Post on 29-Jan-2016
description
Mijas februari 2011
Dear Mr Van Veen ,
We are pleased to contact you re-
garding your booking of a three
bedroom villa in Los Flamencos.
En heel in de
verte was er
de zee
Maar we kwa-
men om te
golfen.
’s morgens op
de dag des
Heeren.
Calanova
Daar sta je dan, boven
aan de trap, en hier moet
je naar toe...
Klein buggy-ongeval
Veel vereende krachten van ferme
stoere knapen waren nodig om de
buggy weer op de straat te krijgen.
Dick deed ondertussen of zijn
neus bloedde, en dacht na over
de bloemetjes en de bijtjes.
Cala-
nova,
dankzij
Burggolf
en Ay-
merich
zeer be-
taalbaar.
En zeker
geen
slechte
baan.
Koffie, op het dorpspleintje van Mijas.
Mary is er ook al.
In het algemeen was Dick niet altijd ge-
lukkig met zijn ontbijt. Dat gevoel ver-
stoort toch je dag, nietwaar. Dus toen
we op El Chapparal gingen spelen...
en omdat er te vroeg was opgestaan, en
Dick dus ontevreden was over het ont-
bijt, werd El Chapparal clubhuis aange-
daan. Daar kon wel ontbeten worden.
El Chapparal
Hier wonen
mensen die
echt geld heb-
ben, dachten
we zomaar...
El Chapparal
Par 3
Terras El Chapparal.
Na het
be-
schei-
den
ontbijt
een
lichte
lunch.
Dieet!
En in het kader van hetzelfde dieet
zijn er nauwelijks opnamen van een
of ander diner op die dag...
Of was dat die Valentijnsdag…?
Een rustige
discussie
over cognac
was daarna
nodig...
En voetbal natuurlijk!
Dinsdag,
het regent,
stormt en
onweert.
Als vlucht
een bezoek
aan Gra-
nada.
Het Al-
hambra, op
voorstel
van Dick.
Als troost. We zijn het Alhambra uitgespoeld. In godsnaam dan
maar weer een lunch. Vis, dieetlunch dus weer.
De volgende dag. ’s Middags
wordt regen verwacht. We zijn
zo vroeg op Calanova dat het
hek voor ons moet worden
opengemaakt.
Er wordt nog even devoot
stilgestaan bij Dick’s buggygraf.
Het klopte.
De regen
kwam.
Dus werd besloten de rest van
de middag te gaan winkelen.
In de stromende regen, in San
Pedro. Want daar is de beste
schoenenwinkel van de
wereld.
Dick wordt er moedeloos van, en Mike vindt ondertussen een begrafenis.
Besloten
wordt, om
alle droe-
fenis te ver-
geten, dat
de volgende
dag op een
mooie en
beroemde
baan wordt
gespeeld.
Monte
Mayor
Goed voorbereid, want het
waait er wel een beetje…
Kou en
storm,
dus het
gewon-
nen
petje
komt
goed
uit.
Zeer
char-
mant.
Een eenvoudige afslag, links. Een kleine
200 meter carry en dan maar hopen dat
je bal er ligt.
Gert slaat een bal, op de fairway, ruim
100 meter omhoog en die bal rolt terug
voor zijn voeten...
...dan mag je best even verbaasd stil staan kijken...
Monte
Mayor
club-
huis, de
speel-
vreugde
spat er-
vanaf.
Samen
met de
vol-
gende
flight 40
ballen
kwijt.
Troostdiner in La Mandragora ,
op de 2e etage van een winkel-
centrum.
Nog meer troost, spelen op San Roque.
Heerlijke brede fairways.
Brede fairways dus, en zo nu en dan
een bunker om het spannend te
houden. Mooie baan, de moeite waard
om vaker te spelen.
Uitzicht vanuit de pagode
Kort weekje eigenlijk...
Tenslotte, vroeg naar het vliegveld.
Vanaf de achterbank
(het werd als te ge-
vaarlijk beoordeeld
om bejaarden voorin
te laten zitten) was
het uitzicht vooral
Dick’s (designated
driver) achterhoofd.
Dus als afscheid: Dick’s flipside bij ons afscheid van de Costa del Golf.