Ο  ΜΙΚΡΟΣ  ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ  ΜΕΤΑ  ΤΟ  ΤΣΙΜΠΗΜΑ  ΤΟΥ  ΦΙΔΙΟΥ  

Θεατρικό   των   μαθητών   Δ1&Δ2   Δημοτικού   Σχολείου   Πενταλόφου   βασισμένο   στο  βιβλίο   του   Αντουάν   ντε   Σαιντ   Εξυπερύ.     Χρησιμοποιήθηκε   η   μέθοδος   του  ιδεοκαταιγισμού   και   του   θεατρικού   αυτοσχεδιασμού.   Επιμέλεια   κειμένου:  Μαρία  Πανουσιάδου  

Μικρός   Πρίγκιπας   (8),   Τριαντάφυλλο   (4),   Κηπουρός,   Διευθυντής,   Αλεπού,  Μπαομπάμπ,   Σύννεφα-­‐συναισθήματα   (3),   Τριαντάφυλλα-­‐συναισθήματα   (9),  Πιλότος  (1),  Αστέρι-­‐ελπίδα  (1)  

ΣΚΗΝΗ  Α’    

Ο   μικρός   Πρίγκιπας   ξυπνά   στον   πλανήτη   του   μετά   το   τσίμπημα   του   φιδιού.     Ο  πλανήτης  είναι  γεμάτος  μπαομπάμπ  κι  έτοιμος  να  καταστραφεί.    Ο  μικρός  Πρίγκιπας  βλέπει  τον  πλανήτη  του  και  λέει  χαρούμενα:  

Μικρός   Πρίγκιπας   1:   Ο   πλανήτης   μου!   (κοιτάζει   αργά-­‐   αργά   γύρω   του   την  καταστροφή  και  λέει  με  απελπισία   )  Ο  πλανήτης  μου…    Και  το  τριαντάφυλλό  μου;  Σώθηκε  ή  χάθηκε  για  πάντα;  (Μπαίνει  κάτω  απ’τα  μπαομπάμπ  και  το  ψάχνει)  Όχι!  Πού  μπορεί  να  είναι  το  τριαντάφυλλό  μου;    Εδώ  ήταν  όταν  έφυγα.    

Απαντά  το  μπαομπάμπ.  

Μπαομπάμπ:    Εκείνο  το  τριαντάφυλλο  ψάχνεις;  

Μικρός  Πρίγκιπας  1:    Εκείνο  το  ξεχωριστό,  το  μοναδικό  τριαντάφυλλο.    Το  δικό  μου  τριαντάφυλλο.  

Μπαομπάμπ:    Καθώς  μεγάλωναν  οι  ρίζες  μας,  το  τριαντάφυλλο  αδυνάτιζε,  όλο  και  αδυνάτιζε.    Λίγο  πριν  μαραθεί,  ένας  ταξιδιώτης  από  τη  γη  το  ξερίζωσε  και  το  πήρε  μαζί  του.  

Μικρός  Πρίγκιπας  1:    Το  πήρε  μαζί  του  στη  γη;    Πρέπει  οπωσδήποτε  να  το  βρω.    Αν  χρειαστεί,    θα  ξανακατέβω  στη  γη  για  το  λουλούδι  μου.  

 

ΣΚΗΝΗ  Β’    

Ο   μικρός   πρίγκιπας   ταξιδεύει   προς   τη   γη   με   τα   αποδημητικά   πουλιά.     Καθώς  πλησιάζει  τη  γη  εμφανίζονται  τα  συναισθήματα  του  μικρού  πρίγκιπα  σε  σύννεφα.  

Σύννεφο-­‐αγωνία:    Θα  το  βρω  άραγε;    Πρέπει  οπωσδήποτε  να  ξανασμίξουμε.  

Σύννεφο-­‐αμφιβολία:    Μήπως  το  μεγάλο  μπαομπάμπ  ζήλεψε  το  τριαντάφυλλό  μου  και   είπε   ψέματα   ότι   το   πήρε   ο   ταξιδιώτης   από   τη   γη;  Μήπως   τα   μπαομπάμπ   το  ξερίζωσαν;    

Σύννεφο-­‐αυτοπεποίθηση:    Εγώ  θα  το  βρω  το  λουλούδι  μου  ό,τι  και  να  γίνει.    Δε  θα  τα  παρατήσω  ο  κόσμος  να  χαλάσει.  

ΣΚΗΝΗ  Γ’  

Ο   μικρός   πρίγκιπας   φτάνει   στον   Πεντάλοφο,   στο   προαύλιο   του   σχολείου.     Ο  διευθυντής  βγαίνει  από  το  γραφείο  του  βιαστικός  και  βλέπει  τον  μικρό  πρίγκιπα.  

Διευθυντής:    Τι  κάνει  εσύ  εδώ;  Πώς  βρέθηκες  μέσα  στο  σχολείο;  

Μικρός  Πρίγκιπας  2:    Ψάχνω  το  λουλούδι  μου.  

Διευθυντής:    Δεν  ήρθε  στο  σχολείο  μας  κανένα  λουλούδι.    Εδώ  μόνο  παιδιά  έχουμε  για  μαθητές.  

Μικρός  Πρίγκιπας  2:    Δεν  καταλάβατε…  Το  δικό  μου  τριαντάφυλλο,  το  μοναδικό,  το  ξεχωριστό!    Ένα  χρόνο  έχω  να  το  δω,  πρέπει  να  με  βοηθήσετε!  

Διευθυντής:     Τα   μοναδικά   λουλούδια   που   έχουμε,   είναι   αυτά   που   φυτεύει   ο  κηπουρός   μας.     Αυτός   μπορεί   να   σε   βοηθήσει.     Είναι   εκεί,   στον   κήπο   με   τα  τριαντάφυλλα.  

Ο  μικρός  Πρίγκιπας  τρέχει  προς  τον  κήπο.    Συναντά  τον  κηπουρό  και  γεμάτος  αγωνία  τον  ρωτάει.  Ο  κήπος  καταλαμβάνει  τη  μισή  σκηνή.  

Μικρός  Πρίγκιπας  2:    Μήπως  είδατε  πουθενά  το  τριαντάφυλλό  μου;  Μήπως  είστε  εσείς  ο  ταξιδιώτης  που  το  πήρε  από  τον  πλανήτη  μου;  

Κηπουρός:    Ποιον  πλανήτη  σου;  Τι  λες  μικρέ  μου,  δεν  καταλαβαίνω…  

Μικρός   Πρίγκιπας   2:     Είχα   στον   πλανήτη   μου   ένα   μοναδικό,   ξεχωριστό  τριαντάφυλλο.     Όμως   έφυγα   πριν   ένα   χρόνο   και   το   άφησα   μόνο   του.     Όταν  ξαναγύρισα,  τα  μπαομπάμπ  είχαν  πιάσει  όλο  τον  πλανήτη  και  το  τριαντάφυλλό  μου  είχε  εξαφανιστεί…    Το  μεγάλο  μπαομπάμπ  μου  είπε  ότι  ένας  ταξιδιώτης  από  τη  γη  το  ξερίζωσε  και  το  πήρε  μαζί  του.    Μήπως  είστε  εσείς  αυτός  ο  ταξιδιώτης;  

Κηπουρός:     Όχι   μικρέ   μου,   λυπάμαι   πολύ,   δεν   είμαι   εγώ   ο   ταξιδιώτης.     Εδώ   έχω  πολλά  τριαντάφυλλα  όμως,  θέλεις  να  διαλέξεις  κάποιο  από  αυτά;      Ευχαρίστως  να  σου  το  χαρίσω!  

Μικρός  Πρίγκιπας  2:    Κανένα  από  αυτά  τα  τριαντάφυλλα  δεν  μοιάζει  με  το  δικό  μου  τριαντάφυλλο.     Είναι   όμορφα,   αλλά   δεν   είναι   ξεχωριστά,   γιατί   αυτά   δεν   τα  φρόντισα,   δεν  μοιράστηκα  όμορφες  στιγμές  μαζί   τους.    Όχι,   θέλω  να   ξαναβρώ   το  δικό  μου  τριαντάφυλλο.  

Κηπουρός:    (Κατεβάζει  το  κεφάλι  του  κι  αναστενάζει)  Δυστυχώς,  δεν  μπορώ  να  σε  βοηθήσω  μικρέ  μου.    Πρέπει  να  φύγω,  όμως  μπορείς  να  κάτσεις  λίγο  στον  κήπο  να  το  ξανασκεφτείς.    Ίσως  αλλάξεις  γνώμη.    (Ο  κηπουρός  φεύγει  από  τη  σκηνή)  

Ο  μικρός  Πρίγκιπας  γονατίζει  μπροστά  στα  τριαντάφυλλα  κι  αρχίζει  να  κλαίει:  

Τριαντάφυλλο-­‐συμπόνια:    Μικρό  αγοράκι,  μην  κλαις,  θ’  αρχίσω  κι  εγώ  να  κλαίω.    Τι  σου  συμβαίνει;  

Μικρός  Πρίγκιπας  2:  Έχασα  το  λουλούδι  μου.    Εγώ  φταίω,  δεν  έπρεπε  φύγω  και  να  το  αφήσω  μόνο  του.    Ήταν  απροστάτευτο  και  ευαίσθητο.    Κι  εγώ  ποτέ  δεν  του  είπα  πόσο  πολύ  το  αγαπάω.  

Τριαντάφυλλο-­‐ζήλια:    Αμάν  πια  με  αυτό  το  τριαντάφυλλο!    Τι  το  διαφορετικό  έχει  δηλαδή  από  όλα  εμάς;    Σιγά  το  τριαντάφυλλο!  

Τριαντάφυλλο-­‐αλαζονεία:     Εγώ   είμαι   το   πιο   όμορφο   απ’   όλα.     Κοίτα   τα   πέταλά  μου;    Έχεις  δει  πιο  όμορφα  από  τα  δικά  μου;    Πάρε  εμένα  μαζί  σου.  

Μικρός   Πρίγκιπας   2:     Το   λουλούδι   μου   το   αγαπώ   τόσο   πολύ!     Μπορεί   να   ήταν  απαιτητικό  και  φιλάρεσκο,  αλλά  μ’  αυτό  πέρασα  τις  πιο  όμορφες  στιγμές.  

Στην   άλλη   μισή   σκηνή   εμφανίζεται   ο   μικρός   Πρίγκιπας   με   το   λουλούδι   του   στον  πλανήτη.     Διαδραματίζονται   οι   στιγμές   ευτυχίας   που   ζήσανε   μαζί.     Πρόκειται   για  αποσπάσματα  από  το  βιβλίο.  

Τριαντάφυλλο   1:     (χασμουριέται   και   τεντώνεται)   Αχ!   Μόλις   ξύπνησα...   Με  συγχωρείτε...  Τα  μαλλιά  μου  έχουν  τα  χάλια  τους...  

Μικρός  Πρίγκιπας  3:    Τι  όμορφο  που  είσαι!  

Τριαντάφυλλο  1:  Ωραίο  δεν  είμαι;  Και  γεννήθηκα  την  ίδια  στιγμή  με  τον  ήλιο...  

Μικρός  Πρίγκιπας  3:    Τι   ευωδία!  Πόσο  όμορφα  μυρίζεις!    Ολόκληρος  ο  πλανήτης  μοσχομύρισε!  

Τριαντάφυλλο  1:  Νομίζω  πως  είναι  η  ώρα  για  το  πρωινό.  Θα  είχατε  την  καλοσύνη  να  με  φροντίσετε;  

Ο  Μικρός  Πρίγκιπας  τρέχει  και  φέρνει  δροσερό  νεράκι  και  το  ποτίζει  με  το  ποτιστήρι  του.   Μετά   φέρνει   την   καρέκλα   του   δίπλα   στο   λουλούδι   και   κοιτάζουν   μαζί   το  ηλιοβασίλεμα.  

Μικρός  Πρίγκιπας  3  και  Τριαντάφυλλο  1:    Λατρεύω  τα  ηλιοβασιλέματα!  

Ξαναζωντανεύει  η  σκηνή  στον  κήπο  του  σχολείου.  

Τριαντάφυλλο-­‐θαυμασμός:     Ω!     Πόσο   όμορφα   περνούσατε   μαζί   και   τι   μεγάλη  αγάπη  σας  έδεσε!  

Τριαντάφυλλο-­‐Μοναξιά:    Πρέπει  να  νιώθεις  τόσο  μόνος  μακριά  του…  

Τριαντάφυλλο-­‐φόβος:     Και   σίγουρα   θα   φοβάσαι   μήπως   του   συνέβη   κάτι   κακό,  μήπως  μαράθηκε  και  δεν  το  ξαναδείς  ποτέ.  

Μικρός  Πρίγκιπας  3:    Είμαι  πολύ  λυπημένος.  Μακάρι   να   το   ξαναβρώ!  Υπόσχομαι  ότι  δεν  θα  το  ξαναφήσω  ποτέ  πια.    

Τριαντάφυλλο-­‐θυμός:         Τι   το   θέλεις   πάλι   πίσω   αυτό   το   λουλούδι;   Όλο   ΘΕΛΩ,  ΘΕΛΩ,   ΘΕΛΩ...     Είχε   μόνο   απαιτήσεις   και   τίποτα   άλλο.     Καλά   έκανες   και   έφυγες,  πόσο  να  το  αντέξεις;  

Στην   άλλη   μισή   σκηνή   εμφανίζεται   ο   μικρός   Πρίγκιπας   με   το   λουλούδι   του   στον  πλανήτη.     Το   Τριαντάφυλλο   δείχνει   όλες   τις   ιδιοτροπίες   του.     Πρόκειται   για  αποσπάσματα  από  το  βιβλίο.  

Τριαντάφυλλο   2:     (δείχνει   τα   4   αγκάθια   του   στον   μικρό  Πρίγκιπα)   Για   να   κάνουν  πως  έρχονται  οι  τίγρεις  με  τα  νύχια  τους!  

Μικρός  Πρίγκιπας  4:    Δεν  έχει  τίγρεις  ο  πλανήτης  μου.    Ύστερα  οι  τίγρεις  δεν  τρώνε  χόρτα.  

Τριαντάφυλλο  2:  (απαντάει  γλυκά)  Δεν  είμαι  χόρτο.    

Μικρός  Πρίγκιπας  4:    Με  συγχωρείς...  

 Τριαντάφυλλο   2:   Δε  φοβάμαι   καθόλου   τις   τίγρεις,   τρέμω   όμως   τα   ρεύματα.   Δεν  υπάρχει  κανένα  παραβάν;  

Μικρός  Πρίγκιπας  4:    (μονολογεί)  Τρέμει  τα  ρεύματα...  αυτό  θα  πει  ατυχία  για  ένα  φυτό.    Πολύ  ζόρικο  αυτό  το  λουλούδι.    

Τριαντάφυλλο  2:   Το  βράδυ  να  με  βάλετε   κάτω  από  γυάλα.  Κάνει  πολύ  κρύο  εδώ  πάνω.  Κακός  κλιματισμός.  Εκεί  που  ήμουνα  εγώ...  

Μικρός   Πρίγκιπας   4:    Μα   αφού   ήρθες   σαν   σπόρος.   Δεν   είναι   δυνατόν   να   'χεις  γνωρίσει  άλλους  κόσμους.    

Τριαντάφυλλο  4:  (Ταπεινωμένο  που  έκανε  το  λάθος  να  πιαστεί  ξεφουρνίζοντας  ένα  τόσο  απλοϊκό  ψέμα,  βήχει  δυο  τρεις  φορές,  για  να  το  φορτώσει  στο  μικρό  πρίγκιπα.)    Γκουχ,  γκουχ,  γκουχ!    Εκείνο  το  παραβάν  που  λέγαμε;  

Μικρός  Πρίγκιπας  4:    Πήγαινα  να  το  φέρω  μα  μου  'πιασες  την  κουβέντα!  

 Τριαντάφυλλο  2:  (Ξαναβήχει  δυνατότερα,  για  να  τον  κάνει  να  νιώσει  τύψεις)  Γκουχ,  γκουχ,  γκουχ!  

Ξαναζωντανεύει  η  σκηνή  στον  κήπο  του  σχολείου.  

Μικρός  Πρίγκιπας  5:  Δεν  μπόρεσα  να  καταλάβω  τίποτα.  Έπρεπε  να  το  κρίνω  από  τα  έργα  του  κι  όχι  απ'  τα  λόγια  του.  Με  γέμιζε  ευωδιά  και  φως.  Δεν  έπρεπε  να  φύγω  ποτέ!  Θα  'πρεπε  να  μαντέψω,  πίσω  από  τις  μικροπονηριές  του,  την  τρυφεράδα  του.  Τα  λουλούδια  είναι  όλο  αντιφάσεις!  Ήμουν  όμως  πολύ  μικρός  για  να  ξέρω  πώς  να  το  αγαπήσω…  

Στην   άλλη   μισή   σκηνή   εμφανίζεται   ο   μικρός   Πρίγκιπας   με   το   λουλούδι   του   στον  πλανήτη.    Διαδραματίζονται  οι  στιγμές  αποχωρισμού.    Πρόκειται  για  αποσπάσματα  από  το  βιβλίο.  

Ο  μικρός  πρίγκιπας  κάνει  μελαγχολικός   τις  συνηθισμένες   του  δουλειές.     Ξεριζώνει  τα   μπαομπάμπ,   καθαρίζει   τα   ηφαίστεια,   ποτίζει   το   λουλούδι   και   πηγαίνει   να   το  σκεπάσει  με  τη  γυάλα  του.    Είναι  έτοιμος  να  κλάψει.    

Μικρός  Πρίγκιπας  6:    Αντίο.  

Το  Τριαντάφυλλο  δεν  απαντά.  

Μικρός  Πρίγκιπας  6:    Αντίο.  

Τριαντάφυλλο  3:  Γκουχ,  γκουχ,  γκουχ!    (Μικρή  παύση)    Φέρθηκα  ανόητα.  Σου  ζητώ  συγγνώμη.  Κοίτα  να  είσαι  ευτυχισμένος.    

Μικρός   Πρίγκιπας   6:     Πώς   και   δεν   παραπονιέσαι;     Πώς   μπορείς   και   έχεις   τόση  ηρεμία;    Δεν  με  αγαπάς  τελικά,  δεν  είμαστε  φίλοι;    

Τριαντάφυλλο   3:   Μα   ασφαλώς   σ'   αγαπώ,   ασφαλώς   και   είμαστε   φίλοι.     Δεν   το  κατάλαβες  ποτέ  και  είναι  δικό  μου  το  σφάλμα.  Δεν  έχει  σημασία  όμως.  Αλλά  κι  εσύ  φέρθηκες  το  ίδιο  ανόητα.  Κοίτα  να  είσαι  ευτυχισμένος...  Άσε  τη  γυάλα.  Δεν  τη  θέλω  πια.    

Μικρός  Πρίγκιπας  6:    Μα  ο  αέρας...  

Τριαντάφυλλο  3:  Ε,  δεν  είμαι  και  τόσο  κρυωμένο...  Το  δροσερό  αεράκι  της  νύχτας  θα  μου  κάνει  καλό.  Λουλούδι  είμαι.    

Μικρός  Πρίγκιπας  6:    Ναι,  μα  τα  ζώα...  

Τριαντάφυλλο   3:   Θα   χρειαστεί   να   ανεχτώ   δυο   τρεις   κάμπιες   αν   θέλω   να   δω  πεταλούδες.  Φαίνεται  πως  είναι  πάρα  πολύ  όμορφες.  Αλλιώς  ποιος  θα  μου  κάνει  κι  εμένα  επίσκεψη;  Εσύ  θα  'σαι  μακριά.  Όσο  για  τα  μεγάλα  θηρία,  δε  φοβάμαι  κανένα.  Έχω  τα  νύχια  μου.  (δείχνει    με  αφέλεια  τα  τέσσερα  αγκάθια  του)    Μην  καθυστερείς  έτσι,  με  εκνευρίζει.  Αποφάσισες  να  φύγεις.  Φύγε.    

Ξαναζωντανεύει  η  σκηνή  στον  κήπο  του  σχολείου.  

Μικρός   Πρίγκιπας   7:     Δεν   ήθελε   να   το   δω   που   έκλαιγε.   Ήταν   πολύ   περήφανο  λουλούδι.  

Τριαντάφυλλο-­‐αγάπη:    Εμπιστεύσου  την  καρδιά  σου  μικρέ  Πρίγκιπα.    Μόνο  έτσι  θα  το  βρεις  το  αγαπημένο  σου  λουλούδι.  

Μικρός  Πρίγκιπας  7:     Η   καρδιά  μου   λέει   να   γυρίσω  πίσω  στον  πλανήτη  μου.     Αν  καθυστερήσω  κι  άλλο,  θα  καταστραφεί.     Και   τότε  δεν  θα  έχω  πια  ούτε   λουλούδι,  ούτε  πλανήτη.  

Τριαντάφυλλο-­‐αισιοδοξία:    Μην  εγκαταλείπεις  την  αγάπη  ποτέ!    Σίγουρα  στον  πλανήτη  σου  θα  βρεις  την  απάντηση.      Τραγούδι  Η  αγάπη  όλα  τα  υπομένει    Είσαι  κι  εσύ  μιας  αυγής  λουλούδι,    κάτι  που  εφήμερα  περνά,    μα  είν’  η  αγάπη  που  τα  κάνει    όλα  όλα  αληθινά.    Είναι  τα  λάθη  σου  μεγάλα    και  κάθε  λάθος  σου  πονά,    μα  είν’  η  αγάπη  που  τα  κάνει    όλα  αληθινά.    

 Δεν  ξέρει  η  αγάπη  μοιρολόι,    αρχή  και  τέλος  δε  γνωρίζει.    Χτυπάει  τ’  αόρατο  ρολόι    κι  η  γη  γυρίζει  κι  η  γη  γυρίζει.      Η  αγάπη  όλα  τα  υπομένει,    η  αγάπη  όλα  τα  ελπίζει.    Δίνει  ζωή  στην  οικουμένη    κι  η  γη  γυρίζει  κι  η  γη  γυρίζει.  https://www.youtube.com/watch?v=3Y_lgHO8qcA    Ο  μικρός  Πρίγκιπας  γυρίζει  στον  πλανήτη  του  με  τα  αποδημητικά  πουλιά.    Στο  δρόμο  συναντά  τον  πιλότο  με  το  αεροπλάνο  του.  

ΣΚΗΝΗ  Δ’  

Πιλότος:  Μικρέ  Πρίγκιπα!  Εσύ  είσαι;  Πόσο  μου’  λειψες!  

Μικρός  Πρίγκιπας  5:    Γεια  σου  πιλότε!    Κι  εμένα  μου’λειψες!  

(Γελάνε  από  χαρά)  

Πιλότος:    Έλα,  θα  σε  πάω  στον  πλανήτη  σου  με   το  αεροπλάνο.     Έχω  κι   έναν  φίλο  σου  μαζί  μου.  

Αλεπού:    Μικρέ  μου  Πρίγκιπα,  επιτέλους  ξαναβρεθήκαμε!  

Μικρός  Πρίγκιπας  5:  Η  αλεπού  μου!  Η  αλεπού  μου!    Περιμένετέ  με,  έρχομαι!  

Ο  Μικρός  Πρίγκιπας  φτάνει  στο  αεροπλάνο  και  χάνονται  όλοι  μαζί  στο  στερέωμα.  

Αστέρι-­‐ελπίδα:    Όταν  κρατάς  την  ελπίδα  ζωντανή,  η  αλήθεια  πάντα  θα  φανεί.  

ΣΚΗΝΗ  Ε’  

 Ο  Μικρός  Πρίγκιπας   καθαρίζει   τον  πλανήτη   του,  απομακρύνει   τα  μπαομπάμπ  και  μετά  κατάκοπος  παίρνει  την  καρέκλα  του  και  κάθεται  να  δει  το  ηλιοβασίλεμα.  

Μικρός  Πρίγκιπας  8:    Λατρεύω  τα  ηλιοβασιλέματα.    Ειδικά  όταν  είμαι  λυπημένος.    Και  τώρα  είμαι  πιο  λυπημένος  από  κάθε  άλλη  φορά.    Το  τριαντάφυλλο  στον  κήπο  του  σχολείου  μου  είπε  πως  θα  βρω  την  απάντηση  εδώ.    Αλλά  δεν  τη  βρίσκω.  Έχασα  τη  μοναδική  μου  παρέα  στον  πλανήτη.    Το  μόνο  που  έμεινε  είναι  να  θυμάμαι  την  όμορφη  φιλία  μας.      Ο  μικρός  Πρίγκιπας  θυμάται  την  αλεπού  και  τα  λόγια  της  

Αλεπού:    Άκου  το  μυστικό  μου.  Είναι  πολύ  απλό:  Μόνο  με  την  καρδιά  βλέπεις  καλά.  Η  ουσία  δε  φαίνεται  με  τα  μάτια.  Ο  καιρός  που  αφιέρωσες  στο  τριαντάφυλλο  σου  

είναι  που  κάνει  το  τριαντάφυλλο  τόσο  σημαντικό.    Οι  άνθρωποι  έχουν  ξεχάσει  αυτή  την  αλήθεια.    Εσύ  όμως  δεν  πρέπει  να  την  ξεχάσεις.  Θα  'σαι  για  πάντα  υπεύθυνος  για  κείνα  που  έχεις  εξημερώσει.  Είσαι  υπεύθυνος  για  το  τριαντάφυλλο  σου…    Ο  μικρός  Πρίγκιπας  και  αρχίζει  να  κλαίει.    Από  το  χώμα  αρχίζει  να  φυτρώνει  το  Τριαντάφυλλό  του.    Ξαφνικά  το  βλέπει  μπροστά  του.    

Τριαντάφυλλο  4:    Αγαπημένε  μου  φίλε,  γύρισες  επιτέλους!    Μα…  εσύ  κλαις;  

Μικρός  Πρίγκιπας  8:    Τριαντάφυλλο!    Είσαι  στ’  αλήθεια  εσύ;    Φίλη  μου,  νόμιζα  ότι  σε  έχασα!  

Τριαντάφυλλο  4:    Μικρέ  μου  Πρίγκιπα,  εδώ  ήμουν  και  σε  περίμενα  υπομονετικά  να  γυρίσεις.    Τα  μπαομπάμπ  με  δυσκόλεψαν  πολύ,  με  ζήλευαν  και  ήθελαν  όλο  το  χώρο  δικό  τους.  

Μικρός  Πρίγκιπας  8:    Δεν  χρειάζεται  να  ανησυχείς  πια  για  τίποτα.  Τα  ξερίζωσα  τα  μπαομπάμπ  και  φρόντισα  τον  πλανήτη.      

Τριαντάφυλλο  4:    Πώς  ήταν  το  ταξίδι  σου;  Τι  θαυμαστά  είδες  κι  άκουσες;    Έλα  να  μου  τα  πεις  όλα.      

Μικρός  Πρίγκιπας  8:    Έκανα  κι  άλλους  φίλους  και  έμαθα  πολλά!  Έναν  πιλότο  και  μια  αλεπού.    Ο  πιλότος  σου  στέλνει  ένα  δώρο.    Κοίτα!    Ένα  πρόβατο!    Μην  ανησυχείς  όμως,  δεν  πρόκειται  να  σε  φάει,  του  έφτιαξε  και  ένα  φίμωτρο.      

Συνεχίζουν  τη  συζήτηση  κι  η  χορωδία  τραγουδά  

Τραγούδι  Πάνω  απ’  όλα  η  φιλία    Οι  φίλοι  ποτέ  δε  χωρίζουν  Όμορφες  στιγμές  κερδίζουν  Οι  καρδιές  μας  χτυπούν  Χαρούμενα  γελούν  και  τη  μοναξιά  νικούν    Είν’  η  μέρα  λαμπερή  Όταν  είμαστε  μαζί  Είναι  ο  κόσμος  σαν  καινούριος  Και  χρωματιστή  η  ζωή  Όταν  είμαστε  μαζί  https://www.youtube.com/watch?v=4giFmRt_ZjU&index=2&list=PLvUCF9p58RoRCZWZiybe68dl3MpGfPmcn