Post on 28-Feb-2019
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki XIX wieku powszechnej
Rok studiów III
Semestr studiów 5
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda
Sposób realizacji Ćwiczenia
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Przygotowanie przez studentów prezentacji
multimedialnych na podstawie wskazanej literatury
naukowej,.
M. 1
Dyskusja moderowana przez prowadzącego,
podsumowanie prowadzącego
M. 2
Cele Student w sposób praktyczny wykorzystuje zdobywaną na
wykładach wiedzę, uzupełnioną o zagadnienia szczegółowe z
danego okresu, uczy się przeprowadzania analizy
problemowej i prezentacji pracy pisemnej.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie z oceną. Zaliczenie na podstawie regularnego
uczęszczania na zajęcia, aktywnego w nich udziału,
przygotowania prezentacji oraz zdania kolokwium pisemnego
sprawdzającego wiedzę i umiejętność analizy problemów
omawianych w trakcie zajęć.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Teoretyczne podstawy architektury XIX wieku T. 1
Architektura i urbanistyka centrów europejskich T. 2
Problematyka Ikonograficzna T.3
Malarstwo pejzażowe T.4
Sztuka wobec tradycji i współczesności w XIX
wieku
T.5
Poglądy o sztuce i krytyka artystyczna T.6
Wystawy światowe a odrodzenie rzemiosła T.7
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Zaprezentowanie teoretycznych podstaw
architektury XIX wieku
T. 1
Omówienie na wybranych przykładach architektury
i urbanistyki centrów europejskich
T. 2
Przedstawienie wybranych zagadnień z zakresu
problematyki ikonograficznej
T.3
Ukazanie na wybranych przykładach malarstwa
pejzażowego
T.4
Sztuka wobec tradycji i współczesności w XIX T.5
wieku
Poglądy o sztuce i krytyka artystyczna T.6
Wystawy światowe a odrodzenie rzemiosła T.7
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student pogłębia
wiedzę i
znajomość
terminologii z
zakresu sztuki
powszechnej
omawianego
okresu
K_W02;
K_W04;
T. 1 – T. 7 M. 1; M. 2 Prezentacja
multimedialna
wybranego tematu,
udział w dyskusji,
kolokwium
pisemne
sprawdzające
wiedzę i
umiejętność
analizy problemów
omawianych w
trakcie zajęć.
Student w pracy
pisemnej
wykazuje się
umiejętnością
wykorzystania
literatury
przedmiotu
K_U01;
K_U05; K_U09
T.1 – T. 7 M. 1; M. 2 zaliczenie na
podstawie
prezentacji
multimedialnej
wybranego tematu
oraz regularnego
uczęszczania na
zajęcia
Zajęcia w grupie
umożliwiają
studentom
podjęcie
merytorycznej
dyskusji nad
omawianym
zagadnieniem, z
krytycznym
podejściem do
prezentowanych
tekstów
K_U06; K_K02;
K_K06
T.1 – T. 7 M. 1; M. 2 Wymagana
aktywność podczas
zajęć w toku
dyskusji nad
omawianymi
zagadnieniami
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Białostocki J., Symbole i obrazy w świecie sztuki, Studia i
rozprawy z dziejów myśli o sztuce, Warszawa 1982;
Krakowski P., Teoretyczne podstawy architektury wieku XIX,
„Zeszyty Naukowe UJ. Prace z Historii Sztuki”, t. DXXV, z.
15, 1979;
Krakowski P., Architekt w wieku XIX – artysta czy inżynier,
„Folia Historiae Artium”, t. XXVI, 1990, s. 115-131;
Krakowski P., Krajobraz idealny w malarstwie w. XVIII i XIX
[w:] „Folia Historiae Atrium”, t. XII 1976;
Dzieje krytyki artystycznej i mysli o sztuce, red. M. Ceron, J.
Malinowski, Warszawa 2009, s. 57 – 68;
Tematy, tradycje i teorie w sztuce doby romantyzmu, Warszawa
1981;
Lepiarczyk J., Z problematyki kompozycji urbanistycznej 2
poł. XIX wieku (Paryż i Wiedeń) [w:] Sztuka 2 poł. XIX wieku.
Materiały sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki Łódz,
listopad 1971, Warszawa 1973, s. 37-49.
Otto Wagner, Wiedeń, Architektura około 1900, red.. J.
Purchla, Kraków 2000, s. 39-78.
Literatura uzupełniająca:
Bałus J., W kręgu znaczeń symbolicznych architektury
sakralnej XIX wieku, Toruń 2011.
Drexlerowa A. M., Olszewski A. K., Polska i Polacy na
Powszechnych Wystawach Światowych 1851-2000, Warszawa
2005;
Krakowski P., Ruiny i groby w sztuce preromantyzmu i
romantyzmu, [w:] „Folia Historiae Atrium”, t. XIV 1978, s.
103 – 129;
Krakowski P., Fasada dziewiętnastowieczna. Ze studiów nad
architekturą wieku XIX, „Zeszyty Naukowe UJ. Prace z
Historii Sztuki”, t. DCII, z. 16, 1981, s. 55-96;
Morawska H., Między romantyzmem a realizmem. O
poglądach na sztukę Thore-Bürgera w latach 1855-1861,
Rocznik Historii Sztuki, t. V, 1965, s. 150-166;
Pracownia i dom artysty XIX i XX wieku. Mitologia i
rzeczywistość, Materiały z konferencji IHS UW oraz SHS w
Warszawie 25 i 26 kwietnia 2002, Warszawa 2002, s. 35-47.
Romantyzm. Studia nad sztuką drugiej połowy wieku XVIII i
wieku XIX, Materiały z sesji SHS, Warszawa listopad 1963,
Warszawa 1967;
Zgórniak M., O historyzmie w malarstwie XIX wieku,
„Ikonotheka”, 11, 1996, s. 169-186;
Żuchowski T. J., Patriotyczne mity i toposy. Malarstwo
niemieckie 1800 – 1848, Poznań 1991.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Historia sztuki XIX wieku powszechnej
Rok studiów III
Semestr studiów 5
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Cele Studenci uzyskują wiedzę na temat najważniejszych zjawisk w
sztuce powszechnej XIX.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Egzamin z oceną. Egzamin ustny; obejmuje rozpoznanie
reprodukcji trzech dzieł sztuki z zakresu malarstwa, rzeźby i
architektury oraz omówienie związanej z nimi problematyki
artystycznej a także rozwiązanie zagadnienia problemowego w
ujęciu przekrojowym w kontekście historyczno –
kulturowym. Zakres wiedzy obejmuje treści przekazane w
ramach wykładów i ćwiczeń oraz literatury podstawowej.
Oceniana jest umiejętność posługiwania się właściwą
terminologią, przeprowadzenie analizy i interpretacji,
samodzielnego wartościowania dzieł sztuki i zjawisk
artystycznych. Ocena z egzaminu stanowi średnią
sprawdzanych efektów.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Neoklasycyzm w kontekście różnorodności nurtów T. 1
Światopogląd romantyczny w
dziewiętnastowiecznej Europie
T. 2
Realizm – założenia i praktyka artystyczna T.3
Impresjonizm, postimpresjonizm, neoimpresjonizm
– nowa forma, ikonografia i ewolucje kierunków
T.4
Symbolizm – nowe obszary wyobraźni T.5
Akademizm w malarstwie i rzeźbie T.6
Rzeźba od neoklasycyzmu do nowego klasycyzmu T.7
Odmiany klasycyzmu w architekturze T.8
Historyzm, eklektyzm i początki nowoczesności w
architekturze
T.9
Odrodzenie sztuk i rzemiosł T.10
Treści merytoryczne (pełny opis Przedstawienie neoklasycyzmu w kontekście T. 1
przedmiotu) różnorodności nurtów
Omówienie światopoglądu romantycznego w
dziewiętnastowiecznej Europie
T. 2
Ukazanie realizmu, jego założeń i praktyki
artystycznej
T.3
Przedstawienie impresjonizmu, postimpresjonizmu,
neoimpresjonizmu jako nowej formy, jak również
ikonografii i ewolucji kierunków
T.4
Omówienie symbolizmu – nowe obszary wyobraźni T.5
Przedstawienie akademizm w malarstwie i rzeźbie T.6
Przedstawienie rozwoju rzeźby od neoklasycyzmu
do nowego klasycyzmu
T.7
Ukazanie odmian klasycyzmu w architekturze T.8
Przedstawienie rozwoju historyzmu, eklektyzmu
oraz początków nowoczesności w architekturze
T.9
Odrodzenie sztuk i rzemiosł T.10
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student nabywa
umiejętność
posługiwania się
właściwą
terminologią z
zakresu sztuki
XIX wieku oraz
zaznajamia się z
polecaną
literaturą
K_W02;
K_W03
T. 1 - 10 M.1 – M. 2 Egzamin ustny
Student potrafi
rozpoznać dzieła
sztuki
omawianego
okresu, określić
ich tematykę,
ikonografię ,
przeprowadzić
analizę i
wskazać na
kontekst
odniesień
historyczno -
kulturowych
K_W04; K_U05 T. 1 - 10 M.1 – M. 2 Egzamin ustny
Student potrafi
interpretować i
porównywać
K_W07 T. 1 - 10 M.1 – M. 2 Egzamin ustny
zjawiska
artystyczne
posługując się
właściwymi
metodami
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa: Honour H., Neoklasycyzm, Warszawa 1972;
Hofstaetter H., Symbolizm, Warszawa 1980;
Juszczak W., Postimpresjoniści, Warszawa 1972;
Kępiński Z., Impresjonizm, Warszawa 1976;
Kotula P., Krakowski, Rzeźba XIX wieku, Kraków 1980;
Legrand G., Sztuka romantyzmu, Warszawa 2007;
Nochlin L., Realizm, Warszawa 1974;
Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. 3 (wiek XIX),
Warszawa 1988;
Pevsner N., Historia architektury europejskiej, Warszawa
1976;
Watkin D., Historia architektury zachodniej, Warszawa 2001;
Poprzęcka M., Akademizm, Warszawa 1974;
Starzyński J., O romantycznej syntezie sztuk, Warszawa 1965;
Starzyński J., Romantyzm i narodziny nowoczesności,
Warszawa 1972;
Sztuka świata, t. VIII, Warszawa 1994;
Tschudi Madsen S., Art. Nouveau, Warszawa 1977;
Tuffelli N., Sztuka XIX wieku, Warszawa 2007;
Wallis M., Secesja, Warszawa 1987.
Literatura uzupełniająca:
Apelli P., Goya, Warszawa 2006;
Bałus J., Zjawisko historyzmu w architekturze wieku XIX.
Próba opisu, „Dzieła i interpretacje”, t. 3, 1995, s. 69-80;
Baudelaire C., O sztuce. Szkice krytyczne, Warszawa-Kraków
1961;
Bartolena S., Manet, Warszawa 2006;
Bartolena S., Degas i impresjoniści, Warszawa 2006;
Berger J., Courbet i góry Jura, Warszawa 1999;
Berger J., Rodin i dominacja seksualna, Warszawa 1999;
Białostocki J., Romantyzm malarski w Polsce i w Europie, [w]
tegoż, Refleksje i syntezy ze świata sztuki, Warszawa 1978;
Borghesi S., Cezanne, Warszawa 2006;
Crepaldi G., Turner i Constable, Warszawa 2006;
Crepaldi G., Rossetti i Prerafaelici, Warszawa 2006;
Cezanne P., Listy, Warszawa 1968;
Courthion P., Gericault w oczach współczesnych i w oczach
przyjaciół, Warszawa1966;
Courthion P., Courbet w oczach własnych i w oczach
przyjaciół, Warszawa 1963;
Krakowski P., J. Purchla, (red.) Sztuka około 1900 w Europie
Środkowej. Centra i prowincje artystyczne, Kraków 1997;
Krakowski P., Nagrobki w Staglieno, „Folia Historiae Artium”,
t. 24, 1988, s. 97-116;
Gautier T., Pisarze i artyści romantyczni, Warszawa 1975;
Grabska E., Moderniści o sztuce, Warszawa 1971;
Grabska, H. Morawska, Warszawa 1970;
Huysmans J-K., O sztuce, wyb. opr. E. Grabska, Wrocław
1969;
Jaworska W., W kręgu Gauguina. Malarze szkoły Pont-Avon,
Warszawa 1969;
Rosenbaum R., Międzynarodowy styl około 1800 roku.
studium linearnej abstrakcji, Toruń 2001.
Rottermund A., Jean-Nicolaus Luis Durand a polska
architektura XIX wieku, „Studia z historii sztuki”, t. 45,
Wrocław 1990;
Russo R., Friedrich, Warszawa 2006;
Thoré-Bürger T., Nowe kierunki w sztuce XIX wieku, opr. H.
Morawska, Warszawa-Kraków 1972;
Vollard A., Słuchając Cezannea’a, Degas, Renoire’a, tłum. E.
Zgórniak M., Wokół neorenesansu w architekturze wieku XIX,
„Prace z historii sztuki”, t. 18, Kraków 1987;
Zuffi S., Monet, Warszawa 2006.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki nowożytnej powszechnej
Rok studiów II
Semestr studiów 4
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Prof. dr hab. Juliusz Chrościcki
Sposób realizacji Ćwiczenia
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Analiza i interpretacja dzieła sztuki w grupie
ćwiczeniowej na podstawie prezentacji
multimedialnej połączonej z referatem
M. 1
Analiza i interpretacja dzieła sztuki w terenie lub w
muzeum
M. 2
Dyskusja problemowa M. 3
Cele Utrwalenie i uzupełnienie treści podanych w ramach
wykładów przedstawiających historię sztuki nowożytnej
powszechnej od XV do 2 poł. XVIII w., oraz wdrożenie
studentów do samodzielnej pracy przy analizach dzieł sztuki, z
wykorzystaniem literatury w obcojęzycznej.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie z oceną.
Warunkiem uzyskania zaliczenia jest systematyczne i aktywne
uczestnictwo w zajęciach, opracowanie i zaprezentowanie
ważnego obiektu lub sylwetki artysty. Szeroki zakres
chronologiczny, tematyczny, jak i europejska skala
geograficzna zmusza studentów do samodzielnego wyboru
tematyki referatu i koreferatu.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Sztuka nowożytna we Włoszech. T. 1
Sztuka nowożytna w Niderlandach i Hiszpanii T. 2
Sztuka nowożytna we Francji T. 3
Sztuka nowożytna w Rzeszy Niemieckiej T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Omówienie wybranych zagadnień związanych z
kształtowaniem się sztuki nowożytnej we Włoszech
od XV do XVIII w.
T. 1
Omówienie wybranych zagadnień związanych z
kształtowaniem się sztuki nowożytnej w
Niderlandach i Hiszpanii od XV do XVIII w.
T. 2
Omówienie wybranych zagadnień związanych z
kształtowaniem się sztuki nowożytnej we Francji od
XVI do XVIII w.
T. 3
Omówienie wybranych zagadnień związanych z
kształtowaniem się sztuki nowożytnej w Rzeszy
Niemieckiej od XVI do XVIII w.
T. 4
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student zna i
rozumie
właściwą
terminologię,
poznaje
ikonografię
dzieł i ich treści
ideowe
K_W02;
K_W04.
T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student potrafi
datować i
właściwie
klasyfikować i
interpretować
pod względem
stylowym
zabytek
K_W04;
K_W07.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student zna i
rozumie
podstawowe
pojęcia i zasady
z prawa
autorskiego
K_W08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4 M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Student umie
sporządzać
opracowanie
pisemne, potrafi
wyszukiwać
informacje,
dokonywać
analizy
problemu, oceny
i selekcji
materiału
K_U01; K_U02;
K_U03.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Student potrafi
rozpoznać różne
rodzaje dzieł
sztuki oraz
przeprowadzić
ich krytyczną
K_U02; K_U05. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
analizę i
interpretację z
zastosowaniem
typowych
metod, w celu
określenia ich
znaczeń,
oddziaływania
społecznego,
miejsca w
procesie
historyczno-
kulturowym
Student posiada
umiejętność
merytorycznego
argumentowania
z
wykorzystaniem
poglądów
innych autorów,
oraz
formułowania
wniosków
K_U06. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student posiada
umiejętność
przygotowania
typowych prac
pisemnych w
języku polskim,
dotyczących
zagadnień
szczegółowych,
z
wykorzystaniem
podstawowych
ujęć
teoretycznych, a
także różnych
źródeł
K_U08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student umie
przygotować
wystąpienia
ustne w języku
polskim,
dotyczące
zagadnień
szczegółowych,
z
wykorzystaniem
K_U09 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
podstawowych
ujęć
teoretycznych, a
także różnych
źródeł
Student ma
świadomość
zakresu swojej
wiedzy z
dziedziny
historii sztuki i
umiejętności
warsztatowych
oraz rozumie
potrzebę
dalszego,
ciągłego
rozwoju
kompetencji w
zakresie
fachowym,
ogólno
humanistyczny
m, jak też
kompetencji
personalnych i
społecznych
K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student potrafi
współdziałać i
pracować w
grupie,
przyjmując w
niej różne role
K_K02 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student
prawidłowo
identyfikuje i
rozstrzyga
dylematy
związane z
wykonywaniem
zawodu,
rozumie
konieczność
przestrzegania
norm etycznych
w pracy
historyka sztuki
i popularyzacji
wiedzy z
K_K04 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
zakresu historii
sztuki
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura będzie efektem samodzielnych poszukiwań
studenta, uzupełnionych niezbędnymi pozycjami podczas
konsultacji z prowadzącym zajęcia.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Historia sztuki nowożytnej powszechnej
Rok studiów II
Semestr studiów 4
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Prof. dr hab. Juliusz Chrościcki
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Dyskusja problemowa M. 3
Fragmenty filmów monograficznych i reportaży z
wystaw.
T. 4
Cele Zdobycie wiedzy o najważniejszych zjawiskach w sztuce
nowożytnej z XVII i XVIII w. Znajomość i rozpoznawanie
istotnych dzieł sztuki i form stylistycznych poszczególnych
artystów europejskich. Opanowanie materiału do którego
powraca XIX-wieczna i współczesna sztuka.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Egzamin ustny na zakończenie semestru, rozdzielony na części
I. u prof. K. Kuczmana i część II. – prof. J. A. Chrościckiego.
Rozpoznanie zaprezentowanych dzieł sztuki oraz krótkie
omówienie problematyki artystycznej. Umiejętność osadzenia
poszczególnych artystów w epoce historycznej i formach
stylowych.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w.
w Italii, Francji, Lotaryngii, Francji, Półwyspu
Iberyjskiego, Cesarstwa, Niderlandów Pn. i Pd., a w
mniejszym stopniu : W. Brytanii i Rosji .
T. 1
Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w.
we Francji i Lotaryngii
T. 2
Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w.
na Półwyspie Iberyjskim
T. 3
Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w.
w Cesarstwie Niemieckim oraz w Niderlandach Pn i
Pd.
T. 4
Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w.
w Wielkiej Brytanii i Rosji
T. 5
Treści merytoryczne (pełny opis Twórczość M. Merisi da Caravaggio. Sztuka T. 1
przedmiotu) wczesnobarokowa w Rzymie i Bolonii. Artyści z
północy w Rzymie. Projekty i realizacje G. L.
Berniniego we Włoszech. Architekci i rzeźbiarze
Rzymu XVII w. Projekty G. Guariniego i Turyn.
Sztuka dworu Ludwika XIV. Watteau i jego
naśladowcy.
T. 2
Złoty wiek sztuki w Hiszpanii. T. 3
Sztuka na dworze cesarskim. Saksonia, Bawaria,
Prusy oraz malarstwo w Niderlandach
Południowych i Północnych.
T. 4
Szuka Wielkiej Brytanii i Rosji w XVII w. T. 5
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student potrafi
rozpoznać
dzieło sztuki,
określić jego
temat,
ikonografię w
szerszym
kontekście
kulturowym
K_W05
K_W07
K_U05
K_K01
T. 1: T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M 2; M. 3;
M. 4.
Egzamin końcowy
Student potrafi
analizować i
łączyć zjawiska
z różnych
środowisk
artystycznych
K_W05 T. 1: T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M 2; M. 3;
M. 4.
Egzamin końcowy
Student potrafi
posługiwać się
fachową
terminologią z
zakresu sztuki
nowożytnej
powszechnej
K_U05 T. 1: T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M 2; M. 3;
M. 4.
Egzamin końcowy
Zna
podstawową
literaturę
przedmiotu i
pogląd
K_K01 T. 1: T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M 2; M. 3;
M. 4.
Egzamin końcowy
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Obszerny spis literatury w j. polskim i j. kongresowych do
wyboru przedstawiony będzie na zajęciach.
Literatura uzupełniająca:
M.1-M.2
Caravaggio Złożenie do grobu, Arcydzieło Pinakoteki
Watykańskiej. Różne oblicza caravaggionizmu MNW
Warszawa 1996;
Pod jedną koroną. Kultura i sztuka w czasach unii polsko-
saskiej, Zamek Królewski w Warszawie ,Warszawa - Drezno,
1997/98;
Orzeł i Trzy Korony. Sąsiedztwo polsko – szwedzkie nad
Bałtykiem epoce nowożytnej ( XVI-XVIII w., Zamek
Królewski w Warszawie i Kalmar, 2002/03;
Cienie i światła Cztery wieki malarstwa francuskiego. Zamek
Królewski w Warszawie, Warszawa 2005;
Le siecle francais. Francuskie malarstwo i rysunek XVIII
wieku ze zbiorów polskich, MNW, Warszawa 2009;
Stanisław Leszczyński Król Polski księciem Lotaryngii, Zamek
Królewski w Warszawie, Warszawa 2005.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Seminarium licencjackie z historii sztuki nowożytnej
Rok studiów III
Semestr studiów 5-6
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Prof. dr hab. Juliusz Chrościcki
Sposób realizacji Ćwiczenia
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 60
Stosowane metody dydaktyczne
Prezentacja multimedialna M. 1
Prezentacja fragmentów przygotowanych prac
proseminaryjnych połączona z dyskusja na forum
grupy
M. 2
Konsultacje odnośnie poprawności merytorycznej i
warsztatowej prac
M. 3
Cele Wybór tematu i przygotowanie pracy licencjackiej.
Samodzielne zbieranie materiału, kwerendy archiwalne i
biblioteczne, znajomość szeregu dzieł sztuki z autopsji.
Opanowanie techniki pisania pracy licencjackiej (z
przypisami, aneksami źródłowymi i przygotowaniem
ilustracji).
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
W zimowym semestrze : wybór tematyki pierwszego referatu
w wersjach: pisemnej i do zreferowania z prezentacją. W
letnim semestrze powstanie praca licencjacka, lub tylko
kolejny referat. Ocena tego seminarium wiąże się z
systematycznością i jakością wykonanej pracy w ciągu całego
roku.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Omówienie problematyki badawczej związanej z
zaaprobowanymi przez prowadzącego tematami
T. 1
Zapoznanie z metodologią badawczą i zasadami
redagowania pracy
T. 2
Praca nad tekstami źródłowymi i ich krytyka T. 3
Doskonalenie pisanych prac licencjackich T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Proponowana tematyka prac: monografie
konkretnych obiektów sztuki (np.: ryciny, medale
czy monety) w zbiorach polskich (głównie
krakowskich). Ikonografia władców czy struktur
państw. Konkretne przedstawienia plastyczne
parlamentaryzmu europejskiego, systemy elekcji:
papieża, doży czy króla.
T. 1
Rozwijanie umiejętności związanych z pracą nad
tekstem oraz warsztatu badawczego. Doskonalenie
zapisu bibliograficznego, terminologii właściwej
sztuce nowożytnej, umiejętności posługiwania się
odpowiednią metodologią pracy naukowej.
T. 2
Rozwijanie umiejętności pracy nad tekstami
źródłowymi i ich krytyka
T. 3
Dyskusja nad prezentowaniem fragmentów prac
licencjackich, pozwalająca na doskonalenie
umiejętności krytycznej oceny i formułowania
własnych wniosków przez studentów.
T. 4
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student nabywa
umiejętność
posługiwania się
prawidłową
terminologią
K_W02 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
Student potrafi
posługiwać się
podstawowymi
metodami
analizy i
interpretacji
dzieł sztuki
K_W07 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
Student nabywa
umiejętność
zdobywania
wiedzy
korzystając z
bibliotek i
źródeł
internetowych
K_U03 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
Student umie
sporządzić pracę
naukową
wykorzystując
w niej
podstawowe
elementy
warsztatu
naukowego
K_U01, K_U02,
K_U06, K_U08
T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura: wykorzystanie katalogów wystaw i katalogów
zbiorów muzealnych, wystaw monograficznych
poszczególnych władców, ich medali czy rycin (monografii
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Historia sztuki nowożytnej powszechnej
Rok studiów II
Semestr studiów 3
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr hab. Kazimierz Kuczman, prof. UPJPII
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne
Ogólne opanowanie wiedzy na poziomie szkoły średniej
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Cele Studenci mają pozyskać wiedzę o najważniejszych zjawiskach
w sztuce europejskiej od XV do XVIII wieku, nabywając
umiejętność rozpoznania i interpretacji dzieła w szerszym
kontekście społecznym, politycznym i religijnym.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie w formie ustnego kolokwium.
1) W pierwszej części zaliczenia sprawdzana jest ogólna
wiedza o najważniejszych zjawiskach w nowożytnej sztuce
polskiej, umiejętność osadzenia twórczości artystów w danej
epoce lub nurcie stylowym, oraz ich dzieł omawianych podczas
wykładu.
2) W drugiej części zaliczenia student dokonuje rozpoznania
prezentowanej na ilustracji dzieła sztuki oraz krótkie
omówienie związanej z nim problematyki. W trakcie egzaminu
brana jest pod uwagę frekwencja studenta na wykładzie.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Renesans – epoka – postawa - styl T. 1
Architektura epoki renesansu T. 2
Rzeźba epoki renesansu T. 3
Malarstwo epoki renesansu T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Renesans – podłoże historyczno-społeczne epoki,
warunki rozwoju, ramy czasowe, zróżnicowanie
terytorialne, postawy artystyczne, cechy formalne,
fazy rozwoju
T. 1
Architektura epoki renesansu – Ramy czasowe,
fazy, cechy stylowe, Florencja i Rzym jako główne
ośrodki, ważniejsi artyści
T. 2
Rzeźba epoki renesansu – Wczesnorenesansowa
rzeźba we Florencji, twórczość rzeźbiarska Michała
Anioła
T. 3
Malarstwo epoki renesansu – Szkoły włoskie w
okresie Quattrocenta, rola Rzymu i Wenecji w
okresie pełnego renesansu, Leonardo, Michał Anioł,
Rafael, szkoły północnoeuropejskie
T.4
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student potrafi
rozpoznać
dzieło sztuki,
określić jego
temat,
ikonografię w
szerszym
kontekście
kulturowym
K_W05
K_W07
K_U05
K_K01
T. 1 – T. 4 M. 1 – M. 2 Zaliczenie
Student potrafi
analizować i
łączyć zjawiska
z różnych
środowisk
artystycznych
K_W05 T.1-T.4 M.1-M.2 Zaliczenie
Student potrafi
posługiwać się
fachową
terminologią z
zakresu sztuki
nowożytnej
powszechnej
K_U05 T.1-T.4 M.1-M.2 Zaliczenie
Zna
podstawową
literaturę
przedmiotu i
pogląd
K_K01 T.1-T.4 M.1-M.2 Zaliczenie
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do Literatura podstawowa:
Levy M., Wczesny renesans, Warszawa 1972.
zaliczenia danego przedmiotu Levy M., Dojrzały renesans, Warszawa 1980
Murray P. Architektura włoskiego renesansu, Warszawa 1999.
Renesans w sztuce włoskiej. Architektura-rzeźba-malarstwo,
red. R. Toman, 2007.
Rzepińska M., Malarstwo Cinquecenta, Warszawa 1976.
Sztuka baroku. Architektura-rzeźba-malarstwo, red. R. Toman,
2004.
Sztuka świata, t. 5-7, 2001.
Sherman J. Manieryzm, Warszawa 1970.
Waźbiński Z., Malarstwo Quattrocenta, Warszawa 1972.
Baroque. Architecture-sculpture-painting, ed. by R. Toman,
2004, wersje: niem. i hiszp.;
Preussen – Kunst und Architektur, red. G. Streidt, P.
Feierabend, Kolonia 1999, wersje : fr. i ang.
Literatura uzupełniająca:
Blunt A., Art and Architecture in France: 1500–1700, „The
Pelican History of Art” 1977.
Bochnak A., Historia sztuki nowożytnej, Warszawa – Kraków
1970.
Burke P., Kultura i społeczeństwo w renesansowych Włoszech,
Warszawa 1991.
Burke P., Fabrykacja Ludwika XIV, Warszawa 2011.
Caravaggio Złożenie do grobu, Arcydzieło Pinakoteki
Watykańskiej. Różne oblicza caravaggionizmu MNW Warszawa
1996
Chastel A., Sztuka włoska, t. 1–2, Warszawa 1978.
Gerson H., Kuile E. H., Art and Architecture in Belgium 1600–
1800, „The Pelican History of Art” 1960.
Le siecle francais. Francuskie malarstwo i rysunek XVIII wieku
ze zbiorów polskich, MNW, Warszawa 2009
Levy M., Painting and Sculpture in France in the 18th
Century,
„The Pelican History of Art” 1995.
Osten G. von der, Vey H., Painting and Sculpture in Germany
and the Netherlands 1500–1600, „The Pelikan History of Art”
1969.
Stanisław Leszczyński Król Polski księciem Lotaryngii, Zamek
Królewski w Warszawie, Warszawa 2005.
Székely A, Malarstwo hiszpańskie, Warszawa 1977.
Wittkower R., Art and Architecture in Italy 1600–1750, „The
Pelican History of Art” 1982.
Wyrzykowska M., Śląsk w orbicie Wiednia. Artystyczne związki
Śląska z Arcyksięstwem Austriackim w latach 1648-1741,
Wrocław 2010.
Ziemba A., Iluzja a realizm. Gra z widzem w sztuce
holenderskiej 1580-1660, Warszawa 2005.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Wstęp do historii sztuki
Rok studiów I
Semestr studiów 1
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Prof. dr hab. Adam Małkiewicz
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne
Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Dyskusja moderowana przez prowadzącego M. 2
Cele Student nabywa wiedzę o miejscu i znaczeniu sztuki w
systemie nauk humanistycznych, ich specyfice przedmiotowej
i metodologicznej, oraz poznaje terminologie z zakresu nauk
humanistycznych ze szczególnym uwzględnieniem aparatu
pojęciowego dotyczącego materialnej, estetycznej i ideowej
struktury dzieła sztuki. Poznaje też problematykę dziedzin i
dyscyplin naukowych powiązanych z historią sztuki.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Egzamin. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest
uzyskanie zaliczeń z wszystkich przedmiotów, z którymi
związany jest przedmiot Wstępu do historii sztuki. Egzamin
obejmuje całość materiału przedstawionego w wykładzie,
konwersatorium i ćwiczeniach i służy weryfikacji jego
opanowania w stopniu co najmniej podstawowym oraz
umiejętności zastosowania w praktyce głównych elementów
warsztatu naukowego. W szczególności dotyczy to znajomości
przedmiotu historii sztuki (zakres i przemiany pojęć „sztuka” i
„dzieło sztuki”), elementów metody badawczej w ujęciu
historycznym, podstawowej wiedzy o głównych naukach
pomocniczych historii sztuki, przyswojenia sobie fachowej
terminologii właściwej historii sztuki, opanowanie
umiejętności ogólnego określenia geograficznych i czasowych
współrzędnych konkretnego dzieła sztuki.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Wykład obejmuje główne wiadomości o historii
sztuki jako dyscyplinie naukowej.
T. 1
Ponadto wykład dostarcza wiedzę o zawodzie
historyka sztuki i jego uwarunkowaniach
społecznych i etycznych.
T. 2
Treści merytoryczne (pełny opis Wykład obejmuje główne wiadomości o historii T. 1
przedmiotu) sztuki jako dyscyplinie naukowej (m. in. przedmiot
badań i jego przemiany historyczne; metody
badawcze w ujęciu historycznym; miejsce historii
sztuki wśród innych nauk i najważniejsze nauki
pomocnicze; podstawowa aparatura pojęciowa i
„klasyczne” metody rozpoznania i klasyfikacji
dzieła sztuki).
Wykład dostarcza wiedzę o zawodzie historyka
sztuki (zakres fachowych kompetencji historyka
sztuki, m.in.: muzealnictwo, konserwatorstwo i
ochrona zabytków; inwentaryzacja zabytków;
krytyka artystyczna; popularyzacja sztuki) i jego
uwarunkowaniach społecznych i etycznych.
T. 2
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student
zdobywa
podstawową
wiedzę o historii
sztuki jako
dyscyplinie
naukowej.
K_W05; K_K01 T. 1 M. 1 Egzamin
Student zna
metody
badawcze w
historii sztuki.
K_W01 T. 1 M. 1, M. 2 Dyskusja, egzamin
Student poznaje
terminologię
nauk
humanistycznyc
h.
K_W02 T. 1, T. 2 M. 1 Egzamin
Student poznaje
kompetencje
historyka sztuki
w
muzealnictwie,
konserwatorstwi
e, ochronie
zabytków.
K_W05; K_K01
K_K05
T. 2 M. 1 Egzamin
Student potrafi
scharakteryzowa
ć najważniejsze
metody
badawcze w
ujęciu
K_U02; K_W09 T. 1 M. 1, M. 2 Dyskusja, egzamin
historycznym.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Wstęp do historii sztuki: przedmiot – metodologia – zawód,
red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973 – zwł. rozdz. 4, 5, 7, 8,
10
Literatura uzupełniająca: Białostocki J., Pięć wieków myśli o sztuce, wyd. 2. Warszawa
1976, zwł. część II;
Białostocki J., Historia sztuki wśród nauk humanistycznych,
Wrocław 1980;
Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948,
Historia Nauki Polskiej w Monografiach t. 22;
Dzieje historii sztuki w Polsce. Kształtowanie się instytucji
naukowych w XIX i XX wieku, red. A.S. Labuda, Poznań 1996
Kalinowski L., Max Dvořák i jego metoda w badaniach nad
sztuką, Warszawa 1974;
Małkiewicz, Z dziejów polskiej historii sztuki. Studia i szkice,
Kraków 2005;
Panofsky E., Ikonografia i ikonologia, W: tegoż, Studia z
historii sztuki, Warszawa 1971;
Piwocki K., Pierwsza nowoczesna historia sztuki. Poglądy
Aloisa Riegla, Warszawa 1970;
Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1976.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Historia filozofii
Rok studiów I
Semestr studiów 1
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
S. dr hab. Teresa Obolevich
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Cele Student zdobywa wiedzę z historii filozofii, potrafi ją
analizować, porządkować i oceniać, a także wykorzystać w
życiu kulturalnym.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie z oceną. Kolokwium ustne.
Student na ocenę dostateczną zna podstawowe fakty z historii
filozofii, potrafi podać nazwiska głównych filozofów
poszczególnych nurtów, z trudnością i bez podawania
szczegółów jest w stanie omówić zasadnicze tezy filozoficzne
danej epoki.
Student na ocenę dobrą w miarę płynnie wymienia
podstawowe fakty z historii filozofii, bez większych trudności
jest w stanie omówić główne tezy filozoficzne kształtujące
daną epokę.
Student na ocenę bardzo dobra płynnie wymienia ważne fakty
z historii filozofii, płynnie podaje tezy filozoficzne
kształtujące daną epokę, bez trudności łączy fakty ze sobą i
wyciąga logiczne wnioski. Zna nazwiska filozofów i potrafi
dokładnie umiejscowić je w historii filozofii oraz w historii
powszechnej.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Historia filozofii starożytnej T.1-T.3
Historia filozofii średniowiecznej T. 4-T.8
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Filozofia helleńska (jońska filozofia przyrody;
początki antropologii – Sokrates; wielkie systemy
starożytne: Platon i platonizm; Arystoteles i
arystotelizm)
T. 1
Filozofia hellenistyczna (sceptycyzm, epikureizm,
stoicyzm; neoplatonizm)
T. 2
Starożytna filozofia (i teologia) chrześcijańska: T. 3
Patrystyka (pierwsze próby rozwiązania relacji
wiary i rozumu (Tertulian, Orygenes); starożytny
spór o wartość filozofii grecko-rzymskiej; droga do
ujęć systemowych)
Filozofia średniowieczna. Okres przygotowawczy
(od Boecjusza do Eriugeny)
T. 4
Filozofia wczesnośredniowieczna (spory
filozoficzno-teologiczne: spór o wartość logiki; spór
o zakres rzeczywistości; wczesnośredniowieczne
teorie człowieka: mistyka)
T. 5
Rozkwit filozofii średniowiecznej (nowe źródła
problemów filozofii; nowe instytucje - uniwersytety
średniowieczne; systemy filozofii średniowiecznej:
arystotelizmy średniowieczne; augustynizm
średniowieczny)
T. 6
Schyłek filozofii średniowiecznej (nowa teoria
nauki – Wilhelm Ockham; początki nauk
przyrodniczych; początki nauk przyrodniczych)
T. 7
Humaniści i odnowienie filozofii starożytnej,
Franciszek Bacon, Suarez i modernizacja
scholastyki
T. 8
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student zna i
rozumie
historyczne
fakty z dziejów
filozofii, zna
główne
zagadnienia
historii filozofii.
Student zna
periodyzację
dziejów filozofii
K_W05,
K_W09
T. 1 – T. 8 M.1-M.2 Kolokwium ustne
Student
pozyskuje
świadomość
wiedzy z
zakresu historii
filozofii oraz
uczestniczy w
życiu
K_W10, K_K06 T. 1 – T. 8 M.1-M.2 Forma ustna
(zaliczenie na
podstawie
obecności oraz
ewaluacji efektów
kształcenia
osiąganych przez
studentów, której
kulturalnym dokonuje się
podczas zajęć w
toku dyskusji nad
zagadnieniami
omawianymi przez
wykładowcę)
Student po
ukończonym
kursie potrafi
analizować,
oceniać i
selekcjonować
wiadomości z
historii filozofii
K_U06 T.1 - T.8 M.1 Forma ustna
(zaliczenie na
podstawie
obecności oraz
ewaluacji efektów
kształcenia
osiąganych przez
studentów, której
dokonuje się
podczas zajęć w
toku dyskusji nad
zagadnieniami
omawianymi przez
wykładowcę)
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. 1, rożne wydania
Literatura uzupełniająca:
Copleston F., Historia filozofii, t. I-III, Warszawa, różne
wydania;
Hadot P., Czym jest filozofia starożytna, przeł. P. Domański,
Warszawa 2000;
Reale G., Historia filozofii starożytnej, tłum. Edward Iwo
Zieliński, Lublin 1993 (tom I – V).
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki XX i XXI wieku powszechnej
Rok studiów III
Semestr studiów 6
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Natasza Styrna
Sposób realizacji Ćwiczenia
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne Prezentacja multimedialna M. 1
Dyskusja M. 2
Cele Student powinien zapoznać się z zagadnieniami
szczegółowymi powiązanymi z sztuką XX wieku.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie z oceną. Zaliczenie na podstawie rozmowy z
prowadzącym, podczas której student otrzymuje zestaw
slajdów do rozpoznania. Warunkiem zaliczenia jest
umiejętność datowania zaprezentowanych dzieł oraz
określenia ich autorstwa. Sprawdzana jest umiejętność
powiązania przedstawionego dzieła ze zjawiskiem lub nurtem
sztuki współczesnej, do którego przynależy.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Malarstwo XX wieku T. 1
Rzeźba XX wieku T. 2
Architektura XX wieku T. 3
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Malarstwo XX wieku: ekspresjonizm, kubizm,
futuryzm, suprematyzm, neoplastycyzm, surrealizm,
nowa rzeczowość, abstrakcyjny ekspresjonizm,
informel, hiperrealizm, nowa figuracja,
postmodernizm
T. 1
Rzeźba XX wieku: ekspresjonizm, kubizm,
futuryzm, rzeźba kinetyczna, nurt organiczny,
minimal art
T. 2
Architektura XX wieku: De Stlij, Bauhaus, styl
międzynarodowy
T. 3
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student nabywa
umiejętność
powiązania
dzieła ze
zjawiskiem lub
nurtem sztuki
współczesnej,
do którego
przynależy.
K_W07 T. 1 – T. 3 M.1-M.2 Ocena trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
zajęć, ocena
trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
sprawdzianu
ustnego na koniec
semestru
Student potrafi
rozpoznać
dzieło sztuki,
autorstwo,
temat,
ikonografię
K_U05; K_K06 T. 1 – T. 3 M.1-M.2 Ocena trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
zajęć, ocena
trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
sprawdzianu
ustnego na koniec
semestru
Student pogłębia
znajomość
terminologii z
zakresu sztuki
powszechnej
omawianego
okresu
K_W02;
K_W04
T. 1 – T. 3 M.1-M.2 Ocena trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
zajęć, ocena
trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
sprawdzianu
ustnego na koniec
semestru
Zajęcia w grupie
umożliwiają
studentom
podjęcie
merytorycznej
dyskusji nad
omawianym
zagadnieniem, z
krytycznym
podejściem do
prezentowanych
tekstów,
współczesnych
wydarzeń
kulturalnych i
muzealnych.
K_U06; K_K02;
K_K06
T. 1 – T. 3 M.1-M.2 Ocena trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
zajęć, ocena
trafności
wypowiedzi
studenta w trakcie
sprawdzianu
ustnego na koniec
semestru
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Baumgarth Ch., Futuryzm, Warszawa 1978;
Czartoryska U., Od Pop-artu do sztuki konceptualnej,
Warszawa 1976;
Dziamski G., Awangarda po awangardzie. Od neoawangardy
do postmodernizmu, Poznań 1995;
Janicka K., Surrealizm, Warszawa 1973;
Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna, Warszawa 1987;
Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej, Warszawa 1980;
Kotula A., Krakowski P., Malarstwo, rzeźba, architektura.
Wybrane zagadnienia plastyki współczesnej, Warszawa 1972;
Kotula A., Krakowski P., Sztuka abstrakcyjna, Warszawa
1973;
Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa
1980;
Krakowski P., O sztuce nowej i najnowszej, Warszawa 1981;
Kuryluk E., Hiperrealizm – Nowy realizm, Warszawa 1979;
Overy P., De Stijl, Warszawa 1979;
Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. 3, Warszawa 1988;
Porębski M., Kubizm, Warszawa 1980;
Richter H., Dadaizm, Warszawa 1983;
Rose B., Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991;
Taylor G., Bauhaus, Warszawa 1977;
Turowski A., W kręgu konstruktywizmu, Warszawa 1979;
Willett J., Ekspresjonizm, Warszawa 1976.
Literatura uzupełniająca:
Giżycki M., Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć
sztuki drugiej połowy XX wieku, Gdańsk 2002;
Porębski M., Granica współczesności 1909–1925, Warszawa
1989.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Historia sztuki XX i XXI wieku powszechnej
Rok studiów III
Semestr studiów 6
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Natasza Styrna
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Cele Celem zajęć jest przekazanie wiedzy o najważniejszych
zjawiskach w sztuce światowej w XX wieku.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Egzamin z oceną. Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji
dzieła sztuki oraz omówienie związanej z nim problematyki
artystycznej w zakresie, w którym problematyka ta jest
ujmowana w podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz
rozpoznania i właściwego scharakteryzowania związanych z
danym dziełem zagadnień historyczno-artystycznych,
oceniana jest także umiejętność posługiwania się właściwą
terminologią oraz wiedza na temat historyczno-kulturowego
kontekstu danego zjawiska artystycznego (znajomość
podstawowych faktów z zakresu topografii, historii, filozofii,
literatury danego okresu).
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Malarstwo XX wieku T. 1
Rzeźba XX wieku T. 2
Architektura XX wieku T. 3
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Malarstwo XX wieku: ekspresjonizm, kubizm,
futuryzm, suprematyzm, neoplastycyzm, surrealizm,
nowa rzeczowość, abstrakcyjny ekspresjonizm,
informel, hiperrealizm, nowa figuracja,
postmodernizm
T. 1
Rzeźba XX wieku: ekspresjonizm, kubizm,
futuryzm, rzeźba kinetyczna, nurt organiczny,
minimal art
T. 2
Architektura XX wieku: De Stlij, Bauhaus, styl
międzynarodowy
T. 3
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
dla przedmiotu kształcenia wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
założonego efektu
Student
zdobywa wiedzę
ogólną, zna
periodyzację
omawianych
zjawisk,
tematykę i
ikonografię
dzieł, umie je
osadzić w
szerszym
kontekście
kulturowym
K_W03; K_U05 M.1-M.2 Egzamin ustny
Student nabywa
umiejętności
posługiwania się
właściwą
terminologią
K_W02
T. 1, T. 2, T. 3 M.1-M.2 Egzamin ustny
Student
posługuje się
różnymi
metodami
analizy i
interpretacji
dzieł sztuki
powszechnej
K_W07 T. 1, T. 2, T. 3 M.1-M.2 Egzamin ustny
W wyniku
przeprowadzony
ch zajęć student
potrafi
przeprowadzić
charakterystykę
porównawczą
zjawisk
artystycznych.
K_U02 T. 1, T. 2, T. 3 M.1-M.2 Egzamin ustny
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Baumgarth Ch., Futuryzm, Warszawa 1978;
Czartoryska U., Od Pop-artu do sztuki konceptualnej,
Warszawa 1976;
Dziamski G., Awangarda po awangardzie. Od neoawangardy
do postmodernizmu, Poznań 1995;
Janicka K., Surrealizm, Warszawa 1973;
Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna, Warszawa 1987;
Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej, Warszawa 1980;
Kotula A., Krakowski P., Malarstwo, rzeźba, architektura.
Wybrane zagadnienia plastyki współczesnej, Warszawa 1972;
Kotula A., Krakowski P., Sztuka abstrakcyjna, Warszawa
1973;
Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa
1980;
Krakowski P., O sztuce nowej i najnowszej, Warszawa 1981;
Kuryluk E., Hiperrealizm – Nowy realizm, Warszawa 1979;
Overy P., De Stijl, Warszawa 1979;
Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. 3, Warszawa 1988;
Porębski M., Kubizm, Warszawa 1980;
Richter H., Dadaizm, Warszawa 1983;
Rose B., Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991;
Taylor G., Bauhaus, Warszawa 1977;
Turowski A., W kręgu konstruktywizmu, Warszawa 1979;
Willett J., Ekspresjonizm, Warszawa 1976.
Literatura uzupełniająca:
Giżycki M., Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć
sztuki drugiej połowy XX wieku, Gdańsk 2002;
Porębski M., Granica współczesności 1909–1925, Warszawa
1989.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki nowożytnej polskiej
Rok studiów II
Semestr studiów 4
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Beata Frey-Stec
Sposób realizacji Ćwiczenia
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne Wykład M. 1
Prezentacja referatów przygotowanych przez
studentów, dyskusja nad zaprezentowanymi
referatami
M. 2
Zajęcia terenowe
M. 3
Prezentacja multimedialna M. 4
Cele Celem zajęć jest ugruntowanie i poszerzenie wiedzy
zdobywanej przez studentów w czasie wykładów z historii
sztuki nowożytnej polskiej w szerszym europejskim
kontekście kulturowym i religijnym oraz kształcenie
praktycznych umiejętności warsztatowych historyka sztuki
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie z oceną. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest
systematyczne i aktywne uczestnictwo w zajęciach,
opracowanie i zaprezentowanie jednego zaleconego przez
prowadzącego zagadnienia szczegółowego, poddanego w
czasie zajęć pod dyskusję, zaliczenie kolokwium z
umiejętności rozpoznania i osadzenia w kontekście
artystycznym (datowanie, środowisko) dzieła na podstawie
cech stylowych.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Student pogłębia wiedzę na temat wpływu ważnych
ośrodków sztuki europejskiej na nowożytną sztukę
polską
T. 1
Student zdobywa wiedzę na temat roli grafiki
europejskiej w rozwoju nowożytnej sztuki polskiej
T.2
Student zdobywa wiedzę na temat wpływu
postanowień Soboru Trydenckiego na sztukę polską
T.3
Student zapoznaje się z recepcją twórczości
artystów europejskich i zdobywa wiedzę na temat
rodzajów recepcji
T.4
Treści merytoryczne (pełny opis Student pogłębia wiedzę na temat wpływu na T. 1
przedmiotu) rozwój nowożytnej sztuki polskiej ważnych
ośrodków artystycznych: Norymbergi, Augsburga,
Antwerpii i Pragi
Student zdobywa wiedzę na temat roli grafiki
europejskiej w rozwoju nowożytnej sztuki polskiej,
zapoznając się z dziełami sztuki, które wykonane
zostały z wykorzystaniem rycin, służących za wzór.
Student poznaje różne sposoby posługiwania się
rycinami - wzorowanie się na jednej rycinie,
kompilowanie fragmentów odwzorowanych z kilku
rycin, wierne i swobodne naśladowanie wzoru
graficznego
T. 2
Student zapoznaje się z postanowieniami Soboru
Trydenckiego dotyczącymi sztuki i zdobywa wiedzę
na temat ich wdrażania oraz wpływu na sztukę
polską
T. 3
Student zapoznaje się z recepcją twórczości
ważnych artystów europejskich: M. de Vosa, P. P.
Rubensa i A. Pozza i zdobywa wiedzę na temat
rodzajów recepcji
T.4
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student zna i
rozumie
właściwą
terminologię,
poznaje
ikonografię
dzieł i ich treści
ideowe
K_W02;
K_W04.
T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3;
M.4.
a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student potrafi
datować i
właściwie
klasyfikować i
interpretować
pod względem
stylowym
zabytek
K_W04;
K_W07.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3;
M. 4.
a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student zna i
rozumie
podstawowe
pojęcia i zasady
z prawa
autorskiego
K_W08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4 M.1; M.2; M.3; M.
4.
a) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
b) uczestnictwo w
zajęciach
Student umie
sporządzać
opracowanie
pisemne, potrafi
wyszukiwać
informacje,
dokonywać
analizy
problemu, oceny
i selekcji
materiału
K_U01; K_U02;
K_U03.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3;
M.4.
a) kolokwium
Student potrafi
rozpoznać różne
rodzaje dzieł
sztuki oraz
przeprowadzić
ich krytyczną
analizę i
interpretację z
zastosowaniem
typowych
metod, w celu
określenia ich
znaczeń,
oddziaływania
społecznego,
miejsca w
procesie
historyczno-
kulturowym
K_U02; K_U05. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3;
M. 4.
a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student posiada
umiejętność
merytorycznego
argumentowania
z
wykorzystaniem
poglądów
innych autorów,
oraz
formułowania
wniosków
K_U06 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3;
M. 4.
a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student posiada
umiejętność
przygotowania
typowych prac
pisemnych w
języku polskim,
dotyczących
zagadnień
szczegółowych,
K_U08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
z
wykorzystaniem
podstawowych
ujęć
teoretycznych, a
także różnych
źródeł
Student umie
przygotować
wystąpienia
ustne w języku
polskim,
dotyczące
zagadnień
szczegółowych,
z
wykorzystaniem
podstawowych
ujęć
teoretycznych, a
także różnych
źródeł
K_U09 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student ma
świadomość
zakresu swojej
wiedzy z
dziedziny
historii sztuki i
umiejętności
warsztatowych
oraz rozumie
potrzebę
dalszego,
ciągłego
rozwoju
kompetencji w
zakresie
fachowym,
ogólno
humanistyczny
m, jak też
kompetencji
personalnych i
społecznych
K_U06 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student potrafi
współdziałać i
pracować w
grupie,
przyjmując w
niej różne role
K_K02 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Student
prawidłowo
identyfikuje i
rozstrzyga
dylematy
związane z
wykonywaniem
zawodu,
rozumie
konieczność
przestrzegania
norm etycznych
w pracy
historyka sztuki
i popularyzacji
wiedzy z
zakresu historii
sztuki
K_K04 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura przedmiotu będzie efektem samodzielnych
poszukiwań studenta, uzupełnionych w trakcie konsultacji
M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie
pracy pisemnej;
b) przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
c) uczestnictwo w
zajęciach
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Historia sztuki średniowiecznej powszechnej
Rok studiów II
Semestr studiów 1
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Ks. dr hab. Dariusz Tabor CR
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład wspomagany prezentacją multimedialną M. 1
Wykład konwersatoryjny M. 2
Indywidualna lektura opracowań M. 3
Cele Celem przedmiotu jest uzyskanie podstawowej, ogólnej
wiedzy o zasadniczych zjawiskach sztuki gotyckiej i jej
zróżnicowaniu w poszczególnych regionach Europy.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Egzamin z oceną.
Egzamin ustny:
Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji dzieła sztuki oraz
omówienie związanej z nim problematyki artystycznej w
zakresie, w którym problematyka ta jest ujmowana w
podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz rozpoznania i
właściwego scharakteryzowania związanych z danym dziełem
zagadnień historyczno-artystycznych, oceniana jest także
umiejętność posługiwania się właściwą terminologią oraz
wiedza na temat historyczno-kulturowego kontekstu danego
zjawiska artystycznego (znajomość podstawowych faktów z
zakresu topografii, historii, religii, filozofii i kultury literackiej
epoki)
2. Przedstawienie wybranego zagadnienia z zakresu historii
sztuki powszechnej, z uwzględnieniem charakterystyki
zachodzących procesów artystycznych w oparciu o treści
zawarte w podstawowej literaturze przedmiotu.
Egzamin pisemny:
Pisemne opracowanie w czasie egzaminu trzech postawionych
zadań. Dwa z nich będą mieć charakter materiałowy, to znaczy
polegać będą na scharakteryzowaniu podstawowych
zagadnień sztuki średniowiecznej (np. rzeźba gotycka –
Francja- okres wczesny). Trzecie zadanie będzie miało
charakter problemowy i polegać będzie na sformułowaniu
próby rozwiązania postawionego w zadaniu problemu
stylistycznego czy treściowego w przekroju [przez różne
zagadnienia sztuki.
Sztuka gotycka - architektura T. 1
Sztuka gotycka - rzeźba T. 2
Sztuka gotycka - malarstwo T. 3
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
-architektura gotycka –Francja wczesny gotyk
-architektura gotycka –gotyk dojrzały
-architektura gotycka – rayonnnat
-architektura gotycka – Anglia – Elary gothic
-architektura gotycka - decorated style
-architektura gotycka – perpendicular style
-architektura gotycka – Niemcy okres wczesny
-architektura gotycka – Niemcy–styl dojrzały
T. 1
-rzeźba gotycka – Francja – okres wczesny
-rzeźba gotycka – Francja – okres klasyczny
-rzeźba gotycka – Włochy
-rzeźba gotycka - Niemcy
T. 2
-malarstwo gotycki – Włochy
-malarstwo gotyckie- Niderlandy
-malarstwo gotyckie – Niemcy
-malarstwo gotyckie - Czechy
T. 3
Efekty kształcenia
zdefiniowane dla
przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
W wyniku
przeprowadzenia
zajęć student
poznaje
terminologię
właściwą dla
nauk historii
sztuki
średniowiecznej.
K_W02
T. 1- T. 3 M. 1 – M. 3 Egzamin końcowy,
Dyskusja
problemowa.
Ma
uporządkowaną
wiedzę
K_W04
T. 1- T. 3 M. 1 – M. 3 Egzamin końcowy,
Dyskusja
problemowa.
szczegółową z
zakresu historii
sztuki
średniowiecznej
jej periodyzacji,
tematyki i
ikonografii
Potrafi rozpoznać
dzieło sztuki,
scharakteryzować
jego
problematykę
artystyczną i
nakreślić kontekst
kulturowy
K_U05 T. 1- T. 3 M. 1 – M. 3 Egzamin końcowy,
Dyskusja
problemowa.
zna i rozumie
podstawowe
metody analizy i
interpretacji dzieł
sztuki właściwe
dla wybranych
tradycji, teorii i
szkół badawczych
K_W 07 T. 1- T. 3 M. 1 – M. 3 Egzamin końcowy,
Dyskusja
problemowa.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Białostocki J., Sztuka XV w. od Parlelów do Dürera, Warszawa
2010;
Filitz H., Das Mittelalter, „Propyläen Kunstgeschichte”, t. 5,
Berlin 1969;
Sauerländer W., Rzeźba średniowieczna, Warszawa 1978.
Simson O. von, Das hohe Mittelalter, „Propyläen
Kunstgeschichte”, t. 6, Berlin 1972;
Simson O. von, Katedra gotycka. Jej narodziny i znaczenie,
Warszawa 1989;
Skubiszewska M., Malarstwo Italii w latach 1250-1400,
Warszawa 1980;
Skubiszewski P., Sztuka Europy Łacińskiej od VI do IX w.,
Lublin 2001;
Świechowski Z., Nowak L., Gumiński B., Sztuka romańska,
Warszawa 1976;
Toman R., Gotyk. Architektura-rzeźba-malarstwo, Olsztyn
2004.
Literatura uzupełniająca:
Skubiszewski P., Malarstwo karolińskie i przedromańskie,
Warszawa 1973;
Toman R., Sztuka romańska. Architektura, rzeźba, malarstwo,
Olsztyn 2004;
Ziemba A., Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500, t. 1,
Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich,
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki średniowiecznej powszechnej
Rok studiów II
Semestr studiów 1
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Ks. dr hab. Dariusz Tabor CR
Sposób realizacji Ćwiczenia
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Analiza stylistyczna i ikonograficzna dzieł sztuki
na podstawie prezentacji multimedialnej
M. 1
Kierowana lektura i analiza treści wybranych
tekstów na temat sztuki średniowiecznej
M. 2
Przygotowywanie przez studentów pisemnych
opracowań – podjecie prób rozwiązywania
niektórych problemów z zakresu sztuki
średniowiecznej
M. 3
Cele Celem przedmiotu jest uzyskanie pogłębionej wiedzy w
zakresie niektórych, węzłowych problemów sztuki
średniowiecznej europejskiej. Ma on również nauczyć
podstaw analizy stylistycznej i treściowej dziel sztuki
średniowiecznej oraz dać pewne podstawowe wskazania do
interpretacji , przede wszystkim treściowej tych dziel.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie z oceną:
1) aktywny udział w zajęciach;
2) przygotowanie trzech prac pisemnych, z których każda
zawierać ma odpowiedź na cztery pytania problemowe.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Sztuka anglosaska T. 1
Sztuka longobardzka T. 2
Sztuka karolińska T. 3
Sztuka ottońska T. 4
Sztuka romańska – rzeźba T. 5
Sztuka romańska – malarstwo T. 6
Sztuka gotycka – rzeźba T. 7
Sztuka gotycka – malarstwo T. 8
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
-Anglosaskie malarstwo książkowe i
-Anglosaska sztuka metalu
T. 1
-Malarstwo longobardzkie T. 2
-Malarstwo karolińskie przed śmiercią Karola
Wielkiego
T. 3
-Malarstwo karolińskie i po śmierci Karola
Wielkiego
-architektura ottońska
-ottońskie malarstwo książkowe
T. 4
-rzeźba francuska XII wieku
-rzeźba włoska XII wieku
-rzeźba niemiecka XII wieku
T. 5
-główne dzieła malarstwa książkowego XI-XII
wieku
T. 6
-rzeźba gotycka XII-XIV wieku nowe tematy
-rzeźba gotycka XII – XIV wieku ewolucja stylu
T. 7
-malarstwo XIV –XV wieku Francja
-malarstwo XIV-XV wieku Czechy
-malarstwo XIV – XV wieku Niemcy
T. 8
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student posiada
wiedzę na temat
zasadniczych
jakości
stylistycznych
sztuki
poszczególnych
epok
K_W02
T.1 – T.8 M. 1 Czynny udział w
zajęciach;
Praca pisemna
Student posiada
wiedzę na temat
historycznych,
kulturowych,
religijnych
uwarunkowań
sztuki
średniowiecznej
rożnych
okresów
K_W04 T. 1- T. 8 M. 2 M. 3; Czynny udział w
zajęciach;
Praca pisemna
Student potrafi
analizować i
interpretować
jakości
stylistyczne
dzieł sztuki
powstałych w
rożnych
epokach
średniowiecza
K_U02 T 1. – T 8 M. 1; M. 2 Czynny udział w
zajęciach;
Praca pisemna
Student K_U02 T. 1- T. 8 M. 1; M. 3 Czynny udział w
interpretuje
treści ideowe
dzieła i łączy je
z innymi
przejawami
kultury wieków
średnich.
zajęciach;
Praca pisemna
Student
przeprowadza
krytyczną
analizę i
interpretację
różnych
rodzajów dzieł
sztuki, stosując
oryginalne
podejścia,
uwzględniające
nowe
osiągnięcia
historii sztuki, w
celu określenia
ich znaczeń,
oddziaływania
społecznego
oraz miejsca w
procesie
historyczno-
kulturowym
K_U05: T. 1- T. 8 M. 1; M. 3 Czynny udział w
zajęciach;
Praca pisemna
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Białostocki J., Sztuka XV w. od Parlelów do Dürera, Warszawa
2010;
Filitz H., Das Mittelalter, „Propyläen Kunstgeschichte”, t. 5,
Berlin 1969;
Sauerländer W., Rzeźba średniowieczna, Warszawa 1978;
Simson O. von, Das hohe Mittelalter, „Propyläen
Kunstgeschichte”, t. 6, Berlin 1972;
Simson O. von, Katedra gotycka. Jej narodziny i znaczenie,
Warszawa 1989;
Skubiszewska M., Malarstwo Italii w latach 1250-1400,
Warszawa 1980;
Skubiszewski P., Sztuka Europy Łacińskiej od VI do IX w.,
Lublin 2001;
Świechowski Z., Nowak L., Gumiński B., Sztuka romańska,
Warszawa 1976;
Toman R., Gotyk. Architektura-rzeźba-malarstwo, Olsztyn
2004. Toman R., Sztuka romańska. Architektura, rzeźba,
malarstwo, Olsztyn 2004.
Literatura uzupełniająca:
Skubiszewski P., Malarstwo karolińskie i przedromańskie,
Warszawa 1973;
Ziemba A., Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500, t. 1,
Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich,
warszawa 2008; t. 2, Niderlandzkie malarstwo tablicowe
1430-1500, Warszawa 2011.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki średniowiecznej polskiej
Rok studiów II
Semestr studiów 3
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Ks. dr Szymon Tracz
Sposób realizacji Zajęcia w grupie ćwiczeniowej w Instytucie Historii Sztuki i
Kultury, kościołach Krakowa i muzeach
Wymagania wstępne i dodatkowe Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Analiza i interpretacja dzieła sztuki w grupie
ćwiczeniowej na podstawie prezentacji
multimedialnej
M. 1
Analiza i interpretacja dzieła sztuki w terenie lub w
muzeum
M. 2
Dyskusja problemowa M. 3
Cele Celem ćwiczeń jest nauczenie prawidłowej analizy i
interpretacji dzieł sztuki średniowiecznej w aspekcie
stylistycznym i ikonograficznym, a także przekazanie
pogłębionej wiedzy na temat wybranych zagadnień sztuki
średniowiecznej i wybranych grup dzieł.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie z oceną.
Warunkiem zaliczenia jest:
a) przygotowanie i przedstawienie dwóch prac pisemnych
połączonych z prezentacją multimedialną;
b) przygotowanie i zreferowanie treści związanych ze
wskazanym obiektem w terenie;
c) uczestnictwo w zajęciach.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
1) Architektura średniowieczna T. 1
2) Rzeźba średniowieczna T. 2
3) Średniowieczne malarstwo monumentalne i
tablicowe
T. 3
4) Średniowieczne malarstwo książkowe T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
1) Przedstawienie i właściwa analiza stylistyczna
wybranych średniowiecznych kościołów w
Małopolsce
T. 1
2) Przedstawienie i właściwa analiza-stylistyczno
ikonograficzna wybranych przykładów polskiej
rzeźby średniowiecznej
T. 2
3) Przedstawienie i właściwa analiza-stylistyczno
ikonograficzna wybranych przykładów
T. 3
średniowiecznego malarstwa monumentalnego i
tablicowego z regionu Małopolski
3) Przedstawienie i właściwa analiza-stylistyczno
ikonograficzna wybranych przykładów malarstwa
miniaturowego z terenów Polski
T. 4
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student zna i
rozumie
właściwą
terminologię,
poznaje
ikonografię
dzieł i ich treści
ideowe
K_W02;
K_W04.
T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo w
zajęciach
Student potrafi
datować i
właściwie
klasyfikować i
interpretować
pod względem
stylowym
zabytek
K_W04;
K_W07.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo w
zajęciach
Student zna i
rozumie
podstawowe
pojęcia i zasady
z prawa
autorskiego
K_W08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4 M.1; M.2; M.3. Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Student umie
sporządzać
opracowanie
pisemne, potrafi
wyszukiwać
informacje,
dokonywać
analizy
problemu, oceny
i selekcji
materiału
K_U01; K_U02;
K_U03.
T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Student potrafi
rozpoznać różne
rodzaje dzieł
K_U02; K_U05. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
sztuki oraz
przeprowadzić
ich krytyczną
analizę i
interpretację z
zastosowaniem
typowych
metod, w celu
określenia ich
znaczeń,
oddziaływania
społecznego,
miejsca w
procesie
historyczno-
kulturowym
prezentacji
multimedialnej
Student posiada
umiejętność
merytorycznego
argumentowania
z
wykorzystaniem
poglądów
innych autorów,
oraz
formułowania
wniosków
K_U06. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo w
zajęciach
Student posiada
umiejętność
przygotowania
typowych prac
pisemnych w
języku polskim,
dotyczących
zagadnień
szczegółowych,
z
wykorzystaniem
podstawowych
ujęć
teoretycznych, a
także różnych
źródeł
K_U08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo w
zajęciach
Student umie
przygotować
wystąpienia
ustne w języku
polskim,
dotyczące
zagadnień
K_U09 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo w
zajęciach
szczegółowych,
z
wykorzystaniem
podstawowych
ujęć
teoretycznych, a
także różnych
źródeł
Student ma
świadomość
zakresu swojej
wiedzy z
dziedziny
historii sztuki i
umiejętności
warsztatowych
oraz rozumie
potrzebę
dalszego,
ciągłego
rozwoju
kompetencji w
zakresie
fachowym,
ogólno
humanistyczny
m, jak też
kompetencji
personalnych i
społecznych
K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo w
zajęciach
Student potrafi
współdziałać i
pracować w
grupie,
przyjmując w
niej różne role
K_K02 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo w
zajęciach
Student
prawidłowo
identyfikuje i
rozstrzyga
dylematy
związane z
wykonywaniem
zawodu,
rozumie
konieczność
przestrzegania
norm etycznych
w pracy
K_K04 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie
pracy pisemnej;
Przygotowanie
prezentacji
multimedialnej
Uczestnictwo w
zajęciach
historyka sztuki
i popularyzacji
wiedzy z
zakresu historii
sztuki
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko, M. Arszyński,
T. 1-3, Warszawa 1995;
Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Kraków 1959;
Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1420-
1470, Warszawa 1981;
Gadomski J, Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1460-
1500, Warszawa 1988;
Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500-
1540, Warszawa –Kraków 1995;
Horzela D., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce
około 1440-1477, Kraków 2012;
Malarstwo gotyckie w Polsce, red. A.S. Labuda, K. Secomska,
T. 1-3, Warszawa 2004.
Miodońska B. Małopolskie malarstwo książkowe 1320-1540,
Warszawa 1993;
Walanus W., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce
1490-1540, Kraków 2006.
Literatura uzupełniająca:
Walczak M., Rzeźba architektoniczna w Małopolsce za czasów
Kazimierza Wielkiego, Kraków 2006;
Węcławowicz T., Krakowski kościół katedralny w wiekach
średnich. Funkcje i możliwości interpretacji, Kraków 2005;
Kębłowski J., Pomniki Piastów śląskich w dobie
średniowiecza, Wrocław 1971;
Wit Stwosz w Krakowie, red. L. Kalinowski, F. Stolot, Kraków
1987;
Wokół Wita Stwosza. Katalog wystawy w Muzeum Narodowym
w Krakowie, red. D. Horzela, A. Organisty, Kraków 2005.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Historia sztuki średniowiecznej polskiej
Rok studiów I
Semestr studiów 2
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby Ks. dr Szymon Tracz
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Zajęcia terenowe M. 3
Cele Zapoznanie studentów z rozszerzoną terminologią z zakresu
historii sztuki średniowiecznej polskiej w epoce romańskiej.
Wyróżnienie i omówienie podstawowych zagadnień i zjawisk
artystycznych zachodzących na ziemiach polskich od X do 2.
poł. XIII w. oraz odniesienie ich do tych samych procesów
występujących w innych miejscach Europy, a także podanie
zagadnień wstępnych do polskiej sztuki gotyckiej.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie na podstawie kolokwium kończącego semestr oraz
uczestnictwa w dyskusjach problemowych
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
1) Kultura artystyczna przed powstaniem państwa
polskiego
T. 1
2) Polska architektura romańska T. 2
3) Rzeźba romańska w Polsce T. 3
4) Romańskie rzemiosło artystyczne w Polsce T. 4
5) Romańskie zespoły malarstwa ściennego oraz
kodeksy iluminowane w Polsce
T. 5
6) Wprowadzenie do polskiej sztuki gotyckiej T. 6
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
1) Ogólne omówienie kultury artystycznej przed
powstaniem państwa polskiego, z zaakcentowaniem
wpływów kultur ościennych oraz przedstawieniem
charakterystycznych cech kultury słowiańskiej.
T. 1
2) Przedstawienie zagadnień związanych z
kształtowaniem się polskiej architektury romańskiej
- rotundy i palatia, katedry i kolegiaty XI i XII w.,
kościoły grodowe oraz architektura cysterska i
mendykancka XIII w.
T. 2
3) Scharakteryzowanie najważniejszych zespołów
rzeźby romańskiej w Polsce i omówienie głównych
T. 3
nurtów stylistycznych-artystycznych
4) Omówienie najważniejszych przykładów
romańskiego rzemiosła artystycznego w Polsce
(drzwi brązowe, paramenty liturgiczne)
T. 4
5) Scharakteryzowanie polskiego malarstwa
ściennego oraz przedstawienie najważniejszych
romańskich kodeksów iluminowanych w zbiorach
polskich.
T. 5
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student ma
podstawową
wiedzę o
miejscu i
znaczeniu
historii sztuki w
systemie nauk
oraz ich
specyfice
przedmiotowej i
metodologicznej
K_W01 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
Student zna i
rozumie
terminologię z
zakresu historii
sztuki
K_W02 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
Student ma
uporządkowaną
wiedzę ogólną
oraz
szczegółową, z
zakresu sztuki
romańskiej, jej
periodyzacji,
głównych
kierunkach jej
rozwoju oraz
tematyki i
ikonografii
K_W03;
K_W04;
K_W06.
T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
Student zna i
rozumie
podstawowe
metody analizy i
interpretacji
K_W07. T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium
końcowe
Dyskusja
problemowa
dzieł sztuki
romańskiej
Student potrafi
wyszukiwać,
analizować,
oceniać,
selekcjonować i
użytkować
informacje w
zakresie historii
sztuki
romańskiej z
wykorzystaniem
różnych źródeł i
sposobów
K_U01 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
Student umie
rozpoznać różne
rodzaje dzieł
sztuki
romańskiej oraz
przeprowadzić
ich krytyczną
analizę i
interpretację z
zastosowaniem
typowych
metod, w celu
określenia ich
znaczeń,
oddziaływania
społecznego,
miejsca w
procesie
historyczno-
kulturowym
K_U05 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
Student posiada
umiejętność
merytorycznego
argumentowania
, z
wykorzystaniem
poglądów
innych autorów,
oraz
formułowania
wniosków
K_U06 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5;
M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
Student ma
świadomość
zakresu swojej
wiedzy z
K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium
końcowe;
Dyskusja
problemowa.
zakresu sztuki
romańskiej i
umiejętności
warsztatowych
oraz rozumie
potrzebę
dalszego,
ciągłego
rozwoju
kompetencji w
zakresie
fachowym,
ogólno
humanistyczny
m, jak też
kompetencji
personalnych i
społecznych
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Drzwi gnieźnieńskie, red. M. Walicki, T. 1-3, Wrocław 1956;
Historia sztuki polskiej, red. T. Dobrowolski, T. I.,
Średniowiecze, Kraków 1965;
Mroczko T., Polska sztuka przedromańska i romańska,
Warszawa, 1978;
Sztuka polska przedromańska i romańska do schyłku XIII wiek,
red. M. Walickiego, Warszawa 1971;
Świechowski Z., Sztuka romańska w Polsce, Warszawa 1990.
Literatura uzupełniająca:
Ginter T., Działalność fundacyjna księcia Mieszka III Starego,
Kraków 2008;
Pianowski Z., Sedes regni proncipales: Wawel i inne
rezydencje piastowskie do połowy XIII wieku na tle
europejskim, Kraków 1994;
Początki architektury monumentalnej w Polsce: Materiały
sesji naukowej Gniezno 20-21 listopada 2003, Gniezno 2004;
Źródła kultury duchowej Krakowa, Archiwum i Biblioteka
Krakowskiej Kapituły Katedralnej, Kraków 2007.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Historia sztuki średniowiecznej polskiej
Rok studiów II
Semestr studiów 3
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby Ks. dr Szymon Tracz
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Zajęcia terenowe M. 3
Cele Zapoznanie studentów z rozszerzoną terminologią z zakresu
historii sztuki średniowiecznej polskiej w epoce gotyckiej.
Wyróżnienie i omówienie podstawowych zagadnień i zjawisk
artystycznych zachodzących na ziemiach polskich od 2. poł.
XIII w. do pocz. XVI w. oraz odniesienie ich do tych samych
procesów występujących w innych miejscach Europy.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Egzamin ustny lub pisemn
1. Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji dzieła sztuki oraz
omówienie związanej z nim problematyki artystycznej w
zakresie, w którym problematyka ta jest ujmowana w
podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz rozpoznania i
właściwego scharakteryzowania związanych z danym dziełem
zagadnień historyczno-artystycznych, oceniana jest także
umiejętność posługiwania się właściwą terminologią oraz
wiedza na temat historyczno-kulturowego kontekstu danego
zjawiska artystycznego (znajomość podstawowych faktów z
zakresu topografii, historii, religii, filozofii i kultury literackiej
epoki)
2. Przedstawienie dwóch wybranych zagadnień z zakresu
historii sztuki gotyckiej, z uwzględnieniem charakterystyki
zachodzących procesów artystycznych w oparciu o treści
zawarte w podstawowej literaturze przedmiotu.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
1) Architektura gotycka w Polsce T. 1
2) Rzeźba gotycka w Polsce T. 2
3) Gotyckie malarstwo monumentalne w Polsce T. 3
4) Gotyckie malarstwo tablicowe w Polsce T. 4
5) Gotyckie złotnictwo w Polsce T. 5
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
1) Omówienie rozwoju polskiej architektury
gotyckiej oraz procesów jej kształtowania się w
T. 1
poszczególnych dzielnicach: Śląska, Małopolski,
Ziemiach Ruskich Korony, Wielkopolski, Pomorza
Zachodniego i Wschodniego oraz Mazowsza i
Wielkiego Księstwa Litewskiego od 2. poł. XIII w.
do pocz. XVI w.
2) Przedstawienie zagadnień związanych z
rozwojem polskiej rzeźby gotyckiej w
poszczególnych dzielnicach: Śląska, Małopolski,
Wielkopolski, Pomorza Zachodniego i
Wschodniego oraz ukazanie kształtujących ją
nurtów stylistycznych i warsztatowych na
przestrzeni od koń. XIII w. do pocz. XVI w.
T. 2
3) Scharakteryzowanie i omówienie wybranych
zespołów gotyckiego malarstwa ściennego w Polsce
od 2. poł. XIII w. do 1. poł. XVI w., w
poszczególnych dzielnicach: Śląska, Małopolski,
Wielkopolski, Pomorza Zachodniego i
Wschodniego
T. 3
4) Przedstawienie najważniejszych nurtów
artystycznych i warsztatowych kształtujących
gotyckie malarstwo tablicowe w Polsce od XIV do
1. poł. XVI w. na Śląsku, w Małopolsce,
Wielkopolsce oraz Pomorzu Zachodnim i
Wschodnim.
T. 4
5) Omówienie wybranych przykładów gotyckiego
złotnictwa oraz kształtujących go procesów.
T. 5
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student ma
podstawową
wiedzę o
miejscu i
znaczeniu
historii sztuki w
systemie nauk
oraz ich
specyfice
przedmiotowej i
metodologicznej
K_W01 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa.
Student zna i
rozumie
K_W02 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;
Dyskusja
terminologię z
zakresu historii
sztuki
problemowa.
Student ma
uporządkowaną
wiedzę ogólną
oraz
szczegółową, z
zakresu sztuki
romańskiej, jej
periodyzacji,
głównych
kierunkach jej
rozwoju oraz
tematyki i
ikonografii
K_W03;
K_W04;
K_W06.
T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa.
Student zna i
rozumie
podstawowe
metody analizy i
interpretacji
dzieł sztuki
romańskiej
K_W07. T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa
Student potrafi
wyszukiwać,
analizować,
oceniać,
selekcjonować i
użytkować
informacje w
zakresie historii
sztuki
romańskiej z
wykorzystaniem
różnych źródeł i
sposobów
K_U01 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa.
Student umie
rozpoznać różne
rodzaje dzieł
sztuki
romańskiej oraz
przeprowadzić
ich krytyczną
analizę i
interpretację z
zastosowaniem
typowych
metod, w celu
określenia ich
znaczeń,
K_U05 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa.
oddziaływania
społecznego,
miejsca w
procesie
historyczno-
kulturowym
Student posiada
umiejętność
merytorycznego
argumentowania
, z
wykorzystaniem
poglądów
innych autorów,
oraz
formułowania
wniosków
K_U06 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5;
M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa.
Student ma
świadomość
zakresu swojej
wiedzy z
zakresu sztuki
romańskiej i
umiejętności
warsztatowych
oraz rozumie
potrzebę
dalszego,
ciągłego
rozwoju
kompetencji w
zakresie
fachowym,
ogólno
humanistyczny
m, jak też
kompetencji
personalnych i
społecznych
K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4; T. 5.
M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;
Dyskusja
problemowa.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko, M. Arszyński,
T. 1-3, Warszawa 1995;
Błażejewska A., Rzeźba w Prusach Krzyżackich do połowy
XIV w. Źródła stylu, Toruń 2012;
Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Kraków 1978;
Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1420-
1470, Warszawa 1981;
Gadomski J, Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1460-
1500, Warszawa 1988;
Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500-
1540, Warszawa –Kraków 1995;
Historia sztuki polskiej, red. T. Dobrowolski, T. I.,
Średniowiecze, Kraków 1965;
Horzela D., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce
około 1440-1477, Kraków 2012;
Malarstwo gotyckie w Polsce, red. A.S. Labuda, K. Secomska,
T. 1-3, Warszawa 2004;
Samek J., Polskie rzemiosło artystyczne – średniowiecze,
Warszawa 2000;
Walanus W., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce
1490-1540, Kraków 2006.
Literatura uzupełniająca:
Jakubek-Raczkowska M., Rzeźba gdańska przełomu XIV i XV
w., Warszawa 2006;
Labuda A.S., Malarstwo tablicowe w Gdańsku w 2. poł. XV w.,
Warszawa 1979;
Olszewski A.M., Pierwowzory graficzne późnogotyckiej sztuki
małopolskiej, Ossolineum 1975;
Późny Gotyk. Studia nad sztuką przełomu średniowiecza i
czasów nowych, red. Szczęsny Dettloff, Warszawa 1965;
Szczepkowska-Naliwajek K., Złotnictwo gotyckie Pomorza
Gdańskiego, Ziemi chełmińskiej i Warmii, Wrocław-Kraków,
1987.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Wstęp do historii sztuki – ćwiczenia (średniowiecze)
Rok studiów I
Semestr studiów 2
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Joanna Ziętkiewicz-Kotz, ks. dr Szymon Tracz
Sposób realizacji Ćwiczenia
Wymagania wstępne i dodatkowe Zaliczenie wykładu ze wstępu do historii sztuki
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne Korekta sporządzanych przez
studentów opracowań
pisemnych.
M. 1
Ćwiczenia terenowe. M. 2
Dyskusja. M. 3
Lekcja biblioteczna. M. 4
Prezentacje multimedialne. M. 5
Cele Celem zajęć jest wykształcenie u studentów praktycznych
umiejętności typowych w pracy historyka sztuki.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie z oceną. Warunkiem zaliczenia jest regularne
uczęszczanie na zajęcia (dopuszczalne są dwie
nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze), aktywny w
nich udział oraz złożenie dwóch opracowań pisemnych w
formie zaaprobowanej przez prowadzącego. Nota końcowa
obejmuje ocenę pracy (pod względem merytorycznym,
warsztatowym i formalnym), a także aktywność i frekwencję
studenta na zajęciach.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Przedmiot służy praktycznemu wprowadzeniu studenta w
warsztat historyka sztuki i ogólnemu przygotowaniu do pracy
badawczej.
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Kształcenie umiejętności opisu zabytku oraz
określania czasu i miejsca jego powstania.
T. 1
Zapoznanie studentów z pozycjami
bibliograficznymi, bazami danych, fototekami i
innymi zasobami internetowymi niezbędnymi w ich
dalszych studiach i praktyce zawodowej.
T. 2
Lekcje biblioteczne (Biblioteka Jagiellońska,
biblioteki UPJP II).
T. 3
Sporządzenie pracy pisemnej. T. 4
Ćwiczenia terenowe. T. 5
Efekty kształcenia
zdefiniowane dla
Odniesienie do
kierunkowych
Treści kształcenia
omawiane w
Metody i
narzędzia
Sposoby
sprawdzania
przedmiotu efektów
kształcenia
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego
efektu kształcenia
dydaktyczne osiągnięcia
założonego efektu
Student potrafi
sporządzić opis
dzieła sztuki
średniowiecznej,
określić czas i
miejsce jego
powstania
K_W02; K_U02;
K_U08; K_K01
T. 1, T. 5 M.1, M. 2, M. 3,
M. 5
Ocena w toku
dyskusji podczas
zajęć oraz na
podstawie pracy
pisemnej.
Student zna
podstawowe
podręczniki i
źródła
internetowe
niezbędne w
dalszych studiach.
K_U01 T. 2, T. 3 M. 1, M. 4, M. 5 Ocena w toku
dyskusji podczas
zajęć oraz na
podstawie pracy
pisemnej.
Student nabywa
umiejętność
sporządzenia
typowej pracy
pisemnej
zawierającej stan
badań, dzieje i
opis dzieła
K_W02; K_U02;
K_U08; K_W08
T. 1, T. 2, T. 3, T.
4
M. 1, M. 3, M. 5 Ocena na
podstawie pracy
pisemnej.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. IV, cz. I-X, Kraków
1965-2005;
Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, wyd. 1-5, Kraków 1950-
1978
Encyklopedia Krakowa, Warszawa-Kraków 2000.
Literatura uzupełniająca:
Literatura dostosowywana jest indywidualnie do tematów prac
pisemnych.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki
Nazwa przedmiotu Historia technik artystycznych
Rok studiów I
Semestr studiów 2
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr hab. Andrzej Włodarek, prof. UPJPII
Sposób realizacji Wykład konwersatoryjny
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Zajęcia w terenie, w muzeach M. 3
Cele Podczas zajęć studenci zapoznają się z najważniejszymi
technikami artystycznymi i ich dziejami, w zakresie
architektury, rzeźby i malarstwa
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie z oceną. Obecność na zajęciach i test sprawdzający
wiedzę o podstawowych technikach artystycznych
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Materiały technologiczne T. 1
Techniki malarskie T. 2
Techniki rzeźbiarskie T. 3
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Materiały i techniki murów kamiennych i
ceglanych, konstrukcje drewniane, murowane,
stalowe, żelbetowe (watki murów, sklepienia,
kopuły, wiązania dachowe, typy dachów, pokrycia
dachowe).
T. 1
Techniki malarskie (pastel, akwarela, tempera, olej,
enkaustyka, mozaika, witraż; malarstwo
monumentalne, tablicowe, sztalugowe,
miniaturowe), graficzne (drzeworyt, miedzioryt,
akwatinta, mezzotinta, staloryt).
T. 2
Techniki rzeźbiarskie (materiał, narzędzia, rzeźba w
drewnie, kamieniu, odlewnictwo w metalu).
T. 3
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
kształcenia
Student poznaje
terminologię
związaną z
omawianą
problematyką
K_W03
T. 1 – T. 3 M.1-M.3 Test pisemny
Student ma
świadomość
zachodzących
przemian
związanych z
rozwojem
historycznym i
przemianami
stylowymi
K_W04 T. 1 – T. 3 M.1-M.3 Test pisemny
Student potrafi
analizować
dzieło sztuki
pod względem
rozpoznania
użytych technik
K_W07 T. 1 – T. 3 M.1-M.3 Test pisemny
Student potrafi
interpretować
techniki pod
kątem
datowania dzieła
sztuki i rozumie
problematykę w
kontekście
historyczno-
kulturowym
K_W04; K_K01 T. 1 – T. 3 M.1-M.3 Test pisemny
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Borusiewicz W., Budownictwo murowane w Polsce, Warszawa
– Kraków 1985 (lub kolejne wydania);
Słownik terminologiczny sztuk pięknych (pod red. S.
Kozakiewicza) Warszawa 1974 (lub kolejne wydania);
Kalinowski K., Warsztat barokowego rzeźbiarza, „Artium
Quaestiones” 7, 1995, s. 103-140;
Krejca A., Techniki sztuk graficznych, Warszawa 1984;
Teissig K., Techniki rysunku. Warsztat artysty, Warszawa
1982;
Werner J., Podstawy technologii malarstwa i grafiki,
Warszawa-Kraków 1981 (lub kolejne wydania);
Witruwiusz, O Architekturze ksiąg dziesięć, (tłum. K.
Kumaniecki, Wstęp: A. Sadurska) Warszawa 2004.
Literatura uzupełniająca: Doerner M., Materiały malarskie i ich zastosowanie,
Warszawa 1975;
Frazik J.T., Ze studiów nad warsztatem architekta i
budowniczych w średniowieczu, Kraków 1990;
Krótka nauka budownictwa dworów pałaców, zamków podług
nieba i zwyczaju polskiego (oprac. A. Miłobędzki), Warszawa
1957;
Ślesiński W., Techniki malarskie. Spoiwa mineralne,
Warszawa 1983;
Ślesiński W., Techniki malarskie. Spoiwa organiczne,
Warszawa 1984;
Tylewicz A., Sztuka pozłotnictwa, Poznań 2007.