συν - Α Ν Τ Α Γ Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ, ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, μηχανισμός για...

1

Αρβανίτε Πρεβεδάνοσ Εσγενία

Qui volore imagnihillit que la nimolora vellorendemporaecab imperit harum que dolor mint faccabori inveles et

fugitibus dioris maiones.

σσνΑΝΣΑΓΩΝΙΜΟο ΠΟΛΙΣΙΜΟ, μετανισμός για ΤΝΕΡΓΑΙΑ

ςυν - Α Ν Σ Α Γ Ω Ν Ι Μ Ο ο ΠΟΛΙΣΙΜΟ

μθχανιςμόσ για ΤΝΕΡΓΑΙΑ

Σίτλοσ πρωτοτφπου

υν - Α Ν Σ Α Γ Ω Ν Ι Μ Ο ο ΠΟΛΙΣΙΜΟ, μηχανιςμόσ για ΤΝΕΡΓΑΙΑ

επτζμβριοσ 2010

© Αρβανίτθ Πρεβεηάνου Ευγενία

e-mail: [email protected] www.evgenia.gr

ISBN 978-618-82177-3-7

ΑΡΒΑΝΙΣΗ - ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΤ ΕΤΓΕΝΙΑ

ςυν - Α Ν Σ Α Γ Ω Ν Ι Μ Ο ο ΠΟΛΙΣΙΜΟ

μθχανιςμόσ για ΤΝΕΡΓΑΙΑ

ΑΘΗΝΑ 2010

© Αρβανίτθ Πρεβεηάνου Ευγενία

Κάκε εκτφπωςθ ι ανατφπωςθ τθσ παροφςασ μελζτθσ

πρζπει να φζρει το όνομα τθσ ςυγγραφζωσ,

ωσ ςτοιχειϊδθ αναγνϊριςθ τθσ προςπάκειασ.

www.evgenia.gr

ΤΝ-ΑΝΣΑΓΩΝΙΜΟ

Ο ΠΟΛΙΣΙΜΟ, γίνεται ο μηχανιςμόσ για ΤΝΕΡΓΑΙΑ!

Γνϊςθ, αλικεια ελευκερία, αξία, πρόοδοσ, κοινωνία,

λογικι, θκικι, οικονομία, παράδοςθ, καταλλακτικι

τάξθ, εξζλιξθ, πολιτιςμόσ, επιςτιμθ.

Όλεσ είναι ζννοιεσ – μιμίδια.

Κινοφνται ανάμεςα ςε άτομα, χϊρο και χρόνο

και ςυνεχϊσ εξελίςςονται και μεταλλάςςονται.

ΠΡΩΣΗ ΔΗΜΟΙΕΤΗ

το Πολιτιςτικό Περιοδικό «ΕΝ ΜΑΡΚΟΠΟΤΛΩ»

Αϋ Μζροσ Μάρτιοσ - Απρίλιοσ 2008

Βϋ Μζροσ Μάιοσ - Ιοφνιοσ 2008

Σο παρόν είναι περίλθψθ τθσ μονογραφίασ του 2007

«13+13 Ερωτήςεισ για τον πολιτιςμό του υνανταγωνιςμοφ»

Φωτογραφία: Chess του Lucian-Popesc, ςε φωτογράφιςθ του Pandov

ΑΡΒΑΝΙΣΗ – ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΤ ΕΤΓΕΝΙΑ

Η εξέλιξη της κοινωνίας

Αν κάνουμε μια προςπάκεια να κατατάξουμε τθν γνώςθ που

ζχουμε για τθν κοινωνία, κα διαπιςτώναμε ότι, δεν ταυτίηεται

με καμία ζννοια αντικειμενικοφ δεδομζνου. Καταλιγω δε ςε

αυτό το ςυμπζραςμα διότι θ κοινωνία διαφζρει από το φυςικό

κόςμο. Κακώσ δε, μοιάηει περιςςότερο με οργανιςμό παρά με

μθχανι, δεν ακολουκεί φυςικοφσ κανόνεσ ςτθν εξζλιξθ τθσ.

Η εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ, γίνεται με μικρά βιματα και προκφπτει

κυρίωσ, ςαν παράπλευρο προϊόν ανάγκθσ των ανκρώπων, χωρίσ

κεντρικό ςχεδιαςμό.

υν-ΑΝΣΑΓΩΝΙΜΟ

O άνκρωποσ όμωσ, επειδι ζχει περιοριςμζνεσ γνώςεισ για τθν

κοινωνία, μπορεί να επιδιώκει ςτόχουσ αλλά επίςθσ να

ακολουκεί και πολλοφσ άλλουσ, τουσ οποίουσ δεν

αντιλαμβάνεται. Πολλζσ φορζσ ακόμα, κατά τθν διάρκεια τθσ

διαδικαςίασ τθσ εξζλιξθσ τθσ κοινωνίασ, πζφτει πάνω ςε λφςεισ

αρκετών, τυχαίων προβλθμάτων.

Η εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ ςτθρίηεται από τθν μια μεριά ςτθ

μίμηση και από τθν άλλθ ςτθ καινοτομία.

Μποροφμε να χωρίςουμε τθν εξζλιξθ, ςε τρεισ κατθγορίεσ,

ανάλογα τουσ παράγοντεσ που τθν επθρεάηουν, βιολογικι,

κοινωνικι και επιλογών δράςεων.

1

συν - Α Ν Σ Α Γ Ω Ν Ι Μ Ο ΑΡΒΑΝΙΣΗ - ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΤ ΕΤΓΕΝΙΑ

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν ΑΒιολογικι εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ – ΓΟΝΙΔΙΑΚοινωνικι εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ – ΜΙΜΙΔΙΑΣο μιμίδιο τθσ ζννοιασ «ΕΛΕΤΘΕΡΙΑ»Ακουςίωσ προκφπτουςα τάξθ (spontaneous order)Θεωρία των παιγνίωνΜθχανιςμοί ΤΝΕΡΓΑΙΑ ςτθν «ακουςίωσ προκφπτουςα τάξθ»Η Λογικι ςε ηθτιματα ΗΘΙΚΗΗ διαδικαςία τθσ ΜΕΘΕΞΗ και θ λειτουργία τθσΟι παράγοντεσ τθσ ΕΠΙΣΤΧΙΑ Η εξζλιξθ τθσ ΠΑΡΑΔΟΗ«ΚΑΣΑΛΛΑΚΣΙΚΗ» τάξθ τθσ αγοράσΟ ΑΝΣΑΓΩΝΙΜΟ, προωκεί τθν ζννοια τθσ ςυνεργαςίασΟ ΠΟΛΙΣΙΜΟ ςαν Μθχανιςμόσ για τθ ςυνεργαςίαΟ ςυν-ΑΝΣΑΓΩΝΙΜΟ δθμιουργεί και εξελίςςει τθν ανκρωπότθτα ΛΕΞΙΚΟΒΙΟΓΡΑΦΙΕ

12 υν-ΑΝΣΑΓΩΝΙΜΟ

ΑΡΒΑΝΙΣΗ – ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΤ ΕΤΓΕΝΙΑ 13

Γ Ο Ν Ι Δ Ι Α

Βιολογικι εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ

Είναι γνωςτόσ ο ρόλοσ των γονιδίων ςτθ βιολογικι εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ.

Σα γονίδια επιλζγονται μζςω φυςικισ επιλογισ και ςυμμετζχουν ςτθν

διαδικαςία μεταφοράσ γενετικϊν πλθροφοριϊν από γενιά ςε γενιά, με

ςτακερι αξιοπιςτία και τρόπο (αυτοαντιγραφι).

Σα γονίδια είναι εν δυνάμει ακάνατα (ψθφιακά και κβαντιςμζνα/digital),

αναγεννϊμενα με τον τφπο τθσ ψθφιακισ αναπαραγωγισ.

«Φορείσ» των γονιδίων κεωροφνται τα «άτομα»


Μ Ι Μ Ι Δ Ι Α

Κοινωνικι εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ

Η κοινωνικι εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ, μασ επιβεβαιϊνει ότι,

θ κοινωνία είναι ζνασ οργανιςμόσ που εξελίςςεται.

Σα μιμίδια (mims=mimetics = νζοι αντιγραφείσ)

μετά από φυςικι επιλογι ςυμμετζχουν ςτθ κοινωνικι εξζλιξθ τθσ

κοινωνίασ με τθ μεταφορά κοινωνικϊν πλθροφοριϊν.

Αυτι ςε αντίκεςθ με τθν γονιδιακι μεταφορά πλθροφοριϊν, γίνεται

ακοφςια ι εκοφςια, με τθν μζκοδο τθσ μίμθςθσ.


Τα μιμίδια κεωροφνται

«μονάδεσ κοινωνικοφ ανταγωνιςμοφ»

Σα μιμίδια μποροφν να μεταφζρουν από άνκρωπο ςε άνκρωπο, ιδζεσ,

μουςικι, ικθ και ζκιμα, κανόνεσ ςυμπεριφοράσ, μόδα, αντικείμενα,

εξιςϊςεισ κ.α.

Η δυνατότθτα αναπαραγωγισ των πλθροφοριϊν που μεταφζρουν, αντίκετα

από τα γονίδια, ζχει χαμθλι αξιοπιςτία με αποτζλεςμα να υπάρχει ανάγκθ

διαχωριςμοφ τθσ πλθροφορίασ ςε ςχζςθ με τον κόρυβο που μεταφζρει (ο

τφποσ αναπαραγωγισ τθσ πλθροφορίασ είναι ςαν το χαλαςμζνο τθλζφωνο).


Οι άνκρωποι κεωροφνται «ξενιςτζσ» των μιμιδίων

Οι άνκρωποι προςπακϊντασ να κατανοιςουν τθ γενικι ςτάςθ τθσ κοινωνίασ

και τθν λειτουργία τθσ, δθμιουργοφν ςυνκικεσ και ζννοιεσ όπωσ,

καταμεριςμόσ εργαςίασ, χρθματιςμόσ τθσ οικονομίασ (ανακαλφφκθκαν τα

νομίςματα και δεν γίνονται πλζον ανταλλαγζσ εμπορευμάτων), μόδα (ροφχα,

τρόποσ ηωισ). κ.α.

Η βιολογικι εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ προκφπτει ςυνδυαςτικά

με τθν βοικεια των γονιδίων,

τθν κοινωνικι τθσ εξζλιξθ μζςω μιμιδίων και

με ςυνδυαςμό κοινωνικϊν επιλογϊν με ανταγωνιςμό.


Το μιμίδιο τθσ ζννοιασ «ΕΛΕΥΘΕΙΑ»

Αν κατανοιςουμε τι ρόλο παίηει

θ λογικι και θ εμπειρία ςτισ αποφάςεισ μασ

και πόςο μασ επθρεάηουν, κα προβλθματιηόμαςταν με τισ

εξίςου ιςχυρζσ και αντίκετεσ απόψεισ που κυριαρχοφν.

Η κεωρία του René Descartes και των νοθςιοκρατιϊν (rational),

τονίηει ότι θ επιδίωξθ κάκε ςτόχου επθρεάηεται αρχικά

από τθ Λογικι και ωσ εκ τοφτου:

«Η λογικι είναι θ μόνθ πθγι βζβαιθσ γνϊςθσ!»


Αντίκετα, ο David Hume και oι εμπειριςτζσ, κεωροφν ότι,

θ λογικι δεν επαρκεί για να κατανοιςουμε και να λφςουμε πλιρωσ

τα προβλιματα ςτθ κοινωνία που είναι περίπλοκα, κακϊσ,

«θ εμπειρία, είναι απαραίτθτθ αφετθρία, κάκε ςτοχαςμοφ!»

Ο ςκωτςζηικοσ Διαφωτιςμόσ με τουσ Carl Gustav Jung και Adam Smith,

από τθν άλλθ, πρεςβεφει:

«Ο άνκρωποσ δεν είναι υπολογιςτικι μθχανι

αλλά μοιάηει περιςςότερο με οργανιςμό!»

Σζλοσ ςτθν κεωρία τθσ Ψυχανάλυςθσ διακθρφττεται ότι:

- «Πλα ερμθνεφονται βάςει νόμων!»


Αν ςυμβαίνουν όλα όςα αναφζρκθκαν και ακόμα περιςςότερα, τότε

«Ρου βρίςκεται θ ΕΛΕΤΘΕΡΙΑ ΒΟΤΛΗΗ για τον άνκρωπο;»

τθν πορεία τθσ ανκρϊπινθσ ιςτορίασ, δεν ζχει διευκρινιςτεί αν

θ ζννοια τθσ ΕΛΕΤΘΕΡΙΑ, υπάρχει ςαν κεμελιϊδθσ ι υπό αίρεςθ αξία,

οφτε αν είναι προδιάκεςθ ι επίκτθτο χαρακτθριςτικό,

διότι εξελίςςεται μαηί με τθν ανκρϊπινθ πορεία.

Η «Ελευκερία» προςδιορίηει τθν ατομικι μασ δράςθ,

κακϊσ και τισ απαιτιςεισ που ζχουμε από τθν κοινωνία μασ.

Σθν ΕΛΕΤΘΕΡΙΑ μποροφμε να τθν κατατάξουμε

ςε προςωπικι και ςε κοινωνικι.


Αν ςυνδυάςουμε τθν ζννοια τθσ ΕΛΕΥΘΕΙΑΣ,

με τθν ακουςίωσ προκφπτουςα τάξθ και τθν εξζλιξθ,

κα διαπιςτϊςουμε ότι, για τθν εφαρμογι τθσ, απαιτείται

νομιμότθτα με ςαφι κακοριςμό ςυνκθκϊν και

δεδομζνο πλαίςιο δράςθσ του κάκε ατόμου.

Tο “εγϊ”ορίηεται περιςςότερο από τον ςυνάνκρωπο

και τα πράγματα, παρά από τον εαυτό μασ,

ι ακόμα από κάποιον ανϊτερο ι κατϊτερο Θεό.


Η «ΕΛΕΥΘΕΙΑ»

προκφπτει από ςχζςεισ Ιςότθτασ και Δθμοκρατίασ

Mζςω τθσ ελεφκερθσ βοφλθςθσ, διεκδικείται θ ΠΡΟΟΔΟ,

θ οποία προκφπτει ςαν αλλαγι πραγμάτων

με περιςςότερα και πολφπλοκα πειράματα ηωισ,

χωρίσ περιοριςμοφσ με πλικοσ δυνατοτιτων και οραματιςμϊν.

Tελικά μιπωσ θ ιδζα τθσ ελευκερίασ αλλά και ςυνεπειϊν των επιλογϊν μασ,

είναι αποκλειςτικά και μόνο, απόρροια του ςυςτιματοσ των ςυμπεριφορϊν

που μασ ετερο-προςδιορίηουν; Αν ιςχφει αυτό όμωσ. ςθμαίνει ότι

«θ ΕΛΕΥΘΕΙΑ ζχει όλα τα χαρακτθριςτικά ενόσ μιμιδίου!»


Kατά τθν διάρκεια

τθσ διαδικαςίασ τθσ εξζλιξθσ,

τα άτομα πζφτουν πάνω

ςε λφςεισ τυχαίων προβλθμάτων.


H κοινωνικι εξζλιξθ

Η κοινωνικι εξζλιξθ είναι

παράπλευρο προϊόν ανάγκθσ των ανκρϊπων,

χωρίσ κεντρικό ςχεδιαςμό.

Η εξζλιξθ τθ κοινωνίασ, επιδιϊκει ςτόχουσ αλλά επίςθσ

ακολουκεί ςτόχουσ, πολλοφσ από τουσ οποίουσ δεν αντιλαμβάνεται.

Η κοινωνία διαφζρει από το φυςικό κόςμο διότι μοιάηει με οργανιςμό.

υνεπϊσ, δεν ακολουκεί τουσ φυςικοφσ κανόνεσ ςτθν εξζλιξθ τθσ.

Η εξζλιξθ ςτθ κοινωνία γίνεται με μικρά βιματα.

Ο άνκρωποσ ζχει περιοριςμζνεσ γνϊςεισ για τθν κοινωνία.


τθν κοινωνία υπάρχει

αλλθλεπίδραςθ φαινομζνων που ευνοοφν

τθν ακοφςια προκφπτουςα τάξθ ι αλλιϊσ

ακοφςια ςυνεργαςία (spontaneous order)

που είναι το αποτζλεςμα τθσ ανκρϊπινθσ δράςθσ,

αλλά όχι ανκρϊπινου ςχεδιαςμοφ.


Ακουςίωσ προκφπτουςα τάξθ (spontaneous order)

Η εξζλιξθ ςτθ κοινωνία προκφπτει από τθν

ανάγκθ ςυντονιςμοφ δράςεων των ατόμων

ςε ςυνδυαςμό με τθν ανκρϊπινθ ςυμπεριφορά

και τθν ςυλλογικι ευφυΐα, για το ςυλλογικό καλό.

Σα πολιτιςτικά χαρακτθριςτικά

επιτρζπουν και πολλζσ φορζσ επιβάλλουν

τθ ςυνεργαςία των ανκρϊπων ςτθ κοινωνία και

αυτό κεωρείται εξζλιξθ τθσ Κοινωνίασ


Η Ακουςίωσ προκφπτουςα τάξθ υπάρχει από τθν αλλθλεπίδραςθ φαινομζνων

και τθσ ανκρϊπινθσ ςυμπεριφοράσ που ευνοοφν τθν ακοφςια ςυνεργαςία.

Η «ακοφςια ςυνεργαςία» ωσ αποτζλεςμα τθσ ανκρϊπινθσ δράςθσ, αλλά όχι

ανκρϊπινου ςχεδιαςμοφ, διακζτει χαρακτθριςτικά τα οποία προκφπτουν

ςτθν διαδικαςία, αλλθλεπιδρϊντασ μεταξφ των ανκρϊπων, με ςτόχουσ και

κανόνεσ, ϊςτε να διευκολφνεται θ ςυνεργαςία.

Αποτζλεςμα: θ ςυμπφκνωςθ τιμϊν και αξιϊν.

Λειτουργεί ςε περίπλοκα περιβάλλοντα

Μπορεί να εξελίςςεται ςε χϊρο και χρόνο

αποδεικνφοντασ τθν ανάγκθ ςυνεργαςίασ μεταξφ των ατόμων.

Αν όμωσ, δεν είναι λειτουργικι, αντικακίςταται.


Θεωρία των παιγνίων

τθ κεωρία των παιγνίων, υπάρχει το ΔΙΛΗΜΜΑ ΣΟΤ ΦΤΛΑΚΙΜΕΝΟΤ.

Θεωρείται θ ναυαρχίδα των παιγνίων ανάμεςα ςε ςχζςεισ ςυνεργαςίασ και

προδοςίασ και μασ δίνει τα παρακάτω ςυμπεράςματα:

ε παιχνίδια, που παίηονται μια φορά και ζξω

για να νικιςει ο παίκτθσ, ςωςτι επιλογι είναι

θ ςτάςθ τθσ ΜΗ ςυνεργαςίασ μεταξφ των εμπλεκομζνων παικτϊν.

Αντίκετα, ςε παιχνίδια επαναλαμβανόμενα

απαραίτθτθ προχπόκεςθ και ανάγκθ είναι

θ ςτάςθ ςυνεργαςίασ μεταξφ των εμπλεκομζνων παικτϊν.


Αυτό ςυμβαίνει, διότι πρόκειται για παιχνίδια εξελικτικισ διαδικαςίασ,

τα οποία λειτουργοφν ανεξάρτθτα και

δεν αφοροφν τουσ παίκτεσ, αλλά το σύστημα.

Πρζπει να ζχουμε υπόψθ μασ ότι θ ςυνεργαςία μεταξφ των ανκρϊπων

είναι παιχνίδι ςχζςεων, ΜΗ ΜΗΔΕΝΙΚΟΤ ΑΘΡΟΙΜΑΣΟ

για παραγωγι ςυνολικοφ οφζλουσ.

Είναι φυςικό λοιπόν να αναρωτθκοφμε, πωσ μποροφμε

να ςυνεργαηόμαςτε με ανκρϊπουσ που δεν γνωρίηουμε και πωσ να

επωφελοφμαςτε εμείσ αλλά και το κοινωνικό ςφνολο.

Για να γίνει αυτό πρζπει να γνωρίηουμε τουσ μθχανιςμοφσ που πρζπει

να ακολουκοφνται ςε μια ςυνεργαςία, λαμβάνοντασ υπόψθ

τθν ακοφςια διαδικαςία τθσ εξζλιξθσ (spontaneous order).


Μθχανιςμοί ςυνεργαςίασ

ςτθν «ακουςίωσ προκφπτουςα τάξθ»

Ακουςίωσ προκφπτουςα τάξθ ςφμφωνα με τον Friedrich August Hayek

ζχει αρκετά πλεονεκτιματα όπωσ το ότι,

ςε κάποιο φαινόμενο που εμφανίηεται με λίγεσ πλθροφορίεσ,

ξζρουμε ανάλογα τι μπορεί να γίνει και ςτο μζλλον.

Η ακουςίωσ προκφπτουςα τάξθ, παράγει λφςεισ και αναπροςαρμόηεται

ανάλογα με τισ ςυνκικεσ, δίνοντασ

τθν καταλλθλότερθ λφςθ ςτο εμφανιηόμενο πρόβλθμα

μζςω των μθχανιςμϊν εξζλιξθσ τθσ.


Διαπιςτϊνουμε ότι, πολλά φαινόμενα ςτθν κοινωνία μασ προζκυψαν,

εξελικτικά, εριμθν μασ και χωρίσ κανόνεσ (π.χ. γλϊςςα, αγορά, τιμζσ).

Η γνϊςθ προοδεφει όςο διευρφνεται ο κόςμοσ!

Η επιςτιμθ ςυςςωρεφει απαντιςεισ ςε ςυγκεκριμζνα προβλιματα.

Όταν όμωσ, δεν μπορεί να τα επιβεβαιϊςει

παρατθροφμε ότι υπάρχει ανάγκθ «διαψευςιμότθτασ».

Αυτό ςυμβαίνει, διότι

θ επιςτιμθ εξελίςςεται, αποκλείοντασ λανκαςμζνεσ υποκζςεισ και

αςχολοφμενθ με όλο και πιο ενδιαφζροντα προβλιματα.


Ο μθχανιςμόσ εξζλιξθσ και θ εξζλιξθ τθσ επιςτιμθσ είναι θ

αλλαγι ςυνκθκϊν και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μζςα

από τθν «διαδικαςία δοκιμισ και λάκουσ».

Οι ίδιοι οι μθχανιςμοί τθσ εξζλιξθσ που ακολουκοφνται είναι

ςυνικωσ, αφαιρετικά διατυπωμζνοι, δεν είναι περίπλοκοι

και ακολουκοφν τθν αναγκαία ςυνκικθ ϊςτε

να ΜΗΝ ςυμβάλλουν ςε ςυγκεκριμζνο ςκοπό

αποκλειςτικά και μόνο για το προςωπικό κζρδοσ κάποιου.

αλλά να εξυπθρετοφν ταυτόχρονα και το κοινό όφελοσ.


“H θκικι δεν είναι παρά

το αποτζλεςμα τθσ λογικισ και του “θκικοφ αιςκιματοσ”

που ζχει ο κακζνασ μασ, μζςα του.”

David Ηume (1711 – 1776)


Η Λογικι ςε ηθτιματα Ηκικισ

Η ανκρϊπινθ φφςθ είναι κάτι περιςςότερο από λογικι ικανότθτα και

απαραίτθτοσ είναι ο ςυντονιςμόσ των δράςεων (αλλθλεγγφθ, αξιοπρζπεια,

ςυμμετοχι, χαρά, λφπθ, ευτυχία) θ αξία των οποίων υπερβαίνει το

προςωπικό όφελοσ και εξαρτάται και από τουσ νόμουσ τθσ κοινωνίασ.

Ποιο ρόλο παίηει θ λογικι ςε ηθτιματα θκικισ;

- Πωσ ο διαχωριςμόσ τθσ ζννοιασ του καλοφ και του

κακοφ επθρεάηει τθν ανκρϊπινθ ςυμπεριφορά;


Για να λειτουργιςει θ ελεφκερθ αγορά και ςυμπεριφορά

είναι απαραίτθτθ μια κοινότθτα αξιϊν που ςθμαίνει

κοινοφσ κανόνεσ ςυμπεριφοράσ που αλλθλοδεςμεφουν

τθν δράςθ όλων ςυντονίηοντασ, ςχεδιάηοντασ και κακορίηοντασ

τθ ςυμπεριφορά μασ, για το ΚΟΙΝΟ ΟΦΕΛΟΣ.

«θ εξζλιξθ ςκζψθσ και δράςθσ

εξαρτάται από αυτά που κεωροφμε ΔΕΔΟΜΕΝΟ»

Thomas Kuhn (1922-1986)


Η ανκρϊπινθ ςυμπεριφορά

δεν κακορίηεται μόνο από τθν μεγιςτοποίθςθ του κζρδουσ

αλλά ςυνδυάηεται με τθν επιδίωξθ

επιτυχίασ ςτόχων και κζρδουσ και

με τθν ταυτόχρονθ ςυνειδθτι ι αςυνείδθτθ,

τιρθςθ των κανόνων ςυμπεριφοράσ μασ.


Η λειτουργία τθσ διαδικαςίασ ΜΕΘΕΞΗΣ

Η ςυλλογικι ευφυΐα, είναι ςυνδυαςμόσ

των πράξεων του ανκρϊπινου γζνουσ για το ςυλλογικό καλό

με τθν διαδικαςία τθσ μζκεξθσ (empathy),

δθλαδι τθσ ΕΜΡΙΣΤΟΣΥΝΗΣ.

Απαραίτθτθ προχπόκεςθ για ςυνεργαςία μεταξφ των ατόμων

είναι θ δυνατότθτα μζκεξθσ θ οποία λειτουργεί διττά.

Θεωρθτικά λοιπόν οι άνκρωποι που ςυνεργάηονται μαηί μασ

Α_ ςκζφτονται περίπου ςαν εμάσ και

Β_ τθροφν τουσ ίδιουσ κανόνεσ με μασ.


Οι παράγοντεσ τθσ ΕΡΙΤΥΧΙΑΣ

Αν ψάξουμε να βροφμε από ποιουσ παράγοντεσ κακορίηεται

θ επιτυχία τθσ επιδίωξθσ ενόσ ςτόχου κα διαπιςτϊςουμε ότι

επενεργοφν βιολογικοί και κοινωνικοί παράγοντεσ.

Επιπλζον θ επιτυχία των ςτόχων και του κζρδουσ επθρεάηονται από

περιοριςμοφσ τθσ λογικισ και τιρθςθ κανόνων ςυμπεριφοράσ.

Οι διαφορζσ ςτθν εφαρμογι και τιρθςθ κανόνων και αξιϊν,

ςτθν ανκρϊπινθ κοινωνία, που ςχετίηονται με τουσ κανόνεσ ςυμπεριφοράσ

που κακορίηουν τθ ςκζψθ και τθ δράςθ μασ

και αφοροφν τθν πολιτιςτικι μασ κλθρονομιά!

Είναι θ ΡΑΑΔΟΣΗ που κουβαλάμε.


φμφωνα με το γαλλικό και ιταλικό δίκαιο

οι κανόνεσ και οι νόμοι τθσ ανκρϊπινθσ ςυμπεριφοράσ,

διατυπϊνονται ακολουκϊντασ τθν ΡΑΑΔΟΣΗ.

Ο δικαςτισ εφαρμόηει το νόμο που είναι

απόρροια του ιςχφοντοσ φυςικοφ νόμου.

Όμωσ, με διαφορετικό ςκεπτικό κινείται το αγγλικό και αμερικανικό

πρότυπο για το δίκαιο τθσ ανκρϊπινθσ ςυμπεριφοράσ και

Ο ΝΟΜΟΣ, ΑΡΟΚΑΛΥΡΤΕΤΑΙ.

υνεπϊσ για να λθφκοφν δίκαιεσ αποφάςεισ,

ο δικαςτισ νομοκετεί βάςει των ιςχυουςϊν αρχϊν που υπάρχουν

ςτθν κοινωνία ανκρϊπινθσ ςυμπεριφοράσ.


Η εξζλιξθ τθσ ΡΑΑΔΟΣΗΣ

Η «παράδοςθ» αφορά πρακτικζσ και νοοτροπίεσ, ιςτορικά πετυχθμζνεσ,

τισ οποίεσ αναςφρουμε για να τισ εφαρμόηουμε, μιμθτικά, ςτο μζλλον

Η εξζλιξθ τθσ παράδοςθσ, εκφράηει τθν ςφγχρονθ κοινότθτα των ανκρϊπινων

αξιϊν και διατελείται όπωσ και θ εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ,

μζςω ςυμπεριφορϊν μίμθςθσ και καινοτομίασ.

Τα «μιμίδια» ςαν «εγωιςτικά γονίδια»

μεταφζρουν πλθροφορίεσ και γνϊςθ για τθν παράδοςθ

μάλλον ατελείσ και αποςπαςματικζσ, με αποτζλεςμα να

διαφζρει θ γνϊςθ τουσ από αυτι, ενόσ φυςικοφ φαινομζνου.


«ΚΑΤΑΛΛΑΚΤΙΚΗ» τάξθ τθσ αγοράσ

Μετά τον Β’ Παγκόςμιο πόλεμο υπιρξε ζνα αίτθμα

για κεντρικό ςχεδιαςμό τθσ παγκόςμιασ οικονομίασ

κακϊσ και να ςυγκεκριμενοποιθκοφν

οι προχποκζςεισ για τθν λειτουργία τθσ καταλλακτικισ τάξθσ τθσ αγοράσ.

O Friedrich August Hayek και απζναντι ςτισ απόψεισ των οικονομολόγων τθσ

εποχισ του δθλϊνει ότι :

« θ αγορά λειτουργεί ςαν ακουςίωσ προκφπτουςα τάξθ.

Συμπυκνϊνει παραδείγματα, δεδομζνα και κανόνεσ

ϊςτε ο άνκρωποσ να μπορεί να προγραμματίηει

τθν ατομικι του δράςθ»


Δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα ςτακερό,

κακϊσ ο άνκρωποσ

είναι ζνα ςυνεχϊσ μεταβαλλόμενο όν,

το οποίο κινείται ςε ζναν διαρκϊσ

μεταβαλλόμενο κόςμο!

Αρβανίτθ Πρεβεηάνου Ευγενία


«ζνασ κεντρικόσ ςχεδιαςμόσ τθσ οικονομίασ δεν είναι οφτε εφικτόσ, οφτε

επικυμθτόσ, διότι θ οικονομία λειτουργεί με διαφορετικοφσ κανόνεσ

από αυτοφσ των φυςικϊν Επιςτθμϊν».

Friedrich August Hayek

«θ γνϊςθ εξελίςςεται, απαντϊντασ ςε προβλιματα τθσ κοινωνίασ και

βρίςκεται υπό ςυνεχι ανακεϊρθςθ!» Σα παραπάνω μασ οδθγοφν ςτο

ςυμπζραςμα ότι «θ γνϊςθ για τθν κοινωνία και τθν οικονομία επθρεάηεται

από τθν αλλθλεπίδραςθ των ατομικϊν δράςεων.»

Karl Raimund Popper

Οι ατομικζσ δράςεισ μεταβάλλονται ςυνεχϊσ με απρόβλεπτο τρόπο

διότι βαςίηονται ςε αποςπαςματικι γνϊςθ των περιςτάςεων

και ατομικζσ προτιμιςεισ.


Ρωσ κα ξεπεράςουμε τισ παγίδεσ

τθσ εγωκεντρικισ μασ ςυμπεριφοράσ;

Οι επιρροζσ μασ υπόκεινται

ςε ςυναιςκθματικζσ δεςμεφςεισ και θκικά αιςκιματα,

με ςυνζπεια να κατευκυνόμαςτε προσ το δίλλθμα,

αν κα τθριςουμε ςτάςθ εγωιςμοφ ι ορκολογικισ ιδιοτζλειασ.

Αςφαλϊσ ςιμερα δεν καταναλϊνουμε τόςο εγωιςτικά

ςε ςχζςθ με τουσ άλλουσ,

αλλά ταυτόχρονα πάντα ςυγκρινόμαςτε με τουσ άλλουσ

προκειμζνου να μθν υςτεριςουμε και εμείσ.


Ο ρόλοσ των τιμϊν ςτθν αγορά

ε αποκεντρωμζνο επίπεδο οικονομικισ δράςθσ υπάρχουν μθχανιςμοί που

επιτρζπουν το ςυντονιςμό γνϊςεων, δράςεων και εκμετάλλευςθσ, ειδικό

χϊρο και χρόνο, όπωσ π.χ. ζνασ μεςάηων που μπορεί να προγραμματίςει τθ

δράςθ του, ανάλογα τισ ςυνκικεσ τθσ αγοράσ, το προϊόν και τουσ αγοραςτζσ.

Ωςτόςο ςιμερα διαπιςτϊνουμε, τθν αποτυχία ενόσ κεντρικοφ οικονομικοφ

ςχεδιαςμοφ, κακϊσ δεν επιτρζπει ςτισ δυνάμεισ των ανκρϊπων να

ςυμμετζχουν, να ςυντονιςτοφν και να ςυνεργαςτοφν, λόγω ανεπαρκοφσ

ΕΜΠΕΙΡΙΑ εξαιτίασ ζλλειψθσ ΓΝΩΗ (άφατθ γνϊςθ).


«ζνα ςφςτθμα αποτελείται από ςτοιχεία

και από τθν ςχζςθ των ςτοιχείων μεταξφ τουσ».

Friedrich August Hayek

Πωσ κα μπορζςουμε να εξαςφαλίςουμε τθν καλφτερθ δυνατι χριςθ τθσ

κατατετμθμζνθσ και υποκειμενικισ γνϊςθσ που ζχουν τα άτομα, ϊςτε να

μποροφμε να αναηθτοφμε και να βρίςκουμε τα μθ εμφανιηόμενα ςτοιχεία ι

ςυνκικεσ που επθρεάηουν το εκάςτοτε οικονομικό περιβάλλον (τιμζσ);

Η τιμι ενόσ προϊόντοσ ζχει ζνα πολφ ςθμαντικό ρόλο για τθν αγορά.

υμπυκνϊνει όλθ τθ διακζςιμθ γνϊςθ παραγόντων όπωσ

περιβάλλοντοσ, προτιμιςεων, παραγωγισ, διαχείριςθσ, αγοράσ, ηιτθςθσ

αρχικά και ςτθ ςυνζχεια, κατατάςςει το προϊόν ςτθ ςυμφερότερθ τιμι

χριςθσ του για τον αγοραςτι.


Ο Ανταγωνιςμόσ, προωκεί τθν ζννοια τθσ ςυνεργαςίασ

Ο Ανταγωνιςμόσ ςυντονίηει τα ατομικά ςχζδια και

βρίςκει λφςεισ ςε ςυγκεκριμζνα προβλιματα που αφοροφν

όχι μόνο τθν οικονομία αλλά και τθν κοινωνία.

τθν εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ ο ανταγωνιςμόσ προωκεί τθν

ζννοια τθσ ςυνεργαςία μζςω τθσ ανάγκθσ εξζλιξθσ,

τθσ κοινωνίασ και τθσ επιςτθμονικισ γνϊςθσ,

τθσ δθμιουργίασ ιδεολογικοφ υπόβακρου μζςα από

αμφιςβιτθςθ και ζρευνα και τζλοσ τθσ υπζρβαςθσ αδιζξοδου,

ϊςτε ο ανταγωνιςμόσ να είναι κετικόσ ςτθν εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ.


Κοινωνικόσ ανταγωνιςμόσ

Οι εξελίξεισ ςτθν επιςτθμονικι γνϊςθ και ςτθ κοινωνία προκφπτουν μζςα

από το ζντονο κοινωνικό ανταγωνιςμό, ο οποίοσ δεν γίνεται ανάμεςα ςτα

άτομα για να βρεκοφν λφςεισ για δεδομζνα προβλιματα, αλλά ανάμεςα ςε

ομάδεσ και ςε ιδζεσ.

Ο κοινωνικόσ ανταγωνιςμόσ τροφοδοτεί τθν επιςτθμονικι εξζλιξθ μεταξφ

των ομάδων. αν μονάδεσ κοινωνικοφ ανταγωνιςμοφ τα μιμίδια, επθρεάηουν

τισ ςχζςεισ μεταξφ των ομάδων οι οποίεσ μποροφν να είναι μεταλλαςςόμενεσ

ι ανταγωνιςτικζσ ανάλογα τθσ αποδοχισ που υπάρχει, ςε ςχζςθ με τθ

κοινότθτα αξίων μασ.


Ο κοινωνικόσ ανταγωνιςμόσ αποτελείται επίςθσ, από κεμελιϊδεισ

ομόκεντρουσ πυρινεσ ιδεϊν.

το κζντρο τοποκετείται ο πυρινασ τθσ βαςικισ ιδεολογίασ του ανκρϊπου,

όπου κινείται μια «κεντρικι ιδζα» όπωσ και θ οποία επθρεάηει τουσ

υπόλοιπουσ ομόκεντρουσ με αυτι πυρινεσ που αφοροφν επίςθσ

περιφερειακι, μεταλλαςςόμενθ, εξελιςςόμενθ και ευκολο-επθρζαςτθ

ιδεολογία.

«Yπάρχει ςυνεχισ διαδοχι ΘΕΩΙΑΣ και ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑΣ

που ςυνδζονται μεταξφ τουσ, μζςω μιασ ΚΕΝΤΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ.»

Imre Lakatos


Ο ΡΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ςαν Μθχανιςμόσ για τθ ςυνεργαςία

Όταν ο ανταγωνιςμόσ

που βοθκά ςτθν εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ

είναι κετικόσ τότε

γίνεται γόνιμοσ ςυν-ανταγωνιςμόσ.

Αυτό ςθμαίνει ΡΟΛΙΤΙΣΜΟΣ!

Ο πολιτιςμόσ μπορεί να κεωρθκεί μιμίδιο.


Σο ενεργό μιμίδιο του πολιτιςμοφ, αναπαράγεται μζςω ταινιϊν, βιβλίων,

μουςικισ κ.ά. αλλά και μζςω των γονιδίων του οργανιςμοφ, αυτονομοφμενο

και εξελιςςόμενο με μακροβιότθτα, δυνατότθτα αναπαραγωγισ και

πιςτότθτα αντιγραφισ.

Ο Πολιτιςμόσ, ςαν μθχανιςμόσ που προωκεί τθν ςυνεργαςία μζςα από τθν

εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ μασ και τθσ ακοφςιασ προκφπτουςασ τάξθσ είναι

ςθμαντικόσ παράγων ςτθν εποχι μασ, με τθν ςυμβολι των γονιδίων και των

μιμίδιων να είναι εντυπωςιακά ιςχυρι και λογικι.


Οι άνκρωποι ζχουν το γονίδιο του πολιτιςμοφ,

ωσ μονάδα πολιτιςτικισ μεταβίβαςθσ.

Πρόκειται για ζνα ενεργό μιμίδιο

το οποίο μεταφζρει δεδομζνα,

ςυνειδθτά από γενιά ςε γενιά (οριηόντια)

και εξελιςςόμενα από ενιλικα ςε ενιλικα.


Γνϊςθ, αλικεια ελευκερία, αξία, πρόοδοσ,

κοινωνία, λογικι, θκικι, οικονομία, παράδοςθ,

καταλλακτικι τάξθ, εξζλιξθ, επιςτιμθ,

όλεσ είναι ζννοιεσ-μιμίδια

κινοφνται ανάμεςα άτομα, χϊρο και χρόνο

οι οποίεσ ςυνεχϊσ εξελίςςονται και μεταλλάςςονται.


Ο ςυν-ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

δθμιουργεί και εξελίςςει τθν ανκρωπότθτα

τθν εποχι τθσ νεωτερικότθτασ του πολιτιςτικοφ γίγνεςκαι

μζςω τθσ παγκοςμιοποίθςθσ, ο ςυν-ανταγωνιςμόσ μασ δίνει

τισ άπειρεσ δυνατότθτεσ που χρειαηόμαςτε για να προοδεφςουμε,

όςεσ είναι τα διςεκατομμφρια φωτεινά αςτζρια του ςφμπαντοσ μασ.

Ο ςφγχρονοσ άνκρωποσ μπορεί να οδθγθκεί ςτο μζλλον,

απενοχοποιθμζνοσ από τισ καταπιεςτικζσ δοξαςίεσ του παρελκόντοσ,

ακολουκϊντασ από εδϊ και ςτο εξισ τισ οποιεςδιποτε επιλογζσ του,

ζχοντασ πλζον κατακτιςει το δικαίωμα τθσ εξζλιξθσ του,

μζςα από τον μθχανιςμό τθσ δοκιμισ και του λάκουσ.


Ο Ρολιτιςμόσ είναι ο μθχανιςμόσ

που προωκεί τθν ςυνεργαςία μεταξφ μασ,

για τθν επιτυχι επίτευξθ των ςτόχων μασ,

ςυντονίηοντασ τθν δράςθ όλων

με κανόνεσ ςυμπεριφοράσ που αλλθλοδεςμεφουν,

για το κοινό όφελοσ.

αν άτομα, ζχουμε ευκαιρία να καταταχκοφμε ςε κεντρικι κζςθ

δράςεων και δραςτθριοτιτων και να απολαφςουμε τθ ηωι μασ,

εδϊ και τϊρα, κλθρονομϊντασ ςτουσ απογόνουσ μασ,

μια ολοκαίνουργια, πολιτιςμζνθ και εξελιγμζνθ κοινωνία,

τθσ οποίασ κα είμαςτε ςοφοί δθμιουργοί.-

19

συν - Α Ν Τ Α Γ Ω Ν Ι Σ Μ Ο ΣΑΡΒΑΝΙΤΗ - ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ

ΑΡΒΑΝΙΣΘ – ΠΡΕΒΕΗΑΝΟΤ ΕΤΓΕΝΙΑ 57

Αγορά, ςτθν οικονομικι επιςτιμθ

χαρακτθρίηεται ζνασ κεωρθτικόσ χϊροσ ςτον

οποίο απαντάται θ προςφορά και ηιτθςθ

αγακϊν ι παροχι υπθρεςιϊν, ςυγκεκριμζνοσ

χϊροσ που ςυγκεντρϊνονται

ςυναλλαςςόμενου εμπορικά ι ακόμα και το

ςφνολο αυτϊν των ςυναλλαςςομζνων ι του

είδουσ αυτϊν, κατά ακολουκοφμενθ

πρακτικι.

Ανταγωνιςμόσ, είναι ο αγϊνασ μεταξφ

περιςςοτζρων του ενόσ ενδιαφερομζνων, για

τθν επικράτθςθ ι για τθν επίτευξθ κάποιου

ςκοποφ. τα οικονομικά ανταγωνιςμόσ μεταξφ

επιχειριςεων είναι ο αγϊνασ μεταξφ τουσ

για τθν επικράτθςθ ςτθν αγορά και τθν αφξθςθ

του μεριδίου αγοράσ του κακενόσ.

Θ Πολιτικι του Ανταγωνιςμοφ ορίηει τουσ

ςτόχουσ, που επιδιϊκονται μζςω του

ανταγωνιςμοφ.

Σο «μονοπώλιο» είναι το αντίκετο

του ανταγωνιςμοφ.

Αυτοαντιγραφή, κεωρείται θ διαδικαςία

όπου το υλικό του DNA (που βρίςκεται εντόσ

των χρωμοςωμάτων) αντιγράφεται ζτςι ϊςτε

ακριβϊσ το ίδιο υλικό DNA να περνιζται ςε

νζα κφτταρα που ςχθματίηονται.


Βοφληςη, καλείται θ εςωτερικι παρόρμθςθ

και ικανότθτα του ατόμου να κζτει ςκοποφσ-

ςτόχουσ και να αποφαςίηει να τουσ

πραγματοποιεί, υπερπθδϊντασ εμπόδια που

κζτει το περιβάλλον, αλλά και τθν

κλθρονομικότθτα.

Θ βοφλθςθ δεν ταυτίηεται με το «κζλω» αλλά

με το «κζλω και πρζπει» κακϊσ

προκακορίηεται από υλικοφσ ι εξωτερικοφσ

παράγοντεσ, ενϊ θ ελεφκερθ κζλθςθ με το

«κζλω και μπορϊ».

Ελευθερία Βοφληςησ, ςφμφωνα με τον

Χομπσ, είναι θ ικανότθτα να λαμβάνουμε

αποφάςεισ για τισ πράξεισ μασ, Οι πράξεισ

μασ είναι δφο ειδϊν, δθλαδι ακοφςιασ (μθ

ελεγχόμενθσ) και εκοφςιασ (εκελοφςιασ)

δράςθσ.

Γονίδιο, είναι θ βαςικι μονάδα γενετικισ

πλθροφορίασ. Κάκε περιοχι του DNA που

αναφζρεται ςε ζνα ςυγκεκριμζνο

χαρακτθριςτικό ονομάηεται γονίδιο. Είναι θ

βαςικι μονάδα τθσ κλθρονομικότθτασ,

αποτελοφμενθ από DNA, τον κϊδικα για

ςυγκεκριμζνεσ πρωτεΐνεσ. Σα γονίδια μζςω

των γονιδιακϊν προϊόντων τουσ ελζγχουν

κάκε κυτταρικι δραςτθριότθτα και

κατευκφνουν τθ φυςικι ανάπτυξθ και


ςυμπεριφορά του οργανιςμοφ διεκνϊσ

ο,τιδιποτε αναφζρεται ι ζχει ςχζςθ

με γονίδια να χαρακτθρίηεται

γενετικόσ ι γενετικό (genetic).

Δεδομζνο, κεωρείται ζνα γεγονόσ ι ςτοιχείο

(αρικμθτικό, ςτατιςτικό κλπ)

που είναι ιδθ γνωςτό και του οποίου θ

αλικεια δεν αμφιςβθτείται. Επίςθσ, το

ςτοιχείο που είναι ιδθ γνωςτό και χρθςιμεφει

ςτθ λφςθ ενόσ προβλιματοσ

ι τθν εξαγωγι κάποιου ςυμπεράςματοσ

Ελευθερία, για ζναν άνκρωπο, θ δυνατότθτά

του να δρα κατά βοφλθςθ.

Θ κακολικι ελευκερία, με τα ςθμερινά

δεδομζνα, είναι το ςωρευτικό αποτζλεςμα

τθσ ατομικισ, τθσ κοινωνικισ και

τθσ πολιτικισ ελευκερίασ κακϊσ και των

εςωτερικϊν ελευκεριϊν.

Επιτυχία, ςθμαίνει το αποτζλεςμα του

πετυχαίνω, το να καταλιγει μια ανκρϊπινθ

ενζργεια ςτο επικυμθτό ςτο επιδιωκόμενο

αποτζλεςμα.

Εμπιςτοςφνη , είναι θ πίςτθ, θ βεβαιότθτα

κάποιου ότι ζνα ςυγκεκριμζνο πρόςωπο ζχει

οριςμζνθ ικανότθτα ι ιδιότθτα όπωσ

εντιμότθτα.


Εμπειρία, χαρακτθρίηεται θ γνϊςθ και

θ δεξιότθτα που ςτθρίηεται ςτθν

παρατιρθςθ και ςτθν πρακτικι εξάςκθςθ και

αποκτάται με τθν πάροδο του χρόνου.

Εξζλιξη, θ αλλαγι ςτισ ιδιότθτεσ ενόσ

πλθκυςμοφ οργανιςμϊν ςτο πζραςμα του

χρόνου, μεταξφ διαφορετικϊν γενεϊν.

Αν και τζτοιου τφπου εξελικτικζσ μεταβολζσ

παρατθροφνται ςε μικρι κλίμακα ςε κάκε

γενιά, μακροπρόκεςμα και ακροιςτικά

μποροφν να οδθγιςουν ςε ςθμαντικζσ

διαφοροποιιςεισ ςτισ ιδιότθτεσ ενόσ

οργανιςμοφ, ϊςτε να οδθγιςουν τελικά ςτθ

δθμιουργία νζων διακριτϊν ειδϊν.

Ηθική, εννοείται ο κλάδοσ τθσ φιλοςοφίασ

που αςχολείται κυρίωσ με το παρακάτω

ερϊτθμα: - ποιεσ ανθρώπινεσ πράξεισ είναι

αποδεκτζσ και ορθζσ και ποιεσ ανάρμοςτεσ

και λανθαςμζνεσ;

Θ θκικι ευκφνθ περιορίηεται ςτθν ιδιωτικι

ςφαίρα και το άκροιςμα των ατομικϊν

ελεφκερων αποφάςεων μζςω τθσ ψιφου

είναι εντελϊσ απο-ςυνδεδεμζνο από τθ

δυνατότθτα φπαρξθσ κακολικϊν θκικϊν

κανόνων ςυλλογικότθτασ και αλλθλεγγφθσ.

Καταλλακτική, είναι θ κεωρία που εξθγεί τθ

λειτουργία τθσ Ελεφκερθσ αγοράσ και

κακορίηει τιμζσ ανταλλαγισ. Εκτόσ από


ανταλλαγι, ςθμαίνει επίςθσ «δζχομαι ςτθν

κοινότθτα» και «αλλάηω από εχκρό ςε φίλο».

Καταλλακτική, από τθν αρχαία Ελλθνικι λζξθ

για τον αντιπραγματιςμό ι τθν ανταλλαγι,

καταλλάττειν (απαρζμφατο του

καταλλάςςω).

«Παιχνίδι τησ καταλλαγήσ» μπορεί να

ονομαςτεί το παιχνίδι τθσ αγοράσ, με το

οποίο μποροφμε να προτρζψουμε ζναν

άγνωςτο να μασ καλωςορίςει και να μασ

εξυπθρετιςει.

Καινοτομία , κεωρείται θ νζα και

πρωτοποριακι ιδζα για τθν υλοποίθςθ

κάποιου πράγματοσ ι θ νζα διαδικαςία αυτισ

τθσ υλοποίθςθσ, κακϊσ επίςθσ και θ

εφαρμογι νζων εφευρζςεων ι ανακαλφψεων

για τθν πραγματοποίθςθ κάποιου

αποτελζςματοσ. υχνά ο όροσ αυτόσ,

χρθςιμοποιείται ςε οικονομικό -

επιχειρθματικό - εμπορικό πλαίςιο.

Λογική, ζχει δφο ζννοιεσ. Είναι θ μελζτθ των

τρόπων ςυλλογιςμοφ (εκείνων που ιςχφουν,

κακϊσ και των εςφαλμζνων) και θ χριςθ

ζγκυρων ςυλλογιςμϊν.

Μονοπώλιο, ζχουμε, όταν μόνο μια

επιχείρθςθ δραςτθριοποιείται ςτθν αγορά ωσ


πωλθτισ (όταν είναι μοναδικόσ αγοραςτισ,

ονομάηεται μονοψϊνιο).

Θ φυςικι τάςθ όλων των επιχειριςεων είναι

να αυξιςουν το κζρδοσ τουσ. Ο

μονοπωλιακόσ προμθκευτισ αυξάνει το

κζρδοσ του μειϊνοντασ τθν παραγωγι και

αυξάνοντασ τισ τιμζσ. τθν αγορά

κυκλοφοροφν λιγότερα αγακά και

ο καταναλωτισ τα πλθρϊνει ακριβά.

Μιμίδιο, ο όροσ ειςιχκθ από τον

κοινωνιοβιολόγο Ρίτςαρντ Ντόκινσ (Richard

Dawkins) το 1976, κατ' αναλογία προσ

το γονίδιο.

Σα μιμίδια ι μιμήματα (ενικόσ αρχ. μίμθμα)

αποτελοφν κεμελιϊδεισ μονάδεσ-φορείσ

πολιτιςμικισ κλθρονομιάσ (τραγοφδια, τρόποι

ςυμπεριφοράσ, μόδα, επιςτθμονικζσ ιδζεσ,

κρθςκευτικζσ πεποικιςεισ-δοξαςίεσ, κτλ) οι

οποίεσ μεταδίδονται από το ζνα άτομο ςτο

άλλο.

Ξενιςτήσ, ο οργανιςμόσ ςτον οποίο ηει κάποιο

παράςιτο ςυμβιωτικά ι παραςιτικά.

Οργανιςμόσ, ςτθ βιολογία και τθν οικολογία

ςθμαίνει το ςφνολο από λειτουργικζσ δομζσ

που ςυνδζονται αναπόςπαςτα μεταξφ τουσ

και ςχθματίηουν ζνα ενιαίο ηωντανό ον που

μπορεί να ειδωκεί ωσ μια μονάδα (όλον).

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BD%CF%84_%CE%9D%CF%84%CF%8C%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CF%82


τθν κοινωνικι ορολογία είναι μια ομάδα

ανκρϊπων με ζναν ι περιςςότερουσ κοινοφσ

ςτόχουσ, τουσ οποίουσ επιδιϊκουν μζςω

επίςθμα κακοριςμζνων αρχϊν και κεςμϊν.

Παράδοςη, θ ςυνικεια που τθρεί επί πολφ

χρόνο ζνα ςφνολο, πχ τα ζκιμα μιασ χϊρασ

που διατθροφνται από γενιά ςε γενιά.

Πολιτιςμόσ, είναι θ ςφνκεςθ μιασ κοινωνίασ

(πολυπολιτιςμικι κοινωνία), θ επιςτθμονικι

πρόοδοσ, θ αναβάκμιςθ των κεςμϊν, το

επίπεδο διαβίωςθσ και κοινωνικισ

ςυμβίωςθσ κακϊσ και το ςφνολο των

ανκρωπίνων επιτευγμάτων. Από τισ λζξεισ

πόλισ> πολίτησ>πολιτιςμόσ . Εμφανίςτθκε

ςτα ελλθνικά γράμματα τον 19ο αι. από

τον Αδαμάντιο Κοραι.

Συμφζρον, αυτό που αποφζρει κζρδοσ

ι ωφζλεια, θκικοφ, ςυναιςκθματικοφ και

κυρίωσ υλικοφ περιεχομζνου.

Τιμή, θ απόδοςθ αξίασ ςε κάποιο πρόςωπο ι

αντικείμενο. Αυτό μπορεί να γίνει με πολλοφσ

τρόπουσ, όπωσ ο ευφθμιςμόσ, θ προςκφνθςθ,

θ προαγωγι, θ εξφμνθςθ, το φίλθμα, το

χειροκρότθμα, ο ςεβαςμόσ, θ αγάπθ προσ

αυτό, κλπ. τθν οικονομία ενόσ προϊόντοσ,

είναι θ χρθματικι αξία που προςδιορίηεται


γι' αυτό. Θ τιμι ενόσ προϊόντοσ ςε ζνα

κεφαλαιοκρατικό ςφςτθμα, είναι ζνα δείγμα

τθσ ςχετικισ ςπανιότθτασ του. Θ ςχετικι

ςπανιότθτα, αντίκετα με τθν απόλυτθ,

κακορίηεται από τθν προςφορά και τθ ηιτθςθ

του προϊόντοσ ςε μια αγορά.

Φιλελευθεριςμόσ, είναι μια πολιτικι

φιλοςοφία ι κοςμοκεωρία, κεμελιωμζνθ ςτισ

ιδζεσ τθσ ατομικισ ελευκερίασ και ατομικισ

ιδιοκτθςίασ. Οι φιλελεφκεροι υποςτθρίηουν

ιδζεσ, όπωσ θ διεξαγωγι ελεφκερων και

δίκαιων εκλογϊν, τα πολιτικά δικαιϊματα, θ

ελευκερία του Σφπου, θ κρθςκευτικι

ελευκερία, το ελεφκερο εμπόριο και τθν

ιδιοκτθςία. Ζγινε για πρϊτθ φορά μια

ξεχωριςτι πολιτικι κίνθςθ κατά τθ διάρκεια

του Διαφωτιςμοφ, όταν ζγινε δθμοφιλισ

μεταξφ των φιλοςόφων και των

οικονομολόγων του Δυτικοφ Κόςμου.

Ο φιλελευκεριςμόσ απζρριψε ζννοιεσ, όπωσ

τα κλθρονομικά προνόμια από τίτλουσ

ευγενείασ, τθν κρατικι κρθςκεία, τθν

απόλυτθ μοναρχία και τθν ελζω Θεοφ

βαςιλεία. Ο κυρίαρχοσ ιδεολογικόσ

αντίπαλοσ του φιλελευκεριςμοφ ιταν ο

κλαςικόσ «ςυντθρθτιςμόσ».

Φορζασ, αυτόσ που μεταδίνει, ο κομιςτισ,

το μζςο με το οποίο γίνεται θ μετάδοςθ ι

«φζρεται» αυτι.

Πθγι: https://el.wikipedia

19

συν - Α Ν Τ Α Γ Ω Ν Ι Σ Μ Ο ΣΑΡΒΑΝΙΤΗ - ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ

66 υν-ΑΝΣΑΓΩΝΛΜΟ

ΑΡΒΑΝΛΣΘ - ΠΡΕΒΕΗΑΝΟΤ ΕΤΓΕΝΛΑ 67

René Descartes (en Touraine 1596 - Stockholm, 1650)

Ο Ρενζ Ντεκάρτ (ʀəˈne deˈkaʀt, Λατινικά Renatus Cartesius La Haye

εξελλθνιςμζνο όνομα: Καρτζςιοσ) ιταν Γάλλοσ φιλόςοφοσ, μακθματικόσ και

επιςτιμονασ φυςικϊν επιςτθμϊν. Κεωρείται ςτακμόσ ςτθν ιςτορία τθσ

φιλοςοφίασ, κακϊσ φζρεται ωσ δάςκαλοσ και ταυτόχρονα κφμα

του Διαφωτιςμοφ.

Ο Καρτζςιοσ το 1618, ειςιλκε ςτθν υπθρεςία του πρίγκιπα Prince

Maurice of Nassau, κυβερνιτθ των Ενωμζνων Επαρχιϊν των Κάτω Χωρϊν.

Πρόκεςι του ιταν να δει τον κόςμο και να ανακαλφψει τθν αλικεια.

Προςπάκθςε και κατόρκωςε να απεγκλωβίςει τθ φιλοςοφία από τον

ςχολαςτικιςμό, να αποκαταςτιςει τθν εμπιςτοςφνθ ςτισ νοθτικζσ δυνάμεισ

του ανκρϊπου και να απελευκερϊςει το ανκρϊπινο πνεφμα από τθν

αυκεντία του παρελκόντοσ.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%BF%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1:%CE%9F%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%82_%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC%CF%82_IPA


O René Descartes uπιρξε μια από τισ ςθμαντικότερεσ μορφζσ του

θπειρωτικοφ -ευρωπαϊκοφ ορκολογιςμοφ και αναφζρεται ςυχνά πωσ

εκείνοσ ςυνζλαβε τθν πιο ακραία μορφι ςκεπτικιςμοφ.

Ο Καρτζςιοσ, κζτοντασ τα όρια μεταξφ πνευματικοφ και υλικοφ

κόςμου και αντιμετωπίηοντάσ τον ωσ επαρκζσ και αυτόνομο αντικείμενο

μελζτθσ, βοικθςε ςτθν επικράτθςθ του υλιςμοφ ζναντι τθσ

πνευματοκρατίασ.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82


David Hume (Edinburgh, 1711 - Edinburgh, 1776)

Ο Ντζιβιντ Χιουμ, ιταν κωτςζηοσ ιςτορικόσ και φιλόςοφοσ, που

επθρζαςε τθν ανάπτυξθ δφο ςχολϊν φιλοςοφίασ του ςκεπτικιςμοφ και του

εμπειριςμοφ.

Αςχολικθκε ζντονα με τα προβλιματα τθσ κεωρθτικισ φιλοςοφίασ,

θκικισ και πολιτικισ οικονομίασ και ζγραψε τα «Ηθικά και Πολιτικά

Δοκίμια». Ζγινε κυρίωσ γνωςτόσ από το ζργο του «Φιλοςοφικά Δοκίμια για

την Ανθρϊπινη Αντίληψη», αργότερα μετονομάςτθκε «Ζρευνα για την

Ανθρϊπινη Αντίληψη», το οποίο δθμοςιεφτθκε το 1748.

Θ φιλοςοφικι κζςθ του Χιουμ επθρεάςτθκε από τισ ιδζεσ δυο

Βρετανϊν φιλοςόφων, του John Locke και του επιςκόπου George Berkeley.

Ο Hume και ο Berkeley ζκαναν διάκριςθ ανάμεςα ςτο λόγο και ςτθν

αίςκθςθ, επιδιϊκοντασ να αποδείξει ότι ο λόγοσ και οι λογικζσ κρίςεισ είναι

απλϊσ ςυνικεισ ςυνειρμοί διακριτϊν αιςκιςεων ι εμπειριϊν.


Ο Hume απζρριψε τθ βαςικι ιδζα τθσ αιτιότθτασ, ενϊ ςτο πεδίο τθσ

θκικισ, ο Χιουμ υποςτιριηε ότι θ ζννοια του ορθοφ και του εςφαλμζνου

δεν απορρζει από τον λόγο, αλλά προζρχεται από το ενδιαφζρον του

κακενόσ μασ για ευτυχία.

Σο ανϊτατο θκικό καλό, κατά τθν άποψι του, είναι θ καλοςφνθ,

ζνα ανιδιοτελζσ ενδιαφζρον για τθ γενικι ευδαιμονία τθσ κοινωνίασ, το

οποίο κεωροφςε ςυνϊνυμο με τθν ανθρϊπινη ευτυχία.

Θ οικονομικι του κεωρία επθρζαςε τον κωτςζηο φιλόςοφο και

οικονομολόγο Adam Smith, κακϊσ και μεταγενζςτερουσ οικονομολόγουσ.

τισ ιδζεσ του Hume περιλαμβανόταν θ πεποίκθςθ ότι ο πλοφτοσ

δεν εξαρτάται από το χριμα, αλλά από τα αγακά, αναγνωρίηοντασ και τθν

επίδραςθ των κοινωνικϊν ςυνκθκϊν ςτθν οικονομία.


Adam Smith (Kirkcaldy, 1723 - Edinburgh 1790)

O Άνταμ μιθ, ιταν κωτςζηοσ οικονομολόγοσ και θκικόσ φιλόςοφοσ.

Κεωρείται ζνασ από τουσ πρωτοπόρουσ τθσ πολιτικισ οικονομίασ και

κεμελιωτισ τθσ ςχολισ των κλαςικϊν οικονομικϊν, ενϊ δίδαξε θκικι

φιλοςοφία.

Δθμοςίευςε τθ «Θεωρία των ηθικϊν ςυναιςθημάτων», ενϊ ζκεςε

τα κεμζλια τθσ κλαςικισ οικονομικισ κεωρίασ τθσ ελεφκερθσ αγοράσ. Ιταν

κφριοσ εκπροςϊποσ του κωτςζηικου Διαφωτιςμοφ και ςφγχρονοσ του

David Hume.

υγγραφζασ του ζργου: «Μια ζρευνα τησ φφςησ και των αιτιϊν του

πλοφτου των εθνϊν» (1776), μετονομαηόμενο ωσ «Πλοφτοσ των Εθνϊν»

ιταν ο προάγγελοσ των ςφγχρονων οικονομικϊν.

Ο Smith δίδαξε ότι το αίτιο αφξθςθσ του εκνικοφ πλοφτου είναι θ

εργαςία παρά θ ποςότθτα του χρυςοφ και του αργφρου που αποτελεί τθ


βάςθ του μερκαντιλιςμοφ, τθσ οικονομικισ κεωρίασ που κυριαρχοφςε ςτθν

οικονομικι πολιτικι τθσ Δυτικισ Ευρϊπθσ τθν εποχι εκείνθ.

Οι μελετθτζσ αναγνωρίηουν παραδοςιακά μια αντίφαςθ ανάμεςα ςτθ

«Κεωρία των Θκικϊν υναιςκθμάτων» και τον «Πλοφτο των Εκνϊν». το

πρϊτο βιβλίο τονίηει τθν ςυμπάκεια προσ τουσ άλλουσ, ςτο δεφτερο

επικεντρϊνεται ςτο ρόλο τθσ ιδιοτζλειασ, δίνοντασ ζμφαςθ ςε διαφορετικζσ

πτυχζσ τθσ ανκρϊπινθσ φφςθσ που ποικίλουν ανάλογα τθν περίςταςθ.

Οι υποςτθρικτζσ των πολιτικϊν τθσ ελεφκερθσ αγοράσ, απζδωςαν

ςτον Adam Smith, τθ φιμθ του ιδρυτι τθσ οικονομίασ τθσ ελεφκερθσ

αγοράσ, άποψθ που αντανακλάται και ςε διαφόρουσ οργανιςμοφσ όπωσ το

Λνςτιτοφτο Adam Smith ςτο Λονδίνο, θ Εταιρεία Adam Smith και ο

Αυςτραλιανόσ Όμιλοσ Adam Smith, αλλά και ςε όρουσ όπωσ

θ γραβάτα Adam Smith.

Σο 2005, ο «Πλοφτοσ των Εθνϊν», ανακθρφχκθκε ανάμεςα ςτα 100

καλφτερα ςκωτςζηικα βιβλία όλων των εποχϊν.


Θ πρϊθν πρωκυπουργόσ τθσ Βρετανίασ Margaret Thatcher, λζγεται

ότι ςυνικιηε να ζχει ςτθν τςάντα τθσ ζνα αντίγραφο του βιβλίου.


Carl Gustav Jung (Kesswil am Bodensee, 1875 - Kýsnacht, 1961)

Ο Καρλ Γκοφςταβ Γιουνγκ, ιταν Ελβετόσ γιατρόσ και ψυχολόγοσ,

ειςθγθτισ τθσ ςχολισ τθσ Αναλυτικήσ Ψυχολογίασ. τθν περίοδο 1895 -

1899, ο Carl Gustav Jung ζκανε πειράματα πνευματιςμοφ με τθν εξαδζλφθ

του Ellen Prasverk και θ διδακτορικι του διατριβι είχε τίτλο «Ψυχολογία

και Παθολογία των Αποκαλοφμενων Απόκρυφων Φαινομζνων» (1902).

Ο Carl Gustav Jung ερεφνθςε τα ςυγχρονιςτικά φαινόμενα και

εξζδωςε το 1952, το βιβλίο «υγχρονικότητα: Μια μη αιτιατή ςυνεκτική

αρχή» με τισ μαντικζσ μεκόδουσ, τθν ερμθνεία των ονείρων και τθν

κρθςκεία. Τποςτιριηε ότι "Η εποχή μασ ζχει ανάγκη από αγίουσ", ενϊ

πίςτευε βακιά πωσ αν δεν ζχει κανείσ με τι να αντικαταςτιςει το

κρθςκευτικό ζνςτικτο κα πρζπει να το αφινει άκικτο, κακϊσ αποτελεί

κεμζλιο του ατομικοφ κόςμου. Πιςτόσ ςτισ ιδεαλιςτικζσ του κεωρίεσ, τον

ζφεραν μακρφτερα από τον Sigmund Freud όπου ςυνεργαηόταν, κακϊσ


κεωροφςε παραφορτωμζνθ τθ κεωρία του για τθ ςεξουαλικότθτα. Αντίκετα

από τον Sigmund Freud, ο οποίοσ μετά τθ ριξθ απζφευγε να αναφζρει το

όνομά του, ο Jung δεν κζλθςε να χαράξει μια απόλυτα διαχωριςτικι γραμμι

ςτθν ςυνεργαςία τουσ και ζτςι τα ζργα και οι επιςτολζσ του είναι γεμάτεσ

αναφορζσ ςτο ζργο του διδαςκάλου του. Ο Jung εξζφραςε τθν αποψθ ότι

ςτο «αςυνείδητο» ατομικό και ςυλλογικό περιλαμβάνονται απωκθμζνεσ

οδυνθρζσ ςκζψεισ και ςυναιςκιματα.

Ο Carl Gustav Jung, ζςτεψε μία ηωι βυκιςμζνθ ςτθ μελζτθ τθσ

ανκρϊπινθσ φφςθσ, τθσ φιλοςοφίασ, των κρθςκειϊν και των πολιτιςμϊν.

Άφθςε πίςω του ζνα τεράςτιο ςυγγραφικό ζργο, που αρικμοφςε 300

τόμουσ, ενϊ περίπου 100 άρκρα του είχαν δθμοςιευτεί ςε διάφορα ζντυπα,

προϊόν τθσ εμπλοκισ του ςτθν κλινικι παρατιρθςθ, ενϊ παράλλθλα άνοιξε

νζουσ δρόμουσ παρατιρθςθσ και ζρευνασ για τθν ανθρϊπινη ψυχή.


Friedrich August Hayek (Wien, 1899 - Freiburg, 1992)

Ο Αυςτριακόσ - Βρετανόσ Φρίντριχ A. Χάγιεκ , ιταν ζνασ από τουσ

ςθμαντικότερουσ οικονομολόγουσ και πολιτικοφσ φιλοςόφουσ του

20οφ αιϊνα. Βαςικόσ εκπρόςωποσ τθσ αυςτριακισ οικονομικισ ςχολισ,

αςχολικθκε επίςθσ με τθ κεωρία τθσ νομικισ επιςτιμθσ και τθ γνωςιακι

επιςτιμθ.

υνζβαλε ςτθν εκ νζου επικαιροποίθςθ του φιλελευκεριςμοφ και

αντιτάχκθκε ςκεναρά ςτο ςοςιαλιςμό, τον κολεκτιβιςμό και τθν ιδζα ότι θ

λογικι επαρκεί για τθ ριηικι αναδόμθςθ τθσ κοινωνίασ. Κεντρικι κζςθ ςτθ

ςκζψθ του ζχει θ ιδζα τθσ ακουςίωσ προκφπτουςασ τάξθσ (spontaneous

order), ότι πολλοί επωφελείσ κοινωνικοί κεςμοί είναι το εξελικτικό

αποτζλεςμα τθσ ανκρϊπινθσ αλλθλόδραςθσ, αλλά όχι ανκρϊπινου

ςχεδιαςμοφ.


Επθρζαςε κακοριςτικά όχι μόνο τθ μεταπολεμικι φιλελεφκερθ

πολιτικι κεωρία αλλά και τθ διακυβζρνθςθ του Ronald Pigkan, τθσ Margaret

Thatcher και πολλά κινιματα υπζρ τθσ δθμοκρατίασ ςτθν ψυχροπολεμικι

Aνατολικι Ευρϊπθ και τισ επακόλουκεσ κυβερνιςεισ μετά τθν πτϊςθ του

Tείχουσ του Βερολίνου.

Ο Friedrich August Hayek, τιμικθκε για το ζργο του με το βραβείο

Νόμπελ Οικονομίασ το 1974 και με το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευκερίασ των

ΘΠΑ το 1991.


Karl Raimund Popper (Wien, 1902 - Wien, 1994)

Ο Αυςτριακόσ Καρλ Πόππερ, ιταν φιλόςοφοσ που άςκθςε μεγάλθ

επιρροι ςτθν πολιτικι και κοινωνικι φιλοςοφία. Αςχολικθκε με

τθν επιςτθμολογία, όπου ζκανε μια από τισ πιο επιδραςτικζσ τομζσ ςτθν

ιςτορία του κλάδου με τθ κεωρία του ¨περί διαψευςιμότητασ¨ ενϊ άςκθςε

κριτικι ςτον ιςτορικιςμό και ςτισ νεομαρξιςτικζσ τοποκετιςεισ.

Θ κεωρία του Popper ςυνδζεται με τθν φςτερθ επιςτθμολογία του,

που ςυνίςταται ςτθν κεωρία των «τριϊν κόςμων» και τθν εξελικτικι

επιςτθμολογία. Οι «τρεισ κόςμοι» του Popper είναι :

1. ο κόςμοσ των υλικϊν αντικειμζνων

2. ο κόςμοσ υποκειμενικϊν ςκζψεων και ςυναιςκθμάτων

3. ο κόςμοσ των αντικειμενικϊν οντοτιτων

Σα ζργα του μεταφράςτθκαν ςε ςαράντα γλϊςςεσ.


Πολλοί ιταν οι θγζτεσ που ςυνάντθςαν τον Karl Raimund Popper, με δικι

τουσ πρωτοβουλία μεταξφ των οποίων, οι γερμανοί καγκελάριοι Helmut

Schmidt και Helmut Kohl, ο γερμανόσ πρόεδροσ Richard von Weizsäcker,

ο αυτοκράτορασ τθσ Λαπωνίασ Akihito, o πρωκυπουργόσ τθσ Πορτογαλίασ

Mario Soares, κακϊσ και ο πρωκυπουργόσ τθσ Σςεχικισ Δθμοκρατίασ Vaclav

Havel.

Ο Popper ιταν ζνασ από τουσ ςθμαντικότερουσ φιλοςόφουσ τθσ

επιςτιμθσ του 20οφ αιϊνα και τιμικθκε με αναρίκμθτα βραβεία ςε πολλζσ

χϊρεσ και του απενεμικθ ο τίτλοσ του επίτιμου διδάκτορα ςε δεκάδεσ

πανεπιςτιμια, (ζνα από αυτά ιταν και το Πανεπιςτιμιο Ακθνϊν το 1993).


Thomas Kuhn (Ohio, 1922 Massachusetts, 1996)

Ο Thomas Kuhn, κεωρείται ωσ ζνασ από τουσ ςπουδαιότερουσ

διανοθτζσ του 20ου αιϊνα που με το ζργο του κακόριςε τισ εξελίξεισ ςτθν

ιςτορία των επιςτθμϊν και ςτθν επιςτθμολογία, του 20οφ αιϊνα.

Σο 1957 εξζδωςε το βιβλίο του «Κοπερνίκεια Επανάςταςη» και το

1962 το βιβλίο του «Η Δομή των Επιςτημονικϊν Επαναςτάςεων», το οποίο

ζγινε ςθμείο αναφοράσ για τθν ιςτοριςτικι ςτροφι ςτθν επιςτθμολογία.

Θ επιςτθμονικι εξζλιξθ κατά Kuhn, ςυνοψίηεται ςτα ςτάδια τθσ προ-

επιςτιμθσ, κανονικι επιςτιμθ, κρίςθ, επανάςταςθ, νζα κανονικι επιςτιμθ,

νζα κρίςθ. Θ ςυςςϊρευςθ ανωμαλιϊν προκαλοφν «κρίςθ» αναδφοντασ

ζνα νζο παράδειγμα που αντικακιςτά το παλιό, δθμιουργϊντασ

«Αςυμμετρία». Θ αςυμμετρία μπορεί να είναι πολλϊν ειδϊν, όπωσ θ

αςυμμετρία εννοιϊν, θ αςυμμετρία κριτθρίων και θ αςυμμετρία τθσ

αντίλθψθσ.


Ο Thomas Kuhn ςυνζχιςε μζχρι το τζλοσ τθσ ηωισ του, το 1996, να

δθμοςιεφει άρκρα, βιβλία, να βελτιϊνει και να υπεραςπίηεται τισ κζςεισ

του.


Imre Lipschitz (Debrecen, 1922 - London, 1974)

Ο Οφγγροσ Ίμρε (Αβραάμ) Λίπςιτσ, γνωςτόσ ωσ Lakatos. Απζφυγε

τουσ διωγμοφσ των Εβραίων από τουσ Ναηί αλλάηοντασ το επϊνυμό του

ςε Molnár. Kατά τθ διάρκεια του Βϋ Παγκόςμιου Πολζμου, ανζπτυξε

κομμουνιςτικι δράςθ και άλλαξε για μία ακόμα φορά το επϊνυμό του

ςε Lakatos (κοινό ουγγρικό επϊνυμο που ςθμαίνει κλειδαράσ) προσ τιμι του

ςτρατθγοφ Geza Lakatos.

Ιταν φιλόςοφοσ των μακθματικϊν και τθσ επιςτιμθσ. Γνωςτόσ για

τθν εργαςία του πάνω ςτο μθ αλάκθτο των μακθματικϊν και για τθ

«μεκοδολογία των αποδείξεων και των αναςκευϊν» του ςτα προ-

αξιωματικά ςτάδια αναπτφξεωσ, κακϊσ και για τθν ειςαγωγι τθσ ζννοιασ

του «ερευνθτικοφ προγράμματοσ» ςτθ μεκοδολογία τθσ επιςτθμονικισ

ζρευνασ.


Ο Imre Lipschitz και ο ςυνάδελφόσ του πφροσ Λάτςησ οργάνωςαν

ζνα διεκνζσ ςυνζδριο αφιερωμζνο αποκλειςτικά ςτθ μελζτθ ιςτορικϊν

περιπτϊςεων-παραδειγμάτων τθσ μεκοδολογίασ του Lakatos για τα

ερευνθτικά προγράμματα ςτισ φυςικζσ επιςτιμεσ και τα οικονομικά, που

επρόκειτο να γίνει ςτθν Ελλάδα το 1974, και ζλαβε χϊρα παρά τον πρόωρο

κάνατο του.

Ο Imre Lipschitz πρότεινε ςτθν ζκκεςθ του, περί μακθματικισ γνϊςθσ

βαςιςμζνθ πάνω ςτθν ιδζα τθσ δοκιμήσ και του λάθουσ και τθν

«διαψευςιμότητα» (falsificationism).

Θ φιλοςοφία των μακθματικϊν κατά Lakatos είναι εμπνευςμζνθ από

τθν εγελιανι και μαρξιςτικι διαλεκτικι, από τθ γνωςιοκεωρία του Karl

Popper και από το ζργο του μακθματικοφ Οφγγρου George Pólya ( 1887 –

1985) .

Ο Imre Lipschitz - Lakatos παρζμεινε ςτθ χολι Οικονομικϊν και

Πολιτικϊν Επιςτθμϊν του Λονδίνου (London School of Economics and


Political Science ι LSE) μζχρι τον αιφνίδιο κάνατό του ςτο Λονδίνο, από

εγκεφαλικι αιμορραγία, τον Φεβρουάριο 1974 ςε θλικία μόλισ 51 ετϊν.

Σο «Βραβείο Λάκατοσ» κεςμοκετικθκε από τθν LSE και απονζμεται

ςτθ μνιμθ του.

19

ΑΡΒΑΝΙΣΘ - ΠΡΕΒΕΗΑΝΟΤ ΕΤΓΕΝΙΑ Επικοινωνιολόγοσ - φμβουλοσ ςτρατηγικήσ - υγγραφζασ

Με Διεθνείσ πουδζσ Επικοινωνίασ και Πολιτιςμοφ,απόφοιτοσ τμήματοσ Δημοςιογραφίασ ΠαντείουΠανεπιςτήμιου αςχολείται με την επικοινωνία και ταsocial media. Δυναμική ακτιβίςτρια, οι προτεραιότητεσπου θζτει είναι η προϊθηςη τησ αλληλοβοήθειασ μεανθρϊπινη αξιοπρζπεια, η ανάδειξη τησ κοινωνίασ τωνπολιτϊν, η ηθική τησ ελληνικήσ οικογζνειασ, ηδημιουργία, η διατήρηςη τησ λαϊκήσ παράδοςησ και οπολιτιςμόσ.Ζχει ςυγγράψει μονογραφίεσ, μελζτεσ καιαρθρογραφία ςε ζντυπο και διαδικτυακό τφπο. Για τισδράςεισ τησ ζχει λάβει τιμητικζσ διακρίςεισ, ενϊαςχολήθηκε ωσ εκδότησ, αρχιςυντάκτρια, υπεφθυνηζκδοςησ βιβλίων και εφημερίδων και εντφπων.

1

ΑΡΒΑΝΙΣΗ - ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΤ ΕΤΓΕΝΙAΕπικοινωνιολόγοσ - φμβουλοσ ςτρατθγικισ - ςυγγραφζασ

Δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα ςτακερό ςτθν ηωι, κακώσ ο άνκρωποσ είναι ζνα ςυνεχώσ μεταβαλλόμενο όν, το οποίο κινείται ςε ζνα διαρκώσ μεταβαλλόμενο κόςμο!

Η βιολογικι εξζλιξθ τθσ κοινωνίασ προκφπτει ςυνδυαςτικά με τθν βοικεια των γονιδίων,

τθν κοινωνικι τθσ εξζλιξθ μζςω μιμιδίωνκαι τον ςυνδυαςμό κοινωνικών επιλογών

με ανταγωνιςμό. Ο Πολιτιςμόσ είναι ο μθχανιςμόσ που

προωκεί τθν ςυνεργαςία μεταξφ μασ, για επιτυχι επίτευξθ των ςτόχων μασ, ςυντονίηοντασ τθν δράςθ

όλων με κανόνεσ ςυμπεριφοράσ πουαλλθλοδεςμεφουν, για το κοινό όφελοσ

2010

ςυ

ν -

Α Ν

Σ Α

Γ Ω

Ν Ι

Μ

Ο

ο

ΠΟ

ΛΙΣ

ΙΜ

Ο

μθ

χανι

ςμ

όσ

για

ΤΝ

ΕΡΓΑ

ΙΑ

ISBN 978-618-82177-3-7

συν - Α Ν Τ Α Γ Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ, ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, μηχανισμός για...

Self Improvement

Transcript of συν - Α Ν Τ Α Γ Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ, ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, μηχανισμός για...