2011 RINO 1

15
13 MECHBRIG VERWELKOMT HET RMC-PERSONEEL ARMOURED IBEX RINO PERSONEELSBLAD 13 GEMECHANISEERDE BRIGADE • NUMMER 1 • FEBRUARI 2011

description

RINO is het personeelsmagazine van 13 Gemechaniseerde Brigade van de Koninklijke Landmacht te Oirschot.

Transcript of 2011 RINO 1

Page 1: 2011 RINO 1

1 > RINO FEB 2011

13 MECHBRIG VERWELKOMT HET RMC-PERSONEEL

ARMOURED IBEX

RINOPERSONEELSBLAD 13 GEMECHANISEERDE BRIGADE • NUMMER 1 • FEBRUARI 2011

Page 2: 2011 RINO 1

Om te beginnen hoop ik dat 2011 voor jullie en jullie familie een goed jaar zal zijn. In de eerste week na het kerstverlof zijn we met zijn allen gelijk goed van start gegaan. Op 4 januari hadden we een grote opkomst bij de Nieuwjaarscross die door ons sportbureau was georganiseerd. Een zeer geslaagde sportieve activiteit met een humoristisch tintje (o.a. Borat en de Road Runner) die we volgend jaar zeker weer organiseren.

In de tweede week van januari zijn de eerste mannen en vrouwen van de staf RMC Zuid in Oirschot gearriveerd en begonnen met de integratie binnen onze brigadestaf. Met hun komst wordt de brigade beter uitgerust om nationale operaties uit te voeren en onze rol als regionale veiligheidspartner nog beter in te vullen. Zoals in de afgelopen weken merkbaar is geweest zijn er militairen van 30 Natresbataljon ingezet om te helpen bij de wateroverlast in de Limburg. Het is fijn dat ook dat bataljon deel gaat uitmaken van onze brigade, een geweldige capaciteit! Ook kunnen we door komst van de collega’s van RMC Zuid invulling geven aan het zogenaamde opdrachtgeverschap voor de facilitaire dienstverle-ning aan onze brigade door het landelijke facilitaire bedrijf zoals dat nu opgericht wordt. Mannen en vrouwen van RMC Zuid, jullie zijn ontzettend welkom hier in Oirschot, ik kijk uit naar de samenwerking. We gaan het vanaf nu SAMEN DOEN!

Intussen hebben we de eerste trainingsactiviteiten al weer achter de rug. Onder leiding van 11 Tankbataljon is er in het Duitse Oberlausitz door tanks, pantserin-fanterie, genie, een geneeskundig peloton en een herstelpeloton het geïntegreer-de gemechaniseerde optreden beoefend. Het doet me goed om te zien dat binnen de brigade wordt gedacht in mogelijkheden en kansen om met de beperkte middelen die we op dit moment hebben het maximale er uit te halen. Onze operationele trainingsactiviteiten, zoals beoefend in Oberlausitz, op de Oirschotse Heide door 42 BLJ of door de verschillende eenheden tijdens de schietserie in Bergen Hohne, kunnen alleen maar worden uitgevoerd als ze goed worden ondersteund vanuit de brigade, we hebben elkaar keihard nodig. Niet klagen maar aanpakken, dat is iets wat we SAMEN DOEN.

Als afsluiting wil ik graag het volgende met jullie delen. Toen ik vanmorgen op mijn fiets bij de poort van onze mooie Legerplaats aan kwam hoorde ik een collega militair tegen een ander zeggen: “fijn dat we weer mogen, we hebben een leuke week voor de boeg”. Het deed me echt goed om dat te horen en vast te stellen dat wij ook in deze tijd van onzekerheid plezier in ons werk hebben. Laten we dat zo houden, laten we ook dat SAMEN DOEN!

Commandant 13 Gemechaniseerde BrigadeBrigadegeneraal Michiel van der Laan

13 GEMECHANISEERDE BRIGADE, SAMEN DOEN!

Rino is een uitgave van 13 Gemechaniseerde Brigade, geproduceerd door het Dienstencentrum Defensiemedia.

Eindredactie: Tlnt Joost Ploegmakers

Vormgeving: Grafisch Bedrijf | Audiovisuele Dienst Den Haag

Druk: OBT bv | Den Haag

Oplage: 2000

Redactieadres:RinoGebouw 20Eindhovensedijk 42 Postbus 33MPC 75A5688 ZG OirschotTelnr.: 040 26 65 103E-mail: [email protected]

Bij geen gehoor: Dienstencentrum Defensiemedia070 33 97 806E-mail: [email protected]

Voorpagina:Brigadecommandant 13 Mechbrig, brigadegeneraal Michiel van der Laan met kolonel Burg Valk van RMC-Zuid (vanaf januari gefaseerd geïntegreerd bij 13 Gemechaniseerde Brigade.) Foto: Kpl1 Joshua Laisina

COLOFON

Commandant 13 Gemechaniseerde Brigade, brigadegeneraal Michiel van der Laan

6

INHOUD > FEBRUARI 2011

ARMOURED IBEX

ARTIKELEN > 9. FUSELIERS IN DE WEST 11. COMMANDO 42 BLJ VOOR LUITENANT-KOLONEL JACOPS12. LUITENANT-KOLONEL VAN IERSEL NIEUWE COMMANDANT 13 HERSTEL13. EERSTE CV90’S STROMEN BINNEN BIJ 17 PAINFBAT14. FUSELIERS BEWIJZEN VERZETSSTRIJDSTER LAATSTE EER15. SERGEANT 1 KIM DOET VERSLAG VANUIT AFGHANISTAN16. EVERY SOLDIER A SPOKESPERSON17. RMC EN NATRES INTEGREREN IN 13 MECHBRIG19. 30 NATRESBATALJON BEHOEDT LIMBURGERS VOOR NATTE VOETEN

RUBRIEKEN > 2. VOORWOORD BRIGADEGENERAAL MICHIEL VAN DER LAAN 4. DE OPENING20. RINO SPORTIEF22. NA VIJVEN24. RINO VARIA26. 100 PUNTEN (NIEUW)27. RINOSTALGIE28. DE AFSLUITER

19

20

Page 3: 2011 RINO 1

RINO FEB 2011 < 54 > RINO FEB 2011

DE OPENING

NAMEN VAN DRIE MILITAIREN ONTHULD OP MONUMENT LIMBURGSE JAGERS

De namen van Luc Janzen, Jeroen Houweling en Marc Harders zijn onthuld op het

herinneringsmonument van het Regiment Limburgse Jagers in Weert. De drie militairen

kwamen eerder dit jaar om in Afghanistan tijdens TFU-12 onder het commando van 42

Pantserinfanteriebataljon Limburgse Jagers.

Eindhoven – Een twaalf man sterke afvaardiging van 13 Gemechaniseerde Brigade stond op dinsdag 21 december voor het Glazen Huis op de Markt in Eindhoven. Dat deden de militairen in het teken van de nationale inzamelingsactie Serious Request van radiozender 3FM. Het twaalftal overhandigde een koffer met het ingezamelde geld aan de dj’s in het Glazen Huis.

De twee initiatiefnemers tot de inzamelingsactie bij de

brigade zijn soldaat1 Marco Oost en soldaat1 Michael Bitsas.

Zij zijn werkzaam voor 41 Pagnbat. Oost: “Ik speelde al

ikiklanger met het idee om geld in te zamelen voor de

3FM-actie. Ik had het er met collega’s over en merkte wel

dat er veel enthousiast reageerden.” Oost en Bitsas

begonnen klein met hun actie. ‘We wilden in eerste

instantie inzamelen bij het geniebataljon en stelden dat

voor bij de commandant, overste Ed van den Broek. Die

vond het een heel goed idee.

Maar daar bleef het niet bij, want niet alleen genisten

wilden geld doneren. Er werd bij alle eenheden van de

Oirschotse brigade met de pet rond gegaan. In totaal

werd er 2539 euro ingezameld. Een mooi bedrag, maar er

had meer ingezeten denken de initiatiefnemers. Bitsas:

“Als we wat meer tijd hadden gehad om deze

inzamelingsactie te communiceren, hadden we meer op

kunnen halen.”

De bedoeling was om het geld op spectaculaire wijze te

overhandigen aan de dj’s in het Glazen Huis. Helaas

mochten de militairen niet met hun voertuigen de Markt

op van de gemeente en 3FM. Toch kreeg het twaalftal de

kans om ‘on air’ het geld te overhandigen. “We vonden

het belangrijk dat deze inzameling namens het personeel

van de brigade was”, zegt Bitsas als de groep net bij de

microfoon van het Glazen Huis is geweest. “Maar het

belangrijkste is het doel van de actie: de kinderen in

Afrika een kans geven.”

13 GEMECHANISEERDE BRIGADE OVERHANDIGT GELD AAN DJ’S GLAZEN HUIS

Page 4: 2011 RINO 1

RINO FEB 2011 < 76 > RINO FEB 2011

11 Tankbataljon leidt oefening in Oberlausitz

ARMOURED IBEXDe staf van 11 Tankbataljon RHvS had het druk tijdens de niveau IV-oefening Ar-moured Ibex, die werd gehouden in het Duitse Oberlausitz. Opvallend was de FDR, de Full Dress Rehearsal, waarin de eerste bataljonsgeleide actie op een schaal van 1 op 1 werd voorgeoefend. Dat terwijl de vijand zich aan de andere kant van het oefenterrein voorbereidde op het gevecht.

Foto’s: Kpl1 Joshua Laisina

Een full dress rehearsal (FDR) werd bijvoorbeeld door de Amerikanen gebruikt in Saoedi-Arabië om zich voor te bereiden op de aanval in Koeweit. “Normaal gesproken maken de commandanten plannen duidelijk aan de hand van de kaart of een maquette. Maar we kozen er nu voor om dit live, dus 1 op 1 te doen”, zegt bataljonscomman-dant van 11 Tank overste Koek. De heuvel op het oefenterrein vanwaar de FDR werd gevolgd was drukbevolkt. Koek: “Maar deze rehearsal is vooral bedoeld voor de teamcommandanten en stafleden. Zij moeten op deze manier beter inzicht krijgen in wat het werk van elkaar inhoudt. Uiteindelijk moet dat leiden tot een betere communicatie tijdens de voorbereiding en de uitvoering.”

FuikEen voor een vertellen de commandanten wat ze van plan zijn. Vervolgens komt de desbetreffende eenheid ook daadwerkelijk in actie. De verkenners van 17 Painfbat, de infanteristen van de B-cie van 42 BLJ, de genisten van 411 Pagncie en natuurlijk de tankers zelf (Bravo-eskadron): allemaal komen ze aan de beurt. De genisten doorbreken de tankgracht, waarna het Bravo-team (samengestelde eenheid) als laatste door ‘de fuik’ rijdt. Daarmee houdt de FDR op en

Ferwerda heeft wel een kleine kanttekening. “We verplaatsten tactisch van A naar B, ook tijdens de FDR. Maar waar in de uiteinde-lijke actie anderhalf uur voor stond, moesten we tijdens de FDR in dertig minuten doen. Als we een bepaald stuk tactisch moeten afleggen, moeten we er eigenlijk ook de tijd voor krijgen die ervoor staat. Maar dat zat er niet in vanwege tijdgebrek.”

Actie 1Na de uitgebreide FDR is het een dag later tijd voor de eerste aanval ‘in het echt’. Het aanvalsplan dat tijdens de FDR is uitgevoerd, moet in de vroege ochtend bijna worden aangepast. De verkenners hebben namelijk een tankpeloton aangetroffen in het gebied waar dat niet verwacht werd. Het Alfa-team, dat het eerste deel van de aanval uitvoert, beschikt ook over maar één tankpeloton, dus daarmee

‘De jongens worden fanatieker door MCTC; ze willen graag winnen’

‘Tanks van 11 Tankbat rukken op tijdens de eerste actie’

is het tijd voor de nabesprekingen en veranderingen in het bevel. Overste Koek: “Die veranderingen waren van toepassing op tijd en ruimte. Sommige acties konden in kortere tijd of hadden juist meer tijd nodig. De afstand tussen eenheden moesten korter of er moest juist meer ruimte tussen zitten.”

InzetgebiedDe pelotonscommandant van de verkenners, eerste luitenant Dirk Ferwerda, kan zich vinden in de beslissing van de BC om een FDR te organiseren. “Er was tijd, dus waarom zou je dat dan niet doen? Het levert nuttige informatie op, voor de commandanten, maar ook voor de enkele man. Bij een FDR doet iedereen mee, dat is een groot voordeel. Tijdens een oefening hoeft voor mij niet per sé nog een keer een Full Dress Rehearsal gehouden te worden, maar in een inzetgebied is het een prima middel om je voor te bereiden.” Voor de luitenant was het niet zijn eerste FDR. “Ik heb er al meerdere meegemaakt, maar dit was mijn eerste op bataljonsniveau.”

Page 5: 2011 RINO 1

8 > RINO FEB 2011 RINO FEB 2011 < 89 > RINO FEB 2011 RINO FEB 2011 < 9

wordt de aanval niet ingezet. Uiteindelijk wordt geprobeerd om de tanks van de vijand uit te schakelen met vuursteun van de mikey’s en van de fac’er. Dat werpt zijn vruchten af en het aanvalsplan kan voortgezet worden. Nadat de genisten de twee versperringen (de tankgracht en het mijnenveld) hebben doorbroken, neemt het Bravo-team het over. Het team wordt hoofdzakelijk gevormd door het Bravo-eskadron van 11 Tankbataljon en neemt het op tegen de opfor, bestaande uit hoofdzakelijk eenheden van de collega-cavale-risten van 42 Tankbataljon.

SaabTijdens de acties wordt gebruik gemaakt van het MCTC van Saab. Het systeem traceert alle deelnemers aan het gevecht via palen die in het oefenterrein staan, zowel personen als voertuigen worden op de voet gevolgd. Overste Koek: “Saab werkt feilloos. Het heeft zeker meerwaarde om daarmee te trainen. De jongens worden er fanatie-ker door; ze willen graag winnen.”Luitenant-kolonel Koek toont zich tijdens de oefening een tevreden commandant van zijn bataljon. “Er zijn hier meer dan 740 man aan het oefenen. Dat is een flink aantal om als bataljonsstaf te voorzien in hun behoeftes. De mensen van de staf hebben het dan ook erg druk, ze zijn multifunctioneel inzetbaar. De chauffeur van onze YPR bijvoorbeeld doet meer dan alleen dat. Hij staat nadat hij ons rondgereden heeft bij de bospomp voertuigen af te tanken en zo staat hij telkens weer ergens anders. Zo veelzijdig als we tijdens deze oefening moeten zijn; we voelen ons net een brigade.”

‘Het moet leiden tot een betere communicatie tijdens de voorbereiding en de uitvoering’

Genisten searchen de tankgracht op explosieven

Eerste luitenant Ferwerda vertelt overste Koek wat zijn eenheid gaat doen tijdens de Full Dress Rehearsal.

De genietank breacht de tankgracht

COMPAGNIE IN DE WEST VOOR CHARLIE BEREN 17 PAINFBAT

“En daar sta ik dan. Na een uitzen-ding naar Irak en Afghanistan ga ik weer voor vier maanden naar het buitenland. Dit keer geen echte uitzending maar een plaatsing in de West, Curaçao. Na een speciaal appèl waarbij ons een goede tijd wordt gewenst, drinken we sa-men met generaal-majoor buiten dienst Hemmes nog een glaasje calvados. Altijd weer een speciaal moment!”

Introductieprogramma“Het introductieprogramma op Curaçao de volgende dag is zo in elkaar gezet dat je goed kunt wennen aan het klimaat, en alle mogelijkheden op en rond het eiland leert kennen. Zo zijn er lessen, verzorgd door de marine, over hun verbindingsmiddelen omdat wij deze ook zullen gaan gebruiken. Een rondleiding over marinebasis Parera en ‘s avonds een avondwandeling die niet veel meer inhield dan een paar rondjes base. Gelukkig is dit maar een kort rondje, want ondanks dat het maar 27 graden is, is het in combinatie met de hoge luchtvochtigheid toch een iets te grote stap voor de meesten om meteen volle bak te gaan.”

Reptielen op sterk water“Naast de dagelijkse mars, s’avonds dan wel in de ochtend, krijgen we voornamelijk veel voorlichtingen van onder andere de KMAR, de kustwacht, de facilitaire dienst en van een AMV’er over de gevaarlijke dieren en planten en wat je moet voorkomen en doen in dit klimaat. De reptielen en insecten die op sterk water in potjes zitten trekken veel bekijks. Op woensdagmiddag een infomarkt; een kennismaking met de ontspanningsmogelijkheden en het leven op het eiland (na einde werkdag). Er worden veel duikopleidingen aangeboden, waar gretig gebruik van wordt gemaakt. Is het via niet de duikvereniging van de marine dan wel van een locale duikclub.”

Compagnie op stand-by“Tijdens ons eerste weekend op het eiland regent het zo lang en hard dat een van deel van de compagnie op stand-by wordt gezet. Zodoende kunnen we snel assistentie verlenen aan de lokale autoriteiten mocht dat nodig zijn. Gelukkig is dat niet het geval maar het eiland komt niet helemaal ongeschonden uit de strijd. Op veel plaatsen is er wateroverlast, zijn er wegen afgesloten en een aantal huizen die onder water staan.”

Acclimatiseren “De tweede week staat ook in het teken van acclimatiseren, maar nu gaan we er fysiek wat steviger tegen aan. Startend op de maandag-ochtend met de zwemtest. Niet helemaal onbekend (we hebben al een paar keer geoefend) zijn wij van het derde peloton ermee gestart. Meteen de lat hoog gelegd voor de andere pelotons want we halen een score van honder procent!. Het eerste en tweede peloton volgen ons goede voorbeeld en daarmee heeft de hele rotatie 5 in een keer de zwemtest gehaald. Gezien de resultaten uit het verleden zeker niet onverdienstelijk! Ook maken we kennis met Wacawa, een van de oefenterreinen waar wij gebruik van maken en waar we onze drills & skills kunnen beoefenen. Het is een mooi groen stukje bergachtig gebied maar ook met vlakke terreindelen in het noordwesten van Curaçao. Vanaf de schietbaan van Wacawa kijk je uit over de mooie zee, in de wetenschap dat in die richting, zo’n kleine 8000 kilometer verderop het ‘frisse’ Nederland ligt.”

Compagnie in de West aan het werk.

Watertrappelen tijdens de zwemtest

Page 6: 2011 RINO 1

10 > RINO FEB 2011 RINO FEB 2011 < 1011 > RINO FEB 2011 RINO FEB 2011 < 11

Wahiba en cultuur“In de tweede week hebben we kennis gemaakt met een ander soort hindernisbaan dan die wij in Oirschot gewend zijn; een water-hinder-nisbaan (welkom in de wereld die marine heet). Deze baan is het best te vergelijken met een soort survivalrun-achtig hindernisparcours waar je telkens naar toe moet zwemmen. Een pittige baan want er wordt iedere keer een beroep gedaan op je armspieren! De dag erna maken we kennis met de cultuur, door een bezoekje te brengen aan Kura Hollanda, een museum over de geschiedenis van Curaçao. Aansluitend bezoeken we het landhuis Ascencion, een prachtig gebouw dat vaker wordt gebruikt door defensie voor bijvoorbeeld GV momenten. Wij gaan er dan ook met een GV-er naar toe en krijgen nog wat informatie over gebruiken, tradities en taal hier op het eiland. Als afsluiting genieten we van een goed verzorgde barbecue.”

Uit handen van brigadegeneraal der mariniers Swijgman ontvingen sergeant Danny Hofman en korporaal John Bouwman het ‘insigne voor optreden onder gevechtsomstandigheden’. Beide waren in mei 2009 betrokken bij een vuurgevecht ten noorden van Patrol Base Coyote in Uruzgan, Afghanistan. Bouwman leverde dekkingsvuur vanuit een overwatchlocatie die zelf ook onder vijandelijk vuur lag. Door dit dekkingsvuur kon Hofman met zijn groep naar een betere locatie verplaatsen en de vijand uitschakelen.

Pantsermuggen en veel zon“De derde week is een wisselprogramma voor de pelotons dat zich deels afspeelt op Wacawa. De geplande oefening aldaar heeft als doelstelling langer buiten verblijven en één nacht buiten slapen waarbij je na het werk niet naar je kamer met airco kan. Tevens kom je er achter dat er ‘s avonds pantsermuggen op je af komen die dwars door je kleding heen prikken. Ze lijken ook eerder op deet af te komen dan dat het ze afschrikt! Overdag waait hier meestal een oostenwind. Deze verraderlijke wind zorg ervoor dat je niet altijd merkt dat de zon fel schijnt waardoor je snel verbrandt. Om dit te voorkomen, hebben we boogtenten opgezet en camo-netten opgehangen om toch schaduw te creëren op het oefen terrein. In het veld werd voorgeoefend voor de wapenhandelingtest (WHT) die hier wordt afgenomen voor de persoonlijke wapens, de Glock en de Mag. De WHT is ook een eis van de Marine waarbij wordt gekeken of je veilig met de verschillende wapens kan werken, omdat dit voorheen wel eens fout is gegaan. De uitslag van de WHT was prima met een enkele herkanser op een onderdeel van het wapen.”

Korporaal 1 Rob Gosepa ontving in zijn geboorteland Curaçao de bronzen medaille voor twaalf jaar eerlijke en trouwe dienst. Gosepa, in 1997 opgekomen bij de Antilliaanse Militie op Marinekazerne Suffisant in Willemstad, is in 1998 naar Nederland gekomen, waar hij na de AMO bij 17 Painfbat werd geplaatst. Hier is hij nog steeds werkzaam is.

“De commando-overdracht staat voor mij meer in het teken van de vertrekkende commandant, in dit geval luitenant-kolonel Huub Klein-Schaarsberg die dit bataljon op een uitstekende wijze door een complexe periode heeft geloodsd. Maar het feit dat ik op die dag bataljonscommandant werd, zeker bij een infanteriebataljon èn in Oirschot, maakt het een langgekoesterde droom die in vervulling is gegaan.”

Hoe was de start op uw functie als bataljonscommandant?“Ik gebruik deze periode om zoveel mogelijk mensen binnen het bataljon te leren kennen. Wat vindt men belangrijk en wat zijn verbeterpunten? Zo kan ik voor mezelf een beeld vormen over de manier waarop ik het bataljon de komende drie jaar ga leiden. Het voelt nu nog een beetje als Alice in Wonderland, achter iedere deur gaat een nieuwe wereld schuil. Maar als we er samen voor gaan, wordt dit een hele mooie tijd met genoeg kansen om dit bataljon te laten zien.”

Wat verwacht u van een Limburgse Jager?“Een Limburgse Jager moet bovenal professioneel zijn. Dat houdt in dat hij of zij een vakman is en verantwoordelijkheid voelt voor zijn directe collega’s en de eenheid. Daarnaast zie ik graag openheid en eerlijkheid. Mensen van dit bataljon moeten elkaar de ruimte geven om met problemen naar voren te komen. Fysieke schade is aan sommige Jagers te zien, maar psychische schade zit vaak veel dieper en is moeilijker op te merken. Ik wil dat Jagers het gevoel hebben dat ze hun problemen kunnen bespreken en samen naar een oplossing kunnen zoeken. Samen is het keyword van dit bataljon.”

Wat staat het 42e bataljon de komende jaren te wachten?“We zitten nu in een soort tussenjaar. Twee keer draaien we de Compagnie in de West op Curaçao. Een mooie en leerzame opdracht maar tegelijkertijd complex. Leidinggevenden moeten ervoor zorgen dat hun personeel weerstand biedt aan verleidingen die het daar tegen kan komen. Met een degelijke voorbereiding kunnen de compagnieën er veel uit halen op het gebied van training en optre-

‘DIT IS EEN LANGGEKOESTERDE DROOM DIE IN VERVULLING GAAT’

Nieuwe commandant bij 42 Bataljon Limburgse Jagers

den. Bovendien hebben ze de kans om een visitekaartje van het bataljon te zijn en eens in de keuken te kijken van een ander krijgs-machtsdeel (de marine). Ook hier is het de uitdaging om er samen sterker uit te komen. In 2012 komt de CV90 binnen, met de bijbeho-rende cursussen, oefeningen en veranderingen van het militaire optreden. Uiteindelijk moeten we in 2014 operationeel volledig gereed staan als bataljon. Dat gaat ons lukken.”

Luitenant-kolonel Marc Jacops (47) stelt wanneer hij thuis is in Helmond, zijn vrouw Ine en kinderen Sofie en Wiel voorop. In de tijd die overblijft, klust en sport hij graag. Zijn militaire loopbaan begon hij als dienstplichtige bij het Korps Mariniers. Bij 13 Mechbrig vervulde hij vele functies waaronder compagniescom-mandant (C-cie 17e), S2 17 Painfbat en de laatste drie jaar was hij hoofd Sie G3 van de brigade.

Op 9 december kreeg luitenant-kolonel Marc Jacops het commando over 42 bataljon Limburgse Jagers. Hoe beleefde hij die dag?

Page 7: 2011 RINO 1

12 > RINO DEC 2010 RINO DEC 2010 < 13

STRAKKE CEREMONIE VOOR NIEUWE COMMANDANT 13 HERSTELCOMPAGNIE

‘HERSTELLERS zIJN IN DE EERSTE PLAATS MILITAIREN, DAARNAAST vAKBEKWAME TECHNICI’

13 Herstelcompagnie heeft sinds 13 januari een nieuwe commandant. Luitenant-kolonel Peter van Iersel neemt het stokje over van luitenant-kolonel Ronald Rietbergen en biedt de komende periode het hoofd aan ingrijpende maatregelen en stelt de ‘klant’ nog steeds voorop.

Het infanteriegevechtsvoertuig CV90 stroomde in de eerste week van 2011 binnen bij de Bravo-compagnie van 17 Painfbat. Daarmee is dat de eerste eenheid van 13 Mechbrig die de YPR definitief vaarwel zegt en met het nieuwe gepantserde gevaarte aan de slag gaat.

In de afgelopen jaren werkte overste van Iersel bij het ressort behoeftestelling van de Defensiestaf in Den Haag. In die functie maakte hij al kennis met materieel waarvoor hij straks verantwoorde-lijk is voor het onderhoud: CV90’s, BMS/DCMO en in de toekomst de Boxer. Maar ook daarvoor was hij al met techniek bezig. Hij was pelotonscommandant bij 11 Herstelcie van 11 Luchtmobiele Brigade. “Ik ben een td’er en commandant van een hersteleenheid, zo hoort het”, zegt hij stellig. Wat hem het best is bijgebleven van zijn militaire carrière is zijn functie als chef staf OMLT tijdens TFU-6 in Afghanistan. “Ik vond het mooi om veel contact te hebben met de Afghaanse militairen en de lokale bevolking om zo de cultuur en het leven daar te leren kennen.”

In de eerste plaats militairVan zijn collega’s bij 13 Herstelcompagnie verwacht hij dat ze in de eerste plaats militair zijn met de bijbehorende vaardigheden en daarnaast vakbekwame techneuten. “Anders hadden we net zo goed allemaal een blauwe overall aan kunnen trekken”, meent Van Iersel. “Als td’er zit je vaak in de spagaat; je moet op militair niveau getraind blijven maar ook op technisch gebied productiviteit leveren door voertuigen inzetbaar te houden. Het is zaak om daar goed mee om te gaan en in je achterhoofd te houden dat je het groene pak niet voor niks aan hebt. De gevechts- en gewondeninsignes die onlangs zijn uitgereikt tonen aan dat wij ook kunnen vechten als de situatie daarom vraagt.” Verder zijn creativiteit, vakbekwaamheid en collegialiteit volgens Van Iersel vereiste eigenschappen voor herstellers. Vooral samenwerking staat hoog in het vaandel. “Alleen kan ik niets, samen kunnen we alles.”

Binnen of buitenDe commando-overdracht half januari maakte niet alleen indruk op overste van Iersel, maar ook op zijn familieleden, die erg onder de indruk waren van de ceremonie en wel een traantje moesten wegpinken. “In de voorbereidingsperiode was het ontzettend slecht weer en daarom twijfelden we of we het niet binnen moesten doen. We lieten het uiteindelijk op de dag van de overdracht zelf aankomen. ’s Ochtends regende het pijpenstelen. De S2 kwam echter binnen en drukte me op het hart dat het om 13.00 uur zeker droog zou zijn. Hij kreeg gelijk en ik was tot mijn blijdschap getuige van een mooie en strakke ceremonie”, verhaalt Van Iersel. “In de periode erna had ik het gevoel in een warm nest te stappen, mede dankzij de adviezen en uitgebreide handover-takeover van overste Rietbergen.”

Luitenant-kolonel Peter van Iersel woont in Oisterwijk, is getrouwd en heeft twee dochters. Zijn hobby’s zijn hardlopen (liefst wedstrijden over tien Engelse mijlen), mountainbiken en golf. Daarnaast sleutelt hij graag aan zijn MG-oldtimer auto. Op zijn dagelijks tenue prijken medailles van twee uitzendingen: UNPROFOR (Dutchbat 1 (1994), Bosnië) en ISAF (TFU-6 (2008-2009), Afghanistan).

Cv90 STROOMT BINNEN BIJ BRAVO-COMPAGNIE 17 PAINFBAT

Luitenant-kolonel Henk de Boer, commandant 17 Pantser-infanteriebataljon, is erg blij met de invoering van de CV90 bij zijn eenheid maar vooral bij de brigade. “De gevechtskracht van onze brigade gaat dankzij dit gevechtsvoertuig naar het hoogste plan. Het is echter wel noodzaak om anders met de CV90 om te gaan dan met zijn voorganger: de YPR. Repareren met een voorhamer wilde daarbij nog wel eens lukken. Probeer dat bij dit apparaat vooral niet, het is een en al techniek”, zei hij, nadat hij met een symbolische pompstok de CV90’s in ontvangst nam.

De chauffeurs beginnen met een rijopleiding van drie weken bij het OTC-Rij in Oirschot. Hier worden zij bijgebracht op het gebied van rijvaardigheid en de technische details van de CV90. Sergeant-majoor John Beurskens, instructeur van OTC-Rij legt uit wat de bestuurders kunnen verwachten van het voertuig. “Mijn eerste ervaringen met de CV90 zijn zowel positief als negatief. Het apparaat rijdt ontzettend makkelijk en stuurt prima, ik kan iemand de basisprincipes in een kwartier uitleggen. Voordat je het voertuig echter helemaal onder controle hebt, ben je – dankzij het vermogen van 810 pk - wel drie weken verder. De elektronica bewaakt verder alle systemen, dat betekent dat als je koelvloeistof iets onder het vereiste niveau zit, dat je stilstaat. Dat is niet handig.”

De CV90 kwam twee jaar geleden binnen bij OTC-RIJ. Twee instruc-teurs zijn naar Zweden geweest om daar een opleiding te volgen. De kennis hebben zij vervolgens overgedragen aan de overige instruc-teurs in Oirschot. “Hier is het zaak om in drie weken al die kennis over

te dragen aan onze cursisten. Ze leren hier in de eerste week over de techniek, bediening, onderhoud en doen hun eerste rijervaringen op in de nieuwe simulator. In week twee rijden ze voornamelijk op ons terrein en in het veld. In de derde week nemen ze deel aan het ‘normale’ verkeer en doen ze examen. We zitten nog steeds op een slagingspercentage van 100 procent”, vertelt Beurskens met een lichte glimlach op zijn gezicht.

De complete voertuigploeg (voertuigcommandant, chauffeur en bestuurder) krijgt verder een opleiding van zes weken bij het OTC-MAN in Amersfoort. De overige leden van de infanteriegroepen komen enkele dagen naar Amersfoort voor een korte introductie. De drie laatste weken volgen er tactische lessen en de eerste schietmo-menten in het oefendorp van Marnerwaard. In week 10 rijden de chauffeurs met de CV90’s naar de RvS-kazerne.

Luitenant-kolonel Henk de Boer neemt de CV90’s in ontvangst

Deze infanteriegevechtsvoertuigen zijn nu van het 17e

Page 8: 2011 RINO 1

RINO FEB 2011 < 14RINO FEB 2011 < 15

BIjzONDER EERBETOON FUSELIERS AAN vERzETSSTRIjDSTER

Met saluutschoten hebben militairen van 17 Painfbat GFPI eind december af-scheid genomen van Rid-der (4e klasse) der Militaire Willems-Orde mevrouw Jos Mulder-Gemmeke. De verzetsstrijdster overleed op 20 december op 88-ja-rige leeftijd. Vanwege haar moedige optreden tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt Mulder-Gemmeke gezien als nationale heldin.

Het is geen toeval dat 17 Painfbat GFPI het ceremonieel eerbetoon tijdens de uitvaart in Den Haag voor haar rekening nam. Mevrouw Mulder-Gemmeke had hoogstpersoonlijk om de fuseliers gevraagd. Als voorzitter van de Koninklijke Vereniging van Ridders der Militaire Willems-Orde onderhield zij een nauwe band met 17 Painfbat GFPI. Het Garderegiment Fuseliers Prinses Irene is namelijk zelf ook drager van de hoogste militaire onderscheiding. Vanuit deze gezamenlijke historie werd mevrouw Mulder-Gemmeke regelmatig uitgenodigd bij ceremoniële gelegenheden en herdenkingen van het regiment. “Het is een hele eer dat wij dit op speciaal verzoek mogen doen”, begint plaatsvervangend bataljonscommandant, majoor Marcel Latour. “Ze was een betrokken en traditiegevoelige vrouw. Met haar overlijden verliezen wij toch een stukje historie.”

Mooi afscheidHoewel de meeste collega’s hun kerstverlof moesten onderbreken, is er volgens Latour weinig wanklank gevallen. “Informatie is motivatie, zeg ik altijd. Toen we van de uitvaart hoorden, hebben we de mannen meteen een geschiedenisles gegeven. Wie was zij? Welke risicovolle operaties ondernam zij in bezet Nederland? Het ging echt om voorbeelden die tot de verbeelding spreken.” Dat dit goed is voor de mindset vindt ook korporaal-1 Marcel Meijer, chauffeur YPR (A-cie). “Ik vind het mooi om mee te maken en absoluut een eer. Als je, je

verdiept in haar leven dan komt het besef dat zij echt heel dapper is geweest. Dit eerbetoon is het minste wat we kunnen doen.” Bij de uitvaart waren ruim 100 militairen betrokken. Daarnaast toonde de aanwezigheid van het Koninklijke Militaire Kapel ‘Johan Willem Friso’ en de Regimentsfanfare ‘Garde Grenadiers & Jagers’ de betrokken-heid bij haar overlijden aan.

VerzetswerkMevrouw Mulder-Gemmeke ontving op 22 juli 1955 de Militaire Willems-Orde voor haar verzetswerk. Naast Koningin Wilhelmina is zij de enige vrouw die ooit met de hoogste militaire onderscheiding geëerd is. Haar verzetswerk bestond uit het verspreiden van het illegale blad ‘Je maintiendrai’ en het verzorgen van radiozenders en andere middelen vanuit Engeland naar verzetsgroepen in Nederland. Later werd ze opgeleid tot geheim agent in Londen. Op 10 maart 1945 werd de verzetsstrijdster bij Nieuwkoop per parachute gedropt door een bommenwerper. Bij de landing viel ze in de ijskoude nacht in een sloot en liep permanente rugschade op. Verzetsmensen wisten haar te redden, maar ze liep wel een infectie op.Militaire Willems-OrdeMet het overlijden van mevrouw Mulder-Gemmeke zijn er nu nog slechts 1 Amerikaanse en 6 Nederlandse Ridders Militaire Willems-Orde over.

DE LAATSTE DER MOHIKANEN IN AFGHANISTAN…… OF TOCH NIET?30 oktober reed het laatste Nederlandse konvooi de poort van Kandahar Airfield (KAF) binnen. Na ruim vier jaar in Uruzgan, de provincie waar de Task Force Uruzgan met diverse Battlegroups en Provincial Reconstruction Teams zijn taken uitoefende, is er een einde gekomen aan de Nederlandse bijdrage aan de missie van ISAF in deze provincie.

In eerste instantie kwam de Redeployment Task Force naar Tarin Kowt om de afvoer van personeel en materieel in te kleden. De afbouw van de troepensterkte wordt nu vanuit Kandahar aange-stuurd. Slechts 23 militairen, 2 van het National Support Element en 21 van de RDTF, zijn nog gestationeerd op Kamp Holland waar zij samen de laatste handelingen aan de lucht- en wegtransporten verrichten. De rest van de RDTF, circa 70 militairen, zijn op KAF actief met tellen, inpakken en transportgereed maken van materieel dat naar Nederland moet.

Op dit moment zijn nog 287 Nederlandse militairen op KAF gestatio-neerd, verdeeld over het Contingentscommando, het Regional Command South, de staf van KAF, het NSE, RDTF en de Air Task Force. Ook zijn nog enkele militairen geplaatst in Kabul bij Headquarters ISAF en op het vliegveld.

Ook 13 Mechbrig draagt zijn steentje bij aan de aflopende missie ISAF. Zo bestaat het peloton Force Protection uit militairen van 17 Painfbat GFPI en 11 Tkbat. Daarnaast zijn er ook individueel uitgezonden militairen van 13 Mechbrig, afkomstig van 13 Ststcie, 41 Pagnbat, 11 Afdra, 13 Hrstcie en 13 Gnkcie werkzaam bij Contco, RC-S en NSE.

Ondanks dat de mediabelangstelling voor de Nederlandse troepen in Afghanistan aanmerkelijk is afgenomen, is er nog steeds aandacht van defensie voor de militairen in het uitzendgebied. Onlangs brachten de C-LAS, de C-LSK en de plv C-ZSK met een delegatie een

bezoek aan KAF. Ze bezochten de ‘mannen’ op de werkvloer, waren present bij de uitreiking van NATO-medailles aan militairen die langer dan 30 dagen in het gebied waren en aten mee met het kerstdiner op kerstavond.

De kerstdagen zijn op een prettige manier doorgebracht. Met een kerstdiner op eerste kerstdag en een discoavond, Sensation X-mas edition, op de tweede kerstdag waren het gezellige dagen. Helaas werden beide evenementen verstoord door een raketaanval. Gelukkig vielen er geen gewonden aan Nederlandse zijde.

Op nieuwjaarsdag werd een nieuwjaarsduik georganiseerd! Onder leiding van de sportinstructeur werd in het midden van de ‘board-walk’ een heus zwembad gebouwd met een glijbaan. Met een bijdrage aan het goede doel, Stichting ALS, mocht je een duik maken en kreeg je een kop snert met rookworst en de bekende UNOX-muts. De commandant van KAF, Generaal Kendall, opende de Polar Bear Plunge door als eerste te water te gaan. In totaal volgden ruim 200 militairen van diverse nationaliteiten zijn voorbeeld.

Wat ons nog staat te wachten is mede afhankelijk van politieke besluiten die we de komende tijd verwachten. Komt er een vervolg op de missie? Zo ja, wanneer gaat die dan van start? We zullen het zien. Tot die tijd gaan we verder met de taken waarvoor we gekomen zijn; inpakken en wegwezen.

Foto: Richard Frigge (AVDD)

14 > RINO FEB 2011

Page 9: 2011 RINO 1

16 > RINO FEB 201117 > RINO FEB 2011

‘HET GEBRUIK VAN SOCIAL MEDIA zIE IK VOORAL ALS EEN KANS OM ONzE TROTS TE DELEN’

Every soldier a spokesperson

Militairen zijn het visitekaartje voor de landmacht. ze moeten niet alleen vaardig en fit zijn, maar ook altijd functioneren als woordvoerder van de organisatie. “We mogen trots zijn op wie we zijn en wat we doen en moeten dat ook met anderen delen”, zegt brigadecommandant, briga-degeneraal Michiel van der Laan.

“Wij verzetten als 13 Gemechaniseerde Brigade ontzettend veel werk en leveren grote prestaties”, vervolgt hij. “Vaak hebben we zelf niet in de gaten wat we allemaal doen, en hoe goed we in ons werk zijn. We zijn daar ook vaak te bescheiden in vind ik. We mogen trots zijn op wie we zijn en wat we doen en moeten dat ook met anderen delen. Of dat nu met familie is, met vrienden of bij verenigingen waar we lid van zijn. We hebben een verhaal; we zijn op missie geweest, hebben hier in Nederland militaire bijstand geleverd of komen net terug van een zware oefening of training.” Het gebruik van social media ziet Van der Laan vooral als een kans. “Daarbij is het natuurlijk wel belangrijk dat we ons bewust zijn van de veiligheidsrisico’s. Ik weet ook dat een groot aantal van ons actief is op internet. Hyves, Facebook, LinkedIn en ga zo maar door. Het gebruik hiervan is niet alleen leuk maar biedt ook kansen om die trots waar ik het net over had met anderen te delen. Het is bij communicatie, of het nu in gesprekken of op internet is, wel belangrijk dat we ons bewust zijn van de veiligheidsrisico’s en het feit dat we allemaal het visitekaartje van de Defensie-organisatie zijn. Weet dus wat je zegt en wat je bijvoorbeeld op hyves plaatst, en zorg dat je alleen maar informatie deelt die je mag delen en wees trots op je beroep. Ten slotte is every soldier a spokesperson.”

Compagniescommandant luitenant-kolonel Carlos van der Putten (13 Gnk) ziet als werkgever ook een rol weggelegd. Op de vraag hoe we als militair kunnen bijdragen aan een positief imago van 13 Mechbrig/CLAS/ministerie van Defensie antwoordt hij: “We moeten vooral proberen om een goede en uitdagende werkgever te zijn. Het beleid dat commandanten of specifiek aangewezen (opgeleid) personeel

binnen een eenheid spokesman waren, is nog niet eens zo lang geleden gewijzigd dus we hebben een aanpassingsperiode nodig, net als toen de kreet ‘every soldier a rifleman’ werd ingevoerd”. Op het gebied van social media vindt hij dat we ons vooral bezig moeten houden met voorlichting. “Mijn mening is dat je niet meer kunt voorkomen dat werkgerelateerde filmpjes op de bekende social media te vinden zijn. Omdat je het niet kunt voorkomen moet je personeel dat dit organiseert goed voorlichten wat de risico’s zijn, vooral op veiligheidsgebied. Als het personeel zich bewust is van de veiligheidsrisico’s, zal het ook voorzichtiger zijn in de berichtgeving.”

‘WE zIJN MET OPEN ARMEN ONTVANGEN’

RMC zuid samengevoegd met 13Gemechaniseerde Brigade

13 Gemechaniseerde Brigade is uitgebreid. Sinds 1 januari maken diverse onderdelen van het Regionaal Militair Commando-zuid (RMC zuid) deel uit van 13 Mechbrig. Door de samenvoeging van het RMC met de brigade zal een van de drie hoofdtaken van Defensie, namelijk het ondersteunen van civiele autoriteiten, meer aandacht krijgen.

Het RMC-personeel dat naar Oirschot is gekomen, is onder andere terug te vinden in de brigadestaf. Bij de staf van de brigade komen in totaal 41 man, deels reservisten te werken die voorheen in Vught bij het RMC werkten. Per 1 juni 2011 vallen de diverse onderdelen van het RMC officieel onder de brigade, maar sinds 1 januari werken de nieuwe stafleden al op de RvS-kazerne. Er integreert ook een compleet nieuw bataljon, namelijk dat van de Nationale Reserve (30 Natresbat). Dat bataljon bestaat uit Vijf compagnieën. Deze 5 compagnieën, inclusief de Staf 30 Natresbat, bestaat uit 748 .natresmilitairen, 15 BOT militairen en 1 burgermedewerker.

AfstotenHet grootste deel van de taken dat het RMC had, gaat mee naar Oirschot. Maar er moeten ook taken worden afgestoten (zie kader). De beveiliging en bewaking van de militaire objecten is overgedragen aan DBBO (Defensie Bewakings- en Beveiligingsorganisatie). De facilitaire taken (LFD-taken) komen vanaf 1 juni in handen van het

CDC. Dat die taken moesten worden overgedragen, is de reden dat de samenvoeging pas nu plaatsvindt en niet zoals in eerste instantie gepland, op 1 januari 2009. “We konden niet alle taken zomaar afstoten, omdat de organisaties die die taken kregen er nog niet klaar voor waren”, zegt commandant RMC kolonel Burg Valk. Kolonel Valk is sinds de integratie Regionaal Militair Commandant en plaatsver-vangend brigadecommandant binnen de commandogroep van 13 Gemechaniseerde Brigade. “Officieel gaan we op 1 juni pas over, maar ik heb besloten om per 1 januari al in Oirschot te werken met het RMC-personeel. Als een beslissing eenmaal is genomen om het RMC en 13 Mechbrig samen te voegen, kun je die maar beter zo snel mogelijk uitvoeren.”

NatopsMet de komst van het RMC, zal een van de drie hoofdtaken van Defensie meer aandacht krijgen binnen 13 Gemechaniseerde Brigade. Dat is de taak ‘civiele autoriteiten ondersteunen bij rechtshandha-

Commandant 13 Mechbrig (l) en commandant RMC (r) met in hun midden de opdrachtgever tot de samenvoeging, luitenant-generaal Rob Bertholee. (foto kpl Kevin Diederen)

RINO FEB 2011 < 17

Page 10: 2011 RINO 1

18 > RINO FEB 2011 RINO OKT | FEB 2011 < 19

ving, rampenbestrijding en humanitaire hulp, zowel internationaal als nationaal’. Dat worden nationale operaties (NatOps) genoemd. In januari van dit jaar kwam het van het RMC afkomstige personeel twee maal in actie in het teken van NatOps. Bij de brand in de chemiefabriek in Moerdijk werd de hulp ingeroepen van Defensie, wat leidde tot de hulp van brandweerwagens van de vliegbases Eindhoven, Woensdrecht en Gilze-Rijen. Ook die inzet werd gecoördi-neerd door het RMC-personeel. Natops put dus niet alleen uit ‘eigen middelen’, zoals de Natres, maar haalt. Ze halen hun inzetmiddelen uit de gehele Defensie-organisatie. Bij het hoogwater in Limburg werd de Natres ingezet om met viertonners de plaatselijke bevolking te vervoeren in het overstroomde gebied, zodat ze toch naar hun werk of naar de supermarkt konden.

“Op wat opstartproblemen na, heb ik het gevoel dat wij van het RMC hier met open armen zijn ontvangen”, zegt kolonel Valk. Per 1 juni 2011 wordt, als ook het facilitaire onderdeel is afgestoten, het RMC Zuid opgeheven.

Het Regionaal Militair Commando

De Koninklijke Landmacht levert zowel nationaal als wereldwijd een belangrijke bijdrage aan vrede en veiligheid. Nationale veiligheid is de laatste jaren een actueel thema. De landmacht heeft zich ontwikkeld tot een structurele partner in de binnen-landse crisisbeheersing. Drie Regionale Militaire Commando’s (regio zuid, noord en west) leveren steun om deze veiligheid te garanderen. Dit doen zij op verzoek van civiele autoriteiten of andere organisaties in de samenleving. Het Regionale Militaire Commando werkt veel samen met deze instanties. Zo nemen de RMC’s deel in crisisplanvorming en vinden er gezamenlijke rampenoefeningen plaats.

Het werkgebied van RMC Zuid bestaat uit de drie zuidelijk provincies: Noord-Brabant, Limburg en Zeeland. De vijf Natres-compagnieën zijn verdeeld over die drie provincies. In Zeeland huist een compagnie, in Limburg een en drie compag-nieën in Brabant. Deze twee Brabantse compagnieën (de B-cie en C-cie) hebben en houden de RvS-kazerne als hun uitvalsba-sis. De staf van 30 Natresbat blijft vooralsnog gevestigd op de van Brederodekazerne te Vught.

Ondersteuning bij nationale crisissituatiesDe 3 RMC’s beschikken over reservisten die inzetbaar zijn in alle voorkomende situaties in geval van een nationale crisis. Daarnaast kunnen de RMC’s een beroep doen op militairen van de andere defensieonderdelen. Ondersteuning van maatschappelijke organisatiesHoewel het geen kerntaak is kan de landmacht ook maatschap-pelijke instanties en hun activiteiten ondersteunen. De Regionaal Militaire Commando’s zijn het eerste aanspreekpunt voor dergelijke verzoeken. Zij beoordelen de aanvraag en maken een afweging van de te leveren inspanning versus de bredere maatschappelijke opbrengsten.

Hieronder een overzicht van de oude taken van het RMC en waar die taken naar toe gaan:

Nationale Operaties (natops) naar 13 Mechbrig

Beheer schiet- en oefenterreinen naar 13 Mechbrig

Aanspreekpunt voor civiele autoriteiten naar 13 Mechbrig

Maatschappelijke Dienstverlening naar 13 MechBrig

30 Natresbat naar 13 Mechbrig

Facilitaire taken (LFD) naar CDC

Beveiliging Defensie-complexen naar DBBO

De nieuwe plaatsvervangend briagdecommandant kolonel Valk

De commandant RMC Zuid, kolonel Burg Valk, is binnen de nieuwe commandogroep de plaatsvervangend brigadecom-mandant. Hij is namens commandant 13 Mechbrig belast om de rol van regionaal militair commandant invulling te geven. Tot aan de opheffing van RMC Zuid (op 1 juni 2011) is hij comman-dant van het commando.

Kolonel Valk studeerde weg- en waterbouw aan de KMA in Breda om vervolgens geplaatst te worden in Seedorf als PC van een pantsergeniepeloton. Vervolgens doorliep hij diverse functies binnen de genie. In 1999 werd hij aangesteld als Adjudant van Hare Majesteit de Koningin. In deze functie was hij onder andere projectofficier van de huwelijksdag van Z.K.H. Prins Willem Alexander en Prinses Maxima. Sinds 28 september 2010 was hij commandant RMC-Zuid.

Kolonel Valk is geboren op 20 februari 1962 in Rotterdam. Zijn jeugd bracht hij door in Capelle aan de IJssel. Hij woont samen met zijn vrouw Gisela en hun vier kinderen in Gouda.

Inwoners van de Limburgse dorpen Itteren en Borgharen hadden afgelopen maand te kampen met flinke wateroverlast. Militairen van 30 Natresbataljon, dat sinds dit jaar onderdeel uitmaakt van 13 Geme-chaniseerde Brigade, werden ingezet om de plaatselijke bevolking te transporteren door het natte gebied. Korporaal 1 Hans de Wit van de Natres doet verslag.

“Samen met nog een twintigtal vrijwilligers van de Delta-cie van 30 Natres staan we op vrijdagavond om 0.00 uur in Maastricht aan de Ankerkade. Na een korte briefing gaan we met de door ons meegebrachte voertuigen op pad. Twee viertonners pendelen vanaf de Ankerkade richting Itteren; de andere twee nemen Borgharen voor hun rekening. Vanuit mijn eigen viertonner over een landweggetje tussen de akkers door richting Borgharen vraag ik me af waarom ze deze weg uit voorzorg voor het overige verkeer nu al afgesloten hebben. We zien in de verte wel wat water op het land staan, maar meer dan dat is het ook niet.

Na enkele ritjes via de opgegeven route, zien we dat het haast onzichtbare water uit de verte nu ineens al tot aan de weg is op gerukt. We vragen ons af waar dat ineens zo snel vandaan gekomen is. Bij terugkomst loopt het water al over de weg richting de dijken en weer een half uurtje later kolkt er

een oprukkende watermassa over de weg heen die je bijna doet denken dat de weg waarover we heen rijden elk moment weg kan spoelen. Ons enthousiasme moet dan ook al gauw plaats maken voor concentratie en oplettendheid om niet van de weg te rijden. Het enige wat ons nog vertelt waar de weg gebleven is zijn de lantaarnpalen.

Zo rijden we dan van vrijdagnacht de zaterdagmorgen in en beginnen de eerste dorpelingen van Borgharen die geen zin in een nat pak hebben van onze diensten gebruik te maken. Ze geven duidelijk te

kennen dat ons werk erg gewaardeerd wordt wat regelmatig bij het uitstappen met een hoopvolle en dankbare lach bevestigd wordt.

Zaterdagavond om 22.00 uur staan we weer klaar om het over te nemen van onze collega’s die het dagdeel voor hun rekening hebben genomen. Onderweg zien we de reflectorpaaltjes om ons heen door de boeggolf die we produceren onder water verdwijnen. Ons technisch simpel, maar ook degelijk en betrouwbaar Daf-motortje, blijft zonder haperen zijn toeren draaien.

Maandagmorgen, het dreigende Maaswater heeft zich intussen gewonnen gegeven. Gelukkig voor de vriendelijke en gastvrije inwoners van beide dorpen hebben de dijken het gehouden en heeft de Maas er niet overheen kunnen kijken.

Terugkijkend op de afgelopen drie dagen heb ik veel indrukken opgedaan, maar wil ik toch nog even stil staan bij de kracht van ons Korps. Een bont gezelschap van jong en oud, dat binnen enkele ogenblikken op een menselijke manier klaar staat, geheel vrijwillig gezamenlijk en gedreven een doel dienend voor het welzijn van ons allemaal.

Kpl1 Hans de Wit

30 NATRESBAT BEHOEDT zUID-LIMBURGERS VOOR NATTE vOETEN

Foto’s: Aron Nijs Fotografie

Er wordt gretig gebuik gemaakt van de ingezette tonners

Een Natres-militair helpt bij het uitstappen

Page 11: 2011 RINO 1

RINO FEB 2011 < 20RINO FEB 2011 < 2120 > RINO FEB 2011

RINOSPORTIEF

KL SPORTKALENDER 2011 Cat Cat Cat Cat CLAS LOCATIE

DATUM KL OPEN NMK KAMPIOENSCHAP S V1 V2 D BOKAAL PLAATS ORG

19 JAN X CROSS-COUNTRY (4k m/10 km) X X X X LBO ‘T HARDE KL

9 FEB X SCHAATSEN (20 km/40 km) X X FLEVONICE BIDDINGHUIZEN KL

16 FEB X VOLLEYBAL X X SD HANZEHAL ZUTPHEN KL

4 MRT X ZAALVOETBAL X D HANZEHAL ZUTPHEN KL

9 MRT X ZAALVOETBAL X S VALKENHUIZEN ARNHEM KL

27 APR X GOLF HCP 1 en 2 X NIJMEGEN KL

11 MEI X ORIENTERING ODL TEAMS X X X SVD GGW DE PEEL KL

13 MEI X RUGBY X NAT. RUGBY CENTRUM-A’DAM KL

27 MEI X SPEEDMARS X X SD NLDA - BREDA KL

1 JUN X X TRIATLON O.D. - 1/8 - TRI - RBR X X X FLEVONICE BIDDINGHUIZEN KL

8 JUN X ODL SCHIETEN GEWEER+PISTOOL X X SD+SD GWK HARSKAMP KL

9 JUN X GEWEER- EN PISTOOLSCHIETEN X GWK HARSKAMP KL

29-30 JUN X MILITAIRE VIJFKAMP X X X X S RVS OIRSCHOT KL

26 AUG X WIELRENNEN X X X AMERSFOORT VLASAKKERS KL

9 SEP X 10 ENGELSE MIJL X X X AMERSFOORT VLASAKKERS KL

14 SEP X VELDVOETBAL X S HARDERWIJK KL

21 SEP X SURVIVAL IND/KOPPEL X X X S VEENHUIZEN-ASSEN KL

30 SEP X KLEIN TERREIN VOETBAL X D GMK GARDEREN KL

5 OKT X ORIENTEREN - INDIVIDUEEL X X X SK OIRSCHOT KL

17 NOV X CROSS-ESTAFETTE X X X SVD GWK HARSKAMP KL

2 DEC X ZAALVOETBAL X HANZEHAL ZUTPHEN KL

7 DEC X VOLLEYBAL X WIJCHEN KL

TWEE GOUDEN PLAKKEN VOOR 13 GNKBij het Nationaal Militair Kampioenschap Crosscountry in ’t Harde hebben twee militairen van 13 Gnk de eerste prijs gepakt. In de categorie heren 45 jaar en ouder bij de lange cross (10 km) was het kapitein Martin Hasebos die er met de gouden medaille vandoor ging (41 min. 28). Bij de vrouwen kan sergeant Anouska Lievaart weer een mooie eerste prijs op haar conto bijschrijven. In 16 min. 29 voltooide zij de korte cross (4 km). Vooral Lievaart had het ondanks een gebrek aan voldoende concurrentie zwaar. Tijdens de cross van vier kilometer voor dames weigerden haar benen medewerking en ze kon, zoals ze het uitdrukte, haar drive moeilijk vinden. “Ondanks een goede voorbereiding kwam mijn optreden door iets ongrijpbaars niet goed uit de verf. Ik ben dan ook blij met deze overwinning. Waarom ik elk jaar de beste ben? Waarschijnlijk door mijn lange benen en mijn talent voor hardlopen.”

1. De LO/Sportgroep RVS organiseert, voor alle eenheden van 13 Mechbrig, een interne competitie om de Rhino- bokaal,Omdat een aantal sportwedstrijden ook deel uit maken van de CLAS-bokaal, zult u deel moeten nemen als bataljon zoals hieronder beschreven:

2. Deelnemende eenheden:• 17 Painfbat.• 42 Painfbat.• 11 Tankbat.+ 42 BVE• 41 Pagnbat.• ZE (13 Gnk, 13 Hrst, 13 B&T, 13 Stst.)• 11 Afdra.• 13 Luverdbat• ( 30 Natresbat )

3. De Rhino-bokaal bestaat uit de volgende onderdelen:• Regio cross 08-02-2011 Regionaal• KL zaalvoetbal 04-03-2011 CLAS bokaal• Survivalrun 28-04-2011 Regionaal• Schieten ond.teams geweer 08-06-2011 CLAS bokaal• Militaire Vijfkamp 29+30-06-2011 CLAS bokaal• Brigade sportdag 15-09-2011 13e Brigade• Regio oriëntering 02-11-2011 Regionaal• Rhino Speedmars Week 50 2011 13e Brigade

4. U wordt tijdig geïnformeerd, door uw sportcoördinator en/of middels een kazernemededeling, over het aantal teams en/of deelnemers per team dat mag deelnemen per onderdeel indien het geen CLAS-bokaal wedstrijd betreft. Bij CLAS-bokaal wedstrijden kunt u informatie terugvinden op intranet:LO/Sportsite: http://intranet.mindef.nl/kl/lo_sport/service/sport/index.aspxEr is geen aparte Veteranen of Dames competitie voor de Rhino-bokaal.

5. Opgave voor de verschillende wedstrijden dient u via de SPOCO van het bataljon te doen. SPOCO’s dienen er zorg voor te dragen dat de teams vóór einde inschrijfdatum zijn aangemeld. Voor regionale wedstrijden wordt de wijze van inschrijven bekend gesteld middels lokale flyers/mail, voor CLAS bokaal wedstrijden gaat dit middels de intranetsite genoemd bij pt 4.

6. Voor de Rhino-bokaal dient u minimaal deel te hebben genomen aan 5 onderdelen, waarbij de volgende onderdelen verplicht zijn:• Brigade sportdag• Rhino speedmars

7. Als meerdere teams, van het bataljon, deelnemen aan de Rhino-bokaal krijgt het team dat het hoogste eindigt de wedstrijdpunten voor de Rhino-bokaal.De puntenverdeling is als volgt:

Nr 1 100 pnt Nr 6 84 pntNr 2 95 pnt Nr 7 82 pntNr 3 90 pnt Nr 8 80 pntNr 4 88 pnt Nr 9 78 pnt Nr 5 86 pnt Nr 10 76 pnt

8. Per onderdeel gelden de volgende regels betreffende het klassement:• Regio cross: Totaaltijd beste 5 deelnemers per bat/ZE• KL zaalvoetbal: A.d.h.v. eindklassement CLAS bokaal• Survivalrun: Totaaltijd beste 5 buddyparen per bat/ZE• Schieten onderdeelteams geweer: A.d.h.v. eindklassement CLAS bokaal• Militaire Vijfkamp: A.d.h.v. eindklassement CLAS bokaal• Brigade sportdag: A.d.h.v. eindklassement• Regio oriëntering: Totaaltijd beste 5 deelnemers per bat/ZE• Rhino Speedmars: Beste team van bat/ZE

9. U bent winnaar van de Rhino-bokaal:• Als u voldaan hebt aan punt 6 en in het eindklassement op de eerste plaats bent geëindigd.• Bij gelijk eindigen is de Brigade sportdag doorslaggevend.

10. De prijsuitreiking vindt plaats na de Rhino speedmars.

REGLEMENT RHINO-BOKAAL

Page 12: 2011 RINO 1

NA vIjvEN

DVD: THE EXPENDABLESOorlog is hun manier van leven. Ze vertrouwen alleen elkaar. Zij zijn The Expendables: een groep doorgewinterde huurlingen onder leiding van Barney Ross (Sylvester Stallone). In opdracht van de mysterieuze Mr. Church (Bruce Willis) beginnen ze aan wat een routineklus lijkt: een Zuid-Amerikaans land infiltreren en een einde maken aan het schrikbewind van een wrede dictator. Maar al snel blijkt dat ze er in zijn geluisd. Hun opdracht is niets minder dan een zelfmoordmissie. Ross en zijn team staan echter voor een groter gevaar, dat hun onderlinge band dreigt te vernietigen.

Even een overzichtje van de testosteronbommen in The expendables: Sylvester Stallone (Rocky), Jason Statham (The transporter), Jet Li (Lethal Weapon 4), Dolph Lundgren (Universal soldier), Eric Roberts (Best of the best), Steve Austin (worstelaar), Mickey Rourke (The wrestler), Bruce Willis (Die hard) en Arnold Schwarzenegger (The terminator). Onze helden uit de jaren tachtig beleven een ware revival. Net als hun films uit die tijd bestaat deze film vooral uit zinloos spierballenver-toon, wat ervoor zorgt dat The expendables nu als pulp wordt beschouwd. Maar wel lekkere pulp. De actie wordt door regisseur en hoofdrolspeler Stallone mooi in beeld gebracht, rauw, hard en weinig subtiel. Het verhaal doet wat simpel aan en de humor is wat voorspelbaar, maar het geheel wordt gered door de talloze actiescenes met de oude spierbonken. Voer voor de liefhebbers.

De volgende dvd’s zijn vanaf februari te huur bij O&O (gebouw 150): The American (met George Clooney, Grown ups (met Adam Sandler en Chris Rock) en Predators (met Adrien Brody).

Wie van First-person shooters houdt, zal even moeten wennen aan de vernieuwde besturing van Killzone 3. De richtgevoeligheid is wat omlaaggeschroefd ten voordele van de besturing. Bovendien kun je ook kiezen voor de nieuwe Move-besturing, waarmee je net als bij de Wii-controllers, op het scherm richt. Deze manier van spelen werkt goed, maar het spel is niet speciaal voor deze besturing ontwikkeld, zodat het meer een extraatje is dan een essentieel gameplayelement. Hetzelfde geldt voor de 3D-effecten, die echter wel indrukwekkend zijn om te zien. Het scherm is gevuld met stofdeeltjes, dwarrelende rook, voorbijdrijvende wolken, vonken en prachtige schaduweffecten.

De setting van Killzone 3 komt grotendeels overeen met zijn voorgangers op de PS2 en PS3. Wederom strijd je met menselijke personages tegen de Helghast, een agressief volkje aliens dat maar wat graag de mens uitroeit. De levels waarin je het tegen ze opneemt, zijn maar liefst tien keer zo groot dan in Killzone 2. Daarnaast kun je nu ook vaker met voertuigen door de uitgebreide werelden scheuren en is er een combo-optie voor aanvallen. Killzone 3 ligt vanaf 23 februari in de winkels.

GAME: KILLZONE 3 (PS3)

RINO FEB 2011 < 23

KORPORAAL RAAST IN HET WEEKEND LIEFST OVER HET WATER

‘FREESTyLE KITESURFEN GAAT OM vETTE SPRONGEN MAKEN’

22 > RINO FEB 2011

Korporaal 1 Tommy van Wolferen heeft wel een heel bijzondere hobby. Bijna elk weekend is hij, mits het weer het toelaat, op het Zeeuwse water te vinden. Hij doet namelijk aan kitesurfen.

“Ik hou van activiteiten in en op het water. Ik kan vrij goed zwemmen en windsurf al vanaf mijn dertiende. Een paar jaar later begonnen mijn vrienden met kitesurfen, dat leek mij ook wel wat. Ik leerde het van hen en begon toen ik achttien was.” De redelijk extreme sport speelt zich

voor Van Wolferen af in zijn woonplaats Terneuzen. Hij is vaak op een van zijn vijf vaste spots te vinden met zijn complete uitrusting. Die bestaat uit drie kites (soort vliegers) van verschillende grootte, van zeven tot dertien vierkante meter, een board, een trapeze (heup-band), een wetsuit, een bar om de kite te controleren en lijnen om alles bij elkaar te houden. “Alles bij elkaar kosten mijn spullen nieuw dik drieduizend euro. Helaas slijt alles vrij snel en moet ik om de zoveel tijd nieuwe onderdelen kopen. Een dure hobby maar ik zou niet meer zonder kunnen en willen.”

Hoe ziet een kitedag eruit? Ten eerste moet het weer meezitten. “Ik hou de weersvoorspelling altijd in de gaten en heb een klein windme-

tertje. Maar vaak heb ik al genoeg aan de rimpelingen op het water, waaraan ik kan zien hoe het water is en hoe hard het waait. Ik kite alleen met een luchttemperatuur van 7 graden celsius of hoger en windkracht 7 of 8”, vertelt Van Wolferen. “Verder is het belangrijk dat er aanlandige wind staat. Je wilt niet steeds verder de zee opgeblazen worden. We gaan altijd met minstens twee personen kiten, zodat je elkaar in de gaten kunt houden.” Om te beginnen moet eerst de kite deels opgeblazen worden en alle onderdelen aan elkaar vast gemaakt worden. Dan is het tijd om het water op te gaan.

“Het liefst maak ik veel snelheid (60 km p/u) en hoge sprongen (tot wel 15 meter). Freestyle kiten is geweldig. De trucs zijn ongeveer gelijk aan die bij het snowboarden. 360’s, back- en frontrolls, grabs en mijn favoriet de kiteloop. Bij die laatste laat je de kite heel snel dalen en draaien waardoor je ineens een grote versnelling krijgt en een vette sprong kunt maken”, zegt van Wolferen. Hij beaamt dat de sport erg gevaarlijk kan zijn. Gebroken benen, enkels, heupen en zelfs schedels; hij zag het allemaal voorbij komen. Er sterven jaarlijks gemiddeld zelfs vier Nederlandse bij het kiten. Van Wolferen denkt daar liever niet te veel aan. “Ik hou me daar tijdens het kiten niet mee bezig, anders is er geen lol meer aan. Het is zo al spannend genoeg en geeft me een constante adrenalinerush.” Hij was eerder al in Fuertaventura (Canarische eilanden) om te kiten, in maart vertrekt hij voor drie weken naar de Filippijnen om daar te ‘los’ te gaan op het water.

Page 13: 2011 RINO 1

24 > RINO FEB 2011 RINO FEB 2011 < 2425 > RINO FEB 2011 RINO FEB 2011 < 25

RINOvARIA

MEDICS 42BVE NAAR USAVoor Medics Special Forces (een unieke functie buiten de Amerikaanse Special Forces) wordt met enige regelmaat een conferentie georganiseerd om de nieuwste ontwikkelingen op dit specifieke medische gebied te delen binnen de NAVO en andere bevriende landen. Dit alles geschiedt onder supervisie van de SOMA (Special Operations Medic Association).Dit jaar werd het event gehouden in Tampa, Florida, USA. Wij, ondergetekenden, werden door commandant 42BVE in de gelegenheid gesteld om deel te nemen. Na het versneld in orde brengen van onze reispapieren, het regelen van transport en accommodatie konden wij op pad. Met een tweeweekse oefening nog “in de benen” vlogen we via Washington naar de bestemming.Het overall thema van de conferentie was: “lessons learned from the long war”. De vele sprekers hadden naast de specifieke Medic SF thema’s eveneens aandacht voor zorg en nazorg voor, tijdens en na het gewond raken van collega’s. Daarnaast werd veel aandacht besteed aan het onder vijandelijke druk optreden van de Medics SF waarbij ook enkele cases uit de praktijk werden voorgeschoteld. Ook werden alle deelnemers in de gelegenheid gesteld om de nieuwste materia-len (in gebruik of prototypes) van diverse landen te zien en/of beproeven.Ondanks ons drukke programma werd dus tijd en geld beschikbaar gesteld om ons te verdiepen in dit specifieke vakgebied. Door middel van een presentatie zullen wij onze opgedane kennis verspreiden binnen onze gelederen en in samenspraak met onze AMV-ers zullen wij gaan bezien wat toepasbaar is voor onze Medics SF binnen 42BVE.

Kpl Moesbergen & Kpl1 Dirkx (Medics Special Forces bij 42 BVE)

INLOGGEN OP HET MULAN-NETWERKVanaf 1 juli 2011 is het verplicht om in te loggen op het MULAN netwerk met de defensiepas. Functioneel beheer defensiepas heeft het volgende bericht gekregen van het projectteam MULAN Enabling (de groep die verantwoorde-lijk is voor het kunnen inloggen op het netwerk).

Gebruikers die een defensiepas hebben die voor november 2008 is uitgegeven kunnen daarmee namelijk niet inloggen op Mulan. Deze passen blijken fouten op het certificaat, dat op de pas staat, te bevatten. Hierdoor lukt het inloggen met de Defensiepas niet. Momenteel is het probleem nog niet urgent, omdat de gebruikers ook met gebruikersnaam/wachtwoord kunnen aanloggen. Wanneer verplicht met de Defensiepas moet worden aangelogd, vanaf 1 juli 2011, is dat wel urgent.

Op CDC Direct, bij “bekende foutmeldingen” zal dit punt toegevoegd worden met als oplossing dat de betreffende gebruikers via de kaartbeheer-der van hun eenheid een nieuwe pas aan moeten vragen. De kaartverstrekkers kunnen dus aanvragen voor nieuwe passen krijgen met bovenstaande reden.

Luitenant-kolonel Raph Giesen kreeg onlangs de brigadelegpenning uit handen van brigadecommandant, brigadegeneraal Michiel van der Laan. Giesen werkte de afgelopen jaren als P&O-adviseur van Commandant 13 Gemechaniseerde Brigade. “In deze periode heeft hij er met zijn team voor gezorgd dat de RPD in Oirschot op de kaart is gezet door professionele ondersteuning van commandan-ten en goede serviceverlening naar de mannen en vrouwen van de brigade”, zegt Van der Laan over Giesen. “Kenmerkend voor hem is zijn enorme betrokkenheid. Hij is altijd bereid een extra inspanning te leveren wanneer de brigade hem nodig heeft. Zo is hij in zijn tijd als Hoofd G1 van de brigade een aantal malen voor langere tijd ingesprongen als Chef Staf en zelfs korte tijd als commandant. Werken in Oirschot is voor hem a way of life, de brigade neemt een belangrijke plaats in in zijn leven. Maar luitenant-kolonel Raph Giesen is op zijn beurt ook belangrijk voor de brigade, vandaar deze legpenning.”

BRIGADELEGPENNING VOOR OVERSTE GIESEN

OPzIENBARENDE OUTFITS BIJ NIEUWJAARSLOOPDe nieuwjaarsloop van 13 Mechbrig staat altijd garant voor snelle lopers en vooral mensen in bizarre en uitbundige outfits. Onze brigadege-noten hebben zich ook in 2011 weer van hun ‘beste’ kant laten zien. Snelste lopers waren eerste luitenant Furlan Funcke-Kaiser van 42 Bve(mannen) en Sgt Anouska Lievaart van 13 Gnk(vrouwen).

RECTIFICATIEIn de vorige Rino is helaas een aantal foutjes geslopen. • Sergeant-majoorHeijnen(42BLJ)zettezijn eerste stappen in de militaire kisten in 1986 en niet in 1896 zoals vermeld staat. • DeLeopard1bergingstroomtnietbinnen bij het herstelpeloton van 17 Painfbat maar bij de ODB-groepen van het 17e. • WachtmeesterMusone(42BVE)werdbij de oriëntatieloop in Oostenrijk zeventien- de en geen eerste zoals vermeld.

AFGHAANSE vROUWENvERENIGING BEzOEKT 13 MECHBRIGRoshan (betekent licht) is een vrouwenvereniging die bestaat uit Afghaanse vrouwen uit Brabant en omgeving. Ze bundelen sinds drie jaar hun krachten om elkaar te helpen in de Nederlandse samenleving. Vrijdag 20 december waren ze te gast op de RvS-kazerne in Oirschot om ervaringen uit te wisselen met het personeel van 13 Gemechaniseerde Brigade.

De vrouwen laten met een klein toneelstukje en een gevoelig lied zien hoe zij nog steeds met één been in hun thuisland staan, ook al wonen ze soms al twintig jaar in Nederland en kennen sommigen Afghanistan alleen maar van (oorlogs)verhalen van ouders of grootouders. “Wij leven nog altijd in twee culturen en dat is soms erg moeilijk”, zegt Anisa Deshad, de voorzitster van de vereniging. “Onze wortels liggen natuurlijk in Afghanistan. We zijn inmiddels gewend aan het leven hier, maar we willen graag iets doen om de toekomstperspectieven van ons thuisland te verbeteren. Enkelen van ons willen graag ooit terug naar ons geboorteland, ook al zijn we daar buitenstaanders.”

De aanwezige brigadegenoten luisteren aandachtig en stellen honderduit vragen aan de vrouwen over zaken die ze meemaakten tijdens hun uitzending. Dan is het de beurt aan Uruzgan-gangers om hun ervaringen te laten zien aan de Afghaanse dames. Luitenant-kolonel Rietbergen vertelt over zijn tijd in Kandahar als CJ9 (stabiliteitsoperaties voor opbouw) en majoor Gijzen over zijn rol als gender adviseur bij ISAF Joint Command. “Over en weer is in openheid met elkaar gesproken en zijn er inkijkjes gegeven van beide kanten”, zegt Anisa. “Nog voor we ‘officieel’ waren begonnen, waren er onder de koffie al levendige gesprekken tussen de aanwezige militairen en onze vrouwen van Roshan. Er was ruimte en aandacht en we vonden het mooi te horen hoe de generaal in zijn slotwoord aangaf geraakt te zijn door de spelers en hun boodschap. Het is voor ons een bijzondere ontmoeting geweest. We voelden ons warm ontvangen.”

Page 14: 2011 RINO 1

RINOSTALGIE

1 |

2 |

3 |

RINO FEB 2011 < 27

100 PUNTEN!

Foto 1 | 12 april 1983

De A-cie van 17 Painfbat beoefende op 12 april de stille

nachtaanval in het oefenterrein Budel. De compagnie is

zich op deze foto gereed aan het maken.

Foto 2 | 4 juli 1980

Een voertuig van het type YPR 765 is amfibisch. In diep

water blijft deze kar drijven. Dit is echter niet het geval met

een van de zware wapens uit een

pantserinfanteriebataljon, de mortier. 17 Painfbat neemt

op dit moment proeven om de bij hen ingedeelde

mortieren drijvend te maken met behulp van lege

jerrycans. Deze proeven vinden plaats in het waterbassin

van het PIROC in Veldhoven. Bij deze gefotografeerde

proef ging niet alles van een leien dakje. De mortier

kantelde.

Foto 3 | 1 juni 1983

26 en 27 mei knokten 206 deelnemers voor de ZMV-speld

(zware militaire vaardigheidsproeven). De tijdwaarnemers

deden het rustig aan.

Het archief van de RINO herbergt een schat aan oude foto’s en teksten. Aan de hand daarvan is goed te zien wat er in de loop der jaren zoals is veranderd in Oirschot en wat juist helemaal niet…..

WIE VERDIENT ER 100 PUNTEN?Korporaal1 Kevin Boons

EENHEID:42 BVE

FUNCTIE:Gill-schutter

IN DIENST SINDS:2006

WAAROM VERDIENT HIJ 100 PUNTEN?Zijn PC, eerste luitenant Remy Vlake:“Kevin loopt al wat jaartjes mee bij de organisatie en de eenheid. Hij is in heel veel dingen een voorbeeld voor zijn collega’s. Hij heeft zijn zaken altijd voor elkaar. Je kunt hem zelden op een foutje betrappen. Kevin kan uitstekend zelfstandig werken en wij als kader kunnen hem prima een bepaalde taak meegeven. Dan weten wij dat het goed komt. Je hoeft hem niet aan je handje mee te nemen. Hij denkt niet in problemen, hij denkt in oplossingen. Kevin is altijd fanatiek, met sporten wil hij altijd winnen. Wat ook niet onbelangrijk is, is Kevins gevoel voor humor. Hij kan heel onverwachts met een opmerking komen waardoor het hele peloton krom ligt van het lachen. Hij is een gangmaker.”

Foto: Kpl1 Joshua Laisina

WIE VERDIENT ER VOLGENS JOU 100 PUNTEN? VERTEL HET ONS VIA: [email protected] tel. 65170 (intern) | 040-2665170 (extern)

Het kan iedereen zijn: een collega, een van je groepsleden, je buddy, je commandant of wie dan ook die werkzaam is binnen 13 Gemechaniseerde Brigade. Heeft hij of zij iets speciaals gedaan wat een pluim verdient? Laat het ons weten!

26 > RINO FEB 2011

Page 15: 2011 RINO 1

DE AFSLUITER

IjSvRIjE NIEUWjAARSDUIK VOOR PANTSERGENISTEN VAN 412De genisten van 412 Pagncie maken er een traditie van; de nieuwjaarsduik in de vijver aan de Landardseweg, vlak naast de RvS-kazerne. Dit jaar moest de vijver eerst ijsvrij gemaakt worden met een MB, voordat de genisten een ijskoude duik konden nemen.