Καταστάσεις, φράσεις, μηνύματα ή γράμματα του αλφαβήτου αναπαράγονται με την βοήθεια

προσυμφωνηθέντων σημάτων από καπνό ή φωτιά.

Σκοπός είναι να μεταδοθούν σε μακρινές αποστάσεις.

Το δίκτυο των Φρυκτωριών, εκμεταλλευόμενο τα νησιά του Αιγαίου και την ορεινή μορφολογία της

περιοχής, χρησιμοποιεί την φωτιά και έναν κώδικα αναπαράστασης γραμμάτων για την μετάδοση

μηνυμάτων σε πολλά χιλιόμετρα (≈130).

Οι Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής χρησιμοποιούσαν σήματα καπνού με κάποιο δικό τους κώδικα για τις

επικοινωνίες τους.

Χρησιμοποιώντας δύο ομάδες (στήλες, γραμμές) με πέντε φωτιές η κάθε ομάδα, μπορούσαν να

κωδικοποιήσουν και μεταδώσουν οποιοδήποτε γράμμα της αλφαβήτου.

Λέγεται ότι μπορούσαν να μεταδώσουν 20 με 25 λέξεις την ώρα.

Η κωδικοποίηση χαρακτήρων αποτελείται από έναν κώδικα που συσχετίζει 

ένα σύνολο χαρακτήρων όπως  οι χαρακτήρες που χρησιμοποιούμε σε ένα αλφάβητο, με ένα διαφορετικό 

σύνολο πχ αριθμών,  ή ηλεκτρικών σημάτων.

Σκοπός είναι να διευκολυνθεί η αποθήκευση, και η διαχείριση κειμένου σε υπολογιστικά συστήματα, 

καθώς και η μεταφορά κειμένου μέσω τηλεπικοινωνιακών δικτύων.

Ο Κώδικας Μορς είναι μια μέθοδος για μετάδοση πληροφορίας με παλμούς μικρής και μεγάλης διάρκειας ή σημάδια -τελείες και παύλες. 

Από τις αρχές του 1890 χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στην ραδιοεπικοινωνία .

Επινοήθηκε για τη μετάδοση μηνυμάτων μέσω τηλεγράφου

στα μέσα του 1830 από τον Σάμιουελ Μορς.

Η χρήση του προϋποθέτει την ύπαρξη ειδικά εκπαιδευμένου προσωπικού, πράγμα που συνέβαλε στην κατάργησή του στα μέσα της δεκαετίας του 1990.

Σήμερα χρησιμοποι-είται μόνο σε εξειδι-κευμένες εφαρμογές όπως οι ραδιοφάροι. 

Δημιουργήθηκε το 1963 και αφορούσε μόνο τους λατινικούς χαρακτήρες. 

Για την κωδικοποίηση αυτή χρησιμοποιήθηκαν 7 ψηφία του δυαδικού συστήματος και ένα 8ο για έλεγχο ορθότητας. Αυτό έδωσε την δυνατότητα να κωδικοποιηθούν 128 αλφαριθμητικοί χαρακτήρες. Υπήρχε όμως πρόβλημα στην κωδικοποίηση των γραμμάτων των γλωσσών  που το αλφάβητό τους είχε χαρακτήρες διαφορετικούς από τους λατινικούς. 

Διάφοροι πρόχειροι τρόποι, όπως την χρήση του 8ου bit για κωδικοποίηση, οδήγησαν σε παραλλαγές αυτού, που δεν έδωσαν όμως την οριστική λύση, μιας και δεν ήταν δυνατόν να κωδικοποιηθούν όλοι οι χαρακτήρες όπως αυτοί των ανατολικών ασιατικών χωρών.

Μια τέτοια συστηματική προσπάθεια έγινε με το σύνολο κωδικοποιημένων

χαρακτήρων Unicode (16 bit) που περιλαμβάνει πάνω από 100.000 χαρακτήρες.

Κάθε ένας από αυτούς τους χαρακτήρες αντιστοιχεί μέσω μιας ένα προς ένα απεικόνισης σε

έναν μοναδικό ακέραιο που ανήκει στο διάστημα από το 0 μέχρι το 10ffff δεκαεξαδικό σύστημα, δηλαδή λίγο περισσότερους από ένα εκατομμύριο

αριθμούς με τους οποίους μπορούμε να κωδικοποιήσουμε δυνητικά αντίστοιχους στο

πλήθος χαρακτήρες.

Με βασικά χρώματα τα κόκκινο, πράσινο και μπλέ, το μοντέλο αυτό κωδικοποιεί όλα τα χρώματα που μπορούν να εμφανιστούν σε μία οθόνη (συνήθως υπολογιστή). Κάθε χρώμα μπορεί να παρασταθεί με μία τριάδα αριθμών και τιμές από 0 έως 255 (8 bit). Ουσιαστικά τα χρώματα δημιουργούνται με υπέρθεση των τριών βασικών με συγκεκριμένη αναλογία. Για το λόγο αυτό, το μοντέλο χαρακτηρίζεται και ως προσθετικό.

Το barcode (ή γραμμωτός κώδικας) είναι μια οπτική απεικόνιση πληροφοριών, που αποτελείται από μια σειρά ανισόπαχων παράλληλων γραμμών και ανάλογων αριθμών που αντιστοιχούν στην περιγραφή και τα χαρακτηριστικά ενός προϊόντος, όπως την χώρα προέλευσης, την τιμή, την ημερομηνία λήξης, αλλά και το υπόλοιπο σε μια αποθήκη ή τον κωδικό παρτίδας κ.ά.

Το barcode “διαβάζεται” από οπτικούς σαρωτές (scanners), και αποκωδικοποιείται από κατάλληλο λογισμικό βοηθώντας την γρήγορη εισαγωγή δεδομένων σε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή.

Ελληνικής προέλευσης

Στον κόσμο των social media προέκυψε ένας νέος κώδικας, τα smileys (ή emoticons). Είναι σύμβολα που χρησιμοποιούμε στο email και το chat για να εκφράσουμε διάφορα συναισθήματα. Δημιουργήθηκαν από την ανάγκη των χρηστών του δικτύου να εκφράσουν καταστάσεις που δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια (π.χ. μορφασμοί).

Υπεύθυνη εκπαιδευτικόςΔριμυλή Κατερίνα ΠΕ19