Φάρος

Μηνιαίο περιοδικό του Φ.Τ.Ε.

Ιούνιος 2015

Περιεχόμενα1. Το Θερινό Ηλιοστάσιο2. Το επιπλέον δευτερόλεπτο του 20153. 21 Ιουνίου Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα4. Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής5. Η μουσική είναι πράγματι η “παγκόσμια γλώσσα”6. Από πού πήραν την ονομασία τους τα ελληνικά νησιά7. Όλοι οι μεγάλοι της αρχαίας Ελλάδας πέθαναν από την ίδια αιτία!8. Η θλιμμένη πριγκίπισσα των Αθηνών9. Μερικές ερωτήσεις γενικών γνώσεων10. Δεν υπάρχουν αρχαίες και νέες Ελληνικές λέξεις, αλλά μόνο Ελληνικές11. Συμβουλές για μια καλύτερη ζωή12. Στο τέλος θα είναι όλα καλά13. Περίπτερα, περιπτεράδες και ιστορίες της γειτονιάς!14. Το Τατζ Μαχάλ15. Οι μεγαλύτερες διαγραφές χρέους στην παγκόσμια ιστορία16. Σεισάχθεια17. Πακέτο διάσωσης...18. Καστροπολιτεία Μονεμβασιάς19. Χρήσιμες πληροφορίες20. Μεγάλα λόγια!21. H διάσημη αγγλική συνταγή, "πίτα του βοσκού"

Το Θερινό ΗλιοστάσιοΣτις 21 με 22 Ιουνίου ο Ήλιος φτάνει στο βορειότερο σημείο της εκλειπτικής και

αρχίζει να κατέρχεται και πάλι “τρεπόμενος” προς τον ουράνιο ισημερινό. Το σημείο

αυτό, ονομάζεται θερινό τροπικό σημείο ή απλά θερινή τροπή, επειδή ο Ήλιος τρέπεται και πάλι προς τον ισημερινό, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το καλοκαίρι. Επειδή, μάλιστα, για μερικές ημέρες πριν και μετά τη θερινή τροπή ο Ήλιος φαίνεται να αργοστέκει πάνω στην εκλειπτική, σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει, το θερινό τροπικό σημείο ονομάζεται επίσης και θερινό ηλιοστάσιο.

Πριν από 2.000 χρόνια το σημείο του θερινού ηλιοστάσιου βρίσκονταν στον αστερισμό του Καρκίνου γι’αυτό και ο Βόρειος Τροπικός Κύκλος ο οποίος διέρχεται από το σημείο αυτό ονομάστηκε “Τροπικός του Καρκίνου”. Μετά τη θερινή τροπή, ο Ήλιος αρχίζει να κατεβαίνει προς το Νότο, άρα “καρκινοβατεί”, κάνει δηλαδή μια οπισθοδρομική κίνηση σαν τον κάβουρα. Φυσικά, σήμερα, λόγω της μετάπτωσης των ισημεριών, το σημείο του θερινού ηλιοστάσιου βρίσκεται στον αστερισμό των Διδύμων, ενώ ο Ήλιος εισέρχεται στον αστερισμό του Καρκίνου στις 21 Ιουλίου και παραμένει εκεί επί 21 ημέρες μέχρι τις 11 Αυγούστου.

----

Το επιπλέον δευτερόλεπτο του 2015ΠαρίσιΗ διεθνής υπηρεσία που παρακολουθεί την περιστροφή της Γης ανακοίνωσε

ότι το 2015 προγραμματίζεται να διαρκέσει ένα επιπλέον δευτερόλεπτο, μια αλλαγή που απειλεί να φέρει αναστάτωση στις υποδομές του Διαδικτύου, όπως συνέβη και την προηγούμενη φορά.

Όπως ανακοίνωσε η Διεθνής Υπηρεσία Περιστροφής της Γης στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού, ένα εμβόλιμο δευτερόλεπτο θα προστεθεί στη στάνταρτ διεθνή ώρα στις 11.59 το βράδυ στις 30 Ιουνίου.

Η προσθήκη θα διορθώσει την απόκλιση που έχει συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στην αστρονομική ώρα, η οποία υπολογίζεται με βάση την περιστροφή της Γης, και το λεγόμενο “Συγχρονισμένο Παγκόσμιο Χρόνο” (UTC), ένα στάνταρτ που βασίζεται σε μετρήσεις από ατομικά ρολόγια σε όλο τον κόσμο.

Τα ατομικά ρολόγια μετρούν το χρόνο με απόλυτα σταθερό ρυθμό, ενώ η αστρονομική ώρα παρουσιάζει μικρές αποκλίσεις. Μια ποικιλία παραγόντων, όπως η βαρυτική αλληλεπίδραση της Γης με τη Σελήνη, αυξομειώνουν την ταχύτητα περιστροφής του πλανήτη και επομένως και τη διάρκεια του 24ώρου.

Θεωρητικά, η ταχύτητα περιστροφής της Γης μπορεί να αυξηθεί, οπότε θα έπρεπε να προστεθεί στη διεθνή ώρα ένα αρνητικό εμβόλιμο δευτερόλεπτο. Αυτό, όμως, είναι σπάνιο. Το σύνηθες είναι η προσθήκη θετικών δευτερολέπτων, αφού τις τελευταίες δεκαετίες η περίοδος περιστροφής της Γης τείνει να μειώνεται κατά περίπου 2 χιλιοστά του δευτερολέπτου την ημέρα.

Εμβόλιμα δευτερόλεπτα έχουν προστεθεί συνολικά 25 φορές από την πρώτη εφαρμογή του μέτρου το 1972, πέντε χρόνια μετά την αλλαγή του ορισμού του δευτερολέπτου έτσι ώστε να βασίζεται στον ατομικό χρόνο και όχι στον αστρονομικό.

Η προσθήκη του τελευταίου εμβόλιμου δευτερολέπτου το 2012 γονάτισε δικτυακούς τόπους. Λόγω των δυνητικών επιπτώσεων στα υπολογιστικά συστήματα, οι ΗΠΑ θέλουν σήμερα να καταργήσουν εντελώς τα εμβόλιμα δευτερόλεπτα. Άλλες χώρες διαφωνούν, καθώς η κατάργηση του μέτρου θα σήμαινε ότι το διεθνές στάνταρτ μέτρησης του χρόνου, η ώρα UTC, θα αποσυνδεόταν μια για πάντα από την αστρονομική ώρα που βασίζεται στην περιστροφή της Γης.

Μεταξύ των χωρών που αντιδρούν είναι η Βρετανία, καθώς η κατάργηση των εμβόλιμων δευτερολέπτων ουσιαστικά θα καταργούσε και την Ώρα Γκρίνουιτς, την αστρονομική ώρα που μετράται στον πρώτο μεσημβρινό της Γης κοντά στο Λονδίνο.

Η Ώρα Γκρίνουιτς πρακτικά συμπίπτει με την ώρα UTC, έχει όμως διαφορετικό ορισμό και χρησιμοποιείται επισήμως όλο και λιγότερο.

Η διατήρηση ή κατάργηση των εμβόλιμων δευτερολέπτων είναι αντικείμενο παθιασμένων συζητήσεων εδώ και 12 χρόνια.

----

21 Ιουνίου Παγκόσμια Ημέρα του ΠατέραΟ πατέρας είναι ένα πρόσωπο που άλλαξε σημαντικά το ρόλο του μέσα στο

χρόνο. Σήμερα, στο πλευρό μίας εργαζόμενης μητέρας βοηθά όσο και εκείνη στην ανατροφή των παιδιών. Ρόλοι μοιρασμένοι αλλά πάντα ο πατέρας στην Ελληνική οικογένεια αποτελεί το “πρότυπο” για τα παιδιά, ο στηλοβάτης της οικογένειας. Η γιορτή της μητέρας διάσημη και στον αντίποδα η γιορτή για την ημέρα του πατέρα, όχι τόσο γνωστή αλλά πολύ σημαντική.

Η γιορτή του πατέρα ήταν ιδέα της Sonora Smart Dodd από την Ουάσιγκτον της Αμερικής, που, το 1910, εμπνευσμένη από τη γιορτή της μητέρας, θέλησε να τιμήσει τον πατέρα της Γουίλιαμ Τζάκσον Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας καθώς η σύζυγός του πέθανε στη γέννηση του 6ου παιδιού.

Η Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα πρωτογιορτάστηκε στις 19 Ιουνίου 1910 και έκτοτε γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου.

Μάλιστα, το 1966 ο Αμερικανός πρόεδρος Λίντον Τζόνσον υπέγραψε διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο καθιερώθηκε η τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα σε όλο τον κόσμο. Εξαίρεση αποτελεί η Αυστραλία όπου η μέρα του Πατέρα γιορτάζεται τον Σεπτέμβριο.

-----

Ευρωπαϊκή Ημέρα ΜουσικήςΗ Ημέρα της Μουσικής άρχισε να γιορτάζεται στο Παρίσι το 1982, με

πρωτοβουλία του τότε υπουργού Πολιτισμού Ζακ Λανγκ, ενώ το 1985 ο θεσμός εξαπλώθηκε έξω από τα γαλλικά σύνορα. Η Αθήνα, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της

Ευρώπης 1985, ήταν η πρώτη εκτός Γαλλίας χώρα στην οποία πραγματοποιήθηκε η Γιορτή της Μουσικής.

Μέσα σε λίγα χρόνια, η Ημέρα της Μουσικής έφτασε να είναι ένας πραγματικός θεσμός, ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πολιτιστικό γεγονός που διεξάγεται κάθε 21 Ιουνίου σε περισσότερες από 22 χώρες, από την Ιρλανδία μέχρι το Καζακστάν και από τις Βαλτικές χώρες μέχρι την Κύπρο.

Ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί κατακλύζουν δημοτικούς χώρους, πλατείες, δρόμους, σταθμούς, πάρκα και διάφορους άλλους χώρους, παρουσιάζοντας αφιλοκερδώς συναυλίες απ'όλο το μουσικό φάσμα. Δίνεται, έτσι, η ευκαιρία για μία ευρωπαϊκή πολιτιστική γιορτή που συμβάλλει ώστε να αναπτυχθούν πολιτιστικές ανταλλαγές και συνεργασίες ανάμεσα σε νέους και καθιερωμένους καλλιτέχνες από διαφορετικές χώρες.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/92#ixzz3SNMJAMpv------

Η μουσική είναι πράγματι η “παγκόσμια γλώσσα”Τον 19ο αιώνα μια μεγάλη μορφή της αμερικανικής λογοτεχνίας ο Χένρι

Γουόντσγουρθ Λονγκφέλοου είχε αποκαλέσει τη μουσική “παγκόσμια γλώσσα της ανθρωπότητας”. Μια νέα έρευνα έρχεται να δείξει πως η μουσική έχει μια καθολική επίδραση στους ανθρώπους, η οποία ξεπερνά τα σύνορα και τις διαφορετικές κουλτούρες. Καναδοί και Γερμανοί επιστήμονες συνέκριναν τις αντιδράσεις μιας απομονωμένης φυλής Πυγμαίων του Κογκό με τις αντιδράσεις των μοντέρνων κατοίκων του Μόντρεαλ στα ίδια μουσικά ακούσματα και συμπέραναν ότι, σε σημαντικό βαθμό, οι άνθρωποι αντιδρούν συναισθηματικά με παρόμοιους τρόπους σε αυτό που ακούνε.

Ερευνητές των καναδικών πανεπιστημίων ΜακΓκιλ και Μόντρεαλ, καθώς και του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Βερολίνου, ταξίδεψαν στα βάθη των δασών της κεντρικής Αφρικής, όπου συνάντησαν τη φυλή Μπενζελέ των Πυγμαίων, οι οποίοι ζουν απομονωμένοι χωρίς πρόσβαση σε ηλεκτρισμό, ραδιόφωνο, τηλεόραση και άλλες σύγχρονες ανέσεις.

Οι επιστήμονες, αφού τους έβαλαν να ακούσουν διάφορα μουσικά κομμάτια και κατέγραψαν τις αντιδράσεις τους, έκαναν το ίδιο (με ακριβώς την ίδια μουσική) με μια ομάδα Καναδών που ζούσαν στο Μόντρεαλ. Η κοινή μουσική που άκουσαν οι δύο τόσο διαφορετικές ομάδες ( 40 Πυγμαίων και 40 Καναδών) περιλάμβανε τόσο “δυτικά” κομμάτια, όσο και μουσική των Μπενζελέ, συνολικά 19 μουσικά αποσπάσματα διάρκειας 30 έως 90 δευτερολέπτων.

Επειδή όλα τα μέλη της συγκεκριμένης φυλής Πυγμαίων τραγουδούν τακτικά για τελετουργικούς λόγους, οι ερευνητές (για λόγους σύγκρισης) περιέλαβαν στην ομάδα των καναδών εθελοντών μόνο ερασιτέχνες ή επαγγελματίες μουσικούς. Αν και οι δύο ομάδες ένιωσαν αρκετά διαφορετικά για το κατά πόσο μερικά κομμάτια

μουσικής τούς φαίνονταν ωραία ή άσχημα, υπήρχε “ομοφωνία”, τόσο σε υποκειμενικό (ψυχολογικό), όσο και σε αντικειμενικό (σωματικό) επίπεδο, κατά πόσο η μουσική ήταν ηρεμιστική ή διεγερτική.

Η δυτική μουσική ήταν κυρίως κλασική ορχηστρική (Μπραμς, Λιστ, Μέντελσον κ.α.) και περιλάμβανε αποσπάσματα από γνωστές κινηματογραφικές ταινίες (όπως ο “Πόλεμος των Άστρων”, η “Λίστα του Σίντλερ” και το “Ψυχώ”), καλύπτοντας μια ευρεία γκάμα συναισθημάτων. Η μουσική των Πυγμαίων ήταν πολυφωνική φωνητική μουσική, που αποσκοπεί στο να κατευνάσει τον θυμό ενός ενήλικα ή το κλάμα του μωρού, να ανακουφίσει τον πόνο του θανάτου, να ευχηθεί καλή τύχη σε έναν κυνηγό κ.α.

Οι ερευνητές ζήτησαν από τους ακροατές να βαθμολογήσουν αυτά που άκουγαν και να εκφράσουν κατά πόσο τους έκαναν να νιώθουν ηρεμία ή το αντίθετο. Παράλληλα, οι επιστήμονες κατέγραφαν (μέσω βιοαισθητήρων) τις φυσιολογικές αντιδράσεις των ακροατών, όπως τους παλμούς της καρδιάς τους, τον ρυθμό της αναπνοής, τον ιδρώτα των χεριών τους κ.α.

Οι άνθρωποι φαίνονται να αντιδρούν παρόμοια στον ρυθμό της μουσικής, στον τόνο της και στο ηχόχρωμά της. Η βασική διαφορά μεταξύ Πυγμαίων και Καναδών ακροατών ήταν ότι οι δεύτεροι δήλωσαν πως ένιωθαν μια πολύ μεγαλύτερη γκάμα συναισθημάτων, θετικών και αρνητικών, όταν άκουγαν τη δυτική μουσική “τους”, από ό,τι οι Πυγμαίοι, όταν άκουγαν είτε τη δική τους, είτε τη δυτική μουσική. Αυτό πιθανώς οφείλεται, κατά τους επιστήμονες, στο ότι η μουσική παίζει διαφορετικό ρόλο στην κουλτούρα ενός Δυτικού από ό,τι στην κουλτούρα ενός Πυγμαίου.

“Τα αρνητικά συναισθήματα διαταράσσουν την αρμονία του δάσους στην κουλτούρα των Πυγμαίων, γι'αυτό θεωρούνται επικίνδυνα” δήλωσε η ερευνήτρια Ναταλί Φερνάντο, που μελετά την μουσική των Μπενζελέ εδώ και δέκα χρόνια. “Αν ένα μωρό κλαίει, οι Μπενζελέ θα τραγουδήσουν ένα χαρούμενο τραγούδι, ενώ το ίδιο θα κάνουν και όταν οι άνδρες φοβούνται να πάνε για κυνήγι. Γενικά, η μουσική χρησιμοποιείται στην κουλτούρα τους για να εξοβελίσει όλα τα αρνητικά συναισθήματα, έτσι δεν είναι παράξενο που αισθάνονται πως όλη η μουσική που ακούνε, τους κάνει να νιώθουν ωραία”. Αντίθετα, στη Δύση οι άνθρωποι συχνά ακούνε μουσική που μπορεί να τους αγχώνει, να τους φοβίζει και γενικά να τους δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα.

Βήμα Science------

Από πού πήραν την ονομασία τους τα ελληνικά νησιάΓια να βρούμε την ετυμολογία των ονομάτων των ελληνικών νησιών θα πρέπει

να λάβουμε υπ’όψιν μια σειρά παραγόντων όπως η ορθογραφία, η γραμματική, η μυθολογία των λαών της Ελλάδας, αλλά και τη γεωμορφολογία του κάθε τόπου.

Η τελευταία μάλιστα φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς κατά την

αρχαιότητα υπήρχαν περίοδοι μεγάλων γεωλογικών αναταράξεων. Έτσι οι ονομασίες των νησιών εξυπηρετούσαν και την ανάγκη καταγραφής των αναταράξεων αυτών.

Η ετυμολογία των ονομάτων τους δεν είναι μοναδική και οι εκδοχές είναι αρκετές.

Κεφαλονιά: Η Κεφαλονιά πήρε το όνομα της από τον ήρωα Κέφαλο, τον πρώτο ηγεμόνα του νησιού, ο οποίος ήταν Αθηναίος αρχηγός και γιος του Διονύσου. Ο Κέφαλος εκδιωχθείς από την Αθήνα για κάποιο φόνο, εξορίστηκε και εγκαταστάθηκε το νησί. Γι’αυτό μάλιστα και η ορθή ονομασία είναι Κεφαλονιά με ένα λάμδα.

Χίος: Το νησί απέκτησε το όνομά του από την Χιόνη, η οποία ήταν κόρη του Ποσειδώνα. Όταν γεννήθηκε στο νησί έπεσε χιόνι γι’αυτό το μωρό ονομάστηκε έτσι και εξ’αυτού το νησί Χίος. Λένε μάλιστα ότι όταν έφτασε ο Ποσειδώνας στο νησί ήταν έρημος και με το χιόνι που έπεσε το έδαφός του έγινε γόνιμο.

Σάμος: Το όνομα προκύπτει από την μηκυναϊκή λέξη “σάμη” ή “σάμος”, η οποία σημαίνει ύψωμα δίπλα στην ακτή. Η γεωμορφολογία της Σάμου επιβεβαιώνει αυτήν την ονομασία, αφού το νησί έχει αρκετά βουνά και υψώματα.

Λευκάδα: Το όνομα της νήσου Λευκάδας μας το παραδίδει ο Όμηρος και προέρχεται από το “λευκάς” γιατί ήταν λευκογαία, είχε δηλαδή άσπρο χώμα.

Κως: Από το “Κωfoς” (το f αντιπροσωπεύει το αρχαίο δίγαμμα), το οποίο σημαίνει νήσος με πολλά σπήλαια. Από το “κωfoς” προκύπτει η λέξη cave, στα αγγλικά, καθώς επίσης και το όνομα του καβουριού, το καβούκι του οποίου θυμίζει σπήλαιο.

Τήνος: Το όνομά της προκύπτει από την αρχαία ελληνική ρίζα “ταν”, η οποία μας έδωσε το “ταναός” που σημαίνει μακρύς, λόγω του σχήματός του νησιού. Αν και η λέξη “ταναός”» δεν χρησιμοποιείται πλέον, παρ’όλα αυτά από αυτή τη λέξη προκύπτει η “ταινία”.

Ιθάκη: Από το “ιθύς”, που σημαίνει ευθύς, ίσιος, μακρύς. Η μακρόστενη νήσος. Από το “ιθύς” προκύπτει και ο ιχθύς, το ψάρι, επειδή είναι κι αυτό μακρόστενο.

Σίφνος: Πήρε το όνομά της από τον ήρωα Σίφνο, ο όποιος ήταν γιος του ήρωα Σουνίου και πρωτοκατοίκησε το νησί.

Παξοί: Το όνομά τους το πήραν από τη λέξη “πάθος”, το ερωτικό πάθος. Ο Ποσειδώνας έχοντας ερωτευτεί παράφορα τη νύμφη Αμφιτρίτη, μπορούσε να την κάνει δική του μόνο αν της χάριζε μια δική της γη, όπως εκείνη του ζήτησε. Έτσι σήκωσε την κοσμική του τρίαινα, έκοψε ένα κομμάτι από την Κέρκυρα, το οποίο… μετακίνησε λίγο νοτιότερα και εκεί, στους Παξούς, στέγασε τον έρωτά του με τη νύμφη.

Αγκίστρι: Στα αρχαία χρόνια το νησί λεγόταν Κεκρυφάλεια, που σήμαινε κορυφή υφάλου, γιατί πρόκειται για ένα μικρό νησάκι σαν εξοχή υφάλου. Σήμερα ονομάζεται Αγκίστρι γιατί είναι αγκιστρωμένο στην Αίγινα.

Πόρος: Ο Πόρος είναι στην ουσία δύο νησιά. Το ένα λεγόταν Σφαιρία από τον Σφαίρο, ηνίοχο του άρματος του Πέλοπα (ο οποίος σημειωτέον υπήρξε ονοματοδότης της Πελοπονήσου) ο οποίος Σφαίρος πέθανε και τάφηκε στο ένα νησί. Το άλλο νησί

ήταν η Καλαυρία και ονομάστηκε έτσι επειδή είχε καλή αύρα. Τα δύο αυτά νησάκια γίνανε ένα και ονομάστηκαν Πόρος γιατί εκεί υπάρχει ένας μικρός πόρος, ένα πέρασμα δηλαδή που χωρίζει το νησί από τον Γαλατά.

Φολέγανδρος: Αρχικά ονομαζόταν “Πολύκανδρος” γιατί είχε πολύ μεγάλο πληθυσμό. Πρώτος οικιστής της ήταν ο Φολέγανδρος, γιος του Μίνωα, ο οποίος έφερε στο νησί μεγάλο πληθυσμό Κρητών, χαρίζοντας παράλληλα το όνομά του σε αυτό.

Σέριφος: Το όνομα προκύπτει από τη ρίζα “σερ”, η οποία μας έχει δώσει το σέριφον, θαλάσσιο φυτό και διάφορα άλλα ονόματα βοτάνων. Σε συνδυασμό με το άφθονο χρυσάφι που είχε στην αρχαιότητα, σήμαινε ότι αυτά τα βότανα ήταν ισχυρά και ιαματικά. Επομένως, το όνομα Σέριφος, δηλώνει την πλούσια σε ιαματική χλωρίδα νήσο, με πλούσιο υπέδαφος.

Αίγινα: Το κοντινό στην Αττική νησί, οφείλει την ονομασία του στην ελληνική μυθολογία και στην κόρη του Θεού Ασωπού Αίγινα, την οποία ερωτεύτηκε ο Δίας και την… ξεμονάχιασε στο νησί Οινώνη, το οποίο και μετονομάστηκε σε Αίγινα.

Αλόννησος: Το όνομά της προκύπτει από την αρχαία ελληνική λέξη “αλς” (θάλασσα) συν τη λέξη νησί. Πρόκειται δηλαδή για ένα νησί καταμεσής της θάλασσας. Το αρχαίο της όνομα ήταν Ίκος, ενώ το σύγχρονο της το πήρε επί Όθωνα, το 1838.

Άνδρος: Από τον ήρωα Άνδρο ή Ανδρέα, ο οποίος ήταν περίφημος μάντης, τόσο σπουδαίος που του χάρισε το νησί ο Ραδάμανθης, αδελφός του Μίνωα. Ο Ραδαμάνθης θεωρείτο ο πιο δίκαιος άνθρωπος του κόσμου και όταν πέθανε συνέχισε να είναι δίκαιος γι’αυτό και έγινε ο κριτής του Κάτω Κόσμου. Αυτός έκρινε ότι ο περιφημότερος μάντης της εποχής ήταν ο Άνδρος και έτσι αποφάσισε να του χαρίσει ένα ολόκληρο νησί.

Αστυπάλαια: Ονομάστηκε έτσι γιατί υπήρξε ένα από τα παλαιότερα άστεα, δηλαδή πόλεις του Αιγαίου. Είναι το νησί που ενώνει τα Δωδεκάνησα με τις Κυκλάδες και βρισκόταν σε κομβικό σημείο για τους ναύτες. Γι’αυτόν τον λόγο ιδρύθηκε στο νησί μια ολόκληρη πόλη, η οποία μάλιστα ήταν από τους πρώτους ναύσταθμους στο Αιγαίο. Μια άλλη εκδοχή υποστηρίζει ότι το νησί πήρε το όνομα του από την κόρη του Φοίνικα και της Περιμήδης, η οποία υπήρξε αδελφή της Ευρώπης.

Αμοργός: Το όνομά του ατμοσφαιρικού αυτού νησιού προκύπτει από την αμόργη, ένα φυτό από το οποίο οι αρχαίοι έφτιαχναν ένα εξαιρετικό λινάρι, ένα διάφανο λινό ύφασμα. Εξ ου και στην αρχαιότητα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή τα αμοργινά ιμάτια, από τα οποία έφτιαχναν τους καλύτερους χιτώνες.

Εύβοια: Η χώρα με τα καλά βόδια, από τις πολλές αγέλες βοδιών που είχε εκεί. Ως γνωστόν τα βόδια καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες φαγητού και δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε μικρό νησάκι. Μάλιστα στα νομίσματα της Εύβοιας στην αρχαιότητα, σύμβολο ήταν η αγελάδα.

Ζάκυνθος: Από τον Ζάκυνθο ο οποίος ήταν γιος του πρίγκιπα Τρώα, γενάρχη των Τρώων. Όταν τέλειωσε η τρωική εκστρατεία, ο Ζάκυνθος με τον λαό του έφυγε από την Τροία και κατοίκησαν σε ένα νησί που πήρε το όνομά του.

Κύθηρα: Το όνομά τους σημαίνει “τα κρυφά” γιατί σε αυτά γεννήθηκε εν κρυπτώ η Αφροδίτη (κεύθω: κρύβω, επομένως Κύθηρα: τα καλά κρυμμένα). Ο μύθος λέει ότι η θεά γεννήθηκε στα κύματα κοντά στην Κύπρο, όμως την έβαλαν σε ένα κοχύλι για να κρατηθεί μυστική η γέννα της και την “έκρυψαν” σε ένα άλλο νησί μέχρι να μεγαλώσει. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι τα Κύθηρα στην αρχαιότητα ήταν προορισμός για γαμήλια ταξίδια, ένα νησί βαθιά αφροδισιακό ακριβώς γι’αυτόν τον λόγο.

Λήμνος: Για το όνομά της υπάρχουν δύο ερμηνείες. Η μία ότι προκύπτει από το ρήμα λείβω που σημαίνει “πλήρης υδάτων”, αυτός δηλαδή που έχει πολλά ύδατα (λίμνη, λημνιώνας σήμερα) και η άλλη από το λήιον πεδίον, δηλαδή την πολύ πλούσια πεδιάδα, φράση που πραγματικά αντικατοπτρίζει τη Λήμνο, η οποία ήταν και είναι ο σιτοβολώνας του Αιγαίου. Σήμερα η λέξη “λήιον” έχει αφήσει τα… απομεινάρια της στην λέξη “ληστής”, αυτός δηλαδή που πάει να κλέψει κάποιον που έχει λήη, πλούτο.

Μήλος: Πήρε το όνομά της από τον ήρωα Μήλο, ο οποίος κατοίκησε πρώτος το νησί. Ο Μήλος κάποτε πήγε στην Κύπρο, όπου γνώρισε τον Άδωνι και οι δυο νέοι έγιναν φίλοι με παροιμιώδη φιλία. Όταν πέθανε ο Άδωνις, ο Μήλος αυτοκτόνησε κάτω από ένα δέντρο το οποίο έκτοτε ονομάστηκε μηλιά. Αυτός ο Μήλος ήταν και ο πρώτος διδάξας της κουράς των προβάτων, ο πρώτος κτηνοτρόφος θα λέγαμε σήμερα, γι’αυτό και στα ομηρικά έπη “μήλος” σημαίνει πρόβατο.

Νάξος: Στα αρχαία χρόνια το νησί λεγόταν Δία, γιατί είναι η μεγαλύτερη των Κυκλάδων και ως τέτοια πήρε το όνομα του μεγαλύτερου των Θεών. Όταν την αποίκησε ο ήρωας Νάξος, Γιος του Ενδημίωνα του εραστή της Σελήνης, ονομάστηκε από τον ήρωα με το σημερινό της όνομα.

Πάρος: Το όνομα του νησιού σημαίνει “παραλία”. Πάρος, λοιπόν, ένα νησί με ωραίες παραλίες. Αμφιβάλλει κανείς;

Σκιάθος: Το όνομά της προκύπτει από την σκιά επειδή είναι πολύ σκιερή νήσος με πολλά δέντρα. Μία άλλη ερμηνεία αναφέρει ότι το όνομα προκύπτει από τη σκιά του Άθου, η οποία “πέφτει” πάνω στο νησί.

Ικαρία: Πήρε το όνομά της από τον Ίκαρο, ο οποίος προσπαθώντας να πετάξει με κέρινα φτερά, έπεσε στη θάλασσα και τα κύματα ξέβρασαν το σώμα του στο νησί.

Κρήτη: Το όνομά της σημαίνει κραταιή, αυτή που είναι κράτος. Κραταιή σημαίνει ισχυρή, δυνατή. Η Κρήτη υπήρξε η μεγαλύτερη θαλασσοκράτειρα του κόσμου και οι πρώτοι της φύλακες ήταν οι Κουρήτες από τους οποίους πήραν το όνομά τους οι Κρήτες.

Πηγή: Από πού πήραν την ονομασία τους τα ελληνικά νησιά. Ένα παιχνίδι με την Ιστορία [λίστα] / Ειδήσεις και νέα με άποψη http://www.iefimerida.gr/node/168175#ixzz3C5PTYBCF

----

Όλοι οι μεγάλοι της αρχαίας Ελλάδας πέθαναν από την ίδια αιτία!

Πυθαγόρας 500 π.Χ. ετών 80: εξορία ... από πείνα.Μιλτιάδης 489 π.Χ. ετών 65: φυλακή.Αριστείδης 468 π.Χ. ετών 72: εξορία ... από πείνα.Θεμιστοκλής 461 π.Χ. ετών 66: εξορία.Αισχύλος 456 π.Χ. ετών 69: εξορία.Περικλής 429 π.Χ. ετών 66: παραιτήθηκε κατηγορούμενος.Φειδίας 429 π.Χ. ετών 66:.. φυλακή.Αναξαγόρας 428 π.Χ. ετών 72: εξορία.Ηρόδοτος 429 π.Χ. ετών 59: εξορία.Ικτίνος 420 π.Χ.: εξορία.Σοφοκλής 406 π.Χ. ετών 90: εξορία ... από πείνα.Ευριπίδης 406 π.Χ. ετών 74: εξορία.Αλκιβιάδης 404 π.Χ. ετών 48: εξορία.Σωκράτης 399 π.Χ. ετών 71: ήπιε το κώνειο.Θουκυδίδης 396 π.Χ. ετών 64: εξορία.Αριστοφάνης 385 π.Χ. ετών 61: εξορία από πείνα.Πλάτων 347 π.Χ. ετών 80: εξορία.Ισοκράτης 338 π.Χ. ετών 99: εξορία.Δημοσθένης 322 π.Χ. ετών 62: ήπιε δηλητήριο.Δυστυχώς αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Για να μη μιλήσουμε για τη νεότερη

ιστορία ... ------

Η θλιμμένη πριγκίπισσα των ΑθηνώνΟ δρόμος που θα ένωνε την οδό Πατησίων με τη λεωφόρο Κηφισίας

ονομάστηκε Λεωφόρος Αλεξάνδρας.Το έργο τελικά ολοκληρώθηκε το 1891, την ίδια χρονιά που πέθανε η

πολυαγαπημένη κόρη του βασιλιά Γεωργίου Α’.Προς τιμήν της “αγαπημένης κόρης των Αθηνών”, όπως την αποκαλούσαν

τότε, δόθηκε το όνομά της στον δρόμο.Γεννήθηκε στις 30 Αυγούστου του 1870 στη βασιλική έπαυλη του Μον Ρεπό

στην Κέρκυρα.Ήταν η αγαπημένη της οικογένειάς της, αλλά και δημοφιλής στο λαό.“Ήταν απ’τη φύση της γλυκιά και χαρωπή. Όσοι την γνώριζαν, τη λάτρευαν”,

είχε πει ο αδελφός της, πρίγκιπας Νικόλας, για να την περιγράψει.Όταν ήρθε η ώρα να παντρευτεί και να φύγει από την Ελλάδα, οι εφημερίδες

έγραφαν με πόση απροθυμία και στενοχώρια την άφηνε ο ελληνικός λαός να φύγει.Τον Μάϊο του 1889, η Αλεξάνδρα κατευθυνόταν προς τον σταθμό

Πελοποννήσου, απ’όπου ξεκινούσε το μακρύ ταξίδι για τη Ρωσία, όπου την περίμενε ο μελλοντικός της σύζυγος, ο Μέγας Δούκας Παύλος.

Η αθηναϊκή κοινωνία, όπως γράφει το ρεπορτάζ της εποχής, βγήκε στους δρόμους για να την ξεπροβοδίσει και δεν ήταν λίγοι αυτοί που έκλαιγαν από τη λύπη τους.

Η αγάπη του λαού συγκίνησε την πριγκίπισσα, που δίσταζε να εγκαταλείψει την πατρίδα και την οικογένειά της.

Ο γάμος δεν ήταν αποτέλεσμα νεανικού έρωτα, αλλά σχεδιασμένος από τις βασιλικές οικογένειες, που επεδίωκαν άλλη μία πολιτική συμμαχία.

Η Αλεξάνδρα δεν ήθελε να αφήσει πίσω την ηλιόλουστη Ελλάδα για την παγωμένη Ρωσία, ούτε τους αγαπημένους της ανθρώπους, αλλά έπρεπε να ακολουθήσει τις εντολές της οικογένειάς της.

Στις 17 Ιουνίου του 1889 η Αλεξάνδρα παντρεύτηκε τον Μέγα Δούκα Παύλο.Η τελετή ήταν υπέρλαμπρη, αλλά η νύφη επέλεξε να στολίσει τα μαλλιά της όχι

με πανάκριβα κοσμήματα, αλλά άνθη που έφερε από την Αττική για να της θυμίζουν την Ελλάδα.

Αν και ο γάμος της με τον Παύλο δεν ήταν ιδιαίτερα ευτυχισμένος, η Αλεξάνδρα κέρδισε την αγάπη και του ρώσικου λαού, κυρίως λόγω του ορθόδοξου θρησκεύματος της. Παρά τα πλούτη και τις πολυτέλειες, η πριγκίπισσα δεν σταμάτησε ποτέ να νοσταλγεί τις απλές απολαύσεις της ελληνικής ζωής.

Το καλοκαίρι του 1890, κατάφερε να επισκεφτεί ξανά την οικογένειά της στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς ήταν η τελευταία φορά που θα τους έβλεπε.

Πέθανε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1891, αμέσως μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της, Δημήτρη.

Οι Έλληνες θρήνησαν το θάνατό της σαν να είχαν χάσει μέλος της δικής τους οικογένειας. Δυστυχώς, οι απόγονοι της Αλεξάνδρας δεν είχαν καλύτερη τύχη. Ο σύζυγός της εκτελέστηκε το 1918 από τους Μπολσεβίκους και ο γιος της εξαφανίστηκε, αφού ενεπλάκη στη δολοφονία του Ρασπούτιν.

-----

Μερικές ερωτήσεις γενικών γνώσεων1. Ποσά χρόνια κράτησε ο 100 ετης πόλεμος; 116, 99, 100 ή 110;2. Ποιο μήνα γιορτάζουν οι Ρώσοι την επανάσταση του Οκτωβρίου; Τον

Αύγουστο, τον Οκτώβριο, τον Νοέμβριο ή τον Ιανουάριο;3. Πως λεγόταν ο Βασιλιάς της Αγγλίας Γεώργιος ΙV; Γεώργιος, Εδουάρδος,

Κάρολος ή Αλβέρτος;4. Από πιο Ζώο πήραν οι Κανάριοι Νήσοι την Ονομασία τους; Την Φώκια, το

Άλογο, το Καναρίνι, ή τον Σκύλο;5. Σε πια Χώρα ανακαλύφτηκε το καπέλο τύπου Παναμά; Στον Παναμά, στην

Αργεντινή, στο Εκουαδόρ ή στο Μεξικό;Ξέρετε όλες της απαντήσεις σωστά; Για να δούμε...1. Ο 100 ετης πόλεμος κράτησε 116 χρόνια από το 1337 έως το 1453.

2. Οι Ρώσοι γιορτάζουν την Οκτωβριανή επανάσταση στης 7 Νοέμβριου.3. Ο Βασιλιάς Γεώργιος IV λέγονταν Αλβέρτος, άλλαξε το όνομα του το 1936.4. Οι κανάριοι Νήσοι πήραν την ονομασία τους από το σκύλο Λατινικά.5. Το καπέλο τύπου Παναμά ανακαλύφθηκε στο Εκουαδόρ.----

Δεν υπάρχουν αρχαίες και νέες Ελληνικές λέξεις, αλλά μόνο ΕλληνικέςΑπό την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και

τραγουδούμε με την ίδια γλώσσα. Γιώργος ΣεφέρηςΠοια Ελληνική λέξη είναι αρχαία και ποια νέα; Οι Έλληνες σήμερα ασχέτως

μορφώσεως μιλάμε ομηρικά, αλλά δεν το ξέρουμε επειδή αγνοούμε την έννοια των λέξεων που χρησιμοποιούμε.

Θα αναφέρουμε μερικά παραδείγματα ομηρικών λέξεων που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας γλώσσα για να δούμε ότι η ελληνική Ομηρική γλώσσα όχι μόνο δεν είναι νεκρή, αλλά είναι ολοζώντανη.

Άγχω, σημαίνει σφίγγω το λαιμό, σήμερα λέμε αγχόνη. Επίσης άγχος είναι η αγωνία από κάποιο σφίξιμο, ή από πίεση.

Ακαθαρσία, αντί ρύπος, αλλά ρύπανση, αντιρρύπανση.Αλέξω στην εποχή του Ομήρου σημαίνει εμποδίζω, αποτρέπω. Τώρα

χρησιμοποιούμε τις λέξεις αλεξίπτωτο, αλεξίσφαιρο, αλεξικέραυνο, αλεξήλιο, Αλέξανδρος (αυτός που αποκρούει τους άνδρες) κ.τ.λ.

Άλογο, αντί ίππος, αλλά ιππασία.Αιδώς (ντροπή) προήλθε ο αναιδής.Άστυ έχουμε: αστυνομία, αστυνομικός, αστυφιλία, κ.τ.λ.Ναυς έχουμε: ναυπηγός, ναύαρχος, ναυμαχία, ναυτικός, ναυαγός, ναυτιλία,

ναύσταθμος, ναυτοδικείο, ναυαγοσώστης, ναυτία, κ.τ.λ.Βάρος, αντί άχθος, αλλά αχθοφόροςΒόδι, αντί βους, αλλά βουστάσιοΒουνό, αντί όρος, αλλά ορειβάτηςΒρύχια στον Όμηρο είναι τα βαθιά νερά, εξ ου και τo υποβρύχιοΒρωμιά, αντί λύμα, αλλά λύματαΓαϊδούρι, αντί όνος, αλλά ημίονοςΓεύμα, αντί εστίασις, αλλά εστιατόριο, συνεστίασηΓη, αντί άρουρα, αλλά αρουραίος ποντικόςΓη, αντί χθων, αλλά υποχθόνιος, καταχθόνιοςΓλιστερός, αντί ολισθηρός, αλλά κατολίσθησηΓροθιά, αντί πυξ, αλλά πυγμάχοςΔάσος, αντί ύλη, αλλά υλοτόμοςΔέρμα, αντί βύρσα, αλλά βυρσοδέψηςΔέρμα, αντί δορά, αλλά υποδόριος, εκδορεύς

Δέσιμο, αντί πέδη, αλλά χειροπέδες, τροχοπέδηΔιένεξις, αντί νεϊκος, αλλά φιλονικείαΔόρπος, λεγόταν το δείπνο, σήμερα η λέξη είναι επιδόρπιο.Έδαφος, αντί πέδον, αλλά οικόπεδο, στρατόπεδοΈδω, αντί τρώγω, αλλά έδεσμα, εδώδιμαΕνδυνάμωσις, αντί ρώσις, αλλά ανάρρωσηΕπιστροφή, αντί νόστος, αλλά νοσταλγία, παλινόστησιςΈρανος έλεγαν το γεύμα στο οποίο ο κάθε παρευρισκόμενος έφερνε μαζί του

το φαγητό του. Η λέξη παρέμεινε, με τη διαφορά ότι σήμερα δεν συνεισφέρουμε φαγητό, αλλά χρήματα.

Ζάρια, αντί κύβοι, αλλά διακυβεύωΖωή, αντί βίος, αλλά βιοπορίζομαι, αντιβιοτικόΉμερος, αντί τιθασός, αλλά τιθασεύωΘέλησις, αντί βούλησις, αλλά άβουλοςΚαθρέπτης, αντί κάτοπτρον, αλλά αντικατοπτρίζεταιΚλήρος, αντί λάχος, αλλά λαχείοΚοιλία, αντί λαπάρα, αλλά λαπαροτομία, λαπαροσκόπησηΚόκκινος, αντί ερυθρός, αλλά υπέρυθροι αχτίνες, Ερυθρός ΣταυρόςΚομμάτι, αντί κέρμα, αλλά κατακερματίζωΚόπος, αντί κάματος, άλλα μεροκάματο, ακάματοςΚόττα, αντί όρνις, αλλά ορνιθολόγος, ορνιθώνΚουπί, αντί κώπη, αλλά κωπηλασία.Κρασί αντί οίνος, αλλά οινολόγος, οινοποιία.Κρεβάτι λεγόταν λέχος, εμείς αποκαλούμε λεχώνα τη γυναίκα που μόλις

γέννησε και μένει στο κρεβάτι.Κρεβάτι, αντί κλίνη, αλλά κλινική, κλινοσκεπάσματα, κλινήρης.Κυριευόμενος, αντί αλωτός, αλλά αιχμάλωτος, ευάλωτος.Λάδι, αντί έλαιον, αλλά σπορέλαιο, ελαιουργείο.Λαιμός αντί δέρη, αλλά περιδέραιο.Λουλούδι, αντί άνθος, αλλά ανθοκόμος, ανθοδέσμη.Λώπος είναι στον Όμηρο το ένδυμα. Αυτόν που μας έκλεψε (μας έγδυσε το

σπίτι) τον λέμε λωποδύτη.Μαλλί, αντί έριον, αλλά εριουργία.Μάτι, αντί οφθαλμός, αλλά οφθαλμίατρος, εποφθαλμιώ.Μέσα, αντί ένδον, αλλά ενδοχώρα, ενδόμυχος.Μύτη, αντί ρίς, αλλά ρινορραγία, ωτορινολαρυγγολόγος.Ναυς έχουμε: ναυπηγός, ναύαρχος, ναυμαχία, ναυτικός, ναυαγός, ναυτιλία,

ναύσταθμος, ναυτοδικείο, ναυαγοσώστης, ναυτία, κ.τ.λ.Νεαρός, αντί πάλλαξ, αλλά παλληκάρι.Ντροπή, αντί αιδώς, αλλά αναιδής

Ντύσιμο, αντί αμφίεσις, αλλά μεταμφίεση, άμφια.Οινοπνευματώδες, αντί μέθυ, αλλά μεθυσμένος.Όχι, αντί ού, αλλά ούτε.Πέδη, σημαίνει δέσιμο και τώρα λέμε πέδιλο, Επίσης χρησιμοποιούμε τη λέξη

χειροπέδες.Πέδον στον Όμηρο σημαίνει έδαφος, τώρα λέμε στρατόπεδο, πεδινός.Περιποιούμαι, αντί κομώ, άλλα ανθοκόμος, νοσοκόμος, βρεφοκόμος.Πέτρα, αντί λάας ή λας, αλλά λατομείο.Πλησίον, αντί πέλας, αλλά προσπέλαση.Πόδι, αντί πους, αλλά δίπους, τρίπους.Πόλη αντί άστυ αλλά: αστυνομία, αστυνομικός, αστυφιλία, κ.τ.λ.Πόνος, αντί άλγος, αλλά αναλγητικός, αλγεινός.Πόρο έλεγαν τη διάβαση, το πέρασμα, σήμερα χρησιμοποιούμε τη λέξη πορεία.

Επίσης αποκαλούμε εύπορο κάποιον που έχει χρήματα, γιατί έχει εύκολες διαβάσεις, μπορεί δηλαδή να περάσει όπου θέλει, και άπορο αυτόν που δεν έχει πόρους, το φτωχό.

Στολίδι, αντί κόσμος, αλλά διακοσμώ, κόσμημα.Συκώτι, αντί ήπαρ, αλλά ηπατοπάθεια.Συχνά, αντί θαμά, αλλά θαμών λέσχης.Σωλήνας, αντί αυλός, αλλά υδραυλικός.Τέρας, αντί πέλωρ, αλλά πελώριος.Τήλε στον Όμηρο εννοούσαν μακριά, εμείς χρησιμοποιούμε τις λέξεις

τηλέφωνο, τηλεόραση, τηλεπικοινωνία, τηλεβόλο, τηλεπάθεια κ.τ.λ.Τιμωρία, αντί τίσις, αλλά έκτισις, απότιση.Τρικυμία, αντί κλύδων, άλλα κλυδωνίζομαι.Ύδωρ έχουμε τις λέξεις: ύδρευση υδραγωγείο, υδραυλικός, υδροφόρος,

υδρογόνο, υδροκέφαλος, αφυδάτωση, ενυδρείο, κ.τ.λ.Ύψωμα, αντί μετεωρία, αλλά μετεωρολογία, μετέωρα.Φαγητό, αντί δίαιτα, άλλα συνδαιτημών.Φάος, το φως προέρχεται η φράση φαεινές ιδέες.Φερνή έλεγαν την προίκα. Από εκεί επικράτησε την καλά προικισμένη να τη

λέμε “πολύφερνη νύφη”.Φοβίζω, αντί σοβώ, αλλά αποσόβησις.Φρην είναι η λογική. Από αυτή τη λέξη προέρχονται το φρενοκομείο, ο

φρενοβλαβής, ο εξωφρενικός, ο άφρων κ.τ.λ.Φωνή, αντί αυδή, αλλά άναυδος.Φως, αντί λύκη, αλλά λυκόφως, λυκαυγές.Φωτιά, αντί πυρ, αλλά πυροσβέστης, πυρκαγιά.Χαλί, αντί τάπης, αλλά ταπητουργία.Χειρ έχουμε: χειρουργός, χειριστής, χειροτονία, χειραφέτηση, χειρονομία,

χειροδικώ κ.τ.λ.Χόλο αποκαλούσαν τον θυμό. Από τη λέξη αυτή πήρε το όνομα της η χολή, με

την έννοια της πίκρας. Λέμε επίσης αυτός είναι χολωμένος.Χρέος, αντί όφλησις, αλλά εξόφληση.Ψάρι, αντί ιχθύς, αλλά ιχθυοτροφείο.Η Ελληνική γλώσσα είναι ενιαία και ουσιαστικά αδιαίρετη χρονικά. Από την

εποχή του Ομήρου μέχρι σήμερα προστέθηκαν στην Ελληνική γλώσσα μόνο ελάχιστες λέξεις. Η γνώση των εννοιών των λέξεων θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε ότι μιλάμε τη γλώσσα της ομηρικής ποίησης, μια γλώσσα που δεν ανακάλυψε ο Όμηρος αλλά προϋπήρχε πολλές χιλιετίες πριν από αυτόν.

Πηγές: Απολλώνιου Σοφιστού Λεξικόν κατά στοιχείον Ιλιάδος και Οδύσσειας Εκδόσεις Ηλιοδρόμιο.

------

Συμβουλές για μια καλύτερη ζωήΑπό τον βραβευμένο με νόμπελ λογοτεχνίας Κολομβιανό συγγραφέα Gabriel

Garcia Marquez.1. “Σε αγαπώ, όχι για αυτό που είσαι… αλλά για αυτό που είμαι εγώ, όταν είμαι

κοντά σου”.2. Δεν αξίζει να κλαίς για κανέναν. Όσοι αξίζουν τα δάκρυα σου, δεν θα σε

κάνουν ποτέ να κλάψεις.3. Επειδή πιστεύεις ότι κάποιος δεν σε αγαπάει όσο εσύ θα ήθελες, δεν

σημαίνει ότι δεν σε αγαπά με όλη την καρδιά του.4. Αληθινός φίλος είναι αυτός που σου κρατάει το χέρι… και ταυτόχρονα

αγγίζει την καρδιά σου.5. Μην σταματάς ποτέ να χαμογελάς, ακόμη και αν είσαι δυστυχισμένος…

κάποιος ίσως ερωτευθεί το χαμόγελο σου.6. Μπορεί απλά να είσαι ένα άτομο σε όλο τον κόσμο… αλλά για κάποιο άτομο

μπορεί να είσαι ο κόσμος όλος.7. Μην ξοδεύεις τον χρόνο σου για κάποιον, που δεν νοιάζεται να τον ξοδέψει

μαζί σου.8. Ίσως ο θεός θέλει να γνωρίσεις πολλούς λάθος ανθρώπους, μέχρι να

γνωρίσεις τον σωστό, έτσι όταν συμβεί αυτό θα είσαι πραγματικά ευγνώμων.9. Μην κλάψεις γιατί ήρθε το τέλος σε μία σχέση… χαμογέλα για όλα αυτά που

περάσατε μαζί.10. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα σε πληγώνουν, πρέπει να συνεχίζεις

να έχεις εμπιστοσύνη… απλά να είσαι πιο προσεκτικός.11. Γίνε καλύτερος άνθρωπος μέρα με την μέρα… όταν γνωρίσεις αυτόν που

ψάχνεις, θα είσαι σίγουρος ότι θα σε αγαπήσει για αυτό που είσαι.12. Μην ανυπομονείς, τα καλύτερα έρχονται όταν δεν τα περιμένεις…

-----

Στο τέλος θα είναι όλα καλάΉταν κάποτε ένας γιατρός. Μια μέρα φεύγοντας από την πόλη που έμενε για

να πάει σε μια άλλη γειτονική όπου είχε δουλειά, συνάντησε την πανούκλα που έμπαινε. Σταμάτησε και την ρώτησε:

“Πάλι εδώ; Τι ήρθες να κάνεις;”Και η πανούκλα απάντησε: “Είναι η σειρά μου”.“Πόσους θα πάρεις αυτή τη φορά;” ρώτησε ο γιατρός.“Λίγους, γύρω στους χίλιους”, απάντησε η πανούκλα.Μετά από μια εβδομάδα ο γιατρός (έχοντας ενημερωθεί εν τω μεταξύ για την

κατάσταση στην πόλη του) επέστρεψε, και στην είσοδο της πόλης αντάμωσε την πανούκλα που έφευγε

“Μου είπες ψέματα”, της είπε. “Είχες πει ότι θα πάρεις κάπου χίλιους και τελικά πέθαναν πέντε χιλιάδες”.

Κι εκείνη απάντησε: “Δεν είπα ψέματα. Εγώ πήρα χίλιους. Τους υπόλοιπους τους σκότωσε το άγχος και ο φόβος”.

Το άγχος και ο φόβος που βιώνουμε είναι περισσότερο θανατηφόρα από την πανούκλα. Τις περισσότερες φορές ο φόβος μήπως συμβεί το χειρότερο είναι χειρότερος από το να συμβεί το χειρότερο. Στη ζωή μας βιώνουμε εκατομμύρια καταστροφές από τις οποίες η συντριπτική πλειοψηφία δεν συμβαίνει ποτέ. Τις βιώνουμε μόνο στο μυαλό μας.

Συλλογικά και ατομικά όλοι κάτι φοβόμαστε: τη χρεοκοπία, την απόλυση, την κατάρρευση του ευρώ, τους ιούς, τους χωρισμούς, μήπως πέσει ο ουρανός στα κεφάλια μας.

Ο φόβος όμως δυστυχώς είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο πολιτικής χειραγώγησης. Το δηλητήριο που παραλύει τη δράση και την αντίσταση στην επέλαση οποιασδήποτε εξουσίας. Η υπερβολική ανησυχία οδηγεί σε ακινησία. Αν αρχίσουμε να ζούμε στη στιγμή ο φόβος εξαφανίζεται.

Ο κάθε φόβος έρχεται μέσα από μια επιθυμία. Έτσι αν αρχίσουμε να παρατηρούμε τον εαυτό μας θα διαπιστώσουμε ποια επιθυμία είναι αυτή που τον δημιουργεί και αν είμαστε αρκετά συνειδητοί θα διακρίνουμε τη ματαιότητα που κρύβεται πίσω από αυτή την επιθυμία.

Ο φόβος επίσης προέρχεται από την ανασφάλεια μας για το αύριο. Το αύριο όμως πάντα θα είναι ανασφαλές. Η ζωή είναι όμορφη επειδή είναι ανασφαλής. Η ανασφάλεια χρωματίζει με ομορφιά τη ζωή μας.

Η ζωή είναι όμορφη γιατί έχει ανατροπές. Δεν είναι δεδομένη. Η ζωή είναι όμορφη γιατί υπάρχει ο θάνατος. Η ζωή έχει αξία γιατί μπορεί να χαθεί. Αν δεν μπορούμε να την χάσουμε τότε η ζωή γίνεται φυλακή. Δεν θα μπορέσουμε να την απολαύσουμε.

Όπως λέει ο Όσσο:“Άκου πάντα το κάλεσμα του αγνώστου και αφέσου να βρίσκεσαι πάντα σε

κίνηση. Ποτέ μη προσπαθείς να αγκιστρωθείς από κάπου. Το να αγκιστρωθείς σημαίνει να πεθάνεις. Είναι ένας πρώιμος θάνατος”. Λίγη αίσθηση του χιούμορ, λίγο γέλιο, αθωότητα παιδιού, και τι έχεις να χάσεις; Προς τι ο φόβος; Τίποτα δεν έχουμε. Έχουμε έρθει χωρίς τίποτα, Χωρίς τίποτα θα φύγουμε.

Ο Σενέκας, διάσημος Ρωμαίος Στωικός φιλόσοφος είπε:Timendi causa est nescire, που σημαίνει: η αιτία του φόβου είναι η άγνοια.

Ποια άγνοια; Η άγνοια ότι τα πάντα συμβαίνουν στη ζωή μας για ένα μοναδικό λόγο. Για να μας αφυπνίσουν από το λήθαργό μας. Για να πονέσουμε, έτσι ώστε μέσα από τον πόνο να αναγκαστούμε να φέρουμε στην επιφάνεια την αληθινή μας φύση. Η άγνοια ότι το δράμα της ζωής μας είναι τέλειο.

Και όπως πρόσφατα μου είπε ένας καλός φίλος και δάσκαλος:Στο τέλος όλα θα είναι καλά. Κι αν δεν είναι όλα καλά θα σημαίνει πως το τέλος

δεν ήρθε ακόμη...------

Περίπτερα, περιπτεράδες και ιστορίες της γειτονιάς!Τα περίπτερα στη χώρα μας είναι κομμάτι της κοινωνίας μας εδώ και πολλά

χρόνια. Η μορφή τους όπως την ξέρουμε, είναι Ελληνική ιδιαιτερότητα και πρωτοτυπία, η οποία όμως παρέχει ευκολία και πρακτικότητα στην καθημερινότητα, και τη δικιά μας και των τουριστών.

Η λέξη “περίπτερο” είναι σε χρήση από την αρχαιότητα, συγκεκριμένα, ο ναός που περιβαλλόταν από κίονες σε όλες του τις πλευρές ονομαζόταν “περίπτερος ναός”.

Στην αρχή λοιπόν, ήταν μικρά καπνοπωλεία, τα οποία εμφανίστηκαν αμέσως μετά την πρώτη ίδρυση του Ελληνικού κράτους στο Ναύπλιο και λίγο μετά το ήρθαν και στην Αθήνα.

Σιγά σιγά τα προϊόντα που πωλούσαν πλήθαιναν και έτσι έφτασε στις προθήκες τους το πρώτο φιλολογικό περιοδικό, το “Ίρις” το οποίο πωλούνταν προς 25 λεπτά.

Από το 1889 ξεκίνησε η χορήγηση αδειών σε τραυματίες πολέμου και έτσι ξαφνικά ο αριθμός τους μεγάλωσε κατά πολύ. Την εποχή εκείνη, ο μόνος τρόπος ενημέρωσης ήταν οι εφημερίδες, οι οποίες πολύ γρήγορα έγιναν μέρος της γκάμας των περιπτέρων, βοηθώντας στην ανάπτυξή τους.

Τα πρώτα περίπτερα εμφανίστηκαν, μετά την ήττα της Ελλάδας στον πόλεμο του 1897 με την Τουρκία, σε αστικά κέντρα της περιφέρειας.

Στην Αθήνα το πρώτο περίπτερο έκανε την εμφάνισή του στην οδό Πανεπιστημίου το φθινόπωρο του 1911. Το 1914 η όψη των περιπτέρων γίνεται ομοιόμορφη σε όλη τη χώρα: 0,70 επί 0,70 μ. Ένα μικρό πρόχειρα κατασκευασμένο

ξύλινο κουβούκλιο με λίγα προϊόντα, προσπαθούσε να καλύψει τις ελάχιστες οικονομικές ανάγκες της εποχής και να δώσει μια ανάσα σε ανθρώπους που είχαν δώσει σημαντικό κομμάτι της ζωής τους για την Ελλάδα.

Το 1922 και πιο συγκεκριμένα τον Σεπτέμβρη το Υπουργείο Περιθάλψεως κατέθεσε νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο τα ήδη ανεγερθέντα περίπτερα, αλλά και αυτά που πρόκειται να αναγερθούν στο μέλλον, θα παραχωρούνται προς αποκλειστική χρήση στην “Πανελλήνιον Ένωσιν Τραυματιών Πολέμου 1912 ως 1921”.

Το 1943 με '44 εισέρχονται και άλλες κατηγορίες δικαιούχων: θύματα πολέμου και θύματα ειρηνικής περιόδου.

Τα πρώτα ζαχαρώδη και αναψυκτικά άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους στα περίπτερα στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Αυτό συνέβη περισσότερο στα περίπτερα του Πειραιά και λιγότερο στα περίπτερα της Αθήνας, όταν μπήκαν τα πρώτα ψυγεία με πάγο.

Με αυτόν τον τρόπο δόθηκε η δυνατότητα στις εγχώριες εταιρίες παραγωγής αναψυκτικών (ΗΒΗ) να διαθέσουν στα περίπτερα της εποχής τα προϊόντα τους. Τα πρώτα ψυγεία με πάγο χρησιμοποιήθηκαν και ως αποθηκευτικοί χώροι για τα τσιγάρα, λόγω κυρίως της υψηλής θερμοκρασίας.

Τα πρώτα ζαχαρώδη προϊόντα προέρχονταν κατά κύριο λόγο από την εταιρία ΙΟΝ. Οι τσίχλες της εταιρίας δημιούργησαν μια νέα αγοραστική ομάδα για το σημείο του περιπτέρου και νέες καταναλωτικές συνήθειες για τα δεδομένα της εποχής. Οι πρώτες σοκολάτες γάλακτος της εταιρίας, δημιούργησαν μια νέα εικόνα για το σημείο του περιπτέρου.

Αργότερα αλλάζει η σχετική νομοθεσία, αλλάζει έτσι και η όψη τους, γίνονται όλα ομοιόμορφα και ομοιόχρωμα και με ίδιες διαστάσεις για όλη την Ελλάδα (1.30 επί 1.50 μ.) με ρολά και ψυγείο για τα αναψυκτικά. Τοποθετούνται στα πεζοδρόμια, στις πλατείες, στα πάρκα, στις στάσεις των λεωφορείων, στα ΚΤΕΛ.

Η έλευση των τηλεφώνων στην Ελλάδα δίνει μεγάλη ώθηση στα περίπτερα, τα κάνει πολύ σημαντικά όπου βρίσκονται. Έτσι στη δεκαετία του '50 εγκαθίστανται τηλέφωνα στα περίπτερα. Η δεκαετία του '50 και του 60 είναι οι δεκαετίες της μεγάλης εσωτερικής μετανάστευσης και πλήθος ανθρώπων από την επαρχία συρρέουν στην Αθήνα κατά κύριο λόγο. Για τηλέφωνο στο σπίτι ούτε κουβέντα, έτσι τα περίπτερα με τις τηλεφωνικές τους συσκευές και τα τηλέφωνα με μετρητές και αργότερα με κερματοδέκτες (τα κόκκινα τηλέφωνα, τα θυμάστε;) είναι βασικά για την επικοινωνία με συγγενείς και φίλους στους τόπους καταγωγής. Οι περιπτεράδες ξέρουν περισσότερα για τη γειτονιά από τους πάντες, ακούν τα πάντα βλέπετε!

Έως τη δεκαετία του 1970 οι διαστάσεις είχαν μεγαλώσει (1,30 επί 1,50 μ.), ενώ είχαν εγκατασταθεί ρολά και ψυγεία. Το 1971 αναγνωρίζονται και αποκτούν δικαιώματα οι ενοικιαστές περιπτέρων ως τάξη επαγγελματιών. Το 1980 αρχίζει να παραχωρείται κοινόχρηστος χώρος στα περίπτερα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Το 1997 μετά τις εργασίες για το μετρό που γίνονταν στην περιοχή, κατέρρευσε

το πρώτο περίπτερο της Αθήνας. Το 2002 επιτρέπεται και σε ανάπηρους του άμαχου πληθυσμού, π.χ. άνθρωποι που τραυματίστηκαν από νάρκες, να αποκτήσουν άδεια περιπτέρου. Είχαν ενταχθεί ήδη από τη δεκαετία του 1980 οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, οι ανάπηροι του Δημοκρατικού Στρατού.Με τα χρόνια όλο και περισσότερα προϊόντα βρίσκονται κάτω από τη σκεπή τους, στα ράφια ή στα ψυγεία τους και το περίπτερο εδραιώνεται στις συνήθειές μας. Τα επόμενα χρόνια το περίπτερο άρχισε να αποκτά σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης να διευρύνει την γκάμα των προϊόντων του, και τις διαστάσεις για τον χώρο που καταλαμβάνει με σημαντικές όμως αποκλίσεις από περιοχή σε περιοχή της χώρας, και από Δήμο σε Δήμο της Αθήνας. Τα προϊόντα που πωλούνται στο περίπτερο έχουν φτάσει τους 2.500 κωδικούς.

Το τελευταίο σημαντικό επίτευγμα του κλάδου με την νομιμοποίηση πώλησης γαλακτοκομικών προϊόντων (πλην τυροκομικών) σάντουϊτς και φρουτοσαλάτας, αναμένεται να δώσει μια νέα ώθηση στην εμπορική πορεία του κλάδου, σε μια πραγματικά δύσκολη εποχή για τον χώρο του εμπορίου και ειδικότερα του λιανεμπορίου.

Το 2006 οι διαστάσεις των περιπτέρων αυξήθηκαν κατά 20 πόντους. Οι καινούργιες είναι 1,50 επί 1,70. Το εμβαδόν είναι 2,55 τ.μ.

Το 2007 δίνεται άδεια και σε βετεράνους του πολέμου στην Κύπρο και σε άτομα με σοβαρή αναπηρία. Δήμος Αθηναίων Ο Δήμος Αθηναίων επιτρέπει στα περίπτερα να καλύψουν με ρολά χώρο 4,25 τ.μ. και επιπλέον χώρο μέχρι τα 6,35 τ.μ. για δύο ψυγεία με την πληρωμή τέλους κατάληψης κοινόχρηστου χώρου. Τα ενοίκια προ κρίσης κυμαίνονταν (κατά μέσο όρο) από 700 έως και 1.300 ευρώ, ανάλογα με την περιοχή στην οποία βρίσκονταν.

Το 2012 το υπουργείο Άμυνας αποφάσισε την απελευθέρωση των αδειών, εκχωρώντας το 70 τοις εκατό των περιπτέρων στους δήμους και το 30 τοις εκατό σε άτομα με ειδικές ανάγκες και πολύτεκνους με βάση εισοδηματικά κριτήρια. Ο νόμος προβλέπει ότι οι υφιστάμενες άδειες περιπτέρων διατηρούνται σε ισχύ, αλλά δεν μεταβιβάζονται, ούτε κληρονομούνται.

Σχετικά με τις νέες άδειες η παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης των υπόλοιπων θέσεων (εκτός δηλαδή του 30 τοις εκατό) παραχωρούνται με δημοπρασία. Ο χρόνος παραχώρησης του δικαιώματος χρήσης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 10 χρόνια. Απαγορεύεται η αναμίσθωση ή υπεκμίσθωση, μια πρακτική δεκαετιών.

Την ίδια χρονιά καταργήθηκαν πρακτικά οι περιορισμοί με βάση πληθυσμιακά κριτήρια, η ύπαρξη περιορισμένου αριθμού προσώπων που τα εκμεταλλεύονται, ο περιορισμός της μόνιμης κατοικίας, ο περιορισμός της εκμίσθωσης μόνο σε φυσικά πρόσωπα.

Το 2013 τα περίπτερα ανέρχονται σε 10.000 περίπου σε όλη την Ελλάδα. Από αυτά, 3.500 βρίσκονται στην Αττική. Από τα 1.300 του Δήμου Αθηναίων έχουν εγκαταλειφθεί από την αρχή της κρίσης περίπου τα 500.

Εμφανίζονται τα Kiosky's το δίκτυο των σύγχρονων περιπτέρων περιλαμβάνει 275 “κιόσκια” στην Αττική. Ο τζίρος των περιπτέρων σε όλη την Ελλάδα υπολογίζεται σε 5 δισ. ευρώ. Το κέρδος που μένει στους ιδιοκτήτες είναι της τάξεως του 9 με 10 τοις εκατό.

Τα τελευταία 2 χρόνια πάνω από 3.500 περίπτερα έχουν βάλει λουκέτο, δείχνοντας πως ακόμα και αυτή η καθαρά ελληνική πατέντα υποκύπτει στην κρίση. Ο Δήμος Αθηναίων εφαρμόζει πρόγραμμα κατεδάφισης των εγκαταλελειμμένων περιπτέρων που έχει ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς, τα οποία υπολογίζονται σε περίπου 300.

Μια ανάμνησηΤα περίπτερα της εποχής εκείνης ήταν μικρές ξύλινες τετράγωνες κατασκευές,

που γύρω γύρω είχαν τζαμωτές βιτρίνες. Ο εσωτερικός χώρος ήταν περίπου στο ένα τετραγωνικό μέτρο, ίσως και λίγο παραπάνω, (ίσα ίσα που χωρούσε ένα άτομο καθισμένο σε μια καρέκλα).Από τη μία πλευρά ήταν η πόρτα εισόδου και εξόδου του περιπτερά. Οι άλλες τρεις πλευρές ήταν γεμάτες εσωτερικά με ράφια, πάνω στα οποία υπήρχαν τα είδη πώλησης. Το βασικό είδος ήταν τα τσιγάρα, με όλες τις τότε μάρκες και τύπους.

Τα πρώτα χρόνια τα τσιγάρα ήταν χωρίς φίλτρο. Θυμάμαι μάλιστα ότι πωλούσαν και χύμα καπνό (ταμπάκος) και κάτι ροζ χαρτάκια, μέσα στα οποία οι καπνιστές έβαζαν λίγο καπνό, το τύλιγαν και το κολλούσαν με το σάλιο. Ακόμη θυμάμαι ότι εκτός από τα συσκευασμένα πακέτα υπήρχαν και χύμα τσιγάρα, τα οποία ο ενδιαφερόμενος πελάτης αγόραζε όσα ήθελε.

Άλλα είδη που πωλούσαν ήταν τα τσακμάκια με την πέτρα και ένα μακρύ φυτίλι. Είχαν στο επάνω μέρος μια οδοντωτή ρόδα, την οποία χτυπούσαν για να γυρίσει με την κόψη της παλάμης. Η ρόδα είχε επαφή με μια μικρή ειδική πέτρα (τσακμακόπετρα) που έβγαζε σπίθες και που για να ανάψει φωτιά, χρειαζόταν λίγη τέχνη και περισσότερη υπομονή! Αργότερα βγήκαν αυτά του υγραερίου.

Για μας τότε τα παιδιά τα αγαπημένα είδη των περιπτέρων ήταν οι σοκολάτες, τα μαντολάτα, τα λουκούμια. Δεν θα ξεχάσω τα πόσα χρήματα (μισή δραχμή) δίναμε για να αγοράσουμε τις σοκολάτες με τις φωτογραφίες των ποδοσφαιριστών, τις οποίες κολλούσαμε σε άλμπουμ για να κερδίσουμε μια μπάλα ποδοσφαίρου! Μα ήταν τόσο δύσκολο να το συμπληρώσεις αφού πάντα ένα χαρτάκι ήταν τόσο σπάνιο που δεν το έβρισκε κανείς. Θυμάμαι πως αυτό είχε τον αριθμό 6 και ποδοσφαιριστής ήταν ο Γιώργος Σιδέρης του Ολυμπιακού!

Άλλα παρόμοια άλμπουμ ήταν με ηθοποιούς και με τις εθνικές ενδυμασίες των κρατών. Αυτά ήταν εξόχως διδακτικά, αφού μαθαίναμε όλα τα κράτη του κόσμου και τις εθνικές ενδυμασίες τους.

Όταν περνούσαμε από την Ομόνοια εκείνα τα χρόνια χαζεύαμε τα περίπτερα. Και τι δεν είχαν... από κολώνιες... πινέλα ξυρίσματος.... επισκευάζανε στυλό αλλά γεμίζανε και τα διαρκείας... τα bic δηλαδή που αντικαταστήσανε το μελάνι και την

πέννα, τον κοντυλοφόρο. Σήμερα ακούγεται αστείο να γεμίσεις ένα στυλό διαρκείας.Ο περιπτεράς της Ομόνοιας τότε δεν φοβότανε μήπως τον κλέψουν, δεν είχε

κάμερες ασφαλείας και “σεκιουριτάδες” όπως σήμερα. Αρκούσε ο πολιτσμάνος της βάρδιας που έκοβε βόλτες στην περιοχή.

Στην μόστρα έβλεπες φυσικά και τον ΚΟΛΥΝΟ την οδοντόπαστα και αργότερα την κρέμα ξυρίσματος που μέχρι να βγει η σκόνη σαπούνι του ΑΛΕΠΟΥΔΕΛΗ και του ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗ είχαν τα πρωτεία. Έριχνες λίγο στο πλαστικό ή σιδερένιο μπωλάκι και έκανες σαπουνάδα με το κλασικό πινέλο.

Θα έβλεπες επίσης και πινακίδα να γράφει ΜΑΝΤΑΡΟΝΤΑΙ ΚΑΛΤΣΕΣ, γυναικείες νάϋλον που δεν πετούσαν οι γυναίκες όταν έφευγαν οι πόντοι. Η γυναίκα του περιπτερά δούλευε στο σπίτι μανταρίστρα.

Από περιοδικά ΡΟΜΑΝΤΣΟ, ΘΗΣΑΥΡΟΣ με μεγάλη κυκλοφορία, το ΕΡΓΟΧΕΙΡΟ επίσης για πλέξιμο και κέντημα. Πλέκανε και κεντάγανε οι γυναίκες στις γειτονιές της Αθήνας, στην Αγίου Μάρκου είχε μαγαζιά με κλωστές, μαλλιά κ.λπ.

Επίσης έβλεπες και τεύχη από εγκυκλοπαίδειες... αγοράζανε για τα παιδιά τους οι γονείς τους ερχόταν οικονομικά τεύχος τεύχος. Τα μαζεύανε και πηγαίνανε στον εκδοτικό οίκο να τα δώσουν και να πάρουν τον δεμένο τόμο.

Να μη ξεχάσω και τα κομπολόγια που πουλούσαν τα περίπτερα απαραίτητο αξεσουάρ των θαμώνων στα καφενεία με τον βαρύ γλυκό δίπλα, το άφιλτρο, τα κιτρινισμένα δάχτυλα από την νικοτίνη και φυσικά το ντουμάνι στην αίθουσα.

Τα περίπτερα της Ομόνοιας πουλούσαν και χύμα τσιγάρα για τους άφραγκους αλλά και για τους πιτσιρικάδες που μόλις έβλεπαν την πρώτη τρίχα στο σώμα τους αγοράζανε τα πρώτα προκειμένου να νοιώσουν άντρες.

----

Το Τατζ ΜαχάλΈνα περισπούδαστο κτιριακό συγκρότημα που βρίσκεται στην Ινδία, κτισμένο

στη νότια όχθη του ποταμού Γιαμούνα κοντά στη πόλη Άγκρα. Ύψος: 171 μ. Άνοιξε: 1653. Λειτουργία: Μνημείο, Μαυσωλείο. Όπως πολλοί θρύλοι, έτσι και αυτός αρχίζει με το κλασσικό “Μια φορά κι έναν καιρό..." Μια φορά κι έναν καιρό στην Άγρα, μια περιοχή της μακρινής Ανατολής ζούσε ένας πρίγκιπας που τον έλεγαν Κουράμ κι ο οποίος στα 15 του χρόνια ερωτεύτηκε μια πριγκίπισσα. Σύμφωνα με το θρύλο, οι δρόμοι τους διασταυρώθηκαν τυχαία και οι μοίρες τους ενώθηκαν για πάντα. Αφού πρώτα περίμεναν πέντε ολόκληρα χρόνια ώσπου να τους επιτραπεί να ιδωθούν, τελικά παντρεύτηκαν στα 1612. Η πριγκίπισσα κατά την τελετή του γάμου πήρε το όνομα Μουμτάζ Μαχάλ που σημαίνει “Η εκλεκτή του παλατιού”. Ο πρίγκιπας ενθρονίστηκε στο βασίλειο το 1628 με το όνομα Σα Τζαχάν, που σημαίνει “Βασιλιάς του Κόσμου” και κυβέρνησε με ειρήνη.

Όμως η μοίρα το θέλησε έτσι ώστε η Μουμτάζ να μη μείνει στο θρόνο για πολύ. Αφού πρώτα χάρισε στον Σα Τζαχάν το 14 ο παιδί του, πέθανε στα 1631, ήταν μόλις 39

ετών. Ο αυτοκράτορας δέχτηκε σαν μαχαιριά τον θάνατό της και, σύμφωνα με την ιστορία, το βασίλειο πένθησε την Μουμτάζ για 2 χρόνια. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν έγινε τίποτε χαρμόσυνο στην επικράτεια του βασιλείου: ούτε μουσική, ούτε γιορτές, ούτε συγκεντρώσεις.

Ο Σα Τζαχάν αποφάσισε να χτίσει ένα μνημείο που κανένας δεν είχε αντικρύσει ποτέ στο παρελθόν, ώστε ο κόσμος να μη μπορεί ποτέ να ξεχάσει τη Μουμτάζ. Ο αρχιτέκτονας δεν είναι γνωστός, ωστόσο το μνημείο κατάφερε να συγκεντρώσει τους πιο αμύθητους θησαυρούς που μαζεύτηκαν ποτέ στην Άγρα: φίνο λευκό μάρμαρο, νεφρίτη, πολύτιμα πετράδια, τυρκουάζ, αμέθυστο, αχάτη, ζαφείρια, κοράλια, χαλαζία, αμπάρη και άλλα.

-----

Οι μεγαλύτερες διαγραφές χρέους στην παγκόσμια ιστορίαΗ πρακτική της διαγραφής χρεών εντοπίζεται για πρώτη φορά στην Παλαιά

διαθήκη. Στον εβραϊκό Μωσαϊκό Νόμο, κατά το Σαββατικό έτος, κάθε επτά χρόνια δηλαδή, διαγράφονταν όλα τα χρέη. Κάθε 49 χρόνια, δηλαδή κάθε επτά Σαββατικά έτη, ήταν το “Ιωβηλαίο Έτος” κατά το οποίο διαγράφονταν τα χρέη και απελευθερώνονταν οι σκλάβοι.

Στην Καινή Διαθήκη, στο “Πάτερ Ημών”, οι πιστοί ζητούν από το Θεό “άφεση χρεών”. “Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών”. Δηλαδή “συγχώρεσε μας τα χρέη μας, όπως κι εμείς συγχωρούμε τους οφειλέτες μας”.

Στις ιουδαίο χριστιανικές παραδόσεις οι σχέσεις πιστωτή και οφειλέτη βασίζονταν στο κοινό καθήκον προς το Θεό. Τα δάνεια δεν ήταν τρόπος για να αποκτήσεις χρήματα αλλά ένα μέσο για να βοηθήσεις τον συνάνθρωπό σου. Με δεδομένο ότι όλα ανήκαν τελικά στο Θεό, τα δικαιώματα των πιστωτών ήταν προσωρινά κι όχι απόλυτα. Αντιθέτως στη σύγχρονη αντίληψη ο οφειλέτης... οφείλει να αγωνιά για την εξυπηρέτηση των χρεών του και η αθέτηση της πληρωμής θεωρείται αποτέλεσμα ασωτίας ή ατυχίας εκ μέρους του.

Μια από τις πιο διάσημες αποκηρύξεις χρέους έγινε στην αρχαία Βαβυλώνα (το σημερινό Ιράκ). Το 1792 π.Χ., ο αυτοανακηρυχθείς βασιλιάς της Βαβυλώνας Χαμουραμπί, έσβησε τα χρέη όλων των πολιτών έναντι της κυβέρνησής του και των υψηλόβαθμων αξιωματούχων.

Ο Κώδικας του Χαμουραμπί, που βρίσκεται σήμερα στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι, αναφέρει: “Αν οποιοσδήποτε χρωστά ένα δάνειο, και μια καταιγίδα κατέστρεψε το σιτάρι ή τη συγκομιδή του, ή το σιτάρι του δεν μεγάλωσε εξαιτίας της έλλειψη νερού, κατά το έτος αυτό δεν χρειάζεται να δώσει ούτε έναν κόκκο στον πιστωτή του, το χρέος του ξεπλένεται και δεν χρειάζεται να πληρώσει ενοίκιο για το τρέχον έτος”.

Κατά το “Ιωβηλαίο Έτος” του Χαμουραμπί έγινε μόνο μία από τις πολλές

διαγραφές χρεών που έχουν καταγραφεί στη Μεσοποταμία ήδη από το 2.400 π.X. Οι ιστορικοί έχουν καταγράψει τουλάχιστον τριάντα περιστατικά γενικής διαγραφής χρεών από το 2.400 έως το 1.400 π.Χ. και σημειώνουν ότι πρόκειται για περιόδους μεγάλης γιορτής κατά τις οποίες καταστρέφονταν τα “δισκία” στα οποία καταγράφονταν οι υποχρεώσεις των πολιτών.

Η Ευρώπη βγήκε από τη σύγκρουση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου με τεράστια χρέη και σε τεράστια ύφεση.

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1930, πολλές χώρες είχαν ξεκινήσει να εγκαταλείπουν τον κανόνα του Χρυσού σε μια προσπάθεια να αναθερμάνουν την οικονομία τους χωρίς το βάρος ενός αναχρονιστικού συστήματος συναλλαγματικών ισοτιμιών.

Ως μέρος αυτής της διαδικασίας, ένα μεγάλο μέρος των χρεών των περισσότερων χωρών διεγράφησαν. Από το 1932 έως το 1939, ο μέσος όρος μείωσης του χρέους ανήλθε σε 19 τοις εκατό του ΑΕΠ για τις προηγμένες οικονομίες. Για τη Γαλλία και την Ελλάδα το ποσοστό έφτασε το 50 τοις εκατό και το 40 τοις εκατό του ΑΕΠ αντίστοιχα.

Εξάλλου η πλήρης αποπληρωμή ήταν τόσο σπάνια που η Φινλανδία ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που κατάφερε να τηρήσει όλες τις μεταπολεμικές υποχρεώσεις της.

-------

ΣεισάχθειαΤο πρώτο γνωστό “κούρεμα” χρεών στην ιστορία πιστώνεται στον Αθηναίο

νομοθέτη και ποιητή Σόλωνα, έναν από τους επτά σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας. Ονομάστηκε “σεισάχθεια”, από τις λέξεις “σείω”, που σημαίνει ταρακουνώ και “άχθος”, που σημαίνει βάρος, αλλά και χρέος. Ουσιαστικά, η σύνθετη λέξη σεισάχθεια σημαίνει την αποτίναξη των χρεών.

Ο Σόλων ο Αθηναίος, με καταγωγή από πλούσια οικογένεια ευγενών, περιεβλήθη με έκτακτες εξουσίες από την Αθηναϊκή Πολιτεία γύρω στο 594 π.Χ., προκειμένου να λύσει τη διαμάχη πολιτών και ευγενών. Ανάμεσα στα οικονομικά μέτρα που πήρε εντασσόταν και η σεισάχθεια. Στο πλαίσιο, λοιπόν, της σεισάχθειας ο Σόλων:

Κατάργησε τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο.Απελευθέρωσε όσους Αθηναίους είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια τους

την πατρίδα και επανέφερε στην πόλη όσους εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό ως δούλοι.

Κατάργησε το δανεισμό με εγγύηση την προσωπική ελευθερία του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του.

Τα νομοθετικά μέτρα του Σόλωνα, που περιλάμβαναν και διεύρυνση της λαϊκής

κυριαρχίας, ήταν πολύ τολμηρά, αλλά και δραστικά. Βασίζονταν στην αρχή της δίκαιης ανισότητας και όχι της απόλυτης ισότητας, ενώ επιδίωκαν να αποτρέψουν την εμφύλια διαμάχη και τη διάλυση της Αθηναϊκής Πολιτείας, διατηρώντας παράλληλα τις κοινωνικές τάξεις.

Ο Σόλων δεν θέλησε να αναμειχθεί στην εφαρμογή της νομοθεσία του και αναχώρησε για το εξωτερικό, όπου παρέμεινε για δέκα χρόνια. Στην ενέργειά του αυτή διακρίνεται μια πρώτη εφαρμογή της διάκρισης της νομοθετικής από την εκτελεστική εξουσία. Κρίνοντας από την τυραννία του Πεισίστρατου και των διαδόχων του, που εγκαθιδρύθηκε το 561 π.Χ. και διάρκεσε ως το 510 π.Χ., οι μεταρρυθμίσεις του Σόλωνα φαίνεται πως δεν αντιμετώπισαν πλήρως τα προβλήματα που επιδίωκαν να λύσουν. Η ουσία τους, όμως, διατηρήθηκε και μετά το τέλος της τυραννίας και αποτέλεσε το θεμέλιο πάνω στο οποίο εδραιώθηκε η κλασική αθηναϊκή δημοκρατία του Περικλή.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/518#ixzz3VXQLTrNc-----

Πακέτο διάσωσης...Είναι μία υγρή ημέρα σε ένα μικρό ιρλανδικό χωριό. Βρέχει ακατάπαυστα και οι

δρόμοι είναι άδειοι.Οι καιροί είναι δύσκολοι, όλοι χρωστάνε και ο καθένας ζει με πίστωση.Αυτή τη συγκεκριμένη μέρα, ένας πλούσιος Γερμανός τουρίστας οδηγάει μέσα

από το χωριό, σταματά σε ένα τοπικό ξενοδοχείο, αφήνει 100 ευρώ στο γραφείο της ρεσεψιόν, λέγοντας στον ξενοδόχο ότι θέλει να ελέγξει τα επάνω δωμάτια ώστε να βρει κάποιο για να περάσει τη νύχτα.

Ο ξενοδόχος του δίνει μερικά κλειδιά και μόλις ο επισκέπτης αρχίζει να ανεβαίνει τα σκαλιά, αρπάζει τα 100 ευρώ από το τραπέζι και τρέχει στο διπλανό κατάστημα του χασάπη για να ξεπληρώσει το χρέος του.

Ο χασάπης παίρνει τα 100 ευρώ και αμέσως πάει λίγο πιο κάτω για να ξεπληρώσει το χρέος του στον χοιροτρόφο.

Μετά ο χοιροτρόφος σπεύδει με τα 100 ευρώ να πληρώσει τον λογαριασμό του στον προμηθευτή ζωοτροφών.

Ο τύπος που δουλεύει εκεί λαμβάνει τα 100 ευρώ και τρέχει να πληρώσει τα ποτά που χρωστάει στο μπαράκι του χωριού.

Ο ιδιοκτήτης του μπαρ δίνει πονηρά κάτω από το τραπέζι τα 100 ευρώ που χρωστούσε σε μία γυναίκα θαμώνα του μπαρ, η οποία τον τελευταίο καιρό έχει μείνει άνεργη και έχει αναγκαστεί να προσφέρει έξτρα υπηρεσίες σε μοναχικούς άντρες.

Η γυναίκα χώνει τα 100 ευρώ βαθιά μέσα στην τσέπη του τζην της και με γοργό βήμα καταφτάνει στο ξενοδοχείο που βρίσκεται ο Γερμανός τουρίστας. Επιτέλους, ξεπληρώνει εκείνο το δωμάτιο που είχε νοικιάσει πριν μερικές ημέρες.

Τα 100 ευρώ τα παραλαμβάνει, ποιος άλλος, ο ξενοδόχος... Τα ακουμπά αμέσως στο τραπέζι, εκεί που τα είχε αφήσει ο πλούσιος Γερμανός τουρίστας, έτσι

ώστε να μην κινήσει την παραμικρή υποψία.Ο Γερμανός, μετά από λίγο, κατεβαίνει από τα σκαλιά, δηλώνοντας ότι δεν του

άρεσε κάποιο από τα δωμάτια. Παίρνει τα 100 ευρώ πίσω, μπαίνει στο αυτοκίνητό του και εγκαταλείπει την πόλη.

Κανένας δεν παρήγαγε τίποτα. Κανένας δεν κέρδισε τίποτα. Όμως οι κάτοικοι του χωριού έπαψαν να χρωστούν και μπορούν τώρα να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία.

Κάπως έτσι, λειτουργούν τα περιβόητα πακέτα διάσωσης... κυρίες και κύριοι!-------

Καστροπολιτεία ΜονεμβασιάςΗ βυζαντινή καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς, το “πέτρινο καράβι” του

Ρίτσου, στέκει καρτερικά στο νοτιοανατολικό άκρο της Λακωνικής γης, μεταφέροντας τους επισκέπτες σε ένα ονειρικό ταξίδι στο χρόνο και την ιστορία. Κάστρα και τείχη, παλιά αρχοντικά, στενά λιθόστρωτα δρομάκια, εκκλησίες, παλιές χαμηλές καμάρες, αψίδες, οικόσημα, μαρμάρινοι αυτοκρατορικοί θρόνοι, βυζαντινές εικόνες δίνουν την εντύπωση μιας πόλης φανταστικής, που δεν την άγγιξε το πέρασμα του χρόνου.

Η Μονεμβασιά είναι γνωστή σαν το “Γιβραλτάρ της Ανατολής”, το “Υπερνεφελές Κάστρο” του Μοριά, το “Περιώνυμον Άστυ” του Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’, η “Θεόσωστος Πόλη” των Παλαιολόγων του Μυστρά, το “Μενεξέ Καλεσί” (Κάστρο των λουλουδιών, Φρούριο των ανθέων) των Τούρκων, το “Λουλούδι της Μονεμβασιάς”, η “Ανθομύριστη Καστροπολιτεία” του Νότου.

Ένα μικρό νησί που ενώνεται με την ενδοχώρα από μια στενή λωρίδα γης, μια γέφυρα που συνυπάρχει με το θαλασσινό στοιχείο του Μυρτώου Πελάγους. Μπαίνοντας στο βράχο από τη μοναδική είσοδο (“μόνη έμβαση” απ’όπου και το όνομα της πόλης Μονεμβασιά) αρχίζει το ταξίδι στο παρελθόν, από τον 6ο αιώνα που κατοικήθηκε μέχρι και σήμερα.

Μπαίνοντας στην πόλη αριστερά βρίσκεται το σπίτι του Μονεμβασίτη ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσου. Στη συνέχεια, ο κεντρικός δρόμος με το βυζαντινό καλντερίμι, ο δρόμος της αγορά που οδηγεί στη Κεντρική Πλατεία με το παλαιό κανόνι και την Εκκλησία του Ελκομένου Χριστού. Απέναντι το ιστορικό διατηρητέο κτίριο του 16ου αιώνα (τζαμί) όπου στεγάζεται η Αρχαιολογική Συλλογή Μονεμβασίας. Από εδώ διακλαδίζονται οι δρόμοι προς όλες τις γωνίες του Κάστρου. Τέτοιες πανέμορφες γωνιές υπάρχουν παντού. Μετά από μία ανηφορική διαδρομή 15 λεπτών, ο επισκέπτης φτάνει στην επάνω πόλη, τον “Γούλα” όπως λέγεται, αλλά η θέα σίγουρα τον ξεκουράζει. Στα πόδια του η κάτω πόλη, τα τείχη και η θάλασσα, να παίζει το αιώνιο παιχνίδι της με το Κάστρο, ενώ λίγο πιο πάνω δεσπόζει η εκκλησία της Αγίας Σοφίας χτισμένη στην άκρη του απόκρημνου βράχου.

Στο Κάστρο υπάρχουν 40 εκκλησίες, μεταξύ των οποίων της Παναγίας της Χρυσαφίτισσας, της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας, της Παναγίας της Κρητικιάς, του Αγίου

Νικολάου, του Αγίου Στεφάνου, του Αγίου Παύλου, της Αγίας Άννας, καθώς και το εργαστήριο και μουσείο αργυροχρυσοχοΐας.

Εντός της Καστροπολιτείας δεν κυκλοφορούν οχήματα. Καλύτερη λύση είναι η στάθμευση στη Νέα Πόλη και η μετάβαση στο Κάστρο με το διαθέσιμο λεωφορείο. Η στάθμευση προς την πύλη του Κάστρου είναι ιδιαίτερα δύσκολη και καλό είναι να αποφεύγεται. Υπάρχουν σημεία όπου η στάθμευση απαγορεύεται και οι οδηγοί θα είναι ιδιαιτέρα προσεκτικοί.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: η Άνω Πόλη της Μονεμβασιάς παραμένει κλειστή λόγω ανασκαφικών εργασιών που πραγματοποιούνται από την 5η εφορία βυζαντινών αρχαιοτήτων.

-----

Χρήσιμες πληροφορίεςΑπό τον έγκριτο Ιατρό Μάνο Χατζηδάκη:Αλήθειες που πρέπει να γνωρίζετε σε θέματα, για τα οποία κι εσείς θα έχετε

αναρωτηθεί... Μάθετε όλες τις απαντήσεις.Είναι αποτελεσματικά τα σιρόπια για τον βήχα;Όχι. Επειδή περιέχουν πολύ μικρή δοσολογία των συστατικών που

καταπολεμούν το βήχα. Τα μόνα σιρόπια που ανακουφίζουν από το βήχα είναι εκείνα που περιέχουν αντισταμινικά.

Η κατανάλωση ζάχαρης προκαλεί υπερδραστηριότητα στα παιδιά;Όχι. Η μελέτη 23 ερευνών απέδειξε ότι η ζάχαρη δεν επηρεάζει στο ελάχιστο τη

συμπεριφορά των παιδιών.Τα ζαχαρούχα αναψυκτικά οδηγούν στον διαβήτη;Ναι. Έρευνα της Αμερικανικής Φαρμακευτικής ομοσπονδίας έδειξε πως οι

γυναίκες που έπιναν ένα ή περισσότερα ζαχαρούχα αναψυκτικά την ημέρα αύξησαν κατά 83 τοις εκατό τις πιθανότητες να πάθουν διαβήτη τύπου 2.

Χρειάζομαι αντηλιακό με δείκτη προστασίας πάνω από 30;Όχι. Δείκτης προστασίας 30 μπλοκάρει το 97 τοις εκατό των βλαβερών

υπεριωδών ακτίνων. Μεγαλύτερος δείκτης δεν προσφέρει απολύτως τίποτα. Αυτό μου μετρά είναι το αντηλιακό σας να καλύπτει τόσο της UVA όσο και τις UVB ακτίνες του ήλιου.

Παχαίνουν οι ξηροί καρποί;Όχι. Μολονότι το 75 τοις εκατό ενός ξηρού καρπού αποτελείται από λίπος,

σημασία έχει η ποσότητα που θα φάτε. Οι ξηροί καρποί περιλαμβάνουν υγιές λίπος που είναι απαραίτητο από τον οργανισμό.

Είναι το περπάτημα εξίσου αποδοτικό με το τρέξιμο;Ναι. Οι έρευνες δείχνουν πως η διάρκεια της άσκησης (και το καύσιμο των

θερμίδων) είναι πιο σημαντική από την ένταση της προπόνησης. Το περπάτημα με ένα μέσο ρυθμό και το τρέξιμο έχουν τα ίδια οφέλη για τον οργανισμό, αρκεί να

καταναλώνουν την ίδια ποσότητα ενέργειας.Είναι η κατανάλωση χυμών εξίσου καλή με την κατανάλωση φρούτων;Όχι. Επειδή όταν υγροποιείς τα φρούτα χάνεις τις βιταμίνες της φλούδας και

των ινών.Είναι όλα τα πολύσπορα είδη ψωμιού καλύτερα από το άσπρο ψωμί;Το ψωμί ολικής άλεσης που περιέχει όλα τα μέρη του πυρήνα του κόκκου που

είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και φυτικές ίνες, είναι καλύτερο. Ορισμένα μαύρα ψωμιά όμως, είναι απλώς άσπρα ψωμιά με λίγη καραμέλα χρωματισμού για να πλασάρονται ως υγιεινά.

Μπορεί ένα υδρομασάζ να σε αρρωστήσει;Ναι. Ειδικά σε σπα, ξενοδοχεία και γυμναστήρια, που είναι τα τέλεια μέρη

επώασης μικροβίων. Το νερό δεν είναι αρκετά ζεστό για να σκοτώσει τα βακτήρια. Αντίθετα, είναι στην κατάλληλη θερμοκρασία για να βοηθήσει στην ανάπτυξη των μικροβίων. Η πιο επικίνδυνη αρρώστια που μπορεί να κολλήσει κανείς είναι ένα είδος πνευμονίας που λέγεται η νόσος του λεγεωνάριου.

Ο καφές προκαλεί καρκίνο;Όχι. Απεναντίας ο καφές ο έχει ευεργετικές ιδιότητες στον περιορισμό των

πιθανοτήτων εκδήλωσης διαβήτη, Πάρκινσον, καρκίνου στο συκώτι, ενώ βοηθά και στην κατάθλιψη.

Τα αβγά ανεβάζουν τα επίπεδα χοληστερίνης;Όχι. Παρότι είναι γεμάτα χοληστερίνη, πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως τα

κορεσμένα λιπαρά επηρεάζουν περισσότερο τον δείκτη χοληστερίνης από τα φαγητά που περιέχουν χοληστερίνη.

Μπορεί κανείς να πίνει πάρα πολύ νερό;Ναι. Είναι πάρα πολύ σπάνιο να πεθάνει κανείς από το πολύ νερό. Όμως

μπορεί να προκαλέσει τη λεγόμενη δηλητηρίαση του νερού επειδή αραιώνει τη συγκέντρωση του νατρίου στο αίμα και οδηγεί σε μια κατάσταση γνωστή ως υπονατριαιμία. Τα συμπτώματα της κυμαίνονται από ναυτία και σύγχυση ως σπασμούς. Γι’αυτό σε απαιτητικές προπονήσεις να καταναλώνετε υγρά με ηλεκτρολύτες.

Βοηθάει το γιαούρτι στα προβλήματα πέψης;Ναι. Ο οργανισμός μας για να χωνέψει είναι γεμάτος μικροοργανισμούς,

ορισμένους καλούς κι άλλους κακούς. Το γιαούρτι περιέχει ευεργετικά βακτήρια που λέγονται προβιοτικά και βοηθούν στη σωστή ισορροπία του οργανισμού.

Οι λευκαντικές οδοντόκρεμες βοηθούν στη λεύκανση των δοντιών;Όχι. Περιέχουν κάποια συστατικά που μπορεί να κάνουν τα δόντια σας να

δείχνουν πιο λευκά αφαιρώντας τους “λεκέδες”. Στην πραγματικότητα, όμως δεν λευκαίνουν τα δόντια.

Είναι ασφαλές να τοποθετήσεις πλαστικά σκεύη σε φούρνο μικροκυμάτων;Ναι. Αρκεί, βέβαια, να έχουν την ένδειξη “ασφαλές για μικροκύματα”. Τα χημικά

που περιέχουν δεν εισχωρούν μέσα στο φαγητό.Μπορεί η τηλεόραση να καταστρέψει την όρασή σας;Όχι. Ίσχυε τη δεκαετία του '50 όταν οι τηλεοράσεις εξέπεμπαν ακτινοβολία. Οι

καινούριες τηλεοράσεις μπλοκάρουν τις επιβλαβείς εκπομπές.Είναι το κόκκινο κρασί καλύτερο από το λευκό κρασί;Ναι. Το κόκκινο περιέχει μεγαλύτερη ποσότητα ρεσβερατρόλης, ενός

αντιοξειδωτικού που βρίσκεται στο φλοιό του σταφυλιού και καταπολεμά ασθένειες που σχετίζονται με τη γήρανση.

Είναι το εμφιαλωμένο νερό καλύτερο από το νερό της βρύσης;Όχι. Δεν είναι ούτε πιο ασφαλές ούτε πιο καθαρό, για την ακρίβεια είναι πιο

εύκολο να μολυνθεί, διότι ενώ προέρχεται από τις ίδιες πηγές με το νερό της βρύσης, ελέγχεται για προσμείξεις μόνο μια φορά την εβδομάδα ή το μήνα, ενώ οι δημόσιες παροχές νερού ελέγχονται καθημερινά.

Το λάδι μπορεί να αποτρέψει μια καρδιακή προσβολή;Ναι. Το καλής ποιότητας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο περιέχει πολυφενόλες και

αντιοξειδωτικά που μειώνουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.-------

Μεγάλα λόγια!Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι: οι καλοί και οι κακοί. Οι καλοί κοιμούνται

καλύτερα, αλλά οι κακοί φαίνεται ότι περνούν καλύτερα ξύπνιοι. Γούντι ΆλενΜόνο ένας στους χίλιους άντρες γίνεται αρχηγός. Οι υπόλοιποι 999

ακολουθούν γυναίκες. Groucho MarxΌταν ήμουν παιδί προσευχόμουν κάθε βράδυ για ένα καινούργιο ποδήλατο.

Μετά κατάλαβα πως ο Κύριος δεν δουλεύει έτσι, οπότε έκλεψα ένα και του ζήτησα να με συγχωρέσει. Emo Philips

Διασημότητα είναι ένας άνθρωπος που εργάζεται σκληρά για να γίνει γνωστός και μετά φορά σκούρα γυαλιά για να μην τον αναγνωρίζουν. Fred Allen

Υπάρχουν μόνο δύο τρόποι για να πεις την πλήρη αλήθεια: ανώνυμα ή μεταθανάτια. Thomas Sowell

Αν αποφασίσεις να κόψεις το κάπνισμα, το ποτό και τον έρωτα δεν ζεις περισσότερο καιρό. Απλώς τα δέκα χρόνια σου φαίνονται εκατό. Κλέμεντ Ντερόϊντ

Κάποτε έκοψα το ποτό και τις γυναίκες. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά της ζωής μου. George Best

Ατύχησα και με τις δύο μου συζύγους. Η πρώτη με άφησε και η δεύτερη όχι. Πάτρικ Κάρεϊ

Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων. Αριστοτέλης

Περισσότεροι νόμοι, λιγότερη δικαιοσύνη. ΚικέρωνΌταν η Ευρώπη ανοίγει το στόμα της, είναι για να χασμουρηθεί. Φρανσουά

ΜιττεράνΣτο σπίτι μου εγώ είμαι το αφεντικό, η γυναίκα μου είναι απλά αυτή που

παίρνει τις αποφάσεις. Γούντι ΆλλενΤους αντιπάλους σου ή πρέπει να τους παίρνεις με το μέρος σου ή να τους

εξοντώνεις. Νικολό ΜακιαβέλιΣήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκ, τη στιγμή που υπάρχει η

τηλεόραση. Ουμπέρτο ΈκοΕπιλέγω τους φίλους μου προσεκτικά. Οι εχθροί θα με διαλέξουν μόνοι τους.

Γιασέρ ΑραφάτΌταν κάθεσαι με ένα ωραίο κορίτσι για δυο ώρες, σου φαίνεται σαν δυο λεπτά.

Αν καθίσεις σε μια αναμμένη σόμπα για δυο λεπτά, σου φαίνεται σαν δυο ώρες. Αυτό είναι η σχετικότητα. Άλμπερτ Αϊνστάιν

----

Η διάσημη αγγλική συνταγή, “πίτα του βοσκού” (shepherd's pie) δια χειρός του Σκωτσέζου σεφ Gordon Ramsay. Δυνατή και γεμάτη γεύση!! Απολαύστε!!

Τι χρειαζόμαστε:2 κ.σ. ελαιόλαδοαλάτι και φρεσκοαλεσμένο μαύρο πιπέρι500 γρ. αρνίσιος κιμάς1 μεγάλο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο1 μεγάλο καρότο, τριμμένο στον τρίφτη2 σκελίδες σκόρδο1 με 2 κ.σ. Worcestershire sause1 κ.σ. τοματοπελτέφρέσκο θυμάρι, ψιλοκομμένοφρέσκο δεντρολίβανο ψιλοκομμένο250 ml. κόκκινο κρασί300 ml. ζωμό κότας1 κιλό πατάτες, ξεφλουδισμένες και κομμένες σε χοντρά κομμάτια50 γρ. βούτυρο2 κρόκοι αυγώντριμμένη παρμεζάνα

Πώς το κάνουμε:1. Προθερμάνετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς C.2. Ζεστάνετε το ελαιόλαδο μέσα σ'ένα μεγάλο τηγάνι. Ρίξτε και τσιγαρίστε τον

κιμά σε δυνατή φωτιά για 2 με 3 λεπτά μέχρι να πάρει ένα καφετί χρώμα.3. Προσθέστε το κρεμμύδι, το καρότο και το σκόρδο και ανακατέψτε.

Προσθέστε την Worcestershire sause, τον τοματοπελτέ και τα μυρωδικά και αφήστε το να βράσει για 1 με 2 λεπτά ανακατεύοντας συνεχώς.

4. Χύστε το κόκκινο κρασί και χαμηλώστε την θερμοκρασία μέχρι να εξατμιστεί τελείως. Προσθέστε το ζωμό κότας και αφήστε το να βράσει μέχρι να δέσει η σάλτσα.

5. Εν τω μεταξύ βράστε τις πατάτες σε καυτό αλατισμένο νερό μέχρι να μαλακώσουν. Μόλις είναι έτοιμες, αφήστε τες να στραγγίσουν, ξεφλουδίστε τες, κόψτε σε χοντρά κομμάτια και λιώστε τες σε πουρέ μέσα σ'ένα σκεύος.

6. Προσθέστε τους κρόκους και το βούτυρο ανακατεύοντας συνεχώς (ο πουρές πρέπει να ναι ζεστός!).

7. Προσθέστε και την παρμεζάνα και όσο αλάτι και πιπέρι θέλετε ανακατεύοντας ξανά. Ο πουρές θα ναι αρκετά σφιχτός.

8. Αδειάστε και απλώστε τον κιμά σ'ένα βαθύ πυρίμαχο σκεύος.9. Χρησιμοποιώντας μια σπάτουλα απλώστε τον πουρέ από πάνω.10. Προσθέστε έξτρα παρμεζάνα τριμμένη και τέλος μ'ενα πηρούνι κάνετε

μερικές γραμμές σαν κυματάκια πάνω στην επιφάνεια του πουρέ.11. Ψήστε στο φούρνο για περίπου 20 λεπτά μέχρι να πάρει ένα χρυσό χρώμα.

Καλή επιτυχία!!

Τέλος

H διεθνής οργάνωση «Word in Harmony» με την ευγενική της δωρεά, στηρίζει για το 2015 την έκδοση των περιοδικών Braille του Φάρου Τυφλών της Ελλάδος καλύπτοντας την προμήθεια του ειδικού εκτυπωτικού χαρτιού.