Κατηγορίες δικτύων ανάλογα με την αρχιτεκτονική

κοινής χρήσης των πληροφοριών

Μπαντές Αθανάσιος – Φλώρος Βασίλειος

Δίκτυο με την χρήση ενός κεντρικού υπολογιστή για εξυπηρετητη

Στην επιστήμη των υπολογιστών το μοντέλο αρχιτεκτονικής λογισμικού πελάτη-διακομιστή αποτελεί μία συνήθη μέθοδο ανάπτυξης λογισμικού στην οποία ο πελάτης (ένα τμήμα λογισμικού) ζητά κάτι (π.χ. έναν πόρο, τα αποτελέσματα ενός υπολογισμού κ.ο.κ.) και ένα άλλο τμήμα λογισμικού, ο διακομιστής (ή εξυπηρετητής), του το επιστρέφει. Κάθε διακομιστής μπορεί να εξυπηρετεί πολλαπλούς πελάτες.Ο διακομιστής και ο πελάτης μπορούν να εκτελούνται σε διαφορετικές διεργασίες, οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να εκτελούνται σε διαφορετικούς υπολογιστές, οπότε απαιτείται ένα δίκτυο υπολογιστών για τη διαδιεργασιακή επικοινωνία μεταξύ τους. Σε αυτή την περίπτωση το μοντέλο πελάτη-διακομιστή αποτελεί μία από τις μεθόδους ανάπτυξης και λειτουργίας κατανεμημένων συστημάτων, όπου θεωρούμε τόσο τον πελάτη όσο και τον διακομιστή διαφορετικά τμήματα της ίδιας κατανεμημένης εφαρμογής (π.χ., με την έννοια αυτή, ο Παγκόσμιος Ιστός είναι μία μεγάλη κατανεμημένη εφαρμογή αποτελούμενη από τους πλοηγούς Web και το σύνολο των διακομιστών Web).

Ομότιμο δίκτυο δηλαδή δίκτυο που δεν υπάρχει κεντρικός υπολογιστής (server)

Ένα δίκτυο υπολογιστών peer-to-peer (ή P2P) είναι ένα  δίκτυο  που  επιτρέπει  σε  δύο  ή περισσότερους υπολογιστές να  μοιράζονται  τους πόρους  τους  ισοδύναμα.  Το  δίκτυο  αυτό χρησιμοποιεί  την  επεξεργαστική  ισχύ,  τον αποθηκευτικό  χώρο  και  το εύρος ζώνης (bandwidth) των κόμβων. Όλοι οι κόμβοι του δικτύου  έχουν  ίσα  δικαιώματα.  Πληροφορίες  που βρίσκονται  στον  ένα  κόμβο,  ανάλογα  με  τα δικαιώματα  που  καθορίζονται,  μπορούν  να διαβαστούν  από  όλους  τους  άλλους  και αντίστροφα.

Φωτογραφίες για αρχιτεκτονικήclient-server, peer to peer