Στα ελληνιστικά χρόνια έχουμε μαζική παραγωγή βιβλίων γιατί υπήρχε διάδοση και ευρεία χρήση της πρώτης ύλης (πάπυρος και περγαμηνή) και γιατί δημιουργήθηκαν πνευματικά κέντρα (βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και της Περγάμου)

Ο Πάπυρος Νας με αποσπάσματα

των Εβραϊκών Γραφών, 2ος-1ος

αιώνας π.Χ

Οι δέκα εντολές σε περγαμηνή

τού 1768

Η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας

Το Σαραπείο ή Σεραπείο του Περγάμου Πέργαμος, τα ερείπια του Άνω Γυμνασίου

Οι πνευματικοί άνθρωποι της εποχής ασχολούνταν με τη συγγραφή έργων μιμούμενοι τους συγγραφείς της κλασικής εποχής και με τη συγκέντρωση, αντιγραφή και σχολιασμό έργου παλαιότερων συγγραφέων, οι γραμματικοί στις βιβλιοθήκες επιμελούνταν αυτό το έργο

Η ποίηση ήταν στην υπηρεσία των ηγεμόνων και οι ποιητές ήταν πληρωμένοι κόλακες όπως ο Καλλίμαχος στην Αλεξάνδρεια

Ο Καλλίμαχος ο Κυρηναίος ήταν αρχαίος ποιητής, επιγραμματοποιός και

εκπρόσωπος της Αλεξανδρινής ποίησης, ο οποίος άκμασε την

εποχή των Πτολεμαίων

Κάποιοι άλλοι μιμήθηκαν παλαιότερα είδη ποίησης όπως ο Απολλώνιος ο Ρόδιος που στο έργο του Αργοναυτικά αναφέρεται στη Αργοναυτική εκστρατεία

Επίσης υπάρχουν κάποια πρωτότυπα δημιουργήματα όπως τα Ειδύλλια που μοιάζουν με το έπος, γιατί αφηγούνται περιπέτειες ηρώων, αλλά είναι πολύ πιο σύντομα και πραγματεύονται το θέμα τους με φυσικότερο τρόπο και πιο άνετη διάθεση και

οι Μίμοι του Ηρώνδα ποιητικό είδος με σατιρικό λόγο

χαρακτηριστικό έργο βουκολικής ποίησης

Το επίγραμμα χαρακτηρίζεται συχνά ως αξιόλογο λογοτεχνικό μικροτέχνημα της αρχαιότητας. Ο όρος επίγραμμα σημαίνει αρχικά κάθε ἐπιγραφήν επί ενός αντικειμένου, η οποία δηλώνει «επιγραμματικά» («λακωνικά») σε ποιον ανήκει ή ποιος είναι ο δημιουργός ή ποιος το αφιέρωσε σε ποιον θεό ή ποιος είναι θαμμένος εκεί. Τα αρχαιότερα ελληνικά επιγράμματα μένουν ανώνυμα. Πρώτος διάσημος επιγραμματοποιός είναι ο Σιμωνίδης ο Κείος, ο οποίος έχει γράψει το πασίγνωστο Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι, για τους πεσόντες στη μάχη των Θερμοπυλών. Τον 4ο αιώνα π.Χ φιλόσοφοι όπως ο Πλάτων, ποιητές αξιόλογοι ή ερασιτέχνες γράφουν επιγράμματα για επιγραφές, που παράλληλα όμως παρουσιάζονται και ως λογοτεχνία. Στην Ελληνιστική εποχή το επίγραμμα απελευθερώνεται από την αρχική υποταγή του στο να αναγράφεται μόνο σε επιτύμβιες στήλες

Έργα νέας κωμωδίας με κυριότερο εκπρόσωπο τον Μένανδρο και θέμα τον καθημερινό άνθρωπο με τα ελαττώματα του

Ψηφιδωτό με παράσταση θεατρικού προσωπείου

(2ος αι. π.Χ) από τη Ρόδο. Το θεατρικό είδος της

κωμωδίας αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στους ελληνιστικούς

χρόνους

Εκπρόσωπος αυτής ήταν ο Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης που έζησε τα χρόνια της ρωμαϊκής επέκτασης, συναναστράφηκε με πρόσωπα του κύκλου των Σκιπιώνων όταν ήταν όμηρος στη Ρώμη και συνέγραψε την ιστορία της εποχής του προσπαθώντας να εξηγήσει τους λόγους της επικράτησης των Ρωμαίων

ΠολύβιοςΟ Θουκυδίδης της

Ελληνιστικής εποχής

Η Αθήνα εξακολουθούσε να είναι πνευματικό κέντρο παρά την πολιτική και οικονομική παρακμή της

Η φιλοσοφία αποκτά ηθικό και πρακτικό περιεχόμενο καθώς επικεντρώνεται σε προβλήματα που αφορούν τη ζωή του ανθρώπου

Ακαδημία του Πλάτωνα

Λύκειο του Αριστοτέλη

Ποικίλη Στοά

Κήπος

Το πνευματικό κέντρο της Αρχαίας Αθήνας που καθόρισε τη φιλοσοφική σκέψη του σύγχρονου πολιτισμού μας. Μια «σχολή» στην οποία γινόταν έρευνα σε όλους τους τομείς. Ένα κέντρο πολιτικού προβληματισμού

Πλάτων προσωπικότητα με σημαντική συμβολή στη φιλοσοφική σκέψη, ένα πρόσωπο με παγκόσμια ακτινοβολία στο σήμερα. Οι στοχασμοί του συνδέονταν με την πραγματικότητα, τα προβλήματα της εποχής του και τα θέματα της πόλης

Ο αρχαιολογικός χώρος της Πλατωνικής Ακαδημίας

Το 335 π.Χ ιδρύει ο Αριστοτέλης τη φιλοσοφική σχολή του. O χώρος βρέθηκε το 1996, όταν στο εργοτάξιο για το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Γουλανδρή στην οδό Ρηγίλλης, βρέθηκαν αρχαία ερείπια

Η Σχολή του Αριστοτέλη σε πίνακα της δεκαετίας του 1880

Στην αρχαία αγορά ο Ζήνωνας, εισηγητής της στωικής φιλοσοφίας, διδάσκει ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι αυτάρκης και εγκρατής και ότι η ευτυχία δεν εξαρτάται από τα επίγεια

Ζωγραφική αναπαράσταση της Ποικίλης Στοάς και των επ’ αυτής

εκτιθέμενων έργων

Εκεί είχε την έδρα του ο Επίκουρος, που δίδασκε ότι μέσα από τη γνώση της φύσης επιτυγχάνεται η ψυχική ηρεμία και η πνευματική απόλαυση, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για τον άνθρωπο