Λίγο πριν ξημερώσει prin ximerosei_free.pdf · Όταν ήμουν μικρή...

Λίγο πριν ξημερώσει

Σειρά Ελληνική ΠεζογραφίαΤίτλος Λίγο πριν ξημερώσει

Συγγραφέας Καίτη Λιανού-ΙωαννίδουΦιλολογική επιμέλεια Ανθή Μπίσσα Θεώρηση δοκιμίων Εύη Ζωγράφου Σελιδοποίηση Έλενα Ματθαίου

Εκπόνηση εξωφύλλου Φαίδων ΣμυρναίοςΑρχέτυπο

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση η αναπαραγωγή ολική μερική ή περι-ληπτική η απόδοση κατά παράφραση ή διασκευή του περιεχομένου του βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο μηχανικό ηλεκτρονικό φωτοτυπικό ηχο-γράφησης ή άλλο χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη Νόμος 21211993 και κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα

Copyright copy 2017 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΟΣamp Καίτη Λιανού-ΙωαννίδουΣόλωνος 136 Αθήνα 106 77

Τηλ 210 3829339-210 3803925 Φαξ 210 3829659email infooceanosbooksgr

wwwoceanosbooksgr

ISBN 978-618-5284-06-0

ΚΑΊΤΗ ΛΊΑΝΟΎ-ΊΩΑΝΝΊΔΟΎ


laquoΕυτυχισμένες ημέρες μόνο να θυμάσαιraquoείπε κι έφυγε

κι εκείνη ψιθύρισεlaquoΔεν υπάρχουν ευτυχισμένες ημέρες

μόνο στιγμέςraquo

Σrsquo εκείνους που μου έσφιξαν το χέρικαι μου χάρισαν ευτυχισμένες στιγμές

~9~

Για τον αναγνώστη μου

Αγαπητέ αναγνώστη η ιστορία που καταγρά-φθηκε σε αυτές τις σελίδες είναι μια ομολογία

ή καλύτερα μια κατάθεση ψυχής Είναι η ζωή τριών γυναικών που γνωρίστηκαν όταν ήταν ακόμη μικρές κι έκτισαν μαζί ένα ολόκληρο βασίλειο με βασιλιά και υπηκόους περιτριγυρισμένο από τείχη με πολε-μίστρες και φρουρούς απόρθητο

Έκτισαν ένα βασίλειο μόνο γι αυτές που δεν θα μπορούσε κανείς ποτέ μα ποτέ να το αγγίξει να μπει μέσα και να τις τσαλαπατήσει να αφανίσει την υπερηφάνεια τους να κουρσέψει την ψυχή τους να λεηλατήσει την καρδιά τους και ύστερα να φύγει με λάφυρα

Όχι αυτό δεν θα το επέτρεπαν ποτέ Ήταν η μία για την άλλη

Καίτη Λιανού-Ιωαννίδου

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Κάθε rsquoμέρα είναι και μια μικρή ζωή

Τζον Λούμποκ

Κεφάλαιο 1

Σ την Παλαιά Πεντέλη κοντά σε μια ρεμα-τιά σrsquo ένα πολύ μικρό ύψωμα υπάρχει ένα εκκλησάκι ο Άι-Γιώργης Άμα βρε-

θείς εκεί και σηκώσεις το βλέμμα σου θα δεις το Αστεροσκοπείο να ξεχωρίζει

Όταν ήμουν μικρή πηγαίναμε συχνά και καθόμα-σταν εκεί απέναντι απrsquo τον Άι-Γιώργη Τότε ακόμη υπήρχαν πολλά οικόπεδα και όλοι οι δρόμοι ήταν χωμάτινοι Τώρα έχουν κτιστεί πολλές βίλες οι δρό-μοι έχουν ασφαλτοστρωθεί και στη διασταύρωση για Νέα Πεντέλη έχουν τοποθετηθεί σηματοδότες

Μου άρεσε να βλέπω τα σύννεφα που βάραιναν έτοιμα να χύσουν τα δάκρυά τους στη γη καθώς

~ 14~


γέμιζαν τον ουρανό με εκείνο το μουντό τους χρώμα Άλλοτε πάλι το πρωί έβλεπα την ομίχλη που έμοιαζε σαν να σερνόταν στο χώμα δημιουρ-γώντας ένα τεράστιο λευκό πέπλο που τύλιγε τους κορμούς των δένδρων το εκκλησάκι το σπίτι μας εμένα την ίδια

Μου άρεσε να ριγώ καθώς άφηνα αυτό το υγρό πέπλο να με αγγίζει λες κι έγλειφε το κορμί μου Άλλες φορές διαλυόταν γρήγορα και άρχιζαν να φαίνονται οι πλαγιές του βουνού καθώς τις ανέβαινε γοργά κι άλλες φορές γινόταν πιο παχύ και άφηνε μόνο να φανεί στο πάνω του μέρος μοναδικό στο-λίδι ο τρούλος του Αστεροσκοπείου

Ήταν ένα μέρος όπου πίστευα πως η ανθρώπινη ύπαρξη συναντά το Θείο Έμπαινα στο εκκλησάκι άναβα όσο πιο πολλά κεριά μπορούσα και τα στε-ρέωνα στην άμμο που ήταν τοποθετημένη σε μια σκάφη Τα έβλεπα να καθρεπτίζονται στο τζάμι της εκκλησιάς μαζί με το ξαναμμένο μου πρόσωπο κι έμοιαζαν σαν αστράκια μπερδεμένα σε τούλι Μαγευόμουν με την ιδέα πως βρίσκομαι ανάμεσά τους Είναι μια εικόνα που ακόμη γλυκαίνει την καρ-διά μου κι ας μεγάλωσα

Εκείνες οι πραγματικά μυστηριώδεις ώρες της ημέρας που ο ήλιος προσπαθούσε να περάσει τις ακτίνες του μέσα απrsquo αυτό το άσπρο νέφος ήταν οι πιο όμορφες που θα μπορούσαν να υπάρξουν ποτέ Έτρεχα μέσα στην ομίχλη και χανόμουν στο λευκό της τούλι κυλιόμουν στο νοτισμένο από την

~ 15~

ΛΊΓΟ ΠΡΊΝ ΞΗΜΕΡΏΣΕΊ

υγρασία χώμα και περίμενα μήπως αυτό το τούλι που με περιέβαλλε αραιώσει και δω τον ουρανό όπως τις νύχτες που έβλεπα τα αστέρια

Αυτό το μέρος επέλεξα για τις ηρωίδες μου με τα πανύψηλα πεύκα με τα κλαριά τους που μοιάζουν να θέλουν να φθάσουν τον Θεό Ναι αυτό το μέρος ώστε ένα όμορφο βράδυ να μιλήσουν η μια στην άλλη για τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους Νrsquo ανοίξουν την καρδιά τους και νrsquo αφήσουν πίσω τους τα δεκαοκτώ τους χρόνια για να ξεκινήσουν τη ζωή τους

x

Πεντέλη Καλοκαίρι 1970

Μέλανη

Εγώ είμαι η Μέλανη ετών δεκαοκτώ Γεννήθηκα στη Νέα Υόρκη Οι γονείς μου κάποια χρόνια πριν ένα ανοιξιάτικο

πρωινό έφθασαν εκεί με όνειρα που ως φάνηκε διαλύθη-καν με τα χρόνια Όνειρα που μόνο από μακριά τους χάιδε-ψαν και κάποια μέρα επέστρεψαν για να κτίσουν καινούρ-για εδώ στην πατρίδα τους

Τα χρόνια που έζησα στην Αμερική δεν τα ξέχασα ποτέ και ούτε πρόκειται να τα ξεχάσω ποτέ Ήταν μια ζωή και η ζωή δεν ξεχνιέται είτε είναι όμορφη είτε είναι δύσκολη είτε είναι σκληρή ή κακή Είναι η ζωή μας και υποχρεωτικά την αγαπάμε μέχρι να μας αφήσει

~ 18~


Έχω δύο αδέλφια Τον Απόλλωνα και τον Λέοντα Χμ λάθοςhellip είχα και τον Λέοντα Ο Απόλλων είναι μεγαλύ-τερός μου Μοιάζουμε πολύ όχι μόνο στα χαρακτηριστικά αλλά και στις ιδέες Έχουμε τα ίδια ξανθιά μαλλιά τα ίδια φλογερά μάτια γαλάζια όπως ο ουρανός της Αθήνας τα ίδια σαρκώδη χείλη την ίδια λεπτή μύτη Αγαπιόμαστε πολύ δεν θα άφηνα ποτέ κανέναν να του κάνει κακό το ίδιο κι εκείνος Την αγάπη του την έχει αποδείξει πολλές φορές κι ας μου την εκφράζει σπάνια

Όταν είχα γνωρίσει τον Τόνι το καλόπαιδο της γειτο-νιάς μας τότε που μέναμε στην Αστόρια ξέρετε εκεί όπου μένουν οι Έλληνες εκείνον τον όμορφο γείτονα με το πάντα χαμογελαστό πρόσωπο με προειδοποίησε

laquoΜέλανηraquo μου είπε laquoδεν είναι όπως τον φαντάζεσαι τον έχω προσέξει σε όλες κάνει τα ίδια Μιλάει πολύ λέει πως τις αγαπά και μετάhellip τέρμα Μην τον πιστέψειςraquo

Η αλήθεια είναι πως δεν τον άκουσα και πίστεψα τον Τόνι και όχι τον Απόλλωνα Ο έρωτάς μας κράτησε λίγους μήνες κι όταν διακόψαμε γιατί βρήκε κάποια άλλη ξέρετε τί μου είπε

laquoΤί συμβαίνει Ωραία δεν περάσαμεraquoΈκλαιγα rsquoμέρες όχι μόνο γιατί με παράτησε αλλά γιατί

δεν άκουσα τον αδελφό μου Μια μέρα λοιπόν τον περί-μενε στη γωνιά κοντά στο σπίτι του καιhellip τσακώθηκαν τσακώθηκαν για μένα

Ο Απόλλων γύρισε σπίτι αρκετά αργά τrsquo απόγευμα ndashτον είδα απrsquo το παράθυρο του δωματίου μουndash με ματω-μένη τη μύτη του με το μάτι του μαύρο και μrsquo ένα σκίσιμο

~ 19~


στο φρύδι αλλά και ο Τόνι δεν ήταν λιγότερο κτυπημέ-νος Άνοιξε την πίσω πόρτα αυτήν που οδηγεί κατrsquo ευθείαν στην κουζίνα και μπήκε μέσα σιγά-σιγά σαν τη γάτα που γλιστρά για να μην την πάρει μυρωδιά κανείς Αλλά νά που ήταν άτυχος και τον είδε η μητέρα η οποία δεν λέει ποτέ νrsquo αφήσει την κουζίνα μόνη της κι έβαλε τις φωνές λες και την τσίμπησε κάποιο έντομο

Ο πατέρας μου βρισκόταν στο καθιστικό με τους μεγά-λους καναπέδες και τις πολυθρόνες κι έβλεπε τηλεόραση Ήταν η ώρα της ξεκούρασης και δεν ήθελε να τον ενοχλεί κανείς Όχι ότι έβλεπε κάτι συγκεκριμένο Απλώς γύριζε συνεχώς τα κανάλια μια το ένα μια το άλλο και όποιος τύχαινε να είναι κοντά του εκείνην την ώρα τον έπιανε κυριολεκτικά πονοκέφαλος

Ο μόνος που καθόταν μαζί του ήταν ο Λέων ήταν ο μόνος που δεν καταλάβαινε τίποτε Ο πατέρας μου του είχε μεγάλη αδυναμία το ίδιο και η μητέρα μας Η καημένη η μητέρα πόση πίκρα είχε και πόνο γι αυτό το παιδί Μα κι εγώ και ο Απόλλων τον αγαπούσαμε πολύ Ήταν παιδί και θα έμενε για πάντα παιδί Το μυαλό του μας είχαν πει οι γιατροί θα παρέμενε πάντα έτσι παιδικό

Ο πατέρας όπως ήταν έτσι απορροφημένος με τα κανά-λια της τηλεόρασης ούτε επρόκειτο να έπαιρνε είδηση τον αδελφό μου αλλά με τις φωνές της μητέρας μου σηκώθηκε απότομα απrsquo την πολυθρόνα του κι έτρεξε στην κουζίνα Τον είδα απrsquo την ανοιχτή πόρτα του δωματίου μου

Ο Λέων έτρεξε από πίσω του κι έμοιαζε σαν μεγάλη κούκλα με σγουρά ξανθά μαλλιά Ο Λέων ήταν κοντός

~20~


και παχουλός τα μάτια του ήταν μπλε με μεγάλα τσίνορα πανέμορφα και το δέρμα του πολύ λευκό σαν να μην τον έβλεπε ο ήλιος Το στόμα του ήταν σχεδόν πάντα ανοιχτό κι έμοιαζε πως γέλαγε συνεχώς

laquoΤί συμβαίνει Πηνελόπη τί συμβαίνει και φωνάζειςraquo ρώτησε ο πατέρας μrsquo εκείνο το επιτακτικό ύφος που δεν του ταίριαζε καθόλου

laquoΟ Απόλλωνhellip Τέλη ο ΑπόλλωνhellipraquoΈτρεξα στην κουζίνα Στάθηκα πίσω απrsquo την πόρτα και

κοίταζα έκπληκτη Ο Απόλλων κρατούσε τη μύτη του που αιμορραγούσε η μητέρα μας πανικόβλητη έβαζε πετσέ-τες κάτω απrsquo το κρύο νερό της βρύσης και τις ακουμπούσε στο κεφάλι του ο πατέρας μας τον μάλωνεhellip κι έλεγε πως μόνο ένας αλήτης μπορεί να τσακώνεται με τη γειτονιά και ο Λέων χειροκροτούσε και γέλαγε Πρώτη φορά ο πατέρας τον μάλωσε και του είπε να μη γελά μα σε δευτερόλεπτα πήγε κοντά του και τον αγκάλιασε laquoΣυγγνώμηraquo του είπε κι εκείνος συνέχισε να κτυπά τα χέρια του και να γελά κι εγώ έμενα εκεί και κοίταζαhellip Όλα μου φαίνονταν τόσο θλι-βερά και ήξερα πως έφταιγα εγώ

Τον πατέρα μας δεν τον είχα ακούσει ποτέ να ζητά συγ-γνώμη Πολλές φορές τσακωνόταν με τη μητέρα μας δεν ήξερα ακόμη το γιατί κι εκείνη του έλεγε

laquoΤουλάχιστον Τέλη μία φορά μόνο μία φορά να ζητού-σες συγγνώμηraquo

Από τότε όμως που γεννήθηκε ο Λέων δεν θυμάμαι να μάλωσαν ξανά Παρά μόνο όταν ήλθαμε εδώ στην Αθήνα

Blank Page

Blank Page

Σειρά Ελληνική ΠεζογραφίαΤίτλος Λίγο πριν ξημερώσει

Συγγραφέας Καίτη Λιανού-ΙωαννίδουΦιλολογική επιμέλεια Ανθή Μπίσσα Θεώρηση δοκιμίων Εύη Ζωγράφου Σελιδοποίηση Έλενα Ματθαίου

Εκπόνηση εξωφύλλου Φαίδων ΣμυρναίοςΑρχέτυπο

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση η αναπαραγωγή ολική μερική ή περι-ληπτική η απόδοση κατά παράφραση ή διασκευή του περιεχομένου του βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο μηχανικό ηλεκτρονικό φωτοτυπικό ηχο-γράφησης ή άλλο χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη Νόμος 21211993 και κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα

Copyright copy 2017 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΟΣamp Καίτη Λιανού-ΙωαννίδουΣόλωνος 136 Αθήνα 106 77

Τηλ 210 3829339-210 3803925 Φαξ 210 3829659email infooceanosbooksgr

wwwoceanosbooksgr

ISBN 978-618-5284-06-0







~9~










Κεφάλαιο 1





~ 14~






~ 15~




x


Μέλανη




~ 18~









~ 19~







~20~









Blank Page

Blank Page







~9~










Κεφάλαιο 1





~ 14~






~ 15~




x


Μέλανη




~ 18~









~ 19~







~20~









Blank Page

Blank Page




Κεφάλαιο 1





~ 14~






~ 15~




x


Μέλανη




~ 18~









~ 19~







~20~









Blank Page

Blank Page

~ 14~






~ 15~




x


Μέλανη




~ 18~









~ 19~







~20~









Blank Page

Blank Page

~ 15~




x


Μέλανη




~ 18~









~ 19~







~20~









Blank Page

Blank Page


Μέλανη




~ 18~









~ 19~







~20~









Blank Page

Blank Page

~ 18~









~ 19~







~20~









Blank Page

Blank Page

~ 19~







~20~









Blank Page

Blank Page

~20~









Blank Page

Blank Page

Blank Page

Blank Page

Λίγο πριν ξημερώσει prin ximerosei_free.pdf · Όταν ήμουν μικρή...

Documents

Transcript of Λίγο πριν ξημερώσει prin ximerosei_free.pdf · Όταν ήμουν μικρή...