Ο όροσ «δια βίου μάκθςθ» είναι ευρφτεροσ όροσ από τον όρο «εκπαίδευςθ ενθλίκων».

Ο μεν πρϊτοσ αναφζρεται ςτο ευρφτατο πεδίο δραςτθριοτιτων μζςα από τισ οποίεσ μακαίνει ο άνκρωποσ κακ’ όλθ τθ διάρκεια τθσ ηωισ του, ο δε δεφτεροσ αναφζρεται ςτισ ςχεδιαςμζνεσ δραςτθριότθτεσ από κάποιο φορζα που απευκφνονται αποκλειςτικά ςε ενιλικεσ, και ςτισ οποίεσ οι τελευταίοι ςυμμετζχουν ςυνειδθτά για τθν επίτευξθ ςυγκεκριμζνου ςτόχου.

Όλεσ οι μορφέσ μαθηςιακών δραςτηριοτήτων ςτη διάρκεια τησ ζωήσ του ανθρώπου, που αποςκοπούν ςτην απόκτηςη ή την ανάπτυξη γνώςεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων, οι οποίεσ ςυμβάλλουν ςτη διαμόρφωςη μιασ ολοκληρωμένησ προςωπικότητασ, ςτην επαγγελματική ένταξη και εξέλιξη του ατόμου, ςτην κοινωνική ςυνοχή, ςτην ανάπτυξη τησ ικανότητασ ενεργού ςυμμετοχήσ ςτα κοινά και ςτην κοινωνική, οικονομική και πολιτιςτική ανάπτυξη. Περιλαμβάνει την τυπική εκπαίδευςη, τη μη τυπική εκπαίδευςη και την άτυπη μάθηςη.

ΝΟΜΟΣ 3879/2010

ζχουν ςυγκεκριμζνεσ ανάγκεσ, που ςυχνά είναι επιτακτικζσ, και ζχουν περιοριςμζνο χρόνο. Kατά ςυνζπεια για να εμπλακοφν ςε ζνα πρόγραμμα μάκθςθσ κζλουν να είναι ςαφισ θ πρακτικι του χρθςιμότθτα, θ διαςφνδεςι του με όςα τουσ απαςχολοφν ςτθν επαγγελματικι, κοινωνικι ι προςωπικι ηωι.

διακζτουν μεγάλο απόκεμα εμπειριϊν που προζρχονται από τθν επαγγελματικι και προςωπικι τουσ δραςτθριότθτα, οπότε το αντικείμενο τθσ μάκθςθσ πρζπει να ςυνδζεται με αυτζσ τισ εμπειρίεσ.

ζχουν διαμορφωμζνθ προςωπικότθτα και αυτοδυναμία, επικυμοφν να ςυμμετζχουν ενεργά ςτθν πορεία τθσ μάκθςθσ, αλλά και τθν αξιολόγθςθ

Ο ρόλοσ του εκπαιδευτι ςτα προγράμματα διά βίου μάκθςθσ είναι κυρίωσ κακοδθγθτικόσ και ςυντονιςτικόσ. Δθμιουργεί κατάλλθλο μακθςιακό κλίμα εφαρμόηοντασ ςυμμετοχικζσ μεκόδουσ, που αναπτφςςουν τθν αλλθλεπίδραςθ μεταξφ του ίδιου και των εκπαιδευομζνων.

Οι μζκοδοι αυτζσ υλοποιοφνται μζςα από εκπαιδευτικζσ τεχνικζσ που προωκοφν τθν ενεργθτικι ςυμμετοχι, τθν αλλθλεπίδραςθ, τθν ανταλλαγι εμπειριϊν, τθν ευρετικι πορεία προσ τθ γνϊςθ και τθ ςυνεργαςία.

Τζτοιεσ τεχνικζσ είναι :

• Ερωτήςεισ – απαντήςεισ

• Ειςήγηςη

• Καταιγιςμόσ ιδεών

• Ομάδεσ εργαςίασ

• Μελέτη περίπτωςησ

• Παιχνίδι ρόλων

Κατά τον Jarvis (2004) ειςήγηςη είναι η προφορική παρουςίαςη ενόσ θέματοσ.

Παρ’ όλο που είναι τεχνική επικεντρωμένη ςτον εκπαιδευτή και δεν ενιςχύει καθόλου την ενεργητική ςυμμετοχή είναι η ςυχνότερα χρηςιμοποιούμενη τεχνική.

Είναι η πλέον χρηςιμοποιούμενη από τισ ςυμμετοχικέσ εκπαιδευτικέσ τεχνικέσ , είναι αρκετά εύκολη ςτην εφαρμογή τησ και ενεργοποιεί ςε μεγάλο βαθμό τουσ εκπαιδευόμενουσ.

Η τεχνική αυτή ςυνίςταται ςτο χωριςμό των εκπαιδευομένων ςε ομάδεσ των 3 έωσ 5 ατόμων που επεξεργάζονται ένα ζήτημα ςε προκαθοριςμένα από τον εκπαιδευτή χρονικά όρια.

Είναι μια μορφή ςύνθετησ άςκηςησ, η οποία απαιτεί από τουσ εκπαιδευόμενουσ μια ιδιαίτερη εμβάθυνςη ςε μια κατάςταςη, ςυνήθωσ πραγματική.

Σύμφωνα με τον Κόκκο(2006), χρηςιμοποιείται ςε 2 περιπτώςεισ :

α) όταν ςτόχοσ είναι η εμπέδωςη γνώςεων που αποκτήθηκαν από άλλεσ τεχνικέσ

β) όταν ςτόχοσ είναι να υποκινηθεί η ευρετικήπορεία προσ τη μάθηςη

Οι εκπαιδευόμενοι υποδύονται ρόλουσ που ςυνδέονται με μια εξεταζόμενη κατάςταςη ςτον επαγγελματικό ή ςτον κοινωνικό τομέα.

Το Παιχνίδι ρόλων εφαρμόζεται κυρίωσ όταν επιδιώκεται η ανάλυςη ςυγκρουςιακών καταςτάςεων που αφορούν ικανότητεσ, ςτάςεισ, ςυμπεριφορέσ.

Απαιτεί από τον εκπαιδευτή την εκπόνηςη ενόσ ςεναρίου, που περιλαμβάνει την ακριβή περιγραφή των ρόλων που υποδύονται οι εκπαιδευόμενοι.

Η τεχνική αυτή ςυνίςταται ςτην πολυεπίπεδη εξέταςη ενόσ ζητήματοσ μέςω τησ παρακίνηςησ των εκπαιδευομένων να εκφράςουν ελεύθερα και αυθόρμητα τισ ιδέεσ τουσ ςχετικά με το θέμα που έχει τεθεί.

Πρόκειται για δύο διαφορετικέσ τεχνικέσ οι οποίεσ όμωσ ςυνδυάζονται ςε αρκετέσ περιπτώςεισ μεταξύ τουσ.

Συνήθωσ αποτελούν τα βαςικά ςτοιχεία εμπλουτιςμού μιασ ειςήγηςησ.

Η βαςική διαφορά τουσ είναι ότι οι ερωτήςεισ – απαντήςεισ περιςτρέφονται γύρω από τον εκπαιδευτή ενώ κατά τη ςυζήτηςη ςυμμετέχουν ιςότιμα όλα τα μέλη τησ ομάδασ και ο εκπαιδευτήσ.

Όςον αφορά το κομμάτι των πρακτικών τησ δια βίου μάθηςησ ςυναντώνται διαφορετικέσ ςτη τυπική εκπαίδευςη απ’ ότι ςτην άτυπη.

Στθ τυπικι εκπαίδευςθ θ πρακτικι άςκθςθ ωσ τεχνικι ςτοχεφει ςτο να αποκτιςει ο εκπαιδευόμενοσ οριςμζνεσ ςυγκεκριμζνεσ δεξιότθτεσ υπό τθν κακοδιγθςθ του εκπαιδευτι ενϊ παλαιότερα, υπό τθ μορφι τθσ μακθτείασ, αποτελοφςε τθ μόνθ μζκοδο εκπαίδευςθσ ςε τεχνικζσ ειδικότθτεσ. Η πρακτικι άςκθςθ γίνεται με τουσ παρακάτω τρόπουσ:

Εργαστήριο Ασκήσεις Προσομοίωση

Συμπλθρϊνειτο κεωρθτικό μζροσ τθσ κατάρτιςθσ π.χ.το εργαςτιριο θλεκτρονικϊν υπολογιςτϊν, όπου διεξάγεται και το κεωρθτικό και το πρακτικό μζροσ τθσ εκπαίδευςθσ.

Κάκε μορφι ατομικισ ι ομαδικισ εργαςίασ με ςτόχο να οδθγιςει τουσ εκπαιδευόμενουσ ςε πράξθ και ςε ςφνδεςθ των κεωρθτικϊν γνϊςεων που ζχουν αποκτθκεί με τθν πράξθ και τθν κακθμερινι εργαςία. Χρθςιμοποιείται ςυςτθματικά από τουσ περιςςότερουσ εκπαιδευτζσ. Υλοποιείται ςτθ βάςθ ζντυπων ι προφορικϊν οδθγιϊν του εκπαιδευτι και πάντοτε ςυνοδεφεται από προδιαγραφζσ του παραδοτζου.

Με τον όρο αυτόνεννοοφμε τθν αναπαράςταςθ ςε χρονικι ι χωρικι κλίμακα μιασ πραγματικισ κατάςταςθσ για να αντιλθφκοφν οι εκπαιδευόμενοι τισ βαςικζσ πτυχζσ ενόσ φαινομζνου που για τεχνικοφσ λόγουσ δεν είναι εφκολο να το δουν να εξελίςςεται ςε πραγματικζσ ςυνκικεσ.

Η δια βίου διαδικαςία όπου το κάκε άτομο αποκτά ςτάςεισ, αξίεσ, δεξιότθτεσ και γνϊςεισ από τθν κακθμερινι εμπειρία του και τθν επίδραςθ του περιβάλλοντοσ, από τθν οικογζνεια, τθν γειτονιά, τθν εργαςία, τθν ψυχαγωγία, τθν αγορά εργαςίασ, τισ βιβλιοκικεσ και τα μζςα μαηικισ ενθμζρωςθσ.

Σεμινάρια Επιμορφϊςεισ Τμιματα του ανοιχτοφ πανεπιςτθμίου Επίςκεψθ ςε μουςεία, χϊρουσ πολιτιςμοφ κ.λ.π Σχολζσ γονζων Κοινωνικοί και πολιτικοί κεςμοί Επιμορφωτικζσ εκπομπζσ

Links: https://eclass.upatras.gr/modules/document/file.ph

p/PN1472/DVEP_PA.pdf https://eclass.upatras.gr/modules/document/file.ph

p/PN1457/dve.pdf http://www.gsae.edu.gr/images/stories/file/N

omos%20dia%20viou.pdf

Bιβλία: Εκπαίδευςθ ενθλίκων: Ανιχνεφοντασ το

πεδίο(Αλζξθσ Κόκκοσ) Μεκοδολογία εκπαίδευςθσ ενθλίκων: Τόμοσ Β’

Εκπαιδευτικζσ μζκοδοι(Αλζξθσ Κόκκοσ),Πάτρα 2005