Ω ρα εννέα το πρωί σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας. Τον πετυχαί-νω στην είσοδο της παλιάς πο-

λυκατοικίας όπου, «μίλα μου στον ενικό», γίνονται και οι συστάσεις. Φοράει τζιν, πουκάμισο, φούτερ και αρβυλάκια.

«Πάμε για εκλογές ή Αράχοβα;» ρωτάω. «Μάλλον ξέχασες την έκταση και τα όρια της Β’ Περιφέρειας Αθηνών στην οποία πο-λιτεύομαι» λέει. Και συνεχίζει: «Το κοντέρ που έχω στον λαιμό μου γράφει πάνω από 200 χιλιόμετρα την ημέρα, από την Κηφισιά, το Μαρούσι, την Πεντέλη και το Χαλάν-δρι, μέχρι το Περιστέρι, την Πετρούπολη,

το Καματερό, την Καλλιθέα, το Μοσχάτο, το Παλαιό Φάληρο και τη Γλυφάδα. Αλλά, για να μην παραπονείσαι,

έχω και τα ρούχα της δουλειάς». Εχουμε μπει ήδη στο γραφείο του και μου δείχνει δύο κρεμάστρες με σακάκι, παντελόνι και γραβάτα.

ΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ. Το πολιτικό γραφείο του Πάνου Παναγιωτόπουλου, τέως υπουρ-γού, βουλευτή Β’ Αθηνών της ΝΔ, όπως γράφει η μικρή ταμπέλα στην εξώπορτα, είναι, όπως θα περίμενε κανείς, γεμάτο από συνεργάτες και εθελοντές. Στη γαλά-ζια παράταξη ο αγώνας στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας είναι η μητέρα όλων των σταυρομαχιών. Η ημέρα ξεκινάει με σύσκεψη οργανωτικού χαρακτήρα. Αλλά πριν από αυτή ο Παναγιωτόπουλος κάνει μια βόλτα στα δωμάτια, χαιρετά τον κόσμο και ανταλλάσσει πειράγματα.Από κοντά, ο Παναγιωτόπουλος είναι αρ-

κετά διαφορετικός από αυτό που δείχνει πολλές φορές στο γυαλί. Εκτός τηλεπα-ραθύρων είναι άμεσος, διαθέτει αυτο-σαρκασμό, έχει χιούμορ και φαίνεται να αρέσκεται να επικοινωνεί με τον κόσμο. Λογικό. Ως πολιτευτής, του βγήκε με την πρώτη – ή μάλλον βγήκε πρώτος το 2000, την πρώτη φορά που κατέβηκε με τη ΝΔ στη Β’ Αθηνών. Η σύσκεψη δεν διαρκεί πάνω από τέταρτο, έπονται πολλά ραντε-βού στη συνέχεια, ενώ το απόγευμα έχει προγραμματιστεί μια μεγάλη προεκλογική του εκδήλωση σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.

Αλλά πριν ξεκινήσει τις συναντήσεις έχει να κάνει τηλεφωνήματα. Στο διάστη-μα αυτό περιφέρομαι στο γραφείο, όπου φωτογραφίες και ενθύμια αποτυπώνουν τις διαφορετικές φάσεις της καριέρας του. Τις σπουδές σε Ελλάδα και Γαλλία – Πο-λυτεχνείο και Νομική – το πέρασμα από τη δημοσιογραφία και τη δικηγορία και, βέβαια, τη διέλευση από τρία υπουργεία, το Εργασίας – όπου έγινε γνωστός ως «κόκ-κινος Πάνος» – και από το 2012 και μετά τα χαρτοφυλάκια Αμυνας και Πολιτισμού. Στους τοίχους του γραφείου κρέμονται ενσταντανέ από τις κυβερνητικές θητείες αλλά και από ομιλίες στη Βουλή. Φωτο-γραφίες με τον Καραμανλή, τον Σαμαρά, τον Νετανιάχου, τον Ομπάμα, (προφανώς από την εποχή στο Αμυνας), αλλά και τον Μπαρίσνικοφ από την εποχή του υπουρ-γείου Πολιτισμού. Σε μεγάλο πλαίσιο ο ίδιος, ομιλητής στο βήμα στο γήπεδο μπά-σκετ του Περιστερίου, σε προσωπική του εκδήλωση από προηγούμενες εκλογές. Παραδίπλα, πρόσωπο με πρόσωπο με τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν σε συνέντευξη που είχε κάνει ως δημοσιογράφος σε στρατό-πεδο του PKK κάπου στη Μέση Ανατολή. Δίπλα, υπουργός Πολιτισμού στην Αμφί-

πολη με την Κατερίνα Περιστέρη. Οταν ξαναβρισκόμαστε τον ρωτώ: «Κόσμο βλέπω στη φωτογραφία από το Περιστέρι, αλλά είναι από προηγούμενες εκλογές. Πώς γεμίζει κανείς τέτοιου είδους χώρους σε προεκλογική περίοδο επί Μνημονίου;».

ΟΙ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ. «Εντάξει, άλλαξαν πολλά από τότε» λέει ο Παναγιωτόπουλος. «Αλλά δεν πολιτεύτηκα για να κόβουμε μισθούς και συντάξεις. Εγώ πίστευα και εξακολου-θώ να πιστεύω σε έναν φιλελευθερισμό με κοινωνικό πρόσημο. Και εξηγώ στον κόσμο πώς και γιατί φθάσαμε εδώ. Και, το κυριότερο, πώς μπορούμε να βγούμε από τον εφιάλτη και να συνεχίσουμε με ένα εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων που θα το κάνουμε Ελληνες για να απελευθερώσουμε πλήρως την οικονομία, να μειώσουμε τη φορολογία, να χτυπήσουμε την ανεργία και να δημιουργήσουμε τη νέα παραγωγική και ανταγωνιστική Ελλάδα του 21ου αιώνα. Ο κόσμος, αν και θυμωμένος, μπορεί και καταλαβαίνει».

Απόγευμα της ίδιας ημέρας στο ξενο-δοχείο Τιτάνια. Το ανθρώπινο μωσαϊκό της λαϊκής βάσης της ΝΔ στη Β’ Αθηνών σε πλήρη ανάπτυξη: αστοί, μικροαστοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι, συνταξιούχοι, πολ-λοί απόστρατοι των Ενόπλων Δυνάμεων και της Αστυνομίας, νεολαίοι, γυναίκες κάθε ηλικίας. Σχεδόν 3.000 άτομα έχουν πλημμυρίσει το ξενοδοχείο και έχουν γεμίσει και όλο το πεζοδρόμιο στην Πα-νεπιστημίου. Αρκετοί είναι εδώ «για τον Πάνο», που τον έχουν δει στην τηλεόραση να δίνει μάχη για τη ΝΔ. Κάποιοι έχουν έρθει οικογενειακώς. Ο ίδιος θα μείνει μέχρι το τέλος σφίγγοντας το χέρι και του τελευταίου που περιμένει να του μιλήσει – ως είθισται.

Του Αντώνη ΓκιόκΑ

«Ο κόσμος, αν και θυμωμένος, μπορεί και καταλαβαίνει»«Εξηγώ πώς φθάσαμε έως εδώ και πώς μπορούμε να βγούμε από τον εφιάλτη»

Εχει γράψει στο κοντέρ του πάνω από 200 χιλιόμετρα την ημέρα για τη μάχη της Β’ Αθηνών

με τον υποψηφιο στον δρομο

«Πίστευα και πιστεύω σε έναν φιλελευθερισμό με κοινωνικό πρόσημο» λέει ο Πάνος Παναγιωτόπουλος

23-25 ΙανουαρΙου 201528 ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ2-

Πάνος ΠαναγιωτόπουλοςΥποψήφιος στη Β’ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία

Το μόνο βέβαιοΓΝωΜΗ

Δ εν θυμάμαι εκλογές με μεγαλύτερη αβεβαιότητα. Αβεβαιότητα για τον σχηματισμό κυβέρνησης, αβεβαι-

ότητα για την επίδραση στην οικονομία, αβεβαιότητα για τη διαπραγμάτευση που θα ακολουθήσει, αβεβαιότητα ακόμα και για τη σταθερότητα του πολιτικού σκηνι-κού στην περίπτωση διπλών εκλογών ή εσωτερικής σύγκρουσης στα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ μετά τον αναμενόμενο συμβιβασμό με τους εταίρους.

Στις περιπτώσεις ακραίας αβεβαιότητας είναι καλό να απαριθμούμε τις βεβαιότη-τες. Η μία προφανώς είναι ότι θα έχουμε μια νέα κυβέρνηση, διαφορετική απ’ όσες

είχαμε τα τελευταία 30 χρόνια. Μια άλλη, πο-λύ πιο σημαντική, έχει να κάνει με τις απολύ-τως απαραίτητες για την οικονομική ανά-πτυξη πολιτικές, που είναι οι εξής:(α) Απελευθέρωση της οικονομικής δραστηρι-ότητας. Σπάσιμο των πανίσχυρων καρτέλ.

Πραγματικό άνοιγμα των επαγγελμάτων. Κατάργηση όλων των «εμποδίων στην είσοδο» για νέους επιχειρηματίες και ξέ-νους επενδυτές, ασφάλεια δικαίου, καλής ποιότητας ρυθμιστικό πλαίσιο.(β) Μείωση του κόστους συναλλαγών (ειδι-κά του διοικητικού και γραφειοκρατικού κό-στους). Απλοποίηση του θεσμικού πλαισίου αλλά και του φορολογικού συστήματος, που πρέπει επιτέλους να σταθεροποιηθεί!(γ) Αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού επει-γόντως. Είναι η δαμόκλειος σπάθη που απειλεί να οδηγήσει στην απόλυτη κα-ταστροφή!(δ) Επιτάχυνση των διαδικασιών για την επίλυση των δικαστικών διαφορών χωρίς εκπτώσεις στο κράτος δικαίου. Καταπολέ-μηση της διαφθοράς μικρής και μεγάλης κλίμακας.(ε) Συνέχιση και εμβάθυνση των μεταρ-ρυθμίσεων στην παιδεία. Ενίσχυση της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας κυρίως εκπαίδευσης. Αύξηση των κον-δυλίων για την έρευνα στο ελάχιστο αλλά αξιοπρεπές 1,5%.(στ) Ενίσχυση των θεσμών του κράτους πρόνοιας και κυρίως έμφαση στην απο-τελεσματικότητά τους. Στόχος είναι η μείωση της φτώχειας και η στήριξη των οικονομικά αδύναμων, όχι η εξαγορά της μεσαίας τάξης.

Αν είναι να ξοδέψει κάπου το κράτος από το υστέρημα, ας το κάνει για τη βα-σική υποδομή του κράτους πρόνοιας και της ανάπτυξης.

Για όλα τα παραπάνω δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Τον έχουν ανακαλύψει άλλοι, και λειτουργεί πολύ ικα-νοποιητικά. Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: το πολιτικό κόστος. Ομως το κόστος της μη χρήσης της είναι ακόμα μεγαλύτερο.

Αν η νέα κυβέρνηση δεν λάβει σοβαρά υπόψη αυτήν τη λίστα, θα πέσει πάλι από τα σύννεφα μαζί με την κοινωνία που θα την εμπιστευτεί. Αλλά πλέον κανείς δεν δικαιούται να ισχυριστεί ότι είναι αθώος ή αδαής.

Ο Αριστείδης Χατζής είναι αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Πανε-πιστήμιο Αθηνών.

Του Αριστειδη ΧΑτζη