe. Sa mga bundok at burol, sa mga ilog atpatag, nagsasalita si Yaweng Panginoon: Mag-papadala ako ng tabak laban sa inyo, at gigibainko ang inyong mga altar sa burol. 4 Matitiwang-wang ang inyong mga altar, madudurog angmga sunugan ng insenso; ibabagsak ko anginyong mga bangkay sa harap ng inyong mgadiyus-diyusan. 5 Ilalagay ang mga bangkay ngmga anak ng Israel sa harap ng kanilang mgadiyus-diyusan at ikakalat ang inyong mga butosa paligid ng mga altar.

6 Saanman kayo manirahan, guguho angbayang iyon at matitiwangwang ang mga altarsa burol, gigibain at wawasakin ang inyong mgaaltar, dudurugin ang karumal-dumal ninyongmga diyus-diyusan, wawasakin sa paligid ninyoang inyong mga sunugan ng insenso. 7 Maramisa inyo ang mamamatay at makikilala ninyongako si Yawe. 8 Ngunit ililigtas ko ang ilan sa inyo.Maliligtas sila sa tabak at mangangalat sa mgabansa.

9 Sa bayang katatapunan ng mga maliligtasna ito, maaalaala nila ako pagkat wawasakin koang salawahang pusong tumalikod sa akin atang matang nahumaling sa kanilang mga diyus-

5

6

852EZEKIEL 6diyusan. Kasusuklaman nila ang sarili dahil sakanilang mga kasamaan at gawaing karumal-dumal. 10 At makikilala nilang ako si Yawe athindi ako nagsalita nang walang katuturan nangsabihin kong parurusahan ko sila.”

11 Ganito pa ang sinasabi ni Yaweng Pangi-noon: “Pumalakpak ka, pumadyak at magsa-bing ‘Buti nga!’ kapag lugmok na ang bayan ngIsrael sa tabak, sa gutom at salot dahil sa mgakasuklam-suklam nilang gawa.

12 Mamamatay sa salot ang nasa malayo, satabak ang nasa malapit, sa gutom ang nanatili atnalabi. Ibubuhos ko sa kanila ang aking galit.13 At makikilala ninyong ako si Yawe kapag nasagitna na ng kanilang mga diyus-diyusan angkanilang mga bangkay, sa paligid ng kanilangmga altar, sa bawat altar sa burol, sa mga tuktokng bundok, sa lilim ng mga berde at malalabayna puno at saanman sila nagsunog ng mababa-ngong insenso para sa kanilang mga diyus-diyusan. 14 Iuunat ko ang aking kamay laban sakanila. Gagawin kong tiwangwang ang kanilanglupain mula sa disyerto hanggang sa Ribla,saanman sila manirahan; at makikilala nilangako si Yawe.”

1 Dumating sa akin ang salitang ito niYawe: 2 “At ikaw, anak ng tao, pakinggan

mo ang salitang ito sa Israel ni Yaweng Pangi-noon:

3 Natapos na! Narito na ang wakas sa apat nasulok ng lupain. Tapos na ang lahat sa iyo. Saiyo ko ibubuhos ang aking galit. Hahatulan kitaayon sa iyong mga gawi at pagbabayarin salahat ng kasuklam-suklam mong gawa. 4 Hindikita kahahabagan. Ibibigay ko sa iyo ang nara-rapat sa kasuklam-suklam mong gawain, atmakikilala mong si Yawe ang nagpaparusa saiyo.”

5 Ganito ang sabi ni Yaweng Panginoon:“Kapahamakan! Dumarating ang kapahama-kan! 6 Malapit na ang wakas! Oras mo na, ikawna naninirahan sa lupain. 7 Dumarating na angoras, nalalapit na ang araw! Walang kagalakan,pawang kaguluhan sa mga bundok. 8 Ibubuhosko na ngayon sa iyo ang aking poot at pawa-walan ang aking galit. Hahatulan kita ayon saiyong mga gawi at gawang kasuklam-suklam.9 Hindi ka kaaawaan ng aking mata; wala naakong awa. Isasakdal kita sa karumal-dumalmong gawa at sa mga diyus-diyusang nasapiling mo. At makikilala mong ako, si Yawe, angnagpaparusa.

10 Ito na ang araw, sumapit na ang pang-aagaw. Sapagkat namulaklak ang kawalang-katarungan, namumunga ang kayabangan, 11 at

naghahari ang karahasan. Walang makata-takas.

12 Sumapit na ang panahon, narito na angaraw! Huwag magalak ang namimili o manghi-nayang ang nagbibili, sapagkat parurusahanang lahat. 13 Hindi mababawi ng nagbili angkanyang ipinagbili, makaligtas man siya pagkathindi na mababaligtad ang hatol na iginawad sakaramihan.

14 Mahipan man nila ang trumpeta at maka-paghanda, walang sinumang makalalaban sa-pagkat laban sa lahat ang poot ko. 15 Nasa labasang tabak, nasa bahay ang salot at gutom.Mamamatay sa tabak ang mga nasa bukid, sagutom at salot ang mga nasa lunsod. 16 Pupuntasa kabundukan ang mga makatatakas; magi-ging para silang kalapating dumaraing dahil sakani-kanilang kasalanan.

17 Manlulupaypay ang bawat kamay, mang-hihinang parang tubig ang bawat tuhod; 18 mag-dadamit sila ng sako at manginginig. Mapa-pahihiya ang lahat at aahitin ang lahat ng ulo.

19 Ihahagis nila sa daan ang kanilang pilak atitatapong parang dumi ang kanilang ginto. Hindisila maililigtas ng pilak at ginto sa araw ng pootni Yawe; hindi na sila mabubusog nito o ma-pupuno ang kanilang tiyan sapagkat iyon angkanilang katitisuran at sanhi ng kanilang pag-kakasala.

20 Ipinagmalaki nila ang natatangi nilanghiyas (ang Templo), ngunit inilagay nila roon angkasuklam-suklam nilang mga imahen at diyus-diyusan kaya lalapastanganin ko iyon. 21 Ipasa-samsam ko iyon sa mga dayuhan at sa pinaka-masama sa lupain, at lalapastanganin nila iyon.

22 Aalisin ko sa kanila ang aking pagkalinga,at lalapastanganin ng mga tao ang akingkabang-yaman. Papasukin iyon at lalapasta-nganin ng mga magnanakaw. 23 At magkaka-roon ng patayan, pagkat puno ng krimen anglupain at puno ng karahasan ang lunsod.

24 Ipasasamsam ko sa pinakamalulupit nabansa ang kanilang mga tahanan. Puputulin koang kapalaluan ng mararahas at lalapastanga-nin ang kanilang mga santuwaryo.

25 Darating ang kapighatian. Maghahanapsila ng kapayapaan ngunit hindi iyon matatag-puan. 26 Magsusunud-sunod ang kapahamakanat masasamang balita. Walang pangitain angpropeta, walang maituturo ang pari, walangmaipapayo ang matatanda. 27 Magdadalamhatiang hari, mamimighati ang pinuno, at mangi-nginig ang mga kamay ng mga taumbayan.

Pakikitunguhan ko sila ayon sa kanilangasal, at hahatulan ko ayon sa kanilang pagha-hatol, at makikilala nilang ako si Yawe.”

7

853 EZEKIEL 8Umalis sa Templo ang Luwalhati ni Yawe

• 1 Sa ikalimang araw ng ikanim nabuwan ng ikanim na taon, habang

kaharap ko sa aking bahay ang Mata-tanda ng Juda, hinagip ako ng kamay niYaweng Panginoon.

2 Tumingala ako at may nakita akongparang apoy. Parang nagliliyab pababamula sa tila baywang niya; nagniningningnamang parang makinang na metal pa-taas. 3 Nang iunat niya ang isang parangkamay at hawakan ako sa buhok, iniangatako ng Espiritu sa pagitan ng langit atlupa at sa pangitai’y dinala sa Jerusalem,sa may bungad ng pintong nakaharap sahilaga na nasa patyong nasa loob. Naroonang rebultong pumupukaw ng kanyangpagseselos.

4 At naroon ang Luwalhati ng Diyos ngIsrael, tulad sa pangitaing nakita ko sakapatagan. 5 Sinabi niya sa akin: “Anakng tao, tumanaw ka sa hilaga.” Tumanawnga ako, at doon sa hilaga, sa bungad ngpintuan ng altar, nakita ko ang rebultongpumupukaw ng kanyang pagseselos.6 Sinabi niya sa akin: “Anak ng tao, naki-kita mo ba ang kanilang ginagawa? Na-kita mo ba ang labis na kasamaang gi-nagawa ng Israel para palayasin ako sa

aking santuwaryo? Pero may makikita kapang ibang mas kasuklam-suklam kaysarito.”

7 Dinala niya ako sa may pinto ng patyo.8 Sinabi niya: “Anak ng tao, butasin mo angpader at pumasok ka.”

Gayon nga ang ginawa ko, at may butas na.9 At ang sabi niya: “Pumasok ka at tingnan angkasuklam-suklam na kasamaang ginagawa nilarito.” 10 Pumasok ako, tumingin sa paligid atnakita ko ang iba’t ibang larawan ng lahat ngklase ng mga gumagapang na hayop, mgakarumal-dumal na hayop at lahat ng diyus-diyusan ng Israel na nasa pader sa buongpaligid.

11 Nakatayo sa harap ng mga iyon ang pitum-pung Matatanda ng bayang Israel, at kabilang sakanila si Yaazanias na anak ni Safan. May hawakna insensaryo ang bawat isa, at may maba-ngong usok ng insenso.

12 Sinabi niya sa akin: “Nakikita mo ba, anakng tao, kung ano ang ginagawa ng matatanda ngIsrael sa dilim, bawat isa sa kanyang kuwartongpuno ng mga diyus-diyusan? Sapagkat iniisipnila: Hindi kami nakikita ni Yawe, nilisan na niYawe ang lupain.” 13 Idinagdag niya: “May maki-kita ka pang mas masahol pang kasamaan.”

14 Dinala niya ako sa may bungad ng pintuansa gawing hilaga ng bahay ni Yawe. May mgababaeng nakaupo roon at iniiyakan nila siTammuz. 15 Sinabi niya sa akin: “Nakikita moba, anak ng tao? Masahol pa riyan ang makikitamo.”

• 8.1 Isang mahabang pangitain tungkol sa mgakasalanan ng Jerusalem at sa darating na kaparusahanang mga kabanata 8-11. Lahat ay nagaganap saTemplo. At ang lubos na nakatawag-pansin sa paringsi Ezekiel ay ang pagbale-wala sa Diyos at ang pag-aalissa kanya mula sa puso ng mga tao para sa mga huwadna diyos.

Matutunghayan natin sa 8:2 ang ilang tilamsik ngpangitain sa unang kabanata. Laging may nagpa-pahiwatig ng presensya ni Yawe sa propeta bagamatdi niya iyon nakikita. Muling mawawala sa sarili siEzekiel sa ekstasi: pinagmamasdan ng kanyang espi-ritu ang mga kasalanan ng Jerusalem.

Sa 8:4, nakita ni Ezekiel sa Templo ang Luwalhati niYawe. Mula nang pasinayaan iyon ni Solomon (ting-nan 1 H 8:10), nakapiling na ng kanyang bayan angDiyos kahit na nagtayo sila ng mga altar at estatwa parasa mga huwad na diyos sa mga patyo mismo ngTemplo. Ngunit nililisan ngayon ni Yawe ang kanyangtemplo bago iyon wasakin ng mga Kaldeo; umaalis pa-Babilonia ang kanyang Luwalhati sa kinaroroonan ngmga itinapon. Tatlong hakbang ang isinasagawa ngDiyos bago siya lumisan:

– 9:3 – nililisman niya ang santuwaryo at nama-malagi sa may bungad;

– 10:19 – nilakad niya ang mga patyo at tumigil sapintuan sa silangan, sa tapat ng Bundok ng mga Olibo;

– 11:22 – lagi siyang pa-Silangan, sa Kaldea,nilalakad niya ang lambak ng Kidron at tumitigil saBundok ng mga Olibo.

Sa paglisan ni Yawe sa kanyang templo, ang apoynaman ng kanyang kabanalan ay magiging parusa atkamatayan para sa mga di-makadiyos na naglagay ngkanilang mga diyus-diyusan at ipinaubaya ang sarili sapakikiapid, ayon sa iba’t ibang kahulugang ibinibigayng mga propeta sa salitang ito (tingnan kabanata 16).

Kasama ng mga panlahatang pagtuligsa at paghatol,may iba rin namang laban sa mga indibidwal. Si Ezekielang kaagapay ni Yawe at dapat sabihin ni Ezekielkasama niya, ang mga salita ng pagtuligsa at paghatolna magbibigay-kamatayan sa mga maysala.

9:4: Isang “T” na hugis-krus nang mga panahongiyon ang magsasanggalang sa “nalabi.”

9:8:“Panginoong Diyos, magwawasak ka ba…?”Binabalaan ng tunay na propeta ng bayan sapagkatgusto niya silang iligtas.

8

854EZEKIEL 816 At dinala niya ako sa patyong nasa loob ng

templo. Sa pintuan ng santuwaryo ni Yawe, sapagitan ng balkonahe at ng altar, may dala-wampu’t limang lalaki na nakatalikod sa tem-plo, nakaharap sa silangan at sumasamba saaraw. 17 Sinabi niya sa akin: “Nakita mo ba, anakng tao? Hindi pa ba sapat sa Juda ang ginawanilang mga kasuklam-suklam dito at pinuno panila ng kasalanan ang lupa at patuloy akongginagalit? Tingnan mo’t may inilalagay pasilang sanga sa kanilang ilong. 18 Kaya kikilosako sa galit. Hindi ako mahahabag. Tumawagman sila nang malakas, hindi ko sila paki-kinggan.”

1 Sumigaw siya nang malakas saaking tainga na ang sabi: “Malapit

nang parusahan ang lunsod; hawak nanga ng bawat isa ang gamit na pang-wasak.”

2 At may nakita akong anim na taonggaling sa may pintuan sa hilaga, hawakang sandatang pangwasak at kasama rinnila ang isang lalaking nakadamit ng linenat may sulatan at panulat na nakasabit sasinturon. Pumasok sila at tumayo malapitsa altar na tanso.

3 Sa sandaling iyo’y pumaitaas angLuwalhati ng Diyos ng Israel mula saibabaw ng mga kerubim na kinaroonanniya patungo sa bungad ng Bahay. Tina-wag niya ang lalaking nakadamit ng linenat may sulatan at panulat, 4 at sinabi niyarito: “Libutin mo ang Jerusalem at tatakanng krus sa noo ang mga nagdadalamhatiat umiiyak dahil sa mga kasuklam-suklam na nagaganap doon.”

5 Narinig kong sinabi niya sa iba pa:“Sundan ninyo siya sa paglibot sa lunsod.Huwag kayong magpakita ng habag.Patayin ninyo silang lahat – 6 matatanda’tkabataang lalaki, mga dalaga, mga bataat mga babae – ngunit huwag ninyonglapitan ang sinumang may tatak na krussa noo. Magsimula kayo sa santuwaryo.”

Kaya nagsimula sila sa santuwaryo,pinatay nila ang Matatandang nasa harapng Bahay. 7 At saka sinabi sa kanila:“Punuin ninyo ng mga patay ang patyo, atparumihin sa kanilang dugo ang Bahay.

Sige!” Ginawa nga nila ito at pinatay angmga nasa lunsod. 8 Naiwan akong mag-isa habang sila’y pumapatay. Kaya nag-patirapa ako at tumawag: “Yaweng Pangi-noon, papatayin mo bang lahat ang nalabisa Israel at ibubuhos ang iyong poot saJerusalem?”

9 Sinabi niya sa akin: “Napakalaki naang pagkakasala ng Israel at Juda. Punong dugo ang lupain at ng karahasan anglunsod. Sinasabi nga nila: ‘Pinabayaan nani Yawe ang lupain, walang nakikita siYawe.’ 10 Kaya hindi ko sila kahahabagan.Papapanagutin ko sila sa kanilang mgagawa.”

11 At hayan! bumalik ang lalaking naka-damit-linen at may panulat, sinabi niyakay Yawe: “Natupad ko na ang ipinag-utos mo.”

1 Tumingala ako at may nakitaakong parang tronong tila batong

sapiro sa sahig na nasa ulunan ng mgakerubim. 2 Nagsalita Siya sa lalakingnakadamit-linen: “Pumunta ka sa maypagitan ng mga gulong sa ilalim ng mgakerubim. Punuin mo ang mga kamay mong mga baga mula roon at ikalat mo salunsod.” At nakita ko siyang pumasok.3 Nasa gawing kanan ng templo ang mgakerubim nang pumasok ang lalaki, atpuno naman ng ulap ang patyong nasaloob.

4 Tumaas mula sa ulunan ng mga kerubimang Luwalhati ni Yawe patungo sa bungad ngBahay. Napuno ng ulap ang Bahay at nagning-ning naman ang patyo sa Luwalhati ni Yawe.5 Maririnig ang pagaspas ng mga pakpak ngkerubim hanggang sa patyo sa labas, parangdumadagundong na tinig ng Makapangyari-hang Diyos. 6 At inutusan ang lalaking naka-damit-linen na kunin ang apoy sa pagitan ngmga gulong sa ilalim ng mga kerubim, kayapumunta siya at tumayo sa tabi ng gulong.7 Iniunat ng isa sa mga kerubim ang kamay nitosa apoy at dumakot ng baga na inilagay niya sapalad ng lalaking nakadamit-linen. Kinuhanaman niya ito at saka umalis. 8 Napansin ko naparang may kamay ng tao sa ilalim ng mgapakpak ng mga kerubim.

9

10

855 EZEKIEL 119 Tumingin ako at may nakita akong apat na

gulong na may katabing kerubim ang bawat isa.Kumikislap na parang krisolita ang mga gulong.10 Magkakapareho ang apat na gulong: bawatisa’y parang binubuo ng dalawang magkakrusna gulong 11 kaya nakakapunta sa alinman saapat na direksyon nang hindi na kailangangpumihit. 12 Pumupunta ang mga kerubim saan-man nakaharap ang kanilang ulo, at gayundinang mga gulong nang hindi pumipihit. Puno ngmga mata ang katawan ng mga kerubim, patiang kanilang likod, mga kamay at mga pakpak,at ang mga gulong ng bawat isa. 13 Narinig kong“pag-ikot” ang tawag sa mga gulong. 14 May tig-apat na mukha ang bawat kerubim: kerubin, tao,leon at agila.

15 Pumaitaas ang mga kerubim – iyon din angnilalang na nakita ko sa pampang ng Ilog Kebar.16 Pagkilos ng mga kerubim, kumikilos din angmga gulong na katabi nila. Kapag iniunat nilaang pakpak para umangat sa lupa, hindi hu-mihiwalay sa kanilang tabi ang mga gulong.17 Paghinto nila, humihinto rin ang mga gulong;at pag pumaitaas sila, pumapaitaas din ang mgaiyon; sapagkat nasa mga iyon ang espiritu ngbuhay na nilalang.

18 Umalis ang Luwalhati ni Yawe sabungad ng templo at lumagay sa ulunanng mga kerubim. 19 Ibinuka ng mga keru-bim ang kanilang mga pakpak at nakitakong pumaitaas sila kasama ng mgagulong. Nagpunta sila at tumigil sa sila-ngang pintuan ng Bahay ni Yawe, at nasaulunan pa rin nila ang Luwalhati ng Diyosng Israel.

20 Ito ang buhay na nilalang na nakita ko sailalim ng Diyos ng Israel sa pampang ng IlogKebar. Nakilala ko na mga kerubim ang mga ito.21 May apat na mukha ang bawat isa, apat napakpak, at may parang mga kamay ng tao sailalim ng kanilang mga pakpak. 22 Ang kanilanamang mukha ay kaparehung-kapareho ngnakita ko sa pampang ng Ilog Kebar. At nagpa-tuloy na sa pag-alis ang bawat isa.

Ang parusa sa mga pinuno ng bayan1 Itinaas ako ng Espiritu at dinala sasilangang pintuan ng Bahay ni Yawe.

Naroon ang dalawampu’t limang lalaki (nakinabibilangan nina Yaazanias na anak ni Asur,at ni Peltias na anak ni Banaias, mga pinuno ngbayan).

2 Sinabi sa akin ni Yawe: “Anak ng tao, ito ang

mga lalaking nagbabalak ng masama at nag-papayo ng kabuktutan sa lunsod na ito. 3 Sina-sabi nila: ‘Hindi na kailangang magtayo pa ngmga bahay! Ang lunsod ay palayok at tayo angkarne!’ 4 Kaya magpropesiya ka laban sa kanila,magpropesiya, anak ng tao!”

5 Hinagip ako ng Espiritu ni Yawe at ipinasabisa akin: “Ipahayag mo ang salitang ito ni Yawe:Ito ang sinasabi mo, Israel! Alam ko ang iniisipninyo. 6 Kayrami ng inyong pinatay sa lunsod;ikinalat ninyo sa daan ang mga bangkay. 7 Kayanga nagsasalita si Yaweng Panginoon. Ang mgabangkay na iniwan ninyo sa loob ng lunsod angkarne. Ang lunsod na ito ang palayok at aalisinko kayo sa palayok.”

8 Sinasabi ni Yaweng Panginoon: “Dahil takotkayo sa tabak, ipapadala ko ang tabak laban sainyo. 9 Palalayasin ko kayo, ibibigay sa mgadayuhan at aking hahatulan. 10 Sa tabak kayomabubuwal. Huhukuman ko kayo sa mga hang-gahan ng Israel, at makikilala ninyong ako siYawe. 11 Hindi magiging tulad ng palayok anglunsod na magpapasariwa sa inyo; at hindi kayomagiging karne sa loob niyon. 12 At makikilalaninyo na ako si Yawe dahil hanggang ngayo’yhindi ninyo sinusunod ang aking mga kautusan.Hindi ninyo tinutupad ang aking mga bataskundi umayon sa mga kaugalian ng mga ban-sang nasa paligid ninyo.”

13 Habang nagpopropesiya ako, namatay siPeltias na anak ni Banaias. Sumubsob ako salupa at malakas na nanangis: “Yaweng Pangi-noon, lilipulin mo ba ang nalabi sa Israel?”

14 Dumating sa akin ang salita ni Yawe:15 “Anak ng tao, sinabi ng mga taga-Jerusalemtungkol sa iyong mga kapatid, mga kamag-anak at lahat ng itinapong Israelita: ‘Napakalayona nila kay Yawe, at sa amin niya ibinigay anglupaing ito.’

16 Kaya nga sabihin mo sa kanila ang salitangito ni Yawe: Itinaboy ko nga sila sa malayo atpinangalat sa mga bansa, pero ako mismo aynaging parang isang santuwaryo sa kanila samga bansang kanilang kinatapunan.” 17 Kayasinasabi ni Yaweng Panginoon: “Titipunin kokayo mula sa mga bansang inyong kinatapu-nan, ibabalik ko kayo mula sa mga bayan kungsaan kayo nangalat, at ibabalik ko sa inyo anglupa ng Israel.

18 Kapag nakauwi na sila at inalis na nila anglahat ng nakapandidiri at kasuklam-suklamnilang mga gawa, 19 bibigyan ko sila ng isangbagong puso, pagkakalooban ng bagong espi-ritu.

Oo, aalisin ko ang kanilang pusong bato atpapalitan ng pusong laman 20 upang lumakad sa

11

856EZEKIEL 11aking mga kautusan at sumunod sa aking mgabatas at isabuhay ang mga iyon. Sila ang ma-giging bayan ko at ako ang magiging Diyos nila.21 Para naman sa mga sumusunod sa kanilangmga diyus-diyusan at kasuklam-suklam napagnanasa, parurusahan ko sila ayon sa kani-lang gawa, sabi ni Yaweng Panginoon.”

22 At ibinuka ng mga kerubim ang kani-lang mga pakpak at kumilos kasabay ngmga gulong at nasa ibabaw ng mga itoang Luwalhati ng Diyos ng Israel. 23 Tu-maas ang Luwalhati ni Yawe mula sa gitnang lunsod at tumigil sa bundok sa sila-ngan. 24 Sa sandaling iyon, itinaas ako atdinala ng espiritu sa mga itinapon saKaldea: ginawa ito ng Espiritu ng Diyos sapangitain. At umalis na ang aking pangi-tain.

25 Isinalaysay ko naman sa mga itina-pon ang lahat ng ipinakita sa akin ni Yawe.Ang talinhaga ng pangingibang-bayan

• 1 Dumating sa akin ang salita niYawe: 2 “Anak ng tao, nabubuhay

ka sa piling ng isang rebeldeng samba-hayan. May mga mata sila para makakitangunit hindi nakakakita, may mga taingapara makarinig ngunit hindi nakakarinig,dahil rebeldeng sambahayan sila. 3 Atngayon, anak ng tao, mag-impake kagaya ng isang ipinatapon, at umalis ka saiyong kinaroroonan papunta sa ibanglugar na parang isang ipinatapon. Sa arawmo ito gawin sa harap nila, at baka saka-ling makaunawa rin sila kahit na sila’yisang rebeldeng sambahayan.

4 Dalhin mo sa araw at sa harap nila angiyong mga dala-dalahan sa pagkatapon.At kinagabihan nama’y umalis ka gaya ngpag-alis ng isang ipinatapon. 5 Habangnakatingin sila, gumawa ka ng butas sapader at doon ka magdaan. 6 At habangnakatingin pa rin sila, pasanin mo ang

iyong dala-dalahan at lumisan ka sa dilim.Takpan mo rin ang iyong mukha nang dimo makita ang lupain. Kayat magigingisa kang tanda para sa sambahayan ngIsrael.”

7 Ginawa ko ang iniutos sa akin: dinalako sa araw ang dala-dalahan ng isangipinatapon. At sa gabi’y bumutas ako sapader sa pamamagitan ng aking kamay.Sa dilim ako lumisan, sa harap nila, pasanang aking dala-dalahan.

8 Kinaumagahan, dumating sa akin angsalita ni Yawe: 9 “Anak ng tao, hindi baitinanong sa iyo ng rebeldeng sambaya-nan ng Israel kung ano ang ginagawa mo?10 Sabihin mo sa kanila na ito ang sinasabini Yaweng Panginoon: tungkol sa prinsi-peng nasa Jerusalem at sa lahat ng Isra-elitang naroon ang propesiyang ito.

11 Sabihin mo: Isa akong tanda para sainyo. Gagawin sa kanila ang ginawa ko:ipapatapon sila. 12 Papasanin din ng kani-lang prinsipe ang kanyang dala-dalahansa dilim at aalis. Gagawa sila ng butas sapader para daanan niya. Magtatakip siyang mukha nang di niya makita ang lupain.

13 Ikakadkad ko sa harap niya angaking lambat at mahuhuli siya. Dadalhinko siya sa Babilonia, sa lupain ng mgaKaldeo, pero hindi niya iyon makikita atdoon siya mamamatay.

14 Pangangalatin ko sa lahat ng dakoang kanyang mga alalay, ang kanyangmga bantay at mga tauhan, at hahabulinko ng tabak. 15 At makikilala nilang ako siYawe kapag pinagwatak-watak ko sila samga bansa. 16 Ngunit ililigtas ko ang ilansa kanila sa tabak, gutom at salot upangmaamin nila sa mga bansang pupuntahannila ang kanilang mga gawang kasuklam-suklam at makikilala nilang ako si Yawe.”

• 12.1 Nagtitipon ang mga lalaki sa Babilonia paggabi sa pintuan ng kanilang mga bahay. Lumalabas siEzekiel. Wala siyang sinasabi ni isang salita perokumikilos siya na parang nag-iisang artista sa isangpalabas na tumatawag sa pansin ng mga tao. Pag-katapos ng “palabas”, umaalis siya nang wala ring

12

anumang paliwanag. At kinabukasan niya inihahayagang kahulugan ng ganitong talinhaga sa gawa.

Sa matalinhagang pagkilos na ito, inihahayag ngpropeta ang pagdedeport sa mga taga-Jerusalem at sakanilang hari.

857 EZEKIEL 1317 Dumating sa akin ang salitang ito ni Yawe:

18 “Anak ng tao, nanginginig kang kakain attakot at balisang iinom. 19 Sabihin mo sa mgamamamayan: Ito ang pahayag ni Yaweng Pa-nginoon sa mga naninirahan sa Jerusalem salupain ng Israel: kakain sila nang may takot atiinom nang may pighati sapagkat huhubaranang lupa at aalisan ng bunga nito dahil sakarahasan ng mga mamamayan. 20 Wawasakinang mga lunsod na dating pinamamayanan,matitiwangwang ang lupain, at makikilala ni-lang ako si Yawe”

Matutupad ang Salita ng Diyos• 21 Dumating sa akin ang salita ni Yawe:

22 “Anak ng tao, ano ang ibig sabihin ng kasa-bihang ito: ‘Lumilipas ang mga araw at hindinagkakatotoo ang mga pangitain’? Ang Israelba ang tinutukoy dito?

23 Sabihin mo sa kanila ang salitang ito niYawe: Lipas na ang kasabihang iyan. Hindi naiyan gagamitin pa sa Israel sapagkat nalalapitna ang araw na magkakatotoo ang bawat pangi-tain. 24 Wala nang huwad na pangitain o mada-yang panghuhula sa Israel. 25Akong si Yawe angmagsasalita ng gusto kong sabihin, at matutu-pad ang aking mga salita. Wala nang pagka-balam pa sapagkat sa iyong panahon, bayangrebelde, magsasalita ako at matutupad iyon.”

26 At dumating ang iba pang salita ni Yawe:27 “Anak ng tao, sinasabi ng Israel na tungkol samalayong hinaharap ang mga propesiya niEzekiel. 28 Kaya naman sabihin mo sa kanila naito ang wika ni Yaweng Panginoon: Hindi na

mababalam pa ang aking mga salita. Matutupadang sinasabi ko – salita ni Yawe.”

Mga bulaang propeta• 1 Dumating sa akin ang salita ni Yawe:2 “Anak ng tao, magpahayag ka laban sa

mga propeta ng Israel, laban sa mga nagpa-pahayag ng sarili nilang pananalita. Sabihin mo:Dinggin ninyo ang salita ni Yawe.

3 Ito nga ang sinasabi ni Yawe: Kawawa anghangal na propetang dala ng sariling diwa nangwala silang nakita! 4 Parang mga asong-gubat samga guho ang mga propeta mo, Israel! 5 Hindininyo nilapitan ang mga sirang bahagi ni itinayoang pader sa palibot ng bayan ng Israel paramakatagal ito sa pakikipagdigma sa araw niYawe.

6 Pandaraya’t kasinungalingan lamang angkanilang mga pahayag. Sabi nila: Salita ni Yawe,pero hindi naman sila sinugo ni Yawe, at hini-hintay pa nilang tutuparin ni Yawe ang kanilangsalita. 7 Hindi ba huwad na pangitain ang inyongnakita? Hindi ba kasinungalingan ang inihulaninyo? Sabi ninyo: Pahayag ni Yawe, gayonghindi naman ako nagsalita.

8 Kaya ito ang sinasabi ni Yawe: Dahil sainyong mga huwad at sinungaling na pahayag,hahadlangan ko kayo. 9 Parurusahan ko ang mgapropetang nagbubulaan sa kanilang mga pangi-tain at panghuhula. Hindi sila makakaupo sapagtitipon ng aking bayan at hindi rin ibibilang satalaan ng bansang Israel. Hindi sila makapa-pasok sa lupain ng Israel – at makikilala ninyo naako si Yawe.

• 21. Lumilipas ang mga araw at hindi nagkakato-too ang mga pangitain. Ipagtataka natin ang kawalang-paniniwalang ito ng mga Judio sapagkat sa paglingon saBanal na Kasaysayan, para sa ati’y waring puno iyon ngmga himala at natutupad ang mga salita ng mga propeta.Ngunit sa totoo’y hindi ganito ang tingin ng mga ka-panahon ng mga propeta. Sa loob ng halos dalawangdantaon, sina Isaias, Jeremias, Ezekiel at ilang maliliit napropeta lamang ang naroon. Bukod dito, hindi lagingnagkakaroon ng mahimalang pagpapalaya gaya ngnaganap sa Jerusalem noong 701. Kaya hindi milagrolamang ang kasaysayan, at hindi rin naman kaagad nanagaganap ang mga salita ng mga propeta. Kahanay ngmga tunay, naroon ang mga bulaang propeta na maymga pangitaing madalas na di nagkakatotoo. Kaya mau-unawaan dito ang kawalang-paniwala ng mga Judio.

May mga pagkakataon sa kasaysayan na mabilis angmga pagbabago; sa iba nama’y parang walang gina-gawa ang Diyos. Sa Ebanghelyo mismo ay pinagsa-sabihan tayong huwag maging materyalista gayongparang wala ang Panginoon sa takbo ng daigdig (Lc21:34; 17:26; 2 P 3:3).

• 13.1 Laging laganap sa daigdig ang katotoha-

nan at kasinungalingan. Kaya hindi nakalalamang saatin ang mga propeta dahil silang lahat ay nagkaroondin ng mga kalaban (tingnan 1 H 22; Is 28).

Ipinakikita rito sa atin ni Ezekiel ang mga natata-nging pagkilos ng tunay na propeta:

– karaniwa’y laban sa gustong marinig ng nakara-rami ang kanyang sinasabi (tingnan din ang Jer 14:13);

– sa halip na tumahimik tungkol sa kasalanan,pinangangahasan niyang ilantad iyon at tuligsain (ting-nan Jer 23:14);

– tinutukoy niya ang mga malalalim na sanhi ngkasamaan sa halip na magmungkahi ng mga pansa-mantalang panakip na solusyon;

– nasa itaas siya ng pader bilang bantay, at malinawniyang nakikita ang nalalapit na paghuhukom ngDiyos, na ibig sabihi’y ang di-maiiwasang mga bungang mga pagkakasala at pagkakamali. Ipinagtatanggolniya ang kanyang bayan sa galit ni Yawe (Ez 22:30).

Binabanggit ni Ezekiel ang mga propetisa at angkanilang mga kilos na mahirap unawain ang tunay nakahulugan. Ibinubunsod nila ang mga tao na bigyang-pansin ang mga panaginip, pamahiin at mapanlinlangna pagpapagaling, habang nananatili namang bulag samga krimen at kasalanan.

13

858EZEKIEL 1310 Iniligaw ng mga propetang ito ang aking

bayan sa pagsasabing ‘Kapayapaan’ gayongwala namang kapayapaan. Nagtatayo ng paderang mga tao, at pinapahiran naman ng apog ngmga propetang ito. 11 Ngunit sabihin mo sa mganagpapahid ng apog: magigiba ang pader. Mag-papadala nga ako ng bumabahang ulan, mag-papaulan ng mga tipak na yelo at marahas naunos. 12 At hayan: gumuguho na ang pader.Tatanungin kayo: ‘Nasaan ang apog na ipinahiddito’?”

13 Kaya ito ang sinasabi ni Yawe: “Sa galitko’y magpapadala ako ng marahas na unos, atbumabahang ulan, at magpapaulan ng mala-laking tipak na yelo dahil sa aking poot. 14 Wa-wasakin ko ang pader na pinahiran ninyo ngapog. Papatagin ko iyon hanggang sa mgapundasyon, madadaganan kayo ng mga guho,at makikilala ninyo na ako si Yawe. 15 Sa paderat sa mga nagpahid ng apog ko ibubuhos angaking poot.

At may magtatanong: ‘Nasaan ang pader atang mga nagpahid ng apog doon, 16 ang mgapropeta ng Israel na nanghula tungkol sa Jeru-salem at nagkaroon ng mga pangitain ngkapayapaan gayong wala namang kapaya-paan?’

17 Ikaw naman, anak ng tao, humarap ka samga kababaihan ng iyong bayan na nanghuhulanang galing sa sariling diwa at magpropesiyalaban sa kanila. 18 Ito ang sasabihin mo: Kawawaang mga naglalagay ng mga laso sa kanilangmga siko, at ng mga belo ng panggayuma nabagay sa bawat isa; mga kaluluwa ang binibitayng mga babaeng iyon! Sapagkat sinasabi niYawe: Binibitay ninyo ang mga buhay ng akingbayan, pero maililigtas ba ninyo ang sarilininyong buhay?

19 Nang dahil sa karampot na sebada at tina-pay, inalisan ninyo ako ng dangal sa akingbayan. Dahil sa inyo, namamatay ang mgataong di dapat mamatay at nabubuhay ang didapat mabuhay. Sapagkat sa inyo at sa inyongmga kasinungalingan nakikinig ang bayan ko.”

20 Kaya nga sinasabi ni Yawe: “Kinamumu-hian ko ang mga laso na ipinamimihag ninyo ng

kaluluwa, na parang panghuli ng ibon. 21 Pupu-nitin ko ang inyong mga belo at palalayain koang aking bayan sa inyong mga kamay. Hindi naninyo sila mabibihag pa, at makikilala ninyo naako si Yawe. 22 Sinira ng sinungaling ang loob ngmatuwid na di ko pinapanlupaypay, at pina-lakas ninyo ang tampalasan kaya hindi na nitotinatalikdan pa ang kasamaan para maligtas.

23 Kaya hindi na kayo magkakaroon ng mgahuwad na pangitain at makapanghuhula pa.Palalayain ko ang aking bayan sa inyong mgakamay at makikilala ninyo na ako si Yawe.”

Hindi ko sila pasasangguniin sa akin• 1 May ilang Matatanda ng Israelang dumating at naupo sa harap

ko. 2 Noon dumating sa akin ang salita niYawe:

3 “Anak ng tao, nasa kanilang kaloobanang marumi nilang diyus-diyusan na na-katali sa mga bagay na naghahatid sakanila sa pagkakasala. Pasasangguniinko ba sila sa akin? 4 Makipag-usap ka sakanila at sabihin ang ipinasasabi ko: Kungmay Israelitang sumasangguni sa isangpropeta, samantalang nasa kaloobannaman niya ang marumi niyang diyus-diyusan at nakatali sa bagay na nagha-hatid sa kanya sa pagkakasala, akong siYawe ang magbibigay ng sagot na mara-pat tanggapin ng kanyang diyus-diyusan.5 Sapagkat gusto kong bihagin ang pusong Israel, ang puso ng lahat ng lumayo saakin dahil sa kanilang mga diyus-diyusan.

6 Kaya sabihin mo sa sambayanan ngIsrael: Ito ang sabi ni Yawe: Magbalik-loob, talikdan ninyo ang inyong mgadiyus-diyusan at lahat ng kasuklam-suklam na gawain. 7 Kung talikuran akong isang Israelita o dayuhang narito saIsrael at sumangguni sa akin sa isang

• 14.1 Pasasangguniin ko ba sila sa akin? Naritoang babala sa mga sumasangguni kay Yawe sapamamagitan ng propeta upang malutas ang mahi-higpit nilang problema. Dapat ko bang pakasalan angbabaeng ito? Paano ako gagaling sa aking sakit? Ayawsagutin ni Yawe ang mga hindi handang sumunod sakanya; sa halip, parurusahan niya sila sa kanilangkasamaan: ito ang magiging sagot niya sa kanila.

Kung malinlang ang propeta… Kung dahil samateryal na pakinabang ay pumayag ang propetang

sumagot sa mga tanong na wala namang kinalaman sakanyang relihiyosong misyon, parurusahan ni Yaweang sumasangguni pati ang propeta.

Ipinahihiwatig dito ang pananagutan ng mga nag-papalinlang sa bulaang propeta. Mas gusto nilangpumunta sa bulaang propeta pagkat alam nilang hindiniya sila oobligahing tingnang mabuti ang mga pagka-kamali sa kanilang buhay. At sa dakong huli, kapwa silamapapahamak.

14

859 EZEKIEL 15

propeta nang nasa kalooban niya angmga diyus-diyusan at nakatali sa nagha-hatid sa kanya sa pagkakasala, akong siYawe ang sasagot sa kanya. 8 Ihaharap koang aking mukha laban sa taong ito. Ga-gawin ko siyang isang halimbawang pag-uusap-usapan. Lilipulin ko siya sa gitnang aking bayan, at makikilala ninyongako si Yawe.

9 Kung malinlang ang propeta at mag-bigay ng sagot, akong si Yawe ang nag-pahintulot na siya’y malinlang. Iuunat koang aking kamay laban sa kanya at lili-pulin ko siya sa piling ng aking bayangIsrael.

10 Pananagutan ng bawat isa ang kan-yang pagkakasala: pareho lamang angpropeta at ang sumangguni sa kanya.11 Kaya hindi na maliligaw ang bayangIsrael mula sa akin. Hindi na sila madu-dungisan sa kanilang mga kasalanan.Magiging bayan ko sila at ako ang magi-ging Diyos nila.”

12 Dumating sa akin ang salita ni Yawe:13 “Anak ng tao, kung may bansang magkasalasa akin sa kataksilan nito, iuunat ko ang akingkamay laban dito, at aalisan ng pagkain at pa-dadalhan ng pagkagutom na papatay sa mgatao at hayop nito. 14 Ngunit kung naroon manang tatlong lalaking ito, sina Noe, Daniel at Job,sarili lamang nila ang kanilang maililigtas dahilsa matuwid nilang pamumuhay – salita ngDiyos.

15 Kapag pinagala ko sa lupain ang maba-bangis na hayop para manlapa ng mga bata atmatiwangwang iyon dahil wala nang magdaan satakot sa mga hayop, 16 at naroon din ang tatlonglalaking ito – isinusumpa ko, sabi ni YawengPanginoon – hindi nila maililigtas ang kanilangmga anak kundi ang kanilang sarili lamang; atmatitiwangwang ang lupain.

17 Gayundin ang mangyayari kapag nag-padala ako ng tabak laban sa lupaing ito para

lipulin ang mga tao at mga hayop. 18 Kungnaroon man ang tatlong lalaking ito – nagpapa-totoo akong si Yawe – hindi nila maililigtas angkanilang mga anak kundi ang sarili lamang nila.19 O kung magpadala ako ng salot sa lupain atibuhos doon sa pagpapadanak ng dugo angmatindi kong galit para malipol ang mga tao atmga hayop, 20 kung naroon man sina Noe,Daniel at Job – akong si Yawe ang nagpapatotoo– hindi nila maililigtas ang kanilang mga anak,kundi ang kanilang sarili lamang dahil sa pagka-matuwid nila.”

21 Ito ngayon ang sinasabi ni Yawe: “Padalhanko man ang Jerusalem ng apat na mabibigat naparusa – tabak, gutom, mababangis na hayop atsalot – para lipulin ang mga tao at mga hayopdoon, 22 may malalabing mga anak. Pinapu-punta sila at pupunta sa inyo rito; at kapagnakita ninyo ang kanilang pamumuhay at gawa,hindi na kayo mabibigatan sa ipinadala kongkapahamakan sa Jerusalem. 23 Mapapanatagang kaisipan ninyo kapag nakita ninyo angkanilang pag-uugali, at mauunawaan ninyonghindi walang katuturan ang lahat ng ginawa kosa lunsod – salita ni Yawe.”

Israel: walang-silbing punong-ubas• 1 Dumating sa akin ang salitang ito niYawe: 2 “Anak ng tao, paano nakahihigit

ang kahoy ng punong-ubas kaysa iba pangpunungkahoy sa gubat? 3 May nakukuha bangkahoy dito para gawing anuman, o gawing sabi-tan man kaya?

4 Ngunit ginagamit itong panggatong; sinu-sunog ng apoy ang magkabilang dulo at naiiwanang gitna. May silbi pa kaya ito? 5 Kung walaitong silbi nang buo pa ito, lalo na kapag tupokna.”

6 Kaya sinasabi ni Yawe: “Kinuha ko angkahoy ng punong-ubas sa mga puno sa gubat atinilagay sa apoy bilang panggatong. Ganito rinang gagawin ko sa mga taga-Jerusalem.7 Ihaharap ko ang aking mukha laban sa kanila.Nakaligtas man sila sa apoy, matutupok pa rinsila, at makikilala ninyong ako si Yawe kapagpinarusahan ko sila. 8 Gagawin kong tiwang-wang ang kanilang lupain pagkat nagtaksil silasa akin – salita ni Yawe.”

• 15.1 Sa mga kabanata 15-23, apat na beses nainilalantad at tinutuligsa sa iba’t ibang paraan ang mgapagkakasala ng Juda sa buong kasaysayan nito (mgakabanata 16, 20, 22, 23).

Ginagamit sa kabanatang ito ang imahen ng punongubas sa paglalarawan sa kinakailangang wakas ngkasaysayan ng Juda: wawasakin ang bansa at susu-

15

nugin ang kabisera niyon. Tulad ng kahoy ng punongubas ang Israel nang hirangin iyon ni Yawe, hindinamumukod-tangi sa ibang mga bayan, sa bilang mano sa mga katangian. At dahil hindi nila tinupad angkanilang misyon, hindi sila makapagpapatuloy namaging bayan ng Diyos, ni hindi na muling magigingisang bayan gaya ng iba.

860EZEKIEL 16Ang taksil na nobya

• 1 Dumating sa akin ang salitang itoni Yawe: 2 “Anak ng tao, ipahayag mo sa

Jerusalem ang kanyang mga pagkakasala.3 Sabihin mo sa kanya: Sa Kanaan ka tubo; doonka ipinanganak. Amorreo ang iyong ama atHetea ang ina. 4 Nang ipinanganak ka, hindi kapinutulan ng pusod, hindi pinaliguan at nilinis,hindi hinilod sa asin ni binalot sa lampin. 5 Wa-lang nahabag na magbigay-pansin sa iyo. Bastaka na lamang iniwan sa lupa sapagkat kinasuk-laman ka na sa araw pa man ng iyong kapanga-nakan.

6 Ngunit dumaan ako at nakita kitang guma-galaw sa sarili mong dugo. Sinabi ko sa iyonoon: Mabuhay ka 7 at lumaki! Pinalaki kitanggaya ng isang halaman sa bukid.

8 Lumaki ka nga, tumangkad at nagdalaga.Lumusog ang iyong dibdib, tumubo ang iyongbuhok, ngunit hubo’t hubad ka. Nang muliakong dumaan, nakita kitang ganap nangdalaga. Binalabalan kita ng aking damit upangtakpan ang iyong kahubaran. Nakipagtipan akoat nanumpa sa iyo, at ikaw ay naging akin, sabini Yawe.

9 Pinaliguan kita, nilinis ang dugo sa katawanmo at pinahiran ng langis. 10 Sinuutan kita ngdamit na may burda at ng sandalyas na malam-bot na katad. Dinamitan kita ng pinong linen atmamahaling tela. 11 Pinalamutian kita ng mgaalahas, pulseras sa bisig, kuwintas sa leeg, 12 atsingsing sa ilong, hikaw sa tainga at pinutunganng magandang korona.

13 May palamuti kang ginto at pilak, may mgadamit na mamahaling linen, seda at burdadongbaro. Pinakamainam na harina, pulot-pukyutanat langis ng olibo ang pagkain mo. Napaka-ganda mo, at naging reyna ka. 14 Lubos ang

kagandahan mo at natanyag ka sa lahat ngbansa dahil sa karilagang bigay ko sa iyo – salitani Yawe.”

15 Ngunit nanangan ka sa iyong kagandahan,nanalig sa iyong katanyagan, at sinimulanmong ibigay ang sarili sa sinumang magdaan,gaya ng isang babaeng bayaran. 16 Ginamit moang ilan sa iyong mga damit sa paggawa ng mgaaltar sa burol at doon ka nagpabayad sa lalaki.(Huwag sana silang pumasok; huwag sanangmangyari ito!)

17 Sa pilak at ginto ng mga palamuting akoang nagbigay sa iyo, gumawa ka ng mga lala-king diyus-diyusan at sumiping sa kanila. 18 Ibi-nalabal mo sa kanila ang mga burdado mongdamit at inialay mo sa harap nila ang akinglangis at insenso. 19 Inialay mo rin sa kanilabilang mabangong insenso ang pagkaing bigayko sa iyo: ang mainam na harina, langis ng oliboat pulot-pukyutang bigay ko para kainin mo –salita ni Yawe.

20 Ipinakain mo sa kanila ang mga anak nalalaki at babaeng isinilang mo sa akin. Hindi paba sapat ang iyong pagpapabayad sa lalaki?21 Kailangan pa bang patayin mo ang akingmga anak sa paghahandog sa iyong mga diyus-diyusan?

22 Nagpatuloy ka sa karumal-dumal mongmga gawain at pagpapabayad sa lalaki nanghindi inaalaala ang mga araw ng iyong kaba-taan, noong ika’y hubo’t hubad at gumagalaw sasariling dugo.

23 Kahabag-habag ang sasapitin mo – sabi niYawe – dahil sa lahat ng kasamaang ito. 24 Nag-tayo ka ng iyong puwesto sa lahat ng liwasan atmga altar sa burol. 25 Nagtayo ka ng iyongtambak sa lahat ng sangandaan; sinalaula moang iyong ganda sa pagbibigay ng sarili sa

• 16.1 Ang kasaysayan ng taksil na maybahay, nanaisalaysay na nina Oseas at Jeremias, ay pinalalawakpara maisama ang buong banal na kasaysayan. Kayanagsisimula ito sa pagsakop sa Kanaan. Nang sakupinni David ang Jerusalem, lahing Amorreo ang karani-wang mga mamamayan niyon at ang mga Heteo angnasa mataas na lipunan.

Narito ang mga yugto ng kasaysayan niyon:– Galing sa wala ang Israel nang hirangin ng Diyos:

bersikulo 4-5.– Pinayaman ng Diyos ang Israel: b. 8-14.– Ang pagbagsak: b. 15-22.– Ang parusa: “Magiging hubad kang muli…”– Ang pangako: Aalalahanin ko ang aking pakiki-

pagtipan sa iyo…”Sa pagsasalita tungkol sa pagbibili ng sarili, tinata-

lakay rin ni Ezekiel ang tatlong kasalanan gaya ngginawa nina Isaias at Jeremias.

– pagpapaubaya ng sarili sa pagsamba sa mgadiyus-diyusan, sa kabila ng pagiging “asawa” ni Yawe;

– pag-oorganisa ng sagradong pagbibili ng sarili,gaya ng ginagawa sa pagsamba ng mga pagano;

– pagpapasailalim sa malalaking bansa para mag-karoon ng proteksiyong pulitikal sa halip na manatilingmalaya.

Walang kinaliligtaan si Ezekiel ni isang detalye samga maaaring humamak at humiya sa kanyang bayan.Wala pang naririnig na ganito kabigat na puna sapambansang kasaysayan sa alinmang bayan. Sa pag-atake sa kapalaluan ng kanyang mga kababayan,tinuturuan tayo ng propeta kung paano ilantad saliwanag ang lahat ng kahangalan at kasamaang nasaating puso.

Bigyang-pansin din ang talata 59-63 kung saanipinangangako ni Yawe ang bagong tipan. Ang kahi-hiyang kasunod ng mga pagkakasala ay paghahandapara sa isang buhay na matuwid.

16

861 EZEKIEL 16sinumang magdaan. 26 Nagpabayad ka sa mgaEhipsiyo na mga katabi mong may matitipu-nong katawan, at ginalit mo ako dahil sa sob-rang kawalan mo ng delikadesa.

27 Iniunat ko ang aking kamay laban sa iyo,binawasan ang iyong lupain at ipinaubaya saiyong mga kaaway, ang mga dalagang Piliste-ong lunsod na nagulat sa malaswa mong gawi.

28 Hindi ka pa nasiyahan, kaya nagpabayadka rin sa mga taga-Asiria. 29 Pinarami mo pa angpagpapabayad sa lalaki sa lupain ng mga ne-gosyante, sa Kaldea, at doon ma’y hindi ka parin nasiyahan.

30 Galit na galit ako sa iyo – salita ni Yawe –dahil sa lahat ng ginagawa mo bilang magalingna babaeng bayaran. 31 Nang magtayo ka ngiyong mga tambak sa lahat ng sangandaan at ngiyong mga dambana sa bawat liwasan, hindi kanga gaya ng isang babaeng bayaran pagkatbale-wala sa iyo ang bayad. 32 Babaeng nakikia-pid! Mas gusto mo pa ang mga dayuhan kaysatunay mong asawa. 33 Nagpapabayad ang lahatng babaeng bayaran pero ikaw pa ang nag-reregalo sa lahat mong kalaguyo, sinusuhulansila para puntahan ka mula sa lahat ng dako atmagkasala sa piling mo. 34 Naiiba ang pagbibilimo ng iyong sarili: walang naghangad sa iyo, atikaw ang nagbabayad, walang nag-aabot sa iyong bayad. Ibang-iba ka nga.”

35 Kaya pakinggan mo, babaeng bayaran,ang salita ni Yawe. 36 Ito ang sinasabi ni Yawe:Dahil ibinilad mo ang sarili at inilantad ang iyongkahubaran sa mga kalaguyo mo at sa karumal-dumal mong mga diyus-diyusan, at dahil sapaghahandog mo sa kanila ng dugo ng iyongmga anak, 37 titipunin ko ang lahat mong kala-guyo na nasiyahan sa iyo, lahat ng mahal mopati ang kinamumuhian mo – titipunin ko silanglahat laban sa iyo mula sa buong paligid athuhubaran kita sa harap nila at makikita nila angiyong kahubaran. 38 Hahatulan kita kung pa-anong hinahatulan ang babaeng nakikiapid atpumapatay, at paghihiganti ng dugo sa akingpoot at selos ang pararatingin ko sa iyo. 39 Ibi-bigay kita sa kanila, at gigibain nila ang iyongmga tambak at dambana. Huhubaran ka nila,hihiklasin ang magaganda mong alahas, atiiwang hubo’t hubad.

40 Ipadudumog ka nila sa mga babato attatadtad sa iyo sa kanilang mga tabak. 41 Susu-nugin nila ang iyong mga bahay. Hahatulan kasa harap ng maraming babae. Patitigilin kita athindi ka na babayaran pa. 42 Ngunit kapag naila-bas ko na ang aking galit sa iyo, lilisanin ka ngaking selos. Hihinahon ako at mawawala angaking galit.

43 Dahil hindi mo inalaala ang mga araw ngiyong kabataan at sa halip ay ginalit ako sa lahatng ito, papapanagutin kita sa lahat ng ginawamo – salita ni Yawe. Di ba’t kasuklam-suklamang idinagdag mo sa karumal-dumal mong mgagawa?

44 At sasabihin ng bawat gumagawa ng kasa-bihan: ‘Kung ano ang ina, gayon din ang anak.’45 Anak ka nga ng ina mo na bumale-wala sakanyang asawa’t mga anak, at kapatid ka ngang mga kapatid mong babae na nagtakwil sakani-kanilang asawa’t mga anak. Hetea ang inamo at Amorreo ang ama mo. 46 Ate mo angSamaria na nasa gawing kaliwa mo kasama ngkanyang mga anak na dalaga. At bunso mongkapatid ang Sodom na nasa kanan mo kasamang kanyang mga anak na dalaga. 47 Hindi molamang sinundan ang kanilang mga daan atginaya ang kasuklam-suklam nilang mga gawa,kundi naging masahol ka pa sa kanila sa lahatng paraan. 48 Ako ang nagpapatotoo – salita niYawe – na hindi pa nagagawa ng kapatid mongSodom at ng kanyang mga anak na dalaga angginawa mo at ng iyong mga anak.

49 Ito ang kasalanan ng Sodom: kayabangan,sobrang pagkain, at kawalang-malasakit. Hindinila tinulungan ang mga dukha at nangangai-langan. 50 Mapagmataas sila at gumawa ng mgakasuklam-suklam sa harap ko. Kaya pinawi kosila gaya ng nakita mo. 51At tungkol naman saSamaria, hindi niya nagawa ni kalahati ng mgapagkakasala mo. Mas masahol pa ang ginawamo kayat lalabas pang matuwid ang mga ka-patid mong babae sa harap ng iyong kasamaan.

52 Pasanin mo ngayon ang iyong kahihiyandahil binigyang-dahilan mo ang iyong mgakapatid. Mas kasuklam-suklam ang iyong mgapagkakasala kaya naman lumilitaw na masmatuwid sila kaysa iyo. Kaya mahiya ka atpasanin ang iyong kahihiyan, na dahil sa iyo’ynagmukha pang mabuti ang iyong mga kapatid.53 Kapag ibinalik ko ang magandang kalagayanng Sodom at Samaria at ng kanilang mga anakna dalaga, ibabalik ko rin ang dati mong kala-gayan sa piling nila. 54 Bilang pang-aliw sakanila, dapat ka ngang dumanas ng kahihiyanat pagkalito dahil sa mga ginawa mo.

55 Kapag nabalik na sa dati ang kapatid mongSodom at ang mga anak niya, pati ang Samariaat ang mga anak niyon, ikaw at ang mga anakmong dalaga ay saka lamang mababalik sa dati.56 Di ba’t naging kawikaan para sa iyo angkapatid mong Sodom sa panahon ng iyongkayabangan, 57 nang hindi pa nalalantad angiyong kasamaan?

862EZEKIEL 16Kayat ikaw naman ngayon ang naging kasa-

bihan sa mga anak na dalaga ng Edom at lahatniyang kalapit, sa mga anak na dalaga ng mgaPilisteo na bumabale-wala sa iyo sa buong pa-ligid – salita ni Yawe. 58 Papasanin mo ang bungang iyong mga kalaswaan at kasuklam-suklamna mga gawa.”

Para mapahiya ka• 59 Sapagkat ito ang sinasabi ni Yawe:

“Susuklian ko nang nararapat ang ginawamong pagbale-wala sa iyong sinumpaan sapagsira sa Tipan. 60 Ngunit aalalahanin koang Pakikipagtipan ko sa iyo sa mga arawng iyong kabataan, at gagawa ako ng isangwalang-hanggang Tipan para sa iyo. 61 Ma-aalaala mo ang iyong pamumuhay atmagdadalang-hiya kapag tinanggap moang iyong ate at bunsong kapatid na ibi-bigay ko sa iyo bilang mga anak sa bisa ngPakikipagtipan ko sa iyo.

62 Itatatag ko ang Pakikipagtipan ko saiyo, at makikilala mong ako si Yawe, 63 paramakaalaala ka’t mahiya at hindi na kailan-man magbuka ng bibig dahil sa iyongkahihiyan, kapag pinatawad kita sa lahatng ginawa mo – salita ni Yawe.”Mga haring anak ni David

1 Dumating sa akin ang salita ni Yawe:2 “Anak ng tao, maglahad ka ng bugtong

at magsalaysay ng talinhaga sa bayang Israel.At saka mo sabihing ganito ang sabi ni Yawe:

• 3 Isang malaking agila na may malalakasna pakpak at mahahabang balahibo, makapalat may iba’t ibang kulay ang dumating sa Leba-non. 4 Pinutol niya ang supling ng punong sedro,ang pinakamataas na sanga at dinala sa lupainng negosyo, sa lunsod ng mga negosyante.5 Kinuha niya ang isang binhi ng lupang iyon atipinunla itong parang tibig sa matabang lupa sa

tabi ng tubig. 6 Umusbong iyon at naging maba-bang baging na may malalabay na sangangnakaharap sa agila. Lumalim naman ang mgaugat nito, at patuloy na nagsanga at nagdahon.

7 Ngunit may isa pang malaking agila na maymalalakas na bagwis at makapal na balahibo, atipinihit ng baging ang mga ugat at iniunat angmga sanga sa kanya sa pag-asang mas madi-diligan siya kaysa lupang kinatamnan. 8 Ngunitmas mabuti pa ang lupang kanyang kinatam-nan na malapit sa tubig kaya makapamumungasana siya at magiging kahanga-hanga.”

9 Sinabi ni Yawe: “Lalago ba ang baging?Hindi kaya iyon bunutin ng agila at alisan ngbunga at matuyo sa wakas ang lumagong mgadahon? Hindi mahirap ni hindi mangangaila-ngan ng maraming tao para bunutin iyon.

10 Itinanim nga iyon pero lalago naman kayaiyon? Di ba’t malalanta iyon pag ihip ng hangingsilangan? Malalanta nga sa lupang kinatatam-nan!”

11 At sinabi ni Yawe sa akin: 12 “Sabihin mo sarebeldeng bayang ito: Hindi ba ninyo ito nauuna-waan? Dumating sa Jerusalem ang hari ngBabilonia at tinangay niyang pauwi ang hari atpinuno ng Jerusalem. 13 Hinirang niya ang isa sakamag-anak ng hari at nakipagtipan sa kanya atpinilit niyang manumpa. Tinangay rin niya angmga kinikilala sa lupain 14 upang mapanatilingmahina ang kaharian at igalang ng bagong hariang kasunduan.

15 Ngunit naghimagsik laban sa kanya anghari at nagsugo ito sa Ehipto para humingi ngmga kabayo at malakas na hukbo. Magtagum-pay kaya ang hari? Makaligtas kaya ang gu-mawa nito? Makatatakas kaya ang sumira sakasunduan?

16 Saksi ang buhay ko – sabi ni Yawe – mama-matay siya sa lupain ng haring nagluklok sakanya. Hindi niya iginalang ang sinumpaangkasunduan, kundi nilabag ito kaya sa Babiloniasiya mamamatay.

17 Hindi siya matutulungan ni Paraon samalakas na hukbo nito sa oras na itayo ang mgarampa at paligiran ang lunsod at patayin ang

• 59. Kapag tinanggap mo ang iyong mga kapatidna ibibigay ko sa iyo bilang mga anak. Mataposmaparusahan at maituwid, tatanggapin ng Israel angmisyong magturo at mag-akay sa iba pang mga bayan.Mapatutunayan din ito sa Iglesya na kahit banal aydumaranas din ng kahinaan ng tao. Ang mga maykaranasan ng pagkakasala at ng kapatawaran ang ma-limit na nakapagpapamalas ng higit na pang-unawa athigit na pagnanais na mailigtas ang mga makasalanan.

• 17.3 Si Ezekiel mismo ang nagpapaliwanag sa

17

mahabang paghahambing na ito. Ito ang konklusyon:Magwawakas ang mga haring inapo ni David. Ibanginapo ni David ang hihirangin ng Diyos mismo paramaging Mesiyas. Tungkol kay Kristo at sa Iglesya angmga b. 22-24.

Ang sumira sa kasunduan (15-20). Ang pagsuko niSedekias sa mga Kaldeo ang makatarungang kaba-yaran sa mga nakaraang pagkakamaling inilantad attinuligsa ng mga propeta. Hindi inaangkin ng Diyosang anumang pagpapalaya pati na ang paggamit ngkahit na anong pamamaraan.

863 EZEKIEL 18marami. 18 Ibinigay nga niya ang kanyangkamay at tinanggap ang kasunduan, at pagka-tapos ay pinawalang-saysay ang sumpa! Hindiniya iyon matatakasan!”

19 Kaya ito ang sinasabi ni Yawe: “Saksi angbuhay ko, pagbabayarin ko siya sa pagbale-wala sa kanyang sumpa at pagsira sa kasun-duan. 20 Ikakadkad ko ang aking lambat upangsiluin siya; sa Babilonia ko siya dadalhin at doonniya pananagutan ang kanyang kataksilan saakin.

21 Mabubuwal sa tabak ang kanyang mgapiling kawal. Pangangalatin sa iba’t ibang dakoang malalabi. At makikilala ninyo na akong siYawe ang nagsalita.”

22 Sinabi pa ni Yawe: “Sa pinakatuktok ngmataas na sedro, kukuha ako ng isang sanga,isang bagong supling, at itatanim sa isang ma-taas at matayog na bundok, 23 sa mataas nabundok ng Israel. Yayabong iyon at mamumu-nga at magiging isang kahanga-hangang sedro.Pagpupugaran iyon ng lahat ng klase ng ibon atmanganganlong sa lilim ng mga sanga niyon.

24 At makikilala ng lahat ng punungkahoy naakong si Yawe ang nagpapabuwal sa matatayogna puno at nagpapataas sa mabababa. Nilalantako ang sariwang punungkahoy at pinamumu-laklak ang tuyo. Akong si Yawe ang nagsalita atgagawin ko ito.”

Kung magbalik-loob ang makasalanan,mabubuhay siya

• 1 Dumating sa akin ang salita niYawe: 2 “Bakit ninyo sinasabi ang

kasabihang ito tungkol sa lupain ng Israel:‘Mga magulang ang kumain ng maasimna ubas, pero mga anak ang nangilo’?

3 Saksi ang buhay ko – sabi ni Yawe –Hindi na sasabihin pa ang kasabihang itosa Israel. 4 Sa akin ang lahat ng buhay; saakin ang buhay ng ama at ang buhay rinng anak, kaya kung sino ang magkasala,siya ang mamamatay.

5 Ipagpalagay na may isang taong ma-tuwid at gumagawa ng tama at maka-tarungan. 6 Hindi siya kumakain sa mgaaltar sa burol, hindi tumitingin sa mgadiyus-diyusan ng Israel, hindi nakikiapidni sumisiping sa babaeng may regla.7 Wala siyang inaaping sinuman, isinasauliang isinanla sa kanya, hindi nagnanakaw,pinakakain niya ang nagugutom at dina-damitan ang hubad, 8 hindi siya usurero,ni sumisingil ng patubo sa pautang, hindigumagawa ng kawalang-katarungan, isi-nasabuhay ang tunay na katarungan atmabuting pakikipagkapwa-tao, 9 matapatsiya sa aking mga batas at sumusunod saaking mga kautusan. Tunay na matuwidang taong ito at mabubuhay siya – salitani Yawe.

10 Ngunit kung may anak na lalaki angtaong ito – magnanakaw at mamamatay-

• 18.1 Mga magulang ang kumain ng maasim naubas, pero mga anak ang nangilo. May napakalakasna diwa ng panlahatang responsibilidad ng grupo,maging pampamilya man o pambansa ang bayan ngIsrael sa mga unang panahong iyon. Nasa Josue 7:24ang halimbawa ng isang nagkasala na hinatulan ngkamatayan kasama ng buo niyang pamilya, gayundinang halimbawa ng buong bayan na pinarusahan dahil sakasalanan ng isang miyembro nito.

Ngunit sa mga huling taon ng kaharian ng Juda,naging mas malakas naman ang kamalayan sa per-sonal na responsabilidad:

– Sa isang dako, ipinahayag ng mga propeta naayon sa katarungan ng tao, hindi maparurusahan angmga anak dahil sa mga krimen ng kanilang mgamagulang (Dt 24:16). Paano maiiba ang panuntunanng Diyos at parurusahan ang walang kasalanan?

– Nang mga unang panahon, bawat pagkakamali,maging ang di-sinasadya, ay itinuturing na “kasala-nan.” Pero itinuturo ngayon ng mga propeta na angkasalanan lamang ang kasamaan, at ang mga kasawi-ampalad na hindi naman bunga ng kasamaang ito ayhindi parusa ng Diyos.

Ang pagkawasak ng Jerusalem ay parang pagpapa-rusa sa lahat nang hindi na pinag-iba ang mabuti at angmasama. Hindi itinatanggi ni Ezekiel na hinampasnga noon ng Diyos ang lahat. Ngunit para sa kanya,nakaraan na iyon at marapat lamang sa isang bayangganap na lumihis. Nakatanaw siya sa hinaharap atitinuturo kung paano aaksiyon ang Diyos mula ngayonsa tunay na relihiyon:

– Ang pagkamatuwid ng matuwid ay sasakanya,at ang sariling pagkakasala naman sa masama:tatanggapin ng bawat isa ang marapat sa kanya.

– Kung lumayo naman ang masama sa lahatniyang pagkakasala… mabubuhay siya. Bawat isa’ymagkakaroon ng panahong mag-pasiya nang malaya.Kung sa simula’y masama at pagkaraa’y nagpasiyangmagpakabuti, hihintayin ng Diyos ang kanyangpagbabalik-loob at isasaalang-alang ang pinakahuliniyang oryentasyon.

Sa mga huling panahon, mapapansin ng mgamarurunong na kadalasa’y hindi napaparusahan angmasasama at hindi rin nagagantimpalaan ang mabu-buti sa buhay na ito (tingnan Job 21). At maliliwanagannilang sa kabilang-buhay magkakaroong-kaganapanang katarungan ng Diyos.

18

864

tao, at gumagawa ng mga pagkakasalang11 hindi ginawa ng kanyang ama. Kuma-kain siya sa mga altar sa burol, nakiki-apid, 12 nang-aapi ng dukha at nangangai-langan, nagnanakaw, hindi isinasauli angisinanla sa kanya, tumitingala sa mgadiyus-diyusan, gumagawa ng kasuklam-suklam na mga bagay, 13 naniningil ngpatubo sa pautang at pusakal na usurero.Mabubuhay ba ang gayong tao? Hindi!Mamamatay siya dahil ginawa niya anglahat ng kasuklam-suklam na ito. Sakanya mismo babagsak ang kanyangpagkakasala.

14 Ngunit ipalagay na may anak nalalaki naman ito – na hindi ginagawa angmga pagkakasalang nakita niyang gina-gawa ng ama. 15 Hindi siya kumakain samga altar sa bundok ni tumitingala samga diyus-diyusan ng sambayanan ngIsrael, hindi siya nakikiapid, 16 hindi nang-aapi ng sinuman ni humihingi ng sanla sapautang, hindi nagnanakaw, nagbibigayng kanyang pagkain sa nagugutom atdinadamitan ang hubad, 17 lumalayo sakawalang-katarungan, hindi usurero ninaniningil ng patubo sa pautang, tumutu-pad sa aking mga batas at sumusunod saaking kautusan. Mamamatay ba angtaong ito dahil sa pagkakasala ng kan-yang ama? Hindi! Kundi mabubuhay siya.

18 Ang kanyang ama ang mamamataydahil sa sariling kasalanan sapagkat siyaang nangikil at nagnakaw at gumawa ngmasama sa piling ng kanyang bayan.

19 Maitatanong: ‘Bakit hindi panana-gutan ng anak ang kasalanan ng ama?’Ngunit ginawa ng anak ang tama at matu-wid. Talaga ngang mabubuhay siyang su-musunod sa aking mga kautusan. 20 Angnagkasala ang dapat mamatay. Hindi pa-pananagutin ang anak sa pagkakasala ngama, ni ang ama sa pagkakasala ng anak.Ang pagkamatuwid ng matuwid ay sasa-kanya, at ang sariling pagkakasala na-man sa masama.

21 Kung lumayo naman ang masama salahat niyang pagkakasala, sumunod sa

lahat kong kautusan at gumawa ng tamaat matuwid, mabubuhay siya, hindi ma-mamatay. 22 Hindi na siya sisingilin samga pagkakasalang ginawa niya; ma-bubuhay siya dahil sa matuwid niyangmga gawa. 23 Gusto ko bang mamatayang makasalanan? – tanong ni Yawe. Angpagbabalik-loob niya ang aking gustoupang siya’y mabuhay.

24 Ngunit kung tumalikod naman angmatuwid sa kanyang pagkamatuwid atgumawa ng kasalanan at tularan ang ka-samaan ng isang makasalanan, siya ba’ymabubuhay? Wala nang saysay ang ma-bubuti niyang gawa noong una. Mama-matay siya dahil sa kanyang kataksilan atmga pagkakasala.

25 Ngunit masasabi ninyo: ‘Hindi tamaang paraan ni Yawe.’ Bakit, Israel? Mali baang aking paninindigan? Hindi ba ang saiyo ang mali? 26 Kung mamatay ang ma-tuwid matapos talikuran ang kanyangpagkamatuwid at magkasala, mamama-tay siya dahil sa kanyang pagkakasala.27 At kung talikuran naman ng makasa-lanan ang kanyang mga kasamaan atgumawa ng tama at mabuti, maililigtasniya ang kanyang buhay.

28 Mabubuhay siya at hindi mamama-tay sapagkat binuksan niya ang kanyangmga mata at tinalikdan ang lahat niyangpagkakasala.

29 At sinasabi pa ninyo, bayan ng Israel,na hindi tama ang paraan ni Yawe. Hindiang paninindigan ko ang mali, kundi angsa inyo. 30 Kaya nga hahatulan kita, Israel,bawat isa ayon sa kanyang gawa – salitani Yawe. Magbalik-loob kayo, talikdan anginyong mga pagkakasala upang di mag-kamit ng parusa.

31 Layuan ninyo ang lahat ng pagka-kasalang inyong ginawa at magkaroon ngbagong puso at bagong espiritu. Huwagsana kayong mamatay, bayan ng Israel.32 Hindi ko nga gusto na mamatay angsinuman, sabi ni Yawe. Magbalik-loob atmabuhay!

EZEKIEL 18

865Mga huling hari ng Juda

1 Para naman sa iyo, anak ng tao, awitinmo ang punebreng ito tungkol sa mga

prinsipe ng Israel. 2 Sabihin mo:• “Isang di-karaniwang inahing leon sa piling

ng mga leon ang iyong ina, nakadapa kasamang mga batang leon, mga anak na pinasususo.3 Pinalaki niya ang isa sa mga ito na magingmalakas na leon, natutong lumuray, at manlapang tao.

4 Ngunit nabalitaan ito ng mga bansa, athinuli siya sa kanilang hukay; at dinalang naka-tanikala sa Ehipto. 5 Dahil nabigo ang inahin saunang pangarap, kumuha siya ng isa panganak, at ito’y pinalaki. 6 Naglakad ito sa piling ngmga leon; leon na rin siya na nanluluray atnanlalapa ng tao.

7 Winasak niya ang mga kuta at bayan; nata-kot ang lupain sa kanyang pag-ungol. 8 Ngunitsinalakay siya ng mga bansa mula sa lahat ngdako. Inilatag nila ang lambat at siya’y hinuli sakanilang hukay. 9 Nilagyan ng kawit at ikinu-long, at dinala sa hari ng Babilonia. At hindi nanarinig pa ang kanyang pag-ungol sa kabun-dukan ng Israel.

10 Tulad ng punong-ubas sa isang ubasangmalapit sa tubig ang iyong ina: mabunga, ma-yabong, sagana sa dilig. 11 Nagsanga iyon, mati-bay at matatag, setro ng hari ang katulad.

Tumaas pa ito sa mayabong na dahon, na-mumukod sa taas at maraming sanga.

12 Subalit sa poot ito ay binunot at itinapon salupa; tinuyo at hinubaran ng bunga ng hanging-silangan.

13 Nakatanim ito ngayon sa disyerto, tuyo attigang na lupa. 14 May apoy na kumalat mula sakatawan at tinupok ang mga sanga at mgabunga, at wala nang nalabing matibay na sangapara sa setro ng hari.”

Malungkot na awit ito bilang panaghoy.

Buod ng kasaysayan ng Israel• 1 Sa ikasampung araw ng ikalimangbuwan ng ikapitong taon, may ilang

Matatanda ng Jerusalem na dumating parasumangguni kay Yawe at naupo sila sa harap ko.2 At dumating sa akin ang salita ni Yawe: 3 “Anakng tao, sabihin mo sa Matatanda ng Israel: Itoang salita ni Yawe:

Dumating kayo para sumangguni sa akin,hindi ba? At saksi ang aking buhay, hindi kokayo pasasangguniin – salita ni Yawe.

4 Hatulan mo sila, hatulan mo, anak ng tao.Ipamukha sa kanila ang mga kasuklam-suklamna gawa ng kanilang mga ninuno. 5 At sabihinmo sa kanila: Ito ang sabi ni Yawe: Nang araw nahirangin ko ang Israel, nangako ako at nanumpasa mga anak ni Jacob. Nagpakilala ako sakanila sa lupain ng Ehipto na ako si Yawengkanilang Diyos. 6 Sumumpa ako sa araw na iyonna iaalis ko sila sa Ehipto at dadalhin sa isanglupaing siniyasat ko para sa kanila, isang lu-paing dinadaluyan ng gatas at pulot-pukyutan,pinakamaganda sa lahat ng lupain.

7 Sinabi ko: Talikdan ng bawat isa ang mgadiyus-diyusang kanilang tinitingala; huwagsalaulain ang sarili sa mga diyus-diyusan ngEhipto sapagkat akong si Yawe ang Diyosninyo.

8 Ngunit sinuway nila ako at di pinakinggan.Walang sinuman sa kanila ang nagtakwil sakarumal-dumal na mga diyus-diyusan ngEhipto na kanilang tinitingala. Binalak kongibuhos sa kanila ang aking poot nang nasaEhipto pa sila. 9 Ngunit hindi ko ginawa alang-alang sa aking Pangalan at baka mapulaan itong mga bansang pinamayanan nila. Nakita ngang mga ito na nagpakilala ako sa mga Israelitaat siyang naglabas sa kanila mula sa Ehipto.

10 Kaya inilabas ko sila mula sa Ehipto atdinala sa disyerto. 11 Ibinigay ko sa kanila ang

• 19.3. Sa paghahambing na ito, ang bansangJudio ang inahing leon. Ang mga anak naman nginahing leon ang mga hari: sina Yoakas, Yoakin atSedekias.

• 20.1 Isa pang paglalahad ng mga pagkakasalang Israel sa buong kasaysayan nito. Ang mga gawaingdi-banal ang lagi nang tinutukoy rito ni Ezekiel. Bilangbayan ng Diyos na Banal, hindi makapamumuhay angIsrael gaya ng iba pang mga bansang di-banal, na ibigsabihi’y hindi sa Diyos. Ang lupain ng Israel, ang mgabatas nito, ang mga piyesta – lahat ay banal kayat hindiito magagamit ng mga tao ayon sa sarili nilang gusto.

Sa 20:22, tinitiyak ni Yawe na hindi malalapasta-ngan ang kanyang Pangalan. Kung parurusahan niyaat pahihintulutang mawasak ang Israel, ayon sa menta-

EZEKIEL 20

20

lidad ng panahong iyon ay hahamakin naman ng ibangmga bansa ang Diyos na hindi nakapagligtas sa kanyangbayan. Kaya “malalapastangan” ang kanyang panga-lan. Ngunit kapag tinipon ni Yawe ang kanyang bayan(20:41), malalaman ng lahat ng bansa ang kanyangkapangyarihan kayat “pababanalin” nila ang kanyangpangalan.

At nagtadhana naman ako sa kanila ng mgatuntuning di-mabuti (25). Ipinapaliwanag ni Ezekielsa sarili niyang paraan ang lumipas na kasaysayan atbinibigyang-diin ang maka-pagdadala ng kahihiyan sakanyang bayan, gaya ng binanggit natin sa 20:25.Kung minsa’y ginagamit ng mga Israelita ang Batas ngLevitico (18:21) tungkol sa paghahandog ng mgapanganay sa Diyos bilang pangangatwiran sa pag-sasakripisyo ng mga bata ayon sa kaugaliang pagano.

19

866aking mga kautusan at ipinahayag ang akingmga batas na ikinabubuhay ng sumusunod samga ito. 12 Ibinigay ko rin ang aking mga Arawng Pahinga upang maging tanda sa pagitannamin at makilala nilang ako, si Yawe, angnagpapabanal sa kanila.

13 Ngunit nagrebelde sa akin sa disyerto angaking bayan. Hindi nila sinunod ang aking mgakautusan, binale-wala ang aking mga batas nanaghahatid ng buhay sa sumusunod dito, labisna nilapastangan ang aking mga Araw ngPahinga, kaya nga sa galit ko’y binalak na lipulinsila sa disyerto.

14 Ngunit muli akong nagtimpi alang-alang saaking Pangalan at baka mapulaan ito ng mgabansang nakasaksi sa pagpapalaya ko sa akingbayan. 15 Ngunit isinumpa ko sa kanila sadisyerto na hindi ko sila dadalhin sa lupaingibinigay ko na sa kanila – pinakamagandanglupaing dinadaluyan ng gatas at pulot-pukyutan– 16 pagkat sinuway nila ang aking mga ka-utusan, tinanggihan ang aking mga batas, sina-laula ang aking mga Araw ng Pahinga, at inihiligang kanilang puso sa mga diyus-diyusan.

17 Ngunit naawa ako at hindi sila nilipol; hindiko sila pinawi sa disyerto. 18 Sinabi ko sa kani-lang mga anak sa ilang: Huwag ninyong sundinang mga kautusan ng inyong mga magulang.Huwag ninyong panatilihin ang kanilang mgatuntunin at salaulain ang sarili sa kanilang mgadiyus-diyusan. 19 Akong si Yawe ang inyongDiyos. Sundin ninyo ang aking kautusan, inga-tan at isabuhay ang aking mga batas. 20 Pana-tilihing banal ang aking mga Araw ng Pahingabilang tanda sa pagitan natin upang makilalaninyo na ako si Yaweng inyong Diyos.

21 Ngunit naging suwail din sa akin ang ka-nilang mga anak. Hindi nila sinunod ang akingkautusan ni iningatan ang aking mga batas naikinabubuhay ng taong tumutupad sa mga iyon.Nilapastangan nila ang aking mga Araw ngPahinga kayat binalak kong ibuhos ang akinggalit sa kanila nang nasa disyerto sila.

22 Ngunit muli akong nagtimpi upang huwaghamakin ang Pangalan ko ng mga bansangnakasaksi sa pagpapalaya ko sa aking bayan.23 Subalit sumumpa ako sa kanila sa disyerto napangangalatin ko sila sa mga bansa at ikakalatsa mga lupain 24 dahil hindi nila sinunod angaking mga batas, at sa halip ay binale-wala angaking mga kautusan, nilapastangan ang akingmga Araw ng Pahinga at inihilig ang kanilang

puso sa maruming mga diyus-diyusan ng kani-lang mga magulang. 25 At nagtadhana namanako sa kanila ng mga tuntuning di-mabuti atmga batas na di nila katatagpuan ng buhay.26 Hinayaan ko silang magpakasalaula sa kani-lang mga paghahandog – ang pagsusunog sakanilang mga panganay – upang mapahiya silaat makilala nila na ako si Yawe.

27 Kaya nga, anak ng tao, ipahatid mo sasambayanan ng Israel sa pagsasabing: Sabi niYawe: Nagkasala pa sa akin ang inyong mgamagulang sa pagtataksil nila sa akin. 28 Inakayko sila tungo sa lupaing aking ipinangako,ngunit tuwing makakakita sila ng mataas naburol o madahong punungkahoy, naghahandogsila, nag-aalay ng mga nakakainis na handognila at mabangong insenso at nagbubuhos ngmga inuming handog. 29 Itinanong ko sa kanila:‘Ano ang mataas na lugar na pinapasukanninyo?’ Kaya tinawag nila iyong Mataas naLugar.

30 Kaya sabihin mo sa Israel: Sabi ni Yawe:Sinasalaula pala ninyo ang inyong sarili sa kau-galian ng inyong mga magulang, at nakiki-pagtalik sa marumi nilang diyus-diyusan. 31 Si-nasalaula ninyo ang sarili sa pag-aalay sa maru-ming mga diyus-diyusan at sa pagsusunog pang inyong mga anak na inihahandog hanggangngayon, at dapat ko pa ba kayong pasangguniinsa akin, bayan ng Israel? Saksi ang buhay ko,hindi ko kayo sasagutin. 32 Gusto ninyong tula-ran ang ibang mga bansa na sumasamba sakahoy at bato, ngunit hindi mangyayari anginyong iniisip.

33 Saksi ang aking buhay, sabi ni Yawe,pamamahalaan ko kayo ng kamay na bakal,nang may nakaunat na bisig at ibinuhos na poot.34 At saka ko kayo titipunin mula sa mgabansang pinagtapunan ko sa inyo nang maymalakas na kamay at nakaunat na bisig atibinuhos na poot. 35 Dadalhin ko kayo sa dis-yerto ng Siria, at doon kayo hahatulan nangharapan, 36 tulad ng paghatol ko sa inyong mgamagulang sa disyerto ng Ehipto.

37 Ipadarama ko sa inyo ang aking hagupit, atpagbubukud-bukurin kayo. 38 Ihihiwalay ko angmga rebelde; at kahit na kasama ninyo silangumalis sa kinatapunang lupain, hindi sila maka-papasok sa lupang Israel, at makikilala ninyo naako si Yawe.

39 Bayan ng Israel, ito ang sinasabi ni Yawe:Sige, maglingkod kayo sa inyong mga diyus-

EZEKIEL 20

Ipinapaliwanag ni Ezekiel na talaga ngang hiningi ngbatas ang gayong mga pag-aalay at hinayaan namanito ni Yawe (ginamit niya ang isang karaniwang pana-

nalitang Hebreo na ang ibig sabihi’y “ibinigay”) paraparusahan ang kanyang bayan sa pagpapahintulot namaipon ang mga krimeng ito na ikinalulugod nila.

867diyusan, ngunit pagkatapos ay tiyak na hindikayo tatangging makinig sa akin. Hindi na ninyolalapastanganin ang banal kong Pangalan samga handog at kasuklam-suklam na mgadiyus-diyusan ninyo.

40 Sapagkat sa aking banal na bundok, samataas na bundok ng Israel, paglilingkuran akong buong Israel – ng lahat sa lupain. 41 Doon kokayo tatanggapin bilang isang mabangonginsenso kapag nailabas ko na kayo mula sa mgabansa at tinipon mula sa kinatapunang mgalupain, at sa piling ninyo’y ipakikita ko sa mgabansa ang aking kabanalan. 42 Makikilala ninyona ako si Yawe kapag inakay ko kayo papuntasa lupain ng Israel, sa lupaing ipinangako kongibibigay ko nang manumpa ako sa inyong mgamagulang.

43 At doon ninyo maaalaala ang inyong pa-mumuhay at lahat ng kasuklam-suklam nin-yong gawa sa pagsalaula sa inyong sarili. Atkamumuhian ninyo ang inyong sarili. 44 Maki-kilala ninyo na ako si Yawe kapag pinakitu-nguhan ko kayo alang-alang sa aking Pangalanat hindi ayon sa inyong kabuktutan at masa-samang gawa – salita ni Yawe.”

45 Dumating sa akin ang salita ni Yawe:46 “Anak ng tao, tumanaw ka sa timog. Pag-sabihan mo ang timog at magpropesiya laban saGubat ng Timog. 47 Sabihin mo sa gubat: ‘Ogubat, dinggin ang salita ni Yawe. Nagsisindiako ng apoy na susunog sa lahat ng punungka-hoy, berde man at tuyo. Hindi mapapatay angapoy na iyon na lalapnos sa lahat ng mukhamula timog hanggang hilaga.’ 48 Makikita nglahat na akong si Yawe ang nagsindi ng apoy nadi-mapapatay.”

49 Sinabi ko naman: “O Yawe, sabi nila: Mgatalinhaga lamang ang salita ng taong iyan!”

Binunot ko ang tabak1 Dumating sa akin ang salita ni Yawe:2 “Anak ng tao, tumanaw ka sa Jerusa-

lem. Pagsabihan mo ang santuwaryo at mag-propesiya laban sa lupain ng Israel. 3 Sabihin mosa lupaing Israel: Dumarating ako laban sa iyo.Magbubunot ako ng tabak para tagain ang ma-bubuti at masasamang nasa iyo. 4 Para sa lahatng tao ang aking tabak mula timog hangganghilaga. 5 At malalaman ng lahat na akong siYawe ay nagbunot ng tabak, at hindi na itoisusuksok pa.

6 At ikaw, anak ng tao, managhoy ka sa harapnila, managhoy nang may pusong wasak, du-maing nang may pait.

7 Kapag tinanong ka nila kung bakit ka na-nanaghoy, sabihin mong: Dahil sa balitang da-

rating na ikasisindak ng lahat. Mawawasak angmga puso, manlulupaypay ang mga kamay,manghihina ang kalooban at mangangatog angtuhod gaya ng tubig. Dumarating na ang pana-hon – naganap na – salita ni Yawe.”

8 Dumating sa akin ang salita ni Yawe:9 “Anak ng tao, magpropesiya ka: Pinakintab naat pinatalas ang tabak. 10 Inihasa ang tabak parasa patayan. 11 Pinatalim niya at pinakintab angtabak; pinatalim ito para ibigay sa berdugo.

12 Sumigaw at manangis, anak ng tao, sa-pagkat para sa aking bayan at mga prinsipe ngIsrael ang tabak na ito. Ibinigay sila sa tabak,kasama ng aking bayan; dagukan mo ang iyongdibdib,” sabi ni Yawe.

13 Salita ni Yawe: 14 “At ikaw, anak ng tao,magpropesiya ka at pumalakpak! Paulit-ulit naitataga ang tabak at papatay sa patayan; na-paliligiran sila ng tabak at nasasaktan. 15 Manlu-lupaypay ang mga puso, mabubuwal ang mgatao, sapagkat naglagay ako ng pamatay natabak sa bawat pintuan. Pinatalim iyon at pi-nakintab. 16 Tabak, tumaga ka sa kanan, sakaliwa, kahit saan. 17 Papalakpak naman ako atmaglulubag ang aking poot. Akong si Yawe angnagsalita.”

18 Dumating sa akin ang salitang ito ni Yawe:19 “Anak ng tao, lagyan mo ng tanda ang dala-wang landas na magagamit ng tabak ng hari ngBabilonia. Naghihiwalay ang dalawa mula saiisang sangandaan. 20 Lagyan mo ng tanda angbungad ng bawat daan: itinuturo ang maaaringpuntahan ng tabak – ang lunsod ng Raba ng mgaAmonita, o ang napapaderang lunsod ng Jeru-salem sa Juda. 21 Nakatayo ang hari ng Babi-lonia sa pinaghiwalayan ng dalawang landas atsumasangguni. Nagpapalabunutan siya; ina-alog ang mga palaso at sinusuri ang atay ng mgahayop na inialay. 22 Jerusalem ang mabubunotng kanyang kanan. At ihihiyaw niya ang sigawng digmaan, at ipalalagay ang mga trosongpambayo sa mga pintuan; itatayo niya angrampa at mga pangubkob.

23 Hindi makapaniwala ang mga sumumpang pagkampi sa kanya sa Jerusalem. Ngunitaalalahanin niya ang kanilang paglabag at ipa-bibihag sila. 24 Kaya sinasabi ni Yawe: Ipina-alaala ng masasama ninyong gawa ang inyongpaglabag at ipinakita ang pagkakasala sa lahatninyong mga gawa. Kaya dadalhin kayongbihag. 25 Tungkol naman sa iyo, walang dangalna kriminal, prinsipe ng Israel, sumapit na angoras mo, tatapusin na ang iyong kasamaan.

26 Sinasabi ni Yawe: Huhubaran ng turban,aalisan ng korona at mababago ang lahat: ita-taas ang aba, ibababa ang mataas. 27 Wa-

EZEKIEL 21

21

868wasakin ko ang lunsod, at mananatili itongwasak hanggang dumating ang may kara-patang maghari na siya kong susuguin.

28 At ikaw, anak ng tao, magpropesiya ka.Sabihin mo ang salitang ito ni Yawe tungkol samga taga-Amon at sa kanilang mga pagtuligsa:Binunot na ang tabak para sa patayan, makin-tab at makinang para sa pagpuksa. 29 Mag-ingatka sa mga huwad na pangitain at bulaang hulakapag nakapatong na ang iyong tabak sa leegng masasama; sumapit na ang oras nila at taposna ang kanilang kasamaan. 30 Mga taga-Amon,isukbit na muli ang tabak. Sa sarili ninyonglugar, sa lupang inyong sinilangan ko kayohahatulan. 31 Ibubuhos ko ang aking galit sainyo, ibubuga sa inyo ang nag-aapoy kong pootat ibibigay kayo sa malulupit na taong sanaysa pagwasak. 32 Igagatong kayo sa apoy, didi-ligin ng inyong dugo ang lupa at hindi na kayomaaalaala pa, sapagkat akong si Yawe angnagsalita.”

Mga kasalanan ng Jerusalem• 1 Dumating sa akin ang salitani Yawe: 2 “Anak ng tao, hahatu-

lan mo ba sila? Hahatulan mo ba angmadugong lunsod? Ipamukha mo sakanya ang lahat ng kasuklam-suklamniyang gawa. 3 Sabihin mo na ito angsalita ni Yawe:

Madugong lunsod, dumating na angoras mo, ikaw na gumawa ng sarili mongmga diyus-diyusan para dungisan angiyong sarili. 4 Pananagutan mo ang du-gong ibinuhos at ang maruming mga

diyus-diyusang ginawa mo, karumal-dumal ka at nalalapit na ang huli mongaraw, ang iyong katapusan.

Kaya ipalilibak kita sa mga bansa atpagtatawanan ng lahat ng bayan. 5 Lili-bakin ka nila, maging malayo man omalapit, dahil sa marumi mong pangalanat puno ng gulo. 6 Iisa ang layunin ng mgapinuno ng Israel – ang pumatay ang bawatisa ayon sa sariling kakayahan! 7 Sa iyohinahamak ang mga ama at ina, inaapiang mga dayuhan, minamaltrato ang mgaulila at mga biyuda. 8 Hinamak mo angaking mga banal na bagay at sinalaulaang aking mga Araw ng Pahinga.

9 Nasa iyo ang mga nagsisiraan ng puripara magpatayan, nagsisikain sa mgasantuwaryo sa burol at nagsisigawa ngmga kalaswaan. 10 Nasa iyo ang nakiki-apid sa asawa ng ama, ang dumadahassa babaeng may regla. 11 May nakikiapidsa asawa ng kanyang kapwa, may huma-halay sa kanyang manugang na babae, atgumahasa sa kanyang kapatid na anakng kanyang ama. 12 May nagpapaupapara pumatay. May usurero at may nani-ningil ng labis na patubo. Ninanakawanmo’t pinagsasamantalahan ang iyongkapwa, at kinalimutan mo na ako. Akongsi Yawe ang nagsalita.

13 Papalakpakan ko ang lahat mongpandaraya at pagpatay. Makatatagal ka

• 22.1 Sa kabanatang ito, ang mga taga-Jerusa-lem ang kinakausap ni Ezekiel mula sa kanyang kina-tatapunan.

Sa iyo… sa iyo… sa iyo… Sa Jerusalem nagaganapang lahat ng uri ng pagkakasala. Ang iyong mgaprinsipe, mga pari, mga pinuno, mga nasa lupain –kasangkot silang lahat sa kasamaan.

Naging latak na lamang para sa akin ang Israel.Ang mga pagsubok na tinitiis natin ay parang tuna-wang ginagamit sa pagdalisay ng ginto at iba pangmetal (1 P 1:7). Ngunit sa kaso ng Jerusalem, may ibapang mga katuturan ang paghahambing sa tunawan:ang paglusob sa lunsod ay nagbibigay-daan sapagkawasak ng isang bayang hindi tumupad sa misyonnito. Ang ayaw padalisay ay sinusunog (Mt 3:10).

Ang dugong iyong pinadanak (9 at 13). Bina-bahiran ang lupa ng dugong pinadanak ng mama-matay-tao hangga’t hindi nabububo ang dugo ngmaysala (Dt 19:12). Bagamat marahas ang mga Judio,mataas ang pagpapahalaga nila sa katarungan at sa

EZEKIEL 21

sagradong katangian ng buhay. Ngayon, meron nangmga paraan ng pagpatay sa tahimik na paraan at nanghindi nadudungisan ang kamay ng mga buong bansa:darating ang araw na sisigaw ang dugo na ipaghigantisila laban sa mayayaman na ang tingin sa kanilang sariliay mga walang-sala.

Naghanap ako ng isang lalaki sa kanila na mag-tatayo ng pader sa aming pagitan. Bigyang-pansinang bersikulo 30 na nagpapaalaala sa 13:9. Hindi pare-pareho ang pagkaunawa ng lahat sa misteryo ng Diyos,at hindi sila tinatawag sa pare-parehong mga responsa-bilidad. Kailangan ang mga tagapamagitang may pa-kikipagkaisa sa kapwa, may malasakit at pananagutanpara sa kanyang kapwa sa harap ng Diyos. Kayalumilitaw ang kahalagahan ng panalangin. Isa-isangnadiskubre ng mga propeta na ito ang kanilang papel.

Ang ganitong pagkaunawa sa pagliligtas ng Diyosang naghatid sa maraming “malibing” sa pag-iisa,pagpapaubaya ng sarili sa pag-ibig ng Diyos sa pana-nalangin at paghihirap.

22

869

ba, magiging matatag ba ang iyongmga kamay sa oras na parusahan kita?14 Akong si Yawe ang nagsalita, at gaga-win ko ito. 15 Pangangalatin kita sa mgabansa at ikakalat sa ibang mga lupain ataalisan ng iyong kasamaan. 16 Makikitakang nilapastangan ng mga bansa, atmakikilala mo na ako si Yawe.”

17 Dumating sa akin ang salita ni Yawe:18 “Naging latak na lamang para sa akin

ang Israel. Parang pilak, tanso, lata, bakalat tingga ang ilan pero latak na lamangang natira sa tunawan ng metal.” 19 Sinabini Yaweng Panginoon: “Ganyan ko kayotitipunin sa Jerusalem. 20 Gaya ng pilak,tanso, bakal, tingga at latang nasa pugonupang tunawin sa apoy, titipunin ko kayosa galit ko, ilalagay sa pugon at tutuna-win. 21 Titipunin ko kayo sa Jerusalem,papaglalagablabin ang apoy ng akingpoot at tutunawin kayo roon. 22 Tulad ngpagtunaw ng pilak sa pugon, gayon kokayo tutunawin, at makikilala ninyongakong si Yawe ang nagbuhos ng nag-a-apoy kong poot sa inyo.”

23 Dumating sa akin ang salita ni Yawe:24 “Anak ng tao, sabihin mo sa Jerusalem:Isa kang lupaing walang ulan o ambon saaraw ng poot, 25 isang lupain ng mga prin-sipeng parang leon kung umungol sa pag-lapa. Niluray nila ang mga tao, sinamsamang mga kayamanan at mahahalagangbagay, at pinarami ang mga biyuda.

26 Sinuway ng mga pari ang mga batasat sinalaula ang aking mga banal nabagay. Hindi nila pinagbubukod ang banalat ang hindi; hindi itinuturo ang pagka-kaiba ng malinis at ng di-malinis. Hindi

nila binigyang-pansin ang aking Araw ngPahinga at nilapastangan ako.

27 Parang mga asong-gubat na nanlu-luray at nagpapadanak ng dugo ang mgapinuno ng lunsod, pumapatay para la-mang magkapera. 28 Pinapahiran namanng apog ang mga ito ng mga propeta;pandaraya lamang ang kanilang pagbu-bunyag at kasinungalingan ang pang-huhula. Sinasabi nila ‘Nagsalita si Yawe’gayong hindi naman si Yawe ang nag-salita.

29 Gumagawa ng karahasan at pag-nanakaw ang mga panginoong may lupa,nang-aapi ng dukha at nangangailangan,minamaltrato ang mga dayuhan at nag-kakait ng katarungan. 30 Naghanap akong isang lalaki sa kanila na magtatayo ngpader at titindig sa guwang para ipag-tanggol ang lunsod at nang hindi ko itowasakin, pero wala akong nakita. 31 Kayaibinuhos ko ang aking poot sa kanila;pinuksa sila sa lagablab ng aking galit atibinagsak sa kanilang ulo ang lahat nilangginawa – akong si Yawe ang nagsalita.”

Sina Ohola at Oholiba1 Dumating sa akin ang salita ni Yawe:2 “Anak ng tao, may magkapatid na ba-

bae sa iisang ina. 3 Mula pa sa kabataa’y nagingbabaeng bayaran na sila sa Ehipto. Doon pinag-laruan at hinimas ang kanilang dibdib. 4 Tinata-wag na Ohola ang panganay, at Oholiba angbunso. Kapwa sila akin, at binigyan nila ako ngmga anak na lalaki at babae. Si Ohola angSamaria, at si Oholiba ang Jerusalem.

• 5 Nasa akin pa si Ohola nang magpabayadsiya sa lalaki. Nahumaling siya sa kanyang mgakalaguyong taga-Asiria, mga mandirigmang6 nakadamit nang magara, mga gobernador,

EZEKIEL 23

23

• 23.5 Tulad sa kabanata 16, tinuturuan ni Ezekielang kanyang mga kababayang walang pakialam sapag-ibig ni Yawe. Sinisimulan niya ito sa kanilangalam: selosong pag-ibig at pagpapabayad sa lalaki.

Tatlong anyo ng pagsamba sa diyus-diyusan angbinabanggit ni Ezekiel: ang sa mga Ehipsiyo, ang samga Asirio, at ang sa mga Babilonio. Tingnan angpaliwanag sa Isaias 30:22.

Hindi lamang ang pagtalikod ng mga tao sa Diyos ngkatarungan ang nakasasakit sa kanya – na alam ang

lahat ng dumarating sa atin – para manalig sa mgabato, mga larawan at horoskop, kundi ang buongbansa man ay nagkakasala rin. Gusto ng Diyos nalinangin sa loob ng kanyang bayan ang isang bagongpananampalataya, pamumuhay at kulturang maka-pagliligtas sa sangkatauhan. Ngunit sa halip ay nasi-siyahan na sila sa pag-importa sa mga banyagangkulturang wala namang kinalaman sa kanila, kasamang kanilang mga komersiyal, malalaswang sayaw atmga video tape.

870mga punong-kawal, mga guwapong kabataanglalaki, mga mangangabayo. 7 Nagpabayad siyasa mga piling lalaki ng Asiria at nilapastanganang sarili sa marumi nilang mga diyus-diyusanhabang pinagnanasahan niya sila. 8 Hindi niyaitinanggi ang pagpapabayad niya sa mga Ehip-siyo sa mga kabataang humimas sa kanyangdibdib at sumiping sa kanya. 9 Kaya ibinigay kosiya sa kanyang mga kalaguyong taga-Asiria nakinahuhumalingan niya. 10 Hinubaran nila siya,inagaw ang kanyang mga anak, at pinatay siya.At naging usap-usapan siya ng mga babae dahilsa parusang dumating sa kanya.

11 Nasaksihan ito ng kanyang kapatid na siOholiba, pero lalo pa siyang nahilig sa maru-ming pagnanasa at pagpapabayad sa lalaki,mas masahol pa sa kanyang kapatid. 12 Nahu-maling din siya sa mga taga-Asiria, mga gober-nador, punong-kawal, mandirigma, manganga-bayo, sa lahat ng guwapong kabataang lalaki.13 At nakita ko kung paano niya dinungisan angsarili; pareho lamang sila ng ginawa.

14 Ngunit mas masahol pa ang kanyang pag-papabayad sa lalaki. May nakita siyang larawanng mga Kaldeo na nakapinta ng pula sa pader,15 may mga sinturon at turban tulad ng mgapinuno ng mga karwahe ng Babilonia. 16 Atpinagnasahan na niya sila kaagad pagkakita palamang niya sa kanila, at nagpadala ng mgasugo sa Kaldea. 17 Dumating ang mga lalaki niBabel at pinagpasasaan nila siya sa kama ngpag-ibig. Nilapastangan nila siya sa kanilangmga pagbibili ng sarili at pagkalapastangan nilasa kanya, inayawan na niya sila.

18 Ngunit dahil sa labis niyang pagpapabayadsa lalaki at kahalayan, kinainisan ko rin siya atiniwan gaya ng kanyang kapatid. 19 Lalo pasiyang nagpakagumon sa pagpapabayad salalaki, tulad noong kanyang kabataan nangmagpabayad siya sa lalaki sa Ehipto. 20 Kina-humalingan niya ang kanyang mga kalaguyongparang sa asno ang katawan at parang sa ka-bayo ang ari. 21 Bumalik siya sa kalaswaan ngkanyang kabataan sa mga Ehipsiyo.

22 Kaya ito ang sinasabi ni Yawe, Oholiba:“Ipasasalakay kita sa iyong mga kalaguyo natinalikuran mo’t kinainisan. Ipakukubkob kita sakanila mula sa lahat ng panig – 23 Babilonia atKaldea, Pekod, Shoa at Koa – kasama ang mgataga-Asiria, mga guwapong kabataang lalaki,mga gobernador, punong-kawal, pinuno ng

mga karwahe, mga lalaking matataas angranggo, nakakabayo silang lahat.

24 Darating sila sa iyo, sakay ng mga karwaheat sasakyan – makapal na taong lulusob mula salahat ng panig, nakahelmet at may mga kala-sag. Ihaharap ko sa kanila ang iyong usapin athahatulan ka nila ayon sa kanilang mga batas.

25 Ibubuhos ko sa iyo ang aking pagseselos,at buong bagsik ka nilang haharapin. Puputulinnila ang ilong mo at mga tainga, at mabubuwalsa tabak ang matitira sa iyo. Tatangayin nila angiyong mga anak at matutupok sa apoy ang ibapang nalabi sa iyo. 26 Huhubaran ka nila ataagawan ng mga alahas. 27 Wawakasan ko angiyong kalaswaan at pagpapabayad sa lalakimula pa sa Ehipto. Hindi mo na lilingunin pa angmga iyon ni aalalahanin pa ang Ehipto.

28 Ito ang sabi ni Yawe: Ipauubaya kita sa mgakinamumuhian mo at mga tinalikuran mo sainis. 29 Ipadarama nila sa iyo ang kanilangpagkamuhi. Sasamsamin nila ang lahat mongpinagpaguran at iiwan kang hubo’t hubad atilalantad ang pagiging babaeng bayaran mo.30 Hatid ito ng kalaswaan mo’t kahalayan dahilnahumaling ka sa mga bansa at dinungisan angsarili sa kanilang mga diyus-diyusan.

31 Dahil tumulad ka sa iyong kapatid, ilalagayko sa kamay mo ang kanyang kopa. 32 Ito angsabi ni Yawe: Iinom ka sa malalim at maluwangna kopa ng kapatid mo. Aalipustain ka attutuyain – maraming laman ang kopa! 33 Ma-pupuno ka ng kalasingan at kalungkutan: kopaito ng pangungulila at pangingilabot, ang kopang Samaria na iyong kapatid!

34 Iinom ka at lulunukin pati bubog, at ma-hihiwa ang iyong dibdib. Akong si Yawe angnagsalita.

35 Kaya sinasabi ni Yawe: Dahil nilimot moako at tinalikuran, pagbabayaran mo rin angiyong kahalayan at pagpapabayad sa lalaki.”

36 At sinabi sa akin ni Yawe: “Anak ng tao,hahatulan mo ba sina Ohola at Oholiba? Ipa-mukha mo sa kanila ang kasuklam-suklamnilang mga gawa. 37 Nakiapid nga sila at tigmakng dugo ang kanilang mga kamay. Nakiapid silasa marumi nilang mga diyus-diyusang pinakainpa nila ng kanilang sinunog na mga anak – angaking mga anak. 38 Nang panahong iyo’y sina-laula nila ang aking santuwaryo at nilapastan-gan ang aking mga Araw ng Pahinga. 39 Pag-kapag-alay nila sa kanilang mga anak sa mga

EZEKIEL 23

– Nasa kanya ang aking tolda ang ibig sabihin ngOholiba: ito ang kaharian sa timog, kasama angJerusalem, na pinagtayuan ni Yawe ng kanyang taha-nan at pinagkalooban ng kanyang mga pangako.

– Sarili niyang tolda naman ang ibig sabihin ngOhola: ito ang hilaga na humiwalay kasama ni Yero-boam para magtayo ng sariling kaharian.

871diyus-diyusan, pumasok din sila sa aking san-tuwaryo at nilapastangan ito. Ito ang ginawa nilasa aking bahay.

40 Nagpatawag pa sila ng mga lalaking galingsa malayo. Naligo ka, nagpinta ng mata, atnagsuot ng mga alahas para sa kanila. 41 At sakaka umunat sa isang magandang higaan sa harapng mesang pinahainan mo ng aking insenso atlangis.

42 Narinig ang kaingayan ng maraming taongnagwawala, bukod pa sa maraming lalakinggaling sa disyerto. Sinuutan nila ng mga pul-seras ang babae at pinutungan ng korona angkanilang mga ulo. 43 At sinabi ko tungkol sakanya na pinagsawaan na ng pakikiapid: Hala,magpabayad ka sa lalaki, sige’t may lumalapitsa kanya! 44 Tulad ng paglapit sa isang babaengbayaran, gayon ang paglapit kina Ohola atOholiba, mga babaeng malaswa! 45 Ngunit ha-hatulan sila ng mga taong matuwid bilang mgababaeng nakiapid at pumatay, dahil nakiapidnga sila at tigmak ng dugo ang mga kamay.”

46 Sinasabi ni Yawe: “Tumawag ng malakingpagtitipon laban sa kanila para sindakin sila atsamsaman. 47 Babatuhin sila ng pagtitipon attatadtarin ng tabak. Papatayin ang kanilangmga anak at susunugin ang kanilang mga ba-hay.

48 Puputulin ko na ang kahalayan sa lupaingito. Bibigyang-babala ang lahat ng babae athindi nila gagayahin ang inyong kahalayan.49 Babagsak sa inyo ang inyong kahalayan atpapasanin ang parusa ng pagsamba ninyo samga diyus-diyusan, kaya makikilala ninyongako si Yawe.”

1 Sa ikasampung araw ng ika-sampung buwan ng ikasiyam na

taon dumating sa akin ang isang salita niYawe: 2 “Itala mo ang petsang ito, angaraw na ito, sapagkat nilusob ngayon nghari ng Babilonia ang Jerusalem. 3 Turuanmo ang rebeldeng bayang ito sa pama-magitan ng isang talinhaga, at sabihin sakanila:

4 Ito ang iniutos sa akin ni Yawe: Mag-salang ka ng kaldero, at lagyan ng tubig.Ilagay mo rito ang lahat ng piling hiwa ngkarne, ang hita at balikat, at punuin ngpinakamaiinam na buto. 5 Kunin mo ang

EZEKIEL 24

• 24.15 Muling ginagamit ng propeta ang sarilingsitwasyon para ipahayag ang pagbagsak ng Jerusalemna mawawalan ng kayamanan at mamamayan.

pinakamataba sa kawan. Gatungan monang pabilog ang kaldero at pakuluan angmga piraso ng karne hanggang malutoang mga buto.”

6 Sinabi pa ni Yawe: “Kawawa ang ma-dugong lunsod, kalderong tadtad ngkalawang at di-naaalis ang amag! Alisaniyon ng laman, lahat ng piraso, at walangititira. 7 Sapagkat may dugo sa piling niya.Ibinuhos niya iyon sa mga bato, hindi salupa kung saan iyon matatakpan ng ala-bok. 8 Hindi ko nga tatakpan ang dugongibinuhos sa bato, kundi pag-aalabin koang aking galit at maghihiganti ako.”

9 Kaya sinasabi ni Yawe: “Kawawa anglunsod na makadugo! Magtatalaksan akong maraming panggatong. 10 Kaya gatu-ngan mo nang marami, sindihan ito, pa-kuluang mabuti ang karne, lagyan ng re-kado at hayaang masunog ang mga buto.11 Iwan sa baga ang walang lamang kal-dero hanggang magbaga ito para ma-tunaw ang kalawang at masunog angamag. 12 Ngunit di-naaalis kahit na saapoy ang amag na nakakapit dito.

13 May kahalayan sa karumihan mo.Sinikap kong linisin ka sa iyong kaha-layan pero hindi ka nalinis; kaya hindi kana malilinis hanggang sa maganap anglahat kong poot sa iyo.

14 Akong si Yawe ang nangusap kayamangyayari ito. Hindi ko ito babawiin athindi ako maaawa. Hahatulan ka ayon saiyong gawi at mga gawain,” sabi ni Yawe.

Namatay ang asawa ni Ezekiel• 15 Dumating sa akin ang salita ni

Yawe: “Anak ng tao, bigla kong kukuninsa iyo ang kasiyahan ng iyong paninginpero huwag kang managhoy o umiyak olumuha.

17 Tahimik kang magdalamhati athuwag ipagluksa ang patay. Magturbanka, magsandalyas, huwag magtakip ng

Ang personal na pagsubok ng propeta sa kanyangbuhay-may-asawa ay maihahambing sa naganap sa ibapang mga propeta at ipinaliwanag sa Jeremias 16:1.

24

872EZEKIEL 24

balbas at huwag kanin ang karaniwangpagkain sa pagluluksa.”

18 Nagsalita ako nang umaga sa bayan,at namatay kinahapunan ang aking asawa.Kinaumagahan ginawa ko ang iniutos saakin. 19 Sinabi sa akin ng mga tao: “Ano angibig sabihin ng ginagawa mo? Ipaliwanagmo sa amin.” 20 Sumagot ako: “Dumatingsa akin ang salita ni Yawe: 21 Sabihin mo saIsrael na ito ang sinasabi ni Yawe: Lala-pastanganin ko ang aking santuwaryo nainyong ipinagmamalaki at kasiyahan nginyong mga mata. Mabubuwal sa tabakang mga anak na inyong iniwan. 22 Ngunitgagawin ninyo ang aking ginawa. Hindikayo magtatakip ng balbas ni kakain ng

• 25.1 “Mga mensahe laban sa mga bansang pa-gano” ang nasa mga kabanata 25-32. Nakakahawigang mga ito sa matutunghayan natin sa iba pang mgapropeta.

Matapos ihayag ang halos lubusang pagkawasak ngIsrael, ipinahahayag naman ng propeta ang ganap napaglipol sa mga kaaway ng Israel pagdating ng oras ngkatarungan. Nagsasalita ang propeta bunga ng kaila-ngang-kailangang diwa ng katarungan. Ang mga ban-sang Amonita, Edomita, at iba pa ay walang karapa-tang manatili bilang mga bansa dahil wala silang bahagisa paghahanda ng kaligtasan. Ginamit lamang sila niYawe para dalisayin ang kanyang bayan. Kaya kaila-ngan silang maglaho sa kaguluhan ng kasaysayan.

Magkakamali tayo sa kahulugan ng Biblia kunghihilingin natin sa Diyos na parusahan ang mga taonghindi sumasampalataya pati na ang mga umuusig saIglesya (tingnan ang 1 P). Hindi rin natin mahahangadngayon ang pagkawasak ng alinmang mapaniil na

karaniwang pagkain sa pagluluksa. 23 Ma-nanatili kayong nakaturban at nakasan-dalyas. Hindi kayo magluluksa o iiyakkundi mabubulok at sama-samang dada-ing dahil sa inyong mga kasalanan. 24 Magi-ging tanda para sa inyo si Ezekiel. Gagawinninyo ang kanyang ginawa, at kapag nang-yari ito, makikilala ninyo na ako si Yawe.”

25 Sinabi rin niya sa akin: “Anak ng tao, saaraw na kunin ko ang kanilang tanggulan, anghiyas na kasiyahan ng kanilang mga mata, napinananabikan pati na ng kanilang mga anak,26 isang takas ang darating sa araw na iyon paraihatid sa iyo ang balita. 27 Sa araw na iyon,magbubuka ka ng bibig at makikipag-usap sakanya at hindi na mapipipi. Magiging tanda kapara sa kanila at makikilala nila na ako si Yawe.”

25

PAHAYAG LABAN SA MGA BANYAGANG BANSA

Amon, Moab, Edom, at Pilistea• 1 Sumapit sa akin ang salita ni Yawenang ganito: 2 “Anak ng tao, harapin mo

ang bayan ni Amon at magpropeta laban sakanila. 3 Sabihin mo sa kanila: Pakinggan ninyoitong salita ni Yawe: Nagtawa kayo nang lapas-tanganin ang aking santuwaryo, nang wasakinang lupain ng Israel at itapon ang sambayananng Juda, 4 Dahil dito ipasasakop ko kayo sa mgataga-Silangan; magtatayo sila ng kampamentoat maninirahan sa lupain ninyo. Kakanin nilaang inyong mga bunga at iinom ng inyong gatas.5 Gagawin kong pastulan ng kamelyo ang Raba,

at kulungan ng tupa ang mga bayan ng Amon,at makikilala ninyo na ako si Yahwe.”

6 Sinabi ni Yawe: “Pumalakpak kayo, pumad-yak at magsayaw sa tuwa dahil sa Israel; minaliitninyo ito nang may-poot. 7 Kaya iuunat ko angaking kamay laban sa inyo at ipasasalaula kokayo sa mga bansa. Mawawala kayo bilangbansa; wawasakin ko kayo at makikilala ninyona ako si Yawe.”

8 Sinabi ni Yawe: “Akala ng Moab na katuladng lahat ng iba pang bansa ang Juda. 9 Dahil ditoiiwan kong walang tagapagtanggol ang Moab atwawasakin sa buong lupain ang mga bayang

bansa dahil gumagawa sa lahat ang grasya ni Kristo.Ang tanging masasabi nati’y maglalaho ang alinmanginstitusyong nananatiling sarado sa mensahe ngEbanghelyo: “Bubunutin ang bawat halamang hindiitinanim ng aking Ama” (Mt 15:13).

Inihahayag ni Ezekiel sa pamamagitan ng mgaimahen ng nasirang sasakyang-dagat ang pagkawasakng Tiro. Ihambing sa pagbagsak ng Ninive (Nh 2–3) atng Babilonia (Jer 51).

Sa Pagbubunyag (18:9), aalalahanin ang mga sali-tang ito at iuukol sa Imperyong Romano at sa Romangkabisera nito, na sentro ng daigdig sa panahon ng mgaapostol. Isa rin itong hatol sa ating sibilisasyon na kungpinupuri man ang mga kahalagahang kultural at es-pirituwal ay lagi pa ring tagumpay na pang-ekonomiyaang binibigyan ng pangunahing lugar. Nasisira angmga bansa, napipinsala ng kawalang-hanapbuhay angmga pamilya at mga tao, samantalang ang ilang mala-laking tindahan ay puno ng mga komplikadong bagayna nawalan na ng saysay.