கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன்

முதல் கம் : புது பொவள்ளம்

1. ஆடித் த�ருநாள்

ஆதி� அந்திமி�ல்லா�தி கா�லா வெ�ள்ளத்தி�ல் காற்பனை� ஓடத்தி�ல் ஏறி� நம்முடன் சி�றி�து நேநரம் ப#ரயா�ணம் வெசிய்யுமி�று நேநயார்கானைள அனை*க்கா�நேறி�ம். �#ந�டிக்கு ஒரு நூற்றி�ண்டு வீதிம் எள�தி�ல் காடந்து இன்னைறிக்குத் வெதி�ள்ள�யா#ரத்து எண்பத்தி�ரண்டு (1950 ம் ஆண்டில் எழுதி�யாது) ஆண்டுகாளுக்கு முந்தி�யா கா�லாத்துக்குச் வெசில்நே��மி�கா.

வெதி�ண்னைட ந�ட்டுக்கும் நேசி�* ந�ட்டுக்கும் இனைடயா#ல் உள்ள தி�ருமுனை�ப்ப�டி ந�ட்டின் வெதின்பகுதி�யா#ல், தி�ல்னைலாச் சி�ற்றிம்பலாத்துக்கு நேமிற்நேகா இரண்டுகா�தி தூரத்தி�ல், அனைலாகாடல் நேப�ன்றி ஓர் ஏர� �#ர�ந்து பரந்து கா�டக்கா�றிது. அதிற்கு வீர ந�ர�யாண ஏர� என்று வெபயார். அது வெதிற்கு �டக்கா�ல் ஒன்றினைர கா�தி நீளமும், கா�*க்கு நேமிற்கா�ல் அனைரக் கா�தி அகாலாமும் உள்ளது. கா�லாப் நேப�க்கா�ல் அதின் வெபயார் சி�னைதிந்து இந்ந�ள�ல் 'வீர�ணத்து ஏர�' என்றி வெபயார�ல் �*ங்கா� �ருகா�றிது. புது வெ�ள்ளம் �ந்து ப�ய்ந்து ஏர�யா#ல் நீர் ந�ரம்ப#த் திதும்ப# ந�ற்கும் ஆடி ஆ�ண� மி�திங்காள�ல் வீர ந�ர�யாண ஏர�னையாப் ப�ர்ப்ப�ர் எ�ரும் நம்முனைடயா ப*ந்திமி�ழ் ந�ட்டு முன்நே��ர்காள் திங்காள் கா�லாத்தி�ல் சி�தி�த்தி அரும்வெபரும் கா�ர�யாங்கானைளக் குறி�த்துப் வெபருமி�திமும் வெபரு �#யாப்பும் வெகா�ள்ள�மிலிருக்கா முடியா�து. நம் மூதி�னைதியார்காள் திங்காளுனைடயா நலானுக்கும் திங்காள் கா�லாத்தி�யா மிக்காள�ன் நலானுக்கும் உர�யா கா�ர�யாங்கானைள மிட்டுமி� வெசிய்தி�ர்காள்? தி�ய்த் தி�ருந�ட்டில் திங்காளுக்குப் ப#ற்கா�லாத்தி�ல் ��னை*யாடி ��னை*யா�கா �ரப்நேப�கும் ஆயா#ரங்கா�லா சிந்திதி�காளுக்கும் நன்னைமி பயாக்கும் மி�வெபரும் வெசியால்கானைள ந�னைறிநே�ற்றி� �#ட்டுப் நேப���ர்காள் அல்லா��?

ஆடித் தி�ங்காள் பதி�வெ�ட்ட�ம் ந�ள் முன்மி�னைலா நேநரத்தி�ல் அனைலாகாடல் நேப�ல் �#ர�ந்து பரந்தி�ருந்தி வீர ந�ர�யாண ஏர�க்கானைர மீது ஒரு ��லிப வீரன் குதி�னைர ஏறி�ப் ப#ரயா�ணம் வெசிய்து வெகா�ண்டிருந்தி�ன். அ�ன் திமி�*காத்து வீர சிர�த்தி�ரத்தி�ல் புகாழ்வெபற்றி ��ணர் குலாத்னைதிச் நேசிர்ந்தி�ன். �ல்லா�னைரயான் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் என்பது அ�ன் வெபயார். வெநடுந்தூரம் ப#ரயா�ணம் வெசிய்து அலுத்துக் கானைளத்தி�ருந்தி அ�னுனைடயா குதி�னைர வெமிள்ள வெமிள்ள நடந்து வெசின்று வெகா�ண்டிருந்திது. அனைதிப் பற்றி� அந்தி இளம் வீரன் சி�றி�தும் கா�னைலாப்பட�#ல்னைலா. அகாண்டமி�� அந்தி வீர ந�ர�யாண ஏர�யா#ன் நேதி�ற்றிம் அ�ன் உள்ளத்னைதி அவ்�ள��கா �சீகார�த்தி�ருந்திது.

ஆடிப் பதி�வெ�ட்ட�ம் வெபருக்கான்று நேசி�*ந�ட்டு நதி�காள�வெலால்லா�ம் வெ�ள்ளம் இரு கானைரயும் வெதி�ட்டுக் வெகா�ண்டு ஓடு�து �*க்காம். அந்தி நதி�காள�லிருந்து திண்ணீர் வெபறும் ஏர�காளும் பூரணமி�கா ந�ரம்ப#க் கானைரயா#ன் உச்சி�னையாத் வெதி�ட்டுக்வெகா�ண்டு அனைலா நேமி�தி�க் வெகா�ண்டிருப்பது �*க்காம். �டகா�நே�ர� என்று பக்திர்காள�லும் வெகா�ள்ள�டம் என்று வெப�து மிக்காள�லும் �*ங்காப்பட்ட நதி�யா#லிருந்து �ட��ற்றி�ன் �*�யா�காத் திண்ணீர் �ந்து வீர ந�ர�யாண ஏர�யா#ல் ப�ய்ந்து அனைதி ஒரு வெப�ங்கும் காடலா�கா ஆக்கா�யா#ருந்திது. அந்தி ஏர�யா#ன் எழுபத்து ந�ன்கு காண��ய்காள�ன் �*�யா�காவும் திண்ணீர் குமுகுமுவெ�ன்று ப�ய்ந்து சுற்றுப் பக்காத்தி�ல் வெநடுந்தூரத்துக்கு நீர் �ளத்னைதி அள�த்துக் வெகா�ண்டிருந்திது.

அந்தி ஏர�த் திண்ணீனைரக் வெகா�ண்டு காண்ணுக்வெகாட்டியா தூரம் கா*��காள�ல் உ*வும் �#னைர வெதிள�யும் நடவும் நடந்து வெகா�ண்டிருந்தி�. உழுது வெகா�ண்டிருந்தி குடியா���ர்காளும் நடவு நட்டுக் வெகா�ண்டிருந்தி குடியா���ப் வெபண்காளும் இ��யா இனைசிகாள�ல் குதூகாலாமி�கா அங்காங்நேகா ப�டிக் வெகா�ண்டிருந்தி�ர்காள். இனைதிவெயால்லா�ம் நேகாட்டுக் வெகா�ண்டு �ந்தி�யாத்நேதி�ன் கானைளத்தி�ருந்தி குதி�னைரனையா �#ரட்ட�மில் வெமிது��காநே� நேப�ய்க் வெகா�ண்டிருந்தி�ன். ஏர�க்கானைர மீது ஏறி�யாதி�லிருந்து அந்தி ஏர�க்கு எழுபத்து ந�ன்கு காண��ய்காள் உண்டு என்று வெசி�ல்லாப்படு�து உண்னைமிதி��� என்று அறி�ந்து வெகா�ள்ளும் நேந�க்காத்துடன் அ�ன் காண��ய்கானைள எண்ண�க் வெகா�ண்நேட �ந்தி�ன். ஏறிக்குனைறியா ஒன்றினைரக் கா�தி தூரம் அ�ன் அந்தி மி�வெபரும் ஏர�க்கானைரநேயா�டு �ந்தி ப#றிகு எழுபது காண��ய்கானைள எண்ண�யா#ருந்தி�ன்.

ஆகா�! இது எவ்�ளவு ப#ரம்மி�ண்டமி�� ஏர�? எத்தினை� நீளம்? எத்தினை� அகாலாம்? வெதி�ண்னைட ந�ட்டில் பல்லா�ப் நேபரரசிர்காள�ன் கா�லாத்தி�ல் அனைமித்தி ஏர�கானைளவெயால்லா�ம் இந்தி ஏர�க்கு முன்��ல் சி�றி�யா குளங்குட்னைடகாள் என்நேறி வெசி�ல்லாத் நேதி�ன்றும் அல்லா��? �ட கா�நே�ர�யா#ல் வீண�காச் வெசின்று காடலில் �#ழும் திண்ணீனைரப் பயான்படுத்து�திற்கா�கா மிதுனைர வெகா�ண்ட பர�ந்திகார�ன் புதில்�ர் இள�ரசிர் இர�ஜா�தி�த்திர் இந்திக் காடல் நேப�ன்றி ஏர�னையா அனைமிக்கா நே�ண்டும் என்று எண்ண���நேர? எண்ண� அனைதிச் வெசியாலிலும் ந�னைறிநே�ற்றி���நேர? அ�ர் எப்நேபர்ப்பட்ட அறி���ள�யா�கா இருந்தி�ருக்கா நே�ண்டும்? வீர வெபNருஷத்தி�நேலாதி�ன் அ�ருக்கு இனைண நே�று யா�ர்? திக்நேகா�லாத்தி�ல் நடந்தி நேப�ர�ல் தி�நேமி முன்�ண�யா#ல் யா�னை� மீது ஏறி�ச் வெசின்று நேப�ர�டி��ர் அல்லா��? நேப�ர�டிப் பனைகா�ர்காள�ன் நே�னைலா மி�ர்ப#நேலா தி�ங்கா�க் வெகா�ண்டு உயா#ர் நீத்தி�ர் அல்லா��? அதி��ல் 'யா�னை� நேமில் துஞ்சி�யா நேதி�ர்' என்றி சி�றிப்புப் வெபயார் வெபற்று வீர வெசி�ர்க்காம் அனைடந்தி�ர் அல்லா��?

இந்திச் நேசி�* குலாத்து மின்�ர்காநேள அதி�சியாமி���ர்காள்தி�ம்! அ�ர்காள் வீரத்தி�ல் எப்படிநேயா� அப்படிநேயா அறித்தி�லும் மி�க்கா�ர்காள். அறித்தி�ல் எப்படிநேயா� அப்படிநேயா வெதிய்� பக்தி�யா#ல் சி�றிந்தி�ர்காள். அத்தினைகாயா நேசி�* குலா மின்�ர்காளுடன் நட்புர�னைமி வெகா�ள்ளும் நேபறு தி�க்குக் கா�னைடத்தி�ருப்பது பற்றி� ந�னை�க்கா ந�னை�க்கா �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா நேதி�ள்காள் பூர�த்தி�. நேமிற்குத் தி�னைசியா#லிருந்து �#ர்வெரன்று அடித்தி கா�ற்றி���ல் வீர ந�ர�யாண ஏர�த் திண்ணீர் அனைலாநேமி�தி�க் வெகா�ண்டு கானைரனையாத் தி�க்கா�யாதுநேப�ல் அ�னுனைடயா உள்ளமும் வெபருமி�தித்தி���ல் வெப�ங்கா�த் திதும்ப#ற்று.

இப்படிவெயால்லா�ம் எண்ண�க்வெகா�ண்டு வீர ந�ர�யாண ஏர�க் கானைரயா#ன் வெதின் நேகா�டிக்கு �ந்தி�யாத்நேதி�ன் �ந்து நேசிர்ந்தி�ன். அங்நேகா �ட கா�நே�ர�யா#லிருந்து ப#ர�ந்து �ந்தி �ட��று, ஏர�யா#ல் �ந்து நேசிரும் கா�ட்சி�னையாக் காண்ட�ன். ஏர�க் கானைரயா#லிருந்து சி�றி�து தூரம் �னைரயா#ல் ஏர�யா#ன் உட்புறிம் படுனைகாயா�கா அனைமிந்தி�ருந்திது. வெ�ள்ளம் �ந்து நேமி�தும் நேப�து கானைரக்குச் நேசிதிம் உண்ட�கா�மில் இருக்கும் வெப�ருட்டு அந்திப் படுனைகாயா#ல் காருநே�லா மிரங்கானைளயும் �#ள� மிரங்கானைளயும் நட்டு �ளர்த்தி�ருந்தி�ர்காள். கானைரநேயா�ரமி�கா ந�ணல் அடர்த்தி�யா�கா �ளர்ந்தி�ருந்திது. வெதின்நேமிற்குத் தி�னைசியா#லிருந்து இருபுறிமும் மிர �ர�னைசியுடன் �ட��ற்றி�ன் புது வெ�ள்ளம் �ந்து வீரந�ர�யாண ஏர�யா#ல் காலாக்கும் கா�ட்சி� சிற்றுத் தூரத்தி�லிருந்து ப�ர்க்கும்நேப�து அ*கா�யா �ர்ணக் நேகா�லாம் நேப�ட்டது நேப�ல் கா�ணப்பட்டது.

அந்தி மிநே��காரமி�� நேதி�ற்றித்தி�ன் இ��னைமினையாயும் குதூகாலாத்னைதியும் அதி�காப்படுத்தும்படியா�� இன்னும் சி�லா கா�ட்சி�கானைள �ந்தி�யாத் நேதி�ன் அங்நேகா காண்ட�ன்.

அன்று பதி�வெ�ட்ட�ம் வெபருக்குத் தி�ருந�ள் அல்லா��? பக்காத்துக் கா�ர�மிங்காள�லிருந்து, திந்தி ந�றித் வெதின்�ங்குருத்துகாள�ல் சிப்பரங்காள் காட்டி இழுத்துக் வெகா�ண்டு கும்பல் கும்பலா�கா மிக்காள் அங்நேகா �ந்து வெகா�ண்டிருந்தி�ர்காள். ஆண்காளும் வெபண்காளும் கு*ந்னைதிகாளும் சி�லா �நேயா�தி�கார்காளும் கூடப் புதி�யா ஆனைடகாள் அண�ந்து, �#தி�#திமி�� அலாங்கா�ரங்காள் வெசிய்து வெகா�ண்டு �ந்தி�ருந்தி�ர்காள். வெபண்காள�ன் கூந்தில்கானைளத் தி�*ம்பூ, வெசிவ்�ந்தி�ப்பூ, மில்லினைகா, முல்னைலா, இரு��ட்சி�, வெசிண்பகாம் முதிலியா மிலார்காள் வெகா�த்துக் வெகா�த்தி�ய் அலாங்கார�த்தி�. கூட்ட�ஞ்நேசி�றும், சி�த்தி�ர�ன்�மும் எடுத்துக் வெகா�ண்டு பலார் குடும்பம் குடும்பமி�கா �ந்தி�ருந்தி�ர்காள். சி�லார் ஏர�க்கானைரயா#ல் திண்ணீர் ஓரமி�கா ந�ன்று வெகா�ண்டு, சி�த்தி�ர�ன்�ம் முதிலியா�ற்னைறிக் காமுகு மிட்னைடகாள�ல் நேப�ட்டுக் வெகா�ண்டு உண்ட�ர்காள். இன்னும் சி�லா னைதிர�யாசி�லிகாள் சி�றி�து தூரம் திண்ணீர�ல் நடந்து வெசின்று �ட��ற்றிங்கானைரனையா அனைடந்து அங்கு ந�ன்றிபடி சி�ப்ப#ட்ட�ர்காள். கு*ந்னைதிகாள் சி�லார் சி�ப்ப#ட்ட காமுகு மிட்னைடகானைளக் காண��ய்காள�ன் ஓரமி�ய் எறி�யா, அந்தி மிட்னைடகாள் காண��ய்காள�ன் �*�யா�கா ஏர�க்கானைரக்கு வெ�ள�நேயா �#ழுந்திடித்து ஓடி �ரு�னைதிக் காண்டு னைகாவெகா�ட்டிச் சி�ர�த்தி�ர்காள். ஆட�ர்காள�ல் சி�லா �ம்புக்கா�ரர்காள், திங்காள் கா�திலிகாள�ன் கூந்தில்காள�ல் சூடியா#ருந்தி மிலார்கானைள, அ�ர்காள் அறி�யா�மில் எடுத்துக் காண��ய் ஓரத்தி�ல் �#ட்டு ஏர�க்கானைரக்கு மிறு பக்காத்தி�ல் அனை� ஓடி �ரு�னைதிக் காண்டு மிகா�ழ்ந்தி�ர்காள்.

இனைதிவெயால்லா�ம் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டு சி�றி�து நேநரம் �ல்லா�னைரயான் அங்நேகாநேயா ந�ன்று வெகா�ண்டிருந்தி�ன். அங்கு ந�ன்றி வெபண்காள�ல் இ��யா குரனைலாயுனைடயா சி�லார் ப�டு�னைதியும் கா�து வெகா�டுத்துக் நேகாட்ட�ன். அ�ர்காள் ஓடப் ப�ட்டும், வெ�ள்ளப் ப�ட்டும், கும்மி�யும், சி�ந்தும் ப�டி��ர்காள். மி�குந்தி குதூகாலாத்துடன் ப�டி��ர்காள்.

"�ட��று வெப�ங்கா� �ருது�ந்து ப�ருங்காள், பள்ள�யாநேர!வெ�ள்ள�று �#னைரந்து �ருதுநே�டிக்னைகா ப�ருங்காள், நேதி�*�யாநேர!கா�நே�ர� புரண்டு �ருதுகா�ண ��ருங்காள், ப�ங்கா�யாநேர!"

என்ப� நேப�ன்றி வெ�ள்ளப் ப�ட்டுக்காள் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் வெசி�#காள�ல் இன்ப வெ�ள்ளமி�காப் ப�ய்ந்தி�.

நே�று சி�லார் நேசி�* குலா மின்�ர்காள�ன் வீரப் புகானை*க் கூறும் ப�டல்கானைளப் ப�டி��ர்காள். முப்பத்தி�ரண்டு நேப�ர்காள�ல் ஈடுபட்டு, உடம்ப#ல் வெதி�ண்ணூற்றி�று கா�யாங்கானைள ஆபரணங்காள�காப் பூண்டிருந்தி �#ஜாயா�லாயா நேசி�*��ன் வீரத்னைதிச் சி�லா வெபண்காள் ப�டி��ர்காள். அ�னுனைடயா மிகான் ஆதி�த்தி நேசி�*னுனைடயா வீரத்னைதிப் நேப�ற்றி�, அ�ன் கா�நே�ர� நதி� உற்பத்தி�யா�கும் இடத்தி�லிருந்து காடலில் நேசிரும் இடம் �னைரயா#ல் அறுபத்து ந�லு சி���லாயாங்காள் எடுப்ப#த்தினைதி ஒரு வெபண் அ*கா�யா ப�ட்ட�காப் ப�டி��ள்.

ஆதி�த்தினுனைடயா மிகான் பர�ந்திகா நேசி�* மிகா�ர�ஜான் ப�ண்டியார்கானைளயும் பல்லா�ர்கானைளயும் நேசிரர்கானைளயும் வெ�ன்று, ஈ*த்துக்குப் பனைட அனுப்ப# வெ�ற்றி�க் வெகா�டி ந�ட்டியா வெமிய்க் கீர்த்தி�னையா இன்வெ��ரு வெபண் உற்சி�காம் திதும்பப் ப�டி��ள். ஒவ்வெ��ருத்தி�யும் ப�டியாநேப�து அ�னைளச் சுற்றி�லும் பலார் ந�ன்று நேகாட்ட�ர்காள். அவ்�ப்நேப�து, "ஆ! ஆ!" என்று நேகா�ஷVத்துத் திங்காள் மிகா�ழ்ச்சி�னையாத் வெதிர��#த்துக் வெகா�ண்ட�ர்காள்.

குதி�னைர மீது இருந்திபடிநேயா அ�ர்காளுனைடயா ப�டல்கானைளக் நேகாட்டுக் வெகா�ண்டிருந்தி �ந்தி�யாத்நேதி�னை� ஒரு மூதி�ட்டி கூர்ந்து கா���த்தி�ள். "திம்ப#! வெ�கு தூரம் இருந்து �ந்தி�ய் நேப�லிருக்கா�றிது. மி�காவும் கானைளத்தி�ருக்கா�றி�ய்! குதி�னைர மீதி�ருந்து இறிங்கா� �ந்து வெகா�ஞ்சிம் கூட்ட�ஞ்நேசி�று சி�ப்ப#டு!" என்றி�ள்.

உடநே�, பலா இள நங்னைகாகாள் நம் ��லிபப் ப#ரயா�ண�னையாப் ப�ர்த்தி�ர்காள். அ�னுனைடயா நேதி�ற்றித்னைதிக் குறி�த்துத் திங்காளுக்குள் இரகாசி�யாமி�ய்ப் நேபசி�க் வெகா�ண்டு காலாகாலாவெ�ன்று சி�ர�த்தி�ர்காள். �ந்தி�யாத்நேதி�னை� ஒருபக்காம் வெ�ட்காமும் இன்வெ��ருபுறிம் குதூகாலாமும் ப#டுங்கா�த் தி�ன்றி�. அந்தி மூதி�ட்டி வெசி�ற்படி இறிங்கா�ச் வெசின்று அ�ள் திரும் உணனை�ச் சி�ப்ப#டலா�மி� என்று ஒரு காணம் சி�ந்தி�த்தி�ன். அப்படிச் வெசின்றி�ல் அங்நேகா ந�ன்றி இள மிங்னைகாமி�ர்காள் பலாரும் அ�னை�ச் சூழ்ந்து வெகா�ண்டு பர�காசி�த்துச் சி�ர�ப்ப�ர்காள் என்பது ந�ச்சியாம். அதி��ல் என்�? அத்தினை� அ*கா�யா வெபண்கானைள ஒநேர இடத்தி�ல் கா�ண்பது சுலாபமி�� கா�ர�யாமி�? அ�ர்காள் தின்னை�ப் பர�காசி�த்துச் சி�ர�த்தி�லும் அந்தி ஒலி நேதி�கா��மி�காநே� இருக்கும். �ந்தி�யாத்நேதி���ன் வெயாN��க் காண்காளுக்கு அந்தி ஏர�க்கானைரயா#ல் ந�ன்றி நங்னைகாகாள் எல்லா�ரும் அரம்னைபகாள�காவும் நேமி�னைகாகாள�காவும் நேதி�ன்றி���ர்காள்!

ஆ��ல் அநேதி சிமியாத்தி�ல் வெதின்நேமிற்குத் தி�னைசியா#ல் �ட��ற்றி�ன் நீநேர�ட்டத்தி�ல் நேதி�ன்றி�யா ஒரு கா�ட்சி� அ�னை�ச் சி�றி�து தியாங்காச் வெசிய்திது. வெ�ள்னைளப் ப�ய்காள் �#ர�க்காப்பட்ட ஏவெ*ட்டுப் வெபர�யா ஓடங்காள் வெ�ண் சி�றிகுகானைள �#ர�த்துக் வெகா�ண்டு நீர�ல் மி�திந்து �ரும் அன்�ப் பட்சி�கானைளப் நேப�ல், நேமினைலாக் கா�ற்றி���ல் உந்திப்பட்டு �#னைரந்து �ந்து வெகா�ண்டிருந்தி�.

ஏர�க் கானைரயா#ல் பலா�னைகாக் காள�யா�ட்டங்காள�ல் ஈடுபட்டிருந்தி ஜா�ங்காள் அத்தினை� நேபரும் அந்திப் படகுகாள் �ரும் தி�னைசினையாநேயா ஆ�லுடன் ப�ர்க்காத் வெதி�டங்கா���ர்காள்.

அந்திப் படகுகாள�நேலா ஒரு படகு எல்லா��ற்றி�ற்கும் முன்�தி�கா �#னைரந்து �ந்து ஏர�க்கானைர �டக்கு நேந�க்கா�த் தி�ரும்பும் மூனைலானையா அனைடந்திது. அந்திப் படகா�ல் கூர�யா ப#ரகா�சிமி�� நே�ல்கானைள ஏந்தி�யா ஆஜா�னுப�கு��� வீரர்காள் பலார் இருந்தி�ர்காள்.

அ�ர்காள�ல் சி�லார் ஏர�க்கானைரயா#ல் குதி�த்தி�றிங்கா� அங்நேகா இருந்தி ஜா�ங்கானைளப் ப�ர்த்து, "நேப�ங்காள்! நேப�ங்காள்!" என்று �#ரட்டி��ர்காள். அ�ர்காள் அதி�காமி�கா �#ரட்டு�திற்கு இடம் னை�யா�மில் ஜா�ங்காளும் அ�ர�ர்காளுனைடயா ப�த்தி�ரங்காள் முதிலியா�ற்னைறி எடுத்துக் வெகா�ண்டு �#னைரந்து கானைரநேயாறித் வெதி�டங்கா���ர்காள்.

�ந்தி�யாத்நேதி�னுக்கு இது ஒன்றும் �#ளங்கா�#ல்னைலா. இந்தி வீரர்காள் யா�ர்? ப#ன்��ல் �ரும் ப�ய் �#ர�த்தி படகுகாள�ல் யா�ர் �ருகா�றி�ர்காள்? எங்கா�ருந்து �ருகா�றி�ர்காள்? ஒரு நே�னைள அரசி குடும்பத்னைதிச் நேசிர்ந்தி�ர�கா இருப்ப�ர்காநேள�?

ஏர�க்கானைரயா#ல் னைகாயா#நேலா நேகா�ல் ப#டித்து ந�ன்றி வெபர�யா�ர் ஒரு�னைர �ல்லா�னைரயான் அணுகா���ன். "ஐயா�! இந்தி வீரர்காள்

யா�னைரச் நேசிர்ந்தி�ர்காள்? அநேதி� ப#ன்��ல் �ரும் அன்�க் கூட்டம் நேப�ன்றி ஓடங்காள் யா�ருனைடயானை�? எதிற்கா�கா இவ்வீரர்காள் மிக்கானைள �#ரட்டுகா�றி�ர்காள்? மிக்காளும் எதிற்கா�கா �#னைரகா�றி�ர்காள்?" என்று நேகாள்�#கானைள அடுக்கா���ன்.

"திம்ப#! உ�க்குத் வெதிர�யா�#ல்னைலாயா�, என்�? அநேதி� அந்திப் படகுகாள�ன் நடுப் படகா�ல் ஒரு வெகா�டி பறிக்கா�றிநேதி, அதி�ல் என்� எழுதி�யா#ருக்கா�றிது, ப�ர்!" என்றி�ர் வெபர�யா�ர்.

"பனை�மிரம் நேப�ல் நேதி�ன்றுகா�றிது".

"பனை�மிரந்தி�ன்! பனை�மிரக்வெகா�டி பழுநே�ட்டனைரயார் வெகா�டி என்று உ�க்குத் வெதிர�யா�தி�?"

"மிகா�வீரர் பழுநே�ட்டனைரயார� �ருகா�றி�ர்?" என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் தி�டுக்கா�ட்ட குரலில் நேகாட்ட�ன்.

"அப்படித்தி�ன் இருக்கா நே�ண்டும். பனை�மிரக் வெகா�டினையா உயார்த்தி�க் வெகா�ண்டு நே�று யா�ர் �ர முடியும்?" என்றி�ர் வெபர�யா�ர்.

�ல்லா�னைரயானுனைடயா காண்காள் அள�#லா� �#யாப்ப#��ல் �#ர�ந்து படகுகாள் �ந்தி தி�னைசினையா நேந�க்கா��. பழுநே�ட்டனைரயானைரப் பற்றி� �ல்லா�னைரயான் எவ்�ளநே�� நேகாள்�#ப்பட்டிருந்தி�ன். யா�ர் தி�ன் நேகாள்�#ப்பட�மிலிருக்கா முடியும்? வெதிற்நேகா ஈ* ந�ட்டிலிருந்து �டக்நேகா காலிங்கா ந�டு �னைரயா#ல் அண்ணன் திம்ப#காள�� வெபர�யா பழுநே�ட்டனைரயார், சி�ன்�ப் பழுநே�ட்டனைரயார் என்ப�ர்காளுனைடயா வெபயார்காள் ப#ரசி�த்திமி�யா#ருந்தி�. உனைறியூருக்குப் பக்காத்தி�ல் �ட கா�நே�ர�யா#ன் �டகானைரயா#லுள்ள பழுவூர், அ�ர்காளுனைடயா நகாரம். �#ஜாயா�லாயா நேசி�*ன் கா�லாத்தி�லிருந்து பழுநே�ட்டனைரயார் குலாம் வீரப்புகாழ் வெபற்றி�ருந்திது. அக்குடும்பத்தி�ர் நேசி�* மின்�ர் குடும்பத்துடன் வெகா�ள்�#னை� வெகா�டுப்ப#னை� வெசிய்து �ந்தி�ர். இது கா�ரணமி�காவும், அ�ர்காளுனைடயா குலாத்வெதி�ன்னைமி, வீரப் புகாழ் இனை� கா�ரணமி�காவும் பழுநே�ட்டனைரயார் குலாம் அரசி குலாத்தி�ன் சி�றிப்புக்காள் எல்லா�ம் வெபற்றி�ருந்திது. தி��யா�காக் வெகா�டி நேப�ட்டுக் வெகா�ள்ளும் உர�னைமியும் அக்குலாத்துக்கு உண்டு.

இப்நேப�துள்ள பழுநே�ட்டனைரயார் இரு�ர�ல் மூத்தி�ர் இருபத்து ந�ன்கு நேப�ர்காள�ல் ஈடுபட்ட�ர். அ�ருனைடயா கா�லாத்தி�ல் அ�ருக்கு இனைணயா�� வீரர் நேசி�* ந�ட்டில் யா�ருமி�ல்னைலா என்று புகாழ் வெபற்றி�ர். இப்நேப�து ப#ர�யாம் ஐம்பதுக்கு நேமில் ஆகா��#ட்டபடியா�ல் அ�ர் நேப�ர்க்காளங்காளுக்கு நேநர�ல் வெசில்�தி�ல்னைலா. ஆ��ல் நேசி�* ந�ட்டு அரசி�ங்காத்தி�ல் மி�கா உன்�திமி�� பலா பதி�#கானைள �கா�த்து �ந்தி�ர். அ�ர் நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாத்தி�ன் தி��தி�கா�ர�, தி�ன்யா�தி�கா�ர�; தி� பண்ட�ரமும் தி�ன்யா பண்ட�ரமும் அ�ருனைடயா அதி�கா�ரத்தி�ல் இருந்தி�. அரசி�யாலின் நேதினை�க்குத் திகுந்திபடி இனைறி �#தி�த்து �சூலிக்கும் அதி�கா�ரமும் அ�ர�டம் இருந்திது. எந்திச் சி�ற்றிரசினைரயும், நேகா�ட்டத் தினைலா�னைரயும், வெபர�யா குடித்தி�க்கா�ரனைரயும், "இவ்��ண்டு இவ்�ளவு இனைறி திர நே�ண்டும்!" என்று காட்டனைளயா#ட்டு �சூலிக்கும் உர�னைமி அ�ருக்கு இருந்திது. ஆகாநே�, சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா�வுக்கு அடுத்திபடியா�காச் நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாத்தி�ல் இப்நேப�து �லினைமி மி�க்கா�ர் பழுநே�ட்டனைரயார் தி�ன்.

அத்தினைகாயா மிகா� வீரரும், அள�#லா� �லினைமியும் அதி�கா�ரமும் பனைடத்தி�ருமி��, வெபர�யா பழுநே�ட்டனைரயானைரப் ப�ர்க்கா நே�ண்டும் என்றி ஆ�ல் �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா உள்ளத்தி�ல் வெப�ங்கா�யாது. ஆ��ல், அநேதி சிமியாத்தி�ல், கா�ஞ்சி� நகார�ன் புதி�யா வெப�ன் மி�ள�னைகாயா#ல் இள�ரசிர் ஆதி�த்தி கார�கா�லார் தின்��டம் அந்திரங்காமி�கா அழுத்தி�ச் வெசி�ன்� வெசிய்தி� அ�னுக்கு ந�னை�வு �ந்திது.

"�ந்தி�யாத்நேதி��, நீ சுத்தி வீரன் என்பனைதி நன்கு அறி�நே�ன். அத்துடன் நீ நல்லா அறி���ள� என்று நம்ப#, இந்தி மி�வெபரும் வெப�றுப்னைப உன்��டம் ஒப்பனைடக்கா�நேறின். ந�ன் வெகா�டுத்தி இரு ஓனைலாகாள�ல் ஒன்னைறி என் திந்னைதி மிகா�ர�ஜா��#டமும், இன்வெ��ன்னைறி என் சிநேகா�திர� இனைளயா ப#ர�ட்டியா#டமும் ஒப்பு�#க்கா நே�ண்டும். திஞ்னைசியா#ல் இர�ஜ்யாத்தி�ன் வெபர�யா வெபர�யா அதி�கா�ர�கானைளப் பற்றி�க் கூட ஏநேதிநேதி� நேகாள்�#ப்படுகா�நேறின். ஆனைகாயா�ல் ந�ன் அனுப்பும் வெசிய்தி� யா�ருக்கும் வெதிர�யாக் கூட�து. எவ்�ளவு முக்கா�யாமி���ர�யா#ருந்தி�லும் நீ என்��டமி�ருந்து ஓனைலா வெகா�ண்டு நேப��து வெதிர�யாக்கூட�து. �*�யா#ல் யா�ருடனும் சிண்னைட ப#டிக்காக் கூட�து. நீயா�கா �லுச் சிண்னைடக்குப் நேப�கா�மிலிருந்தி�ல் மிட்டும் நேப�தி�து, மிற்றி�ர்காள் �லுச் சிண்னைடக்கு இழுத்தி�லும் நீ அகாப்பட்டுக் வெகா�ள்ளக் கூட�து. உன்னுனைடயா வீரத்னைதி ந�ன் நன்காறி�நே�ன். எத்தினை�நேயா� திடனை� ந�ரூப#த்தி�ருக்கா�றி�ய். ஆனைகாயா�ல் �லியா �ரும் சிண்னைடயா#லிருந்து �#லாகா�க் வெகா�ண்ட�லும் வெகாNர�க் குனைறிவு ஒன்றும் உ�க்கு ஏற்பட்டு�#ட�து. முக்கா�யாமி�கா, பழுநே�ட்டனைரயார்காள�டமும் என் சி�றி�யா திந்னைதி மிதுர�ந்திகார�டமும் நீ மி�க்கா ஜா�க்கா�ரனைதியா�கா நடந்துவெகா�ள்ள நே�ண்டும். அ�ர்காளுக்கு நீ இன்��ன் என்று கூடத் வெதிர�யாக் கூட�து! நீ எதிற்கா�காப் நேப�கா�றி�ய் என்று அ�ர்காளுக்குக் காண்டிப்ப�ய்த் வெதிர�யாக் கூட�து!"

நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாத்தி�ன் பட்டத்துக்குர�யா இள�ரசிரும் �டதி�னைசிச் னைசின்யாத்தி�ன் மிகா�திண்ட ந�யாகாருமி�� ஆதி�த்தி கார�கா�லார் இவ்�#திம் வெசி�ல்லியா#ருந்தி�ர். நேமிலும் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் நடந்துக் வெகா�ள்ள நே�ண்டியா �#திங்கானைளப் பற்றி�யும் படித்துப் படித்துக் கூறி�யா#ருந்தி�ர். இனை�வெயால்லா�ம் ந�னை�வு �ரநே�, பழுநே�ட்டனைரயானைரப் ப�ர்க்கா நே�ண்டும் என்றி ஆ�னைலா �ல்லா�னைரயான் அடக்கா�க் வெகா�ண்ட�ன். குதி�னைரனையாத் திட்டி �#ட்டு நே�காமி�காச் வெசில்லா முயான்றி�ன். என்� திட்டி �#ட்ட�லும் கானைளப்புற்றி�ருந்தி அந்தி குதி�னைர வெமிது��காநே� வெசின்றிது. இன்று இரவு காடம்பூர் சிம்பு�னைரயார் மி�ள�னைகாயா#ல் திங்கா��#ட்டு ந�னைளக் கா�னைலாயா#ல் புறிப்படும்நேப�து நே�று நல்லா குதி�னைர சிம்ப�தி�த்துக் வெகா�ண்நேட கா�ளம்ப நே�ண்டும் என்று மி�தி�ற்குள் தீர்மி���த்துக் வெகா�ண்ட�ன்.

~~ கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 2. ஆழ்வர்க்கடியின் நாம்�

ஏர�க் கானைரயா#லிருந்து கீ*�றிங்கா�த் வெதின்தி�னைசி வெசின்றி ப�னைதியா#ல் குதி�னைரனையாச் வெசிலுத்தி�யா நேப�து �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா உள்ளம் ஏர� அனைலாகாள�ன் மீது நட�மி�டியா படனைகாப் நேப�ல் ஆ�ந்திக் கூத்தி�டியாது. உள்ளத்தி�ன் உள்நேள மினைறிந்து கா�டந்தி

குதூகாலாம் வெப�ங்கா�த் திதும்ப#யாது. ��ழ்க்னைகாயா#ல் நே�று யா�ரும் கா�ண�தி அதி�சியா அனுப�ங்கானைளத் தி�ன் அனைடயும் கா�லாம் வெநருங்கா� �#ட்டவெதின்று அ�னுனைடயா உள்ளுணர்ச்சி� வெசி�ல்லியாது. நேசி�* ந�ட்னைட அணுகும்நேப�நேதி இவ்�ளவு ஆ�ந்திக் நேகா�லா�காலாமி�யா#ருக்கா�றிநேதி? வெகா�ள்ள�டத்னைதித் தி�ண்டி �#ட்ட ப#ன்�ர் அச்நேசி�* ந�ட்டின் நீர்�ளமும் ந�லா�ளமும் எப்படியா#ருக்கும்? அந்ந�ட்டில் ��ழும் மிக்காளும் மிங்னைகாயாரும் எப்படியா#ருப்ப�ர்காள்? எத்தினை� நதி�காள்? எத்தினை� குளங்காள்? எத்தினை� வெதிள�நீர் ஓனைடகாள்? கா�#காள�லும் கா��#யாங்காள�லும் ப�டப்வெபற்றி வெப�ன்�� நதி�யா#ன் கா�ட்சி� எப்படியா#ருக்கும்? அதின் கானைரகாள�நேலா பூத்துக் குலுங்கும் புன்னை� மிரங்காளும், வெகா�ன்னை� மிரங்காளும், காடம்ப மிரங்காளும் எத்தினைகாயா மிநே��காரமி�� கா�ட்சி�யா�யா#ருக்கும்? நீநேர�னைடகாள�ல் கு�னைளகாளும் குமுதிங்காளும் காண்கா�ட்டி அனை*ப்பதும், வெசிந்தி�மினைரகாள் முகாமிலார்ந்து �ரநே�ற்பதும் எத்தினைகாயா இ��யா கா�ட்சி�யா�யா#ருக்கும்? கா�நே�ர�யா#ன் இரு கானைரகாள�லும் சி��பக்தி�ச் வெசில்�ர்காள�� நேசி�* பரம்பனைரயா#�ர் எடுப்ப#த்துள்ள அற்புதி நே�னைலாப்ப�டனைமிந்தி ஆலாயாங்காள் எவ்�ளவு அ*கா�யா#ருக்கும்?

ஆகா�! பனை*யா�னைறி நகார்! நேசி�* மின்�ர்காள�ன் தினைலாநகார்! பூம்புகா�னைரயும் உனைறியூனைரயும் சி�றி�யா குக்கா�ர�மிங்காள�காச் வெசிய்து �#ட்ட பனை*யா�னைறி! அந்நகார�லுள்ள மி�ட மி�ள�னைகாகாளும், கூடநேகா�புரங்காளும், கானைட வீதி�காளும், பனைட வீடுகாளும், சி���லாயாக் காற்றிள�காளும், தி�ருமி�லுக்குர�யா �#ண்ணகாரங்காளும் எப்படியா#ருக்கும்? அந்தி ஆலாயாங்காள�ல் இனைசி �ல்லா�ர்காள் இ��யா குரலில் நேதி��ரப் ப�டல்கானைளயும் தி�ரு��ய்வெமி�*�ப் ப�சுரங்கானைளயும் ப�டக் நேகாட்நேட� ர் பர�சிமினைட��ர்காள் என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் நேகாள்�#யுற்றி�ருந்தி�ன். அ�ற்னைறிவெயால்லா�ம் நேகாட்கும் நேபறு தி�க்கு �#னைர�#ல் கா�னைடக்காப்நேப�கா�றிது. இது மிட்டுந்தி���? சி�லா ந�னைளக்கு முன்பு �னைரயா#ல் தி�ன் கா��#லும் காருதி�தி சி�லா நேபறுகாளும் கா�ட்டப்நேப�கா�ன்றி�. வீரத்தி�ல் நே�லானை�யும் அ*கா�ல் மின்மிதினை�யும் ந�கார்த்தி பர�ந்திகா சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா�னை� நேநருக்கு நேநர் கா�ணப்நேப�கா�றி�ன். அவ்�ளவுதி���? அ�ருனைடயா வெசில்�ப் புதில்�#, ஒப்புயார்�#ல்லா�தி ந�ரீமிண� குந்தினை�ப் ப#ர�ட்டினையாயும் கா�ணப் நேப�கா�றி�ன்.

ஆ��ல் �*�யா#ல் தினைட எதுவும் நேநர�மில் இருக்காநே�ண்டும். எந்தித் தினைட நேநர்ந்தி�ல்தி�ன் என்�? னைகாயா#நேலா நே�ல் இருக்கா�றிது. இனைடயா#ல் வெதி�ங்கா�யா உனைறியா#நேலா ��ள் இருக்கா�றிது. மி�ர்ப#நேலா கா�சிம் இருக்கா�றிது. வெநஞ்சி�நேலா உரமி�ருக்கா�றிது. ஆ��ல் மிகா�திண்ட ந�யாகார், இள�ரசிர் ஆதி�த்திர், ஒரு வெபர�யா முட்டுக்காட்னைட நேப�ட்டிருக்கா�றி�ர்; ஒப்பு�#த்தி கா�ர�யாத்னைதி ந�னைறிநே�ற்று�திற்கு முன்பு யா�ர�டமும் சிண்னைட ப#டிக்காக் கூட�வெதின்று. அந்திக் காட்டனைளனையா ந�னைறிநே�ற்று�துதி�ன் மி�காவும் காடி�மி�யா#ருந்திது. ஏநேதி� இவ்�ளவு தூரமும் ப#ரயா�ணம் வெசிய்தி நேப�து ந�னைறிநே�ற்றி�யா�கா� �#ட்டது. இன்னும் இரண்டு ந�னைளயாப் ப#ரயா�ணம் தி�நே� மி�ச்சிமி�ருக்கா�றிது? அது�னைர வெப�றுனைமியுடன் இருந்நேதி தீர நே�ண்டும்.

ஆதி�ன் மினைறி�திற்குள் காடம்பூனைர அனைடயாநே�ண்டும் என்றி காருத்துடன் வெசின்று வெகா�ண்டிருந்தி �ந்தி�யாத்நேதி�ன் சி�றி�து நேநரத்துக்வெகால்லா�ம் வீர ந�ர�யாணபுர �#ண்ணகாரக் நேகா�யா#னைலா வெநருங்கா���ன்.

அன்று ஆடித் தி�ருமிஞ்சி�த் தி�ரு�#*�வும் நேசிர்ந்தி�ருந்திபடியா�ல் நேகா�யா#னைலாச் சுற்றி�யுள்ள மிரத் நேதி�ப்புகாள�ல் வெபரும் ஜா�க்கூட்டம் நேசிர்ந்தி�ருந்திது.

பலா�ச் சுனைளகாளும் ��னை*ப் ப*ங்காளும் காரும்புக் கா*�காளும் பலா�னைகாத் தி�ன்பண்டங்காளும் �#ற்ப�ர்காள் ஆங்கா�ங்நேகா கானைட னை�த்தி�ருந்தி�ர்காள். வெபண்காள் தினைலாயா#ல் சூடிக் வெகா�ள்ளும் மிலார்கானைளயும், நேதி� பூனைஜாக்குர�யா தி�மினைர வெமி�ட்டுக்காள் முதிலியா�ற்னைறியும் சி�லார் �#ற்றுக்வெகா�ண்டிருந்தி�ர்காள். நேதிங்கா�ய், இளநீர், அகா�ல், சிந்தி�ம், வெ�ற்றி�னைலா, வெ�ல்லாம், அ�ல், வெப�ர� முதிலியா�ற்னைறிச் சி�லார் குப்பல் குப்பலா�காப் நேப�ட்டு �#ற்றுக்வெகா�ண்டிருந்தி�ர்காள். ஆங்கா�ங்நேகா நே�டிக்னைகா �#நேந�திங்காள் நடந்து வெகா�ண்டிருந்தி�. நேஜா�சி�யார்காள், நேரனைகா சி�ஸ்தி�ரத்தி�ல் �ல்லா�ர்காள், குறி� வெசி�ல்லுகா�றி�ர்காள், �#ஷக்காடிக்கு மிந்தி�ர�ப்ப�ர்காள் - இ�ர்காளுக்கும் அங்நேகா குனைறி�#ல்னைலா. இனைதிவெயால்லா�ம் ப�ர்த்துக்வெகா�ண்டு வெசின்றி �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ஓர�டத்தி�ல் ஒரு வெபருங்கூட்டம் ந�ன்று வெகா�ண்டிருப்பனைதியும், அந்திக் கூட்டத்துக்குள்நேளயா#ருந்து யா�நேர� சி�லார் உரத்தி குரலில் ��க்கு��திம் வெசிய்யும் சித்திம் �ரு�னைதியும் கா���த்தி�ன். என்� �#��திம் நனைடவெபறுகா�றிது என்பனைதி அறி�ந்து வெகா�ள்ள அ�னுக்கு ஆ�ல் பீறி�ட்டுக்வெகா�ண்டு எழுந்திது. அந்தி ஆ�னைலா அடக்கா�க்வெகா�ள்ள அ���ல் முடியா�#ல்னைலா. கூட்டத்துக்கு வெ�ள�நேயா சி�னைலா ஓரமி�காக் குதி�னைரனையா ந�றுத்தி� �#ட்டுக் கீநே* இறிங்கா���ன். குதி�னைரனையா அங்நேகாநேயா ந�ற்கும்படி திட்டிக் வெகா�டுத்துச் சிமி�க்னை`யா�ல் வெசி�ல்லி�#ட்டுக் கூட்டத்னைதிப் ப#ளந்துவெகா�ண்டு உள்நேள நேப���ன்.

அங்நேகா �#��தித்தி�ல் ஈடுபட்டிருந்தி�ர்காள் மூன்நேறி நேபர்தி�ன் என்பனைதிப் ப�ர்க்கா அ�னுக்கு �#யாப்பு ஏற்பட்டது. ஆ��ல் �#��தித்தி�ல் ஈடுபட்ட�ர்காள் மூன்நேறி நேபர் தி�ன் என்றி�லும், கூட்டத்தி�லிருந்தி�ர்காள் பலார் அவ்�ப்நேப�து அ�ர�ர்காளுக்கு உகாந்தி ��திக்கா�ரர�ன் காட்சி�னையா ஆதிர�த்துக் நேகா�ஷங்கானைளக் கா�ளப்ப#��ர்காள். அதி��நேலாநேயா அவ்�ளவு சித்திம் எழுந்திது என்பனைதி �ந்தி�யாத்நேதி�ன் வெதிர�ந்துவெகா�ண்ட�ன். ப#றிகு என்� �#��திம் நனைடவெபறுகா�றிது என்பனைதிக் கா���த்தி�ன்.

��திமி�ட்ட மூ�ர�ல் ஒரு�ர் உடம்வெபல்லா�ம் ஊர்த்�புண்டரகாமி�காச் சிந்தி�ம் அண�ந்து தினைலாயா#ல் முன்குடுமி� னை�த்தி�ருந்தி னை�ஷ்ண� பக்தி சி�கா�மிண�. னைகாயா#ல் அ�ர் ஒரு குறுந்திடியும் னை�த்தி�ருந்தி�ர். காட்னைடயா�யும் குட்னைடயா�யும் னை�ரம் ப�ய்ந்தி தி�ருநேமி��யுடன் �#ளங்கா���ர்.

இன்வெ��ரு�ர் திமிது நேமி��வெயால்லா�ம் பட்னைட பட்னைடயா�ய்த் தி�ருநீறு அண�ந்தி�ருந்தி சி��பக்திர்.

மூன்றி��து மி��திர் கா��# �ஸ்தி�ரம் திர�த்துத் தினைலானையாயும் முண்ட�ம் வெசிய்து வெகா�ண்டிருந்தி�ர். அ�ர் னை�ஷ்ண�ரும் அல்லா, னைசி�ரும் அல்லா. இரண்னைடயும் காடந்தி�ர�� அத்னை�தி நே�தி�ந்தி� என்று வெதிர�யா�ந்திது.

னைசி�ர் வெசி�ன்��ர்:- "ஓ, ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப#நேயா! இதிற்கு �#னைட வெசி�ல்லும்! சி��வெபருமி�னுனைடயா முடினையாக் கா�ண்பதிற்குப் ப#ரம்மி�வும், அடினையாக் கா�ண்பதிற்குத் தி�ருமி�லும் முயான்றி�ர்காள�, இல்னைலாயா�? முடியும் அடியும் கா�ண�மில் இரு�ரும் �ந்து சி��வெபருமி�னுனைடயா ப�திங்காள�ல் சிரண�காதி� அனைடந்தி�ர்காள�, இல்னைலாயா�? அப்படியா#ருக்காச் சி��வெபருமி�னை�க் கா�ட்டிலும் உங்காள் தி�ருமி�ல் எப்படிப் வெபர�யா வெதிய்�ம் ஆ��ர்?"

இனைதிக் நேகாட்ட ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப# தின் னைகாத் திடினையா ஆட்டிக் வெகா�ண்டு "சிர�தி�ன் கா�ணும்! வீர னைசி� ப�திதூள� பட்டநேர! ந�றுத்தும் உம் நேபச்னைசி! இலாங்னைகா அரசி��கா�யா திசிகாண்ட ர��ணனுக்கு உம்முனைடயா சி��ன் �ரங்காள்

வெகா�டுத்தி�நேர? அந்தி �ரங்காள் எல்லா�ம் எங்காள் தி�ருமி�லின் அ�தி�ரமி�கா�யா இர�மிப#ர���ன் நேகா�திண்டத்தி�ன் முன்��ல் தி�#டு வெப�டியா�காப் நேப�கா�#ல்னைலாயா�? அப்படியா#ருக்கா, எங்காள் தி�ருமி�னைலாக் கா�ட்டிலும் உங்காள் சி��ன் எப்படிப் வெபர�யா வெதிய்�மி���ர்?" என்று நேகாட்ட�ன்.

இந்திச் சிமியாத்தி�ல் கா��# �ஸ்தி�ரம் அண�ந்தி அத்னை�தி சிந்ந�யா�சி� தினைலாயா#ட்டுக் கூறி�யாதி��து:- "நீங்காள் இரு�ரும் எதிற்கா�கா வீண�ல் ��திம் இடுகா�றீர்காள்? சி��ன் வெபர�யா வெதிய்�மி�, �#ஷ்ணு வெபர�யா வெதிய்�மி� என்று எத்தினை� நேநரம் நீங்காள் ��தி�த்தி�லும் �#�கா�ரம் தீர�து. இந்திக் நேகாள்�#க்குப் பதி�ல் நே�தி�ந்திம் வெசி�ல்கா�றிது. நீங்காள் கீ*�� பக்தி� மி�ர்க்காத்தி�ல் இருக்கா�றி �னைரயா#ல் தி�ன் சி��ன் - �#ஷ்ணு என்று சிண்னைடயா#டுவீர்காள். பக்தி�க்கு நேமிநேலா `��மி�ர்க்காம் இருக்கா�றிது. `��த்துக்கு நேமிநேலா `�ஸம் என்று ஒன்று இருக்கா�றிது. அந்தி ந�னைலானையா அனைடந்து�#ட்ட�ல் சி��னும் இல்னைலா, �#ஷ்ணுவும் இல்னைலா. சிர்�ம் ப#ரம்மி மியாம் ஜாகாத். ஸ்ரீ சிங்கார பகா�த்ப�தி�ச்சி�ர�யார் ப#ரம்மி சூத்தி�ர ப�ஷ்யாத்தி�ல் என்� வெசி�ல்லியா#ருக்கா�றி�ர் என்றி�ல்...."

இச்சிமியாம் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப# குறுக்கா�ட்டு, "சிர�தி�ன் கா�ணும் ந�றுத்தும்! உம்முனைடயா சிங்கார�ச்சி�ர�யா�ர் அவ்�ளவு உபந�ஷதிங்காளுக்கும் பகா�த்கீனைதிக்கும் ப#ரம்மி சூத்தி�ரத்துக்கும் ப�ஷ்யாம் எழுதி� �#ட்டுக் கானைடசி�யா#ல் என்� வெசி�ன்��ர் வெதிர�யுமி�?

"பஜா நேகா��#ந்திம் பஜா நேகா��#ந்திம்பஜா நேகா��#ந்திம் மூடமிநேதி"

என்று மூன்று��ட்டி வெசி�ன்��ர். உம்னைமிப் நேப�ன்றி வெமிNடீகார்கானைளப் ப�ர்த்துத்தி�ன் 'மூடமிநேதி' என்று சிங்கார�ச்சி�ர�யா�ர் வெசி�ன்��ர்!" எ�க் கூறி�யாதும், அந்தி கூட்டத்தி�ல் 'ஆஹா�' கா�ரமும், பர�கா�சிச் சி�ர�ப்பும், காரநேகா�ஷமும் காலாந்து எழுந்தி�.

ஆ��ல் சிந்ந�யா�சி� சும்மி� இருக்கா�#ல்னைலா. "அநேட! முன்குடுமி� நம்ப#! ந�ன் 'மூடமிதி�' என்று நீ வெசி�ன்�து சிர�தி�ன். ஏவெ�ன்றி�ல் உன் னைகாயா#ல் வெ�றுந்திடினையா னை�த்துக் வெகா�ண்டிருக்கும் நீ வெ�றுந்திடியான் ஆகா�றி�ய். உன்னை�ப் நேப�ன்றி வெ�றுந்திடியாநே��டு நேபசி �ந்திது என்னுனைடயா மூடமிதி�யா#��ல்தி�நே�?" என்றி�ர்.

"ஓய் சு��மி�காநேள! என் னைகாயா#ல் னை�த்தி�ருப்பது வெ�றுந்திடியால்லா. நே�ண்டியா சிமியாத்தி�ல் உம்முனைடயா வெமி�ட்னைட மிண்னைடனையா உனைடக்கும் சிக்தி� உனைடயாதுங் கா�ணும்!" என்று கூறி�க் வெகா�ண்நேட ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் னைகாயா#லிருந்தி குறுந்திடினையா ஓங்கா���ன். அனைதிப் ப�ர்த்தி அ�ன் காட்சி�யா�ர் 'ஓநேஹா�!' என்று ஆர்ப்பர�த்தி�ர்.

அப்நேப�து அத்னை�தி சு��மி�காள், "அப்பநே�! ந�றுத்தி�க் வெகா�ள்! திடி உன்னுனைடயா னைகாயா#நேலாநேயா இருக்காட்டும். அப்படிநேயா நீ உன் னைகாத்திடியா�ல் என்னை� அடித்தி�லும் அதிற்கா�கா ந�ன் நேகா�பங்வெகா�ள்ள மி�ட்நேடன். உன்னுடன் சிண்னைடக்கு �ரவும் மி�ட்நேடன். அடிப்பதும் ப#ரம்மிம்; அடி படு�தும் ப#ரம்மிம். என்னை� நீ அடித்தி�ல் உன்னை�நேயா அடித்துக் வெகா�ள்கா�றி�����ய்!" என்றி�ர்.

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப#, "இநேதி� எல்நேலா�ரும் ப�ருங்காள்! ப#ரம்மித்னைதிப் பரப்ப#ரம்மிம் தி�ருச்சி�த்துச் சி�த்திப் நேப�கா�றிது. என்னை� ந�நே� திடி வெகா�ண்டு தி�க்காப் நேப�கா�நேறின்!" என்று திடினையாச் சு*ற்றி�க் வெகா�ண்டு சு��மி�கானைள வெநருங்கா���ன்.

இனைதிவெயால்லா�ம் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி �ல்லா�னைரயானுக்கு ஒரு காணம் அந்தி முன்குடுமி� நம்ப#யா#ன் னைகாத்திடினையா �*�மிறி�த்துப் ப#டுங்கா�க் வெகா�ண்டு அ�னை� அந்தித் திடியா#��ல் ந�லு தி�ருச்சி�த்துச் சி�த்திலா�மி� என்று நேதி�ன்றி�யாது.

ஆ��ல் தி�டீவெரன்று சு��மி�யா�னைரக் கா�நேண�ம்! கூட்டத்தி�ல் புகுந்து அ�ர் மினைறிந்து�#ட்ட�ர். அனைதிப் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி னை�ஷ்ண� நேகா�ஷ்டியா�ர் நேமிலும் ஆர்ப்பர�த்தி�ர்காள்.

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் வீர னைசி�ருனைடயா பக்காமி�காத் தி�ரும்ப#, "ஓய் ப�திதூள� பட்டநேர! நீர் என்� வெசி�ல்லுகா�றீர்? நேமிலும் ��திம் வெசிய்யா �#ரும்புகா�றீர�? அல்லாது சு��மி�யா�ரப் நேப�ல் நீரும் ஓட்டம் எடுக்கா�றீர�?" என்றி�ன்.

"ந���? ஒருந�ளும் ந�ன் அந்தி ��ய் நே�தி�ந்தி�னையாப் நேப�ல் ஓட்டம் எடுக்கா மி�ட்நேடன். என்னை�யும் உம்முனைடயா காண்ணன் என்று ந�னை�த்தீநேர�? நேகா�ப#யார் வீட்டில் வெ�ண்வெணய் தி�ருடி உண்டு மித்தி�ல் அடிபட்ட�ன் தி�நே� உம்முனைடயா காண்ணன்!..." என்று ப�திதூள� பட்டர் வெசி�ல்�திற்குள், ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் குறுக்கா�ட்ட�ன். "ஏன் கா�ணும்? உம்முனைடயா பரமிசி��ன் ப#ட்டுக்கு மிண் சுமிந்து முதுகா�ல் அடிபட்டனைதி மிறிந்து �#ட்டீநேர�!" என்று நேகாட்டுக் வெகா�ண்டு னைகாத்திடினையா வீசி�க் வெகா�ண்டு வீர னைசி�ர் அருகா�ல் வெநருங்கா���ன்.

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நல்லா குண்ட�தி� குண்டன். வீரனைசி�ர�கா�யா ப�திதூள� பட்டநேர� சிற்று வெமிலிந்தி மி��திர்.

நேமிற்கூர�யா இரு�னைரயும் �#��தித்தி�ல் உற்சி�காப்படுத்தி� �ந்தி�ர்காள், தி�ங்காளும் னைகாகாலாக்கா ஆயாத்திமி�கா� ஆர��ரம் வெசிய்தி�ர்காள்.

இந்தி மூடச் சிண்னைடனையாத் திடுக்காநே�ண்டும் என்றி எண்ணம் �ல்லா�னைரயான் மி�த்தி�ல் உண்ட�யா#ற்று.

அ�ன் ந�ன்றி இடத்தி�லிருந்து சிற்று முன்��ல் �ந்து, "எதிற்கா�கா ஐயா� நீங்காள் சிண்னைட நேப�டுகா�றீர்காள்? நே�று நே�னைலா ஒன்றும் உங்காளுக்கு இல்னைலாயா�? சிண்னைடக்குத் தி��வு எடுத்தி�ல் ஈ* ந�ட்டுக்குப் நேப��துதி�நே�? அங்நேகா வெபரும் நேப�ர் நடந்து வெகா�ண்டிருக்கா�றிநேதி?" என்றி�ன்.

நம்ப# சிட்வெடன்று அ�னை�த் தி�ரும்ப#ப் ப�ர்த்து, "இ�ன் யா�ரட� ந�யா�யாம் வெசி�ல்லா �ந்தி�ன்?" என்றி�ன்.

கூட்டத்தி�நேலா இருந்தி�ர்காள�ல் சி�லாருக்கு, �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா வீரத் நேதி�ற்றிமும் அ�னுனைடயா அ*கா�யா முகா �#லா�சிமும் ப#டித்தி�ருந்தி�.

"திம்ப#! நீ வெசி�ல்லு! இந்திச் சிண்னைடக்கா�ரர்காளுக்கு ந�யா�யாத்னைதி எடுத்துச் வெசி�ல்லு! உ�க்குப் பக்காபலாமி�கா ந�ங்காள்

இருக்கா�நேறி�ம்!" என்று அ�ர்காள் வெசி�ன்��ர்காள்.

"எ�க்கு வெதிர�ந்தி ந�யா�யாத்னைதிச் வெசி�ல்லுகா�நேறின். சி��வெபருமி�னும் ந�ர�யாணமூர்த்தி�யும் திங்காளுக்குள் சிண்னைட நேப�ட்டுக் வெகா�ள்�தி�காத் வெதிர�யா�#ல்னைலா. அ�ர்காள் சி�நேநகாமி�காவும் சுமுகாமி�காவும் இருந்து �ருகா�றி�ர்காள். அப்படியா#ருக்கா, இந்தி நம்ப#யும், பட்டரும் எதிற்கா�காச் சிண்னைட நேப�ட்டுக் வெகா�ள்ள நே�ண்டும்?" என்று �ல்லா�னைரயான் கூறி�யானைதிக் நேகாட்டு, அக்கூட்டத்தி�ல் பலாரும் நனைகாத்தி�ர்காள்.

அப்நேப�து வீரனைசி� பட்டர், "இந்திப் ப#ள்னைள அறி���ள�யா�காநே� நேதி�ன்றுகா�றி�ன். ஆ��ல் நே�டிக்னைகாப் நேபச்சி���ல் மிட்டும் �#��திம் தீர்ந்து �#டுநேமி�? சி��ன் வெபர�யா வெதிய்�மி�, தி�ருமி�ல் வெபர�யா வெதிய்�மி�! என்றி நேகாள்�#க்கு இ�ன் �#னைட வெசி�ல்லாட்டும்!" என்றி�ர்.

"சி��னும் வெபர�யா வெதிய்�ந்தி�ன்; தி�ருமி�லும் வெபர�யா வெதிய்�ந்தி�ன். இரு�ரும் சிமிமி�� வெதிய்�ங்காள். யா�னைர நே�ண்டுமி���லும் வெதி�ழுது வெகா�ள்ளுங்காள். சிண்னைட எதிற்கு?" என்றி�ன் �ல்லா�னைரயான்.

"அது எப்படிச் வெசி�ல்லாலா�ம்? சி��னும் �#ஷ்ணுவும் சிமிமி�� வெதிய்�ங்காள் என்று வெசி�ல்லு�திற்கு ஆதி�ரம் என்�?" என்று ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் அதிட்டிக்நேகாட்ட�ன்.

"ஆதி�ரமி�? இநேதி� வெசி�ல்கா�நேறின்! நேநற்று மி�னைலா னை�குண்டத்துக்குப் நேப�யா#ருந்நேதின் - அநேதி நேநரத்தி�ல் பரமிசி��னும் அங்நேகா �ந்தி�ருந்தி�ர். இரு�ரும் சிமி ஆசி�த்தி�ல் அமிர்ந்தி�ருந்தி�ர்காள். அ�ர்காளுனைடயா உயாரம் ஒன்றி�காநே� இருந்திது. ஆயா#னும் ஐயாத்துக்கு இடமி�ன்றி� என் னைகாயா#��ல் மு*ம்நேப�ட்டு இரு�ர் உயாரத்னைதியும் அளந்து ப�ர்த்நேதின்..."

"அட ப#ள்ள�ய் பர�கா�சிமி� வெசிய்கா�றி�ய்?" என்று ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் கார்ஜானை� வெசிய்தி�ன்.

கூட்டத்தி��ர், "வெசி�ல்லு, திம்ப#! வெசி�ல்லு!" என்று ஆர்ப்பர�த்தி�ர்காள்.

"அளந்து ப�ர்த்திதி�ல் இரு�ரும் சிமிமி�� உயாரநேமி இருந்தி�ர்காள். அநேதி�டு �#ட�மில் சி��னை�யும் தி�ருமி�னைலாயும் நேநர�நேலாநேயா நேகாட்டு �#ட்நேடன். அ�ர்காள் என்� வெசி�ன்��ர்காள் வெதிர�யுமி�? 'அர�யும் சி��னும் ஒண்ணு, அறி�யா�தி�ர் ��யா#நேலா மிண்ணு' என்று வெசி�ன்��ர்காள். அவ்�#திம் வெசி�ல்லி, திங்கானைளப் பற்றி�ச் சிண்னைட நேப�டுகா�றி�ர்காள�ன் ��யா#நேலா நேப�டு�திற்கு இந்னைதிப் ப#டி மிண்னைணயும் வெகா�டுத்தி�ர்காள்!" என்று கூறி�யா �ல்லா�னைரயான், மூடியா#ருந்தி தி�து �லாக்னைகானையாத் தி�றிந்து கா�ட்டி��ன். அதிற்குள்நேள ஒரு ப#டி மிண் இருந்திது. அனைதி வீசி� உதிறி���ன்.

கூட்டத்தி�லிருந்தி�ர்காள�ல் பலார் அப்நேப�து வெபரும் உற்சி�காங்வெகா�ண்டு தினைலாக்குத் தினைலா தினைரயா#லிருந்து ஒருப#டி மிண் எடுத்து, நம்ப#யா#ன் தினைலாயா#லும் பட்டர் தினைலாயா#லும் வீசி� எறி�யா ஆரம்ப#த்தி�ர்காள். இந்தித் துர�க்ரகாச் வெசியானைலாச் சி�லார் திடுக்கா முயான்றி�ர்காள்.

"அநேட! தூர்த்திர்காள�! ந�ஸ்தி�கார்காள�!" என்று வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்டு ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் தின் னைகாத் திடினையாச் சு*ற்றி�க் வெகா�ண்டு கூட்டத்தி�ற்குள் ப#ரநே�சி�த்தி�ன்.

ஒரு வெபர�யா காலா�ரமும் அடிதிடி சிண்னைடயும் அப்நேப�து அங்நேகா ந�காழும் நேப�லிருந்தி�.

நல்லாநே�னைளயா�கா, அந்தி சிமியாத்தி�ல், சிற்றுத் தூரத்தி�ல் ஒரு வெபர�யா சிலாசிலாப்பு ஏற்பட்டது.

"சூர�தி� சூரர், வீரப்ப#ரதி�பர், மி�றிப�ண்டியான் பனைடனையா வீறுவெகா�ண்டு தி�க்கா� நே�நேர�டு அறுத்தி வெ�ற்றி� நே�ல் உனைடயா�ர், இருபத்து ந�லு நேப�ர்காள�ல் சிண்னைடயா#ட்டு, அறுபத்து ந�ன்கு �#ழுப்புண்கானைளப் வெபற்றி தி�ருநேமி��யார், நேசி�*ந�ட்டுத் தி��தி�கா�ர�, தி���யா பண்ட�ர ந�யாகார், இனைறி�#தி�க்கும் நேதி�ர், வெபர�யா பழுநே�ட்டனைரயார் �#ஜாயாம் வெசிய்கா�றி�ர்! பர�க்! பர�க்! �*� �#டுங்காள்!" என்று இடிமு*க்காக் குரலில் காட்டியாம் கூறுதில் நேகாட்டது.

இவ்��று காட்டியாம் கூறி�யா�ர்காள் முதிலில் �ந்தி�ர்காள். ப#றிகு முரசு அடிப்ப�ர்காள் �ந்தி�ர்காள். அ�ர்காளுக்குப் ப#ன்��ல் பனை�மிரக்வெகா�டி தி�ங்குநே��ர் �ந்தி�ர்காள். ப#ன்�ர், னைகாயா#ல் நே�ல் ப#டித்தி வீரர்காள் சி�லார் காம்பீரமி�கா நடந்து �ந்தி�ர்காள்.

இ�ர்காளுக்கு ப#ன்��ல் �ந்தி அலாங்கார�த்தி யா�னை�யா#ன் மீது ஆஜா�னுப�கு��� கார�யா தி�ருநேமி��யார் ஒரு�ர் வீற்றி�ருந்தி�ர். மித்திகாஜாத்தி�ன் நேமில் அந்தி வீரர் வீற்றி�ருந்தி கா�ட்சி�, ஒரு மி�மினைலாச் சி�காரத்தி�ன் மீது கார�யா வெகா�ண்டல் ஒன்று திங்கா�யாது நேப�ல் இருந்திது.

கூட்டத்தி�ல் இருந்தி�ர்காள் அத்தினை�நேபரும் சி�னைலாயா#ன் இருபுறித்தி�லும் �ந்து ந�ன்றிதுநேப�ல் �ல்லா�னைரயானும் �ந்து ந�ன்று ப�ர்த்தி�ன். யா�னை� மீது இருந்தி�ர் தி�ன் பழுநே�ட்டனைரயார் என்பனைதி ஊகா�த்துக் வெகா�ண்ட�ன்.

யா�னை�க்குப் ப#ன்��ல் பட்டுத் தி�னைரயா#��ல் மூடப்பட்ட சி��#னைகா ஒன்று �ந்திது. அதிற்குள் இருப்பது யா�நேர� என்று �ல்லா�னைரயான் சி�ந்தி�ப்பதிற்குள்நேள, வெசிக்கா சி��ந்தி ந�றித்துடன் �னைளயால்காளும் காங்காணங்காளும் அண�ந்தி ஒரு காரம் சி��#னைகாக்குள்நேளயா#ருந்து வெ�ள�ப்பட்டுப் பல்லாக்கா�ன் பட்டுத் தி�னைரனையாச் சி�றி�து �#லாக்கா�யாது, நேமிகாத்தி���ல் மூடப்பட்டிருந்தி பூரண சிந்தி�ரன் நேமிகாத் தி�னைர �#லாகா�யாதும் பளீவெரன்று ஒள� வீசு�து நேப�ல் சி��#னைகாக்குள்நேள கா�ந்தி� மியாமி�� ஒரு வெபண்ண�ன் முகாம் வெதிர�ந்திது.

வெபண் குலாத்தி�ன் அ*னைகாக் காண்டு காள�க்கும் காண்காள் �ல்லா�னைரயானுக்கு உண்டு என்றி�லும், அந்திப் வெபண்ண�ன் முகாம் ப#ரகா�சிமி�� பூரண சிந்தி�ரனை�வெயா�த்தி வெப�ன் முகாமி�யா#ருந்தி�லும் எக்கா�ரணத்தி���நேலா� �ல்லா�னைரயானுக்கு அம்முகாத்னைதிப் ப�ர்த்திதும் உள்ளத்தி�ல் மிகா�ழ்ச்சி� நேதி�ன்றி�#ல்னைலா. இ�ந்வெதிர�யா�தி பயாமும் அரு�ருப்பும் ஏற்பட்ட�.

அநேதி நேநரத்தி�ல் அந்திப் வெபண்ண�ன் காண்காள் �ல்லா�னைரயானுக்கு அருகா�ல் உற்று நேந�க்கா��. மிறுகாணம் ஒரு பீதி�காரமி�� வெபண் குரலில் 'கா�றீச்' என்றி கூச்சில் நேகாட்டது. உடநே� சி��#னைகாயா#ன் பட்டுத் தி�னைர முன்நேப�ல் மூடிக் வெகா�ண்டது.

�ல்லா�னைரயான் தின் அக்காம் பக்காத்தி�ல் நேந�க்கா���ன், தி�க்கு அருகா�ல் எனைதிநேயா� யா�னைரநேயா� ப�ர்த்து�#ட்டுத்தி�ன் அந்தி மி�து 'கா�றீச்' சி�ட்டு �#ட்டுச் சி��#னைகாத் தி�னைரனையா மூடிக்வெகா�ண்ட�ள் என்று அ�ன் உள்ளுணர்ச்சி� வெசி�ல்லிற்று. எ�நே�, சுற்றுமுற்றும் ப�ர்த்தி�ன். ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் தி�க்குச் சிற்றுப் ப#ன்��ல் ஒரு புள�யா மிரத்தி�ல் சி�ய்ந்து வெகா�ண்டு ந�ற்பனைதிக் காண்ட�ன். அந்தி வீர னை�ஷ்ண� நம்ப#யா#னுனைடயா முகாம் வெசி�ல்லா முடியா�தி �#கா�ரத்னைதி அனைடந்து நேகா�ர �டி�மி�கா மி�றி�யா#ருப்பனைதியும் ப�ர்த்தி�ன். �ல்லா�னைரயானுனைடயா உள்ளத்தி�ல் கா�ரணம் �#ளங்கா�தி தி�னைகாப்பும் அரு�ருப்பும் ஏற்பட்ட�.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 3. வ�ண்ணகரக் கோகயி�ல்

சி�லா சிமியாம் சி�றி�யா ந�காழ்ச்சி�யா#லிருந்து வெபர�யா சிம்ப�ங்காள் �#னைளகா�ன்றி�. �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ��ழ்க்னைகாயா#ல் அத்தினைகாயா ஒரு சி�றி�யா ந�காழ்ச்சி� இப்நேப�து நேநர்ந்திது.

சி�னைலாநேயா�ரத்தி�நேலா ந�ன்று பழுநே�ட்டனைரயார�ன் பர���ரங்காள் நேப��னைதி �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி�ன் அல்லா��? அ�ன் ந�ன்றி இடத்துக்குச் சிற்றுத் தூரத்தி�நேலாநேயா அ�னுனைடயா குதி�னைர ந�ன்று வெகா�ண்டிருந்திது.

பழுநே�ட்டனைரயார�ன் ஆட்காள�நேலா கானைடசி�யா�காச் வெசின்றி சி�லார�ன் ப�ர்னை� அக்குதி�னைர மீது வெசின்றிது.

"அநேட! இந்திக் குருனைதினையாப் ப�ரட�!" என்றி�ன் ஒரு�ன்.

"குருனைதி என்று வெசி�ல்லா�நேதிட�! குதி�னைர என்று வெசி�ல்!" என்றி�ன் இன்வெ��ரு�ன்.

"உங்காள் இலாக்நேகா�ண ஆர�ய்ச்சி� இருக்காட்டும்; முதிலில் அது குதி�னைரயா� அல்லாது காழுனைதியா� என்று வெதிர�ந்துவெகா�ள்ளுங்காள்!" என்றி�ன் இன்வெ��ரு நே�டிக்னைகாப் ப#ர�யான்.

"அனைதியும் ப�ர்த்து�#டலா�மி�!" என்று வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்டு அந்தி ஆட்காள�ல் ஒரு�ன் குதி�னைரனையா அணுகா� �ந்தி�ன். அதின் தி��# ஏறி முயான்றி�ன். ஏறிப் ப�ர்க்கா�றி�ன் தின் எஜாமி��ன் அல்லா என்பனைதி அந்தி அறி�வுக் கூர்னைமியுள்ள குதி�னைர வெதிர�ந்து வெகா�ண்டது. அந்தி நே�ற்று மி��தினை� ஏற்றுக் வெகா�ள்ள மி�ட்நேடன் என்று முரண்டு ப#டித்திது.

"இது வெப�ல்லா�தி குதி�னைரயாட�! இதின்நேபர�ல் ந�ன் ஏறிக் கூட�தி�ம்! பரம்பனைரயா�� அரசிகுலாத்தி�ன் தி�ன் இதின் நேமில் ஏறிலா�மி�ம். அப்படிவெயான்றி�ல் திஞ்சி�வூர் முத்தினைரயான் தி�ரும்ப# �ந்துதி�ன் இதின்நேமில் ஏறிநே�ண்டும்!" என்று அ�ன் சிமித்கா�ரமி�ய்ப் நேபசி�யானைதிக் நேகாட்டு மிற்றி வீரர்காள் நனைகாத்தி�ர்காள்.

ஏவெ�ன்றி�ல், திஞ்சி�வூர் முத்தினைரயார் குலாம் நசி�ந்துப்நேப�ய் நூறு ஆண்டுகாள் ஆகா��#ட்ட�. இப்நேப�து நேசி�*ர்காள் புலிக்வெகா�டி திஞ்சி�வூர�ல் பறிந்து வெகா�ண்டிருந்திது.

"குதி�னைரயா#ன் எண்ணம் அவ்�#திம் இருக்காலா�ம். ஆ��ல், என்னை�க் நேகாட்ட�ல், வெசித்துப் நேப�� திஞ்சி�வூர் முத்தினைரயானை�க் கா�ட்டிலும் உயா#நேர�டு இருக்கா�றி தி�ண்ட�ர�யாநே� நேமில் என்நேபன்!" என்றி�ன் மிற்வெறி�ரு வீரன்.

"தி�ண்ட�ர�யா�! உன்னை� ஏற்றி�க்வெகா�ள்ள மிறுக்கும் குதி�னைர ந�ஜாக்குதி�னைரதி��� என்று ப�ர்த்து�#டு! ஒருநே�னைள, வெபருமி�ள�ன் தி�ருந�ளுக்கு �ந்தி வெப�ய்க்கா�ல் குதி�னைரயா�யா#ருந்தி�லும் இருக்காலா�ம்!" என்றி�ன் மிற்வெறி�ரு பர�கா�சிப் ப#ர�யான்.

"அனைதியும் நேசி�தி�த்துப் ப�ர்த்து �#டுகா�நேறின்" என்று வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்டு குதி�னைர மீது ஏறிப்நேப�� தி�ண்ட�ர�யான் அதினுனைடயா ��னைலா முறுக்கா���ன். நேர�ஷமுள்ள அக்குதி�னைர உடநே� ப#ன்�ங்கா�ல்கானைள ந�லு திடனை� �#சி�றி� உனைதித்து�#ட்டு ஓட்டம் ப#டித்திது.

"குருனைதி ஓடுகா�றிதிட�! ந�ஜாக் குருனைதிதி��ட�!" என்று அவ்வீரர்காள் கூச்சிலிட்டு, "உய்! உய்!" என்று நேகா�ஷVத்து, ஓடுகா�றி குதி�னைரனையா நேமிலும் �#ரட்டி��ர்காள்.

குதி�னைர, தி�ருந�ள் கூட்டத்துக்கா�னைடநேயா புகுந்து ஓடிற்று. ஜா�ங்காள் அதின் கா�லாடியா#ல் மி�தி�பட�மிலிருப்பதிற்கா�காப் பரபரப்புடன் அங்கும் இங்கும் நகார்ந்து வெகா�ண்ட�ர்காள். அப்படியும் அ�ர்காள�ல் சி�லார் உனைதிபட்டு �#ழுந்தி�ர்காள். குதி�னைர வெநறி� வெகாட்டு வெ�றி�வெகா�ண்டு ஓடியாது.

இவ்�ளவும் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் காண்வெணதி�நேர அதி� சீக்கா�ரத்தி�ல் நடந்து�#ட்டது. அ�னுனைடயா முகாத் நேதி�ற்றித்தி�லிருந்து குதி�னைர அ�னுனைடயா குதி�னைர என்பனைதி ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் காண்டு வெகா�ண்ட�ன்.

"ப�ர்த்தி�யா�, திம்ப#! அந்திப் பழுவூர்த் திடியார்காள் வெசிய்தி நே�னைலானையா! என்��டம் நீ கா�ட்ட �ந்தி வீரத்னைதி அ�ர்காள�டம் கா�ட்டு�துதி�நே�?' என்று குத்தி�க் கா�ட்டி��ன்.

�ந்தி�யாத்நேதி�னுக்கு ஆத்தி�ரம் வெப�த்துக் வெகா�ண்டு �ந்திது. எ��னும் பல்னைலாக் காடித்துக் வெகா�ண்டு வெப�றுனைமினையாக் கானைடப#டித்தி�ன். பழுவூர் வீரர்காள் வெபருங்கூட்டமி�யா#ருந்தி�ர். அவ்�ளவு நேபருடன் ஒநேர சிமியாத்தி�ல் சிண்னைடக்கு நேப��தி�ல் வெப�ருள் இல்னைலா. அ�ர்காள் இ�னுடன் சிண்னைட நேப�டு�திற்கா�காக் கா�த்தி�ருக்காவும் இல்னைலா. குதி�னைர ஓடியானைதிப் ப�ர்த்துச் சி�ர�த்து �#ட்டு, அ�ர்காளும் �#னைரந்து நேமிநேலா நடந்தி�ர்காள்.

குதி�னைர நேப�� தி�னைசினையா நேந�க்கா� �ந்தி�யாத்நேதி�ன் வெசின்றி�ன். அது வெகா�ஞ்சி தூரம் ஓடி�#ட்டுத் தி���காநே� ந�ன்று �#டும் என்று அ�னுக்குத் வெதிர�யும். ஆனைகாயா�ல் அனைதிப்பற்றி� அ�ன் கா�னைலாப்பட�#ல்னைலா. பழுநே�ட்டனைரயார�ன் அகாம்ப��ம் ப#டித்தி ஆட்காளுக்கு என்னைறிக்கா��து ஒருந�ள் நன்றி�காப் புத்தி� காற்ப#க்கா நே�ண்டும் என்றி எண்ணம் அ�ன் உள்ளத்தி�ல் அழுத்திமி�காப் பதி�ந்திது.

புள�யாந்நேதி�ப்புக்கு அப்ப�ல், ஜா� சிஞ்சி�ரமி�ல்லா�தி இடத்தி�ல் குதி�னைர நேசி�காநேமி �டி�மி�கா ந�ன்று வெகா�ண்டிருந்திது. �ந்தி�யாத்நேதி�ன் அதின் அருகா�ல் வெசின்றிதும், குதி�னைர கானை�த்திது. "ஏன் என்னை��#ட்டு ப#ர�ந்து வெசின்று, இந்திச் சிங்காடத்துக்கு உள்ள�க்கா���ய்?" என்று அந்தி ��யா#ல்லா�ப் ப#ர�ண� குனைறி கூறு�துநேப�ல் அதின் கானை�ப்புத் வெதி���த்திது. �ந்தி�யாத்நேதி�ன் அதின் முதுனைகாத் திட்டிச் சி�ந்திப்படுத்தி���ன். ப#றிகு அனைதித் தி�ருப்ப# அனை*த்துக் வெகா�ண்டு சி�னைலாப்பக்காம் நேந�க்கா� �ந்தி�ன். தி�ரு�#*�க் கூட்டத்தி�ல் இருந்தி�ர்காள் பலாரும் அ�னை�ப் ப�ர்த்து, "இந்தி முரட்டுக் குதி�னைரனையா ஏன் கூட்டத்தி�ல் வெகா�ண்டு�ந்தி�ய், திம்ப#! எத்தினை� நேபனைர அது உனைதித்துத் திள்ள��#ட்டது?" என்றி�ர்காள்.

"இந்திப் ப#ள்னைள என்� வெசிய்��ன்? குதி�னைரதி�ன் என்� வெசிய்யும்? அந்திப் பழுநே�ட்டனைரயார�ன் முரட்டு ஆட்காள் அல்லா�� இப்படிச் வெசிய்து�#ட்ட�ர்காள்?" என்று இரண்வெட�ரு�ர் சிமி�தி��ம் வெசி�ன்��ர்காள்.

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் இன்�மும் சி�னைலாயா#ல் கா�த்துக்வெகா�ண்டு ந�ன்றி�ன். "இநேதிதிட� சி��யான்? இ�ன் நம்னைமி �#டமி�ட்ட�ன் நேப�லிருக்கா�றிநேதி!" என்று எண்ண� �ந்தி�யாத்நேதி�ன் முகாத்னைதிச் சுளுக்கா���ன்.

"திம்ப#! நீ எந்திப் பக்காம் நேப�காப் நேப�கா�றி�ய்?" என்று ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நேகாட்ட�ன்.

"ந���? வெகா�ஞ்சிம் நேமிற்குப் பக்காம் வெசின்று, ப#றிகு, வெதிற்குப் பக்காம் தி�ரும்ப#, சி�றி�து கா�*க்குப் பக்காம் �னைளத்துக்வெகா�ண்டு நேப�ய் அப்புறிம் வெதின்நேமிற்குப் பக்காம் நேப�நே�ன்!" என்றி�ன் �ந்தி�யாத்நேதி�ன்.

"அனைதிவெயால்லா�ம் ந�ன் நேகாட்கா�#ல்னைலா. இன்று ர�த்தி�ர� எங்நேகா திங்கு��ய் என்று நேகாட்நேடன்".

"நீ எதிற்கா�கா அனைதிக் நேகாட்கா�றி�ய்?"

"ஒருநே�னைள காடம்பூர் சிம்பு�னைரயார் அரண்மினை�யா#ல் நீ திங்கு�தி�யா#ருந்தி�ல் எ�க்கு அங்நேகா ஒரு நே�னைலா இருக்கா�றிது..."

"உ�க்கு மிந்தி�ரதிந்தி�ரம் வெதிர�யுமி�, என்�? ந�ன் காடம்பூர் அரண்மினை�க்குப் நேப�கா�நேறின் என்பனைதி எப்படி அறி�ந்தி�ய்?"

"இதி�ல் என்� அதி�சியாம்? இன்னைறிக்குப் பலா ஊர்காள�லிருந்தும் பலா �#ருந்தி�ள�காள் அங்நேகா �ருகா�றி�ர்காள். பழுநே�ட்டனைரயாரும் அ�ர் பர���ரமும் அங்நேகாதி�ன் நேப�கா�றி�ர்காள்.

"வெமிய்யா�கா��?" என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் தின் �#யாப்னைப வெ�ள�யா#ட்ட�ன்.

"வெமிய்யா�காத்தி�ன்! அது உ�க்கு வெதிர�யா�தி�, என்�? யா�னை�, குதி�னைர, பல்லாக்கு, பர��ட்டம் எல்லா�ம் காடம்பூர் அரண்மினை�னையாச் நேசிர்ந்தினை�தி�ன். பழுநே�ட்டனைரயானைர எதி�ர்வெகா�ண்டு அனை*த்துப் நேப�கா�ன்றி�. பழுநே�ட்டனைரயார் எங்நேகா நேப���லும் இந்தி மிர�யா�னைதிவெயால்லா�ம் அ�ருக்கு நனைடவெபற்நேறி ஆகா நே�ண்டும்."

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் வெமிN� நேயா�சினை�யா#ல் ஆழ்ந்தி�ன். பழுநே�ட்டனைரயார் திங்குமி�டத்தி�ல் தி�னும் திங்கு�வெதின்பது எள�தி�ல் கா�னைடக்காகூடியா ��ய்ப்பு அல்லா. அந்தி மி�வெபரும் வீரருடன் ப*க்காம் வெசிய்துவெகா�ள்ள ஒரு சிந்திர்ப்பம் கா�னைடத்தி�லும் கா�னைடக்காலா�ம். ஆ��ல் அ�ருனைடயா முரட்டுப் பர���ரங்காளுடன் ஏற்பட்ட அனுப�ம் இன்னும் அ�னுக்குக் காசிந்து வெகா�ண்டிருந்திது.

"திம்ப#! எ�க்கு ஒரு உதி�# வெசிய்��யா�?" என்று ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் இரக்காமி�� குரலில் நேகாட்ட�ன்.

"உ�க்கு ந�ன் வெசிய்யாக்கூடியா உதி�# என்� இருக்காமுடியும்? இந்திப் பக்காத்துக்நேகா ந�ன் புதி�யா�ன்."

"உன்��ல் முடியாக்கூடியா கா�ர�யாத்னைதிநேயா வெசி�ல்நே�ன். இன்றி�ரவு என்னை�க் காடம்பூர் அரண்மினை�க்கு அனை*த்துக் வெகா�ண்டு நேப�!"

"எதிற்கா�கா? அங்நேகா யா�ர��து வீர னைசி�ர் �ருகா�றி�ர�? 'சி��ன் வெபர�யா வெதிய்�மி�? தி�ருமி�ல் வெபர�யா வெதிய்�மி�?' என்று �#��தி�த்து முடிவு காட்டப் நேப�கா�றீர்காள�?"

"இல்னைலா, இல்னைலா, சிண்னைட ப#டிப்பநேதி என் நே�னைலா என்று ந�னை�க்கா நே�ண்ட�ம். இன்றி�ரவு காடம்பூர் மி�ள�னைகாயா#ல் வெபர�யா �#ருந்து நனைடவெபறும். �#ருந்துக்குப் ப#றிகு காள�யா�ட்டம், சி�மி�யா�ட்டம், குரனை�க் கூத்து - எல்லா�ம் நனைடவெபறும். குரனை�க் கூத்துப் ப�ர்க்கா நே�ண்டும் என்று எ�க்கு ஆனைசி!"

"அப்படியா#ருந்தி�லும், ந�ன் உன்னை� எப்படி அனை*த்துப் நேப�கா முடியும்?"

"என்னை� உன் பண�யா�ள் என்று வெசி�ன்��ல் நேப�கா�றிது."

�ந்தி�யாத்நேதி�னுக்கு முன்��ல் ஏற்பட்ட சிந்நேதிகாம் �லுப்பட்டது.

"அந்தி மி�தி�ர� ஏமி�ற்று நேமி�சிடிக்வெகால்லா�ம் நீ நே�று யா�னைரயா��து ப�ர்க்காநே�ண்டும். உன்னை�ப் நேப�ன்றி பண�யா�ளன் எ�க்குத் நேதினை�யா#ல்னைலா. வெசி�ன்��ல் நம்பவும் மி�ட்ட�ர்காள். நேமிலும் நீ வெசி�ன்�னைதிவெயால்லா�ம் நேயா�சி�த்துப் ப�ர்த்தி�ல் என்னை�நேயா இன்று நேகா�ட்னைடக்குள் �#டு��ர்காநேள� என்றி சிந்நேதிகாம் உண்ட�கா�றிது."

"அப்படியா���ல், நீ காடம்பூருக்கு அனை*ப்புப் வெபற்றுப் நேப�கா�#ல்னைலாவெயான்று வெசி�ல்லு!"

"ஒரு �னைகாயா#ல் அனை*ப்பு இருக்கா�றிது. சிம்பு�னைரயார் மிகான் காந்திமி�றிநே�ள் என்னுனைடயா உற்றி நண்பன். இந்திப் பக்காம் �ந்தி�ல் அ�ர்காளுனைடயா அரண்மினை�க்கு அ�சி�யாம் �ரநே�ணுவெமின்று என்னை�ப் பலாமுனைறி அனை*த்தி�ருக்கா�றி�ன்."

"இவ்�ளவுதி���? அப்படியா���ல் உன் ப�நேட இன்னைறிக்குக் வெகா�ஞ்சிம் தி�ண்ட�ட்டமி�காத்தி�ன் இருக்கும்!"

இரு�ரும் சி�றி�து நேநரம் வெமிN�மி�காப் நேப�ய்க் வெகா�ண்டிருந்தி�ர்காள்.

"ஏன் என்னை� இன்னும் வெதி�டர்ந்து �ருகா�றி�ய்?" என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் நேகாட்ட�ன்.

"அந்திக் நேகாள்�#னையாநேயா ந�னும் தி�ருப்ப#க் நேகாட்காலா�ம். நீ ஏன் என்னை�த் வெதி�டர்கா�றி�ய்? உன் �*�நேயா நேப��துதி�நே�?"

"�*� வெதிர�யா�தி குற்றித்தி���ல் தி�ன், நம்ப#! நீ எங்நேகா நேப�கா�றி�ய்? ஒருநே�னைள காடம்பூருக்குத்தி���?"

"இல்னைலா; நீ தி�ன் என்னை� அங்கு அனை*த்துப் நேப�கா முடியா�து என்று வெசி�ல்லி�#ட்ட�நேயா? ந�ன் �#ண்ணகாரக் நேகா�யா#லுக்குப் நேப�கா�நேறின்."

"வீரந�ர�யாணப் வெபருமி�ள் சிந்ந�தி�க்குத்தி�நே�?"

"ஆம்."

"ந�னும் அந்தி ஆலாயாத்துக்கு �ந்து வெபருமி�னைளச் நேசி�#ப்பதிற்கு �#ரும்புகா�நேறின்."

"ஒருநே�னைள �#ஷ்ணு ஆலாயாத்துக்கு நீ �ரமி�ட்ட�நேயா� என்று ப�ர்த்நேதின். ப�ர்க்கா நே�ண்டியா நேகா�யா#ல்; திர�சி�க்கா நே�ண்டியா சிந்ந�தி�. இங்நேகா ஈசு�ரமு��காள் என்றி பட்டர், வெபருமி�ளுக்குக் னைகாங்கார�யாம் வெசிய்து�ருகா�றி�ர். அ�ர் வெபர�யா மிகா�ன்."

"ந�னும் நேகாள்�#ப்பட்டிருக்கா�நேறின். ஒநேர கூட்டமி�யா#ருக்கா�றிநேதி! நேகா�யா#லில் ஏதி��து �#நேசிஷ உற்சி�ம் உண்நேட�?"

"ஆம்; இன்று ஆண்ட�ள் தி�ருநட்சித்தி�ரம். ஆடிப் பதி�வெ�ட்ட�ம் வெபருக்நேகா�டு ஆண்ட�ள�ன் தி�ருநட்சித்தி�ரமும் நேசிர்ந்து வெகா�ண்டது. அதி��ல்தி�ன் இவ்�ளவு நேகா�லா�காலாம். திம்ப#! ஆண்ட�ள் ப�சுரம் ஏதி��து நீ நேகாட்டிருக்கா�றி�யா�?"

"நேகாட்டதி�ல்னைலா."

"நேகாட்கா�நேதி! அனைதிக் கா�தி���நேலாநேயா நேகாட்கா�நேதி!"

"ஏன் அவ்�ளவு னை�ஷம்யாம்?"

"னை�ஷம்யாமும் இல்னைலா; �#நேர�திமும் இல்னைலா; உன்னுனைடயா நன்னைமிக்குச் வெசி�ன்நே�ன். ஆண்ட�ள�ன் இ��யா ப�சுரத்னைதிக் நேகாட்டு �#ட்ட�யா���ல், அப்புறிம் ��னைளயும் நே�னைலாயும் �#ட்வெடறி�ந்து �#ட்டு என்னை�ப் நேப�ல் நீயும் காண்ணன் நேமில் கா�தில் வெகா�ண்டு �#ண்ணகார யா�த்தி�னைர கா�ளம்ப# �#டு��ய்!"

"உ�க்கு ஆண்ட�ள் ப�சுரங்காள் வெதிர�யுமி�? ப�டு��யா�?"

"சி�லா வெதிர�யும்; நே�திம் திமி�ழ் வெசிய்தி நம்மி�ழ்��ர் ப�சுரங்காள�ல் சி�லா வெதிர�யும். வெபருமி�ள் சிந்ந�தி�யா#ல் ப�டப் நேப�கா�நேறின் நே�ணுமி���ல் நேகாட்டுக் வெகா�ள்! இநேதி� நேகா��#லும் �ந்து �#ட்டது!"

இதிற்குள் உண்னைமியா#நேலாநேயா வீரந�ர�யாணப் வெபருமி�ள் நேகா�யா#னைலா அ�ர்காள் வெநருங்கா� �ந்து �#ட்ட�ர்காள்* * * * *

�#ஜாயா�லாயா நேசி�*��ன் நேபர��� முதிற் பர�ந்திகா நேசி�*ன் 'மிதுனைரயும், ஈ*மும் வெகா�ண்ட நேகா�ப்பரநேகாசிர�' என்றி பட்டம் வெபற்றி�ன். நேசி�*ப் நேபரரசுக்கு அஸ்தி���ரம் அனைமித்தி�ன் அ�நே�. தி�ல்னைலாச் சி�ற்றிம்பலாத்துக்கு அ�ன் வெப�ன் கூனைர நே�ய்ந்து சிர�த்தி�ரப் புகாழ் வெபற்றி�ன். நேசி�* சி�கா�மிண�, சூரசி�கா�மிண� முதிலியா பலா �#ருதுப் வெபயார்காநேள�டு வீரந�ர�யாணன் என்னும் சி�றிப்புப் வெபயானைரயும் அ�ன் வெகா�ண்டிருந்தி�ன்.

பர�ந்திகானுனைடயா கா�லாத்தி�ல் �டக்நேகா இரட்னைட மிண்டலாத்து ர�ஷ்டிரகூட மின்�ர்காள் �லினைமி வெபற்று �#ளங்கா���ர்காள். மி���யா நேகாடத்தி�லிருந்து அ�ர்காள் பனைடவெயாடுத்து �ரக் கூடுவெமின்று பர�ந்திகான் எதி�ர்ப�ர்த்தி�ன். எ�நே�, தி�து முதிற் புதில்���கா�யா இள�ரசின் இர�ஜா�தி�த்தினை� ஒரு வெபர�யா னைசின்யாத்துடன் தி�ருமுனை�ப்ப�டி ந�ட்டில் இருக்காச் வெசிய்தி�ன். அந்திச் னைசின்யாத்னைதிச் நேசிர்ந்தி லாட்சிக்காணக்கா�� வீரர்காள் நே�னைலாயா#ன்றி�ச் சும்மி� இருக்கா நேநர்ந்தி கா�லாத்தி�ல் இர�ஜா�தி�த்தின் ஒரு நேயா�சினை� வெசிய்தி�ன். குடிமிக்காளுக்கு உபநேயா�காமி�� ஒரு வெபரும் பண�னையா அ�ர்கானைளக் வெகா�ண்டு வெசிய்�#க்கா எண்ண���ன். �ட கா�நே�ர� என்று பக்திர்காள�லும் வெகா�ள்ள�டம் என்று மிற்றி�ர்காள�லும் அனை*க்காப்பட்ட வெபருநதி�யா#ன் �*�யா�கா அள�#ல்லா�தி வெ�ள்ள நீர் ஓடி வீநேண காடலில் காலாந்துவெகா�ண்டிருந்திது. அதி�ல் ஒரு பகுதி�னையாப் பயான்படுத்தி எண்ண�த் தின் �சிமி�ருந்தி வீரர்கானைளக் வெகா�ண்டு காடல் நேப�ன்றி �#சி�லாமி�� ஏர� ஒன்னைறி அனைமித்தி�ன். அனைதித் தின் அருனைமித் திந்னைதியா#ன் வெபயார�ல் வீரந�ர�யாண ஏர� என்று அனை*த்தி�ன். அதின் கானைரயா#ல் வீரந�ர�யாண புரத்னைதி ஏற்படுத்தி� அதி�ல் ஒரு �#ண்ணகானைரயும் எடுத்தி�ன். �#ஷ்ணுக்கா�ருஹாம் என்பது அந்ந�ள�ல் �#ண்ணகாரம் என்று திமி�*�க்காப்பட்டு �*ங்கா�ற்று. ஸ்ரீமித் ந�ர�யாணமூர்த்தி� நீர�ல் பள்ள�வெகா�ண்டு நீர்மியாமி�கா இருப்ப�ர் அல்லா��? எ�நே�, ஏர�கானைளக் கா�த்திருளு�திற்கா�கா ஏர�க் கானைரனையாவெயா�ட்டி ஸ்ரீ ந�ர�யாண மூர்த்தி�க்குக் நேகா�யா#ல் எடுப்பது அக்கா�லாத்து �*க்காம். அதின்படி வீரந�ர�யாணபுர �#ண்ணகாரத்தி�ல் வீரந�ர�யாணப் வெபருமி�னைளக் நேகா�யா#ல் வெகா�ண்டு எழுந்திருளச் வெசிய்தி�ன்.

அத்தினைகாயா வெபருமி�ள�ன் நேகா�யா#லுக்குத்தி�ன் இப்நேப�து �ந்தி�யாத்நேதி�னும் ஆழ்��ர்க்காடியா�னும் வெசின்றி�ர்காள். சிந்ந�தி�க்கு �ந்து ந�ன்றிதும் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் ப�ட ஆரம்ப#த்தி�ன். ஆண்ட�ள�ன் ப�சுரங்காள் சி�லா�ற்னைறிப் ப�டியா ப#றிகு நம்மி�ழ்��ர�ன் திமி�ழ் நே�தித்தி�லிருந்து சி�லா ப�சுரங்கானைளப் ப�டி��ன்:-

"வெப�லிகா வெப�லிகா வெப�லிகாநேப�யா#ற்று �ல்லுயா#ர்ச்சி�பம்நலியும் நரகாமும் னைநந்தி

நமினுக் கா�ங்கு யா�வெதி�ன்றுமி�ல்னைலாகாலியும் வெகாடும் காண்டு வெகா�ள்மி�ன்காடல் �ண்ணன் பூதிங்காள் மிண்நேமில்மிலியாப் புகுந்து இனைசிப�டிஆடி உ*� திரக் காண்நேட�ம்காண்நேட�ம் காண்நேட�ம் காண்நேட�ம்காண்ணுக் கா���யா� காண்நேட�ம்!வெதி�ண்டீர் எல்லீரும் ��ரீர்!வெதி�ழுது வெதி�ழுது ந�ன்றி�ர்த்தும்!�ண்ட�ர் திண்ணந் து*�யா�ன்மி�தி�ன் பூதிங்காள் மிண்நேமில்பண்ட�ன் ப�டி ந�ன்றி�டிப்பரந்து தி�ர�கா�ன்றி�நே�!"

இவ்�#திம் ப�டி �ந்திநேப�து ஆழ்��ர்க்காடியா�னுனைடயா காண்காள�லிருந்து காண்ணீர் வெபருகா�த் தி�னைர தி�னைரயா�ய் அ�ன் கான்�த்தி�ன் �*�யா�கா �*�ந்நேதி�டியாது. �ந்தி�யாத்நேதி�ன் அப்ப�டல்கானைளக் கா��மி�காநே� நேகாட்டு�ந்தி�ன். அ�னுக்கு காண்ணீர் �ர��#ட்ட�லும் உள்ளம் காசி�ந்துருகா�யாது. ஆழ்��ர்க்காடியா�னை�ப் பற்றி� அ�ன் முன்�ர் வெகா�ண்டிருந்தி காருத்தும் மி�றி�யாது. 'இ�ன் பரமிபக்தின்!' என்று எண்ண�க்வெகா�ண்ட�ன்.

�ந்தி�யாநேதி�னை�ப் நேப�லாநே� கா��மி�கா அப்ப�சுரங்கானைள இன்னும் சி�லாரும் நேகாட்ட�ர்காள். நேகா��#ல் முதிலிமி�ர்காள் நேகாட்ட�ர்காள். அர்ச்சிகார் ஈசு�ரப்பட்டரும் காண்ண�ல் நீர் மில்கா� ந�ன்று நேகாட்ட�ர். அ�ருக்கு அருகா�ல் ந�ன்று வெகா�ண்டு அ�ருனைடயா இளம் புதில்�ன் ப�ல்மிணம் மி�றி�ப் ப�லாகான் ஒரு�ன் நேகாட்டிருந்தி�ன்.

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் பத்துப் ப�சுரங்கானைளப் ப�டி�#ட்டு

"காலி �யால் வெதின்னை� குருகூர்க்கா�ர� மி�றின் சிடநேகா�பன்ஒலி புகாழ் ஆயா#ரத்து இப்பத்தும்உள்ளத்னைதி மி�சிறுக்குநேமி"

என்று ப�சுரத்னைதி முடித்தி�ன்.

நேகாட்டிருந்தி பட்டர�ன் குமி�ர��கா�யா ப�லாகான் தின் திந்னைதியா#டம் ஏநேதி� கூறி���ன். அ�ர் மில்கா�யா காண்ணீனைரத் துனைடத்துக் வெகா�ண்டு "ஐயா�! குருகூர்ச் சிடநேகா�பர் என்னும் நம்மி�ழ்��ர் வெமி�த்திம் ஆயா#ரம் ப�டல்காள் ப�டியா#ருப்பதி�காத் வெதிர�கா�றிநேதி? அவ்�ளவும் உமிக்குத் வெதிர�யுமி�?" என்று நேகாட்ட�ர்.

"அடிநேயான் அவ்�ளவு ப�க்கா�யாம் வெசிய்யா�#ல்னைலா. சி�லா பத்துக்காள்தி�ன் எ�க்குத் வெதிர�யும்!" என்றி�ன் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன்.

"வெதிர�ந்தி�னைரயா#ல் இந்திப் ப#ள்னைளக்குச் வெசி�ல்லிக்வெகா�டுக்கா நே�ணும்" என்றி�ர் ஈசு�ரமு��காள்.* * * * *

ப#ன்��ல், இந்தி ஊர் பலா வெபருனைமிகானைள அனைடயாப் நேப�கா�றிது. ப�ல் �டியும் முகாத்தி�ல் நேதிஜாஸ் வெப�லியா ந�ன்று நம்மி�ழ்��ர் ப�சுரங்கானைளக் நேகாட்ட ப�லாகான் �ளர்ந்து, ந�திமு��காள் என்றி தி�ருந�மித்துடன் னை�ஷ்ண� ஆச்சி�ர�யா பரம்பனைரயா#ல் முதிலா��து ஆச்சி�ர�யா�ர் ஆகாப் நேப�கா�றி�ர். குருகூர் என்னும் ஆழ்��ர் தி�ருநகாருக்குச் வெசின்று 'நே�திம் திமி�ழ் வெசிய்தி நம்மி�ழ்��ர�ன்' ஆயா#ரம் ப�சுரங்கானைளயும் நேதிடிச் நேசிகார�த்து �ரப்நேப�கா�றி�ர். அப்ப�சுரங்கானைள அ�ருனைடயா சீடர்காள் இனைசியுடன் ப�டி ந�வெடங்கும் பரப்பப் நேப�கா�றி�ர்காள்.

ந�திமு��காள் நேபரர�கா அ�திர�க்காப் நேப�கும் ஆள�ந்தி�ர் பலா அற்புதிங்கானைளச் வெசிய்திருளப் நேப�கா�றி�ர்.

இந்தி இரு�ரும் அ�திர�த்தி நேjத்தி�ரத்னைதித் திர�சி�க்கா, உனைடயா�ர�கா�யா ஸ்ரீ ர�மி�னுஜாநேர ஒரு ந�ள் �ரப்நேப�கா�றி�ர். �ரும்நேப�து வீரந�ர�யாண ஏர�னையாயும் அதின் எழுபத்து ந�ன்கு காண��ய்கானைளயும் ப�ர்த்து அதி�சியா#க்காப் நேப�கா�றி�ர். ஏர�த் திண்ணீர் எழுபத்து ந�லு காண��ய்காள�ன் �*�யா�காப் ப�ய்ந்து மிக்கானைள ��* னை�ப்பது நேப�லாநே�, ந�ர�யாணனுனைடயா காருனைண வெ�ள்ளத்னைதி ஜீ�நேகா�டிகாளுக்குப் ப�யாச் வெசிய்�திற்கா�கா எழுபத்து ந�லு ஆச்சி�ர்யா பீடங்கானைள ஏற்படுத்தி நே�ண்டும் என்று அம்மிகா���ன் உள்ளத்தி�ல் உதியாமி�காப் நேப�கா�றிது. அதின்படிநேயா எழுபத்து ந�ன்கு 'சி�ம்மி�சி��தி�பதி�காள்' என்றி பட்டத்துடன் னை�ஷ்ண� ஆச்சி�ர�யா புருஷர்காள் ஏற்படப் நேப�கா�றி�ர்காள்.

இந்தி மிகாத்தி�� ந�காழ்ச்சி�கானைளவெயால்லா�ம் னை�ஷ்ண� குரு பரம்பனைரச் சிர�த்தி�ரம் �#�ரமி�காச் வெசி�ல்லாட்டும் என்று �#ட்டு �#ட்டு, மிறுபடியும் ந�ம் �ந்தி�யாத்நேதி�னை�க் கா���ப்நேப�ம்.

வெபருமி�னைளச் நேசி�#த்து�#ட்டு ஆலாயாத்துக்கு வெ�ள�யா#ல் �ந்திதும் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ஆழ்��ர்க்காடியா�னை�ப் ப�ர்த்து, "நம்ப#காநேள! தி�ங்காள் இத்தினைகாயா பரமி பக்திர் என்றும், பண்டிதி சி�கா�மிண� என்றும் எ�க்குத் வெதிர�யா�மில் நேப�யா#ற்று, ஏதி��து அபசி�ரமி�கா ந�ன் நேபசி�யா#ருந்தி�ல் மின்��க்கா நே�ண்டும்" என்றி�ன்.

"மின்��த்து �#டுகா�நேறின்; திம்ப#! ஆ��ல் இப்நேப�து எ�க்கு, ஒரு உதி�# வெசிய்��யா�, வெசி�ல்!"

"தி�ங்காள் நேகாட்கும் உதி�# என்��ல் முடியா�து என்றுதி�ன் வெசி�ன்நே�நே�? நீங்காளும் ஒப்புக் வெகா�ண்டீர்காநேள?"

"இது நே�று �#ஷயாம். ஒரு சி�றி�யா சீட்டுக் வெகா�டுக்கா�நேறின். காடம்பூர் அரண்மினை�யா#ல் நீ திங்கா���ல் திக்கா சிமியாம் ப�ர்த்து ஒரு�ர�டம் அனைதிக் வெகா�டுக்கா நே�ண்டும்."

"யா�ர�டம்?"

"பழுநே�ட்டனைரயார�ன் யா�னை�க்குப் ப#ன்��ல் மூடு பல்லாக்கா�ல் வெசின்றி�நேள, அந்திப் வெபண்மிண�யா#டம்!"

"நம்ப#காநேள! என்னை� யா�ர் என்று ந�னை�த்தீர்காள்? இம்மி�தி�ர� நே�னைலாக்வெகால்லா�ம் ந�ன் தி��� அகாப்பட்நேடன்? திங்கானைளத் தி�#ர நே�று யா�ர��து இத்தினைகாயா ��ர்த்னைதினையா என்��டம் வெசி�ல்லியா#ருந்தி�ல்..."

"திம்ப#! படபடப்பு நே�ண்ட�ம்! உன்��ல் முடியா�து என்றி�ல் மிகா�ர�ஜா��ய்ப் நேப�ய் ��! ஆ��ல் எ�க்கு மிட்டும் இந்தி உதி�# நீ வெசிய்தி�ருந்தி�ல், ஏதி��து ஒரு சிமியாத்தி�ல் உ�க்கும் என் உதி�# பயான்பட்டிருக்கும். ப�திகாமி�ல்னைலா, நேப�ய் ��!"

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் ப#றிகு அங்நேகா ஒரு காணம் கூட ந�ற்கா�#ல்னைலா. குதி�னைர மீது தி��# ஏறி� �#னைர��கா �#ட்டுக்வெகா�ண்டு காடம்பூனைர நேந�க்கா�ச் வெசின்றி�ன்.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 4. கடம்பூர் மாள�கைக

இத்தினை� நேநரம் இனைளப்ப�றி�யா#ருந்தி �ல்லா�னைரயானுனைடயா குதி�னைர இப்நேப�து நல்லா சுறுசுறுப்னைபப் வெபற்றி�ருந்திது. ஒரு ந�*�னைகா நேநரத்தி�ல் காடம்பூர் சிம்பு�னைரயார் மி�ள�னைகா ��சினைலா அனைடந்து�#ட்டது. அந்திக் கா�லாத்துச் நேசி�* ந�ட்டுப் வெபருங்குடித் தினைலா�ர்காள�ல் வெசிங்காண்ணர் சிம்பு�னைரயார் ஒரு�ர். அ�ருனைடயா மி�ள�னைகாயா#ன் ��சில் ஒரு வெபர�யா நகாரத்தி�ன் நேகா�ட்னைட ��சினைலாப் நேப�ல் இருந்திது. ��சிலுக்கு இருபுறித்தி�லும் எழுந்தி வெநடுஞ்சு�ர்காள் நேகா�ட்னைடச் சு�ர்கானைளப் நேப�லாநே� �னைளந்து வெசின்றி�.

நேகா�ட்னைட ��சிலில் யா�னை�காளும், குதி�னைரகாளும், ர�ஷபங்காளும், அந்தி மி�ருகாங்கானைளவெயால்லா�ம் ப#டித்துக் காட்டுநே��ரும், தீ�� னை�ப்நேப�ரும், திண்ணீர் கா�ட்டுநே��ரும், ஆங்கா�ங்கு தீ�ர்த்தி� தூக்கா�ப் ப#டித்து வெ�ள�ச்சிம் நேப�டுநே��ரும், தீ�ர்த்தி�காளுக்கு எண்வெணய் �#டுநே��ருமி�கா, ஒநேர நேகா�லா�காலாமி�யா#ருந்திது. இனைதிவெயால்லா�ம் ப�ர்த்தி �ல்லா�னைரயா��ன் உள்ளத்தி�ல் சி�றி�து தியாக்காமும் துணுக்காமும் ஏற்பட்ட�. 'ஏநேதி� இங்நேகா வெபர�யா �#நேசிஷம் ஒன்று நனைடவெபறுகா�றிது. இந்திச் சிமியாத்தி�ல் ந�ம் �ந்து நேசிர்ந்நேதி�நேமி' என்று எண்ண���ன். நடக்கும் �#நேசிஷம் என்� வெ�ன்பனைதிப் ப�ர்த்துத் வெதிர�ந்துவெகா�ள்ளும் ஆ�லும் ஒரு பக்காம் வெப�ங்கா�க் வெகா�ண்டிருந்திது. நேகா�ட்னைட ��சிற் காதிவுகாள் தி�றிந்துதி���ருந்தி�. ஆ��ல் தி�றிந்தி�ருந்தி ��சிலில் நே�ல்ப#டித்தி வீரர்காள் சி�லார் ந�ன்று வெகா�ண்டிருந்தி�ர்காள். அ�ர்கானைளப் ப�ர்த்தி�ல் யாமிகா�ங்காரர்கானைளப் நேப�லிருந்திது.

தியாங்கா� ந�ன்றி�ல் தின்னை� அ�ர்காள் ந�றுத்தி��#டு��ர்காள் என்றும் னைதிர�யாமி�காக் குதி�னைரனையா �#ட்டுக்வெகா�ண்டு உள்நேள நேப��துதி�ன் உசி�திம் என்றும் அந்தி வீர ��லிபன் எண்ண���ன். அந்தி எண்ணத்னைதி உடநே� கா�ர�யாத்தி�ல் ந�னைறிநே�ற்றி���ன். ஆ��ல் என்� ஏமி�ற்றிம்! குதி�னைர நேகா�ட்னைட ��சினைலா அணுகா�யாதும் நே�ல் ப#டித்தி வீரர்காள் இரு�ர் திங்காள் நே�ல்கானைளக் குறுக்நேகா ந�றுத்தி� �*�மிறி�த்தி�ர்காள். இன்னும் ந�லுநேபர் �ந்து குதி�னைரயா#ன் தினைலாக்காயா#ற்னைறிப் ப#டித்துக்வெகா�ண்ட�ர்காள். அ�ர்காள�ல் ஒரு�ன் �ந்தி�யாத்நேதி�னை� உற்றுப் ப�ர்த்தி�ன். இன்வெ��ரு�ன் தீ�ர்த்தி� வெகா�ண்டு�ந்து உயாரத் தூக்கா� முகாத்துக்கு நேநநேர ப#டித்தி�ன்.

�ல்லா�னைரயான் முகாத்தி�ல் நேகா�பம் வெகா�தி�க்கா, "இதுதி�ன் உங்காள் ஊர் �*க்காமி�? �ந்தி �#ருந்தி�ள�கானைள ��சிலிநேலாநேயா திடுத்து ந�றுத்து�து...?" என்றி�ன்.

"நீ யா�ர் திம்ப# இவ்�ளவு துடுக்கா�காப் நேபசுகா�றி�ய்? எந்தி ஊர்?" என்றி�ன் ��சிற் கா��லான்.

"என் ஊரும் நேபருமி� நேகாட்கா�றி�ய்? ��ணகாப்ப�டி ந�ட்டுத் தி�ரு�ல்லாம் என் ஊர். என்னுனைடயா குலாத்து முன்நே��ர்காள�ன் வெபயார்கானைள ஒரு கா�லாத்தி�ல் உங்காள் ந�ட்டு வீரர்காள் திங்காள் மி�ர்ப#ல் எழுதி�க் வெகா�ண்டு வெபருனைமியானைடந்தி�ர்காள்! என் வெபயார் �ல்லா�னைரயான் �ந்தி�யாத்நேதி�ன்! வெதிர�ந்திதி�?" என்றி�ன்.

"இவ்�ளனை�யும் வெசி�ல்�திற்கு ஒரு காட்டியாக்கா�ரனை�யும் கூட அனை*த்து �ரு�துதி�நே�?" என்றி�ன் கா��லார்காள�ல் ஒரு�ன். இனைதிக் நேகாட்ட மிற்றி�ர்காள் சி�ர�த்தி�ர்காள்.

"நீ யா�ர�யா#ருந்தி�லும் இ�� உள்நேள நேப�கா முடியா�து! இன்னைறிக்கு �ரநே�ண்டியா �#ருந்தி�ள�காள் எல்லா�ம் �ந்தி�கா��#ட்டது. இ��நேமில் யா�னைரயும் �#டநே�ண்ட�ம் என்று எஜாமி���ன் காட்டனைள!" என்றி�ன் கா��லார் தினைலா�ன்.

ஏநேதி� ��க்கு��திம் நடக்கா�றினைதிப் ப�ர்த்துக் நேகா�ட்னைடக்குள்நேள சிற்று தூரத்தி�ல் ந�ன்றி சி�லா வீரர்காள் அருகா�ல் �ந்தி�ர்காள். அ�ர்காள�ல் ஒரு�ன், "அநேட! ந�ம் அங்நேகா தி�ரு�#*�க் கூட்டத்தி�ல் �#ரட்டியாடித்நேதி�நேமி, அந்திக் குருனைதி நேப�லா இருக்கா�றிதிட�!" என்றி�ன்.

"இன்வெ��ரு�ன் காழுனைதி என்று வெசி�ல்லாட�" என்றி�ன்.

"காழுனைதிநேமில் உட்கா�ர்ந்தி�ருக்கா�றி�ன் என்� �#னைறிப்ப�கா உட்கா�ர்ந்தி�ருக்கா�றி�ன் ப�ரட�!" என்றி�ன் மிற்வெறி�ரு�ன்.

�ல்லா�னைரயான் கா�தி�ல் இந்திச் வெசி�ற்காள் �#ழுந்தி�.

அ�ன் மி�தி�ற்குள், "என்�த்தி�ற்கு வீண் �ம்பு? தி�ரும்ப#ப் நேப�ய் �#டலா�மி�? அல்லாது, இள�ரசிர் ஆதி�த்தி கார�கா�லார�ன் முத்தி�னைர பதி�த்தி இலாச்சி�னை�னையா இ�ர்காள�டம் கா�ட்டி�#ட்டு உள்நேள நேப�காலா�மி�?" என்றி நேயா�சினை� நேதி�ன்றி� இருந்திது. �டதி�னைசிப் பனைடயா#ன் மி�திண்ட ந�யாகார�கா�யா இள�ரசிர�ன் இலாச்சி�னை�னையாப் ப�ர்த்து�#ட்டுத் தின்னை�த் திடுக்காக் கூடியா�ர்காள் �டவெபண்னைணயா#லிருந்து குமிர�முனை� �னைரயா#ல் யா�ரும் கா�னைடயா�து அல்லா��? இப்படி அ�ன் மி�த்தி�ற்குள் �#��தி�த்துக் வெகா�ண்டிருந்திநேப�துதி�ன் பழுநே�ட்டனைரயார் ஆட்காள�ன் நேகாலிப் நேபச்சு அ�ன் கா�தி�ல் �#ழுந்திது. உடநே� என்� வெசிய்யா நே�ண்டும் என்பனைதி முடிவு வெசிய்து வெகா�ண்ட�ன்.

"குதி�னைரனையா �#டுங்காள்; தி�ரும்ப#ப் நேப�கா�நேறின்!" என்றி�ன்.

திடுத்தி வீரர்காள் குதி�னைரயா#ன் முகாக்காயா#ற்னைறி �#ட்ட�ர்காள்.

குதி�னைரயா#ன் அடி�யா#ற்றி�ல் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் தின் இரு கா�ல்காள���லும் ஒரு அழுத்து அழுத்தி���ன். அநேதி நேநரத்தி�ல் உனைட��னைள உனைறியா#லிருந்து உரு�# எடுத்தி�ன். மி�ன்�ல் ஒள�யுடன் காண்னைணப் பறி�த்தி அந்தி ��ள் சு*ன்றி நே�காத்தி���ல் அ�னுனைடயா னைகாயா#ல் தி�ருமி�லின் சிக்கார�யுதித்னைதி னை�த்துக் வெகா�ண்டு சு*ற்று�து நேப�ல் நேதி�ன்றி�யாது. குதி�னைர முன்நே��க்கா�க் நேகா�ட்னைடக்குள்நேள ப�ய்ந்து வெசின்றிது. �*�யா#லிருந்தி வீரர்காள் தி�டீர் தி�டீவெரன்று கீநே* �#ழுந்தி�ர்காள். நே�ல்காள் சிடசிடவெ�ன்று அடித்துக்வெகா�ண்டு �#ழுந்தி�. �ம்பு நேபசி�யா பழுவூர் வீரர்காள�ன் நேபர�ல் குதி�னைர ப�ய்ந்திது. இந்தி மி�ன்�ல் தி�க்குதினைலாச் சி�றி�தும் எதி�ர்ப�ர�தி வீரர்காள் ந�ற்புறிமும் சி�திறி�ச் வெசின்றி�ர்காள்.

இதிற்குள் நே�று பலா கா�ர�யாங்காள் ந�காழ்ந்து �#ட்ட�. நேகா�ட்னைடக் காதிவுகாள் திட�ல் என்று சி�த்திப்பட்ட�. "ப#டி! ப#டி!" என்றி கூக்குரல்காள் எழுந்தி�. நே�ல்காளும் ��ள்காளும் உர�ய்ந்து 'கா�ள�ங்' 'கா�ள�ங்' என்று ஒலித்தி�. தி�டீவெரன்று அப�யாம் அறி��#க்கும் முரசு 'டடம்!' 'டடம்!' என்று மு*ங்கா�ற்று.

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் குதி�னைரனையாச் சுற்றி�லும் வீரர்காள் �ந்து சூழ்ந்து வெகா�ண்ட�ர்காள். இருபது, முப்பது, ஐம்பது நேபருக்கு நேமிநேலாநேயா இருக்கும். குதி�னைரயா#ன் நேமிலிருந்தி �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ப�ய்ந்து தினைரயா#ல் குதி�த்தி�ன். னைகாயா#லிருந்தி ��னைளச் சு*ற்றி�க் வெகா�ண்நேட, "காந்திமி�றி�! காந்திமி�றி�! உன் ஆட்காள் என்னை�க் வெகா�ல்லுகா�றி�ர்காள்!" என்று காத்தி���ன்.

இந்திக் காத்தினைலாக் நேகாட்டதும் அ�னை�ச் சூழ்ந்தி�ருந்தி வீரர்காள் தி�டுக்கா�ட்டுச் சி�றி�து தியாங்கா� �#லாகா� ந�ன்றி�ர்காள்.

அச்சிமியாம் மி�ள�னைகாயா#ன் நேமில் மி�ட முகாப்ப#லிருந்து, "அங்நேகா என்� கூச்சில்? ந�றுத்துங்காள்!" என்றி ஒரு இடி மு*க்காக் குரல் நேகாட்டது. அந்திக் குரல் நேகாட்ட இடத்தி�லிருந்து ஏவெ*ட்டுப் நேபர் ந�ன்று கீநே* நடப்பனைதிப் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி�ர்.

"எஜாமி�ன்! யா�நேர� ஒரு ஆள் கா��னைலா மீறி�ப் புகுந்து �#ட்ட�ன். சி�ன்� எஜாமி�ன் வெபயானைரச் வெசி�ல்லிக் கூவுகா�றி�ன்!" என்று கீநே*யா#ருந்தி ஒரு�ன் வெசி�ன்��ன்.

"காந்திமி�றி�! நீ நேப�ய்க் காலா�ரம் என்�வெ�ன்று ப�ர்!" - இவ்�#திம் நேமில் மி�டத்தி�லிருந்து அநேதி இடிமு*க்காக் குரல் வெசி�ல்லிற்று. அந்திக் குரலுக்கு உனைடயா�ர்தி�ன் வெசிங்காண்ணர் சிம்பு�னைரயார் நேப�லும் என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் எண்ண���ன்.

அ�னும் அ�னை�ச் சுற்றி� ந�ன்றி வீரர்காளும் சி�றி�து நேநரம் அப்படிநேயா ந�ன்று வெகா�ண்டிருந்தி�ர்காள்.

"இங்நேகா என்� ஆர்ப்ப�ட்டம்?" என்றி ஒரு இளங்குரல் நேகாட்டது. அந்திக் குரல் நேகாட்ட இடத்தி�ல் ந�ன்றி�ர்காள் �#லாகா�க் வெகா�ண்டு �*� ஏற்படுத்தி���ர்காள். ��லிபன் ஒரு�ன் அந்தி �*�யா�கா �#னைரந்து �ந்தி�ன். னைகாயா#ல் ப#டித்தி காத்தி�னையா இநேலாசி�காச் சு*ற்றி�க் வெகா�ண்டு சூரசிம்ஹா�ரம் வெசிய்தி சுப்ப#ரமிண�யானைரப் நேப�ல் ந�ன்றி �ந்தி�யாத்நேதி�னை� ஒருகாணம் �#யாப்புடன் நேந�க்கா���ன்.

"�ல்லா��! என் அருனைமி நண்ப! உண்னைமியா�காநே� நீதி���?" என்று உணர்ச்சி� திதும்பக் கூ�#க்வெகா�ண்டு ஓடிச் வெசின்று �ல்லா�னைரயானை� அந்தி இனைள`ன் காட்டித் திழு�#க் வெகா�ண்ட�ன்.

"காந்திமி�றி�! நீ படித்துப் படித்துப் பலா திடனை� வெசி�ன்��நேயா என்று உன் வீட்டுக்கு �ந்நேதின். �ந்தி இடத்தி�ல் எ�க்கு இத்தினைகாயா வீர �ரநே�ற்புக் கா�னைடத்திது" என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் தின்னை�ச் சுற்றி� ந�ன்றி�ர்கானைளச் சுட்டிக் கா�ட்டி��ன்.

அ�ர்கானைளப் ப�ர்த்து "சீ! முட்ட�ள்காநேள! நேப�ங்காளட�! உங்காள் அறி�வு உலாக்னைகாக் வெகா�ழுந்துதி�ன்!" என்றி�ன் காந்திமி�றின்.

* * * * *

காந்திமி�றின் �ந்தி�யாத்நேதி���ன் னைகானையாப் ப#டித்துப் பரபரவெ�ன்று இழுத்துக்வெகா�ண்டு நேப���ன். அ�னுனைடயா கா�ல்காள் தினைரயா#ல் ந�ல்லா�மில் குதி�த்துக் வெகா�ண்நேடயா#ருந்தி�. அ�னுடயா உள்ளமும் துள்ள�க் குதி�த்திது. வெயாN��ப் ப#ர�யாத்தி�ல் உண்னைமியா�கா உள்ளம் ஒன்றுபட்டு ஒரு நண்பன் கா�னைடத்தி�ல் அனைதிக்கா�ட்டிலும் ஒரு�னை�ப் பர�சிப்படுத்திக் கூடியாது நே�று என்� உண்டு? கா�தில் என்பது ஒன்று இருக்காத்தி�ன் வெசிய்கா�றிது. ஆ��ல் கா�திலில் இன்பமும் குதூகாலாமும் எத்தினை� உண்நேட� அனைதி�#ட அதி�காமி�கா துன்பமும் நே�தினை�யும் உண்டு. வெயாN��த்துச் சி�நேநகா குதூகாலாத்தி�நேலா� துன்பத்தி�ன் ந�*ல் கூட �#ழு�தி�ல்னைலா. ஒநேர ஆ�ந்திமியாமி�� இதியாப் பர�சிந்தி�ன்.

நேப�கா�றி நேப�க்கா�ல், �ல்லா�னைரயான், "காந்திமி�றி�! இன்னைறிக்கு என்� இங்நேகா ஏகாதிடபுடலா�யா#ருக்கா�றிது? இவ்�ளவு காட்டுக்கா��ல் எல்லா�ம் எதிற்கா�கா?" என்றி�ன்.

"இன்னைறிக்கு இங்நேகா என்� �#நேசிஷம் என்பனைதிப் பற்றி� அப்புறிம் �#�ரமி�காச் வெசி�ல்கா�நேறின். நீயும் ந�னும் வெபண்னைணயா�ற்றிங்கானைரப் ப�சினைறியா#ல் திங்கா�யா#ருந்தி நேப�து, பழுநே�ட்டனைரயானைரப் ப�ர்க்கா நே�ண்டும்; மி*�னைரயானைரப் ப�ர்க்காநே�ண்டும்; அ�னைரப் ப�ர்க்காநே�ண்டும்; இ�னைரப் ப�ர்க்கா நே�ண்டும்; என்று வெசி�ல்��நேயா? அந்தி அ�ர், இ�ர், சு�ர் - எல்நேலா�னைரயும் இன்னைறிக்கு இங்நேகாநேயா நீ ப�ர்த்து�#டலா�ம்!" என்றி�ன் காந்திமி�றின்.

ப#றிகு �#ருந்தி�ள�காள் அமிர்ந்தி�ருந்தி மி�ள�னைகா நேமில் மி�டத்துக்கு �ல்லா�னைரயானை�க் காந்திமி�றின் அனை*த்துச் வெசின்றி�ன். முதிலில் தின் திந்னைதியா�கா�யா சிம்பு�னைரயார�டம் வெகா�ண்டுநேப�ய் ந�றுத்தி�, "அப்ப�! என் நேதி�*ன் ��ணர்குலாத்து �ந்தி�யாத்நேதி�னை�ப் பற்றி� அடிக்காடி திங்காள�டம் வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்டிருப்நேபநே�? அ�ன் இ�ன் தி�ன்!" என்றி�ன். �ந்தி�யாத்நேதி�ன் வெபர�யா�னைரக் கும்ப#ட்டு �ணங்கா���ன். அனைதிக் குறி�த்து சிம்பு�னைரயார் அவ்�ள��கா மிகா�ழ்ச்சி�யானைடந்திதி�காத் நேதி�ன்றி�#ல்னைலா.

"அப்படியா�? கீநே* அரண்மினை� ��சிலில் அவ்�ளவு காலா�ரம் வெசிய்தி�ன் இ�ன் தி���?" என்று நேகாட்ட�ர்.

"காலா�ரத்துக்குக் கா�ரணம் என் நேதி�*ன் அல்லா; ��சில் கா�ப்பதிற்கு ந�ம் அமிர்த்தி�யா#ருக்கும் மூடர்காள்!" என்றி�ன் காந்திமி�றிநே�ள்.

"இருந்தி�லும் இன்னைறியா தி��ம் ப�ர்த்து, அதுவும் இருட்டி அனைர ஜா�மித்தி�ற்குப் ப#றிகு, இ�ன் இவ்�ளவு ஆர்ப்ப�ட்டத்துடன் �ந்தி�ருக்கா நே�ண்டியாதி�ல்னைலா!" என்றி�ர் சிம்பு�னைரயார்.

காந்திமி�றிநே�ள�ன் முகாம் சுருங்கா�ற்று. நேமிலும் திந்னைதியுடன் ��திமி�ட அ�ன் �#ரும்ப�#ல்னைலா. �ந்தி�யாத்நேதி�னை� அப்ப�ல் அனை*த்துச் வெசின்றி�ன். �ந்தி�ருந்தி �#ருந்தி�ள�காளுக்கு மித்தி�யா#ல் நடுந�யாகாமி�கா ஓர் உயார்ந்தி பீடத்தி�ல் அமிர்ந்தி�ருந்தி பழுநே�ட்டனைரயார�டம் அனை*த்துப் நேப�ய், "மி�மி�! இ�ன் என் ஆருயா#ர் நண்பன் �ந்தி�யாத்நேதி�ன். ��ணப் நேபரரசிர் குலாத்தி�ன். இ�னும் ந�னும் �டவெபண்னைணக்கானைரப் ப�சினைறியா#ல் எல்னைலாக் கா��ல் புர�ந்து வெகா�ண்டிருந்நேதி�ம். அப்வெப�ழுவெதில்லா�ம் 'வீர�தி� வீரர் வெபர�யா பழுநே�ட்டனைரயானைரப் ப�ர்க்கா நே�ண்டும்' என்று ஓயா�து வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்டிருப்ப�ன். 'பழுநே�ட்டனைரயார் தி�ருநேமி��யா#ல் அறுபத்து ந�லு நேப�ர்க் கா�யாங்காள் இருப்பது உண்னைமிதி���?' என்று நேகாட்டுக் வெகா�ண்டிருப்ப�ன். 'ஒரு ந�ள் நீநேயா எண்ண�ப் ப�ர்த்துக் வெகா�ள்' என்று ந�ன் வெசி�ல்லுநே�ன்" என்றி�ன்.

பழுநே�ட்டனைரயார் சுருங்கா�யா முகாத்துடன், "அப்படியா�, திம்ப#! நீநேயா எண்ண�ப் ப�ர்த்தி�ல் ஒ*�யா நம்ப மி�ட்ட�நேயா�? அவ்�ளவு அ�நம்ப#க்னைகாயா� உ�க்கு? '��ணர் குலாத்னைதிக் கா�ட்டிலும் நே�று குலாத்தி�ல் வீரம் இருக்கா முடியுமி�?' என்றி சிந்நேதிகாநேமி�?" என்றி�ர்.

நேதி�*ர்காள் இரு�ருநேமி தி�டுக்கா�ட்டுப் நேப���ர்காள். நேதி�த்தி�ரமி�காச் வெசி�ன்�னைதி இப்படி இ�ர் குதிர்க்காமி�கா எடுத்துக் வெகா�ள்��ர் என்று எதி�ர்ப�ர்க்கா�#ல்னைலா.

�ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா மி�த்தி�ல் எர�ச்சில் குமுறி�யாது. ஆயா#னும் வெ�ள�யா#ல் கா�ட்டிக்வெகா�ள்ள�மில், "ஐயா�! பழுநே�ட்டனைரயார் குலாத்தி�ன் வீரப்புகாழ் குமிர�முனை�யா#லிருந்து இமியாம் �னைரயா#ல் பர�#யா#ருக்கா�றிது. அனைதிப் பற்றி�ச் சிந்நேதிகா�ப்பதிற்கு ந�ன் யா�ர்?" என்று பண�வுடன் வெசி�ன்��ன்.

"நல்லா மிறுவெமி�*�; வெகாட்டிக்கா�ரப் ப#ள்னைள!" என்றி�ர் பழுநே�ட்டனைரயார்.

இந்திமிட்டில் ப#னை*த்நேதி�ம் என்று ��லிபர்காள் இரு�ரும் அங்கா�ருந்து வெ�ள�நேயாறி���ர்காள். அப்நேப�து சிம்பு�னைரயார் திமிது மிகானை� அனை*த்துக் கா�நேதி�டு, "உன் நேதி�*னுக்குச் சீக்கா�ரம் உணவு அள�த்து எங்நேகாயா��து ஒரு தி�� இடத்தி�ல் படுக்காச் வெசி�ல்லு! நீண்ட ப#ரயா�ணம் வெசிய்து கானைளத்துப் நேப�யா#ருக்கா�றி�ன்" என்றி�ர்.

ப#றிகு காந்திமி�றின் �ந்தி�யாத்நேதி�னை� அந்திப்புரத்துக்கு அனை*த்துச் வெசின்றி�ன். அங்நேகா வெபண்காள் பலார் இருந்தி�ர்காள். மி�றிநே�ள�ன் அன்னை�க்கு �ந்தி�யாத்நேதி�ன் நமிஸ்கா�ரம் வெசிய்தி�ன். அ�ளுக்கு ப#ன்��ல் கூச்சித்துடன் மினைறிந்தி�ருக்கும் வெபண்தி�ன் காந்திமி�றி��ன் சிநேகா�திர�யா�யா#ருக்கா நே�ண்டும் என்று ஊகா�த்துக் வெகா�ண்ட�ன்.

'திங்காச்சி�'னையாப் பற்றி� மி�றிநே�ள் பலா திடனை� வெசி�ன்�தி�ல் ஏநேதிநேதி� காற்பனை� வெசிய்து வெகா�ண்டிருந்தி�ன் �ந்தி�யாத்நேதி�ன். இப்நேப�து ஒரு��று ஏமி�ற்றிநேமி அனைடந்தி�ன்.

அந்திப் வெபண்காள�ன் கூட்டத்தி�நேலா பழுநே�ட்டனைரயாருடன் பல்லாக்கா�ல் �ந்தி மி�து யா�ர�கா இருக்காலா�ம் என்பனைதி அறி�யா �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா காண்காள் நேதிடி அனைலாந்தி�.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 5. குரகைவக் கூத்து

அந்திப்புரத்தி�லிருந்து நண்பர்காள் இரு�ரும் வெ�ள�நேயா �ந்தி�ர்காள். உள்நேளயா#ருந்து, ஒரு வெபண் குரல், "காந்திமி�றி�! காந்திமி�றி�!" என்று அனை*த்திது.

"அம்மி� என்னை�க் கூப்ப#டுகா�றி�ள். இங்நேகாநேயா சிற்று இரு! இநேதி� �ந்து �#டுகா�நேறின்" என்று வெசி�ல்லி�#ட்டுக் காந்திமி�றின் உள்நேள நேப���ன். வெபண்காள�ன் குரல்காள் பலா நேசிர்ந்தி�ற்நேப�ல் அடுத்திடுத்துக் நேகாள்�#காள் நேகாட்டதும், காந்திமி�றின் திட்டுத் திடுமி�றி� மிறுவெமி�*� கூறி�யாதும் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் கா�தி�ல் �#ழுந்திது. ப#ன்�ர் அந்திப் வெபண்காள் காலாகாலாவெ�ன்று சி�ர�த்தி ஒலியும் உள்நேளயா#ருந்து �ந்திது.

தின்னை�ப் பற்றி�த்தி�ன் அவ்�#திம் அ�ர்காள் நேகாலிவெசிய்து சி�ர�க்கா�றி�ர்காநேள� என்றி எண்ணம் �ந்தி�யாத்நேதி�னுக்கு வெ�ட்காத்னைதியும் நேகா�பத்னைதியும் உண்ட�க்கா�யாது. காந்திமி�றின் வெ�ள�நேயா �ந்திதும் �ந்தி�யாத்நேதி���ன் னைகானையாப் ப#டித்துக் வெகா�ண்டு, "��! எங்காள் மி�ள�னைகானையாச் சுற்றி�ப் ப�ர்த்து�#ட்டு �ரலா�ம்!" என்று வெசி�ல்லி இழுத்துக்வெகா�ண்டு நேப���ன்.

காடம்பூர் மி�ள�னைகாயா#ன் ந�லா�முற்றிங்காள், ஆடல் ப�டல் அரங்காங்காள் பண்டகா சி�னைலாகாள், பள�ங்கு மிண்டபங்காள், மி�ட நேகா�புரங்காள், ஸ்தூப# காலாசிங்காள், குதி�னைர லா�யாங்காள் ஆகா�யா�ற்னைறி �ந்தி�யாத்நேதி�னுக்குக் காந்திமி�றின் கா�ட்டிக்வெகா�ண்டு வெசின்றி�ன்.

இனைடயா#ல் �ந்தி�யாத்நேதி�ன், "காந்திமி�றி�! என்னை� அந்திப்புர ��சிலில் ந�றுத்தி� நீ மிறுபடியும் உள்நேள நேப�� நேப�து, அந்திப்புரத்தி�ல் ஒநேர சி�ர�ப்பும் குதூகாலாமுமி�யா#ருந்திநேதி, என்� �#நேசிஷம்? உன்னுனைடயா சி�நேநகா�தினை�ப் ப�ர்த்திதி�ல் அ�ர்காளுக்கு அவ்�ளவு சிந்நேதி�ஷமி�?" என்று நேகாட்ட�ன்.

"உன்னை� ப�ர்த்திதி�ல் அ�ர்காளுக்வெகால்லா�ம் சிந்நேதி�ஷந்தி�ன். உன்னை� அம்மி�வுக்கும் மிற்றி�ர்காளுக்கும் ப#டித்தி�ருக்கா�றிதி�ம். ஆ��ல் உன்னை�க் குறி�த்து அ�ர்காள் சி�ர�க்கா�#ல்னைலா."

"ப#ன்நே� எதிற்கா�காச் சி�ர�த்தி�ர்காள�ம்?"

"பழுநே�ட்டனைரயார் இருக்கா�றி�ர் அல்லா��? இத்தினை� �யாதுக்குப் ப#றிகு அ�ர் புதி�தி�கா ஒரு இளம் வெபண்னைணக் காலியா�ணம் வெசிய்து வெகா�ண்டிருக்கா�றி�ர். மூடு பல்லாக்கா�ல் னை�த்து அ�னைள இங்நேகா அனை*த்துக் வெகா�ண்டு �ந்தி�ருக்கா�றி�ர். ஆ��ல் அந்திப்புரத்துக்கு அ�னைள அனுப்ப�மில் அ�ருனைடயா �#டுதி�யா#நேலாநேயா அனைடத்துப் பூட்டி னை�த்தி�ருக்கா�றி�ர�ம்! அந்திப் வெபண்னைணப் பலாகாண� �*�யா�கா எட்டிப் ப�ர்த்து�#ட்டு �ந்தி ஒரு தி�தி�ப் வெபண் அ�ள் அ*னைகா �ர்ண�த்தி�ள�ம். அனைதிக் குறி�த்துத்தி�ன் சி�ர�ப்பு! அ�ள சி�ங்காளப் வெபண்நேண�, காலிங்காத்துப் வெபண்நேண�, அல்லாது நேசிர ந�ட்டுப் வெபண்நேண� என்று சிர்ச்னைசி வெசிய்கா�றி�ர்காள்! பழுநே�ட்டனைரயார�ன் முன்நே��ர்காள் நேசிர ந�ட்டிலிருந்து திமி�*காத்துக்கு �ந்தி�ர்காள் என்று உ�க்குத் வெதிர�யும் அல்லா��?"

"நேகாள்�#ப்பட்டிருக்கா�நேறின். ஏன், நீதி�ன் முன்வெ��ரு திடனை� வெசி�ல்லியா#ருக்கா�றி�ய். இருக்காட்டும், காந்திமி�றி�! பழுநே�ட்டனைரயார் இந்தி மிர்மி சுந்திர�யா�� மிங்னைகானையா மிணந்து எத்தினை� கா�லாம் ஆகா�றிது?"

"மூன்று ஆண்டுக்குள்நேளதி�ன் இருக்கும். மிணம் வெசிய்து வெகா�ண்டதி�லிருந்து அ�னைளத் தி��யா�காச் சி�றி�து நேநரம் கூட அ�ர் �#ட்டு னை�ப்பதி�ல்னைலாயா�ம்! எங்நேகா நேப���லும் கூடப் பல்லாக்கா�ல் ஆனைசி ந�யாகா�னையாயும் அனை*த்துப் நேப�கா�றி�ர். இனைதிக் குறி�த்து ந�வெடங்கும் வெகா�ஞ்சிம் பர�கா�சிப் நேபச்சு நடந்து �ருகா�றிது. �ந்தி�யாத்நேதி��! ஒரு ப#ர�யாத்னைதித் தி�ண்டியா�ர்காளுக்கு இந்தி மி�தி�ர� ஸ்தி�ரீ சிபலாம் ஏற்பட்ட�ல் எல்நேலா�ருக்கும் சி�றி�து இளக்கா�ரமி�காத்தி�நே� இருக்கும்?"

"கா�ரணம் அது ஒன்றுமி�ல்னைலா. உண்னைமிக் கா�ரணத்னைதி ந�ன் வெசி�ல்லாட்டுமி�, காந்திமி�றி�? வெபண்காநேள எப்நேப�தும் சிற்று வெப�றி�னைமி ப#டித்தி�ர்காள். உன் வீட்டுப் வெபண்கானைளப் பற்றி�க் குனைறி��காச் வெசி�ல்லுகா�நேறின் என்று ந�னை�க்கா�நேதி! வெபண் உலாகாநேமி இப்படித்தி�ன்! உன் குடும்பத்துப் வெபண்காள் காருந�றித்து அ*கா�காள். பழுநே�ட்டனைரயார�ன் ஆனைசி ந�யாகா�நேயா� வெசிக்காச் வெசிநே�வெலான்று வெப�ன்��றிமி�யா#ருக்கா�றி�ள். ஆனைகாயா�ல் அ�னைள இ�ர்காளுக்குப் ப#டிக்கா�#ல்னைலா! அது கா�ரணமி�கா நே�று ஏநேதிநேதி� கானைதி காட்டிச் வெசி�ல்கா�றி�ர்காள்!..."

"அநேட! இது என்� �#ந்னைதி! உ�க்கு எப்படி அ�ளுனைடயா ந�றித்னைதிப் பற்றி�த் வெதிர�யும்? அ�னைள நீ ப�ர்த்தி�ருக்கா�றி�யா�, எங்நேகா எப்படிப் ப�ர்த்தி�ய்? பழுநே�ட்டனைரயாருக்கு மிட்டும் இது வெதிர�ந்தி�ல், உன் உயா#ர் உன்னுனைடயாது அல்லா!..."

"காந்திமி�றி�! இதிற்வெகால்லா�ம் ந�ன் பயாந்தி�ன் அல்லா, அது உ�க்கு வெதிர�யும். நேமிலும் ந�ன் அனுசி�திமி�� கா�ர�யாம் எதுவும் வெசிய்யாவும் இல்னைலா. வீரந�ர�யாணபுரத்தி�ல் பழுநே�ட்டனைரயார�ன் பர���ரங்காள் சி�னைலாநேயா�டு வெசின்றிநேப�து கூட்டத்நேதி�டு கூட்டமி�ய் ந�னும் சி�னைலா ஓரமி�கா ஒதுங்கா� ந�ன்று ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டிருந்நேதின். யா�னை�, குதி�னைர, பல்லாக்கு, பர��ட்டம் எல்லா�ம் நீங்காள் அனுப்ப# னை�த்தி மிர�யா�னைதிகாள�நேமி? அது உண்னைமியா�?"

"ஆம், ந�ங்காள் தி�ன் அனுப்ப# னை�த்நேதி�ம். அதி��ல் என்�?..."

"அதி��ல் என்�? ஒன்றுமி�ல்னைலா. பழுநே�ட்டனைரயாருக்கு நீங்காள் அள�த்தி �ரநே�ற்பு மிர�யா�னைதிகானைளயும் எ�க்கு அள�த்தி �ரநே�ற்னைபயும் ஒப்ப#ட்டுப் ப�ர்த்நேதின். நே�வெறி�ன்றுமி�ல்னைலா!..."

காந்திமி�றின் இநேலாசி�காச் சி�ர�த்து�#ட்டு, "இனைறி �#தி�க்கும் அதி�கா�ர�க்குச் வெசிலுத்தி நே�ண்டியா மிர�யா�னைதினையா அ�ருக்குச் வெசிலுத்தி�நே��ம். சுத்தி வீரனுக்கு அள�க்கா நே�ண்டியா �ரநே�ற்னைப உ�க்கு அள�த்நேதி�ம். ஒரு கா�லாத்தி�ல், முருகான் அருள�ல், நீ இந்தி வீட்டுக்கு மிருமிகாப் ப#ள்னைளயா���ல் திக்கா��று மி�ப்ப#ள்னைள மிர�யா�னைதி வெசிய்து �ரநே�ற்நேப�ம்!" என்றி�ன். ப#றிகு, "நே�று என்�நேமி� வெசி�ல்லா�ந்தி�ய்; அதிற்குள் நேபச்சு மி�றி��#ட்டது. ஆம், பழுநே�ட்டனைரயாருனைடயா ஆனைசி ந�யாகா� நல்லா சி��ப்பு ந�றிம் என்று வெசி�ன்��நேயா, அது எப்படி உ�க்குத் வெதிர�ந்திது?" என்றி�ன்.

"காடம்பூர் மி�ள�னைகாயா#ன் கார�யா வெபர�யா மித்திகாஜாத்தி�ன் மீது பழுநே�ட்டனைரயார், எருனைமிக்காட�மீது யாமிதிர்மின் �ரு�து நேப�ல் �ந்து வெகா�ண்டிருந்தி�ர்! என்னுனைடயா `�பகாவெமில்லா�ம் அ�ர் நேமிநேலாதி���ருந்திது. ஒரு கா�லாத்தி�ல் அ�னைரப் நேப�ல் ந�னும் ஆகாநே�ண்டும் என்று மிநே��ர�ஜ்யாம் வெசிய்து வெகா�ண்டிருக்னைகாயா#ல் அடுத்தி�ற்நேப�ல், ஒரு மூடு பல்லாக்கு �ந்திது. மூடு பல்லாக்கா�ல் யா�ர் �ரக்கூடும் என்று ந�ன் நேயா�சி�த்துக் வெகா�ண்டிருந்திநேப�நேதி பல்லாக்கா�ன் தி�னைரனையா உள்ள�ருந்து ஒரு னைகா சி�றி�து �#லாக்கா�யாது. �#லாக்கா�யா தி�னைர �*�யா�கா ஒரு முகாமும் வெதிர�ந்திது. னைகாயும் முகாமும் நல்லா வெப�ன்��றிமி�யா#ருந்தி�! அவ்�ளவுதி�ன் ந�ன் ப�ர்த்திவெதில்லா�ம் நீ இப்நேப�து வெசி�ன்�தி�லிருந்து அந்திப் வெபண்தி�ன் பழுநே�ட்டனைரயார�ன் ஆனைசி ந�யாகா� என்று ஊகா�க்கா�நேறின்."

"�ந்தி�யாத்நேதி��! நீ அதி�ர்ஷ்டக்கா�ரன். ஆண் ப#ள்னைள எ�னும் அந்திப் பழுவூர் இனைளயார�ண�னையாக் காண்ண�லும் ப�ர்த்திதி�ல்னைலா என்று நேபச்சு. ஒரு �#ந�டி நேநரமி��து அ�ள் காரத்னைதியும் முகாத்னைதியும் நீ ப�ர்த்தி�யால்லா��? ப�ர்த்தி �னைரயா#ல் அ�ள் எந்தி நேதிசித்தி�ல் ப#றிந்தி சுந்திர�யா�யா#ருக்காலா�ம் என்று உ�க்கு ஏதி��து உத்நேதிசிம் நேதி�ன்றுகா�றிதி�?" என்று காந்திமி�றின் நேகாட்ட�ன்.

"அச்சிமியாம் ந�ன் அனைதிப் பற்றி� நேயா�சி�க்கா�#ல்னைலா. இப்நேப�து எண்ண�ப் ப�ர்க்கும்நேப�து, அ�ள் ஒருநே�னைள கா�ஷ்மீர் நேதிசித்துப் வெபண்ண�யா#ருக்காலா�ம்; அல்லாது காடல்காளுக்கு அப்ப�லுள்ள சி��காம், காட�ரம், யா��ம், மி�சி�ரம் முதிலியா ந�டுகாள�லிருந்து �ந்தி வெபண்ணரசி�யா�காவும் இருக்காலா�ம் என்று நேதி�ன்றுகா�றிது. ஒரு நே�னைள அரபு நேதிசித்துப் வெபண்ண�கா இருந்தி�லும் இருக்காலா�ம். அந்தி ந�ட்டிநேலாதி�ன் வெபண்காள் ப#றிந்திது முதில் இறிக்கும் �னைரயா#ல் முகாமூடி நேப�ட்நேட னை�த்தி�ருப்ப�ர்காள�ம்!"

அச்சிமியாம் எங்நேகாநேயா� சிமீபத்தி�லிருந்து ��த்தி�யாங்காள�ன் மு*க்காம் நேகாட்காத் வெதி�டங்கா�யாது. சில்லி, காரடி, பனைறி,

புல்லா�ங்கு*ல், உடுக்கு ஆகா�யானை� நேசிர்ந்து சிப்தி�த்தி�.

"இது என்� மு*க்காம்?" என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் நேகாட்ட�ன்.

"குரனை�க் கூத்து நடக்காப் நேப�கா�றிது! அதிற்கு ஆரம்ப மு*க்காம் இது! நீ குரனை�க் கூத்து ப�ர்க்கா �#ரும்புகா�றி�யா�? அல்லாது சீக்கா�ரம் உணவு அருந்தி��#ட்டு ந�ம்மிதி�யா�காப் படுத்துத் தூங்குகா�றி�யா�?"

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் குரனை�க் கூத்னைதிப் பற்றி�க் குறி�ப்ப#ட்டது அச்சிமியாம் �ந்தி�யாத்நேதி�னுக்கு ந�னை�வு �ந்திது.

"குரனை�க் கூத்னைதி ந�ன் ப�ர்த்திநேதியா#ல்னைலா. காட்ட�யாம் ப�ர்க்காநே�ண்டும்" என்றி�ன். அந்தி நண்பர்காள் இன்னும் சி�லா அடி தூரம் வெசின்று ஒரு தி�ருப்பத்தி�ல் தி�ரும்ப#யாதும் குரனை�க் கூத்து நேமினைட அ�ர்காளுனைடயா காண்காளுக்குப் புலா��யா#ற்று. நேமினைடக்கு முன்��ல் சினைப கூடவும் வெதி�டங்கா� �#ட்டது.

சுற்றி�லும் அரண்மினை�ச் சு�ரும் நேகா�ட்னைட வெகா�த்திளங்காள�ன் மிதி�லும் சூழ்ந்தி இடத்தி�ல், வெ�ண் மிணல் �#ர�த்தி �#சி�லாமி�� முற்றித்தி�ல் குரனை�க் கூத்து நேமினைட அனைமிக்காப்பட்டிருந்திது. நேமினைடயா#ல் நேகா�*�னையாப் நேப�லும், மியா#னைலாப் நேப�லும், அன்�த்னைதிப் நேப�லும், சி�த்தி�ரங்காள் நேப�ட்டு அலாங்கார�த்தி�ருந்தி�ர்காள். வெசிந்வெநல்னைலா �றுத்தி வெ�ள்ள�யா வெப�றி�காள், மிஞ்சிள் காலாந்தி தி�னை�யார�சி�காள், பலாந�றி மிலார்காள், குன்றி�மிண�காள் முதிலியா�ற்றி���லும் அந்தி நேமினைடனையா அ*கு படுத்தி�யா#ருந்தி�ர்காள். குத்து �#ளக்குகாளுடன் தீ�ர்த்தி�காளும் நேசிர்ந்து எர�ந்து இருனைள �#ரட்ட முயான்றி�. ஆ��ல் நறுமிண அகா�ல் புனைகாயுடன் தீ�ர்த்தி�ப் புனைகாயும் நேசிர்ந்து மூடுப��னையாப் நேப�ல் பர�#, தீபங்காள�ன் ஒள�னையா மிங்காச் வெசிய்தி�. நேமினைடக்கு எதி�ர�லும் பக்காங்காள�லும் ��த்தி�யாக்கா�ரர்காள் உட்கா�ர்ந்து அ�ர�ர்காளுனைடயா ��த்தி�யாங்கானைள ஆநே�சிமி�கா மு*க்கா���ர்காள். மிலார் மிணம், அகா�ல் மிணம், ��த்தி�யா மு*க்காம் எல்லா�மி�காச் நேசிர்ந்து �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா தினைலா சுற்றும்படி வெசிய்தி�.

முக்கா�யா �#ருந்தி�ள�காள் அனை��ரும் �ந்து நேசிர்ந்திதும், குரனை�க் கூத்து ஆடும் வெபண்காள் ஒன்பது நேபர் நேமினைடக்கு �ந்தி�ர்காள். ஆட்டத்தி�ற்குத் திகுந்தி��று உடம்னைப இறுக்கா� ஆனைட அண�ந்து, உடம்நேப�டு ஒட்டியா ஆபரணங்கானைளப் பூண்டு, கா�ல்காள�ல் சி�லாம்பு அண�ந்து, காண்ண�, காடம்பம், கா�ந்திள், குறி�ஞ்சி�, வெசிவ்�லார� ஆகா�யா முருகானுக்கு உகாந்தி மிலார்கானைள அ�ர்காள் சூடியா#ருந்தி�ர்காள். நேமிற்கூர�யா மிலார்காள���ல் காதிம்பமி�காத் வெதி�டுத்தி ஒரு நீண்ட மிலார் மி�னைலாயா#��ல் ஒரு�னைரவெயா�ரு�ர் ப#னைணத்துக் வெகா�ண்ட��று, அ�ர்காள் நேமினைடயா#ல் �ந்து ந�ன்றி�ர்காள். சி�லார் னைகாகாள�ல் சிந்தி� மிரத்தி���ல் வெசிய்து �ர்ணம் வெகா�டுத்தி அ*கா�யா பச்னைசிக் கா�ள�கானைள லா��காமி�கா ஏந்தி�க் வெகா�ண்டிருந்தி�ர்காள்.

சினைபநேயா�ருக்கு �ணக்காம் வெசிய்து�#ட்டுப் ப�டவும் ஆடவும் வெதி�டங்கா���ர்காள். முருகானுனைடயா புகானை*க் கூறும் ப�டல்கானைளப் ப�டி��ர்காள். முருகானுனைடயா வீரச் வெசியால்கானைளப் ப�டி��ர்காள். சூரபத்மின், காஜாமுகான் முதிலியா அசூர காணங்கானைளக் வெகா�ன்று, காடல் நீனைர �ற்றிச் வெசிய்தி வெ�ற்றி�நே�லின் தி�றித்னைதிப் ப�டி��ர்காள். நேதி�நேலா�காத்துக் கான்��யார் பலார் முருகானை� மிணந்துவெகா�ள்ளத் தி�ங்கா�டந்து �ருனைகாயா#ல், அந்திச் சி��குமி�ரன் மிண்ணுலாகாத்தி�ல் திமி�*காத்துக்கு �ந்து, கா�ட்டில் தி�னை�ப்பு�ம் கா�த்து ந�ன்றி மினைலாக்குறி�ர் மிகானைள மிணந்து வெகா�ண்டனைதிப் புகாழ்ந்து ப�டி��ர்காள். நே�லா�னுனைடயா காருனைணத் தி�றித்னைதிக் வெகா�ண்ட�டி��ர்காள். இத்தினைகாயா ப�டலும் ஆடலும் பனைறி ஒலியும் கு*ல் ஒலியுமி�காச் நேசிர்ந்து ப�ர்த்தி�ருந்தி�ர்கானைளவெயால்லா�ம் வெ�றி� வெகா�ள்ளச் வெசிய்தி�.

"பசி�யும் ப#ண�யும் பனைகாயும் அ*�கா!மினை*யும் �ளமும் தி�மும் வெபருகா!"

என்றி ��ழ்த்துக்காளுடன் குரனை�க் கூத்து முடிந்திது. வெபண்காள் நேமினைடயா#லிருந்து இறிங்கா�ச் வெசின்றி�ர்காள்.

ப#ன்�ர், 'நேதி�ர�ளன்', 'நேதி�ர�ட்டி' என்னும் ஆட�னும் வெபண்ணும் நே�லா��ட்டம் ஆடு�திற்கா�கா நேமினைட மீது �ந்து ந�ன்றி�ர். அ�ர்காள் இரத்தி ந�றிமுள்ள ஆனைடகானைள உடுத்தி�யா#ருந்தி�ர். வெசிக்காச் சி��ந்தி வெசிவ்�லார�ப் பூமி�னைலாகானைளச் சூட்டிக் வெகா�ண்டிருந்தி�ர். வெநற்றி�யா#ல் வெசிந்ந�றிக் குங்குமித்னைதி அப்ப#க்வெகா�ண்டிருந்தி�ர். அ�ர்காளுனைடயா ��ய்காளும் வெ�ற்றி�னைலாப் ப�க்கு வெமின்றிதி���ல் சி��ந்து இரத்தி ந�றிமி�காக் கா�ணப்பட்ட�. காண்காள் நேகா�னை�ப் ப*ம் நேப�லாச் சி��ந்தி�ருந்தி�.

முதிலில் சி�ந்திமி�காநே� ஆட்டம் ஆரம்ப#த்திது. தி��த் தி��யா�காவும் னைகாகானைளக் நேகா�த்துக் வெகா�ண்டும் ஆடி��ர்காள். நேநரமி�கா ஆகா, ஆட்டத்தி�ல் வெ�றி� மி�குந்திது நேமினைடயா#நேலா ஒரு பக்காத்தி�ல் சி�த்தி�யா#ருந்தி நே�னைலாத் நேதி�ர�ட்டி னைகாயா#ல் எடுத்துக்வெகா�ண்ட�ள். நேதி�ர�ளன் அனைதி அ�ள் னைகாயா#லிருந்து ப#டுங்கா முயான்றி�ன். நேதி�ர�ட்டி தினைட வெசிய்தி�ள். இறுதி�யா#ல் நேதி�ர�ளன் நேமினைட அதி�ரும்படியா�கா ஒரு வெபர�யா குதி� குதி�த்து, ஒரு வெபர�யா தி�ண்டல் தி�ண்டி நேதி�ர�ட்டி னைகாயா#லிருந்தி நே�னைலாப் ப#டுங்கா�க் வெகா�ண்ட�ன். நேதி�ர�ட்டி அந்தி நே�னைலாக் காண்டு அஞ்சி�யா ப��னை�யுடநே� நேமினைடயா#லிருந்து இறிங்கா� �#ட்ட�ள்.

ப#றிகு நேதி�ர�ளன் தி��நேயா நேமினைட மீது ந�ன்று னைகாயா#ல் நே�ல் ப#டித்து வெ�றி�யா�ட்டம் ஆடி��ன். சூரன் முதிலியா அசூர காணங்காள் தி�#டு வெப�டியா�கா� �#ழுந்தி�ர். அறுக்காப்பட்ட சூரன் தினைலா தி�ரும்பத் தி�ரும்ப முனைளத்திது. முனைளக்கா முனைளக்கா நே�லானுனைடயா உக்கா�ரம் அதி�காமி�கா �ளர்ந்திது. அ�னுனைடயா காண்ண�லிருந்து தீப்வெப�றி� பறிந்திது. கானைடசி�யா#ல் சூரபத்மின் இறிந்து �#ழுந்தி�ன். நேதி�ர�ளனும் னைகா நே�னைலாக் கீநே* நேப�ட்ட�ன்.

இப்நேப�து மிற்றி ��த்தி�யாங்காள் எல்லா�ம் ந�ன்று�#ட்ட�. உடுக்கா�ன் சித்திம் மிட்டும் நேகாட்டது. நேமினைடக்கு அருநேகா ந�ன்று பூசி�ர� ஆநே�சிமி�கா உடுக்கு அடித்தி�ன். நேதி�ர�ளன் உடம்ப#ல் ஒவ்வெ��ரு அணுவும் பதிறி� ஆடியாது. "சிந்நதிம் �ந்து�#ட்டு" என்று சினைபயா#ல் ஒரு�ருக்வெகா�ரு�ர் வெமிது��காப் நேபசி�க்வெகா�ண்ட�ர்காள்.

சி�றி�து நேநரத்துக்வெகால்லா�ம் பூசி�ர� ஆநே�சிம் �ந்து ஆடியா நேதி�ர�ளனை�ப் ப�ர்த்து, "நே�லா�! முருகா�! நேதி�நேசிந�பதி�! காந்தி�! சூரசிம்ஹா�ர�! அடியா�ர்காளுக்கு அருள்��க்குச் வெசி�ல்லா நே�ண்டும்!" என்று நே�ண்டிக்வெகா�ண்ட�ன்.

"நேகாளட�! வெசி�ல்லுகா�நேறின்! என்� நே�ண்டுநேமி�, நேகாள்!" என்று சிந்நதிம் �ந்தி�ன் சிந்நதிம் கூ�#��ன்.

"மினை* வெப�*�யுமி�? வெ�ள்ளம் வெபருகுமி�? ந�டு வெசி*�க்குமி�? ந�னை�த்தி கா�ர�யாம் னைகாகூடுமி�?" என்று பூசி�ர� நேகாட்ட�ன்.

"மினை* வெப�*�யும்! வெ�ள்ளம் வெபருகும்! ந�டு வெசி*�க்கும்! ந�னை�த்தி கா�ர�யாம் னைகாகூடும்! ஆ��ல், என் அன்னை�க்கு நீங்காள் பூனைசி நேப�ட�#ல்னைலா! துர்க்னைகா பலி நேகாட்கா�றி�ள். பத்தி�ரகா�ள� பலி நேகாட்கா�றி�ள். மிகா�ட�சுரனை� �னைதித்தி சிண்டிநேகாசு�ர� பலி நேகாட்கா�றி�ள்!..." என்று சிந்நதிக்கா�ரன் ஆநே�சித்துடன் ஆடிக்வெகா�ண்நேட அலாறி���ன்.

"என்� பலி நே�ண்டும்?" என்று பூசி�ர� நேகாட்ட�ன்.

"நேகாட்ட�ல் வெகா�டுப்பீர்காள�?" என்றி�ன் வெ�றி�யா�டியா�ன்.

"வெகா�டுப்நேப�ம்; காட்ட�யாம் வெகா�டுப்நேப�ம்!" என்றி�ன் பூசி�ர�.

"மின்�ர் குலாத்து இரத்திம் நேகாட்கா�றி�ள். ஆயா#ரங்கா�லா அரசிர் குலாத்து இரத்திம் நேகாட்கா�றி�ள்!" என்று வெ�றி�யா�டியா�ன் நேகா�ர பயாங்கார குரலில் கூ�#��ன்.

நேமினைடக்கு முன்��ல் வீற்றி�ருந்தி பழுநே�ட்டனைரயார் சிம்பு�னைரயார், மி*�னைரயார் முதிலியா ப#ரமுகார்காள் ஒரு�ருனைடயா முகாத்னைதி ஒரு�ர் நேந�க்கா���ர்காள். அ�ர்காளுனைடயா வெசிக்காச் சி��ந்தி வெ�றி� வெகா�ண்ட காண்காள் சிங்நேகாதிமி�காப் நேபசி�க்வெகா�ண்ட�.

சிம்பு�னைரயார் பூசி�ர�னையாப் ப�ர்த்துத் தினைலானையா அனைசித்துச் சிமி�க்னை` வெசிய்தி�ர்.

பூசி�ர� உடுக்கு அடிப்பனைதி ந�றுத்தி���ன். வெ�றி�யா�ட்டம் ஆடியா நேதி�ர�ளன் அடியாற்றி மிரம்நேப�ல் நேமினைட மீது �#ழுந்தி�ன். நேதி�ர�ட்டி ஓடி�ந்து அ�னை�த் தூக்கா� எடுத்துக் வெகா�ண்டு நேப���ள்.

சினைப வெமிN�மி�காக் கானைலாந்திது. வெ�ள�யா#ல் எங்நேகாநேயா� தூரத்தி�ல் நர�காள் ஊனைளயா#டும் சித்திம் நேகாட்டது.

இத்தினை� நேநரம் ப�ர்த்துக் நேகாட்ட�ற்றி���ல் பரபரப்புக்குள்ள�கா�யா#ருந்தி �ந்தி�யாத்நேதி�ன், நர�காள் ஊனைளயா#டும் சிப்திம் �ந்தி தி�னைசினையா நேந�க்கா���ன். அங்நேகா, அம்மி�ள�னைகாயா#ன் வெ�ள�மிதி�ல் சு�ர�ன் மீது ஒரு தினைலா வெதிர�ந்திது. அது ஆழ்��ர்க்காடியா�னுனைடயா தினைலாதி�ன்! ஒரு காணம் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ஒரு பயாங்கார உணர்ச்சி�க்கு உள்ள���ன். ஆழ்��ர்க்காடியா�னுனைடயா தினைலானையா வெ�ட்டி அந்தி மிதி�ல் நேமில் னை�த்தி�ருந்திது நேப�ன்றி ப#ரனைமி உண்ட�யா#ற்று. காண்ண�னைமிகானைள மூடித் தி�றிந்து ப�ர்த்திநேப�து அந்தித் தினைலானையா அங்நேகா கா�ண�#ல்னைலா! அத்தினைகாயா வீண் சி�த்திப்ப#ரனைமிக்குத் தி�ன் உள்ள��து குறி�த்து வெ�ட்காமினைடந்தி�ன். இது�னைர அனுப�#த்து அறி�யா�தி நே�று பலா�னைகா உணர்ச்சி�காளும் அ�ன் உள்ளத்னைதிக் காலாங்காச் வெசிய்தி�.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 6. நாடுநா� )க் கூட்டம்

குரனை�க் கூத்துக்கும் வெ�றி�யா�ட்டுக்கும் ப#ன்�ர், �ந்தி�ருந்தி �#ருந்தி��ருக்குப் வெபருந்திர �#ருந்து நனைடவெபற்றிது. �ல்லா�னைரயானுக்கு �#ருந்து ருசி�க்கா�#ல்னைலா. அ�ன் உடம்பு கானைளத்தி�ருந்திது; உள்ளம் காலாங்கா�யா#ருந்திது. ஆயா#னும் அ�ன் பக்காத்தி�லிருந்தி அ�னுனைடயா நண்பன் காந்திமி�றின் அங்கா�ருந்தி மிற்றி �#ருந்தி�ள�காள் யா�ர் யா�ர் என்பனைதிப் வெபருமி�தித்துடன் எடுத்துக் கூறி���ன்.

பழுநே�ட்டனைரயானைரயும், சிம்பு�னைரயானைரயும் தி�#ர அங்நேகா மி*ப�டித் வெதின்��ன் மி*�னைரயார் �ந்தி�ருந்தி�ர்; குன்றித்தூர்ப் வெபருந�லாக்கா�*�ர் �ந்தி�ருந்தி�ர்; மும்முடிப் பல்லா�னைரயார் �ந்தி�ருந்தி�ர்; தி�ன் வெதி�ங்கா�க் காலிங்கார�யார், �ணங்கா�முடி முனை�யானைரயார், நேதி�நேசிந�தி�பதி�ப் பூ�னைரயார், அஞ்சி�தி சி�ங்கா முத்தினைரயார், இரட்னைடக் குனைட ர�ஜா�ள�யா�ர், வெகா�ல்லிமினைலாப் வெபருந�லா நே�ள�ர் முதிலிநேயா�னைர இன்��ன்��ர் என்று காந்திமி�றின் தின் நண்பனுனைடயா கா�நேதி�டு வெசி�ல்லிப் ப#றிர் அறி�யா�திபடி சுட்டிக்கா�ட்டித் வெதிர�யாப்படுத்தி���ன். இந்தி ப#ரமுகார்காள் சி�மி�ன்யாப்பட்ட�ர்காள் அல்லா; எள�தி�கா ஒருங்கு நேசிர்த்துக் கா�ணக்கூடியா�ர்காளுமில்லா. அநேநகாமி�கா ஒவ்வெ��ரு�ரும் குறுந�லா மின்�ர்காள்; அல்லாது குறுந�லா மின்�ருக்குர�யா மிர�யா�னைதினையாத் திங்காள் வீரச் வெசியால்காள���ல் அனைடந்தி�ர்காள். ர�ஜா� அல்லாது அரசிர் என்பது மிரு�# அக்கா�லாத்தி�ல் அனைரயார் என்று �*ங்கா� �ந்திது.

சி�ற்றிரசிர்காளுக்கும், சி�ற்றிரசிர்காளுக்குச் சிமிமி�� சி�றிப்பு ��ய்ந்தி�ர்காளுக்கும் அனைரயார் என்றி பட்டப் வெபயார் நேசிர்த்து அக்கா�லாத்தி�ல் �*ங்காப்பட்டது. அ�ர�ர்காளுனைடயா ஊனைர மிட்டும் கூறி� அனைரயார் என்று நேசிர்த்துச் வெசி�ல்லும் மிரபும் இருந்திது.

அந்தி ந�ள�ல் சி�ற்றிரசிர்காள் என்றி�ல் ப#றிப்ப#��ல் மிட்டுநேமி 'அரசிர்' பட்டம் வெபற்று அரண்மினை�ச் சுகாநேப�காங்காள�ல் தி�னைளத்து ��ழ்ந்தி�ருப்ப�ர்காள் அல்லா. நேப�ர்க்காளத்தி�ல் முன்�ண�யா#ல் ந�ன்று நேப�ர�டச் சி�த்திமி�யுள்ள வீர�தி� வீரர்காள் தி�ம் திங்காள் அரசுர�னைமினையா நீடித்துக் கா�ப்ப�ற்றி�க் வெகா�ள்ள முடியும். எ�நே� ஒவ்வெ��ரு�ரும் பற்பலா நேப�ர்க்காளங்காள�ல் நேப�ர�ட்டுப் புகாழுடன் கா�யாங்கானைளயும் அனைடந்தி�ர்காள�காநே� இருப்ப�ர்காள். இன்று அத்தினை� நேபரும் பனை*யா�னைறிச் சுந்திரநேசி�* சிக்கார�ர்த்தி�யா#ன் ஆட்சி�க்காடங்கா�த் தித்திம் எல்னைலாக்குள் அதி�கா�ரம் வெசிலுத்தி� �ந்தி�ர்காள். சி�லார் நேசி�*ப் நேபரரசி�ல் வெபருந்திரத்து அரசி�ங்கா அதி�கா�ர�காள�காவும் பதி�# �கா�த்து �ந்தி�ர்காள்.

இவ்�ளவு முக்கா�யாமி�� நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாப் ப#ரமுகார்காள் எல்லா�னைரயும் ஓர�டத்தி�ல் ப�ர்த்திது பற்றி� �ல்லா�னைரயான் ந�யா�யாமி�கா உ�னைகா வெகா�ண்டிருக்கா நே�ண்டும். ஆயா#னும் அ�னுனைடயா உள்ளத்தி�ல் உ�னைகா ஏற்பட�#ல்னைலா.

"இவ்�ளவு நேபரும் எதிற்கா�கா இங்நேகா கூடியா#ருக்கா�றி�ர்காள்?" என்றி எண்ணம் அ�னுக்கு அடிக்காடி நேதி�ன்றி�யாது. ஏநேதிநேதி� வெதிள��#ல்லா�தி ஐயாங்காள் அ�ன் உள்ளத்தி�ல் நேதி�ன்றி� அனைலாத்தி�.

மி�த்தி�ல் இத்தினைகாயா கு*ப்பத்துடநே�நேயா �ல்லா�னைரயான் தி�க்வெகான்று காந்திமி�றின் சி�த்திப்படுத்தி�க் வெகா�டுத்தி�ருந்தி தி�� இடத்தி�ல் படுக்காச் வெசின்றி�ன். �#ருந்தி��ர் பலார் �ந்தி�ருந்திபடியா�ல் �ல்லா�னைரயானுக்கு அம்மி�வெபரும் மி�ள�னைகாயா#ன் நேமில்மி�டத்தி�ல் ஒரு மூனைலாயா#லிருந்தி தி�றிந்தி மிண்டபநேமி படுப்பதிற்குக் கா�னைடத்திது.

"நீ மி�காவும் கானைளத்தி�ருக்கா�றி�ய்; ஆனைகாயா#��ல் ந�ம்மிதி�யா�காப் படுத்துத் தூங்கு, மிற்றி �#ருந்தி�ள�கானைளக் கா���த்து �#ட்டு ந�ன் உன் பக்காநேமி �ந்து படுத்துக்வெகா�ள்கா�நேறின்" என்று காந்திமி�றின் வெசி�ல்லி�#ட்டுப் நேப���ன்

* * * * *

படுத்திவுடநே� �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா காண்கானைளச் சு*ற்றி�க் வெகா�ண்டு�ந்திது. மி�கா �#னைர�#ல் ந�த்தி�ர�நேதி�# அ�னை� ஆட்வெகா�ண்ட�ள். ஆ��லும் என்� பயான்? மி�ம் என்பது ஒன்று இருக்கா�றிநேதி, அனைதி ந�த்தி�ர� நேதி�#யா#��ல் கூடக் காட்டுக்குள் னை�க்கா முடி�தி�ல்னைலா. உடல் அனைசி�ற்றுக் கா�டந்தி�லும், காண்காள் மூடியா#ருந்தி�லும், மி�த்தி�ன் ஆ*த்தி�ல் பதி�ந்துகா�டக்கும் எண்ணங்காள் கா���காப் பர�ணமி�க்கா�ன்றி�. வெப�ருள�ல்லா�தி அறி�வுக்குப் வெப�ருத்திமி�ல்லா�தி, பற்பலா ந�காழ்ச்சி�காளும் அனுப�ங்காளும் அந்திக் கா�வு நேலா�காத்தி�ல் ஏற்படுகா�ன்றின்.

எங்நேகாநேயா� வெ�கு தூரத்தி�லிருந்து ஒரு நர� ஊனைளயா#டும் சிப்திம் நேகாட்டது. ஒரு நர�, பத்து நர�யா�கா�, நூறு நர�யா�கா�, ஏகாமி�கா ஊனைளயா#ட்ட�! ஊனைளயா#ட்டுக் வெகா�ண்நேட �ந்தி�யாத்நேதி�னை� வெநருங்கா�, வெநருங்கா�, வெநருங்கா� �ந்தி�. கா�ர�ருள�ல் அந்தி நர�காள�ன் காண்காள் சி�றி�யா சி�றி�யா வெநருப்புத் திணல்கானைளப்நேப�ல் வெஜா�லித்துக் வெகா�ண்டு அ�னை� அணுகா� �ந்தி�.

மிறுபக்காம் தி�ரும்ப# ஓடித் திப்ப#க்காலா�ம் என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ப�ர்த்தி�ன். அ�ன் ப�ர்த்தி மிறுதி�னைசியா#ல் பத்து, நூறு, ஆயா#ரம் ந�ய்காள் ஒநேர மிந்னைதியா�காக் குனைரத்துக் வெகா�ண்டு ப�ய்ந்து ஓடி �ந்தி�. அந்தி நே�ட்னைட ந�ய்காள�ன் காண்காள் அ�ல் வெப�றி�கானைளப் நேப�ல் வெஜா�லித்தி�.

நர�காளுக்கும் நே�ட்னைட ந�ய்காளுக்கும் நடு�#ல் அகாப்பட்டுக் வெகா�ண்ட�ல் தின்னுனைடயா காதி� என்���கும் என்று எண்ண� �ந்தி�யாத்நேதி�ன் நடுநடுங்கா���ன். நல்லாநே�னைள, எதி�நேர ஒரு நேகா�யா#ல் வெதிர�ந்திது. ஓட்டமி�கா ஓடித் தி�றிந்தி�ருந்தி நேகா�யா#லுக்குள் புகுந்து ��சிற்காதினை�யும் தி�ள�ட்ட�ன். தி�ரும்ப#ப் ப�ர்த்தி�ல், அது கா�ள� நேகா�யா#ல் என்பது வெதிர�ந்திது. அநேகா�ரமி�கா ��னையாத் தி�றிந்து வெகா�ண்டிருந்தி கா�ள�மி�தி��#ன் சி�னைலாக்குப் ப#ன்��லிருந்து பூசி�ர� ஒரு�ன் வெ�ள�க்கா�ளம்ப# �ந்தி�ன். அ�ன் னைகாயா#ல் ஒரு பயாங்காரமி�� வெ�ட்டர���ள் இருந்திது. "�ந்தி�யா�? ��!" என்று வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்டு பூசி�ர� அருகா�ல் வெநருங்கா�, வெநருங்கா�, வெநருங்கா� �ந்தி�ன்.

"நீ ப#றிந்தி அரசி குலாத்தி�ன் �ரலா�று என்�? எத்தினை� ஆண்டுகாள�கா உன் குலாத்தி��ர் அரசு புர�கா�ன்றி�ர் அரசு புர�கா�ன்றி�ர்? உண்னைமினையாச் வெசி�ல்" என்று பூசி�ர� நேகாட்ட�ன்.

"��ணர்குலாத்து �ல்லா�னைரயார் முந்நூறு ஆண்டுகாள் அரசு புர�ந்தி�ர்; என் திந்னைதியா#ன் கா�லாத்தி�ல் னை�தும்பர�யார்காள�ல் அரனைசி இ*ந்நேதி�ம்" என்றி�ன் �ந்தி�யாத்நேதி�ன்.

"அப்படியா���ல், நீ திகுந்தி பலி அல்லா! ஓடிப்நேப�!" என்றி�ன் பூசி�ர�.

தி�டீவெரன்று கா�ள�மி�தி��#ன் இடத்தி�ல் காண்ணவெபருமி�ன் கா�ட்சி� அள�த்தி�ன். காண்ணன் சிந்ந�தி�யா#ல் இரண்டு வெபண்காள் னைகாயா#ல் பூமி�னைலாயுடன் ஆண்ட�ள் ப�சுரம் ப�டிக்வெகா�ண்டு �ந்து நட�ம் ஆடி��ர்காள். இனைதி �ல்லா�னைரயான் ப�ர்த்துப் பர�சிமினைடந்தி�ருக்னைகாயா#ல், அ�னுக்குப் ப#ன்புறித்தி�ல், "காண்நேட� ம், காண்நேட� ம், காண்நேட� ம், காண்ணுக்கா���யா� காண்நேட� ம்" என்றி ப�டனைலாக் நேகாட்டுத் தி�ரும்ப#ப் ப�ர்த்தி�ன். ப�டியா�ன் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப#தி�ன். இல்னைலா! ஆழ்��ர்க்காடியா�னுனைடயா தினைலா ப�டியாது! அந்தித் தினைலா மிட்டும் பலி பீடத்தி�ல் னை�க்காப்பட்டிருந்திது.

இந்திக் கா�ட்சி�னையாப் ப�ர்க்காச் சிகா�க்கா�மில் �ல்லா�னைரயான் தி�ரும்ப#��ன்; தூண�ல் முட்டிக்வெகா�ண்ட�ன். கா�வு கானைலாந்திது. காண்காள் தி�றிந்தி�. ஆ��ல் கா�னை�யும் ந�னை�யும் ஒன்றி�ய்ப் ப#னைணத்தி ஒரு கா�ட்சி�னையா அ�ன் கா�ண நேநர்ந்திது.

அ�ன் படுத்தி�ருந்தி இடத்துக்கு நேநர் எதி�ர்ப்புறித்தி�ல் காடம்பூர் மி�ள�னைகாச் சுற்று மிதி�லின் நேமிநேலா ஒரு தினைலா வெதிர�ந்திது. அது, அந்தி ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப#யா#ன் தினைலாதி�ன். இந்தித் திடனை� அது கா��ல்லா, வெ�றும் ப#ரனைமியும் அல்லாவெ�ன்பது ந�ச்சியாம். ஏவெ���ல், எத்தினை� நேநரம் ப�ர்த்தி�லும் அந்தித்தினைலா அங்நேகாநேயா இருந்திது. அது வெ�றும் தினைலா மிட்டுமில்லா, தினைலாக்குப் ப#ன்��நேலா உடம்பு இருக்கா�றிது என்பனைதியும் எள�தி�ல் ஊகா�க்காக் கூடியாதி�யா#ருந்திது. ஏவெ���ல், ஆழ்��ர்க்காடியா�னுனைடயா னைகாகாள் அந்தி மிதி�ல் ஓரத்தி�ன் �#ள�ம்னைபப் ப#டித்துக்வெகா�ண்டிருந்தின். அநேதி�டு, அ�ன் வெ�கு கா��மி�கா மிதி�லுக்குக் கீநே* உட்புறித்னைதி உற்று நேந�க்கா�க் வெகா�ண்டிருந்தி�ன். அ�ன் அவ்�ளவு கா��மி�கா அங்நேகா என்�த்னைதிப் ப�ர்க்கா�றி�ன்!... இதி�ல் ஏநேதி� �ஞ்சிகாச் சூழ்ச்சி� இருக்கா நே�ண்டும். ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நல்லா நேந�க்காத்துடன் அங்கு �ந்தி�ருக்கா முடியா�து. ஏநேதி� துஷ்ட நேந�க்காத்துடன் தீயா வெசியால் புர��திற்நேகா �ந்தி�ருக்கா�றி�ன். அ�ன் அவ்�#திம் தீச்வெசியால் புர�யா�மில் திடுப்பது காந்திமி�றி��ன் உயா#ர் நண்ப��கா�யா தின் காடனைமியால்லா��? தி�க்கு அன்புடன் ஒரு நே�னைள அன்�ம் அள�த்தி�ர்காள�ன் வீட்டுக்கு நேநரக்கூடியா தீங்னைகாத் திடுக்கா�மில் தி�ன் சும்மி� படுத்துக்வெகா�ண்டிருப்பதி�?

�ல்லா�னைரயான் துள்ள� எழுந்தி�ன். பக்காத்தி�ல் கா*ற்றி� னை�த்தி�ருந்தி உனைறியுடன் நேசிர்ந்தி காத்தி�னையா எடுத்து இடுப்ப#ல் வெசிருகா�க் வெகா�ண்ட�ன். ஆழ்��ர்க்காடியா�னுனைடயா தினைலா கா�ணப்பட்ட தி�க்னைகா நேந�க்கா� நடந்தி�ன்.

மி�ள�னைகா நேமில்மி�டத்தி�ல் ஒரு மூனைலாயா#லிருந்தி மிண்டபத்தி�ல் அல்லா�� �ல்லா�னைரயான் படுத்தி�ருந்தி�ன்? அங்கா�ருந்து புறிப்பட்டு மிதி�ல் சு�னைர நேந�க்கா� நடந்திநேப�து நேமில்மி�டத்னைதி அலாங்கார�த்தி மிண்டபச் சி�காரங்காள், நேமினைடகாள், �#மி�� ஸ்தூப#காள் தூண்காள் ஆகா�யா�ற்னைறிக் காடந்தும், தி�ண்டியும், சுற்றி� �னைளத்தும் நடக்காநே�ண்டியாதி�யா#ருந்திது. சிற்று தூரம் அவ்�#திம் நடந்தி ப#றிகு, தி�டீவெரன்று எங்கா�ருந்நேதி� நேபச்சுக்குரல் �ந்தினைதிக் நேகாட்டு �ல்லா�னைரயான் தியாங்கா� ந�ன்றி�ன். அங்கா�ருந்தி ஒரு தூனைணப் ப#டித்துக்வெகா�ண்டு, தூண�ன் மினைறி�#ல் ந�ன்றிபடி எட்டிப் ப�ர்த்தி�ன். கீநே* குறுகாலா�� முற்றிம் ஒன்றி�ல், மூன்று பக்காமும் வெநடுஞ்சு�ர்காள் சூழ்ந்தி�ருந்தி இடத்தி�ல் பத்துப் பன்��ரண்டுநேபர் உட்கா�ர்ந்தி�ருந்தி�ர்காள். ப�தி� மிதி�யா#ன் வெ�ள�ச்சித்னைதி வெநடுஞ்சு�ர்காள் மினைறித்தி�. ஆ��ல் ஒரு சு�ர�ல் பதி�த்தி�ருந்தி இரும்பு அகால் �#ளக்கா�ல் எர�ந்தி தீபம் வெகா�ஞ்சிம் வெ�ள�ச்சிம் திந்திது.

அங்கா�ருந்தி�ர்காள் அத்தினை� நேபரும் அன்று இரவு �#ருந்தி�ன் நேப�து அ�ன் ப�ர்த்தி ப#ரமுகார்காள்தி�ன்; சி�ற்றிரசிர்காளும் நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யா அதி�கா�ர�காளுந்தி�ன். அ�ர்காள் ஏநேதி� மி�கா முக்கா�யாமி�� �#ஷயாத்னைதிப் பற்றி�க் காலாந்தி�நேலா�சி�க்காநே� நள்ள�ரவு நேநரத்தி�ல் அங்நேகா கூடியா#ருக்கா நே�ண்டும். அ�ர்காள் என்� வெசிய்கா�றி�ர்காள், என்� நேபசுகா�றி�ர்காள் என்பனைதித்தி�ன் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் மிதி�ல் சு�ர் மீதி�லிருந்து அவ்�ளவு கூர்னைமியா�காக் கா���த்துக்வெகா�ண்டு �ருகா�றி�ன். அ�ன் இருக்குமி�டத்தி�லிருந்து கீநே* கூடிப் நேபசுகா�றி�ர்கானைள ஒரு��று ப�ர்க்கா முடியும்; அ�ர்காளுனைடயா நேபச்னைசி நன்றி�ய்க் நேகாட்கா முடியும். ஆ��ல் கீநே*யுள்ள�ர்காள் ஆழ்��ர்க்காடியா�னை�ப் ப�ர்க்கா முடியா�து. அந்தி இடத்தி�ல் மி�ள�னைகாச் சு�ர்காளும் மிதி�ல் சு�ர்காளும் அவ்��று அனைமிந்தி�ருந்தி�. அத்தினைகாயா இடத்னைதி ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் எப்படிநேயா� காண்டுப#டித்துக் வெகா�ண்டு �ந்தி�ருக்கா�றி�ன்! வெகாட்டிக்கா�ரன் தி�ன்; சிந்நேதிகாமி�ல்னைலா. ஆ��ல் அ�னுனைடயா வெகாட்டிக்கா�ரத்தி�வெமில்லா�ம் இந்தி ��ணர்குலாத்து �ந்தி�யாத்நேதி���டம் பலிக்கா�து! அந்தி நே�ஷதி�ர� னை�ஷ்ண�னை�க் னைகாப்ப#டியா�காப் ப#டித்துக்வெகா�ண்டு �ந்து... ஆ��ல் அப்படி அ�னை�ப் ப#டிப்பதி�யா#ருந்தி�ல், கீநே* கூடியுள்ள�ர்காளுனைடயா கா��த்னைதிக் கா�ர�மில் அ�ன் உள்ள மிதி�ல் சு�னைர அணுகா முடியா�து. அப்படி அ�ர்காள் ப�ர்க்கும்படி தி�ன் நடந்து நேப��தி�ல் ஏநேதினும் அப�யாம் இருக்காலா�ம். "இன்னைறிக்கு ந�ள் ப�ர்த்து இ�ன் இங்நேகா �ந்தி�ருக்கா நே�ண்டியாதி�ல்னைலா!" என்று சிம்பு�னைரயார் கூறி�யாது அ�ன் ந�னை�வுக்கு �ந்திது. இ�ர்காள் எல்நேலா�ரும் ஏநேதி� முக்கா�யா கா�ர�யாமி�காக் காலாந்தி�நேலா�சி�ப்பதிற்கா�கா இங்நேகா �ந்தி�ருக்கா�றி�ர்காள். அ�ர்காளுனைடயா நேயா�சினை�னையாப் பற்றி�ப் ப#றிர் அறி�ந்து வெகா�ள்�தி�ல் அ�ர்காளுக்கு �#ருப்பமி�ல்னைலாவெயான்பது வெதிள�வு. அப்படியா#ருக்கும்நேப�து தின்னை�த் தி�டீவெரன்று அ�ர்காள் ப�ர்த்தி�ல், தின்நேபர�ல் சிந்நேதிகாப்பட்டு�#டலா�ம் அல்லா��? ஆழ்��ர்க்காடியா�னை�ப் பற்றி� அ�ர்காளுக்குத் தி�ன் வெசி�ல்�திற்குள் அ�ன் மிதி�ல் சு�ர�லிருந்து வெ�ள�ப்புறிம் குதி�த்து ஓடி�#டு��ன். ஆனைகாயா�ல் தின் நேபர�ல் சிந்நேதிகாம் ஏற்படு�து தி�ன் மி�ச்சிமி�கும். "படுத்தி�ருந்தி�ன் இங்கு எதிற்கா�கா �ந்தி�ய்?" என்றி�ல் என்� �#னைட வெசி�ல்லு�து? காந்திமி�றி��ன் ந�னைலானைமினையா சிங்காடத்துக்கு உள்ள�க்கு�தி�காநே� முடியும். ஆகா�! அநேதி� காந்திமி�றின் இந்திக் கூட்டத்தி�ன் ஒரு பக்காத்தி�ல் உட்கா�ர்ந்தி�ருக்கா�றி�ன். அ�னும் இந்தி கூட்டத்தி�ர�ன் ஆநேலா�சினை�யா#ல் காலாந்து வெகா�ண்டிருக்கா�றி�ன் நேப�லும்! கா�னைலாயா#ல் காந்திமி�றினை�க் நேகாட்ட�ல் எல்லா�ம் வெதிர�ந்து�#டுகா�றிது.

அச்சிமியாம் அக்கூட்டத்தி�ருக்குப் பக்காத்தி�ல் னை�க்காப்பட்டிருந்தி மூடு பல்லாக்கு �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா கா��த்னைதிக் கா�ர்ந்திது. ஆ! இந்திப் பல்லாக்கு பழுநே�ட்டனைரயாருடன் அ�ருனைடயா யா�னை�னையாத் வெதி�டர்ந்து �ந்தி பல்லாக்கு அல்லா��! அதிற்குள்நேளயா#ருந்தி வெபண், ஒரு காணம் தி�னைரனையா நீக்கா� வெ�ள�நேயா ப�ர்த்தி வெபண், இப்நேப�து இந்தி மி�ள�னைகாயா#ல் எந்திப் பகுதி�யா#ல் இருக்கா�றி�நேள�? அந்திப்புரத்துக்குக் கூட அ�னைள இந்திக் கா�*�ர் அனுப்ப�#ல்னைலாயா�நேமி? வெகா�ஞ்சிம் �யாதி���ர்காள் இளம் வெபண்கானைள மிணந்துவெகா�ண்ட�நேலா இந்திச் சிங்காடந்தி�ன். சிந்நேதிகாம் அ�ர்காள் ப#ர�ணனை� ��ங்குகா�றிது. ஒரு ந�மி�ஷம் கூட திங்காளுனைடயா இளம் மினை��#னையா �#ட்டுப் ப#ர�ந்தி�ருக்கா அ�ர்காளுக்கு மி�ம் �ரு�தி�ல்னைலா. ஒருநே�னைள, இப்நேப�து கூட இந்திப் பல்லாக்கா�நேலாநேயா பழுநே�ட்டனைரயாருனைடயா இளம் மினை��# இருக்கா�றி�நேள�, என்�நேமி�, ஆகா�! இந்தி வீர�தி� வீரர�ன் தினைலா�#தி�னையாப் ப�ர்! இந்தி �யாதி�ல் ஓர் இளம்வெபண்ண�டம் அகாப்பட்டுக் வெகா�ண்டு அ�ளுக்கு அடினைமியா�கா�த் தி�#க்கா�றி�ர்! அப்படிவெயா�ன்றும் அ�ள் ரதி�நேயா�, நேமி�னைகாநேயா�, ரம்னைபநேயா� இல்னைலா! �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ஒரு காணம் அ�னைளப் ப�ர்த்திநேப�து ஏற்பட்ட அரு�ருப்பு உணர்ச்சி�னையா அ�ன் மிறிக்கா�#ல்னைலா. அத்தினைகாயா�ள�டம் இந்தி வீரப் பழுநே�ட்டனைரயாருக்கு என்� நேமி�காநேமி� வெதிர�யா�#ல்னைலா. அனைதி�#ட அதி�சியாமி��து ஆழ்��ர்க்காடியா��து னைபத்தி�யாம். இந்திப் பல்லாக்கு இங்நேகா னை�க்காப்பட்டிருப்பதி���நேலாதி�ன் அ�னும் சு�ர் நேமில் கா�த்தி�ருக்கா�றி�ன் நேப�லும்! ஆ��ல் அ�னுக்கும் அ�ளுக்கும் என்� உறிநே�� என்�நேமி�, நமிக்கு என்� வெதிர�யும்? அ�ள் ஒரு நே�னைள அ�னுனைடயா சிநேகா�திர�யா�யா#ருக்காலா�ம் அல்லாது கா�திலியா�காவும் இருக்காலா�ம். பழுநே�ட்டனைரயார் பலா�ந்திமி�கா அ�னைளக் கா�ர்ந்து வெகா�ண்டு நேப�யா#ருக்காலா�ம்! அவ்��று அ�ர் வெசிய்யாக்கூடியா�ர்தி�ன். அதி��ல் அ�னைளப் ப�ர்த்துப் நேபசி ஒரு சிந்திர்ப்பத்னைதி ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் எதி�ர்ப�ர்த்து இப்படிவெயால்லா�ம் அனைலாகா�றி�ன் நேப�லும்! அனைதிப்பற்றி� நமிக்கு என்� �ந்திது? நேபசி�மில் நேப�ய்ப் படுத்துத் தூங்காலா�ம்.

இப்படி அந்தி இனைள`ன் முடிவு வெசிய்தி சிமியாத்தி�ல், கீநே* நடந்தி நேபச்சி�ல் தின்னுனைடயா வெபயார் அடிபடு�னைதிக் நேகாட்ட�ன். உடநே� சிற்றுக் கூர்ந்து கா���க்காத் வெதி�டங்கா���ன்.

"உம்முனைடயா குமி�ரனுனைடயா சி�நேநகா�தின் என்று ஒரு ப#ள்னைள �ந்தி�ருந்தி�நே�? அ�ன் எங்நேகா படுத்தி�ருக்கா�றி�ன்? நம்முனைடயா நேபச்சு எதுவும் அ�னுனைடயா கா�தி�ல் �#ழுந்து �#டக் கூட�து. அ�ன் �டதி�னைசி மி�திண்ட ந�யாகார�ன் கீழ் பண�ம் வெசிய்யும் ஆள் என்பது ந�னை��#ருக்கா நே�ண்டும். நம்முனைடயா தி�ட்டம் உறுதி�ப்பட்டு ந�னைறிநே�றும் கா�லாம் �ரு�திற்குள் நே�று யா�ருக்கும் இனைதிப் பற்றி�த் வெதிர�யாக்கூட�து. அந்திப் ப#ள்னைளக்கு ஏதி��து வெகா�ஞ்சிம் திகா�ல் வெதிர�ந்து�#ட்டது என்றி சிந்நேதிகாமி�ருந்தி�ல் கூட அ�னை� இந்திக் நேகா�ட்னைடயா#லிருந்து வெ�ள�நேயா அனுப்பக்கூட�து ஒநேரயாடியா�கா அ�னை� நே�னைலா தீர்த்து �#டு�து உசி�திமி�யா#ருக்கும்..."

இனைதிக் நேகாட்ட �ந்தி�யாத்நேதி�னுக்கு எப்படி இருந்தி�ருக்குவெமின்று நேநயார்காநேள ஊகா�த்துக் வெகா�ள்ளலா�ம். ஆ��லும் அந்தி இடத்னைதி �#ட்டு அ�ன் நகாரநே�யா#ல்னைலா. அ�ர்காளுனைடயா நேபச்னைசி முழுதும் நேகாட்நேட�#டு�து என்று உறுதி� வெசிய்துவெகா�ண்ட�ன்.

�டதி�னைசி மி�திண்ட ந�யாகார் யா�ர்? சுந்திரநேசி�* சிக்கார�ர்த்தி�யா#ன் மூத்தி குமி�ரர். அடுத்திபடி நேசி�* சி�ம்மி�சி�ம் ஏறிநே�ண்டியா பட்டத்து இள�ரசிர். அ�ர�டம் தி�ன் நே�னைலா ப�ர்ப்பதி�ல் இ�ர்காளுக்கு என்� ஆட்நேசிபம்? அ�ருக்குத் வெதிர�யாக்கூட�தி �#ஷயாம் இ�ர்காள் என்� நேபசிப் நேப�கா�றி�ர்காள்?

அச்சிமியாம் காந்திமி�றின் தின் சி�நேநகா�தினுக்குப் பர�ந்து நேபசி�யாது �ல்லா�னைரயா��ன் கா�தி�ல் �#ழுந்திது.

"நேமில்மி�டத்து மூனைலா மிண்டபத்தி�ல் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் படுத்து ந�ம்மிதி�யா�காத் தூங்கா�க் வெகா�ண்டிருக்கா�றி�ன். இந்திக் கூட்டத்தி�ன் நேபச்சு அ�ன் கா�தி�ல் �#*ப் நேப��தி�ல்னைலா. தி�க்குச் சிம்பந்திமி�ல்லா�தி கா�ர�யாத்தி�ல் அ�ன் தினைலாயா#டுகா�றி�னும் அல்லா. அப்படிநேயா அ�ன் ஏதி��து வெதிர�ந்து வெகா�ண்ட�லும், அதி��ல் உங்காள் நேயா�சினை�க்கு ப�திகாம் ஒன்றும் நேநர�து; அதிற்கு ந�ன் வெப�றுப்பு!" என்றி�ன் காந்திமி�றின்.

"உ�க்கு அ���டம் அவ்�ளவு நம்ப#க்னைகா இருப்பது குறி�த்து எ�க்கும் மிகா�ழ்ச்சி�தி�ன். ஆ��ல் எங்காள�ல் யா�ருக்கும் அ�னை� முன்ப#ன் வெதிர�யா�து. ஆனைகாயா#��ல்தி�ன் எச்சிர�க்னைகா வெசிய்நேதின். ந�ம் இப்நேப�து நேபசிப் நேப�கா�றிநேதி�, ஒரு வெபர�யா சி�ம்ர�ஜ்யாத்தி�ன் உர�னைமி பற்றி�யா �#ஷயாம். அஜா�க்கா�ரனைதி கா�ரணமி�கா ஒரு ��ர்த்னைதி வெ�ள�யா#ல் நேப���லும் அதி��ல் பயாங்காரமி�� �#பரீதிங்காள் ஏற்படலா�ம். இது உங்காள் எல்லா�ருக்குநேமி ந�னை��#ருக்கா நே�ண்டும்!" என்றி�ர்

பழுநே�ட்டனைரயார்

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 7. )ர�ப்பும் பொகத�ப்பும்

அரசுர�னைமினையாப் பற்றி� பழுநே�ட்டனைரயார�ன் ��ர்த்னைதிகானைளக் நேகாட்டதும் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் உடநே� ஒரு முடிவுக்கு �ந்தி�ன்.

அரசுர�னைமினையாப் பற்றி� இ�ர்காள் என்� நேபசிப்நேப�கா�றி�ர்காள்? இ�ர்காள் யா�ர் நேபசு�திற்கு? இந்திக் கூட்டத்தி�ல் நடக்காப்

நேப��னைதி அறி�ந்து வெகா�ண்நேட தீரநே�ண்டும்! இங்நேகாநேயா உட்கா�ர நே�ண்டியாதுதி�ன். இனைதிக்கா�ட்டிலும் �சிதி�யா�� இடம்

நே�று கா�னைடக்கா�து. ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் எப்படியா��து நேப�காட்டும் அ�னை�ப்பற்றி� நமிக்கு என்� கா�னைலா?

இன்னைறிக்கு இங்கு ஏநேதி� மிர்மிமி�� ந�காழ்ச்சி� நனைடவெபறிப் நேப�கா�றிது என்றி எண்ணம் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் மி�த்தி�ல்

முன்�நேமி உண்ட�கா�யா#ருந்திது. ஆழ்��ர்க்காடியா���ன் �#பரீதிமி�� வெப�ருள் திரும் ��ர்த்னைதிகாள், நேகா�ட்னைட ��சிற்

கா��லார்காள�ன் துடுக்கா�� நடத்னைதி, சிம்பு�னைரயார�ன் அனைரமி�தி�� �ரநே�ற்பு, வெ�றி�யா�ட்டம் ஆடியா சிந்நதிக்கா�ர��ன்

ஆநே�சி வெமி�*�காள் - இனை�வெயால்லா�ம் அ�னுக்கு ஏநேதிநேதி� சிந்நேதிகாங்கானைள உண்ட�க்கா�யா#ருந்தி�. அந்திச்

சிந்நேதிகாங்கானைளவெயால்லா�ம் நீக்கா�க் வெகா�ள்ளவும், உண்னைமினையா அறி�ந்து வெகா�ள்ளவும் இநேதி� ஒரு சிந்திர்ப்பம்

வெதிய்��தீ�மி�காக் கா�னைடத்தி�ருக்கா�றிது. அனைதி ஏன் நழு��#ட நே�ண்டும்? ஆகா�! தின்னுனைடயா உயா#ருக்குயா#ர�� நண்பன்

என்று காருதி� �ந்தி காந்திமி�றின் கூடத் தின்��டம் உண்னைமினையாச் வெசி�ல்லா�#ல்னைலா. தின்னை�த் தூங்கா னை�த்து�#ட்டு, இந்தி

ரகாசி�யா நள்ள�ரவுக் கூட்டத்துக்கு �ந்தி�ருக்கா�றி�ன். அ�னை� ந�னைளக்கு ஒரு னைகா ப�ர்க்கா நே�ண்டியாதுதி�ன்.

இதிற்குள் கீநே* பழுநே�ட்டனைரயார் நேபசித் வெதி�டங்கா��#ட்ட�ர். �ந்தி�யாத்நேதி�ன் கா�து வெகா�டுத்துக் கா��மி�காக்

நேகாட்காலா���ன்.

"உங்காளுக்வெகால்லா�ம் மி�கா முக்கா�யாமி�� ஒரு வெசிய்தி�னையா அறி��#க்காநே� ந�ன் �ந்தி�ருக்கா�நேறின். அதிற்கா�காநே� இந்திக்

கூட்டத்னைதிச் சிம்பு�னைரயார் கூட்டியா#ருக்கா�றி�ர். சுந்திரநேசி�* மிஹா�ர�ஜா��#ன் உடல்ந�னைலா மி�காக்

கா�னைலாக்கா�டமி�யா#ருக்கா�றிது. அரண்மினை� னை�த்தி�யார்காள�டம் அந்திரங்காமி�காக் நேகாட்டுப் ப�ர்த்நேதின். அ�ர்காள் 'இ��நேமில்

நம்ப#க்னைகாக்கு இடமி�ல்னைலா; அதி�கா கா�லாம் உயா#நேர�டு இருக்காமி�ட்ட�ர்' என்று வெசி�ல்லி �#ட்ட�ர்காள். ஆகாநே�, இ��நேமில்

நடக்கா நே�ண்டியா கா�ர�யாங்கானைளப் பற்றி� ந�ம் இப்நேப�து நேயா�சி�த்தி�கா நே�ண்டும்!" என்று கூறி�ப் பழுநே�ட்டனைரயார்

ந�றுத்தி���ர்.

"நேஜா�சி�யார்காள் என்� வெசி�ல்லுகா�றி�ர்காள்?" என்று நேகாட்ட�ர் கூட்டத்தி�ல் ஒரு�ர்.

"நேஜா�சி�யார்கானைளப் நேப�ய்க் நேகாட்ப�நே�ன்? சி�லா ந�ள�காப் ப#ன் மி�னைலா நேநரத்தி�ல் ���த்தி�ல் ��ல் நட்சித்தி�ரம் வெதிர�கா�றிநேதி!

அது நேப�தி�தி�!" என்றி�ர் ஒரு�ர்.

ப#ன்�ர் பழுநே�ட்டனைரயார் கூறி���ர்: "நேஜா�சி�யார்கானைளயும் நேகாட்ட�கா��#ட்டது. அ�ர்காள் சி�லா கா�லாம் திள்ள�ப் நேப�டுகா�றி�ர்காள்;

அவ்�ளவுதி�ன். எப்படியா#ருந்தி�லும், அடுத்தி�ற்நேப�ல் பட்டத்துக்கு உர�யா�ர் யா�ர் என்பனைதி ந�ம் நேயா�சி�த்தி�கா

நே�ண்டும்..."

"அனைதிப் பற்றி� இ�� நேயா�சி�த்து என்� ஆ�து? ஆதி�த்தி கார�கா�லாருக்குத்தி�ன் இள�ரசுப் பட்டம் இரண்டு �ருஷத்துக்கு

முன்நேப காட்டியா�கா��#ட்டநேதி!" என்று இன்வெ��ரு காம்மிலா�� குரல் கூறி�யாது.

"உண்னைமிதி�ன். ஆ��ல் அப்படி இள�ரசுப் பட்டம் காட்டு�திற்கு முன்��ல் நம்மி�ல் யா�ருனைடயா நேயா�சினை�யா��து

நேகாட்காப்பட்டதி� என்று வெதிர�ந்து வெகா�ள்ள �#ரும்புகா�நேறின். இங்நேகா கூடியுள்ள ந�ம் ஒவ்வெ��ரு�ரும் நூறு ஆண்டுக்கு

நேமிலா�கா, ந�லு தினைலாமுனைறியா�கா, நேசி�* ர�ஜ்யாத்தி�ன் நேமின்னைமிக்கா�காப் ப�டுபட்ட ப*ங்குடினையாச் நேசிர்ந்தி�ர்காள். என்

ப�ட்ட��ருக்குத் திந்னைதி தி�ருப்புறிம்ப#யாம் நேப�ர�ல் இறிந்தி�ர். என் ப�ட்ட��ருக்குத் திந்னைதி தி�ருப்புறிம்ப#யாம் நேப�ர�ல்

இறிந்தி�ர். என் ப�ட்ட��ர் நே�ளூர�ல் நடந்தி நேப�ர�ல் உயா#ர் �#ட்ட�ர், என் திந்னைதி திக்நேகா�லாத்தி�ல் உயா#ர்த் தி�யா�காம்

வெசிய்தி�ர். அம்மி�தி�ர�நேயா உங்காள் ஒவ்வெ��ரு�ர�ன் மூதி�னைதியாரும் இந்திச் நேசி�* ந�ட்டின் நேமின்னைமினையா

ந�னைலாந�ட்டு�திற்கா�கா உயா#னைரக் வெகா�டுத்தி�ருக்கா�றி�ர்காள். நம் ஒவ்வெ��ரு�ருனைடயா குடும்பத்தி�லும் இளம் ப#ள்னைளகாள்

யுத்திகாளத்தி�ல் வெசித்தி�ருக்கா�றி�ர்காள். இன்னைறிக்கும் ஈ*ந�ட்டில் நம்முனைடயா குலாத்னைதியும் குடும்பத்னைதியும் நேசிர்ந்தி

ப#ள்னைளகாள் நேப�ர் வெசிய்து �ருகா�றி�ர்காள். ஆ��ல் அடுத்திபடியா�காப் பட்டத்துக்கு �ரநே�ண்டியா�ர் யா�ர் என்பது பற்றி�த்

தீர்மி���ப்பதி�ல் நம்முனைடயா அப#ப்ப#ர�யாத்னைதி மிகா�ர�ஜா� நேகாட்கா�#ல்னைலா. திசிரதிர் கூட இர�மிருக்குப் பட்டம் காட்டு�து பற்றி�

மிந்தி�ர�நேலா�சினை� சினைப கூட்டி நேயா�சினை� வெசிய்தி�ர். மிந்தி�ர�கானைளயும், சி�மிந்திர்கானைளயும், நேசினை�த் தினைலா�ர்கானைளயும்,

சி�ற்றிரசிர்கானைளயும் ஆநேலா�சினை� நேகாட்ட�ர். ஆ��ல் சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா� யா�ருனைடயா நேயா�சினை�னையாயும் நேகாட்பது

அ�சி�யாம் என்று காருதி�#ல்னைலா..."

"நம்னைமி நேயா�சினை� நேகாட்கா�#ல்னைலாவெயான்பது சிர�தி�ன். ஆ��ல் யா�னைரயுநேமி நேயா�சினை� நேகாட்கா�#ல்னைலாவெயான்று

இனைறி�#தி�க்கும் நேதி�ர் கூறு�து சிர�யான்று. வெபர�யா ப#ர�ட்டியா�ர�� வெசிம்ப#யான் மிகா�நேதி�#யா#ன் நேயா�சினை�யும், இனைளயா

ப#ர�ட்டியா�ர�� குந்தினை� நேதி�#யா#ன் நேயா�சினை�யும் நேகாட்காப்பட்ட�. இல்னைலாவெயான்று பழுநே�ட்டனைரயார் கூறி முடியுமி�?"

என்று நேகாலியா�� வெதி���யா#ல் ஒரு�ர் கூறிவும், கூட்டத்தி�ல் ஒரு சி�லார் சி�ர�த்தி�ர்காள்.

"ஆகா�! நீங்காள் சி�ர�க்கா�றீர்காள்! எப்படித்தி�ன் உங்காளுக்குச் சி�ர�க்காத் நேதி�ன்றுகா�றிநேதி�, ந�ன் அறி�நேயான். ந�னை�க்கா

ந�னை�க்கா எ�க்கு �யா#று பற்றி� எர�கா�றிது? இரத்திம் வெகா�தி�க்கா�றிது. எதிற்கா�கா இந்தி உயா#னைர னை�த்துக் வெகா�ண்டு

வெ�ட்காங்வெகாட்டு ��*நே�ண்டும் என்று நேதி�ன்றுகா�றிது. இன்று சிந்நதிம் �ந்து ஆடியா 'நேதி�ர�ளன்' துர்க்னைகா பலி

நேகாட்பதி�காச் வெசி�ன்��ன். 'ஆயா#ரம் �ருஷத்துப் பரம்பனைர ர�ஜா �ம்சித்தி�ல் ப#றிந்தி நரபலி நே�ண்டும்' என்று வெசி�ன்��ன்.

என்னை�ப் பலி வெகா�டுத்து �#டுங்காள். என்னுனைடயா குலாம் ஆயா#ரம் ஆண்டுகாளுக்கும் வெதி�ன்னைமியா��து. நீங்காள்

ஒவ்வெ��ரு�ரும் உங்காள் காத்தி�யா#��ல் என் காழுத்தி�ல் ஒரு நேப�டு நேப�ட்டுப் பலி வெகா�டுத்து �#டுங்காள். அன்னை� துர்க்னைகா

தி�ருப்தி� அனைட��ள்; என் ஆத்மி�வும் சி�ந்தி� அனைடயும்..."

இவ்�#திம் ஆநே�சிம் �ந்து ஆடியா சிந்நதிக்கா�ரனை�ப் நேப�லாநே� வெ�றி� வெகா�ண்ட குரலில் வெசி�ல்லிப் பழுநே�ட்டனைரயார்

ந�றுத்தி���ர்.

சிற்று நேநரம் வெமிN�ம் குடிவெகா�ண்டிருந்திது. நேமிற்குத் தி�னைசிக் கா�ற்று '�#ர்' என்று அடிக்கும் சிப்திமும், அந்திக் கா�ற்றி�ல்

நேகா�ட்னைடச் சு�ருக்கு வெ�ள�நேயாயுள்ள மிரங்காள் ஆடி அனைலாயும் 'மிர்மிர' சிப்திமும் நேகாட்ட�.

"ஏநேதி� வெதிர�யா�த்தி�மி�காப் நேபசி��#ட்ட பர�கா�சிப் நேபச்னைசியும், அதி��ல் �#னைளந்தி சி�ர�ப்னைபயும் பழுவூர் மின்�ர்

வெப�றுத்திருள நே�ண்டும். தி�ங்காள் எங்காளுனைடயா இனைணயா#ல்லா�த் தினைலா�ர். தி�ங்காள் இட்ட காட்டனைளனையா ந�னைறிநே�ற்றி

இங்குள்ள�ர் அனை��ரும் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�நேறி�ம். தி�ங்காள் கா�ட்டியா �*�யா#ல் நடக்கா�நேறி�ம். தியாவு வெசிய்து மின்��த்துக்

வெகா�ள்ள நே�ண்டும்!" என்று சிம்பு�னைரயார் உணர்ச்சி�யுடநே� கூறி���ர்.

"ந�னும் வெகா�ஞ்சிம் வெப�றுனைமி இ*ந்து�#ட்நேடன். அதிற்கா�கா நீங்காள் என்னை� மின்��க்கா நே�ண்டும். ஒரு �#ஷயாத்னைதி

எண்ண�ப் ப�ருங்காள். சிர�யா�கா இன்னைறிக்கு நூறு ஆண்டுகாளுக்கு முன்��ல் �#ஜாயா�லாயா நேசி�*ர் முத்தினைரயார்கானைள

முறி�யாடித்துத் திஞ்சி�வூனைரக் னைகாப்பற்றி���ர். தி�ருப்புறிம்ப#யாம் நேப�ர�ல் பல்லா� னைசின்யாத்துக்குத் துனைணயா�கா ந�ன்று

மிதுனைரப் ப�ண்டியார�ன் பனைடனையா ந�ர்மூலாமி�க்கா���ர். அதுமுதில் நேசி�*ர�ஜ்யாம் ந�ளுக்கு ந�ள் வெபருகா� �#ஸ்திர�த்து

�ந்தி�ருக்கா�றிது. கா�நே�ர� நதி�க்குக் கானைரவெயாடுத்தி கார�கா�ல் �ள�ர் கா�லாத்தி�நேலாகூடச் நேசி�* ர�ஜ்யாம் இவ்�ளவு

மிநேகா�ன்�தித்னைதி அனைடந்திது கா�னைடயா�து. இன்னைறிக்குத் வெதிற்நேகா குமிர� முனை�யா#லிருந்து �டக்நேகா துங்காபத்தி�னைர -

கா�ருஷ்னைண �னைரயா#ல் நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாம் பரந்து �#ர�ந்து கா�டக்கா�றிது. ப�ண்டியா ந�டு, ந�ஞ்சி�ல் ந�டு, யா�ருக்கும்

இது�னைரயா#ல் �ணங்கா�தி நேசிரந�டு, வெதி�ண்னைட மிண்டலாம், ப�கா� ந�டு, காங்காப�டி, நுளம்ப�டி, னை�தும்பர் ந�டு,

சீட்புலிந�டு, வெபரும்ப�ணப்ப�டி, வெப�ன்�� நதி� உற்பத்தி�யா�கும் குடகு ந�டு - ஆகா�யா இத்தினை� ந�டுகாளும் நேசி�*

சி�ம்ர�ஜ்யாத்துக்கு அடங்கா�க் காப்பம் வெசிலுத்தி� �ருகா�ன்றி�. இவ்�ளவு ந�டுகாள�லும் நம் நேசி�* ந�ட்டுப் புலிக்வெகா�டி

பறிக்கா�றிது. வெதிற்நேகா ஈ*மும் �டக்நேகா இரட்னைட மிண்டலாமும் நே�ங்கா�யும் கூட இதிற்குள் நமிக்குப் பண�ந்தி�ருக்கா நே�ண்டும்.

அப்படிப் பண�யா�திதிற்கு கா�ரணங்கானைள ந�ன் வெசி�ல்லா நே�ண்டியாதி�ல்னைலா; அனை�காள் எல்லா�ம் உங்காளுக்குத் வெதிர�ந்திது

தி�ன்!..."

"ஆம்; எல்நேலா�ருக்கும் வெதிர�யும்; ஈ*மும் இரட்னைடப்ப�டியும் நே�ங்கா�யும் காலிங்காமும் பண�யா�திதிற்கு இரண்டு கா�ரணங்காள்

உண்டு. ஒரு கா�ரணம் �டதி�னைசி மி�திண்ட ந�யாகார�கா�யா இள�ரசிர் ஆதி�த்தி கார�கா�லார்; இன்வெ��ரு கா�ரணம் வெதின் தி�னைசிப்

பனைடத் தினைலா�ர�� அ�ருனைடயா திம்ப# அருள்வெமி�*��ர்மிர்..."

"மி*�னைரயார் கூறும் கா�ரணத்னைதி ந�ன் ஒப்புக் வெகா�ள்கா�நேறின். வெசின்றி நூறி�ண்டு கா�லாமி�கா இந்திச் நேசி�* ந�ட்டில்

நேசி��பதி� ந�யாமி�க்கும் மிரபு நே�றி�யா#ருந்திது. பலா யுத்திங்காள�ல் ஈடுபட்டு அனுப�ம் வெபற்றி வீர�தி� வீரர்கானைளநேயா பனைடத்

தினைலா�ர்காள�காவும் மி�திண்ட ந�யாகார்காள�காவும் ந�யாமி�ப்ப�ர்காள். ஆ��ல் இப்நேப�து நடந்தி�ருப்பது என்�? மூத்தி

இள�ரசிர் �டதி�னைசிச் நேசினை�யா#ன் நேசி��பதி�; அ�ர் என்� வெசிய்கா�றி�ர்? இரட்னைட மிண்டலாத்தி�ன் மீதும் நே�ங்கா� ந�டு மீதும்

பனைடவெயாடுத்துப் நேப�கா�#ல்னைலா. கா�ஞ்சி�புரத்தி�ல் உட்கா�ர்ந்து வெகா�ண்டு, வெப�ன் மி�ள�னைகா காட்டிக் வெகா�ண்டிருக்கா�றி�ர். வீரப்

வெபருங்குடியா#ல் ப#றிந்தி வீர�தி� வீரர்காள�கா�யா உங்கானைளக் நேகாட்கா�நேறின். இதிற்கு முன்��ல் திமி�*காத்தி�ல் எந்தி மின்�ர��து

தி�ம் �சி�ப்பதிற்குப் வெப�ன்��ல் மி�ள�னைகா காட்டியாதுண்ட�? உலாகாவெமிங்கும் புகாழ் பரப்ப# இப்நேப�து னைகாலா�சி

��சி�யா�யா#ருக்கும் மிதுனைரயும் ஈ*மும் வெகா�ண்ட பர�ந்திகா சிக்கார�ர்த்தி�கூடத் தி�ம் �சி�ப்பதிற்குப் வெப�ன் மி�ள�னைகா காட்டிக்

வெகா�ள்ள�#ல்னைலா. தி�ல்னைலாச் சி�ற்றிம்பலாத்துக்குத்தி�ன் வெப�ன் கூனைர நே�ய்ந்தி�ர். ஆ��ல் இள�ரசிர் ஆதி�த்தி கார�கா�லார்

தி�ம் �சி�ப்பதிற்குக் கா�ஞ்சி�புரத்தி�ல் வெப�ன் மி�ள�னைகா காட்டுகா�றி�ர்! பல்லா� சிக்கார�ர்த்தி�காள் தினைலாமுனைறி தினைலாமுனைறியா�கா

��ழ்ந்து ர�ஜ்யா ப�ரம் புர�ந்தி அரண்மினை�காள் இ�ருனைடயா அந்திஸ்துக்குப் நேப�தி�#ல்னைலாயா�ம். வெப�ன்��னை*த்தி

அரண்மினை� காட்டுகா�றி�ர். ரத்தி��ங்கானைளயும் னை�டூர�யாங்கானைளயும் அப்வெப�ன் மி�ள�னைகாச் சு�ர்காள�ல் பதி�க்கா�றி�ர்.

காங்காப�டி, நுளம்ப�டி, குடகு முதிலியா ந�டுகாள�ல் வெ�ற்றி�யானைடந்து னைகாப்பற்றி�க் வெகா�ண்டு �ந்தி வெப�ருள�ல் ஒரு வெசிப்புக்

கா�சி��து தினைலாநகார�லுள்ள வெப�க்கா�ஷ சி�னைலாக்கு அ�ர் இது�னைர அனுப்ப�#ல்லா..."

"வெப�ன் மி�ள�னைகா காட்டி முடிந்து�#ட்டதி�?"

"ஆம். முடிந்து�#ட்டது என்று என்னுனைடயா அந்திரங்கா ஒற்றிர்காள் மூலாம் அறி�ந்நேதின். அத்துடன் சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா�வுக்கு

அ�ருனைடயா அருனைமி மூத்தி புதில்�ர�டமி�ருந்து காடிதிங்காளும் �ந்தி�. புதி�தி�கா ந�ர்மி�ண�த்தி�ருக்கும் வெப�ன் மி�ள�னைகாயா#ல்

�ந்து சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா� சி�லாகா�லாம் திங்கா�யா#ருக்கா நே�ண்டும் என்று."

"மிகா�ர�ஜா� கா�ஞ்சி�க்குப் நேப�காப் நேப�கா�றி�ர�?" என்று ஒரு�ர் கா�னைலா திதும்ப#யா குரலில் நேகாட்ட�ர்.

"அத்தினைகாயா கா�னைலா உங்காளுக்கு நே�ண்ட�ம், அப்படி ஒன்றும் நேநர�மில் ப�ர்த்துக்வெகா�ள்ள ந�ன் இருக்கா�நேறின்; திஞ்னைசிக்

நேகா�ட்னைடக் கா��லா��கா�யா என் சிநேகா�திரனும் இருக்கா�றி�ன். சி�ன்� பழுநே�ட்டனைரயான் அனுமிதி� இல்லா�மில் யா�ரும்

திஞ்னைசிக் நேகா�ட்னைடக்குள் புகா முடியா�து. என்னை�யாறி�யா�மில் யா�ரும் மிகா�ர�ஜா�னை�ப் நேபட்டி கா�ணவும் முடியா�து; ஓனைலா

வெகா�டுக்காவும் முடியா�து. இது �னைரயா#ல் இரண்டு மூன்று திடனை� �ந்தி ஓனைலாகானைள ந�றுத்தி� �#ட்நேடன்.

"��ழ்கா பழுநே�ட்டனைரயார்!", "��ழ்கா பழுவூர் மின்�ர�ன் சி�ணக்யா திந்தி�ரம்!" "��ழ்கா அ�ர் வீரம்!" என்னும் நேகா�ஷங்காள்

எழுந்தி�.

"இன்னும் நேகாளுங்காள். பட்டத்து இள�ரசிர் வெசிய்யும் கா�ர�யாங்கானைளக் கா�ட்டிலும் ஈ*த்தி�ல் நேப�ர் நடத்திச் வெசின்றி�ருக்கும்

இள�ரசிர் அருள்வெமி�*��ர்மி��ன் கா�ர�யாங்காள் மி�கா மி�கா �#சி�த்தி�ரமி�யா#ருக்கா�ன்றி�. யுத்தி திர்மித்னைதிப் பற்றி� ந�ம்

அறி�ந்தி�ருப்பவெதின்�? பரம்பனைரயா�காப் பலா நூறு ஆண்டுகாள�கா 'நம் முன்நே��ர்காள் கானைடப#டித்து �ந்தி�ருப்பவெதின்�? நம்

ந�ட்டுப் பனைடகாள் நே�று ந�டுகாள�ன் மீது பனைட எடுத்துச் வெசின்றி�ல், நம் பனைடகாளுக்கு நே�ண்டியா உணவுகானைள அந்தி

நே�ற்று ந�டுகாள�நேலாநேயா சிம்ப�தி�த்துக் வெகா�ள்ள நே�ண்டும். அந்தி ந�டுகாள�ல் னைகாப்பற்றும் வெப�ருனைளக் வெகா�ண்நேட

வீரர்காளுக்கு ஊதி�யாமும் வெகா�டுக்கா நே�ண்டும். மி�குந்தி வெப�ருனைளத் தினைலாநகார�லுள்ள அரசி�ங்கா வெப�க்கா�ஷத்துக்கு

அனுப்ப# னை�க்காநே�ண்டும். ஆ��ல் இள�ரசிர் அருள்வெமி�*��ர்மிர் என்� வெசிய்கா�றி�ர் வெதிர�யுமி�? ஈ* ந�ட்டிலுள்ள நம்

நேப�ர் வீரர்காளுக்வெகால்லா�ம் இங்கா�ருந்து காப்பல்காள�ல் உணவு அனுப்ப# னை�க்காநே�ண்டுமி�ம்! ஒரு �ருஷ கா�லாமி�கா ந�னும்

பத்துத் திடனை� பலா காப்பல்காள�ல் ஏற்றி உணவு அனுப்ப# �ந்தி�ருக்கா�நேறின்..."

"�#ந்னைதி! �#ந்னைதி!", "இந்தி அந�யா�யாத்னைதிப் வெப�றுக்கா முடியா�து!", "இப்படிக் நேகாட்டநேதி இல்னைலா!" என்றி குரல்காள்

எழுந்தி�.

"இந்தி அதி�சியாமி�� கா�ர�யாத்துக்கு இள�ரசிர் அருள்வெமி�*��ர்மிர் கூறும் கா�ரணத்னைதியும் நேகாட்டுனை�யுங்காள்.

பனைடவெயாடுத்துச் வெசின்றி ந�ட்டில் நம் வீரர்காளுக்கு நே�ண்டியா உணவுப் வெப�ருனைளச் சிம்ப�தி�ப்பது என்றி�ல், அங்குள்ள

குடிமிக்காள�ன் அதி�ருப்தி�க்கு உள்ள�கா நேநர�டுமி�ம். ஈ*த்து அரசி குலாத்தி�நேர�டு நமிக்குச் சிண்னைடநேயா தி�#ர ஈ*த்து

மிக்காநேள�டு எவ்�#திச் சிண்னைடயும் இல்னைலாயா�ம். ஆனைகாயா�ல் அ�ர்கானைள எவ்�#தித்தி�லும் காஷ்டப்படுத்திக் கூட�தி�ம்! அரசி

குலாத்தி�ருடன் நேப�ர�டி வெ�ன்றி ப#றிகு மிக்காள�ன் மி�மி�ர்ந்தி �#ருப்பத்துடன் ஆட்சி� நடத்தி நே�ண்டுமி�ம். ஆனைகாயா�ல்

பணமும் உணவும் இங்கா�ருந்து அனுப்ப நே�ண்டுமி�ம்!"

இச்சிமியாம் கூட்டத்தி�ல் ஒரு�ர், "பனைடவெயாடுத்துச் வெசின்றி ந�டுகாள�ல் உள்ள ஜா�ங்காள�டம் ஒன்றுநேமி நேகாட்காக் கூட�து;

அ�ர்காள�ன் கா�லில் �#ழுந்து கும்ப#டநே�ண்டும் என்றி யுத்தி திர்மித்னைதி இது�னைர ந�ங்காள் நேகாட்டநேதி கா�னைடயா�து!" என்றி�ர்.

"அதி��ல் �#னைளயும் �#பரீதித்னைதியும் நேகாளுங்காள். இரண்டு இள�ரசிர்காளும் நேசிர்ந்து வெசிய்யும் கா�ர�யாங்காள���ல் திஞ்னைசி

அரண்மினை�த் தி� வெப�க்கா�ஷமும் தி���யா பண்ட�ரமும் அடிக்காடி மி�காக் குனைறிந்து நேப�கா�ன்றி�. உங்காளுக்வெகால்லா�ம்

அதி�கா �ர� நேப�ட்டு �சூலிக்கும் ந�ர்ப்பந்திம் எ�க்கு ஏற்படுகா�றிது. இதிற்கா�காத்தி�ன் என்னை� இனைறி அதி�கா�ர�யா�கா

ந�யாமி�த்தி�ருக்கா�றி�ர்காள்! நேசி�* ந�ட்டின் நேமின்னைமிநேயா முக்கா�யாம் என்று ந�ன் காருதி�யா#ர��#ட்ட�ல், எப்வெப�ழுநேதி�

இப்பதி�#னையா �#ட்டுத் வெதி�னைலாத்தி�ருப்நேபன்!"

"ஆ! கூடநே� கூட�து! தி�ங்காள் இப்பதி�#யா#லிருப்பது தி�ன் எங்காளுக்வெகால்லா�ம் வெபர�யா ப�துகா�ப்பு. இந்தி முனைறிநேகாட��

கா�ர�யாங்கானைளப் பற்றி�த் தி�ங்காள் மிகா�ர�ஜா��#டம் வெசி�ல்லிப் ப�ர்க்கா�#ல்னைலாயா�?"

"வெசி�ல்லா�மில் என்�! பலா திடனை� வெசி�ல்லியா�கா��#ட்டது. ஒவ்வெ��ரு திடனை�யும் வெபர�யா ப#ர�ட்டியா#டம் நேகாளுங்காள்.

இனைளயா ப#ர�ட்டியா#டம் நேகாளுங்காள்!" என்றி மிறுவெமி�*�தி�ன் கா�னைடக்கா�றிது. முன்�நேமி தி�ன் வெசி�ன்நே�நே�,

மிகா�ர�ஜா�வுக்குச் சுயாமி�காச் சி�ந்தினை� வெசிய்யும் சிக்தி�நேயா இப்நேப�து இல்லா�மிற் நேப�ய்�#ட்டது! முக்கா�யாமி�� கா�ர�யாங்காள�ல்

நம்முனைடயா நேயா�சினை�கானைளக் நேகாட்பதும் இல்னைலா. அ�ருனைடயா வெபர�யான்னை� வெசிம்ப#யான் மி�நேதி�#யா#ன் ��க்குத்தி�ன்

அ�ருக்கு நே�தி��க்கு; அடுத்தி படியா�கா, அ�ருனைடயா வெசில்�க் குமி�ர� குந்தினை�ப் ப#ர�ட்டியா#டம் நேயா�சினை� நேகாட்காச்

வெசி�ல்கா�றி�ர். இர�ஜ்யா நேசினை�யா#ல் தினைலா நனைரத்துப்நேப�� ந�னும் மிற்றி அனைமிச்சிர்காளும் அந்திச் சி�ன்�ஞ்சி�று

வெபண்ண�டம், வெகா�ள்ள�டத்துக்கு �டக்நேகாயும் குடமுருட்டிக்குத் வெதிற்நேகாயும் வெசின்றிறி�யா�தி வெபண்ண�டம் நேயா�சினை�

நேகாட்பதிற்குப் நேப�ய் ந�ற்கா நே�ண்டும். எப்படியா#ருக்கா�றிது கானைதி! இந்திச் நேசி�* ர�ஜ்யாம் ஆரம்பமி�� கா�லாத்தி�லிருந்து

இப்படி இர�ஜ்யா கா�ர�யாங்காள�ல் வெபண்காள் தினைலாயா#ட்டதி�கா ந�ம் நேகாள்�#ப்பட்டதி�ல்னைலா! இத்தினைகாயா அ�மி��த்னைதி

எத்தினை� ந�ள் ந�ம் வெப�றுத்தி�ருக்காமுடியும்? அல்லாது நீங்காள் எல்லா�ரும் ஒருமுகாமி�காச் வெசி�ன்��ல், ந�ன் இந்தி

ர�ஜா�ங்காப் வெப�றுப்னைபயும், �ர� �#தி�த்துப் வெப�க்கா�ஷத்னைதி ந�ரப்பும் வெதி�ல்னைலானையாயும் �#ட்டு �#ட்டு என் வெசி�ந்தி

ஊநேர�டு இருந்து�#டுகா�நேறின்..."

"கூட�து! கூட�து! பழுவூர்த் நேதி�ர் அப்படி எங்கானைளக் னைகா�#ட்டு �#டக் கூட�து. அரும்ப�டுபட்டு, ஆயா#ரமி�யா#ரம் வீரர்காள்

ந�லு தினைலாமுனைறிகாள�காத் திங்காள் இரத்தித்னைதிச் சி�ந்தி� ஸ்தி�ப#த்தி நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாம் ஒரு வெந�டியா#ல் சி�ன்��ப#ன்�மி�ய்ப்

நேப�ய் �#டும்" என்றி�ர் சிம்பு�னைரயார்.

"அப்படியா���ல் இந்தி ந�னைலானைமியா#ல் என்� வெசிய்�து என்று நீங்காள் தி�ன் எ�க்கு நேயா�சினை� வெசி�ல்லா நே�ண்டும். அல்லி

ர�ஜ்யாத்னைதி�#டக் நேகா�லாமி�கா��#ட்ட இந்திப் வெபண்ணரசுக்குப் பர�கா�ரன் என்� என்று நீங்காள் தி�ன் வெசி�ல்லா நே�ண்டும்"

என்றி�ர் பழுவூர் மின்�ர்.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 8. ல்லக்க�ல் யிர் ?

சிற்று நேநரம் அந்திக் கூட்டத்தி�ல் ஒரு�ருக்வெகா�ரு�ர் ஏநேதி� நேபசி� �#��தி�த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி�ர்காள். பலா குரல்காள் ஒருங்நேகா

காலாந்து ஒலித்திபடியா�ல் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் கா�தி�ல் ஒன்றும் வெதிள���கா �#*�#ல்னைலா.

சிம்பு�னைரயார் உரத்தி குரலில், "பழுவூர் மின்�ர் நேகாட்டதிற்கு ந�ம் மிறுவெமி�*� வெசி�ல்லா நே�ண்ட�மி�? தினைலாக்குத் தினைலா

நேபசி�க்வெகா�ண்டிருந்தி�ல் என்� ஆகா�றிது? இரவு மூன்றி�ம் ஜா�மிம் ஆரம்பமி�கா��#ட்டது. அநேதி� சிந்தி�ரனும் �ந்து �#ட்டது"

என்றி�ர்.

"எ�க்கு ஒரு சிந்நேதிகாம் இருக்கா�றிது. என்னை�ப் நேப�ல் இன்னும் சி�லாருனைடயா மி�த்தி�லும் அது இருக்காலா�ம். பழுவூர்த்நேதி�ர்

நேகா�ப#த்துக் வெகா�ள்ள�#ல்னைலாவெயான்றி�ல், அனைதிப் பற்றி�க் நேகாட்கா �#ரும்புகா�நேறின்!" என்று முன்��ல் ஒரு திடனை� நேபசி�யா

காம்மில் குரல் வெசி�ல்லிற்று.

"இப்நேப�து நேபசுகா�றிது �ணங்கா�முடியா�ர்தி�நே�? எழுந்து நன்றி�கா வெ�ள�ச்சித்தி�ற்கு �ரட்டும்!" என்றி�ர் பழுநே�ட்டனைரயார்.

"ஆமி�ம்; ந�ன் தி�ன். இநேதி� வெ�ள�ச்சித்துக்கு �ந்து�#ட்நேடன்."

"என்னுனைடயா நேகா�பத்னைதிவெயால்லா�ம் ந�ன் நேப�ர்க்காளத்தி�ல் கா�ட்டு�துதி�ன் �*க்காம்; பனைகா�ர்காள�டம் கா�ட்டு�து �*க்காம்;

என் சி�நேநகா�திர்காள�டம் கா�ட்டமி�ட்நேடன். ஆனைகாயா�ல் எது நே�ண்டுமி���லும் மி�ம் �#ட்டுத் தி�ர�ளமி�காக் நேகாட்காலா�ம்."

"அப்படியா���ல் நேகாட்கா�நேறின். சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா��#ன் நேபர�ல் பழுநே�ட்டனைரயார் என்� குற்றிம் வெசி�ல்கா�றி�நேர�, அநேதி

குற்றித்னைதிப் பழுநே�ட்டனைரயார் மீதும் சி�லார் சுமித்துகா�றி�ர்காள்! அனைதி ந�ன் நம்ப��#ட்ட�லும் இந்திச் சிமியாத்தி�ல் நேகாட்டுத்

வெதிள�யா �#ரும்புகா�நேறின்" என்றி�ர் �ணங்கா�முடியா�ர்.

"அது என்�? எப்படி? �#�ரம் வெசி�ல்லாநே�ணும்."

"பழுவூர்த்நேதி�ர் இரண்டு ஆண்டுகாளுக்கு முன்பு ஒரு வெபண்னைண மிணம் புர�ந்துவெகா�ண்டது நம் எல்நேலா�ருக்கும்

வெதிர�யும்..."

இச்சிமியாம், சிம்பு�னைரயார�ன் குரல் நேகா�பத்வெதி���யா#ல் "�ணங்கா�முடியா�ர் இந்தி �#ஷயாத்னைதிப் பற்றி�ப் நேபசு�னைதி ந�ங்காள்

ஆட்நேசிப#க்கா�நேறி�ம். நம் மி�வெபருந் தினைலா�னைர, நமிது ப#ரதிமி �#ருந்தி�ள�னையா, இவ்�#திம் அசிந்திர்ப்பமி�� நேகாள்�# நேகாட்பது

சி�றி�தும் திகா�தி கா�ர�யாம்..." என்றி�ர்.

"சிம்பு�னைரயானைரப் வெப�றுனைமியா�யா#ருக்கும்படி ந�ன் வெர�ம்பவும் நேகாட்டுக் வெகா�ள்கா�நேறின். �ணங்கா�முடியா�ர் நேகாட்கா

�#ரும்பு�னைதித் தி�ர�ளமி�காக் நேகாட்காட்டும். மி�த்தி�ல் ஒன்னைறி னை�த்துக் வெகா�ண்டிருப்பனைதி�#டக் கூறி�க் நேகாட்டு �#டு�நேதி

நல்லாது. ஐம்பத்னைதிந்து ப#ர�யாத்துக்கு நேமில் ந�ன் ஒரு வெபண்னைண மிணந்து வெகா�ண்டது உண்னைமிதி�ன். அனைதித்

தி�ர�ளமி�கா ஒப்புக் வெகா�ள்கா�நேறின். ஆ��ல் ந�ன் தி�ன் காலியுகா ர�மி��தி�ரம் என்று எப்நேப�தும் வெசி�ல்லிக்

வெகா�ண்டதி�ல்னைலா. ஏகாபத்தி��� �#ரதிம் வெகா�ண்ட�ன் என்றும் வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்டதி�ல்னைலா. அந்திப் வெபண்னைண ந�ன்

கா�திலித்நேதின்; அ�ளும் என்னை�க் கா�திலித்தி�ள். ப*ந்திமி�ழ்ந�ட்டு முனைறிப்படி இஷ்டப்பட்டு மிணந்து வெகா�ண்நேட� ம்.

இதி�ல் என்� தி�று?"

"ஒரு தி�றும் இல்னைலா!" என்று குரல்காள் எழுந்தி�.

"மிணம் புர�ந்து வெகா�ண்டது தி�று என்று ந�னும் வெசி�ல்லா�#ல்னைலா. நம்மி�ல் யா�ர்தி�ன் ஒரு தி�ர �#ரதிம் வெகா�ண்ட�ர்காள்?

ஆ��ல்..ஆ��ல்..."

"ஆ��ல் என்�! தியாங்கா�மில் மி�த்னைதித் தி�றிந்து நேகாட்டு�#டுங்காள்."

"புது மிணம் புர�ந்துவெகா�ண்ட இனைளயா ர�ண�யா#ன் வெசி�ல்னைலா எல்லா�க் கா�ர�யாங்காள�லும் பழுநே�ட்டனைரயார் நேகாட்டு

நடப்பதி�காச் சி�லார் வெசி�ல்கா�றி�ர்காள். இர�ஜாரீகா கா�ர�யாங்காள�ல் கூட இனைளயா ர�ண�யா#ன் நேயா�சினை�னையாக் நேகாட்பதி�காச்

வெசி�ல்லுகா�றி�ர்காள். தி�ம் நேப�குமி�டங்காளுக்வெகால்லா�ம் இனைளயா ர�ண�னையாயும் அனை*த்துப் நேப��தி�காச்

வெசி�ல்லுகா�றி�ர்காள்."

இப்நேப�து கூட்டத்தி�ல் ஒரு சி�ர�ப்புச் சிப்திம் எழுந்திது.

சிம்பு�னைரயார் குதி�த்து எழுந்து, "சி�ர�த்திது யா�ர்? உடநே� முன் �ந்து சி�ர�த்திதிற்குக் கா�ரணம் வெசி�ல்லாட்டும்!" என்று

கார்ஜா�த்துக் காத்தி�னையா உனைறியா#லிருந்து உரு�#��ர்.

"ந�ன் தி�ன் சி�ர�த்நேதின்! பதிறி நே�ண்ட�ம் சிம்பு�னைரயாநேர!" என்றி�ர் பழுநே�ட்டனைரயார், ப#றிகு, "�ணங்கா�முடியா�நேர! தி�லி

காட்டி மிணந்தி மினை��#னையா ந�ன் நேப�குமி�டத்துக்வெகால்லா�ம் அனை*த்துப் நேப��து குற்றிமி�? அவ்�#திம் ந�ன் பலா

இடங்காளுக்கு அனை*த்துப் நேப��து உண்னைமிதி�ன். ஆ��ல் ர�ஜாரீகா கா�ர�யாங்காள�ல் இனைளயார�ண�யா#ன் நேயா�சினை�னையாக்

நேகாட்கா�நேறின் என்று வெசி�ல்�து மிட்டும் ப#சிகு. அவ்�#திம் ந�ன் ஒரு ந�ளும் வெசிய்�தி�ல்னைலா..."

"அப்படியா���ல், இன்னும் ஒநேர ஒரு சிந்நேதிகாத்னைதி மிட்டும் ந��ர்த்தி� வெசிய்யும்படி பழுவூர்த்நேதி�னைர நே�ண்டிக்

வெகா�ள்கா�நேறின். அந்திப்புரத்தி�ல் இருந்தி�ருக்கா நே�ண்டியா பல்லாக்கு இங்நேகா ந�ம் அந்திரங்கா நேயா�சினை� வெசிய்யும் இடத்தி�ற்கு

ஏன் �ந்தி�ருக்கா�றிது? பல்லாக்கா�ற்குள்நேள யா�ர��து இருக்கா�றி�ர்காள�, இல்னைலாயா�? இல்னைலாவெயான்றி�ல் சிற்று முன்பு நேகாட்ட

கானை�ப்புச் சித்திமும், �னைளயால் குலுங்கும் சித்திமும் எங்கா�ருந்து �ந்தி�?"

இவ்�#திம் �ணங்கா�முடியா�ர் நேகாட்டதும் அந்திக் கூட்டத்தி�ல் ஒரு �#சி�த்தி�ரமி�� ந�சிப்திம் ந�லா�#ற்று. பலாருனைடயா

மி�த்தி�லும் இநேதி �#தி எண்ணமும் நேகாள்�#யும் நேதி�ன்றி�யா#ருந்திபடியா�ல், �ணங்கா�முடியா�னைர எதி�ர்த்துப் நேபசி யா�ருக்கும்

உடநே� துண�வு ஏற்பட�#ல்னைலா. சிம்பு�னைரயார�ன் உதிடுகாள் ஏநேதி� முணுமுணுத்தி�. ஆ��ல் அ�ர் ��யா#லிருந்தும்

��ர்த்னைதி ஒன்றும் நேகாட்கா�#ல்னைலா.

அந்தி ந�சிப்தித்னைதிக் கா�*�த்துக்வெகா�ண்டு பழுநே�ட்டனைரயார் காணீர் என்று கூறி���ர்: "சிர�யா�� நேகாள்�#; மிறுவெமி�*� வெசி�ல்லா

ந�ன் காடனைமிப்பட்ட�ன். இந்திக் கூட்டம் கானைலா�திற்கு முன்��ல் உங்காள் சிந்நேதிகாத்னைதித் தீர்த்து னை�க்கா�நேறின். இன்னும்

அனைர ந�*�னைகா வெப�றுத்தி�ருக்காலா�ம் அல்லா��? அவ்�ளவு நம்ப#க்னைகா என்��டம் உங்காளுக்கு இருக்கா�றிதில்லா��?"

"இருக்கா�றிது, இருக்கா�றிது. பழுநே�ட்டனைரயார�டம் எங்காளுக்குப் பர�பூரண நம்ப#க்னைகா இருக்கா�றிது!" என்று பலா குரல்காள்

கூ�#�.

"மிற்றி�ர்கானைளக் கா�ட்டிலும் பழுநே�ட்டனைரயார�டம் எ�க்குப் பக்தி�யும் மிர�யா�னைதியும் குனைறிவு என்று யா�ரும் எண்ண

நே�ண்ட�ம். அ�ர் மி�த்னைதித் தி�றிந்து நேகாட்காச் வெசி�ன்�படியா�ல் நேகாட்நேடன். மிற்றிபடி அ�ர் இட்ட காட்டனைளனையா

ந�னைறிநே�ற்றிச் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�நேறின். இந்திக் காணத்தி�ல் என் உயா#னைரக் வெகா�டுக்காச் வெசி�ன்��லும் வெகா�டுக்காச் சி�த்திம்!"

என்றி�ர் �ணங்கா�முடி முனை�யானைரயார்.

"�ணங்கா�முடியா�ர�ன் மி�த்னைதி ந�ன் அறி�நே�ன். நீங்காள் எல்நேலா�ரும் என்��டம் னை�த்துள்ள நம்ப#க்னைகானையாயும்

அறி�நே�ன். ஆனைகாயா�ல் இன்று எதிற்கா�காக் கூடிநே��நேமி� அனைதிப் பற்றி� முதிலில் முடிவு வெகா�ள்நே��ம். சுந்திர நேசி�*

மிகா�ர�ஜா� நீடு*� இவ்வுலாகா�ல் ��ழ்ந்து இந்திச் நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாத்னைதி ஆளட்டும். ஆ��ல் ஒரு நே�னைள ஏதி��து அ�ருக்கு

நேநர்ந்து�#ட்ட�ல், னை�த்தி�யார்காளுனைடயா ��க்குப் பலித்து �#ட்ட�ல், சி�லா ந�ள�காத் நேதி�ன்றி� �ரும் தூமிநேகாது முதிலியா

உற்ப�திங்காள் பலித்து�#ட்ட�ல். அடுத்திபடி இந்திச் நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாத்தி�ன் பட்டத்தி�ற்கு உர�யா�ர் யா�ர் என்பனைதி ந�ம்

தீர்மி���க்கா நே�ண்டும்."

"அது �#ஷயாமி�காத் திங்காள் காருத்னைதித் வெதிர��#க்கும்படி நேகா�ருகா�நேறி�ம். திங்காளுனைடயா காருத்துக்கு மி�றி�காச் வெசி�ல்லாக்

கூடியா�ர் இந்திக் கூட்டத்தி�ல் யா�ரும் இல்னைலா."

"அது சிர�யால்லா. ஒவ்வெ��ரு�ரும் சி�ந்தி�த்துத் திங்காள் காருத்னைதி வெ�ள�யா#ட நே�ண்டும். சி�லா பனை*யா வெசிய்தி�கானைள

உங்காளுக்கு `�பகாப்படுத்தி �#ரும்புகா�நேறின். மிகா� வீரரும் மிகா� `���யும் புண்ண�யா புருஷருமி�� காண்டர�தி�த்தி நேதி�ர்

யா�ரும் எதி�ர்ப�ர�தி �ண்ணம் இருபத்து ந�லு ஆண்டுகாளுக்கு முன்��ல் கா�லாமி���ர். அச்சிமியாம் அ�ருனைடயா புதில்�ர்

மிதுர�ந்திகாத் நேதி�ர் ஒரு �யாதுக் கு*ந்னைதி. ஆகாநே� திமிது திம்ப# அர�ஞ்சியா நேதி�ர் பட்டத்துக்கு �ர நே�ண்டும் என்று

தி�ரு��ய் மிலார்ந்து �#ட்டுப் நேப���ர். இனைதி அ�ருனைடயா திர்மி பத்தி���யும் பட்ட மிகா�ஷVயுமி�� வெசிம்ப#யான் மி�நேதி�# தி�ன்

நமிக்கு அறி��#த்தி�ர்காள். அதின்படிநேயா அர�ஞ்சியா நேசி�*ருக்கு முடிசூட்டி சிக்கார�ர்த்தி� பீடத்தி�ல் அமிர்த்தி�நே��ம். ஆ��ல்

�#தி��சிமி�கா அர�ஞ்சியா சிக்கார�ர்த்தி� நேசி�* சி�ம்மி�சி�த்தி�ல் ஓர் ஆண்டுக்கு நேமில் அமிர்ந்தி�ருக்கா�#ல்னைலா. அர�ஞ்சியா

நேசி�*ருனைடயா மூத்தி புதில்�ர் பர�ந்திகா சுந்திர நேசி�*ர் இருபது �யாது இளங்கா�னைளப் பரு�ம் எய்தி�யா#ருந்தி�ர். எ�நே�,

ர�ஜ்யாத்தி�ன் நன்னைமினையா முன்��ட்டு மிந்தி�ர�காளும் சி�மிந்திர்காளும் குறுந�லா மின்�ர்காளும் நகாரத்தினைலா�ர்காளும் கூற்றித்

தினைலா�ர்காளும் நேசிர்ந்து நேயா�சி�த்துப் பர�ந்திகா சுந்திர நேசி�*ருக்கு முடிசூட்டிநே��ம். அனைதிக் குறி�த்து யா�ரும் �ருத்திப்பட

இடமி�ல்னைலா. ஏவெ���ல், சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா� இரண்டு ஆண்டுகாளுக்கு முன்��ல் �னைரயா#ல் வெநறி� தி�றி�மில்

ந�ட்னைடப் பர�ப�லித்து �ந்தி�ர். நம்னைமிவெயால்லா�ம் நன்கு மிதி�த்து நேயா�சினை�நேகாட்டு ர�ஜ்யா ப�ரம் நடத்தி���ர். இதி��ல்

நேசி�* ர�ஜ்யாம் நேமிலும் �#ஸ்திர�த்துச் வெசி*�த்திது. இப்நேப�து சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா��#ன் உடல்ந�னைலா

கா�னைலாக்கா�டமி�யா#ருக்கா�றிது. இந்தி ந�னைலானைமியா#ல் அடுத்திபடி பட்டத்துக்குர�யா�ர் யா�ர்? காண்டர�தி�த்தி நேதி�ர�ன்

தி�ருக்குமி�ரர் மிதுர�ந்திகார் இப்நேப�து ப#ர�யாம் �ந்து ர�ஜ்யா பர�ப�லா�ம் வெசிய்யாக் கூடியா�ர�யா#ருக்கா�றி�ர். அறி��#��லும்

கால்�#யா#��லும் குணத்தி���லும் பக்தி� சி�ரத்னைதியா#��லும் எல்லா� �#தித்தி�லும் பட்டத்துக்குத் திகுந்தி�ர�யா#ருக்கா�றி�ர்.

அ�ர�லும் ஒரு �யாது இனைளயா�ர�� ஆதி�த்தி கார�கா�லார் - சுந்திர நேசி�*ர�ன் புதில்�ர் - கா�ஞ்சி�யா#ல் �டதி�னைசிப் பனைடயா#ன்

நேசி��தி�பதி�யா�கா இருந்து �ருகா�றி�ர். இந்தி இரு�ர�ல் யா�ர் பட்டத்துக்கு �ரு�து ந�யா�யாம்? குலாமுனைறி என்�? மினு நீதி�

என்�? திமி�*காத்தி�ன் ப*னைமியா�� மிரபு என்�? மூத்தி�ர�ன் புதில்�ர் மிதுர�ந்திகார் பட்டத்துக்கு �ரு�து ந�யா�யாமி�?

அல்லாது இனைளயா�ர�ன் நேபரர் பட்டத்துக்கு �ரு�து முனைறினைமியா�? நீங்காள் ஒவ்வெ��ரு�ரும் உங்காள் காருத்னைதி மி�ம்

�#ட்டுச் வெசி�ல்லா நே�ண்டும்..."

"மூத்தி�ர�கா�யா காண்டர�தி�த்தி நேதி�ர�ன் புதில்�ர் மிதுர�ந்திகார் தி�ன் பட்டத்துக்கு உர�யா�ர். அதுதி�ன் ந�யா�யாம், திர்மிம்,

முனைறினைமி" என்றி�ர் சிம்பு�னைரயார்.

"என் அப#ப்ப#ர�யாமும் அதுநே�", "என் காருத்தும் அதுநே�!" என்று அக்கூட்டத்தி�ல் உள்ள ஒவ்வெ��ரு�ரும் வெசி�ல்லி

�ந்தி�ர்காள்.

"உங்காள் அப#ப்ப#ர�யாம் தி�ன் என் அப#ப்ப#ர�யாமும், மிதுர�ந்திகாருக்குத்தி�ன் பட்டம் உர�யாது. ஆ��ல் அந்தி உர�னைமினையா

ந�னைலாந�ட்டு�திற்கா�கா ந�ம் ஒவ்வெ��ரு�ரும் ப#ரயாத்தி�ம் வெசிய்யாச் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�நேறி�மி�? உடல் வெப�ருள் ஆ�#னையாத்

தித்திம் வெசிய்து நேப�ர�டச் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�நேறி�மி�? இந்தி ந�மி�ஷத்தி�ல் துர்க்கா�நேதி�#யா#ன் ப�தித்தி�ல் ஆனைணயா#ட்டு

அவ்�#திம் சிபதிம் வெசிய்�திற்குச் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�நேறி�மி�?" என்று பழுநே�ட்டனைரயார் நேகாட்டநேப�து அ�ர் குரலில்

அது�னைரயா#ல் இல்லா�தி ஆநே�சிம் வெதி���த்திது.

கூட்டத்தி�ல் சி�றி�து நேநரம் வெமிN�ம் குடிவெகா�ண்டிருந்திது. ப#றிகு சிம்பு�னைரயார், "அவ்�#திநேமி வெதிய்� சி�ட்சி�யா�காச் சிபதிம்

கூறிச் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�நேறி�ம். ஆ��ல் சிபதிம் எடுத்துக் வெகா�ள்�திற்கு முன்��ல் ஒரு �#ஷயாத்னைதித் தி�ங்காள்

வெதிள�வுபடுத்தி நே�ண்டும். இள�ரசிர் மிதுர�ந்திகார�ன் காருத்து என்�? அ�ர் சி�ங்கா�தி�ம் ஏறி� ர�ஜ்யா ப�ரத்னைதி ஏற்காச்

சி�த்திமி�யா#ருக்கா�றி�ர�? காண்டர�தி�த்திர�ன் தி�ப் புதில்�ர் உலாகா ��ழ்க்னைகானையா வெ�றுத்துச் சி��பக்தி�யா#ல் பூரணமி�கா

ஈடுபட்டுள்ள�ர் என்று நேகாள்�#ப்படுகா�நேறி�ம். இர�ஜ்யாத்தி�ல் அ�ருக்கு �#ருப்பமி�ல்னைலா என்று பலார் வெசி�ல்லாவும்

நேகாட்டிருக்கா�நேறி�ம். அ�ருனைடயா அன்னை�யா�ர் வெசிம்ப#யான் மி�நேதி�#யா�ர் திமிது புதில்�ர் பட்டத்துக்கு �ரு�திற்கு முற்றும்

�#நேர�திமி�யா#ருக்கா�றி�ர் என்றும் நேகாட்டிருக்கா�நேறி�ம். திங்காள�டமி�ருந்து இனைதிப் பற்றி�யா உண்னைமினையா அறி�யா

�#ரும்புகா�நேறி�ம்."

"சிர�யா�� நேகாள்�#; திக்கா சிமியாத்தி�ல் நேகாட்டீர்காள். இனைதித் வெதிள�வுபடுத்தும் காடனைமியும் எ�க்கு உண்டு. முன்�நேமி

வெசி�ல்லியா#ருக்கா நே�ண்டும். வெசி�ல்லாத் தி�றி�யாதிற்கா�கா மின்��யுங்காள்" என்று பீடினைகா நேப�ட்டுக் வெகா�ண்டு

பழுநே�ட்டனைரயார் கூறித் வெதி�டங்கா���ர்: "வெசிம்ப#யான் மி�நேதி�# திமிது ஏகா புதில்�னைர இர�ஜ்யாப�ர ஆனைசியா#லிருந்து

தி�ருப்ப#ச் சி��பக்தி� மி�ர்க்காத்தி�ல் வெசிலு�த்து�திற்குப் ப#ரயாத்தி�ப்பட்டு �ந்திது ந�டு அறி�ந்தி �#ஷயாம். ஆ��ல் இதின்

கா�ரணம் என்�வெ�ன்பனைதி ந�டும் அறி�யா�து; மிக்காளும் அறி�யா�ர்காள். மிதுர�ந்திகாருக்கு இர�ஜ்யாமி�ளும் �#ருப்பம்

இருப்பதி�காத் வெதிர�ந்தி�ல் அ�ருனைடயா உயா#ருக்நேகா ஆபத்து �ரலா�ம் என்று வெபர�யா ப#ர�ட்டியா�ர் பயாந்திது தி�ன் கா�ரணம்..."

"ஆஹா�!" "அப்படியா�?" என்றி குரல்காள் கூட்டத்தி�ல் எழுந்தி�.

"ஆம்; வெபற்றி தி�ய்க்குத் தின் ஏகா புதில்�ன் சி�ம்மி�சி�ம் ஏறி நே�ண்டும் என்னும் ஆனைசினையாக் கா�ட்டிலும் ப#ள்னைள உயா#நேர�டு

இருக்கா நே�ண்டும் என்றி ஆனைசி தி�நே� அதி�காமி�யா#ருக்கும்? அன்னை�யா#ன் ��க்நேகா வெதிய்�த்தி�ன் ��க்கு என்று மிதி�த்து

�ந்தி மிதுர�ந்திகாரும் மி�த்னைதி �#ரக்தி� மி�ர்க்காத்தி�ல் வெசிலுத்தி�யா#ருந்தி�ர். சி��பக்தி�யா#ல் முழுதும் ஈடுபட்டிருந்தி�ர். ஆ��ல்

சி�லா கா�லாமி�கா அ�ருனைடயா மி�து சி�றி�து சி�றி�தி�கா மி�றி� �ந்தி�ருக்கா�றிது. இந்திச் நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாம் திமிக்கு உர�யாது.

அனைதிப் பர�மிர�ப்பது திம்முனைடயா காடனைமி என்றி எண்ணம் அ�ருனைடயா மி�த்தி�ல் நே�ரூன்றி� �ளர்ந்தி�ருக்கா�றிது. நீங்காள்

எல்லா�ம் அ�னைர ஆதிர�ப்பதி�காத் வெதிர�ந்தில், திக்கா சிமியாத்தி�ல் பகா�ரங்காமி�கா முன் �ந்து வெசி�ல்லாவும்

சி�த்திமி�யா#ருக்கா�றி�ர்..."

"இதிற்கு அத்தி�ட்சி� என்�?"

"உங்காளுக்வெகால்லா�ம் தி�ருப்தி� திரக்கூடியா அத்தி�ட்சி�னையா இப்நேப�நேதி அள�க்கா�நேறின். அள�த்தி�ல் அனை��ரும் ப#ரமி�ணம்

வெசிய்யாச் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�றீர்காள�?"

பலா குரல்காள் "இருக்கா�நேறி�ம்! இருக்கா�நேறி�ம்!" என்று ஒலித்தி�.

"யா�ருனைடயா மி�தி�லும் நே�று எவ்�#திச் சிந்நேதிகாமும் இல்னைலாநேயா?"

"இல்னைலா! இல்னைலா"

"அப்படியா���ல் இநேதி� அத்தி�ட்சி� வெகா�ண்டு�ருகா�நேறின். �ணங்கா�முடி முனை�யானைரயார�ன் சிந்நேதிகாத்னைதியும் இப்நேப�நேதி

தீர்த்து னை�க்கா�நேறின்!" என்று கூறி�க்வெகா�ண்நேட பழுநே�ட்டனைரயார் எழுந்தி�ர். காம்பீரமி�கா நடந்து அங்நேகா சிமீபத்தி�ல்

னை�க்காப்பட்டிருந்தி மூடு பல்லாக்கா�ன் அருகா�ல் வெசின்றி�ர்.

"இள�ரநேசி! பல்லாக்கா�ன் தி�னைரனையா �#லாக்கா�க்வெகா�ண்டு வெ�ள�நேயா எழுந்திருள நே�ண்டும். திங்காளுக்கா�கா உடல்வெப�ருள்

ஆ�#னையா அர்ப்பணம் வெசிய்யாச் சி�த்திமி�� இந்தி வீர�தி� வீரர்காளுக்குத் திங்காள் முகா திர�சி�த்னைதித் திந்திருள நே�ண்டும்!"

என்று மி�காவும் பண���� குரலில் கூறி���ர்.

நேமில்மி�டத்தி�ல் தூண் மினைறி�#ல் உட்கா�ர்ந்து ஒரு ��ர்த்னைதி �#ட�மில் அடங்கா� ஆர்�த்துடன் நேகாட்டுக் வெகா�ண்டிருந்தி

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் இப்நேப�து ஜா�க்கா�ரனைதியா�காக் கீநே* ப�ர்த்தி�ன். பல்லாக்கா�ன் தி�னைரனையா முன்நேப�லாநே� ஒரு காரம்

�#லாக்கா�ற்று. அது வெப�ன் �ண்ணமி�� காரம். முன்நே� ஒருமுனைறி அ�ன் ப�ர்த்தி அநேதி வெசிக்காச் சி��ந்தி காரந்தி�ன். ஆ��ல்

அ�ன் முன்�ம் �னைளயால் என்று ந�னை�த்திது உண்னைமியா#ல் அரசி குமி�ரர் அண�யும் காங்காணம் என்பனைதி இப்நேப�து

காண்ட�ன். அடுத்தி காணம் பூரண சிந்தி�ரனை�வெயா�த்தி அந்திப் வெப�ன் முகாமும் வெதிர�ந்திது. மின்மிதினை�வெயா�த்தி ஓர் அ*கா�யா

உரு�ம் பல்லாக்கா�லிருந்து வெ�ள�நேயா �ந்து புன்�னைகா புர�ந்து ந�ன்றிது. ஆகா�! காண்டர�தி�த்தி நேதி�ர�ன் புதில்�ர��

இள�ரசிர் மிதுர�ந்திகார� இ�ர்! பல்லாக்கா�னுள் இருந்தி படியா�ல் வெபண்ண�கா இருக்காநே�ண்டும் என்றி எண்ணத்தி���ல்

அல்லா�� அந்தித் தி�னைறிச் வெசிய்து �#ட்நேட� ம்? தின்னை�ப் நேப�ல் அநேதி தி�னைறிச் வெசிய்தி ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப#

சு�ர்நேமில் தினைலானையா நீட்டிக் வெகா�ண்டிருக்கா�றி��� என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ப�ர்த்தி�ன். அந்தி இடத்தி�ல் மிர ந�*ல் �#ழுந்து

இருள் சூழ்ந்தி�ருந்திது. ஆனைகாயா#��ல் அங்கு ஒன்றும் வெதிர�யா�#ல்னைலா.

இதிற்குள் கீநே*, "மிதுர�ந்திகாத்நேதி�ர் ��ழ்கா! பட்டத்து இள�ரசிர் ��ழ்கா! வெ�ற்றி� நே�ல்! வீரநே�ல்!" என்றி ஆநே�சிமி��

மு*க்காங்காள் கா�ளம்ப#�. கூட்டத்தி�ல் இருந்தி�ர்காள் எல்நேலா�ரும் எழுந்து ந�ன்று ��னைளயும் நே�னைலாயும் உயாரத் தூக்கா�ப்

ப#டித்துக் வெகா�ண்டு அவ்�#திம் நேகா�ஷமி�ட்டனைதி �ந்தி�யாத்நேதி�ன் காண்ட�ன். இ��நேமில் அங்கா�ருப்பது அப�யாமி�கா

முடியாலா�ம் என்று எண்ண�த் தி�ன் படுத்தி�ருந்தி இடத்துக்கு �#னைரந்து வெசின்று படுத்துக்வெகா�ண்ட�ன்.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 8. ல்லக்க�ல் யிர் ?

சிற்று நேநரம் அந்திக் கூட்டத்தி�ல் ஒரு�ருக்வெகா�ரு�ர் ஏநேதி� நேபசி� �#��தி�த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி�ர்காள். பலா குரல்காள் ஒருங்நேகா

காலாந்து ஒலித்திபடியா�ல் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் கா�தி�ல் ஒன்றும் வெதிள���கா �#*�#ல்னைலா.

சிம்பு�னைரயார் உரத்தி குரலில், "பழுவூர் மின்�ர் நேகாட்டதிற்கு ந�ம் மிறுவெமி�*� வெசி�ல்லா நே�ண்ட�மி�? தினைலாக்குத் தினைலா

நேபசி�க்வெகா�ண்டிருந்தி�ல் என்� ஆகா�றிது? இரவு மூன்றி�ம் ஜா�மிம் ஆரம்பமி�கா��#ட்டது. அநேதி� சிந்தி�ரனும் �ந்து �#ட்டது"

என்றி�ர்.

"எ�க்கு ஒரு சிந்நேதிகாம் இருக்கா�றிது. என்னை�ப் நேப�ல் இன்னும் சி�லாருனைடயா மி�த்தி�லும் அது இருக்காலா�ம். பழுவூர்த்நேதி�ர்

நேகா�ப#த்துக் வெகா�ள்ள�#ல்னைலாவெயான்றி�ல், அனைதிப் பற்றி�க் நேகாட்கா �#ரும்புகா�நேறின்!" என்று முன்��ல் ஒரு திடனை� நேபசி�யா

காம்மில் குரல் வெசி�ல்லிற்று.

"இப்நேப�து நேபசுகா�றிது �ணங்கா�முடியா�ர்தி�நே�? எழுந்து நன்றி�கா வெ�ள�ச்சித்தி�ற்கு �ரட்டும்!" என்றி�ர் பழுநே�ட்டனைரயார்.

"ஆமி�ம்; ந�ன் தி�ன். இநேதி� வெ�ள�ச்சித்துக்கு �ந்து�#ட்நேடன்."

"என்னுனைடயா நேகா�பத்னைதிவெயால்லா�ம் ந�ன் நேப�ர்க்காளத்தி�ல் கா�ட்டு�துதி�ன் �*க்காம்; பனைகா�ர்காள�டம் கா�ட்டு�து �*க்காம்;

என் சி�நேநகா�திர்காள�டம் கா�ட்டமி�ட்நேடன். ஆனைகாயா�ல் எது நே�ண்டுமி���லும் மி�ம் �#ட்டுத் தி�ர�ளமி�காக் நேகாட்காலா�ம்."

"அப்படியா���ல் நேகாட்கா�நேறின். சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா��#ன் நேபர�ல் பழுநே�ட்டனைரயார் என்� குற்றிம் வெசி�ல்கா�றி�நேர�, அநேதி

குற்றித்னைதிப் பழுநே�ட்டனைரயார் மீதும் சி�லார் சுமித்துகா�றி�ர்காள்! அனைதி ந�ன் நம்ப��#ட்ட�லும் இந்திச் சிமியாத்தி�ல் நேகாட்டுத்

வெதிள�யா �#ரும்புகா�நேறின்" என்றி�ர் �ணங்கா�முடியா�ர்.

"அது என்�? எப்படி? �#�ரம் வெசி�ல்லாநே�ணும்."

"பழுவூர்த்நேதி�ர் இரண்டு ஆண்டுகாளுக்கு முன்பு ஒரு வெபண்னைண மிணம் புர�ந்துவெகா�ண்டது நம் எல்நேலா�ருக்கும்

வெதிர�யும்..."

இச்சிமியாம், சிம்பு�னைரயார�ன் குரல் நேகா�பத்வெதி���யா#ல் "�ணங்கா�முடியா�ர் இந்தி �#ஷயாத்னைதிப் பற்றி�ப் நேபசு�னைதி ந�ங்காள்

ஆட்நேசிப#க்கா�நேறி�ம். நம் மி�வெபருந் தினைலா�னைர, நமிது ப#ரதிமி �#ருந்தி�ள�னையா, இவ்�#திம் அசிந்திர்ப்பமி�� நேகாள்�# நேகாட்பது

சி�றி�தும் திகா�தி கா�ர�யாம்..." என்றி�ர்.

"சிம்பு�னைரயானைரப் வெப�றுனைமியா�யா#ருக்கும்படி ந�ன் வெர�ம்பவும் நேகாட்டுக் வெகா�ள்கா�நேறின். �ணங்கா�முடியா�ர் நேகாட்கா

�#ரும்பு�னைதித் தி�ர�ளமி�காக் நேகாட்காட்டும். மி�த்தி�ல் ஒன்னைறி னை�த்துக் வெகா�ண்டிருப்பனைதி�#டக் கூறி�க் நேகாட்டு �#டு�நேதி

நல்லாது. ஐம்பத்னைதிந்து ப#ர�யாத்துக்கு நேமில் ந�ன் ஒரு வெபண்னைண மிணந்து வெகா�ண்டது உண்னைமிதி�ன். அனைதித்

தி�ர�ளமி�கா ஒப்புக் வெகா�ள்கா�நேறின். ஆ��ல் ந�ன் தி�ன் காலியுகா ர�மி��தி�ரம் என்று எப்நேப�தும் வெசி�ல்லிக்

வெகா�ண்டதி�ல்னைலா. ஏகாபத்தி��� �#ரதிம் வெகா�ண்ட�ன் என்றும் வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்டதி�ல்னைலா. அந்திப் வெபண்னைண ந�ன்

கா�திலித்நேதின்; அ�ளும் என்னை�க் கா�திலித்தி�ள். ப*ந்திமி�ழ்ந�ட்டு முனைறிப்படி இஷ்டப்பட்டு மிணந்து வெகா�ண்நேட� ம்.

இதி�ல் என்� தி�று?"

"ஒரு தி�றும் இல்னைலா!" என்று குரல்காள் எழுந்தி�.

"மிணம் புர�ந்து வெகா�ண்டது தி�று என்று ந�னும் வெசி�ல்லா�#ல்னைலா. நம்மி�ல் யா�ர்தி�ன் ஒரு தி�ர �#ரதிம் வெகா�ண்ட�ர்காள்?

ஆ��ல்..ஆ��ல்..."

"ஆ��ல் என்�! தியாங்கா�மில் மி�த்னைதித் தி�றிந்து நேகாட்டு�#டுங்காள்."

"புது மிணம் புர�ந்துவெகா�ண்ட இனைளயா ர�ண�யா#ன் வெசி�ல்னைலா எல்லா�க் கா�ர�யாங்காள�லும் பழுநே�ட்டனைரயார் நேகாட்டு

நடப்பதி�காச் சி�லார் வெசி�ல்கா�றி�ர்காள். இர�ஜாரீகா கா�ர�யாங்காள�ல் கூட இனைளயா ர�ண�யா#ன் நேயா�சினை�னையாக் நேகாட்பதி�காச்

வெசி�ல்லுகா�றி�ர்காள். தி�ம் நேப�குமி�டங்காளுக்வெகால்லா�ம் இனைளயா ர�ண�னையாயும் அனை*த்துப் நேப��தி�காச்

வெசி�ல்லுகா�றி�ர்காள்."

இப்நேப�து கூட்டத்தி�ல் ஒரு சி�ர�ப்புச் சிப்திம் எழுந்திது.

சிம்பு�னைரயார் குதி�த்து எழுந்து, "சி�ர�த்திது யா�ர்? உடநே� முன் �ந்து சி�ர�த்திதிற்குக் கா�ரணம் வெசி�ல்லாட்டும்!" என்று

கார்ஜா�த்துக் காத்தி�னையா உனைறியா#லிருந்து உரு�#��ர்.

"ந�ன் தி�ன் சி�ர�த்நேதின்! பதிறி நே�ண்ட�ம் சிம்பு�னைரயாநேர!" என்றி�ர் பழுநே�ட்டனைரயார், ப#றிகு, "�ணங்கா�முடியா�நேர! தி�லி

காட்டி மிணந்தி மினை��#னையா ந�ன் நேப�குமி�டத்துக்வெகால்லா�ம் அனை*த்துப் நேப��து குற்றிமி�? அவ்�#திம் ந�ன் பலா

இடங்காளுக்கு அனை*த்துப் நேப��து உண்னைமிதி�ன். ஆ��ல் ர�ஜாரீகா கா�ர�யாங்காள�ல் இனைளயார�ண�யா#ன் நேயா�சினை�னையாக்

நேகாட்கா�நேறின் என்று வெசி�ல்�து மிட்டும் ப#சிகு. அவ்�#திம் ந�ன் ஒரு ந�ளும் வெசிய்�தி�ல்னைலா..."

"அப்படியா���ல், இன்னும் ஒநேர ஒரு சிந்நேதிகாத்னைதி மிட்டும் ந��ர்த்தி� வெசிய்யும்படி பழுவூர்த்நேதி�னைர நே�ண்டிக்

வெகா�ள்கா�நேறின். அந்திப்புரத்தி�ல் இருந்தி�ருக்கா நே�ண்டியா பல்லாக்கு இங்நேகா ந�ம் அந்திரங்கா நேயா�சினை� வெசிய்யும் இடத்தி�ற்கு

ஏன் �ந்தி�ருக்கா�றிது? பல்லாக்கா�ற்குள்நேள யா�ர��து இருக்கா�றி�ர்காள�, இல்னைலாயா�? இல்னைலாவெயான்றி�ல் சிற்று முன்பு நேகாட்ட

கானை�ப்புச் சித்திமும், �னைளயால் குலுங்கும் சித்திமும் எங்கா�ருந்து �ந்தி�?"

இவ்�#திம் �ணங்கா�முடியா�ர் நேகாட்டதும் அந்திக் கூட்டத்தி�ல் ஒரு �#சி�த்தி�ரமி�� ந�சிப்திம் ந�லா�#ற்று. பலாருனைடயா

மி�த்தி�லும் இநேதி �#தி எண்ணமும் நேகாள்�#யும் நேதி�ன்றி�யா#ருந்திபடியா�ல், �ணங்கா�முடியா�னைர எதி�ர்த்துப் நேபசி யா�ருக்கும்

உடநே� துண�வு ஏற்பட�#ல்னைலா. சிம்பு�னைரயார�ன் உதிடுகாள் ஏநேதி� முணுமுணுத்தி�. ஆ��ல் அ�ர் ��யா#லிருந்தும்

��ர்த்னைதி ஒன்றும் நேகாட்கா�#ல்னைலா.

அந்தி ந�சிப்தித்னைதிக் கா�*�த்துக்வெகா�ண்டு பழுநே�ட்டனைரயார் காணீர் என்று கூறி���ர்: "சிர�யா�� நேகாள்�#; மிறுவெமி�*� வெசி�ல்லா

ந�ன் காடனைமிப்பட்ட�ன். இந்திக் கூட்டம் கானைலா�திற்கு முன்��ல் உங்காள் சிந்நேதிகாத்னைதித் தீர்த்து னை�க்கா�நேறின். இன்னும்

அனைர ந�*�னைகா வெப�றுத்தி�ருக்காலா�ம் அல்லா��? அவ்�ளவு நம்ப#க்னைகா என்��டம் உங்காளுக்கு இருக்கா�றிதில்லா��?"

"இருக்கா�றிது, இருக்கா�றிது. பழுநே�ட்டனைரயார�டம் எங்காளுக்குப் பர�பூரண நம்ப#க்னைகா இருக்கா�றிது!" என்று பலா குரல்காள்

கூ�#�.

"மிற்றி�ர்கானைளக் கா�ட்டிலும் பழுநே�ட்டனைரயார�டம் எ�க்குப் பக்தி�யும் மிர�யா�னைதியும் குனைறிவு என்று யா�ரும் எண்ண

நே�ண்ட�ம். அ�ர் மி�த்னைதித் தி�றிந்து நேகாட்காச் வெசி�ன்�படியா�ல் நேகாட்நேடன். மிற்றிபடி அ�ர் இட்ட காட்டனைளனையா

ந�னைறிநே�ற்றிச் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�நேறின். இந்திக் காணத்தி�ல் என் உயா#னைரக் வெகா�டுக்காச் வெசி�ன்��லும் வெகா�டுக்காச் சி�த்திம்!"

என்றி�ர் �ணங்கா�முடி முனை�யானைரயார்.

"�ணங்கா�முடியா�ர�ன் மி�த்னைதி ந�ன் அறி�நே�ன். நீங்காள் எல்நேலா�ரும் என்��டம் னை�த்துள்ள நம்ப#க்னைகானையாயும்

அறி�நே�ன். ஆனைகாயா�ல் இன்று எதிற்கா�காக் கூடிநே��நேமி� அனைதிப் பற்றி� முதிலில் முடிவு வெகா�ள்நே��ம். சுந்திர நேசி�*

மிகா�ர�ஜா� நீடு*� இவ்வுலாகா�ல் ��ழ்ந்து இந்திச் நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாத்னைதி ஆளட்டும். ஆ��ல் ஒரு நே�னைள ஏதி��து அ�ருக்கு

நேநர்ந்து�#ட்ட�ல், னை�த்தி�யார்காளுனைடயா ��க்குப் பலித்து �#ட்ட�ல், சி�லா ந�ள�காத் நேதி�ன்றி� �ரும் தூமிநேகாது முதிலியா

உற்ப�திங்காள் பலித்து�#ட்ட�ல். அடுத்திபடி இந்திச் நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாத்தி�ன் பட்டத்தி�ற்கு உர�யா�ர் யா�ர் என்பனைதி ந�ம்

தீர்மி���க்கா நே�ண்டும்."

"அது �#ஷயாமி�காத் திங்காள் காருத்னைதித் வெதிர��#க்கும்படி நேகா�ருகா�நேறி�ம். திங்காளுனைடயா காருத்துக்கு மி�றி�காச் வெசி�ல்லாக்

கூடியா�ர் இந்திக் கூட்டத்தி�ல் யா�ரும் இல்னைலா."

"அது சிர�யால்லா. ஒவ்வெ��ரு�ரும் சி�ந்தி�த்துத் திங்காள் காருத்னைதி வெ�ள�யா#ட நே�ண்டும். சி�லா பனை*யா வெசிய்தி�கானைள

உங்காளுக்கு `�பகாப்படுத்தி �#ரும்புகா�நேறின். மிகா� வீரரும் மிகா� `���யும் புண்ண�யா புருஷருமி�� காண்டர�தி�த்தி நேதி�ர்

யா�ரும் எதி�ர்ப�ர�தி �ண்ணம் இருபத்து ந�லு ஆண்டுகாளுக்கு முன்��ல் கா�லாமி���ர். அச்சிமியாம் அ�ருனைடயா புதில்�ர்

மிதுர�ந்திகாத் நேதி�ர் ஒரு �யாதுக் கு*ந்னைதி. ஆகாநே� திமிது திம்ப# அர�ஞ்சியா நேதி�ர் பட்டத்துக்கு �ர நே�ண்டும் என்று

தி�ரு��ய் மிலார்ந்து �#ட்டுப் நேப���ர். இனைதி அ�ருனைடயா திர்மி பத்தி���யும் பட்ட மிகா�ஷVயுமி�� வெசிம்ப#யான் மி�நேதி�# தி�ன்

நமிக்கு அறி��#த்தி�ர்காள். அதின்படிநேயா அர�ஞ்சியா நேசி�*ருக்கு முடிசூட்டி சிக்கார�ர்த்தி� பீடத்தி�ல் அமிர்த்தி�நே��ம். ஆ��ல்

�#தி��சிமி�கா அர�ஞ்சியா சிக்கார�ர்த்தி� நேசி�* சி�ம்மி�சி�த்தி�ல் ஓர் ஆண்டுக்கு நேமில் அமிர்ந்தி�ருக்கா�#ல்னைலா. அர�ஞ்சியா

நேசி�*ருனைடயா மூத்தி புதில்�ர் பர�ந்திகா சுந்திர நேசி�*ர் இருபது �யாது இளங்கா�னைளப் பரு�ம் எய்தி�யா#ருந்தி�ர். எ�நே�,

ர�ஜ்யாத்தி�ன் நன்னைமினையா முன்��ட்டு மிந்தி�ர�காளும் சி�மிந்திர்காளும் குறுந�லா மின்�ர்காளும் நகாரத்தினைலா�ர்காளும் கூற்றித்

தினைலா�ர்காளும் நேசிர்ந்து நேயா�சி�த்துப் பர�ந்திகா சுந்திர நேசி�*ருக்கு முடிசூட்டிநே��ம். அனைதிக் குறி�த்து யா�ரும் �ருத்திப்பட

இடமி�ல்னைலா. ஏவெ���ல், சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா� இரண்டு ஆண்டுகாளுக்கு முன்��ல் �னைரயா#ல் வெநறி� தி�றி�மில்

ந�ட்னைடப் பர�ப�லித்து �ந்தி�ர். நம்னைமிவெயால்லா�ம் நன்கு மிதி�த்து நேயா�சினை�நேகாட்டு ர�ஜ்யா ப�ரம் நடத்தி���ர். இதி��ல்

நேசி�* ர�ஜ்யாம் நேமிலும் �#ஸ்திர�த்துச் வெசி*�த்திது. இப்நேப�து சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா��#ன் உடல்ந�னைலா

கா�னைலாக்கா�டமி�யா#ருக்கா�றிது. இந்தி ந�னைலானைமியா#ல் அடுத்திபடி பட்டத்துக்குர�யா�ர் யா�ர்? காண்டர�தி�த்தி நேதி�ர�ன்

தி�ருக்குமி�ரர் மிதுர�ந்திகார் இப்நேப�து ப#ர�யாம் �ந்து ர�ஜ்யா பர�ப�லா�ம் வெசிய்யாக் கூடியா�ர�யா#ருக்கா�றி�ர். அறி��#��லும்

கால்�#யா#��லும் குணத்தி���லும் பக்தி� சி�ரத்னைதியா#��லும் எல்லா� �#தித்தி�லும் பட்டத்துக்குத் திகுந்தி�ர�யா#ருக்கா�றி�ர்.

அ�ர�லும் ஒரு �யாது இனைளயா�ர�� ஆதி�த்தி கார�கா�லார் - சுந்திர நேசி�*ர�ன் புதில்�ர் - கா�ஞ்சி�யா#ல் �டதி�னைசிப் பனைடயா#ன்

நேசி��தி�பதி�யா�கா இருந்து �ருகா�றி�ர். இந்தி இரு�ர�ல் யா�ர் பட்டத்துக்கு �ரு�து ந�யா�யாம்? குலாமுனைறி என்�? மினு நீதி�

என்�? திமி�*காத்தி�ன் ப*னைமியா�� மிரபு என்�? மூத்தி�ர�ன் புதில்�ர் மிதுர�ந்திகார் பட்டத்துக்கு �ரு�து ந�யா�யாமி�?

அல்லாது இனைளயா�ர�ன் நேபரர் பட்டத்துக்கு �ரு�து முனைறினைமியா�? நீங்காள் ஒவ்வெ��ரு�ரும் உங்காள் காருத்னைதி மி�ம்

�#ட்டுச் வெசி�ல்லா நே�ண்டும்..."

"மூத்தி�ர�கா�யா காண்டர�தி�த்தி நேதி�ர�ன் புதில்�ர் மிதுர�ந்திகார் தி�ன் பட்டத்துக்கு உர�யா�ர். அதுதி�ன் ந�யா�யாம், திர்மிம்,

முனைறினைமி" என்றி�ர் சிம்பு�னைரயார்.

"என் அப#ப்ப#ர�யாமும் அதுநே�", "என் காருத்தும் அதுநே�!" என்று அக்கூட்டத்தி�ல் உள்ள ஒவ்வெ��ரு�ரும் வெசி�ல்லி

�ந்தி�ர்காள்.

"உங்காள் அப#ப்ப#ர�யாம் தி�ன் என் அப#ப்ப#ர�யாமும், மிதுர�ந்திகாருக்குத்தி�ன் பட்டம் உர�யாது. ஆ��ல் அந்தி உர�னைமினையா

ந�னைலாந�ட்டு�திற்கா�கா ந�ம் ஒவ்வெ��ரு�ரும் ப#ரயாத்தி�ம் வெசிய்யாச் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�நேறி�மி�? உடல் வெப�ருள் ஆ�#னையாத்

தித்திம் வெசிய்து நேப�ர�டச் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�நேறி�மி�? இந்தி ந�மி�ஷத்தி�ல் துர்க்கா�நேதி�#யா#ன் ப�தித்தி�ல் ஆனைணயா#ட்டு

அவ்�#திம் சிபதிம் வெசிய்�திற்குச் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�நேறி�மி�?" என்று பழுநே�ட்டனைரயார் நேகாட்டநேப�து அ�ர் குரலில்

அது�னைரயா#ல் இல்லா�தி ஆநே�சிம் வெதி���த்திது.

கூட்டத்தி�ல் சி�றி�து நேநரம் வெமிN�ம் குடிவெகா�ண்டிருந்திது. ப#றிகு சிம்பு�னைரயார், "அவ்�#திநேமி வெதிய்� சி�ட்சி�யா�காச் சிபதிம்

கூறிச் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�நேறி�ம். ஆ��ல் சிபதிம் எடுத்துக் வெகா�ள்�திற்கு முன்��ல் ஒரு �#ஷயாத்னைதித் தி�ங்காள்

வெதிள�வுபடுத்தி நே�ண்டும். இள�ரசிர் மிதுர�ந்திகார�ன் காருத்து என்�? அ�ர் சி�ங்கா�தி�ம் ஏறி� ர�ஜ்யா ப�ரத்னைதி ஏற்காச்

சி�த்திமி�யா#ருக்கா�றி�ர�? காண்டர�தி�த்திர�ன் தி�ப் புதில்�ர் உலாகா ��ழ்க்னைகானையா வெ�றுத்துச் சி��பக்தி�யா#ல் பூரணமி�கா

ஈடுபட்டுள்ள�ர் என்று நேகாள்�#ப்படுகா�நேறி�ம். இர�ஜ்யாத்தி�ல் அ�ருக்கு �#ருப்பமி�ல்னைலா என்று பலார் வெசி�ல்லாவும்

நேகாட்டிருக்கா�நேறி�ம். அ�ருனைடயா அன்னை�யா�ர் வெசிம்ப#யான் மி�நேதி�#யா�ர் திமிது புதில்�ர் பட்டத்துக்கு �ரு�திற்கு முற்றும்

�#நேர�திமி�யா#ருக்கா�றி�ர் என்றும் நேகாட்டிருக்கா�நேறி�ம். திங்காள�டமி�ருந்து இனைதிப் பற்றி�யா உண்னைமினையா அறி�யா

�#ரும்புகா�நேறி�ம்."

"சிர�யா�� நேகாள்�#; திக்கா சிமியாத்தி�ல் நேகாட்டீர்காள். இனைதித் வெதிள�வுபடுத்தும் காடனைமியும் எ�க்கு உண்டு. முன்�நேமி

வெசி�ல்லியா#ருக்கா நே�ண்டும். வெசி�ல்லாத் தி�றி�யாதிற்கா�கா மின்��யுங்காள்" என்று பீடினைகா நேப�ட்டுக் வெகா�ண்டு

பழுநே�ட்டனைரயார் கூறித் வெதி�டங்கா���ர்: "வெசிம்ப#யான் மி�நேதி�# திமிது ஏகா புதில்�னைர இர�ஜ்யாப�ர ஆனைசியா#லிருந்து

தி�ருப்ப#ச் சி��பக்தி� மி�ர்க்காத்தி�ல் வெசிலு�த்து�திற்குப் ப#ரயாத்தி�ப்பட்டு �ந்திது ந�டு அறி�ந்தி �#ஷயாம். ஆ��ல் இதின்

கா�ரணம் என்�வெ�ன்பனைதி ந�டும் அறி�யா�து; மிக்காளும் அறி�யா�ர்காள். மிதுர�ந்திகாருக்கு இர�ஜ்யாமி�ளும் �#ருப்பம்

இருப்பதி�காத் வெதிர�ந்தி�ல் அ�ருனைடயா உயா#ருக்நேகா ஆபத்து �ரலா�ம் என்று வெபர�யா ப#ர�ட்டியா�ர் பயாந்திது தி�ன் கா�ரணம்..."

"ஆஹா�!" "அப்படியா�?" என்றி குரல்காள் கூட்டத்தி�ல் எழுந்தி�.

"ஆம்; வெபற்றி தி�ய்க்குத் தின் ஏகா புதில்�ன் சி�ம்மி�சி�ம் ஏறி நே�ண்டும் என்னும் ஆனைசினையாக் கா�ட்டிலும் ப#ள்னைள உயா#நேர�டு

இருக்கா நே�ண்டும் என்றி ஆனைசி தி�நே� அதி�காமி�யா#ருக்கும்? அன்னை�யா#ன் ��க்நேகா வெதிய்�த்தி�ன் ��க்கு என்று மிதி�த்து

�ந்தி மிதுர�ந்திகாரும் மி�த்னைதி �#ரக்தி� மி�ர்க்காத்தி�ல் வெசிலுத்தி�யா#ருந்தி�ர். சி��பக்தி�யா#ல் முழுதும் ஈடுபட்டிருந்தி�ர். ஆ��ல்

சி�லா கா�லாமி�கா அ�ருனைடயா மி�து சி�றி�து சி�றி�தி�கா மி�றி� �ந்தி�ருக்கா�றிது. இந்திச் நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாம் திமிக்கு உர�யாது.

அனைதிப் பர�மிர�ப்பது திம்முனைடயா காடனைமி என்றி எண்ணம் அ�ருனைடயா மி�த்தி�ல் நே�ரூன்றி� �ளர்ந்தி�ருக்கா�றிது. நீங்காள்

எல்லா�ம் அ�னைர ஆதிர�ப்பதி�காத் வெதிர�ந்தில், திக்கா சிமியாத்தி�ல் பகா�ரங்காமி�கா முன் �ந்து வெசி�ல்லாவும்

சி�த்திமி�யா#ருக்கா�றி�ர்..."

"இதிற்கு அத்தி�ட்சி� என்�?"

"உங்காளுக்வெகால்லா�ம் தி�ருப்தி� திரக்கூடியா அத்தி�ட்சி�னையா இப்நேப�நேதி அள�க்கா�நேறின். அள�த்தி�ல் அனை��ரும் ப#ரமி�ணம்

வெசிய்யாச் சி�த்திமி�யா#ருக்கா�றீர்காள�?"

பலா குரல்காள் "இருக்கா�நேறி�ம்! இருக்கா�நேறி�ம்!" என்று ஒலித்தி�.

"யா�ருனைடயா மி�தி�லும் நே�று எவ்�#திச் சிந்நேதிகாமும் இல்னைலாநேயா?"

"இல்னைலா! இல்னைலா"

"அப்படியா���ல் இநேதி� அத்தி�ட்சி� வெகா�ண்டு�ருகா�நேறின். �ணங்கா�முடி முனை�யானைரயார�ன் சிந்நேதிகாத்னைதியும் இப்நேப�நேதி

தீர்த்து னை�க்கா�நேறின்!" என்று கூறி�க்வெகா�ண்நேட பழுநே�ட்டனைரயார் எழுந்தி�ர். காம்பீரமி�கா நடந்து அங்நேகா சிமீபத்தி�ல்

னை�க்காப்பட்டிருந்தி மூடு பல்லாக்கா�ன் அருகா�ல் வெசின்றி�ர்.

"இள�ரநேசி! பல்லாக்கா�ன் தி�னைரனையா �#லாக்கா�க்வெகா�ண்டு வெ�ள�நேயா எழுந்திருள நே�ண்டும். திங்காளுக்கா�கா உடல்வெப�ருள்

ஆ�#னையா அர்ப்பணம் வெசிய்யாச் சி�த்திமி�� இந்தி வீர�தி� வீரர்காளுக்குத் திங்காள் முகா திர�சி�த்னைதித் திந்திருள நே�ண்டும்!"

என்று மி�காவும் பண���� குரலில் கூறி���ர்.

நேமில்மி�டத்தி�ல் தூண் மினைறி�#ல் உட்கா�ர்ந்து ஒரு ��ர்த்னைதி �#ட�மில் அடங்கா� ஆர்�த்துடன் நேகாட்டுக் வெகா�ண்டிருந்தி

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் இப்நேப�து ஜா�க்கா�ரனைதியா�காக் கீநே* ப�ர்த்தி�ன். பல்லாக்கா�ன் தி�னைரனையா முன்நேப�லாநே� ஒரு காரம்

�#லாக்கா�ற்று. அது வெப�ன் �ண்ணமி�� காரம். முன்நே� ஒருமுனைறி அ�ன் ப�ர்த்தி அநேதி வெசிக்காச் சி��ந்தி காரந்தி�ன். ஆ��ல்

அ�ன் முன்�ம் �னைளயால் என்று ந�னை�த்திது உண்னைமியா#ல் அரசி குமி�ரர் அண�யும் காங்காணம் என்பனைதி இப்நேப�து

காண்ட�ன். அடுத்தி காணம் பூரண சிந்தி�ரனை�வெயா�த்தி அந்திப் வெப�ன் முகாமும் வெதிர�ந்திது. மின்மிதினை�வெயா�த்தி ஓர் அ*கா�யா

உரு�ம் பல்லாக்கா�லிருந்து வெ�ள�நேயா �ந்து புன்�னைகா புர�ந்து ந�ன்றிது. ஆகா�! காண்டர�தி�த்தி நேதி�ர�ன் புதில்�ர��

இள�ரசிர் மிதுர�ந்திகார� இ�ர்! பல்லாக்கா�னுள் இருந்தி படியா�ல் வெபண்ண�கா இருக்காநே�ண்டும் என்றி எண்ணத்தி���ல்

அல்லா�� அந்தித் தி�னைறிச் வெசிய்து �#ட்நேட� ம்? தின்னை�ப் நேப�ல் அநேதி தி�னைறிச் வெசிய்தி ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப#

சு�ர்நேமில் தினைலானையா நீட்டிக் வெகா�ண்டிருக்கா�றி��� என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ப�ர்த்தி�ன். அந்தி இடத்தி�ல் மிர ந�*ல் �#ழுந்து

இருள் சூழ்ந்தி�ருந்திது. ஆனைகாயா#��ல் அங்கு ஒன்றும் வெதிர�யா�#ல்னைலா.

இதிற்குள் கீநே*, "மிதுர�ந்திகாத்நேதி�ர் ��ழ்கா! பட்டத்து இள�ரசிர் ��ழ்கா! வெ�ற்றி� நே�ல்! வீரநே�ல்!" என்றி ஆநே�சிமி��

மு*க்காங்காள் கா�ளம்ப#�. கூட்டத்தி�ல் இருந்தி�ர்காள் எல்நேலா�ரும் எழுந்து ந�ன்று ��னைளயும் நே�னைலாயும் உயாரத் தூக்கா�ப்

ப#டித்துக் வெகா�ண்டு அவ்�#திம் நேகா�ஷமி�ட்டனைதி �ந்தி�யாத்நேதி�ன் காண்ட�ன். இ��நேமில் அங்கா�ருப்பது அப�யாமி�கா

முடியாலா�ம் என்று எண்ண�த் தி�ன் படுத்தி�ருந்தி இடத்துக்கு �#னைரந்து வெசின்று படுத்துக்வெகா�ண்ட�ன்.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 9. வழி�நாகைடப் கோச்சு

ப�லா�ற்றுக்கு �டக்நேகாயுள்ள �றிண்ட ப#ரநேதிசிங்காள�நேலாநேயா �ந்தி�யாத்நேதி�ன் அதுகா�றும் தின் ��ழ்ந�னைளக் கா*�த்தி�ன்.

ஆனைகாயா�ல் ஆற்று வெ�ள்ளத்தி�ல் நீந்து�திற்கு அ�னுக்குத் வெதிர�யா�மிலிருந்திது. ஒரு சிமியாம் �டவெபண்னைணக் கானைரயா#ல்

எல்னைலாக் கா��ல் புர�ந்து�ந்திநேப�து, குள�ப்பதிற்கா�கா ஆற்றி�ல் இறிங்கா���ன். ஒரு வெபர�யா நீர்ச் சு*லில் அகாப்பட்டுக்

வெகா�ண்ட�ன். அந்திப் வெப�ல்லா�தி �#ஷமிச் சு*ல் அ�னை�ச் சுற்றி�ச் சுற்றி� �ரச் வெசிய்து �னைதித்திது. அநேதி சிமியாத்தி�ல்

கீநே*யும் இழுத்துக் வெகா�ண்டிருந்திது. சீக்கா�ரத்தி�ல் �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா பலாத்னைதிவெயால்லா�ம் அந்திச் சு*ல்

உறி�ஞ்சி��#ட்டது. "இ��ப் ப#னை*க்கா முடியா�து, சு*லில் மூழ்கா�ச் சி�கா நே�ண்டியாதுதி�ன்!" என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ந�ர�னைசி

அனைடந்தி சிமியாத்தி�ல் வெதிய்��தீ�மி�கா நதி�ச் சு*லிலிருந்து வெ�ள�ப்பட்ட�ன். வெ�ள்ளம் அ�னை� அடித்துக்வெகா�ண்டு

நேப�ய்க் கானைரயா#ல் ஒதுக்கா�க் கா�ப்ப�ற்றி�யாது!

அன்றி�ரவு �ந்தி�யாத்நேதி�ன் மீண்டும் வெசின்று படுத்திநேப�து அ�னுக்கு நதி�யா#ன் சு*லில் அகாப்பட்டுத் தி�ண்ட�டியாது

நேப�ன்றி அநேதி உணர்ச்சி� ஏற்பட்டது. ஒரு வெபர�யா இர�ஜா�ங்காச் சிதி�ச் சு*லில் தின்னுனைடயா �#ருப்பமி�ல்லா�மிநேலா �#ழுந்து

அகாப்பட்டுக் வெகா�ண்டதி�காத் நேதி�ன்றி�யாது. அந்தி நதி�ச் சு*லிலிருந்து திப்ப#யாது நேப�ல் இந்திச் சிதி�ச் சு*லிலிருந்தும் திப்ப

முடியுமி�? காடவுள் தின்னை� மிறுமுனைறியும் கா�ப்ப�ற்று��ர�?

அன்று அ�ன் காடம்பூர் மி�ள�னைகாயா#ல் நடந்தி நள்ள�ரவு கூட்டத்தி�லிருந்து அறி�ந்து வெகா�ண்ட �#ஷயாங்காள் அ�னை�த்

தி�க்குமுக்கா�டச் வெசிய்து �#ட்ட�. நேசி�* மிகா� சி�ம்ர�ஜ்யாத்துக்கு வெ�ள�ப்பனைகா�ர்காள�ல் ஏற்பட்டிருந்தி வெதி�ல்னைலாகாள்

நீங்கா�ச் சி�லா �ருஷங்காள்தி�ன் ஆகா�யா#ருந்தி�. இள�ரசிர் ஆதி�த்தி கார�கா�லார் மிகா�வீரர், நேப�ர்க்கானைலாயா#ல் ந�புணர்;

ர�ஜாதிந்தி�ரத்தி�ல் சி�ணக்கா�யார், திம்முனைடயா அறி���ற்றில்கானைளயும் நேசி�* ந�ட்டுப் பனைடகாள�ன் நேப�ர்த்தி�றினை�யும்

பூரணமி�காப் பயான்படுத்தி� இரட்னைட மிண்டலாத்துக் கா�ருஷ்ண மின்���ன் ஆதி�க்காத்னைதித் வெதி�ண்னைட மிண்டலாத்தி�லிருந்து

அடிநேயா�டு வெதி�னைலாத்தி�ர். வெ�ள�ப்பனைகா ஒரு��று ஒ*�ந்திது. இந்தி ந�னைலானைமியா#ல் உட்காலாகாமும் சிதி�யும் தினைலாதூக்கா

ஆரம்ப#த்தி�ருக்கா�ன்றி�. வெ�ள�ப்பனைகானையாக் கா�ட்டிலும் அப�யாகாரமி�� இந்தி உட்பனைகாயா#ன் �#னைளவு என்� ஆகும்?

நேசி�* ந�ட்டின் புகாழ்வெபற்றி வீரர்காளும் அனைமிச்சிர்காளும் தினைலா�ர்காளும் அதி�கா�ர�காளும் அல்லா�� இந்திப் பயாங்காரமி��

முயாற்சி�யா#ல் ஈடுபட்டிருக்கா�றி�ர்காள்? பழுநே�ட்டனைரயாரும் அ�ருனைடயா சிநேகா�திரரும் எப்நேபர்ப்பட்ட�ர்காள்? அ�ர்காளுனைடயா

சிக்தி� என்�? வெசில்��க்கு என்�? இங்நேகா இன்று கூடியா#ருந்தி மிற்றி�ர்காள்தி�ன் எவ்�ளவு வெபயாரும் புகாழும் வெசில்��க்கும்

பர�க்கா�ரமிமும் ��ய்ந்தி�ர்காள்? இத்தினைகாயா கூட்டம் இதுதி�ன் முதிற் கூட்டமி�யா#ருக்குமி�? பழுநே�ட்டனைரயார் மூடுபல்லாக்கா�ல்

மிதுர�ந்திகானைர னை�த்து இவ்�#திம் இன்னும் எத்தினை� இடங்காளுக்கு வெகா�ண்டு நேப�யா#ருக்கா�றி�நேர�? அட�ட�! முதி�யா

�யாதி�ல் ஓர் இளம்வெபண்னைண மிணந்து வெகா�ண்டது இ�ருக்கு இந்திச் சிதி�கா�ர முயாற்சி�க்கு எவ்�ளவு சி�திகாமி�காப் நேப�ய்

�#ட்டது.

நேசி�* சி�ம்மி�சி�த்துக்கு உர�யா�ர் இள�ரசிர் ஆதி�த்தி கார�கா�லார்தி�ன் என்பது பற்றி� இன்று �னைர �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா

மி�தி�ல் எவ்�#திச் சிந்நேதிகாமும் உதி�க்கா�#ல்னைலா. நேப�ட்டி ஒன்று ஏற்படக் கூடும் என்று அ�ன் கா��#லும் காருதி�#ல்னைலா.

காண்டர�தி�த்தினுனைடயா புதில்�ர் மிதுர�ந்திகானைரப் பற்றி� அ�ன் நேகாள்�#ப்பட்டதுண்டு. திந்னைதினையாப் நேப�லாநே� புதில்�ரும்

சி��பக்தி�ச் வெசில்�ர் என்று அறி�ந்திதுண்டு. ஆ��ல் அ�ர் இர�ஜ்யாத்துக்கு உர�னைமியுள்ள�ர் என்நேறி�, அதிற்கா�காப்

நேப�ட்டியா#டக் கூடியா�ர் என்நேறி� நேகாள்�#ப்பட்டதி�ல்னைலா. அந்தி எண்ணநேமி அ�னுனைடயா மி�த்தி�ல் அது �னைரயா#ல்

நேதி�ன்றி�யாதி�ல்னைலா.

ஆ��ல் ந�யா�யா அந�யா�யாங்காள் எப்படி? பட்டத்துக்கு உர�யா�ர் உண்னைமியா#நேலா யா�ர்? ஆதி�த்தி கார�கா�லார�? மிதுர�ந்திகார�?

நேயா�சி�க்கா நேயா�சி�க்கா, இரு திரப்ப#லும் ந�யா�யாம் இருப்பதி�காநே� நேதி�ன்றி�யாது. நேப�ட்டி என்று உண்னைமியா#ல் ஏற்பட்ட�ல்,

இ�ர்காள�ல் யா�ர் வெ�ற்றி� வெபறு��ர்காள்? தின்னுனைடயா காடனைமி என்�? ஆஹா�! என்வெ�ன்�நே�� மி�க்நேகா�ட்னைட காட்டிக்

வெகா�ண்டு கா�ஞ்சி�யா#லிருந்து இந்தி யா�த்தி�னைர கா�ளம்ப#நே��நேமி? பட்டத்து இள�ரசிர் ஆதி�த்தி கார�கா�லாருக்கு உகாந்திபடி

நடந்து வெகா�ண்டு நேசி�*ப் நேபரரசி�ல் வெபர�யா பதி�#கானைள அனைடயாலா�ம் என்று ஆனைசிப்பட்நேட� நேமி! கா�லா�கா�லாத்தி�ல் ��ணர்

குலாத்தி�ன் பூர்வீகா ர�ஜ்யாத்னைதிக் கூடத் தி�ரும்பப் வெபறிலா�ம் என்று ந�னை�த்நேதி�நேமி? இதிற்வெகால்லா�ம் சி�தி�மி�கா எந்திப்

புள�யாங்வெகா�ம்னைபப் ப#டித்நேதி�நேமி� அதுநே� முறி�ந்து�#டும் நேப�லிருக்கா�றிநேதி?... இத்தினைகாயா சி�ந்தினை�காள���ல்

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் இரண்ட�ம் முனைறி �ந்து படுத்தி ப#றிகு வெ�குநேநரம் தூக்காம் ப#டிக்கா�மில் தி�ண்ட�டி��ன். கானைடசி�யா�கா,

இரவு ந�லா�ம் ஜா�மித்தி�ல் கா�*க்கு வெ�ளுக்கும் நேநரத்தி�ல் அ�னுக்கு ஒரு��று தூக்காம் �ந்திது.

மிறுந�ள் கா�னைலாயா#ல் உதியா சூர�யானுனைடயா வெசிங்கா�ரணங்காள் சுளீர் என்று அ�ன் நேபர�ல் பட்டநேப�துகூட �ந்தி�யாத்நேதி�ன்

எழுந்தி�ருக்கா�#ல்னைலா. காந்திமி�றின் �ந்து திட்டி எழுப்ப#யாநேப�துதி�ன் தூக்கா���ர�ப் நேப�ட்டுக் வெகா�ண்டு எழுந்தி�ன்.

"இர�த்தி�ர� நன்றி�ய்த் தூக்காம் �ந்திதி�?" என்று காந்திமி�றின் �#ருந்தி��னைர உபசிர�க்கும் முனைறிப்படி நேகாட்ட�ன். ப#றிகு

அ���காநே�, "மிற்றி �#ருந்தி��வெரல்லா�ம் தூங்காச் வெசின்றி ப#றிகு ந�ன் இங்கு �ந்து ப�ர்த்நேதின். நீ நன்றி�ய்க் கும்பகார்ண

நேசினை� வெசிய்து வெகா�ண்டிருந்தி�ய்!" என்று வெசி�ன்��ன்.

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் மி�த்தி�ல் வெப�ங்கா� எழுந்தி ந�னை�வுகானைளவெயால்லா�ம் அடக்கா�க் வெகா�ண்டு, "குரனை�க் கூத்துப்

ப�ர்த்து�#ட்டு இங்கு �ந்து படுத்திதுதி�ன் வெதிர�யும். இப்நேப�துதி�ன் எழுந்தி�ருக்கா�நேறின். அட�ட�! இவ்�ளவு நேநரம்

ஆகா��#ட்டநேதி! உதி�த்து ஒரு ஜா�மிம் இருக்கும் நேப�லிருக்கா�றிநேதி! உடநே� ந�ன் கா�ளம்ப நே�ண்டும். காந்திமி�றி�! குதி�னைரனையா

ஆயாத்திம் பண்ணும்படி உன் நே�னைலாக்கா�ரர்காளுக்குக் காட்டனைளயா#டு!" என்றி�ன்.

"அ*கா�யா#ருக்கா�றிது! அதிற்குள்நேள நீ புறிப்படு�தி��து? என்� அ�சிரம்? பத்து ந�ள��து இங்நேகா திங்கா��#ட்டுத்தி�ன்

நேப�காநே�ண்டும்" என்றி�ன் காந்திமி�றின்.

"இல்னைலா, அப்பநே�! திஞ்சி�வூர�ல் என் மி�மினுக்கு உடம்பு வெசிவ்னை�யா�கா இல்னைலா. ப#னை*ப்பநேதி துர்லாபம் என்று வெசிய்தி�

�ந்திது. ஆனைகாயா�ல் சீக்கா�ரத்தி�ல் அ�னைரப் நேப�ய்ப் ப�ர்க்கா நே�ண்டும். உடநே� புறிப்பட நே�ண்டும்" என்று ஒநேர நேப�ட�காப்

நேப�ட்ட�ன் �ல்லா�னைரயான்.

"அப்படியா���ல், தி�ரும்ப# �ரும் நேப�தி��து இங்நேகா சி�லா ந�ள் காட்ட�யாம் தி�மிதி�க்கா நே�ண்டும்."

"அதிற்வெகான்�, அப்நேப�து ப�ர்த்துக்வெகா�ள்ளலா�ம், இப்நேப�து ந�ன் புறிப்படு�திற்கு �#னைடவெகா�டு!"

"அவ்�ளவு அ�சிரப்பட�நேதி! கா�னைலா உணவு அருந்தி��#ட்டுப் புறிப்படலா�ம். ந�னும் உன்னுடன் வெகா�ள்ள�ட நதி� �னைரயா#ல்

�ருகா�நேறின்."

"அது எப்படி முடியும்? யா�ர், யா�நேர�, வெபர�யா வெபர�யா �#ருந்தி�ள�காள் உன் வீட்டுக்கு �ந்தி�ருக்கா�றி�ர்காநேள, அ�ர்கானைள

�#ட்டு�#ட்டு..."

"உன்னை��#டப் வெபர�யா �#ருந்தி�ள� எ�க்கு யா�ரும் இல்னைலா!..." என்று கூறி�யா காந்திமி�றிநே�ள் சிட்வெடன்று ந�றுத்தி�க்

வெகா�ண்ட�ன். "�ந்தி�ர்காள் வெபர�யா �#ருந்தி�ள�காள்தி�ன். ஆ��ல் அ�ர்கானைளக் கா���த்துக்வெகா�ள்ள என் திந்னைதி

இருக்கா�றி�ர். அரண்மினை� அதி�கா�ர�காளும் இருக்கா�றி�ர்காள். உன்நே��டு நேநற்று ர�த்தி�ர� கூட ந�ன் அதி�கா நேநரம்

நேபசி�#ல்னைலா. �*� நனைடயா#லா��து சி�றி�து நேநரம் உன்நே��டு சில்லா�பம் வெசிய்தி�ல்தி�ன் என் மி�ம் ந�ம்மிதி� அனைடயும்.

அ�சி�யாம் வெகா�ள்ள�டக்கானைர �னைரயா#ல் �ந்நேதி தீருவெ�ன்!" என்றி�ன்.

"எ�க்கு ஆட்நேசிபம் ஒன்றுமி�ல்னைலா. உன் இஷ்டம், உன் வெசிNகார�யாம்" என்றி�ன் �ந்தி�யாத்நேதி�ன்.

ஒரு ந�*�னைகா நேநரத்துக்குப் ப#றிகு இரு நண்பர்காளும் இரு குதி�னைரகாள�ல் ஏறி�ச் சிம்பு�னைரயார் மி�ள�னைகாயா#லிருந்து

புறிப்பட்டுச் வெசின்றி�ர்காள். குதி�னைரகாள் வெமிது��காநே� வெசின்றி�. ப#ரயா�ணம் இன்பகாரமி�யா#ருந்திது. நேமிலாக்கா�ற்று சி�னைலாப்

புழுதி�னையா ��ர� அடிக்காடி அ�ர்காள் நேமில் இனைறித்தினைதிக் கூட அந்தி நண்பர்காள் வெப�ருட்படுத்தி�#ல்னைலா. பனை*யா

`�பகாங்கானைளப் பற்றி�யா நேபச்சி�ல் அவ்�ள��கா மி�த்னைதிப் பறி�வெகா�டுத்தி�ருந்தி�ர்காள்.

சி�றி�து நேநரத்துக்வெகால்லா�ம் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் கூறி���ன்:- "காந்திமி�றி�! உன் வீட்டில் ஒநேர ஒரு இரவுதி�ன் திங்கா���லும்

அது எ�க்கு எவ்�ளநே�� பயானுள்ளதி�யா#ருந்திது. ஆ��ல் ஒநேர ஒரு ஏமி�ற்றிம். உன் சிநேகா�திர�னையாப் பற்றி� �டவெபண்னைண

நதி�க்கானைரயா#ல் என்�வெ�ல்லா�நேமி� �ர்ணனை� வெசிய்துவெகா�ண்டிருந்தி�ய்! அ�னைள நன்றி�ய் ப�ர்க்காக் கூட முடியா�#ல்னைலா.

உன் அன்னை�க்குப் ப#ன்��ல் ஒள�ந்து வெகா�ண்டு அ�ள் எட்டிப் ப�ர்த்திநேப�து அ�ள் முகாத்தி�ல் எட்டில் ஒரு பங்கு தி�ன்

வெதிர�ந்திது! ந�ணமும் மிடமும் வெபண்காளுக்கு இருக்கா நே�ண்டியானைதி�#ட உன் திங்னைகாயா#டம் சிற்று

அதி�காமி�காநே�யா#ருக்கா�றிது."

காந்திமி�றினுனைடயா ��யும் உதிடுகாளும் ஏநேதி� வெசி�ல்�திற்குத் துடித்தி�. ஆ��ல் ��ர்த்னைதி ஒன்றும் உரு��கா� �ர�#ல்னைலா.

"ஆயா#னும் ப�திகாமி�ல்னைலா. நீதி�ன் ந�ன் தி�ரும்ப# �ரும்நேப�து சி�லா ந�ள் உன் வீட்டில் திங்காநே�ண்டும் என்று வெசி�ல்கா�றி�நேயா?

அப்நேப�து ப�ர்த்துப் நேபசி�க் வெகா�ண்ட�ல் நேப�கா�றிது. அதிற்குள் உன் திங்னைகாயா#ன் கூச்சிமும் வெகா�ஞ்சிம் நீங்கா��#டலா�ம்

அல்லா��? காந்திமி�றி�! உன் சிநேகா�திர�யா#ன் வெபயார் என்�வெ�ன்று வெசி�ன்��ய்?"

"மிண�நேமிகானைலா!"

"அடட�! என்� இ��னைமியா�� வெபயார்! வெபயானைரப் நேப�லாநே� அ*கும் குணமும் இருந்து �#ட்ட�ல்..."

காந்திமி�றின் குறுக்கா�ட்டு, "நண்ப�! உன்னை� ஒன்று நே�ண்டிக் நேகாட்டுக்வெகா�ள்கா�நேறின். என் திங்னைகானையா நீ மிறிந்து �#டு.

அ�னைளப்பற்றி� ந�ன் வெசி�ன்�னைதிவெயால்லா�ம் மிறிந்து �#டு. அ�ள் நேபச்னைசிநேயா எடுக்கா�நேதி!" என்றி�ன்.

"இது என்�, காந்திமி�றி�! ஒநேர தினைலாகீழ் மி�றுதிலா�யா#ருக்கா�றிநேதி! நேநற்று இரவு கூட உன் வீட்டுக்கு ந�ன் மிருமிகா��கா �ரப்

நேப��னைதிப் பற்றி� ஜா�னைடயா�காச் வெசி�ன்��நேயா!"

"அவ்�#திம் ந�ன் வெசி�ன்�து உண்னைமிதி�ன். ஆ��ல் ப#றிகு நே�று ந�னைலானைமி ஏற்பட்டு�#ட்டது. என் வெபற்நேறி�ர்காள் நே�று

இடத்தி�ல் என் சிநேகா�திர�னையாக் காலியா�ணம் வெசிய்து வெகா�டுக்கா முடிவு வெசிய்து �#ட்ட�ர்காள். மிண�நேமிகானைலாயும் அதிற்குச்

சிம்மிதி�த்து �#ட்ட�ள்!"

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் மி�த்தி�ற்குள் "மிண�நேமிகானைலா ��ழ்கா!" என்று வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்ட�ன். மிண�நேமிகானைலானையா யா�ருக்குக்

வெகா�டுக்கா ந�ச்சியாத்தி�ருப்ப�ர்காள் என்று ஊகா�ப்பதி�லும் அ�னுக்குக் காஷ்டம் ஏற்பட�#ல்னைலா. மூடு பல்லாக்கா�லிருந்து

வெ�ள�ப்பட்ட இள�ரசிர் மிதுர�ந்திகாருக்குத்தி�ன் ந�ச்சியா#த்தி�ருப்ப�ர்காள். மிதுர�ந்திகாருனைடயா காட்சி�க்குப் பலாம் நேதிட

இப்படிவெயால்லா�ம் உறிவுகானைளயும் ஏற்படுத்துகா�றி�ர்காள�க்கும். பழுநே�ட்டனைரயார் வெப�ல்லா�தி வெகாட்டிக்கா�ரர்தி�ன்!

"ஆஹா�! நேநற்று ர�த்தி�ர� �ந்தி�ருந்தி பணக்கா�ர �#ருந்தி�ள�காள�ல் ஒரு�னைர மி�ப்ப#ள்னைளயா�க்காத் தி�ட்டம்

வெசிய்தீர்காள�க்கும்! காந்திமி�றி�! இதி�ல் எ�க்கு �#யாப்பும் இல்னைலா; ஏமி�ற்றிமும் இல்னைலா. ஒரு மி�தி�ர� ந�ன்

எதி�ர்ப்ப�ர்த்திதுதி�ன்..."

"எதி�ர்ப�ர்த்தி�யா� அது எப்படி?"

"என்னை�ப்நேப�ல் ஏனை* அந�னைதிக்கு யா�ர் வெபண்னைணக் வெகா�டுப்ப�ர்காள்? ஊரும் வீடும் இல்லா�தி�னை� எந்திப் வெபண்

மிணந்து வெகா�ள்ள இணங்கு��ள்? எப்நேப�நேதி� என் குலாத்னைதிச் நேசிர்ந்தி முன்நே��ர்காள் அரசு வெசிலுத்தி���ர்காள் என்றி�ல்,

அது இப்நேப�து என்�த்துக்கு ஆகும்."

"நண்ப�! நேப�தும், ந�றுத்து, என்னை�ப் பற்றி�யும், என் குடும்பத்னைதிப் பற்றி�யும் அவ்�ளவு நேகா�லாப்படுத்தி�நேதி! நீ

வெசி�ல்�து ஒன்றும் கா�ரணமி�ல்னைலா. நே�று மி�கா முக்கா�யாமி�� கா�ரணம் இருக்கா�றிது. அனைதி அறி�ந்தி�ல் நீநேயா ஒப்புக்

வெகா�ள்��ய். ஆ��ல் அனைதி ந�ன் இப்நேப�து வெ�ள�படுத்து�திற்கா�ல்னைலா. சிமியாம் �ரும்நேப�து நீநேயா வெதிர�ந்து வெகா�ள்��ய்!"

"காந்திமி�றி�! இது என்� ஒநேர மிர்மிமி�காநே� இன்னைறிக்கு நீ நேபசி�க் வெகா�ண்டு �ருகா�றி�நேயா?"

"அதிற்கா�கா என்னை� மின்��த்து�#டு. உன்��டம் கூட ந�ன் மி�ம் �#ட்டுப் நேபசி முடியா�திபடி அப்படி ஒரு வெபர�யா

கா�ர�யாந்தி�ன். எது எப்படியா���லும் நம்முனைடயா சி�நேநகாத்துக்கு எவ்�#தி பங்காமும் �ர�து என்பனைதி நம்பு. �#ஷயாம்

வெ�ள�யா�கா நே�ண்டியா சிமியாம் �ரும்நேப�து, ஓட்டமி�கா ஓடி �ந்து உன்��டந்தி�ன் முதிலில் வெசி�ல்நே�ன். அது�னைரயா#ல்

என்��டம் நம்ப#க்னைகா னை�த்தி�ரு. உன்னை� ந�ன் ஒரு ந�ளும் னைகா�#ட மி�ட்நேடன். என்னை� நம்பு!..."

"இந்தி ��க்குறுதி�க்கா�கா வெர�ம்ப �ந்தி�ம். ஆ��ல் என்னை�க் னைகா�#டும்படியா�� ந�னைலானைமி என்� என்பதுதி�ன்

வெதிர�யா�#ல்னைலா! அப்படி ந�ன் இன்வெ��ரு�னைர நம்ப#ப் ப#னை*க்கா�றி�னும் அல்லா, காந்திமி�றி�! என்னுனைடயா

உனைட��னைளயும் னைகாநே�னைலாயுநேமி ந�ன் நம்ப#யா#ருப்ப�ன்!"

"அந்தி உனைட��னைளயும் நே�னைலாயும் உபநேயா�கா�க்கா நே�ண்டியா சிந்திர்ப்பம் சீக்கா�ரத்தி�ல் �ரலா�ம். அப்நேப�து ந�ம் இரு�ரும்

ஒநேர காட்சி�யா#ல் ந�ன்று நேதி�நேள�டு நேதி�ள் நேசிர்ந்து நேப�ர�டுநே��ம். அதி��ல் உன்னுனைடயா நேந�க்காமும் னைகாகூடும்..."

"இது என்�? ஏதி��து யுத்திம் சீக்கா�ரம் �ரும் என்று எதி�ர்ப�ர்க்கா�றி�யா�? அல்லாது ஈ*ந�ட்டில் நடக்கும் யுத்தித்துக்குப்

நேப�கும் உத்நேதிசிம் உ�க்கு உண்ட�?"

"ஈ*த்துக்கா�? ஈ*த்தி�ல் நடக்கும் அ*கா�� யுத்தித்னைதிப் பற்றி�க் நேகாட்ட�ல் நீ ஆச்சிர�யாப்பட்டுப் நேப���ய்! ஈ*த்தி�ல் உள்ள நம்

வீரர்காளுக்கா�காச் நேசி�* ந�ட்டிலிருந்து அர�சி�யும் மிற்றி உணவுப் வெப�ருள்காளும் நேப�கா நே�ண்டுமி�ம்! வெ�ட்காக்நேகாடு! ந�ன்

வெசி�ல்�து நே�று �#ஷயாம். வெகா�ஞ்சிம் வெப�றுனைமியா�யா#ரு. சிமியாம் �ரும்நேப�து வெசி�ல்லுகா�நேறின். தியாவுவெசிய்து இப்நேப�து

என் ��னையாப் ப#டுங்கா�நேதி!"

"சிர�, சிர�! உ�க்கு �#ருப்பம் இல்னைலா என்றி�ல் ஒன்றும் வெசி�ல்லா நே�ண்ட�ம். ��னையாக் கூடத் தி�றிக்கா நே�ண்ட�ம். அநேதி�

வெகா�ள்ள�டமும் வெதிர�கா�றிது!" என்றி�ன் �ந்தி�யாத்நேதி�ன்.

உண்னைமியா#ல் சிற்றுத் தூரத்தி�ல் வெகா�ள்ள�டப் வெபரு நதி�யா#ன் வெ�ள்ளம் வெதிர�ந்திது. சி�லா ந�மி�ஷ நேநரத்தி�ல் நண்பர்காள் நதி�க்

கானைரனையா அனைடந்தி�ர்காள்.

ஆடிப் புதுப் ப#ர��காம் அந்தி மி�நதி�யா#ல் கானைர புரண்டு வெசின்றிது மிறுகானைர வெ�கு தூரத்தி�ல் இருப்பதி�காத் நேதி�ன்றி�யாது.

மிறுகானைரயா#நேலாயுள்ள மிரங்காள் சி�றி�யா வெசிடிகானைளப் நேப�லிருந்தி�. வெசிக்காச் சி��ந்தி வெபருநீர் வெ�ள்ளம் சு*�காளும்

சு*ல்காளுமி�கா, �ட்ட �டி�க் நேகா�லாங்காள் நேப�ட்டுக் வெகா�ண்டு, வெகா�ம்மி�ளம் அடித்துக் வெகா�ண்டு, கானைரனையா உனைடக்காப்

ப#ரயாத்தி�ம் வெசிய்து வெகா�ண்டு, 'நேஹா�' என்று இனைரந்து வெகா�ண்டு, கீழ்க் காடனைலா நேந�க்கா� அடித்து நேமி�தி�க் வெகா�ண்டு

�#னைரந்து வெசின்றி கா�ட்சி�னையா �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ப�ர்த்துப் ப#ரமி�த்து ந�ன்றி�ன்.

நேதி�ண�த்துனைறியா#ல் ஓடம் ஒன்று ந�ன்றிது. ஓடந்திள்ளுநே��ர் இரு�ர் னைகாயா#ல் நீண்ட நேகா�ல்காளுடன்

ஆயாத்திமி�யா#ருந்தி�ர்காள். படகா�ல் ஒரு மி��திர் ஏற்கா�நே� ஏறி�யா#ருந்தி�ர். அ�னைரப் ப�ர்த்தி�ல் வெபர�யா சி��பக்தி� சி�கா�மிண�

என்று நேதி�ன்றி�யாது.

கானைரயா#ல் �ந்து வெகா�ண்டிருந்தி�ர்கானைளப் ப�ர்த்து, "சி�மி�! படகா�ல் �ரப்நேப�கா�றீர்காள�?" என்று படநேகா�ட்டிகாள�ல் ஒரு�ன்

நேகாட்ட�ன்.

"ஆம்; இ�ர் �ரப்நேப�கா�றி�ர். வெகா�ஞ்சிம் படனைகா ந�றுத்து!" என்றி�ன் காந்திமி�றின்.

இரு நண்பர்காளும், குதி�னைர மீதி�ருந்து கீநே* குதி�த்தி�ர்காள்.

"நேயா�சினை� இல்லா�மில் �ந்து�#ட்நேடநே�? இந்திக் குதி�னைரனையா என்� வெசிய்�து? படகா�ல் ஏற்றி முடியுமி�?" என்று

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் நேகாட்ட�ன்.

"நேதினை�யா#ல்னைலா. நம்னைமித் வெதி�டர்ந்து இநேதி� இரண்டு ஆட்காள் �ந்தி�ருக்கா�றி�ர்காள். ஒரு�ன் உன் குதி�னைரனையா

இங்கா�ருந்து காடம்பூருக்கு இட்டு �ரு��ன். இன்வெ��ரு�ன் உன்னுடன் படகா�ல் ஏறி� �ந்து அக்கானைரயா#ல் உ�க்கு நே�று

குதி�னைர சிம்ப�தி�த்துக் வெகா�டுப்ப�ன்!" என்றி�ன் காந்தின்மி�றின்.

"ஆஹா�! எவ்�ளவு முன்நேயா�சினை�? நீ அல்லா�� உண்னைமி நண்பன்!" என்றி�ன் �ந்தி�யாத்நேதி�ன்.

"ப�லா�ற்னைறியும் வெபண்னைணயா�ற்னைறியும் நேப�லாத்தி�ன் வெகா�ள்ள�டத்னைதிப் பற்றி� நீ ந�னை�த்தி�ருப்ப�ய். இதி�ல் குதி�னைரனையாக்

வெகா�ண்டு நேப�கா முடியா�து என்று நீ எண்ண�யா#ருக்காமி�ட்ட�ய்!"

"ஆமி�ம்; அவ்�#திம் உங்காள் நேசி�* ந�ட்டு நதி�னையாப்பற்றி� அலாட்சி�யாமி�ய் ந�னை�த்திதிற்கா�கா மின்��த்து�#டு! அப்பப்ப�! இது

என்� ஆறு? இது என்� வெ�ள்ளம்? சிமுத்தி�ரம் நேப�லா�ல்லா�� வெப�ங்கா� �ருகா�றிது!"

இரு நண்பர்காளும் ஒரு�னைரவெயா�ரு�ர் திழு�#க் வெகா�ண்டு �#னைட வெபற்றுக் வெகா�ண்ட�ர்காள்.

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் நதி�க்கானைரநேயா�ரமி�காச் வெசின்று படகா�ல் ஏறி���ன்.

காந்திமி�றினுடன் �ந்தி ஆட்காள�ல் ஒரு�னும் ஏறி�க் வெகா�ண்ட�ன்.

படகு புறிப்படு�திற்குச் சி�த்திமி�யா#ருந்திது. ஓடக்கா�ரர்காள் நேகா�ல்நேப�ட ஆரம்ப#த்தி�ர்காள்.

தி�டீவெரன்று வெகா�ஞ்சி தூரத்தி�லிருந்து, "ந�றுத்து! ந�றுத்து! படனைகா ந�றுத்து!" என்று ஒரு குரல் நேகாட்டது.

ஓடக்கா�ரர்காள் நேகா�ல் நேப�ட�மில் வெகா�ஞ்சிம் தியாங்கா� ந�ன்றி�ர்காள்.

கூ�#க்வெகா�ண்டு ஓடி �ந்தி�ன் அதி��#னைர�#ல் கானைரக்காருகா�ல் �ந்து நேசிர்ந்தி�ன். முதிற் ப�ர்னை�யா#நேலாநேயா அ�ன் யா�ர்

என்பது �ந்தி�யாத்நேதி�னுக்குத் வெதிர�ந்து நேப�யா#ற்று. அ�ன் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப#தி�ன்.

�ருகா�றி�ர் னை�ஷ்ண�ர் என்பனைதி அறி�ந்திதும் படகா�லிருந்தி னைசி�ர், "�#டு! படனைகா �#டு! அந்திப் ப�ஷ�ண்டியுடன் ந�ன்

படகா�ல் �ரமி�ட்நேடன். அ�ன் அடுத்தி படகா�ல் �ரட்டும்!" என்றி�ர்.

ஆ��ல் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ஓடக்கா�ரர்கானைளப் ப�ர்த்து, "வெகா�ஞ்சிம் வெப�றுங்காள், அ�ரும் �ரட்டும்! படகா�ல் ந�னைறியா இடம்

இருக்கா�றிநேதி! ஏற்றி�க் வெகா�ண்டு நேப�காலா�ம்!" என்றி�ன்.

ஆழ்��ர்க்காடியா���டமி�ருந்து நேநற்றி�ரவு ந�காழ்ச்சி�கானைளப் பற்றி�ப் பலா �#ஷயாங்கானைளக் நேகாட்டுத் வெதிர�ந்து வெகா�ள்ள

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் �#ரும்ப#��ன்.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 10. குடந்கைத கோ த�டர்

குடகு ந�ட்டில் ப#றிந்து �ளர்ந்தி வெப�ன்�� நதி� கான்��ப் பரு�ம் காடந்திதும் தின் மிண�ள��கா�யா சிமுத்தி�ரம் ர�ஜா��டம்

வெசின்றினைடயா �#ரும்ப#��ள். கா�டும் நேமிடும் காடந்து ப�னைறிகானைளயும் பள்ளங்கானைளயும் தி�ண்டிக் வெகா�ண்டு �#னைரந்து

வெசின்றி�ள். சிமுத்தி�ர ர�ஜானை� வெநருங்கா வெநருங்கா, ந�யாகானை�க் கா�ணப் நேப�கா�நேறி�ம் என்றி குதூகாலாத்தி���ல் அ�ள்

உள்ளம் �#ம்மி� உடல் பூர�த்திது. இன்னும் சிற்றுத் தூரம் வெசின்றி�ள், கா�திலானை� அனைணத்துக் வெகா�ள்ளக் காரங்காள் இரண்டு

உண்ட�யா#�. இரு காரங்கானைள �#ர�த்தி��று தி��#ப் ப�ய்ந்து வெசின்றி�ள். ஆ��ல் உள்ளத்தி�ல் வெப�ங்கா�யா ஆர்� மி�குதி�க்கு

இரு காரங்காள் நேப�துவெமின்று நேதி�ன்றி�#ல்னைலா. அ�ளுனைடயா ஆனைசிக் காரங்காள் பத்து, இருபது, நூறு என்று �ளர்ந்தி�.

அவ்�ளவு காரங்கானைளயும் ஆ�லுடன் நீட்டிக் வெகா�ண்டு சிமுத்தி�ர ர�ஜானை� அணுகா���ள். இவ்�#திம் ஆனைசிக் காண�னை�

அனைட�திற்குச் வெசின்றி மிணப் வெபண்ணுக்குச் நேசி�* ந�ட்டுச் வெசி�#லித் தி�ய்மி�ர் வெசிய்தி அலாங்கா�ரங்காள் தி�ன் என்�?

அடட�! எத்தினை� அ*கா�யா பச்னைசிப் புடனை�கானைள உடுத்தி���ர்காள்? எப்படிவெயால்லா�ம் �ண்ண மிலார்கானைளச் சூட்டி��ர்காள்?

எவ்�#திவெமில்லா�ம் பர�மிள சுகாந்திங்கானைளத் தூ�#��ர்காள்? ஆஹா�! இரு கானைரயா#லும் �ளர்ந்தி�ருந்தி புன்னை� மிரங்காளும்

காடம்ப மிரங்காளும் முத்து மிலார்கானைளயும் ரத்தி��ப் பூக்கானைளயும் ��ர�ச் வெசி�ர�ந்தி அருனைமினையா எவ்�#திம் �ர்ண�ப்பது?

நேதி�ர்காள் வெப�*�யும் பூமி�ர�யும் இதிற்கு இனைணயா�குமி�?

வெப�ன்�� நதி�நேயா! உன்னை�ப் ப�ர்த்துக் காள�ப்பனைடயா�தி கான்��ப்வெபண் யா�ர்தி�ன் இருக்க்முடியும்! உன் மிணக்நேகா�லா

ஆனைட அலாங்கா�ரங்கானைளக் காண்டு உள்ளம் வெப�ங்கா�தி மிங்னைகா யா�ர் இருக்கா முடியும்?

காலியா�ணப் வெபண்னைணச் சுற்றி� ஊர�லுள்ள கான்��ப் வெபண்காள் எல்நேலா�ரும் சூழ்ந்து வெகா�ள்�துநேப�ல் உன்னை� ந�டிப்

வெபண்காள் �ந்து கூடு�தும் இயாற்னைகாநேயா அல்லா��!

வெப�ன்�� தின் மிண�ளனை�த் திழு�#க் வெகா�ள்ள ஆனைசியுடன் நீட்டும் வெப�ற்காரங்காள�ல் ஒன்றுக்கு அர�சி�லா�று என்று வெபயார்!

கா�நே�ர�க்குத் வெதின் புறித்தி�ல் மி�கா வெநருக்காத்தி�ல் அர�சி�லா�று என்னும் அ*கா�யா நதி� அனைமிந்தி�ருக்கா�றிது. அப்படி ஒரு நதி�

இருப்பது சிற்றுத் தூரத்தி�ல் இருந்து �ருகா�றி�ர்காளுக்குச் வெசி�ல்லித் தி�ன் வெதிர�யாநே�ண்டும். இருபுறிமும் அடர்த்தி�யா�கா

�ளர்ந்தி�ருக்கும் இ��யா பசுமிரங்காள் அப்படி அந்நதி�னையா மினைறித்து �#டுகா�ன்றி�. ப#றிந்திது முதில் அந்திப்புரத்னைதி �#ட்டு

வெ�ள�நேயாறி� அறி�யா�தி அரசி குலாக் கான்��வெயான்நேறி அர�சி�லா�ற்னைறிச் வெசி�ல்லாலா�ம். அந்திக் கான்�� நதி�யா#ன் அ*குக்கு இந்தி

உலாகா�ல் உ�னைமிநேயா கா�னைடயா�து.

நல்லாது, அந்திப்புரம் என்னும் எண்ணத்னைதி மிறிந்து�#ட்டு நேநயார்காள் நம்முடன் அர�சி�லா�ற்னைறி வெநருங்கா� �ரு��ர்காள�கா.

நேசி�னைலாயா�கா வெநருங்கா� �ளர்ந்தி�ருந்தி மிரங்காளுக்கா�னைடநேயா புகுந்து �ரு��ர்காள�கா! அடட�! இது என்� அருனைமியா��

கா�ட்சி�? அ*குக்கு அ*கு வெசிய்�து நேப�லும் அமுதித்துக்கு இ��ப்பு ஊட்டு�து நேப�லும் அல்லா�� இருக்கா�றிது?

சி�த்தி�ர �#சி�த்தி�ரமி�காச் வெசிய்தி அன்� �டி�மி�� �ண்ணப் படகா�ல் வீற்றி�ருக்கும் இந்தி ���தி�மிண�காள் யா�ர்?

அ�ர்காள�ல் நடு ந�யாகாமி�கா, நட்சித்தி�ரங்காளுக்கா�னைடயா#ல் பூரண சிந்தி�ரனை�ப் நேப�ல் ஏழுலாகாங்கானைளயும் ஆளப் ப#றிந்தி

சிக்கார�ர்த்தி���னையாப் நேப�ல், கா�ந்தி�யுடன் �#ளங்கும் இந்தி ந�ரீமிண� யா�ர்? அ�ளுக்கு அருகா�ல் னைகாயா#ல் வீனைணயுடன்

வீற்றி�ருக்கும் சி�ந்தி சுந்திர� யா�ர்? இ��யா குரல்காள�ல் இனைசி ப�டி நதி� வெ�ள்ளத்துடன் கீதி வெ�ள்ளமும் காலாந்து வெபருகாச்

வெசிய்து வெகா�ண்டு �ரும் இந்திக் காந்திர்�ப் வெபண்காள் யா�ர்? அ�ர்காள�ல் ஒருத்தி� மீ�நேலா�சி��; இன்வெ��ருத்தி�

நீலாநேலா�சி��; ஒருத்தி� தி�மினைர முகாத்தி�ள்; இன்வெ��ருத்தி� காமிலா இதிழ் நயா�த்தி�ள்; ஆஹா� வீனைணனையா மீட்டுகா�றி�நேள,

அ�ளுனைடயா கா�ந்தினைள ஒத்தி �#ரல்காள் வீனைணத் திந்தி�காள�ல் அங்குமி�ங்கும் சிஞ்சிர�க்கும் அ*னைகாப் ப�ர்த்துக்

வெகா�ண்நேடயா#ருக்காலா�ம்.

அ�ர்காள் இனைசிக்கும் கீதித்தி�ன் இ��னைமினையாத்தி�ன் என்� என்று வெசி�ல்�து? அனைதிக் நேகாட்பதிற்கா�கா நதி�யா#ன் வெ�ள்ளம்

கூட அல்லா�� தின் ஓனைசினையா ந�றுத்தி�யா#ருக்கா�றிது? நதி�க்கானைர மிரங்காள�ல் ��ழும் கா�ள�காளும் குயா#ல்காளும் கூட

��ய்தி�றி�� நேமி��த்தி�ல் ஆழ்ந்தி�ருக்கா�ன்றி�நே�! மி��திர்காள�ய்ப் ப#றிந்தி�ர்காள், நேகாட்கும் வெசி�# பனைடத்தி

ப�க்கா�யாசி�லிகாள் - அந்தி அமுதி கா��த்னைதி நேகாட்டுப் பர�சிம் அனைட�தி�ல் �#யாப்பு என்�?

படகா�ல் �ரும் அப்வெபண்காள் என்� ப�டுகா�றி�ர்காள் நேகாட்காலா�ம்:

மிருங்கு �ண்டு சி�றிந்து ஆர்ப்ப,

மிண�ப்பூ ஆனைட அதுநேப�ர்த்துக்

காருங்காயாற்காண் �#*�த்து ஒல்கா�

நடந்தி�ய் ��*�! கா�நே�ர�!

காருங்காயாற்காண் �#*�த்து ஒல்கா�

நடந்தி எல்லா�ம் ந�ன்காண�ன்

தி�ருந்து வெசிங்நேகா�ல் �னைளயா�னைமி

அறி�ந்நேதின் ��*�! கா�நே�ர�!

பூ�ர் நேசி�னைலா மியா#லா�டப்

புர�ந்து குயா#ல்காள் இனைசிப�டக்

கா�மிர் மி�னைலா அருகானைசியா

நடந்தி�ய் ��*�! கா�நே�ர�!

கா�மிர் மி�னைலா அருகானைசியா

நடந்தி வெ�ல்லா�ம், ந�ன் காண�ன்

ந�மி நே�லின் தி�றிங்காண்நேட

அறி�ந்நேதின் ��*�! கா�நே�ர�!

இந்தி அமுதித் திமி�ழ்ப் ப�டல்கானைள எங்நேகாநேயா� நேகாட்டிருக்கா�நேறி�மில்லா��? ஆம், சி�லாப்பதி�கா�ரத்தி�ல் உள்ள �ர�ப் ப�டல்காள்

இனை�. எ��னும், இந்திப் வெபண்காள் ப�டும்நேப�து முன் எப்நேப�துமி�ல்லா�தி ��ப்பும் கா�ர்ச்சி�யும் வெபற்று �#ளங்குகா�ன்றி�.

இ�ர்காள் வெப�ன்�� நதி�யா#ன் அருனைமித் நேதி�*�காள் நேப�லும்! அதி��நேலாதி�ன் இவ்�ளவு பர�சிமி�கா உணர்ச்சி� திதும்பப்

ப�டுகா�றி�ர்காள். அடட�! ப�டலும் பண்ணும் ப��மும் எப்படிக் காலாந்து இனை*ந்து குனை*ந்து இ�ர்காளுனைடயா குரலிலிருந்து

அமுதி வெ�ள்ளமி�காப் வெப�*�கா�ன்றி�? ப�ட்ட��து, பண்ண��து, கா��மி��து, இனைசியா��து! அவெதில்லா�ம்

ஒன்றுமி�ல்னைலா. இது ஏநேதி� மி�யாக் கானைலா! ப�டுகா�றி�ர்காள், நேகாட்ப�ர்காள் எல்லா�னைரயும் ப#த்துப் ப#டிக்காச் வெசிய்யும் மிந்தி�ர

�#த்னைதி!

படகு மி�திந்து வெகா�ண்நேட �ந்து, மிரங்காள் சி�றி�து இனைடவெ�ள� திந்தி ஓடத்துனைறியா#ல் ஒதுங்கா� ந�ற்கா�றிது. இரண்டு வெபண்காள்

இறிங்குகா�றி�ர்காள். அ�ர்காள�ல் ஒருத்தி� ஏழுலாகாத்துக்கும் ர�ண� எ�த் திகும் காம்பீரத் நேதி�ற்றிமுனைடயா வெபண்மிண�.

இன்வெ��ருத்தி� வீனைணத் திந்தி�காள�ல் �#ரல்கானைள ஓட்டி இன்��னைசி எழுப்ப#யா நங்னைகா. இரு�ரும் அ*கா�காள் என்றி�லும்

ஒரு�ருனைடயா அ*குக்கும் இன்வெ��ரு�ருனைடயா அ*குக்கும் மி�க்கா நே�ற்றுனைமி இருந்திது. ஒருத்தி� வெசிந்தி�மினைர மிலார�ன்

காம்பீர வெசிNந்திர�யாம் உனைடயா�ள். இன்வெ��ருத்தி� குமுதி மிலார�ன் இ��யா அ*னைகா உனைடயா�ள். ஒருத்தி� பூரண சிந்தி�ரன்;

இன்வெ��ருத்தி� கா�னைலாப்ப#னைறி. ஒருத்தி� ஆடும் மியா#ல்; இன்வெ��ருத்தி� ப�டும் குயா#ல். ஒருத்தி� இந்தி�ர�ண�;

இன்வெ��ருத்தி� மின்மிதி��ன் கா�திலி. ஒருத்தி� நே�கா��ஹா���யா�� காங்கா�நதி�; இன்வெ��ருத்தி� குனை*ந்து வெநள�ந்து

வெசில்லும் கா�நே�ர�.

��சிகார்கானைள நேமிலும் சிந்நேதிகா ஆர�ய்ச்சி� ந�னைலாயா#ல் �#ட்டு னை�க்கா�மில் இ�ர்காள் இரு�ரும் யா�ர் என்று வெசி�ல்லி

�#டுகா�நேறி�ம். காம்பீரத் நேதி�ற்றிமுனைடயா மிங்னைகாதி�ன் சுந்திர நேசி�* மின்�ர�ன் வெசில்�ப் புதில்�# குந்தினை�. சிர�த்தி�ரத்தி�ல்

ர�ஜார�ஜான் என்று புகாழ்வெபற்றி அருள்வெமி�*��ர்மி��ன் சிநேகா�திர�. அரசி�ளங் குமிர� என்றும் இனைளயா ப#ர�ட்டி என்றும்

மிக்காள�ல் நேப�ற்றிப்பட்ட மி�திரசி�. நேசி�* ர�ஜ்யாத்தி�ன் மிநேகா�ன்�தித்தி�ற்கு அடிநேகா�லியா திமி�ழ்ப் வெபரும் வெசில்�#.

ர�ஜார�ஜானுனைடயா புதில்�ன் ர�நேஜாந்தி�ரனை� எடுத்து �ளர்த்து வீர�தி� வீர��யும் மின்��தி� மின்���யும் ஆக்கா�யா தீரப்

வெபண்மிண�.

இன்வெ��ருத்தி�, குந்தினை�ப் ப#ர�ட்டியுடன் இருக்கும் ப�க்கா�யாத்னைதி ந�டி �ந்தி வெகா�டும்ப�ளூர்ச் சி�ற்றிரசிர் குலாப் வெபண்.

ப#ற்கா�லாத்தி�ல், சிர�த்தி�ரத்தி�நேலாநேயா இனைணயா#ல்லா�தி ப�க்கா�யா�தி�யா�காப் நேப�கா�றி�ள். இன்று அடக்காமும் இ��னைமியும்

சி�ந்திமும் உருவெ�டுத்து �#ளங்குகா�றி�ள்.

இந்தி இரு மிங்னைகாமி�ர்காளும் படகா�லிருந்து கானைரயா#ல் இறிங்கா���ர்காள். குந்தினை� மிற்றி நேதி�*�ப் வெபண்கானைளப் ப�ர்த்து,

"நீங்காள் இங்நேகாநேயா இருங்காள். ஒரு ந�*�னைகா நேநரத்தி�ல் தி�ரும்ப# �ந்து�#டுகா�நேறி�ம்!" என்றி�ள். அந்தித் நேதி�*�ப் வெபண்காள்

அனை��ரும் வெதிய்�த் திமி�ழ்ந�ட்டில் பற்பலா சி�ற்றிரசிர்காள�ன் அரண்மினை�யா#ல் ப#றிந்தி அரசிகுமி�ர�காள். குந்தினை�

நேதி�#க்குத் நேதி�*�யா�கா இருப்பனைதிப் வெபறிற்காரும் நேபறி�காக் காருதி�ப் பனை*யா�னைறி அரண்மினை�க்கு �ந்தி�ர்காள். இப்நேப�து

திங்காள�ல் ஒருத்தி�னையா மிட்டும் அனை*த்துக் வெகா�ண்டு குந்தினை�ப் ப#ர�ட்டி கானைரயா#ல் இறிங்கா� 'நேப�ய்�#ட்டு �#னைர�#ல்

�ருகா�நேறின்' என்றிதும் அ�ர்காளுனைடயா காண்காள�ல் ஏமி�ற்றிமும் அசூனையாயும் நேதி�ன்றி��.

கானைரயா#ல் குதி�னைர பூட்டியா ரதிம் ஒன்று சி�த்திமி�யா#ருந்திது. "���தி�! ரதித்தி�ல் ஏறி�க்வெகா�ள்!" என்றி�ள் குந்தினை� தின்

நேதி�*�னையாப் ப�ர்த்து. ���தி� ஏறி�யாதும் தி�னும் ஏறி�க் வெகா�ண்ட�ள். ரதிம் நே�காமி�ய்ச் வெசின்றிது.

"அக்கா�! ந�ம் எங்நேகா நேப�கா�நேறி�ம்? எ�க்குச் வெசி�ல்லாலா�மி�?" என்று ���தி� நேகாட்ட�ள்.

"வெசி�ல்லா�மில் என்�? குடந்னைதி நேசி�தி�டர் வீட்டுக்குப் நேப�கா�நேறி�ம்!" என்றி�ள் குந்தினை�.

"நேசி�தி�டர் வீட்டுக்கு எதிற்கா�காப் நேப�கா�நேறி�ம், அக்கா�? என்�த்னைதிப் பற்றி�க் நேகாட்பதிற்கா�கா?"

"நே�று எதிற்கு? உன்னை�ப் பற்றி�க் நேகாட்பதிற்கா�காத்தி�ன். சி�லா மி�தி கா�லாமி�கா நீ இப்படிப் ப#ரனைமி ப#டித்தி�ள் நேப�லும், உடல்

வெமிலிந்தும் �ருகா�றி�நேயா? உ�க்கு எப்நேப�து ப#ரனைமி நீங்கா� உடம்பு நேதிறும் என்று நேகாட்பதிற்கா�காத்தி�ன்!"

"அக்கா�! திங்காளுக்கு வெர�ம்ப புண்ண�யாமுண்டு; எ�க்கு உடம்புக்கு ஒன்றுமி�ல்னைலா. என்னை�ப் பற்றி�க் நேகாட்பதிற்கா�காப்

நேப�கா நே�ண்ட�ம். தி�ரும்ப# �#டுநே��ம்!"

"இல்னைலாயாடி, அம்மி�, இல்னைலா! உன்னை�ப் பற்றி�க் நேகாட்பதிற்கா�கா இல்னைலா. என்னை�ப் பற்றி�க் நேகாட்பதிற்கா�காத்தி�ன்

நேப�கா�நேறின்."

"திங்கானைளப் பற்றி� என்� நேகாட்டுத் வெதிர�ந்து வெகா�ள்ளப் நேப�கா�றீர்காள்? நேஜா�சி�யார�டம் நேகாட்டு என்� வெதிர�ந்து வெகா�ள்ளப்

நேப�கா�றீர்காள்?"

"எ�க்குக் காலியா�ணம் ஆகுமி�? அல்லாது கானைடசி� �னைரயா#ல் கான்��ப் வெபண்ண�காநே� இருந்து கா�லாம் கா*�ப்நேப�� என்று

நேகாட்காப் நேப�கா�நேறின்."

"அக்கா�! இதிற்கு நேஜா�சி�யார�டம் நேப�ய்க் நேகாட்ப�நே�ன்! திங்காளுனைடயா மி�னைதிநேயா அல்லா�� நேகாட்கா நே�ண்டும்? தி�ங்காள்

தினைலானையா அனைசிக்கா நே�ண்டியாதுதி�ன்! இமியா மினைலா முதில் குமிர� முனை� �னைரயா#ல் உள்ள ஐம்பத்தி�று நேதிசித்து

ர�ஜா�க்காளும் நேப�ட்டி நேப�ட்டுக்வெகா�ண்டு ஓடி �ர மி�ட்ட�ர்காள�? ஏன், காடல் காடந்தி நேதிசிங்காள�நேலாயா#ருந்வெதில்லா�ம் கூட

�ரு��ர்காநேள! திங்கானைளக் னைகா ப#டிக்கும் நேபறு எந்தி வீர ர�ஜாகுமி�ரனுக்குக் வெகா�டுத்து னை�த்தி�ருக்கா�றிநேதி�? அனைதித்

தி�ங்காள் அல்லா�� தீர்மி���க்கா நே�ண்டும்!"

"���தி�! நீ வெசி�ல்�வெதில்லா�ம் உண்னைமி என்று னை�த்துக் வெகா�ண்ட�லும் அதிற்கு ஒரு தினைட இருக்கா�றிது. எந்தித் நேதிசித்து

அரசி குமி�ரனை�யா��து மிணம் புர�ந்து வெகா�ண்ட�ல் ந�ன் அ�னுனைடயா ந�ட்டுக்குப் நேப�கா, நே�ண்டி �ருமில்லா��? எ�க்கு

இந்திப் வெப�ன்�� நதி� ப�யும் நேசி�* ந�ட்டிலிருந்து நே�வெறி�ரு ந�ட்டுக்குப் நேப�காப் ப#டிக்காநே�யா#ல்னைலாயாடி! நே�று ந�ட்டுக்குப்

நேப��தி�ல்னைலா என்று ந�ன் சிபதிம் எடுத்துக் வெகா�ண்டிருக்கா�நேறின்..."

"அது ஒரு தினைடயா�கா�து. திங்கானைள மிணம் புர�ந்து வெகா�ள்ளும் எந்தி ர�ஜாகுமி�ரனும் திங்காள் கா�லில் �#ழுந்து கா�டக்கும்

அடினைமியா�காநே� இருப்ப�ன். இங்நேகாநேயா இருக்கா நே�ண்டும் என்றி�லும் இருந்து �#ட்டுப் நேப�கா�றி�ன்."

"ஆகா�! எலினையாப் ப#டித்து மிடியா#ல் னை�த்துக் காட்டிக் வெகா�ள்�துநேப�ல் நே�று நேதிசித்து ர�ஜாகுமி�ரனை� நம் ஊர�நேலாநேயா

வெகா�ண்டு னை�த்துக்வெகா�ள்ள�� வெசி�ல்கா�றி�ய்? அதி��ல் என்வெ�ன்� வெதி�ல்னைலாகாள் எல்லா�ம் �#னைளயும் வெதிர�யுமி�!"

"எப்படியும் வெபண்ண�ய்ப் ப#றிந்தி�ர்காள் ஒருந�ள் காலியா�ணம் வெசிய்துவெகா�ண்டுதி�நே� தீரநே�ண்டும்?"

"அப்படி ஒரு சி�ஸ்தி�ரத்தி�லும் வெசி�ல்லியா#ருக்கா�#ல்னைலாயாடி, ���தி�! ஔனை�யா�னைரப் ப�ர்! அ�ள் என்றும் கான்��

அ*�யா�தி காவீசு�ர�யா�காப் பலா கா�லாம் ஜீ�#த்தி�ருக்கா�#ல்னைலாயா�?"

"ஔனை�யா�ர் இளம் ப#ர�யாத்தி�நேலாநேயா காடவுள�ன் �ரத்தி���ல் கா�*�#யா�காப் நேப���ள். தி�ங்காள் அனைதிப்நேப�ல்

ஆகா�#ல்னைலாநேயா?"

"சிர�, அப்படிக் கால்யா�ணம் வெசிய்து வெகா�ள்�து என்று புறிப்பட்ட�ல் அந�னைதியா�� நேசி�*ந�ட்டு வீரன் ஒரு�னை�நேயா ந�ன்

மிணந்து வெகா�ள்நே�ன். அத்தினைகாயா�னுக்கு ர�ஜ்யாம் இர�து. என்னை� அனை*த்துக் வெகா�ண்டு நே�று ஒரு நேதிசித்துக்குப் நேப�கா

நே�ண்டும் என்று வெசி�ல்லா மி�ட்ட�ன். இங்நேகாநேயா நேசி�* ந�ட்டிநேலாநேயா, இருந்து �#டு��ன்..."

"அக்கா�! அப்படியா���ல் இந்திச் நேசி�* ந�ட்னைட �#ட்டுப் நேப�காமி�ட்டீர்காநேள?"

"ஒரு ந�ளும் நேப�கா மி�ட்நேடன். வெசி�ர்க்கா நேலா�காத்துக்கு என்னை� அரசி�யா�க்கு�தி�காச் வெசி�ன்��லும் நேப�காமி�ட்நேடன்."

"இன்னைறிக்குத்தி�ன் என் மி�ம் ந�ம்மிதி� அனைடந்திது."

"அது என்�டி?"

"நீங்காள் நே�று ந�ட்டுக்குப் நேப���ல், ந�னும் உங்காநேள�டு �ந்நேதி தீரநே�ண்டும். உங்கானைள �#ட்டுப் ப#ர�ந்தி�ருக்கா என்��ல்

முடியா�து. அநேதி சிமியாத்தி�ல் இந்திச் நேசி�* �ளந�ட்னைடப் ப#ர�ந்து நேப�காவும் எ�க்கு மி�மி�ல்னைலா."

"காலியா�ணம் ஆ��ல் நீ ப#ர�ந்து நேப�ய்த்தி�நே� தீர நே�ண்டும்?"

"ந�ன் காலியா�ணநேமி வெசிய்து வெகா�ள்ளப் நேப��தி�ல்னைலா, அக்கா�!"

"அடிநேயா! எ�க்கு வெசிய்தி உபநேதிசிவெமில்லா�ம் எங்நேகா நேப�யா#ற்று?"

"திங்கானைளப் நேப�லா�� ந�ன்?"

"அடி காள்ள�! எ�க்கு எல்லா�ம் வெதிர�யும். என் காண்ண�ல் மிண்னைணத் தூ�லா�ம் என்றி� ப�ர்க்கா�றி�ய்? உ�க்குச் நேசி�*

ந�ட்டின் மீது அப#மி��ம் ஒன்றும் கா�னைடயா�து. நீ ஆனைசி னை�த்தி�ருக்கும் நேசி�*ந�டு, ��ளும் நே�லும் தி�ங்கா� ஈ*ந�ட்டுக்கு

யுத்திம் வெசிய்யா அல்லா�� நேப�யா#ருக்கா�றிது. உன் அந்திரங்காம் எ�க்குத் வெதிர�யா�து என்றி� ந�னை�த்தி�ய்?"

"அக்கா�! அக்கா�! ந�ன் அவ்�ளவு மூடமிதி� உனைடயா�ள�? சூர�யான் எங்நேகா? கா�னைலாப் ப��த்துள� எங்நேகா? சூர�யானுனைடயா

நட்புக்குப் ப��த்துள� ஆனைசிப்பட்ட�ல் என்� பயான்?"

"ப��த்துள� சி�றி�யாதுதி�ன்! சூர�யான் வெபர�யாது, ப#ரகா�சிமி��து தி�ன்! ஆ��லும் ப��த்துள� அப்படிப்பட்ட சூர�யானை�ச்

சி�னைறிப்படுத்தி�த் தி�க்குள் னை�த்தி�ருக்கா�றிதி�, இல்னைலாயா�?"

���தி� உற்சி�காமும் ஆர்�மும் ந�னைறிந்தி குரலில், "அப்படியா� வெசி�ல்கா�றீர்காள்! ப��த்துள�கூடச் சூர�யானை� அனைடயாலா�ம்

என்று வெசி�ல்கா�றீர்காள�?" என்றி�ள். ப#றிகு தி�டீவெரன்று மி�ச்நேசி�ர்வு �ந்து �#ட்டது. "ப��த்துள� ஆனைசிப்படுகா�றிது;

சூர�யானை�யும் சி�னைறிப் ப#டிக்கா�றிது. ஆ��ல் பலான் என்�? சி�றி�து நேநரத்துக்வெகால்லா�ம் சிர�யா�� திண்டனை� அனைடகா�றிது.

வெ�யா#லில் உலார்ந்து, இருந்தி இடம் வெதிர�யா�மில் மினைறிகா�றிது!"

"அது தி�று, ���தி�! ப��த்துள�யா#ன் ஆனைசினையாக் காண்டு சூர�யான் தின்னுடன் ப��த்துள�னையா ஐக்கா�யாப்படுத்தி�க்

வெகா�ள்கா�றி�ன். தின் ஆனைசிக்குகாந்தி ப��த்துள�ப் வெபண் ப#றி புருஷர் கான்ண�ல் படக் கூட�து என்று அ�ன் எண்ணம். இரவு

�ந்திதும் மிறுபடியும் வெ�ள�நேயா �#ட்டு �#டுகா�றி�ன். மினைறிந்தி ப��த்துள� மிறுபடியும் �ந்து உதி�க்கா�றிது அல்லா��?"

"அக்கா�! இவெதில்லா�ம் என்னை�த் நேதிற்று�திற்கா�காச் வெசி�ல்கா�றீர்காள்".

"அப்படியா���ல் உன் மி�தி�ல் ஒரு குனைறி இருக்கா�றிது என்று வெசி�ல்லு. இத்தினை� ந�ள் 'இல்லாநே� இல்னைலா' என்று

சி�தி�த்தி�நேயா? அதி��ல் தி�ன் குடந்னைதி நேஜா�சி�யார�டம் நேப�கா�நேறின்."

"என் மி�தி�ல் குனைறியா#ருந்தி�ல், அனைதிப் பற்றி�க் நேகாட்காச் நேசி�தி�டர�டம் நேப�ய் என்� பயான்?" என்று கூறி� ���தி�

வெபருமூச்வெசி�றி�ந்தி�ள்.

குடந்னைதி நேசி�தி�டர�ன் வீடு அந்தி நகார�ன் ஒரு மூனைலாயா#ல் கா�ள� நேகா�யா#லுக்கு அருகா�ல் ஒரு தி��த்தி இடத்தி�ல் இருந்திது.

குடந்னைதி நகாருக்குள் புகா�மிநேலாநேயா நகானைரச் சுற்றி�க் வெகா�ண்டு ரதிம் அந்தி வீடு வெசின்று அனைடந்திது. ரதிசி�ரதி� ரதித்னைதித்

திங்கு தினைடயா#ன்றி� அங்நேகா ஓட்டிக்வெகா�ண்டு நேப�ய்ச் நேசிர்த்தினைதிப் ப�ர்த்தி�ல், அ�ன் அதிற்கு முன் பலாமுனைறி அங்நேகா ரதிம்

ஓட்டிக்வெகா�ண்டு வெசின்றி�ருக்கா நே�ண்டும் என்று நேதி�ன்றி�யாது.

வீட்டு ��சிலில் நேசி�தி�டரும் அ�ருனைடயா சீடர் ஒரு�ரும் ஆயாத்திமி�காக் கா�த்தி�ருந்தி�ர்காள். நேசி�தி�டர் மி�க்கா பக்தி�

மிர�யா�னைதியுடன் �ந்தி�ர்கானைள �ரநே�ற்று உபசிர�த்தி�ர்.

"வெபருமி�ட்டி! கானைலாமிகாளும் தி�ருமிகாளும் ஓருரு��ய் �ந்தி தி�நேயா! �ரநே�ணும் �ரநே�ணும்! இந்தி ஏனை*யா#ன் குடினைசி

வெசிய்தி ப�க்கா�யாம், மிறுமுனைறியும் தி�ங்காள் இக்குடினைசினையாத் நேதிடி �ந்தீர்காள்!" என்றி�ர்.

"நேசி�தி�டநேர! இந்தி நே�னைளயா#ல் திங்கானைளத் நேதிடிக்வெகா�ண்டு நே�று யா�ரும் இங்கு �ரமி�ட்ட�ர்காள் அல்லா��?" என்றி�ள்

குந்தினை�.

"�ரமி�ட்ட�ர்காள், தி�நேயா! இப்நேப�வெதில்லா�ம் என்னை�த் நேதிடி அதி�காம் நேபர் �ரு�நேதி இல்னைலா, உலாகாத்தி�ல் காஷ்டங்காள்

அதி�காமி�கும் நேப�து தி�ன் நேசி�தி�டர்கானைளத் நேதிடி மிக்காள் அதி�காமி�கா �ரு��ர்காள். இப்நேப�து, திங்காளுனைடயா தி�ருத் திந்னைதி

சுந்திரநேசி�*ர�ன் ஆட்சி�யா#ல், குடிகாளுக்குக் காஷ்டம் என்பநேதி கா�னைடயா�து. எல்நேலா�ரும் சுகா வெசிNக்கா�யாங்காளுடன் சிகாலா

சிம்பத்துக்கானைளயும் வெபற்றுச் சிந்நேதி�ஷமி�கா ��ழ்கா�றி�ர்காள். என்னை�த் நேதிடி ஏன் �ருகா�றி�ர்காள்?" என்றி�ர் நேசி�தி�டர்.

"அப்படியா���ல் எ�க்கு ஏநேதி� காஷ்டம் �ந்தி�ருப்பதி��ல் தி�ன் உம்னைமித் நேதிடி �ந்தி�ருக்கா�நேறின் என்று

வெசி�ல்லுகா�றீர�க்கும்!"

"இல்னைலா, வெபருமி�ட்டி! இல்லாநே� இல்னைலா! ந�ந�தி�யும் வெகா�*�க்கும் பனை*யா�னைறி மின்�ர�ன் தி�ருக் குமி�ர�க்குக் காஷ்டம்

�ந்திது என்று எந்திக் குருடன் தி�ன் வெசி�ல்லு��ன்! உலாகாத்தி�ல் மிக்காளுக்குக் காஷ்டநேமி இல்லா�மிற் நேப�ய்�#ட்டபடியா�ல்,

இந்தி ஏனை*ச் நேசி�தி�டனுக்கு மிட்டும் காஷ்டம் �ந்தி�ருக்கா�றிது; இ�னை� மிட்டும் கா���ப்ப�ர் இல்னைலா. ஆனைகாயா�ல், இந்தி

ஏனை*யா#ன் காஷ்டத்னைதித் தீர்ப்பதிற்கா�கா அம்ப#னைகானையாப் நேப�ல் �ந்தி�ருக்கா�றீர்காள். தி�நேயா! குடினைசிக்குள்நேள �ந்திருள

நே�ண்டும். இங்நேகாநேயா திங்கானைள ந�றுத்தி� னை�த்தி�ருப்பது ந�ன் வெசிய்யும் அபசி�ரம்!" என்று நேசி�தி�டர் சிமித்கா�ரமி�காப்

நேபசி���ர்.

ரதி சி�ரதி�னையாப் ப�ர்த்துக் குந்தினை�, "ரதித்னைதிக் நேகா�யா#லுக்குச் சிமீபம் வெகா�ண்டு நேப�ய் ஆலாமிரத்தி�ன் ந�*லில் ந�றுத்தி�

னை�!" என்றி�ள்.

ப#றிகு நேசி�தி�டர் �*�கா�ட்டி முன் வெசில்லா, குந்தினை�யும் ���தி�யும் அவ்வீட்டுக்குள்நேள வெசின்றி�ர்காள்.

நேசி�தி�டர் திம் சீடனை�ப் ப�ர்த்து "அப்பநே�! ��சிலில் ஜா�க்கா�ரனைதியா�கா ந�ன்று வெகா�ண்டிரு; திப்ப#த் தி�றி� யா�ர��து

�ந்தி�லும் உள்நேள �#ட�நேதி!" என்று எச்சிர�த்தி�ர்.

அரசி குமி�ர�னையா �ரநே�ற்பதிற்கு உகாந்திதி�காச் நேசி�தி�டர�ன் கூடம் அ*கு வெசிய்யாப்பட்டிருந்திது. சு�ர�ல் ஒரு மி�டத்தி�ல்

அம்ப#னைகாயா#ன் படம் அலாங்கார�க்காப்பட்டு �#ளங்கா�யாது. அமிரு�திற்கு இரண்டு பீடங்காள் சி�த்திமி�யா#ருந்தி�. குத்து �#ளக்கு

எர�ந்திது. அங்குமி�ங்கும் நேகா�லாங்காள் வெப�லிந்தி�. ர�சி� சிக்காரங்காள் நேப�ட்ட பலானைகாகாளும் ஓனைலாச் சு�டிகாளும் சுற்றி�லும்

இனைரந்து கா�டந்தி�.

வெபண்மிண�காள் இரு�ரும் பீடங்காள�ல் அமிர்ந்தி ப#றிகு, நேசி�தி�டரும் உட்கா�ர்ந்தி�ர்.

"அம்மிண�! �ந்தி கா�ர�யாம் இன்�வெதின்பனைதித் தியாவு வெசிய்து வெசி�ல்லி அருள நே�ணும்!" என்றி�ர்.

"நேஜா�சி�யாநேர! அனைதியும் திங்காள் நேசி�தி�டத்தி�நேலாநேயா ப�ர்த்துத் வெதிர�ந்து வெகா�ள்ளக் கூட�தி�?" என்றி�ள் குந்தினை�.

"ஆகாட்டும் தி�நேயா!" என்று கூறி�ச் நேசி�தி�டர் காண்னைண மூடிக் வெகா�ண்டு சி�றி�து நேநரம் ஏநேதி� மிந்தி�ரம் ஜாப#த்துக்

வெகா�ண்டிருந்தி�ர்.

ப#றிகு காண்னைணத் தி�றிந்து ப�ர்த்து "நேகா�மி�ட்டி, இந்திக் கான்��ப் வெபண்ண�ன் ஜா�திகாம் பற்றி�க் நேகாட்பதிற்கா�காநே� இன்று

முக்கா�யாமி�கா �ந்தி�ருக்கா�றீர்காள், அவ்�#திம் நேதி�# பர�சிக்தி�யா#ன் அருள் வெசி�ல்கா�றிது. உண்னைமிதி���?" என்றி�ர்.

"ஆஹா�! ப#ரமி�திம்! உங்காளுனைடயா சிக்தி�னையா என்�வெ�ன்று வெசி�ல்�து? ஆம், நேசி�தி�டநேர! இந்தி வெபண்னைணப் பற்றி�க்

நேகாட்காத்தி�ன் �ந்நேதின். ஒரு �ருஷத்துக்கு முன்பு இ�ள் பனை*யா�னைறி அரண்மினை�க்கு �ந்தி�ள். �ந்து எட்டு மி�தி கா�லாம்

மி�காக் குதூகாலாமி�ய் இருந்து �ந்தி�ள். என் நேதி�*�யாருக்குள்நேள இ�ள்தி�ன் சி�ர�ப்பும் �#னைளயா�ட்டும் காலாகாலாப்புமி�கா

இருந்து �ந்தி�ள். ந�லுமி�திமி�கா இ�ளுக்கு என்�நே�� நேநர்ந்தி�ருக்கா�றிது. அடிக்காடி நேசி�ர்ந்து நேப�கா�றி�ள். ப#ரனைமி

ப#டித்தி�ற்நேப�ல் இருக்கா�றி�ள்; சி�ர�ப்னைபநேயா மிறிந்து �#ட்ட�ள். உடம்புக்கு ஒன்றுமி�ல்னைலா என்கா�றி�ள். இ�ள் வெபற்நேறி�ர்காள்

ந�னைளக்கு �ந்து நேகாட்ட�ல், என்� மிறுவெமி�*� வெசி�ல்�வெதின்நேறி வெதிர�யா�#ல்னைலா..."

"தி�நேயா! வெகா�டும்ப�ளூர் இனைளயா நே�ள�ர�ன் வெசில்�ப் புதில்�# தி�நே�? இ�ருனைடயா வெபயார் ���தி� தி�நே�?" என்றி�ர்

நேசி�தி�டர்.

"ஆமி�ம், உமிக்கு எல்லா�ம் வெதிர�ந்தி�ருக்கா�றிநேதி!"

"இந்தி அரசி�ளங்குமிர�யா#ன் ஜா�திகாம் கூட என்��டம் இருக்கா�றிது. நேசிர்த்து னை�த்தி�ருக்கா�நேறின்! சிற்றுப் வெப�றுக்கா நே�ணும்!"

என்று வெசி�ல்லி�#ட்டு, நேசி�தி�டர் பக்காத்தி�லிருந்தி ஒரு பனை*யா வெபட்டினையாத் தி�றிந்து சி�றி�து நேநரம் புரட்டி��ர். ப#றிகு,

அதி�லிருந்து ஒரு ஜா�திகாக் குறி�ப்னைப எடுத்துக் கா��மி�ய்ப் ப�ர்த்தி�ர்.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 11. த�டும்�ரகோவ ம்

இந்ந�ள�ல் கும்பநேகா�ணம் என்றி வெபயார�ல் ஆங்கா�லா அகார�தி�யா#நேலா கூட இடம் வெபற்றி�ருக்கும் நகாரம் நம்முனைடயா கானைதி

நடந்தி கா�லாத்தி�ல் குடந்னைதி என்றும் குடமூக்கு என்றும் �*ங்காப்பட்டு �ந்திது. புண்ண�யாஸ்திலா மிகா�னைமியான்றி�, குடந்னைதி

நேசி�தி�டர�லும் அது புகாழ் வெபற்றி�ருந்திது.

குடந்னைதிக்குச் சிற்று தூரத்தி�ல் வெதின்நேமிற்குத் தி�னைசியா#ல் நேசி�*ர்காள�ன் இனைடக்கா�லாத் தினைலாநகாரமி�� பனை*யா�னைறி,

��னை� அள��#யா அரண்மினை� மி�டங்காளுடனும் ஆலாயா நேகா�புரங்காளுடனும் காம்பீரமி�காக் கா�ட்சி� அள�த்துக்

வெகா�ண்டிருந்திது.

பனை*யா�னைறி அரண்மினை�காள�ல் �சி�த்தி அரசி குலாத்தி��ர் அனை��ருனைடயா ஜா�திகாங்கானைளயும் குடந்னைதி நேசி�தி�டர்

நேசிகார�த்து னை�த்தி�ருந்தி�ர். அப்படிச் நேசிகார�த்து னை�த்தி�ருந்தி ஜா�திகாங்கானைளப் புரட்டித்தி�ன், வெகா�டும்ப�ளூர் இள�ரசி�

���தி�யா#ன் ஜா�திகாத்னைதி அ�ர் காண்வெடடுத்தி�ர்.

சி�றி�து நேநரம் ஜா�திகாத்னைதி உற்றுப் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி ப#றிகு, நேசி�தி�டர் ���தி�யா#ன் முகாத்னைதி ஏறி�ட்டுப் ப�ர்த்தி�ர்.

தி�ரும்ப ஜா�திகாத்னைதிப் ப�ர்த்தி�ர். இப்படி மி�ற்றி� மி�ற்றி�ப் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி�நேர தி�#ர, ��னையாத் தி�றிந்து ஒன்றும்

வெசி�ல்லுகா�றி �*�னையாக் கா�ண�#ல்னைலா.

"என்�, நேசி�தி�டநேர! ஏதி��து வெசி�ல்லாப் நேப�கா�றீர�, இல்னைலாயா�?" என்று குந்தினை� நேதி�# நேகாட்ட�ள்.

"தி�நேயா! என்�த்னைதிச் வெசி�ல்�து? எப்படி வெசி�ல்�து? முன் ஒரு திடனை� திற்வெசியாலா�கா இந்தி ஜா�திகாத்னைதி எடுத்துப்

ப�ர்த்நேதின். என்��நேலாநேயா நம்ப முடியா�#ல்னைலா. இப்படியும் இருக்கா முடியுமி� என்று சிந்நேதிகாப்பட்டு னை�த்து �#ட்நேடன்.

இப்நேப�து இந்திப் வெபண்ண�ன் தி�ருமுகாத்னைதியும் இந்தி ஜா�திகாத்னைதியும் நேசிர்த்துப் ப�ர்க்கும்நேப�து, தி�னைகாக்கா

நே�ண்டியா#ருக்கா�றிது!"

"தி�னைகாயும்! தி�னைகாயும்! நேப�துமி���னைர தி�னைகாத்து�#ட்டு ப#றிகு ஏதி��து குறி�ப்ப�கா வெசி�ல்லும்!"

"இது மி�காவும் அதி�ர்ஷ்ட ஜா�திகாம் தி�நேயா! தி�ங்காள் எதுவும் �#த்தி�யா�சிமி�கா ந�னை�த்துக் வெகா�ள்ள மி�ட்டீர்காள் என்று

வெசி�ல்கா�நேறின். திங்காளுனைடயா ஜா�திகாத்னைதிக் கா�ட்டிலும் கூட இது ஒருபடி நேமிலா��து. இம்மி�தி�ர� அதி�ர்ஷ்ட ஜா�திகாத்னைதி

ந�ன் இது�னைர ப�ர்த்திநேதியா#ல்னைலா!"

குந்தினை� புன்�னைகா புர�ந்தி�ள். ���தி�நேயா� வெ�ட்காப்பட்ட�ள�ய், "அக்கா�! இந்தி துரதி�ர்ஷ்டக்கா�ர�னையாப் நேப�ய் இ�ர்

உலாகாத்தி�நேலாநேயா இல்லா�தி அதி�ர்ஷ்டக்கா�ர� என்கா�றி�நேர! இப்படித்தி�ன் இருக்கும் அ�ர் வெசி�ல்லு�வெதில்லா�ம்!" என்றி�ர்.

"அம்மி�! என்� வெசி�ன்னீர்காள்? ந�ன் வெசி�ல்�து தி�றி���ல் என்னுனைடயா வெதி�*�னைலாநேயா �#ட்டு�#டுகா�நேறின்" என்றி�ர்

நேசி�தி�டர்.

"நே�ண்ட�ம், நேசி�தி�டநேர! நே�ண்ட�ம். அப்படிவெயால்லா�ம் வெசிய்து �#ட�தீர். ஏநேதி� ந�லுநேபருக்கு நல்லா ��ர்த்னைதியா�காச்

வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்டிரும். ஆ��ல் வெ�றுமிநே� வெப�துப்பனைடயா�காச் வெசி�ல்கா�றீநேர தி�#ர, குறி�ப்ப�கா ஒன்றும்

வெசி�ல்லா�#ல்னைலாநேயா? அதி��நேலாதி�ன் இ�ள் சிந்நேதிகாப்படுகா�றி�ள்!"

"குறி�ப்ப�காச் வெசி�ல்லா நே�ண்டுமி�? இநேதி� வெசி�ல்லுகா�நேறின்! ந�லு மி�தித்தி�ற்கு முன்��ல் அபசிகு�ம் மி�தி�ர� நேதி�ன்றிக்

கூடியா ஒரு கா�ர�யாம் நடந்திது. ஏநேதி� ஒன்று தி�றி� �#ழுந்திது; ஆ��ல் அது உண்னைமியா#ல் அபசிகு�ம் இல்னைலா.

அதி�லிருந்துதி�ன் இந்திக் நேகா�மிகாளுக்கு எல்லா� அதி�ர்ஷ்டங்காளும் �ரப்நேப�கா�ன்றி�!"

"���தி�! ந�ன் என்�டி வெசி�ன்நே�ன்? ப�ர்த்தி�யா�?" என்றி�ள் குந்தினை� நேதி�#.

"முன்��நேலாநேயா இ�ருக்கு நீங்காள் வெசி�ல்லி னை�த்தி�ருக்கா�றீர்காள் நேப�லிருக்கா�றிது!" என்றி�ள் ���தி�.

"ப�ர்த்தீர� நேசி�தி�டநேர இந்திப் வெபண்ண�ன் நேபச்னைசி!"

"நேபசிட்டும் தி�நேயா! இப்நேப�து எது நே�ண்டுமி���லும் நேபசிட்டும்! ந�னைளக்கு மின்�ர் மின்�னை� மிணந்துவெகா�ண்டு..."

"அப்படிச் வெசி�ல்லுங்காள். இளம் வெபண்காள�டம் காலியா�ணத்னைதிப் பற்றி�ப் நேபசி���ல் அல்லா�� அ�ர்காள் சிந்நேதி�ஷமி�காக்

நேகாட்டுக் வெகா�ண்டிருப்ப�ர்காள்?..."

"அனைதித்தி�ன் ந�னும் வெசி�ல்லா �ருகா�நேறின், தி�நேயா! தி�டுதி�ப்வெபன்று காலியா�ணப் நேபச்னைசி எடுக்காக்கூட�து அல்லா��?

எடுத்தி�ல், 'இந்திக் கா�*�னுக்குப் புத்தி�க் வெகாட்டு�#ட்டது' என்று வெசி�ல்லி �#டுவீர்காள்!"

"இ�ளுக்கு புருஷன் எங்கா�ருந்து �ரு��ன்? எப்நேப�து �ரு��ன்? அ�னுக்கு என்� அனைடயா�ளம்? - ஜா�திகாத்தி�லிருந்து

இனைதிவெயால்லா�ம் வெசி�ல்லாமுடியுமி�, நேசி�தி�டநேர!"

"ஆகா�! வெசி�ல்லா முடியா�மில் என்�? நன்றி�ய்ச் வெசி�ல்லா முடியும்!" என்று கூறி��#ட்டு, நேசி�தி�டர் ஜா�திகாத்னைதி மிறுபடியும்

கா���த்துப் ப�ர்த்தி�ர். கா���த்துப் ப�ர்த்தி�நேர�, அல்லாது கா���த்துப் ப�ர்ப்பது நேப�ல் அ�ர் ப�சி�ங்குதி�ன் வெசிய்தி�நேர�

நமிக்குத் வெதிர�யா�து.

ப#றிகு, தினைலாந�மி�ர்ந்து நேந�க்கா�, "அம்மிண�! இந்தி இள�ரசி�க்குக் காண�ன் வெ�கு தூரத்தி�லிருந்து �ரநே�ண்டியாதி�ல்னைலா.

சிமீபத்தி�ல் உள்ள�ன் தி�ன். ஆயா#னும் அந்தி வீர�தி� வீரன் இப்நேப�து இந்ந�ட்டில் இல்னைலா. காடல் காடந்து

வெசின்றி�ருக்கா�றி�ன்!" என்றி�ர் நேசி�தி�டர்.

இனைதிக் நேகாட்டதும் குந்தினை� ���தி�னையாப் ப�ர்த்தி�ள். ���தி�யா#ன் உள்ளத்தி�ல் வெப�ங்கா�யா உ�னைகானையா அ�ள் அடக்கா�க்

வெகா�ள்ளப் ப�ர்த்தும் முடியா�#ல்னைலா. முகாம் கா�ட்டி �#ட்டது.

"அப்புறிம் அ�ன் யா�ர்? என்� குலாம்? வெதிர�ந்துவெகா�ள்ள ஏதி��து அனைடயா�ளம் உண்ட�?"

"நன்றி�கா உண்டு. இந்திப் வெபண்னைண மிணந்து வெகா�ள்ளும் ப�க்கா�யாசி�லியா#ன் தி�ருக்காரங்காள�ல் சிங்கு - சிக்கார நேரனைகா

இருக்கும், அம்மி�!"

மீண்டும் குந்தினை� ���தி�னையாப் ப�ர்த்தி�ள். ���தி�யா#ன் முகாம் கா�#ந்து பூமி�னையாப் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டிருந்திது.

"அப்படியா���ல், இ�ளுனைடயா னைகாகாள�லும் ஏநேதினும் அனைடயா�ள நேரனைகா இல்லா�மிற் நேப�குமி�" என்றி�ள் குந்தினை� ப#ர�ட்டி.

"தி�நேயா! இ�ளுனைடயா ப�திங்கானைள எப்நேப�தி��து தி�ங்காள் ப�ர்த்திதுண்ட�?..."

"ஏன் நேசி�தி�டநேர! இது என்� ��ர்த்னைதி! அ�ளுனைடயா கா�னைலாப் ப#டிக்கும்படி என்னை�ச் வெசி�ல்கா�றீர�?"

"இல்னைலா; அப்படிவெயால்லா�ம் ந�ன் வெசி�ல்லா�#ல்னைலா. ஆ��ல் ஒரு கா�லாத்தி�ல் ஆயா#ரமி�யா#ரம் மின்�ர்குலாப் வெபண்காள், பட்ட

மிகா�ஷVகாள், அரசி�ளங்குமிர�காள், ர�ண�காள், மிகா�ர�ண�காள், இந்திப் வெபண்ணரசி�யா#ன் ப�திங்கானைளத் வெதி�டும்

ப�க்கா�யாத்துக்கா�காத் தி�ம் கா�டப்ப�ர்காள் தி�நேயா!"

"அக்கா�! இந்திக் கா�*�ர் என்னை�ப் பர�கா�சிம் வெசிய்கா�றி�ர். இதிற்கா�கா�� என்னை� அனை*த்து �ந்தீர்காள்? எழுந்தி�ருங்காள்

நேப�காலா�ம்!" என்று உண்னைமியா�காநே� வெப�ங்கா� �ந்தி நேகா�பத்துடன் கூறி���ள் ���தி�.

"நீ என்�த்துக்குப் பதிறுகா�றி�யாடி, வெபண்நேண! அ�ர் ஏதி��து வெசி�ல்லிக்வெகா�ண்டு நேப�காட்டும்..."

"ந�ன் ஏதி��து வெசி�ல்லி �#ட�#ல்னைலா. எல்லா�ம் இந்தி ஜா�திகாத்தி�ல் குறி�ப்ப#ட்டிருப்பனைதித்தி�ன் வெசி�ல்லுகா�நேறின். 'ப�தித்

தி�மினைர' என்று ஏநேதி� கா�#காள் உபசி�ரமி�கா �ர்ண�ப்ப�ர்காள். இந்திப் வெபண்ண�ன் உள்ளங்கா�னைலாச் சி�றி�து கா�ட்டச்

வெசி�ல்லுங்காள். அதி�ல் தி�மினைர இதிழ்காள�ன் நேரனைகா காட்ட�யாம் இருக்கும்."

"நேப�தும்! நேசி�தி�டநேர! இ�னைளப்பற்றி� இன்னும் ஏதி��து வெசி�ன்��ல் என்னை�க் னைகானையாப் ப#டித்து இழுத்துக் வெகா�ண்டு

புறிப்பட்டு �#டு��ள். இ�ளுக்கு ��ய்க்காப்நேப�கும் காண�னை�ப் பற்றி�க் வெகா�ஞ்சிம் வெசி�ல்லுங்காள்..."

"ஆகா�! வெசி�ல்கா�நேறின்! இ�னைளக் னைகாப்ப#டிக்கும் ப�க்கா�யா��ன் வீர�தி� வீர��யா#ருப்ப�ன்! நூறு நூறு நேப�ர்க்காளங்காள�ல்

முன்�ண�யா#ல் ந�ன்று ��னைகா மி�னைலா சூடு��ன். மின்��தி� மின்���யா#ருப்ப�ன். ஆயா#ரமி�யா#ரம் அரசிர்காள் நேப�ற்றிச்

சிக்கார�ர்த்தி�யா#ன் சி�ம்மி�சி�த்தி�ல் பன்வெ�டுங் கா�லாம் வீற்றி�ருப்ப�ன்..."

"நீர் வெசி�ல்�னைதி ந�ன் நம்ப�#ல்னைலா. அது எப்படி நடக்கா முடியும்?" என்று நேகாட்ட குந்தினை� நேதி�#யா#ன் முகாத்தி�நேலா ஆர்�மும்

மிகா�ழ்ச்சி�யும் ஐயாமும் கா�னைலாயும் காலாந்து தி�ண்ட�மி�டி�.

"ந�னும் நம்ப�#ல்னைலா. இ�ர் எனைதிநேயா� ந�னை�த்துக் வெகா�ண்டு நேபசுகா�றி�ர். இப்படிச் வெசி�ன்��ல் திங்காளுக்குச்

சிந்நேதி�ஷமி�யா#ருக்கும் என்று கூறுகா�றி�ர்!" என்றி�ள் ���தி�.

"இன்று நீங்காள் நம்ப��#ட்ட�ல் ப�திகாமி�ல்னைலா. ஒரு கா�லாத்தி�ல் நம்புவீர்காள். அப்நேப�து இந்தி ஏனை*ச் நேசி�தி�டனை� மிறிந்து

�#ட�தீர்காள்..."

"அக்கா�! ந�ம் நேப�காலா�மி�?" என்று மிறுபடி நேகாட்ட�ள் ���தி�. அ�ளுனைடயா கார�யா �#*�காள�ன் ஓரங்காள�ல் இரு காண்ணீர்த்

துள�காள் எட்டிப் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி�.

"இன்னும் ஒநேர ஒரு �#ஷயாம் வெசி�ல்லி�#டுகா�நேறின். அனைதிக் நேகாட்டு�#ட்டுப் புறிப்படுங்காள். இந்தி இள�ரசி�னையா மிணந்து

வெகா�ள்ளப் நேப�கும் வீரனுக்கு பற்பலா அப�யாங்காளும், காண்டங்காளும் ஏற்படும். பனைகா�ர்காள் பலார் உண்டு..."

"ஐநேயா�!"

"ஆ��ல் அவ்�ளவு அப�யாங்காளும் காண்டங்காளும் முடி�#ல் பறிந்து நேப�கும். பனைகா�ர்காள் படுந�சிம் அனைட��ர்காள். இந்தித்

நேதி�#னையா அனைடயும் ந�யாகான் எல்லா�த் தினைடகானைளயும் மீறி� மிநேகா�ன்�தி பதி�#னையா அனைட��ன்... இனைதி�#ட முக்கா�யாமி��

வெசிய்தி� ஒன்று உண்டு தி�நேயா! ந�ன் �யாதி���ன். ஆனைகாயா�ல் உள்ளனைதி ஒள�யா�மில் மி�ம் �#ட்டுச் வெசி�ல்கா�நேறின். இந்திப்

வெபண்ண�ன் �யா#ற்னைறி நீங்காள் ஒரு ந�ள் ப�ருங்காள். அதி�ல் ஆலினைலாயா#ன் நேரனைகாகாள் இல்லா��#ட்ட�ல் ந�ன் இந்தி

நேசி�தி�டத் வெதி�*�னைலாநேயா �#ட்டு�#டுகா�நேறின்..."

"ஆலினைலாயா#ன் நேரனைகாயா#ல் என்� �#நேசிஷம், நேசி�தி�டநேர?"

"ஆலினைலாயா#ன் நேமில் பள்ள�க்வெகா�ண்ட வெபருமி�ன் யா�ர் என்பது வெதிர�யா�தி�? அந்தித் தி�ருமி�லின் அம்சித்துடன் இ�ள்

�யா#ற்றி�ல் ஒரு ப#ள்னைள ப#றிப்ப�ன். இ�ளுனைடயா ந�யாகானுக்கா��து பலா இனைடஞ்சில்காள், திடங்கால்காள், அப�யாங்காள்,

காண்டங்காள் எல்லா�ம் உண்டு. ஆ��ல் இந்திப் வெபண்ண�ன் �யா#ற்றி�ல் அ�திர�க்காப் நேப�கும் குமி�ரனுக்குத் திடங்கால்

என்பநேதி கா�னைடயா�து. அ�ன் ந�னை�த்திவெதில்லா�ம் னைகாகூடும்; எடுத்திவெதில்லா�ம் ந�னைறிநே�றும், அ�ன் வெதி�ட்டவெதில்லா�ம்

வெப�ன்��கும்; அ�ன் கா�ல் னை�த்தி இடவெமில்லா�ம் புலிக்வெகா�டி பறிக்கும். தி�நேயா! இ�ளுனைடயா குமி�ரன் நடத்தி�ச் வெசில்லும்

னைசின்யாங்காள் வெப�ன்�� நதி�யா#ன் புது வெ�ள்ளத்னைதிப் நேப�ல் எங்கும் திங்குதினைடயா#ன்றி�ச் வெசில்லும். ஜாயாலாஷ்மி�

அ�னுக்குக் னைகாகாட்டி ந�ன்று நேசி�காம் புர���ள். அ�ன் ப#றிந்தி ந�ட்டின் புகாழ் மூவுலாகாமும் பரவும். அ�ன் ப#றிந்தி குலாத்தி�ன்

கீர்த்தி� உலாகாம் உள்ள அளவும் ந�ன்று ந�லாவும்!..."

இவ்��று நேசி�தி�டர் வெசி�ல்லி �ந்தி நேப�து குந்தினை� நேதி�# அ�ருனைடயா முகாத்னைதிநேயா ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டு, அ�ர் கூறி�யா

��ர்த்னைதிகானைள ஒன்று �#ட�மில் �#ழுங்குப�ள் நேப�ல் நேகாட்டுக் வெகா�ண்டிருந்தி�ள்.

"அக்கா�!" என்றி தீ�மி�� குரனைலாக் நேகாட்டுத் தி�டுக்கா�ட்டுத் தி�ரும்ப#ப் ப�ர்த்தி�ள்.

"எ�க்கு என்�நேமி� வெசிய்கா�றிது!" என்று நேமிலும் தீ�மி�காக் கூறி���ள் ���தி�. தி�டீவெரன்று மியாங்கா�த் தினைரயா#ல்

சி�ய்ந்தி�ள்.

"நேஜா�சி�யாநேர! சீக்கா�ரம் வெகா�ஞ்சிம் திண்ணீர் வெகா�ண்டு ��ருங்காள்!" என்று குந்தினை� வெசி�ல்லி�#ட்டு, ���தி�னையாத் தூக்கா�

மிடியா#ல் நேப�ட்டுக் வெகா�ண்ட�ள். நேசி�தி�டர் திண்ணீர் வெகா�ண்டு �ந்தி�ர். குந்தினை� திண்ணீனைர ��ங்கா� ���தி�யா#ன்

முகாத்தி�ல் வெதிள�த்தி�ள்.

"ஒன்றும் நேநர�து. அம்மி�! கா�னைலாப்பட�தீர்காள்..." என்றி�ர் நேசி�தி�டர்.

"ஒரு கா�னைலாயும் இல்னைலா. இ�ளுக்கு இது �*க்காம். இந்தி மி�தி�ர� இது�னைரயா#ல் ஐந்தி�று திடனை� ஆகா��#ட்டது! சிற்றுப்

நேப���ல் காண் �#*�த்து எழுந்தி�ருப்ப�ள். எழுந்திதும் இது பூநேலா�காமி�, னைகாலா�சிமி� என்று நேகாட்ப�ள்!" என்றி�ள் குந்தினை�.

ப#றிகு சி�றி�து வெமில்லியா குரலில், "நேஜா�சி�யாநேர! முக்கா�யாமி�கா ஒன்று நேகாட்பதிற்கா�காநே� உங்காள�டம் �ந்நேதின். ந�டு

நகாரங்காள�நேலா சி�லா கா�லாமி�கா ஜா�ங்காள் ஏநேதிநேதி� நேபசி�க் வெகா�ள்கா�றி�ர்காள�நேமி? ���த்தி�ல் சி�லா ந�ள�கா ��ல் நட்சித்தி�ரம்

நேதி�ன்றுகா�றிநேதி? இர�ஜ்யாத்துக்கு ஏதி��து ஆபத்து உண்ட�? மி�றுதில், கு*ப்பம் ஏநேதினும் ஏற்படுமி�?" என்று

இனைளயாப#ர�ட்டி நேகாட்ட�ள்.

"அனைதி மிட்டும் என்னை�க் நேகாட்கா�தீர்காள், தி�நேயா! நேதிசிங்காள், இர�ஜ்யாங்காள், இர�ஜா�ங்கா ந�காழ்ச்சி�காள் - இ�ற்றுக்வெகால்லா�ம்

ஜா�திகாமும் கா�னைடயா�து; நேஜா�சி�யாமும் வெசி�ல்லா முடியா�து. ந�ன் பயா#ன்றி �#த்னைதியா#ல் அவெதில்லா�ம் �ர�#ல்னைலா.

`���காளும், ர�ஷVகாளும், மிகா�ன்காளும், நேயா�கா�காளும் ஒருநே�னைள `�� தி�ருஷ்டியா#ல் ப�ர்த்துச் வெசி�ல்லாலா�ம். இந்தி

ஏனை*க்கு அந்திச் சிக்தி� கா�னைடயா�து. இர�ஜாரீகா கா�ர�யாங்காள�ல் ந�ள், நட்சித்தி�ரம், ஜா�திகாம், நேஜா�சி�யாம் எல்லா�ம் சிக்தி�யாற்றுப்

நேப�ய்�#டுகா�ன்றி�..."

"நேஜா�சி�யாநேர! மி�கா சி�மிர்த்தி�யாமி�காப் நேபசுகா�றீர்! இர�ஜா�ங்காத்துக்கு நேஜா�சி�யாம் ப�ர்க்கா நே�ண்ட�ம். ஆ��ல் என்

திந்னைதினையாப் பற்றி�யும் சிநேகா�திரர்கானைளப் பற்றி�யும் ப�ர்த்துச் வெசி�ல்லாலா�ம் அல்லா��? அ�ர்காளுனைடயா ஜா�திகாத்னைதிப்

ப�ர்த்தி�ல் இர�ஜா�ங்கா ஜா�திகாத்னைதிப் ப�ர்த்திதுநேப�ல் ஆகா��#டும் அல்லா��?"

"சி��கா�சிமி�கா இன்வெ��ரு ந�ள் ப�ர்த்துச் வெசி�ல்கா�நேறின். அம்மி�! வெப�து��கா, இது கு*ப்பங்காளும் அப�யாங்காளும்

ந�னைறிந்தி கா�லாம். எல்நேலா�ருநேமி சி�றி�து ஜா�க்கா�ரனைதியா�கா இருக்கா நே�ண்டியாதுதி�ன்..."

"நேஜா�சி�யாநேர! என் திந்னைதி சிக்கார�ர்த்தி�... பனை*யா�னைறினையா �#ட்டுத் திஞ்சி�வூருக்குப் நேப��தி�லிருந்து எ�க்கு ஒநேர

கா�னைலாயா�யா#ருக்கா�றிது."

"முன்�நேமி வெசி�ன்நே�நே�, தி�நேயா! மிகா�ர�ஜா�வுக்குப் வெபர�யா காண்டம் இருக்கா�றிது திங்காள் குடும்பத்துக்கும் வெபர�யா

அப�யாங்காள் இருக்கா�ன்றி�. துர்க்கா� நேதி�#யா#ன் அருள் மிகா�னைமியா#��ல் எல்லா�ம் ந��ர்த்தி�யா�கும்."

"அக்கா�! ந�ம் எங்நேகா இருக்கா�நேறி�ம்?" என்று ���தி�யா#ன் தீ�க் குரல் நேகாட்டது.

குந்தினை�யா#ன் மிடியா#ல் தினைலா னை�த்துப் படுத்தி�ருந்தி ���தி� காண்ண�னைமிகானைள �ண்டின் சி�றிகுகானைளநேப�ல் வெகா�ட்டி மிலார

மிலார �#*�த்தி�ள்.

"காண்மிண�! இன்னும் ந�ம் இந்தி பூநேலா�காத்தி�நேலாதி�ன் இருக்கா�நேறி�ம்! வெசி�ர்க்கா நேலா�காத்துக்கு அனை*த்துப் நேப�கா புஷ்பகா

�#மி��ம் இன்னும் �ந்து நேசிர�#ல்னைலா. எழுந்தி�ரு! நம்முனைடயா குதி�னைர பூட்டியா ரதித்தி�நேலாநேயா ஏறி�க்வெகா�ண்டு

அரண்மினை�க்குப் நேப�காலா�ம்!" என்றி�ள் குந்தினை�.

���தி� எழுந்து உட்கா�ர்ந்து வெகா�ண்டு, "ந�ன் மியாக்காம் நேப�ட்டு �#ழுந்து�#ட்நேட��!" என்றி�ள்.

"மியாக்காம் நேப�ட�#ல்னைலா; அக்கா��#ன் மிடியா#ல் படுத்துக் வெகா�ஞ்சிம் தூங்கா��#ட்ட�ய்! தி�லா�ட்டுக்கூடப் ப�டிநே�ன். உன்

கா�தி�ல் �#*�#ல்னைலாயா�?"

"நேகா�ப#க்கா�தீர்காள், அக்கா�! என்னை� அறி�யா�மிநேலா தினைலா கா�றுகா�றுத்து �ந்து�#ட்டது."

"கா�றுகா�றுக்கும், கா�றுகா�றுக்கும். இந்தி நேஜா�சி�யார் எ�க்கு அப்படி நேஜா�சி�யாம் வெசி�ல்லியா#ருந்தி�ல் எ�க்குக் கூடத்தி�ன்

கா�றுகா�றுத்தி�ருக்கும்."

"அதி��ல் இல்னைலா. அக்கா�! இ�ர் வெசி�ன்�னைதிவெயால்லா�ம் ந�ன் நம்ப#�#ட்நேட��?"

"நீ நம்ப#��நேயா�, நம்ப�#ல்னைலாநேயா�? ஆ��ல் நேஜா�சி�யார் பயாந்நேதி நேப�ய்�#ட்ட�ர்! உன்னை�ப் நேப�ன்றி பயாங்வெகா�ள்ள�னையா

இ��நேமில் எங்கும் அனை*த்துப் நேப�காக் கூட�து..."

"ந�ன் தி�ன் நேசி�தி�டர�டம் �ர�#ல்னைலாவெயான்று அப்நேப�நேதி வெசி�ன்நே�நே�! நீங்காள்தி�நே�...?"

"என் குற்றிந்தி�ன். எழுந்தி�ரு, நேப�காலா�ம். ��சில் �னைரயா#ல் ந�லு அடி நடக்கா முடியுமி�? இல்லா��#ட்ட�ல் இடுப்ப#ல் எடுத்து

னை�த்துக் வெகா�ண்டு நேப�கா நே�ணுமி�?"

"நே�ண்ட�ம்! நே�ண்ட�ம்! நன்றி�ய் நடக்கா முடியும்."

"சிற்றுப் வெப�றுங்காள், தி�நேயா! நேதி�#யா#ன் ப#ரஸ�திம் திருகா�நேறின், ��ங்கா�க் வெகா�ண்டு நேப�ங்காள்" என்று நேஜா�சி�யார் வெசி�ல்லி

�#ட்டு ஓனைலாச் சு�டினையாக் காட்டத் வெதி�டங்கா���ர்.

"நேஜா�சி�யாநேர! எ�க்கு என்�வெ�ல்லா�நேமி� வெசி�ன்னீர்காள்; அக்கா�வுக்கு ஒன்றுநேமி வெசி�ல்லா �#ல்னைலாநேயா?" என்று ���தி�

கூறி���ள்.

"அம்மி�! இனைளயா ப#ர�ட்டிக்கு எல்லா�ம் வெசி�ல்லியா#ருக்கா�நேறின். புதி�தி�கா என்� வெசி�ல்லா நே�ண்டும்?"

"அக்கா�னை� மிணந்து வெகா�ள்ளப் நேப�கும் வீர�தி� வீரர்..."

"அசிகா�யா சூரர்" என்று குந்தினை� குறுக்கா�ட்டுச் வெசி�ன்��ள்.

"சிந்நேதிகாம் என்�? மிகா� பர�க்கா�ரமிசி�லியா�� இர�ஜாகுமி�ரர்..."

"முப்பத்தி�ரண்டு சி�முத்ர�கா� லாட்சிணமும் வெப�ருந்தி�யா�ர்; புத்தி�யா#ல் ப#ரகாஸ்பதி�; �#த்னைதியா#ல் சிரஸ்�தி�; அ*கா�நேலா

மின்மிதின்; ஆற்றிலில் அர்ஜாq�ன்!"

"இனைளயா ப#ர�ட்டிக்கு ஏற்றி அந்தி ஸqகுமி�ரர�� இர�ஜாகுமி�ரர் எங்கா�ருந்து எப்நேப�து �ரு��ர்."

"�ருகா�றி�ர், தி�நேயா! �ருகா�றி�ர்! காட்ட�யாம் �ரப்நேப�கா�றி�ர் அதி� சீக்கா�ரத்தி�நேலாநேயா �ரு��ர்."

"எப்படி �ரு��ர்? குதி�னைர நேமிநேலா �ரு��ர�? ரதித்தி�ல் ஏறி� �ரு��ர�? யா�னை�நேமில் �ரு��ர�? கா�ல் நனைடயா�கா �ரு��ர�?

அல்லாது நேநநேர ஆகா�சித்தி�லிருந்து கூனைரனையாப் வெப�த்துக் வெகா�ண்டு �ந்து குதி�ப்ப�ர�!" என்று குந்தினை� நேதி�# நேகாலியா�காக்

நேகாட்ட�ள்.

"அக்கா�! குதி�னைர கா�லாடிச் சித்திம் நேகாட்கா�றிது!" என்று ���தி� சி�றி�து பரபரப்புடன் வெசி�ன்��ள்.

"ஒரு�ருக்கும் நேகாள�திது உ�க்கு மி�த்தி�ரம் அதி�சியாமி�ய்க் நேகாட்கும்!"

"இல்னைலா, நே�டிக்னைகாக்குச் வெசி�ல்லா�#ல்னைலா. இநேதி� நேகாளுங்காள்!"

உண்னைமியா�காநே� அப்நேப�து வீதி�யா#ல் குதி�னைர ஒன்று �#னைரந்து �ரும் கா�லாடி சித்திம் நேகாட்டது.

"நேகாட்ட�ல் என்�டி? குடந்னைதிப் பட்டணத்தி�ன் வீதி�காள�ல் குதி�னைர நேப�கா�மிலா� இருக்கும்?" என்றி�ள் குந்தினை�.

"இல்னைலா; இங்நேகா �ருகா�றிது மி�தி�ர� நேதி�ன்றி�யாது!"

"உ�க்கு ஏதி��து �#சி�த்தி�ரமி�காத் நேதி�ன்றும். எழுந்தி�ரு, நேப�காலா�ம்!"

இச்சிமியாத்தி�ல் அந்தி வீட்டின் ��சிலில் ஏநேதி� கு*ப்பமி�� சித்திம் நேகாட்டது. குரல் ஒலிகாளும் நேகாட்ட�.

"இதுதி�நே� நேஜா�சி�யார் வீடு?"

"ஆமி�ம்; நீ யா�ர்?"

"நேஜா�சி�யார் இருக்கா�றி�ர�?"

"உள்நேள நேப�காக் கூட�து!"

"அப்படித்தி�ன் நேப�நே�ன்!"

"�#டமி�ட்நேடன்"

"நேஜா�சி�யானைரப் ப�ர்க்கா நே�ண்டும்."

"அப்புறிம் ��"

"அப்புறிம் �ர முடியா�து; எ�க்கு மி�க்கா அ�சிரம்!"

"அநேட! அநேட! ந�ல்! ந�ல்!"

"சிற்று �#லாகா�ப்நேப�! திடுத்தி�நேயா�, வெகா�ன்று�#டுநே�ன்..."

"ஐயா�! ஐயா�! நே�ண்ட�ம்! உள்நேள நேப�கா நே�ண்ட�ம்!"

இத்தினைகாயா கு*ப்பமி�� கூச்சில் வெநருங்கா� வெநருங்கா�க் நேகாட்டது; பட�ர் என்றி ��சிற் காதிவு தி�றிந்திது. அவ்�ளவு

ப#ரமி�திமி�� திடபுடலுடன் ஒரு ��லிபன் உள்நேள தி�டும்ப#ரநே�சிமி�கா �ந்தி�ன். அ�னை�ப் ப#ன்��லிருந்து நேதி�ள்கானைளப்

ப#டித்து இழுக்கா ஒரு�ன் முயான்று வெகா�ண்டிருந்தி�ன். ��லிபன் தி�மி�றி�க்வெகா�ண்டு ��சிற்படினையாக் காடந்து உள்நேள

�ந்தி�ன். �ந்தி ��லிபன் யா�ர் என்று ��சிகார்காள் ஊகா�த்தி�ருப்ப�ர்காள். நமிது வீரன் �ந்தி�யாத்நேதி�ன்தி�ன்!

வீட்டுக்குள்நேள இருந்தி மூன்று நேபருனைடயா காண்காளும் ஏகா கா�லாத்தி�ல் அவ்வீரனை�ப் ப�ர்த்தி�.

�ந்தி�யாத்நேதி�னும் உள்ள�ருந்தி�ர்கானைளப் ப�ர்த்தி�ன். இல்னைலா; உள்நேளயா#ருந்தி�ர்காள�ல் ஒரு�னைரத் தி�ன் ப�ர்த்தி�ன்.

அது கூட இல்னைலா. குந்தினை� நேதி�#னையா அ�ன் முழுனைமியா�காப் ப�ர்க்கா�#ல்னைலா. அ�ளுனைடயா வெப�ன் முகாத்னைதி மிட்டுநேமி

ப�ர்த்தி�ன். முகாத்னைதியா��து முழுனைமியும் ப�ர்த்தி��� என்றி�ல், அதுவும் இல்னைலா! �#யாப்ப#��ல் சி�றி�து �#ர�ந்தி�ருந்தி

அ�ளுனைடயா ப�ளச் வெசிவ்��யா#ன் இதிழ்கானைளப் ப�ர்த்தி�ன்; காம்பீரமும் �#யாப்பும் குறும்புச் சி�ர�ப்பும் திதும்ப#யா#ருந்தி

அ�ளுனைடயா அகான்றி காண்கானைளப் ப�ர்த்தி�ன். காண்ண�னைமிகானைளயும் கார�யா புரு�ங்கானைளயும் ப�ர்த்தி�ன். திங்கா �ர்ண

வெநற்றி�னையாப் ப�ர்த்தி�ன். குங்குமிச் சி��ப்ப�� கு*�ந்தி கான்�ங்கானைளப் ப�ர்த்தி�ன். சிங்னைகாவெயா�த்தி �ழு�ழுப்ப��

காழுத்னைதிப் ப�ர்த்தி�ன். இவ்�ளனை�யும் ஒநேர சிமியாத்தி�ல் தி��த் தி��யா�காப் ப�ர்த்தி�ன். தி��த்தி��யா�கா அனை� மி�த்தி�ல்

பதி�ந்தி�.

இவெதில்லா�ம் சி�லா �#ந�டி நேநரந்தி�ன். உடநே� சிட்வெடன்று தி�ரும்ப#ச் நேசி�தி�டருனைடயா சீடனை� நேந�க்கா�, "ஏ�ப்ப�, உள்நேள

வெபண் ப#ள்னைளகாள் இருக்கா�றி�ர்காள் என்று நீ வெசி�ல்லாக் கூட�து? வெசி�ல்லியா#ருந்தி�ல் ந�ன் இப்படி �ந்தி�ருப்நேப��?"

என்று நேகாட்டுக் வெகா�ண்நேட சீடனை� மிறுபக்காம் திள்ள�க் வெகா�ண்டு ��சிற்படினையா மீண்டும் காடந்தி�ன். ஆயா#னும் வெ�ள�யா#ல்

நேப��திற்குள் இன்னும் ஒரு திடனை� குந்தினை�நேதி�#னையாத் தி�ரும்ப#ப் ப�ர்த்து �#ட்டுத்தி�ன் நேப���ன்.

"அநேட அப்ப�! புயால் அடித்து ஓய்ந்திது நேப�ல் அல்லா�� இருக்கா�றிது?" என்றி�ள் குந்தினை�ப் ப#ர�ட்டி.

"இன்னும் ஓய்ந்திப�டில்னைலா; அநேதி� நேகாளுங்காள்!" என்றி�ள் வெகா�டும்ப�ளூர் இள�ரசி�.

��சிலில் இன்�மும் �ந்தி�யாத்நேதி�னுக்கும் நேசி�தி�டர�ன் சீடனுக்கும் திர்க்காம் நடந்துவெகா�ண்டிருந்திது.

"நேஜா�சி�யாநேர! இ�ர் யா�ர்?" என்றி�ள் குந்தினை�.

"வெதிர�யா�து, தி�நேயா! யா�நேர� அசிலூர்க்கா�ரர் மி�தி�ர� இருக்கா�றிது. வெபர�யா முரட்டுப் ப#ள்னைளவெயான்று நேதி�ன்றுகா�றிது."

குந்தினை� தி�டீவெரன்று எனைதிநேயா� ந�னை�த்துக் வெகா�ண்டு காலாகாலாவெ�ன்று சி�ர�த்தி�ள்.

"எதிற்கா�கா அக்கா� சி�ர�க்கா�றீர்காள்."

"எதிற்கா�கா��? எ�க்கு �ரப்நேப�கும் மிண�ளன் குதி�னைரயா#ல் �ரப்நேப�கா�றி���, யா�னை�யா#ல் �ரப்நேப�கா�றி���, அல்லாது

கூனைர �*�யா�கா �ந்து குதி�க்காப் நேப�கா�றி��� என்று நேபசி�க்வெகா�ண்டிருந்நேதி�நேமி அனைதி ந�னை�த்துக் வெகா�ண்டு சி�ர�த்நேதின்!"

இப்நேப�து ���தி�க்கும் சி�ர�ப்புத் தி�ங்கா முடியா�மில் �ந்திது.

இரு�ருனைடயா சி�ர�ப்பும் காலாந்து அனைலா அனைலாயா�கா எழுந்திது.

வெ�ள�யா#ல் எழுந்தி சிச்சிரவுச் சிப்திம் கூட இந்தி இரு மிங்னைகாயார�ன் சி�ர�ப்ப#ன் ஒலியா#ல் அடங்கா��#ட்டது.

நேசி�தி�டர் வெமிN� சி�ந்தினை�யா#ல் ஆழ்ந்தி�ர�ய், அரசி குமி�ர�காள் இரு�ருக்கும் குங்குமிம் வெகா�டுத்தி�ர்.

வெபற்றுக் வெகா�ண்டு இரு�ரும் எழுந்தி�ர். வீட்டுக்கு வெ�ள�யா#ல் வெசின்றி�ர்.

நேசி�தி�டரும் கூட �ந்தி�ர்.

வீட்டு ��சிலில் சி�றி�து ஒதுங்கா� ந�ன்றி �ந்தி�யாத்நேதி�ன், வெபண்மிண�கானைளப் ப�ர்த்திதும், "மின்��க்காநே�ண்டும். உள்நேள

வெபண்காள் இருக்கா�றி�ர்காள் என்று இந்திப் புத்தி�சி�லி வெசி�ல்லா�#ல்னைலா. ஆனைகாயா#��ல்தி�ன் அப்படி அ�சிரமி�கா

�ந்து�#ட்நேடன்! அதிற்கா�கா மின்��க்கா நே�ண்டும்!" என்று உரத்தி குரலில் வெசி�ன்��ன்.

குந்தினை� மிலார்ந்தி முகாத்துடன் குறும்பும் நேகாலியும் மி�டுக்கும் திதும்ப#யா காண்காள���ல் �ந்தி�யாத்நேதி�னை� ஒரு திடனை�

ஏறி�ட்டுப் ப�ர்த்தி�ள். ஒரு ��ர்த்னைதியும் மிறுவெமி�*� வெசி�ல்லா�#ல்னைலா. ���தி�னையா ஒரு னைகாயா#��ல் ப#டித்து இழுத்துக்

வெகா�ண்டு ரதிம் ந�ன்றி ஆலாமிரத்திடினையா நேந�க்கா�ச் வெசின்றி�ள்.

"குடந்னைதி நகாரத்துப் வெபண்காளுக்கு மிர�யா�னைதிநேயா வெதிர�யா�து நேப�லிருக்கா�றிது. ஏதிட� ஒரு மி��தின் �லியா �ந்து

நேபசுகா�றி�நே� என்பதிற்கா�கா���து தி�ரும்ப#ப் ப�ர்த்து ஒரு ��ர்த்னைதி பதி�ல் வெசி�ல்லாக் கூட�நேதி�?" என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன்

இனைரந்து கூறி�யாது அ�ர்காள் கா�தி�ல் �#ழுந்திது.

ரதித்தி�ல் குதி�னைரனையாப் பூட்டிச் சி�ரதி� ஆயாத்திமி�கா ந�றுத்தி�யா#ருந்தி�ன்.

இள�ரசி�காள் இரு�ரும் ரதித்தி�ல் ஏறி�க் வெகா�ண்டதும், ரதி சி�ரதி�யும் முன்��ல் ஏறி�க் வெகா�ண்ட�ன்.

ரதிம் அர�சி�லா�ற்றிங்கானைரனையா நேந�க்கா� �#னைரந்து வெசின்றிது.

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் ரதிம் மினைறியும் �னைரயா#ல் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டு ந�ன்றி�ன்.

 

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 12. நாந்த�னி�

வெகா�ள்ள�ட கானைரயா#ல் படகா�ல் ஏற்றி� ந�ம் �#ட்டு �#ட்டு �ந்தி �ந்தி�யாத்நேதி�ன் குடந்னைதி நேசி�தி�டர�ன் வீட்டுக்கு அச்சிமியாம்

எப்படி �ந்து நேசிர்ந்தி�ன் என்பனைதி வெசி�ல்லா நே�ண்டும் அல்லா��?

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் படகா�ல் ஏறி�யானைதி ஆட்நேசிப#த்தி னைசி�ப் வெபர�யா�ர், படகு நகாரத் வெதி�டங்கா�யாதும், �ந்தி�யாத்நேதி�னை�ப்

ப�ர்த்து, "திம்ப#! உ�க்கா�காப் நேப���ல் நேப�கா�றிது என்று இ�னை� ஏறி�#ட்நேடன். ஆ��ல் ஓடத்தி�ல் இருக்கும் �னைரயா#ல்

இ�ன் அந்தி எட்வெடழுத்துப் வெபயானைரச் வெசி�ல்லாநே� கூட�து. வெசி�ன்��ல் இ�னை� இந்திக் வெகா�ள்ள�டத்தி�ல் ப#டித்துத்

திள்ள��#டச் வெசி�ல்லுநே�ன். ஓடக்கா�ரர்காள் என்னுனைடயா ஆட்காள்!" என்றி�ர்.

"நம்ப# அடிகாநேள! திங்காளுனைடயா தி�ருச்வெசி�#யா#ல் �#ழுந்திதி�?" என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் நேகாட்ட�ன்.

"இ�ர் ஐந்வெதிழுத்துப் வெபயானைரச் வெசி�ல்லா�தி�ருந்தி�ல் ந�னும் எட்வெடழுத்துத் தி�ருந�மித்னைதிச் வெசி�ல்லா�#ல்னைலா!" என்றி�ன்

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன்.

"சி�ஷ�த் சி��வெபருமி�னுனைடயா பஞ்சி�ட்சிரத் தி�ருமிந்தி�ரத்னைதிச் வெசி�ல்லாக் கூட�து என்று இ�ன் யா�ர் தினைட வெசிய்�திற்கு?

முடியா�து! முடியா�து!

காற்றூனைணப்பூட்டி காடலிற் ப�ய்ச்சி�னும்

நற்றுனைணயா��து நமிசி���யாநே�!"

என்று னைசி�ப் வெபர�யா�ர் காம்பீர கார்ஜானை� வெசிய்தி�ர்.

"ந�டிநே�ன் ந�டி ந�ன் காண்டு வெகா�ண்நேடன்

ந�ர�யாண� என்னும் ந�மிம்!"

என்று ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் உரத்தி குரலில் ப�டத் வெதி�டங்கா���ன்.

"சி�� சி�� சி���!" என்று னைசி�ர் இரண்டு கா�தி�லும் னைகா�#ரனைலா னை�த்து அனைடத்துக் வெகா�ண்ட�ர்.

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் ப�ட்னைட ந�றுத்தி�யாதும், னைசி�ர் கா�தி�ல் னை�த்தி�ருந்தி �#ரல்கானைள எடுத்தி�ர்.

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் �ந்தி�யாத்நேதி�னை�ப் ப�ர்த்து, "திம்ப#! நீநேயா அந்தி வீர னைசி�னைரக் வெகா�ஞ்சிம் நேகாள். இ�ர் தி�ருமி�லின்

வெபயானைரக் நேகாட்பதிற்நேகா இவ்�ளவு காஷ்டப்படுகா�றி�நேர? ஸ்ரீரங்காத்தி�ல் பள்ள� வெகா�ண்டிருக்கும் வெபருமி�ள�ன் ப�தி

காமிலாங்கானைள அலாம்ப# �#ட்டுத்தி�ன் இந்திக் வெகா�ள்ள�ட நதி� கீநே* �ருகா�றிது. வெபருமி�ள�ன் ப�திம்பட்ட தீர்த்திம் புண்ண�யா

தீர்த்திம் என்றுதி�நே� சி��வெபருமி�ன் தி�ரு��னை�க்கா��லில் அந்தித் திண்ணீர�நேலாநேயா முழுகா�த் தி�ம் வெசிய்கா�றி�ர்?" என்று

வெசி�ல்லு�திற்குள்நேள னைசி�ப் வெபர�யா�ர் மி�கா வெ�குண்டு ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் மீது ப�ய்ந்தி�ர். படகா�ல் ஓரத்தி�ல் இரண்டு

நேபரும் னைகாகாலாக்காநே�, படகு கா�#ழ்ந்து �#டும் நேப�லிருந்திது. ஓடக்கா�ரர்காளும் �ந்தி�யாத்நேதி�னும் குறுக்கா�ட்டு அ�ர்கானைள

�#லாக்கா���ர்காள்.

"பக்தி சி�நேர�மிண�காநேள! நீங்காள் இரு�ரும் இந்திக் வெகா�ள்ள�ட வெ�ள்ளத்தி�நேலா �#ழுந்து நேநநேர நேமி�ட்சித்துக்குப் நேப�கா

ஆனைசிப்படு�தி�காத் நேதி�ன்றுகா�றிது. ஆ��ல் எ�க்கு இன்னும் இந்தி உலாகாத்தி�ல் வெசிய்யா நே�ண்டியா கா�ர�யாங்காள்

மி�ச்சிமி�ருக்கா�ன்றி�!" என்றி�ன் �ந்தி�யாத்நேதி�ன்.

ஓடக்கா�ரர்காள�ல் ஒரு�ன், "வெகா�ள்ள�டத்தி�ல் �#ழுந்தி�ல் நேமி�ட்சித்துக்குப் நேப��து ந�ச்சியாநேமி�, என்�நேமி� வெதிர�யா�து!

ஆ��ல் முதினைலாயா#ன் �யா#ற்றுக்குள் ந�ச்சியாமி�காப் நேப�காலா�ம்! அநேதி� ப�ருங்காள்!' என்றி�ன்.

அ�ன் சுட்டிக் கா�ட்டியா இடத்தி�ல் முதினைலா ஒன்று பயாங்காரமி�கா ��னையாத் தி�றிந்து வெகா�ண்டு கா�ணப்பட்டது.

"எ�க்கு முதினைலானையாப் பற்றி�ச் சி�றி�தும் அச்சிம் இல்னைலா; காநேஜாந்தி�ரனை� ரட்சி�த்தி ஆதி�மூலாமி�� ந�ர�யாண மூர்த்தி� எங்நேகா

நேப�ய்�#ட்ட�ர்?" என்றி�ன் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன்.

"எங்நேகா நேப�ய்�#ட்ட�ர�? ப#ருந்தி���த்து நேகா�ப#கா� ஸ்தி�ரீகாள�ன் நேசினைலாத் தினைலாப்ப#ல் ஒரு நே�னைள ஒள�ந்து

வெகா�ண்டிருப்ப�ர்!" என்றி�ர் னைசி�ர்.

"அல்லாது பத்மி�சுரனுக்கு �ரங்வெகா�டுத்து�#ட்டு அலாறி�ப் புனைடத்துக் வெகா�ண்டு ஓடியாது நேப�ல் சி��னுக்கு இன்வெ��ரு

சிங்காடம் ஏற்பட்டிருக்காலா�ம்; அந்திச் சிங்காடத்தி�லிருந்து சி��னை�க் கா�ப்ப�ர்று�திற்கா�காத் தி�ருமி�ல் நேப�யா#ருக்காலா�ம்"

என்றி�ன் நம்ப#.

"தி�ர�புர சிம்ஹா�ரத்தி�ன் நேப�து தி�ருமி�ல் அனைடந்தி கார்�பங்காம் இந்தி னை�ஷ்ண�னுக்கு `�பகாம் இல்னைலா

நேப�லிருக்கா�றிது!" என்றி�ர் னைசி�ப் வெபர�யா�ர்.

"சு��மி�காநேள! நீங்காள் எதிற்கா�காத்தி�ன் இப்படிச் சிண்னைட நேப�டுகா�றீர்காநேள�, வெதிர�யா�#ல்னைலா! யா�ருக்கு எந்தித்

வெதிய்�த்தி�ன் நேபர�ல் பக்தி�நேயா�, அந்தித் வெதிய்�த்னைதி �*�படு�துதி�நே�?" என்றி�ன் �ந்தி�யாத்நேதி�ன்.

னைசி�ப் வெபர�யா�ரும் ஆழ்��ர்க்காடியா�னும் ஏன் அவ்�#திம் சிண்னைடயா#ட்ட�ர்காள்? வீர ந�ர�யாணபுரத்தி�ல் ஏன் இநேதி

மி�தி�ர�யா�� ��திப் நேப�ர் நடந்திது என்பனைதிப் பற்றி� ��சிகார்காளுக்கு இச்சிமியாத்தி�ல் வெசி�ல்லி�#டு�து உசி�திமி�யா#ருக்கும்.

ப*ந் திமி�ழ்ந�ட்டில் ஏறிக்குனைறியா அறுநூறு �ருஷ கா�லாம் வெபNத்தி மிதிமும் சிமிண மிதிமும் வெசில்��க்குப் வெபற்றி�ருந்தி�.

இந்திச் வெசில்��க்கா���ல் திமி�*காம் பலா நலாங்கானைள எய்தி�யாது. சி�ற்பம், சி�த்தி�ரம், கா�#னைதி, கா��#யாம் முதிலியா கானைலாகாள்

தினை*த்நேதி�ங்கா��. ப#ன்�ர், ஆழ்��ர்காளும், ந�யான்மி�ர்காளும் நேதி�ன்றி���ர்காள். அமுவெதி�ழுகும் வெதிய்�த் திமி�ழ்ப்

ப�சுரங்கானைளப் வெப�*�ந்தி�ர்காள். னை�ஷ்ண�த்னைதியும் னைசி�த்னைதியும் தினை*த்நேதி�ங்காச் வெசிய்தி�ர்காள். இ�ர்காளுனைடயா

ப#ரசி�ர முனைறி மி�காச்சிக்தி� ��ய்ந்திதி�யா#ருந்திது. சிமியாப் ப#ரச்சி�ரத்துக்குச் சி�ற்பக் கானைலாயுடன் கூட இனைசிக் கானைலானையாயும்

பயான்படுத்தி�க் வெகா�ண்ட�ர்காள். ஆழ்��ர்காள�ன் ப�சுரங்கானைளயும் மூ�ர் நேதி��ரப் பண்கானைளயும் நேதி�கா��த்னைதிவெயா�த்தி

இனைசியா#ல் அனைமித்துப் பலார் ப�டத் வெதி�டங்கா���ர்காள். இந்தி இனைசிப் ப�டல்காள் நேகாட்நேப�ர் உள்ளங்கானைளப் பர�சிப்படுத்தி�

பக்தி� வெ�றி�னையா ஊட்டி�. ஆழ்��ர்காள�ன் ப�டல் வெபற்றி �#ஷ்ணு ஸ்திலாங்காளும் மூ�ர�ன் ப�டல் வெபற்றி சி�� ஸ்திலாங்காளும்

புதி�யா சி�றிப்னைபயும் பு��தித் தின்னைமினையாயும் அனைடந்தி�. அதிற்கு முன் வெசிங்கால்லா�லும் மிரத்தி���லும் காட்டப்பட்டிருந்தி

ஆலாயாங்காள் புதுப்ப#த்துக் காற்றிள�காள�காக் காட்டப்பட்ட�. இந்தித் தி�ருப்பண�னையா �#ஜாயா�லாயா நேசி�*ன் கா�லாத்தி�லிருந்து

நேசி�* மின்�ர்காளும், மின்�ர் குடும்பத்னைதிச் நேசிர்ந்தி�ர்காளும் வெ�கு��காச் வெசிய்து�ந்தி�ர்காள்.

அநேதி சிமியாத்தி�ல் நேகாரள ந�ட்டில் ஒரு �#நேசிஷ சிம்ப�ம் நடந்திது. கா�லாடி என்னுமி�டத்தி�ல் ஒரு மிகா�ன் அ�திர�த்தி�ர். இளம்

ப#ர�யாத்தி�ல் அ�ர் உலானைகாத் துறிந்து சிந்ந�யா�சி� ஆ��ர். �டவெமி�*�யா#லுள்ள சிகாலா சி�ஸ்தி�ரங்கானைளயும் படித்துக் கானைர

காண்ட�ர். நே�தி உபந�ஷதிம், பகா�த்கீனைதி, ப#ரம்மி சூத்தி�ரம் - இ�ற்றி�ன் அடிப்பனைடயா#ல் அத்னை�தி நே�தி�ந்திக்

வெகா�ள்னைகாயா#ன் வெகா�டினையா ந�ட்டி��ர். �டவெமி�*�யா#ல் வெபற்றி�ருந்தி �#த்�த்தி�ன் உதி�#யா#��ல் ப�ரதி நேதிசிம் முழு�தும்

தி�க்�#ஜாயாம் வெசிய்து ஆங்கா�ங்கு எட்டு அத்னை�தி மிடங்கானைள ஸ்தி�ப�ம் வெசிய்தி�ர். இ�ருனைடயா வெகா�ள்னைகானையா ஆதிர�த்தி

அத்னை�தி சிந்ந�யா�சி�காள் ந�வெடங்கும் பர�#ச் வெசின்றி�ர்காள்.

இவ்�#திம் திமி�ழ் ந�ட்டில் நம் கானைதி நடந்தி கா�லாத்தி�ல் அதி��து சுமி�ர் 980 �ருஷங்காளுக்கு முன்பு, (1950 ல் எழுதி�யாது)

வெபர�யாவெதி�ரு சிமியாக் வெகா�ந்திள�ப்பு ஏற்பட்டிருந்திது. இந்திக் வெகா�ந்திள�ப்ப#லிருந்து தீங்கு திரும் அம்சிங்காள் சி�லாவும்

நேதி�ன்றி�ப் பர�#�. வீர னை�ஷ்ண�ர்காளும் வீர னைசி�ர்காளும் ஆங்கா�ங்கு முனைளத்தி�ர்காள். இ�ர்காள் காண்ட காண்ட

இடங்காள�ல் எல்லா�ம் சிண்னைடயா#ல் இறிங்கா���ர்காள். இந்தி ��திப் நேப�ர்காள�ல் அத்னை�தி�காளும் காலாந்து வெகா�ண்ட�ர்காள்.

சிமியா ��திப் நேப�ர்காள் சி�லா சிமியாம் அடிதிடி சிண்னைடயா�காப் பர�ணமி�த்தி�.

அந்தி கா�லாத்து னைசி� - னை�ஷ்ண�ப் நேப�னைர �#ளக்கும் அருனைமியா�� கானைதி ஒன்று உண்டு.

ஸ்ரீரங்காத்து னை�ஷ்ண�ர் ஒரு�ர் தி�ரு��னை�க்கா��ல் ஆலாயா வெ�ள�ச் சு�ர�ன் ஓரமி�காப் நேப�ய்க் வெகா�ண்டிருந்தி�ர்.

தினைலாயா#ல் தி�டீவெரன்று ஒரு கால் �#ழுந்திது. கா�யாமி�கா� இரத்திமும் காசி�ந்திது. னை�ஷ்ண�ர் அண்ண�ந்து ப�ர்த்தி�ர்.

நேகா�புரத்தி�ல் ஒரு கா�க்னைகா உட்கா�ர்ந்திபடியா�ல் அந்திப் பனை*யா நேகா�புரத்தி�ன் கால் இடிந்து �#ழுந்தி�ருக்கா நே�ண்டும் என்று

அறி�ந்தி�ர். உடநே� அ�ருக்குக் கா�யாமும் �லியும் மிறிந்து நேப�ய் ஒநேர குதூகாலாம் உண்ட�கா� �#ட்டது. "ஸ்ரீரங்காத்து வீர

னை�ஷ்ண�க் கா�க்கா�நேயா! தி�ரு��னை�க்கா��ல் சி��ன் நேகா�யா#னைலா நன்றி�ய் இடித்துத் திள்ளு!" என்றி�ர�ம்.

அந்தி ந�ள�ல் இத்தினைகாயா னைசி� - னை�ஷ்ண� நே�ற்றுனைமி மி�ப்ப�ன்னைமி மி�காப் பர�#யா#ருந்திது. இனைதித் வெதிர�ந்து

வெகா�ள்ளுதில், ப#ன்��ல் இந்திக் கானைதினையாத் வெதி�டர்ந்து படிப்பதிற்கு மி�க்கா அனுகூலாமி�யா#ருக்கும்.

ஓடம் அக்கானைர வெசின்றிதும், னைசி�ப் வெபர�யா�ர் ஆழ்��ர்க்காடியா�னை�ப் ப�ர்த்து, "நீ ந�சிமி�ய்ப் நேப���ய்!" என்று கானைடசி�

சி�பம் வெகா�டுத்து �#ட்டுத் திம் �*�நேயா நேப���ர்.

�ந்தி�யாத்நேதி�னுடன் �ந்தி காடம்பூர் வீரன் பக்காத்தி�லுள்ள தி�ருப்ப�ந்தி�ளுக்குச் வெசின்று குதி�னைர சிம்ப�தி�த்து �ரு�தி�காச்

வெசி�ல்லிப் நேப���ன். ஆழ்��ர்க்காடியா�னும் �ந்தி�யாத்நேதி�னும் ஆற்றிங்கானைரயா#ல் அரசி மிரத்தி�ன் அடியா#ல்

உட்கா�ர்ந்தி�ர்காள். அந்தி மிரத்தி�ன் �#சி�லாமி�� அடர்ந்தி கா�னைளகாள�ல் நூற்றுக்காணக்கா�� பறினை�காள் மிதுரமி��

காலாகாலாத்��� வெசிய்து வெகா�ண்டிருந்தி�.

�ந்தி�யாத்நேதி�னும் நம்ப#யும் ஒரு�ருனைடயா ��னையா ஒரு�ர் ப#டுங்கா� ஏதி��து �#ஷயாத்னைதிக் கா�ரஹா�க்கா �#ரும்ப#��ர்காள்.

முதிலில் சி�றி�து நேநரம் சுற்றி� �னைளத்துப் நேபசி���ர்காள்.

"ஏன் திம்ப#! காடம்பூர் மி�ள�னைகாக்கு என்னை� அனை*த்துப் நேப�கா�மில் �#ட்டு �#ட்டுப் நேப���யால்லா��?"

"ந�ன் நேப��நேதி வெபர�யா காஷ்டமி�காப் நேப�ய்�#ட்டது நம்ப#காநேள!"

"அப்படியா�? ப#ன் எப்படித்தி�ன் நேப���ய்? ஒரு நே�னைள நேப�கா�#ல்னைலாநேயா�?"

"நேப�நே�ன், நேப�நே�ன், ஒரு கா�ர�யாத்னைதி உத்நேதிசி�த்து �#ட்ட�ல் ப#ன்��ங்கா� �#டுநே�நே��? ��சிற் கா��லார்காள்

திடுத்தி�ர்காள். குதி�னைரனையா ஒரு திட்டு திட்டி உள்நேள �#ட்நேடன். திடுத்தி�ர்காள் அத்தினை� நேபரும் உருண்டு தினைரயா#ல்

�#ழுந்தி�ர்காள். ப#றிகு அ�ர்காள் எழுந்து �ந்து என்னை�ச் சூழ்ந்து வெகா�ள்�திற்குள் என் நண்பன் காந்திமி�றின் ஓடி �ந்து

என்னை� அனை*த்துப் நேப���ன்."

"அப்படித்தி�ன் இருக்கும் என்று ந�ன் ந�னை�த்நேதின். மி�க்கா னைதிர�யாசி�லி நீ. சிர� அப்புறிம் என்� நடந்திது? யா�ர், யா�ர்

�ந்தி�ருந்தி�ர்காள்?"

"எத்தினை�நேயா� ப#ரமுகார்காள் �ந்தி�ருந்தி�ர்காள். அ�ர்காளுனைடயா வெபயாவெரல்லா�ம் எ�க்குத் வெதிர�யா�து. பழுநே�ட்டனைரயார்

�ந்தி�ருந்தி�ர். அ�ருனைடயா இளம் மினை�யா�ளும் �ந்தி�ருந்தி�ள். அப்பப்ப�! அந்தி வெபண்ண�ன் அ*னைகா என்�வெ�ன்று

வெசி�ல்�து?..."

"நீ ப�ர்த்தி�யா� என்�?"

"ஆமி�ம், ப�ர்க்கா�மிலா�? என் நண்பன் காந்திமி�றின் என்னை� அந்திப்புரத்துக்கு அனை*த்துச் வெசின்றி�ன். அங்நேகா ப�ர்த்நேதின்.

அவ்�ளவு ஸ்தி�ரீகாள�லும் பழுநே�ட்டனைரயார�ன் இனைளயா ர�ண� தி�ன் ப#ரமி�தி அ*குடன் �#ளங்கா���ள்! மிற்றி காருந�றித்து

மிங்னைகாயார்க்கு நடு�#ல் அந்தி ர�ண�யா#ன் முகாம் பூரண சிந்தி�ரனை�ப் நேப�ல் வெப�லிந்திது. அரம்னைப, ஊர்�சி�, தி�நேலா�த்தினைமி,

இந்தி�ர�ண�, சிந்தி�ர�ண� எல்நேலா�ரும் அ�ளுக்கு அப்புறிந்தி�ன்!"

"அநேடயாப்ப�! ஒநேரயாடியா�கா �ர்ண�க்கா�றி�நேயா? ப#றிகு என்� நடந்திது? குரனை�க் கூத்து நடந்திதி�?"

"நடந்திது, மி�காவும் நன்றி�யா#ருந்திது. அப்நேப�து உம்னைமி ந�னை�த்துக் வெகா�ண்நேடன்."

"எ�க்குக் வெகா�டுத்து னை�க்கா�#ல்னைலா. இன்னும் என்� நடந்திது?"

"நே�லா��ட்டம் நடந்திது. நேதி�ர�ளனும் நேதி�ர�ட்டியும் நேமினைடக்கு �ந்து ஆநே�சிமி�கா ஆடி��ர்காள்."

"சிந்நதிம் �ந்திதி�? ஏதி��து ��க்குச் வெசி�ன்��ர்காள�?"

"ஆகா�! ந�னை�த்தி கா�ர�யாம் னைகாக்கூடும்; மினை* வெபய்யும்; ந�லாம் �#னைளயும்; என்வெறில்லா�ம் சிந்நதிக்கா�ரன் வெசி�ன்��ன்..."

"அவ்�ளவுதி���?"

"இன்னும் ஏநேதி� இர�ஜா�ங்கா �#ஷயாமி�காச் வெசி�ன்��ன். ந�ன் அனைதிவெயா�ன்றும் கா���க்கா�#ல்னைலா."

"அட�ட�! இவ்�ளவுதி���? கா���த்தி�ருக்கா நே�ண்டும், திம்ப#! நீ இளம் ப#ள்னைள; நல்லா வீர பர�க்கா�ரம் உனைடயா���ய்த்

நேதி�ன்றுகா�றி�ய். இர�ஜா�ங்கா �#ஷயாங்கானைளப் பற்றி� எங்நேகாயா��து யா�ர��து நேபசி���ல் கா�தி�ல் நேகாட்டு னை�த்துக் வெகா�ள்ள

நே�ண்டும்."

"நீர் வெசி�ல்�து உண்னைமி. எ�க்குக் கூட இன்று கா�னைலாயா#ல் அப்படித்தி�ன் நேதி�ன்றி�யாது."

"கா�னைலாயா#ல் நேதி�ன்று��நே�ன்?"

"கா�னைலாயா#ல் காந்திமி�றினும் ந�னும் நேபசி�க்வெகா�ண்நேட வெகா�ள்ள�டக்கானைர �னைரயா#ல் �ந்நேதி�ம். இர�த்தி�ர� ந�ன் படுத்துத்

தூங்கா�யா ப#றிகு, காடம்பூர் மி�ள�னைகாக்கு �ந்தி�ருந்தி �#ருந்தி�ள�காள் கூட்டம் நேப�ட்டு ஏநேதிநேதி� இர�ஜா�ங்கா �#ஷயாமி�காப்

நேபசி���ர்காள�ம்."

"என்� நேபசி���ர்காள�ம்?"

"அது எ�க்குத் வெதிர�யா�து. காந்திமி�றின் ஏட�கூடமி�காச் வெசி�ன்��நே� தி�#ர, வெதிள���காச் வெசி�ல்லா�#ல்னைலா, ஏநேதி� ஒரு

கா�ர�யாம் சீக்கா�ரம் நடக்காப் நேப�கா�றிது. அப்நேப�து வெசி�ல்கா�நேறின் என்றி�ன். அ�ன் நேபச்நேசி மிர்மிமி�யா#ருந்திது. ஏன்,

சு��மி�காநேள! உங்காளுக்கு ஏதி��து வெதிர�யுமி�?"

"எனைதிப் பற்றி�?"

"ந�டு நகாரவெமில்லா�ம் ஏநேதிநேதி� நேபசி�க் வெகா�ள்கா�றி�ர்காநேள? ���த்தி�ல் ��ல் நட்சித்தி�ரம் கா�ணப்படுகா�றிது;

இர�ஜா�ங்காத்துக்கு ஏநேதி� ஆபத்து இருக்கா�றிது; நேசி�* சி�ம்மி�சி�த்தி�ல் மி�றுதில் ஏற்படும்; அப்படி, இப்படி - என்வெறில்லா�ம்

நேபசி�க்வெகா�ள்கா�றி�ர்காள். வெதி�ண்னைட மிண்டலாம் �னைரயா#ல் இந்திப் நேபச்சு எட்டியா#ருக்கா�றிது. இன்னும் யா�ர் யா�நேர� வெபர�யா

னைகாகாள் நேசிர்ந்து, அடிக்காடி கூடி, அடுத்து பட்டத்துக்கு யா�ர் என்று நேயா�சி�த்து �ருகா�றி�ர்காள�ம். உங்காளுக்கு என்�

நேதி�ன்றுகா�றிது? - அடுத்து பட்டத்துக்கு யா�ர் �ரக்கூடும்?"

"எ�க்கு அவெதில்லா�ம் வெதிர�யா�து, திம்ப#! இர�ஜா�ங்கா கா�ர�யாங்காளுக்கும் எ�க்கும் என்� சிம்பந்திம்? ந�ன் னை�ஷ்ண�ன்;

ஆழ்��ர்காள�ன் அடியா�ர்க்கு அடியா�ன்; எ�க்குத் வெதிர�ந்தி ப�சுரங்கானைளப் ப�டிக்வெகா�ண்டு ஊர் ஊர�ய்த் தி�ர�கா�றி�ன்!"

இவ்��று ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் கூறி�, "தி�ருக்காண்நேடன் வெப�ன்நேமி�� காண்நேடன்" என்று ப�டத் வெதி�டங்காவும்,

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் குறுக்கா�ட்டு, "உமிக்குப் புண்ண�யாமி�ய்ப் நேப�காட்டும், ந�றுத்தும்!" என்றி�ன்.

"அடட�! வெதிய்�த் திமி�ழ்ப் ப�சுரத்னைதி ந�றுத்திச் வெசி�ல்கா�றி�நேயா?"

"ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப#காநேள! எ�க்கு ஒரு சிந்நேதிகாம் உதி�த்தி�ருக்கா�றிது அனைதிச் வெசி�ல்லாட்டுமி�?"

"நன்றி�ய்ச் வெசி�ல்லு!"

"திடினையாத் தூக்கா�க் வெகா�ண்டு அடிக்கா �ரமி�ட்டீநேர?"

"உன்னை�யா�? உன்னை� அடிக்கா என்��நேலா முடியுமி�?"

"உம்முனைடயா னை�ஷ்ண�ம், பக்தி�, ஊர்த்தி� புண்டரம், ப�சுரப் ப�டல் - எல்லா�ம் வெ�றும் நே�ஷம் என்று சிந்நேதிகா�க்கா�நேறின்."

"ஐனையாநேயா�! இது என்� நேபச்சு? அபசி�ரம்! அபசி�ரம்!"

"அபசி�ரமும் இல்னைலா, உபசி�ரமும் இல்னைலா. உம்முனைடயா வெபண்ண�னைசினையா மினைறிப்பதிற்கா�கா இந்தி மி�தி�ர� நே�ஷம்

நேப�டுகா�றீர். உம்னைமிப் நேப�ல் இன்னும் சி�லானைரயும் ந�ன் ப�ர்த்தி�ருக்கா�நேறின். வெபண்ண�னைசிப் ப#த்து ப#டித்து

அனைலாகா�றி�ர்காள். அப்படி என்�தி�ன் வெபண்காள�டம் கா�ண்கா�றீர்காநேள�, அதுதி�ன் எ�க்குத் வெதிர�யா�#ல்னைலா. எ�க்கு

எந்திப் வெபண்னைணப் ப�ர்த்தி�லும் வெ�றுப்ப�காநே� இருக்கா�றிது."

"திம்ப#! வெபண் ப#த்துப் ப#டித்து அனைலாகா�றி�ர்காள் சி�லார் உண்டு. ஆ��ல் அ�ர்காநேள�டு என்னை�ச் நேசிர்க்கா�நேதி, ந�ன்

நே�ஷதி�ர� அல்லா. நீ அவ்�#திம் சிந்நேதிகா�ப்பது வெர�ம்பத் தி�று."

"அப்படியா���ல் பல்லாக்கா�ல் �ந்தி அந்திப் வெபண்ண�டம் ஓனைலா வெகா�டுக்கும்படி என்னை� ஏன் நேகாட்டீர்? அதி�லும் இன்வெ��ரு

மினுஷன் மிணம் புர�ந்து வெகா�ண்ட வெபண்ண�டம் மி�னைதிச் வெசிலுத்திலா�மி�? நீர் காடம்பூர் மி�ள�னைகாக்கு �ரநே�ண்டும் என்று

வெசி�ன்�தும் அ�னைளப் ப�ர்ப்பதிற்குத்தி�நே�? இல்னைலா என்று வெசி�ல்லா நே�ண்ட�ம்!"

"இல்னைலா என்று வெசி�ல்லா�#ல்னைலா. ஆ��ல் அதிற்கு நீ கூறி�யா கா�ரணம் தி�று. நே�று திகுந்தி கா�ரணம் இருக்கா�றிது. அது

வெபர�யா கானைதி."

"குதி�னைர இன்னும் �ரக்கா�நேண�ம். அந்திக் கானைதினையாத்தி�ன் வெசி�ல்லுங்காநேளன்! நேகாட்காலா�ம்!"

"கானைதி என்றி�ல், காற்பனை�க் கானைதி அல்லா; உண்னைமியா�கா நடந்தி கானைதி. அதி�சியா �ரலா�று! நேகாட்ட�ல் தி�னைகாத்துப் நேப���ய்!

அ�சி�யாம் வெசி�ல்லாத்தி�ன் நே�ண்டுமி�?"

"இஷ்டமி�ருந்தி�ல் வெசி�ல்லுங்காள்!"

"ஆம், வெசி�ல்லுகா�நேறின். வெகா�ஞ்சிம் எ�க்கு அ�சிரமி�ய்ப் நேப�கா நே�ண்டும், இருந்தி�லும் வெசி�ல்லி�#ட்டுப் நேப�கா�நேறின்.

மிறுபடியும் உன்��டம் ஏதி��து உதி�# நேகா�ரும்படியா#ருந்தி�லும் இருக்கும். அப்நேப�து திட்ட�மில் வெசிய்��ய் அல்லா��?"

"ந�யா�யாமி�யா#ருந்தி�ல் வெசிய்நே�ன். உங்காளுக்கு இஷ்டமி�ல்லா��#ட்ட�ல் ஒன்றும் வெசி�ல்லா நே�ண்ட�ம்."

"இல்னைலாயா#ல்னைலா! உன்��டம் காட்ட�யாம் வெசி�ல்லிநேயா தீரநே�ண்டும். அந்தி இரண�யா�சுரன் பழுநே�ட்டனைரயார�ன் இளம்

மினை��# இருக்கா�றி�நேள, ந�ன் ஓனைலா வெகா�ண்டு நேப�காச் வெசி�ன்நே�நே�, அ�ள் வெபயார் நந்தி���. அ�ளுனைடயா கானைதினையா நீ

நேகாட்ட�ல் ஆச்சிர�யாப்பட்டுப் நேப���ய். உலாகா�ல் இப்படியும் அக்கா�ரமிம் உண்ட� என்று வெப�ங்கு��ய்!" இந்தி

முன்னுனைரயுடன் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நந்தி���னையாப் பற்றி�யா கானைதினையா ஆரம்ப#த்தி�ன்.

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் ப�ண்டியா ந�ட்டில் னை�னைகா நதி�க்கானைரயா#ல் ஒரு கா�ர�மித்தி�ல் ப#றிந்தி�ன். அ�னுனைடயா குடும்பத்தி�ர்

பரமி பக்திர்காள�� னை�ஷ்ண�ர்காள். அ�னுனைடயா திந்னைதி ஒருந�ள் நதி�க்கானைரயா#ல் உள்ள நந்தி��த்துக்குப் நேப���ர்.

அங்நேகா ஒரு வெபண் கு*ந்னைதி அ��னைதியா�காக் கா�டப்பனைதிக் காண்ட�ர். கு*ந்னைதினையா எடுத்துக் வெகா�ண்டு வீட்டுக்கு �ந்தி�ர்.

கு*ந்னைதி கானைளயா�காவும் அ*கா�காவும் இருந்திபடியா�ல் குடும்பத்தி�ர் அன்புடன் நேப�ற்றி�க் கா�ப்ப�ற்றி���ர்காள்.

நந்தி��த்தி�ல் அகாப்பட்டபடியா�ல் நந்தி��� என்று கு*ந்னைதிக்குப் வெபயார�ட்ட�ர்காள். ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் அப்வெபண்னைணத்

தின் திங்னைகா என்று காருதி�ப் ப�ர�ட்டி �ந்தி�ன்.

நந்தி���க்குப் ப#ர�யாம் �ளர்ந்து �ந்திது நேப�ல் வெபருமி�ள�டமும் பக்தி�யும் �ளர்ந்து �ந்திது. அ�ள் மிற்வெறி�ரு 'ஆண்ட�ள்'

ஆகா�ப் பக்திர்கானைளவெயால்லா�ம் ஆட்வெகா�ள்ளப் நேப�கா�றி�ள் என்று அக்காம் பக்காத்தி�லுள்ள�ர்காள் நம்ப#��ர்காள். இந்தி

நம்ப#க்னைகா ஆழ்��ர்க்காடியா�னுக்கு அதி�காமி�யா#ருந்திது. திந்னைதி இறிந்தி ப#றிகு அப்வெபண்னைண �ளர்க்கும் வெப�றுப்னைப

அ�நே� ஏற்றுக் வெகா�ண்ட�ன். இரு�ரும் ஊர் ஊர�காச் வெசின்று ஆழ்��ர்காள�ன் ப�சுரங்கானைளப் ப�டி னை�ஷ்ண�த்னைதிப்

பரப்ப# �ந்தி�ர்காள். நந்தி��� துளசி�மி�னைலா அண�ந்து பக்தி�ப் பர�சித்துடன் ப�சுரம் ப�டியானைதிக் நேகாட்ட�ர்காள் மிதி�மியாங்கா�ப்

நேப���ர்காள்.

ஒரு சிமியாம் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் தி�ருநே�ங்காடத்துக்கு யா�த்தி�னைர வெசின்றி�ன். தி�ரும்ப# �ரக் கா�லாதி�மிதிமி�கா��#ட்டது.

அப்நேப�து நந்தி���க்கு ஒரு �#பரீதிம் நேநர்ந்து�#ட்டது.

ப�ண்டியார்காளுக்கும் நேசி�*ர்காளுக்கும் இறுதி�ப் வெபரும்நேப�ர் மிதுனைரக்கு அருகா�ல் நடந்திது. ப�ண்டியார் நேசினை� சிர்� ந�சிம்

அனைடந்திது. வீரப�ண்டியான் உடம்வெபல்லா�ம் கா�யாங்காளுடன் நேப�ர்க்காளத்தி�ல் �#ழுந்தி�ருந்தி�ன். அ�னுனைடயா அந்திரங்கா

ஊ*�யார்காள் சி�லார் அ�னை�க் காண்டுப#டித்து எடுத்து உயா#ர் திப்பு�#க்கா முயான்றி�ர்காள். இரவுக்கா�ரநே�, நந்தி���யா#ன் வீட்டில்

வெகா�ண்டு �ந்து நேசிர்த்தி�ர்காள். ப�ண்டியானுனைடயா ந�னைலானைமினையாக் காண்டு மி�மி�ரங்கா� நந்தி��� அ�னுக்குப் பண��#னைட

வெசிய்தி�ள். ஆ��ல் சீக்கா�ரத்தி�ல் நேசி�* வீரர்காள் அனைதிக் காண்டுப#டித்து �#ட்ட�ர்காள். நந்தி���யா#ன் வீட்னைடச்

சூழ்ந்துவெகா�ண்டு உட்புகுந்து வீரப�ண்டியானை�க் வெகா�ன்றி�ர்காள். நந்தி���யா#ன் அ*னைகாக் காண்டு நேமி�கா�த்துப்

பழுநே�ட்டனைரயார் அ�னைளச் சி�னைறிப#டித்துக் வெகா�ண்டு நேப�ய்�#ட்ட�ர்.

இது மூன்று �ருஷத்துக்கு முன்��ல் நடந்திது. ப#றிகு ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நந்தி���னையாப் ப�ர்க்காநே� முடியா�#ல்னைலா. அன்று

முதில் ஒரு திடனை�நேயானும் நந்தி���னையாத் தி��நேயா சிந்தி�த்துப் நேபசிவும், அ�ள் �#ரும்ப#��ல் அ�னைள �#டுதினைலா வெசிய்து

வெகா�ண்டு நேப�காவும் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் முயான்று வெகா�ண்டிருக்கா�றி�ன். இது �னைரயா#ல் அம்முயாற்சி�யா#ல் வெ�ற்றி�

வெபறி�#ல்னைலா...

இந்தி �ரலா�ற்னைறிக் நேகாட்ட �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா உள்ளம் உருகா��#ட்டது. காடம்பூர் மி�ள�னைகாயா#ல் பல்லாக்கா�ல் இருந்திது

நந்தி��� இல்னைலா என்றும், இள�ரசின் மிதுர�ந்திகான் என்றும் ஆழ்��ர்க்காடியா���டம் வெசி�ல்லி �#டலா�மி� என்று ஒரு

காணம் நேயா�சி�த்தி�ன். ப#றிகு, ஏநேதி� ஒன்று மி�த்தி�ல் தினைட வெசிய்திது. ஒரு நே�னைள இந்திக் கானைதி முழுதும்

ஆழ்��ர்க்காடியா���ன் காற்பனை�நேயா� என்று நேதி�ன்றி�யாது. ஆனைகாயா�ல் காடம்பூர் மி�ள�னைகாயா#ல் தி�ன் அறி�ந்து வெகா�ண்ட

இரகாசி�யாத்னைதிச் வெசி�ல்லா�#ல்னைலா.

அப்நேப�து சிற்று தூரத்தி�ல், காடம்பூர் வீரன் குதி�னைரயுடன் �ந்து வெகா�ண்டிருந்தி�ன்...

"திம்ப#! எ�க்கு நீ உதி�# வெசிய்��யா�?" என்று ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நேகாட்ட�ன்.

"ந�ன் என்� உதி�# வெசிய்யா முடியும்? பழுநே�ட்டனைரயார் இந்திச் நேசி�*ப் நேபரரனைசிநேயா ஆட்டு�#க்கும் ஆற்றில் உனைடயா�ர்.

ந�நே�� ஒரு வெசில்��க்குமி�ல்லா�தி தின்�ந் தி�� ஆள். என்��ல் என்� வெசிய்யா முடியும்?" என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன்

ஜா�க்கா�ரனைதியா�காநே� நேபசி���ன். ப#றிகு, "நம்ப#காநேள! இர�ஜா�ங்கா கா�ர�யாங்கானைளப் பற்றி� உமிக்கு ஒன்றுநேமி வெதிர�யா�து

என்றி� வெசி�ல்கா�றீர்காள். சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா�வுக்கு ஏதி��து நேநர்ந்து�#ட்ட�ல், அடுத்தி பட்டத்துக்கு உர�யா�ர் யா�ர் என்று

உம்மி�ல் வெசி�ல்லா முடியா�தி�?" என்றி�ன்.

இப்படிக் நேகாட்டு �#ட்டு, அடியா�னுனைடயா முகாப��த்தி�ல் ஏதி��து மி�றுதில் ஏற்படுகா�றிதி� என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ஆ�லுடன்

ப�ர்த்தி�ன், லா�நேலாசிமும் மி�றுதில் ஏற்பட�#ல்னைலா.

"அவெதில்லா�ம் எ�க்கு என்� வெதிர�யும், திம்ப#! குடந்னைதி நேஜா�சி�யானைரக் நேகாட்ட�ல் ஒருநே�னைள வெசி�ல்��ர்!" என்றி�ன் நம்ப#.

"ஓநேஹா�! குடந்னைதி நேசி�தி�டர் உண்னைமியா#நேலா அவ்�ளவு வெகாட்டிக்கா�ரர்தி���?"

"அசி�த்தி�யா வெகாட்டிக்கா�ரர்! நேசி�தி�டமும் ப�ர்த்துச் வெசி�ல்��ர்; மி�னைதியும் அறி�ந்து வெசி�ல்��ர்; உலாகா �#�கா�ரங்கானைள

அறி�ந்து, அதிற்நேகாற்பவும் ஆருடம் வெசி�ல்லு��ர்!"

"அப்படியா���ல் அ�னைரப் ப�ர்த்து �#ட்டுப் நேப�கா நே�ண்டியாதுதி�ன்!" என்று �ந்தி�யாத்நேதி�ன் மி�தி�ல் தீர்மி���த்துக்

வெகா�ண்ட�ன்.

ஆதி�கா�லாத்தி�லிருந்து மி��தி குலாத்துக்கு �ருங்கா�லா ந�காழ்ச்சி�கானைள அறி�ந்து வெகா�ள்�தி�ல் ப#நேரனைமி இருந்து �ருகா�றிது.

அரசிர்காளுக்கும் அந்திப் ப#நேரனைமி உண்டு; ஆண்டிகாளுக்கும் உண்டு; முற்றும் துறிந்தி மு���ர்காளுக்கும் உண்டு;

இல்லாறித்தி�ல் உள்ள ஜா�ங்காளுக்கும் உண்டு; அறி��#ற் சி�றிந்தி நேமிதி��#காளுக்கும் உண்டு; மூடமிதி�யா#�ர்காளுக்கும்

உண்டு. இத்தினைகாயா ப#நேரனைமி, ந�டு நகாரங்கானைளக் காடந்து பலா அப�யாங்காளுக்குத் துண�ந்து, அரசி�ங்கா அந்திரங்காப்

பண�னையா ந�னைறிநே�ற்று�திற்கா�காப் ப#ரயா�ணம் வெசிய்துவெகா�ண்டிருந்தி நம்முனைடயா ��லிப வீரனுக்கும் இருந்திதி�ல்

ஆச்சிர�யாம் இல்னைலா அல்லா��?

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 13. வளர்�கை1ச் ந்த�ரன்

இள�ரசி�காள�ன் ரதிம் காண்ணுக்கு மினைறிந்திப#றிகு, நேசி�தி�டர் �ந்தி�யாத்நேதி�னை� வீட்டுக்குள் அனை*த்துச் வெசின்றி�ர்.

திம்முனைடயா பீடத்தி�ல் அமிர்ந்தி�ர். சுற்றுமுற்றும் ப�ர்த்துக்வெகா�ண்டிருந்தி அவ்��லிபனை�யும் உட்கா�ரச் வெசி�ன்��ர்.

அ�னை� ஏறி இறிங்காப் ப�ர்த்தி�ர்.

"திம்ப#! நீ யா�ர்? எங்நேகா �ந்தி�ய்?" என்று நேகாட்ட�ர். �ந்தி�யாத்நேதி�ன் சி�ர�த்தி�ன்.

"என்�ப்ப�, சி�ர�க்கா�றி�ய்?"

"இல்னைலா, தி�ங்காள் இவ்�ளவு ப#ரபலாமி�� நேசி�தி�டர், என்னை�க் நேகாள்�# நேகாட்கா�றீர்காநேள? ந�ன் யா�ர், எதிற்கா�காத்

திங்காள�டம் �ந்நேதின் என்று நேசி�தி�டத்தி�நேலாநேயா ப�ர்த்துக் வெகா�ள்ளக் கூட�தி�?"

"ஓநேகா�! அதிற்வெகான்�? ப�ர்த்துக்வெகா�ள்கா�நேறின். ஆ��ல் எ�க்கு ந�நே� நேஜா�சி�யாம் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்ட�ல், திட்சி�னைண

யா�ர் வெகா�டுப்ப�ர்காள் என்று தி�ன் நேயா�சி�க்கா�நேறின்."

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் புன்�னைகா வெசிய்து�#ட்டு, "நேசி�தி�டநேர! இப்நேப�து இங்நேகா �ந்து�#ட்டுப் நேப���ர்காநேள? அ�ர்காள் யா�ர்?"

என்று நேகாட்ட�ன்.

"ஓ! அ�ர்காள�? நீ யா�னைரப் பற்றி�க் நேகாட்கா�றி�ய் என்று எ�க்குத் வெதிர�கா�றிது. நீ என் சீடனை�ப் ப#டித்து இழுத்துக் வெகா�ண்டு

உள்நேள நுனை*ந்தி நேப�து இங்நேகா இருந்தி�ர்காநேள, அ�ர்கானைளப் பற்றி�த்தி�ன் நேகாட்கா�றி�ய், இல்னைலாயா�? ரதித்தி�ல்

ஏறி�க்வெகா�ண்டு, ப#ன்��ல் புழுதி�னையாக் கா�ளப்ப# �#ட்டுக் வெகா�ண்டு நேப���ர்காநேள? அ�ர்கானைளப் பற்றி�த் தி�நே�?" என்று

குடந்னைதி நேசி�தி�டர் சுற்றி� �னைளத்துக் நேகாட்ட�ர்.

"ஆமி�ம், ஆமி�ம்! அ�ர்கானைளப் பற்றி�த்தி�ன் நேகாட்நேடன்..."

"நன்றி�காக் நேகாள். நேகாட்கா நே�ண்ட�ம் என்று யா�ர் வெசி�ன்�து? அ�ர்காள் இரண்டு நேபரும் இரண்டு வெபண்மிண�காள்!"

"அது எ�க்நேகா வெதிர�ந்து நேப�ய்�#ட்டது. நேசி�தி�டநேர! ந�ன் குருடன் இல்னைலா. ஆண்கானைளயும் வெபண்கானைளயும் ந�ன்

�#த்தி�யா�சிம் காண்டுப#டித்து �#டுநே�ன். வெபண் நே�டம் பூண்ட ஆண�யா#ருந்தி�ல் கூட எ�க்குத் வெதிர�ந்து நேப�ய்�#டும்."

"ப#ன்நே� என்� நேகாட்கா�றி�ய்?"

"வெபண்காள் என்றி�ல், அ�ர்காள் இன்��ர், இன்� ஜா�தி�..."

"ஓநேகா�! அனைதியா� நேகாட்கா�றி�ய்! வெபண்காள�ல் பத்மி���, சி�த்தி���, கா�ந்திர்�#, �#த்யா�திர� என்பதி�கா ந�லு ஜா�தி�காள் உண்டு.

உ�க்குச் சி�முத்தி�ர�கா� லாட்சிண சி�ஸ்தி�ரத்தி�ல் வெகா�ஞ்சிம் பயா#ற்சி� இருக்கும் நேப�லிருக்கா�றிது. அந்தி ந�லு ஜா�தி�காள�ல்

இ�ர்காள் பத்மி���, கா�ந்திர்�# ஜா�தி�கானைளச் நேசிர்ந்தி�ர்காள்."

"காடவுநேள!..."

"ஏன்? அப்பநே�!"

"காடவுனைள ந�ன் கூப்ப#ட்டல், நீங்காள் 'ஏன்?' என்று நேகாட்கா�றீர்காநேள?"

"அதி�ல் என்� ப#சிகு? காடவுள் சிர்��ந்திர்யா�மி� என்று நீ நேகாட்டதி�ல்னைலாயா�? வெபர�யா�ர்காளுனைடயா சிகா��சிம் உ�க்கு

அவ்�ள��கா கா�னைடயா�து நேப�லிருக்கா�றிது! எ�க்குள்நேள இருப்ப�ரும் காடவுள் தி�ன். உ�க்குள்நேள இருப்ப�ரும் காடவுள்

தி�ன். நீ இழுத்துக் வெகா�ண்டு உள்நேள �ந்தி�நேயா, அந்தி என் சீடனுக்குள்நேள இருப்ப�ரும் காடவுள்தி�ன்..."

"நேப�தும், நேப�தும், ந�றுத்துங்காள்."

"இத்தினை� நேநரம் நேபசிச் வெசி�ன்�தும் காடவுள்தி�ன்; இப்நேப�து ந�றுத்திச் வெசி�ல்�தும் காடவுள்தி�ன்!"

"நேசி�தி�டநேர! இப்நேப�து இங்நேகாயா#ருந்து நேப���ர்காநேள, அந்திப் வெபண்காள் யா�ர், எந்தி ஊர், என்� குலாம், என்� வெபயார் -

என்று நேகாட்நேடன், சுற்றி� �னைளக்கா�மில் மிறுவெமி�*� வெசி�ன்��ல்..."

"வெசி�ன்��ல் எ�க்கு நீ என்� திரு��ய் அப்பநே�!"

"என் �ந்தி�த்னைதித் திருநே�ன்."

"உன் �ந்தி�த்னைதி நீநேயா னை�த்துக்வெகா�ள். ஏதி��து வெப�ன்தி��ம் வெகா�டுப்பதி�யா#ருந்தி�ல் வெசி�ல்லு!"

"வெப�ன்தி��ம் வெகா�டுத்தி�ல் ந�ச்சியாமி�காச் வெசி�ல்லுவீர்காள�?"

"அதுவும் வெசி�ல்லாக்கூடியாதி�யா#ருந்தி�ல்தி�ன் வெசி�ல்லுநே�ன்! திம்ப#! இனைதிக் நேகாள். நேசி�தி�டன் வீட்டுக்குப் பலாரும் �ந்து

நேப���ர்காள். ஒரு�னைரப் பற்றி� இன்வெ��ரு�ர�டம் வெசி�ல்லாக் கூட�து. இப்நேப�து நேப���ர்கானைளப் பற்றி� உன்��டம்

வெசி�ல்லா மி�ட்நேடன். உன்னை�ப் பற்றி� நே�று யா�ர��து நேகாட்ட�ல் அ�ர்காளுக்கும் உன்னை�ப் பற்றி� ஒரு ��ர்த்னைதிகூடச்

வெசி�ல்லா மி�ட்நேடன்."

"ஆகா�! ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப# திங்கானைளப் பற்றி�ச் வெசி�ன்�து முற்றும் உண்னைமிதி�ன்."

"ஆழ்��ர்க்காடியா�ர�? அ�ர் யா�ர் அப்படி ஒரு�ர்?"

"திங்காளுக்குத் வெதிர�யா�தி�, என்�, வெர�ம்பவும் திங்கானைளத் வெதிர�ந்தி�ர்நேப�ல் நேபசி���நேர? ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப# என்று

நேகாட்டநேதியா#ல்னைலாயா�?"

"ஒருநே�னைள ஆனைளத் வெதிர�ந்தி�ருக்கும்; வெபயார் `�பகாம் இர�து. வெகா�ஞ்சிம் அனைடயா�ளம் வெசி�ல்லு, ப�ர்க்காலா�ம்!"

"காட்னைடயா�யும் குட்னைடயா�யும் இருப்ப�ர். முன் குடுமி� னை�த்தி�ருப்ப�ர். இளந் வெதி�ந்தி�யா#ல் நே�ட்டினையா இறுக்கா�க்

காட்டியா#ருப்ப�ர். சிந்தி�த்னைதிக் குனை*த்து உடம்வெபல்லா�ம் கீ*�ருந்து நேமிலா�கா இட்டிருப்ப�ர். னைசி�ர்கானைளக் காண்ட�ல்

சிண்னைடக்குப் நேப���ர். அத்னை�தி�கானைளக் காண்ட�ல் திடினையாத் தூக்கு��ர். சிற்றுமுன்��ல் 'நீயும் காடவுள், ந�னும் காடவுள்'

என்றீர்காநேள, இனைதி ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நேகாட்டிருந்தி�ல் 'காடவுனைள காடவுள் தி�க்குகா�றிது!" என்று வெசி�ல்லித் திடியா#��ல்

அடிக்கா �ரு��ர்..."

"திம்ப#! நீ வெசி�ல்லு�னைதிவெயால்லா�ம் நேசிர்த்துப் ப�ர்த்தி�ல் தி�ருமினைலாயாப்பனை�ப் பற்றி�ச் வெசி�ல்லுகா�றி�ய் நேப�லிருக்கா�றிது..."

"அ�ருக்கு அப்படி வெ�வ்நே�று வெபயார்காள் உண்ட�?"

"ஊருக்கு ஒரு வெபயார் னை�த்துக் வெகா�ள்��ர் அந்தி வீர னை�ஷ்ண�ர்."

"ஆளுக்குத் திகுந்தி நே�ஷமும் நேப�டு��ர�க்கும்!"

"ஆகா�! சிமியாத்துக்குத் திகுந்தி நே�ஷமும் நேப�டு��ர்."

"வெசி�ல்லு�தி�ல் வெகா�ஞ்சிம் காற்பனை�யும் வெப�ய்யும் காலாந்தி�ருக்குநேமி�?"

"முக்கா�நேலா மூன்றினைர வீசிம் வெப�ய்யும் காற்பனை�யும் இருக்கும். அனைர வீசிம் உண்னைமியும் இருக்காலா�ம்."

"வெர�ம்பப் வெப�ல்லா�தி மி��திர் என்று வெசி�ல்லுங்காள்!"

"அப்படியும் வெசி�ல்லி�#ட முடியா�து. நல்லா�ர்க்கு நல்லா�ர்; வெப�ல்லா�தி�ர்க்குப் வெப�ல்லா�தி�ர்."

"அ�ருனைடயா நேபச்னைசி நம்ப# ஒன்றும் வெசிய்யா முடியா�து."

"நம்பு�தும் நம்ப�திதும் அந்திந்திப் நேபச்னைசிப் வெப�றுத்தி�ருக்கா�றிது..."

"உதி�ரணமி�கா, திங்காள�டம் நேப�ய்ச் நேசி�தி�டம் நேகாட்ட�ல் நல்லாபடி வெசி�ல்லுவீர்காள் என்று அ�ர் கூறி�யாது..."

"அ�ர் நேபச்சி�ல் அனைர வீசிம் உண்னைமியும் இருக்கும் என்நேறிநே�, அந்தி அனைர வீசித்தி�ல் அது நேசிர்ந்திது."

"அப்படியா���ல் எ�க்கு ஏதி��து ஆருடம் வெசி�ல்லுங்காள். நேநரமி�கா��#ட்டது. எ�க்குப் நேப�காநே�ண்டும், ஐயா�"

"அப்படி அ�சிரமி�கா எங்நேகா நேப�காநே�ண்டும், ஐயா�"

"அனைதியும் தி�ங்காள் நேசி�தி�டத்தி�ல் ப�ர்த்துச் வெசி�ல்லாக் கூட�தி�? எங்நேகா நேப�காநே�ண்டும். எங்நேகா நேப�காக் கூட�து.

நேப���ல் கா�ர�யாம் சி�த்தி�யா�குமி� என்பனைதிப் பற்றி�வெயால்லா�ந்தி�ன் திங்கானைளக் நேகாட்கா �ந்நேதின்."

"நேசி�தி�டம், ஆருடம் வெசி�ல்�திற்கும் ஏதி��து ஆதி�ரம் நே�ண்டும் அப்பநே�! ஜா�திகாம் நே�ண்டும்; ஜா�திகாம் இல்லா��#டில்,

ப#றிந்திந�ள், நட்சித்தி�ரமி��து வெதிர�யாநே�ண்டும்; அதுவும் வெதிர�யா��#டில், ஊரும் நேபருமி��து வெசி�ல்லாநே�ண்டும்."

"என் வெபயார் �ந்தி�யாத்நேதி�ன்!"

"ஆகா�! ��ணர் குலாத்தி���?"

"ஆமி�ம்."

"�ல்லா�னைரயான் �ந்தி�யாத்நேதி���?"

"அ�நே�தி�ன்"

"அப்படிச் வெசி�ல்லு, திம்ப#! முன்�நேமி வெசி�ல்லியா#ருக்காக் கூட�தி�? உன் ஜா�திகாம் கூட என்��டம் இருந்திநேதி! நேதிடிப்

ப�ர்த்தி�ல் கா�னைடக்கும்."

"ஓநேஹா�! அது எப்படி?"

"என்னை�ப் நேப�ன்றி நேசி�தி�டர்காளுக்கு நே�று என்� நே�னைலா? வெபர�யா �ம்சித்தி�ல் ப#றிந்தி ப#ள்னைளகாள் - வெபண்காள்

இ�ர்காளுனைடயா ஜா�திகாங்கானைளவெயால்லா�ம் நேசிர்த்து னை�த்துக் வெகா�ள்நே��ம்."

"ந�ன் அப்படிவெயா�ன்றும் வெபர�யா �ம்சித்தி�ல் ப#றிந்தி�ன் அல்லாநே�..."

"நன்றி�காச் வெசி�ன்��ய்! உன்னுனைடயா குலாம் எப்நேபர்ப்பட்ட குலாம்! ��ணர் குலாத்னைதிப் பற்றி�க் கா�#��ணர்காள் எவ்�ளவு

கா�#கானைளவெயால்லா�ம் ப�டியா#ருக்கா�றி�ர்காள்! ஒருநே�னைள நீ நேகாட்டிருக்கா மி�ட்ட�ய்."

"ஒரு கா�#னைதினையாத்தி�ன் வெசி�ல்லுங்காநேளன், நேகாட்காலா�ம்."

நேசி�தி�டர் உடநே� ப#ன்�ரும் ப�டனைலாச் வெசி�ன்��ர்:

"��ணன் புகாழுனைரயா� ��யுண்நேட� மி�காதிர்நேகா�ன்

��ணன் வெபயாவெரழுதி� மி�ர்புண்நேட� - ��ணன்

வெகா�டி தி�ங்கா� ந�ல்லா�தி வெகா�ம்புண்நேட� உண்நேட�

அடிதி�ங்கா� ந�ல்லா� அரசு!"

நேசி�தி�டர் இனைசிப்புலா�ர் அல்லாவெ�ன்பது அ�ர் ப�டும்நேப�து வெ�ள�யா�யா#ற்று. ஆயா#னும் ப�டனைலாப் பண்ண�ல் அனைமித்து

மி�கா �#ளக்காமி�காவும் உருக்காமி�காவும் ப�டி��ர்.

"கா�# எப்படியா#ருக்கா�றிது?" என்று நேகாட்ட�ர்.

"கா�# கா�துக்கு நன்றி�காத்தி�ன் இருக்கா�றிது. ஆ��ல் என்னுனைடயா வெகா�டினையா ஏதி��து ஒரு மி�ட்டின் வெகா�ம்ப#ல் ந�நே� காட்டி

�#ட்ட�ல்தி�ன் உண்டு. அரசிமிரத்துக் கா�னைளநேமில் ஏறி� ந�ன்றி�ல் தி�ன் அரசு என் அடினையாத் தி�ங்கும். அது கூடச்

சிந்நேதிகாம்தி�ன். கா�ம் தி�ங்கா�மில் கா�னைள முறி�ந்து என்னை�யும் கீநே* திள்ள���லும் திள்ளும்!" என்றி�ன் �ந்தி�யாத்நேதி�ன்.

"இன்னைறிக்கு உன் ந�னைலானைமி இப்படி; ந�னைளக்கு எப்படியா#ருக்கும் என்று யா�ர் காண்டது?" என்றி�ர் நேசி�தி�டர்.

"தி�ங்காள் காண்டிருப்பீர்காள் என்று எண்ண�யால்லா�� �ந்நேதின்?" என்றி�ன் �ல்லா�னைரயான்.

"ந�ன் என்�த்னைதிக் காண்நேடன், திம்ப#! எல்லா�னைரயும்நேப�ல் ந�னும் அற்ப ஆயுள் பனைடத்தி மி��தின் தி�நே�? ஆ��ல்

கா�ரகாங்காளும் நட்சித்தி�ரங்காளும் �ருங்கா�லா ந�காழ்ச்சி�கானைளச் வெசி�ல்லுகா�ன்றி�. அனை� வெசி�ல்லு�னைதி ந�ன் சி�றி�து

காண்டறி�ந்து நேகாட்ப�ர்காளுக்குச் வெசி�ல்கா�நேறின். அவ்�ளவுதி�ன்!"

"கா�ரஹாங்காளும் நட்சித்தி�ரங்காளும் என் �#ஷயாத்தி�ல் என்� வெசி�ல்கா�ன்றி�, நேசி�தி�டநேர?"

"நீ ந�ளுக்கு ந�ள் உயார்��ய் என்று வெசி�ல்லுகா�ன்றி�."

"சிர�யா�கா நேப�ச்சு! இப்நேப�துள்ள உயாரநேமி அதி�காமி�யா#ருக்கா�றிது. உங்காள் வீட்டில் நுனை*யும்நேப�து கு��யா

நே�ண்டியா#ருக்கா�றிது! இன்னும் உயார்ந்து என்� வெசிய்�து? இப்படிவெயால்லா�ம் வெப�து��காச் வெசி�ல்லா�மில் குறி�ப்ப�கா

ஏதி��து வெசி�ல்லுங்காள்."

"நீ ஏதி��து குறி�ப்ப�காக் நேகாட்ட�ல், ந�னும் குறி�ப்ப�காச் வெசி�ல்லுநே�ன்."

"ந�ன் திஞ்சி�வூருக்குப் நேப�கா�றி கா�ர�யாம் னைகாகூடுமி�? வெசி�ல்லுங்காள்."

"நீ திஞ்சி�வூருக்கு உன் வெசி�ந்தி கா�ர�யாமி�காப் நேப�கா�றிதி���ல் நேப�கா�றி கா�ர�யாம் னைகாகூடும். இப்நேப�து உ�க்கு

ஜாயாக்கா�ரகாங்காள் உச்சிமி�யா#ருக்கா�ன்றி�. ப#றிருனைடயா கா�ர�யாமி�காப் நேப��தி�யா#ருந்தி�ல், அந்தி மி��திர்காளுனைடயா

ஜா�திகாத்னைதிப் ப�ர்த்துச் வெசி�ல்லாநே�ண்டும்!"

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் தினைலானையா ஆட்டிக் வெகா�ண்டு மூக்கா�ன் நேமில் �#ரனைலா னை�த்து, "நேசி�தி�டநேர! திங்கானைளப் நேப�ன்றி

சி�மிர்த்தி�யாசி�லினையா ந�ன் ப�ர்த்திநேதியா#ல்னைலா!" என்றி�ன்.

"முகாஸ்துதி� வெசிய்யா�நேதி, திம்ப#!" என்றி�ர் நேசி�தி�டர்.

"இருக்காட்டும். நேகாட்கா நே�ண்டியானைதித் வெதிள���காநே� நேகாட்டு�#டுகா�நேறின். திஞ்சி�வூர�ல் சிக்கார�ர்த்தி�னையாத் திர�சி�க்கா

�#ரும்புகா�நேறின், அது சி�த்தி�யாமி�குமி�?"

"என்னை��#டப் வெபர�யா நேசி�தி�டர்காள் இரு�ர் திஞ்சி�வூர�ல் இருக்கா�றி�ர்காள். அ�ர்கானைளத் தி�ன் நேகாட்கா நே�ண்டும்."

"அ�ர்காள் யா�ர்?"

"வெபர�யா பழுநே�ட்டனைரயார் ஒரு�ர்; சி�ன்� பழுநே�ட்டனைரயார் ஒரு�ர்."

"சிக்கார�ர்த்தி�யா#ன் உடல்ந�னைலா மி�கா நேமி�சிமி�கா�யா#ருப்பதி�காச் வெசி�ல்கா�றி�ர்காநேள? அது உண்னைமியா�?"

"யா�ர��து ஏதி��து வெசி�ல்லு��ர்காள்! வெசி�ல்லு�திற்கு என்�? அனைதிவெயால்லா�ம் நம்ப�நேதி! வெ�ள�யா#லும் வெசி�ல்லா�நேதி!"

"சிக்கார�ர்த்தி�க்கு ஏதி��து நேநர்ந்து�#ட்ட�ல், அடுத்தி பட்டம் யா�ருக்கு என்று வெசி�ல்லா முடியுமி�?"

"அடுத்தி பட்டம் உ�க்குமி�ல்னைலா; எ�க்குமி�ல்னைலா; ந�ம் ஏன் அனைதிப்பற்றி�க் கா�னைலாப்பட நே�ண்டும்?"

"அந்தி மிட்டில் திப்ப#ப் ப#னை*த்நேதி�ம்!" என்றி�ன் �ந்தி�யாத்நேதி�ன்.

"உண்னைமிதி�ன், திம்ப#! பட்டத்துக்குப் ப�த்தி�யானைதி என்பது சி�தி�ரண �#ஷயாம் அல்லா; மி�க்கா அப�யாகாரமி�ன் �#ஷயாம்

இல்னைலாயா�!"

"நேஜா�சி�யாநேர! திற்சிமியாம் கா�ஞ்சி�யா#ல் இருக்கா�றி�நேர, இள�ரசிர் ஆதி�த்தி கார�கா�லார்."

"இருக்கா�றி�ர். அ�ருனைடயா சி�ர்ப�காத்தி�நே� நீ �ந்தி�ருக்கா�றி�ய்!"

"கானைடசி�யா�காக் காண்டு ப#டித்து �#ட்டீர்காள்; சிந்நேதி�ஷம் அ�ருனைடயா நேயா�காம் எப்படி இருக்கா�றிது."

"ஜா�திகாம் னைகா�சிம் இல்னைலா, திம்ப#! ப�ர்த்துத்தி�ன் வெசி�ல்லா நே�ண்டும்."

"மிதுர�ந்திகார�ன் நேயா�காம் எப்படி?"

"அ�ருனைடயாது �#சி�த்தி�ரமி�� ஜா�திகாம் வெபண்காள�ன் ஜா�திகாத்னைதி ஒத்திது. எப்நேப�தும் ப#றிருனைடயா ஆதி�க்காத்துக்கு

உட்பட்டிருப்பது..."

"இப்நேப�துகூடச் நேசி�* ந�ட்டில் வெபண்ணரசு நனைடவெபறு�தி�காச் வெசி�ல்கா�றி�ர்காநேள? அல்லி ர�ஜ்யாத்னைதி�#ட நேமி�சிம்

என்கா�றி�ர்காநேள?"

"எங்நேகா அப்படிச் வெசி�ல்லுகா�றி�ர்காள்?"

"வெகா�ள்ள�டத்துக்கு �டக்நேகா வெசி�ல்லுகா�றி�ர்காள்?"

"வெபர�யா பழுநே�ட்டனைரயார் புதி�தி�கா மிணம் புர�ந்துவெகா�ண்ட இனைளயா ர�ண�யா#ன் ஆதி�க்காத்னைதிப்பற்றி�ச் வெசி�ல்கா�றி�ர்காள்

நேப�லிருக்கா�றிது."

"ந�ன் நேகாள்�#ப்பட்டது நே�று."

"என்� நேகாள்�#ப்பட்ட�ய்?"

"சிக்கார�ர்த்தி�யா#ன் தி�ருக்குமி�ர� குந்தினை�ப் ப#ர�ட்டிதி�ன் அவ்�#திம் வெபண்ணரசு வெசிலுத்து�தி�காச் வெசி�ல்கா�றி�ர்காள்!"

நேசி�தி�டர் சிற்நேறி �ந்தி�யாத்நேதி�ன் முகாத்னைதி உற்றுப் ப�ர்த்தி�ர். சிற்று முன் அந்தி வீட்டிலிருந்து வெசின்றிது குந்தினை� நேதி�#

என்று வெதிர�ந்து வெகா�ண்டுதி�ன் அவ்�#திம் நேகாட்கா�றி�நே�� என்று முகாத்தி�லிருந்து அறி�யா முயான்றி�ர். ஆ��ல் அதிற்கு

அறி�குறி� ஒன்றும் வெதிர�யா�#ல்னைலா.

"சுத்தி தி�று, திம்ப#! சுந்திர நேசி�* சிக்கார�ர்த்தி� திஞ்னைசியா#ல் இருக்கா�றி�ர். குந்தினை� ப#ர�ட்டி பனை*யா�னைறியா#ல் இருக்கா�றி�ர்.

நேமிலும்..."

"நேமிலும் என்�? ஏன் ந�றுத்தி��#ட்டீர்காள்?"

"பகாலில் பக்காம் ப�ர்த்துப் நேபசி நே�ண்டும்; இர�#ல் அதுவும் நேபசிக் கூட�து. ஆ��லும் உன்��டம் வெசி�ன்��ல்

ப�திகாமி�ல்னைலா. இப்நேப�து சிக்கார�ர்த்தி�க்கு அதி�கா�ரம் ஏது? எல்லா� அதி�கா�ரங்கானைளயும் பழுநே�ட்டனைரயார்காள் அல்லா��

வெசிலுத்துகா�றி�ர்காள்!"

இப்படி வெசி�ல்லி�#ட்டுச் நேசி�தி�டர் �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா முகாத்னைதி மிறுபடியும் ஒரு திடனை� கா��மி�காப் ப�ர்த்தி�ர்.

"நேஜா�சி�யாநேர! ந�ன் பழுநே�ட்டனைரயார�ன் ஒற்றின் அல்லா. அப்படிச் சிந்நேதிகாப்பட நே�ண்ட�ம். சிற்று முன்��ல் ர�ஜ்யாங்காளும்

ர�ஜா�ம்சிங்காளும் ந�னைலாத்து ந�ல்லா�னைமினையாப் பற்றி�ச் வெசி�ன்னீர்காள். ந�ன் ப#றிந்தி ��ணர் குலாத்னைதிநேயா உதி�ரணமி�காச்

வெசி�ன்னீர்காள். தியாவுவெசிய்து உண்னைமினையாச் வெசி�ல்லுங்காள். நேசி�* �ம்சித்தி�ன் �ருங்கா�லாம் எப்படியா#ருக்கும்?"

"உண்னைமினையாச் வெசி�ல்கா�நேறின்; சிந்நேதிகாம் சி�றி�துமி�ன்றி�ச் வெசி�ல்கா�நேறின். ஆ�� மி�திக் கானைடசி�யா#ல் கா�நே�ர�யா#லும்

கா�நே�ர�யா#ன் கா�னைள நதி�காள�லும் புதுவெ�ள்ளம் �ரும். அப்நேப�து அது ந�ளுக்கு ந�ள் வெபருகாப்நேப�கும் புது வெ�ள்ளம்

என்பது கா�நே�ர� தீரத்தி�ல் உள்ள�ர்காளுக்கு நன்றி�ய்த் வெதிர�யும். ஆ�ண�, புரட்ட�சி� �னைரயா#லும் வெ�ள்ளம் வெபருகா�க்

வெகா�ண்டுதி���ருக்கும். கா�ர்த்தி�னைகா மி�ர்கா*�யா#ல் வெ�ள்ளம் �டியா ஆரம்ப#க்கும். இது �டிகா�றி வெ�ள்ளம் என்பதும்

கா�நே�ர�க் கானைரயா#ல் உள்ள�ர்காளுக்குத் வெதிர�ந்து நேப�கும். நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாம் இப்நேப�து ந�ளுக்கு ந�ள் வெபருகும்

புதுவெ�ள்ளத்னைதி ஒத்தி�ருக்கா�றிது. இன்னும் பலாநூறு �ருஷம் இது வெபருகா�ப் பர�#க் வெகா�ண்நேடயா#ருக்கும். நேசி�*ப் நேபரரசு

இப்நேப�து �ளர்ப#னைறிச் சிந்தி�ர��கா இருந்து �ருகா�றிது. வெபNர்ணமி�க்கும் இன்னும் பலா ந�ள் இருக்கா�றிது. ஆனைகாயா�ல்

நேமிலும் நேமிலும் நேசி�* மிகா�ர�ஜ்யாம் �ளர்ந்து வெகா�ண்நேடயா#ருக்கும்..."

"இத்தினை� நேநரம் திங்காளுட்ன் நேபசி�யாதிற்கு இந்தி ஒரு �#ஷயாம் வெதிள���காச் வெசி�ல்லி �#ட்டீர்காள். �ந்தி�ம், இன்னும் ஒரு

�#ஷயாம் மிட்டும் முடியுமி���ல் வெசி�ல்லுங்காள். எ�க்கு காப்பல் ஏறி�க் காடற் ப#ரயா�ணம் வெசிய்யா நே�ண்டும் என்றி �#ருப்பம்

வெர�ம்ப ந�ள�கா இருக்கா�றிது..."

"அந்தி �#ருப்பம் ந�ச்சியாமி�காக் னைகாகூடும். நீ சிகாடநேயா�காக்கா�ரன். உன் கா�லில் சிக்காரம் இருப்பது நேப�லாநே� ஓயா�மில் சுற்றி�க்

வெகா�ண்டிருப்ப�ய். நடந்து நேப���ய்; குதி�னைர ஏறி�ப் நேப���ய்; யா�னை� நேமில் நேப���ய்; காப்பல் ஏறி�யும் நேப���ய்;

சீக்கா�ரமி�காநே� உ�க்குக் காடற் ப#ரயா�ணம் வெசிய்யும் நேயா�காம் இருக்கா�றிது."

"ஐயா�! வெதின் தி�னைசிப் பனைடயா#ன் நேசி��பதி�, திற்சிமியாம் ஈ*த்தி�நேலா யுத்திம் நடத்தும் இள�ரசிர், அருள்வெமி�*��ர்மினைரப்

பற்றி�த் தி�ங்காள் வெசி�ல்லாக்கூடுமி�? கா�ரஹாங்காளும் நட்சித்தி�ரங்காளும் அ�னைரப் பற்றி� என்� வெசி�ல்லுகா�ன்றி�?"

"திம்ப#! காப்பலில் ப#ரயா�ணம் வெசிய்நே��ர் தி�னைசியாறி��திற்கு ஒரு கா�ந்திக் காரு�#னையா உபநேயா�கா�க்கா�றி�ர்காள். காலாங்கானைர

�#ளங்காங்காளும் உபநேயா�காப்படுகா�ன்றி�. ஆ��ல் இ�ற்னைறிவெயால்லா�ம்�#ட, நடுக்காடலில் காப்பல் �#டும் மி�லுமி�காளுக்கு

உறுதுனைணயா�யா#ருப்பது எது வெதிர�யுமி�? �டதி�னைசியா#ல் அடி���த்தி�ல் உள்ள துரு� நட்சித்தி�ரந்தி�ன். மிற்றி

நட்சித்தி�ரங்காள், -கா�ரஹாங்காள் எல்லா�ம் இடம் வெபயார்ந்து நேப�ய் வெகா�ண்நேடயா#ருக்கும். ஸப்திர�ஷV மிண்டலாமும் தி�னைசிமி�றி�ப்

ப#ரயா�ணம் வெசிய்யும். ஆ��ல் துரு� நட்சித்தி�ரம் மிட்டும் இடத்னைதி�#ட்டு அனைசியா�மில் இருந்தி இடத்தி�நேலாநேயா இருக்கும்.

அந்தித் துரு� நட்சித்தி�ரத்னைதிப் நேப�ன்றி�ர் சுந்திர நேசி�* சிக்கார�ர்த்தி�யா#ன் கானைடக்குட்டிப் புதில்�ர�� இள�ரசிர்

அருள்வெமி�*��ர்மிர். எதிற்கும் ந�னைலாகாலாங்கா�தி தி�ட சி�த்திமுனைடயா�ர். தி�யா�காம், ஒழுக்காம் முதிலியா குணங்காள�ல் நேப�லாநே�

வீரவெபNருஷத்தி�லும் சி�றிந்தி�ர். கால்�#யாறி�னை�ப் நேப�லாநே� உலாகா அறி�வும் பனைடத்தி�ர். ப�ர்த்தி�நேலா பசி� தீரும் என்று

வெசி�ல்லாக் கூடியா ப�ல் �டியும் கானைளமுகாம் பனைடத்தி�ர். அதி�ர்ஷ்ட நேதி�னைதியா#ன் வெசில்�ப் புதில்�ர். மி�லுமி�காள் துரு�

நட்சித்தி�ரத்னைதிக் குறி� வெகா�ள்�து நேப�ல், ��ழ்க்னைகாக் காடலில் இறிங்கும் உன் நேப�ன்றி ��லிபர்காள் அருள்வெமி�*��ர்மினைரக்

குறி�யா�கா னை�த்துக் வெகா�ள்�து மி�க்கா பலான் அள�க்கும்."

"அப்பப்ப�! இள�ரசிர் அருள்வெமி�*��ர்மினைரப் பற்றி� எவ்�ளவெ�ல்லா�ம் வெசி�ல்கா�றீர்காள்? கா�திலானை� கா�திலி �ர்ண�ப்பது

நேப�ல் அல்லா�� �ர்ண�க்கா�றீர்காள்?"

"திம்ப#! கா��#ர� தீரத்தி�லுள்ள யா�னைரக் நேகாட்ட�லும் என்னை�ப் நேப�லாத்தி�ன் வெசி�ல்��ர்காள்."

"மி�க்கா �ந்தி�ம், நேசி�தி�டநேர! சிமியாம் நேநர்ந்தி�ல் உங்காள் புத்தி�மிதி�யா#ன்படிநேயா நடப்நேபன்."

"உன்னுனைடயா அதி�ர்ஷ்டக் கா�ரகாமும் உச்சித்துக்கு �ந்தி�ருக்கா�றிது என்று அறி�ந்துதி�ன் வெசி�ன்நே�ன்."

"நேப�ய் �ருகா�நேறின் நேசி�தி�டநேர. என் மி�மி�ர்ந்தி �ந்தி�த்துடன் என்��ல் இயான்றி வெப�ன் தி�மும் வெகா�ஞ்சிம்

சிமிர்ப்ப#க்கா�நேறின். தியாவு வெசிய்து வெபற்றுக் வெகா�ள்ளநே�ணும்."

இவ்�#திம் கூறி�, ஐந்து கா*ஞ்சு வெப�ன் ந�ணயாங்கானைள �ந்தி�யாத்நேதி�ன் சிமிர்ப்ப#த்தி�ன்.

"��ணர் குலாத்தி�ன் வெகா�னைடத்தின்னைமி இன்�மும் பட்டுப்நேப�கா�#ல்னைலா!" என்று வெசி�ல்லிக்வெகா�ண்டு நேசி�தி�டர் வெப�ன்னை�

எடுத்துக் வெகா�ண்ட�ர்.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 14. ஆற்1ங்ககைர முதகைல

குடந்னைதி நகார�லிருந்து திஞ்சி�வூர் வெசில்நே��ர் அந்திக் கா�லாத்தி�ல் அர�சி�லா�ற்றிங்கானைரநேயா�ட��து கா�நே�ர�க் கானைரயா#ன்

நேமிலா��து வெசின்று, தி�ருனை�யா�ற்னைறி அனைட��ர்காள். அங்கா�ருந்து வெதிற்நேகா தி�ரும்ப#த் திஞ்சி�வூர் நேப���ர்காள்.

�*�யா#லுள்ள குடமுருட்டி, வெ�ட்ட�று, வெ�ண்ண�று, �ட��று நதி�கானைளத் தி�ண்ட அங்நேகா தி�ன் �சிதி�யா�� துனைறிகாள்

இருந்தி�.

குடந்னைதியா#லிருந்து புறிப்பட்ட �ல்லா�னைரயான், முதிலில் அர�சி�லா�ற்றிங்கானைரனையா நேந�க்கா�ச் வெசின்றி�ன். �*�யா#ல் அ�ன்

ப�ர்த்தி கா�ட்சி�காள் எல்லா�ம் நேசி�* ந�ட்னைடக் குறி�த்து அ�ன் நேகாள்�#ப்பட்டிருந்தினைதிக் கா�ட்டிலும் அதி�காமி�காநே� அ�னை�ப்

ப#ரமி�க்காச் வெசிய்தி�. எந்தி இ��யா கா�ட்சி�னையாயும் முதில் முனைறி ப�ர்க்கும் நேப�து அதின் இ��னைமி மி�குந்து நேதி�ன்றுமில்லா��?

பசும்பயா#ர் �யால்காளும், இஞ்சி� மிஞ்சிள் வெகா�ல்னைலாகாளும், காரும்பு ��னை*த் நேதி�ட்டங்காளும், வெதின்னை�, காமுகுத்

நேதி�ப்புகாளும், ���#காளும், ஓனைடகாளும், குளங்காளும், ��ய்க்கா�ல்காளும் மி�றி� மி�றி� �ந்துவெகா�ண்நேடயா#ருந்தி�.

ஓனைடகாள�ல் அல்லியும் கு�னைளயும் கா�ட�காப் பூத்துக் கா�டந்தி�. குளங்காள�ல் வெசிந்தி�மினைரயும் வெ�ண்தி�மினைரயும்

நீநேலா�த்ப�மும் வெசிங்காழுநீரும் காண்வெகா�ள்ள�க் கா�ட்சி�யாள�த்தி�. வெ�ண்ண�றிக் வெகா�க்குகாள் மிந்னைதி மிந்னைதியா�காப்

பறிந்தி�. வெசிங்கா�ல் ந�னைரகாள் ஒற்னைறிக்கா�லில் ந�ன்று தி�ம் வெசிய்தி�. மினைடகாள�ன் �*�யா�காத் திண்ணீர் குபுகுபு என்று

ப�ய்ந்திது. நல்லா உரமும் தினை* எருவும் நேப�ட்டுப் நேப�ட்டுக் கான்�ங்காநேரவெலான்றி�ருந்தி கா*��காள�ன் நேசிற்னைறி உ*�ர்காள்

நேமிலும் ஆ*மி�கா உழுது பண்படுத்தி���ர்காள். பண்பட்ட �யால்காள�ல் வெபண்காள் நடவு நட்ட�ர்காள். நடவு வெசிய்து வெகா�ண்நேட,

இ��யா கா�ர�மி�யாப் ப�டல்கானைளப் ப�டி��ர்காள்.

காரும்புத் நேதி�ட்டங்காள�ன் பக்காத்தி�ல் காரும்பு ஆனைலாகாள் அனைமித்தி�ருந்தி�ர்காள். வெசின்றி ஆண்டில் பயா#ர�ட்ட முற்றி�யா

காருப்பங்கா*�கானைள வெ�ட்டி அந்திக் காரும்பு ஆனைலாகாள�ல் வெகா�டுத்துச் சி�று ப#*�ந்தி�ர்காள். காரும்புச் சி�ற்றி�ன் மிணமும்,

வெ�ல்லாம் கா�ய்ச்சும் மிணமும் நேசிர்ந்து காலாந்து �ந்து மூக்னைகாத் வெதி�னைளத்தி�.

வெதின்�ந்நேதி�ப்புகாள�ன் மித்தி�யா#ல் கீற்று ஓனைலாகாள் நே�யாப்பட்ட குடினைசிகாளும் ஓட்டு வீடுகாளும் இருந்தி�. கா�ர�மிங்காள�ல்

வீட்டு ��சினைலாச் சுத்திமி�கா வெமிழுகா�ப் வெபருக்கா�த் தினைரனையாக் காண்ண�டி நேப�ல் னை�த்தி�ருந்தி�ர்காள். சி�லா வீடுகாள�ன்

��சில்காள�ல் வெநல் உலாரப் நேப�ட்டிருந்தி�ர்காள். அந்தி வெநல்னைலாக் நேகா�*�காள் �ந்து வெகா�த்தி�த் தி�ன்று�#ட்டு,

"வெகா�க்காரக்நேகா�!" என்று காத்தி�க் வெகா�ண்டு தி�ரும்ப#ப் நேப�யா#�. வெநல்னைலாக் கா��ல் கா�த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி வெபண்

கு*ந்னைதிகாள் அக்நேகா�*�கானைள �#ரட்டி அடிக்கா�#ல்னைலா. "நேகா�*� அப்படி எவ்�ளவு வெநல்னைலாத் தி�ன்று�#டப் நேப�கா�றிது?"

என்று அலாட்சி�யாத்துடன் அக் கு*ந்னைதிகாள் நேசி�*�யும் பல்லா�ங்கு*�யும் ஆடிக் வெகா�ண்டிருந்தி�ர்காள். குடினைசிகாள�ன்

கூனைரகாள�ன் �*�யா�கா அடுப்புப் புனைகா நேமிநேலா �ந்து வெகா�ண்டிருந்திது. அடுப்புப் புனைகாயுடன் வெநல்னைலாப் புழுக்கும் மிணமும்,

காம்பு �றுக்கும் மிணமும், இனைறிச்சி� �திக்கும் ந�ற்றிமும் காலாந்து �ந்தி�. அக்கா�லாத்தி�ல் நேப�ர் வீரர்காள் வெபரும்ப�லும்

மி�மி�சி பட்சிண�காள�காநே� இருந்தி�ர்காள். �ல்லா�னைரயானும் அப்படித்தி�ன். எ�நே� அந்தி மிணங்காள் அ�னுனைடயா ந��#ல்

ஜாலாம் ஊறிச் வெசிய்தி�.

ஆங்கா�ங்நேகா சி�னைலா ஓரத்தி�ல் வெகா�ல்லார் உனைலாக்காளங்காள் இருந்தி�. உனைலாகாள�ல் வெநருப்புத் திணல் திகாதிகாவெ�ன்று

வெஜா�லித்திது. இரும்னைபப் பட்டனைறியா#ல் னை�த்து அடிக்கும் சித்திம் 'டண�ர், டண�ர்' என்று நேகாட்டது. அந்தி

உனைலாக்காளங்காள�ல் குடியா���ர்காளுக்கு நே�ண்டியா ஏர்க்வெகா�ழு, மிண்வெ�ட்டி, காடப்ப�னைர முதிலியா�ற்றுடன், காத்தி�காள்,

நேகாடயாங்காள், நே�ல்காள், ஈட்டிகாள் முதிலியா� குப்பல் குப்பலா�காக் கா�டந்தி�. அ�ற்னைறி ��ங்கா�க் வெகா�ண்டு நேப�காக்

குடியா���ர்காளும் நேப�ர் வீரர்காளும் நேப�ட்டி நேப�ட்டுக் வெகா�ண்டு கா�த்தி�ருந்தி�ர்காள்.

சி�றி�யா கா�ர�மிங்காள�லும் சி�ன்�ஞ்சி�று நேகா��#ல்காள் கா�ட்சி� அள�த்தி�. நேகா��#லுக்குள்நேள நேசிமிக்காலாம் அடிக்கும் சித்திமும்,

நகார� மு*ங்கும் சித்திமும், மிந்தி�ரநேகா�ஷமும், நேதி��ரப் பண்ப�டலும் எழுந்தி�.

மி�ர�யாம்மின் முதிலியா கா�ர�மி நேதி�னைதிகானைள மிஞ்சித்தி�ல் எழுந்திருளப் பண்ண�க்வெகா�ண்டு பூசி�ர�காள் காரகாம் எடுத்து

ஆடிக்வெகா�ண்டும் உடுக்கு அடித்துக் வெகா�ண்டும் �ந்து வெநல் கா�ண�க்னைகா திண்டி��ர்காள்.

காழுத்தி�ல் மிண� காட்டியா மி�டுகானைளச் சி�று�ர்காள் நேமிய்ப்பதிற்கு ஓட்டிப் நேப���ர்காள். அ�ர்காள�ல் சி�லார் புல்லா�ங்கு*ல்

��சி�த்தி�ர்காள்!

குடியா���ர்காள் �யாலில் நே�னைலா வெசிய்தி அலுப்புத்தீர மிரத்திடியா#ல் உட்கா�ர்ந்து இனைளப்ப�றி���ர்காள். அப்நேப�து

வெசிம்மிறி�யா�டுகானைளச் சிண்னைடக்கு ஏ�#�#ட்டு அ�ர்காள் நே�டிக்னைகா ப�ர்த்தி�ர்காள்.

வீட்டுக் கூனைரகாள�ன் நேமில் வெபண் மியா#ல்காள் உட்கா�ர்ந்து கூ�, அனைதிக் நேகாட்டு ஆண் மியா#ல்காள் நேதி�னைகானையாத் தூக்கா

முடியா�மில் தூக்கா�க் வெகா�ண்டு ஜா�வ்வெ�ன்று பறிந்துநேப�ய்ப் வெபண் மியா#ல்காளுக்குப் பக்காத்தி�ல் அமிர்ந்தி�.

புறி�க்காள் அ*கா�யா காழுத்னைதி அனைசித்துக் வெகா�ண்டு அங்குமி�ங்கும் சுற்றி��.

ப��ம்! கூண்டுகாள�ல் அனைடபட்ட கா�ள�காளும் னைமி��க்காளும் நேசி�கா கீதிங்காள் இனைசித்தி�.

இப்படிப்பட்ட கா�ட்சி�கானைளவெயால்லா�ம் ப�ர்த்துக் காள�த்துக் வெகா�ண்டு �ந்தி�யாத்நேதி�ன் குதி�னைரனையா வெமில்லாச் வெசிலுத்தி�க்

வெகா�ண்டு வெசின்றி�ன்.

அ�னுனைடயா காண்காளுக்கு ந�னைறியா நே�னைலா இருந்திது. மி�மும் இந்திப் பல்நே�று கா�ட்சி�கானைளப் ப�ர்த்து மிகா�ழ்ந்து

வெகா�ண்டிருந்திது. ஆயா#னும் அ�ன் உள் மி�த்தி�நேலா இநேலாசி�காப் ப��யா#��ல் மூடுண்டது நேப�ல், ஒரு வெபண்ண�ன் முகாம்

வெதிர�ந்து வெகா�ண்நேடயா#ருந்திது. ஆகா�! அந்திப் வெபண் அ�ளுனைடயா வெசிவ்�#திழ்கானைளத் தி�றிந்து தின்னுடன் சி�லா ��ர்த்னைதி

நேபசி�யா#ருக்காக் கூட�தி�? நேபசி�யா#ருந்தி�ல் அ�ளுக்கு என்� நஷ்டமி�கா�யா#ருக்கும்? அந்திப் வெபண் யா�ர�யா#ருக்கும்?

யா�ர�யா#ருந்தி�லும் வெகா�ஞ்சிம் மிர�யா�னைதி என்பது நே�ண்ட�மி�? என்னை�ப் ப�ர்த்தி�ல் அவ்�ளவு அலாட்சி�யாம்

வெசிய்�திற்குர�யா���கா�� நேதி�ன்றுகா�றிது? அந்திப் வெபண் யா�ர் என்பனைதிச் வெசி�ல்லா�மிநேலாநேயா அந்திச் நேசி�தி�டக் கா�*�ர்

ஏமி�ற்றி��#ட்ட�ர் அல்லா��! அ�ர் வெகாட்டிக்கா�ரர்; அசி�த்தி�யாக் வெகாட்டிக்கா�ரர். ப#றிருனைடயா மி�த்னைதி எப்படி ஆ*ம் ப�ர்த்துக்

வெகா�ள்கா�றி�ர்? எவ்�ளவு உலாகா அனுப�த்துடன் ��ர்த்னைதி வெசி�ல்லுகா�றி�ர்? முக்கா�யாமி�� �#ஷயாம் ஒன்றும் அ�ர்

வெசி�ல்லா�#ல்னைலாதி�ன்! இர�ஜா�ங்கா சிம்பந்திமி�� நேபச்சுக்காள�ல் அ�ர் மி�காவும் ஜா�க்கா�ரனைதியா�கா எதுவும் வெசி�ல்லா�மில்

திப்ப#த்துக் வெகா�ண்ட�ர். அல்லாது எல்நேலா�ருக்கும் வெதிர�ந்தினைதிநேயா �#காசி�தி சி�துர�யாத்துடநே� வெசி�ல்லிச்

சிமி�ள�த்துக்வெகா�ண்ட�ர். ஆ��லும் தின்னுனைடயா அதி�ர்ஷ்ட கா�ரகாங்காள் உச்சித்துக்கு �ந்தி�ருப்பதி�கா நல்லா ��ர்த்னைதி

வெசி�ன்��ர் அல்லா��? குடந்னைதி நேசி�தி�டர் நன்றி�யா#ருக்காட்டும்!...

இவ்��வெறில்லா�ம் சி�ந்தி�த்துக்வெகா�ண்டு �ந்தி�யாத்நேதி�ன் வெசின்றி�ன். அவ்�ப்நேப�து எதி�ர்ப்பட்ட கா�ட்சி�காள் இனைடயா#னைடநேயா

அ�னை�ச் சி�ந்தினை� உலாகாத்தி�லிருந்து இவ்வுலாகாத்துக்கு இழுத்தி�.

கானைடசி�யா#ல் அர�சி�லா�ற்றிங் கானைரனையா அனைடந்தி�ன். சி�றி�து தூரம் ஆற்றிங் கானைரநேயா�டு வெசின்றிதும், வெபண்காள�ன் னைகா�னைள

குலுங்கும் சித்திமும், காலாகாலாவெ�ன்று சி�ர�க்கும் ஒலியும் நேகாட்ட�. அ�ர்காள் இருக்குமி�டம் வெதிர�யா�மில் அர�சி�லா�ற்றிங்

கானைரயா#ல் அடர்ந்து �ளர்ந்தி�ருந்தி மிரங்காள் மினைறித்துக் வெகா�ண்டிருந்தி�. எங்கா�ருந்து அப்வெபண்காள�ன் குரல் ஒலி

�ருகா�றிது என்று காண்டு ப#டிக்கா �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ஆற்றிங்கானைர ஓரத்னைதி உற்றுப் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்நேட வெசின்றி�ன்.

தி�டீவெரன்று, "ஐநேயா�! ஐநேயா�! முதினைலா! முதினைலா! பயாமி�யா#ருக்கா�றிநேதி!" என்றி அபயாக் குரனைலாயும் நேகாட்ட�ன். குரல் �ந்தி

தி�னைசினையா நேந�க்கா�க் குதி�னைரனையாத் திட்டி�#ட்ட�ன். அந்திப் வெபண்காள் இருந்தி இடம் இரு மிரங்காள�ன் இனைடவெ�ள� �*�யா�கா

அ�னுக்குத் வெதிர�ந்திது. அ�ர்காள�ல் பலாருனைடயா முகாங்காள�ல் பீதி� குடிவெகா�ண்டிருந்திது. அதி�சியாம்! அதி�சியாம்! அ�ர்காள�நேலா

இரு�ர் நேசி�தி�டர் வீட்டிற்குள்நேள �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ப#ரநே�சி�த்திதும் புறிப்பட்டுச் வெசின்றி�ர்காள்தி�ன். இனைதிவெயால்லா�ம் வெந�டி

நேநரத்தி�ல் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ப�ர்த்துத் வெதிர�ந்து வெகா�ண்ட�ன். அனைதி மிட்டுமி� ப�ர்த்தி�ன்? ஓர் அடர்ந்தி ந�*ல் திரும் வெபர�யா

மிரத்தி�ன் அடியா#ல், நே�நேர�டு நே�ர�கா, ப�தி� தினைரயா#லும் ப�தி� திண்ணீர�லுமி�கா ஒரு பயாங்காரமி�� முதினைலா ��னையாப்

ப#ளந்துவெகா�ண்டிருந்திது. சிமீபத்தி�நேலா தி�ன் வெகா�ள்ள�ட நதி�யா#ல் ஒரு வெகா�டூரமி�� முதினைலா ��னையாப் ப#ளந்து வெகா�ண்டு

�ந்தினைதி �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ப�ர்த்தி�ருந்தி�ன். முதினைலா எவ்�ளவு பயாங்காரமி�� ப#ர�ண� என்பனைதியும் நேகாட்டிருந்தி�ன்.

ஆகாநே� இந்தி முதினைலானையாப் ப�ர்த்திதும் அ�ன் உள்ளம் காலாங்கா�, உடல் பதிறி�ப் நேப���ன். ஏவெ���ல், அந்தி முதினைலா பீதி�

வெகா�ண்ட அந்திப் வெபண்காளுக்கு வெ�கு சிமீபத்தி�ல் இருந்திது. ��னையாப் ப#ளந்து வெகா�ண்டு நேகா�ரமி�� பற்கானைளக்

கா�ட்டிக்வெகா�ண்டு, பயாங்கார �டி�த்துடன் இருந்திது. முதினைலா இன்னும் ஒரு ப�ய்சில் ப�யா நே�ண்டியாதுதி�ன். அந்திப்

வெபண்காள�ன் காதி� அநேதி�காதி�யா�கா� �#டும்! அந்திப் வெபண்காநேள�, ப#ன்��ல் அடர்த்தி�யா�யா#ருந்தி மிரங்காள���ல் திப்ப#

ஓடு�திற்கும் முடியா�தி ந�னைலாயா#ல் இருந்தி�ர்காள்.

�ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா உள்ளம் எவ்�ளவு கு*ம்ப#யா#ருந்தி�லும் அ�ன் உறுதி� அணு�ளவும் குன்றி�#ல்னைலா. தி�ன் வெசிய்யா

நே�ண்டியாது என்�வெ�ன்பனைதிப் பற்றி�யும் அ�ன் ஒரு காணத்துக்கு நேமில் சி�ந்தி�க்கா�#ல்னைலா. னைகாயா#லிருந்தி நே�னைலாக் குறி�

ப�ர்த்து ஒநேர வீச்சி�கா வீசி� எறி�ந்தி�ன். நே�ல் முதினைலாயா#ன் வெகாட்டியா�� முதுகா�ல் ப�ய்ந்து சி�றி�து உள்நேளயும் வெசின்று

வெசிங்குத்தி�கா ந�ன்றிது. உடநே� நமிது வீரன் உனைட��னைள உரு�#க்வெகா�ண்டு முதினைலானையா ஒநேரயாடியா�கா நே�னைலா

தீர்த்து�#டு�து என்றி உறுதி�யுடன் ப�ய்ந்து ஓடி �ந்தி�ன்.

முன்நேப�லாநே�, அந்திச் சிமியாத்தி�ல் அப்வெபண்காள் காலாகாலாவெ�ன்று சி�ர�க்கும் சித்திம் நேகாட்டது. �ந்தி�யாத்நேதி�ன் கா�துக்கு அது

ந�ர�சிமி�யா#ருந்திது. இத்தினைகாயா அப�யாகாரமி�� நே�னைளயா#ல் எதிற்கா�கா அ�ர்காள் சி�ர�க்கா�றி�ர்காள்? ப�ய்ந்து ஓடி �ந்தி�ன்

ஒரு காணம் தி�னைகாத்து ந�ன்றி�ன். அப்வெபண்காள�ன் முகாங்கானைளப் ப�ர்த்தி�ன். பயாநேமி�, பீதி�நேயா� அம்முகாங்காள�ல் அ�ன்

கா�ண�#ல்னைலா. அதிற்கு மி�றி�காப் பர�கா�சிச் சி�ர�ப்ப#ன் அறி�குறி�கானைளநேயா காண்ட�ன். சிற்றுமுன், "ஐநேயா�! ஐநேயா�!" என்று

காத்தி�யா�ர்காள் அ�ர்காள் தி�ன் என்நேறி நம்ப முடியா�#ல்னைலா. அ�ர்காள�ல் ஒருத்தி�... நேசி�தி�டர் வீட்டில் தி�ன் ப�ர்த்தி வெபண் -

காம்பீரமி�� இ��யா குரலில், "வெபண்காநேள! சும்மி� இருங்காள்! எதிற்கா�காச் சி�ர�க்கா�றீர்காள்?" என்று அதிட்டும் குரலில்

கூறி�யாது கா��#ல் நேகாட்பது நேப�லா அ�ன் கா�தி�ல் �#ழுந்திது.

முதினைலாயாண்னைட ப�ய்ந்து வெசின்றி�ன் ��னைள ஓங்கா�யா�ண்ணம் தியாங்கா� ந�ன்றி�ன். முதினைலானையா உற்றுப் ப�ர்த்தி�ன்.

அந்திப் வெபண்காள�ன் முகாங்கானைளயும் இன்வெ��ரு திடனை� உற்றுப் ப�ர்த்தி�ன். அ�ன் உள்ளத்னைதி வெ�ட்கா� மிருகாச் வெசிய்தி,

உடனைலாக் குன்றிச் வெசிய்தி, ஒரு சிந்நேதிகாம் உதி�த்திது.

இதிற்குள்ள�கா அந்திப் வெபண்மிண�, மிற்றி�ர்கானைளப் ப#ர�ந்து முன்��ல் �ந்தி�ள். முதினைலாக்கு எதி�ர்ப்புறித்தி�ல், அனைதிக்

கா�ப்ப�ற்றுகா�றி�னைளப்நேப�ல் ந�ன்றி�ள்.

"ஐயா�! திங்காளுக்கு மி�க்கா �ந்தி�ம். தி�ங்காள் வீண�ல் சி�ரமிப்பட நே�ண்ட�ம்!" என்றி�ள்.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 15. வனித�யி�ன் ஜாலம்

இனைளயா ப#ர�ட்டி குந்தினை� நேதி�#யும், வெகா�டும்ப�ளூர் இள�ரசி� ���தி�யும் ரதித்தி�ல் ஏறி�க் குடந்னைதி நகானைர நேந�க்கா�ச்

வெசின்றி�ர்காள் அல்லா��? அதின் ப#றிகு படகா�ல் இருந்தி வெபண்காள் என்� நேபசி���ர்காள், என்� வெசிய்தி�ர்காள் என்பனைதி ந�ம்

சி�றி�து வெதிர�ந்து வெகா�ள்ள நே�ண்டும்.

"அடிநேயா, தி�ரனைகா! இந்திக் வெகா�டும்ப�ளூர்க்கா�ர�க்கு �ந்தி நேயா�காத்னைதிப் ப�ரடி! அ�ள் நேபர�ல் நம் இனைளயா ப#ர�ட்டிக்கு

என்�டி இவ்�ளவு ஆனைசி?" என்றி�ள் ஒருத்தி�.

"ஆனைசியுமி�ல்னைலா, ஒன்றுமி�ல்னைலாயாடி, ��ர�ண�! ந�லு மி�திமி�கா அந்திப் வெபண் ஒரு மி�தி�ர� கா�றுக்குப் ப#டித்தி�ள் நேப�ல்

இருக்கா�றி�ள். அடிக்காடி மியாக்காம் நேப�ட்டு �#ழுந்து வெதி�னைலாக்கா�றி�ள். தி�ய் திகாப்ப��ர் இல்லா�தி வெபண்னைண நம்னைமி நம்ப#

ஒப்பு�#த்தி�ருக்கா�றி�ர்காநேள என்று இனைளயா ப#ர�ட்டிக்குக் கா�னைலா. அதி���ல்தி�ன், ���தி�க்கு என்� �ந்து�#ட்டது என்று

நேகாட்காச் நேசி�தி�டர�டம் அனை*த்துப் நேப�யா#ருக்கா�றி�ர்! ஏதி��து நேபய் ப#சி�சுகாள�ன் நேசிஷ்னைடயா�யா#ருக்காலா�ம் அல்லா��?

அப்படியா#ருந்தி�ல் ஏதி��து மிந்தி�ரம் கா�ந்தி�ரம் நேப�ட்டு ஓட்ட நே�ண்டும் அல்லா��?" என்றி�ள் தி�ரனைகா.

"நேபயுமி�ல்னைலா, ப#சி�சுமி�ல்னைலாயாடி! இ�னைள �ந்து எந்திப் ப#சி�சு ப#டிக்காப் நேப�கா�றிது? இ�நேள நூறு ப#சி�னைசி அடித்து ஓட்டி

�#டு��நேள?" என்றி�ள் ��ர�ண�.

"���தி� மியாக்காம் நேப�ட்டு �#ழு�து கூடப் ப�சி�ங்குதி��டி! இப்படிவெயால்லா�ம் வெசிய்தி�ல் வெமிது��கா இள�ரசினைரத் தின்

�னைலாயா#ல் நேப�ட்டுக்வெகா�ண்டு �#டலா�ம் என்று அ�ளுனைடயா எண்ணம்!" என்றி�ள் இன்வெ��ருத்தி�.

"ந�ர�தி� வெசி�ல்லு�துதி�ன் சிர�! அது மிட்டுமி�! அன்னைறிக்கு இள�ரசிர் புறிப்படும்நேப�து னைகாயா#லிருந்தி தீபத் திட்னைடக் கீநே*

நேப�ட்ட�நேள? அதுகூடத் தின்னை� அ�ர் கா���க்கா நே�ண்டுவெமின்பதிற்கா�காச் வெசிய்தி கா�ர�யாந்தி�ன்! இரண்டு னைகாயா�லும்

ஏந்தி�க் வெகா�ண்டிருந்தி திட்டு அப்படித் தி�றி� �#ழுந்து�#டுமி�? அல்லாது நம் இள�ரசிர் என்� புலியா�, காரடியா�, அ�னைரப்

ப�ர்த்து இ�ள் பயாப்படு�திற்கு?" என்றி�ள் ��ர�ண�.

"உடநே� மூர்ச்னைசி நேப�ட்டு �#ழுந்து �#ட்டதி�காப் ப�சி�ங்கு வெசிய்தி�நேள? அதிற்கு எவ்�ளவு வெகாட்டிக்கா�ரத்தி�ம் நே�ண்டும்?"

என்றி�ள் ந�ர�தி�.

"அ�ள் வெசிய்தி ஜா�லாத்னைதிக் கா�ட்டிலும் அந்தி ஜா�லாத்தி�ல் குந்தினை� நேதி�#யும், இள�ரசிரும் ஏமி�ந்து நேப���ர்காநேள, அது

தி�ன் வெபர�யா நே�டிக்னைகா!" என்றி�ள் வெசிந்தி�ரு என்ப�ள்.

"வெப�ய்யும் புனை�சுருட்டும், ஜா�லாமும் மி�ய்மி�லாமும் வெசிய்கா�ன்றி�ர்காளுக்குத்தி�ன் இது கா�லாம்!" என்றி�ள் மிந்தி�கா���.

"யுத்தித்துக்குப் புறிப்பட்ட�� ப#றிகு இள�ரசிர், தி�ரும்ப# �ந்து இந்தி ���தி�னையாப் ப�ர்த்து�#ட்டுப் நேப���நேர, இனைதி�#ட

என்�டி நே�ண்டும்? அ�ளுனைடயா மி�யா�ஜா�லாம் எவ்�ளவு தூரம் பலித்து �#ட்டது ப�ர்த்தி�யா�?" என்றி�ள் ��ர�ண�.

"அவெதில்லா�ம் ஒன்றுமி�ல்னைலா; இள�ரசிர் அவ்�ளவு நேமின்னைமியா�� குணமுள்ள�ர். ஒரு வெபண் மியாக்காம் நேப�ட்டு �#ழுந்து

�#ட்ட�ள் என்றி�ல், அ�னைளப் ப�ர்த்து �#சி�ர�யா�மில் நேப���ர�டி? அதி�லிருந்து நீ ஒன்றும் அர்த்திம் காற்ப#க்கா நே�ண்ட�ம்!"

என்றி�ள் தி�ரனைகா.

"இள�ரசினைரப் பற்றி� நீ வெசி�ல்�து உண்னைமிதி�ன். அ�னைரப் நேப�ன்றி குணசி�லி இந்தி ஈநேரழு பதி���லு உலாகாத்தி�லும்

நே�று யா�ர் இருக்கா முடியும்? கா�#னைதிகாள�லும் கா��#யாங்காள�லும் கூடக் கா�னைடயா�து. ஆ��ல் ந�ன் வெசி�ல்கா�றிது நே�று.

இ�ள் - இந்தி ���தி�, - மியாக்காம் நேப�ட்டு �#ழுந்தி�நேள, அது என்� மியாக்காம் வெதிர�யுமி�? அனைதிக் நேகாட்காச் நேசி�தி�டர�டநேமி

நேப�யா#ருக்கா நே�ண்டியாதி�ல்னைலா. என்னை�க் நேகாட்டிருந்தி�ல் ந�நே� வெசி�ல்லியா#ருப்நேபன்!" என்றி�ள் ��ர�ண�.

"அது என்� மியாக்காமிடி? எங்காளுக்குத்தி�ன் வெசி�ல்நேலான்!" என்றி�ள் வெசிந்தி�ரு. ��ர�ண� வெசிந்தி�ரு�#ன் கா�நேதி�டு ஏநேதி�

வெசி�ன்��ள்.

"என்�டி இரகாசி�யாம் வெசி�ன்��ள்? எங்காளுக்குத் வெதிர�யாக் கூட�தி�?" என்று ந�ர�தி� நேகாட்ட�ள்.

"அது சி�தி�ரண மியாக்காமி�ல்னைலாயா�ம்? னைமியால் மியாக்காமி�ம்!" என்றி�ள் வெசிந்தி�ரு.

உடநே� எல்நேலா�ரும் காலாகாலாவெ�ன்று சி�ர�த்தி�ர்காள். அனைதிக் நேகாட்டு �#ட்டு நதி�க்கானைர மிரங்காள�ல் இருந்தி பறினை�காள்

சிடசிடவெ�ன்று இறிக்னைகானையா அடித்துக் வெகா�ண்டு பறிந்து வெசின்றி�.

"நம் இள�ரசிர் இலாங்னைகாயா#லிருந்து தி�ரும்ப# �ந்தி�ல் மிறுபடியும் இ�ள் மி�யாப்வெப�டி நேப�டப் ப�ர்ப்ப�ள். அதிற்கு ந�ம்

இடங்வெகா�டுத்து�#ட�மில் ஜா�க்கா�ரனைதியா�யா#ருக்கா நே�ண்டும்!" என்று வெசி�ன்��ள் ந�ர�தி�.

"இள�ரசிர் தி�ரும்ப# �ரு�திற்குள் இந்தி ���தி� னைபத்தி�யாம் ப#டித்து ப#திற்றி ஆரம்ப#க்கா��#ட்ட�ல் என் வெபயார் தி�ரனைகா

இல்னைலா; வெபயானைரத் தி�டனைகா என்று மி�ற்றி� னை�த்துக்வெகா�ள்ளுகா�நேறின்!" என்றி�ள் தி�ரனைகா.

"அது கா�டக்காட்டுமிடி! இனைளயா ப#ர�ட்டி வெசி�ல்லி�#ட்டுப் நேப�� கா�ர�யாத்னைதி அ�ர் �ரு�திற்குள் வெசிய்து னை�க்கா

நே�ண்ட�மி�? ��ங்காளடி" என்றி�ள் மிந்தி�கா���.

ப#றிகு அப்வெபண்காள�ல் இரு�ர் படகா�ன் அடியா#ல் ஏற்வெகா�நே� சி�றி�து வெபயார்ந்தி�ருந்தி ஒரு பலானைகானையாப் வெபயார்த்து

எடுத்தி�ர்காள். வெபயார்க்காப்பட்ட இடத்தி�ல் நீளமி�� வெபட்டி நேப�ல் அனைமிந்தி பள்ளத்தி�ல் ஒரு முதினைலா கா�டந்திது! அதி��து

வெசித்துப் நேப�� முதினைலாயா#ன் உடனைலாப் பதிப்படுத்தி� உள்நேள பஞ்சும் ந�ரும் தி�ண�த்து னை�த்தி�ருந்தி வெப�ம்னைமி முதினைலா.

அனைதி எடுத்து வெ�ள�யா#ல் னை�த்துக் வெகா�ண்ட�ர்காள். படனைகாச் சி�றி�து தூரம் வெசிலுத்தி�க் வெகா�ண்டு வெசின்று, நதி�க்கானைர

ஓரத்தி�ல் வெபர�யா வெபர�யா நே�ர்காள் �#ட்டு �ளர்ந்தி�ருந்தி ஒரு வெபரு மிரத்தி�ன் அருகா�ல் �ந்தி�ர்காள். அம்மிரத்தி�ன் ஓரத்தி�ல்

அத்நேதி�ல் முதினைலானையா எடுத்து �#ட்ட�ர்காள். அது மிர நே�ர்காள�நேலா ப�தி�யும் நதி� வெ�ள்ளத்தி�ல் ப�தி�யுமி�காக் கா�டந்திது.

ப�ர்ப்பதிற்கு ந�ஜா முதினைலானையாப் நேப�லாநே� பயாங்காரமி�� நேதி�ற்றிம் அள�த்திது. வெ�ள்ளம் அடித்துக் வெகா�ண்டு நேப�ய்

�#ட�மில் ஒரு சி�றி�யா மிண�க் காயா#ற்னைறி அதின் கா�ல் ஒன்றி�ல் காட்டி நே�நேர�டு நேசிர்த்துப் ப#னைணத்தி�ர்காள். காயா#று வெ�ள�யா#ல்

வெதிர�யா�திபடி நீருக்குள்நேள அமுங்கா�யா#ருக்கும்படி காட்டி��ர்காள்.

"ஏ�டி, மிந்தி�கா���! எதிற்கா�கா இந்திப் வெப�ம்னைமி முதினைலானையா இப்படி மிரத்திடியா#ல் காட்டி னை�க்காச் வெசி�ல்லியா#ருக்கா�றி�ர்

இனைளயா ப#ர�ட்டி?" என்று தி�ரனைகா நேகாட்ட�ள்.

"உ�க்குத் வெதிர�யா�தி�? ���தி� மி�க்கா பயாந்தி�ங்வெகா�ள்ள�யா�யா#ருக்கா�றி�ள் அல்லா��? அ�ளுனைடயா பயாத்னைதிப் நேப�க்கா�த்

னைதிர�யாசி�லி ஆக்கு�திற்குத்தி�ன்!" என்றி�ள் மிந்தி�கா���.

"எல்லா��ற்னைறியும் நேசிர்த்துப் ப�ர்த்தி�ல், ���தி�னையா இள�ரசிருக்குக் காலியா�ணம் பண்ண� னை�த்து�#ட நே�ண்டும்

என்நேறி குந்தினை� நேதி�# உத்நேதிசி�த்தி�ருக்கா�றி�ர் நேப�லிருக்கா�றிது!" என்றி�ள் ந�ர�தி�.

"அப்படி ஏதி��து நேபச்சு �ந்தி�ல் ந�ன் இந்தி ���தி�க்கு �#ஷத்னைதிக் வெகா�டுத்துக் வெகா�ன்று�#டுகா�நேறின். ப�ர்த்துக்

வெகா�ண்டிரு!" என்றி�ள் வெப�றி�னைமிக்கா�ர�யா�� ��ர�ண�.

"நீ இப்படிவெயால்லா�ம் எர�ச்சில் அனைட�திற்குக் கா�ரணநேமி இல்னைலா. மி���யா நேகாடத்து இரட்னைட மிண்டலாச் சிக்கார�ர்த்தி�யும்

நே�ங்கா� ந�ட்டின் மின்�ரும் காலிங்கா நேதிசித்து ர�ஜா�வும் �டக்நேகா வெ�கு தூரத்தி�ல் உள்ள கான்நே��சி� சிக்கார�ர்த்தி�யும் கூட

நம் இள�ரசிருக்குப் வெபண் வெகா�டுக்காக் கா�த்தி�ருக்கா�றி�ர்காள�ம்! அப்படியா#ருக்கா இந்திக் வெகா�டும்ப�ளூர் ���தி�னையா யா�ரடி

இலாட்சி�யாம் வெசிய்யாப்நேப�கா�றி�ர்காள்!" என்றி�ள் மிந்தி�கா���.

"நீ வெசி�ல்லுகா�றிபடி அந்தி அரசிர்காள் கா�த்தி�ருக்காலா�மிடி! ஆ��ல் நம் இள�ரசிருனைடயா �#ருப்பம் அல்லா�� முக்கா�யாம்?

இள�ரசிர் 'ந�ன் எப்நேப�தி��து காலியா�ணம் வெசிய்து வெகா�ண்ட�ல் திமி�*காத்துப் வெபண்னைணத்தி�ன் மிணந்து வெகா�ள்நே�ன்'

என்று வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்டிருக்கா�றி�ர�ம்!" உங்காளுக்வெகால்லா�ம் இது வெதிர�யா�தி�?" என்றி�ள் வெசிந்தி�ரு.

"அப்படியா���ல் மி�காவும் நல்லாதி�ய்ப் நேப�யா#ற்று. ந�ம் எல்நேலா�ரும் நேசிர்ந்து தி��த்தி��நேயா நம் னைகா�ர�னைசினையாக் கா�ட்ட

நே�ண்டியாதுதி�நே�? இந்தி ���தி�யா#��ல் முடிகா�றி கா�ர�யாம் நம்மி�ல் முடியா�து நேப�ய் �#டுமி�? அ�ள�டம் உள்ள மி�யாப்

வெப�டி நம்மி�டமும் இல்னைலாயா�, என்�?" என்றி�ள் தி�ரனைகா.

இப்படிவெயால்லா�ம் இந்திப் வெபண்காள் நேபசி�யாதிற்கு ஆதி�ரமி�� ந�காழ்ச்சி� என்�வெ�ன்பனைதி நேநயார்காளுக்கு இப்நேப�து

வெதிர��#க்கா �#ரும்புகா�நேறி�ம்.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 16. அருள்பொமாழி�வர்மார்  

இன்னைறிக்குச் சுமி�ர் 980 ஆண்டுகாளுக்கு முன்��ல் (1950 ல் எழுதிப்பட்டது) நேகா� இர�சிநேகாசிர� �ர்மிர் பர�ந்திகா சுந்திர நேசி�*

மின்�ர் வெதின்��ட்டில் இனைணயா#ல்லா�தி சிக்கார�ர்த்தி�யா�கா �#ளங்கா��ந்தி�ர். நம் கானைதி நடக்கும் கா�லாத்துக்குப்

பன்��ரண்டு ஆண்டுகாளுக்கு முன்பு இ�ர் சி�ங்கா�சி�ம் ஏறி���ர். வெசின்றி நூறி�ண்டுகாள�காச் நேசி�*ர்காள�ன் னைகா ந�ளுக்கு

ந�ள் �லுத்து �ந்திது. நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாம் ந�லா�த் தி�னைசிகாள�லும் பர�# �ந்திது. எ��னும் சுந்திர நேசி�*ர் பட்டத்துக்கு �ந்தி

சிமியாத்தி�ல் வெதிற்நேகாயும் �டக்நேகாயும் �#நேர�தி�காள் �லுப் வெபற்றி�ருந்தி�ர்காள். சுந்திர நேசி�*ருக்கு முன்��ல் அரசு புர�ந்தி

காண்டர�தி�த்திர் சி��பக்தி�யா#ல் தி�னைளத்துச் 'சி��`�� காண்டர�தி�த்திர்' என்று புகாழ் வெபற்றி�ர். அ�ர் இர�ஜ்யாத்னைதி

�#ஸ்திர�ப்பதி�ல் அவ்�ள��காச் சி�ரத்னைதி வெகா�ள்ள�#ல்னைலா. காண்டர�தி�த்திருக்குப் ப#றிகு பட்டத்துக்கு �ந்தி அ�ருனைடயா

சிநேகா�திரர் அர�ஞ்சியார் ஓர் ஆண்டு கா�லாந்தி�ன் சி�ம்மி�சி�த்தி�ல் இருந்தி�ர். அ�ர் வெதி�ண்னைட ந�ட்டிலுள்ள 'ஆற்றூர�ல்

துஞ்சி�யா' ப#ன்�ர், அ�ருனைடயா புதில்�ர் பர�ந்திகா நேசி�*ர் திஞ்னைசிச் சி�ம்மி�சி�ம் ஏறி���ர்.

நேபரரசிர் ஒரு�ருக்கு இருக்கா நே�ண்டியா எல்லா�ச் சி�றிந்தி அம்சிங்காளும் சுந்திரநேசி�* சிக்கார�ர்த்தி�யா#டம் வெப�ருந்தி�யா#ருந்தி�.

நேப�ர் ஆற்றில் மி�க்கா சுந்திரநேசி�*ர் திம் ஆட்சி�யா#ன் ஆரம்பத்தி�நேலாநேயா வெதின் தி�னைசிக்குப் பனைடவெயாடுத்துச் வெசின்றி�ர். நேசிவூர்

என்னுமி�டத்தி�ல் நேசி�* னைசின்யாத்துக்கும் ப�ண்டியா னைசின்யாத்துக்கும் வெபரும் நேப�ர் நனைடவெபற்றிது. அச்சிமியாம் மிதுனைர

மின்���யா#ருந்தி வீரப�ண்டியானுக்குத் துனைண வெசிய்�திற்கா�காச் சி�ங்காள ந�ட்டு அரசின் மிகா�ந்தின் ஒரு வெபர�யா நேசினை�னையா

அனுப்ப#யா#ருந்தி�ன். நேசி�*ர்காள�ன் மி�வெபரும் வீர னைசின்யாம் ப�ண்டியார்காளுனைடயா நேசினை�னையாயும் சி�ங்காள ந�ட்டுப்

பனைடனையாயும் நேசிவூர�ல் முறி�யாடித்திது. வீரப�ண்டியான் பனைடயா#*ந்து, முடியா#*ந்து, துனைணயா#*ந்து, உயா#னைர மிட்டும்

கா�ப்ப�ற்றி�க் வெகா�ண்டு நேப�ர்க்காளத்தி�லிருந்து ஓடித் திப்ப#த்தி�ன். ப�னைலா ந�லாப் பகுதி�வெயா�ன்றி�ன் நடு�#ல் இருந்தி

மினைலாக்குனைகாயா#ல் ஒள�ந்து வெகா�ண்டு கா�லாங்கா*�க்காலா���ன்.

நேசிவூர்ப் நேப�ர�ல் ஈ*த்துப் பனைட அநேநகாமி�கா ந�ர்மூலாமி�கா� �#ட்டது. எஞ்சி�யா வீரர்காள் சி�லார் நேப�ர்க்காளத்தி�ல் புகானை*யும்

வீரத்னைதியும் உதி�ர்த்து�#ட்டு, உயா#னைர மிட்டும் னைகாவெகா�ண்டு ஈ* ந�ட்டுக்கு ஓடிச் வெசின்றி�ர்காள்.

இவ்�#திம் ப�ண்டியார்காளுக்கும் நேசி�*ர்காளுக்கும் நடக்கும் நேப�ர்காள�ல் சி�ங்காள மின்�ர்காள் தினைலாயா#ட்டுப் ப�ண்டியார்க்கு

உதி�#ப் பனைட அனுப்பு�து சி�லா கா�லாமி�கா �*க்காமி�ய்ப் நேப�யா#ருந்திது. இந்தி �*க்காத்னைதி அடிநேயா�டு ஒ*�த்து �#டச்

சுந்திரநேசி�* சிக்கார�ர்த்தி� �#ரும்ப#��ர். ஆனைகாயா#��ல் நேசி�* னைசின்யாம் ஒன்னைறி இலாங்னைகாக்கு அனுப்ப#ச் சி�ங்காள

மின்�ர்காளுக்குப் புத்தி� காற்ப#க்கா எண்ண���ர். வெகா�டும்ப�ளூர்ச் சி�ற்றிரசிர் குடும்பத்னைதிச் நேசிர்ந்தி பர�ந்திகான் சி�றி�யா

நே�ள�ன் என்னும் திளபதி�யா#ன் தினைலானைமியா#ல் ஒரு வெபரும் பனைடனையாச் சி�ங்காளத்துக்கு அனுப்ப#��ர். துரதி�ர்ஷ்ட�சிமி�கா

நேசி�*ர் பனைட சி�ங்காளத்துக்கு ஒநேர திடனை�யா#ல் நேப�ய்ச் நேசிர�#ல்னைலா. அதிற்குத் நேதினை�யா�� காப்பல் �சிதி�காள் இல்னைலா.

முதில் திடனை� வெசின்றி நேசினை� முன்நேயா�சினை�யா#ன்றி�த் துண�ந்து முன்நே�றித் வெதி�டங்கா�யாது. மிகா�ந்திரர�ஜானுனைடயா திளபதி�

நேஸ�� என்ப���ன் தினைலானைமியா#ல் சி�ங்காளப்பனைட எதி�ர்ப�ர�தி �#தித்தி�ல் �ந்து நேசி�*ப் பனைடயா#ன் பகுதி�னையா �னைளத்துக்

வெகா�ண்டது. பயாங்காரமி�� வெபரும் நேப�ர் நடந்திது. அதி�ல் நேசி�* நேசி��தி�பதி�யா�� பர�ந்திகான் சி�றி�யா நே�ள�ன் தின்

வீரப்புகானை* ந�னைலாந�றுத்தி��#ட்டு இன்னுயா#னைரத் துறிந்தி�ன்! 'ஈ*த்துப் பட்ட பர�ந்திகான் சி�றி�யா நே�ள�ன்' என்று சிர�த்தி�ரக்

கால்வெ�ட்டுக்காள�ல் வெபயார் வெபற்றி�ன்.

இந்திச் வெசிய்தி�யா��து ப�னைலா��த்தி�ல் மினைலாக் குனைகாயா#ல் ஒள�ந்து வெகா�ண்டிருந்தி வீரப�ண்டியானுக்கு எட்டியாது அம்

மின்�ன் மீண்டும் துண�வு வெகா�ண்டு வெ�ள��ந்தி�ன். மிறுபடியும் வெபருஞ்நேசினை� தி�ரட்டிப் நேப�ர�ட்ட�ன். இம்முனைறி

ப�ண்டியா நேசினை� அநேதி�காதி� அனைடந்திதுடன், வீரப�ண்டியானும் உயா#ர் துறிக்கா நேநர்ந்திது. இந்திப் நேப�ர�ல் சுந்திரநேசி�*ர�ன்

முதிற் குமி�ரர் ஆதி�த்தி கார�கா�லார் முன்�ண�யா#ல் ந�ன்று பர�க்கா�ரமிச் வெசியால்காள் புர�ந்தி�ர்; 'வீரப�ண்டியான் தினைலா வெகா�ண்ட

நேகா�ப்பரநேகாசிர�' என்றி பட்டத்னைதியும் அனைடந்தி�ர்.

எ��னும், சி�ங்காள மின்�ன் மிகா�ந்தினுக்கு ஒரு நல்லா ப�டம் காற்ப#க்கா நே�ண்டும் என்றி �#ருப்பம் சுந்திரநேசி�*

சிக்கார�ர்த்தி�க்கு மிட்டுமில்லா, நேசி�* ந�ட்டுத் திளபதி�காள், சி�மிந்திகார்காள், நேசி��வீரர்காள் எல்லா�ருனைடயா மி�த்தி�லும்

குடிக்வெகா�ண்டிருந்திது. பனைடவெயாடுத்துச் வெசில்லா ஒரு வெபர�யா னைசின்யாமும் ஆயாத்திமி�யா#ற்று. அதிற்குத் தினைலானைமி �கா�த்துச்

வெசில்�து யா�ர் என்னும் நேகாள்�# எழுந்திது. சுந்திரநேசி�*ர�ன் மூத்தி புதில்�ர் - பட்டத்து இள�ரசிர�கா�யா ஆதி�த்தி கார�கா�லார்,

அச்சிமியாம் �டதி�னைசிக்குச் வெசின்றி�ருந்தி�ர். தி�ருமுனை�ப்ப�டி ந�ட்டிலும் வெதி�ண்னைட மிண்டலாத்தி�லும் சி�லா ந�ள�கா ஆதி�க்காம்

வெசிலுத்தி� �ந்தி இரட்னைட மிண்டலாப் பனைடகானைள (ர�ஷ்டிர கூடர்கானைள) முறி�யாடித்து �#ரட்டி �#ட்டுப் புர�தி�மி�� கா�ஞ்சி�

நகானைரத் திமிது ��சிஸ்திலாமி�காச் வெசிய்து வெகா�ண்டிருந்தி�ர். நேமிலும் �டதி�னைசியா#ல் பனைடவெயாடுத்துச் வெசில்லு�திற்கு

ஆயாத்திமும் வெசிய்து வெகா�ண்டிருந்தி�ர்.

இந்ந�னைலானைமியா#ல், ஈ*மிண்டலாப் பனைடக்குத் தினைலானைமி �கா�த்துச் வெசில்லாச் நேசி�*ந�ட்டின் மிற்றித் திளபதி�காளுக்குள்நேள

வெபரும்நேப�ட்டி ஏற்பட்டது. நேப�ட்டியா#லிருந்து வெப�றி�னைமியும் புறிங்கூறிலும் எழுந்தி�. ப*ந்திமி�ழ்ந�ட்டில் நேப�ருக்குப்

நேப�கா�மில் திப்ப#த்துக் வெகா�ள்ள �#ரும்ப#யா�னைரக் கா�ண்பது மி�கா அருனைமி. நேப�ர்க்காளத்துக்குச் வெசில்�து யா�ர்

என்பதி�நேலாதி�ன் நேப�ட்டி உண்ட�கும். அதி�லிருந்து சி�லா சிமியாம் வெப�றி�னைமியும் �#நேர�திமும் �ளரு�துண்டு.

ஈ*ந�ட்டுக்குச் வெசின்று மிகா�ந்தினை�ப் ப*�க்குப் ப*� ��ங்கா�ச் நேசி�*ர�ன் வீரப்புகானை* ந�னைலா ந�ட்டு�து யா�ர் என்பது பற்றி�

இச்சிமியாம் நேசி�* ந�ட்டுத் தினைலா�ர்காள�னைடயா#நேலா நேப�ட்டி மூண்டது. இந்திப் நேப�ட்டினையா அடிநேயா�டு நீக்கா� அனை��னைரயும்

சிமி�தி�ப்படுத்தும்படியா�காச் சுந்திர நேசி�* மின்�ர�ன் இளம் புதில்�ர் அருள்வெமி�*��ர்மிர் முன்�ந்தி�ர்.

"அப்ப�! பனை*யா�னைறி அரண்மினை�யா#ல் அத்னைதிகாளுக்கும் ப�ட்டிகாளுக்குமி�னைடயா#ல் இத்தினை� ந�ள் ந�ன் வெசில்லாப்

ப#ள்னைளயா�கா �ளர்ந்திது நேப�தும். ஈ*ப் நேப�ருக்குத் தினைலானைமி �கா�த்து நடத்தி ந�நே� இலாங்னைகா வெசின்று �ருகா�நேறின்!"

என்றி�ர் இளங்நேகா� அருள்வெமி�*��ர்மிர்.

அருள்வெமி�*��ர்மிருக்கு அப்நேப�து ப#ர�யாம் பத்வெதி�ன்பதுதி�ன். அ�ர் சுந்திரநேசி�*ர�ன் கானைடக்குட்டிச் வெசில்�ப் புதில்�ர்;

பனை*யா�னைறி அரண்மினை�காள�ல் ��ழ்ந்தி ர�ண�மி�ர்காளுக்வெகால்லா�ம் வெசில்லாக் கு*ந்னைதி; நேசி�* ந�ட்டுக்நேகா அ�ர் வெசில்லாப்

ப#ள்னைள.

சுந்திர நேசி�* மின்�ர் நல்லா அ*கா�யா நேதி�ற்றிம் ��ய்ந்தி�ர். அ�ருனைடயா திந்னைதி அர�ஞ்சியார், நேசி�* குலாத்துக்கு எதி�ர�காள�கா

இருந்தி னை�தும்பர�யார் �ம்சித்துப் வெபண்ண�கா�யா காலியா�ண�னையா அ�ளுனைடயா நேமி�� அ*னைகாக் காண்டு நேமி�கா�த்து

மிணந்து வெகா�ண்ட�ர். அர�ஞ்சியாருக்கும் காலியா�ண�க்கும் ப#றிந்தி சுந்திரநேசி�*ருக்குப் வெபற்நேறி�ர்காள் னை�த்தி வெபயார்

பர�ந்திகார். அ�ருனைடயா நேதி�ற்றித்தி�ன் ��ப்னைபப் காண்டு ந�ட்ட�ரும் நகாரத்தி�ரும் "சுந்திரநேசி�*ர்" என்று அ�னைர அனை*த்து

�ந்தி�ர்காள். அதுநே� அனை��ரும் �*ங்கும் வெபயார�யா#ற்று.

அத்தினைகாயாருக்குப் ப#றிந்தி கு*ந்னைதிகாள் எல்நேலா�ருநேமி அ*கா�ல் மி�க்கா�ர்காள்தி�ன். ஆ��ல் கானைடசி�யா#ல் ப#றிந்தி

அருள்வெமி�*��ர்மிர் அ*கா�ல் அனை��னைரயும் மி�ஞ்சி� �#ட்ட�ர். அ�ருனைடயா முகாத்தி�ல் வெப�லிந்தி அ*கு, மி��தி குலாத்துக்கு

உர�யாதி�கா மிட்டும் இல்னைலா; வெதிய்வீகாத்தின்னைமி வெப�ருந்தி�யாதி�கா இருந்திது. அ�ர் கு*ந்னைதியா�கா இருந்திநேப�து நேசி�*

�ம்சித்து ர�ண�மி�ர்காள் அ�னைர முத்திமி�ட்டு முத்திமி�ட்டுக் கான்�ம் கா��யாச் வெசிய்து �#டு��ர்காள். எல்லா�ர�லும் அதி�காமி�கா

அ�ர�டம் ��ஞ்னைசியுட��ருந்தி�ள் அ�ருனைடயா திமிக்னைகாயா�கா�யா குந்தினை�. அருள்வெமி�*�க்கு இரண்டு ப#ர�யாந்தி�ன்

மூத்தி�ள�� நேப�தி�லும் திம்ப#னையா �ளர்க்கும் வெப�றுப்பு தின் தினைலா நேமிநேலாநேயா சுமிந்தி�ருப்பதி�காக் குந்தினை�ப் ப#ர�ட்டி

எண்ண�யா#ருந்தி�ள். குந்தினை�யா#டம் அருள்வெமி�*�யும் அதிற்கா�னைணயா�� ��ஞ்னைசி னை�த்தி�ருந்தி�ர். திமிக்னைகா இட்ட

நேகா�ட்னைடத் திம்ப# தி�ண்டு�து கா�னைடயா�து. இனைளயா ப#ர�ட்டி ஒரு ��ர்த்னைதி வெசி�ல்லி�#ட்ட�ல் நேப�தும்; அதிற்கு மி�றி�காப்

ப#ரம்மி�வும் �#ஷ்ணுவும் சி��னும் நேசிர்ந்து �ந்து வெசி�ன்��லும் அருள்வெமி�*��ர்மிர் வெப�ருட்படுத்தி மி�ட்ட�ர்.

திமிக்னைகாயா#ன் ��க்நேகா திம்ப#க்குத் வெதிய்�த்தி�ன் ��க்கா�யா#ருந்திது.

திம்ப#யா#ன் முகாத்னைதித் திமிக்னைகா அடிக்காடி உற்று நேந�க்கு��ள். �#*�த்துக்வெகா�ண்டிருக்கும்நேப�து மிட்டுமில்லா�மில் அ�ர்

தூங்கும் நேப�து கூட ந�*�னைகாக் காணக்கா�ல் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டிருப்ப�ள். "இந்திப் ப#ள்னைளயா#டம் ஏநேதி� வெதிய்வீகா சிக்தி�

இருக்கா�றிது! அனைதி வெ�ள�ப்படுத்தி�ப் ப#ரகா�சி�க்காச் வெசிய்யா நே�ண்டியாது என் வெப�றுப்பு!" என்று எண்ணமி�டு��ள். திம்ப#

தூங்கும்நேப�து அ�னுனைடயா உள்ளங் னைகாகானைள அடிக்காடி எடுத்துப் ப�ர்ப்ப�ள். அந்திக் னைகாகாள�ல் உள்ள நேரனைகாகாள் சிங்கு

சிக்கார �டி�மி�கா அ�ளுக்குத் நேதி�ன்றும். "ஆகா�! உலாகாத்னைதி ஒரு குனைட ந�*லில் புரந்தி�டப் ப#றிந்தி�ன் அல்லாநே��

இ�ன்!" என்று சி�ந்தினை� வெசிய்��ள். ஆ��ல், நேசி�* சி�ங்கா�தி�த்தி�ல் இ�ன் ஏறு��ன் என்று எண்ணு�திற்நேகா

இடமி�ருக்கா�#ல்னைலா. இ�னுக்கு மூத்தி�ர்காள் பட்டத்துக்கு உர�யா�ர்காள் இரண்டு நேபர் இருந்தி�ர்காள். ப#ன், இ�னுக்கு

எங்கா�ருந்து ர�ஜ்யாம் �ரப்நேப�கா�றிது! எந்திச் சி�ம்மி�சி�த்தி�ல் இ�ன் ஏறிப்நேப�கா�றி�ன்? காடவுள் சி�த்திம் எப்படிநேயா�, யா�ர்

காண்டது? உலாகாம் மி�க்கா �#சி�லாமி��து. எத்தினை�நேயா� நேதிசிங்காள், எத்தினை�நேயா� ர�ஜ்யாங்காள் இந்ந�லாவுலாகா�ல்

இருக்கா�ன்றி�. புஜாபலா பர�க்கா�ரமித்தி���ல் ஒரு ந�ட்டிலிருந்து இன்வெ��ரு ந�டு வெசின்று சி�ங்கா�தி�ம் ஏறி� ர�ஜ்யாம்

ஆண்ட�ர்கானைளப் பற்றி�க் கா�#னைதிகாள�லும் கா��#யாங்காள�லும் ந�ம் நேகாட்டதி�ல்னைலாயா�? காங்னைகா நதி� ப�யும் �ங்கா

ந�ட்டிலிருந்து துரத்தி� அடிக்காப்பட்ட இள�ரசின் படகா�நேலாறி� இலாங்னைகாக்குச் வெசின்று அரசு புர�யா�#ல்னைலாயா�? ஆயா#ரம்

�ருஷமி�கா அந்திச் சி�ங்காள ர�ஜா �ம்சிம் ந�னைலாத்து ந�ற்கா�#ல்னைலாயா�?

இவ்�#திமி�காக் குந்தினை�ப் ப#ர�ட்டி ஓயா�து சி�ந்தி�த்து �ந்தி�ள். கானைடசி�யா�கா, இலாங்னைகாக்கு அனுப்பும் னைசின்யாத்துக்கு யா�ர்

திளபதி�யா�காப் நேப��து என்பது பற்றி� �#��திம் எழுந்திநேப�து அதிற்குர�யா�ன் அருள்வெமி�*�தி�ன் என்றி முடிவுக்கு �ந்தி�ள்.

"திம்ப#, அருள்வெமி�*�! உன்னை� ஒரு காணம் ப#ர�ந்தி�ருப்பவெதின்றி�லும் எ�க்கு எத்தினை�நேயா� காஷ்டமி�காத்தி���ருக்கா�றிது.

ஆயா#னும் ந�நே� உன்னை�ப் நேப�காச் வெசி�ல்லா நே�ண்டியா சிமியாம் �ந்து�#ட்டது. இலாங்னைகாப் பனைடயா#ன் தினைலா���கா நீதி�ன்

நேப�கா நே�ண்டும்!" என்றி�ள்.

இள�ரசிர் குதூகாலாத்துடன் இதிற்குச் சிம்மிதி�த்தி�ர். அரண்மினை� ��ழ்�#லிருந்தும் அந்திப்புர மி�திரசி�காள�ன்

அர�னைணப்ப#லிருந்தும் எப்நேப�து திப்புநே��ம் என்று அருள்வெமி�*��ர்மிர�ன் உள்ளம் துடித்துக் வெகா�ண்டிருந்திது.

அருனைமித் திமிக்னைகாநேயா இப்நேப�து நேப�காச் வெசி�ல்லி�#ட்ட�ள்! இ�� என்� தினைட?

குந்தினை� நேதி�# மி�ம் னை�த்து �#ட்ட�ல் நேசி�* சி�ம்ர�ஜ்யாத்தி�ல் நட��தி கா�ர�யாம் ஒன்றுநேமி கா�னைடயா�து!

இளங்நேகா� அருள்வெமி�*��ர்மிர் வெதின் தி�னைசிச் நேசி�* னைசின்யாத்தி�ன் மி�திண்ட ந�யாகார் ஆ��ர். இலாங்னைகாக்கும் நேப���ர்.

அங்நேகா பனைடத் தினைலானைமி �கா�த்துச் சி�லா கா�லாம் நேப�ர் நடத்தி���ர். ஆ��ல், நேப�ர் எள�தி�ல் முடிகா�றிதி�யா#ல்னைலா. அ�ர் நேப�ர்

நடத்தி�யா முனைறிக்கும் மிற்றி�ர்காள�ன் நேப�ர் முனைறிக்கும் �#த்தி�யா�சிம் இருந்திது. தி�ய் ந�ட்டிலிருந்து அ�ர்

நே�ண்டியாபடிவெயால்லா�ம் திள��டங்காளும் சி�மிக் கா�ர�னையாகாளும் சிர�யா�கா �ந்து நேசிர�#ல்னைலா. ஆனைகாயா�ல் இனைடயா#ல் ஒரு

திடனை� தி�ய்ந�ட்டுக்கு �ந்தி�ருந்தி�ர். திந்னைதியா#டம் வெசி�ல்லித் திம் �#ருப்பத்தி�ன்படி எல்லா� ஏற்ப�டுகானைளயும் வெசிய்து

வெகா�ண்ட�ர். மிறுபடியும் ஈ*த்துக்குச் வெசில்லா ஆயாத்திமி���ர்.

அருனைமித் திம்ப#னையாப் நேப�ர் முகாத்துக்கு அனுப்பு�திற்குக் குந்தினை� நேதி�# பனை*யா�னைறியா#ன் ப#ரதி�� மி�ள�னைகாயா#ல்

மிங்காள ந�காழ்ச்சி�கானைள ஏற்ப�டு வெசிய்தி�ருந்தி�ள். அருள்வெமி�*�த்நேதி�ர் புறிப்பட்ட நேப�து அரண்மினை� முற்றித்தி�ல் வெ�ற்றி�

முரசுகாள் மு*ங்கா��; சிங்காங்காள் ஆர்ப்பர�த்தி�; சி�றுபனைறிகாள் ஒலித்தி�; ��ழ்த்து நேகா�ஷங்காள் ��னை� அள��#�.

நேசி�* குலாத்துத் தி�ய்மி�ர்காள் அனை��ரும் அரண்மினை�யா#ன் வெசில்லாக் கு*ந்னைதிக்கு ஆசி� கூறி�, வெநற்றி�யா#ல் மிந்தி�ர�த்தி

தி�ருநீற்னைறி இட்டு, தி�ருஷ்டி கா*�த்து �*� அனுப்ப#��ர்காள்.

அரண்மினை� ��சிலின் முகாப்ப#ல், அருள்வெமி�*��ர்மிர் வீதி� ��சிற்படியா#ல் இறிங்காநே�ண்டியா இடத்தி�ல், குந்தினை�

நேதி�#யா#ன் நேதி�*�ப் வெபண்காள் னைகாகாள�ல் தீபநேமிற்றி�யா திங்காத் திட்டுகானைள ஏந்தி�க் வெகா�ண்டு ந�ன்றி�ர்காள். நேதி�*�ப்

வெபண்காள் என்றி�ல், சி�மி�ன்யாப்பட்ட�ர்காள�? வெதின்��ட்டிலுள்ள புகாழ் வெபற்றி சி�ற்றிரசிர்காள�ன் குடும்பங்கானைளச்

நேசிர்ந்தி�ர்காள். பனை*யா�னைறி அரண்மினை�யா#ல் வெசிம்ப#யான் மி�நேதி�#க்குப் பண��#னைட வெசிய்�னைதியும் குந்தினை�

ப#ர�ட்டிக்குத் நேதி�*�யா�கா இருப்பனைதியும் வெபறிற்காரும் ப�க்கா�யாமி�காக் காருதி� �ந்தி�ருந்தி�ர்காள். அ�ர்காள�நேலா

வெகா�டும்ப�ளூர்ச் சி�றி�யா நே�ள���ன் புதில்�# ���தி�யும் இருந்தி�ள். இள�ரசிர் சிற்றுத் தூரத்தி�ல் �ரு�னைதிப் ப�ர்த்திதும்,

அந்திப் வெபண்காள் எல்நேலா�ருநேமி மி�க்கா�ளர்ச்சி� அனைடந்தி�ர்காள். இள�ரசிர் அருகா�ல் �ந்திதும் னைகாயா#ல் ஏந்தி�யா திட்டுகானைளச்

சுற்றி� ஆலா�த்தி� எடுத்தி�ர்காள். அப்நேப�து ���தி�யா#ன் நேமி�� முழுதும் தி�டீவெரன்று நடுங்கா�ற்று. னைகாயா#லிருந்தி திட்டு தி�றி�க்

கீநே* �#ழுந்து 'டண�ர்' என்றி சித்தித்னைதி உண்ட�க்கா�யாது. "அடட�! இது என்� அபசிகு�ம்!" என்றி எண்ணம் எல்லா�ருனைடயா

மி�த்தி�லும் உண்ட�யா#ற்று. ஆ��ல் திட்டு கீநே* �#ழுந்தி ப#றிகும் தி�ர� மிட்டும் எர�ந்து வெகா�ண்டிருப்பனைதிப் ப�ர்த்து�#ட்டு

அனை��ரும் ந�ம்மிதி� அனைடந்தி�ர்காள். 'இது மி�கா நல்லா சிகு�ம்' என்நேறி முதி�யா�ர்காள் உறுதி� கூறி���ர்காள்.

எவ்�#திக் கா�ரணமும் இன்றி�ப் பீதி�யும் காலாக்காமும் அனைடந்து திட்னைட நழு��#ட்ட வெபண்னைணப் ப�ர்த்துப் புன்�னைகா

புர�ந்து�#ட்டு இளங்நேகா� அருள்வெமி�*��ர்மிர் நேமிநேலா வெசின்றி�ர். அ�ர் அப்ப�ல் வெசின்றிதும் ���தி�யும் மியாக்காமினைடந்து

கீநே* சுருண்டு �#ழுந்து �#ட்ட�ள். 'ஆகா�! இப்நேபர்ப்பட்ட தி�று வெசிய்து �#ட்நேட� நேமி' என்றி எண்ணநேமி ���தி�னையா

அவ்��று மூர்ச்னைசியானைடந்து �#ழும்படிச் வெசிய்து �#ட்டது. குந்தினை�யா#ன் காட்டனைளயா#ன் நேபர�ல் அ�னைள மிற்றிப் வெபண்காள்

தூக்கா�ச் வெசின்று ஓர் அனைறியா#ல் நேமினைடயா#ல் கா�டத்தி���ர்காள். குந்தினை�ப் ப#ர�ட்டி திம் சிநேகா�திரர் புறிப்படு�னைதிப்

ப�ர்ப்பதிற்குக் கூட ந�ல்லா�மில் உள்நேள வெசின்று ���தி�க்கு மூர்ச்னைசி வெதிள��#க்கா முயான்றி�ள். ��சிலில் ந�ன்றிபடிநேயா

���தி� சுருண்டு �#ழுந்தினைதிப் ப�ர்த்து�#ட்ட அருள்வெமி�*��ர்மிர் தி�ம் குதி�னைர மீது ஏறு�திற்கு முன்��ல், "�#ழுந்தி

வெபண்ணுக்கு எப்படியா#ருக்கா�றிது? மியாக்காம் வெதிள�ந்திதி�?" என்று �#சி�ர�த்து�ர ஆள் அனுப்ப#��ர். �#சி�ர�க்கா

�ந்தி���டம் குந்தினை� நேதி�#, "இள�ரசினைர இங்நேகா சி�றி�து �ந்து ப�ர்த்து�#ட்டுப் நேப�காச் வெசி�ல்லு!" என்று தி�ருப்ப#ச்

வெசி�ல்லி அனுப்ப#��ள். திமிக்னைகாயா#ன் வெசி�ல்னைலா என்றும் திட்டியாறி�யா�தி இள�ரசிர் அவ்�#திநேமி மீண்டும்

அரண்மினை�க்குள் �ந்தி�ர். ���தி�னையாத் திம் திமிக்னைகா மி�ர்ப#ன் மீது சி�த்தி�க்வெகா�ண்டு மூர்ச்னைசி வெதிள��#க்கா முயான்று

வெகா�ண்டிருந்தி கா�ட்சி� அ�ருனைடயா மி�த்னைதி உருக்கா�யாது.

"அக்கா�! இந்திப் வெபண் யா�ர்? இ�ள் வெபயார் என்�?" என்று இளங்நேகா� நேகாட்ட�ர்.

"வெகா�டும்ப�ளூர்ச் சி�றி�யா நே�ள�ர�ன் மிகாள்; இ�ள் வெபயார் ���தி�. வெகா�ஞ்சிம் பயாந்தி சுப��முனைடயா�ள்!" என்றி�ள்

குந்தினை�.

"ஆகா�! இப்நேப�து இ�ள் மூர்ச்னைசியா�கா� �#ழுந்திதி�ன் கா�ரணம் வெதிர�ந்திது. இந்திப் வெபண்ண�ன் திந்னைதிதி�நே� இலாங்னைகா

வெசின்று மீண்டும் �ர�மில் நேப�ர்க்காளத்தி�ல் மி�ண்ட�ர்? அனைதி ந�னை�த்துக் வெகா�ண்ட�ள் நேப�லிருக்கா�றிது!" என்றி�ர்

இள�ரசிர்.

"இருக்காலா�ம். ஆ��ல் இ�னைளப்பற்றி� நீ கா�னைலாப்பட நே�ண்ட�ம்! ந�ன் ப�ர்த்துக்வெகா�ள்கா�நேறின்! இலாங்னைகா வெசின்று

�#னைர�#ல் வெ�ற்றி� வீர��காத் தி�ரும்ப# ��! அடிக்காடி எ�க்குச் வெசிய்தி� அனுப்ப#க் வெகா�ண்டிரு!" என்றி�ள் இனைளயா ப#ர�ட்டி.

"ஆகாட்டும்; இங்நேகா ஏதி��து �#ஷயாம் ந�காழ்ந்தி�லும் எ�க்குச் வெசிய்தி� அனுப்புங்காள்!" என்றி�ர் இளங்நேகா�.

இச்சிமியாத்தி�ல், இள�ரசிர�ன் இ��யா குரலின் மிகா�னைமியா#��ல்தி�நே�� என்�நே��, ���தி�க்கு மூர்ச்னைசி வெதிள�ந்து

ந�னை�வு �ரத் வெதி�டங்கா�யாது அ�ளுனைடயா காண்காள் முதிலில் இநேலாசி�காத் தி�றிந்தி�. எதி�ர�ல் இள�ரசினைரப் ப�ர்த்திதும்

காண்காள் அகான்று �#ர�ந்தி�. ப#ன்�ர் முகாமும் மிலார்ந்திது. அ�ளது ப�*ச் வெசிவ்��யா#ல் நேதி�ன்றி�யா புன்�னைகாயா#��ல்

கான்�ங்காள் கு*�ந்தி�.

உணர்வு �ந்திதும் ந�ணமும் கூட �ந்திது. சிட்வெடன்று எழுந்து உட்கா�ர்ந்தி�ள். ப#ன்��ல் தி�ருப்ப#ப் ப�ர்த்தி�ள். தின்னை�

இனைளயாப#ர�ட்டி தி�ங்கா�க் வெகா�ண்டிருப்பனைதித் வெதிர�ந்து வெகா�ண்டு வெ�ட்கா���ள். நடந்திவெதில்லா�ம் ஒரு காணத்தி�ல் ந�னை�வு

�ந்திது.

"அக்கா�! இந்தி மி�தி�ர� வெசிய்து�#ட்நேடநே�?" என்று காண்காள�ல் நீர் மில்காக் கூறி���ள்.

இதிற்குக் குந்தினை� மிறுவெமி�*� வெசி�ல்�திற்குள் இள�ரசிர், "அதிற்கா�கா நீ ஒன்றும் கா�னைலாப்பட நே�ண்ட�ம். ���தி�!

தி�று�து யா�ருக்கும் நேநர�டுகா�றிதுதி�ன். நேமிலும் உ�க்கு அவ்�#திம் நேநரு�திற்கு முக்கா�யாக் கா�ரணமும் இருக்கா�றிது.

அனைதித்தி�ன் இனைளயா ப#ர�ட்டியா#டம் வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்டிருந்நேதின்!" என்றி�ர்.

���தி�க்குத் தி�ன் கா�ண்பது உண்னைமியா�, நேகாட்பது வெமிய்யா� என்றி சிந்நேதிகாம் �ந்து�#ட்டது. வெபண்கானைளச் சி�தி�ரணமி�கா

ஏறி�ட்டுப் ப�ர்க்கா�மிநேலா நேப�கும் �*க்காமுனைடயா இள�ரசிர� என்னுடன் நேபசுகா�றி�ர்? எ�க்கு ஆறுதில்வெமி�*� கூறி�த்

நேதிற்றுகா�றி�ர்? என் ப�க்கா�யாத்னைதி என்�வெ�ன்று வெசி�ல்�து? ஆகா�! உடம்பு புல்லார�க்கா�றிநேதி! மிறுபடியும் மியாக்காம்

�ந்து�#டும் நேப�லிருக்கா�றிநேதி!...

இள�ரசிர், அக்கா�! நேசினை�காள் கா�த்தி�ருக்கா�ன்றி�. ந�ன் நேப�ய் �ருகா�நேறின். நீங்காள் எ�க்குச் வெசிய்தி� அனுப்பும் நேப�து

இந்திப் வெபண்ணுக்கு உடம்பு எப்படியா#ருக்கா�றிது என்றும் வெசி�ல்லி அனுப்புங்காள். தி�ய் திகாப்ப��ல்லா�தி இப் வெபண்னைண

நன்றி�ய்ப் ப�ர்த்துக் வெகா�ள்ளுங்காள்!" என்று வெசி�ல்லி�#ட்டுக் கா�ளம்ப#ச் வெசின்றி�ர்.

இ�ற்னைறிவெயால்லா�ம் குந்தினை�நேதி�#யா#ன் மிற்றித் நேதி�*�ப் வெபண்காள் நேமில் மி�டங்காள�லிருந்து பலாகாண�காள�ன் �*�யா�காப்

ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டும் நேகாட்டுக் வெகா�ண்டுமி�ருந்தி�ர்காள். அ�ர்காளுனைடயா உள்ளங்காள�ல் வெப�றி�னைமித் தீ வெகா�ழுந்து�#ட

ஆரம்ப#த்திது.

அன்றுமுதில் குந்தினை�ப் ப#ர�ட்டி ���தி�யா#டம் தி�� அன்பு கா�ட்டத் வெதி�டங்கா���ள். இனைணப#ர�யா�மில் தின்னுடநே�நேயா

னை�த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி�ள். தி�ன் காற்றி�ருந்தி கால்�#னையாயும் கானைலாகானைளயும் அ�ளுக்கும் காற்ப#த்தி�ள். எங்நேகா

நேப���லும் அ�னைளத் தி�றி�மில் கூட அனை*த்துச் வெசின்றி�ள். அரண்மினை� நந்தி��த்துக்கு ���தி�னையா அடிக்காடி

அனை*த்துச் வெசின்று குந்தினை�நேதி�# அ�ள�டம் அந்திரங்காம் நேபசி���ள். தின் இனைளயா சிநேகா�திரனுனைடயா �ருங்கா�லா

நேமின்னைமினையாக் குறி�த்துத் தி�ன் காண்டு �ந்தி கா�வுகானைளவெயால்லா�ம் அ�ள�டமும் வெசி�ன்��ள். அனைதிவெயால்லா�ம்

���தி�யும் சி�ரத்னைதியுடன் நேகாட்ட�ள்.

நேமிநேலா கூறி�யா ந�காழ்ச்சி�க்குப் ப#றிகு, ���தி� இன்னும் ந�னைலாந்து திடனை� உணர்வு இ*ந்து மூர்ச்னைசியானைடந்தி�ள்.

அப்நேப�வெதில்லா�ம் குந்தினை�ப் ப#ர�ட்டி அ�ளுக்குத் திக்கா சி�கா�ச்னைசி வெசிய்து தி�ரும்ப உணர்வு �ரு�#த்தி�ள். மூர்ச்னைசி

வெதிள�யும்நேப�து ���தி� �#ம்மி� �#ம்மி� அழுது வெகா�ண்நேட எழுந்தி�ருப்ப�ள்.

"என்�டி, அசிநேட! எதிற்கா�கா இப்படி அழுகா�றி�ய்!" என்று குந்தினை� நேகாட்ப�ள்.

"வெதிர�யா�#ல்னைலாநேயா, அக்கா�! மின்��யுங்காள்!" என்ப�ள் ���தி�.

குந்தினை� அ�னைளக் காட்டிக்வெகா�ண்டு உச்சி� முகாந்து ஆறுதில் கூறு��ள்.

இனை�வெயால்லா�ம் மிற்றிப் வெபண்காளுக்கு நேமிலும் நேமிலும் வெப�றி�னைமினையா �ளர்த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி�.

எ�நே�, குந்தினை�யும், ���தி�யும் ரதிம் ஏறி�க் குடந்னைதி நேசி�தி�டர�ன் வீட்டுக்குப் நேப��ப#றிகு அப்வெபண்காள்

நேமிற்கூறி�யா��வெறில்லா�ம் நேபசி�க் வெகா�ண்டது இயால்நேபயால்லா��?

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 17. குத�கைர ய்ந்தது !  

ஒப்பு�னைமியா#ல்லா�தி தின் சிநேகா�திரன் அருள்வெமி�*��ர்மினுக்குத் திகுந்தி மிணமிகாள் ���தி�தி�ன் என்று குந்தினை�

தீர்மி���த்தி�ருந்தி�ள். ஆ��ல் ���தி�யா#டம் ஒநேர ஒரு குனைறி இருந்திது. அது அ�ளுனைடயா பயாந்தி சுப��ந்தி�ன். வீர�தி�

வீரனை� மிணக்காப் நேப�கா�றி�ள், உலாகாத்னைதி ஒரு குனைட ந�*லில் ஆளப் நேப�கும் புதில்�னை�ப் வெபறிப் நேப�கா�றி�ள், இப்படி

பயாங்வெகா�ள்ள�யா�யா#ருக்காலா�மி�? அ�ளுனைடயா பயாந்தி சுப��த்னைதி மி�ற்றி� அ�னைளத் தீரமுள்ள வீர மிங்னைகாயா�க்கா

நே�ண்டுவெமின்று குந்தினை� �#ரும்ப#��ள். அதிற்கா�காநே� இந்திப் வெப�ம்னைமி முதினைலா �#னைளயா�ட்னைட ஏற்படுத்தி�யா#ருந்தி�ள்.

ஆ��ல் அந்திச் நேசி�தினை�யா#ல் வெகா�டும்ப�ளூர்க் குமி�ர� வெ�ற்றி�யுடன் நேதிறி��#ட்ட�ள்.

குடந்னைதி நேசி�தி�டர் வீட்டிலிருந்து குந்தினை� நேதி�#யும் ���தி�யும் தி�ரும்ப# �ந்திதும் அன்�ப் படகா�ல் ஏறி�க்வெகா�ண்ட�ர்காள்.

படகு சி�றி�து தூரம் வெசின்றிது. ஆற்றிங்கானைரயா#ல் இருபுறிமும் மிரமிடர்ந்தி ஓர�டத்தி�ல் படனைகா ந�றுத்தி��#ட்டு குந்தினை�யும்

அ�ளுனைடயா நேதி�*�காளும் நீர�ல் இறிங்கா� �#னைளயா�டு�து �*க்காம். அந்தி இடத்துக்நேகா இன்றும் நேப�ய் அ�ர்காள்

இறிங்கா���ர்காள்.

எல்லா�ரும் இறிங்கா�யா��தும், அப் வெபண்காள�ல் ஒருத்தி�, "ஐநேயா�! முதினைலா!" என்று கூ�#��ள். அ�ர்காள் எந்திப் வெபர�யா

மிரத்தி�ன் அடியா#ல் இறிங்கா���ர்காநேள�, அந்தி மிரத்துக்கு மிறுபக்காத்னைதி அப்வெபண் சுட்டிக் கா�ட்டிக்வெகா�ண்நேட "முதினைலா!

முதினைலா!" என்று அலாறி���ள். உடநே� எல்லா�ப் வெபண்காளும் நேசிர்ந்து, "ஐநேயா�! முதினைலா! பயாமி�யா#ருக்கா�றிநேதி!"

என்வெறில்லா�ம் கூச்சிலிட்டுக் வெகா�ண்டு ஓடி��ர்காள்.

ஆ��ல் பயாந்தி சுப��முள்ள ���தி� மிட்டும் அச்சிமியாம் சி�றி�தும் பயாப்பட�#ல்னைலா. தி�றிந்தி ��யுள்ள பயாங்கார

முதினைலானையாத் தி�டீவெரன்று சிமீபத்தி�ல் காண்டும் அ�ள் பீதி� அனைடந்து�#ட�#ல்னைலா. மிற்றி�ர்காள் எல்லா�ரும் குந்தினை� நேதி�#

கூறி�யா#ருந்திபடி மி�காவும் பயாந்திதுநேப�ல் ப�சி�ங்கு வெசிய்தும் ���தி� பயாப்பட�#ல்னைலா. "அக்கா�! முதினைலாக்குத் திண்ணீர�ல்

இருக்கும்நேப�துதி�ன் பலாவெமில்லா�ம்! கானைரயா#ல் கா�டக்கும்நேப�து அதி��ல் ஒன்றும் வெசிய்யா முடியா�து. இ�ர்கானைளப்

பயாப்பட�தி�ருக்காச் வெசி�ல்லுங்காள்!" என்றி�ள் வெகா�டும்ப�ளூர்க் குமிர�.

"அடி, வெப�ல்லா�தி காள்ள�! 'இது ந�ஜா முதினைலாயால்லா; வெப�ம்னைமி முதினைலா' என்பது உ�க்கு முன்��நேலாநேயா வெதிர�யும்

நேப�லிருக்கா�றிது! யா�நேர� உ�க்குச் வெசி�ல்லியா#ருக்கா நே�ண்டும்!" என்று மிற்றிப் வெபண்காள் கூறி���ர்காள்.

"ந�ஜா முதினைலாயா�யா#ருந்தி�ல்கூட எ�க்குப் பயாம் கா�னைடயா�து. பல்லி, காரப்ப�ன் பூச்சி�கானைளக் காண்ட�ல்தி�ன் எ�க்குப்

பயாம்!" என்றி�ள் ���தி�.

இந்திச் சிமியாத்தி�நேலாதி�ன் அப்வெபண்கானைளப் பயாங்காரமி�� முதினைலா ��யா#லிருந்து கா�ப்ப�ற்று�திற்கு �ந்தி�யாத்நேதி�ன்

�ந்து நேசிர்ந்தி�ன். குதி�னைர நேமிலிருந்து ஒநேர குதி�யா�ய்க் குதி�த்து ஓடி �ந்து நே�னைலாயும் வீசி���ன்.

முதினைலாக்கு முன் புறித்தி�ல் �ந்து ந�ன்று அந்திக் காம்பீரத் நேதி�ற்றிமுனைடயா மிங்னைகா நேபசி�யானைதிக் நேகாட்ட �ல்லா�னைரயானுக்கு

உடம்பு புல்லார�த்திது. அ�ள் தின்நே��டு நேபசி�#ல்னைலாநேயா என்று குடந்னைதி நேசி�தி�டர் வீட்டில் அ�னுக்கு ஏற்பட்ட மி�க்குனைறி

தீர்ந்திது. ஆ��ல், அந்தி முதினைலா, அ�ள் ப#ன்��ல் கா�டந்தி தி�றிந்தி ��யுனைடயா பயாங்கார முதினைலா, ஏநே�� அது, அ�னுக்கு

மி�ச் சிங்காடத்னைதி அள�த்துக் வெகா�ண்டிருந்திது. முதினைலாக்கு முன்��ல் இ�ள் �ந்து ந�ற்கும் கா�ரணம் என்�? 'அனைதிப்

பற்றி�ச் சி�ரமிம் நே�ண்ட�ம்' என்று இ�ள் வெசி�ல்�தி�ன் வெப�ருள் என்�? இவ்�ளவு நேநரமும் அம்முதினைலா கா�டந்தி

இடத்தி�நேலாநேயா கா�டப்பதின் கா�ரணந்தி�ன் என்�?

அந்தி யு�தி� நேமிலும் நேபசி���ள்:- "ஐயா�! குடந்னைதியா#ல் நீங்காள் அ�சிரப்பட்டுச் நேசி�தி�டர் வீட்டுக்குள்நேள �ந்திதிற்கா�கா

�ருத்திம் வெதிர��#த்தீர்காள். அதிற்கு மிறுவெமி�*� வெசி�ல்லா�மிநேலா ந�ங்காள் �ந்து�#ட்நேட� ம். இதி�லிருந்து நேசி�*ந�ட்டுப்

வெபண்காநேள மிர�யா�னைதி அறி�யா�தி�ர்காள் என்றி காருத்து உங்காளுக்கு ஏற்பட்டிருக்காலா�ம். அப்படி நீங்காள் எண்ண�க்வெகா�ள்ள

நே�ண்ட�ம். என்னுடன் �ந்தி வெபண்ணுக்கு தி�டீவெரன்று மியாக்காம் �ந்து�#ட்டபடியா�ல், என் மி�ம் சி�றி�து காலாங்கா�யா#ருந்திது.

ஆனைகாயா#��ல்தி�ன் திங்காளுக்கு மிறுவெமி�*� வெசி�ல்லா�#ல்னைலா!..."

'அட�ட�! இது என்� இ��னைமியா�� குரல்! இ�ள் நேபசும் வெமி�*�கானைளக் நேகாட்டு என் வெநஞ்சு ஏன் இப்படிப் வெப�ங்குகா�றிது?

வெதி�ண்னைட ஏன் �#க்கா�க்வெகா�ள்கா�றிது? கு*லும் வீனைணயும் மித்திளமும் நேப�ர் முரசுங்கூட இப்படி என்னை�க் காள�வெ�றி�க்

வெகா�ள்ளச் வெசிய்திதி�ல்னைலாநேயா? இப்படி என்னை�க் குலுக்கா�ப் நேப�ட்டதி�ல்னைலாநேயா? இந்தி மிங்னைகாயா#ன் நேபச்சி�ல் குறுக்கா�ட்டு

ஏநேதினும் வெசி�ல்லா நே�ண்டும் என்று ப�ர்த்தி�ல், ஏன் என்��ல் முடியா�#ல்னைலா? ஏன் ந�க்கு நேமிலாண்ணத்தி�ல் இப்படி ஒட்டிக்

வெகா�ள்கா�றிது? ஏன் இப்படிக் கா�ற்நேறி�ட்டம் அடிநேயா�டு ந�ன்று நேப�யா#ருக்கா�றிது? ஏன் இந்தி அர�சி�லா�ற்றி�ன் வெ�ள்ளம்

ஓட�மில் ந�ன்றி�ருக்கா�றிது? அப்புறிம் இந்தி முதினைலா!... இது ஏன் இப்படிச் சும்மி�க் கா�டக்கா�றிது?

�ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா உள்ளம் இவ்��று தித்திள�க்னைகாயா#ல் அந்தி மிங்னைகாயா#ன் குரல் நேமிலும் கா��#ல் நேகாட்பதுநேப�லாக்

நேகாட்டது:- "இப்நேப�து கூட அபனைலாப் வெபண்ண�கா�யா எங்கானைளக் கா�ப்ப�ற்று�தி�கா எண்ண�க் வெகா�ண்டு தி�ன் இந்திக்

கா�ர�யாம் வெசிய்தீர்காள்! முதினைலாயா#ன்நேமில் நே�னைலா எறி�ந்தீர்காள். இவ்�ளவு நே�காமி�காவும் குறி� தி�றி�மிலும் நே�ல்

எறி�யாக்கூடியா வீரர்கானைளக் கா�ண்பது அர�து!..."

மிரத்திடியா#ல் ஒதுங்கா� ந�ன்று நேகாட்டுக்வெகா�ண்டிருந்தி வெபண்காள் இப்நேப�து மிறுபடியும் காலீர் என்று சி�ர�த்தி�ர்காள்.

அச்சி�ர�ப்ப#��ல் �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா நேமி�காக் கா�வு கானைலாந்திது. அந்தி மிங்னைகாயா#ன் நேபச்சி�கா�யா மி�யாமிந்தி�ரத் தினைள

படீர் என்று அறுபட்டது. முதினைலானையா இன்வெ��ரு திடனை� உற்றுப் ப�ர்த்தி�ன். எதி�நேரயா#ருந்தி வெபண்னைணச் சிற்றும்

வெப�ருட்படுத்தி�மில் �#லாகா�ச் வெசின்று முதினைலாயா#ன் சிமீபம் அனைடந்தி�ன். அதின் முதுகா�ல் ப�ய்ந்தி�ருந்தி தின் நே�னைலா

அனைசித்து எடுத்தி�ன்! நே�ல் குத்தி�யா#ருந்தி து��ரத்தி�ன் �*�யா�கா இரத்திம் பீறி�ட்டுக் வெகா�ண்டு �ர�#ல்னைலா! ப#ன், என்�

�ந்திது! வெகா�ஞ்சிம் ��னை*ந�ரும் பஞ்சும் வெ�ள��ந்தி�!

மிறுபடியும் அந்தித் துஷ்டப் வெபண்காள் சி�ர�த்தி�ர்காள். இம்முனைறி வெகாக்காலிக் வெகா�ட்டிப் பலாமி�காச் சி�ர�த்தி�ர்காள்.

�ல்லா�னைரயானுனைடயா உள்ளமும் உடலும் குன்றி�ப்நேப�யா#�. இம்மி�தி�ர� அ�மி��த்னைதி இதிற்குமுன் அ�ன்

எக்கா�லாத்தி�லும் அனைடந்திதி�ல்னைலா. இத்தினை� வெபண்காளுக்கு முன்��ல் இப்படிப்பட்ட நேபர�மி��மி�? - இல்னைலா! இல்னைலா!

இ�ர்காள் அரக்கா�காள்! - இ�ர்காள் பக்காத்தி�நேலா ந�ற்காக் கூட�து! இ�ர்காளுனைடயா முகாத்னைதி ஏறி�ட்டும் ப�ர்க்காக் கூட�து! சீச்சீ!

என் அருனைமி நே�லா�யுதிநேமி! உ�க்கு இந்திக் காதி�யா� நேநர்ந்திது? இத்தினைகாயா அ�மி��மி� உ�க்கு நேநர்ந்திது? இனைதி எப்படி

ந��ர்த்தி� வெசிய்து உ�க்கு நேநர்ந்தி மி�னைசித் துனைடக்காப் நேப�கா�நேறின்!...

இவ்�ளவு எண்ணமும் சி�லா காணநேநரத்தி�ல் �ந்தி�யாத்நேதி�னுனைடயா மி�த்தி�ல் ஊடுரு�#ச் வெசின்றி�. அங்கு ந�ன்று

சி�ர�த்தி�ர்காள் மிட்டும் ஆண் மிக்காள�யா#ருந்தி�ருந்தி�ல், அங்நேகாநேயா ஒரு நேப�ர்க்காளம் ஏற்பட்டிருக்கும்! சி�ர�க்காத்

துண�ந்தி�ர்காள் அக்காணநேமி உயா#நேர இ*ந்தி�ருப்ப�ர்காள்! அர�சி�லா�ற்றி�ன் வெசிந்நீர்ப் ப#ர��காத்துடன் அ�ர்காளுனைடயா

இரத்திமும் காலாந்து ஓடியா#ருக்கும்! ஆ��ல் இ�ர்காள் வெபண்காள்! இ�ர்கானைள என்� வெசிய்யா முடியும்? இ�ர்கானைள �#ட்டு

ஓடிப்நேப��து ஒன்றுதி�ன் வெசிய்யாக்கூடியா கா�ர�யாம்!

தின் உள்ளத்னைதி ந�னைலாகுனைலாயாச் வெசிய்தி மிங்னைகாயா#ன் முகாத்னைதிக் கூட ஏறி�ட்டுப் ப�ர்க்கா�மில் �ந்தி�யாத்நேதி�ன் ப�ய்ந்து ஓடி

நதி�க்கானைரமீது ஏறி���ன். அங்கு ந�ன்றி�ருந்தி அ�னுனைடயா குதி�னைர அச்சிமியாம் ஒரு கானை�ப்புக் கானை�த்திது. குதி�னைரயும்கூட

அப்வெபண்காளுடன் நேசிர்ந்து தின்னை�ப் ப�ர்த்துச் சி�ர�ப்பதி�காநே� �ந்தி�யாத்நேதி�னுக்குத் நேதி�ன்றி�யாது. எ�நே� தின்

நேகா�பத்னைதிவெயால்லா�ம் அக்குதி�னைரயா#ன் நேபர�ல் கா�ட்டி��ன். அதின்நேமில் ப�ய்ந்து ஏறி� உட்கா�ர்ந்து தினைலாக் காயா#ற்றி���ல்

'சுளீர் சுளீர்' என்று இரண்டு அடி வெகா�டுத்தி�ன்! அந்தி நேர�ஷமுள்ள குதி�னைர நதி�க்கானைரச் சி�னைலாயா#ன் �*�யா�காப்

ப#ய்த்துக்வெகா�ண்டு ப�ய்ந்நேதி�டியாது.

சி�றி�து நேநரம் �னைரயா#ல் குந்தினை�ப் ப#ர�ட்டி குதி�னைரநேப�� தி�னைசினையாப் ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி�ள். குதி�னைர கா�ளப்ப#யா

புழுதி� அடங்கும் �னைரயா#ல் ப�ர்த்துக்வெகா�ண்டு ந�ன்றி�ள்.

ப#ன்�ர், நேதி�*�ப் வெபண்கானைளத் தி�ரும்ப#ப் ப�ர்த்து, "வெபண்காள�! உங்காளுக்கு மிட்டுமிர�யா�னைதி இன்னும் வெதிர�யா�#ல்னைலா.

நீங்காள் அப்படி சி�ர�த்தி�ருக்காக் கூட�து. ந�ம் தி��யா�யா#ருக்கும் நேப�து, எப்படி நே�ண்டுமி���லும் நீங்காள் சி�ர�த்துக்

வெகா�ம்மி�ளம் அடிக்காலா�ம். அன்��யா புருஷன் �ந்தி�ருக்கும்நேப�து அடக்காமி�யா#ருக்கா நே�ண்ட�மி�? நேசி�* ந�ட்டுப்

வெபண்கானைளப் பற்றி� அந்தி ��லிபன் என்� எண்ண�க் வெகா�ண்டு நேப���ன்?" என்று வெசி�ன்��ள்.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 18. இடும்ன்கர�  

வெகா�ள்ள�டத்துப் பர�சி�ல் துனைறியா#ல் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் நம்ப# என்னும் தி�ருமினைலாயாப்பனை� �#ட்டு �#ட்டு �ந்து�#ட்நேட�ம்.

அந்தி வீர னை�ஷ்ண�னைர இப்நேப�து வெகா�ஞ்சிம் கா���க்காலா�ம்.

�ந்தி�யாத்நேதி�ன் குதி�னைர ஏறி�க் குடந்னைதி நகார் நேந�க்கா�ச் வெசின்றிதும், தி�ருமினைலா அ�ன் நேப�� தி�னைசினையாப் ப�ர்த்துக்

வெகா�ண்நேட தி�க்குள் வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்ட�ன்: "இந்தி ��லிபன் மி�காப் வெப�ல்லா�தி���யா#ருக்கா�றி�ன். ந�ம் திட்டியா#ல்

நுனை*ந்தி�ல் இ�ன் நேகா�லாத்தி�ல் நுனை*கா�றி�ன். இ�ன் உண்னைமியா#ல் யா�ருனைடயா ஆள், எதிற்கா�கா, எங்நேகா நேப�கா�றி�ன்

என்பனைதி நம்மி�ல் காண்டுப#டிக்கா முடியா�#ல்னைலா. காடம்பூர் மி�ள�னைகாயா#ல் நடந்தி சிதி�க் கூட்டத்தி�ல் இ�ன்

காலாந்துவெகா�ண்ட��� என்றும் வெதிர�யா�#ல்னைலா. நல்லா நே�னைளயா�காக் குடந்னைதி நேசி�தி�டனைரப்பற்றி� இ���டம் வெசி�ல்லி

னை�த்நேதி�ம். நம்மி�ல் அறி�யாமுடியா�தினைதிக் குடந்னைதி நேசி�தி�டர��து வெதிர�ந்து வெகா�ள்ளுகா�றி�ர� ப�ர்க்காலா�ம்!...

"என்� சு��மி�! அரசிமிரத்நேதி�டு நேபசிறீங்காள�? உங்காளுக்கு நீங்காநேள நேபசி�க்கா�றீர்காள�?" என்றி குரனைலாக் நேகாட்டு

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் தி�ரும்ப#ப் ப�ர்த்தி�ன். காடம்பூர�லிருந்து �ந்தி �ந்தி�யாத்நேதி�னுக்குக் குதி�னைர ப#டித்துக்வெகா�ண்டு �ந்தி

பண�யா�ள் பக்காத்தி�ல் ந�ன்றி�ன்.

"அப்பநே�! நீயா� நேகாட்ட�ய்? ந�ன் எ�க்கு ந�நே� நேபசி�க் வெகா�ள்ளவும் இல்னைலா; அரசி மிரத்நேதி�டு நேபசிவும் இல்னைலா. இந்தி

மிரத்தி�ன் நேமிநேலா ஒரு நே�தி�ளம் இருக்கா�றிது. அதிநே��டு சி�றி�து சில்லா�பம் வெசிய்நேதின்!" என்றி�ன் தி�ருமினைலாயாப்பன்.

"ஓநேஹா�! அப்படிங்காள�! அந்தி நே�தி�ளம் னைசி�மி�? னை�ஷ்ண�மி�?" என்றி�ன் அந்தி ஆள்.

"அனைதித்தி�ன் ந�னும் நேகாட்டுக்வெகா�ண்டிருந்நேதின். அதிற்குள்நேள நீ �ந்து குறுக்கா�ட்ட�ய். நே�தி�ளம் மினைறிந்து�#ட்டது.

நேப���ல் நேப�காட்டும்! உன் வெபயார் என்� அப்பநே�?"

"எதிற்கா�காக் நேகாட்காறீங்கா, சு��மி�!"

"நடுக் வெகா�ள்ள�டத்தி�ல் படகு கா�#*�மில் கா�ப்ப�ற்றி���நேயா! அப்படிப்பட்ட புண்ண�யா����கா�யா உன்னை� ந�ன்

`�பகாத்தி�ல் னை�த்துக் வெகா�ள்ள நே�ண்ட�மி�?"

"என் வெபயார்... என் வெபயார்... இடும்பன்கா�ர�, சு��மி�!" என்று இழுத்தி�ற்நேப�ல் வெசி�ன்��ன்.

"ஓ! இடும்பன்கா�ர�யா�? எப்நேப�நேதி� நேகாட்ட `�பகாமி�யா#ருக்கா�றிநேதி!"

இடும்பன்கா�ர� அப்நேப�து ஒரு �#சி�த்தி�ரமி�� கா�ர�யாம் வெசிய்தி�ன். தின்னுனைடயா �#ர�த்தி னைகாகாள் இரண்னைடயும் ஒன்றி�ன்

நேமில் ஒன்னைறிக் குப்புறுத்தி� னை�த்துக் வெகா�ண்டு, இரு ஓரத்துக் காட்னைட �#ரல்கானைளயும் ஆட்டி��ன். ஆட்டிக் வெகா�ண்நேட

தி�ருமினைலாயாப்ப��ன் முகாத்னைதிப் ப�ர்த்தி�ன்.

"அப்பநே�! இது என்� சிமி�க்னை`? எ�க்கு �#ளங்கா�#ல்னைலாநேயா?" என்றி�ன் தி�ருமினைலா.

அப்நேப�து இடும்பன்கா�ர�யா#ன் கார�யாமுகாம் நேமிலும் சி�றி�து காருத்திது. காண் புரு�ங்காள் வெநர�ந்தி�.

"ந���? ந�ன் ஒன்றும் சிமி�க்னை` வெசிய்யா�#ல்னைலாநேயா?" என்றி�ன்.

"வெசிய்தி�ய், வெசிய்தி�ய்! ந�ன் தி�ன் ப�ர்த்நேதிநே�? பரதிந�ட்டியா சி�ஸ்தி�ரத்தி�ல் தி�ருமி�லின் முதில் அ�தி�ரத்துக்கு ஒரு

அஸ்திம் ப#டிப்பதுண்டு. அது மி�தி�ர� வெசிய்தி�நேயா?"

"தி�ருமி�லின் முதில் அ�தி�ரம் என்றி�ல்? அது என்�? எ�க்குத் வெதிர�யா�#ல்னைலா சு��மி�!"

"�#ஷ்ணு�#ன் முதில் அ�தி�ரம் வெதிர�யா�தி�? மிச்சி��தி�ரம்!"

"மீனை�ச் வெசி�ல்லுறீங்காள�!"

"ஆமி�ம், அப்பநே�, ஆமி�ம்!"

"நல்லா நே�னைள, சி�மி�! உங்காள் காண்நேண �#சி�த்தி�ரமி�� காண்ண�யா#ருக்கா�றிநேதி! வெ�றும் மிரத்தி�ன்நேமிநேலா நே�தி�ளம்

வெதிர�கா�றிது. என் வெ�றுங்னைகாயா#நேலா மிச்சி��தி�ரம் வெதிர�கா�றிது! ஒரு நே�னைள மீன் நேபர�நேலா சி�மி�யா�ருக்குக் வெகா�ஞ்சிம் ஆனைசி

அதி�காநேமி�?"

"நேசிச்நேசி! அந்தி மி�தி�ர�வெயால்லா�ம் வெசி�ல்லா�நேதி, அப்பநே�! அது நேப���ல் நேப�காட்டும். நம்நேமி�டு படகா�நேலா ஒரு வீர னைசி�ர்

�ந்தி�நேர, அ�ர் எந்திப் பக்காம் நேப���ர் ப�ர்த்தி�யா�?"

"ப�ர்க்கா�மிவெலான்�? ப�ர்த்நேதின். ந�ன் குதி�னைர ��ங்காப்நேப�� பக்காந்தி�ன் அ�ரும் �ந்தி�ர். உங்கானைளப் பற்றி�த் தி�ட்டிக்

வெகா�ண்நேட �ந்தி�ர்."

"என்�வெ�ன்று என்னை�த் தி�ட்டி��ர்?"

"உங்கானைள மிறுபடியும் அந்தி வீர னைசி�ர் ப�ர்த்தி�ல் உங்காள் முன் குடுமி�னையாச் சி�னைரத்துத் தினைலானையா வெமி�ட்னைடயாடித்து..."

"ஓநேகா�! அந்தி நே�னைலாகூட அ�ருக்குத் வெதிர�யுமி�?"

"உங்காள் தி�ருநேமி��யா#லுள்ள ந�மித்னைதிவெயால்லா�ம் அ*�த்து �#ட்டுத் தி�ருநீற்னைறிப் பூசி� �#டு��ர�ம்!"

"அப்படியா���ல் அ�னைரக் காட்ட�யாம் ந�ன் ப�ர்த்நேதியா�கா நே�ண்டும். அ�ருக்கு எந்தி ஊர் உ�க்குத் வெதிர�யுமி�?"

"அ�ருக்குப் புள்ள�ருக்கும் நே�ளூர் என்று அ�நேர வெசி�ன்��ருங்கா!"

"அந்தி வீர னைசி�னைரப் நேப�ய்ப் ப�ர்த்து�#ட்டுத்தி�ன் மிறுகா�ர�யாம். அப்பநே�! நீ எங்நேகா நேப�காப் நேப�கா�றி�ய்! ஒரு நே�னைள

நீயும் அந்தி �*� �ரப்நேப�கா�றி�நேயா�?"

"இல்னைலா, இல்னைலா. ந�ன் எதிற்கா�கா அங்நேகா �ருகா�நேறின்? தி�ரும்ப#க் வெகா�ள்ள�டத்னைதித் தி�ண்டிக் காடம்பூருக்குத்தி�ன்

நேப�கா�நேறின். இல்லா��#ட்ட�ல் எஜாமி��ர் என் காண்னைணப் ப#டுங்கா��#டமி�ட்ட�ர�?"

"அப்படியா���ல், உடநே� தி�ரும்பு. அநேதி� படகு புறிப்படப் நேப�கா�றிது!"

இடும்பன்கா�ர� தி�ரும்ப#ப் ப�ர்த்திநேப�து, ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் கூறி�யாது உண்னைமி என்று வெதிர�ந்திது. படகு புறிப்படும்

திரு��யா#ல் இருந்திது.

"சிர�, சி�மி�யா�நேர! ந�ன் நேப�கா�நேறின்" என்று வெசி�ல்லி�#ட்டுப் படகுத் துனைறினையா நேந�க்கா� �#னைரந்து வெசின்றி�ன்

இடும்பன்கா�ர�.

ப�தி� �*�யா#ல் ஒரு திடனை� தி�ரும்ப#ப் ப�ர்த்தி�ன். அதிற்குள் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் ஒரு �#ந்னைதியா�� கா�ர�யாம்

வெசிய்தி�ருந்தி�ன். மிளமிளவெ�ன்று அந்தி அரசிமிரத்தி�ன்மீது ப�ய்ந்து ஏறி�க் கா�னைளகாள் அடர்ந்தி�ருக்கும் இடத்துக்குப் நேப�ய்

�#ட்ட�ன். ஆனைகாயா�ல் இடும்பன்கா�ர�யா#ன் காண்நேண�ட்டத்தி�ல் அ�ன் �#*�#ல்னைலா.

இடும்பன்கா�ர� நதி�யா#ன் பர�சி�ல் துனைறினையா அனைடந்தி�ன். படநேகா�ட்டிகாள�ல் ஒரு�ன், "அக்கானைரக்கு �ருகா�றி�யா�, அப்ப�?"

என்று நேகாட்ட�ன்.

"இல்னைலா, அடுத்தி படகா�ல் �ரப்நேப�கா�நேறின், நீ நேப�!" என்றி�ன் இடும்பன்கா�ர�.

"அநேட! இவ்�ளவுதி���? நீ �ருகா�றி நே�காத்னைதிப் ப�ர்த்து �#ட்டுப் படனைகா ந�றுத்தி�நே�ன்!" என்று வெசி�ல்லி ஓடக்கா�ரன்

நேகா�ல் நேப�ட்டு ஓடத்னைதி நதி�யா#ல் வெசிலுத்தி���ன்.

இதிற்குள் அரசிமிரத்தி�ன் நடுமித்தி� �னைரயா#ல் ஏறி� நன்றி�கா மினைறிந்து உட்கா�ர்ந்து வெகா�ண்நேட தி�ருமினைலா, "ஓநேகா�! ந�ன்

ந�னை�த்திது சிர�யா�காப் நேப�யா#ற்று. இ�ன் படகா�ல் ஏறி�#ல்னைலா. தி�ரும்ப#த்தி�ன் �ரப்நேப�கா�றி�ன். �ந்தி ப#றிகு எந்திப் பக்காம்

நேப�கா�றி�ன் என்று ப�ர்க்காநே�ண்டும். இ�னுனைடயா னைகாகாள் மிச்சிஹாஸ்தி முத்தி�னைர கா�ட்டியானைதி ந�ன் நன்றி�காப் ப�ர்த்நேதின்.

அதின் வெப�ருள் என்�? மீன்! மீன்! மீன் சி�ன்�ம் எனைதிக் குறி�க்கா�றிது? ஆ! மீன் ப�ண்டியானுனைடயா வெகா�டியா#ல்

வெப�றி�த்திதில்லா��? ஒரு நே�னைள, ஆஹா�ஹா�!... அப்படியும் இருக்குநேமி�! ப�ர்க்காலா�ம்! சி�றி�து வெப�றுனைமியுடன் இருந்து

ப�ர்க்காலா�ம். வெப�றுத்தி�ர் பூமி� ஆள்��ர், வெப�ங்கா�யா�ர் கா�ட�ள்��ர்... ஆ��ல், இந்திக் கா�லாத்தி�ல் பூமி� ஆள்�னைதிக்

கா�ட்டிலும் கா�டு ஆள்�நேதி நேமிலா��து என்று நேதி�ன்றுகா�றிது! ஆ��லும் வெப�றுத்துப் ப�ர்க்காலா�ம்!..." இவ்�#திம் அரசி

மிரத்தி�லிருந்தி அரு�மி�� நே�தி�ளத்தி���டம் தி�ருமினைலா வெசி�ல்லிக் வெகா�ண்டிருந்தி�ன்.

�#னைர�#ல் அ�ன் எதி�ர்ப�ர்த்திபடிநேயா நடந்திது. படகு இடும்பன்கா�ர�னையா ஏற்றி�க் வெகா�ள்ள�மிநேலா வெசின்றிது. இடும்பன்கா�ர�

நதி�க்கானைரயா#லிருந்திபடி அரசிமிரத்திடினையா உற்று உற்றுப் ப�ர்த்தி�ன். ப#றிகு ந�லா�த் தி�னைசிகாள�லும் துள��#ப் ப�ர்த்தி�ன்.

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் எங்குமி�ல்னைலாவெயான்பனைதி நன்கு வெதிர�ந்து வெகா�ண்டு தி�ரும்ப# அநேதி அரசிமிரத்திடிக்கு �ந்து நேசிர்ந்தி�ன்.

இன்னும் ஒரு திடனை� சுற்றுமுற்றும் நன்றி�ய்ப் ப�ர்த்து�#ட்டு அந்தி மிரத்திடியா#நேலாநேயா உட்கா�ர்ந்து வெகா�ண்ட�ன். எனைதிநேயா�,

அல்லாது யா�னைரநேயா� எதி�ர்ப்ப�ர்ப்ப�ன் நேப�ல் அ�னுனைடயா காண்காள் ந�லா�புறிமும் சு*ன்று நேந�க்கா�க் வெகா�ண்டிருந்தி�.

ஆ��ல், மிரத்தி�ன் நேமிநேலா மிட்டும் அ�ன் அண்ண�ந்து ப�ர்க்கா�#ல்னைலா. ப�ர்த்தி�ருந்தி�லும் தி�ருமினைலா நன்றி�காத் திம்

தி�ருநேமி��னையா மினைறித்துக் வெகா�ண்டிருந்திபடியா�ல் மிரத்தி�ன் நேமில் அ�ன் உட்கா�ர்ந்தி�ருப்பது இடும்பன்கா�ர�க்குத்

வெதிர�ந்தி�ர�து.

சுமி�ர் ஒரு ந�*�னைகா நேநரம் இவ்�#திம் வெசின்றிது. தி�ருமினைலாக்குக் கா�ல்காள் மிரத்துப்நேப�காத் வெதி�டங்கா��. இ�� வெ�கு நேநரம்

மிரத்தி�ன் நேமில் இருக்கா முடியா�வெதின்று நேதி�ன்றி�யாது. இடும்பநே�� மிரத்திடியா#லிருந்து எழுந்தி�ருக்கும் �*�யா�காத்

நேதி�ன்றி�#ல்னைலா. திப்ப#த்துப் நேப��து எப்படி! எவ்�ளவு ஜா�க்கா�ரனைதியா�கா மிரத்தி�ன் மிறுபக்காத்தி�ல் இறிங்கா���லும்

ஏதி��து சித்திம் நேகாள�மில் இர�து! நேகாட்ட�ல் இடும்பன்கா�ர� உடநே� ப�ர்த்து�#டு��ன். அ�நே�� இடுப்ப#ல் ஒரு கூர�யா

வெகா�டு��னைளச் வெசிருகா�க்வெகா�ண்டிருந்தி�ன். அனைதித் தின் நேபர�ல் அ�ன் ப#ரநேயா�கா�க்கா மி�ட்ட�ன் என்பது என்� ந�ச்சியாம்?

நே�று என்�தி�ன் வெசிய்�து? நேபய் ப#சி�னைசிப் நேப�ல் பயாங்காரமி�காச் சித்திமி�ட்டுக்வெகா�ண்டு இடும்ப��ன் நேமிநேலாநேயா

குதி�க்காலா�மி�? குதி�த்தி�ல் தின்னை� நே�தி�ளம் என்று ந�னை�த்துக் வெகா�ண்டு அ�ன் பயாத்தி���ல் மூர்ச்னைசியானைடந்து

�#*லா�ம் அல்லா��? அல்லாது திப்ப#த்து ஓடப் ப�ர்க்காலா�ம் அல்லா��? அச்சிமியாம் தி�னும் திப்ப# ஓடி�#டலா�ம்!... இவ்�#திம்

தி�ருமினைலா எண்ண�யா சிமியாத்தி�ல், அ�னுனைடயா நேசி�தினை� முடி�னைடயும் எ�த் நேதி�ன்றி�யாது.

ஓர் ஆள் வெதின்நேமிற்கா�லிருந்து, அதி��து குடந்னைதிச் சி�னைலா �*�யா�கா, �ந்துவெகா�ண்டிருந்தி�ன். அ�னுக்கா�காத்தி�ன்

இடும்பன்கா�ர� இத்தினை� நேநரமி�ய்க் கா�த்தி�ருக்கா�றி�ன் என்று தி�ருமினைலாயா#ன் உள்ளுணர்ச்சி� கூறி�யாது.

புது ஆள் �ந்தினைதிப் ப�ர்த்திதும் அரசிமிரத்திடியா#ல் உட்கா�ர்ந்தி�ருந்தி இடும்பன் எழுந்து ந�ன்றி�ன்.

�ந்தி�ன், முன்��ல் இடும்பன் வெசிய்தி சிமி�க்னை`னையாச் வெசிய்தி�ன். அதி��து ஒரு �#ர�த்தி புறிங்னைகாயா#ன்நேமில் இன்வெ��ரு

�#ர�த்தி னைகானையா னை�த்து, இரண்டு காட்னைட �#ரல்காள் ஆட்டி, மிச்சி ஹாஸ்திம் ப#டித்துக் கா�ட்டி��ன். அனைதிப் ப�ர்த்தி

இடும்பனும் அநேதி மி�தி�ர� வெசிய்து கா�ட்டி��ன்.

"உன் வெபயார் என்�?" என்று �ந்தி�ன் நேகாட்ட�ன்.

"என் வெபயார் இடும்பன்கா�ர�. உன் வெபயார்?"

"நேசி�மின் சி�ம்ப�ன்!"

"உன்னை�த்தி�ன் எதி�ர்ப்ப�ர்த்துக்வெகா�ண்டிருந்நேதின்."

"ந�னும் உன்னை�த் நேதிடிக்வெகா�ண்டுதி�ன் �ந்நேதின்."

"ந�ம் எந்தித் தி�னைசியா#ல் நேப�காநே�ண்டும்?"

"நேமிற்குத் தி�னைசியா#ல்தி�ன்!"

"எவ்�#டத்துக்கு?"

"பனைகா���ன் பள்ள�ப்பனைடக்கு!"

"தி�ருப்புறிம்பயாம் அருகா�ல்..."

"இனைரந்து நேபசி�நேதி! யா�ர் கா�தி�லா��து �#*ப்நேப�கா�றிது" என்று வெசி�ல்லிச் நேசி�மின் சி�ம்ப�ன் ந�லா�ப்பக்காமும் ப�ர்த்தி�ன்.

"இங்நேகா ஒரு�ரும் இல்னைலா. முன்��நேலாநேயா ந�ன் ப�ர்த்து�#ட்நேடன்."

"பக்காத்தி�ல் எங்கும் ஒள�ந்தி�ருக்காவும் இடமி�ல்னைலாநேயா?"

"கா�னைடயாநே� கா�னைடயா�து!"

"அப்படியா���ல் புறிப்படு. எ�க்கு அவ்�ளவு நன்றி�கா �*� வெதிர�யா�து. நீ முன்��ல் நேப�! ந�ன் சிற்றுப் ப#ன்��ல்

�ருகா�நேறின். அடிக்காடி ந�ன்று ந�ன் ப#ன்��ல் �ருகா�நேறி�� என்று ப�ர்த்துப் நேப�!"

"ஆகாட்டும். �*� நல்லா �*�யால்லா. கா�டும் நேமிடும் முள்ளும் கால்லுமி�யா#ருக்கும் ஜா�க்கா�ரனைதியா�காப் ப�ர்த்து நடந்து �ர

நே�ண்டும்!"

"சிர�, சிர�, நீ புறிப்பட்டுப் நேப�! கா�ட்டு �*�யா�யா#ருந்தி�லும் யா�ர��து எதி�ர்ப்பட்ட�ல் மினைறிந்து வெகா�ள்ளநே�ண்டும்.

வெதிர�ந்திதி�?"

"வெதிர�ந்திது, வெதிர�ந்திது!"

இடும்பன்கா�ர� வெகா�ள்ள�டக் கானைரநேயா�டு நேமிற்குத் தி�னைசினையா நேந�க்கா�ப் நேப���ன். அ�னுக்குச் சிற்றுப் ப#ன்��ல் நேசி�மின்

சி�ம்ப�னும் வெதி�டர்ந்து வெசின்றி�ன்.

இரு�ரும் காண்ணுக்கு மினைறியும் �னைரயா#ல் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் மிரத்தி�ன் நேமிநேலாநேயா இருந்தி�ன். எல்லா��ற்னைறியும்

ப�ர்த்துக் வெகா�ண்டும் நேகாட்டுக்வெகா�ண்டும் இருந்தி�ன்.

"ஆஹா�! கா�லாம் வெப�ல்லா�தி கா�லாம்! எதி�ர்ப�ர�தி கா�ர�யாங்காள் எல்லா�ம் நனைடவெபறுகா�ன்றி�. ஏநேதி� ஒரு வெபர�யா மிர்மிமி��

கா�ர�யாத்னைதித் வெதிர�ந்துவெகா�ள்ளக் காடவுள் அருள�ல் சிந்திர்ப்பம் கா�னைடத்தி�ருக்கா�றிது. இ�� நம்முனைடயா சி�மிர்த்தி�யாத்னைதிப்

வெப�றுத்திது �#ஷயாத்னைதி அறி��து. காடம்பூர் மி�ள�னைகாயா#ல் அனைறி குனைறியா�காத்தி�ன் வெதிர�ந்து வெகா�ள்ள முடிந்திது. இங்நேகா

அப்படி ஏமி�ந்து நேப�காக்கூட�து. தி�ருப்புறிம்பயாம் பள்ள�ப்பனைடவெயான்றி�ல், காங்கா மின்�ன் ப#ர�தி�வீபதி�யா#ன் பள்ள�ப்

பனைடனையாத்தி�ன் வெசி�ல்லியா#ருக்கா நே�ண்டும். அந்திப் பள்ள�ப் பனைடனையாக் காட்டி நூறு �ருஷம் ஆகா�றிது. ஆனைகாயா�ல்

ப�*னைடந்து கா�டக்கா�றிது. சுற்றி�லும் கா�டு மிண்டிக் கா�டக்கா�றிது. கா�ர�மிநேமி� சிற்றுத் தூரத்தி�ல் இருக்கா�றிது. அங்நேகா எதிற்கா�கா

இ�ர்காள் நேப�கா�றி�ர்காள்! இந்தி இரண்டு நேபரும் மிட்டும் நேபசி நே�ண்டியா �#ஷயாமி�யா#ருந்தி�ல், இங்நேகாநேயா நேபசி�க்

வெகா�ள்ளு��ர்காள். கா�ட்டு �*�யா#ல் ஒரு கா�தி தூரம் நேப�கா நே�ண்டியாதி�ல்னைலாநேயா? ஆனைகாயா�ல், அங்நேகா இன்னும் சி�லாரும்

�ரப்நேப�கா�றி�ர்காள் என்பது ந�ச்சியாம். எதிற்கா�கா? ப#ர�தி�வீபதி�யா#ன் பள்ள�ப் பனைடனையாப் 'பனைகா���ன் பள்ள�ப்பனைட' வெயான்று

இ�ர்காள�ல் ஒரு�ன் வெசி�ல்��நே�ன்? ப#ர�தி�வீபதி� யா�ருக்குப் பனைகா�ன்? ஆகா�! ந�ம் ந�னை�த்திது உண்னைமியா�கும்

நேப�லிருக்கா�றிநேதி! எதிற்கும் ப�ர்த்துத் வெதிர�ந்து வெகா�ள்ளலா�ம். இ�ர்காள் வெகா�ள்ள�டக் கானைரநேயா�டு நேப�கா�றி�ர்காள். ந�ம்

மிண்ண�க் கானைரநேயா�டு நேப�காலா�ம். மிண்ண�க் கானைரயா#ல் கா�டு அதி�கா அடர்த்தி�யா�காயா#ருந்தி�லும் ப�திகாமி�ல்னைலா. கா�டும்

நேமிடும் முள்ளும் கால்லும் நமிக்கு என்� இலாட்சி�யாம்? அனை� தி�ன் நம்னைமிக் காண்டு பயாப்படநே�ண்டும்!...

இவ்��று எண்ண�க்வெகா�ண்டும், ��நேயா�டு முணுமுணுத்துக் வெகா�ண்டும் தி�ருமினைலா அரசி மிரத்தி�லிருந்து இறிங்கா�ச் சிற்றுத்

வெதிற்கு நேந�க்கா�ப் நேப���ன். மிண்ண�யா�று �ந்திது. அதின் கானைரநேயா�டு நேமிற்கு நேந�க்கா� நனைடனையாக் காட்டி��ன்.

ஜா� சிஞ்சி�ரமி�ல்லா�தி அடர்ந்தி கா�டுகாள�ன் �*�யா�கா ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் புகுந்து வெசின்று சூர�யான் அஸ்திமி�க்கும்

சிமியாத்தி�ல் தி�ருப்புறிம்பயாம் பள்ள�ப்பனைடக் நேகா�யா#னைலா அனைடந்தி�ன்.

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 19. ரணகள அரண்யிம்  

ப*ந்திமி�ழ்ந�ட்டில் நேப�ர்க்காளத்தி�ல் உயா#ர்துறிந்தி மிகா�வீரர்காள�ன் `�பகாமி�கா வீரக் கால் நட்டுக் நேகா�யா#ல் எடுப்பது மிரபு.

வெ�றும் கால்மிட்டும் `�பகா�ர்த்திமி�கா ந�ட்டியா#ருந்தி�ல் 'நடுகாற்நேகா�யா#ல்' என்று �*ங்கு��ர்காள். அத்துடன் ஏநேதினும் ஒரு

வெதிய்�த்தி�ன் சி�னைலானையாயும் ஸ்தி�ப#த்து ஆலாயாமி�கா எழுப்ப#யா#ருந்தி�ல் அது 'பள்ள�ப்பனைட' என்று �*ங்காப்படும்.

குடந்னைதி நகாருக்கு அனைரக்கா�திம் �டநேமிற்கா�ல் மிண்ண�யா�ற்றுக்கு �டகானைரயா#ல் தி�ருப்புறிம்பயாம் என்னும்

கா�ர�மித்துக்காருகா�ல் ஒரு பள்ள�ப் பனைடக்நேகா�யா#ல் இருந்திது. இது அந்திப் ப#ரநேதிசித்தி�ல் நடந்தி ஒரு மி�வெபரும் நேப�ர�ல்

உயா#ர்நீத்தி காங்கா மின்�ன் ப#ர�தி�வீபதி�யா#ன் `�பகாமி�கா எடுத்திது. உலாகா சிர�த்தி�ரம் அறி�ந்தி�ர்காள் ��ட்டர்லூச் சிண்னைட,

ப���வெபத் சிண்னைட, ப#ள�சி�ச் சிண்னைட நேப�ன்றி சி�லா சிண்னைடகாள�ன் மூலாம் சிர�த்தி�ரத்தி�ன் நேப�க்நேகா மி�றி�யாது என்பனைதி

அறி���ர்காள். திமி�ழ்ந�ட்னைடப் வெப�றுத்தி �னைரயா#ல் தி�ருப்புறிம்பயாம் சிண்னைட அத்தினைகாயா முக்கா�யாத்து�ம் ��ய்ந்திது. நமிது

கானைதி நடந்தி கா�லாத்துக்குச் சுமி�ர் நூறு ஆண்டு கா�லாத்துக்கு முன்��ல் அச்சிண்னைட நடந்திது. அதின் �ரலா�று திமி�ழ் மிக்காள்

அனை��ருக்கும் வெதிர�ந்தி�ருக்காநே�ண்டியாது அ�சி�யாம்.

கார�கா�ல் �ள�ன், வெபருநற்கா�ள்ள�, இளஞ்நேசிட் வெசின்��, வெதி�டித்நேதி�ட் வெசிம்ப#யான் முதிலியா பனை*யா நேசி�*குலா மின்�ர்காள்

சீரும் சி�றிப்புமி�கா நேசி�* ந�ட்னைட ஆண்டிருந்தி கா�லாத்துக்குப் ப#றிகு ஏறிக்குனைறியா ஐந்நூறு அறுநூறு �ருஷ கா�லாம் நேசி�*ர்

குலாத்தி�ன் கீர்த்தி�னையா நீடித்தி கா�ரகாணம் ப#டித்தி�ருந்திது. வெதிற்நேகா ப�ண்டியார்காளும், �டக்நேகா பல்லா�ர்காளும் �லினைமி

மி�க்கா�ர்காள�கா�ச் நேசி�*ர்கானைள வெநருக்கா� �ந்தி�ர்காள். கானைடசி�யா�கா, நேசி�* குலாத்தி�ர் ப�ண்டியார்காள�ன் வெதி�ல்னைலானையாப்

வெப�றுக்கா முடியா�மில் அ�ர்காளுனைடயா வெநடுங்கா�லாத் தினைலாநகார�� உனைறியூனைர �#ட்டு நகார நே�ண்டி �ந்திது. அப்படி

நகார்ந்தி�ர்காள் குடந்னைதிக்கு அருகா�ல் இருந்தி பனை*யா�னைறி என்னும் நகாருக்கு �ந்து நேசிர்ந்தி�ர்காள். ஆயா#னும், உனைறியூர்

திங்காள் தினைலாநகாரம் என்னும் உர�னைமினையா �#ட்டு �#ட�#ல்னைலா. 'நேகா�*� நே�ந்திர்' என்னும் பட்டத்னைதியும் �#ட்டு �#ட�#ல்னைலா.

பனை*யா�னைறிச் நேசி�* மின்�ர்காள�ல் �#ஜாயா�லாயா நேசி�*ர் என்ப�ர் இனைணயா#ல்லா� வீரப்புகாழ் வெபற்றி�ர். இ�ர் பற்பலா யுத்தி

காளங்காள�ல் முன்�ண�யா#ல் ந�ன்று நேப�ர் வெசிய்து உடம்ப#ல் வெதி�ண்ணூற்றி�று கா�யாங்கானைள அனைடந்தி�ர்.

"எண்வெகா�ண்ட வெதி�ண்ணூற்றி�ன்

நேமிலுமி�ரு மூன்று

புண்வெகா�ண்ட வெ�ற்றி�ப் புர�லான்..."

என்றும்,

"புண்ணூறு தின்றி�ருநேமி��யா#ற்

பூண�காத்

வெதி�ண்ணூறும் ஆறுஞ் சுமிந்

நேதி�னும்"

என்வெறில்லா�ம் ப#ற்கா�லா ஆஸ்தி��ப் புலா�ர்காள�ல் ப�டப் வெபற்றி�ர்.

இ�ருனைடயா மிகான் ஆதி�த்தி நேசி�*ன் திந்னைதிக்கு இனைணயா�� வெபருவீர��கா �#ளங்கா���ன். இ�னும் பலா நேப�ர்காள�ல்

காலாந்து வெகா�ண்டு புகாழ்வெபற்றி�ன்.

�#ஜாயா�லாயா நேசி�*ர் முதுனைமிப் ப#ர�யாத்னைதி அனைடந்து மிகானுக்குப் பட்டங்காட்டி�#ட்டு ஓய்ந்தி�ருந்தி�ர். அச்சிமியாத்தி�ல்

ப�ண்டியார்காளுக்கும் பல்லா�ர்காளுக்கும் பனைகானைமி முற்றி� அடிக்காடி சிண்னைட நடந்துவெகா�ண்டிருந்திது. அந்திக் கா�லாத்துப்

ப�ண்டியா மின்�னுக்கு �ரகுண�ர்மின் என்று வெபயார்; பல்லா� அரசினுக்கு அபர�ஜா�தி�ர்மின் என்று வெபயார். இந்தி இரண்டு

நேபரரசிர்காளுக்குள் நடந்தி சிண்னைடகாள் வெபரும்ப�லும் நேசி�*ந�ட்டில் நனைடவெபற்றி�. யா�னை�யும் யா�னை�யும் நேமி�தி�ச்

சிண்னைடயா#டும்நேப�து நடு�#ல் அகாப்பட்டுக் வெகா�ள்ளும் நேசி�ல் நேகா�*�னையாப்நேப�ல் நேசி�* ந�டு அ�தி�ப்பட்டது. நேசி�*ந�ட்டு

மிக்காள் துன்புற்றி�ர்காள். எ��னும் இப்நேப�ர்கானைள �#ஜாயா�லாயா நேசி�*ர் திமிக்குச் சி�திகாமி�காப் பயான்படுத்தி�க் வெகா�ண்ட�ர்.

ஒவ்வெ��ரு நேப�ர�லும் ஏதி��து ஒரு காட்சி�யா#ல் திம்முனைடயா சி�றி�யா பனைடயுடன் நேப�ய்க் காலாந்து வெகா�ண்ட�ர். வெ�ற்றி�

நேதி�ல்�#காள் மி�றி� மி�றி� �ந்தி�லும் நேசி�*ந�ட்டில் நேப�ர்க் குணம் மி�குந்து �ந்திது.

கா�நே�ர� நதி�யா#லிருந்து பலா கா�னைள நதி�காள் ப#ர�ந்து நேசி�* ந�ட்னைட �ளப்படுத்து�னைதி யா��ரும் அறி���ர்காள். அக்கா�னைள

நதி�காள் யா�வும் கா��#ர�க்குத் வெதிற்நேகா ப#ர�கா�ன்றி�. வெகா�ள்ள�டத்தி�லிருந்து ப#ர�ந்து கா��#ர�க்கும் வெகா�ள்ள�டத்துக்கும்

நடு�#ல் ப�யும் நதி� ஒன்நேறி ஒன்றுதி�ன். அதிற்கு மிண்ண�யா�று என்று வெபயார்.

இந்தி மிண்ண�யா�ற்றி�ன் �டகானைரயா#ல், தி�ருப்புறிம்பயாம் கா�ர�மித்துக்கு அருகா�ல், ப�ண்டியார்காளுக்கும், பல்லா�ர்காளுக்கும்

இறுதி�யா�� பலாப்பரீட்னைசி நடந்திது. இரு திரப்ப#லும் பனைடபலாம் ஏறிக்குனைறியா சிமிமி�கா இருந்திது. பல்லா�

அபர�ஜா�தி�ர்மினுக்குத் துனைணயா�கா காங்காந�ட்டு ப#ர�தி�வீபதி� �ந்தி�ருந்தி�ன். ஆதி�த்தி நேசி�*னும் அபர�ஜா�தி�ர்மினுனைடயா

காட்சி�யா#ல் நேசிர்ந்தி�ருந்தி�ன்.

ப�ண்டியா னைசின்யாத்துடனும் பல்லா� னைசின்யாத்துடனும் ஒப்ப#ட்ட�ல் நேசி�* னைசின்யாம் மி�காச் சி�றி�யாதி�காநே� இருந்திது.

எ��னும், இம்முனைறி ப�ண்டியான் வெ�ற்றி�ப் வெபற்றி�ல், நேசி�* �ம்சிம் அடிநேயா�டு ந�சிமி�கா நேநரும் என்று ஆதி�த்தின்

அறி�ந்தி�ருந்தி�ன். ஆனைகாயா�ல், வெபர�யா சிமுத்தி�ரத்தி�ல் காலாக்கும் கா�நே�ர� நதி�னையாப் நேப�ல் பல்லா�ர�ன் மிகா� னைசின்யாத்தி�ல்

தின்னுனைடயா சி�று பனைடனையாயும் நேசிர்த்தி�ருந்தி�ன்.

கா�தி தூரத்துக்குக் கா�திதூரம் ரணகாளம் பர�#யா#ருந்திது. ரதி, காஜா, துரகா, பதி�தி�காள் என்னும் ந�லு�னைகாப் பனைடகாளும்

நேப�ர�ல் ஈடுபட்டிருந்தி�. மினைலாநேயா�டு மினைலா முட்டு�துநேப�ல் யா�னை�காள் ஒன்னைறிவெயா�ன்று தி�க்கா�யாநேப�து ந�லா�த்

தி�னைசிகாளும் அதி�ர்ந்தி�. புயாநேலா�டு புயால் நேமி�து�து நேப�ல் குதி�னைரகாள் ஒன்றி�ன்மீது ஒன்று ப�ய்ந்திநேப�து குதி�னைர

வீரர்காள�ன் னைகாயா#லிருந்தி நே�ல்காள் மி�ன்வெ�ட்டுகானைளப் நேப�ல் ப#ரகா�சி�த்தி�. ரதித்நேதி�டு ரதிம் நேமி�தி�ச் சுக்குநூறி�கா�த்

தி�னைசிவெயால்லா�ம் பறிந்தி�. கா�லா�ள் வீரர்காள�ன் ��ள்காநேள�டு ��ள்காளும், நே�ல்காநேள�டு நே�ல்காளும் உர�ய்ந்தி நேப�து

எழுந்தி ஜாங்கா�ர ஒலிகாள���ல் தி�க்குத் தி�கா�ந்திங்காள் எல்லா�ம் நடுநடுங்கா��.

மூன்று ந�ள் இனைட�#ட�மில் சிண்னைட நடந்தி ப#றிகு, ரணகாளம் முழு�தும் ரத்திக் காடலா�காக் கா�ட்சி�யாள�த்திது. அந்திக் காடலில்

வெசித்தி யா�னை�காளும் குதி�னைரகாளும் தி�ட்டுத் தி�ட்ட�காக் கா�டந்தி�. உனைடந்தி ரதிங்காள�ன் பகுதி�காள் காடலில் கா�#ழ்ந்தி

காப்பலின் பலானைகாகானைளப் நேப�ல் மி�திந்தி�. இரு திரப்ப#லும் ஆயா#ரம் பதி���யா#ரம் வீரர்காள் உயா#ர�*ந்து கா�டந்தி�ர்காள்.

மூன்று ந�ள் இவ்�#திம் நேகா�ர யுத்திம் நடந்தி ப#றிகு பல்லா�ர் னைசின்யாத்தி�ல் ஒரு பகுதி�தி�ன் மி�ஞ்சி�யா#ருந்திது.

மி�ஞ்சி�யா�ர்காளும் மி�காக் கானைளத்தி�ருந்தி�ர்காள். ப�ண்டியா ந�ட்டு வீர மிறி�ர்காநேள�, கானைளப்னைபநேயா அறி�யா�தி �ரம் ��ங்கா�

�ந்தி�ர்கானைளப்நேப�ல், நேமிலும் நேமிலும் �ந்து தி�க்கா���ர்காள். அபர�ஜா�தி�ர்மினுனைடயா கூட�ரத்தி�ல் மிந்தி�ர�நேலா�சினை�

நடந்திது. அபர�ஜா�தின், ப#ர�தி�வீபதி�, ஆதி�த்தின் ஆகா�யா மூன்று மின்�ர்காளுடன் பனைடத்தினைலா�ர்காளும் காலாந்து

ஆநேலா�சி�த்தி�ர்காள். இ�� எதி�ர்த்து ந�ற்கா முடியா�து என்றும், ப#ன்��ங்கா�க் வெகா�ள்ள�டத்துக்கு �டகானைரக்குச் வெசின்று

�#டு�நேதி உசி�திம் என்றும் முடிவு வெசிய்தி�ர்காள்.

இப்படிப்பட்ட ந�னைலானைமியா#ல் நேப�ர்க்காளத்தி�ல் ஓர் அதி�சியாம் நடந்திது. முதுனைமியா#��ல் திளர்ந்தி�னும், உடம்ப#ல்

வெதி�ண்ணூற்றி�று கா�யா�டுக்காள் உள்ள�னும், கா�ல்காள�ல் பட்ட வெகா�டியா கா�யாத்தி���ல் எழுந்து ந�ற்கும் சிக்தி�னையா

இ*ந்தி�னுமி�� �#ஜாயா�லாயா நேசி�*ன் எப்படிநேயா� யுத்தி அரங்காத்துக்கு �ந்து �#ட்ட�ன். பல்லா� னைசின்யாம் ப#ன்��ங்கா�க்

வெகா�ள்ள�டத்துக்கு �டக்நேகா நேப�ய்�#ட்ட�ல், நேசி�*ந�டு மிறுபடியும் வெநடுங்கா�லாம் தினைலாவெயாடுக்கா முடியா�து என்பனைதி

உணர்ந்தி�ருந்தி அந்திக் கா�*ச் சி�ங்காத்தி�ன் கார்ஜானை�, பல்லா�ர் காட்சி�யா#ல் எஞ்சி�யா#ருந்தி வீரர்காளுக்குப் புத்துயா#ர் அள�த்திது.

"ஒரு யா�னை�! எ�க்கு ஒரு யா�னை� வெகா�டுங்காள்!" என்றி�ன்.

"நமிது யா�னை�ப்பனைட முழுதும் அதிமி�கா��#ட்டது; ஒன்றுகூடத் திப்ப�#ல்னைலா" என்றி�ர்காள்.

"ஒரு குதி�னைர! ஒரு குதி�னைரயா��து வெகா�ண்டு ��ருங்காள்!" என்று வெசி�ன்��ன்.

"உயா#ருள்ள குதி�னைர ஒன்று கூட மி�ஞ்சி�#ல்னைலா" என்று வெசி�ன்��ர்காள்.

"நேசி�*ந�ட்டுச் சுத்திவீரர்காள் இரு�நேரனும் மி�ஞ்சி� உயா#நேர�டு இருக்கா�றி�ர்காள�? இருந்தி�ல் ��ருங்காள்!" என்று

�#ஜாயா�லாயான் அலாறி���ன்.

இரு�ருக்குப் பதி�லா�கா இருநூறுநேபர் முன்��ல் �ந்தி�ர்காள்.

"இரண்டு நேபர் - நேதி�ள�ல் �லிவும் வெநஞ்சி�ல் உரமும் உள்ள இரண்டு நேபர் - என்னை�த் நேதி�ள் வெகா�டுத்துத் தூக்கா�க்

வெகா�ள்ளுங்காள். மிற்றி�ர்காள் இரண்டு இரண்டு நேபர�காப் ப#ன்��ல் �ந்து வெகா�ண்டிருங்காள். என்னை�ச் சுமிக்கும் இரு�ர்

�#ழுந்தி�ல், ப#ன்��ல் �ரும் இரு�ர் என்னை�த் தூக்கா�க் வெகா�ள்ளுங்காள்!" என்றி�ன் அந்தி வீர�தி� வீரன்.

அப்படிநேயா இரண்டு பீமிநேசி�ர்காள் முன்��ல் �ந்து �#ஜாயா�லாயானை�த் நேதி�ள�ல் தூக்கா�க்வெகா�ண்ட�ர்காள்.

"நேப�ங்காள்! நேப�ர் முனை�க்குப் நேப�ங்காள்!" என்று கார்ஜா�த்தி�ன்.

நேப�ர்க்காளத்தி�ல் ஓர�டத்தி�ல் இன்�மும் சிண்னைட நடந்து வெகா�ண்டிருந்திது. வெதிற்காத்தி� மிறி�ர்காள் எஞ்சி� ந�ன்றி பல்லா�

வீரர்கானைளத் தி�க்கா�ப் ப#ன்��ங்காச் வெசிய்து வெகா�ண்நேட �ந்தி�ர்காள்.

இரு�ருனைடயா நேதி�ள்காள�ல் அமிர்ந்தி �#ஜாயா�லாயான் அந்திப் நேப�ர் முனை�க்குப் நேப���ன். இரண்டு னைகாகாள�லும் இரண்டு

நீண்ட ��ள்கானைள னை�த்துக் வெகா�ண்டு தி�ருமி�லின் சிக்ர�யுதித்னைதிப் நேப�ல் சு*ற்றி�க்வெகா�ண்டு, எதி�ர�காள�னைடநேயா

புகுந்தி�ன். அ�னை�த் திடுக்கா யா�ர�லும் முடியா�#ல்னைலா. அ�ன் புகுந்து வெசின்றி �*�வெயால்லா�ம் இருபுறிமும் பனைகா�ர்காள�ன்

உடல்காள் கு�#ந்து வெகா�ண்நேடயா#ருந்தி�.

ஆம்; இந்தி அதி�சியாத்னைதிப் ப�ர்ப்பதிற்கா�காப் ப#ன்��ங்கா�யா வீரர்காள் பலாரும் முன்��ல் �ந்தி�ர்காள். �#ஜாயா�லாயானுனைடயா

அமி�னுஷ்யா வீரத்னைதிக் காண்டு முதிலில் சி�றி�து தி�னைகாத்து ந�ன்றி�ர்காள். ப#றிகு ஒரு�னைரவெயா�ரு�ர்

உற்சி�காப்படுத்தி�க்வெகா�ண்டு தி�ங்காளும் நேப�ர் முனை�யா#ல் புகுந்தி�ர்காள்.

அவ்�ளவுதி�ன்; நேதி�# ஜாயாலாஷ்மி�யா#ன் காருண�காட�ட்சிம் இந்திப் பக்காம் தி�ரும்ப#�#ட்டது.

பல்லா�ர் பனைடத் தினைலா�ர்காள் ப#ன்��ங்கா�க் வெகா�ள்ள�டத்துக்கு �டகானைர நேப�கும் நேயா�சினை�னையாக் னைகா�#ட்ட�ர்காள்.

மூன்று நே�ந்திர்காளும் திமிக்குர�யா மூலாபலா வீரர்காள் புனைடசூ*ப் நேப�ர் முனை�யா#ல் புகுந்தி�ர்காள். சி�றி�து நேநரத்துக்வெகால்லா�ம்

ப�ண்டியா வீரர்காள் ப#ன்��ங்காத் வெதி�டங்கா���ர்காள். ப#றிகு அ�ர்காள் ப�ண்டியா ந�ட்டின் எல்னைலாக்குச் வெசின்றுதி�ன்

ந�ன்றி�ர்காள்.

காங்கா மின்�ன் ப#ர�தி�வீபதி� அன்னைறியாப் நேப�ர�ல் வெசியாற்காரும் வெசியால்காள் பலா புர�ந்தி ப#றிகு தின் புகாழுடம்னைப அப்நேப�ர்க்

காளத்தி�ல் ந�னைலாந�ட்டி �#ட்டு வீர வெசி�ர்க்காம் வெசின்றி�ன்.

அத்தினைகாயா வீரனுனைடயா `�பகா�ர்த்திமி�கா அப்நேப�ர்க்காளத்தி�ல் வீரக்கால் ந�ட்டி��ர்காள். ப#றிகு பள்ள�ப்பனைடக் நேகா�யா#லும்

எடுத்தி�ர்காள்.

அத்தினைகாயா வெகா�டூரமி�� பயாங்கார யுத்திம் நடந்தி ரணகாளம் சி�லா கா�லாம் புல் பூண்டுகாள் முனைளயா�மில் கா�டந்திது. அந்திப்

பக்காம் மிக்காள் நேப��நேதியா#ல்னைலா. சி�றி�து கா�லாத்துக்குப் ப#றிகு அங்நேகா கா�டு மிண்ட ஆரம்ப#த்திது. பள்ள�ப்பனைடக்

நேகா��#னைலாச் சுற்றி�க் கா�டு அடர்ந்திது. புதிர்காள�ல் நர�காள் குடிபுகுந்தி�. இருண்ட மிரக்கா�னைளகாள�ல் ஆந்னைதிகாளும்

நேகா�ட்ட�ன்காளும் ��சிம் வெசிய்தி�. ந�ளனைட�#ல் அப்பள்ள�ப்பனைடக் நேகா�யா#லுக்கு யா�ரும் நேப��னைதி ந�றுத்தி��#ட்ட�ர்காள்.

எ�நே�, நேகா�யா#லும் ந�ளுக்கு ந�ள் திகார்ந்து நேப�ய் �ந்திது. நமிது கானைதி நடக்கும் கா�லாத்தி�ல் ப�*னைடந்து கா�டந்திது.

இத்தினைகாயா ப�*னைடந்தி பள்ள�ப்பனைடக் நேகா�யா#லுக்கு இருட்டுகா�றி நேநரத்தி�ல் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் �ந்து நேசிர்ந்தி�ன். அக்

நேகா�யா#லின்நேமில் மிண்டப �#ள�ம்ப#ல் அனைமிந்தி கா��ல் பூதி காணங்காள் அ�னை�ப் பயாமுறுத்திப் ப�ர்த்தி�. ஆ��ல் அந்தி

வீரனை�ஷ்ண� சி�கா�மிண�யா� பயாப்படுகா�றி�ன்? பள்ள�ப்பனைடக் நேகா�யா#ல் மிண்டபத்தி�ன் மீது தி��# ஏறி���ன்.

மிண்டபத்தி�ன்மீது கா�#ந்தி�ருந்தி மிரக்கா�னைளயா#ன் மினைறி�#ல் உட்கா�ர்ந்துவெகா�ண்ட�ன். ந�லா�புறிமும் கா��மி�காப் ப�ர்த்துக்

வெகா�ண்டிருந்தி�ன். அ�னுனைடயா காண்காள் அடர்த்தி�யா�� இருனைளக் கா�*�த்துக் வெகா�ண்டு ப�ர்க்கும் சிக்தி�னையாப்

வெபற்றி�ருந்தி�. அ�னுனைடயா வெசி�#காளும் அவ்��நேறி மி�கா வெமில்லியா ஓனைசினையாயும் நேகாட்காக்கூடியா கூர்னைமி வெபற்றி�ருந்தி�.

இருட்டி ஒரு ந�*�னைகா; இரண்டு ந�*�னைகா; மூன்று ந�*�னைகாயும் ஆயா#ற்று. சுற்றி�லும் சூழ்ந்தி�ருந்தி அந்திகா�ரம் அ�னை�

அடிநேயா�டு அமுக்கா�, மூச்சுத் தி�ணறிச் வெசிய்திது. அவ்�ப்நேப�து கா�ட்டு மிரங்காள���னைடநேயா சிலாசிலாவெ�ன்று ஏநேதி� சித்திம்

நேகாட்டது. அநேதி� ஒரு மிரந�ய் மிரத்தி�ன்நேமில் ஏறுகா�றிது! அநேதி� ஒரு ஆந்னைதி உறுமுகா�றிது! இந்திப் பக்காம் ஒரு நேகா�ட்ட�ன்

கூவுகா�றிது! மிரந�ய்க்குப் பயாந்து ஒரு பறினை� சிடசிடவெ�ன்று சி�றினைகா அடித்துக்வெகா�ண்டு நேமில் கா�னைளக்குப் ப�ய்கா�றிது.

அநேதி�, நர�காள் ஊனைளயா#டத் வெதி�டங்கா� �#ட்ட�.

தினைலாக்கு நேமிநேலா ஏநேதி� சித்திம் நேகாட்டது. அண்ண�ந்து ப�ர்த்தி�ன். அண�நேலா�, ஓண�நே��, அல்லாது அத்தினைகாயா நே�வெறி�ரு

சி�றி�யா ப#ர�ண�நேயா� மிரக்கா�னைளகாள�ன் மீது தி��# ஏறி�ற்று.

மிரக்கா�னைளகாள�ன் இடுக்குகாள�ன் �*�யா�கா ���த்தி�ல் ஒரு சி�று பகுதி� வெதிர�ந்திது. �#ண்மீன்காள் 'முணுக்' 'முணுக்' என்று

மி�ன்��க்வெகா�ண்டு கீநே* எட்டிப் ப�ர்த்தி�. அந்தித் தி��னைமி மி�குந்தி கா��ந்திகா�ரத்தி���னைடநேயா ���த்து நட்சித்தி�ரங்காள்

அ�னுடன் நட்புர�னைமி வெகா�ண்ட�டு�துநேப�ல் நேதி�ன்றி��. எ�நே�, ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் மிரக்கா�னைளகாள�ன் �*�யா�கா எட்டிப்

ப�ர்த்தி நட்சித்தி�ரங்கானைளப் ப�ர்த்து வெமில்லியா குரலில் நேபசி���ன்: "ஓ நட்சித்தி�ரங்காநேள! உங்கானைள இன்னைறிக்குப்

ப�ர்த்தி�ல் பூவுலாகா மிக்காள�ன் அறி�வீ�த்னைதிப் ப�ர்த்துக் நேகாலி வெசிய்து காண் சி�மி�ட்டிச் சி�ர�ப்ப�ர்கானைளப் நேப�லாத்

நேதி�ன்றுகா�றிது. சி�ர�ப்பதிற்கு உங்காளுக்கு நே�ண்டியா கா�ரணம் உண்டு. நூறு �ருஷத்துக்கு முன்��ல் இநேதி இடத்தி�ல்

நடந்தி வெபரும் நேப�னைரயும், நேப�ர் நடந்தி ப#றிகு இங்நேகா வெ�குந�ள்�னைர இரத்தி வெ�ள்ளம் வெபருகா�க் கா�டந்தினைதியும்

ப�ர்த்தி�ருக்கா�றீர்காள். மி��திர்காள் எதிற்கா�கா இப்படி ஒரு�னைரவெயா�ரு�ர் பனைகாக்கா நே�ண்டும் என்று அதி�சியா#க்கா�றீர்காள்.

எதிற்கா�கா இப்படி மி��தி இரத்தித்னைதிச் சி�ந்தி� வெ�ள்ளமி�கா ஓடச் வெசிய்யா நே�ண்டும் என்று �#யாக்கா�றீர்காள். இதிற்கு வெபயார்

வீரமி�ம்."

"ஒரு மி��தின் இறிந்து நூறு �ருஷம் ஆகா�யும் அ���டம் பனைகானைமி ப�ர�ட்டுகா�றி�ர்காள்! இந்திப் பள்ள�ப்பனைட

பனைகா�னுனைடயா பள்ள�ப்பனைடயா�ம்! பனைகா�ன் பள்ள�ப்பனைடக்கு அருகா�ல் கூடி நேயா�சி�க்காப் நேப�கா�றி�ர்காள�ம். வெசித்துப்

நேப���ர்காள�ன் வெபயார�ல் உயா#நேர�டிருப்ப�ர்கானைள இம்சி�ப்பதிற்கு! ���த்து �#ண்மீன்காநேள! நீங்காள் ஏன் சி�ர�க்கா

மி�ட்டீர்காள்? நன்றி�ய்ச் சி�ர�யுங்காள்!"

"காடவுநேள! இங்கு �ந்திது வீண் தி���? இன்றி�ரவெ�ல்லா�ம் இப்படிநேயா கா*�யாப்நேப�கா�றிதி�? எதி�ர்ப�ர்த்தி ஆட்காள் இங்நேகா

�ரப்நேப��தி�ல்னைலாயா�? என் கா�தி�ல் �#ழுந்திது தி�றி�? ந�ன் சிர�யா�காக் கா���க்கா�#ல்னைலாயா�? அல்லாது அந்தி மிச்சிஹாஸ்தி

சிமி�க்னை`யா�ளர்காள் திங்காள் நேயா�சினை�னையா மி�ற்றி�க்வெகா�ண்டு நே�றி�டத்துக்குப் நேப�ய்�#ட்ட�ர்காள�? என்� ஏமி�ற்றிம்?

இன்னைறிக்கு மிட்டும் ந�ன் ஏமி�ந்து நேப���ல் என்னை� ந�ன் ஒரு ந�ளும் மின்��த்துக்வெகா�ள்ள முடியா�து! ...ஆ! அநேதி�

சி�றி�யா வெ�ள�ச்சிம் வெதிர�கா�றிது! அது என்�? வெ�ள�ச்சிம் மினைறிகா�றிது; மிறுபடி வெதிர�கா�றிது. சிந்நேதிகாமி�ல்னைலா. அநேதி�, சுளுந்து

வெகா�ளுத்தி�ப் ப#டித்துக்வெகா�ண்டு யா�நேர� ஒரு�ன் �ருகா�றி�ன்! இல்னைலா இரண்டு நேபர் �ருகா�றி�ர்காள். கா�த்தி�ருந்திது வீண்

நேப�கா�#ல்னைலா!..."

�ந்தி�ர்காள் இரு�ரும் பள்ள�ப்பனைடனையாத் தி�ண்டிக் வெகா�ண்டு சி�றி�து அப்ப�ல் நேப���ர்காள். அடர்ந்தி கா�ட்டுக்கு மித்தி�யா#ல்

சி�றி�து இனைடவெ�ள� இருந்தி இடத்தி�ல் ந�ன்றி�ர்காள். ஒரு�ன் உட்கா�ர்ந்து வெகா�ண்ட�ன். னைகாயா#ல் சுளுந்து னை�த்தி�ருந்தி�ன்

சுற்றும் முற்றும் ப�ர்த்துக்வெகா�ண்டிருந்தி�ன். யா�ருனைடயா �ரனை�நேயா� அ�ன் எதி�ர்ப�ர்த்தி�ன் என்பதி�ல் சிந்நேதிகாமி�ல்னைலா.

சிற்று நேநரத்துக்வெகால்லா�ம் இன்னும் இரண்டு நேபர் �ந்தி�ர்காள். அ�ர்காள் இதிற்கு முன் இந்தி இடத்துக்கு �ந்தி�ர்காள�கா

இருக்கா நே�ண்டும். இல்லா��#ட்ட�ல் இந்தி இருள�ல், அடர்ந்தி கா�ட்டில், �*� காண்டுப#டித்துக் வெகா�ண்டு �ரமுடியுமி�?

முதிலில் �ந்தி�ர்காளும் ப#ன்��ல் �ந்தி�ர்காளும் ஏநேதி� நேபசி�க் வெகா�ண்ட�ர்காள். ஆ��ல் ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் கா�தி�ல் அது

ஒன்றும் �#*�#ல்னைலா. 'அடட�, இத்தினை� காஷ்டப்பட்டு �ந்தும் ப#ரநேயா�ஜா�ம் ஒண்ணும் இர�து நேப�லிருக்கா�றிநேதி!

ஆட்காள�ன் அனைடயா�ளம் கூடத் வெதிர�யா�து நேப�லிருக்கா�றிநேதி!'

ப#றிகு இன்னும் இரண்டுநேபர் �ந்தி�ர்காள். முன்��ல் �ந்தி�ர்காளும் கானைடசி�யா#ல் �ந்தி�ர்காளும் ஒரு�ர்க்வெகா�ரு�ர் நேபசி�க்

வெகா�ண்ட�ர்காள். கானைடசி�யா�கா �ந்தி�ர்காள�ல் ஒரு�ன் னைகாயா#ல் ஒரு னைப வெகா�ண்டு �ந்தி�ருந்தி�ன். அனைதி அ�ன் அ�#ழ்த்து

அதினுள் இருந்தி�ற்னைறிக் வெகா�ட்டி��ன். சுளுந்து வெ�ள�ச்சித்தி�ல் திங்கா ந�ணயாங்காள் பளபளவெ�ன்று ஒள�ர்ந்தி�.

வெகா�ட்டியா மி��தின் னைபத்தி�யாம் ப#டித்தி�னை�ப்நேப�ல் சி�ர�த்து, "நண்பர்காநேள! நேசி�*ந�ட்டுப் வெப�க்கா�ஷத்னைதிக் வெகா�ண்நேட

நேசி�* ர�ஜ்யாத்துக்கு உனைலா னை�க்காப் நேப�கா�நேறி�ம்! இது வெபர�யா நே�டிக்னைகாயால்லா��?" என்று வெசி�ல்லி�#ட்டு மிறுபடியும்

காலாகாலாவெ�ன்று சி�ர�த்தி�ன்.

"ர�#தி�ஸநேர! இனைரச்சில் நேப�டநே�ண்ட�ம். வெகா�ஞ்சிம் வெமிது��காப் நேபசிலா�ம்!" என்றி�ன் ஒரு�ன்.

"ஆகா�! இங்கு இப்படிப் நேபசி���ல் என்�? நர�காளும், மிரந�ய்காளும், கூனைகாகாளும் நேகா�ட்ட�ன்காளுந்தி�ன் நம் நேபச்னைசிக்

நேகாட்கும்! நல்லா நே�னைளயா�கா அனை� யா�ர�டமும் நேப�ய்ச் வெசி�ல்லா�து!" என்றி�ன் ர�#தி�ஸன்.

"இருந்தி�லும் வெகா�ஞ்சிம் வெமிது��காப் நேபசு�நேதி நல்லாது அல்லா��?"

ப#றிகு அ�ர்காள் வெமில்லாப் நேபசித் வெதி�டங்கா���ர்காள். ஆழ்��ர்க்காடியா�னுக்கு அ�ர்காளுனைடயா நேபச்னைசிக் நேகாட்டறி�யா�மில்

மிண்டபத்தி�ன் நேபர�ல் உட்கா�ர்ந்து இருப்பது வீண் என்று நேதி�ன்றி�யாது. மிண்டபத்தி�லிருந்து இறிங்கா�க் கூட்டம் நடக்கும்

இடத்தி�ற்கு அருகா�ல் ந�ன்று ஒட்டுக்நேகாட்நேட தீரநே�ண்டும். அதி��ல் �#னைளயும் அப�யாத்னைதியும் சிமி�ள�த்துக் வெகா�ள்ள

நே�ண்டும். இவ்�#திம் எண்ண� ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் மிண்டபத்தி�லிருந்து இறிங்கா முயான்றிநேப�து, மிரக்கா�னைளயா#ல் அ�ன்

உடம்பு உர�ய்ந்திதி�ல் சிலாசிலாப்புச் சித்திம் உண்ட�யா#ற்று.

நேபசி�க் வெகா�ண்டிருந்தி மி��திர்காள�ல் இரு�ர் சிட்வெடன்று குதி�த்து எழுந்து, "யா�ர் அங்நேகா?" என்று கார்ஜா�த்தி�ர்காள்.

ஆழ்��ர்க்காடியா�னுனைடயா இதியாத் துடிப்பு சி�றி�து நேநரம் ந�ன்று நேப�யா#ற்று. அ�ர்காள�டம் அகாப்பட்டுக் வெகா�ள்ள�மில் திப்ப#

ஓடு�னைதித் தி�#ர நே�று �*�யா#ல்னைலா. ஓடி��லும் கா�ட்டில் சிலாசிலாப்புச் சித்திம் நேகாட்காத்தி�நே� வெசிய்யும்! அ�ர்காள் �ந்து

தின்னை�ப் ப#டித்து �#டலா�ம் அல்லா��?

அச்சிமியாத்தி�ல், நேகா�ட்ட�ன் ஒன்று சிப்பட்னைடனையா �#ர�த்து உயார்த்தி� அடித்துக்வெகா�ண்டதுடன் "ஊம் ஊம்" என்று உறுமி�யாது

கல்க�யி�ன் பொன்னி�யி�ன் பொ ல்வன் முதல் கம் : புது பொவள்ளம் 20. " முதற் கைகவன் !"  

திக்கா சிமியாத்தி�ல் ஆந்னைதி வெசிய்தி உதி�#னையா ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் மி�த்தி�ற்குள் வெபர�தும் ப�ர�ட்டி��ன். ஏவெ���ல், கா�ட்டின் மித்தி�யா#ல்

கூடியா#ருந்தி சிதி�கா�ரர்காள், சி�றிகாடித்துக் வெகா�ண்டு உறுமி�யா ஆந்னைதினையாப் ப�ர்த்து அதி��ல் ஏற்பட்ட சித்திந்தி�ன் என்று எண்ண�க்

வெகா�ண்ட�ர்காள்.

"அநேட! இந்திக் நேகா�ட்ட�ன் நம்னைமிப் பயாப்படுத்தி� �#ட்டது! வெ�ட்டுட� அனைதி!" என்றி�ன் ஒரு�ன்.

"நே�ண்ட�ம் உங்காள் காத்தி�கானைள நே�று முக்கா�யாமி�� கா�ர�யாங்காளுக்குப் பத்தி�ரபடுத்தி� னை�யுங்காள்! நம் பனைகா�ர்கானைளப் பூண்நேட� டு

ஒ*�ப்பதிற்குக் கூர�க்கா� னை�யுங்காள்! ஆந்னைதியும் நேகா�ட்ட�னும் நம் பனைகா�ர்காளல்லா; அனை� நம் சி�நே�கா�திர்காள்! மி��திர்காள்

சி�தி�ரணமி�ய் உறிங்கும் சிமியாங்காள�ல் ந�ம் காண் �#*�த்தி�ருக்கா�நேறி�ம். நம்நேமி�டு ஆந்னைதிகாளும் கூனைகாகாளும் காண் �#*�த்தி�ருக்கா�ன்றி�!"

என்றி�ன் ர�#தி�ஸன் என்ப�ன்.

அ�னுனைடயா நேபச்னைசிக் நேகாட்டுக் வெகா�ண்நேட வெமிள்ள வெமிள்ள அடிநேமில் அடிவெயாடுத்து னை�த்து நடந்து தி�ருமினைலாயாப்பன் ஒரு வெபர�யா

மிருதிமிரத்தி�ன் சிமீபத்னைதி அனைடந்தி�ன். நூறு �யாதி�� அந்தி மிரத்தி�ன் வெபர�யா நே�ர்காள் ந�லா�புறித்தி�லும் ஓடியா#ருந்தி�. ஓர்

ஆண�நே�ருக்கும் இன்நே��ர் ஆண�நே�ருக்கும் மித்தி�யா#ல் தினைரயா#லும் இனைடவெ�ள�யா#ருந்திது; மிரத்தி�ன் அடிப்பக்காத்தி�லும் நல்லா கு*�வு

இருந்திது. அத்தினைகாயா கு*�வு ஒன்றி�ல் மிரத்நேதி�டு மிரமி�காச் சி�ய்ந்துக் வெகா�ண்டு ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் ந�ன்றி�ன்.

"திஞ்சி�வூர் இர�ஜ்யாத்தி�ன் வெப�க்கா�ஷம் இருக்கும்�னைரயா#ல் நமிக்கு நே�ண்டியா வெப�ருளுக்குக் குனைறிவு இல்னைலா. எடுத்தி கா�ர�யாத்னைதி

முடிக்கா நே�ண்டியா வெநஞ்சுத் துண�வு நே�ண்டும். கா�ர�யாம் முடிகா�றி �னைரயா#ல் வெ�ள�யா#ல் வெதிர�யா�திபடி இரகாசி�யாத்னைதிப் நேபணும் சிக்தி�

நே�ண்டும்! நமிக்குள் இரண்டு ப#ர���காப் ப#ர�ந்து வெகா�ள்ள நே�ண்டும். ஒரு ப#ர��#�ர் உடநே� இலாங்னைகாக்கு நேப�கா நே�ண்டும்.

இன்வெ��ரு ப#ர��#�ர் வெதி�ண்னைட மிண்டலாம் வெசின்று கா�ர�யா சி�த்தி�க்குத் திக்கா சிமியாத்னைதி எதி�ர்ப�ர்த்தி�ருக்கா நே�ண்டும். ஏறிக்குனைறியா

இரண்டு கா�ர�யாங்காளும் ஒநேர சிமியாத்தி�ல் முடியா நே�ண்டும். ஒரு பனைகா�னை� முடித்தி ப#றிகு அ�கா�சிம் வெகா�டுத்தி�ல் இன்வெ��ரு பனைகா�ன்

ஜா�க்கா�ரனைதியா�கா��#டு��ன்! அதிற்கு இடநேமி வெகா�டுக்காக் கூட�து. வெதிர�கா�றிதி�? உங்காள�ல் இலாங்னைகாக்குப் நேப�கா யா�ர் யா�ர்

ஆயாத்திமி�யா#ருக்கா�றீர்காள்?" என்றி�ன் ர�#தி�ஸன்.

"ந�ன் நேப�கா�நேறின்!" "ந�ன் தி�ன் நேப�நே�ன்!" என்று பலா குரல்காள் ஒநேர சிமியாத்தி�ல் நேகாட்ட�.

"யா�ர் நேப�கா�றிது என்பனைதி அடுத்தி முனைறி கூடித் தீர்மி���க்காலா�ம்! அது�னைரக்கும் இங்நேகா வெசிய்யாநே�ண்டியா ஏற்ப�டுகாள் இன்னும் சி�லா

இருக்கா�ன்றி�!" என்றி�ன் ர�#தி�ஸன்.

"ஈ*த்துக்கு எந்தி �*� நேப��து நல்லாது?" என்று ஒரு�ன் நேகாட்ட�ன்.

"நேகா�டிக்கானைர �*�யா�காப் நேப�காலா�ம், காடனைலாக் காடப்பதிற்கு அது நல்லா �*�. ஆ��ல் இங்கா�ருந்து நேகா�டிக்கானைர �னைரயா#ல் வெசில்�து

காடி�ம். வெநடுகா�லும் பனைகா�ர்காள். ஆங்கா�ங்நேகா ஒற்றிர்காள். ஆனைகாயா�ல், நேசிதுவுக்குச் வெசின்று அங்நேகா காடனைலாத் தி�ண்டி

மி�நேதி�ட்டத்துக்காருகா�ல் இறிங்கு�துதி�ன் நல்லாது. இலாங்னைகா நேப�கா�றி�ர்காள் சிமியாத்தி�ல் படகு �லிக்காவும், காட்டுமிரம் திள்ளவும், காடலில்

நீந்திவும் வெதிர�ந்தி�ர்காள�யா#ருக்கா நே�ண்டும். இங்நேகா யா�ருக்கு நீந்தித் வெதிர�ய்ம்?"

"எ�க்குத் வெதிர�யும்," "எ�க்கும் வெதிர�யும்" என்றி குரல்காள் எழுந்தி�.

"முதிலில், இலாங்னைகா மின்�ன் மிகா�ந்தினை�க் காண்டு நேபசி��#ட்டுப் ப#றிகு கா�ர�யாத்தி�ல் இறிங்கா நே�ண்டும். ஆனைகாயா�ல் ஈ*த்துக்குப்

நேப�கா�றி�ர்காள�ல் ஒரு�ருக்கா��து சி�ங்காள வெமி�*� வெதிர�ந்தி�ருக்காநே�ண்டும். ஆ! நமிது நேசி�மின் சி�ம்ப�ன் இன்னும் �ந்து

நேசிர�#ல்னைலாநேயா? யா�ர��து அ�னை� இன்னைறிக்குப் ப�ர்த்தீர்காள�?"

"இநேதி� �ந்துவெகா�ண்டிருக்கா�நேறின்!" என்று ஆழ்��ர்க்காடியா�னுக்கு மி�க்கா சிமீபத்தி�லிருந்து ஒரு குரல் நேகாட்டது. அடியா�ன் நேமிலும்

மிரத்நேதி�டு மிரமி�கா ஒட்டிக் வெகா�ண்ட�ன். அட�ட�! இந்திப் ப�ழும் உடம்பு இப்படிப் வெபருத்து�#ட்டது எவ்�ளவு சிங்காடமி�யா#ருக்கா�றிது!

புதி�தி�கா இரண்டு நேபர் அக்கூட்டத்தி�ல் �ந்து நேசிர்ந்து வெகா�ண்ட�ர்காள்.

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் தின் முகாத்தி�ல் ஒரு சி�று பகுதி�னையா மிட்டும் மிரத்துக்கு வெ�ள�நேயா நீட்டி எட்டிப் ப�ர்த்தி�ன். புதி�தி�கா �ந்தி�ர்காள்

இரு�ரும் வெகா�ள்ள�டக் கானைரயா#ல் அரசி மிரத்திடியா#ல் சிந்தி�த்துப் நேபசி�யா�ர்காள் தி�ன் என்று வெதிர�ந்துவெகா�ண்ட�ன்.

புது மி��திர்கானைளக் காண்டதும் ர�#தி�ஸன், "��ருங்காள்! ��ருங்காள்! ஒரு நே�னைள ஏதி��து உங்காளுக்கு ஆபத்து �ந்து �#ட்டநேதி�,

�ர�மிநேலா இருந்து �#டுவீர்காநேள� என்று பயாந்நேதின். எங்கா�ருந்து எந்தி �*�யா�கா �ந்தீர்காள்?" என்றி�ன்.

"வெகா�ள்ள�டக் கானைரநேயா�டு �ந்நேதி�ம். �*�யா#ல் ஒரு கூட்டம் நர�காள் �னைளத்துக் வெகா�ண்ட�. நர�காள�டம் சி�க்கா�மில் திப்ப#த்து �ரு�திற்கு

நேநரம் ஆகா��#ட்டது!" என்றி�ன் நேசி�மின் சி�ம்ப�ன்.

"புலிக்கும், சி�ங்காத்துக்கும் பயாப்பட்ட�ல் வெப�ருள் உண்டு. நர�க்குப் பயாப்படுகா�றி�ர்காள�ல் என்� கா�ர�யாத்னைதிச் சி�தி�த்து�#ட முடியும்?"

என்றி�ன் அந்திக் கூட்டத்துக்கு முன்�நேமி �ந்தி�ருந்தி�ர்காள�ன் ஒரு�ன்.

"அப்படிச் வெசி�ல்லா�நேதி, அப்பநே�! சி�ங்காம், புலினையாக் கா�ட்டிலும் நர� வெப�ல்லா�திது! ஏவெ���ல், சி�ங்காமும் புலியும் தி��த்தி��நேயா ப�ய்ந்து

�ரும் �#நேர�தி�காள். அ�ற்நேறி�டு சிண்னைடயா#ட்டுச் சிமி�ள�க்காலா�ம். ஆ��ல் நர�காநேள� கூட்டங் கூட்டமி�கா �ருகா�ன்றி�. ஆனைகாயா�ல்,

அ�ற்றுக்குப் பலாம் அதி�காம். நேசி�* ந�ட்டு நர�காள் வெபருங்கூட்டமி�கா �ந்திதி���ல்தி�நே� நம் ஒப்பற்றி மின்��தி� மின்�ன் நேதி�ற்காவும் உயா#ர்

துறிக்காவும் நேநர்ந்திது. இல்லா��#ட்ட�ல் அவ்�#திம் நேநர்ந்தி�ருக்குமி�?"

"அந்தி நர�க்குலாத்னைதி அடிநேயா�டு அ*�ப்நேப�ம்! பூண்நேட� டு ந�சிம் வெசிய்நே��ம்!" என்று ஆங்கா�ரத்துடன் கூ�#��ன் நேசி�மின் சி�ம்ப�ன்.

"இநேதி� அதிற்கு நே�ண்டியா உபகாரணங்காள்!" என்று ர�#தி�ஸன் வெப�ன் ந�ணயாங்காள�ன் கு�#யானைலாச் சுட்டிக் கா�ட்டி��ன்.

நேசி�மின் சி�ம்ப�ன் ந�ணயாங்காள் சி�லா�ற்னைறிக் னைகாயா#ல் எடுத்துப் ப�ர்த்து�#ட்டு, ஆ! ஒரு பக்காம் புலி! இன்வெ��ரு பக்காம் பனை�!" என்று

வெசி�ன்��ன்.

"நேசி�*னுனைடயா வெப�ன்; பழுநே�ட்டனைரயானுனைடயா முத்தி�னைர. ந�ன் வெசி�ன்�து வெசி�ன்�படி ந�னைறிநே�ற்றி��#ட்நேடன். உங்காளுனைடயா வெசிய்தி�

என்�? நமிது இடும்பன்கா�ர� ஏதி��து வெசிய்தி� வெகா�ண்டு �ந்தி�ருக்கா நே�ண்டுநேமி?" என்றி�ன் ர�#தி�ஸன்.

"ஆம்; வெகா�ண்டு �ந்தி�ருக்கா�றி�ர். நேகாளுங்காள்! அ�நேர வெசி�ல்லு��ர்!"

இடும்பன்கா�ர� வெசி�ல்லாத் வெதி�டங்கா���ன்: "திங்காள் காட்டனைளப்படிநேயா சிம்பு�னைரயார் மி�ள�னைகாயா#ல் பண�யா�ள�கா ந�ன் அமிர்ந்து நே�னைலா

ப�ர்த்து �ருகா�நேறின். அதினுனைடயா பலான் நேநற்றி�ரவு தி�ன் சி�த்தி�த்திது. நேநற்று சிம்பு�னைரயார் மி�ள�னைகாயா#ல் ஒரு வெபர�யா �#ருந்து நடந்திது.

வெபர�யா பழுநே�ட்டனைரயாரும், �ணங்கா�முடி முனை�யானைரயார், மி*ப�டி மிழு�னைரயார் முதிலியா பலார் �ந்தி�ருந்தி�ர்காள். குரனை�க் கூத்தும்

நே�லா��ட்டமும் நனைடவெபற்றி�. நே�லா��ட்டம் ஆடியா நேதி�ர�ளனுக்குச் சிந்நதிம் �ந்து குறி� வெசி�ன்��ன். அ�ன் வெசி�ன்�து நம்முனைடயா

நேந�க்காத்துக்கு அனுசிரனைணயா�காநே� இருந்திது. பழுநே�ட்டனைரயாருடன் �ந்தி மூடு பல்லாக்கா�ல் அ�ருனைடயா இனைளயார�ண� �ந்தி�ருப்பதி�கா

எல்லா�ரும் எண்ண�யா#ருந்தி�ர்காள். சுந்திர நேசி�* மிகா�ர�ஜா�வுக்கு உடல்நலாம் சிர�யா�யா#ல்னைலா வெயான்றும் அதி�காந�ள் உயா#நேர�டிருக்கா

மி�ட்ட�வெரன்றும் பழுநே�ட்டனைரயார் வெதிர��#த்தி�ர். எல்லா�ருமி�காச் நேசிர்ந்து அடுத்திபடி பட்டத்துக்கு �ரநே�ண்டியா�ர் ஆதி�த்தி கார�கா�லார்

அல்லா, மிதுர�ந்திகாத் நேதி�ர் என்று முடிவு வெசிய்தி�ர்காள். ஆ��ல் மிதுர�ந்திகாத் நேதி�ர் என்று முடிவு வெசிய்தி�ர்காள். ஆ��ல் மிதுர�ந்திகாத்

நேதி�ர் இதிற்குச் சிம்மிதி�ப்ப�ர� என்று சி�லார் நேகாட்ட�ர்காள். 'அ�ர் ��யா#��நேலாநேயா அதிற்கு மிறுவெமி�*� கூறிச் வெசிய்கா�நேறின்' என்று வெசி�ல்லிப்

பழுநே�ட்டனைரயார் மூடுபல்லாக்கா�ன் தி�னைரனையாத் தி�றிந்தி�ர். அதிற்குள்ள�ருந்து மிதுர�ந்திகாத் நேதி�ர் வெ�ள��ந்தி�ர்! பட்டம் காட்டிக் வெகா�ள்ளத்

திமிக்குச் சிம்மிதிம் என்று அ�ர் வெதிர��#த்தி�ர்..."

"இப்படிப் வெபண் நே�ஷம் நேப�டும் பர�க்கா�ரமிசி�லிக்கு முடிசூட்டப் நேப�கா�றி�ர்காள�ம்! நன்றி�ய்ச் சூட்டட்டும்; எல்லா�ம் ந�ம்

எதி�ர்ப்ப�ர்த்திபடிநேயாதி�ன் நடந்து�ருகா�றிது. இம்மி�தி�ர� நேசி�* ந�ட்டிநேலாநேயா ஒரு கு*ப்பம் ஏற்படு�து நம்முனைடயா நேந�க்காத்துக்கு மி�கா

உகாந்திது. எது நேநர்ந்தி�லும், என்� நடந்தி�லும், நம்னைமி யா�ரும் சிந்நேதிகா�க்கா மி�ட்ட�ர்காள் அல்லா��? இடும்பன்கா�ர�! மி�கா முக்கா�யாமி��

வெசிய்தி� வெகா�ண்டு �ந்தி�ருக்கா�றீர். ஆ��ல் இவெதில்லா�ம் எப்படித் வெதிர�ந்துவெகா�ண்டீர்? இதிற்குச் சிந்திர்ப்பம் எப்படி ��ய்ந்திது?" என்று

நேகாட்ட�ன் ர�#தி�ஸன்.

"நடு ர�த்தி�ர�யா#ல் அ�ர்காள் சினைப கூடியா நேப�து நே�று யா�ரும் அருகா�ல் �ர�திபடி ப�ர்த்துக்வெகா�ள்ள என்னை�க் கா��லுக்கு

அமிர்த்தி�யா#ருந்தி�ர்காள். கா��ல் புர�ந்துவெகா�ண்நேட என் கா�துகானைளயும் காண்கானைளயும் உபநேயா�காப்படுத்தி�க் வெகா�ண்டிருந்நேதின்."

"அப்படி உபநேயா�காப்படுத்தி�யாதி�ல் நே�று ஏதி��து வெதிர�ந்திதி�?"

"வெதிர�ந்திது. அந்தி நள்ள�ரவுக் கூட்டத்தி�ல் நடந்தினைதிவெயால்லா�ம் இன்வெ��ரு நே�ற்று மி��தின் நேகா�ட்னைட மிதி�ல் சு�ர் நேமிலிருந்து

கா���த்துக் வெகா�ண்டிருந்தி�ன்!"

"ஆஹா�! அ�ன் யா�ர்?"

"முன் குடுமி� னை�த்தி�ருந்தி ஒரு னை�ஷ்ண�ன்..."

"ஆகா�! அ�ன் தி���? அ�னை� நீர் என்� வெசிய்தீர்? சிம்பு�னைரயார�டம் ப#டித்துக்வெகா�டுக்கா�#ல்னைலாயா�?"

"இல்னைலா. ஒரு நே�னைள அ�ன் நம்மி���யா#ருக்காலா�ம் என்று ந�னை�த்து�#ட்நேடன். நீங்காநேள அனுப்ப# னை�த்தீர்காநேள� என்று

எண்ண�நே�ன்."

"வெபர�யா ப#சிகு வெசிய்து�#ட்டீர். அ�ன் நம்மி�ன் அல்லா. காட்னைடயா�ய்க் குட்னைடயா�ய் இருப்ப�ன். சிண்னைடக்கா�ரன். வெபயார் தி�ருமினைலாயாப்பன்;

'ஆழ்��ர்க்காடியா�ன்' என்று வெசி�ல்லிக் வெகா�ள்��ன்."

"அ�நே� தி�ன். ந�ன் வெசிய்தி ப#சினைகா இன்று மித்தி�யா��ம் ந�நே� உணர்ந்து வெகா�ண்நேடன். அ�ன் நம் ஆள் அல்லாவெ�ன்று வெதிர�ந்திது."

"அனைதி எப்படி அறி�ந்தீர்?"

"நேநற்று இரவு காந்தின்மி�றி��ன் ப�லியா நண்பன் ஒரு�னும் காடம்பூர் மி�ள�னைகாக்கு �ந்தி�ருந்தி�ன். அ�னுக்கும் பழுநே�ட்டனைரயார்

கூட்டத்துக்கும் சிம்பந்திம் ஒன்றுமி�ல்னைலாவெயான்று வெதிர�ந்திது. அ�ன் அங்நேகாநேயா மூனைலாயா#ல் படுத்து, ந�ம்மிதி�யா�காத் தூங்கா���ன். இன்று

கா�னைலாயா#ல் சி�ன்� எஜாமி��ர் திம் சி�நே�கா�தினை�க் வெகா�ண்டு �#டக் வெகா�ள்ள�டக்கானைர �னைரயா#ல் �ந்தி�ர். அ�ர் �ரப்நேப��னைதி அறி�ந்து

அ�ர் முன்��ல் அடிக்காடி ந�ன் நேப�ய் ந�ன்நேறின். என்னை�யும் �ரச்வெசி�ன்��ர். அ�ர் வெகா�ள்ள�டத்தி�ன் �ட கானைரநேயா�டு தி�ரும்ப#�#ட்ட�ர்.

என்னை�த் வெதின்கானைரக்கு �ந்து அவ்��லிபனுக்கு ஒரு குதி�னைர சிம்ப�தி�த்துக் வெகா�டுத்து�#ட்டுத் தி�ரும்பும்படி வெசி�ன்��ர். அங்கா�ருந்து

குடந்னைதிக்குப் நேப�ய் என் அத்னைதினையாப் ப�ர்த்து �#ட்டு �ரு�தி�காச் வெசி�ல்லி�#ட்டு �ந்நேதின். அதி��ல் தி�ன் சிந்நேதிகாத்துக்கு இடமி�ன்றி�

இங்நேகா �ர முடிந்திது."

"சிர�தி�ன், சிர�தி�ன்! அந்தி வீர னை�ஷ்ண�னை�ப் பற்றி� எவ்�#திம் வெதிர�ந்து வெகா�ண்டீர்?"

"வெகா�ள்ள�டத்தி�ல் படகு புறிப்படும் சிமியாத்துக்கு அந்தி வீர னை�ஷ்ண�ன் �ந்து படகா�ல் ஏறி�க் வெகா�ண்ட�ன். அ�ன் காந்தின்மி�றி��ன்

சி�நே�கா�திநே��டு நேபசி�யா சி�லா கா�ரமி�� ��ர்த்னைதிகாள�லிருந்து எ�க்குச் சி�றி�து சிந்நேதிகாம் உதி�த்திது. அ�னும் நம்னைமிச் நேசிர்ந்தி�நே��

என்று. நேமிலும் வெகா�ள்ள�டத்தி�ன் வெதின்கானைரயா#ல் அ�ன் எ�க்கா�காக் கா�த்துக் வெகா�ண்டிருந்திதி�காத் நேதி�ன்றி�யாது. நம்முனைடயா அந்திரங்கா

சிமி�க்னை`னையாச் வெசிய்து கா�ட்டிநே�ன். ஆ��ல் அ�ன் புர�ந்துவெகா�ள்ள�#ல்னைலா. அதின் நேபர�ல் அ�ன் நம்மி�ன் அல்லா என்று

தீர்மி���த்நேதின்..."

"நீர் வெசிய்திது வெபரும் ப#சிகு! முன்ப#ன் வெதிர�யா�தி�ர்காள�டம் நம் சிமி�க்னை`னையாச் வெசிய்து கா�ட்டக் கூட�து. நண்பர்காநேள இனைதிக் நேகாளுங்காள்.

நம்முனைடயா கா�ர�யாம் கா�ஞ்சி�புரத்தி�ல் இருக்கா�றிது! இலாங்னைகாயா#லும் இருக்கா�றிது. இந்தி இரண்டு இடங்காள�லும் நம்முனைடயா பரமி

�#நேர�தி�காள் இருக்கா�றி�ர்காள். ஆ��ல் அ�ர்காள் இரண்டு நேபனைரயும் கா�ட்டிலும் நம்முனைடயா வெகா�டியா �#நேர�தி�, முதின்னைமியா�� �#நேர�தி�,

ஆழ்��ர்க்காடியா�ன் என்று வெப�ய்ப் வெபயார் பூண்டு தி�ர�யும் தி�ருமினைலாயாப்பன் தி�ன். அ�ன் நம்னைமியும் நம் நேந�க்காத்னைதியும் அடிநேயா�டு

ந�சிம் வெசிய்யாக் கூடியா�ன். நமிக்வெகால்லா�ம் இனைணயா#ல்லா�த் தினைலா�#யா�கா உள்ள நேதி�#னையா அ�ன் வெகா�ண்டு நேப�காப் ப�ர்க்கா�றி�ன்.

அடுத்திபடியா�கா அ�னை� உங்காள�ல் யா�ர��து எங்நேகா காண்ட�லும், எந்தி ந�னைலானைமியா#ல் சிந்தி�த்தி�லும், னைகாயா#ல் உள்ள ஆயுதித்னைதி உடநே�

அ�ன் மி�ர்ப#ல் ப�ய்ச்சி�க் வெகா�ன்று�#டுங்காள். ஆயுதிம் ஒன்றுமி�ல்லா��#ட்ட�ல் னைகாயா#��ல் அ�னுனைடயா வெமின்��னையாத் தி�ருகா�க்

வெகா�ல்லுங்காள். அல்லாது சூழ்ச்சி�யா�ல் �#ஷத்னைதிக் வெகா�டுத்துக் வெகா�ல்லுங்காள். அல்லாது வெ�ள்ளத்தி�ல் திள்ள� முதினைலாப் பசி�க்கு

இனைரயா�க்குங்காள். அல்லாது ஏதி��து சி�க்குச் வெசி�ல்லிப் ப�னைறி உச்சி�க்கு அனை*த்துப் நேப�ய் அங்கா�ருந்து ப#டித்துத் திள்ள�க்

வெகா�ன்று�#டுங்காள். நேதிள், நட்டு��க்கா�ள�, ப�ம்பு முதிலியா�ற்னைறிக் காண்ட�ல் எப்படி இரக்காம் கா�ட்ட�மில் வெகா�ல்வீர்காநேள�, அப்படிக்

வெகா�ன்று�#டுங்காள்! துர்க்கா� நேதி�#க்நேகா�, காண்ணகா�யாம்மினுக்நேகா� பலி வெகா�டுத்து �#ட்ட�ல் இன்னும் �#நேசிஷம். எப்படியும் அ�ன்

உயா#நேர�டிருக்கும் �னைரயா#ல் நம்முனைடயா நேந�க்காத்துக்கு இனைடயூறி�காநே� இருப்ப�ன்!..."

"ர�#தி�ஸநேர! நீங்காள் இவ்�ளவு தூரம் �ற்புறுத்தி�ச் வெசி�ல்�திற்கு அ�ன் வெபர�யா னைகாகா�ர��யா#ருக்கா நே�ண்டும். அப்படிப் பட்ட�ன்

யா�ர்?"

"யா�ர�? அ�ன் பயாங்கார ஆற்றில் பனைடத்தி ஒற்றின்!"

"யா�ருனைடயா ஒற்றின்?"

"எ�க்நேகா அது வெ�கு கா�லாம் சிந்நேதிகாமி�காத்தி���ருந்திது. சுந்திர நேசி�*ர�ன் ஒற்றிநே��, ஆதி�த்தி கார�கா�லா��ன் ஒற்றிநே�� என்று

சிந்நேதிகாப்பட்நேடன்; இல்னைலாவெயான்று காண்நேடன். பனை*யா�னைறியா#ல் இருக்கா�றி�நேள, ஒரு கா�*ப் ப�திகா�, அந்திப் வெபர�யா ப#ர�ட்டியா#ன்

ஒற்றி��யா#ருக்காலா�ம் என்று இப்நேப�து சிந்நேதிகா�க்கா�நேறின்."

"ஆகா�! அப்படியா�? சி��பக்தி�யா#ல் மூழ்கா�, ஆலாயாத் தி�ருப்பண� வெசிய்து �ரும் அந்திச் வெசிம்ப#யான் நேதி�#க்கு ஒற்றின் எதிற்கு?"

"அவெதில்லா�ம் வெப�ய். இந்தி முன் குடுமி�க்கா�ர��ன் வீர னை�ஷ்ண�ம் எப்படி வெ�ள� நே�ஷநேமி�, அப்படித்தி�ன் அந்தி முதி�யா ர�ண�யா#ன்

சி��பக்தி�யும். வெபற்றி ப#ள்னைளக்நேகா வெபரும் சித்துரு��யா#ருக்கும் ப#சி�சு அல்லா��? அதி��ல்தி�நே�, அ�ளுனைடயா வெசி�ந்திச்

சிநேகா�திர��கா�யா மி*�னைரயான் கூட அ�ளுடன் சிண்னைட ப#டித்துக் வெகா�ண்டு, பழுநே�ட்டனைரயான் காட்சி�யா#ல் நேசிர்ந்தி�ருக்கா�றி�ன்?"

"ர�#தி�ஸநேர! அந்தி முன் குடுமி� னை�ஷ்ண�னை�ப் நேப�ல் இன்னும் யா�ர��து உண்நேட� ?"

"குடந்னைதியா#ல் ஒரு நேசி�தி�டன் இருக்கா�றி�ன். அ�ன் நேபர�லும் எ�க்குச் சிந்நேதிகாம் இருக்கா�றிது. �ருகா�றி�ர் நேப�கா�றி�ர்காளுக்கு நேஜா�சி�யாம்

வெசி�ல்லு�துநேப�ல் வெசி�ல்லி ��னையாப் ப#டுங்கா�ப் பலா �#ஷயாங்கானைளத் வெதிர�ந்து வெகா�ள்கா�றி�ன். அ���டம் நீங்காள் யா�ரும் நேப�காநே�

கூட�து. நேப���ல் எப்படியும் ந�ச்சியாமி�கா ஏமி�ந்து நேப�வீர்காள்."

"அ�ன் யா�ருனைடயா ஒற்றின் என்று ந�னை�க்கா�றீர்காள்?"

"இன்னும் அனைதி ந�ன் காண்டுப#டிக்கா முடியா�#ல்னைலா. ஒருநே�னைள திற்நேப�து இலாங்னைகாயா#ல் இருக்கும் நேப�லி இள�ரசினுனைடயா ஒற்றி��கா

இருக்காலா�ம். ஆ��ல் நேஜா�சி�யானை�ப் பற்றி� அவ்�ளவு கா�னைலா எ�க்குக் கா�னைடயா�து. அ���ல் வெபர�யா தீங்கு எதுவும் நேநர்ந்து �#ட�து.

னை�ஷ்ண�ன் �#ஷயாத்தி�நேலாதி�ன் எ�க்குப் பயாம்! அ�னை�க் காண்ட இடத்தி�நேலா நேதிள், நட்டு��க்காள�, ப�ம்னைப அடித்துக் வெகா�ல்�து

நேப�ல் இரக்காமி�ன்றி�க் வெகா�ன்று�#ட நே�ண்டும்!"

இனைதிவெயால்லா�ம் மிருதி மிரத்தி�ன் மினைறி�#லிருந்து நேகாட்டுக் வெகா�ண்டிருந்தி ஆழ்��ர்க்காடியா�னுக்கு வெமிய் நடுங்கா�யாது; உடம்வெபல்லா�ம்

�#யார்த்திது. அந்தி மிரத்திடியா#லிருந்து உயா#நேர�டு திப்ப#த்துப் நேப�காப் நேப�கா�நேறி�மி� என்நேறி அ�னுக்குச் சிந்நேதிகாம் உண்ட�கா� �#ட்டது.

நேப�தும் நேப�தி�திற்கு அந்திச் சிமியாம் ப�ர்த்து அ�னுக்குத் தும்மில் �ந்திது. எவ்�ளநே�� அடக்கா�க் வெகா�ள்ளப் ப�ர்த்தும் முடியா�#ல்னைலா.

துண�னையா ��யா#ல் னை�த்து அனைடத்துக்வெகா�ண்டு 'நச்' வெசின்று தும்மி���ன்.

அந்திச் சிமியாம் நேமிலாக்கா�ற்று ந�ன்றி�ருந்திது. கா�ட்டு மிரங்காள�ன் மிர்மிர சித்திமும் ந�ன்று நேப�யா#ருந்திது.

ஆனைகாயா�ல் தி�ருமினைலாயாப்ப��ன் அடக்கா�யா தும்மில் சித்திம் பக்காத்தி�ல் நேபசி�க்வெகா�ண்டிருந்தி சிதி�கா�ரர்காளுக்குச் சி�றி�து நேகாட்டு �#ட்டது.

"அந்தி மிருதி மிரத்துக்குப் ப#ன்��ல் ஏநேதி� சித்திம் நேகாட்கா�றிது. சுளுந்னைதிக் வெகா�ண்டு நேப�ய் என்�வெ�ன்று ப�ர்" என்றி�ன் ர�#தி�ஸன்.

சுளுந்து ப#டித்தி�ன் மிரத்னைதி ந�டி �ந்தி�ன். அ�ன் அருகா�ல் �ர �ர, வெ�ள�ச்சிம் அதி�காமி�கா� �ந்திது. ஆச்சு! இநேதி� மிரத்தி�ன் முடுக்கா�ல்

அ�ன் தி�ரும்பப் நேப�கா�றி�ன். தி�ரும்ப#யா உடநே� சுளுந்து வெ�ள�ச்சிம் தின் நேமில் நன்றி�ய் �#*ப்நேப�கா�றிது. அப்புறிம் என்� நடக்கும்?

திப்ப#ப் ப#னை*த்தி�ல் பு�ர் ஜான்மிந்தி�ன்!

தி�ருமினைலாயாப்ப��ன் மி�ர்பு படபட வெ�ன்று அடித்துக் வெகா�ண்டது? திப்பு�திற்கு �*�யுண்ட� என்று சுற்று முற்றும் ப�ர்த்தி�ன். �*�

கா�ண�#ல்னைலா. அண்ண�ந்து ப�ர்த்தி�ன். அங்நேகா மிரத்தி�லிருந்து ப#ர�ந்து வெசின்றி மிரக்கா�னைளயா#ல் ஒரு ர�ட்சிதி வெ�N��ல் தினைலாகீ*�காத்

வெதி�ங்கா�த் தி�ம் வெசிய்துவெகா�ண்டிருந்திது! உடநே� ஒரு நேயா�சினை� நேதி�ன்றி�யாது. சிட்வெடன்று னைகாகானைள உயார நீட்டி அந்தி வெ�N��னைலாப்

ப#டித்துக் னைகாயா#ல் ஆயாத்திமி�கா னை�த்துக் வெகா�ண்ட�ன்.

சுளுந்துக்கா�ரன் மிரத்னைதித் தி�ண்டி �ந்திதும், வெ�N��னைலா அ�ன் முகாத்தி�ன் மீது எறி�ந்தி�ன்.

சுளுந்து கீநே* �#ழுந்து வெ�ள�ச்சிம் மிங்கா�யாது. வெ�N��லின் இறிக்னைகாயா�ல் முகாத்தி�ல் அடிப்பட்ட�ன், "ஏ! ஏ! என்�! என்�?" என்று

உளறி���ன். பலார் ஓடி �ரும் சித்திம் நேகாட்டது. ஆழ்��ர்க்காடியா�னும் ஓட்டம் ப#டித்தி�ன். அடுத்தி காணம் அடர்ந்தி கா�ட்டுக்குள் புகுந்து

மினைறிந்தி�ன்.

பலார் நேசிர்ந்து, "என்�? என்�?" என்று கூச்சிலிட்ட�ர்காள். சுளுந்து ஏந்தி�யா ஆள் வெ�N��ல் தின்னை�த் தி�க்கா�யாது பற்றி� �#�ரம் கூறித்

வெதி�டங்கா���ன். இவெதில்லா�ம் தி�ருமினைலாயாப்ப��ன் கா�தி�ல் வெகா�ஞ்சி தூரம் �னைரயா#ல் நேகாட்டுக் வெகா�ண்டிருந்திது