26. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ

Σό ἱερό Μυστήριο τῆς Ἱεροσύνης

Σό ἱερό μυστήριο τῆς ἱεροσύνης συνέστησε

ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας μέ τήν ἐκλογή τῶν δώδεκα ἀποστόλων καί

ὁλοκληρώθηκε (τελειώθηκε-ἐγκαινιάσθηκε)

μέ τή Πεντηκοστή.

Μετά τόν Χριστό, οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι

ὅρισαν τούς διαδόχους τους στίς περιοχές πού περιόδευαν μέ τή

χειροτονία.

Ἡ ἱεροσύνη στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἔχει ἀδιάσπαστη τή συνέχεια

τῶν χειροτονιῶν. Αὐτό ὀνομάζεται:

«ἀποστολική διαδοχή» καί εἶναι ἕνα ἀπό τά κριτήρια

τῆς γνησιότητός της.

Ἡ ἱεροσύνη διακρίνεται σέ:

α) Γενική (μέ τό ἅγιο Χρῖσμα)

β) Εἰδική (μέ τή Χειροτονία)

Οἱ κληρικοί,

μέ τήν εἰδική ἱεροσύνη,

ἀναλαμβάνουν ὑπευθύνως

μέ τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τή: διοίκηση

διδαχή

λατρεία

τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ (ἀρχ)ἱερεύς «δανείζει»

τό σῶμα καί τά χέρια του

στόν Χριστό καί Σόν καθιστοῦν,

ἔτσι, ὁρατό

στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας.

«Εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ»

Σούς πρώτους χριστιανικούς αἰῶνες

ὅλα τά Μυστήρια

ἦταν συνδεδεμένα

μέ τή Θεία Εὐχαριστία.

Σελικῶς μόνον τό ἱερό μυστήριο

τῆς ἱεροσύνης συνδέεται μέ αὐτήν.

Ἡ Ἱεροσύνη

εἶναι ἀξίωμα καί ἐξουσία

μέ πνευματική σημασία.

κοπός της εἶναι

ἡ διακονία

τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.

τήν Ὀρθοδοξία ἀκόμη

καί ἡ πολιτική ἐξουσία

νοεῖται ὡς διακονία.

Ὁ κληρικός εἶναι πνευματικός πατέρας

καί οἱ πιστοί πνευματικά του τέκνα. Σό ἔργο του εἶναι:

φωτισικό ὁδηγητικό ἁγιαστικό.

τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὑπάρχει συνευθύνη

κληρικῶν καί λαϊκῶν.

τόν ὑπόλοιπο

χριστιανικό κόσμο ἡ ἱεροσύνη ἔχει χάσει

τήν ἀποστολική καί πατερική της σημασία,

διότι χάθηκε ὁ μυστηριακός της χαρακτῆρας

ἤ συνταυτίστηκε μέ τή κοσμική ἐξουσία.

τόν Ρωμαιοκαθολικισμό

ὁ παπικός θεσμός ἔχει εἰσαγάγει

τήν ἔννοια τοῦ ὑπερεπισκόπου

μέ κοσμική καί ἱερατική ἐξουσία (καισαροπαπισμός).

Ὁ πάπας εἶναι vicarius Christi

καί ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι

ἐπίσκοποι εἶναι vicarius pope.

τίς διάφορες Προτεσταντικές Ὁμολογίες οἱ κληρικοί θεωροῦνται

ἁπλοί ἐντολοδόχοι τῆς κοινότητος.

E Π Ε Ξ Ε Ρ Γ Α Σ Ι Α

Ποιός συνέστησε τό ἱερό Μυστήριο τῆς Ἱεροσύνης καί πότε ἐγκαινιάστηκε;

Σί ἐννοοῦμε μέ τόν ὅρο «ἀποστολική διαδοχή»;

1. Σήν χειροτονία.

2. Σήν διδασκαλία.

3. Σήν προφητεία.

Πῶς διακρίνεται ἡ ἱεροσύνη;

1. έ γενική.

2. έ ειδική.

3. Καί τά δύο προηγούμενα ὀρθά.

Ποιό εἶναι τό ἔργο τῶν κληρικῶν;

1. Φωτισικό.

2. Ὁδηγητικό.

3. Ἁγιαστικό.

4. Ὅλα τά προηγούμενα ὀρθά.

Σί ἐξουσία εἶναι ἡ ἱεροσύνη;

1. Δικαστική.

2. Αὐτοκρατορική.

3. Πνευματική.

Πῶς θά χαρακτηρίζατε τή σχέση κληρικῶν καί λαϊκῶν;

1. Ὡς συνευθύνη.

2. Ὡς ἀδιάφορη.

3. Ὡς ὑποτέλειας.

Πῶς εἶναι ἡ ἱεροσύνη στόν Παπισμό;

1. Καισαροπαπισμός.

2. Παποκαισαρισμός.

3. Και τά δύο παραπάνω ὀρθά.

Πῶς εἶναι ἡ ἱεροσύνη στίς Προτεσταντικές Ὁμολογίες;

1. Ἁπλοί ἐντολοδόχοι τῆς κοινότητος.

2. Ἱππότες τῆς κοινότητος.

3. Καί τά δύο προηγούμενα ὀρθά.