4ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΓΛΥΦΑΔΑΣ ΣΧ. ΕΤΟΣ 2015-16

ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΜΕ ΘΕΜΑ:

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΝΗΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΜΑΘΗΤΕΣ: ΓΑΒΑΛΑΣ ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ (Β΄1) ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ( Β΄1)

ΔΑΣΥΡΑΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ( Β΄1) ΤΡΑΓΕΛΛΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ( Β΄4)

Κυκλάδες : Παραδοσιακή Διατροφή Τήνου

Τα χοιροσφάγια. Διαδικασίες που έχουν καταγραφεί από τους περιηγητές επί Ενετοκρατίας, όπως τα χοιροσφάγια που γίνονται το φθινόπωρο, η παραγωγή του τηνιακού λουκάνικου με σκόρδο, της λούζας (κάτι ανάλογο με το ιταλικό προσούτο), του σύγλινου (μικρά κομμάτια χοιρινού κρέατος που διατηρούνται σε χοιρινό λίπος), του σύσσιρου (ή σύσσερου) γίνονται ακόμη στην Τήνο, με την κατάλληλη προσαρμογή στις συνθήκες της εποχής μας.

Η φουρτάλια. Στα σπίτια των ντόπιων και στα εστιατόρια θα σας σερβίρουν την ομελέτα που τη λένε φρουτάλια, ή φουρτάλια (όπως και στην Ανδρο). Τη φτιάχνουν με κομμάτια από λουκάνικο, ή σύγλινο, ή παϊδες γουρουνιού που συντηρούν στο λίπος και προσθέτουν πατάτες, κολοκυθάκια, αγκινάρα κλπ.

Τα τυριά. Αξίζει να δοκιμάσετε τα τυριά που παράγονται στην Τήνο όπως η γραβιέρα, η κοπανιστή, το ανθότυρο και το πολύ νόστιμο Τηνιακό τυράκι. Η κοπανιστή παράγεται από νωπό γάλα που δεν έχει υποστεί θερμική επεξεργασία, πήζει με φυσική μαγιά και στραγγίζει σε τσαντίλες (τρυπητά πανιά). Ωριμάζει σε

διάστημα πολλών μηνών, στη διάρκεια των οποίων προστίθεται κρασί και το μίγμα ζυμώνεται πολλές φορές.

Γλυκά. Τα αμυγδαλωτά, το παστέλι, το οποίο μαζί με φύλλα λεμονιού το κερνάνε στους γάμους, τα «λυχναράκια» (το παραδοσιακό γλυκό τυροπιτάκι με ανάλατο τυρί Τήνου, ζάχαρη και πορτοκάλι). Επίσης, μελοκάρυδο φτιαγμένο με πάστα αμυγδάλου, γέμιση καρυδόψιχας και φρέσκο Τηνιακό μέλι, τα ξηροτήγανα και τα αποκαλούμενα «ψαράκια» που τα φτιάχνουν με ζύμη που την γεμίζουν με καρυδόψιχα, κανέλα, πορτοκάλι και την πασπαλίζουν με άχνη ζάχαρη.

Η ρακή. Το νησί είναι γνωστό για την εύγευστη και ελαφριά ρακή του -μάλιστα σε κατώγια και αποθήκες χωριών η απόσταξη στα καζάνια συνεχίζεται και στις μέρες μας, είτε για ιδιωτική κατανάλωση, είτε προς πώληση.

Αλλα προϊόντα. Το νησί παράγει μέλι θυμαρίσιο, κάπαρη την οποία μαζί με τα φύλλα της τη χρησιμοποιούν στις σαλάτες, λιαστές τομάτες, σύκα. Είναι γνωστή για το ροζακί σταφύλι -κάποιοι παραγωγοί, μάλιστα, προσπαθούν στις μέρες μας να διατηρήσουν τον αμπελώνα της Τήνου με ποικιλίες όπως το Ποταμίσιο ή το Κουμάρι.

Επτάνησα : Παραδοσιακή Διατροφή Λευκάδας

Παράγεται καλό κρασί από ντόπιες ποικιλίες αμπέλου και λίγα δημητριακά – σιτάρι κυρίως που μόλις επαρκούσε για το ψωμί. Επειδή το νησί είναι ορεινό με ελάχιστα επίπεδα σημεία, οι καλλιέργειες γίνονται σε αναβαθμούς (σκάλες), που υποστηρίζονται με πέτρινες λιθιές οι οποίες δίνουν μια χαρακτηριστική ομορφιά στο τοπίο. Συγχρόνως, αποκλείουν και τη δυνατότητα οποιασδήποτε μηχανικής καλλιέργειας. Λόγω του περιορισμένου εδάφους και της έλλειψης νερού οι καλλιέργειες λαχανικών είναι πολύ περιορισμένες. Το ίδιο ισχύει και για τα όσπρια. Συνήθως μαγειρεύουν χλωρά τα κουκιά, τα φασολάκια και τα αμπελοφάσουλα κ.λπ. και ξεραίνουν τα υπόλοιπα τον χειμώνα. Στο οροπέδιο της Εγκλουβής, σε ένα τοπίο μοναδικού κάλλους, υπάρχουν τα αλωνάκια της φακής. Τόσο στην Εγκλουβή όσο και σε όλη τη Λευκάδα, τη φακή τη μαγειρεύουν με σκόρδα και ρίγανη και την κάνουν πηχτή σαν κρέμα. Τα λαχανικά είναι λίγα αλλά νόστιμα. Μαγειρεύονται με πολλούς τρόπους, κυρίως όμως γίνονται λαδερά. Στα χωριά, όπου το λάδι προέρχεται από την οικιακή παραγωγή, συχνά προσθέτουν και λίγο «ωμό» σε κάθε πιάτο.

Η Λευκάδα επίσης φημίζεται για την παραδοσιακή της λαδόπιτα.Αυτή απεικονίζεται στην διπλανή εικόνα.

Νησιά Β.Αιγαίου : Παραδοσιακή Διατροφή Λέσβου.

Η Λέσβος φημίζεται και για τα παραδοσιακά προϊόντα της γης της, αλλά και της θάλασσας που την περιβάλλει. Πολλά τα είδη που μπορεί να ψωνίσει κανείς από το νησί και αφορούν είτε σε γαστρονομικές, είτε σε αισθητικές απολαύσεις. Λάδι, αρωματικά σαπούνια, γλυκά κουταλιού, Αγιασώτικος χαλβάς, ούζο, λαδοτύρι, αλίπαστα, ξυλόγλυπτα, κεραμικά, υφαντά, παραδοσιακά ζυμαρικά, τοπικές μαρμελάδες, ντόπιο κρασί, καρύδια, μήλα, κεράσια, βότανα, μέλι, αντίκες, υφαντά είναι κάποια από τα είδη που μπορεί να αγοράσει κανείς είτε στην πόλη, είτε στα χωριά του νησιού.

Ούζο

Τι άλλο θα μπορούσε να συνοδεύσει καλύτερα τα νόστιμα ψάρια και τους άλλους μεζέδες της λεσβιακής κουζίνας, από το γνωστό αγαπημένο ούζο, που έχει σχεδόν ταυτιστεί με το νησί. Οι πολλές ποτοποιίες αλλά και η ειδική ποικιλία γλυκάνισου που συναντάται μόνο στον τόπο μας, επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο την παράδοση της Λέσβου στην παραγωγή του ούζου.

Ελαιόλαδο

Ασύγκριτο σε γεύση και άρωμα και με τις καλύτερες διατροφικές ιδιότητες, το ελαιόλαδο της Λέσβου είναι ένα αληθινό δώρο της φύσης. Στο νησί υπάρχουν πάνω από 11.000.000 ελαιόδενδρα. Το ελαιόλαδο της Λέσβου, χαρακτηρίζεται από τη λεπτόρρευστη υφή, το ελαφρύ χρυσοκίτρινο χρώμα του, το ευχάριστο άρωμα και τη λεπτή διακριτική γεύση. Για την εξαιρετική του ποιότητα, το λάδι της Λέσβου έχει βραβευθεί πολλάκις σε Διεθνείς Εκθέσεις. Στην Καλλονή, βρίσκεται και το πρώτο αγρόκτημα βιολογικής καλλιέργειας που έγινε στην Ελλάδα, το 1990.

Τυριά

Με μεγάλη παράδοση στα τυροκομικά προϊόντα, η Λέσβος, φημίζεται για το λαδοτύρι, τη φέτα και το κασέρι. Ύστερα από τρεις μήνες συντήρησης σε ελαιόλαδο άριστης ποιότητας, το λαδοτύρι αποκτά τη γνωστή πικάντικη γεύση του, που το κάνει μοναδικό ορεκτικό.

Σαρδέλες Καλλονής

Πασίγνωστη σε όλο τον κόσμο η σαρδέλα Καλλονής, με τη γεύση της να κατακτά κάθε χρόνο περισσότερους οπαδούς. Είτε φρέσκες, στις παραδοσιακές ψαροταβέρνες δίπλα στη θάλασσα, είτε παστές οι σαρδέλες Καλλονής, δικαιώνουν τη φήμη τους.