ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2010, το παρουσιάσαμε στη γιορτή μας ...

Post on 04-Jul-2015

536 views 0 download

Transcript of ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2010, το παρουσιάσαμε στη γιορτή μας ...

Γιώργος ΣεφέρηςΓιώργος Σεφέρης

Ο μεγάλος μας ποιητήςΟ μεγάλος μας ποιητής

Γιώργος ΣεφέρηςΓιώργος Σεφέρης

Γιώργος ΣεφέρηςΓιώργος Σεφέρης• Δύο χρόνια πριν το θάνατό

του, στις 28 Μαρτίου 1969, αποφασίζει να μιλήσει για πρώτη φορά δημόσια. Η

δήλωσή του κατά της χούντας στο BBC έκανε μεγάλη αίσθηση και ο Σεφέρης

παύτηκε από πρέσβης επί τιμή, ενώ του απαγορεύτηκε

και να κάνει χρήση του διπλωματικού του

διαβατηρίου

……μ νες τώρα, α σθάνομαι ῆ ἰμέσα μου κα γύρω μου, ὶλοένα πι πιτακτικά, τ ὁ ὸ ἐ ὸ

χρέος ν π να λόγο γι τ ὰ ῶ ἕ ὰ ὴσημεριν κατάστασή μας. ὴ

Ε μαι νας νθρωπος χωρ ς κανένα ἶ ἕ ἄ ὶπολύτως πολιτικ δεσμ καί, ἀ ὸ ὸ

μπορ ν τ π , μιλ χωρ ς φόβο ῶ ὰ ὸ ῶ ῶ ὶκα χωρ ς πάθος. ὶ ὶ

Βλέπω μπροστά μου τ ν γκρεμ ὸ ὸπου μ ς δηγε καταπίεση πο ὅ ᾶ ὁ ῖ ἡ ὺ

κάλυψε τ ν τόπο. ὸΕ ναι θνικ πιταγή.ἶ ἐ ὴ ἐ

Υπεύθυνοι γιορτήςΥπεύθυνοι γιορτής: Ζαχαράκης Ζαχαρίας Κυριακοπούλου Χρύσα

Τσιάπλακας Γιάννης ( μουσική επιμέλεια)

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου - Αθήνα,

17 Νοέμβρη 1973

Τιμή σ‘ εκείνους όπου στην ζωή των

όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.

Ποτέ από το χρέος μη κινούντεςδίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες

πράξεις...Κωνσταντίνου Καβάφη

«Θερμοπύλες»

Οι συνταγματάρχεςΟι συνταγματάρχες• Στις 21 Απριλίου του

1967 , η χούντα των συνταγματαρχών Παπαδόπουλου ,

Ιωαννίδη και Παττακού ύστερα από στρατιωτικό

πραξικόπημα που έκαναν , κατάλυσαν το

δημοκρατικό πολίτευμα και εγκαθίδρυσαν ένα

στυγνό φασιστικό καθεστώς.

Χρονικό του

Πολυτεχνείου

Στις 14 Νοέμβρη, γίνεται ολική κατάληψη του Πολυτεχνείου και του

γύρω χώρου.Την νύκτα της 15ης Νοέμβρη

πραγματοποιούνται φοιτητικές συνελεύσεις σε όλες τις Σχολές. Από

το Πολυτεχνείο ακούγονται συνθήματα εναντίον της χούντας και πολλοί

φοιτητές αλλά και εργάτες συγκεντρώνονται εκεί.

Ως τις 8.00 το βράδυ τον λαό να δώσει την ιερή μάχη για την Δημοκρατία, ο κόσμος ο οποίος έχει συγκεντρωθεί

υπερβαίνει τις 50.000.

Και έτσι, φθάνουμε στην νύκτα της 16ης προς 17η Νοέμβρη.

Πέντε λεπτά μετά τα μεσάνυκτα, ξεκινούν από το Γουδί οι πρώτες φάλαγγες αρμάτων με

κατεύθυνση προς το Πολυτεχνείο.Ο ραδιοφωνικός σταθμός και τα μεγάφωνα του Πολυτεχνείου μεταδίδουν μηνύματα προς τον ελληνικό λαό και τους στρατιώτες καλώντας

τους τελευταίους να μην κτυπήσουν τα αδέλφια τους: "Είμαστε άοπλοι. Θα σας υποδεχθούμε με χειροκροτήματα". Στα

κάγκελα της Σχολής αναρτάται ένα πανό που γράφει: "Φαντάροι είστε αδέλφια μας".

Στις 3.00 το πρωί, ένα τανκ το οποίο βρίσκεται απέναντι από την κεντρική

πύλη του Πολυτεχνείου μετακινείται και πέφτει επάνω της με ορμή.

Η πύλη γκρεμίζεται καταπλακώνοντας τους φοιτητές που στέκονται πίσω της.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Την επόμενη μέρα οι

εφημερίδες έγραφαν

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Τα τανκς μπροστά στο πολυτεχνείο

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, (Σάββατο 17 Νοέμβρη) τα

πρώτα τανκς εμφανίζονται, ενώ στο νοσοκομείο που

οργανώθηκε στο Πολυτεχνείο, μεταφέρονται όλο και

περισσότεροι νεκροί και τραυματίες.

Τα τανκς στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας

Την επόμενη ημέρα

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ-ΣΟΚ.O ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ-ΟΔΗΓΟΣ TOY TANK που

γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου

Τριάντα χρόνια μετά, ο άνθρωπος που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου θα πει

για τους φοιτητές, τους νέους και τους εργαζομένους που αγωνίστηκαν για την

πτώση της χούντας: «Είχαν μεγάλη ψυχή. Ήταν παλικάρια».

Ο κ. Σκευοφύλαξ δεν θα ξεχάσει τη φοιτήτρια που τραυματίστηκε κατά την εισβολή του τανκ.

«Θα ήθελα να τη δω, να της πω... Δεν τολμάω όμως. Τα λόγια δεν σβήνουν τις πράξεις».

Το μικρό αυτό αφιέρωμα είναι «Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να

μαθαίνουν οι νέοι», και όπως έγραψε ο Μίλαν Κούντερα, "Ο αγώνας του

ανθρώπου ενάντια στην εξουσία, είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη

λήθη."

Το Πολυτεχνείο ήταν και θα είναι πάντα ένα ζωντανό κάλεσμα για

την δημοκρατία, και την ελευθερία, θα είναι ζωντανό μέσα

σε κάθε ελεύθερο μυαλό.

«Λίγο ακόμαθα ιδούμε τις αμυγδαλιές

ν’ ανθίζουντα μάρμαρα να λάμπουν

στον ήλιοτη θάλασσα να κυματίζειλίγο ακόμανα σηκωθούμε λίγο

ψηλότερα»

Γιώργος Σεφέρης