Тема: Примена на тотална рефлексија кај

ендоскоп

ЕНДОСКОП

Ендоскоп е инструмент со оптички влакна, долг 1,2 м, и широк 9-12,5 мм.

Оптичките влакна во вид на огледала овозможуваат пренос на сликата до окото на лекарот и се здружуваат во единствена слика со помош на сложен систем на леќи.

Во внатрешноста на инструментот се наоѓаат неколку слободни места во кои може да се вметнат помошни инструменти како клешти, четки за цитологија, ласер, каутер, аспиратор, итн.

Воздух и вода исто така може да се уфрлаат преку инструментот со цел чистење и подобар приказ на слузницата. На главата или рачката на ендоскопот се наоѓаат два контролни уреди со кои се управува врвот на инструментот. Главата на ендоскопот е поврзана со посебен извор на ладно светло. Дополнителната опрема вклучува дополнителен преглед за другиот оператор, ултразвучна сонда и уреди за фотографско и видео снимање.

ТОТАЛНА РЕФЛЕКСИЈА

Тотална рефлексија наоѓа примена кај оптички влакна .Тоа се многу тенки цевки направени од фиберглас низ кои светлинскиот зрак со помош на тотална рефлексија патува од едниот до другиот крај .Дел од оптиката која се занимава со оваа проблематика се вика фибер-оптика и наоѓа примена во медицина , техника а најмногу за пренос на информации .

УСЛОВИ ЗА ТОТАЛНА РЕФЛЕКСИЈА КАЈ ЕНДОСКОП

Површината на оптичкото влакно е прекриена со тенок слој на друг материјал, со помал индекс на прекршување, со што се добиваат услови за тотална рефлексија. Кога светлината паѓа во оптичкото влакно под агол поголем од алфа g, претрпува многукратни рефлексии и така се распространува по неговата должина. Притоа со оптичките влакна може да се искривува патот на светлинскиот сноп. Во медицината, оптичките влакна се користат за конструкција на ендоскоп.

ОПТИЧКИ ВЛАКНА Оптичките влакна се употребуваат за пренос на

големи количества податоци (до 1 терабит во секунда). Тоа е е тенко, флексибилно, проѕирно влакно кое се однесува како „светлинска цевка“ за да пренесе светлина помеѓу двата краја на влакното во брановидна форма.Често се користи во комуникации со оптички влакна кои дозволуваат пренос на долги релации со поголем пропусен опсег од другите комуникации, затоа што сигналот може да се пренесува на огромни далечини без при тоа да има потреба од засилување.

Оптичкото влакно типично се состои од проѕирно јадро обвиткано од обложен слој со понизок показател на одбивање. Светлината се чува во јадрото со целосна внатрешно одбивање. Ова предизвикува влакното да ја пренесува светлината во брановидна форма. Влакното кое поддржува повеќе разновидни патеки или дијагонален режим се нарекува влакно со повеќе режими (MMF), додека оние кои поддржуваат единечен режим се нарекуваат влакна со еден режим (SMF).

Спојувњето на оптичките влакна е покомплексно од спојуавањето на електрични жици и кабли. Краевите на влакното мора да бидат внимателно раздвоени, а потоа споени било механички или спојување со загревање. Специјални приклучоци за оптички влакна се користат за да се направи пренослива врска.

Изработиле:

Ивана ТалевскаНаталија Стојановска