7o Γενικό Λύκειο

Καλλιθέας

Ηλεκτρονική Σχολική Εφηµερίδα

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2013 ���� ΦΥΛΛΟ 1

ΝΕΟΙ ΚΑΙ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

ΚΡΙΣΗ

����Κάθε εποχή κρίσης σηµατοδοτεί την αρχή µιας νέας εποχής

����Φιλοπατρία ή επιβίωση;

����Γιατί µειώθηκε το χαρτζιλίκι µου;

����∆εν είναι όλα µαύρα

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ����ΑΡΘΡΑ ����ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ����ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΕΙΑ ����ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

“ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ” είναι η ηλεκτρονική σχολική εφημερίδα

του 7ου Γενικού Λυκείου Καλλιθέας και είναι το πρώτο της φύλλο. Καλή

αρχή!

Όταν πριν ένα μήνα περίπου έπεσε η ιδέα, από τους υπογράφοντες, να

βγάλει το σχολείο μας μία εφημεριδούλα, η ανταπόκριση των μαθητών

υπήρξε θερμή και μαζική.

Η συμμετοχή αυτή μας ενθουσίασε αλλά και μας προβλημάτισε. Καταλα-

βαίνουμε, τελικά, με κάθε αφορμή ότι οι μαθητές θέλουν να εκφράζονται,

να έχουν δημόσιο λόγο, να καταθέτουν τις σκέψεις, τους προβληματισ-

μούς τους, να καινοτομούν, να εμπνέονται, να συμμετέχουν ενεργά στα

κοινά, να μπορούν να ασκήσουν κριτική, να πουν με θάρρος και ειλικρί-

νεια τη γνώμη τους για όσα συμβαίνουν γύρω τους -τα οποία νομίζουμε

ότι δεν τους αφορούν, δεν τους προβληματίζουν. Και πόσο λάθος κάνου-

με!- με το δυναμισμό και τον αυθορμητισμό της νιότης τους, με τη σοφία

της ακοπλεξάριστης και ασυμβίβαστης σκέψης τους δείχνουν σε μας τους

μεγάλους ότι πρέπει να τους “ακούμε”, να τους “βλέπουμε”, να τους

“διαβάζουμε” και πάνω από όλα να τους καταλαβαίνουμε.

Η συλλογή του υλικού, η συγγραφή και η διάταξη της ύλης ανήκει στους

μαθητές. Την εποπτεία και το συντονισμό της προσπάθειας έχουν οι κα-

θηγητές Νικολάου Βασιλική, φιλόλογος και Παπαπαναγιώτου Γιώργος,

πληροφορικός.

Περιεχόμενο της εφημερίδας είναι οι εντυπώσεις, οι απόψεις, οι προτά-

σεις και οι προβληματισμοί των μαθητών για όσα συμβαίνουν στο σχολι-

κό αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον τους, η επισήμανση θε-

μάτων που ενδιαφέρουν το σύνολο των νέων αλλά και της κοινωνίας και

κυρίως η κατάθεση σκέψεων με ελευθερία, θάρρος και αυθορμητισμό.

Γι΄αυτό το λόγο και κάθε μαθητής του σχολείου μπορεί να φέρει τις από-

ψεις και τους προβληματισμούς του στη συντακτική ομάδα.

Ο τίτλος της εφημερίδας ήταν επιλογή όλων των μαθητών του σχολείου,

αφού οποιοσδήποτε μαθητής του Λυκείου μπορούσε να προτείνει το

όνομα που επιθυμούσε αλλά και να ψηφίσει το καλύτερο γι αυτόν, μέσα

από ηλεκτρονική σελίδα που ανοίχτηκε για το σκοπό αυτό.

Η δομή της εφημερίδας ακολουθεί τη δομή ενός έντυπου φύλλου, γιατί

ευελπιστούμε ότι η ηλεκτρονική μας εφημερίδα μπορεί κάποια στιγμή, αν

τα οικονομικά μας το επιτρέψουν, να πάρει και έντυπη μορφή.

Οι συντονιστές

Λίγα λόγια… Καλή αρχή!

Σελίδα 2

Χαιρετισμός

Το σύγχρονο ελληνικό σχολείο απαιτεί την εναρμόνιση της παραδοσιακής

διδασκαλίας με την καινοτόμο και δημιουργική δράση. Γι΄ αυτό αισθάνο-

μαι περηφάνια και ικανοποίηση για τους καθηγητές, Νικολάου Βασιλική

και Παπαπαναγιώτου Γιώργο καθώς και τους μαθητές της συντακτικής

ομάδας της εφημερίδας, που ανταποκρίνονται στα αιτήματα των καιρών

και αναλαμβάνουν δράσεις που δίνουν διέξοδο στα ενδιαφέροντα και

τους προβληματισμούς της εποχής μας. Τους διαβεβαιώνω πως θα έχουν

την αμέριστη συμπαράστασή μου στην προσπάθειά τους αυτή και εύχο-

μαι καλή επιτυχία στην εφημερίδα μας.

Ο Διευθυντής Χ. Τζελέπης

-Ο κρυμμένος θησαυρός του σχολείου μας

-Η μουσική χαρίζει ...εκτόνωση

-Μετά από μια περίοδο κρίσης έρχεται μια νέα εποχή

-Φιλοπατρία ή επιβίωση;

-Γιατί μειώθηκε τόσο το χαρτζιλίκι μου;

-Δεν είναι όλα μαύρα

-Εικόνες και ακούσματα που μας έμειναν...

-Ο πολιτισμός κάνει τη Γη να γυρίζει

-Το σινεμά πάει… 7ο

-Ένα σύμβολο της δημοκρατίας και του αγωνιζόμενου

ανθρώπου κατά της πολιτικής καταπίεσης

-Γιατί Ζ;

-Ένα άτομο, όχι ένας στρατός, μπορεί να κάνει τη δια-

φορά

-Μπορεί κανείς να μείνει αμέτοχος και αμέριμνος με-

σα στη δίνη κρίσιμων πολιτικών και κοινωνικών εξε-

λίξεων;

-Από τα πάτρια εδάφη του Πόντου

-Πιο υγιείς στη σκέψη και στη δράση!

-Μην το παραλείπεις!

-Υψηλό ήθος και ανωτερότητα

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

∆ΙΜΗΝΙΑΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2013 Μαντζαγριωτάκη 12, 17672 Καλλιθέα

ΤΗΛ: 2109510587, 2109510809

email: mail@7lyk-kallith.att.sch.gr

http://blogs.sch.gr/7lykkall

Εκδότης: 7 ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ

Συντονιστές έκδοσης:

Αρχισυνταξία:

Υπεύθυνοι ύλης:

Επιμελητές ύλης:

Επιμέλεια

φωτογραφιών:

Βαλιάνη Βίκυ

Μπασιάς Μιχάλης

Σαραντίδης Θάνος

Νικολάου Βασιλική, φιλόλογος

Παπαπαναγιώτου Γιώργος, πληροφορικός

Κόη Σιμίνα

Κόρδα Ζωή

Μισαηλίδου Αναστασία

Ροντζοβά Θεοδώρα

Σεφερίδη Μαρία

Φιτσόπουλος Γιώργος

Θανάση Αρτιόνα

Τσούλου Βάντα

Ζαρίου Κωνσταντίνα

Μπέη Δήμητρα

Μπινίσκος Παναγιώτης

Παναγούλη Ιωάννα

Παπαδημητροπούλου Δέσποινα

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

�

Νέοι και πολιτισµός

Ο πολιτισμός κάνει τη Γη να γυρίζει Άρθρο της Ζαρίου Κωνσταντίνας

Πολιτισμός. Μία απλή λέξη, μία τεραστία αξία, ένα μεγάλο κατόρθω-

μα. Τι είναι πολιτισμός; Aν ψάξεις σε ένα λεξικό θα βρεις ότι πολιτι-

σμός είναι το σύνολο των υλικών, τεχνικών, πνευματικών και καλλι-

τεχνικών δημιουργημάτων του ανθρώπου γενικά ή ενός λαού ή μιας

ιστορικής εποχής. Πολιτισμό αποτελούν και οι υλικοί και πνευματικοί

όροι διαβίωσης μιας κοινωνίας, καθώς και οι σχέσεις μεταξύ των αν-

θρώπων. Ο πολιτισμός κάνει τη γη να γυρίζει. Αποτελεί θρέψη της

παιδείας και της εκπαίδευσης. Δεν υπάρχει πολιτισμός χωρίς παιδεί-

α, αλλά ούτε και παιδεία χωρίς πολιτισμό. Ο πολιτισμός, χωρίς παι-

δεία, είναι ένα πουκάμισο αδειανό. Μέσω της παιδείας, αναπτύσ-

σονται μορφωμένοι και πολιτισμένοι άνθρωποι.

Τι σε κάνει όμως πολιτισμένο άτομο; Φορείς πολιτισμού για μας τους

εφήβους αποτελούν οι γονείς και οι καθηγητές μας. Εκείνοι διαθέ-

τουν τη γνώση, μας τη μεταφέρουν και εμείς, μέσω της κριτικής μας

σκέψης, επιλέγουμε τις γνώσεις που θέλουμε να αποκομίσουμε. Αυ-

τό μας βοηθάει στο να υιοθετήσουμε μία στάση ζωής, να αναπτύξου-

με τη δική μας προσωπικότητα. Για να μπορέσουμε να αυτοχαρα-

κτηριστούμε «πολιτισμένοι» θα πρέπει να γίνουμε εμείς οι ίδιοι φο-

ρείς του πολιτισμού. Θα πρέπει να έχουμε τελειοποιήσει τις γνώσεις

μας. Θα πρέπει να έχουμε φτάσει στο σημείο να ξεχωρίζουμε από το

πλήθος, να γίνουμε μοναδικοί. Δεν θεωρείται πολιτισμένος κάποιος

που παρακολούθησε μία θεατρική παράσταση ή κάποιος που συμμε-

τείχε σε μια σχολική εορτή. Ο πολιτισμός είναι τρόπος ζωής και όχι

κάτι περιστασιακό.

Στο σχολείο διδασκόμαστε την έννοια του πολιτισμού. Πως όμως θα

οδηγηθούμε μέσα από το σχολείο στον πολιτισμό; Η λύση είναι

απλή. Μέσω της συνεργασίας μας με τους καθηγητές μας. Αυτή η

συνεργασία θα μας βοηθήσει να καλλιεργήσουμε σημαντικές κοινω-

νικές αρετές, όπως η άμιλλα, η ομαδικότητα και ο διάλογος. Αυτές οι

κοινωνικές αρετές θα οδηγήσουν στην ωρίμανση του νου και του

πνεύματος και σιγά σιγά στην ενηλικίωση μας.

Ο πολιτισμός μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, υπεύθυνους πολί-

τες, άξιους ενήλικες. Ενισχύει την ατομική μας ταυτότητα αλλά μας

βοηθάει και να αποκτήσουμε εθνική συνείδηση. Μας κάνει μέρος

του συνόλου. Μας εντάσσει στην κοινωνία, αναδεικνύοντας την μο-

ναδικότητα μας. Αυτό είναι πολιτισμός…

Φέτος, για πρώτη φορά, το σχολείο μας πήρε την πρωτοβουλία και

διοργάνωσε μία κινηματογραφική λέσχη. Έτσι, κάθε 15 μέρες οι υ-

πεύθυνοι κος Βίτσικας και κα Καλέντζη προσκαλούν μαθητές και

κηδεμόνες να παρακολουθήσουν μία ταινία από τον παγκόσμιο κι-

νηματογράφο. Η ανταπόκριση ήταν άμεση και τα παιδιά παρακο-

λούθησαν με ευχαρίστηση και ενδιαφέρον 4 ταινίες.

Συστήνουμε ανεπιφύλακτα και τις 4. Η πρώτη ήταν μια κωμωδία

του 1968, «Το Πάρτυ». Ο Ινδός ηθοποιός, ο Σέλλερς δοκιμάζει την

τύχη του στο Χόλυγουντ με παταγώδη αποτυχία και στη συνέχεια

προσκαλείται από σύμπτωση σε πάρτι της υψηλής κοινωνίας, το

οποίο και κυριολεκτικά δυναμιτίζει. Ενδεικτικά αναφέρουμε το πλύ-

σιμο του ελέφαντα στην πισίνα.

Η δεύτερη ταινία «The elephant man», του 1979 μας μεταφέρει στο

βικτοριανό Λονδίνο όπου ένας διακεκριμένος χειρουργός αναλαμ-

βάνει να περιθάλψει έναν νεαρό που γεννήθηκε με παραμορφωμέ-

νο πρόσωπο και σώμα, αποτελώντας την “ατραξιόν” στο τσίρκο της

πόλης. Ο χειρουργός στην προσπάθειά του να βοηθήσει τον Τζον

Μέρικ ανακαλύπτει ότι πρόκειται για ένα πλάσμα με ευγενικά αι-

σθήματα και κοφτερό μυαλό. Είναι ταινία διαχρονική, ευαίσθητη,

γεμάτη ανθρωπιά.

Άλλη ταινία ήταν του 1962 το «Kill a Mockihgbird» Εξελίσσεται στη

ρατσιστική Αλαμπάμα του 1930. Ο Άτικους Φιντς είναι ένας δικηγό-

ρος που δέχεται να υπερασπιστεί έναν έγχρωμο άντρα, που κατηγο-

ρείται πως βίασε μια λευκή. Δίπλα του, η κόρη του Ζαν μεγαλώνει

μαζί με τα αδέλφια της μέσα σε αυτές τις αντιξοότητες κι ενώ η μη-

τέρα τους είχε πεθάνει.

Τέλος η ταινία «Joyeux Noel». Παραμονή Χριστουγέννων κατά τη

διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι

και οι Σκωτσέζοι συνεργάζονται και γνωρίζουν άτομα που ζουν στην

αντίθετη πλευρά ενός βάναυσου πολέμου, ο οποίος αποτέλεσε αλη-

θινό μάθημα της ανθρωπότητας.

Είναι σίγουρο πως ο κινηματογράφος βοηθάει τα παιδιά να ξεφύ-

γουν από τη «μουντή» καθημερινότητα. Είναι ένα ευχάριστο διάλε-

ιμμα ανάμεσα στο σχολείο, στο φροντιστήριο και στο διάβασμα.

και βλέπει “ένα σύμβολο της δημοκρατίας και

του αγωνιζόμενου ανθρώπου κατά της πολι-

τικής καταπίεσης”

Στην αρχή της σχολικής χρονιάς, παρακολουθήσαμε στο δημοτικό

κινηματογράφο “Καλυψώ” την πολυβραβευμένη και πολυσυζητημέ-

νη ταινία του Κώστα Γαβρά, το “Ζ”, με αφορμή τη συμπλήρωση 100

χρόνων από τη γέννηση του Γρηγόρη Λαμπράκη.

Το 7ο πάει σινεμά....

Το σινεμά πάει....7ο!

Συνεχίζεται στη σελίδα 8

Σελίδα 3

αία ή μηνιαία συνεισφορά του γονέα προς εκείνον, δηλαδή το

«χαρτζιλίκι» του. Ο γονιός θα πρέπει να ζητήσει από τον έφηβο την

υπευθυνότητα που απαιτείται, τόσο στην αποδοχή των αλλαγών,

όσο και στη διαχείριση και του δικού του «πορτοφολιού». Επίσης,

οι γονείς θα πρέπει να βεβαιωθούν ότι ο έφηβος κατανοεί και στη-

ρίζεται σε εκείνους για ότι τον απασχολεί. Δεν αλλάζουν οι

άνθρωποι, αλλάζουν οι προτεραιότητες. Οι γονείς θα πρέπει να

διαβεβαιώσουν τον έφηβο ότι θα κάνουν το καλύτερο δυνατό για

να είναι οικονομικά ασφαλής.

Κατά την διάρκεια μιας συζήτησης με τον έφηβο, ο γονιός πρέπει

να ακούει προσεκτικά τις ανάγκες του παιδιού του, για να μπορέ-

σει να βρει την κατάλληλη αντιπρόταση. Δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι

βρίσκεται σε μια, μεταβατική ηλικία, στην οποία έχει ανάγκη να

υιοθετήσει και να ταυτιστεί με τις δραστηριότητες του κοινωνικού

του περιβάλλοντος.

Σε μια δύσκολη κατάσταση, όπως αυτή των οικονομικών περιορισ-

μών, είναι σημαντικό ο γονιός να στέκεται δίπλα στον έφηβο, να

παρακολουθεί τις ανάγκες του και κάθε φορά, να δημιουργεί ένα

ειλικρινές και ασφαλές περιβάλλον, μέσα στο οποίο θα μπορέσει

σταδιακά να αναπτύξει μια υγιή προσωπικότητα.

Ο δρόμος για ένα παιδί που διανύει την περίοδο της εφηβείας είναι

μακρύς και γεμάτος επιλογές. Στην καθημερινή του ζωή έρχεται αντι-

μέτωπο με διαφορετικές επιλογές, μέσα από τις οποίες μαθαίνει τον

ίδιο του τον εαυτό, αλλά και διεκδικεί εκείνες που θα διαμορφώσουν

τον χαρακτήρα του, στην μετέπειτα ενήλικη ζωή του.

Η οικογενειακή κατάσταση και οι επιλογές των ιδίων των γονέων απο-

τελούν αφετηρία στον δρόμο των επίλογων του έφηβου. Κι αυτό, διό-

τι ο έφηβος έχει την τάση να ψυχολόγει τους γονείς του, να βρίσκεται

δίπλα στις αποφάσεις τους και να επηρεάζεται έντονα.

Μία από τις συχνότερες αιτίες αποπροσανατολισμού των εφήβων εί-

ναι η αλλαγή στην οικονομική κατάσταση των γονέων, όταν οι γονείς

προβληματίζονται, ο έφηβος υφίσταται διπλάσια ψυχολογική επιβά-

ρυνση. Και όταν το παιδί αισθάνεται κατά αυτόν τον τρόπο, όλη η

οικογένεια του είναι πιθανό να «υποφέρει». Οι γονείς θα πρέπει να

έχουν ιδιαίτερα προσεκτικούς χειρισμούς συμπεριφοράς εν όψει μιας

τέτοιας κατάστασης. Ένας ανοιχτός διάλογος θα πρέπει να βοηθήσει

τον γονέα να απαλύνει το άγχος του εφήβου μπροστά σε μια οικογε-

νειακή οικονομική στενότητα. Μία ήρεμη και ουσιαστική συζήτηση με

τον έφηβο, σχετικά με τα αίτια της αναπροσαρμογής του οικογενεια-

κού προϋπολογισμού υπό τη νέα οικονομική δυσχέρεια, θα τον βοη-

θήσει να κατανοήσει το «γιατί» μειώθηκε αναγκαστικά η εβδομαδι-

Γιατί μειώθηκε τόσο το χαρτζιλίκι μου; Άρθρο της Ζαρίου Κωνσταντίνας

ειρωνεία της όλης υπόθεσης είναι ότι θέλουν να μας κάνουν σαν

αυτούς! Αντί να μάθουν από την κατάντια τους συνεχίζουν να υποσ-

τηρίζουν τα ίδια σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα. Προσπαθούν να

μας κάνουν πλύση εγκεφάλου για να μην έχουμε όνειρα και φιλο-

δοξίες. Αν πάς στη μητέρα σου και της πεις: «Μαμά, θέλω να γίνω

αστροφυσικός» αυτό που θα σου απαντήσει είναι: «Δεν έχω λεφτά

να σε σπουδάσω έξω… φαντασμένο». Πώς μπορούν να μας υπο-

βαθμίζουν έτσι; Να μας κάνουν να νιώθουμε ότι δεν αξίζουμε ενώ

την ίδια στιγμή να λένε: «Εμείς οι Έλληνες έχουμε δυνατότητες… οι

πρόγονοί μας χτίζανε Παρθενώνες όταν εσείς ζούσατε σε σπηλιές».

Και σε ποιόν τα λένε αυτά; Στον ευρωπαίο… στον κάθε ευρωπαίο

που τώρα τον παρακαλάνε να μας ταΐσει.

Πραγματικά, με όλα αυτά που βλέπω έχω καταλήξει στο συμπέρασ-

μα πως η κατάστασή τους δεν επιδέχεται βελτίωση. Νομίζω ότι αυ-

τό που σκέπτονται οι νέοι σήμερα, είναι το πώς θα σώσουν το τομά-

ρι τους, γιατί σε ζώα μας έχουν μετατρέψει, αυτοί οι «μεγάλοι».

Και αυτό δεν είναι κάτι για το όποιο πρέπει να κατακριθούν. Η λέξη

«φιλοπατρία» δεν υπάρχει πια στο λεξιλόγιό μας. Η μόνη λέξη που

κυριαρχεί αυτή τη στιγμή μέσα στο κεφάλι μας είναι η λέξη

«επιβίωση».

Φιλοπατρία ή επιβίωση; Άρθρο της Μπέη Δήμητρας

Όλοι λένε: «Οι νέοι είναι το μέλλον της Ελλάδας… πρέπει να στηρίξο-

υν τη χώρα τους αυτή τη δύσκολη περίοδο», και εμείς οι «νέοι» ανα-

ρωτιόμαστε: «Πώς ακριβώς περιμένουν να το κάνουμε αυτό; «Εννοώ,

ότι σε μία χώρα που όλα καταρρέουν, έχουν οι μεγάλοι» την απαίτη-

ση να μην τους αφήσουμε να καταστραφούν , γιατί για αυτό ανησυ-

χούν, αλλά να μείνουμε εδώ για να πέσουμε όλοι μαζί. Αν δεν το κά-

νουμε αυτό, τότε ενδιαφερόμαστε μόνο για τον εαυτούλη μας και με

αυτή τη συμπεριφορά μας οδηγούμε μία ώρα αρχύτερα τη χώρα

«μας» στο τέλος της. Λοιπόν, νομίζω ότι όλοι μας θα θέλαμε να πούμε

κάτι στους «μεγάλους»… ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ!

Η Χώρα μας δεν υπάρχει από τότε που εσείς αποφασίσατε να την ξε-

πουλήσετε, από τότε που σκεπτόσασταν μόνο την τσέπη σας και δεν

αναλογιστήκατε τις συνέπειες. Μερικές φορές αναρωτιέμαι πώς φτά-

σαμε σε αυτή την κατάσταση. Η Ελλάδα της αξιοπρέπειας, του φιλότι-

μου και της ανιδιοτέλειας που μαθαίνουμε στο σχολείο έχει καταντή-

σει η Ελλάδα της λαμογιάς, της εξαπάτησης και του προσωπικού συμ-

φέροντος. Και ας υποθέσουμε κύριοι «μεγάλοι» ότι δεχόμαστε να σας

ξελασπώσουμε, τι συμφέρον θα έχουμε εμείς; Γιατί να προσπαθώ 12

χρόνια να μορφωθώ και ίσως άλλα 4 να εξειδικευτώ όταν ξέρω ότι θα

με περιμένει μία ωραιότατη θέση στο ταμείο ανεργία; Και η τραγική

Σήμερα, σε μια εποχή απόγνωσης και κοινωνικών ανακατατάξεων το

βάρος της εξέλιξης πέφτει στους νέους καθώς αυτοί είναι οι μόνοι που

ζουν στο παρόν και αντικατοπτρίζουν το μέλλον. Η οικονομική κρίση,

βέβαια, δεν τους έχει αφήσει ανεπηρέαστους. Άλλοι εφευρίσκουν ιδέ-

ες, άλλοι υποστηρίζουν συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα και άλλοι α-

πελπισμένοι αδιαφορούν για τις πολιτικές εξελίξεις, όμως όλοι συμ-

φωνούν πως αυτή η κατάσταση είναι δημιούργημα του αποσαθρωμέ-

νου διοικητικού συστήματος, και της αναξιοκρατίας για την οποία εύ-

λογα πολλοί από τους πρεσβύτερους δεν κάνουν λόγο.

Το αίσθημα της απογοήτευσης που σε κάθε εποχή ήταν δεδομένο για

τους νέους σήμερα ίσως είναι πιο έντονο αφού εκτός από την έμφυτη

αμφιβολία που πάντοτε τους χαρακτήριζε, τώρα συναισθάνονται τη

δυστυχία αλλά και την αμφισβήτηση των μεγάλων που άλλοτε δεν υ-

πήρχε στο βαθμό που υπάρχει σήμερα. Έτσι η απελπισία αυτή ενδυνα-

μώνεται και τους οδηγεί είτε σε ψυχικές διαταραχές με τραγική πολ-

λές φορές κατάληξη είτε στην μετανάστευση και στην υιοθέτηση ακ-

ραίων πολιτικών απόψεων με μότο «ένα δριμύ κατηγορώ» χωρίς να

έχουν ολοκληρωμένη άποψη δικαιώνοντας αυτούς που χαρακτηρί-

ζουν τους νέους επιπόλαιους και ανεύθυνους.

Οι νέοι όντες ρηξικέλευθοι αναζητούν όχι μόνο τον τρόπο λύσης του

γνωστού προβλήματος αλλά και τους ενόχους καθώς αν δεν γνωρίζει

κανείς τη ρίζα του προβλήματος πώς θα μπορέσει να το λύσει;

Μοναδικός τρόπος, λοιπόν, για να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά η κρί-

ση είναι να συμμετέχουμε όλοι ενεργά στην πολιτική της χώρας μας

καθώς πρέπει να καταλάβουμε πως η ζωή μας επηρεάζεται άμεσα

από τις πολιτικές αποφάσεις. Ακόμα απαιτούνται μεταρρυθμίσεις

ζωτικής σημασίας για την ανανέωση του πολιτεύματος ώστε να απο-

φευχθούν λάθη του παρελθόντος που σήμερα κοστίζουν το βιοτικό

επίπεδο των πολιτών.

Μία εποχή κρίσης σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής. Τουλά-

χιστον η ιστορία αυτό έχει αποδείξει. Από έρμαια των περιστάσεων

ας μετατραπούμε σε καθοδηγητές μιας αλλαγής που όχι μόνο θα ω-

φελήσει το τόπο μας αλλά και θα υποδείξει στους μεγάλους την ωρι-

μότητα των μικρών. Ας ελπίσουμε σε ένα καλύτερο αύριο!

Νέοι και οικονοµική κρίση

Σελίδα 4

Μία εποχή κρίσης σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής Άρθρο του Μπινίσκου Παναγιώτη

Σ΄ αυτό το συμπέρασμα καταλήξαμε όταν φιλοξενηθήκαμε, οι μαθη-

τές της Β΄ Λυκείου, από τη μεγαλύτερη βιομηχανική εγκατάσταση ελ-

ληνικών πετρελαίων στον Ασπρόπυργο, η οποία λειτουργεί από το

1956 και είναι 2η στην Ευρώπη με εμπορία σε Ελλάδα και στο εξωτερι-

κό, όπου δραστηριοποιείται σε 9 χώρες.

Στην αίθουσα παρουσίασης μας μίλησαν δύο από τα ανώτερα στελέχη

του ομίλου και μάθαμε ότι οι εργαζόμενοι που απασχολούνται εντός

και εκτός Ελλάδας είναι 4972 από τους οποίους το 19% είναι γυναίκες

και το 81% είναι άντρες. Για την ασφάλεια των εργαζομένων έχουν

επενδυθεί 14,5 εκατομμύρια ευρώ και έχουν παραχωρηθεί 16000

ώρες για την εκπαίδευση των ανθρώπων.

Στην Ελλάδα υπάρχουν τρία διυλιστήρια: του Ασπρόπυργου, της Ελευ-

σίνας και της Θεσσαλονίκης. Στο εξωτερικό υπάρχει ένα εργοστάσιο

που βρίσκεται στα Σκόπια.

Νέες επενδύσεις έχουν προγραμματιστεί για το 2013 και ευχόμαστε

να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας που θα δώσουν δουλειά σε νέους

και θα επιτρέψουν κυρίως τους νέους επιστήμονες να μείνουν στην

πατρίδα μας και να μην πάρουν το δρόμο της ξενιτειάς.

∆εν είναι όλα µαύρα....

Εικόνε

ς και ακ

ούσµατ

α

που µας

έµειναν...

Με αφορμή τη γιορτή του Πολυτεχνείου συγκρατήσαμε ένα α-

πόσπασμα από το λόγο του καθηγητή μας, κου Μάρκου Σαρρή

που μας έκανε εντύπωση και μας έμεινε...

“Είμαι ένα παιδί του Πολυτεχνείου, για την ακρίβεια ένα παιδί

που πέθανε τη βραδιά του Πολυτεχνείου.

Κάθε χρόνο το τριήμερο των εορτασμών μας επιτρέπουν να κατέ-

βουμε ξανά στη γη ως πνεύματα για να δρέψουμε έστω και για

λίγο τις δάφνες της δόξας μας.

Έτσι τριγυρνάμε σε σχολικές γιορτές, περνάμε μια βόλτα από το

πολυτεχνείο και μαζεύουμε τα κόκκινα γαρίφαλα που μας αναλο-

γούν.

Εκτός όμως από αυτά εμένα μου αρέσει πολύ να πηγαίνω και να

συναντώ παλιούς φίλους και συναγωνιστές από την εποχή εκείνη.

Περνάω πολύ καλά και χαίρομαι πολύ γι΄ αυτούς. Οι περισσότε-

ροι έχουν μεγαλοπιαστεί. Έχουν γίνει μεγάλοι και τρανοί με αξιώ-

ματα, με χρήματα, με μπράβους και αυτοκίνητα. Άλλοι αφού

άλλαξαν πολλές φορές γνώμη σε σχέση με το καλό της χώρας

(πάντοτε ήμασταν ανοιχτόμυαλοι εμείς οι επαναστάτες) κατέλη-

ξαν ότι όλα σε αυτή τη ζωή είναι σχετικά. Η δημοκρατία είναι σχε-

τική, η ελευθερία σχετική, η ισονομία και η δικαιοσύνη σχετικές.

Έτσι τα εφαρμόζουν κατά βούληση. Και αν δεν ξέρουν αυτοί που

πολέμησαν για όλα αυτά, το σωστό ποιος το ξέρει; Το άλλο που

με χαροποιεί πολύ είναι πως μετά από τόσο ξύλο που έφαγαν α-

πό την αστυνομία τώρα έχουν γίνει φίλοι της. Να δείτε πως αύριο

έξω από το πολυτεχνείο θα έχει πιο πολλούς αστυνομικούς από

ότι είχε τότε. Άκουσα πως κατάργησαν και το άσυλο. Αυτό που

τότε τους προστάτευε τώρα τους απειλεί...

Διασκεδάζω και με τους καλλιτέχνες. Γι αυτούς η ταυτότητα του

αντιστασιακού έγινε καρνέ επιταγών. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι

που δεν ανέλαβαν ποτέ την εξουσία και τους έχουν μείνει κά-

ποιες παιδικές ασθένειες. Και τέλος υπάρχουν κι άλλοι χωρίς

όνομα και επίθετο που όλα αυτά τα κοιτάνε αμήχανα. Σαν να μην

έχουν καταλάβει τι τους έχει συμβεί και πώς ήρθαν έτσι τα πράγ-

ματα. Που αναρωτιούνται για-

τί αυτή η γενιά, η πιο ελπιδο-

φόρα γενιά της σύγχρονης Ελ-

λάδας τα έκανε έτσι; τι πήγε

λάθος;

Όλα αυτά με κάνουν πολύ χα-

ρούμενο που πέθανα εκείνη

τη μέρα. Γιατί για να καταφέ-

ρουν αυτά τα τανκς να διεμ-

βολίσουν το μυαλό τόσων αν-

θρώπων, θα το κατάφερναν

και στο δικό μου.

Σελίδα 5

Χριστουγεννιάτικο bazaar

∆ηµητσάνα

∆ελφοί

Ανταρκτική, Ελληνικός κόσµος

Σελίδα 6

«Μπορεί κανείς να μείνει αμέτοχος και αμέ-

ριμνος μέσα στη δίνη κρίσιμων πολιτικών και

κοινωνικών εξελίξεων;»

Απάντηση στο ερώ-

τημα αυτό προσ-

πάθησε να μας δώ-

σει η θεατρική πα-

ράσταση ΙΣΜΗΝΗ

του Γ. Ρίτσου, σε

σκηνοθεσία της

Άσπας Τομπούλη,

που παρακολούθη-

σαν οι μαθητές της

Β΄Λυκείου.

Σε ένα κλειστό,

σχεδόν ερειπωμέ-

νο αρχοντικό, σύμ-

βολο της φθοράς

του χρόνου η γε-

ρασμένη πια Ισμή-

νη, η τελευταία γό-

νος του οίκου του

Λαϊου, εξομολογεί-

ται σε έναν ανώνυ-

μο άνδρα. Μιλά

για τη μοναξιά της

στο έρημο βασίλει-

ο της Θήβας και για τη ζωή της που κυλά μελαγχολικά. Αναφέρεται

κυρίως στην αδελφή της, την Αντιγόνη και την επιλογή της να θάψει

τον αποκηρυγμένο νεκρό αδελφό τους – Πολυνείκη- που με βασιλικό

διάταγμα είχε απαγορευτεί η ταφή του. Κάνει, επίσης, αναφορές στη

δική της ζωή, εκφράζοντας την αντιπάθειά της για εκείνη, τη σπουδαι-

ότερη ηρωίδα του θηβαϊκού κύκλου.

Η παράσταση που αποτελεί θεατρική μεταφορά ενός φανταστικού

μονόλογου της Ισμήνης, όπως την εμπνεύστηκε ο Ρίτσος, δίνει την

αφορμή στο σύγχρονο άνθρωπο να προβληματιστεί για τα σημεία

των καιρών. Πιο συγκεκριμένα, το έργο θέτει το κρίσιμο και επίκαιρο

ερώτημα: μπορεί να μείνει κανείς αμέτοχος και αμέριμνος μέσα στη

δίνη κρίσιμων πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων; Ο χαρακτήρας της

Ισμήνης προσεγγίζεται κυρίως μέσα από αυτό το ερώτημα, αν και το

κείμενο δέχεται ποικίλες ερμηνείες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε

ότι η Ισμήνη, όπως αυτή παρου-

σιάζεται και στο σοφόκλειο μύ-

θο, αποτελεί μια αντιηρωίδα.

Είναι ένα περιφερειακό πρόσω-

πο που φωτίζεται από τη λάμψη

της Αντιγόνης, αντιπροσωπεύ-

οντας τον μέσο άνθρωπο που

δεν τολμά να αντισταθεί. Όμως

το άτομο που εκφωνεί την Ισμή-

νη (Κάτια Γέρου) στέκεται στο

σανίδι της σκηνής, τώρα, στην

Αθήνα του 2012. Έτσι η ταραγ-

μένη και χαοτική πόλη παρεισ-

φρέει δυναμικά στον κλειστό

χώρο της γερασμένης αρχόντισ-

σας, υπενθυμίζοντάς της πως η

ζωή έχει πλέον εξελιχτεί σε δύσ-

κολο αγώνα για την επιβίωση, ακόμη και για μυθικούς βασιλιάδες.

(το θέμα επιμελήθηκε η μαθήτρια Βαλιάνη Βίκυ)

Μάθηµα και… θέατρο

«Πιο υγιείς στη σκέψη και στη δράση...»

Περιβάλλον και ανακύκλωση!

Όλοι σήμερα μιλάμε για το περιβάλλον και την καταστροφή του αλλά

καθόλου για το τι μπορούμε να κάνουμε για να προλάβουμε οποιοδή-

ποτε κακό. Τι πιο εύκολο λοιπόν από το να ανατρέξουμε στην ανακύκ-

λωση!

Ανακύκλωση ονομάζουμε την επανεισαγωγή στην παραγωγική διαδι-

κασία υλικών που θεωρούνται απορρίμματα. Υλικά δηλαδή όπως: οι

πρώτες ύλες από Γυαλί – Πλαστικό – Χαρτί – Μέταλλα – Μπαταρίες,

τα οποία μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν, στην παραγωγική δια-

δικασία.

Όλα τα απορρίμματα διοχετεύονται σε χώρους υγειονομικής ταφής,

(ΧΥΤΑ), που βρίσκονται κοντά στις κατοικημένες περιοχές, έτσι ώστε

να περιορίζεται το κόστος μεταφοράς τους. Μόνο από αυτούς τους

χώρους τα προβλήματα που ανακύπτουν είναι πολλά και σοβαρά

όπως:

α) Ρύπανση του χερσαίου και υδάτινου περιβάλλοντος

β) Σημαντικές εκπομπές μεθανίου στο περιβάλλον το οποίο είναι το 2ο

υπεύθυνο αέριο για το φαινόμενο του θερμοκηπίου

γ) Αύξηση κινδύνων εκρήξεων λόγω της εκπομπής μεθανίου στην ατ-

μόσφαιρα.

δ) Αφόρητη δυσοσμία.

Δεν θα πρέπει να στεκόμαστε ως παθητικοί αποδέκτες αυτής της κα-

τάστασης αλλά υπεύθυνα και ενεργά να εφαρμόζουμε ορισμένους

κανόνες σαν γενικές αρχές για να βελτιώσουμε το πρόβλημα.

Για παράδειγμα:

• Όσες συσκευές δεν μπορούν να επιστραφούν ή να επαναχρησιμοπο-

ιηθούν τουλάχιστον να ανακυκλώνονται.

• Να αποφεύγουμε προϊόντα με υπερβολική συσκευασία.

• Να χρησιμοποιούμε τη δική μας πάνινη τσάντα ή ότι άλλο μπορεί να

χρησιμοποιηθεί για τις αγορές μας αντί των πλαστικών.

• Να αποφεύγουμε τη χρήση πλαστικών μιας χρήσης

• Να προτιμούμε μπαταρίες που δεν περιέχουν κάδμιο ή υδράργυρο.

• Να προτιμούμε λαμπτήρες μεγάλης διάρκειας ζωής και χαμηλών ε-

νεργειακών αναγκών.

• Να συμμετέχουμε ενεργά στα προγράμματα ανακύκλωσης της πε-

ριοχής μας και να πιέζουμε τους Δήμους και τους αρμόδιους φορείς

για αυτά τα προγράμματα.

Η επιτυχία της ανακύκλωσης δημιουργεί και μια σειρά από θετικά α-

ποτελέσματα όπως: τη μείωση του όγκου των απορριμμάτων, μείωση

της ρύπανσης της ατμόσφαιρας, των υπόγειων υδάτων αλλά και του

εδάφους, εξοικονομείται ενέργεια και δεν εξαντλούμε τους φυσικούς

πόρους του πλανήτη, επιτυγχάνεται σταδιακή πτώση στις τιμές των

προϊόντων, αλλά το σπουδαιότερο αποκτούμε όλοι σιγά-σιγά μια δια-

φορετική αντίληψη για τις φυσικές αξίες του πλανήτη, γινόμαστε πιο

υγιείς στη σκέψη και στη δράση δομώντας ένα καλύτερο μέλλον και

ένα καθαρότερο παρελθόν.

(το θέμα επιμελήθηκε η μαθήτρια Παναγούλη Ιωάννα)

Περιβάλλον

Από τα πάτρια εδάφη του Πόντου

Η γιαγιά Αναστασία διηγείται στην εγγονή της Μισαηλίδου Αναστασία, μαθήτ-

ρια της Β τάξης...

“Γεννήθηκα στο Άντλερ της Ρωσίας. Ήταν κοντά στην πόλη του Σότσι, που βρίσ-

κεται πάνω στη Μαύρη θάλασσα. Οι γονείς μου είχαν εκδιωχθεί από τα πάτρια

εδάφη του Πόντου της Μικράς Ασίας, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Πριν

τον πόλεμο οι γονείς μου δούλευαν στα χωράφια του Κολζόχ από το πρωί μέχ-

ρι το βράδυ. Δεν τους βλέπαμε καθόλου. Εμάς μας πρόσεχε η γιαγιά μας, όσο

μπορούσε.

Η πρώτη μου εξορία ήταν όταν ήμουν επτά -οκτώ χρόνων. Μας μάζεψαν όλους

όσοι είχαμε ελληνική υπηκοότητα. Μας επέτρεψαν να πάρουμε μαζί μας μόνο

ελαφριά πράγματα. Η μάνα μου ό,τι προλάβαινε άρπαζε. Πήρε μαζί της κάτι

σπόρους, τους οποίους μετά φύτεψε στο μακρινό Καζακστάν, όπου τελικά μας

φέρανε. Με συνοδεία στρατού μας βάλαν στα βαγόνια του τρένου. Ήμασταν

στριμωγμένοι σαν σαρδέλες, ο ένας πάνω στον άλλο. Κάποιοι λιποθυμούσαν,

άλλοι έκαναν την ανάγκη τους πάνω τους και τα μωρά κλαίγανε. Υπήρχαν και

κάποιοι που αρρώσταιναν. Αυτούς τους έβγαζαν έξω οι στρατιώτες και δεν το-

υς ξανάφερναν ποτέ πίσω, όπως και τον παππού μου.

Σχεδόν δύο βδομάδες ήμασταν στο δρόμο, χωρίς να ξέρουμε τον προορισμό

μας. Τελικά μας άφησαν στην Ασακάραφκα, στο Βόρειο Καζακστάν. Όταν φτά-

σαμε ήταν Νοέμβριος και μας είπαν πως θα χιόνιζε σύντομα. Έπρεπε να φτιά-

ξουμε καταλύματα. Ήμασταν στο μέσον μιας στέπας. Οι άντρες έσκαψαν το

χώμα και φτιάξαν δυο υπόγειες παράγκες. Για σκεπή βάλαν χόρτα, κλαδιά, ό,τι

μπορούσαν να βρουν. Πολλοί πέθαιναν από το κρύο και την πείνα. Εγώ έχασα

δυο αδέλφια.

Όταν ο καιρός ήταν καλός εμείς τα παιδιά πηγαίναμε και ζητιανεύαμε. Υπήρ-

χαν Καζάχικα και Ρώσικα χωριά. Οι άνθρωποι μας έδιναν ό,τι είχαν.

Την άνοιξη μας μετέφεραν σε ένα χωριό, το Πατιέ. Μας έδωσαν κάτι σπιτάκια.

Εκεί οι γονείς μου δούλευαν πάλι στα χωράφια. Δίπλα είχαμε κάτι Ρώσους,

πολύ καλή οικογένεια. Ήταν και αυτοί εξόριστοι από τη Ρωσία στο Καζακστάν.

Ο πατέρας και οι τρεις γιοι ήταν στον πόλεμο. Η μάνα είχε μείνει μόνη. Ο μεσα-

ίος γιος κατάφερε να πάρει μια άδεια οκτώ μέρες για να δει τη μάνα του αλλά

έκανε τις πέντε στο δρόμο προσπαθώντας να φτάσει.

Την επόμενη μέρα, αφότου έφτασε το παιδί, γύρω στις δέκα έντεκα το πρωί,

δε θυμάμαι καλά, ενώ έπαιζα στο χωράφι, ακούω πυροβολισμούς. Τρέξαμε

όλοι μέσα στο σπίτι από φόβο. Μετά ακούσαμε το γείτονα να φωνάζει

”Παμπέτα” (νίκη) και συνέχισε να πυροβολεί στον αέρα. Ο πόλεμος είχε τελει-

ώσει, ο ίδιος δε θα χρειαζόταν να πάει ξανά στο μέτωπο.

Όποιος ήταν ζωντανός γύρναγε. Στη δική μας γειτονιά χάθηκαν πολλοί. ΣΕ πολ-

λούς ερχόταν το μαύρο χαρτί. Όταν γύρισε ο πατέρας μου, το 1947, πήραμε

στα χέρια μας τα διαβατήριά μας και τότε ο πατέρας μας είπε ότι θα γυρίζαμε

πίσω στον Καύκασο, από όπου μας είχαν εξορίσει.

Εκεί βρισκόταν ήδη η οικογένεια της μάνας μου. Όταν βγήκαμε από το τρένο

και πηγαίναμε προς το σπίτι των συγγενών μας, σε μια γέφυρα μας συνάντησε

ένα σκυλί, περίπου 50 μέτρα από το σπίτι. Μας μύρισε έναν έναν και μας

άφησε να περάσουμε. Η γιαγιά μου έβαλε τα κλάματα και φώναξε “Μανούς

γιαβρίμ έρθαμε οπίς και εγνώρισες εμάς;” Το σκυλί μας πήγε μέχρι το σπίτι.

Όταν μας είδε η θεία Ανάστα με το σκύλο είπε: “Αυτό το σκυλίν κανέναν κι α-

φήννα περάσει και άφηκεν εσάς:” Εκεί ζήσαμε δύο χρόνια. Ήταν ωραία χρόνια.

Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να μείνουμε. Ήταν παράνομο, γιατί ήμασταν

Έλληνες. Έτσι μας πήγαν στα βουνά της Γεωργίας, όπου κάτσαμε 4-5 μήνες.

Μετά μας στείλαν στο νότιο Καζακτσάν, όπου το κράτος χρειαζόταν εργατικά

χέρια.

Εκεί η μάνα μου δούλευε στην αρχή στα βαμβάκια και αργότερα πήγαινε και

έκανε θεραπεία με βεντούζες στους Καζάκους και εγώ πήγαινα και δούλευα

στη θέση της στα χωράφια. Επειδή η μάνα μου βοηθούσε τους Καζάκους, αυ-

τοί της έδωσαν ένα βαρέλι με ντομάτες και σκόρδα. Με αυτά έφτιαξε τουρσιά.

Το βαρέλι ήταν τεράστιο και μπόρεσε και τάισε όλο τον κόσμο που είχαμε γύ-

ρω μας. Μετά έρχονταν και από άλλα χωριά και ζήταγαν μια-δυο ντομάτες και

λίγο ζουμάκι για να ταΐσουν την οικογένειά τους. Έτσι μπορέσαμε και βγάλαμε

το χειμώνα.

Μετά εγώ έφυγα σε μια πόλη όπου παντρεύτηκα και έζησα εκεί περίπου 15

χρόνια. Αφού εγκρίθηκαν τα χαρτιά γυρίσαμε στην Ελλάδα.”

Αθλητισµός Η στήλη της γιαγιάς

Υψηλό ήθος και ανωτερότητα

Σελίδα 7

Τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά πάλεψε σαν

ήρωας

Υψηλό ήθος και ανωτερότητα επέδειξε ο Μιχάλης Ζα-

μπίδης, καθώς ήταν αυτός που στο τέλος απένειμε το

επίχρυσο δάφνινο στεφάνι στο νικητή της διοργάνωσης

Groenhart, προωθώντας έτσι τον υγιή ανταγωνισμό και

απορρίπτοντας κάθε είδος μικροψυχίας και ζηλοφθονί-

ας, φαινόμενα πολύ συχνά σε τέτοιου είδους δυναμικά

αθλήματα. Στο τέλος ο Iron Mike ζήτησε συγγνώμη από

το ελληνικό κοινό που δεν κατάφερε να κατακτήσει την

1η θέση, ευχαρίστησε τους Ιάπωνες διοργανωτές που

εμπιστεύθηκαν τη διοργάνωση του Κ-1 στην Ελλάδα και

έδωσε το μήνυμα σε όλους ότι προχωράει.

Ο Μιχάλης Ζαμπίδης είναι Έλληνας αθλητής του κικ

μποξ. Είναι 15 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής και του

έχει δοθεί το προσωνύμιο “Iron Mike” (Σιδερένιος Μιχά-

λης). Έχει στο ενεργητικό του 151 νίκες και 20 ήττες.

Στα 16 του προτάθηκε για μία θέση στο βιβλίο ρεκόρ

Γκίνες επιτυγχάνοντας 48 νοκ - άουτ αντιπάλων σε 60

αγώνες. Στην καριέρα του έχει δώσει πολλούς αγώνες με

εντυπωσιακά ποσοστά νικών και νοκ - άουτ.

(Το θέμα επιμελήθηκε ο μαθητής Σαραντίδης Θάνος )

Σίγουρα μας βοήθησε να μάθουμε τα γεγονότα μιας ολόκληρης εποχής.

Η ταινία βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Βασίλη Βασιλικού. Όταν προβλήθηκε

η ταινία, το 1969, έκανε τεράστια εισπρακτική επιτυχία και έλαβε το Όσκαρ της

καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, ενώ ο Γαβράς πήρε βραβείο σκηνοθεσίας και

σεναρίου.

Σ΄αυτή βλέπουμε τη δολοφονία ενός αριστερού βουλευτή από παρακρατικούς,

η οποία συγκαλύπτεται από την κυβέρνηση. Η αλήθεια έρχεται στο φως χάρη

στην επιμονή του ανακριτή της υπόθεσης, Χρήστου Σαρτζετάκη, μετέπειτα πρό-

εδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και ενός αυτόπτη μάρτυρα.

Η ιστορία αυτή αποτελεί αλληγορία της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη.

Μια ιστορία κρατικής αυθαιρεσίας που θυμίζει τα εγκλήματα των αυταρχικών

καθεστώτων, γι΄αυτό και η ταινία δίκαια θεωρήθηκε “κορυφαίο δείγμα πολιτι-

κού κινηματογράφου”.

Γιατί “Ζ”; Πρόθεση των δημιουργών της ταινίας ήταν το “Ζ” του τίτλου να προφέρεται

“Ζει” και όχι “ζήτα”, καθώς ήθελαν να εκφράζει ηχητικά το ρήμα που ακουγό-

ταν στις διαδηλώσεις που έγιναν όταν σκοτώθηκε ο βουλευτής: “Λαμπράκη

ζεις, εσύ μας οδηγείς” και “Ζει, Ζει, Ζει”.

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν γιατρός, αθλητής και πολιτικός. Αποτέλεσε μέλος

της Ε.Δ.Α. (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά) και η πολιτική δολοφονία του αποτέ-

λεσε τη διεθνή κατακραυγή για τις αυταρχικές πρακτικές της κυβέρνησης Καρα-

μανλή και των Σωμάτων Ασφαλείας, που αποδείχτηκε ότι όχι μόνο ανέχονταν

αλλά και εξέτρεφαν τον παρακρατικό μηχανισμό. Ήταν ένας άνθρωπος που α-

γωνίστηκε ενάντια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και καταδίκασε με τους φι-

λειρηνικούς του λόγους, την παραβατική στάση του ΝΑΤΟ και τη χρήση των πυ-

ρηνικών όπλων. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης με την προσωπικότητα και τη δράση

του παραμένει και σήμερα ένα σύμβολο της δημοκρατίας και του αγωνιζόμενο-

υ ανθρώπου κατά της πολιτικής καταπίεσης.

100 χρόνια μετά, και η υπόθεση Λαμπράκη κάνει το Ζ να φαντάζει πιο επίκαιρο

από ποτέ, καθώς σε μια εποχή εκφασιστοποίησης της κοινωνίας και πληβειο-

ποίησης του ελληνικού λαού δεν πρέπει να εκλείψουν άνθρωποι που αγωνίζο-

νται για υψηλά ιδανικά και αξίες, όπως η δημοκρατία, η ελευθερία και η αξιο-

πρέπεια.

(το θέμα επιμελήθηκαν οι μαθήτριες Βαλιάνη Βίκυ και Κόη Σιμίνα)

Βλέπει ακόμη.....

“ένα άτομο, όχι ένας στρατός, μπορεί να κάνει τη

διαφορά...” Η ΛΙΣΤΑ ΤΟΥ ΣΙΝΤΛΕΡ

Η ταινία αυτή του Steven Spielberg είναι ένα αμερικανικό πολεμικό βιογραφικό

δράμα παραγωγής 1993. Η ταινία είχε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία και πήρε

12 υποψηφιότητες για Όσκαρ. Βραβεύτηκε επίσης με 7 βραβεία BAFTA και 3

Χρυσές Σφαίρες.

Η ταινία αυτή διαθέτει εξαιρετική σκηνοθεσία, εξαιρετικό σενάριο και καταπ-

ληκτικές ερμηνείες. Αλλά το πιο καταπληκτικό με την ταινία αυτή είναι το πώς ο

σκηνοθέτης χειρίζεται την ιστορία του. Ο Spielberg, ο οποίος είναι εβραϊκής

καταγωγής, κάνει μια κατάθεση ψυχής και δημιουργεί την πιο προσωπική του

ταινία, δηλώνει δε γι΄αυτή: “για μένα η Λίστα του Σίντλερ δεν είναι απλώς μία

ταινία. Αντιπροσωπεύει ένα βαθύ ταξίδι στην καρδιά ενός μοναδικού ανθρώ-

που, αλλά και στη δική μου την καρδιά, όπως προέκυψε τελικά. Η ταινία που

γύρισα δεν εδραίωσε μόνο την πίστη μου αλλά άλλαξε και τη ζωή μου. Δείχνον-

τας την ιστορία του Όσκαρ Σίντλερ μπόρεσα να καταλάβω πως ένα άτομο, όχι

ένας στρατός, αλλά ένα άτομο μπορεί να κάνει τη διαφορά…

(το θέμα επιμελήθηκε ο μαθητής Τσόκας Πέτρος)

Σελίδα 8

Νέοι και πολιτισµός

Το 7ο πάει σινεμά....

«Μην το παραλείπεις»

Το πρωινό γεύμα έχει μεγάλη αξία!

Είναι γνωστό σε όλους ότι το πρωινό γεύμα είναι απολύτως απαραίτητο για μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή. Είναι η

βασική πηγή τροφοδότησης του οργανισμού μας για να λάβει ενέργεια και να λειτουργήσει σωστά και να αντεπεξέλθει στις

απαιτήσεις της μέρας. Η σωστή επιλογή του πρωινού γεύματος μπορεί να μας προσφέρει διαύγεια, καλύτερη απόδοση και

πάνω από όλα ενέργεια.

Ένα τέτοιο πρωινό θα πρέπει να περιλαμβάνει:

Αμυλούχα τρόφιμα (π.χ. Ψωμί, φρυγανιές, κράκερ, δημητριακά)

Τα αμυλούχα τρόφιμα θα πρέπει να αποτελούν και το βασικό συστατικό του πρωινού γε-

ύματος. Μας προσφέρουν σύνθετους υδατάνθρακες που μας εξασφαλίζουν ενέργεια για

όλη τη μέρα μας, πολύτιμες βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία και φυτικές ίνες που είναι

απαραίτητες για την καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος.

Παρ΄όλα αυτά πολλοί είναι αυτοί που επιμένουν να παραλείπουν το πρωινό γεύμα, λόγω

έλλειψης χρόνου ή ακόμη και από φόβο να μην φορτώσουν τον εαυτό τους με θερμίδες.

Ωστόσο οι διατροφολόγοι τονίζουν συνεχώς τη σημασία μιας ισορροπημένης διατροφής

και επισημαίνουν ότι το να παραλείπουμε το σημαντικότερο γεύμα της μέρας, κάνουμε

κακό στο μεταβολισμό μας, αφού αργότερα θα φορτώσουμε τον οργανισμό μας με περισσότερες περιττές θερμίδες.

Θυμηθείτε ότι η ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή ξεκινά από την αρχή της μέρας με το πρωινό μας γεύμα και είναι απλά

μια συνήθεια στην οποία μπορούμε να “εκπαιδεύσουμε” τον εαυτό μας. Θα μας ευγνωμονεί!!

(το θέμα επιμελήθηκε η μαθήτρια Σεφερίδη Μαρία )

Μεγαλύτερη αξία έχει το πρωινό για τους εφήβους

Η εφηβική ηλικία είναι μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδος για τη σωστή σωματική ανάπτυξη του ανθρώπου. Συγκεκριμένα ο

έφηβος, λόγω της ανάπτυξης, έχει ιδιαίτερες ανάγκες σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά. Από την άλλη μεριά, η εφηβεία

είναι η περίοδος εκείνη όπου το άτομο θα διαμορφώσει τη διατροφική του συμπεριφορά που θα το συνοδεύει σε όλη τη

μετέπειτα ζωή του. Μια από τις σημαντικότερες διατροφικές συνήθειες που πρέπει ο έφηβος να αποκτήσει είναι η λήψη του

πρωινού γεύματος.

Ένα υγιεινό πρωινό πρέπει να καλύπτει περίπου το 25% των θρεπτικών και ενεργειακών αναγκών που χρειάζεται ο έφηβος

καθημερινά. Συνεπώς, στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής η σύνθεση του πρωινού πρέπει να αποτελείται και από

τις τρεις θερμιδογόνες ομάδες θρεπτικών συστατικών, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λιπαρά και να περιλαμβάνει ποικιλία

τροφίμων.

Στατιστικές έρευνες, όμως, δείχνουν ότι οι έφηβοι στην πλειοψηφία τους δεν καταναλώνουν ένα επαρκές πρωινό και το πο-

σοστό αυτό αυξάνεται όσο αυξάνεται η ηλικία τους. Επίσης οι έφηβοι που παραλείπουν το πρωινό

γεύμα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν παχυσαρκία. Το αίσθημα της πείνας είναι με-

γαλύτερο στους εφήβους που παραλείπουν το πρωινό και αυτό συχνά τους οδηγεί σε υπερφαγία στη

διάρκεια της μέρας και σε έλλειψη ελέγχου.

Έτσι προσλαμβάνουν τελικά μεγαλύτερη ποσότητα θερμίδων από αυτές που θα είχαν προσλάβει με

την κατανάλωση ενός κατάλληλου πρωινού. Επίσης το πρωινό βελτιώνει τη συγκέντρωση, την ικανό-

τητα επίλυσης προβλημάτων, τη νοητική επίδοση, τη μνήμη και τη διάθεση των εφήβων. Η επίδραση

αυτή φαίνεται να οφείλεται στην ικανότητα του πρωινού να αυξάνει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, η

οποία με τη σειρά της αυξάνει τη συγκέντρωση ενός νευροδιαβιβαστή στον εγκέφαλο, που ονομάζε-

ται ακετυλοχολύνη. Οι ερευνητές θεωρούν ότι η ακετυλοχολύνη εμπλέκεται στη διαδικασία της μνή-

μης. Ο σχηματισμός της απαιτεί βιταμίνη Β1, οπότε εξασφάλιση μιας ικανοποιητικής ποσότητας στη

δίαιτα από αυτό το θρεπτικό συστατικό μπορεί να συμβάλλει στη μεγιστοποίηση της νοητικής απόδο-

σης. (το θέμα επιμελήθηκε η μαθήτρια Ζωή Κόρδα)

“Το πρωινό είναι απαραίτητο στους μαθητές”

Το πρωινό είναι ένα πολύ σημαντικό γεύμα της ημέρας αφού οι αποθήκες ενέργειας του σώματος απαιτούν την επαναφόρ-

τισή τους μετά από τον βραδινό ύπνο και το σώμα απαιτεί πρόσληψη «καυσίμου» για να ξεκινήσει τις δραστηριότητες του.

Στο ξεκίνημα λοιπόν της ημέρας ενός εφήβου μαθητή, και πριν ξεκινήσει ακόμα μια μέρα ακόμα γεμάτη τρέξιμο, διάβασμα,

υποχρεώσεις πνευματικές και σωματικές και δραστηριότητες είναι σημαντικό να προμηθεύσει τον

οργανισμό του με όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που θα τον «κρατήσουν» μέχρι το επό-

μενο γεύμα που είναι το μεσημέρι, δηλαδή υδατάνθρακες για ενέργεια αλλά και καλής ποιότητας

πρωτεΐνη και λίπος.

Όταν αποφεύγουμε το πρωινό αναγκάζουμε τον οργανισμό μας να υπολειτουργεί για πολλές ώρες

και συνεπώς τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μας αυξομειώνονται απότομα με αποτέλεσμα να ωθο-

ύμε τον οργανισμό μας να υπερκαταναλώσει τροφή κατά το μεσημεριανό γεύμα.

Σύμφωνα με μελέτες η πρόσληψη πρωινού συσχετίζεται με την πνευματική απόδοση των μαθητών

σε τεστ και ειδικές δεξιότητες, με την μνήμη και αποφυγή του είχε αρνητική επίπτωση σε όλα αυ-

τά. Επίσης, η παράλειψη πρωινού συσχετίστηκε με το αυξημένο σωματικό βάρος και τις διαταρα-

χές ζαχάρου σε εφήβους.

(το θέμα επιμελήθηκε ο μαθητής Φιτσόπουλος Γιώργος)

Σελίδα 9

Υγεία και εφηβεία

Επικοινωνία:

2109510587, 2109510809

mail@7lyk-kallith.att.sch.gr

Μαντζαγριωτάκη 12, 17672 Καλλιθέα

http://blogs.sch.gr/7lykkall

Η μουσική χαρίζει… εκτόνωση

Οι έντονοι και δυναμικοί ρυθμοί, το πάθος και η σιγου-

ριά των καλλιτεχνών συμμαθητών μας, πρόσφεραν σε

όλους μας την εκτόνωση που χρειαζόταν, ύστερα από

ένα απαιτητικό τρίμηνο σχολικής μελέτης και κόπων για

την επιτυχία. Από τη συναυλία, που έγινε την τελευταία

μέρα πριν κλείσουν τα σχολεία για τις διακοπές των

Χριστουγέννων και οργανώθηκε με μεράκι από τους μα-

θητές του Λυκείου μας, στον κινηματογράφο Καλυψώ,

μας έμεινε μια ζωηρή ανάμνηση της ψυχεδέλειας που

χαρίζει η μουσική εκτόνωση αλλά και ο θαυμασμός για

το ταλέντο των συμμαθητών μας, από τους οποίους οι

περισσότεροι, αν όχι όλοι θα αναδειχτούν μακροπρό-

θεσμα σε λαμπρά αστέρια του μουσικού χώρου.

Συγχαρητήρια!

Ο κρυμμένος θησαυρός του σχολείου μας Όλα ξεκίνησαν πριν μερικά χρόνια, όταν οι καθηγητές του σχολείου μας αποφάσισαν τα

έσοδα που εισέπραξαν από την πώληση ημερολογίων που είχαν φτιάξει τα παιδιά να διατε-

θούν για τη δημιουργία μιας βιβλιοθήκης στο λύκειό μας. Σήμερα έχει εμπλουτιστεί αρκετά,

διαθέτει πάνω από 1000 βιβλία και λειτουργεί ως δανειστική.

Μένει λοιπόν να ανακαλύψουν τη βιβλιοθήκη όλοι οι μαθητές!!!

Είναι μια ευκαιρία να ανακαλύψουν τα παιδιά πως το παρεξηγημένο βιβλίο δεν προορίζεται

μόνο για τους καλλιεργημένους και καλούς μαθητές, αλλά τα είδη

του είναι τόσα όσα και οι ανθρώπινες προσωπικότητες.