#16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2016 · 2016. 12. 20. · Kradasmoi T16 correct:Σχέδιο 1 07/11/2016...

#16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2016

Kradasmoi T16 correct:Σχέδιο 1 07/11/2016 12:40 µµ Σελίδα 1

Οκτώβριος ΄16 •• No16

Μέλος:••FIVA

Έκδοση τηςΕλληνικής ΛέσχηςΦίλων ΚλασικήςΜοτοσικλέταςΠλ. Αγ. Ασωμάτων 6,105 53 Ψυρρή, Αθήνα,τηλ.: 210 3250 445.www.classicbike.grΙSSN 1791-5570

Επιµέλεια Ύλης:Γ. ΙωαννίδηςΣυντακτική οµάδα:Γ. ΕφραιμίδηςΣ. ΜόλχοΑ. Σμοκοβίτης

Επίσης συνεργάστηκαν:Β. ΓιάννουΠ. ΚατσώτηςΠ. ΜαριολόπουλοςΑ. ΤρακαδάςΠ. ΤσιρβούληςΑ. Σμοκοβίτης

Φωτό Εξωφύλλου:Γ. Εφραιμίδης

Επιµέλεια Έκδοσης:Phad

http://www.classicbike.gr www.facebook.com/hellenicclassicmotorcycleclub

••Ε.Ο.ΦΙΛ.Π.Α.Μ.

Σελ. 3 Editorial

Σελ. 4 23o ClassicTrophy

Σελ. 10 Verba volant

Σελ. 11

Σελ. 12 Γνώση...

Σελ. 17 Αιμοδοσία

Σελ. 18 Hand Shift 2016

Σελ. 24 Η επταμισαδούρα

Σελ. 27 FIVA Rally

Σελ. 30 BMW R25/3

Σελ. 33 Αττικό 2016

Σελ. 37 Μια εποχή πουδεν έφυγε ακόμα...

ΆΆρρθθρραα 1122

ΣΣεελλίίδδεεςς 4400ΔΔιιααδδρροομμήή

ΤΤεεύύχχοουυςς......

Scooter-Moto festival


3


µουν εκεί... του Αντώνη ΣµοκοβίτηΗΗ

23 οCTTοο ππααλλααιιόόττεερροο ρράάλλλλυυ

ττηηςς λλέέσσχχηηςς μμααςς......

lassicTrophy

Φωτογραφίες:Γιώργος Ιωαννίδης4


ΝάξοςΤο νησί της Αριάδνης,

το μεγαλύτερο νησίτων Κυκλάδων.

Φέτος μας υποδέχτηκε για3 ημέρες η αρχόντισσα τουΑιγαίου, με την πλούσια φύσητης με τις πάμπολλες εναλλαγέςτοπίων, τα κάτασπρα και γραφικάχωριά σκορπισμένα στη γη της,με τις βυζαντινές εκκλησιές καιτα παλιά μοναστήρια. Σημαντικέςμνήμες από τα αρχαία χρόνια,υπέροχες παραλίες με διάφανανερά, γραφικά χωριά, πέτρινεςκαμάρες και γιοφυρια, το κάστροτης Χώρας και η “Πορτάρα”…αποτελούν μια μαγεία για κάθεεπισκέπτη.

Πολλές οι συμμετοχές (καιλόγω της ευγενικής χορηγίαςτης Triumph Hellas του κουΗλιόπουλου), και οι καλλονέςμας γέμισαν ήχους και στυλ τολιμάνι του Πειραιά από νωρίς τοαπόγευμα της Παρασκευής...Όλοι χαμογελαστοί έκανανσύντομα πηγαδάκια τα οποία“επιτηρούνταν” από τουςπερ ιέργους γηγενε ί ς κα ιαλλοδαπούς θαυμαστές.

Όλα μας έκαναν την χάρη σε αυτήν μας την εξόρμηση, ο καιρόςιδανικός-ούτε ζέστη ούτε κρύο, οι αέρηδες χαμηλοί και η διάθεσηστα ύψη για μια πρώιμη καλοκαιρινή εξόρμηση. Σε αυτό συνέβα-λαν και οι Πόντιοι συνταξιδιώτες μας με τους χορούς, τα νταούλιακαι τα κεράσματα τους, και η επαγγελματική εξυπηρέτηση τηςBlue Star Lines.

Η υποδοχή από τους φίλους της Λε.Μο.Ν ενθουσιώδης(Κυριακός Κούκας και Δημήτρης Συρίγος ...τα λόγια είναι λίγα ναπεριγράψουν τις ευχαριστίες μας) και παρά το περασμένο της ώραςόλοι έκατσαν για ένα “μεζέ” κάπου στην φωτεινή παραλία.

H εκκίνηση δόθηκε νωρίς (όχι και πολύ ...είπαμε...) και μαζί μετον πρωινό καφέ άρχισαν και τα παραδοσιακά πειράγματα.Η διαδρομή ήταν ένα μίγμα επαρχιακών δρόμων, χωματόδρομων

και ...αξιοθεάτων!“Ο Κούρος των Μελάνων” (όχι δεν έτρεξε μαζί μας με τους

λοιπούς ...κούρους).


6

Στάση στην καστροπολιτεία τηςΑπειράνθου. Τη βυζαντ ινήπερίοδο οι πειρατικές επιδρομέςανάγκασαν τους κατοίκους τηςνα εγκαταλείψουν τα παράλια.Σε αυτή την περίοδο ανήκουν καιοι περισσότεροι πύργοι πουσυναντάμε κυρίως στο εσωτε-ρικό του νησιού, και ειδικά στηνΑπείρανθο, η οποία βρίσκεται σευψόμετρο 800 μέτρων.

Οι ηλικιωμένες κυρίες μαςστάθηκαν ...κυρίες και ούτε μιαδεν έβηξε... (μια βεβαία κλατά-ρισε αλλά ήταν Γερμανίδα, δενχαλάνε αυτές).

Φυσικά, εκδήλωση και βόλταδίχως φαγητό δεν νοείται... οπότεκατάβαση μέσα από εξαιρετικόστροφιλίκι στα χωριά της Κορώ-νου και Κομιακης με θέα τοΑιγαίο, και κατάληξη στοψαροχώρι του Απόλλωνα, όπουκαταναλωθήκαν μερικά δισεκα-τομμύρια θερμίδες γρηγορότερακαι από το ρεζερβουάρ πειραγμένου4κυλινδρου δίχρονου GP.

Κάπου εκεί έλαβε χώρα και το“πέσιμο” από το κρητικό“αστυνομικό” κλιμάκιο.

“- Έχετε πιει κύριε;- ΟΧΙ; Πάρτε μια ρακί!”

Αποκορύφωμα της ημέρας, ηυπέροχη γιορτή που μας ετοίμα-σαν τα παιδιά της τοπικής λέσχηςΛΕ.ΜΟ.Ν, με βράβευση μας μεένα πρωτότυπο 3D πίνακα απόανταλλακτικά μότο (χορηγίαGallery Μαράκη), μουσική καινόστιμα εδέσματα. Η ζεστασιάκαι η συμμετοχή του κόσμου ήτανσυγκινητική, γεγονός που κατα-δεικνύει την δίψα των ανθρώ-

πων της περιφέρειας για τέτοιου τύπου εκδηλώσεις, γεγονός πουίσως πρέπει να ληφθεί υπόψιν σοβαρά για τις μελλοντικές μαςκινήσεις/εκδηλώσεις. Μικροί μεγάλοι μας πλησίαζαν και κοιτού-σαν άλλοι με δέος και άλλοι με νοσταλγία/λαχταρα. Πολλέςιστορίες ειπώθηκαν από τους παλαιούς και άλλες τόσες...ονειρεύτηκαν από τους μικρούς… απτό παράδειγμα του ότι ημοτοσυκλέτα είναι υλικό που θρέφει την φαντασία μας καινοστιμεύει την ζωή μας… μας φέρνει πιο κοντά!

Την επομένη ημέρα, οι συμμετέχοντες (όσοι ξύπνησαν τέλοςπάντων) ακολούθησαν μια σαφώς μικρότερη διαδρομή, προς τογραφικό και ορεινό Χαλκείο…

Πατεράδες με της θυγατέρες τους.Πατεράδες με τα αγόρια τους.Πιτσιρικάδες με της “γριές” τους.Ζευγαράκια φίλων.Ζευγαράκια απλά.“Μοναχικοί Λύκοι”.

Απ’ όλα είχε το μίνι -σχεδόν-τριημεράκι μας... μα πιο πολύ απ’όλα ΚΕΦΙ. Και απλά για το αρχείο…τα μονοκύλινδρα νομίζω ήταν ταπερισσότερα…

CU next May in... Naxos;

Στο επόμενο Trophyλοιπόν… εσείς θα λείψετε;

Υ.Γ.: Θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτονταν οι περαστικοί, για το τιείδους ράλλυ ήταν αυτό όταν έβλεπαν την φλορέτα του Μαρούλη,δίπλα στην CBX του Σμοκοβίτη να πηγαίνουν δίπλα - δίπλα!!!


ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ:

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ D 1931 - 19451ος ΠΟΛΙΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣNORTON 16H - 19402ος ΤΣΑΛΑΜΑΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣBSA M20 - 19443ος ΔΟΥΝΑΒΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣBSA M20 - 1940

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ E 1946 - 19601ος YVON LE SCRAIGNEBSA B33 - 19592ος ΜΑΧΑΙΡΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣTRIUMPH SPEED TWIN - 19503ος ΚΑΝΤΖΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣBMW R51/3 - 1954

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ F 1961-19701ος ΤΣΟΥΡΤΗΣ ΣΙΜΟΣBMW R50/2 - 19662ος ΜΑΡΟΥΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣKREIDLER FLORETT - 19663ος ΦΑΛΙΕΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣMOTOGUZZI V7 - 1970

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ G 1971-19861ος ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣYAMAHA XT500 - 19802ος ΑΪΒΑΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣHONDA GOLDWING - 19763ος ΛΕΩΝΙΔΑΚΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣSUZUKI GSX 1100 - 1981

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ SIDECAR1ος ΛΑΣΚΑΡΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣBMW R51/3 SIDECAR - 19522ος ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Γ.ZUNDAPP KS 750 - 19433ος ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣBMW R51/3 SIDECAR - 1953


ΟΟ δδιικκόόςς μμααςς ΓΓιιάάννννηηςς……ΣΣεε λλίίγγεεςς μμέέρρεεςς ααππόό σσήήμμεερραα,, ππρριινν κκλλεείίσσεειι χχρρόόννοοςς ααππόό ττοο ππεερρσσυυννόό ρράάλλλλυυ 55 σσεε έένναα,,

οο ΓΓιιάάννννηηςς ΣΣιιννάάννοογγλλοουυ,, μμααςς φφιιλλοοξξέέννηησσεε κκααιι μμααςς ξξεεννάάγγηησσεε σσττοο ΜΜοουυσσεείίοο ΠΠοοδδηηλλάάττοουυ,,σσττιιςς ΑΑφφίίδδννεεςς,, σσττοονν ππααλλιιόό σσττααθθμμόό ττοουυ ττρρααίίννοουυ..

ΌΌμμωωςς σσττοο ππλλήήρρωωμμαα ττοουυ χχρρόόννοουυ,, οο ππάάνντταα γγεελλαασσττόόςς ΓΓιιααννννάάκκηηςς,, κκααββάάλληησσεε μμιιαα μμέέρρααττοουυ ΣΣεεππττέέμμββρρηη έένναα πποοδδήήλλααττοο κκααιι μμααςς έέφφυυγγεε ξξααφφννιικκάά……

ΜΜααςς άάφφηησσεε,, ππρριινν ππιιοούύμμεε ααππόό ττοο φφωωττεειιννόό κκρραασσίί ττοουυ,, ππρριινν ππρροολλοογγίίσσεειι σσττοο ρρεεπποορρττάάζζττωωνν ΚΚΡΡΑΑΔΔΑΑΣΣΜΜΩΩΝΝ γγιιαα ττοο ΜΜοουυσσεείίοο,, πποουυ εείίχχαα ππρροοααννααγγγγεείίλλεειι γγιιαα ααυυττόό ττοο ττεεύύχχοοςς,, έέδδωωσσεεδδυυοο ππεεττααλλιιέέςς κκιι έέφφυυγγεε..

ΚΚααλλήή μμααςς ΚΚααττεερρίίνναα,, ΑΑρρσσέέννηη κκααιι ΘΘααννάάσσηη,, εεσσεείίςς κκιι εεμμεείίςς,, ττοονν ξξέέρροουυμμεε ττοοννππααλλιιοομμππααγγάάσσαα ττοο ΓΓιιααννννάάκκηη μμααςς,, μμααςς δδοουυλλεεύύεειι όόλλοουυςς μμααςς,, εείίννααιι κκααιι θθαα εείίννααιι ππάάνντταα κκοοννττάά μμααςς..

ΚΚααιι κκρραασσίί θθαα ππιιοούύμμεε κκααιι ρρεεπποορρττάάζζ θθαα κκάάννοουυμμεε κκααιι κκάάπποουυ εεκκεείί μμέέσσαα σσττοο ΜΜοουυσσεείίοοττοουυ,, μμιισσοοκκρρυυμμμμέέννοοςς σσεε κκάάπποοιιαα γγωωννίίαα,, οο ΓΓιιάάννννηηςς θθαα μμααςς κκλλεείίννεειι ττοο μμάάττιι……

V erba volantΟΟ δδιικκόόςς μμααςς ΓΓιιάάννννηηςς……

10


Scooter-Moto FestivalScooter-Moto Festival20−23 Μαΐου 2016

Φωτογραφίες:Γιάννης Εφραιμίδης

11


12

Παρακάτω θα προσπαθήσω ναεξηγήσω με απλά λόγια την ιστορίακαι την χρήση του ηλεκτρικούσυστήματος της καλής μας.

Σκοπός είναι να κατανοηθούναπλές έννοιες που θα μαςβοηθήσουν να κατανοήσουμε τοπώς λειτουργεί, και την ιστορικήαναδρομή, των χρήσεων τουηλεκτρ ισμού πάνω σε μ ίαμοτοσικλέτα, χθες και σήμερα.Καταρχάς θα κάνουμε ένα πολύ

απλό αλλά πάρα πολύ βασικόδιαχωρισμό, του ηλεκτρικού μαςσυστήματος, που θα μας βοηθή-σει να το αναλύσουμε καλύτερα.Χωρίζουμε λοιπόν το ηλεκτρικόμας σύστημα σε δύο μέρη:A) Κύκλωμα ανάφλεξης B) Κύκλωμα φωτισμού και

φόρτισης του συσσωρευτή.

Σε αυτό το άρθρο θα ασχολη-θούμε με το κύκλωμα της ανά-φλεξης αφήνοντας το κύκλωματης φόρτισης για το επόμενοτεύχος.

Από τα τέλη του 19ου αιώνα καιμε την εμφάνιση των πρώτωνμηχανών εσωτερικής καύσης,έγινε φανερή η ανάγκη ενόςσυστήματος που θα ανάφλεγε τοκαύσιμο μείγμα που βρισκότανμέσα στον θάλαμο καύσης ενόςκινητήρα, σε συγκεκριμένηχρονική στιγμή. Για να το πετύχουν αυτό οι σχε-

διαστές - μηχανικοί της εποχής,χρησιμοποίησαν διάφορα συστή-ματα ανάφλεξης που δενχρησιμοποιούσαν ηλεκτρισμό,για να πετύχουν την πολυπόθητηανάφλεξη του καυσίμου μείγματος.

Χαρακτηριστική είναι η χρήση του λεγόμενου πυροσωλήνα σεπρώιμους κινητήρες, όπως αυτός της πρώτης εμπορικής μοτοσι-κλέτας. Η μοτοσικλέτα αυτή λεγόταν Hildebrand & Wolfmüller καικατασκευάστηκε το 1894 έως το 1897. Ο πυροσωλήνας ήταν ένακομμάτι μετάλλου που έφτανε μέχρι τον θάλαμο καύσης καιχρησιμοποιώντας εξωτερικά ένα φλόγιστρο που λειτουργούσε μεαέριο ή υγρό καύσιμο, ζέσταινε το άκρο του πυροσωλήνα πουβρισκόταν έξω από τον θάλαμο καύσης. Σαν συνέπεια το άκρο πουβρισκόταν μέσα στον θάλαμο καύσης ζεσταινόταν και αυτό,προκαλώντας (σε συνδυασμό με την συμπίεση του καύσιμουμείγματος) την ανάφλεξη του καύσιμου μείγματος. Στο σχεδιά-γραμμα της πρώτης αυτής μοτοσικλέτας μπορούμε να δούμε πώςλειτουργούσε αυτό το σύστημα. Όπως καταλαβαίνουμε με τιςγνώσεις που διαθέτουμε σήμερα οι περισσότεροι, ένα τέτοιοσύστημα ανάφλεξης, μόνο αποδοτικό και αξιόπιστο δεν θαμπορούσε να χαρακτηριστεί, καθώς μάλλον δημιουργούσεπερισσότερα προβλήματα από αυτά που έλυνε. Ενδεικτικά θααναφέρουμε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν στον έλεγχο τηςανάφλεξης, και αυτό γιατί, το πότε θα αναφλεγόταν το μείγμα, ήτανμια συνάρτηση που εξαρτιόταν από την πίεση και την θερμοκρασίατου μείγματος όπως και από το ίδιο το καύσιμο. Η Hildebrand &Wolfmüller με τον πυροσωλήνα σαν σύστημα ανάφλεξης, ανέβαζετο εξωπραγματικό αριθμό των 240 στροφών το λεπτό!!! (εικόνα 1)

ΓΓΗΗλλεεκκττρριισσμμόόςς ΗΗλλεεκκττρριισσμμόόςς

νώση... του Πέτρου Τσιρβούλη

εικόνα 1

κκααιι ΜΜοοττοοσσιικκλλέέτταα..κκααιι ΜΜοοττοοσσιικκλλέέτταα..


13

Η πρώτη μοτοσικλέτα που χρησι-μοποίησε ηλεκτρική ανάφλεξη,θεωρείται η De Dion-Boutontricycle του 1897. Ο GeorgeBouton αντιλήφθηκε ότι η χρήσητου πυροσωλήνα για ανάφλεξηδεν επέτρεπε στον κινητήρα ναανεβάσει στροφές και έτσι γιατον κινητήρα της De Dion-Boutontricycle, ανέπτυξε ένα κύκλωμαανάφλεξης υψηλής τάσης πουχρησιμοποιούσε πλατίνες. Τοκύκλωμα αυτό που έπαιρνεενέργεια από μια μπαταρία ξηρούτύπου (κάτω από την οριζόντιασωλήνα του πλαισίου) επέτρεπεστον κινητήρα να ανεβάσει 1500στροφές το λεπτό! (εικόνα 2)

Ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχίααυτού του κινητήρα που χρησιμο-ποιήθηκε σε πάνω από 150διαφορετικές μοτοσικλέτες τηςεποχής, από διαφορετικούςκατασκευαστές. Από εκεί καιπέρα το να εξελιχτεί η ηλεκτρικήανάφλεξη ήταν μονόδρομος.Το 1902 η Bosch παρουσίαζεένα μανιατό με διπλό πηνίο.

Στο σημείο αυτό θα δούμε τηνβασική λειτουργία των πρώτωναυτών συστημάτων ανάφλεξης.Το λεγόμενο μανιατό (magneto)δεν είναι τίποτε άλλο από μιαγεννήτρια εναλλασσομένουρεύματος που τροφοδοτεί έναμετασχηματιστή ελεγχόμενα απότις πλατίνες. (εικόνα 3)

Στα πρώιμα αυτά μανιατό περι-στρεφόταν τα πηνία (πρωτεύωνκαι δευτερεύων του μετασχημα-τιστή υψηλής), μέσα σε έναμαγνητικό πεδίο, ενώ η λήψη τηςυψηλής τάσης καθώς και η ηλε-κτρική σύνδεση με τις πλατίνες,επιτυγχάνεται συνήθως με τηνχρήση ψηκτρών (καρβουνάκια).(εικόνα 4)

εικόνα 2

εικόνα 3

εικόνα 4


14

Τα μεταγενέστερα μανιατόθέλοντας να αποφύγουν ταπροβλήματα που δημιουργούσε ηχρήση των ψηκτρών (φθορά,κακή ηλεκτρική επαφή κ.α.),χρησιμοποιούσαν ένα περιστρε-φόμενο μαγνητικό πεδίο γύρω ήμέσα στα σταθερά πηνία. Αυτόφαίνεται και στο παρακάτωδιάγραμμα. (εικόνα 5)

Το μανιατό χρησιμοποιείταιακόμη και σήμερα σαν σύστημαανάφλεξης σε μικρούς κινητήρεςπου δεν έχουν μπαταρία ή έχουνσχετικά μικρό σε δυνατότητεςηλεκτρικό σύστημα. Τέτοιεςεφαρμογές είναι τα μικρά μοτο-ποδήλατα, μηχανές ειδικήςχρήσης χορτοκοπτικά, γεωργικάμηχανήματα ακόμη και σεμικρούς κινητήρες αεροσκαφών.Στις σύγχρονες χρήσεις τουμανιατό δεν χρησιμοποιούνταιπλατίνες για τον έλεγχό τηςανάφλεξης αλλά ηλεκτρονικάσυστήματα όπως η ανάφλεξηεκφόρτισης πυκνωτή ή CDI (ca-pacitor discharge ignition) πουθα δούμε παρακάτω.Τα μανιατό ενώ ήταν ιδανικά για

την χρήση σε μοτοσυκλέτεςμικρού κυβισμού και σε μικρούςκινητήρες, είχαν ένα βασικόπρόβλημα λόγω της αρχής λει-τουργίας τους. Πιο συγκεκριμένατα μανιατό (που είναι στην ουσίαμια γεννήτρια εναλλασσομένουρεύματος), έχουν στην έξοδοτους σπινθήρα που εξαρτάται απότην ταχύτητα περιστροφής καιαπό το μαγνητικό πεδίο. Με λίγαλόγια κατά την εκκίνηση τουκινητήρα, που η ταχύτηταπεριστροφής είναι μικρή, οσπινθήρας του μανιατό είναι αδύ-ναμος. Στις μικρές μοτοσικλέτες

λοιπόν και στους μικρούς κινητήρες που μπορούμε να “γυρίσουμε”εύκολα τον κινητήρα, αυτό μπορεί να ξεπεραστεί. Δεν συμβαίνει τοίδιο όμως και στους μεγαλύτερους κινητήρες μοτοσικλετών καιαυτοκινήτων που κατά την εκκίνηση ο κινητήρας στρέφεται μεπολύ μικρότερο αριθμό στροφών από την κανονική λειτουργία,κάνοντας το μανιατό να μην μπορεί να δώσει τον απαραίτητο γιατην έναρξη του κινητήρα σπινθήρα. Το πρόβλημα αυτό οδήγησετον Charles F. Kettering να σχεδιάσει ένα κύκλωμα ανάφλεξηςπου έμοιαζε πολύ με αυτό του μανιατό έπαιρνε όμως την απαιτού-μενη ενέργεια όχι από γεννήτρια άλλα από μπαταρία, καθιστώνταςευκολότερη την εκκίνηση. (εικόνα 6) Το σύστημά αυτό κατασκευάστηκε για πρώτη φορά από την Delcoκαι χρησιμοποιήθηκε στην Cadillac του 1910. Το σύστημα αυτόμε την χρήση μπαταρίας πλατινών και πολλαπλασιαστή ονομάζεταιπρος τιμήν του σχεδιαστή του Kettering ignition system.Και στα δύο αυτά συστήματα (μανιατό με πλατίνες και μπαταρία μεπλατίνες), εκτός από την απαραίτητη χρήση του πολλαπλασιαστή,υπήρχε ακόμη ένακοινό εξάρτημα πουείναι ο πυκνωτής,π ο υ σ υ ν δ έ ε τ α ιπαράλληλα με τιςπλατίνες. Ο πυκνω-τής αυτός είχε διπλήλειτουργία, αφούαπέτρεπε την δημι-ουργία ηλεκτρικούτόξου ανάμεσα στιςπ λ α τ ί ν ε ς ( a r k )παρατείνοντας τηνζωή των πλατινών,και κατά δεύτερονλειτουργούσε ωςφίλτρο, κάνοντας τοσύστημα ανάφλεξηςνα έχει έναν μόνο

εικόνα 5

εικόνα 6


15

σπ ινθήρα κάθε φόρα πουανοιγόκλειναν οι πλατίνες,απορρίπτοντας τα παράσιτα πουπροέκυπταν από τις μηχανικέςταλαντώσεις των πλατινών.

Το επόμενο πρόβλημα πουέπρεπε να ξεπεραστεί, καθώς οικινητήρες γινόταν καλύτεροι καιη χρήση νέων υλικών και τεχνο-λογίας, επέτρεπε στους κινητήρεςνα περιστρέφονται όλο και πιογρήγορα, ήταν αυτό του μεταβλητούχρονισμού. Η ανάγκη δηλαδή ναέρχεται νωρίτερα ο σπινθήραςστις περισσότερες στροφές, γιανα προλαβαίνει την ταχύτητα τουκινητήρα που μεγαλώνει και ναείναι ο χρονισμός της ανάφλεξηςσωστός και στις χαμηλές άλλακαι στις υψηλές στροφές. Για νατο δούμε στην πράξη και νατο κατανοήσουμε καλύτερα,φέρνουμε ένα παράδειγμα απότο βιβλίο του κατασκευαστή τουDucati 250 Mach I που μας λέειότι με τον κινητήρα στο ρελαντί ηπροπορεία της ανάφλεξης είναι 5με 8 μοίρες πριν το Άνω ΝεκρόΣημείο, ενώ στις 3000 ΣΑΛ θαπρέπει να είναι 33 με 36 μοίρεςπριν το ΑΝΣ για να λειτουργεί οκινητήρας σωστά και να αποδίδειτην μέγιστη ιπποδύναμη του.Αυτό μας λέει ότι θα υπάρχει ηανάγκη να δοθεί ο σπινθήρας 28μοίρες νωρίτερα από ότι στο ρε-λαντί. Για να επιτευχθεί λοιπόναυτή η μεταβλητή προπορεία τηςανάφλεξης, χρησιμοποιήθηκαναρχικά μηχανικά συστήματα, πουλειτουργούσαν συνήθως με τηναρχή της φυγόκεντρου δύναμής,αλλά και με την δύναμη τηςυποπίεσης του κινητήρα, κυρίωςστα αυτοκίνητα. (εικόνα 7)

Περιγράφοντας την λειτουργία του φυγοκεντρικού συστήματοςπροπορείας, που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στις μοτοσικλέτες,βλέπουμε στο διάγραμμα τα βάρη που ήταν στερεωμένα στονάξονα, και που με την ταχύτερη περιστροφή του κινητήρα αυτάέτειναν να κινηθούν προς το εξωτερικό του άξονα περιστροφής,παρασέρνοντας μαζί τους και τον μηχανισμό ενεργοποίησης τηςπλατίνας, που είχε σαν αποτέλεσμα αυτές να ανοίγουν νωρίτεραστις υψηλές στροφές, επιτυγχάνοντας την πολυπόθητη μεταβλητήπροπορεία! Παρατηρώντας τέτοιου είδους συστήματα, εύκολαμπορεί να συμπεράνει κανείς ότι σε αυτά τα μηχανικά συστήματαπολλά μπορούν να πάνε στραβά. Έτσι οι διάφορες βλάβες σε αυτούτου είδους τα συστήματα ήταν κοινό φαινόμενο, προκαλώνταςπολλά προβλήματα. Και ενώ η χρήση των δύο αυτών βασικών διατάξεων ανάφλεξηςμε πλατίνες (με μανιατό και με μπαταρία) ήταν η μοναδική επιλογήτων κατασκευαστών για πάρα πολλά χρόνια, ήταν μετά το τέλοςτου πολέμου, όταν η ανακάλυψη των ημιαγωγών, έδινε πολλέςυποσχέσεις για την χρήση τους στα συστήματα ανάφλεξης.

Όμως έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια ακόμη μέχρι οιημιαγωγοί να γίνουν αρκετά αξιόπιστοι και ικανοί να διαχειριστούντα ρεύματα που απαιτούσε η χρήση τους σε ένα κύκλωμαανάφλεξης. Στην δεκαετία του 1970 λοιπόν έκαναν την εμφάνισητους τα πρώτα συστήματα ανάφλεξης που χρησιμοποιούσανημιαγωγούς ή στην αργκό των μηχανικών ηλεκτρονικές!

Καθώς η κατανόηση λειτουργιάς τέτοιων συστημάτων απαιτείγνώσεις ηλεκτρονικής φυσικής, δεν θα επεκταθούμε πολύεξηγώντας την λειτουργία τους, αλλά θα αναφέρουμε τις βασικέςδιατάξεις που χρησιμοποιούνται έως σήμερα.

Τα σύγχρονα συστήματα ανάφλεξης λοιπόν χωρίζονται σε δύομεγάλες κατηγορίες που είναι οι παρακάτω:CDI (Capacitor Discharge Ignition) Ανάφλεξη εκφόρτισης πυκνωτή.TCI (Transistorized Coil Ignition) Ανάφλεξη με πηνίο ελεγχόμενοαπό τρανζίστορ. (εικόνα 8)

Η πρώτη κατηγορία (CDI) βασίζεται στην εκφόρτιση ενόςπυκνωτή μέσα από το πρωτεύων του πολλαπλασιαστή, η οποίαέχει σαν αποτέλεσμα να παρουσιάζεται σπινθήρας στο δευτερεύωντου πολλαπλασιαστή. Ο πυκνωτής φορτίζεται με υψηλή τάση(300V περίπου ) η οποία προέρχεται είτε από την περιστροφή του

εικόνα 7


16

μανιατό (πχ σε μικρές μοτοσικλέ-τες) ή από την μπαταρία τουοχήματος με την χρήση inverterανύψωσης τάσης.

Η ανάφλεξη τύπου CDI έχει πλε-ονεκτήματα όπως η απλή σχετικάκαι αξιόπιστή κατασκευή, ηδυνατότητα να δουλεύει άνετα σευψηλές στροφές, παράγει πιοσύντομο και πιο δυνατό σπινθήρααπό την TCI ενώ σαν μειονέ-κτημα μπορεί να θεωρηθεί ηανάγκη υψηλής τάσης για τηνφόρτιση του πυκνωτή.

Η ανάφλεξη τύπου TCI από τηνάλλη μεριά λειτουργεί όταν τομαγνητικό φορτίο του πολλαπλα-σιαστή καταρρέει απότομαπαρουσιάζοντας ένα σπινθήραστο δευτερεύων του πολλαπλα-σιαστή σαν παρενέργεια. Η ανά-φλεξη αυτή χρησιμοποιείτε κατάκόρον στα αυτοκίνητα και στιςμεγάλες μοτοσικλέτες απαιτείμπαταρία για να τροφοδοτηθείκαι απαιτεί πριν από κάθεσπινθήρα να φορτίζεται μαγνητικάτο πρωτεύων του πολλαπλασιαστήπριν από κάθε σπινθήρα. Οαπαιτούμενος χρόνος φόρτισηςτου πηνίου ονομάζεται “DwellTime” και εξαρτάται από τιςστροφές του κινητήρα.

Ενώ στα παλιότερα συστήματα ανάφλεξης τοέναυσμα για την παραγωγή του σπινθήραγινόταν με μηχανικό τρόπο, με το έκκεντροτο οποίο ανοιγόκλεινε τις πλατίνες, στασύγχρονα συστήματα χρησιμοποιούνταιδιάφοροι τρόποι ανάλογα με την εφαρμογή.

Αναφορικά οι τρόποι “σκανδαλισμού” είναι οιπαρακάτω:Α) Μαγνητικό “pickup” μπροστά στο οποίοπεριστρέφεται ένα “reluctor” που είναι και οπιο συνηθισμένος τρόπος στις μοτοσικλέτες.

Β) Με οπτικό αισθητήρα.Γ) Με αισθητήρα τύπου “Hall” μπροστά στον οποίο περιστρέφεταιένας μαγνήτης.Δ) Με σήμα που προέρχεται από την μονάδα διαχείρισης κινητήρα(εγκέφαλος). (εικόνα 9)

Όλα αυτά που ανέφερα εδώ, δεν έχουν βέβαια σκοπό να σαςκάνουν ηλεκτρονικούς μηχανικούς, άλλα να σας παροτρύνουν ναψάξετε το πώς δουλεύει το σύστημα ανάφλεξης της καλής σας,έτσι ώστε να μπορείτε να το συντηρείτε όσο δυνατόν καλύτερα. Αν παρόλα αυτά θελήσετε να μάθετε περισσότερα, ευτυχώς για

σας μπορείτε να ανατρέξετε σε πολλές πήγες στις οποίες θα βρείτεπερισσότερες λεπτομέρειες και πληροφορίες.

Στο επόμενο τεύχος θα ασχοληθούμε με τα “φώτα μας”.

εικόνα 8

εικόνα 9


1818ηη ΕθελοντικήΕθελοντικήΑιμοδοσίαΑιμοδοσία

4 Σεπτεμβρίου 2016

Φωτογραφίες:Ιωάννης Π. Φωτιάδης


Πάνε χρόνια τώρα πουσυνοδεύω το ράλλυ αυτό ,καταγράφοντας στην κάμερα μουτις κατά καιρούς πορείες του,πάντα ωραία διαλεγμένες απότους οργανωτές και με ένα κέφικαι ρυθμούς δικούς του, κάτισαν... custom.Φέτος την άνοιξη, είχα την τύχη

να το ακολουθήσω με μια πανέ-μορφη Αμερικάνα με πολλούςκραδασμούς και άτια, αλλά καιστημένη στο δρόμο με μπροστινόspringer που της δίνει δυνατότη-τες άπιαστες.Η διαδρομή στο ιστορικό route,

Κόρινθος, Επίδαυρος, Τροιζηνίακαι τέλος α΄ σκέλους στο νησίτου Πόρου, διαδρομή με εναλλα-γές τοπίων, ιστορία, αλλά καιτουριστική ανάπτυξη σε σωστόδρόμο, γέμισαν χαρά και ικανο-ποίηση σε όσους συμμετείχαν.

H εκκίνηση έγινε χαλαρή ώραστο πλωτό γεφυράκ ι τουΙσθμού της Κορίνθου, και το...ακαδημαϊκό τέταρτο της ώρας,μεγάλωσε λίγο μέχρι κάποιοιέφτασαν με τη σκούπα πριν ξεκι-νήσουν, κάποιοι άλλοι χαζεύανεστο δρόμο, κάποιοι χαίροντανγια όλα αυτά γιατί έπιναν τιςκαφεδάρες τους στο παραδίπλακαφενείο.

Είδαμε φέτος καινούργιες συμμετοχές, όπως δυο πανέμορφεςΙNDIAN με διαφορετικό στυλ η κάθε μια και δικάβαλες με γελαστάπληρώματα με πολύ προχωρημένο σε στυλ & look, που στηνπορεία της συνέχειας άλλαζε μορφή, ανάλογα με το τοπίο& το περιβάλλον.

Τον παλιό μας φίλο Παύλο Εμμανουήλ και τους συνεργάτες τουπου μας τίμησαν με την παρουσία τους καθώς και τις κυρίεςπου τους συνόδευαν, τις πανέμορφες ΙNDIAN και... τουςκαλωσορίζουμε στην παρέα μας.

Παρόντες και οι γνωστοί άγνωστοι, οι συνήθεις ύποπτοι,Γιάνκηδες όλοι, κάποιοι χαντσιφτάδες με χλιδάτα χερούλια,κάποιοι άλλοι, αγγλόφιλοι Μέγκλες, όλοι παρέα.Στην εκκίνηση φεύγω πάντα πρώτος, μαζί με τους κριτές, να βρω

το κατάλληλο σημείο για σωστά κλικαρίσματα, όχι κόντρα ήλιος,όχι σκουπίδια στην άκρη του δρόμου, όχι η μηχανή του φωτογρά-φου στην άκρη, όχι βαρετό τοπίο, όχι τσομπανόσκυλα να σεκυνηγάνε, όχι το ίδιο τοπίο με άλλο ράλλυ, καλή οπτική και απόδυο μεριές του δρόμου, επιτρέπονται οι δεμένοι γάιδαροι παραδίπλακαι αφού το σημείο βρέθηκε, αρχίζουν να περνούν οι αναβάτες.

Συνήθως στις ειδικές διαδρομές οι αναβάτες προσπαθώντας νακρατήσουν τους μέσους όρους, πάνε ένας ένας σε απόσταση,όποτε και η φωτογράφηση είναι πιο εύκολη.

Στο χαλαρό HAND SHIFT, ο κανόνας ανατρέπεται και ξαφνικάακούς κραδασμούς και χλαπαταγή και να στη στροφή, δυο δυο,τρεις τρεις και βάλε, οδεύουν προς το τέρμα, σε δικούς τουςρυθμούς.

µασταν εκεί... του Γιώργου ΙωαννίδηΗΗ

18

8οHΠόρος, 11-12 Ιουνίου 2016

Φωτογραφίες:Γιώργος Ιωαννίδης

and ShiftRally


Όμως φίλοι μου αγαπητοί, πίσωέχει η αχλάδα την ουρά και οπονηρός φωτογράφος, δηλαδή ηαφεντομουτσουνάρα μου αξιοποι-ώντας τη σύγχρονη τεχνολογία,on line συνδεδεμένος με δορυφό-ρους κατασκοπευτικούς, ευρυγώ-νιας τεχνολογίας λήψης και άλλαμέσα διαβολικά, κατορθώνει τοακατόρθωτο. Θα το διαπιστώσετεστις ανάλογες φωτό του ρεπορτάζ. Καδραρισμένες λήψεις με μοναχι-

κούς καβαλάρηδες να διασχίζουντην πευκόφυτη ειδική της Δήμαι-νας, σαν να είναι μόνοι τους μεπαρέα τη φύση. Επειδή όμως μιαπεριγραφή ενός δίτροχου ράλλυπρέπει να είναι και ενημερωτική,θα αναφέρω ότι το χωριό Δήμαιναπου περάσαμε έχε ι ανεργ ίαμηδενική και χωρίς χρυσοφόρεςκαλλιέργειες πτωχαίνει αυτό τοθαυμαστό αποτέλεσμα λόγω καλήςοργάνωσης και ομοψυχίας τωνκατοίκων του.


20

Όπως ίσως δεν γνωρίζετε, ότι οφωτογράφος εγκαταλείπει τοπόστο του όταν περάσει η σκούπατου αγώνα, όμως όταν η σκούπαέχει... δουλειά, τότε τρεχάτεποδαράκια, δηλαδή ...γκαζάκια μου.Έτσι και ο υποφαινόμενος δενπρόλαβε, για κλικ, την ανασυγ-κρότηση στο θέατρο της αρχαίαςΕπιδαύρου. Πήρα το δρόμο γιαΓαλατά, με θέα όλα τα νησιά τουΣαρωνικού, έφτασα απόγευμαστο Γαλατά και ξαφνικά βρίσκωμια παρέα, καμιά ντουζίνα να κτυ-πάνε 5 το απόγευμα τσίπουρα καικολοκτύπες και γαβράκια καιαθερίνες, σαν την καλή χαρά,από το πρωί της ίδιας μέρας.Δεν πέρασαν ποτέ απέναντι στονΠόρο, έμειναν εκεί, βραχωμένοισαν... ροφοί, είδαν το ράλλυ, μετο δικό τους τρόπο. Όμως, Φίλοιμου αγαπημένοι, όπως έλεγε καιο Γιώργος Οικονομίδης, για μαςτους κλασσικούς, αυτό είναι τοπνεύμα του HAND SHIFT, ναπερνάνε όλοι καλά, ο καθένας μετον τρόπο του.

Περάσαμε όλοι απέναντι στομαγευτ ικό Πόρο. Ένα νησίγιομάτο Ελληνική ιστορία, ένανησί με κατοίκους φιλόξενους,με τοπικούς παράγοντες πουαγκαλιάζουν τους κλασσικούςδίτροχους ή τετράτροχους, εκείπου η σκιά του αντιτορπιλικούΑ Β Ε Ρ Ω Φ ε ί ν α ι δ ί π λ α σ τ οΝΕΩΡΕΙΟ, ακόμα ζωντανή.

Μείναμε όλοι μαζί για το βράδυστο φιλόξενο ξενοδοχείο NEWAEGLI, με τη μοναδική βεράντα,αλλά και την ποιοτική κουζίνα,κάναμε το καθιερωμένο βραδινόGALA, δόθηκαν τα απαιτούμενααναμνηστικά και οι εκατέρωθεν…φιλοφρονήσεις, τα ήπιαμε, ταείπαμε και πέσαμε ξεροί για τηνεπόμενη μέρα.

Με εκκίνηση το γραφικό Ασκέλι το δεύτερο σκέλος, ένα δίωροπερίπου με μια ειδική διαδρομή, έκανε το γύρο του νησιούπερνώντας από την πευκόφυτη Μονή και ακολουθώντας την...ορεινή κατεύθυνση μέσα από το λεμονοδάσος και ένα ημιορο-πέδιο με πυκνή βλάστηση, γύρισε στη μέσα πλευρά του νησιού,σε ένα μοναδικό ιστορικά παράλιο σημείο την πυριτιδαποθήκη τουΡωσικού στόλου, όπου όλοι αράξαμε τα κουρασμένα από τιςπιστονιές κορμιά για μπάνιο, ήλιο αναμνηστικές φωτό και χαλάρωση.Αυτό ήταν και το τέλος της διήμερης εκδήλωσης της Λέσχης μας,

το τέλος δόθηκε στην Αθήνα που δυστυχώς δεν ακολούθησα,λόγω υποχρεώσεων, όμως το φωτεινό HAND SHIFT, ήταν πολύιδιαίτερο, με το δικό μου, ίσως και όχι μόνο μάτι. Ακόμα και η UNESCO, το είχε υπό την αιγίδα της, κάτι φαίνεται ότι

άκουσε, δεν είναι τυχαίο γεγονός ότι ο πρόεδρος της Λέσχης,φανατικός ΜΕΓΚΛΑΣ, αλλά και ιταλόφιλος συμμετείχε όλοχαρούλες, νομίζω για πρώτη φορά με Αμερικάνα χαντσίφτισαγιάνκισα τουρκογύφτισσα, ρωτήστε τον αν το μετάνιωσε, μπορείνα κάνω και λάθος, μάλλον απίθανο.

Αυτή η εκδήλωση, με το δικό της χαρακτήρα, τον τόσο ιδιαίτεροθα έπρεπε να ονομαστεί στο μέλλον... HELLENIC HAND SHIFTROUTE.Οι κραδασμοί εκφράζοντας τα εύσημα στους οργανωτές, θαδηλώνουν πάντα παρόντες.


Αποτελέσματα ΑγώναΚΑΤΗΓΟΡΙΑ pre 60s1ος ΚΑΤΣΩΤΗΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ WL/19422ος ΜΟΛΧΟ ΣΩΛΟΝ U /19403ος ΤΣΑΓΚΛΗΣ ΝΙΚΟΣ U/1948

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ post 60s1ος ΜΑΝΟΛΩΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ DUO GLIDE/19632ος ΤΣΑΓΚΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ FL/19683ος ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ CHRIS DUO GLIDE/1962


24

Η ιστορία ξεκινάει από παλιά,20 χρόνια πριν και... βάλε!

Η WLA ξεκουράζεται στο γκαράζ.Η ιδέα ξεκίνησε από μιακουβέντα μου με τον Λεωνίδα,στα καθιερωμένα πλέον καλο-καιρινά οικογενειακά τσιμπούσιαστο χωριό.

- Φέρτη ρε Τάκη να στην φτιάξωτώρα που τέλειωσα του Ζαλόκωστα.Αφορμή ένα τσιμπούσι:-Λεων ίδα , σου έφερα ταλουκάνικα που μου ζήτησες.- Δεν τα φέρνεις από το σπίτι τηνΤετάρτη να τα ψήσουμε; Και μιακαι θα ’ρθεις, δε φέρνεις και τηνεφταμισαδούρα να την μελετήσωτώρα που θα λείπεις στον Καναδά;

10 Σεπτεμβρίου 2015. Μαζί μετα λουκάνικα και το 750.- Έτοιμα τα λουκάνικα!(να φωνάζει η Πόλυ).Που μυαλό για λουκάνικα. Εκεί,στο γκαράζ εμείς.- Θα κρυώσουν τα λουκάνικα…Τίποτα εμείς.

25 Σεπτεμβρίου γυρίζω από τονΚαναδά. Ανοίγω τα e-mail. Να κιένα από τον Λεωνίδα.Το ανοίγω και.. παθαίνω σοκ.Πάτωμα ο στρατιώτης.

“Τάκη το μηχανάκι είναι σ’ εξαιρετική κατάσταση. Με τα πρώταπετρελαιώματα - πλυσίματα, βγαίνουν στην επιφάνεια τα χρώματα.Όλα σ’ εξαιρετική κατάσταση. Σκελετός: Ολόισιος. Σαζμάν: κάτιψωριασμένες μπίλιες κι ένα γρανάζι.”Πέμπτη η παραγγελία, εν μέσω capital controls.Ο 45 store στο παζάρι του Μανχάιμ κι ο Γιάννης στο παζάρι τουΜανχάιμ, συναντούνται και Δευτέρα τ’ ανταλλακτικά εδώ, μαζί καιοι φλάντζες του μοτέρ.Το μοτέρ στον Γεωργακόπουλο. Ρουλεμάν τροχών, τέλεια μόνογρασάρισμα. Μπίλιες λαιμού, αντικατάσταση, σημεία τριβήςπιρουνιού τέλεια.- Λεωνίδα, δεν θα το βάψουμε, θ’ αφήσουμε το χρώμα του Στρατού.Στέκεται και οι πινελιές θα μείνουν, όπως και οι κόκκινες πινελιέςτου αγράμματου υπαλλήλου του ΟΔΔΙΣΥ. Είναι η ιστορία της. - Θέλουμε λάστιχα.- Έχω καινούργια, Good Year του ’59 από το Στρατό, με τα ταμπε-λάκια τους.

ebuilds...του Παναγιώτη Μαριολόπουλου RR

WWLLAAWWLLAAΗΗ…… ΕΕφφττααμμιισσααδδοούύρραα !!ΗΗ…… ΕΕφφττααμμιισσααδδοούύρραα !!

ποκατάστασηΑ


25

- Πλεξούδα ;- Έχω καινούργια, μου τηνέδωσε ο Παπουτσάς πριν χρόνια.Μοντάρουμε. Η μηχανή ξαναρχίζεινα φαίνεται μηχανή. Στήνεται σταπόδια (ρόδες) της.Και φανοποιός ο Λεωνίδας!- Ταίριαξα λίγο χρώμα, για μερε-μέτισμα, μου λέει.Δοκ ιμάζουμε τα φανάρ ια ,δουλεύουν και οι λάμπες τους.Από... τότε! Φέρε μπύρες!Σέλλα;Αυτήν του... τότε.Τσάντες;Γνήσιες πριν τις στείλει ο Ντανάκαςστην Ολλανδία, 8 ζευγάρια.Τάκη θέλεις ένα;Θέλω. (όμως τότε δεν είχα τημηχανή).

Νοέμβρης.Ο Λεωνίδας, συνεπαρμένος καιόλο κονταίνουν οι χρόνοι αποπε-ράτωσης. Στην Αρχή: Μέχρι τοκαλοκαίρι θα ’ναι έτοιμο. Πιομετά: Μη σου πω, μέχρι τοΠάσχα. Αργότερα: Μπας καιπρολάβουμε το Handshift. Τέλος:Το μηχανάκι θα ’ναι έτοιμο πριντο νέο έτος, όλα εξαρτώνται απότο μοτέρ (καρμπυρατέρ, δυναμό,πολλαπλασιαστής, είναι ήδηεπισκευασμένα) και να τα σωλη-νάκια από τον Καλαμάκη και ναοι βαλβίδες από τον Τσαγκλή καινα τα μπουζί από τον Σόλωνα καινα το ταμπελάκι από τον Powellκαι να τα μπιμπλίκια από τονΛεωνίδα...- Τακούλη, το μοτέρ είναι τέλειο,μόνο πιστόνια θέλουμε. Τουμάστορα του στρατού, τουέφυγαν ο ι ασφάλε ιες τωνπείρων γι αυτό φράκαρε το μοτέρ(εντελώς άκαπνα τα πιστόνια μετο βαμμένο +40 να φαίνεται).

Γι’ αυτό βγήκε BLR (Below Local Repair), λέει ο Γεωργακόπουλος.Γι’ αυτό σώθηκε, λέω εγώ.Η έρευνα για την σημαία (στο εμπρός φτερό): Απ’ όλα τα στρατιω-τικά οχήματα, πριν εκποιηθούν από τους αρμόδιους οργανισμούς,αφαιρούν τα εθνόσημα. Έτσι είχε γίνει και με το Harley.Υπήρχεένα ίχνος του σταυρού αλλά ήταν ασαφές. Είδαμε έργα τηςδεκαετίας του ’70, είδαμε επίκαιρα εποχής, μπήκαμε σε χουντικάsites, που φαίνονταν διάφορες Harley, και ο κάθε στρατιώτης ταέκανε κατά προσέγγιση. Έως ότου, ο Διονύσης που τον ρώτησα,μου υπέδειξε τον σωστό άνθρωπο που έχει εντρυφήσει στο θέμα:Τον Νίκο τον Πετρίτση. Το πήρε στο εργαστήριο του (το φτερό),και σε δύο μέρες το επέστρεψε με την σημαία ολόσωστα βαμμένη.29 Δεκεμβρίου 2015. Η μεγάλη στιγμή, η πρώτη μανιβελιά.Ο Βασίλης, συγκεντρωμένος. Καρμπυρατέρ; Εντάξει. Ρεύματα;Εντάξει. Λεωνίδα βάρα του! Πρώτα η διαδικασία: 2 κούφιες τέρμαγκάζι, μισός αέρας, διακόπτης ΟΝ και παίρνει με την πρώτη, ΝΑΙ μετην ΠΡΩΤΗ ΜΑΝΙΒΕΛΙΑ. Κοιταζόμαστε, απίστευτο πόση χαρά!


- Λεωνίδα κάντο βόλτα. Μπύρες.Πρωτοχρονιά: το δώρο του ΑϊΒασίλη. Πρέπει να το γιορτά-σουμε λέω στον Λεωνίδα.6 Γενάρη 2016,γκαραζάδα Νο 2.100-120 οι καλεσμένοι. Ποιοί;Πρώτοι, οι Handshifters, μετά οικλασσικοί, μετά οι μοτοσυκλετι-στές, μετά οι φίλοι, ΟΛΟΙ ΦΙΛΟΙ.Και να οι μπύρες και να τα σου-βλάκια, τα τσίπουρα, οι σαλάτες,η χαρά και μετά τα...“αποκαλυ-πτήρια” και μετά τα “πηγαδάκια”,οι μπύρες, οι γνωριμίες και οιμπύρες, η μουσική, τα τσίπουρα(από Τύρναβο έως Κρήτη), ταψητά, οι μπύρες, οι κουβέντες, οιμπύρες , ο ι αναμνήσεις , τατσίπουρα, οι μπύρες, το πρωί.

Κατάθεση ψυχής από τον Λεωνίδα.Κατάθεση καρδιάς από εμένα.Σ’ ευχαριστώ Φίλε.Παναγιώτης Μαριολόπουλος.

# Μία ακόμη μικρή ιστορία αγάπης: Ο Νίκος ο Φαττ (κατάFacebook), είχε έλθει στο μουσείο μαζί με τους Guzzisti. Τότεείχαμε γνωριστεί - μιλήσει για λίγο. Καν’να μήνα αργότερα, μουστέλνει μήνυμα: “Πότε θα’σαι στο Μουσείο να σου φέρω κάτι πουθα σ’ αρέσει;” Τι; Του απαντάω. “Μια στρατιωτική πινακίδα” μουαπαντά. ΤΩΡΑ! Και αυτό που έλειπε από την μηχανή, μου το έφερεσαν από μηχανής θεός ο Παναγιώτης. Γνήσια πινακίδα Στρατιωτικήςμοτοσυκλέττας, που πήγανε για SCRAP. Μου λέει ο Παναγιώτης:“Μην νομίζεις, και ’γω μαζώχτρα είμαι, άλλα όταν σε γνώρισα καιδιαπίστωσα το πάθος σου, είπα χαλάλι του. Πάρε και μια κουβέρτατου Ελληνικού Στρατού, γιατί δεν αρμόζει να του’χεις Αμερικάνικη.Σου’χω και ένα κάνιστρο”. Κόκκαλο εγώ.

Σ’ ευχαριστώ Παναγιώτη γι’ αυτά,αλλά και για τα υπόλοιπα που μου δώρισες! Π.Μ.

26

ΑΑ


27

Στο ετήσιο πρόγραμμα τηςΛέσχης μας υπάρχει και μιαεκδήλωση στο εξωτερικό όπουσυμμετέχουν αρκετές χώρες πουανήκουν στην Ομοσπονδία πουανήκουμε και εμείς την FIVA.

Φέτος λοιπόν η εκδήλωσηπραγματοποιήθηκε στην Τσεχίαστις 22-26 Ιουνίου.

Αφού έκλεισαν οι συμμετοχέςμάθαμε τελικά και τους συμμετέ-χοντες οι οποίοι ήταν:

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΡΙΟΛΟΠΟΥΛΟΣμε BMW R69ΓΙΑΝΝΗ ΕΦΡΑΙΜΙΔΗΣμε BMW R50ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΓΚΟΣμε NORTON COMMADO 750ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΚΙΝΗΣμε συνοδηγό τον γιο Νικόλαμε BMW R51/3ΣΠΥΡΟΣ ΓΚΙΝΗΣμε συνοδηγό τον γιο του Ανδρέαμε ΒΜW K100και του λόγου μουΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΑΤΣΩΤΗΣμε BMW R50S

Ξεκίνησαν λοιπόν οι προετοιμασίες του εξοπλισμού ένδυσηςγιατί τα μηχανάκια ως γνωστό είναι δοκιμασμένα εδώ στηνΕλλάδα με 40 βαθμούς κελσίου, και εκείνοι με βροχές και πολύχαμηλές θερμοκρασίες. Όλοι λοιπόν καινούργια αδιάβροχα,μπότες, γάντια καλύμματα για τις βαλίτσες ...τα tank bagκαι ΠΑΜΕ!!!!!!!

Κάναμε Πάτρα χωρίς να το καταλάβουμε μπήκαμε στο καράβι,παίξαμε τη δηλωτή μας με τις ώρες, είπαμε ξανά είπαμε και τέλοςκαταλήξαμε στο πως η Λέσχη μας είναι το κίνητρο για τέτοιαταξίδια. Βγήκαμε στην Βενετία όπου ο καιρός ήταν βροχερός...βάζουμε τα αδιάβροχα μας και τον υπόλοιπο εξοπλισμό καιπροορισμός μας το Salzburg όπου κάναμε την πρώτη μαςδιανυκτέρευση.

Επόμενος προορισμός Τσέσκε Μπουντεγιόβιτσε ČeskéBudějovice με δεύτερη διανυκτέρευση.

ΕΠΟΜΕΝΗ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ Prague ΜΕ ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟDvůr Kralové. Φτάσαμε και εκεί μετά από πολύ βροχή... όπουδιαπιστώνουμε ότι η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί μέσα σεζωολογικό κήπο. Μια τεράστια έκταση με κατασκηνωτές, πισίνεςκαι τα υπερπαραγωγή bungalows που μέναμε, με όλα ταπαράξενα ζώα να μας περιτριγυρίζουν.

ΞΙΟΙ... του Περικλή Κατσώτη

World Motorcycle RallyFIVA

Czech Republic

22−26 Ιουνίου 2016

ΑΑ

Φωτογραφίες:Γιάννης Εφραιμίδης


29

Έφτασε λοιπόν και η μέραέναρξης της εκδήλωσης με τονκαιρό να είναι με το μέρος μας μελιακάδα και ζέστη. Όλες οιμηχανές είχαν την τιμητική τουςεκείνη την ημέρα ωραίες καιγυαλισμένες... τα χιλιόμετρα λίγαως γνωστό και το φαγοπότιπολύ.Το πρόγραμμα της διοργανώσης

κύλισε με απόλυτη ακρίβεια. Οιεκκινήσεις ήταν συντονισμένεςχωρισμένες σε ομάδες των10 μοτοσυκλετών, με πλοηγόκαι ουραγό οι όποια έκανανκαταπληκτική δουλειά για ναοδηγήσουμε εμείς με ασφάλεια.Η διοργάνωση φρόντισε γιατην ξενάγηση μας σε πολεμικάφρούρια και μουσεία.

Κάναμε 450 Km συνολικά.Βραβευτήκαμε σαν λέσχη γιατην μακρινότερη διαδρομή πουκάναμε οδικώς.

Ξανά μπαγκάζια, δέσιμο tankbag και έτοιμοι για την επιστροφήμε πρώτη στάση και διανυκτέ-ρευση στο Gmünd της Αυστρίας.Φτάνουμε Βενετία στην πόλη τουMESTRE, βολτίτσα χαλαρή, τηνεπoμένη καράβι για Ηγουμενίτσακαι πάλι δρόμο παίρνω μέχριπου χωριστήκαμε στα τελευταίαδιόδια για να φτάσει ο καθέναςσπίτι του.ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣπερίπου 3,500 km.

Τα συναισθήματά μου για αυτότο ταξίδι άλλα και όλα ταπροηγούμενα δεν περιγράφονται…είναι όπως λέει πολύ απλάο Λιας (ο δάσκαλός μας)“ΤΑΞΙΔΙΑ ΖΩΗΣ” και ο φίλοςμου Κώστας Τσίγκος “οι αγώνεςτης FIVA με κάνουν να νιώθωπαιδί”.


30

Ξεκίνησα να πηγαίνω στηνλέσχη τον Ιούνιο του 2012.Ήμουν 22 χρονών και τοπρώτο βράδυ που πήγα έγινακαι μέλος. Μέχρι τότε μάζευαVespes και είχα ήδη αρκετές.Κάθε φορά στην λέσχη μεμάγευαν οι μαύρες Bmw με ταλευκά φιλέτα. Γνώρισα τονΤάσο, ο οποίος αναφερόμενοςσυνέχεια στην υπεροχή τωνBmw και την ποιότητά τους μεέφερε πιο κοντά στην απόφασήμου, το επόμενο project ναείναι Bmw. Η ομορφιά τουςεννοούταν.

Μέσα Ιουλίου 2013 και ενώήμουν διακοπές στην Τήνο,εντόπισα στην ΑλεξάνδρειαΗμαθίας σε έναν “παλιατζή”,ένα vespino άβαφο και μίαBmw R25/3 με χαρτιά. Πήραδοκιμαστικά το vespino, γιααρχή, να δω την συνεργασίαμου με τον κύρ ιο πουτα πούλαγε και κανά δυόπράγματα ακόμα που μεενδιέφεραν. Κατά στιγμές τονέπαιρνα τηλέφωνο όλο και κάτινα τον ρωτήσω για το R25.

Αρχές Αυγούστου έστειλα ταλεφτά και όλα τα χαρτιά για τηνμεταβίβαση. Πέσαμε στην αργίατου 15Αύγουστου, τελείωσανοι διακοπές, ολοκληρώθηκε ημεταβίβαση και στις 20/08φ ο ρ τ ώ θ η κ ε μ ε π α ρ α λ ή π τ ηεμένα στην Αθήνα.

Στο ενδιάμεσο είχα στείλει email στο archive της Bmw, μετον αριθμό πλαισίου και μέσα σε λίγες μέρες είχα απάντηση.Η μοτοσυκλέτα μου είχε κατασκευαστεί και παραδοθεί σεέμπορο στην Γερμανία στις 21/09/1954. 21/09, ίδια ημέραμε τα γενέθλια του πατέρα μου, αλλά 7 χρόνια πιο πριν. Σήμαινε πολλά..

Στην αναζήτηση, ανταλλακτικών και μάστορα βρέθηκα με τοτηλέφωνο του Λεωνίδα, δώσαμε ραντεβού, την είδε καιευτυχώς την ανέλαβε. Την έβαλε μπροστά και άνοιξε το glove-box, διώχνοντας κάθε υποψία για λίρες ξεχασμένες εκεί μέσα.Σε μικρό χρονικό διάστημα η μοτοσυκλέτα ήταν λυμμένη,τακτοποιημένα τα πράγματά της, ομαδοποιημένα ανάλογα μετο που θα πάνε. Σκελετός, ντεπόζιτο, φτερά στον φανοποιό.Μοτέρ και σασμάν, στον πάγκο. Πολλά, πάρα πολλά ανταλλακτικά τηςστα σκουπίδια και μία κούτα για επινικέλωση. Λίστα με όσαθα παραγγείλουμε και ένα τετράδιο με τους λογαριασμούς.

ΗΗ µικρή...BBMMWW RR2255//33Από τις Σέρρες...

του Άγγελου Τρακαδά


31

Ξεκίνησε το ταξίδι της ανακα-τασκευής, χωρίς dead line καιμόνο σ τόχο , το καλύτεροoriginal αποτέλεσμα. Μεσολά-βησαν περίπου 9 μήνες, πολύανυπομονησ ία κα ι ωρα ίεςστ ι γμές . Ανταλλακτ ικά σ τοκουτί τους, ολοκαίνουργια,φ ιλέ τα σ το χέρ ι , φανάρ ιαoriginal. Αλλά και ένα λάθοςπίσω φτερό, μία ραγισμένηκεφαλή, λάθος σασμάν. Όλαήταν εκεί, μέρος της διαδικα-σίας, μέρος της εμπειρίας. Μίαεμπειρία κατά την οποία όλοικάτι πάθαμε. Ο Λεωνίδας μετην καρδιά του, ο φανοποιόςέσπασε το χέρι και την λεκάνητου και εγώ έκανα αφαίρεσηχολής. Ολοκληρώθηκε όμως τοR25 και έγινε πανέμορφο. Σταδικά μου μάτια το πιο ωραίοR25 ακόμα και τώρα. Το παρέ-λαβα και ξεκίνησα να πάωσπίτι απόγευμα τέλη Μαίου2014. Εκείνο το απόγευμα μετο R25 έγινε κάτι που ακόμακαι τώρα με συνοδεύει, έπιασεβροχή.

Καθόμουν με τις ώρες καιχάζευα την δικιά μου Bmw,γυάλιζε, μύριζε ωραία, ήτανπαλιά και έδειχνε καινούργια.Άρχιζα να την συνηθίζω στονδρόμο , να την κ ινώ κα ιμεσοβδόμαδα πέραν τωνΚυριακών. Με έκανε κοινωνικό,στον δρόμο, έκατσα να ακούσωπολλές ιστορίες ανθρώπων, σεηλικία, μεγαλύτερων. Δεν τουςείχα ξαναδεί και δεν τουςξαναείδα. Είχαν κάποτε μίαίδια, μία δικίλυνδρη, μία R50,μία R51. Είχε ο πατέρας τουςμία και την παίρνανε κρυφά.Είχανε μία ξεχασμένη σε

κάποιο συνεργείο που τελικά έκλεισε και την χάσανε. Είχανεστόχο να πάρουνε μια, στεναχωριόντουσαν που πούλησαν τηνδικιά τους κάποτε το '70 ή το '80... Πρόκα αντί για κλειδί στονδιακόπτη και καλαθάτες που έστριβαν δύσκολα. Ερωτήσειςκυρίως για το έτος κατασκευής, το κόστος, την αξία και ανείναι η “Γερμανική η Bmw?”, στην πορεία κατάλαβα ότι “ηΓερμανική η Bmw” εννοούσαν τα στρατιωτικά μοντέλα.


Στους πιο φίλους καιγνώστες, έκανε εντύπωση ηαπόφαση μου να ασχοληθώ μεένα μονοκύλινδρο μοντέλο.Με την λογική ότι τα κόστηήταν πολύ κοντά και η μετέ-πειτα αξία των μονοκύλινδρωνσαφώς χαμηλότερη. Αρκετέςφορές ερωτήθηκα γιατί ασχο-λήθηκα με “την μικρή”. Δεν τομετάνιωσα ποτέ, έφτιαξα τηνμικρή γιατί και εγώ μικρόςήμουνα.

Μέχρι σήμερα έχει γράψειπερίπου 3.200 χλμ στα χέριαμου με συμμετοχή σε ένανμόνο αγώνα και πολλά χιλιόμε-τρα μέσα στην πόλη. Ελαφρυάμοτοσυκλέτα με αρκετό κραδα-σμό αλλά πανέμορφη. Ικανή ναμεταφέρει, με τον ρυθμό της,2 άτομα και εύκολη στηνοδήγηση. Περνάει τον χρόνοτης σε διαδρομές Λέσχη -Βριλήσσια και σε μικροεπισκεύεςώστε να τελειοποιηθεί σεεπίπεδο originality.

T

Honda z50r μοντ. 1984, πλήρης ανακατασκευή με γνήσια ανταλλακτικά, πιστοποι-ημένο με εθνική και διεθνή κάρτα FIVA, πινακίδα κλασσική, δεν απαιτείται ΚΤΕΟ, απαλ-λάσσεται από τέλη κυκλοφορίας, ετήσια ασφάλιστρα 40 ευρώ, άριστο, αγρατζούνιστο,με ελάχιστα χιλιόμετρα και ώρες λειτουργίας (ωρόμετρο) από την ανακατασκευή και πάνταφυλασσόμενο σε κλειστό γκαράζ, διαθέσιμα owners και service manuals, τιμή 4,000 €,

Honda ATC70 μοντ. 1985, τρίτροχη, πλήρης ανακατασκευή με γνήσια ανταλλακτικά,πιστοποιημένη με εθνική και διεθνή κάρτα FIVA, πινακίδα κλασσική, δεν απαιτείται ΚΤΕΟ,απαλλάσσεται από τέλη κυκλοφορίας, ετήσια ασφάλιστρα 40 ευρώ, άριστη, αγρατζούνι-στη, με ελάχιστα χιλιόμετρα και ώρες λειτουργίας (ωρόμετρο) από την ανακατασκευή καιπάντα φυλασσόμενη σε κλειστό γκαράζ, διαθέσιμα owners και service manuals, τιμή4,000 €, Γιάννης 6976-559186


Το Αττικό ράλλυ συνήθως γίνεταισε νησιά, Άνδρος, Αίγινα, αλλάφέτος έμεινε Αθήνα και περί-χωρα, σε μια βουνίσια διαδρομήτου Υμηττού, με στροφιλίκια,απέραντη θέα κα ι λογ ικήκυκλοφορία των Κυριακάτικωντετράτροχων, δίτροχων αλλά καιτρίτροχων, δεν εννοώ φουρκόνια,αλλά τρίτροχα βεσπάκια καιφυσικά τα συμπαθή ποδήλατα.

Πολλές οι συμμετοχές, κάποιοιλίγοι φθάσανε στην ανασυγκρό-τηση κατευθείαν για τσίπουρα,καφεδάκια ή ότι άλλο, στο παρα-λιακό καφέ “Roots” του φίλουμας Δημήτρη Μαρούτσου πουμας φιλοξένησε για αρκετή ώρακαι τον ευχαριστούμε.

Tα σενάρια της ανασυγκρότησηςείχαν ποικιλία δραστηριοτήτωνσε διάφορες ομάδες, κάποιοιξενύχτηδες πίνανε καφέδες στησκιά των δέντρων, κάποιοι άλλοιμπουκάρανε μέσα στο ημίφωςκαι πιάσανε την ωραία μπάραγια μπύρες, άλλοι άραξαν στιςπολυθρόνες με φραπόγαλα καιφρεντουτσίνους... στυλ καφετέρια.

ο Μεσογειακό!... του Γιώργου Ιωαννίδη TT

18 οΑττικόRallyΦωτογραφίες:

Γιώργος Ιωαννίδης, Ιωάννης Π. Φωτιάδης


ΚΚττήήμμαα ΓΓ .. ΑΑνναασστταασσ ίί οουυΚΚττήήμμαα ΓΓ.. ΑΑνναασστταασσ ίίοουυΑρχαία Νεμέα Κορινθίας

www.ktimaanastasiou.gr • Τηλ.: 27460 23123

Η πιο μεγάλη ομάδα έπιασεπρώτα τραπέζια πίστα, δίπλα στοκύμα και έκανε προθέρμανσημε μεζέδες συνοδεία ποικίλωνοινοπνευμάτων, κάποιοι κάνανεβουτιά στη μπροστινή παραλίαπαρέα με ντόπιους πελεκάνουςδιαστάσεων πενηντάρας βέσπας.

Άντε πάλ ι ζέσταμα, άντεκα ι μαν ιβελ ιές με ή χωρίς αποσυμπιεστή και αναχώρησημετά τη 13:00 για το γεύμα στηνΠαλαιά Φώκαια.

Το μεσημεριανό κυριακάτικογεύμα, αποζημίωσε όλους τουςδικάβαλους και τρικάβαλους, πουπάντοτε το απολαμβάνουν.Μην ξεχνάμε αγαπητοί αναγνώστεςκαι αναγνώστριες του φωτεινούΑττικού Ράλλυ, ότι δικαίωσε τοόνομά του... και έγινε στην Αττική.

Του χρόνου πάντως εγώπροσωπικά ψηφίζω πάλι νησί,και η ξεχασμένη Σαλαμίνα μιαχαρά φιλόξενο μέρος είναι γιαράλλυ... έχει και ναυτική ιστορία.


Κτήμα Γ . ΑναστασίουΚτήμα Γ . Αναστασίου

Αποτελέσματα ΑγώναΚΑΤΗΓΟΡΙΑ D - E1ος ΤΣΑΛΑΜΑΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, BSA M20 , 1944.2ος ΣΤΑΜΑΤΕΛΑΤΟΣ ΤΙΜΟΣ, BMW R50, 1955.3ος ΚΑΛΑΜΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, BMW R12, 1935.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ F - G1ος ΜΑΡΟΥΛΗΣ ΘΟΔΩΡΟΣ, KREIDLER FLORETT, 1966. 2ος ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, JAWA 634, 1979.3ος ΤΣΟΥΡΤΗΣ ΣΙΜΟΣ, HONDA CB 125T, 1983.


36

ΜΜ


37

Μια εποχή, πριν ένα τρίτο τουαιώνα, ίσως και λίγο ακόμα,εποχή των εικοσάρηδων, με τοτότε βδομαδιάτικο χαρτζιλίκι, γιακάνα άφιλτρο τσιγαράκι, κάποιοκαφεδάκι, το λέγανε τότε τούρκικο,άντε και το σαββατόβραδο τοσινεμαδάκι στη Φώκα Νέγκρα καιστο Κολωνάκι.

Το Κύτταρο, η μπουάτ Απανεμιά,η Λήδρα του Γιάννη Μαρκόπου-λου, ακούγαμε όλη τη γκάμα τωνμουσικών, και πιο σπάνια, Αυτο-κίνηση, ABC, αλλά και Χάραμαστην Καισαριανή, με Τσιτσάνη καιΜπέλλου.Εμείς οι πιο Βόρειοι, συνήθως τα

απογεύματα, πριν τα βραδινάφροντιστήρια, πιάναμε πρώτεςκαρέκλες πίστα, κάπου στηνΚηφισίας και φουμάροντας άφιλτρατσιγάρα, ίσως και με ένα μπουκάλιTAM TAM ή SINALCO, αν μαςέπαιρνε η τσέπη, περιμέναμευπομονετικά να περάσουν τα…ΜΑΚΙΝΑ, έτσι λέγαμε τα παντόςείδους τετράτροχα και δίτροχα,ν’ ακούσουμε καμιά εξάτμιση, ναμυρίσουμε καμένο CASTROL, μετη θεϊκή εκείνη μυρωδιά τουτσικνισμένου μουρουνέλαιου.Ρε σεις ακούω να ’ρχεται ένα ΤΤ

με χίλια από τα πέρα φανάρια,νομίζω ότι φοράει σαρανταπεντάριαWEBER, ίσως είναι TTS, το θυμάμαιαπό το Τατόι της Κυριακής και πρινπρολάβει το NSU να σκάση μούρη,νάτο πετιέται, νάτο πετιέται τοKAWA MACH 500, με το Γιαννάκητο Μπαλτσαβιά, από την εσωτε-ρική λουρίδα, βυσσινί χρώμα,ίσα που φάνηκε και χάθηκε στονορίζοντα διακοσαρισμένο. Έπεσεξαφνική σιγή υποβρυχίου σεκάποιους από μας κα ι πρ ινπρολάβουμε να συνέλθουμε,ακούμε στην κάθοδο στρίγκλισμααπό μπάσα φωνή εξακύλινδρουΒΕΝΕLLΙ SEI, o Βασιλάκης κατε-βαίνει στο φροντιστήριο μας στηνΚάνιγγος, έχοντας πίσω του τηνΚατερ ίνα , λες κα ι πάνε στοΜonaco σε δεξίωση.

Εκείνα τα ωραία χρόνια, δεν φτάναμε πάνω από Σολεξάκια ήπεταλίσια ιταλικά πενηνταράκια, αλλά, άντε από δανικά, άντε απόνοικιασμένα, ή ότι άλλο βρίσκαμε εκατονεικοσιπεντάρια και εκατο-νεβδομηνταπεντάρια εντουράκια DT, XT, XL, CZ, MZ, ή ότι άλλο, μεή χωρίς πινακίδες, με ή χωρίς διπλώματα, φοράγαμε όμως κάσκεςδηλαδή κράνη, χοντρά γάντια του χιονιού, μπότες λέγε αρβύλεςφανταρίσιες, με πλαϊνό φερμουάρ πατέντο ενός τσαγκάρη στα Αλώνια.

Μπαίναμε ομάδα κρούσης στο Πετσαγκουράκι, εκεί πάνω στιςΑφίδνες και άρχιζε πολύωρο πάρτυ σκόνη γιομάτο και διχρονίλεςπου σε μπαρουτοκαπνίζανε, βγαίναμε από την καπνίλα, σαν απότσίκνα ταβέρνας την Τσικνοπέμπτη.Δειλά τα άλματα στις αρχές, κάποια στιγμή... ξεψαρώσαμε, ανέβηκε

ο πήχης, άρχισαν τα καταγματάκια οι κλείδες και όλα τα άλλα…Θυμάμαι το Μητσάρα, βαρύ και ασήκωτο, νούμερο 46 μπόταΧοντάκια στριτά φανατικό, ήταν ο κριτής. Ο Γιώργης ο Οικονομάκος φαινότανε ότι θα γινόταν επαγγελματίας

από την αρχή. Ο Βασίλης δεν ερχόταν γιατί άλματα με Κατερίνα πίσω,δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Ο Τάσος ο Μυρογιάννηςασχολιότανε με σοβαρούς αγώνες, ήταν το είδωλό μας. Ο Νικόλαςο Παπαδόπουλος ήταν από άλλη γειτονιά, λέει κάτι για μαςπαρακάτω στο άρθρο μας.

Όταν τότε πηγαίναμε σε μότο-κρος σαν θεατές, στις Αλυκές καιστην Καισαριανή, δεν υπήρχαν κανόνες ασφαλείας όπως σήμερα,θεατές και αναβάτες ήτανε... μαλλιοκούβαρα. Σε απόστασηαναπνοής, με λάσπες και σκόνες, το ζούσαμε έντονα το θέαμα καιήταν ένα σχολείο, επικίνδυνο μεν, αλλά και χρήσιμο.

Ο Νικολάκης ο Δέλογλου καβάλαγε κάτι διχρονάκια κάπωςσυντηρητικά. Ο Γιάννης ο Κλίτσας το πήγαινε καλά το πράμα με έναXL τετράχρονο, δεν έπεφτε ποτέ και το καραγουστάριζε.

O Νάσος Ηλιόπουλος ήταν τότε παιδί, μάλλον ...ποδηλατούσε.Ο Μάριος ο Ηλιού και μεγάλο παιδί που ήταν τότε... μόνο ποδήλατο

καβαλούσε, τα αγαπούσε τα μηχανάκια μας, αλλά τα φοβότανε.Έβγαινε εκεί στις εργατικές πολυκατοικίες στα Σίδερα Χαλανδρίου

και μας έκραζε όταν περνάγαμε στην τότε ...Κηφισίας, δυο λωρίδεςόλες και όλες και στη μέση κυπαρίσια, ρε μ@κες κόφτε αυτά τα τσίταγκάζια, θα πεθάνετε και θα μείνω δίχως φίλους.

ια εποχή που δεν έφυγε ακόµα... του Γιώργου Ιωαννίδη ΜΜ


38

KMX, XT, Tengai (το βαρετό), Tenere (το άχρωμο) και στο τέλος, τοδέκα το καλό το Χοντάκι το φοβερό, η Αφρικάνα η 650αρα, τομηχανάκι... της καρδιάς μου, όπως λένε και οι φατσοβιβλιαράκηδεςσήμερα.

Όμως φίλες και φίλοι αναγνώστες, εκείνα τα χρόνια ήταν αλλιώς.Λιώναμε λάστιχα στα πλαϊνά, κατεβαίναμε χωμάτινα μονοπάτια καιγυρνάγαμε σπίτι μας μονόχρωμοι καφέ σκούρο χρώμα αυτό τηςλάσπης. Δε μοστράραμε τα μηχανάκια στα καφέ, γιατί τα καφέ ήτανκαι είναι ακόμα και σήμερα, για φραπογαλάδες.

Νικολάκη Δελόγλου, Γιαννάκη Κλίτσα, Μητσάρα, ΣτελλάραΚουνάδη, Γιώργο Οικονομάκο, Βασίλη Ηλιόπουλε, άντε και συΚατερίνα Μαχραμά κι συ Γιάννη Ναυπλιώτη με το Χοντάκι σου κι εσύΝίκο Παπαδόπουλε και Γιαννάκη Μπαλτσαβιά, Kώστα Μεμεμψίδη καιπόσοι άλλοι πριν και μετά… Στους τρεις πρώτους που χρόνια τώραχάσαμε αυτά τα λίγα λόγια αφιερώνω. Και για όσους δεν τοκατάλαβαν, εμείς οι... εξήντα φεύγα σήμερα, όσοι μείναμε, ζούμε μετα μηχανάκια μας, σαν εκείνες τις εποχές.

Όσοι δεν είναι μαζί μας... μας κλείνουνε το μάτι.Γιώργος Ιωαννίδης.

Υ.Γ. Αγαπητοί αναγνώστες των ΚΡΑΔΑΣΜΩΝ, σ’ εκείνα τα χρόνια,κάθε γειτονιά είχε τις δίτροχες παρέες της. Οι περισσότεροι είχανπαρόμοια συμπεριφορά, ήταν τα παιδιά που στα πρώτα τους χρόνια,ακόμα και στα πλούσια προάστια είχαν κλωτσήσει πέτρες αντί γιαμπάλες, είχαν παίξει γκαζάκια, είχαν κυνηγήσει κοτσύφια μεσφεντόνες και όσοι και όσες σήμερα ζουν οι περισσότεροιπαραμένουν παιδιά. Μιλήστε με φίλους παλιούς για μηχανάρες καιμηχανάκια, κάντε μια περιγραφή σαν αυτή που έκανα ή καιδιαφορετική για τη δική μου γειτονιά, σίγουρα θα ανακαλύψετε κάτιπαρόμοιο που κι εγώ περιγράφω.Νάτος πετιέται και ο Νικόλας και μου στέλνει κάτι γραμμένο σε πιοσκληρό ροκ, από την τότε γειτονιά του, το δημοσιεύω κατά λέξη,όπως μου το έστειλε.

Εγώ φίλε Γιώργο ξεκίνησα το 1965 με νοικιασμένα σολεξάκια καιμοτομπεκάν για να φτάσω σε δικό μου ζούνταπ σπορ με κόκκινησέλα και ψηλή εξάτμιση. Ύστερα το 68 πήρα γιαμάχα 200 ελέκτρικκαι έγινα μέλος συμμορίας (τότε οι μηχανοπαρέες αντιμετωπίζοντανσαν συμμορίες και έτσι ήταν) με μέλη τον Καζουνόγατο με την αριελ,τον Φρειδερίκο με την χοντα 450, το Γιωργάκη με τη Σουζούκι 760δίχρονη και γυρίζαμε όλη την ημέρα χωρίς σκοπό απλά για τοοδήγημα και την πλάκα. Στόχος ήταν να τρέχουμε στις στροφές μέχρινα πέφτουμε κάτω και να σερνομαστε, με τα γόνατα σφιγμένα στοτεπόζιτο για να μην γρατσουνιστεί. Τρέλες, μέχρι και σε κοτέτσι είχαπέσει στην προσπάθεια να σουζάρω με συνεπιβάτη που κρατήθηκεαπό το λαιμό μου. Πάντα χωρίς κράνη γιατί τότε όποιος φορούσε

Αγαπητοί μου φίλοι, τότε περνά-γαμε καλά. Παρόλο που οι δυσκολίεςήταν πολλές και οι ψυχές μας πιοαγνές. Ο μεγαλύτερος εφιάλτηςήταν μια... τυχαία συνάντηση μελεύκη Χάρλευ Ντάβινσον Σπρίγγερμε αναβάτη τροχονόμο της εποχήςμε λευκό καθίκι στο κεφάλι του,που θα μας έστελνε κατευθείανστα τε ίχη του Γεντ ί Κουλέ ,αδιάβαστ�

#16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2016 · 2016. 12. 20. · Kradasmoi T16 correct:Σχέδιο 1 07/11/2016...

Documents

Transcript of #16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2016 · 2016. 12. 20. · Kradasmoi T16 correct:Σχέδιο 1 07/11/2016...