นักบญุยอหน์ พิชเชอร์

(พระสงัฆราชและมรณสักข)ี

นักบุญยอห์น ฟิชเชอร์ เกิดที่เมือง

ยอร์คเชียร์ในประเทศอังกฤษ เป็น

นักศึกษาก่อน แล้วมาเป็นอาจารย์

แ ล ะ ที่ สุ ด ก็ เ ป็ น อ ธิ ก า ร บ ดี ข อ ง

มหาวิทยาลัยแคมบริดจ์

ท่านเป็นคนที่มีความรู้สูง เป็นนัก

มนุษยนิยม (Humanist) ท่านได้รับ

การแต่งต้ังให้เป็นสังฆราชของเมือง

โรเชสเตอร์

ชีวิตของท่านเด่นเป็นพิเศษในเรื่อง

การถือความยากจน ความศรัทธา

ภักดีชีวิตที่เคร่งครัดบ าเพ็ญตบะ

ความมีใจร้อนรนในเรื่องการอภิบาล

สัตบุรุษ ท่านเป็นผู้ที่มีความเช่ือที่ไม่

หวั่นไหว ซึ่งเราสามารถเห็นได้จาก

งานเขียนต่าง ๆที่ท่านได้เขียนขึ้นต่อสู้

กับพวกเฮเรติกในสมัยของท่าน

นักบญุโทมสั โมร์

(มรณสกัข)ี

นั ก บุ ญ โ ท มั ส โ ม ร์ เ กิ ด ที่ ก รุ ง

ลอนดอน และได้รับปริญญาเอกจาก

มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ได้ เป็น

อาจารย์สอนกฎหมาย ได้เป็นสมาชิก

รัฐสภา และได้มีต าแหน่งส าคัญใน

กิจการสาธารณะของประเทศอังกฤษ

ต่อมาท่านได้กลายเป็นนายกรัฐมนตรี

ใ นสมั ย ข อ ง กษั ต ริ ย์ เ ฮ น รี่ ที่ 8

เช่นเดียวกับนักบุญ ยอห์น ฟิชเชอร์

ท่ าน ได้ ใ ช้ ป ากกาของท่ าน เ ขี ยน

หนังสือต่อสู้กับพวกเฮเรติกซึ่งก าลัง

คุกคามพระศาสนจักรอยู่

ท่านเป็นคนที่มีนิสัยดี น่ารักใจดี และ

กล้ าหาญ รั กบ้ านแล ะรั กธรรม

ประเพณีต่างๆท่านเป็นคนตรงไม่ยอม

อ่อนข้อหรือประนีประนอมกับสิ่งที่ไม่

ถูกต้อง

นักบุญทั้งสองไม่ยอมสนับสนุนเรื่อง

ก า รหย่ า ข องกษั ต ริ ย์ แ ล ะ ก า รที่

พระองค์จะตั้งตัวเองขึ้นเป็นหัวหน้า

ของพระศาสนจักรในประเทศอังกฤษ

พระสังฆราชนักบุญ ยอห์น ฟิชเชอร์

ได้คัดค้านกษัตริย์ ในเรื่องนี้ ส่วน

รัฐบุรุษนักบุญ โทมัส โมร์ ถึงกับได้

ยอมสละต าแหน่งนายกรัฐมนตรี

เมื่อกษัตริย์ เฮนรี่ ได้แยกตัวเอาพระ

ศาสนจักรของประเทศอังกฤษออกจาก

พระศาสนจักรที่กรุงโรม ท่านทั้งก็ถูก

จับขังไว้ในหอคอยของกรุงลอนดอน

ท่านเป็นพยานยืนยันถึงความเช่ือจนถึง

ที่สุด และถูกตัดศีรษะเป็นมรณสักขี

เขาเล่ากันว่าเซอร์โทมัส โมร์ แม้

ก าลังจะต้องตายเป็นมรณสักขีก็ยัง

มีอารมณ์ขันแบบชาวอังกฤษอยู่

ท่านได้หยอกล้อเล่นกับเพชฌฆาต

จนกระทั่งถึงวินาทีสุดท้าย นี่แหละ

เป็นลีลาของบรรดาอัครธรรมทูต

ซึ่งกลับมาจากสภาสูงของพวกยิว

พลางโลดเต้นยินดี

“พวก เ ข า รู้ สึ ก เ ป็ น เ กี ย ร ติ แ ล ะ มี

ความสุขในการที่ ได้ทนสบประมาท

เพราะรักพระเยซูคริสตเจ้า” (กจ 5:41)

และที่จริงความโลดเต้นยินดีนี้น่าจะ

เป็นลักษณะพิเศษส าหรับกลุ่มคริสต

ชนที่ได้มาร่วมกันถวายมิสซา

เพราะในมิสซานี้ที่พระจิตเจ้าทรง

บันดาลให้เราเป็นยัญบูชานิรันดร์อัน

สบพระทัยพระบิดาเจ้า และเราเองก็

ได้รับการเลี้ยงดูด้วยปัง ด้วยจิตใจ

ที่ร่าเริงยินดีและซื่อๆ (กจ 2:46)

ค าภาวนาทลูขอและขอ้ปฏบิตัิ

1. ขอให้บรรดานายชุมพาบาลและ

นั กการ เมื องที่ เ ป็ นคริสตชน

อย่าได้ยอมท าการประนีประนอม

กับสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

2. ขอให้ทุกคนได้คืนสิ่งที่ เป็นของ

กษัตริย์ให้แก่กษัตริย์ และคืนส่ิงที่

เป็นของพระเจ้าให้แก่พระเจ้า

3. ขอให้การทนทุกข์ยากล าบากจง

เป็นความภูมิใจและท่อธารแห่ง

ความช่ืนชมยินดีของเรา