Post on 30-Mar-2020
GEMEENTERAAD 17 DECEMBER 2018
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Geachte dames en
heren, goedenavond. Hartelijk welkom op onze allerlaatste
gemeenteraad van deze legislatuur. We zijn maandag 17 december 2018
en ik open hierbij de openbare vergadering van de gemeenteraad.
Mag ik eerst en vooral uw toestemming vragen om de agenda in te
delen in A- en B-punten zoals voorgesteld? Geen bezwaren? Dan is dat
goedgekeurd. Dank u wel.
Mevrouw de algemeen directeur, u hebt een kantmelding van de notulen
aangebracht?
Mevrouw Mieke Hullebroeck, algemeen directeur. Ja inderdaad,
burgemeester. En ik beloof dat het de eerste en de laatste keer zal
zijn dat ik doe alsof ik een kantmelding heb en er eigenlijk geen
heb.
We zijn eigenlijk iets anders van plan, burgemeester. Het is
inderdaad onze allerlaatste gemeenteraad van het jaar, van de
legislatuur. Maar het is ook de allerlaatste gemeenteraad onder uw
voorzitterschap en dat is toch ook heel belangrijk. De allerlaatste
gemeenteraad onder uw leiderschap laten we natuurlijk niet zomaar
voorbijgaan.
Beste aanwezigen, beste gemeenteraadsleden, beste schepenen, beste
mensen hier in de zaal, ik heb het voorrecht gehad, Daniël, om twee
jaar intensief met u te mogen samenwerken en uw heldere leiderschap
en uw rechttoe-rechtaan-aanpak zijn legendarisch. Tot de essentie
kunnen komen in de meest complexe dossiers en toekomstvisies
formuleren. Samen beslissingen nemen, luisteren naar het team en
collegiaal beslissen. Dat hebben wij u meer dan eens zien doen en
dat zijn cruciale eigenschappen voor een leider en een burgervader
tout court. U staat bekend voor uw sterke doorzettingsvermogen.
Zelfs gezondheids- en andere perikelen weerhielden u er niet van om
steeds volop en met grote betrokkenheid onze stad te besturen. Uw
drive is ongezien. Met zoveel energie en inzet vertegenwoordigt u
onze stad in binnen- en buitenland. Het zou mij te ver leiden om al
uw realisaties op te sommen, doorheen uw lange carrière, maar uw
drijvende kracht wordt wel in binnen- en buitenland erkend.
Ikzelf heb dat nog recentelijk mogen ondervinden in Edinburgh,
tijdens de bijeenkomst van Eurocities, waar u als aftredend
voorzitter gehuldigd werd door steden en gemeenten en burgemeesters
van gans Europa. Dat was een heel bijzonder moment en het is dankzij
uw inzet en uw netwerk en uw bevlogenheid, dat Gent daar opnieuw is
verkozen als lid van de raad van bestuur in dat toch zeer
belangrijke Europese netwerk.
Vorige week al, in het Kanaalzone-gemeenteoverleg, waren alle
partners in het grensoverschrijdende netwerk lovend over u en uw
werk. Dus ik wil u niet alleen het allerbeste toewensen, Daniël, in
uw persoonlijke toekomst, hopelijk zeer boeiend en iets meer
ontspannend, maar ik wil u ook namens alle medewerkers en alle
diensten van de Stad Gent oprecht bedanken.
We hebben uiteraard een attentie voor u, Daniël. Maar eerst hebben
we nog een kleine verrassing voorzien. En als alles goed gaat, zou
die verrassing nu ongeveer de gemeenteraad zou binnenwandelen.
Voilà, daar is hij.
(Applaus)
De heer Frank Beke. Mijnheer de burgemeester, beste Daniël, dames en heren schepenen en raadsleden, mevrouw de algemeen directeur: soms
haalt men voor een speciale gelegenheid een oud paard nog eens van
stal. En zo heeft men mij gevraagd om burgemeester Daniël Termont
kort te huldigen en te bedanken voor al wat hij voor de Stad Gent
heeft gedaan. U weet het: oude paarden zijn niet meer geschikt om
lange afstanden te lopen en ik moet mijn tijd beperken. Toch zal het
niet gemakkelijk zijn om in een kort bestek de verdiensten van
Daniël Termont te vatten.
2
Bovendien zal ik het niet hebben over de hechte persoonlijke band
die Daniël en mij bindt. Ooit was ik als beginnend leraar aan de
Stedelijke Handelsschool zijn leraar Nederlands en Duits. En ik laat
het aan u over, dames en heren, om te oordelen of ik in mijn
pedagogische taak ben geslaagd.
Nu, later leerde ik Daniël kennen bij de Mutualiteit van Jonge
Arbeiders, waarvan hij later arrondissementeel secretaris werd. Nu,
samen militeerden wij bij de Jonge Socialisten en in de Partij, een
partij die toen nog de Belgische Socialistische Partij heette. En
wat we daarbuiten allemaal samen hebben uitgespookt, dames en heren,
ga ik u vanavond niet vertellen, want dan zou ik zeker veel te lang
aan het woord blijven.
Daniël Termont had het geluk om nog piepjong, onmiddellijk na de
grote gemeentefusies van 1976, in de Gentse gemeenteraad te worden
verkozen. Een raad die toen heel strak werd geleid door burgemeester
Placide De Paepe. Ik heb het niet nagegaan, maar er zullen weinig
mensen zijn die zo lang als Daniël in de gemeenteraad van Gent
hebben gezeten. Tel maar uit: 42 volle jaren werden het. En onder
burgemeester Monsaert verzeilden de socialisten in de oppositie en
aangemoedigd, neen, ik moet zeggen eerder aangevuurd door Gilbert
Temmerman, hebben wij toen de basis gelegd voor wat de hele omslag
in de Gentse politiek zou gaan betekenen.
Dames en heren, onder Paars werd Daniël Termont eerst fractieleider,
later schepen en uiteindelijk burgemeester. Hij had zich ontpopt tot
een geduchte kenner van de energiesector, droeg danig bij tot de
ontplooiing van onze haven, gaf de Gentse Feesten een vernieuwd elan
en haalde uiteindelijk 44.561 voorkeurstemmen, een uitzonderlijk
persoonlijk resultaat, bij de verkiezingen van 2012.
En hij werd zowaar verkozen tot de tweede beste burgemeester van de
wereld. Internationaal gaf hij onze stad meer glans door zijn
voorzitterschap van Eurocities.
3
Dames en heren, er zullen bitter weinig burgemeesters zijn die in de
periode dat zij de raad en het college hebben mogen leiden, zo sterk
een stempel op de ontwikkeling van de stad hebben gedrukt. Het
inwonersaantal steeg al, maar uit objectief onderzoek blijkt dat die
inwoners doorgaans ook best graag in deze stad leven. En door het
verder uitdiepen van het proces van burgerparticipatie, kunnen zij
actief mee gestalte geven aan het beleid.
Dames en heren, de twaalf jaar dat Daniël Termont burgemeester was,
veranderde onze stad enorm van uitzicht. Er kwamen prachtige
gebouwen bij. Voor de vuist weg denk ik aan een STAM en aan een
Ghelamco Arena, de Stadshal en De Krook zijn pareltjes van
hedendaagse architectuur. De haven fusioneerde dan met Vlissingen en
Terneuzen tot de North Sea Port en de nieuwe zeesluis komt er. Een
langgekoesterde droom werd aldus werkelijkheid.
En ook landschappelijk ging de stad er in al die tijd bijzonder op
vooruit. Na jaren van vertwijfeld wachten, werd de Reep weer
opengelegd en kwamen er ontelbare hectaren groen bij. Ik denk pakweg
aan het Ter Durmenpark,. Sint-Baafskouter, het Parkbos en de
Gentbrugse Meersen. Het gedurfde circulatieplan zorgde er alvast
voor dat de Gentse binnenstad kan herademen en de vele
stedenbouwkundige ingrepen en heraanleg van tal van straten en
pleinen moet ik hier noodgedwongen onverlet laten. De tijd is
daarvoor te krap bemeten.
Nu, beste Daniël, de laatste jaren van je burgemeesterschap waren
niet meteen de gelukkigste. Je had met zware gezondheidsproblemen te
kampen en dag in dag uit ten dienste staan van de medemens, is
inderdaad een loodzware verantwoordelijkheid. Je had het bovendien
moeilijk met wat je ervaarde als een verruwing van politieke zeden
en van het publieke debat.
Gelukkig ben je nu weer fit en wel. En je kunt terugblikken op een
schitterende politieke loopbaan. Het besef dat je het mooiste ambt
dat er bestaat hebt bekleed, namelijk burgemeester te mogen zijn van
deze fiere stad, moet je heel veel plezier doen. Ook al heb je, net
4
als ik, een aantal problemen onvoldoende kunnen aanpakken. Je bent
ongetwijfeld erover bezorgd dat welzijn en welvaart in onze stad nog
zo ongelijk zijn verdeeld. Ik weet niettemin dat je naar beste
vermogen hebt gehandeld. Men kan van een mens niet meer verlangen.
Zelfs een zeer getalenteerde burgemeester, met een ongeziene
werkkracht als jij, kan de samenleving niet zomaar veranderen.
Geniet van je pensioen, Daniël. Leer pianospelen en probeer bij het
zingen de juiste toon aan te houden.
(Applaus)
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Zet u maar weer, want anders gaan we te veel tijd verliezen. Dat we kunnen werken, zo
spoedig mogelijk.
Maar natuurlijk, het is een verrassing voor mij, maar u kent mij hè.
Ik voelde toch wel nattigheid aan mijn ellebogen: er zal hier wel
iets te doen zijn vanavond; voor mij de laatste gemeenteraad, daarom
heb ik toch een paar woorden voorbereid.
Ik wil uiteraard u in de eerste plaats bedanken, collega’s, het
college, mevrouw de algemeen directeur, beste Frank, merci voor de
mooie woorden. Bedankt voor de schitterende hulde. Trouwens, dames
en heren, over de doden en degenen die verlaten zal er nooit een
negatief woord gezegd worden. Geloof mij. Het zal uitsluitend goed
zijn, wat hier ook het geval is.
Ik wil u in ieder geval zeggen, dames en heren, met de hand op mijn
hart, en ik herhaal nog eens wat ook de laatste jaren veel in deze
raad is te pas gekomen: ik kan iedereen recht in de ogen kijken en
ik ben bijzonder fier op wat ik heb gerealiseerd en op het werk dat
ik gedaan heb. Ik heb als politicus in elk van de functies die ik
opgenomen heb, en ook trouwens in mijn beroepscarrière, altijd
geprobeerd om alles uit de kast te halen, om keihard te werken, te
proberen het best mogelijke resultaat te hebben. Altijd met het
vooruitzicht om de mensen zoveel mogelijk ten dienste te zijn. Ik
5
kom uit het mutualiteitswezen, zoals u weet, en dat is een beetje
hetzelfde als de politiek: ge staat ten dienste van de mensen en ge
werkt keihard voor de mensen. En dat is wat ik heb proberen te doen.
Ik ben begonnen als raadslid in de oppositie. Frank heeft daar net
even naar verwezen. Ik ben raadslid geweest in de meerderheid, ik
ben fractieleider geweest in een meerderheidsfractie. Ik ben twaalf
jaar schepen geweest en ik ben twaalf jaar burgemeester geweest. Ik
ben nog een van de weinige producten die de kans gehad heeft om al
zeer jong te mogen opgroeien naar een toppositie op latere leeftijd
en ik heb het geluk gehad om bijzonder veel te mogen leren en cours
de route, bij wijze van spreken. Ik heb ook de kans gehad om in mijn
partij en politiek door te groeien.
Ik moet u daar wel bij zeggen, dames en heren, en dat is ook geen
geheim, iedereen weet dat: ik ben een socialist en ik ben
burgemeester. Ik ben socialist in hart en nieren en ik zal altijd
socialist zijn en socialist blijven en ik zal daar steeds blijven in
geloven. Maar begrijp mij niet verkeerd, dames en heren collega’s,
het gaat niet enkel over mijzelf op persoon, maar ik wil u zeggen
dat ik in mijn functie als burgemeester altijd heb getracht om echt
een burgervader te zijn van elke Gentenaar, zonder onderscheid. Ook
voor hen die niet voor mij gestemd hebben en zelfs voor hen die mij
uitmaken, als ze niet akkoord zijn, of die naar mij schelden, omdat
zij vinden dat ik een aantal beslissingen heb genomen die niet
overeenstemmen met zoals zij denken dat het zou moeten zijn.
En wat dat laatste betreft, dames en heren, de overgrote meerderheid
van de Gentenaars zijn wel zeer redelijke en degelijke mensen. Als u
maar luistert en uitlegt waarom ge iets niet kunt beslissen, waarom
ge iets niet doet, evenzeer als waarom ge wel een beslissing neemt
en waarom ge het wel doet.
Ik heb ook, dames en heren, ik wil daar toch nog even aan
herinneren, altijd 100% voor Gent gekozen. Ik ben drie keer verkozen
geweest in de parlementen, zowel het Vlaams Parlement als het
Federaal Parlement. Ik heb dat altijd aan mij laten voorbijgaan. Ik
6
heb mij niet laten verkassen naar het Vlaams Parlement of naar het
Federaal Parlement. Ik heb daar absoluut geen spijt van. Het
tegendeel is waar. Dat heeft mij toegelaten om gedurende 24 uur per
dag burgemeester van Gent te zijn en 24 uur per dag tussen de mensen
te zijn.
We hebben in Gent inderdaad veel kunnen veranderen, Frank heeft al
naar een aantal dingen verwezen. De palmares is bijzonder mooi. En
Gent is tijdens die 42 jaar, dat zal iedereen ongetwijfeld erkennen,
grondig veranderd. We zijn van een grijze industriestad een
sprankelende, vrolijke, jonge, moderne, duurzame stad geworden. We
hebben een uitstekende reputatie in binnen- en buitenland. Dat is
eigenlijk niet voldoende geweten, denk ik. Er wordt nogal
schertsend, soms, over gedaan van: ja, Eurocities en Europa, maar ik
kan u verzekeren dat de reputatie van onze stad bijzonder hoog is.
Nu, het is vanzelfsprekend, dames en heren, dat al die verdiensten,
ik dat niet verdien. Ik bedoel: dat is niet de verdienste van mij
alleen. Dat is niet de verdienste van één man. Dat is de verdienste
van een collegialiteit in het college. Dat is een verdienste waar we
allemaal samen aan hebben gewerkt. Dat is vooral de verdienste van
onze ambtenaren. We hebben schitterende ambtenaren, dames en heren,
vergeet dat niet, degenen die in de gemeenteraad blijven zitten. We
hebben uitstekende medewerkers in alle domeinen. We hebben
schitterende mensen. We hebben de bedrijven. We hebben ongelooflijk
enthousiaste bedrijfsleiders hier in de regio. We hebben in Gent
schitterende bedrijven die voor veel tewerkstelling zorgen. Onze
onderwijsinstellingen, dat hoef ik u niet te zeggen, hoe dynamisch
die zijn. Het middenveld in onze stad is sterk en moeten we blijven
ondersteunen. De bewonersgroepen, de duizenden individuele creatieve
Gentenaars en natuurlijk tot slot, dames en heren, u zelf als
gemeenteraadsleden.
Dit moment, hier vanavond, is natuurlijk maar een momentopname. Het
einde van de legislatuur. En ik zou eigenlijk alle collega’s en
raadsleden die ik in de laatste 42 jaar heb gekend en heb meegemaakt
en sommigen van wie ik heel veel vriendschap heb ervaren in de
7
lokale politiek, moeten bedanken. Bij dezen wil ik hulde brengen aan
al die mannen en die vrouwen die in de afgelopen 42 jaren met mij
samen, de oude banken die er nog stonden en de nieuwe installaties
hier, hebben bezet.
Maar ik wil uiteraard toch nog heel even persoonlijk worden, voor de
mensen die er wel zijn, die tot vandaag nog deel uitmaken van de
gemeenteraad. Bedankt zou ik zeggen, dames en heren collega’s, zowel
van de oppositie als van de gemeenteraad. Bedankt namens alle
Gentenaars voor uw harde werk. Bedankt voor al uw vragen. Bedankt
voor uw tussenkomsten, uw voorstellen, voor de suggesties. De ene
was beter dan de andere, maar goed, ge neemt dat daarbij. Ge moet
daar rekening mee houden. Maar ik wil u wel zeggen dat vele mensen
dat ook niet weten, die zeggen: oh gemeenteraadslid, dat is niet
moeilijk, ge zit daar op een stoel en ge zit daar op uw gemak. Maar
men vergeet dat velen onder u acht tot tien avonden per maand hier
zitten. Volle avonden die ge niet aan andere dingen kunt besteden,
die ge niet aan uw familie kunt besteden, die ge niet aan uw
kinderen of uw ouders kunt besteden. Daarom denk ik dat we u niet
genoeg kunnen bedanken, dames en heren, voor uw werk.
En sta mij toch toe dat ik iets meer zeg over de collega’s die samen
met mij om de een of andere reden uit het college verdwijnen, want
met die mensen heb ik de meeste tijd doorgebracht hier, de collega’s
van het college. Ja, voor de meesten is dit meer hun thuis. Als ge
rekening houdt met het aantal uren dat we hier samen hebben
doorgebracht, zullen de leden die hier op die banken zitten
waarschijnlijk meer uren hier doorgebracht hebben dan thuis.
Er zijn vier collega’s die ons verlaten. Ik wil eerst en vooral
Martine De Regge bedanken. Martine, bedankt. Ge zijt raadslid sinds
1989. Schepen sinds september 1995. Gij wordt de Rode Pasionaria
genoemd, die graag ruzie maakt met de oppositie te rechterzijde.
Niet omwille van ruzie op zich, maar altijd omwille van uw
overtuiging, omwille van de solidariteit met hen die het minder goed
hebben. En dat siert u.
8
Resul, bedankt. Ge weet het: mij niet alleen, spijt het. Het spijt
zeer veel mensen dat ge die beslissing hebt genomen om geen lid van
het college meer te zijn. Ge zijt raadslid sinds 2007 en ge zijt
schepen sinds 2009. Ze noemen u de Turkse Termont. Dat is iets
Frank, ik zou niet weten waar dat aan ligt, maar toch wordt dat
gezegd. Maar het is misschien omdat ge zo joviaal en ook hard
werkend zijt. Dat zal het waarschijnlijk zijn, Resul. Ge hebt echt
bakens verzet in onze stad, zeker op het vlak van gelijke kansen,
bestrijding van discriminatie, enzovoorts. We zullen nog wel de
gelegenheid hebben om daar dieper op in te gaan, maar bedankt voor
uw schitterend werk.
Sven, gij zijt raadslid sinds 2013. Ge blijft nog wel
gemeenteraadslid, maar ge verlaat, voorlopig althans, hoop ik voor
u, de schepenbanken. Sinds 2017 zijt gij schepen geworden en ge hebt
in zeer moeilijke omstandigheden van Tom dat departement moeten
overnemen, sogent moeten overnemen. Ja, ge hebt veel tegenwind
gehad, veel problemen gekend in de korte tijd dat u hier zijt. Maar
ge zijt overeind gebleven en dat siert u. Bedankt. Ik hoop dat het
maar tijdelijk verlaten is van de schepenbanken, dat ge daar later
opnieuw plaats kunt gaan nemen.
Ten slotte, u hebt het applaus gehoord voor de zitting: Christophe,
ondanks uw leeftijd werd ge al raadslid in februari 1995. En voor
den eerste keer zijt ge schepen geworden in februari 2000, tot
januari 2001. Er is dan een periode tussen geweest en daarna zijt ge
dan sinds december 2002 ononderbroken schepen geweest, tot nu
vandaag. Uw belangrijkste realisaties stonden in de krant vandaag.
Uitgebreide artikels. Het lijstje is indrukwekkend. Dat is geen
toeval. U bent bijzonder intelligent. Ik heb dat al dikwijls gezegd.
Ik zeg dat ook met veel overtuiging en dat zullen de mensen hier ook
allemaal wel gehoord hebben, of zij nu van de oppositie zijn of van
de meerderheid, daarmee zal iedereen akkoord zijn. U zijt ook een
doorduwer. Maar alhoewel ge een doorduwer zijt en u dingen inderdaad
voor elkaar krijgt, zijt ge ook iemand die compromisbereid is. U
zijt ook iemand die altijd bereid is om te praten als er
meningsverschillen zijn en om oplossingen te zoeken. En dat siert u.
9
En ik moet u zeggen: ik weet het heel zeker, u zult echt gemist
worden in het college. Dat weet ik zeer zeker.
Mag ik voor deze vier mensen applaus?
(Applaus)
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Maar zoals ik u gezegd heb, dames en heren, het is noch de burgemeester, noch het
college, die het alleen doet. We hebben altijd uw instemming nodig,
we hebben uw hulp nodig, en de gemeenteraad. Ik zou mij er
gemakkelijk van af kunnen maken om te zeggen: er verlaten ons zeer
veel mensen om ze op te noemen, maar ik wil dat niet doen. Ik wil
namens de Gentenaars verschrikkelijk bedanken de collega’s die niet
meer tot de komende gemeenteraad zullen behoren, althans voorlopig
voor sommigen, hoop ik.
Ik bedank Ilknur Cengiz, ik bedank Camille Daman, ik bedank Robin De
Wulf, ik bedank Ömer Faruk Demircioglu, ik bedank Paul Goossens, ik
bedank Dirk Holemans, ik bedank mevrouw Chris Maryns-Van Autreve, ik
bedank Bruno Matthys, ik bedank Guido Meersschaut, ik bedank Fatma
Pehlivan, ik bedank Guy Reynebeau, ik bedank Greet Riebbels, ik
bedank Freya Van den Bossche, ik bedank Caroline Van Peteghem, ik
bedank Sas van Rouveroij, ik bedank Geertrui Vercaemer en ik bedank
Wis Versyp. Geef ze een applaus, alstublieft.
(Applaus)
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ik zou de indruk geven dat ik Filip Van Laecke niet bedank! Geef hem een klein
applaus.
(Applaus)
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. En, dames en heren, nog een paar woorden. Gedurende die 42 jaar zijn ook de politieke
zeden veranderd, natuurlijk, onderweg. Ik wil niet meer uitgebreid
10
terugkomen op wat de laatste jaren is gebeurd. Ik zal het niet
proberen, ik heb dat al dikwijls gezegd en ik meen het echt, om de
foute schoonmoeder te zijn en mij met het reilen en zeilen van de
stad en de politiek hier nog bezig te houden. Dat zal niet in Gent
zijn, dat zal daarbuiten ook niet zijn. Ik wil alleen graag hier en
nu nog een boodschap meegeven aan de collega’s die in de raad
blijven en aan hen die vanaf 3 januari deel zullen uitmaken hetzij
van de raad, hetzij van het college. En mijn boodschap zit verpakt
in een citaat dat ik iets meer dan een jaar geleden, om precies te
zijn op 13 december 2017, in het weekblad Knack heb gelezen. Een
citaat van een politiek columnist, Tom-Jan Meeus van NRC
Handelsblad. Hij schreef het volgende: “Beschaving werkt pas als je
het leven groter kunt maken dan je eigen ego. Als je kunt zeggen dat
de ander een punt heeft en hem dat ook gunt.” Ik vond dat een mooi
citaat om mee te eindigen, dames en heren. Het ga u allen goed.
Draag zorg voor de stad en als het nodig is, draagt zorg voor
elkaar. Dank u wel.
(Applaus)
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dames en heren, geloof mij of niet, maar het is nog niet gedaan met de
huldebetuigingen. Ge weet, dames en heren, dat ik als voorzitter van
de raad het buitengewoon genoegen heb, ja zelfs de plicht, maar ik
vind het een heerlijke plicht en een plezierige plicht, om u te
melden, dames en heren, dat het zijne Majesteit de Koning heeft
behaagd om bij besluit van 25 september 2018 het burgerlijk ereteken
van Ridder in de Leopoldsorde te verlenen aan onze goede collega
Paul Karel Maria Goossens.
(Applaus)
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dames en heren, ik hoor de deugnieten onder u al zeggen: waar heeft hij dat aan
verdiend? Maar ik zal geen namen noemen. Wel, collega’s, die
erkenning krijg je voor bewezen diensten en als raadslid moet je dan
minstens veertig jaar zijn. Ik heb het onderzocht en dat klopt, en
11
vijftien jaar in dienst zijn, waarvan vijf jaar in functie. En
inderdaad, dames en heren, collega Paul voldoet effectief aan die
voorwaarden. Ge zou het hem echt niet toezeggen, maar hij werd
eerder dit jaar zestig jaar. Ja, het is waar. Hij kan tien jaar
zeuren, maar ik laat het aan u over of dat naar boven is of naar
beneden. Maar hij kan tien jaar zeuren. Enfin, hij heeft vandaag net
geen achttien jaar anciënniteit als raadslid en om precies te zijn,
17 jaar, 11 maanden en 26 dagen. Dus de gemeenteraad valt een beetje
te vroeg.
Paul geeft al jaren les op Sint-Paulus in Drongen-Luchteren. Hij is
daar gekend gelijk slecht geld, is mij verteld, van zijn inzet in
het plaatselijk verenigingsleven, in het theaterleven en in de
voetbal vooral en ook natuurlijk zijn maatschappelijk engagement.
Dat siert hem.
Het bleef pakweg twintig jaar geleden ook niet onopgemerkt, dames en
heren, want in de familiebiografische info, die ik via de Dienst
Bestuursondersteuning heb gekregen, vond ik het volgende citaat van
Paul Goossens: “Ik werd door enkele partijen gevraagd en ik koos
voor de CVP-lijst. Ik werd tot mijn eigen verrassing verkozen”, zegt
hij. Ge hebt het hele leven al verkeerde keuzes gemaakt, Paul.
Paul is heel snel van die verrassing bekomen en hij werd een vaste
waarde in onze raad, zoals we allemaal weten. Een die af en toe ook
voor de vrolijke noot zorgde in onze raad. Maar wie kan daar nu iets
tegen hebben? Ik in ieder geval niet en de meesten van ons weten het
ook te appreciëren.
Paul, dames en heren, is momenteel derde opvolger voor de CD&V in
onze raad. Collega’s, nog ter informatie: de aanvraag zelf werd
reeds in 2016 ingediend door de Stad Gent. Maar de erkenning kon
door de vele opgebouwde achterstand op federaal niveau nu pas
bezorgd worden. Ik houd er dus ook aan, dames en heren, om u te
melden dat het dus niet de schuld is van de socialisten dat het zo
lang heeft geduurd.
12
Hoe dan ook, Paul: beter laat dan nooit. En dan wil ik u namens
zijne Majesteit Koning Philippe verzoeken om bij mij de oorkonde te
komen halen en het ereteken van de ridder in de Leopoldsorde in
ontvangst te willen nemen. En geef hem nog maar een keer een
daverend applaus. Proficiat.
(Applaus)
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Hopelijk hebt ge nog een plaatske thuis. Alstublieft. Uw vrouw zal zeer tevreden
zijn. En gefeliciteerd.
De heer Paul Goossens. Dank u wel.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ja, alstublieft, mijnheer Goossens.
De heer Paul Goossens. Ik ga nog kort iets zeggen. Het is mijn
allereerste medaille, die ik win in mijn leven. Ik heb er ooit wel
eentje gewonnen, ik zou liegen dus. Ik speelde vroeger bij FC De
Reuzenvinken, dat was de caféploeg in Mariakerke. Toen hebben we
ooit een toernooi gewonnen en daar heb ik een medaille voor
gekregen. Ik was wel bankzitter, die dag.
Maar bon, ik denk dat er heel veel mensen zijn die deze medaille
veel meer verdienen dan ikzelf. Denk maar aan de duizenden
verplegers en verpleegsters, aan mannen die achter de kar moeten
lopen, mannen van IVAGO. Ik bewonder die mensen enorm. Die verdienen
dat veel meer dan ikzelf. Ik denk aan de vele vrijwilligers die ons
land rechthouden. Zonder die vele vrijwilligers zou dat als een
pudding in elkaar zakken. Dus ik zou hem ook aan hen willen
schenken. Ik zou hem ook aan u willen geven, mijnheer de
burgemeester. Ik 18 jaar, jij 42 jaar, dan verdien jij een medaille
voor moed en zelfopoffering. Dus wie weet, krijgt u die nog.
Maar toch ga ik die medaille vandaag aan iemand anders geven.
Alstublieft.
13
(Applaus)
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel. En dames en heren, de ene vreugdevolle mededeling volgt de andere op,
want wij hebben voorzien om straks samen nog een receptie te houden
voor het afscheid van onze raad. Ik zal u het volgende voorstellen,
dames en heren: dat we kijken hoe ver we geraken rond een uur of
negen. Mocht het zijn dat we nog veel werk hebben, dan zullen we
rond negen uur stoppen om een keer een receptie te houden. Maar als
we zien dat we het op een deftig uur kunnen afwerken, zou ik
voorstellen dat we de raad proberen af te werken en dat we dan op
een gezellige manier een glas kunnen heffen samen, op het afscheid
van onze legislatuur. Zijn de fractieleiders het daarmee eens? Ja?
Dank u vriendelijk.
B-punten
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan gaan we maar onmiddellijk over tot de B-punten. U ziet, er wordt hier nog gewerkt
vanavond ook. Ik roep ze op, zoals gewoonlijk, en u onderbreekt mij
maar, wanneer u het woord vraagt.
6.
7.
8.
9. (allemaal goedgekeurd)
13.
14. (goedgekeurd)
17.
18.
19.
20.
21. (al die punten zijn goedgekeurd)
23.
24. (unaniem goedgekeurd)
14
28.
29.
30.
31. (alle drie unaniem goedgekeurd)
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43. (al die punten zijn unaniem goedgekeurd)
44.
45.
46.
47.
48 en 49. (al die punten zijn ook unaniem goedgekeurd)
50.
51.
52.
53.
54 en 55. (al die punten zijn unaniem goedgekeurd)
56.
57.
58.
59. (allemaal unaniem goedgekeurd)
61 en 63. (unaniem goedgekeurd)
64.
65.
66.
67.
68.
69. (allemaal unaniem goedgekeurd)
71.
72.
15
73. (unaniem goedgekeurd)
75. (goedgekeurd)
77.
78.
79.
80 en 81. (al die punten zijn unaniem goedgekeurd)
82.
84.
85 en 86. (unaniem goedgekeurd)
89.
90.
94.
95 en 96. (al die punten zijn unaniem goedgekeurd)
100.
101.
102.
104.
105 en 106. (allemaal unaniem goedgekeurd)
108.
110.
111.
112.
113 en 114. (allemaal unaniem goedgekeurd)
115.
116.
117.
118 en 122. (al die punten zijn unaniem goedgekeurd)
Dank u wel.
A-punten
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan komen we aan de A-punten.
16
Punt 1 en 2
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. We beginnen met de strategie en coördinatie. Ik roep dus het punt op van de
strategische coördinatie en tevens roep ik op het eenjarige
Meerjarenplan 2019: een vaststelling. Het budget 2018 roep ik ook
op. Dus de punten 1 en 2 gaan we samen behandelen en daar geef ik
het woord aan schepen Peeters voor een inleiding en een verklaring.
Alstublieft, schepen.
De heer Christophe Peeters, schepen. Ja dank u wel, burgemeester. Collega’s, we zijn hier vanavond met een beetje een raar ding: een
eenjarig meerjarenplan, iets wat alleen uit de koker kan komen van
juristen die decreten opstellen. Maar het is nu eenmaal wat het is.
En het heeft uiteraard te maken met het feit dat we vanaf 2020
algemeen in Vlaanderen overschakelen naar een nieuw systeem van de
beheers- en beleidscyclus, van de BBC, om te werken aan een
gemeentelijke budgettering.
Wij hebben als Stad Gent, en u zult zich dat herinneren, in onze
raad goedgekeurd dat wij dit al zouden invoeren vanaf 2019 en dat
wij daardoor ook meteen proefkonijn zijn voor dit nieuwe verhaal.
Geen nieuwe beleidskeuzes dus, die komen uiteraard toe aan de nieuw
verkozen gemeenteraad, die 3 januari zal aantreden. Wel enkele
technische aanpassingen: 1 aan de realiteit der dingen en 2
uiteraard aan het nieuwe juridische kader.
De technische aanpassingen aan de realiteit betreffen een aanpassing
aan de inflatieverwachting. De inflatie, die stilletjes aan een
beetje begint omhoog te lopen in ons land en mee zorgt voor een
vroegere aanpassing van de wedde-index, wat uiteraard een negatieve
impact heeft op onze autofinancieringsmarge.
Gewijzigde rentevoeten: de rente is eigenlijk nog lager dan we
oorspronkelijk en bij de opmaak van de budgetwijziging hadden
ingeschat, het meerjarenplan dat we toen hadden. De ECB is wel
gestopt met geld bijdrukken in een waanzinnig tempo, ik denk dat er
17
stilaan 3000 miljard euro is bijgedrukt. Dat zijn bedragen die elk
normaal realiteitsbesef te boven gaan. Maar het ziet er toch niet
naar uit dat dit snel zal gevolgd worden door aanpassing van de
beleidsruimte dus door de ECB, mede door de verwachtingen inzake de
economische toestand, vertraging van de economie, het vermijden van
een recessie en wat de toestand zal zijn vandaag op de
aandelenmarkten. Dus we schatten inderdaad die rentevoeten op
termijn ook lager in.
Een derde punt dat we ingewerkt hebben is ook iets wat boven ons
hoofd is gebeurd, maar wat uiteraard wel financieel een stevige
impact heeft. Dat is de nieuwe goedgekeurde cao voor de politie, die
toch wel een stevig budget vertegenwoordigt op onze begroting, die
cao, die ook de lokale besturen bijzonder veel geld kost. Ik wil
daar toch nog maar even tussen haakjes bij opmerken dat de KUL-norm
wat dat betreft nog altijd niet is aangepast en dat wij in Gent nog
altijd ondergefinancierd zijn, volgens het in te vullen kader, het
minimumkader dat we zouden moeten invullen: tweehonderd voltijdse
politiemensen. Blauw op straat: als het er is, is het er eigenlijk
vooral dankzij de inspanningen die deze stad en deze gemeenteraad
doen, niet door het nakomen van de beloftes die werden gemaakt bij
de eenmaking van de politie, om die ook te gaan financieren en die
KUL-norm te gaan aanpassen.
De grootste wijzigingen hebben uiteraard te maken met de aanpassing
aan het nieuwe Decreet Lokaal Bestuur en dus de invoering van de
nieuwe variant van de BBC. Wij passen die vervroegd toe, waardoor we
in een bijzondere situatie komen met een eenjarig meerjarenplan,
waardoor u ook geen gemeentelijke bijdrage meer zal zien aan het
OCMW. Niet dat we nu stoppen, uiteraard, met de taken van het OCMW
te financieren. Dat zou uiteraard niet kunnen en dat zouden wij ook
nooit willen doen. Wij zijn een sociale stad en is die dat altijd
geweest en het OCMW heeft in deze tijden misschien meer dan ooit
nood aan die financiering, om op die manier de ergste noden in onze
stad te kunnen ledigen en een sociaal beleid te voeren. Het is niet
omdat die bijdrage vanuit de stad er niet in staat, dat ze niet
zichtbaar is. Het OCMW-budget is immers geen afzonderlijk budget
18
meer, zoals dat de voorbije jaren historisch gezien altijd het geval
is geweest. Maar het OCMW-budget is nu geïntegreerd in het budget
van de stad, overkoepelend voor beide, iets wat trouwens een logisch
gevolg is geweest van het quasi naadloos in elkaar schuiven, enfin,
zo naadloos is het allemaal niet verlopen, maar toch, van de
organisaties van stad en OCMW en de afspiegeling die de beide raden
zullen zijn, vanaf 3 januari.
U ziet alles in het meerjarenplan staan en uiteraard kan u nog
altijd de aparte kredieten van het OCMW terugvinden binnen het grote
geheel, met een aparte rapportering. Met een aantal nieuwe
wettelijke schema’s en nog een ander ding dat gekomen is uit de
onuitputtelijke bron van administratieve afkortingen en acroniemen,
de inspiratie daarvoor is grenzeloos: de gecorrigeerde
autofinancieringsmarge, die eigenlijk een indicatie geeft van hoe
het echt gesteld is met de financiële toestand en het eventueel
doorschuiven van verplichtingen en schulden op de langere termijn.
De autofinancieringsmarge geeft niet alles weer, dus ge hebt nu een
gecorrigeerde autofinancieringsmarge. Ooit vinden ze waarschijnlijk
ook nog wel een correctie daarop.
Maar ik moet zeggen, collega’s, dat dit mede is gekomen onder impuls
van de Stad Gent, van onze stad, omdat wij, in tegenstelling tot
vele andere lokale besturen, al jaren de politiek voeren dat ook
alle alternatieve financieringsvormen, thesauriebewijzen, commercial
papers, MTN - Medium Term Notes -, die eigenlijk bullet leenden,
waarvan het kapitaal moet terugbetaald worden op het einde van de
looptijd, dus op vervaldag, bij vele besturen niet werden
meegerekend. Dat betekent alleen de intrest. Wij maken eigenlijk al
jaren, van zodra we begonnen zijn met die instrumenten, gebruik van
een soort theoretische afbetaling, waarbij we doen alsof we kapitaal
moeten afbetalen, wat uiteraard gezond en voorzichtig is, want als
ge op het einde van de rit uw schuldpositie niet kunt herbeleggen of
herplaatsen, dan hebt ge wel een klein probleem. Ge moet eens vragen
aan de Grieken tot wat dit kan leiden, als ge uw schuld op de markt
niet kunt herplaatsen. Ook trouwens aan een paar wijlen Belgische
banken, die meegemaakt hebben wat dit geeft.
19
Maar eigenlijk zag ge dat niet en u kon eigenlijk uw
autofinancieringsmarge een beetje kunstmatig doperen door niet met
klassieke leningen, maar met alternatieve technieken te werken. Wij
hebben dat nooit gedaan. Het resultaat is wel dat in het nieuwe
verhaal onze autofinancieringsmarge plots, en dat is niet
miraculeus, dat is gewoon door het feit dat we die fictieve
aflossingen nu niet meer moeten meerekenen, met 4,5 miljoen euro
structureel stijgt.
Het is goed dat we dat maar nu laten weten. Had ik dit in het begin
van de legislatuur laten weten aan de collega’s in het college, dan
was het al opgebruikt geweest, want zo gaat dat altijd. Iedereen wil
elke marge die er is om nieuw beleid te voeren en om zaken te
realiseren uiteraard maximaal gebruiken.
Er is nu wel een gecorrigeerde autofinancieringsmarge, die daarvoor
corrigeert, met weliswaar een theoretisch gegeven, dat men op
12,5 jaar zijn lening zou afbetalen. In de werkelijkheid bij ons is
dat meestal een opname van 17 jaar, wat betekent dat eigenlijk onze
gecorrigeerde autofinancieringsmarge in werkelijkheid bij de
rekening beter zal zijn dan wat nu wordt gepresenteerd. Maar goed,
laat ons daar ook niet te moeilijk om doen. De bedoeling is dat die
technieken nog zullen worden bijgestuurd en dat we misschien ook
komen naar het gebruik van de reële, gewogen gemiddelde looptijd en
rentevoet van uw leningen om dat te doen.
In elk geval, qua conclusie, en eigenlijk verandert dat niet buiten
wat we gerapporteerd hebben bij BW 2018, in de raad van juni: onze
autofinancieringsmarge blijft positief in de volgende jaren. We
geven, en ik kom daar dadelijk nog op terug, aan het nieuwe bestuur
ruime investerings- en werkingsmiddelen om beleid te voeren en, ook
daar kom ik nog op terug, de pensioenen van onze personeelsleden
zijn meer dan ooit verzekerd.
Collega’s, het is vandaag 17 december en dag op dag zestien jaar
geleden, op 17 december 2002, dat ik de eed mocht afleggen als
20
nieuwe schepen van Financiën van deze stad. Ik kan u verzekeren: de
omstandigheden toen waren iets minder vrolijk. We zagen ons toen
geconfronteerd met een structurele sanering en de collega’s die er
toen bij waren, zullen zich dat herinneren. Een structurele sanering
van rond de 50 miljoen euro. Dat is geen klein geld. 50 miljoen euro
structureel gaan saneren, hoe ga je dat doen? We zijn er in
geslaagd. We zijn er in de periode 2003 eigenlijk op een paar
maanden tijd, op een jaar tijd, in geslaagd om dit te doen. En niet
onbelangrijk: zonder zware ingrepen te moeten doen, zoals Sas (Van
Rouveroij) het ooit heeft moeten doen aan het eind van de jaren 80,
toen de situatie nog veel dramatischer was dan in 2002, waar we ons
eigenlijk vandaag niet kunnen voorstellen hoe de stad toen
balanceerde op de rand van het bankroet, of zelfs eerder over de
rand. Eigenlijk was deze stad, net als vele andere steden, trouwens
ook de stad Antwerpen, virtueel failliet. Wij zijn er weliswaar in
geslaagd om al in 2010 onze laatste schijf van de saneringslening
van toen terug te betalen. Antwerpen heeft daar over gedaan tot en
met 2018.
Dus wij zijn daar iets vroeger ingegaan en we hebben, ondanks het
beleid dat we gevoerd hebben, ondanks de investeringen die we gedaan
hebben, ondanks het feit dat we altijd voor alle noden en
prioriteiten in die voorbije jaren en decennia, in deze stad
middelen gevonden om die noden ook te lenigen en dat beleid te gaan
voeren. We zijn er toch in geslaagd om versneld die sanering terug
te betalen en dat hoort ook zo. We hebben geprobeerd om die schulden
netjes af te betalen, uw huis op orde te brengen en uw huis op orde
te houden.
En desondanks, ondanks die afbetaling, maar ook ondanks die sanering
structureel van 50 miljoen euro, zijn we er toch ook in geslaagd om
in die periode, laat ons zeggen ruwweg drie legislaturen lang,
ondertussen meer dan 1,5 miljard euro te investeren in deze stad. Ik
heb dat dikwijls in de voorbije jaren gebruikt, dat is 60 miljard
euro in echt geld. Ik heb dat af en toe nog eens gebruikt om toch
een beetje te weten wat het in volumes is, maar dat is gigantisch.
21
De burgemeester heeft er daarnet ook al naar verwezen: als je ziet
hoe deze stad is veranderd, en als ge wilt weten, ik heb ooit eens
geantwoord op de kritiek van een oppositieraadslid, “waar is het
geld naartoe”, wel: stapt naar buiten en ge gaat zien waar het geld
naartoe is gegaan. Het volstaat om in deze stad rond te lopen en
rond te kijken om te zien waar die 1,5 miljard euro in is
geïnvesteerd en ik denk ten goede.
Ik denk ten goede, omdat dit toch onze stad een ander aanzien heeft
gegeven, volk heeft aangetrokken naar de stad. Er is een aantal
collega’s dat hier al samen met mij wat langer zit en dat nog die
periode meegemaakt heeft dat we op het dieptepunt zaten in het
bevolkingsaantal van deze stad: 224.000. Het is vandaag met een
kleine afronding die we nog moeten maken, misschien aan het einde
van het jaar toch 40.000 man erbij. Dat is een grote stad, hè. Dat
is de centrumstad. Dat is meer dan Eeklo, dat is meer dan Deinze. Ik
denk zelfs meer dan Turnhout, daar wil ik vanaf zijn. Maar het is in
elk geval een stevige stad die erbij gekomen is en we hebben dat
kunnen opvangen door te investeren in publieke infrastructuur, in
sporthallen, in straten, in scholen, in parken-aanleg. We hebben
onze stad fundamenteel van aanzicht kunnen veranderen. En ook
uiteraard in onze historische monumenten, in cultuur, in alles wat
deze stad groot en populair maakt.
We hebben tegelijkertijd, en dat is ook niet min, structureel
inkomsten verloren vanuit de dividenden van de vroegere
intercommunales. Een energiesector die vroeger inderdaad zorgde voor
continue en grote stromen geld naar de steden en gemeenten. Daar
hebben we toch ongeveer 15 miljoen euro structureel moeten op
inboeten. Intussen zijn we, na de operatie Reynders,
belastingverlaging van 2008 en de operatie taxshift van de huidige
regering, ook nog eens structureel ongeveer 15 miljoen euro aan
inkomsten kwijtgeraakt. En door het schrappen van de onroerende
voorheffing op materieel en outillage ook nog eens 15 miljoen euro.
Dat is in totaal 60 miljoen euro structurele inkomsten, die we
hebben verloren. Maar we hebben dat niet op ons af laten komen. We
22
hebben dat opgevangen, we hebben dat opgelost. En we hebben de
Gentenaars niet om de oren moeten slaan met belastingverhogingen. We
hebben onze basisbelastingen, de personenbelasting, de onroerende
voorheffing, maar ook de bedrijfsbelastingen structureel kunnen
houden op een laag niveau, zoals dat ook hoort denk ik, voor een
goed beleid. En het laagste van de centrumsteden.
Bovendien hebben we ook nog eens een pensioenfonds aangelegd. Een
pensioenfonds dat destijds gestart is door collega Wijnakker, in de
jaren 90, maar dat is gegroeid tussen 2002 en vandaag van 30 miljoen
euro naar 220 miljoen euro. En straks, ik denk dat het nog op de
agenda staat, ik denk dat het nog bij de A-punten staat, gaan we ook
nog beslissen om dit fonds volledig duurzaam te beleggen, af te
bouwen in beleggingen in fossiele brandstoffen, het CO2 af te bouwen,
met andere woorden: te voldoen aan de Global Compact van de
Verenigde Naties. Niet dat wat nu woensdag moet gestemd worden in
New York, voor alle duidelijkheid, maar de Sustainable Development
Goals waar we aan voldoen op mensenrechten, social equity, rond
milieu, duurzaamheid, rond economische evenwichten. 30 miljoen euro
naar 220 miljoen euro. Geld dat we kunnen opzij zetten hebben in de
voorbije zestien jaar.
De begroting, collega’s, is meteen ook, dat kan ik u met de hand op
het hart zeggen, alvast in evenwicht tot 2024 in AFM, met een
investeringsruimte van 540 miljoen euro, die beschikbaar is voor het
volgende bestuur om te investeren in onze stad. Het is een
nettobedrag, dus we kunnen daar nog allerlei subsidies bovenop doen.
Dat betekent dat er zeker ruimte zal zijn om te investeren, maar ook
om beleid te voeren om daar nieuwe initiatieven te nemen. Het geld
is er. Er moet alleen nog gekozen worden waaraan het zal worden
uitgegeven en welke de prioriteiten zullen zijn.
Ik wil uiteraard voor die voorbije zestien jaar alle collega’s
bedanken, uit meerderheid en oppositie. Het is altijd boeiend
geweest om in debat te kunnen gaan, zeker over een budget. Er is
toch niets fundamentelers in een politiek orgaan, maar eigenlijk in
elke organisatie, in elk bedrijf, dan een budget. Dat bepaalt de
23
keuzes. Dat ligt vast. Daar zie je werkelijk vertaald wat ge kunt
zeggen. Ge kunt veel schrijven en dikke papers maken over van alles
en nog wat, programma’s, bestuursakkoorden, ge kunt van alles gaan
beloven en ge kunt van alles gaan zeggen. De werkelijkheid vertaalt
zich op papier, in een budget, zoals dat wordt voorgelegd, zoals dat
wordt bediscussieerd.
En de discussies zijn vaak hard en zijn vaak boeiend geweest. Ze
zijn inhoudelijk geweest, omdat het uiteraard gaat over fundamentele
keuzes. Waar geef je geld aan uit en waar geef je het niet aan uit?
Waar liggen uw prioriteiten? Hoe gaan we investeren? Hoe gaan we de
stad bouwen? Hoe gaan we de stad vormen? Welke richting slaan we in?
Als er een moment is waarop dit wordt bediscussieerd, in een
democratisch forum van de gemeenteraad, wel, dan is het tijdens een
budgetcommissie. En tijdens een gemeenteraad over het budget,
wanneer het voorligt en wanneer dit besproken wordt.
Dank aan al mijn collega’s in de raad, in het college, om telkens
opnieuw te moeten aanhoren van: ja maar wat gaat dat kosten? Is daar
geld voor? Is dat gebudgetteerd? Staan daar inkomsten tegenover?
Kunt ge dat niet anders gaan financieren? Kunt ge niet elders
middelen gaan zoeken? Wat de goedkoopste beslissing en de gekozen
investeringen en beleidsmaatregelen zijn die welke iemand anders
betaalt, natuurlijk. Die gesubsidieerd worden of waar ge
alternatieven voor vindt. Maar het is dankzij dat gezaag, collega’s,
dat we er toch in geslaagd zijn om dat budget in evenwicht te
houden.
Ik wil ook mijn burgemeesters bedanken: Frank Beke, we hebben hem
daarjuist nog hier mogen zien, ik ben blij dat hij er ook was
vanavond, en Daniël Termont, die mij altijd onvoorwaardelijk
gesteund hebben, die altijd de rug gehad hebben van hun schepen van
Financiën en die af en toe, ook al waren de discussies soms hard en
moeilijk, ook in hun eigen rang eens moesten zeggen: jongens, we
gaan het toch doen. En ge kunt daar nu blij mee zijn of niet, maar
dit is de beslissing, want het is nodig dat het budget in evenwicht
blijft voor de stad. Dat zijn de keuzes die we gaan maken.
24
Mensen die altijd hun eigen troepen hebben kunnen overtuigen, in de
hand houden en vooral met argumenten zeggen: we gaan dat doen en we
vormen een ploeg en we staan samen op het veld. En het is onze
verdomde verantwoordelijkheid. We zijn niet bezig met onze eigen
geld, maar we zijn bezig met het geld van de Gentenaars, we zijn
bezig met het geld van de belastingbetaler en dat is nog zoveel meer
waard. Ik heb in de loop van de jaren trouwens van Michel Louwagie
geleerd dat een euro drie kanten heeft. Hij heeft ook een dikte, dus
ge kunt hem drie keer omdraaien, voordat ge hem uitgeeft. Laat dit
inderdaad iets zijn, zeker als het gaat over belastinggeld, waar ge
over moet nadenken.
Mijn dank ook aan alle ambtenaren die ons hebben bijgestaan. Het
managementteam vooral. Uiteraard alle ambtenaren van het departement
Financiën, in het bijzonder Geert Vergaerde, onze financieel
directeur, maar zeker ook Daniël Verbeken, die 32 jaar als
stadsontvanger werkte en dan als financieel beheerder. Hij is de
enige financieel beheerder in de geschiedenis van deze stad. Die
titel is met hem ingevoerd en na zijn pensioen verdwenen en
vervangen door financieel directeur. Dus er is een historisch
verhaal. 32 jaar aan deze stad, waarvan de helft van die termijn ik
samen met hem heb mogen werken als schepen van Financiën. Ik denk
dat dit ook minstens een naoorlogs record is. Maar mensen die zeer
consciëntieus dat allemaal hebben voorbereid en hebben gedaan.
Maar ook de kabinetten, de medewerkers van de kabinetten en in het
bijzonder de medewerkers van mijn kabinet, die mij dag en nacht
hebben bijgestaan en sommigen, zeker onze raadgever Financiën die er
van het begin, van dag één bij was, die altijd ook beschikbaar en
bereikbaar was voor iedereen. Net als al mijn andere medewerkers die
ons met raad en daad hebben bijgestaan, antwoorden hebben
voorbereid, collega’s, commissies hebben kunnen te woord staan, die
altijd beschikbaar waren. Mensen die nu, tien dagen voor kerst,
overigens vernomen hebben dat ze vanaf januari geen job meer hebben,
wat ik uiteraard als mens bijzonder betreur.
25
Uiteraard de overdracht, Rudy. We dragen over aan jou. Ik doe dat
eigenlijk met een gerust gemoed en een gerust geweten. Als er nu één
is, en we zijn niet zo ver van elkaar in het college gekomen, van
wie ik blij ben dat Financiën in handen komt, dan zijt gij dat wel,
Rudy. Ge zijt een behoedzame en voorzichtige bestuurder. Iemand die
inderdaad nooit een euro onverwacht en in een onbewaakt moment gaat
uitgeven, die er altijd voor zorgt, ge doet dat trouwens ook al
jaren, met het OCMW, dat de rekening op het einde van de rit altijd
klopt. En als er ergens anders een mogelijkheid is om een inkomst te
zoeken of geld te vinden, weet ik veel wat, dan doe je dat. Ik ben
ervan overtuigd, collega’s, en ik mag dat ook hier zeggen, dat
Financiën voor de komende zes jaar in zeer bekwame, zeer goede en
vooral zeer integere handen is bij Rudy Coddens.
En Rudy, ge weet dat en ik ben ervan overtuigd dat ge dat ook deelt:
financiën, budget, dat is de essentie van wat wij hier doen in de
politiek. Dit gaat trouwens niet alleen over beleidskeuzes.
Financiën is eigenlijk geen politiek ambt. Het is eigenlijk geen
bevoegdheid, het is een erezaak. Het is een erezaak om op een goede
manier en een verstandige en rationele, maar vooral
verantwoordelijke manier om te gaan met de centen van de burger, de
centen van de belastingbetaler.
Collega’s, ik moet eerlijk zeggen: ik wist dat het mijn laatste
budget zou zijn dat ik in de raad ging neerleggen als schepen van
Financiën, dus ik had die overdracht naar Rudy ook wel voorbereid.
Wat ik niet meteen had gedacht, is dat het ook de laatste keer zou
zijn dat ik vanaf deze kant van de zaal het woord zou voeren naar de
gemeenteraad.
Ja, het is daar allemaal begonnen, natuurlijk, in 1995. Daniël heeft
het daarnet aangehaald. Ik was nog niet eens afgestudeerd, ik heb
hier nog voor examens zitten blokken. Ook in gemeenteraden die tot
8 uur ’s morgens hebben geduurd en waar ik mijn examen dan nog een
dag daarna heb moeten uitstellen, met dank aan Frank Beke, die mijn
prof daarvoor gebeld heeft. Maar afijn, ik ben daar toch ergens aan
26
mijn diploma van burgerlijk ingenieur gesukkeld, ondanks mijn bijna
voltijds bezigheid in de gemeenteraad.
Ik zit hier met een aantal oudgedienden, mensen die al van die tijd
meegaan. Sas, Daniël, Martine, maar ook Johan Deckmyn. We zijn zo
nog het groepje van de politici van de vorige eeuw, die nog meegaan.
Ik weet niet of dat misschien een teken van de tijd is, of men dat
ook elders vindt, dat wij politici zijn van de vorige eeuw. Ik weet
in elk geval dat het een tijd was in de politiek, die nog verliep
met een pak minder hysterie en minder narcisme en minder getweet en
gefacebook dan vandaag het geval is en waar men nog af en toe ook
eens mocht nadenken voor iets gezegd werd. Ik wil niet nostalgisch
doen, maar dat was een goede tijd.
En uiteraard ook collega Paul Goossens, met wie we al zo lang
meedraaien. Bedankt Paul, voor een ongelooflijk uniek en warm
gebaar, dat mij diep ontroert. Mijn compagnon bij De Pappenheimers,
ook al een uniek fenomeen. Iemand uit de meerderheid en iemand uit
de oppositie, die samen deelnemen aan een quiz op televisie en dan
ook nog bijna winnen! Maar dan als bekende Vlaming een burgemeester
krijgen en dan in plaats van met 9.600 euro met niks naar huis gaan.
Maar goed, zo weze het. Wat was dat ook? Zijn we er aan bedrogen, we
hebben toch voor zoveel geld amusement gehad, denk ik. Voilà. Maar
het was leuk, Paul. Ook van jou bewijst dit dat wel.
Ondanks inhoudelijke verschillen en ondanks het feit dat we heel
vaak, en dat geldt eigenlijk voor alle collega’s, van mening
verschilden. Ik wil de collega’s ook bedanken voor het warme welkom
bij het intreden daarnet in de gemeenteraad, ondanks die verschillen
en de harde discussies die er gevoerd worden, en terecht, want ze
horen hier gevoerd te worden. Politiek is een georganiseerd
meningsverschil, politiek is een zaak van andere visies op een
samenleving. Visies die niet fout zijn of niet juist zijn. Iets
waarin de waarheid, De Waarheid, niet bestaat. En gelukkig maar. Een
keer dat we in de politiek hun beleid zouden zetten met De Waarheid,
dan zijn we ver afgegleden van wat een democratie in essentie is.
Waar we met respect voor elkanders mening, respect voor elkanders
27
oordeel toch zoeken naar een compromis, zoeken naar een manier om
een stad te besturen.
Want het is niet evident om een complex geheel als een stad van
260.000 inwoners, en op wereldschaal zijn wij nog maar een kleintje,
te besturen. Dit vergt meesterschap. Meesterschap van politici, van
raadsleden, van uitvoerende bestuurders, maar dit vergt vooral ook
veel geestelijke veerkracht. Het vergt vooral ook mogelijkheid,
empathie, empathie, inlevingsvermogen. Je moet je kunnen verplaatsen
in het standpunt van een ander om te kunnen zeggen: ik ben het niet
met u eens, maar ik begrijp wat ge zegt en ik begrijp ook waarom ge
het zegt. En we gaan toch zoeken naar een manier om eruit te
geraken, om samen die stad te besturen. En na de gemeenteraad, na
het heftige debat toch nog zonder rancune en zonder dat het
persoonlijk wordt, met elkaar een pint kunnen gaan drinken, elkaar
te kunnen vertrouwen.
En de vele blijken van waardering, die ik niet alleen vanavond, maar
ook in de loop van de voorbije dagen heb gekregen van collega’s,
over de partijgrenzen heen, op publieke fora of sms’jes of mailtjes
of whatsappjes of allerlei andere instrumenten die ons vandaag ter
beschikking staan om dat te doen, zijn bijzonder hartverwarmend en
bewijzen inderdaad dat de politiek en de politieke discussie kan
overstegen worden door de menselijkheid en de menselijke warmte, die
aanwezig is en die ik ook altijd heb mogen ervaren in deze raad en
waarvan ik ook hoop dat ik ze gedurende de jaren als schepen ook heb
kunnen tonen naar u allen.
Collega’s, ik verhuis nu natuurlijk terug naar de plek waar het
begonnen is. Naar de plaats waar iedereen zit, omdat zijn mandaat
daar gegeven is. Ondubbelzinnig en ontegensprekelijk door de kiezer.
Het hart van de democratie en van de democratische besluitvorming.
En ik denk dat het misschien bijwijlen goed is voor iedereen om toch
van die plaats te starten en vanuit die plaats te kijken. Het geeft
een ander perspectief. De setting is hier zo’n beetje, dat was in de
oude setting niet, maar hier is dat zo’n beetje dat ge hier wat
verheven staat, boven de gemeenteraad. Ik denk dat dit een
28
ontwerpfout is in dat verhaal, want de gemeenteraad is natuurlijk
het hoogste orgaan van deze stad. Het zijn de verkozen assemblees
die een unieke en ondubbelzinnige legitimatie krijgen van de
kiezers, van alle Gentenaars, van meer dan 180.000 mensen. Dat is
het ware hart van de democratie. Daar is waar het gebeurt, daar is
waar de beslissingen genomen worden. En dat zijn de mensen die ook
de verantwoording zullen moeten afleggen.
Collega’s, zoals steeds ben ik beschikbaar voor de raad, voor vragen
en opmerkingen en discussies over het budget, het eenjarig
meerjarenplan en de budgetaanpassing 2018. Dank u wel.
(Applaus)
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel, schepen Peeters. Dames en heren, zoals gebruikelijk zal ik achtereenvolgens
het woord geven aan de fracties die het wensen. We beginnen met de
grootste oppositiefractie N-VA. Wie vraagt daar het woord?
Mevrouw Elke Sleurs. Neen, wij vragen enkel de stemming.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel,
mevrouw. CD&V-fractie? De stemming, ook? Vlaams Belang? Enkel de
stemming? De VLD, sp.a, en Groen, geen tussenkomsten? Zijn er
gedetailleerde tussenkomsten opgegeven? Er is een interpellatie van
de heer Deckmyn die we zouden toevoegen aan dit punt, hè? Mijnheer
Deckmyn, ik geef u het woord voor uw interpellatie.
De heer Johan Deckmyn. Ja dank u wel, mijnheer de voorzitter. Het is niet gebruikelijk een interpellatie of een voorstel van raadsbesluit
in te dienen tijdens budgetbesprekingen, maar toeval of niet, het is
natuurlijk de laatste zitting van deze legislatuur. En er zijn toch
een paar beslissingen genomen, waarvan een in het bijzonder vorige
maand, die ik hier toch nog even ter discussie zou willen stellen.
Zoals u allemaal weet, stelde de Stad Gent het terrein op de site
Buitensingel Hurstweg vorige maand officieel ter beschikking van een
29
groep Roma. Deze groep werd daarmee beloond eigenlijk voor een
illegale bezetting van het desbetreffende terrein. Het is niet
toevallig dat Gent ook een paradijs genoemd wordt voor Roma. Ze
krijgen hier immers de faciliteiten, waarover internationale media
berichten.
Ik zeg nogmaals: dergelijke initiatieven creëren een aanzuigeffect
voor andere Roma, die maar al te goed beseffen dat ze in Gent hun
geluk daadwerkelijk kunnen beproeven.
Door de blijvende toestroom van Roma worden de problemen alsmaar
groter. En oplossingen zijn er niet. Wel, integendeel. De
burgemeester stelde, naar aanleiding van deze specifieke situatie
waar ik het nu over heb, dat wie zich niet aan de afspraken houdt,
de afspraken die we gemaakt hebben vorige maand, eruit moest. Dus
als die groep zich niet aan de voorwaarden van de afspraak hield,
dan moest ze weg.
We zijn een maand later. Wat blijkt nu? Ja, die groep Roma houdt
zich niet aan de afspraak. Ik kan er verschillende voorbeelden van
opsommen. Ik heb er eigenlijk ook de vorige commissie Algemene Zaken
op gewezen. Die gebruiksovereenkomst, want we hebben we vorige maand
hier in deze raad een gebruiksovereenkomst goedgekeurd, stipuleerde
verschillende zaken waaraan die mensen zich moesten houden. Vlaams
Belang heeft er toen al voor gewaarschuwd dat men zich niet aan de
afspraken ging houden. We werden daar natuurlijk, zoals gewoonlijk,
voor weggelachen, want dat was niet waar. En moest het dan nog waar
zijn, zei de burgemeester, dan moesten ze eruit.
Nu ja, die gebruiksovereenkomst ging gepaard met een zogenaamd
reglement voor tijdelijke inname van het terrein Buitensingel
Hurstweg, ge weet wel, aan de Wiedauwkaai. Dat is vlak bij een
industrieterrein trouwens, waar ook al veel klachten gerapporteerd
zijn, ik kom daar straks op terug. En in het reglement dat we vorige
maand goedgekeurd hebben, stonden verschillende opschortende
voorwaarden. Drie ervan wil ik hier toch wel eens opsommen. Niet
toevallig drie voorwaarden, die expliciet geschonden werden.
30
Een eerste: die betonblokken, die daar rond dat terrein stonden,
moesten blijven staan. Het was bovendien niet toegelaten om extra
kampeerwagens op dat terrein te plaatsen. Eerste voorwaarde.
Tweede voorwaarde: op het betreffende terrein mochten enkel de
56 Roma verblijven die zich daar initieel gevestigd hadden. Tweede
voorwaarde.
Derde voorwaarde: het terrein moest netjes gehouden worden en
sluikstorten was uit den boze. Derde voorwaarde.
De burgemeester stelde in de gemeenteraad van 19 november heel
duidelijk dat het proefproject, en dit is een proefproject
collega’s, zou worden stopgezet indien de Roma zich niet aan de
opgelegde voorwaarden zouden houden.
Ik lees zoals elke Gentenaar de kranten. Ja, het eerste artikel dat
mij opgevallen was, was het artikel onder de titel ‘IVAGO helpt Roma
een handje’. Ik kan u zeggen dat er heel duidelijk in opgesomd wordt
dat er een probleem is, daar. IVAGO moet daar sluikstort gaan
weghalen. Binnenkort krijgen de Roma aparte afvalcontainers voor
PMD, restafval, enzovoorts. Maar er blijkt eigenlijk dat er nog veel
werk aan de winkel is, ziet IVAGO, want ja, de gracht achter het
kamp is ook vol met sluikstort. Ook daar werd duchtig afval gestort.
Het is een plastic soep, met speelgoed en ander afval. Dus blijkbaar
hield men zich niet aan de afspraken. De reden waarom ik in de
commissie Algemene Zaken ben tussengekomen.
Een ander artikel, recenter, van twee dagen geleden. Blijkt dat
iedereen plots dacht: hé, ze zijn toch weg, die Roma. Maar nee, ze
hadden zich verplaatst. Waarom? Het was al niet meer te doen op de
plek waar ze zaten. Dus dat zegt ook al veel. Ik citeer even: “Afval
ligt er wel en er staat zelfs nog een kapotte auto”. Dat komt er ook
nog een keer bij. Die plek was dan ook redelijk onleefbaar geworden.
‘Redelijk onleefbaar’. We zijn een maand verder.
31
Dus ja, dan hoort ge ook en dan zie ik ook via het krantenartikel:
happig op bezoek zijn de Roma niet. De omliggende bedrijven zijn ook
niet blij. Er blijven klachten komen van Roma die spullen uit
containers pikken en afval bij de bedrijven dumpen. Collega’s, die
drie voorwaarden die ik hier opgesomd heb, dat staat er eigenlijk
ook bij, maar die had ik nog niet opgesomd. Mijn vraag was eigenlijk
al ingediend en dan zie ik in een krant een artikel dat er nog
bijkomende klachten zijn.
Dus ze houden zich niet aan de voorwaarden. En dan natuurlijk vind
ik dat deze raad mag geresponsabiliseerd worden. Wij in deze huidige
bezetting van de gemeenteraad hebben een reglement goedgekeurd onder
opschortende voorwaarden. Als ze zich niet aan de voorwaarden
hielden, dan moesten ze eruit. En toen ik dat ook gezegd heb, op de
commissie Algemene Zaken van vorige week, hoor ik schepen Bracke
tegen mij zeggen, de burgemeester kon niet aanwezig zijn: “Ja, maar
ge gaat toch niet na een dag al dat project afschieten?”
Ja, maar ja, sorry collega’s. Als we een beslissing nemen in de
gemeenteraad en het wordt expliciet gezegd: “dat is het reglement en
als ze zich er niet aan houden, dan moeten ze eruit”, ja oké. Ik heb
opgesomd: ze houden zich niet aan het reglement. Dan moeten ze
eruit. Of niet? Vandaar ook mijn voorstel.
Want ja, in de commissie werd gezegd: ja, na een dag! Maar we zijn
nou niet een dag hè, we zijn een maand verder. En wanneer is het
trouwens voldoende om dit reglement dan af te schaffen? Na een dag?
Na twee dagen? Een week? Twee weken? Een maand? Drie maanden, vier
maanden? Afspraken zijn afspraken, collega’s. Ik vind dat men zich
dan ook aan die afspraken moet houden en vandaar dat ik deze laatste
gemeenteraad dan ook een voorstel van raadsbesluit heb ingediend,
dat er eigenlijk gewoon toe strekt dat we het reglement dat we
hebben ingevoerd, de toelating die we hebben ingevoerd, vandaag
allemaal samen opnieuw intrekken. Want afspraken zijn afspraken. Als
ge zich niet aan de afspraken houdt, welke afspraken kunt ge dan in
hemelsnaam nog in de toekomst met andere mensen maken?
32
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. De heer Reynebeau heeft het woord.
De heer Guy Reynebeau. Dank u wel, mijnheer de burgemeester.
Collega’s, na de mooie, hartverwarmende tussenkomsten en de lofrede,
is het blijkbaar weer back to usual, als ik de laatste tussenkomst
hier nu verneem.
Vanuit de sp.a-fractie blijven wij met overtuiging het gevoerde
inter-Europese migratiebeleid verdedigen. Het is immers de enige weg
die zinvol en duurzaam kan gevolgd worden, met kans op resultaat.
Het is een menselijke en waardige benadering naar deze kwetsbare
doelgroep, maar tegelijk met het besef voor realisme dat deze
problematiek onder controle wordt gehouden worden via duidelijke
regels en afspraken, teneinde fenomenen als overlast en het
ondermijnen van de draagkracht van bepaalde wijken in onze stad, te
voorkomen.
In de commissie had ik het er al over dat de problematiek van
migratie de Stad Gent overstijgt. Migratie is inderdaad een actuele,
internationale maatschappelijke uitdaging. En als we het hebben over
inter-Europese migratie, dan wil ik hier weleens de inspanningen van
de burgemeester noemen. Hij heeft al veel lofredes gekregen, maar ik
wil toch nog een keer benadrukken dat de burgemeester dit ook
telkenmale op Europees niveau is blijven aankaarten.
Immers, enkel een gecoördineerde Europese aanpak kan in het belang
van de migranten zelf en ook van de landen waar zij neerstrijken,
een duurzame oplossing bieden. De burgemeester heeft bepaalde
problemen naar aanleiding van deze inter-Europese migratie ook nooit
ontkend. Integendeel. Er is met de middelen die wij als stad kunnen
aanwenden, sterk ingezet om deze mensen te helpen, maar ook om, waar
nodig, streng op te treden.
Reeds in de periode 2007-2008 heeft de burgemeester duidelijk
gesteld dat wij als Gents stadsbestuur deze problematiek niet alleen
kunnen oplossen. Europa moet de bron van de problematiek van
33
economische en sociale migratie durven benoemen en de manier waarop
lidstaten in Oost-Europa omgaan met hun minderheden, beter
controleren en eventuele mistoestanden in deze thuislanden
bestraffen.
Het fenomeen dat mensen van binnen de Europese Unie migreren naar
een andere lidstaat, op zoek naar een beter leven voor henzelf en
hun kinderen, kan je alleen vermijden door de leefomstandigheden in
de thuislanden aan te pakken. En zeker als we het hebben over de
doelgroep die thans gebruikmaakt van het terrein Buitensingel, omdat
zij daarenboven ook nog eens gediscrimineerd worden en weggejaagd
worden in hun land van herkomst.
Ik refereerde in de commissie aan mijn bezoek aan Luník IX in
Košice en de gruwelijke leefomstandigheden daar. Ganse
appartementsgebouwen waar de Roma verbleven werden afgesloten van
verwarming, elektriciteit en zelfs van water. Je zou al voor minder
op zoek gaan naar betere oorden.
Hier betreft het aan de Buitensingel Hurstweg een Roemeense groep.
De leefomstandigheden en discriminatie in hun thuisland zijn zeker
niet veel beter. Maar de burgemeester wees in het verleden ook naar
de verantwoordelijkheid van het federale en Vlaamse niveau, omdat
deze meest kwetsbare mensen niet of nauwelijks terechtkunnen in de
bestaande systemen. Daarop hebben we in Gent gedaan wat we
ondertussen al gewoon zijn om te doen: zelf op lokaal niveau de
hiaten van de hogere besturen opvullen met lokale middelen en zelf
ons plan trekken. Vandaar dat destijds ook bewust beslist werd om
het IM-project te verlengen.
Het blijft inderdaad een werk van lange adem, bij elk nieuw project.
Ook bij dit project aan de Buitensingel. Maar iedereen die het
werkelijk meent met een oplossing, weet dat de positief preventieve
effecten in grote mate afhankelijk zijn van de primaire behoeften
van die mensen. Als ze geen dak boven hun hoofd hebben, of in dit
geval geen plek voor hun woonwagens, en niets te eten, als daar niet
in de eerste plaats op gewerkt wordt, is er nauwelijks beginnen aan.
34
Vandaar dat onze fractie dit project aan de Buitensingel kansen wil
blijven geven. Bovendien is het voor mij persoonlijk echt niet te
volgen waar men nu met dit voorstel van intrekking van het
raadsbesluit naartoe wil. Het is duidelijk dat men beter deze groep
gecontroleerd kan begeleiden, dan dat ze weer her en der neerstrijkt
in wijken in onze stad. Daar wordt niemand beter van. De betrokkenen
niet, uiteraard, maar ook de Gentenaars niet.
Met dit proefproject willen we die groep juist onder controle
houden. Niet meer laten aangroeien en hen perspectief brengen, hier
of in hun eigen land. Dit laatste met een voorstel tot vrijwillige
terugkeer. Ondertussen zorgen onze diensten ervoor dat leerplichtige
kinderen naar school gaan, dat er duidelijke regels voor het
aanbieden van afval worden aangeleerd en desnoods gesanctioneerd bij
het niet naleven ervan. En dat we via gesprekken door onze
medewerkers en partners, in ieder geval als lokale overheid de
vinger aan de pols kunnen houden bij deze groep.
Wij zullen dan ook met overtuiging tegen het voorstel van intrekking
van deze gebruiksovereenkomst stemmen en we geven ook het
proefproject nog altijd nieuwe kansen. Dank u wel.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Mevrouw Van
Renterghem heeft het woord.
Mevrouw Sandra Van Renterghem. Dank u wel, mijnheer de voorzitter. Collega’s, ik wil mij aansluiten bij de twee voorgaanden, die al
tussengekomen zijn, in monden dat wij een eigen mening hebben,
natuurlijk.
Maar ik heb ook foto’s laten trekken, waar ik eigenlijk op wil
aanduiden. U zegt: wij willen een menselijk en waardig bestaan voor
die mensen. Wel mijnheer Reynebeau, kijk, als u dat menselijk noemt?
Dat noem ik zelfs onwaardig. Dat u mensen in zo’n kamp laat
verblijven, dat uiteindelijk op zo’n manier erbij ligt. Ik denk niet
35
dat u dat menselijk vindt. Ik hoop toch dat u dat niet menselijk
vindt.
Dus ook de betonblokken mogen niet verzet worden. Ze verzetten ze.
Met man en macht trekken ze eraan. Het is een mooi voorbeeld.
Er staan autowrakken. Er staat in het reglement: “Geen autowrakken
achterlaten. Geen autobanden achterlaten”. Ja, ik weet niet wat u
ziet, maar ik zie net dát. U mag de volgende foto tonen. Dat is het
kamp dat achtergelaten is. Allez, mijnheer Reynebeau, dat is een
sluikstortpark voor het moment. Dat is niet menselijk, sorry.
Mag ik de volgende? Daar ziet u ook dat de blokken opzij staan. Er
wordt een weg gecreëerd om meer caravans op de terreinen te laten.
Er zijn 56 mensen geregistreerd. Ik vraag mij af: wordt dat
effectief bijgehouden? Want zoals u ziet: ik vermoed dat niet de
reden is dat ze opzij staan voor de lol, maar dat ze er effectief
met caravans op en af rijden. Dat stel ik mij dan voor en u ziet dat
het daar ook een modderpoel is. Is dat menselijk? Ik denk het niet.
Daar ziet u de container van IVAGO. Dat is geen huishoudelijk afval,
me dunkt. Dus als dat daar al echt vol ligt, en dat is de eerste
container, want er zijn er nog, allez, dan stel ik mij de vraag:
waar komt al dat gif vandaan? Wat hebben die mensen allemaal bij
zich, dat ze dat allemaal dumpen? Ik begrijp dat niet. En dat daar
effectief moet gesensibiliseerd worden: ik denk dat dat meer dan
duidelijk is. Huishoudelijk afval, dat is bij ons in zakken,
reglementaire zakken, en toch niet die hoeveelheid vuil die daar in
eigenlijk amper een paar weken gecreëerd is.
Dan: er mag ook niet gesluikstort worden in de bosjes en de
grachten. Ja, ik weet niet wat u verstaat onder sluikstorten, maar
volgens mij is dat ook wel een sluikstort. Dus ik denk dat die
mensen niet echt goed beseffen hoe ze eigenlijk een terrein
onderhouden. En ik heb de indruk, ze zijn er al vanaf september, dat
er niet echt gesensibiliseerd wordt. Allerwegen zien we wel
artikels, zien we foto’s verschijnen, dat de situatie erger en erger
36
wordt. Dat IVAGO moet gaan opkuisen. Ja, ze moeten zich ook wel een
beetje kunnen aanpassen aan het reglement, maar ze doen het
blijkbaar niet. Mag ik de volgende?
Ze hebben het kamp dan verlaten, want blijkbaar zijn ze het eerste
gedeelte weggetrokken. En ze hebben dus alles achtergelaten. Ja, dat
is ook een voorbeeld, dit bosje. Plezant is dat ook niet voor de
omwonenden, voor de bedrijven die daar zitten, voor de mensen die
daar eventueel gaan wandelen, want er is daar ook wel wat natuur.
En dat is het kamp zelf. Ja, mijnheer Reynebeau, ge moogt nu zeggen
wat ge wilt. U zegt: “We willen een menselijk en waardig bestaan
voor de Roma”. Sorry, ik heb daar een ander beeld van. Voor mij is
dit echt niet menselijk. Echt niet. Ik denk dat er andere
oplossingen mogelijk kunnen zijn om die mensen eventueel beter te
gaan begeleiden, want ik heb niet de indruk dat ze de begeleiding
hebben die zij effectief nodig hebben.
Dus ik zou zeggen: wij steunen eigenlijk wel de resolutie die Johan
Deckmyn ingediend heeft. We hebben tegen het reglement gestemd,
omdat we ervan overtuigd waren dat het heel moeilijk ging zijn om
die mensen te sensibiliseren. Het is uiteindelijk ook zo gebleken.
Dus ik zou ook zeggen: we hebben tegengestemd op het reglement, dus
we gaan nu voor het voorstel van Johan Deckmyn stemmen. En ik hoop
dat er een ander alternatief komt om die mensen op een waardige en
menselijke manier te ….
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Mevrouw Deene, gaat het over hetzelfde onderwerp, uw tussenkomst? Het is die vraag van
het vragenuurtje, die u ging stellen, hè? We gaan we eerst dit
afhandelen, als u akkoord bent. Ja? Daarna geef ik u dan het woord.
Dan ga ik eerst antwoorden, dames en heren, op de verschillende
tussenkomsten.
Ik zal in mijn eerste gedeelte iets zeggen over het juridische
aspect van de zaak en in het tweede gedeelte zal ik aan mevrouw
37
Van Renterghem en aan de heer Deckmyn uitleggen dat ze het verkeerd
hebben en ik zal u ook uitleggen waarom.
Laat mij eerst en vooral zeggen: het reglement zet het algemeen
kader uiteen, waarin duidelijk concrete afspraken worden vastgelegd
ten aanzien van de gebruikers van dit terrein. Dit reglement is van
toepassing, collega’s, voor alle gebruikers. Conform en in
uitvoering van dit reglement, werden individuele
gebruiksovereenkomsten met de afzonderlijke gebruikers aangegaan,
zoals ge weet.
Bij het gemeenteraadsbesluit van 19 november, waar de heer Deckmyn
naar verwezen heeft, werd naast dit reglement ook het model van deze
gebruiksovereenkomst goedgekeurd door de gemeenteraad. De heer
Deckmyn verwijst naar de schending van drie gebruiksvoorwaarden van
het reglement. Het is evenwel niet duidelijk of deze informatie
feitelijk wel correct is, laat staan dat deze inbreuken effectief
werden vastgesteld. Ik zal mij nader verklaren.
Indien een gebruiker inbreuken pleegt op dit reglement, of op de
gebruiksovereenkomst, dan kan zijn of haar individuele standplaats
ingetrokken worden. De sanctie bij inbreuk wordt uitdrukkelijk
opgenomen in het reglement en in de gebruikersovereenkomst. En ik
wil voor alle duidelijkheid van de raadsleden even citeren uit
artikel 6 van het reglement zelf. Ik citeer: “Ingeval de
standplaatshouder, zijn gezinsleden of bezoekers, een inbreuk plegen
om de voorschriften van huidig reglement en/of van de
gebruiksovereenkomst, behoudt de Stad Gent zich het recht voor om de
standplaats in te trekken”. Einde citaat.
En ik wil u ook nog een keer artikel 9, paragraaf 2 van de
gebruiksovereenkomst aanhalen. Die stelt als volgt: ”Ingeval de
standplaatshouder, zijn gezinsleden of bezoekers een inbreuk plegen
op de voorschriften van het reglement voor tijdelijke inname van het
terrein Buitensingel Hurstweg te Gent, zoals goedgekeurd in de
zitting van de gemeenteraad van 19 november en/of van deze
gebruiksovereenkomst, behoudt de stad zich het recht voor om de
38
standplaats in te trekken. Bij het toepassen hiervan dient het
terrein onmiddellijk verlaten en ontruimd te worden”. Einde citaat.
Dit, dames en heren, impliceert geenszins dat door een individuele
inbreuk op het gemeenteraadsbesluit, waarbij het model van
gebruiksovereenkomst werd goedgekeurd, dient te worden ingetrokken.
Een individuele inbreuk resulteert evenmin in het intrekken van het
sjabloon gebruiksovereenkomst dat van toepassing is ten aanzien van
al de gebruikers. Dit zou immers willen betekenen dat al de
gebruikers worden gesanctioneerd, omwille van een inbreuk, begaan
door een individuele standplaatshouder, wat juridisch natuurlijk
absoluut niet correct is.
Het voorstel van raadsbesluit, mijnheer Deckmyn, dat u hebt
neergelegd, is bovendien niet erg duidelijk. Er wordt gevraagd om
het gemeenteraadsbesluit van 19 november 2018, betreffende de
gebruiksovereenkomst van tijdelijke inname van het terrein
Buitensingel Hurstweg in te trekken. Maar het betreffende
gemeenteraadsbesluit keurde echter zowel het reglement goed, in
artikel 1, als het model van gebruiksovereenkomst, in artikel 2.
Dus beperkt uw voorstel zich dus enkel tot het intrekken van
artikel 2, de gebruiksovereenkomsten van het gemeenteraadsbesluit
van 19 november, of vraagt u al dan niet intrekking ook van
artikel 1 van het gemeenteraadsbesluit, de goedkeuring van het
reglement an sich? In bevestigend geval zou dat willen betekenen dat
u slechts een gedeeltelijke intrekking van het gemeenteraadsbesluit
van 19 november vraagt. Welnu, mijns inziens vraagt u dan ook
intrekking van de individuele aangegane gebruikersovereenkomst, die
individueel door een bezetter van het terrein en de stad
overeengekomen is, met het sjabloon van de gebruiksovereenkomst, dat
door de gemeenteraad werd goedgekeurd en eigenlijk de basis vormt
voor die gebruikersovereenkomst.
Ten slotte stelt uw voorstel van raadsbesluit verkeerdelijk dat het
reglement verschillende opschortende voorwaarden bevat. De enige
opschortende voorwaarde was het akkoord van De Lijn. Dat staat in
39
artikel 10 daarvan, wat intussen bekomen werd. Er werd schriftelijk
een bevestiging bekomen van De Lijn, waardoor het reglement en het
sjabloon van individuele gebruiksovereenkomsten volledige werking
hebben.
De overige bepalingen, opgenomen in het reglement, houden dan ook
geen opschortende voorwaarden in, waardoor, zoals hierboven reeds
gesteld, inbreuken op deze bepalingen geenszins kunnen leiden tot de
intrekking van het sjabloon gebruiksovereenkomst.
Samenvattend kan ik dus stellen dat 1: bij inbreuken die officieel
worden vastgesteld, de mogelijkheid bestaat om de individuele
standplaats in te trekken, waardoor de individuele
gebruiksovereenkomst wordt beëindigd; 2: dit geenszins resulteert in
het intrekken van het model gebruiksovereenkomst, zoals goedgekeurd
door de gemeenteraad, en overigens ook niet tot intrekking van het
reglement; 3: het reglement geen opschortende voorwaarden bevat,
behoudens de opschortende voorwaarde in artikel 10, die intussen
werd vervuld met De Lijn; en ten slotte 4: er is geen enkele
juridische grond om bij individuele inbreuken het
gemeenteraadsbesluit van 19 november, betreffende de goedkeuring
model gebruiksovereenkomst, zoals vervat in dit raadsbesluit, in te
trekken.
Nu, we wensen ons als college natuurlijk niet uitsluitend achter
juridische, ik denk dat deze juridische benadering correct is,
techniciteiten te verschuilen. Ik zal dus ook ingaan op de
inhoudelijke opmerkingen, zowel van u als van mevrouw
Van Renterghem.
Mevrouw Van Renterghem, u haalde tijdens de zitting van de commissie
enkele nieuwe elementen aan over de situatie aan de Hurstweg. U hebt
dat daar al gezegd. Zonder afbreuk te willen doen aan het
waarheidsgehalte van uw bronnen, want die zijn juist en correct, ik
zal u straks uitleggen waarom, kan ik u vandaag zeggen dat uw
informatie berust op een misverstand. Die van de heer Deckmyn ook.
Want onze diensten verzekerden mij namelijk dat er geen bijkomende,
40
dat is vandaag nog gecontroleerd, caravans op het toegestane terrein
bijgekomen zijn. Op het ogenblik van de door u aangebrachte
informatie ook niet. Dat was in de commissie.
Wat echter wel klopt, is dat op vrijdag 7 december er een
verhuisbeweging heeft plaatsgevonden. De caravans van de
geselecteerde groepen Roma stonden verspreid over twee delen. Ze
stonden op de gronden van De Lijn en op de gronden van de stad. De
projectsite van de Hurstweg is om organisatorische reden
teruggebracht tot een aansluitend terrein. Na het vertrek van de
niet-geselecteerde personen, die zowel op het terrein stonden waar
ze nu allemaal staan, als op het andere terrein van de stad, zijn
zij die niet geselecteerd zijn, moeten vertrekken. Toen zijn er twee
zaken gebeurd. Met name de caravans die nog stonden opgesteld aan de
ene zijde van de site, hebben zich gevoegd bij de grotere groep
caravans die reeds geordend waren en opgesteld waren aan de andere
kant van de site, met zichtbare ingang aan de hoogspanningspilaar.
Met andere woorden: ze moesten verzameld worden op de gronden van
De Lijn. Er was op dat ogenblik geen stadsdienst beschikbaar om die
gele blokken te verzetten, maar het moest gebeuren. Er is
uitzonderlijk toestemming gegeven om die blokken daar weg te halen,
de caravans die er weg moesten, die niet geselecteerd zijn, moesten
eruit. En de caravans van de families die wel mochten blijven, zijn
naar binnen gereden. En ze hebben dan die blokken teruggezet. Er
waren geen stadsdiensten beschikbaar om dat op dat ogenblik te doen
en onze diensten hadden toestemming gegeven dat zij zelf die blokken
mochten verzetten en die caravans mochten zetten. Maar men verzekert
mij dat er op die plaats van die caravans enkel degenen staan die
toegestaan zijn.
En ten tweede, de andere site, waar ze niet mochten staan, en
degenen die er stonden niet mochten blijven, werd opgeruimd. Dat was
een gecoördineerde actie, wat meteen de aanwezigheid en de
betrokkenheid van IVAGO meebracht. Het verwijst trouwens naar, wat
men mij gezegd heeft, het citaat dat de heer Deckmyn daarover in de
commissie heeft aangehaald. Daar was dus met andere woorden wel
degelijk een sluikstort aanwezig, maar dit gebeurde door de groep
41
van niet-geselecteerde personen, die weggestuurd zijn en die de site
dus diende te verlaten.
De groep blijvers heeft dit niettemin zelf opgeruimd, waarna IVAGO
de volle container is komen ophalen. Vandaar dat er inderdaad niet
alleen huishoudelijk afval in zat. Ze zijn zo vriendelijk geweest om
zelf het initiatief te nemen om het vuil van hun collega’s die weg
moesten te gaan halen en ook allemaal in de container en bij die
container te leggen.
Ge ziet dat deze site sowieso sluikstortgevoelig is, want ik wil u
duidelijk zeggen, collega’s: het is al te gemakkelijk om die Roma
met de vinger te wijzen. Het is een probleem van jaren al, op die
plaats, die sluikstort. Van jaren al. Lang voordat de Roma daar
stonden, lag daar al massaal veel sluikstort. Er zijn nog altijd
Gentenaars die het al te gemakkelijk vinden om met hun auto naar
daar te rijden, daar ’s nachts te sluikstorten en dan te zeggen: het
is allemaal vuil van de Roma. Ik denk dat dit ook duidelijk moet
zijn. Maar het kan dus absoluut niet met zekerheid gezegd worden dat
de daders de caravanbewoners zouden zijn. Wat niet wegneemt
natuurlijk dat de bewoners hierop streng worden aangesproken en dat
de effectieve vaststelling van sluikstort beteugeld zal worden.
De huidige terreinopstelling aan de Hurstweg is, met andere woorden,
de finale terreinopstelling. Momenteel worden er nog enkele
noodzakelijke werken aan de terreinen uitgevoerd. Inderdaad, het is
mensonwaardig met al die modder. We hebben al gevraagd aan schepen
Watteeuw om zijn diensten opdracht te geven om zo rap mogelijk daar
verharding te gaan strooien, zodanig dat die ondergrond niet meer zo
allemaal modder is. En het terrein moet ook voldoende toegankelijk
zijn voor IVAGO voor het ophalen van het afval. Daarvoor is het ook
nodig.
Met de bestaande groep wordt ondertussen inderdaad reeds aan de slag
gegaan. Voor alle leerplichtige kinderen zijn er schooltrajecten
opgestart of waren die reeds lopend. Er waren al een paar kinderen
die naar school gingen. Dit zal verder ook opgevolgd worden.
42
Het college, dames en heren, erkent duidelijk dat dit een experiment
is. Zoals bij elk experiment is een risico niet uitgesloten. Het
project kan alsnog falen. Maar het zou niet correct zijn dit oordeel
nu reeds te vellen, zo kort na de officiële start van het project.
Wat het project nu nog nodig heeft, is de ruimte om in de luwte
verder te kunnen gaan. Uiteraard mits de gestelde voorwaarden
effectief verder nageleefd worden.
Ten slotte nog een woord van uitleg over de groep van niet-
geselecteerde personen, die het terrein op de Hurstweg dus hebben
moeten verlaten. Die stonden zowel op de gronden van De Lijn, waar
ze nu allemaal samen staan, als op de gronden van de stad. Zoals u
wellicht weet, werden verschillende van die personen later
aangetroffen aan de Tapuitstraat. Daar zijn ze eerst aangetroffen en
daarna aan de Meeuwstraat. Het gaat twee keer om terreinen van
sogent en sogent heeft hierop onmiddellijk gereageerd door via de
gerechtelijke weg de verdrijving van deze bewoning op korte termijn
te vorderen.
Ik wil even afwijken: schepen Watteeuw laat mij inmiddels weten dat
de verharding vandaag aangebracht is door onze wegendienst. Dus dat
probleem is inmiddels opgelost.
Ik zei dus dat sogent via gerechtelijke weg opgetreden heeft, twee
keer, om die wagens te laten weggaan. Ik heb trouwens gezegd, ik wil
dat hier herhalen, ook in het college: dat is een spel dat zou
kunnen blijven duren. Daarom heb ik gevraagd aan sogent om aan hun
advocaat te vragen of de rechter niet kan beslissen dat betrokkenen
zich niet meer op de Stad Gent mogen vertonen. Want anders gaat dat
spel blijven duren, natuurlijk.
Hiermee wenst het college ook een zeer duidelijk signaal te geven
dat het project Hurstweg geen vrijgeleide is om her en der in de
stad lukraak nieuwe vormen van individuele of gegroepeerde
caravanbewoning toe te laten.
43
Het project Hurstweg werd voorgesteld in de schoot van de taskforce
Wonen. Als experiment, zoals overige projecten ook binnen die
taskforce Wonen worden opgezet, om tegemoet te komen aan de zeer
moeilijke problematiek van de precaire woningen in onze stad, waar
caravanbewoning en andere vormen van mobiele bewoning helaas deel
van uitmaken. Lukrake, ongecontroleerde vormen van mobiel wonen zijn
dus uit den boze.
Maar, zoals ik bij monde van schepen Sofie Bracke, die mij vervangen
heeft op de commissie, waarvoor ik haar hartelijk dank, ook reeds
heb toegelicht, zijn de gemeenschapswachten van de Dienst Preventie
voor Veiligheid op vraag van het college nu gestart met het in kaart
brengen van de locaties waar dakloze personen op een alternatieve
manier wonen, alsook een inschatting van de grootteorde van het
aantal bewoners per locatie. Zo heeft men daarin vastgesteld dat er
drie, dat heeft men ons donderdag in het college komen toelichten,
precaire situaties zijn van drie gezinnen met heel kleine kinderen,
met baby’s, waarvan men nu aan het onderzoeken is welke juridische
vormen kunnen zijn om mogelijk daar ook nog opvang voor te voorzien.
Op het ogenblik dat het college in kennis wordt gesteld van de
resultaten van die screening en ook van de uitslag van dat
juridische onderzoek naar die drie gezinnen, zal geval per geval
bekeken worden wat de best passende aanpak kan zijn, goed wetende
dat elke screening een momentopname is en dus nooit een sluitend
beeld zal geven. Temeer gezien er vele verhuisbewegingen zijn tussen
en naar diverse locaties.
Voilà, zover het antwoord van het college. Ik hoop dat ik op al uw
vragen een antwoord heb gegeven. Het verschuiven van die blokken is
met medeweten en zelfs in opdracht van de stad gebeurd om diegenen
toe te laten die er mochten zijn en diegenen die weg moesten er te
laten uitgaan. Daarna zijn die blokken weer teruggezet. Sluikstort
is opgekuist door de mensen zelf. IVAGO heeft het daar weggehaald.
Er wordt ook door anderen gesluikstort. Met andere woorden:
juridisch, ik heb het net ingezet, heeft het voorstel van de heer
Deckmyn geen grond. De motie is juridisch incorrect. En ik wil u dan
44
ook vragen, dames en heren van de raad, om deze motie niet goed te
keuren. Dank u wel. Mijnheer Deckmyn.
De heer Johan Deckmyn. Tout va bien, Madame la Marquise. Dat is een beetje hetgeen ik hier nu hoor. Geen probleem jongens! Alles gaat
eigenlijk volgens plan. We moeten die mensen wat tijd geven. Men
blijft dus het bestaande beleid verdedigen en zegt: ja, we moeten
toch een beetje tijd hebben om dit project goed te laten verlopen.
Wel wetende dat er, twee jaar geleden, een gelijkaardig project was,
ik heb daar hier ook in de gemeenteraad al op gewezen, dat ook al
mislukt is. Ik heb daar dus in november al op gewezen dat dit
project ook gaat mislukken.
En collega’s, afspraken zijn toch afspraken? Waarom maken we anders
nog afspraken? En hoe kan je afspraken maken met derden, als die
derden zich niet aan de afspraken houden? En dan hoor ik een heel
discours over juridische spitstechnologie en haarkloverij, terwijl
mijn voorstel gewoon is: jongens, in november hebben we een voorstel
ingediend van raadsbesluit om dit proefproject mogelijk te maken,
met alle documenten daaraan. En ik vraag enkel dat we datzelfde
raadsbesluit weer intrekken. Zo simpel is het. Ge moet dat niet
moeilijk maken met allemaal juridische argumenten. Nee, er was een
besluit, door ons allemaal goedgekeurd, waar verschillende fracties
hier ook tegen waren. En wij zeggen: oké, laat ons doen alsof wij
dat besluit niet genomen hebben, want we zien dat de afspraken niet
gehonoreerd worden.
En dan goh, heb ik verschillende dooddoeners gehoord. Zo van: ja,
ja, die informatie over dat sluikstorten en die zaken die fout
lopen, die is misschien niet correct. Of die is gewoon individueel.
Ja, artikel 6 zegt verschillende zaken, ik heb dat al opgesomd.
Maar, en dat is een van de belangrijke argumenten van de
burgemeester: we gaan die mensen toch niet wegjagen, want het is
altijd een ander geweest hè collega’s, ook dat is wel belangrijk.
Het is een ander geweest. Het zijn die andere Roma die gesluikstort
hebben. Of nee, nog slechter: het zijn Gentenaars die daar komen
sluikstorten. Straf hè? Dus dan kunnen we die mensen toch niet …?
45
Die mensen moeten daar blijven. Dat proefproject moet overeind
blijven, want die mensen zijn correct bezig en we kunnen niet nagaan
of die mensen niet correct bezig zijn. Terwijl ik heb geciteerd uit
de IVAGO-verslagen uit de krant. IVAGO zegt duidelijk dat er zaken
overtreden zijn. En dan het ultieme argument van de burgemeester:
ja, maar de afspraken gelden enkel met de 56 mensen.
Wel, dan wil ik toch in artikel 6 verwijzen naar de paragraaf: “de
standplaatshouder”, de standplaatshouder, dat zijn die 56 Roma,
”diens gezinsleden en zijn/hun bezoekers”. Bezoekers! Het zijn die
andere Roma geweest! Die bezoekers dus, hè mijnheer de burgemeester?
Dus die bezoekers mogen geen zwerfvuil storten in het omringende bos
en/of de grachten. Dus de burgemeester komt nu net zeggen: het zijn
niet de Roma geweest, maar het zijn de bezoekers geweest. Wel,
overtreding! Overtreding! Dus opnieuw, ge kunt zeggen, mijnheer de
burgemeester: ik snap het allemaal niet. Maar ik denk dat samen met
mij …
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dat is juist.
De heer Johan Deckmyn. Ik denk dat samen met mij het merendeel van de Gentenaars het ook niet meer snapt. Want een proefproject daar
doen en dan degenen die daar komen dan gauw wegjagen, naar waar?
Tapuitstraat. Dan naar de Meulestede. Ik krijg de telefoons ook, die
u krijgt, van mensen die klagen: ze zitten hier! Ze zitten hier weer
en de vorige keer zaten ze hier ook! En we moeten bellen om ze dan
weer weg te krijgen. En waar gaan ze naartoe? Ik heb het u al
tientallen keren gevraagd, mijnheer de burgemeester. Waar gaan die
heen? En ik herinner mij nog een gemeenteraad, ik denk begin van dit
jaar, waar u letterlijk gezegd hebt dat ze hun plan maar trekken.
Wel sorry, als dit het beleid is van de Stad Gent, dan pas ik
daarvoor.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Goed, bedankt. We gaan over tot de stemming van het voorstel van de heer Deckmyn.
(Stemming motie)
46
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. We gaan over naar punt 3, de Politiezone Gent, begroting over het dienstjaar 2019.
Ah ja, excuseer, ik ben even in de war. Dat gebeurt met oudere
mannen natuurlijk. Mevrouw Deene heeft het woord. Ze heeft nog een
andere vraag, in verband met … (het eenjarig meerjarenplan 2019).
Mevrouw Karlijn Deene. Ik heb inderdaad mijn vraag van het
vragenuurtje nu, maar ik had ook nog een kleine vraag, naar de
schepen van Cultuur, mevrouw Storms. Nu ik nog eens aan de schepen
van Cultuur een vraag kan stellen, dan zal ik daar zeker gebruik van
maken.
Mevrouw de schepen, een actuele vraag: Ernst & Young heeft in
opdracht van u een opdracht gedaan, of is ermee bezig, over het MSK.
Kan u duiding geven of dat rapport ondertussen al is opgeleverd en
wat de stand van zaken is, vanuit uw administratie, om daarmee aan
de slag te gaan?
En dan heb ik een tweede vraag, die uit het vragenuurtje komt.
Schepen Peeters, het is ook een eer om aan u ook nog een vraag te
kunnen stellen. Dit gaat over de Sint-Annakerk. Ik heb u daar al
heel veel vragen over gesteld, de voorbije zes jaar. Wij hebben
vernomen in de pers, dat vanuit vijf ingediende projecten er
uiteindelijk één project is aangeduid. Ik heb ook begrepen dat dit
ook het enige project was dat eigenlijk als voldoende werd bevonden.
Het consortium Markthal werd daardoor ????
Kan u misschien wel wat meer duiding daarover geven hoe de procedure
nu verdergaat? En ook op basis van welke criteria dit project was
gekozen? En misschien ook belangrijk: de buurtbewoners, ik heb al
vaak vragen gesteld over de wijze waarop ze zullen betrokken worden.
U had tot nu toe geantwoord dat natuurlijk, zolang er geen concreet
voorstel is, dat overleg niet echt opportuun is. Maar nu is er een
concreet voorstel, dus mijn vraag is: hoe denkt u dan dat uw
opvolger het overleg met de vier bewoners op touw zal zetten?
47
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Eerst het woord aan de schepen van Cultuur. Mevrouw de schepen.
Mevrouw Annelies Storms, schepen. Ja. Goed, collega Deene, het was zo voorzien dat eigenlijk het rapport tegen 10 december zou
toegelicht worden op het intern auditcomité en ook aan de raad van
bestuur van de AGB Kunsten en Design. Helaas hebben wij bericht
gekregen van Ernst & Young, dat het nog niet klaar is en dat zij
meer tijd nodig hebben. Dus het zal aan de volgende schepen zijn om
dit verder op te volgen. Meer kan ik daar eigenlijk niet over
zeggen, maar dit is de actuele stand.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel. Het woord is aan schepen Peeters.
De heer Christophe Peeters, schepen. Dank u, burgemeester. Mevrouw Deene, we hebben inderdaad een eerste selectie gemaakt. Het project
is gekozen op basis van een investeringsmemorandum, dat in het
gemeenteraadsbesluit van 19 maart 2018 zat. Dus wij hebben hier in
de gemeenteraad de beslissing genomen om die projectoproep te doen.
De samenwerkingsovereenkomst vanuit PMV dateert al van veel langer
en is hier ook uitgebreid besproken geweest, dus dat memorandum met
die criteria daarin, en de beperkingen. Want wees gerust, het gaat
vooral over heel veel beperkingen wat u met dat gebouw kan doen. En
misschien gelukkig maar, u weet, het is een monument. Het is een
neo-Byzantijns gebouw, eenbeukig, en men wil van het erfgoed en
vanuit stedenbouw vooral niet dat dit gecompartimenteerd wordt, dat
daar verdiepingen worden ingetrokken. U weet, in Mechelen hebt ge
zo’n hotel waar een glas-in-loodraam zit aan uw hoofd, of aan uw
voeten, afhankelijk van de verdieping waar ge op zit. Dat was zeker
en vast niet de bedoeling.
Dus dit is mee afgetoetst, naast het investeringsmemorandum. Ook aan
de ruimtelijke en architecturale kwaliteit is een richtlijn, een
nota meegegeven in datzelfde gemeenteraadsbesluit. En die nota is
eigenlijk opgemaakt door alle adviserende stadsdiensten:
48
Monumentenzorg, Stedenbouw, Architectuur, maar ook door Erfgoed
Vlaanderen. Dus dat is niet onbelangrijk.
Ik geef nog een keer mee: er waren zestig punten op de kwaliteit,
waarvan dertig op de ruimtelijke architecturale kwaliteit en
programma en dertig op plan van aanpak kandidaat en
teamvoorstelling. En dan nog eens veertig punten op de verkoopprijs
of de erfpachtvergoeding. Het is dus zeker niet, zoals sommigen
beweren, dat het aan de meestbiedende wordt toegekend.
Er is een jury samengekomen om dit te beoordelen. Uiteraard nadat
het bisdom alle binnengekomen voorstellen had beoordeeld en daar, je
zou zeggen, zijn zegen over gegeven heeft, maar men kon zeggen: dit
is voor ons niet aanvaardbaar en dan konden we daar eigenlijk niet
mee verdergaan, richting jury. De jury die ook samengesteld is uit
onze eigen cel erediensten uit Erfgoed Vlaanderen, Monumentenzorg,
Stedenbouw, de stadsbouwmeester, die daar ook in zat. Ik had al aan
de stadsbouwmeester gevraagd om daarover toelichting te komen geven,
op een volgende commissie.
Hoe gaat de procedure nu verder? Wel, we hebben nu de biedfase
achter de rug. Er is een voorkeursbieder aangeduid. In de loop van
de maand januari zal het project van de voorkeursbieder intern
worden besproken met de adviserende diensten. Wat moet er nog
veranderen om het vergunbaar te maken? Want u hebt geen uitgewerkt
plan gevraagd, maar een concept. We willen de bieders ook niet op
kosten jagen. En dan zal de voorkeursbieder uitgenodigd worden voor
een gesprek, met als doel om dit biedvoorstel te optimaliseren,
zowel financieel als inzake vergunbaarheid.
Het is duidelijk ook, dat in juni 2015, toen de
samenwerkingsovereenkomst met PMV op de gemeenteraad was, was
duidelijk dat er een economische herbestemming was van de Sint-
Annakerk. Dus dat kan geen verrassing zijn. U weet dat ook perfect.
Anderen weten dat duidelijk wat minder of zijn minder bekommerd over
waarheid en feiten dan over wat men kan kreten. De uitgangspunten
daarbij zijn dat de Sint-Annakerk zeker niet gesloten wordt en
49
gewoon leeg komt te staan, dat er een publieke toegankelijkheid
blijvend is, wat vandaag overigens niet het geval is, tot de
monumentale kerk en dat zeker de buitenrestauratie in stand zal
worden gehouden en wordt afgewerkt.
Dus wat de bedoeling is, is dat op het moment dat er een
overeenkomst tussen de voorkeursbieder en de stad tot stand komt, er
dan een gesprek wordt aangegaan met de buurt. In concept zit aan de
zijkant, waar nu die parking is, een publieke ruimte. Daar zit
publiek groen. Dat is eigenlijk een voorstellingsruimte met een
soort inklapbaar podium voorzien. Koffie, doorgang. Dus er is daar
wel heel wat publieke ruimte. Maar ook die kerk: het concept is zo
opgebouwd dat die markthal ook kan worden omgetoverd worden voor
allerlei grootschalige activiteiten. Dus er gaan zeker geen
structurele en blijvende ingrepen aan gebeuren. Dus dat kan zeker.
Het is niet zo dat we gelijk met andere kerken doen, zoals
Macharius, en gaan zeggen tegen de buurt: maak er nu zelf maar iets
van. Dat is met dit gebouw uiteraard totaal onmogelijk. Alleen al de
verwarmingskosten zijn denk ik voor het gemiddelde buurtcomité
tamelijk onbetaalbaar.
Dus dat is eigenlijk het verloop van de verdere procedure. Ik hoop
dat u daarmee voldoende antwoord hebt gekregen.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Volstaat dit,
mevrouw? Ja. Zijn er nog andere leden die wensen tussen te komen
over het eenjarig meerjarenplan of over het budget 2018? Niemand?
Stemmen wij op gewone wijze voor het meerjarenplan? Ja? Dan stel ik
u voor over te gaan tot de stemming van punt 1, eenjarig
meerjarenplan 2019 en budget 2018.
(stemming meerjarenplan 2019)
(stemming budget 2018)
Punt 3
50
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Politiezone Gent, begroting over het dienstjaar 2019. Vraagt iemand het woord? Vraagt
u de stemming daarover? Neen? Dank u wel, goedgekeurd.
Punt 4
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 4, OCMW-toezicht, eenjarig meerjarenplan 2019. Goedkeuring? Dan gaan we
stemmen over punt 4, dames en heren.
(stemming punt 4)
Punt 5
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Toezicht Sociaal
Verhuurkantoor OCMW Gent: eenjarig meerjarenplan 2019. Stemming
gevraagd? We gaan stemmen, dames en heren.
(stemming punt 5)
Punt 10
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Departement
Onderwijs, Opvoeding en Jeugd, Retributiereglement voor Diensten van
administratieve en technische aard. Een wijziging. Stemming? Dan
stemmen we over dat punt.
(stemming punt 10)
Punt 11
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Belastingreglement op het verstrekken van logies, een wijziging. Een stemming?
Mevrouw Elke Sleurs. Een gesplitste stemming alstublieft, mijnheer de burgemeester.
51
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ja. In welke zin, mevrouw?
Mevrouw Elke Sleurs. Artikel 1 en 2 samen en dan artikel 3 apart.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ja.(stemming punt 11, artikel 1 en 2)
(stemming punt 11, artikel 3)
Punt 12
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Retributiereglement voor prestaties geleverd door de Dienst Kinderopvang en het
Stedelijk Onderwijs Gent. Een wijziging. Stemming? We gaan over tot
de stemming.
(stemming punt 12)
Punt 15
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan gaan we over tot punt 15, het kader rond de beleggingen en financieringen van de
Stad Gent, een wijziging. Stemming? Wenst er iemand tussen te komen?
Mevrouw Maryns, u hebt het woord.
Mevrouw Chris Maryns-Van Autreve. Ja, schepen Peeters heeft daarnet dat punt al kort vermeld en ik wil daar graag toch nog eens de
aandacht voor hebben, omdat ik denk dat het hier om een belangrijk
punt gaat.
Ik ben ook tevreden dat ik dat in mijn laatste gemeenteraad kan doen
en dat ik nog deze tussenkomst kan doen, want als lid van de
commissie Financiën, en ik denk dat de heer Peeters dat goed weet,
was dit een dossier dat mij na aan het hart lag en waar ik mijn
overtuiging en interesse ook heb opgevolgd.
52
De wijziging die voorligt, is het resultaat van een volgehouden
keuze voor een goed doordacht duurzaamheidsbeleid, voor het
realiseren van sociale doelstellingen en milieudoelstellingen, zodat
de CO2-impact zo laag mogelijk is. Stad Gent streeft naar
klimaatneutraliteit en het uitschakelen van alle mogelijke negatieve
klimaatimpact. Het is een constant aandachtspunt van het kabinet
Heyse en er ligt nu ook een resultaat voor.
Daarom werd geruime tijd zeer actief gewerkt, vanuit het kabinet van
Christophe Peeters en de Dienst Financiën. Er werd overlegd met de
stakeholders en met de financiële partners, want we zien daar ook
opvallende evoluties. Meerdere banken kiezen nu voor ethische
criteria bij het beleggen. Ze debatteren, ze negotiëren, ze
organiseren info- en overlegsessies, zodat er nieuwe
beleggingsfondsen gecreëerd worden en zelfs fondsen die opteren voor
het fossielvrij beleggen.
Ook Universiteit Gent is daarin een partner. Het is de eerste
Vlaamse universiteit die de bewuste keuze heeft gemaakt om voor
ethische criteria te kiezen en om fossielvrij te beleggen. Ook
kunnen we zeggen dat Stad Gent de eerste stad in Vlaanderen is die
dat nu doet. En dit is volledig in lijn met de wil van onze
samenleving. Het is een samenleving die altijd maar sterker reageert
op een dringende vraag naar verandering, naar een wereld waar onze
kinderen gezond kunnen leven. Er waren meer dan 75.000 demonstranten
onlangs, die vreedzaam betoogden in Brussel. Milieuorganisaties, we
denken aan Greenpeace: fossielvrij. Maar ook het lokale GMF, de
natuurverenigingen: ze laten zich horen. Ze verwachten van de
overheid en van lokale besturen dat we hier op inzetten.
En wat hebben we moeten vaststellen? Er was de klimaattop in Parijs,
maar vorige week was er de Europese Top in Polen, die de Europese
doelstellingen goedgekeurd heeft. Maar helaas, het is beschamend: er
kwam een ‘njet’ van België. Béatrice Delvaux schreef in De Standaard
daarover dat wij als individuele personen verstikt dreigen te
geraken. De Belgische klimaatwetenschapper Van Ypersele, alsook Jos
Delbeke, Belgisch directeur-generaal van de Europese Commissie,
53
spraken van een zorgwekkende situatie, om maar enkele van de
reacties te noemen.
Maar Stad Gent is een gelukkige uitzondering. Schepen Peeters en
zijn kabinet hebben hard gewerkt en er ligt een wijziging voor, die
de juiste keuzes bevat. Er zijn aanpassingen, zowel op het vlak van
jaarlijkse kredietlijnen als op het vlak van de pensioenfondsen.
In een traject van drie jaar zullen de aanpassingen van de
portefeuilles doorgevoerd worden en het nieuwe Publilecfonds kan
onmiddellijk beantwoorden aan de nieuwe doelstellingen, want het kan
geplaatst worden in een nieuw Candriam fossielvrij fonds.
Onlangs, zoals de heer Peeters net gezegd had, werd ook beslist om
rekening te houden met de tien richtlijnen van VN Global Compact:
een volgende stap in een verwezenlijking van een coherent noord-
zuidbeleid. Het is een mooie realisatie in deze legislatuur en ik
wil daarom een gemeend woord van dank aan schepen Peeters en zijn
kabinet richten. En het is aan de volgende legislatuur om dat beleid
verder te zetten. Dank je wel.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u. Schepen
Peeters.
De heer Christophe Peeters, schepen. Dank u, collega Maryns. U hebt zelf ook vanuit de commissie en vanuit de raad daar zeer actief aan
bijgedragen. Ik heb heel mooi kunnen samenwerken, ook met collega
Heyse en haar kabinet en met onze diensten, om dit tot een goed
einde te brengen. Dat is niet altijd evident, want uiteraard; ge
kunt wel veel willen, maar het moet ook technisch en praktisch
haalbaar zijn en we hebben uiteraard wat financiële en wettelijke
beperkingen. Maar we hebben het toch wel gedaan en ik denk dat het
goed is dat we daar als Gent, als stad, het voortouw in nemen.
Ik heb het daarjuist gehad over de pensioenfondsen van in totaal
220 miljoen euro. Dat is, als ge dat bekijkt, in vergelijking met de
omvang van het universum en de hoeveelheid geld die op de wereld
54
belegd wordt, niet gigantisch. Maar het begint bij elke kleine stap
en elk klein hefboompje zal uiteindelijk zorgen dat we die
doelstellingen halen. U weet, we zitten in de warmste week. We
hebben ook de ambitie om van Gent een warme stad te maken, maar laat
ons dat dan misschien toch beperken tot 1,5 graad.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel. Er
wordt geen stemming gevraagd; het was een positieve stemverklaring.
Toch wel? Mevrouw Sleurs vraagt de stemming, ja?
Mevrouw Elke Sleurs. De stemming.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan stemmen we over punt 15.
(stemming punt 15)
Punt 16
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 16, aanpassing overeenkomsten met Ethias in het kader van het pensioendossier. Een
goedkeuring. Stemming? We stemmen over punt 16.
(stemming punt 16)
Punt 22
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan
Belastingreglement op de tweede verblijven, een wijziging. Een
stemming?
Mevrouw Elke Sleurs. Een gesplitste stemming, alstublieft, mijnheer de voorzitter. 1 en 2 samen en artikel 3 apart, alstublieft.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ja.(stemming punt 22, artikel 1 en 2)
(stemming punt 22, artikel 3)
55
Punt 25
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 25, het
addendum bij de samenwerkingsovereenkomst 2015-2019 met het extern
verzelfstandigd agentschap Integratie- en Inburgering Gent vzw. Een
stemming?
Mevrouw Elke Sleurs. Een korte stemverklaring, mijnheer de
burgemeester.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Alstublieft
mevrouw, u hebt het woord.
Mevrouw Elke Sleurs. Wij zijn heel tevreden, wij zullen ons
onthouden omdat wij zeer tevreden zijn met het extra geld van de
Vlaamse overheid, maar gezien onze vorige en reeds vroegere
opmerkingen tijdens deze legislatuur bij de deelaspecten van de
werking in Gent, zullen wij ons onthouden.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel. Dan gaan we over tot de stemming.
(stemming punt 25)
Punt 26
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 26,
samenwerkingsovereenkomst betreffende het project gebouwen Muide-
Meulestede + Mariakerke fossielvrij. Een stemming gevraagd? We
stemmen over punt 26. Ah, Mevrouw Matthieu?
Mevrouw Sara Matthieu. Iets te snel. Dank u, mijnheer de voorzitter. Collega’s, twee weken geleden liepen omstreeks 75.000 mensen samen
in een grote klimaatmars in Brussel, omdat ze zich zorgen maken over
de toekomst van onze planeet en over de opwarming van de aarde. Een
56
belangrijk signaal, dat helaas door onze regering naast zich neer is
gelegd, het afgelopen weekend op de klimaattop in Katowice. En
alweer kwam ons land in aanmerking voor de fossiel-van-de-dag-award,
zoals het geval was op de klimaattop van Parijs.
Het is duidelijk dat we als stad niet op het nationale niveau zullen
moeten rekenen om onze klimaatambities waar te maken. Nu, we kunnen
met onze stad alleen het klimaat niet redden, maar we kunnen wel
heel wat verwezenlijken. En dit project, om in samenwerking met de
universiteit innovatieve energieprojecten te gaan ondersteunen in
Mariakerke en Muide-Meulestede is er zeker een van. Want we moeten
af van het gas en we moeten evolueren naar fossielvrije wijken. Het
maakt ook deel uit van de warmterevolutie waar we het hier al eerder
samen hebben over gehad.
De Groenfractie is dan ook heel blij met dit project en hoopt dat we
ook in andere delen van Gent naar fossielvrije wijken kunnen gaan
evalueren.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. We gaan stemmen over punt 26.
(stemming punt 26)
Punt 27
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 27,
samenwerkingsovereenkomsten voor innovatieve projecten van Gent en
Garde. Niemand vraagt het woord? De stemming? Het punt is
goedgekeurd.
Punt 32
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 32, eenjarig meerjarenplan AGB Kunsten en Design 2019 volgens de beleids- en
beheerscyclus. De stemming? We stemmen over punt 32.
57
(stemming punt 32)
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dames en heren, als ik nu een keer kijk naar de agenda, mag ik gewoon een keer vragen,
informatief: welke raadsleden wensen nog tussen te komen, om het
even welk punt? Wie komt er nog tussen? Een maar? Ja, dan gaan we de
agenda proberen afwerken. Goed.
Punt 33
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 33, eenjarig meerjarenplan AGB Erfgoed 2019. Niemand vraagt de stemming? Het punt
is goedgekeurd. Ja, 33. U vraagt de stemming? We gaan over tot
stemming over punt 33.
(stemming punt 33)
Punt 60
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 60,
strategisch Veiligheids- en Preventieplan van Gent. Niemand vraagt
de stemming? Het punt is goedgekeurd.
Ja, een stemming? Stemming over punt 60, dames en heren.
(stemming punt 60)
Punt 62
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 62,
samenwerkingsovereenkomst met ISSA. Vraagt iemand de stemming? Ja,
mevrouw vraagt de stemming? We gaan stemmen over punt 62.
(stemming punt 62)
Punt 70
58
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 70, een
overeenkomst over nominatieve subsidies voor het verbouwen van
schoolinfrastructuur. Dit is in Sint-Kruis-Winkel. Niemand vraagt de
stemming? Het punt is goedgekeurd.
Punt 74
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 74, een
subsidieovereenkomst betreffende de toekenning van een
investeringssubsidie voor de nieuwbouw in de Noordgijzelstraat in
Drongen, Luchteren. Paul? Excuseer, excellentie. Meneer Goossens, u
hebt het woord.
De heer Paul Goossens. Oké, mijnheer de voorzitter. Ik zal het kort houden. Ik ben tijdens de commissie al even kort tussengekomen, dat
het mij een beetje eigenaardig lijkt. We zijn er uiteraard voor dat
er subsidies zijn voor jeugdgroepen voor lokalen, maar het Sint-
Coleta ligt natuurlijk niet bij de deur, de deur waar ik woon. Dat
is Drongen Luchteren, de Noordgijzelstraat. Daar zit Coleta, allez
eigenlijk aan de andere kant van de stad. Dus ik vind dat een beetje
eigenaardig dat zij daar als Chiro gaan komen, als scouts. Ik hoop
dat dit lukt, maar ik heb er zelf mijn twijfels bij, omdat zij toch
wel een gans parcours moeten afleggen om daar te geraken.
U hebt ook gezegd: men gaat proberen rekruteren in Luchteren zelf.
Positief; uiteraard moet men dat doen. Ik wil toch nog een keer
herhalen: ik hoop dat het lukt, maar ik heb een beetje mijn vrees.
Die afstand is toch wel enkele kilometers en men moet door de stad.
Allez, voor zover men door de stad mag. Dus ik hoop het, maar bon.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Schepen Decruynaere heeft het woord.
Mevrouw Elke Decruynaere, schepen. Ja, het is zo, collega Goossens, dat de scouts Sainte Coleta een specifiek publiek heeft. Het is een
59
van de weinige Franstalige bewegingen in Gent. Maar ze staan open
voor alle kinderen en jongeren.
Het is een bewuste keuze van hen om zich daar te vestigen. Ze waren
op zoek naar een locatie. Er was eerder een aantal andere, lokale
jeugdbewegingen, zoals Chiro Tijl en Nele, maar ook nog een andere
die eigenlijk het plan had om daar ter plaatse te gaan bouwen.
Alleen is dat uiteindelijk niet doorgegaan en de Jeugddienst is
eigenlijk gaan horen, bij de jeugdbewegingen in Gent, van: wie heeft
een bouwplan en wie is er nog op zoek naar een locatie? En de mensen
van scouting Sint Coleta zijn eigenlijk zeer enthousiast over deze
locatie. Het is ook een unieke plek, Drongen Luchteren, vlak bij de
Vinderhoutse Bossen. Het wordt eigenlijk heel mooi.
En ze hebben zich echt wel geëngageerd en trouwens, collega,
hoogstens met de fiets geraakt u nog altijd zeer vlot door heel de
stad en zeker ook onze jeugd. Het zal geen probleem zijn daar ter
plaatse te komen. Er zijn ook afspraken gemaakt in het kader van
mobiliteit, ook als het gaat over zorg dragen voor de buurt. En ze
hebben zich eigenlijk ook geëngageerd om ook echt te proberen de
jeugd uit Drongen Luchteren te bereiken. Dus ik denk dat dit een
kans is. Een mooie kans. Zij waren op zoek naar een plek, ze zijn
zeer enthousiast over de locatie en ik denk dat we er nu alles
moeten aan doen om hier een win-win van te maken voor iedereen.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Vraagt u de
stemming, mijnheer Goossens? Neen? Het punt wordt unaniem
goedgekeurd.
Punt 76
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 76,
overeenkomst betreffende het gebruik van kopieën uit het Semu-
repertoire. Niemand vraagt de stemming, het is goedgekeurd.
60
Punt 83
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 83. Een
addendum bij de subsidieovereenkomst voor advies, begeleiding en
ondersteuning in de vastgoedontwikkeling CODAK. De stemming? Ja. We
stemmen over punt 83.
(stemming punt 83)
Punt 87
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 87 is beheer en begeleiding Campus Vesalius. De stemming? We stemmen over punt
87.
(stemming punt 87)
Punt 88
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 88 CODAK-woonproject 2018, een overeenkomst in het kader van het provinciaal
reglement. Een stemming? We stemmen over punt 88.
(stemming punt 88)
Punt 91
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan Juridische Dienst en Kennisbeheer, punt 91. Dat gaat om een principieel
voorstel tot omzetting van variabel kapitaal in vast kapitaal in
WoninGent ten belope van 163 miljoen euro en aanpassing van de
statuten. Een stemming? Verschillende leden vragen een stemming. We
gaan over tot de stemming van punt 91.
(stemming punt 91)
61
Punt 92
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan hebben we het eenjarig meerjarenplan AGB sogent 2019. Vraagt iemand de stemming?
Ja? Dan gaan we stemmen over punt 92.
(stemming punt 92)
Punt 93
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan hebben we punt 93. Dat is een omgevingsvergunningsaanvraag voor 35 loten bestemd
voor allerlei woningen, enzovoort. Dat is het dossier van Drongen
hè, Baarledorpstraat, Kloosterstraat enzovoort. Mevrouw?
Mevrouw Elke Sleurs. Mevrouw Van Renterghem krijgt ook nog kort het woord, mijnheer de burgemeester.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ja. Mag ik nog een keer vragen: zijn er nog leden die tussen willen komen? Want anders
ga ik de vergadering schorsen, als er nog tussenkomsten zijn. Geen?
Goed, mevrouw Van Renterghem dan.
Mevrouw Sandra Van Renterghem. Ja, mijn excuses. Ik was even niet op mijn plaats. Maar ik zal het zeer kort houden. Mijnheer de schepen,
ik ga niet het ganse verhaal doen. Ik denk dat ieder wel weet
waarover het gaat. Maar ik heb toch een paar bedenkingen.
Een: op basis van het antwoord en de nota van de ambtenaar, kan ik
afleiden dat er geen principieel akkoord aangevraagd werd bij de
provincie. U verwijst naar de structuurvisie 2030, maar dit document
is op geen enkele manier bij machte om de decretale
ontwikkelingsmogelijkheden te wijzigen. Er is dus inderdaad een
principieel akkoord nodig van de provincie.
Tevens is het ook geen groepswoningbouwproject, maar een
verkaveling. Daar wordt ook naar verwezen in een van de bezwaren. Er
62
wordt verwezen naar een arrest van de Raad van State van 24 oktober
2010, dat stelt dat de verkaveling voor een deel van een
woonuitbreidingsgebied niet kan.
Bijkomend kan ook opgemerkt worden dat het initieel ingediende
dossier onvolledig is, omdat er ook geen project-MER is opgenomen.
De regelgevers stellen immers vast dat stadsontwikkelingsprojecten
MER-plichtig zijn. En aangezien deze verkaveling onder andere
stadsontwikkelingsprojecten valt, moest er minstens een MER-
screeningsplicht zijn.
Dus ik kan alleen maar vaststellen dat er niet voldaan is. Dus wij
zullen ons op dat punt tegenstemmen.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel.
Mijnheer de schepen, u hebt het woord.
De heer Sven Taeldeman, schepen. Ja collega, we zouden inderdaad
sterk kunnen ingaan op het project, maar ik zal dat niet doen op de
inhoud van het project. Maar u weet ongetwijfeld dat het voortspruit
uit de nood aan bijkomende woongelegenheden in Gent en ja, ook in
een degelijke buitengebiedkern, zoals Baarle er een is, waar we
graag ook een aantal woongelegenheden zien ontwikkeld worden.
Het is uiteraard de bedoeling dat het volgens de regels van de kunst
gebeurt en naar ik uw vraag in de commissie begrepen heb, en de
antwoorden die we bezorgd hebben aan u, zou dat volgens de regels
van de kunst moeten zijn.
U zegt nu: “er moet een principieel akkoord van de provincie zijn”.
Naar ik begrepen heb, is dat niet noodzakelijk. Ik weet dat zij dat
in hun advies hebben opgenomen bij de goedkeuring van Ruimte voor
Gent. Ik heb ook begrepen van onze administratie dat het, 1, niet
noodzakelijk is, en 2, wat de MER-screeningsplicht betreft: dit is
een bijkomende vraag, die niet in uw vragenlijst was opgenomen. Dus
ik kan daar bijkomend navraag naar doen, hoe het daarmee zit.
63
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel. Goed, dan gaan we over tot de stemming van het punt. We stemmen dus, voor
alle duidelijkheid, over punt 93.
(stemming punt 93).
Punt 97
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 97. Bepalingen met betrekking tot de selectie, dat is in het kader van de
rechtspositieregeling van ons personeel, voor de proeftijd. Mevrouw?
Stemming? We gaan over tot de stemming van punt 97.
(stemming punt 97).
Punt 98
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 98 is ook het stadspersoneel. Dat is lijst van knelpuntfuncties die in aanmerking
komen om enzovoort, enzovoort. Vraagt iemand de stemming? Mevrouw
Versyp vraagt de stemming. We gaan over tot de stemming van punt 98.
(stemming punt 98).
Punt 99
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 99,
stadspersoneel. Nieuwe algemene personeelsformatie van de Stad Gent.
Stemming gevraagd? Dan stemmen we over punt 99.
(stemming punt 99).
Punt 103
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 103. Opdracht van diensten; het gaat hier over een studieopdracht. Vraagt er
iemand stemming over? Niemand? Dan is het punt goedgekeurd.
64
Punt 107
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 107. Sluiten van een aankoopovereenkomst voor een goed, gelegen bij Sint-Jozef.
Vraagt u de stemming? Stemming over punt 107.
(stemming punt 107).
Punt 109
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 109. Het intrekken van een principiële beslissing tot aankoop en sloop,
enzovoort, van een perceel gelegen Jean Béthunestraat in Gent.
Stemming? De stemming over 109.
(stemming punt 109).
Punt 119
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 119. Dat gaat over het reglement met betrekking tot de gemeentelijke
parkeervergunning. Stemmen? We stemmen over 119.
(stemming punt 119).
Punt 120
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 120 gaat over de vaststelling van gemeentelijke aanvullende reglementen op het
wegverkeer. Dat is een rapportering. Dat is een kennisneming, daar
moeten we eigenlijk niet over stemmen, tenzij iemand wenst. Een
indicatieve stemming? We gaan indicatief stemmen over punt 120,
dames en heren.
(stemming punt 120).
65
Punt 121
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan is er punt 121, het retributiereglement met betrekking tot het straatparkeren.
Stemming? We gaan over tot de stemming van dit punt. Punt 121.
(stemming punt 121).
Punt 123
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan zijn we aan punt 123. Dat gaat over het aanduiden van een vertegenwoordiger van
de Stad Gent op de buitengewone algemene vergadering van TMVS.
Vraagt u de stemming? Dan stemmen we daarover. We stemmen over punt
123, de aanduiding. Er wordt geheim gestemd.
(stemming punt 123).
Punt 130
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Voor punt 130 is er een amendement binnengekomen van de heer Van Braeckevelt over die
deontologische code voor lokale mandatarissen. Leg het een keer uit
alstublieft, mijnheer Van Braeckevelt, wat ge wilt voorstellen.
De heer Bram Van Braeckevelt. In feite is het een tekstuele
aanpassing, die de geest van de bespreking van het
fractieleidersoverleg volgt, mijnheer de burgemeester.
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ja. Het gaat hem dus over het feit dat de externe vertegenwoordigers niet alleen
moeten aanduiden of ze een vergoeding verkrijgen, maar ook de
grootte van de vergoeding, hè. Het bedrag van de emolumenten die ze
krijgen. Dat moeten ze bekendmaken. Ik denk dat dit de geest was van
de overeenkomst die we gemaakt hebben, hè? Akkoord iedereen, om het
amendement te aanvaarden? Dus het amendement wordt unaniem aanvaard.
66
En dan wordt de tekst, met de toevoeging van het amendement, unaniem
goedgekeurd. Akkoord iedereen? Bedankt. Ik denk dat dit een mooie
zaak is voor het sluiten van onze legislatuur. En het zal nu aan de
volgende gemeenteraad zijn om daar verder mee aan de slag te gaan.
Punt 131
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 131,
geactualiseerd overzicht van de diverse organisaties, instellingen,
enzovoorts. Afgevaardigden van de Stad Gent, de mandatenlijsten.
Iedereen heeft er kennis kunnen van nemen. Daar moeten we niet over
stemmen, het is gewoon ter kennisgeving.
Punt 124
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 124 dan, de benoeming van leden in de algemene commissies en bijzondere
commissies. Geen bezwaren? Goedgekeurd.
Punt 125
De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 125, de
notulen van de vergadering van de gemeenteraad van 19 november. Dit
geeft ook geen aanleiding tot opmerkingen, dus dat is ook
goedgekeurd.
Het voorstel van raadsbesluit van de heer Deckmyn hebben we reeds
behandeld. Dames en heren, vooraleer ik de openbare vergadering, de
laatste van deze legislatuur beëindig, wil ik u nog een keer
allemaal uitdrukkelijk bedanken voor de afgelopen zes jaar
samenwerking. Ik wens degenen die blijven nog heel veel succes. Ik
wens ze ook heel veel moed om verder te werken aan de toekomst van
67
onze stad. Ik zou het van op de zijlijn als gewone Gentenaar,
kritische Gentenaar, maar gewone kritische Gentenaar, volgen. Ik zal
niet de schoonmoeder spelen, ik heb het al gezegd vanavond. Van
niemand niet. Maar als het mij niet aanstaat, zal ik het wel zeggen.
Dames en heren, ik vraag het publiek en de pers en de medewerkers om
buiten te gaan. Maar met de pers en de medewerkers en de raadsleden
daarna, na de zitting met besloten vergadering, gaan we nog samen de
pacificaties aan en een glas drinken.
Zeer hartelijk dank ook aan de mensen van de pers om zes jaar onze
activiteiten te willen verslaan, en aan het publiek, dat zo talrijk
opgekomen is, vanavond. Dank u wel.
________________________
68