Љубов.. Љубовта значи да живееш, да копнееш, да се будиш секое утро со помислата дека некому си му потребен. Љубовта значи да сакаш неговото лице да биде првото нешто што ќе го видиш кога ќе ги отвориш очите. Чувство кое нè исполнува, чувство кое може да ги помине сите препреки само за да спои две срца.. Разликата е неверојатна, зарем не, кога за љубовта читаме, гледаме само на слики или кога навистина ќе ја доживеме? Постои ли љубов на прв поглед? Да, таа љубов постои и се случува.. Некои веќе ја искусиле, некои ја негираат а некои сеуште сонуваат за неа.. Еден поглед, една секунда и моето срце знаеше дека тој е човек за мене. Тоа беше тивко,дури нечујно поминување покрај мене,но иако беше тивко,јас го почувствував твојот чекор,се свртев и ни се сретнаа погледите.Твојата насмевка блескаше на сонцето.Посакав да сум сонце и секој ден да ти го галам лицето со моите зраци.Да се будам во твоите очи и да заспивам во твојата насмевка.И затрепери тогаш срцето мое како ситно пролетно лисје на млада бреза.Чудесен сјај ми сјаеше в очи,гореше лицето мое,како од возбуда,но, дали само возбуда тоа беше? Што е тоа толку силно и величествено што може да ги растресе ѕвездите,да ја наполни душата,да го наполни срцето? Тоа е љубовта.Но,тоа беше само еден прекрасен сон, полн со мечти и сеќавања.Сеќавање на тоа што ти го пробуди во мене за краткиот период допишувајќи се со тебе..Сон полн со надеж дека ке те видам дека погледите ке ни се сретнат дека ке го почуствувам тоа што ми се случи на сонот тоа возвишено чуство на срека радост и блесок во моите очи.Да осетам дека ти си тој вистинскиот што моето срце го бара.Ти секој ден си блиску до мене а сепак далечен.Копнеам да го видам твојот поглед твојот допир твојата насмевка и се надевам дека и ти го посакуваш тоа. Некој рекол: ,,Колку е надежта помала,толку е љубовта поголема". Јас верувам во љубов на прв поглед таа е вистинска и остварлива.И не можеме да ја споредиме со љубов на прв лајк бидејќи таа може да биде и лажна и не остварлива. Љубовта е единствената необјаслива работа во светот: се раѓа,расте и умира.Таа е како сенка,ако посакаш да ја стигнеш и да ја фатиш не ќе успееш,а ако и го свртиш грбот таа постојано ќе те следи без оглед на се.Кога љубовта умира човекот вене како цвет,зашто таа го исполнува,го прави среќен и задоволен да има причина да живее.А ако љубовта згаснува,згаснува и смислата на животот,радоста,среќата.